DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Do strQd om do macht.
jf0 244 m i«h«0i« iwtaai a w«d»L Rflrnffarft tpec m twjnligHte J*srgang. 1&30,
Abonnementsprijs bij voornitbetftling per 3 maanden f 2.—, fr. per post f 2.50. BewtJsn. 5 ct. Advertentlepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsrnlmte.
Brlevon franco N.Y. Boek- on Ilandolsdr. v.h. Ilorms. Coster Zoon, Voordam C 9, Tel. Administr. No. 3. Rodactie No. 33.
ZATE3JD*i.G Dlrecteur s Q. H. KRAK. Hoofdrcdactcur s Tj. N. ADEMA. 0 C T 0 B E E.
Bnitenlandsch Overziclit
Buitenland
OB POOLSCHE RIEOEERINO DN DE
iHEIZETTINIG VAiNl WILNA.
De „TimesJ,-oorrespoadlenitberichlt uilt
WarGdiaiui:
(De Poolsche premier ilie|g|dle iio den Laod-
dag idle vollgande verklarinig' af
De Poolsche regering Bescbo'U'wt het op-
trddeni van de 'Liibauiscihe divisie als een oinr
verlgeeifliijlkeii inbreuik op die miffi/baire disci
pline, en zall dlaarmaar een streng ondterzoek
msWilen). De Poolsche regeering' beschouwt
Wilna enl het omliggenlde district ais een'
deel1 van Polen op ginond van den will, her-
haalid'elijk door die inwoners uiigedinukt.
ADvorens die Poolsche regeering de voor
loopige regeering van) Wilna ericenit en met
haar in" rdaties itreedlt, inoet zij zekerheid
krijjgen' dat dte voorioopige regeerimlg inder
daad de iniwonera de vrije keus zal laim1 oin
over hnn lotife beslisseni
De bezetting van Wilma en het otnliggend'
district door vreemcfe troepen' zal Polen be-
Bdionwen als een inbreuik- op de vrije keus
van die bevolking en' dianrtengevoljge zou zij
daariegen moeten protesterem. 'Ntota's van
dlien aaidl werdlen aan dte Fransche enl Em-
getechfi regeering gezanlden.
LETLAND9CHE EN POOLSCHE
'IINV'AILLEN IN LITAUE'N.
,/Berlin;gske Tidende" verneemt uit Kofnio,
dat die Litausche geoerale sitaf een mededee-
ling heeft gepuMiceerd waarin, wordit ge-
z^dl dat LetiiandBche troepen gisteran plot-
serng een aanval op het station Lowaka
(aan den spoorweg LibauHDwitnsk) hebben
gediaan, het station bezetten en ander bedrei-
gingl met on)twapieiniing: dte onmididelllijike ont
ruiming van het geheele overige door 'Litau
en beratte deel van het vroegere gouvernie-
menrt iKoerliandl (het zg. EILuxbigiebiileid) ge-
eoscht hebben.
Dit optredlen is voor de litauen zeer ver-
rassenldl, daar Letland onlliangB een overeen-
komst met LLtauien heeft getroffeai. volgens
welke over het lot van dlitt gebied door arbi
trage zou wooden besldst.
T evens wordit gemeldl, dat dte Polen dte Li
tausche stad1 'Swenziany bezet hebben en op
Litauschi gebied 'NloordwaariB opnikken, ver-
mioedelijk met het dioel zich met dte Letlanldi-
sche troepen' to 'hiet lEuxtngtebied fa verbfa-
ditnte te stellten
Lxtauen zal' voorlooptg een afwachteakle
houidiiing aannemien, olodi het mobiliseert
reedls zijn strijdlcrachten.
DE VEiRNlETTIOiINO 'DER
'DUBSELMOTO'REN.
Aan die „Vossische Zeitung" wordt uit
Mifinchen gemeld, dat dte beweging tegen de
vernietiging der Dieselm'otorcn thans in zoo-
verrt resullaat heeft gehad, dat er nieuwe
onldteriiandelingen zijtn aangeknoopt. De reis
van die Eritente-oommissde, die van 13, Octo
ber af met die vernietigiing zou beginnjeni, to
volgens een) mededeeling van regeeriagsziii-
die aan. de Augsburger-Neurenburger Madn-
nenfabrik voorloopig uitgesteld.
DE SPOORWEIGIEIN UN DE VER.
