Aikmaarsche Courant
In eer hersteld.
ierd an in Twlntlgste Jaargang,
Maandag 6 September.
FEUILLEXOK.
No. *09. *®20-
Stadsnieuws
HULDE AAN H. M. DE KONINGIN.
De Kon. Rederijkerskamer „Biiderdijk",
de Ontzetvereeniging en de Christelijke
Oranjevereeniging hadden tegen Zaterdag-
avond in „de Unie" een spoedvergadering
bijeengeroepen van alle plaatselijke vereem-
gingen die instemden met een huldebetoo-
ging aan H. M. de Koningin bijl Haar be-
zoek op 11 September a.s.
De vergadering was druk bezocht. Verte-
genwoordigd waren 43 vereenigingen, ter-
wijl tevens aanwezig waren de Burgemeester,
de Wethouders Thomsen en Sluis en 3 afge-
vaardigden van de Kath. Soc. Actie, de hee-
ren Keijsper, Andriesma en Jacobs.
De vergadering werd geopend door Ds.
de Pree met een mleidend woord, waarin hij
zich verheugde over de goede opkomst. Wa
ren we ook zoo gelukkig geweest een K.S.A
te hebben, zeide spr., dan was het gemakke-
lijker geweest bij elkaar te komen, doch
waar wij zoo'n centraal lichaam missen, kon-
den wij niet anders dan op deze abnormale
wijze u bijeenroepen. Dit ter verklaring van
mijn voorzitterschap eq, tevens als excuus.
Men moet vooral niet ons zitten aan de ta-
fels hier beschouwen als zouden wij. leiding
willen geven aan de huldebetooging, doch rt
werd ons door de omstandigheden min of
meer opgelegd. Een weinig gealanneerd
door het bericht in de Alkmaarsche Courant
van gisteravond, meenden wij, dat het hoog
.tijd werd dat alle vereenigingen die hulde
wilden brengen aan H. M., elkander wel
rnochten ontmoeten, can tot een program te
komen en de zaak Te regelen in overleg met
het Dag. Bestuur der gemeente. Het doel
was dus niet anders dan samen te brengen
wat elkander anders niet vindi En waar wij
het betreuren zouden, dat door onze vereeni
gingen geen acte de precense gegeven werd
op 11 September, was er geen anderen weg
dan deze oproeping. Wij willen u dus vra-
genhoe denkt ge u het verloop van 11 Sep
tember? Daarmede is eigenlijk mijn taak ten
einde. Als wij dat weten, zou ik u voorstel-
len een comite van leiding te benoemen en
dan zwaaien „Bilderdijk de Ontzetvereeni
ging en de Oranjevereeniging al.
Laat dus eenvoudig deze of gene een voor-
stel doen en laat ieder zijn gedachte uitspre-
ken voor de verdere leiding van deze verga
dering.
De heer Schipper zou, waar de tijd dringt,
willen voorstellen, dat het comite van leiding
bestaat uit de personen, die thans aan de ta-
fel zitten. (Applaus)
De heer G. Cloeck was van meening, dat
dan toch in ieder geval noodzakelijk zou zijji
het comity uit te breiden met vertegenwoor-
digers der Kath. Soc. Actie, die hier aanwe
zig zijn, waarop de voorzitter zijn excuus
aanbood voor de onbekendheid met de aan-
wezigheid der heeren. 't Gemakkelijkst zou
hij het vinden, als de heeren dan maar naar
de bestuurstafel wilden opschuiven.
De heer Keijsper zeide, dat het voorstel
van den voorzitter hem noopte uiteen te zet-
ten, wat hen hier heeft gebracht. .Zooals u
alien weet, zeide spr., gaan er besprekingen
te dezer stede, alsof de katholieken afzonder-
lijk willen feestvieren. Dit is de reden van
de komst der afgevaardigden van de K. S. A.
n.l. om hier te vertellen, dat zulks het geval
niet is. Er is hier een misverstand, dat er
niet behoefde te zijn. Spr wilde beginnen
bij het begin. Toen de Burgemeester bekend
maakte, dat H. M. Alkmaar zou bezoeken en
dat allfen, die Haar hulde wilde brengen;
werden uitgenoodigd zich met den Burge
meester in verbinding te stellen, heeft spr.
een paar dagen daama met den heer van
Kessel een plan opgemaakt geen katho-
liek plan en aan den Burgemeester voor-
gelegd, en dezen gevraagd: hoe zou u het
vinden als voor een huldebetooging aan de
Koningin alle organisaties met die banieren
op de een of andere plaats werden opgesteld.
