HKmaarscheCourant
roots Paardenmarkt
Damrubrieb.
m p
a
m
m
m
m
m
m
m
m
m
a
m
m
m
a
m
m
1
M
r
m
W
m
R
M
H-
H
E
H
m m
S
1
I
op Maandag 6 September a.s.
Modepraatjes van een Paiislenne.
Het rouwlieklag van Daaje Sjnoty,
Zaterdag 21 Augustus.
p
Q
L fee.
Honderd Een en Twlntlgste Jaargang,
TE ALKMAAR,
paardenmarkt.
vx.
COLINE.
(2 d 4
W**, W&l
Mi
Mi
JP'Sii
StadsHieiiTFS
BOND VAN ZUIVELFABRIEKEN
IN NOORD-HOLLAND.
(Vervolg).
Voor 'het volgen van. een stobkeuraus had
den, zich 14 deelnemers aangemeld. Het aan^
tal leerlingen is dus voldoende en. die curaus
lean doorgaaa. Het beetuur atslde voor aa» da
veraf wraiendc leerMngwi «n ^igemcaiflo
mine te geven in de reiskoiten voor het be*
zoeken van den, cursus.
Hiertoe werd1 besloten.
De voorzitter zeide, dat in de pauze schrif-
teliike vraeren konden worden ingediend. Het
bestuur kon dan voor het beantwoorden
overleg plegen..
Nu de vergadering geen pauze noodig
aakte. wilde spr. gelegenheid geven tot het
doen van vragen.
De heer Ham vroeg hoe het zal gaan als de
verolichte kaascontrole diorgaat. Wanneer de
minister doorzet dan zullen de onwilligen
moeten komen en spr. was er voor om hen
Han ook in de opnehtingskosten te laten be
ta len.
De voorzitter zeidte, dat dit een zaak van
het kaascontrdlestation was. Spr. gaf den
heer Ham in overweging het kaascontrQle-
station te verzoeken een vergadering uit te
«chrijven.
De heer Geluk deed nog mededeel'ingen
over het Zuivelkantoor en den daartegen ge-
voerden tegenstandi van den Gelderschen
Bond De minister zou evenwel maand voor
mnand een bepaald kwantum vrijgeven. voor
uitvoer en dit zou ter beschikking blijven
voor de exporteurs.
Ten slotte meende het department dit ech-
ter niet te kunnen verantwocrden, omdat men
altiid voor de melkvoorziening de vrije hand
wfde houdon'. De zaak algemeen belang kan
echter wel weer verkeerd gebruikt worden en
de bonden oordeelden algemeen dat men met
de regie ling zooals zijl er toen lag, niet ac-
coord kan gaan. Men meende, dat wat vrij-
eeceven was. vrii bchoorde te bHjven1.
Spr. herinnerde aan de verwerping van de
motie van jhr. v. Berensteijn iin de Kamer en>
rons+ateerde uit de daarop volgende houding
van den minister, dat die wel van invloed was
grweest De minister wilde althans niet meer
medewerken aan de oprichting van een partl-
nilier zuivelkantoor, dat heffingen kan doen.
Wij betreurden1 dit niet, te meer omdat de
minister mededeelde, dat hij de melkvoorzie-
niP"- in de groote stcden wilde opheffen.
Wij meenden. dat daardoor de moeilijkhe-
den zullen worden opgelost. Men -kan echter
wel van een onberekenbaarheid van den mi
nister spreken, aangezien eenige weken later
het Kon Besluit verschcen, waarbif de N. II
M. werd voorgeschreven de heffingen aan het
Zuivelkantoor af te diragen. Dit besluit da-
teerde van 25 Juli, terwijl' het onderhoudi van
ons met den minister 3 Augustus plaats had.
In tal van gemeenten is nu een maximum-
melkpriis ingesteld.
Op den gang van zaken kan men niet aan
iMen kan niet bouwen, op welke regeerings-
maatregelen dan ook. Voor de boterregeling
wil men de beschikking weer verlengen tot 1
Mei 1921hoeweT die gold tot 1920.
De fabrieken zuillen siraks weer een con
tract hebben te teekenen, waarbij zij zich ver-
plichten tot datgene wat de minister voor-
schrijft.