STATEN.
iDte heer Woolsey verklaande fa de vergade-
ring der linier-federale handdsoommissie, dat
de afgeloopem zes maanden, gedhrende welke
de spoorwegen fa die Vereenigide Staten on- -
der parri oilier beheer ziijta geweest, de belas-
tinigbetalera meer hebben' gekost dan 2/3 van
hetgeen de spoorwegen geduiemdie dte twee
jaar em twee maaniden' kosttem, dat zij onder
staaisoonltrdle stonden.
FIFJN TWEE UURS-STAKING.
'Dte twee uurs-staking, als protest tegen
reactiie, to te Rome zander eenig iinridlent af-
betoogera zijn te Bologna vier personen ge-
beitoogera zijn te Bologna twee personen gie-
dood en een aantal gewond. Een algemeene
protest-staking is gisteren afgekondigd.
Te Mlilaan werd een pensoan gedood en
venscheidenen gewond en to Brescia eveneens.
De orde to tens herstdd' en de arbeid
overal hervat.
Te San Giovanni Rotunda zijn 9 personen
gedood.
De social isten namen aldaar bezit van het
femeentehuis. Toen zij de roode vlag wilden
ijschen kwarn het tot een botsing met de be
volking. Bij het gevecht tusschen de carabi-
neri, due de orde trachtte te herstellen., en de
betoogm, werden vier personen gedood' en
30 gewond. De algemeene staking to gepro-
clameerd.
Te Trigst kwarn het tot een botsing tusr
schen socialisten en patriotten. Toen de jour
nalist Belli alsinede zes andere patriotten
zwaar gewond werden, vielen laatstgenoem-
den de bureaux van bet socialistisch dagblad
„H Lavoratore" aan, welke in brand werden
gestoken;
NiTEUWE OORLOGEN.
Armenite heeft dan oorldg verfclaand aan de
Tuiksche aationalisteini fa verband. met de
bezetting van die zowtmijlnJen bij1 Kuflp.
iDte Ammeensche troepen zijn onmiddellijk
diaama opgerukt en' konden dte zoutmijnen
henntemen. IDte oorlogsverklaring van Arme-
riig heeft fa Armeensche krfagen te Konstan-
tfaopeli grooten faldiruk gemaakt.
Georgite nieernt gelijksooriiige maatregelen
tegen de Tuiksche nationialtetai als Aimendfi.
DE ONIRU'ST IN IERLAND.
lEto gewapenlde bende heeft een' gepantser-
de auto aangevallen 'die bdjl den Dublin-Bank
stond am de gtelden te vervoeremi die .tot be-
taling dter troepen moesten dienen. Een' sol-
daat is gewonld, een des aanvallers is ge
dood'; de rest heeft die vducht genomen. La
ta- op dien dng werd een amdare auto aang»-
vallien fa een drukke straat fa het hart van
de stad. Een offirier werd gedood, twee effi-
denem en een pollitie^agerit werden gewond;
twee voorbijgangers eveneens em voonto wer
dlen nog vier burgers gewond.
DROOG AMERICA
Dte Amerikaansche fiscus bestudteert de
m'iddelea om ite kunnen overgaan tot het in
beslag nemen en1 het gerechteiijk verkoopen
van schepen van vreOTiide nationaliteit die
alcohol houdleinde dranken naar de Veree
nigde Staten vervoeren en fabreuk maken op
de wet die den verkoop van die dranken ver-
biedt. iDe wet sdhrijSt 'iinideriiaaid) het in beslag
nemen' van die schepen voor.
GAS UiIT SIT ROO.
Op last van het Deparrtemeni van Land-
bouin van de Ver. Staten, warden proeven
gediaan, om gas te verkrijgen daar distill a tie
van verschiMenidte sitroosoorten.
'Het verkregen gas heeft men gebruikt om
een. locamiabiel te drijven en1 ook voor veriich-
ting en verwaiming. Men zet dt. proeven nog
voori, om de juiste handelswaaide van het
product te bepallen en am tot eeni zoo voor-
deelliig mogelijke vooribrengkig te komen.
activisteSi.
Men meldt uit Brussel aan de N. Rott. Ct.