E)e Burgemeester vond dat een aaraig idee
en heeft afgesproken met den heer Leesberg,
dat deze alle katholieke vereenigingen zou
oproepen en dan de nadere voorstellen met
den Burgemeester zou bespreken, omdat hij
alle plannen zooveel mogelijk in een lijn wil
de leiden. De Burgemeester zei spr., is het
middelpunt, hij is het, die ten slotte de lei
ding heeft. Tcngevolge hiervan hebben de
katholieke vereenigingen een zeer voorloopi-
ge bespreking gehouden.
Er is niet gezegd, dat er geen andere ver
eenigingen bij rnochten; alleen hebben de ka
tholieken aan den Burgemeester gevraagd:
geef ons een stuk van den Hout, om onze
vereenigingen op te stellen, evenals de Ont
zetvereeniging vroeg om zich bij het beeld te
mogen plaatsen. In geen geval is het onze be-
doeling afzonderlijk hulde te betuigen. Wij
Van Ren6 Bazin,
lid van de Fr&nsoka AAfutomda
10)
Je bent toch geen wees Jeannette?
Zij hebben niet aan....
Marie liep in de kamer heen en weer,
schoof de banken aan de tafel en zette de
borden gereed.
Hij ztide toen
Mijn zoon had veel lust om terug te ko
men, maar gij hebt hem laten heengaan 1
Hij zeide ook nog:
Om het werk zal ik hem niet zoozeer
missen, want reeds lang heb ik het geleerd
het zonder hem te doen maar zijn hart zal
ik niet meer hebben
Zij antwoordde niet. Van dien avond af be-
gon Jean Queveme te lijden door een groote,
zware zorg, die zich bij1 de andere voegde.
Wat hadden zij toch, die jonge menschen,
om elkaar zoo te verlaten? Als men getrouwd
is, kan men het niet altijd eens zijn, dat weet
men. Men moet elkaar leeren verdragen In
den tijd van moeder Queveme, die ook heftig
was, had het gezin van den pachter uren ge-
kend, waarin men twiatto en elkaar dingen
zijn eenvoudig de eerrten geweest, die onze
vereenigingen hebben opgeroepen. Er is nog
nieta besloten. Wij weten niet hoe de Burge
meester het leiden zal. Het verheugt ons.
zieide spr., ook u thans bij elkaar te zien. 't
Is voor mij echter moeilijk om in een hier aan
te wijzen comite zitting te nemen, want in
onze bijeenkomst van hedenmiddag is daar
niet over gesproken.
De heer Sluis: Ik zou't toch doen!
De heer Keijsper herhaalde, dat hij; 't niet
doen kon en wees ten slotte nog ten bewijze
dat de katholieken er niet aan denken afzon
derlijk fcest te vieren, er op, dat, zooals de
hoofden van scholen wel weten, alle kinde
ren van alle scholen eenparig er aan mee-
doen. (Applaus).
De voorzitter wilde, v66r hij, over het-
geen is opgemerkt, iets gaat zeggen, een ver-
zuim herstellen, dat men hem, gezien zijn
jonkheid in't voorzitterschap, wel zal verge-
ven. Hij had trouwens niet gedacht, dat hij
voorzitter dezer vergadering zou blijven, an
ders zou hij zeker den Burgemeester van
harte welkom hebben geheeten op deze bij
eenkomst. (Applaus).
't Verheugt ons, zeide spr. verder, dat wat
de heer Keijsper heeft gezegd, heeft weggc-
nomen de verkeerde opvattmg die er was
naar aanleiding van de vooistelling der
zaak, zooals die in de Alkmaarsche Courant
is gegeven. Als de afgevaardigde der K. S. A.
zegt, dat de katholieken er niet aan denken,
afzonderlijk ieest te vieren of auti-thetisch te
willen optreden, dan is ons dat voldoende
en dan brengen wij bun slechts hulde, om
dat zij er zoo vroeg bij zijn geweest. Spr.
geloofde dus, dat voor een goed deel het
misverstand is uit den weg geruimd en ver-
wachtte dan ook verder samenwerking voor
den 1 leu September, 't Verheugde den voor
zitter, dat de heer Keijsper met naclruk ver-
klaard heeft, dut de K. S. A. het voomemen
niet heeft en zou willen doen, zooals de
schrijver B. in het ingezonden stuk i n de
Alkmaarsche Courant dit op gecotige wijze
voorstelde.