Het vorig jaar had het teekenen weinig be-
teekenis omdat ieder wel gaarne in het bin-
nenland wilde aleveren. Hoe zal dit a.s. win
ter ziin? Dit is een vraag.
Ook moet men zich afvragen wat er zal
gebeuren als men niet teekeni. De minister
kan de uiitvoer stopzetien1 en men' moet d'aar-
van de consequentie aandurven. Men' moet
goed weten wat men doet. Als men niet wil
teekenen dan moet men het alien niet doen en
volhouden, doet men' dit niet dan dient men
ook geen drukte te maken, aangezien men' dan
in den Haag weer lacht. (Applaus).
De heer Ham wilde in deze op een, alge
meene vergadering de houding vaststellen.
De voorzitter zou willen adviseeren niet ie
teekenen, wanneer het contract was als het
vorig jaar. Aan den minister kan men de
prijsstelling niet overlaten.
£>e heer v. d. Meer vroeg de meaning van
den heer Nobel.
De heer G. Nobel oordeelde de zaak een
ernstige. Ze was gebonden aan vele oinstan-
digheden met finantieele gevolgen Wanneer
in de overeenkomst practisch voordeel is voor
de zuivelberedders, dan staat spr. op't stand-
punt van1 medewerking. Spr. zou voor her
bal ingerr, van 'tgeeni men t vorigj aar te zien
kreeg, wil'len waarschuiwen, wel stond spr. op
het standpunt dat de producenten voor hun
product krijgen wat goed gemotiveerd is en
dat er een gcrcgelde uitvoer zonder stagnatie
gegarandeerd wordt. Men moet direct even
wel niet tegenover de zaak gaan staan en zeg
gen; „wij willen, niet". .De onderhandelingen
moeten tot een goed resultaat geleid worden.
Spr. geloofde, dat het voor de zuivelorgani-
saties van veel belang is dte zaak op te lossci
in samenwerking met de regeering, maar met
zonder vaststelling van den prijs zonder be-
ianghebbenden gehoord.
De heer Blauwboer zou in een volgende
vergadering zijn houding bekend maken. De
kwestie kon z. i. opgelost worden in een voor
den boer voordeeligen zin, maar dit zal af-
hangen van de kracht die deze weet te onl-
wikkelen. Kracht ontwikkelt men door orga-
nisatie en die is helaas slap. Spr. was v66r
samenwerking, maar meende, dat men dit al
leen cooperatief kan. Een groot deel van de
boeren is evenwel ongeorganiseerd en daar
door komen wij zwak te staan. Spr. meende,
dat degenen, die niet met de producten zitten,
gemakkelijker zullen willen weigeren. Zij, die
de producten hebben, zullen dus hebben te
beslissen hoe zij hebben te handelen. Spr.
hoopte, dat het den Bond mocht gelukken,
meerdere cooperatieve fabrieken achter zich te
krijgen, want daardoor alleen zal men kracht
weten te ontwikkelen.
De voorzitter meende, dat men' zich bereid
tot levering kan verklaren, mits de minister
de prijzen na overleg met de belanghebbenL
vaststelt.
De secretaris wenscht dat de fabrieken1 die
tote's van. fabrieken1 hebben, deze beschiikbaar
stel'len tern behoeve vanj 'Dr. Swavinck, die te
Chicago een Iezing zal houden over de Ne-
derlandsche zuivelindustrie.
Op een vraag van den heer de Boer zeide
dc voorziitte, dat een spoedvergadering zal
worden uitgeschreven, zoodra met zekerheid
bekend' is, diait de minister met dte contracted
zal komen.
Hierna werd de vergadering gesloten.
NIEUWE BOND VAN ZUIVEL
FABRIEKEN.
Gisteren, Vrijdag, werd in, het cato „De
Jager", van den heer Koetsveld, aan het
Waagplein, een vergadering gehoudea van
bovengeno«nden Bond.
De voonrittnr, de hew Jb. Met, vsn Htertlo-
gwaard, heetite dte aanw^ezigen wdkotn, in
net bitzonder die leden, die na de oprich-
tingsvergadering waren toegetreden en de
buitengewone leden. Het bestuur had ge-
meend goed te doen om de leden op te roepen
ter bespreking van de vraag hoe op te treden
tegenover het kaasmerken, een kwestie van
zeer dringenden aard, die naar spr. hoopte,
zou kunnen worden opgelost
Hiermede verklaarde spr. de vergadering
voor geopeod1, waarna dte heer Schrooder de
notulen voorlas, die onveranderd werden
goedgekeurd.