De Nation Beige beweert, dat een groep
Vlaamsche activisten zich te Maastricht dicht
bij de grens hebben gevestigd en voor
40,000 een autogarage hebben aangekocht,
welke nu tot drukkerij wordt verbo iwd De
rotati€persen, aldaar aanwezig, zouden tij-
dens aen oorlog uit de gebouwen van het
Brusselsch blatf„Le Soir door de Duitschers
gestolen zijn geweest en vijftigduiziend pro-
pagandageschriften per dag kunnen afdruk-
ken. Het blad hoopt, dat de Belgische regee
ring niet nalaten zal tegen dit gevaar aan de
grens bij de Nederlandsche regeering pro
test aan te teekenen.
DE BELGISCHE SOCIALISTEN EN DE
REGEERING.
KORTE BERIGHTEN.
Van- de tien mijnwerkera, die bij de
mijlngasontploffing te Montigny le Tilleul
(Belgie) werden gewond, zijn er gisteren zes
overleaen, zoodat het aantal dooden thans 9
bedraagt. De toestand der vier overleveaden
is levensgevaarlijk.
Een aantal vrouwen, verbitterd door de
duurte der levensmiddelen, heeft te Salaman
ca (Spanje) eenige winkels geplunderd.
De Poolsche generaal rilsudski heeft
zijn ontslag ingediend, doch op aandringen
van de regeering heeft hij zijn ontslag voor
loopig weer ingetrokken.
Elke staking is een krachtproe! tusschen
werkgever en werknemers.
Het is van beide zijden een kwestie van uit*
houdingsvermogen. Het gaat om de vraag wie
door het stilleggen van den arbeid het eerst in
een zoo ongunstige conditio zal komen, dat
het toegeven aan de eischen der tegenpartjj
voordeeliger wordt dan het nog langer stil*
leggen van het bedrijf.
En daaruit blijkt al, dat elke staking een
machts'strijd is, welke beheersoht wordt door
het in vrijwel elk individu zetelend verlangen
naar hooger inkomen en, daarmee gepaard
gaande betere levensomstandigheden.
Er.breken wel eens stakingen uit welke
■chijnbaar een ander karakter dragen.
Soms dreigt een aaneengesloten groep be
langhebbenden den arbeid in een bedrijf neer
te leggen wanneer een ontslagen bondsbe*.
stuurder of propagandist niet onmiddellijk
weer in dienst genomen wordt
En menigmaal breekt een sympathiestaking
uit en legt een groep werknemers, die zelf mo<
menteel geen aanleiding tot staking hebben,
toch den arbeid neer om de staking van anderc
groepen grooter kansen op het winnen van
den atrijd te geven.
Men schijnt dan voor een ideaal, voor recht
•n rechtvaardigheid te staken.
Maar in werkelijkheid staakt men zij het
Indirect voor eigen belangen.
Want een weer in het werk nemen van den
ontslagen bondsbestuurder of propagandist
beteekent een bakzeil halen van den wcrkge*
ver tegenover zijn stakende arbelders en te*
vens een mcerdere erkennlng van de kracht
van hun organisatic, welke niet zal nalaten bij
eerstvolgende conflicten van dit meerdere
machtsbesef door dieper gaande stakings*
eischen te doen blijken.
En de groep, welke een sympathiestaking be*
gon, dient daarmede een bevriende werkne*
mersgroep op wier steun later eveneens zal
kunnen gerekend worden, zoodat men door we*
dcrkeerige hulpverleening, gezamenlijk strij*
dend, op hooger niveau komt
Het geld is weer de alles overheerschende
factor.
Want dat geld vertegenwoordigt bestaans*
zekerheid en een meerdere of mindere mate
van welvaart welke het leven slechts veraan»
genamen kan. iJFV
Er zijn, helaas, maar welnig menschen die
leven om te werken, die hun gewonen dage*
lijkschen arbeid zouden voortzetten, ook wan*
neer dit om financieele redenen plotseling niet
meer noodzakelijk mocht zijn.
Men werkt om te leven.
En men wil zoo goed mogelijk leven, men
wil dus voor zijn arbeid de ruimst mogelijke
vergoeding hebben welke de bedrijfsresultaten
maar eenigszins toelaten.
En de werkgever, wiena kapltaal in de on«
derneming steekt, wiens risico daarbij dus het
grootst is evenals in den regel zijn arbeids*
kracht en b'elangstelling vocr de eigen onder*
neming de grootste zullen zijn verlangt die
onderneming de meest mogelijke baten te zien
opbrengen.