In tegenstelling daarmede hoopfe hij, dat
H. M. van het huldebetoon der Alkmaarsche
organisaties afgescheiden van politieke of
godsdienstige overtuiging doch lien ten
in nationaal besef en oranjegezindheid, de
aangenaamste herinnering zal meenemen.
Spreker wenschte nu allereerst te vragem
of alle vereenigingen, die vertegenwoordigd
zijn, bereid zijn met banier of desooods 6e-
schUderd doek mee te doen aan het huldebe
toon. (Applaus). Hoe stelt men zich dat
voor? De Ontzetvereeniging heeft reeds te
kennen gegeven, dat zij zich bij het beeld
wil opstellen. Dat is een historiscb punt
Laat men eens wat anders noemen. Is de
plaats aangewezen, dan zijn we al veel ver
der.
De heer Ohlen achtte zich verplicht, nu de
Ontzetvereeniging eerst dOor den heer Keijb-
per en daama door den voorzitter is ge-
noemd, te verklaren, dat de Ontzetvereeni
ging ook geenszins separatie op het oog
neeft. De Koningin zal het Victoriebeela
gaan zien en nu meende men, dat het aardi-
ger was. als dit beeld geflankeerd werd door
het Bestuur der Ontzetvereeniging en een
kinderkoortje daar een lied zong. Dat plan
werd door den Burgemeester goedgekeurd.
De Ontzetvereeniging meende, dat ze daar
mede haar plicht zal hebben gedaan. Dat de
vereeniging mede de oproeping tot deze ver
gadering heeft onderteekend, komt, doordat
enkele leden van het Bestuur meenden, dat
de Vereeniging moest medewerken om te ko
men tot samenwerking van alle vereenigin
gen tot een fusie van katholieken en niet-
icatholieken. Of de vereeniging meer kan
doen, wist spr. niet. Of ze aangewezen is
om deel uit te maken van het comite van lei
ding evenmin.
Voorts wees spr. op de wenschelijkheid om
2 of 3 dames in het comity op te nemen, ter-
wijl hij zou willen, dat het hier aan te wij
zen comitd zich vereenigt met dat der K.S.A.
om daama de plannen te bespreken met den
Burgemeester.
De heer J. Bruin (Chr. Bestuurdersbond)
vroeg of het niet mogelijk was de vereenigin
gen op te stellen op den weg van het station
naar het stadhuis. Dat heeft dit voordeel, dat
de betooging dan vroeger is afgeloopen en
de menschen den geheelen dag vrij zijn om
met vrouw en kinderen de Koningin te zien.
De heer Schipper zeide met goedvinden
van den Burgemeester, dat reeds is vastge-
steld, dat alle kinderen van alle scholen, dat
zijn er 2600, op dien weg in 2 rijen zullen
worden geplaatst. Daarvoor is noodig den
afstand van het Opvoedingsgesticht tot nabij
het Stationsplein. Dat plan heeft zijn beslag,
zoodat het voorstel-Bruin daarmede in con
flict komt.
Nog wenschte spreker, ook naar aanlei
ding van het stuk in de Alkmaarsche Cou
rant, mede te deelen, dat hij voor de rege-
ling van de opstelling der kinderen en het
zingen voor het stadhuis door de hoogste
klassen, de meest aangename samenwerking
ondfervond van den heer Smits, het hoofd der
katholieke school. (Applaus).
De heer Ohlen voegde daaraan toe, dat
zeide, die het hart niet dacht. Maar dat duur-
de niet lang. Men had teveel achting voor el
kaar, hij voor haar, zij voor hem! Men had
elkander lief voor het leven. Wat hadden zij
toch. die jonge menschen?
Men hoorae kort daama te Champdolent,
dat Pierre aangemonsterd was op een groote
sleepnetboot van Corcameau. een nieuw, en
goed uitgerust vaartuig, dat de zand- en
schelpenbanken bewerkte en afschraapte bij
dag en bij nacht, zelfs op Zondag en enkel
in de havens van de Verd6e binnenliep.
Pierre kwam toch thuis, maar de twee of
drie dagen die hij te Champdolent doorbracht
bijna elke maand, waren gevreesde dagen.
Met het voorjaar werden de tusschenpoozen
langer. Pierre meldde zich aan bij de beman-
ning van een sardinevisscher. Maar zelfs toen
de visch dicht bij de kusten van Coraouaille
gesignaleerd was, ondemam de visscher niet
meer den weg naar huis, dien hij eertijds te
voet aflegde in stormpas of op wagens, die
men aanroept en die halt houden „Is er
plaats?" „Misschien als gij niet ver gaat.