De voorzitter decide mede, dat 31 fabrie
ken zijn aangesloten. Verder dat het bestuur
pogingen heeft gedaan om kolen te krijgen en
dat deze pogingen gelukt zijn. Fabrieken,
die nog geen kolen hebben,- kunnen die door
bemiddeling van den Bond krijgen. Voorte
deelde de voorzitter mede, dat door een ad-
vocaat namens den Bond1 bij den Minister is
geprotesteerd tegen den maatregel om na 4
September geen ongemerkte kaas meer uit te
voeren, en ten slotte, dat het bestuur naar
den Minister geweest is om over het kaasmer
ken te spreken. De conference had weinig
resultaat. Later heeft nog in het Landbouw-
huis een onderhoud plaats gehad tusschen
dr. 7waving en het bestuur van het contr<Me-
station, maar ook hier werden geen resultaten
bereikt
De voorzitter las vervolgens twee brieven
voor van den heer Nobel d d>. 23 Mei en 19
Tuli inzake de uitkeering van kaastoeslag aan
den grooten Bond door het Zuivelkantoor.
De secretaris had den 14en Augustus in
verband met deze zaak den heer Nobel een
'ledenlii st gestuurd, maar daar was nog geen
antwoord op gekomen.
Dte heer Kaaij' dteelde medte, dat er weer een
saldo was. De meeste fabrieken weten eigen-
liik niet hoe het er mee gaat. Er wordt ge-
vreesd, dat het zal worden besteed om het
gat te stopen:, door de F. N. Z. gemaakt.
Geldt het te betalen bedrag voor 1919, dan
hebben wij er ook recht op, want wij zijn niet
meer bij de F. N. Z. Het zou z. i. aan te ra-
den zijn te onderzocken of onze Bond ook
rechten kan laten gelden. Hensbroek heeft een
schrijven gehad, waaruif bleek, dat er een
zeer ruim saldo moet zijln.
De voorzitter vroeg de vergadering mach-
tiging om te trachten de zaak tot een goede
oplossing te brengen, welke zonder stemming
werd verlcend.
Het kardinalc punt: „bespreking kaasmer
ken", kwam hiema aan de orde. De voorzitter
deeldte mede, dat het bestuur zonder overleg
met de vergadering niet wilde beslissen in
deze kwestie en vroeg wat moest gebeuren,
nu 4 September voor de deur staat. Spr.
ging hierop na, dat vergaderingen tegen net
kaasmerken werden gehouden te Alkmaar,
Hoorn en Purmerena. Op deze laatste ver
gadering had de heer Scheij het woord wil
len hebben, wat hem door den voorzitter was
geweigerd. Het gevolg daarvan was inge-
zonden stukken in dte couranten.
De vraag is: wat zullen wij doen tegen het
merken? Spr. zou de laatste zijn om toe te
geven. Als onze Bond zich er v66r verklaart,
is de zaak er door, blijft hij zich verzetten,
dan kan er nog heel wat over te doen ko
men.
De heer Keg, handtelaar, meende dat't Zui
velkantoor waarschijnlijk z66 zou beslissen,
dat voor oude kaas dispensatiemaatregelen
worden getroffen.
De heer Grondsma (handelaar) deelde me
de, dat hem door een lid van het Zuivelkan
toor was verteld, dat de beslissing van dat
kantoor zoodanig zou zijn, dat na 4 Septem
ber beslist geen ongecontroleerde kaas mag
worden uitgevoerd.
De heer Vonk vroeg wat te bereiken is met
verzet tegen het merken.
De voorrzitter antwoordde, dat het rijks-
merk onvoldoende is en dat heden- Vrijdag-
morgen op de markt de firma Best tegen dr.
Scheij haa verklaard, dat 55 pet. van ae mer
ken weer van de kaas afvallen. De heer Scheij
zou maar eens informeeren te Stompetoren.
Dr Scheij deed alsof hij het niet wist, maar
'het is wel1 bekend bij dr. Zwaving in den
Haag. Er zal dus nog heel wat ongemerkte
kaas ter markt komen.