Zoo wordt het conflict geboren.
Wat de wferknemers eischen moet de werk*
gever van eigen winst missen of op zijn klan»
ten verhalen.
In beide gevallen wordt zijn positie zwakker.
Hij verzet zich dus en nu krijgt de staking
het karakter van een strijd in uithoudingsver*
mogen.
J Den stakers dreigt de armoede door werke*
loosheid.
Den werkgever dreigt de ondergang van zijn
bedrijf daar elke dag stilliggen van den arbeid
beduidende verliezen kan brengen.
En de zwakste geeft ten slotte toe.
In dezen strijd om de macht hebben beide
partijen begrepen dat door aaneensluiting van
gelijksoortigc belanghebbenden de grootste
weerstandskracht wordt verkregen.
De enkeling, die vroeger zijn hoofd te pletter
liep, die zijn bestaan voor het algemeen. ten
offer bracht, vermocht niets en zal nimmer
iets vermogen.
De macht zit in het getal.
Niet te vergeefs hebben de voormannen van
diverse werknemersgroepen tot onderlinge
aaneensluiting aangespoord.
Men vereenigde zich in groepen van gelijk*
soortige belanghebbenden.
De vereenigingen groeiden, zij werden tot
federaties en bonden met plaatselijke afdee*
lingen en ook die bonden werden ten slotte
weer in machtige organisaties bijeen gebracht
Er groeide een staat in den staat.
Een staat met eigen bestuurderen, met eigen
wetten, met eigen inzichten en verlangens,
maar ten slotte toch een staat beheerscht door
den drang naar hooger loon en betere arbeids*
voorwaarden.
Door hoogere bijdragen van belanghebben«
den voor hun vakvereenigingen, door betere
organisatie, door 66niheid in de leiding, door
het in't leven roepen van weerstandskassen
eh andere instellingen die bij werkeloosheid
steun verzekeren, heeft de strijd tusschen
werkgevers en werknemers een geheel ander
karakter gekregen.
In wezen is die strijd dezelfde gebleven.
Maar de veranderde omstandigheden hebben
gemaakt dat het uithoudingsvermogen der
stakende werknemers belangrijk grooter is
geworden, dat hun eischen door de sympathie*
betuigingen daaraan van andere machtige veel*
omvattende organisaties niet steeds meer van
plaatselijke beteekenls zijn gebleven.
Wij leven in een tijd van ontreddering, van
vernietiging van bestaande voorraden door
oorlogsellende, van stilstand van productie en
van een niet inhalen van den achterstand door
inkrimping van den arbeidsduur.
Er is schaarschte en duurte.
Dus is de dolle jacht naar hooger loon be*
gonnen, dus is de tijd rijp voor het telkens
weer stellen van de machtsvraag.
Nimmer is bij de werknemers het besef van
het noodzakelijke van onderlinge aaneenslui*
ting, van gezamenlijk strijden zoo sterk ge»
weest als in deze jaren, nimmer zijn er in alle
takken van productie zooveel stakingen uit*
gebroken.
En met het resultaat van die stakingen voor
oogen kan over het algemeen gezegd worden,
dat er een machtsverschuiving heeft plaats
gehad en nog steeds plaats vindt
Een machtsverschuiving naar do zijde der
arbeiders.
Geen staat kan welvaren zonder wiJze en
voorzichtige bestuurderen.
En geen werknemefsgrqep zal in haar actio
op den duur succes hebben wanneer haar lei*
ders v66r het uitbreken van elk conflict niet
de kansen van welslagen en verliezen nauw*
keurig tegen elkaar hebben gewogen.
Er zijn altijd ontevredenen in wie een ruste*
looze drang tot het stellen van steeds hoogere
eischen zetelt, die elke gebeurtenis, hoe onbe*
duidend ook, tot oorzaak van een algemeene
staking willen maken, die nimmer luisteren
naar de bezadigde woorden van hun leldera all
deze den tijd om met kans op welslagen een
actie te beginnen nog niet gekomen achten.
Wanneer deze raddraaiers zooveel invloe'd
op hun omgeving krijgen, dat, tegen het advies
der eigen leiders in, tot een partieele staking
wordt besloten, is de strijd der werknemers bij
den aanvang in den regel al tot mislukking
veroordeeld.
a
Er is een belangrijke factor, waarmee bij het
uitbreken van een conflict terdege moet reke*
ning gehouden worden.