Men gaat nooit ver."
Hij bleef met zijn kameraden in de boot
slapen of in de herbergen van Douamenoz,
Concameau Pouldu of Port Joinville.
Men vreesde hem daar ook om zijn kracht
en zijn driftbuien. Er waren juist in dien tijd
dilcwqla twisten tusachaa da viaadhan van da
ook het zangkoor voor de Oroote Kerk be
staat uit veel Katholieken en veel Protestan-
ten.
De heer Vuijk zeide, een dag of 8 geleden
aan den Burgemeester een bezoek te hebben
gebracht, om goedkeuring van een plan. Hi}
zou willen vragen of hij daarop thana mocht
terugkomen.
De Burgemeester antwoordde, dat men daar
niet op kon terugkomen. Hij heeft dat moe-
len weigeren en deze weigering is van hoo
gerhana goedgekeurd.
De heer Vuijk meende evenwel, dat er ge-
mchten gaan, dat er toch een eerewacht zal
worden gevormd en als dat zoo is, zou hij
op zijn verzoek willen terugkomen.
De Burgemeester wilde gaarne een ophel-
dering geven. Hij had bezoek gehad van de
heeren Vuijk en Beudeker, die een eerewacht
te paard wilden vormen. Hem waren echter
de strengste instructies gegeven. dat de ont-
vangst van H. M. zoo eenvouaig mogelijk
moest zijn en dat is hem gisteren nog weer
opnieuw herhaald door den particulieren se-
cretaris van H. M., den heer Van Geen.
H M wenscht dat n6ch de bevolking n6ch
de gemeente voor dit bezoek groote kosten zal
maken. Daarom geen eerewacht en geen eere-
bogen. Met nadmk is verzocht dat na te la-
ten. De geruchten zijn dus onjuist, er zal,
voor zoover bekend, geen eerewacht zijn en
als Burgemeester zal spr. eventueele vor-
ming er van tegengaan.
Die voorzitter oonetateerde dus, dat de
paarden van den heer Vuyk naar stal1 gaan.
Terugfcomende op het geeni de heer Ohlen'
heeft gezegd achtte bij het Victoriepank al
begrijjpt hij, d'at de Ontzetvereeniging daar
haar plaats acht voor de bedoelde hulde
betooging ongeschikt. Wij weten er zijn ge-
voeligheden, dite moeten worden on'ttzien. Over
de plaats door den heer Bruin igenoemd
valt na 't gesprokene door den heer Schipper
met te deniken. Blijft dus over de Harddra-
veralaan, of heeft iemand een ander idfe
voor het gezamenlijk optreden van alle ver
eenigingen, R.-K. en Protestanitsche?
De heer Carsten' zou een1 klein comity wil
len aanwijzen en het daaraan willen overla-
teni; zoo'n klein comity werkt veel vluigger.
De heer Ohlen zou toch gaame ziten, diat
er uit de vergadering eenige aanwijzing
kwam. Het id6e van het Victorieparic zou hij
ook uiet gelukkig achteni: daar is ook te wei
nig ruimre.
De Burgemeester wenschte nog met een'
enkel woord- te zeggen, hoe hij de zaak op-
vat. 'Hliji heeft gemeendi, d'at hij; alle hulde
betooging zooveel mogdiik aan de Burgerij
moest overlaten. Men Been hem dadelijk toen
bekend was, dat de Koningin de gemeente
zou bezoeken, het voorstel gedaan, enkele
menschen' samem te roepen, om door deze
eenhedd' te (brengen in de wijbse, waarop H.