Op een vraag van den heer Slagter, of in
het buitenland meer vraag was naar gecontro-
leerde dan naar ongecontroleerde kaas, zei
een ter vergadering aanwezig. handtelaar:
Heelemaal niet. Anderen sloten zich daarbij
aan. De heer Grondsma zei dat dit al eenige
weken bleek.
De heer Slagter oordeelde dit een zeer be-
langrijk argument tegen het merken, beter
dan het wijzen op de ondeugdelijkheid der
merken. Als men alleen daarop wijst, kriigt
men ten antwoord: ,,Dat wordt wel beter".
De heer Kaaij merkte op, dat het op het
oogenbiik z66 is, dat de eene helft van de
kaas gemerkt wordt en de andere niet. Dn
wijst z. i. wel op onbruikbaarheid van de
merken.
De heer Schrooder had een voorgevoel, dat
het merken der kaas afbreuk zal doen aan den
goeden naam onzer kaas in het butenland,
omdat er nog wel eens mee geknoeid zou
kunnen worden.
De heer Winkelman (handelaar) betoogde,
dat men van den Minister moest eischcn, wan
neer men zich onder controle stelde, dat de
kaas uitgevoerd mocht worden, ook wanneer
van enkele kazen de merken waren afgegaan.
De risieo van de ongeschikheid der merken
dionde de regeering te dragen.
De heer Schrooder meende, dat men dit
pas kon vorderen, wanneer men het merken
aanvaardde, maar zoover was men nog niet.
De heer Winkeknan oordeelde, dat men zijn
bezwaren in ieder geval bij den Minister
naar voren kon brengen.
De heer Met zag in het verpl'ichte merken
een poging van de adviseurs en den minister
om ons den das aan te doen. Spr. wilde daar-
om nog niet tot het merken overgaan. Tot nog
toe ondervond men geen invloed van het niet
merken en maakte men nog dezelfde prijzen.
wilde het hoofd niet laten zakken, maar
Spr.
den strijd blijven voeren. In Nederland
men alles maken. De zuivel moet men ook vrfj
laten.
De heer Lakeman herinnerde aan de verga
dering te Purmerend, waar hij Dr. Scheij net
woord niet wilde verleenen om propaganda te
maken vor de kaasoontrole. Op het depai+e-
menit had) spr. gevraagd1 de prodiicenten vrij-
te laten. Wanneer het merken voordeel gaf,
dan ging men er wel toe over. Men was even
wel tegen de soesa. Wannsar da 31 fafonsliM.
t...
en.
es-
'as
e?
ir-
-jd
an
je
;n
n-
en
P-
en
e-
let
BURGEMEESiER en WETHOUDERS ran
LKMAAR brengen ter algemeene kennis, dat
r gelegenheid van de PAARDENMARKT.
i MAANDAG 6 SEPTEMBER a.s. de aan te
leren dieren alleen naar de markt mogen
arden gebracht over de rRIESCHE BRUG
i door de PIETERSTRAAT van de Handels*
ide af.
De dieren, die over de Boompoortsbrug by
it Zeglis de stad binnenkomen, mogen alleen
lar de markt gebracht worden langs de
pormeer en de Bierkade, over de Schenner*
otbrug en langs den Kanaaldyk naar de
riesche brng.
Alle dieren, die niet over de Friesche brug
stad worden ingebracht, moeten zoodanig
srvoerd worden, dat ze door de Pieterstraat
tn de Handelskade af ter markt komen; alle
rerige toegangen tot de markt worden afge*
t.
Bij de Friesche brug en aan de Pieterstraat
illen de aan te voeren dieren deskundig wor«
;n onderzocht.
Voor des morgens zeven uur mogen geen
eren geplaatst worden op de markt, die des
imiddags vier uur eindigt.
Voor het plaatsen der paarden worden aan.
swezen de Dijk, de Doorbraak en de Nieuwe.
jot en voor het plaatsen dcr veulens het
'aagplein.
Do gewone Maandagsche weekmarkt zal op
>venvermelden datum worden gehouden
ndom't Waaggebouw.
ALKMAR, den 18 Augustus 1920.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. F. THOMSEN, Voorzittor lo.*B.
DONATH, Secretaris.
DEATTVELIiB, begin Augustiua.