Dat is de publieke opinio.
Een staking die de sympathie van het pu*
bliek niet heeft, kan niet tot groote krachtsont*
wikkeling van de zijde der werknemers leiden.
Wanneer de arbeiders hooger loon eischen
en ten slotte verkrfjgen, zal de werkgever in
vele gevallen de nieuwe uitgaven op zijn klan*
ten, dus op het publiek, verhalen.
Maar desondanks zal het publiek den stakers
sympathiek gezind zijn, wanneer het slechts de
overtuiging heeft, dat de door hen gestelde
looneischen billijk zijn en dat den arbeiders,
ter verkrijging van de inwilliging van die
eischen, geen andere weg dan die der staking
meer is overgebleven.
Daaruit/volgt dat elke voorbarige of min*
der noodl'g geoordeelde staking de sympathie
van de groote massa niet heeft.
Een treffend voorbeeld daarvan is de nu de*
zer dagen geeindigde post* en telegraafstaking
geweest.
Het komt misschien door de aanhoudende
klachten van ambtenaren en de telkens weer
voorigeatelde vetrbeteringen in hun salarissen,
dat het publiek dat over het algemeen meer
met de arbeioers dan met de ambtenaren mee-
voelt de gedachte heeft; dat het tegen-
woordig in Rijke-, Provincie- of Gemeente-
di< net nog zoo slecht niet is.
En inderdaad kan bij een vergelijking van de
bestaanszekerheid het salaris, de zorg voor
den ouden dag, de wachtgeld- en ziekterege-
ling ati 7.. tuBSchen ambtenaren en niert-ambte-
naren niet qntkend worden, dat de positie
van de eersten menigmaal de aterkste moet
genoomdi worden.
"Waarmede wij natuurlijk niet voorbij zien,
dat ook voor de ambtenaren met een vast in
komen de tijden duur en de behoeften moot
zijn en dat de ambtenaren bij Post* en Tele*
grafie niet tot de best bezoldigden behooren.
Maar toch hebben wij menigmaal opgemerkt
dat nieuwe en bedluidend hoogere salarisvoor-
etellen voor ambtenaren in breeden kring een
snort wrevel te voorschijn roepen waarbij wel-
licht bij menigeen ook de gedachte voorzit,
dat al die nieuwe hoogere loonen wear een
verhooging van zijn Rijkz- of Gemeentelijke
belasting beteekenen.
Daarbij komt nog, zooals bij de post- en
telegrafie*staking het geval was, dat zeer
velen de staking o ngemotiveerd of ini alien
gevalle voorbarig achten.
Er was immerts nog geen definitieve be-
slissing aangaande de nieuwe loonregelinig
gevallen. Er was slechts een advies aan de
rageering uitgebracht door de Oommissie van
georganiseerd overleg waarin de ambtenaars-
organieaties de helft der etemmen konden uit-
brengen.
Eh het zoo heftig becritiseerde voorstel
waarin de Earner waar de ambtenaren
door hun kieaersaantal vele politieke vrien-
den hebben, nog heel wat wijzigingen kon
brengen was met 10 tegen drie stemmen
in die Oommissie aangenomen.
Welke waarde heeft een dergelijke oommis
sie als haar advies reeds tot een staking van
in hun verwachtingen te/leurgestelde ambte
naren leidt? En welke waarde heeft die sta*
king als men ze opzet en traeht door te drij-
ven tegen het advies van de meer bezadigde
leiders der organisaties?
De post- en telegfraafat'king was tot mis
lukking gedoemd.
En nu mogs man wWL dat da -nek
ton van deze staking door de ambtenaren la
ter geplukt zullen worden omdat de regeering
bevreesd geworden een zeer tegemoet*
komende regeling zal treffen, wij gelooven in-
tegendeel, dat de regeering dat niet zal doen,
tenzij zij natuurlijk de eigen overtuiging heeft
dat de voorgesteide salarissen te laag zijn.
Want dan zou zij wijken voor een ambte-
naarsbedreiging, dan zou zij toegeven, dat-in
den machtsstrijdtusschen landbestuur en
ambtenaren de laatsten het sterksto zijn ge<
weest.