M. zal worden gehuldigd, doch hij heert ge
meendi. dat voorstei niet te moeten aanvaar-
den, omdat men daardm zou fcumnen zien een
drijlven) van' mdjl, zegt spreker. die optreedt
namens de Koningin, in een oepaalde rich-
ting. iHlet zou dan met de spontanieteit ver-
keCTidi zijn uigeloopen1 en het had1 dan' het
karakter gefcregen, alsof men van1 hooger
hand drang wilde uiitoefenen. Dat wilde ik
voorkomen. iDaanom heb ik ieder uitgenoo
digd met eventueele plannen bij: mij' te ko
men em het gevolg is geweest, dat men van
alle kanten naar mij toe kwam. En nu is bet
aan mij,, om1 te trachifen daaria eenige lijini te
brengen en' alien te zamen te voegen tot een
schooe geheel. Ook de heer Leesberg is ge-
komen met een plan voor de Katholieke or
ganisaties. en nu denfce men van mij niet, zei
de spr., dat ik een separistisch plan zou steu-
nen. Ik heb en heer L. dam1 ook voorgesteld,
dat hij; zijn gang zou gaan em d'at ik later
wel leiding zou geven aam het gehed;. Em nu
is het deels ook het gevolg van het bericht
in de Alkmaarsche Courant, dat de miet-
kathdieken daarim1 een gevaar hebben ge
zien en spreker kan begrijlpem, dat de met-
kaiholiieken zoo Lets pwoelden. Uit bespre
kingen met den heer Leesberg weet ik ech
ter, zeide hij, dat bijl dezen geenszins het
id6e van separatie voorzat, en na hetgeen we
hier hebben gehoord is er geen oogenblik
twijfd, dat de Katholieken1 niet zouden me
dewerken, om alles op gelij'ke wijize tot zijn
recht te doem komen. De moeilijkheid' is: de
plaats. Daarom veroorloof ik mij in alle be-
scheidenheid1 een id6e. Zooals gezegd is, zul
len. de schoolfcinderen langs den weg van
aamkomst worden geplaatst. Nil is de zaak
nog moeilljker, omdat alles eigenlijk nog in1
de lucht hangt. ;De weg dien H. M. nemen
za:\ sthat nog niet vast, doordat nog niet
bekend is, of Irl. M. per trein, of per auto van
Schagem komt. Geschiedf dit per auto dan
leidt de weg over de Texelsche brug. Aan-
ncmenide dat de aanfcomst per trein' plaats
heeft, dan1 komen de schoolkinderen langs
denl Stationsweg, Geesterweg emz. tot bet
Stadhuis, een deel dat openblijft its reeds toe-
gezcgd aan die Katholieke Vaandel-deputa-
ties. Mien zou nu gevoegelijk kunnen beslui-
ten alle Vaandels te plaatsen tusschen Rij'ks-
opvoedingsgesticht en het Stadhuis, van elke
vereeniging 3 menschen met een Vaandel b.v.
Voor de Katholieke organisaties is verder de
verschillende havens van Bretagne of de Ven
due. Concameau wilde Douarnenoz beletten
zijn visch te ontschepen en de prijzen die
door de fabrikanten van conserven waren
aangeboden, te laten dalen. Douamenez ant
woordde het volk van Concameau: „Oij, zult
niet binnenloopen!"
Het kleine eiland d'Yeu zag om zijn kleine
haven heen de mannen samenscholen en' een
dreigende houding aannemen toen in de sche-
mering de zeilen van allerlei kleur uit alle
richtingen van de onmeteliike zee op het ha-
venhootd toekwamen om elk zijn vangst naar
de fabrieken te brengen, de netten met de
versche visch in het ruim opgestapeld en bij
het slingeren van de boot heen en weer glij-
dend. De kusten van het Verd&sche land wa
ren niet gastvrijer voor den buitenlander.
Op een dag in Mei 1913 toen het hard
woei kwam het zwarte schip met twee bruine
zeilen de Cormoran; de irgedijkte, gebogen
ingang van een kleme haven van de Vendue
binnen en schoot tusschen de reeds vastge-
sjorde booten heen, hier en daar langs de
rompen schurend en zich een weg banend tot
aan de door het getij natte treden van een
kaaltrap. De schipper stond voorop in zijn
gele trui. De vangst was goed geweest, tien-
duizend sardines. Een scheepsjongen van een
der booten uit de Vendue had al gezegd wij
habbon bijna oiato. Darouai goett vijftig
Harddraverslaan gereserveerd em daaihdj
zouden zich de andere organisaties kunmem
aansiuiten. De riitoer staat nog wel niet ge-
iieel vast maar met is de bedodimg, dat de
sioet zal gaan lang* de Harddraverslaan,
Doodweg en Westerweg of omgekeerd. 'De
katholieke vereenigingen wenschen mogelijk
bij dkaar te staan, dam kumnenl die andere
lanigs genoemde wegem zich aansiuiten', dan
heeft men daar in den1 IHIout alles te zamen.
Dit idee geeft spr. de vergaderilng in1 over-
weging en hij twijifelt niet of na de
veraaringem van de heeren Leesberg en
Ke-sper zai men zoo tot een1 goede oplossing
komen.