'k Beloofde den vorigen keer, je een paar
(lortjurkjea t» bescbrijven die ik zoo hier en
bar op tennismatches eni golf-links gezien
beb; maar of het heel veel nieuwe zal zijn?
iportikleeding is z66 gebonden aan practisqhe
sodellen, dat er altijd een klaesiek type blijft
raarop alleen door kleur en materiaal varia-
ies kunnen worden gemaakt.
Zoo is de aangewezen tennia-kleedingeen
sit jurkje van piqu6 of wit linnen, het korte
rokje dikwijle geplooid. Ota het nog practi-
wher te maken wordt de stijve tailleband
rarvangen door een elastiek, dat vrijheid van
beweging toelaat, zonder dat er knoopjes of
liakjes losspringen: 't Zelfde gemak vind-je
Uier bij het lijf jeinplaats van de blouse, die
elkens uit de rok ontsnapt; een rocht eaaa-
juin, dat vanizelf weer op zijn plaats terug
tomt als het door een beweging is opgetrok-
ben: veel wordt het kimono-model toegepast
met korte mouwtjes (halverwege de boven-
irm), geen onderrok; die om de beenen kleeft
in de vrije bewging belemmert, maar
broekje van pong6 of aatijn, met batist ge-
Toerd en waarover de rok gemakkelijk heen-
gljjdt Witte linnen schoentjes (espadri les)
mat zooltjea van touw vervangen dikwijls de
dure chroom-leeren echoenen met caoutchouc
tolen. Wij dragen trouwens 'buiten en aan
»e hdel veel zulke eenvoudige schoentjes.
Bij die witte „'kleuilooze" jurken moet de
sweater, de jumper een ncte gaie, een
rleurtje aanbrengen. De wollen sweater is
let meest practisch, maar hy is niet zoo ele
gant als de zijden maillot. Een nieuw tricot
is djersaria met grove mazen in alle tinten
g;roen, vooral jaspisgroen en alle tonen geel
9n roestbruin. Kleine paletots sacs, in klok-
rorm, 't midden houdend tusschen een recht
bort manteltje en een korte cape van Ma rok-
kaamsche wollen stof of van dikke velursine
worden veel gedragen bij japonnetjes van
dunne serge, tussor of piquA Die jasjes vor-
men een aardige viariatie op de eeuwige jer
leys, waarvan het nieuwtje al wel een beetje
af is en die zooals ik hoor in Holland (zelfs
in den Haagl) in de stad1 worden gedragen,
tvaar ze, dunkt me, niet erg op haar plaats
ullffn zijnl Daar voor zijn die korte paletots
och geschikter. Ze zijn soms heel pittig,
vanneer ze van de een of andere ruige wollen
itof in frlssche kleuren gemaakt zijn. Een
dot recht jasje zag ik van levendig-groene
rlaona, met krinkelende vcrticale zwarte
itreepen, opslagen onderaan en op de mou-
sven met een zwarte streep als rand, 't Man
teltje hing loe, zond:er sluiting en liep naar
joven door in de kraag, die, rechtopstaand
Bven van de hals afweek. 't Werdi gedragen
up een wit serge japonnetje met geplieseerde
roorbaan in de rok, met motdeven op zij van
jroene toile ciree en zwarte wol; 't lijf je was
jlad met lange mouwen hoogen boordj, waar
aan een klein motiefje van toile cirde (was-
iioek)1 op zij.
Op een witte rok met zrwarte of gekleurde
itreepen en een zwarte of gekleurde rand
itaat h661 pittig een gekleurd serge, pa'kje,
van voren met witte knoopjes gesloten, korte
kimonomouwtjes, klein shawlkraagje, cein-
ftuurtje; of op een witte geplooide rok een
gekleurde ..sweater" van djeraador (jakje dat
;0ver't hoofd wordt aangetrokken) met heel
«mal zwart shawlkraagje, twee maal drie rijt-
jes zwarte franje op zij en nog een paar zwar-
jte kwastjes, waarvan 66n onderaan de punit
ban het kraagje; een wit tricot sweater met
galons van uitgeknipt leer, een bedTukte zij
den sweater op een witte serge rok.
Hoeden zijn hiniderlijk bij tennis, golf etc.