Zij zou de eerste schrede op het hellend
vlak zetten, zij zou gestadig. wijken voor den
sterker wordenden druk van ambtenaarsor-
ganisaties, zij zou de teugels van het landsbe*
stuur, de sleutels van de schatkist uit handen
geven en de gemeenschap zou met deze, een
revolutionnair karakter dr agendo machteyer-
echuiving, niet gebaat zijn.
Do minister-president heeft destijda gewei-
gerd een vertegenwoordiging der stakers te
ontvangen zoolang het werk niet hervat was.
En hij heeft daarmede reeds getoond de
sterkste te willen blijven.
Wij' lezen in den tot den ministerraad ge-
richten brief van het OomitS van Eeutraal
Overheidepersoneel en de Centrale van ver
eenigingen van personeel in Rijksdienst de
waarschuwing tot de regeering, dat het voort-
gaan op den inigeslagen weg beteekent het be-
vorderen van de ontevredenheid die reeds tot
excessen aanleiding gaf, welke de genoemde
ambtenaarsorganisaties niet meer zullen
trachten te voorkomen.
Met deze uitlatingen voor oogen beseffen
wij dat on» land door het overnemen vah
het arbeidersvoorbeeld uit de partiouliere be-
drijven door de ambtenaren hard op Weg is
naar een georganiseerde ambtenaarsheer-
schappij.
Aan welke wij nog geeni behoefte hebben en
wier komst, naar wij hopen, do regeering zal
trachten te voorkomen met alle haar ten
dienste staanden machtsmiddelen.
't Zijn niet alleen de niet*Duitschers in Ka*
rinthie, die ontevreden zijn over den uitslag
der volksstemming in de eerste zfine in dat ge>
bied, ook de Zuid*Slavische regeering schijnt
er zich ernstig mee te bemoeien. Een bericht
van de Voss. Ztg. meldt tenminste, dat troepen
uit dat land de eerste 2,6ns zijn binnengerukt,
waaruit dus valt af te ledden, dat de regeering
den stemmingsuitslag niet erkent Meerdere
troepen worden verwacht, omdat is opge*
merkt, dat de thans aangekomenen spoorweg*
materiaal meevoerden. Het Duitsche deel van
het district zou niet bezet zijn. Naar verder
gemeld wordt, zou een wraakneming over den
uitslag der stemming binnen enkele dagen te
wachten zijn. De macht is op het oogenblik
nog aan de zijde der Zuid*Slaven, omdat de
gendarmerie meest bestaat uit personen van
dien stam. Men weet dat de Zuid*Slavische
bezetting indcrtijd op last der entente werd
omgezet in een politiemacht
De volksstemmingscommissie heeft thans
volgens een bericht uit Klagenfurt een decreet
uitgevaardigd, waarbij gelast wordt, dat de
Joego»Slavische autoriteitcn op 16 October,
dus heden, het bestuur over de Karinthische
zdne aah Oostenrijk moet overdragen. Of dit
bevel zal worden opgevolgd?
De heeren schjjncn er zelf aan te twijfelen,
want inmiddela heeft Italie met medeweten
der Engelsche en Pransche vertegenwoordigers
reeds een groote troepenmacht geconcentreerd,
om aan het resultaat der volksstemming kracht*
bij te zetten. Zoo zal men dus waarschijnlijk de
Zuid*Slaven moeten dwingen zich neer te leg*
gen bij de dooTvoering van een der beginselen,
waarop de Volkenbond is opgebouwd.
In Oostenrijk vreest men intusschen, dat ten
slotte de machthebbenden nog een weinig te*
gemoet zullen komen aan de wenschen van
Zuid*Slavie, door, evenals in Oost*Pruisen is
gebeurd, zoogenaamde grensverbeteringen aan
te brengen ten koste van het nieuwe gebled.
Nog steeds wordt er gevochten tusschen
Polen en Rusland. Thans woedt de strijd het
hevigst in de buurt van Minsk, vanwaar de
Polen de bezetting melden van Kojdanow, da*
dat deze stad eenige keeren van de eene parti)
aan de andere was overgegaan.
Zooals de bolsjewiki klop krijgen op dat
front, worden ook tegenslagen gemeld in Zuid*
Rusland, waar hunne voornaamste verbinding
met het front tegen generaal Wrangel verbro*
ken moet zijn, nadat Poolsche cavalerie de
stad Korosten bejette.
Ook de in de laatste dagen zoo veel genoem*
de generaal Zeligofski keert zich tegen de roo*
den en moet reeds een honderdtal gevangenen
hebben gemaakt, onder wie zich 30 Litauers
zouden bevinden.