De voorzitter meent, dat ma de mededee-
lingen1 van den Burgemeester dte aangegeven
wijze is aan. te bevelen. Imdiem men daarme
de acooord kan gaan, dan' meet er den ma-
druk opgelegd, diat het in de katholieken niet
te laken. doch te prijzen valt, dat ze mu reeds
idaar zdjm en' weten met hoeveel man ze zul
len komen. Spr. wilde om een lief ding, dat
dc anderen ook al zoo ver waren.
De heer lHarrivan (Chr. Bond van Spoor-
en trampersoneel) zag liever, dat de arbei-
dersorganisaties op dim weg van het Station
siomden bijv. achter de kinderen.
De Burgemeester en de voorzitter bUeven
daarin bezwaar zien. De voorzitter merkte
nog op, dat het na de betooging im de® Hout
geen moeite zal opleveren, vrouw em kinde
ren op afgesproken plaatsen weer te vinden.
De heer Bruim zou dan desnoods er voor
zij|n den weg door de Bergerhout w.at langer
te nemen1 doch de Buigemeester zeide, dat
dit onmogelijlk is, daar rl. M. den kortsten
weg wil nemen naar ft Stadhuis, dat is een
strikte opdradit.
De heer Sluis ondersteunde krachtig het
deukbeeld van den heer Harrivan: de arbei-
ders en de kinderen bij elkaar. Na bespreking
met den Burgemeester zeide de Voorzitter,
dat er niets tegen is, dat de arbeiders zich
achter de kinderen scharen, maar niemand
mag gedurende rijtoer ontbreken in de Hard
draverslaan, daar meet het vol staan, opdat
H.M. een goed beeld krijgen zal van het ver-
eenigingslevengeen vakorganisatie mag
daar ontbreken.
Nadat is medegedeeld, dat 43 organisaties
thans aanwezig zijn, vroeg de voorzitter nog
of de Tumvereenigingeni m costuum kwa-
men, hetgeen werd toegezegd.
De Voorzitter drong er aaama nogmaals
op aan te zorgen, dat alien op het app^l zijn
en zeide, dat thans nog rest een oomite sa
men te stellen, dat allereerst overleg zal ple-
gen met de R. K. Organisaties, dat comite
ton uit 5 leden bestaan en de heer Ohlen had
er de aandacht op gevestigd, dat het wensche-
lijk is daarin ook dames op te nemen.
De heer Teerink stelde voor te nemen de 3
voorzitters der vereenigingen, die den oproep
deden en 2 damies, doch de voorzitter wees er
op, dat er dan geen katholieke comite's in zijn,
dat is een bezwaar.
De heer Keisper zeide de vergadering in de
eerste plaats dank er voor, dat men had in-
gezien het misverstand, dat er bestond. Ver
der meende hij dat het goed zou zijn, hier een
comite van 5 of 7 personen te vormen, dat
onder leiding van den Burgemeester zich in
verbinding stelde met het katholieke comite.
dan zijn we, naar we verwacht hebben, dat
we komen zouden.
De Voorzitter noemde thans als leden &n
lid van de Oranjevereeniging, e£n lid van de
Ontzetvereeniging, Mr. Leesberg, Mevrouw
Aukes en Mevr. Kuiper.
Mevr. Aukes zeide geen bestuurelid van een
vereeniging te zijn, en noemde in hare plaats
mevr. Bierdrager.
Na eenig overleg stelde daarop de voorzit
ter voor de volgenae personen aan te wijzen:
Mevr. Bierdrager, mevr. Kuiper en de heeren
Thomsen, A. L Stikkel, J. Bruin, Harrivan
en W. Bruin. De heer Thomsen kan gemakke-
lijk overleg plegen met den heer Leesberg.
De heer Sluis zou toch liever den heer
Leesberg in het comite willen betrachten en
vond het funest, dat er nu twee comite's be
staan.
De heer Schipper was het daarmede eens,
als er in dit comite geen katholiek zitting had,
klopte dat niet met de woorden van den heer
Keisper.
De heer Keisper deelde dat gevoelen niet;
en beschouwde net niet op die manier. Wij
zijn gekomen, zeide spr. om een misverstand
uit den weg te ruimen, en hij verklaarde ver
der er niet tegen te zijn, dat het comite ineen-
smelt met het katholieke.
De heer Sluis meende, dat het eerste werk
moest zijn een katholiek in dit comite te be
noemen, anders bleef het praatje, dat men
hier een protestantsch comite had gevormd.
De heer Thomsen zou willen, dat de katho
lieken dit comite met evenveel leden aanvul-
dener moet een comite zijn.