Als ze gedragen worden zijn ze niet meer dan
Imutsjes; hddl veel1 zag ik op het tennisveld
en aan zee een eoort tulband dragen van een
soepele foulard, of alleen maar een breed lint
vlak boven de wenkbrauwen om het hoofd
gebonden met een kmoop en twee einden in
den nek.
Em de jonge meisjes als publiek op sport-
demomstraties en 's midd!ag« in 't Casino,
fisddarsa rond alt bowegslijks hlosman, met
kau ruima rokjes Tan or standi, haar greets
«k rwa ergwafli, n*
■troo of paaTdehaar, maar altijd licht en
soepel, met tulle of bloemen en een enkel lint
gegarneerd. Dikwijls zijn bloemen in twee
touffes op de ooren gelegd1 maar ertusschen
ligt nog een haarlok of een krul. De „capeli-
ne", bet model voor ion en zomer zie ik h6el
v6dl, soms van achteren opgewipi) boven de
chignon die nogal laag gedragen wordt.
Veelkleurige parasols bij witte of donkere
tailleura zijn de „vogue" van dit seizoen.
A'AU de DAMMERSI
Met dank voor de ontvangen opL ran pro-
bleem no. 612 (auteur P. Eleute.)
St a n d.
Zw. 1, 9, 13, 18, 19, 22, 26, 27, 28, 36.
W. 29, 30, 31, 33, 34, 39, 44, 47, 48, 49.
O p i o s i n g.
1. 44—40 1. 26 37.
2. 48—42 2. 37 48.
3. 47—41 8. 30 47.
4. 2923 4. 47 44
5. 23 3 6. 44 33.
6. 3—26 6. 48 30.
7. 85 8 en wint.
Goeda opl. ontvingen wij van de heeren:
W. Blokdijk, P. Dekker, D. Gerlingi, te Alk-
maar, B. E. Lantinga, Bellingwolde en Jb.
Tcepoel, Sint Pancras.
OOMBIHATTES.
De volgende aardige slagwendingen werden
aangegeven door den heer J. de Haae.
Zw. 8, 12, 17, 18, 19, 23, 26, 80.
W. 28, 82, 38, 34, 87, 43, 44, 49.
Zwart heeft alt laatsten zet gespeeld 24
80 en nu zet wit 28221 't la interesiamt na
te gaan, op hoeveel verscbillende wijze zwart
nu zou kunnen elaan. Doch daar «ls altijd de
meeste ecbijven moeten worden geslagen is
zwart gedwongen tot 18 40, waarna 44 2
van wit volgt.
De tweede slag is ingewikkelder
CZHjZft
Zw. 7, 8, 9, 10,13, 16, 16, 18, 19, 23, 29.
W. 22, 26, 27, 31, 34, 35, 38, 41, 47, 48.
Wit speelt:
1. 38—33 1. 29 49.
2. 47—42 2. 49 21.
3. 42—38 3: 18 47.
4. 48-42 4. 21 30.
6. 36 24 A 47 20.
0. 26 II
De slag is zeer mooi, maaT veel te duur I
Ter oplossing van deze week:
Probleem 613 van W. J. F. van Goelet,
Utrecht (U. D.)1
Zw. 4, 6, 7, 8, 11, 16, 18, 21, 23, 20, 27, 29, 33.
W. 9, 20, 24, 25, 30, 32, 35, 30, 38, 42, 43, 47.
Zeer interessante oplossing 1
Opl. voor of op 25 Aug. b. v. d. blad.
door SAM GOUDSMIT.
(Nadruk verboden).
Daaje Sjnoep zijn liefje was gestorven. ZU
was vyf«en«zeventig jaar en hy had haar twin*
tig jaar aangebeden. Het was een zonderlinge
genegenheid, want het liefje was niemand an*
ders dan de schatryke Joodsche bankierswe*
duwe die in een paleis van een huis zetelde op
de gracht, om den hoek van het straatje waar
Daaje Sjnoep met zyn oude moeder in een
krotje woonde.