Is dus In het eene geval Zeligofski de bond*
genoot van Polen, anderzijds blijft de regeering
van Warschau in hem niet andera zien dan
een opstandeling, die zijn daad geheel op eigen
verantwoording ondernanf. Overigens schijnt
de Volkenbondsraad Polen verantwoortjelijk
te stellen voor de bezetting van Wilna. Leon
Bourgeois heeft de Warschausche regeering er
op gewezen, dat deze bezetting strijdig was
met de verplichtingen tegenover den volken*
bond, en op ontruiming der Litausche hoofd*
stad. Anderszou de Raad bijeen geroepen
worden om een onderzoek in te stellen naar
den toestand. Een dreigement, waar Polen zich
niet veel van hchoeft aan te trekken, want de
Volkenbond hetlt nog geen machtsmiddelen
om rune wenschen te doen eerbiedigen.
Naar het Litauseh telegraafagentschap meldt,
e
zou de volkenbond8commlssie niets meer met
de zaak te maken willen hebben en aan Li*
tauen hebben overgelaten zelve maar te zien
hoe het de kwestie oplost.
De voorzitter van de commissle beloofde
volgens het telegram, dat hij den grooten mo*
gendheden zou verzoeken, hem de middelen te
verschaffen, om de verbindingswegen tusschen
de troepen van Zeligowski en het Poolsche le*
ger te bewaken, en te voorkomen, dat vanuit
Polen oorlogsmaterieel en levensmiddelen naar
Zeligofski worden gezonden, en de demarca*
tie»linie gcschonden wordt Leden van de com*
missie hebben een persoonlijk onderhoud ge<
had met verscheidene soldaten van de troepen
van Zeligofski, en zich er van overtuigd, dat
deze uit Galicie, Polen en Posen, doch niet uit
Centraal*Litauen komen.
Als dit waar is, zou hetdus een onwaarheid
zijn, dat het leger van den nieuwen d'Annun*
zio bestaat uit personen, afkomstig uit de nu
bezette landstreek en zou het optreden van
Zeligofski dus het laatste sprankje van sympa*
thie moeten verliezen, omdat dan bleek, dat de
idee, waaronder de onderneming heette te
zijn uitgevoerd, daaraan ten eenenmale ont*
brak.
Intusschen doet een bericht van bet telegraaf*
agentschap Orient vermoeden, dat in Litauen
een sterke beweging gaande is tegen Zeligofski,
een beweging die zich uit in een concentrate
van Litausche troepen in de richting van Wilna.
Afdeelingen Litausche en Wit»Roetheensche
opstandelingen hebben met steun van de plaat*
selljke bevolking het geheele gebied rondom
Wilna bezet om een eventueelen aanval het
hoofd te kunnen bleden. De voorloopige re*
geeringscommissie te Wilna heeft aan de Li*
tausche regeering te Kowno een termljn van
24 uur toegestaan, om haar troepen 20 kilome*
ter naar het Oosten terug te trekken.
Overigens schijnt de Litausche regeering
nog wel met de Poolsche te willen praten. Zij
heeft in antwobrd op de nota van den Pool*
schen minister van buitenlandsche zaken van
9 October telegrafisch medegedeeld, dat zij er
in toestemt verdere onderhandelingen te voe*
ren over de vaststelling van de demarcatie*li«
nie ten Oosten van Bostunai en Oszniany tot
aan Orany, op voorwaarde dat de Poolsche re*
geering haar verhouding tot generaal Zeligofs*
ki volkomen uiteenzet en de Poolsche troepen
terstond uit het bezette gebied in en om Wilna
worden teruggetrokken.
Letland begint zich zoowaar ook al met de
zaak te bemoeien en heeft het Litausche sta*
tion Eglati bezet, naar het heet als strategi*
sche maatregel in verband met de actie van ge»
neraal Zeligofski. Als op deelen aankomt, wil
Letland zeker zijn buit alvast-binnen "halen.
Minister van der Velde heeft in eene verga*
dering der socialistische federatie te Brussel
verklaard, dat van verdere deelname der soci*
alisten aan de regeering geen sprake kan zijn,
indien deze de eischen betreffende het vakver*
eenigingsrecht en beperking van den militairen
dienst tot zes maanden niet aanvaardt