De Voorzitter meende, dat dit comtte nog
niet permanent isZijn eerste werk moet zijn,
voeling te zoeken met het katholieke om een
comite te vormen.
De heer Sluis had dan geen bezwaar. (Ap
plaus.)
De Burgemeester geloofde, dat men op het
oogenblik in de goede richting is en gehoord
francs voor de duizend."
Maar op de kaai wachtten meer dan twin-
tig mannen en vrouwen in korte rokken, even
geanimeerd als de schipper kalm leek, hitsten
Hen op, door te zeggen: „Geen vreemdelin-
gen vandaag, beste jongens! Zij' nemen ons
Het brood uit den mondT Niet toelaten dat hij
daar lost."
De schipper richtte zich nu tot de vier man
nen en den scheepsjongen, die een afwachten-
de houding aannamen gedeeltelijk zittend ge-
deeltelijik staande.
Los de sardines de zee is voor iedereen
De haven is van ons! schreeuwde een
vrouw.
Een andere, jong en mooi. riep:
Sla hen dood I De dood aan de Bretag-
ners!
Zij trokken zich toen naar den achtergrond
terug, in afwachting van het treurspel dat
zich nu onder de mannen zou afspelen waar-
naar zij op de punten van hun schoenklom-
pen stonden te kijken. In de boot stonden de
mannen al in voorovergebogen houding en
dompelden de handen in de zachte massa
visch waarmee zij al een mand gevuld had
den. Zij vulden nog een tweede. „Wie gaan
er lossen
Ik!
Queveme stak de linkerarm door het heng-
aal van da aarate «u«d an klom op da doft
de discussie twijfelde hij er niet aan, of de
samenwerking zal er komen.
Nadat nog de heer Jung op zijn vraag of
een levende eerepoorta van turners zou mogen
worden gevormd, tot antwoord heeft gekre-
gen, dat dat moet overlegd worden met het
comite, sloot de voorzitter de vergadering met
een woord van dank in de eerste plaats aan
den burgemeester en de wethouders die zoo
vriendelijk zijn geweest deze vergadering bij
te wonen. Eerlijk gesproken, zeiae hij, is ons
een pak van't hart genomen, de dreigende
wolken zijn geheel verdreven en onder Helde-
ren hemel kunnen we't Oranjefeest vieren.
Laat thans ieder uwer werken zoo hard hij
kan, om de plannen zoo goed mogelijk tot uit-
voering te brengen en laten wij 43 propagan-
disten zijn voor de huldebetooging in de
Harddraverslaan.
(Het doet ons genoegen, dat men blijkbaar
van katholieke zijde heeft ingezien, dat men
den verkeerden weg had ingeslagen.
Toen wij aan het uit „Ons Blad" overgeno-
men versl'ag van de vergadering der R.-K.
Organisaties lazeni dat de Katholieken zich
wilden afscheiden hebben wij niet kunnen na-
laten op het gevaar dezer onderlinge ver-
deeldheid te wijzen. Zooals men weet kon on
ze verslaggever zelfs geen toegang krijgen
daar het volgens mr. Leesberg een vergade
ring met een intiem en uitsluitend katholiek
karakter betrof. Omdat, aldus mr. Leesberg,
de Katholieken zoo'n grooi liefde hebben voor
de geliiefde Koningin, zou een1 speciale hulde
op naar plaats zijn, en alle katholiek georga-
mseerden zouden in de Harddraverslaan
spontaan als tten geheel een hulde aan H.M.
de Koningin moeten brengen.
Tot nog toe lazen wij geen tegenspraak op
het door dit katholieke blad bepubliceerde
aangaande de bedoelde vergadering.
Eiet verheugt ons er toe te hebben kunnen
medewerken, dat men van katholieke zijde
thans een ander geluid laat hooren. Het
„misverstand" is nu uit den weg geruimd en
Hare Majesteit zal een indruk van de hulde-
betuiging door de geheele eendrachtelijk sa-
menwerkende burgerij kunnen krijgen.
Red. Alkm. Crt.)
WEDSTRIJD KWARTETTEN.
TE TTIA'AfRTTOV
Men yerzoekt ons opname van het volgende:
Een noviteit op den wedstrtjd. Waarom ook
niet? Als er solo<mannenkwartetten zijn,
waarom dan geen solo«gemengde kwartetten.