Zyn liefde was heel eenvoudig en ach, ook
heel natuurlyk ontstaan; op een goeden mor*
gen, twintig jaar geleden, toen de bankier pas
gestorven was, had Daaje Sjnoep zich voor het
huis opgesteld op't oogenbiik dat de wedu-
we voor het eerst weer uitreed, en toen Lij
eerbiedig zyn petje had afgenomen, eerbiedig
namenlyk voor het verdriet, voor het zilveren
en gouden en diamanten verdriet, had de
vrouw hem vriendelijk toegeknikt Daaje
Sjnoep, na de eerste verrassing, had het er
nog eens op gewaagd te glimlachen, en daar
hy miemand anders liefhad, en er ook voletrekt
rear eiamand eoaige redes tmh—te Eijs hew
wa het dst ew|wutfflk hi
hem besloten, dat hy in het vervolg alleen
haar de moeite waard zou vinden. Hy wist
zeer goed dat hy verliefd waa op de glanzend*
geverfde deuren, de kolossale, 'a avonds altijd
feestelyk verlichte ruiten en de koninklijke
stoep van haar huis, en op haar zachtveerende
rytuigen en automobielen. Doch hij vond dit
noch vreemd noch ongeoorloofd, en hij voelde
het bezit, het machtig bezit van haar wereld*
sche glans, van haar lichten, van haar feesten,
van haar hemelsch*ingedachte paleis vlak by
zich; want hy had, na vele malen scherp op*
letten, gezien dat zy eigenlyk op zyn moeder
leek; alleen vond Daaje Sjnoep haar een fyner
gezicht hebben, door de millioenen die de
bankier en door het blanketsel dat de kame*
nier erop gelegd had. Daaje had, als een pro*
letarische, den diepsten eerbied voor de kame*
nier. Hy boog voor haar en nam zijn pet af
voor den koetsier, hy salueerde den chauffeur.
Voor mevrouw alleen had hy het heilige
gebaar van het 1 a t e n. Als zy in zicht was,
took hij naar deni mond gebrachto hand,
waarin het goedkoope zoetige snoepgoed dat
alle maaltijden vervangen moest, terug. Dit
had hy twintig jaar gedaan, terwijl hij haar
aanbad, terwijl hij naar haar hunkerde, vanuit
zyn stinkend straatje, naar haar paleis, haar
zilver, haar goud, haar zijden kleeren, haar
gtanwnd'e karossen, haar vergulds livrsien,
haar stralende vensters, haar volheid, haar ge*
noegzaamheid, haar weelde, haar heerlijkheid.
Twintig jaar, als ouderwordende, verworpen,
nagejouwde, half idiote straatfiguur, had hy
's morgens en's avonds voor het paleis vlak bij
igestaan, aan de zaligheid de kreunende zuch-
ten van zyn hart geofferd, zich zat van zoete
pyn gegeten aan den aanblik van haar nabije
feesten. Wanneer hy 's avonds de deur uit*
hep, zong moeder van „Daaje waar ga je?"
Daaje zei: „nog effen om", en moeder wist
wel welk eindje Daaje omging. Hij ging aan
den hoek der gracht, waar hy bleef, tegen een
boom geleund, de dansmuziek slurpend die om
de schitterende luchters moest varen, over de
welriekende hoofden der schatryke gasten,
over de bonte weeftinten der dikke tapyten,
waar hy de sprookjesschoone jonge paren
dacht te dansen in een omarming die hem
zacht rillen deed. Daadwerkelijke pogingen
om tot zyn doel te geraken had Daaje Sjnoep
niet achterwege gelaten. De bankiersvrouw
had hem nooit een cent gegeven. Slechts drie*
maal had hy meer middellyk van haar dan uit
haar naam, wat gekregen; het was eenmaal
een pak slaag van den hulsknecht, een trap
van den chauffeur, en eenmaal een beet van
het nydige hondje van de kamenier. In het
hunkeren was Daaje blyven volharden wat
zou hy beter doen in zyn leven? Nu waa de
bankiersvrouw dood. Het was volstrekt niet
ongewoon, want de kamenier had haar werk
de laatste jaren zien verdubbelen, en er waren
menschen genoeg dio or al jaren op wachtten
ook al hadden zij het niet noodig, en ook al
bezochten zy haar plechtige bijeenkomsten.