Ze kunnen zelfs mooter zijn, dan de mannen*
ensembles, omdat de wijdere harmonleen, over
bijna vier octaven verdeeld, een veel subtieler
samenklank verzekeren. Dien gemengden solo*
kwartetzang aan te moedigen, mits alweer des*
kundig geleid, is een verdienste, welke 't be*
stuur der concoursuitschrijvende vereeniging
op zijn rekening mag stellen.
Acht kwartetten hadden ingeschreven en zij
kregen ter instudeering een verplicht koor*
werkje van Jos. de Klerk: „Weer't Paradijs".
Bij Ueve woordekens van Pol de Mont schreef
hfj noten, die samengevoegd een melodie leve*
ren, welker hoofdlijn, schoon verre van oor*
ppronkelijk, in overeenstemming is met de sim*
pele lied*gedachte en een harmonisatie, die,
wanneer geen overdreven gebruik van sext*
accoorden gemaakt was, behoorlijk kon ge*
noenwi worden. Maar de componist vereiert
uijnmelodie-contounen door arabesken die den
eenvoud schromelijk verstoren en maakt ruim
gebruik van goedkoope en verouderde effec*
ten«bromstemmen,' ab's waar de Belgische
koorconstructeurs van een kwart eeuw geleden
succes mee hadden. Daarom verrijkt dit werkje
de koorzangliteratuur geenszins, al ldinkt't
volstrekt niet onaangenaam, maar tracht, na*
tuurlijk onwillekeurig, 't streven van den te*
genwoordigen tijd, dat eigenlijk een devies
voor alle eeuwen had moeten zijn: „Natuur en
waarheid" te belemmeren.
Wanneer een kwartet mannen of gemengd
een jaar onder deugdelijke leiding regelma*
tig, bijv. eens per week, studeert, heeft't iets
bereikt; als 't nog een jaar, natuurlijk in de*
zelfde samenstelling, werkt, levert 't een be*
hoorlijke prcstatie; indien 't er nog een jaar
aan toevoegt, dan zal't eerst werkelijk kunst*
waarde hebben.
Dit als voorwaarde stellende, kon natuurlijk
geen der vijf kwartetten drie waren weer
buiten schuld der vereeniging in gebreke ge*
bleven bij benadering zelfs, ook niet al had*
den zij enorm gestudeerd, aan degelijke kunst*
eischen voldoen. Maar wel mocht men ver*
wachten, dat zulverheid, natuurlijke voor*
dracht, stemevenwicht en beschaving zouden
zijn betracht en bestudeerd.
Slechts &6n der vijf kwartetten heeft hieraan
in bijna alle opzich'ten voldaan, n.L „Harmonie"
uit Alkmaar, dat een ensemble was met stabie*
len diapason en fraaie stemverhouding en dat
zijn beide koorwerkjes met gezonde en na*
tuurlijke opvatting voordroeg. Wel waren bij
't verplichte koor onzuiverheden, vooral in de
modulaties, maar dat lag meer aan de onprac*
tische compositie, welke zuiver zingen bijkans
onmogelijk maakt.
„Met z'n vieren" uit Haarlem zong met een
zwevende sopraan en onzuiveren tenor en
miste daardoor stabiliteit, hoewel er qua op*
vatting veel goeds waar te nemen viel. Maar
van de boot, vandaar op de verschansing om
vervolgens o pde eerste trede van de trap te
springen tot waar het getij stond. Hij hield
de rechtervuist in den zak van zijn wambuis.
Niemand was er om hem te beletten een voet
aan wal te zetten. Hij sprong dus met gebo
gen knieen op de eerste trede, richtte zich
weer op zag over zijn schouder heen naar zijn
kameraden, die naar hem keken en stonden te
lachen.
Toen liep hij onder het geroep van de vis-
schers uit de Vendde: „Sla hem dood1 werpt
hem in het water!" met het hoofd in de
schouders, verwoed ineengedrongen, schreeuw
de„Uit den wegRaakt de visch niet aan 1"
de trap op. Zijn klompen klepperden negen
maal, want er waren negen treden. Op de
tiende zag men drie mannen staan, die den
aanval afwachten. Queveme drong zich te-
fen hen op en zij werden bang, en lieten hem
oor. Maar zij keerden weer terug omringden
hem en men zag hen al'e vier op twintig me
ter afstand over de steenen rollen. Toen
schoot de menigte toe. Er werden vuisten
opgeheven. De vrouwen met haar scherp ge-
krijsch vormden een kring om de strijdenden
en de deuren van decate's werden opengewor-
pen.
VonSi aarroltfl