Daaje Sjnoep had het met een schok verno*
men, en gedurende drie dagen was hy meer
dan ooit om het huis van zijn beminde te zien,
waar de boodschappen af* en aanreden, waar
voorbereidingen werden getroffen, waar be*
slissingen werden genomen, waar over bet
einde van een leven, dat hy tot het zyne had
gemaakt, beslist werd, zonder dat men eraan
scheen te denken hem erin te kennen. Daaje
voelde met zekerheid dat hy haar nog liefhad,
dat wil zeggen, dat hy het huis nog beminde,
dat hy de rytuigen nog aanhing, hoewel de
bankiersweduwe nu machteloos was, en de
vreemden hun meesterschap deden gelden. Hy
voelde zyn laatste kansen wegglyden hy
voelde den wanhoop zwellen in zyn hart. Hy
informeerde met hartstocht, en uit de sensati*
oneele spraakzaamheid van het personeel
kwam het bericht tot hem door, dat het huis
verkocht, dat de inboedel verdeeld zou wor*
den
Achter de deftige lijkauto gleden anel de
zwartglanzende wagens van de familie, van de
firmanten, van den zakeukring naar 't kerk-
hof. De heeren onder hun omrouwde cylinders
van achterhun schitterende brilleglazen,
epraken druk, levendig, sommigen echertsend,
over de politiek van den dag, over hun enorme
transacties, in het saamhoorigheidsgevoel van
hun rykdom.
Aan den ingang van de begraafplaats, in de
ontvangkamer van het gebouw, by de open
groeve van het kostbare familiegraf, ernstige
handdrukken, buigingen, plechtig, doch geen
oogenbiik zonder zakelijkheid. Voor de neer*
gezette kist twee snel achtereenvolgende toe*
apraken vol kille lof, geen snik, geen tranen,
geen ontroering. Toen daalde langzaam de
kist.
Men schraapte de keel, men zag er over*
heen, een oogenbiik verlegen met de eigen
onbewogenheid. Op dit oogenbiik sloeg de
schrik door de naaste familie en de zakenrela*
ties. Van dichtbij gierde een zenuwkreet los,
scheurde zich een smartkreet open, brak een
snik in schokken en tranen uit en huilde als
van een dier dat pijn heeft, over het kerkhof.
De heeren zagen eflkaar aan, verbaasd; toen
zei iemand, zoekend naar 'n verkiaring: „ik
geloof dat er iemand1 huilt". Men zocht. Op
een onbewaakt oogenbiik was Daaje Sjnoep
langs den wachter heen binnen het hek ge-
schoten. Hij etond te trampelen van wan-
hoop, hij schudde zijn lijf op en neer van
woedende pijn. De jonge in gala-rouw geklee-
de firmant, zag hem van achter zijn schitte
rende brilleglazen vragend aan. Oip dezen
aanblik kon Daaje zijn zwijgen niet langer
bewaren. Het was zijn eerste liefdesverklaring
en hij kreet ze in wanhoop over 'het 'kerkhof
uit. „Verde61e!" riep hij, „Verd661e, gane ze
de boell Had 't tenminste maar laten stiinl
Maar verde&le! Twintig jaar heb ik er geen
cent van gehad en nou gane zij verd661e F' Hij
sni'kte trampelend1 verder. Het was een ont
hutsend incident op het kerkhof. Allen waren
een oogenblilk van de baar weggeloopen. Een
oogenbiik silechte. Zij1 stonden er weldra weer
in slagorde omheen en voleindden de plech
tigheid. Daaje Sjnoep, op verzoek van den
jongen firmant, die even naar buiten was ge-
loopen, werd, als eenige die verdriet had,
door twee veldwachters van het kerkhof ver-
wijderd.
g sn
nneu
aux-,
igne-
bui-
erer,
hee-t,
liner
i of
en
Jten.
't de
gen
een
zd.1>-
- en
veel
n
over
cha-
het
och-
ver-
En
oet,
rekt
bed
weL
bed
indt
Teen
ing.
t ge
en
BOO
wat
te
rem
la-
suit
abjr
jen,
een
oolc
k u
dat
xg»-
an-
nel-
boe
Be-
nde
uit
en
ien
be-
pu-
ep,
»t-
vte.
uik
oo-
dat
<ie
or-
*di-
rm,
de
Jecl
en,
de
ch-
len
ge-
ur,
ad,
>ch
bet
om
ik-
rt-
en.
ijn
:oo
ir<:
ieg
lo-
tar
m-
lat
ou
AW
00
Je
ar
in
ie-
en
el-
ar
Ji,
ht
an
