AIKmaarsche Gourant op Woensdae 17 November 1920. Honderd Twsa n Twinftgsts Jaargang. Zaterdag 13 November. „Spek-en-eleren" A. SPAANDER 6 Go. u 268. 1M0. WAARSCHWINO. De OOMMISSARIS VAN POLITIE der Gemeente ALKMAAR, geeft, namena ziin AMBTGENOOT te TILBURG, belangheb- benden bij herhalmg in overweging bij laatst- genoemde inlichtingen in te winuen alvoreni faandelsrelaties aan te gaan met A. J. H. van der KERKHOF, vroeger wonende Emma- straat No. 1, thans Leliestraat No. 54 te TILBURG. Alkmaar, 12 November 1920. De commissaris van politic, W. Tb. VAN GR1ETHUYSEN. I. «Ai tfisg ffle Mat sagsTuk rtm gwhtmraa. feat lace deurgat stssa Uit onze Staatsmachine. Wfcfc-age uft fKJi* kss verleenS; lie IRntt- ter rraagt nu tevena esn orediet van 2006 ess Xederlandischs teemkuawteaaan tegemeet ta koaaea. Ja Wat nu enkele posten aangaat, het volgende. Voor den afbouw van 3 duikbooten en twee mijnenleggers, en twee torpedobooten wordt 1.720.000 aangevraagd. Voor elk van de veel besproken kruisers „Java" en Sumatra" ia 3 Pi millioen- noodig. De duik booten K IV en V zijn gereed en voor de an dere K VI—XIII is in 1921 nog /4.624.000 vereischt, te zamen 11.624.000, waarvan de helft ten laste van dc Indische begrooting komt. De werf te Hellevoetsluis zal geelectrifi- eeerd moeten worden en daar zal een nieuwe stoomwerkplaats moeten komenvoor deze beide wordt als le termija resp. 200.000 em 197.500 aangevraagd. Het plan is om het vliegkamp te Schelling- woude tot een centraal militair watervlieg- kamp te maken. Verder worden gelden aan gevraagd voor een andere regeling van de verzor.ring der geestelijke belangen van de schepelingen (vlootpredikanten en aalmoeze- niers). Het departement van Marine is verdeeld ia twee hoofdafdeelingenmilitaire en niet- militaire zaken. Tot de laatste behoort allea wat op de vciligheid der zeevaart betrekking heeft, zoals vuurtorens, lichtschepen, beton^- ning en bebakening, mistsignakn en het loodswezen. Zoo heeft deze begrooting een post van 400.000 ten behoeve van een nieuw licht- schip, 500000 voor stoomloodsvaartuigen, 500000 voor herstel en exploitatie van loodsvaartuigen. Bovendien ru'len de mist- seininstallaties en enkele kustlichten verbe- terd moeten worden. De bctonning en bebakening van de Tcxel- sche zeegaten, die tot no gtoe aan paiticulie- ren werd opgedragen, zal voortaan in eigen beheer worden uitgevoerd. I* antalons i4N6estraat. Reehtsz*k«n POGING TOT DOODSLAG. De 42-jarige ketellapper G. J. Thomas, die met een woonwagen een zwervend leven leidt, had zich te verantwoorden terzake po- ging tot moord op d«a onbezoldigden rijks- veldwachter der mijn „Wilhelmina", Tognie, te Sdhaesberg (L.). Op den 18en September was Tognie met zijn rijwiel op surveillance. Op den weg van Strythagen naar Schaesberg ontmoette hij bij den woonwagen beklaagde, die een rol zink op zijn rug droeg. Beklaag de. die een zeer gxrvaarlijk mensch is, had wat gedronken en heeft bovendien een inge- kankerden haat tegen de politie. Tognie had hem nog niet lang geleden op diefstal betrapt. Beklaagde vroeg op dreigenden toon aan T.: „Wat kom jij hier doen?", waarop Tog- niet antwoordde: „Dat gaat je niet aan". Beklaagde liet toen zijn ro! zink vallen en sprang met een geopend dolkmcs op Tognie (Die ongewapend was), toe. Nu volgde een worsteling, die wel een kwariier duurde. De veldwachter had de hand met het gcopende mes weten te grijpen, waardoor zijn vinger tot op het been werd doorgesneden. Beklaag de deed alle mogelijke moeite om zijn hand uit den greep van den veldwachter lo# te wringen en aiste hem telkens toe: „Ich maak dich kapot". Met dem duim van zijn lmkerhand pro- beerde beklaagde nu om zijn tegenstander den keel dicht te drukken. Tognie, uitgeput door de worsteling met den woestaard, voel- dc zich bcwusteloos worden en snakte naar lucht met cen laatste wanhopige poging wist hi? zich van zijn tegsnstander te ont- Nmb y-j vil tsoBijsts. NiAlsij'ijr tnond toef hi woeCe Ge banden van het rffw!e! tot op de velgen door, pakte toen ten bijl an ivn schop cm liep Tognie aa. Met de vrouw, waarmedt hij Ittfde (uotn bene een gehuwde vrouw, noedec van hen kinderen) wist hij zich torn over de grens in vciligheid te stellen, doch werd later gepakt. Het O. M., waargenomen door Mr. Knoep- kens. wees er in zijn requisitoir op, hoe ge- vaarlijk het voor de politie is, om zich vooral m cie grensstreek, ongewapend op weg te bo- geven Het heeft weinig gescheeld of hij was ver- moord. Alleen, omdat hij politicman is, heeft beklaagde hem naar het leven gestaan. Dat is iets verschrikkeliiks voor zoo iets is geen excuua te vinden. Een dergelijk gevaarlijk p^rsoon moet uit de samenleving gebannen worden voor langen tijd. Spr. eischte tegen bt k aagde een gevangenisatraf voor den tijd v. n ticn jaren. De uitspraak werd bepaald op 24 Novem ber. IngezondeR Stukken (MmUnit rtrantwtcrdelijkhtid van de Redo* He. De opnartu in dett rubriek btwifst gttnt- zinn,- ded de RedaeUe er nude inetemt). Geachte Redactie! In Uw blad van. 10 November wordt door een abonne ook namens belanghebbenden aan het Bestuur der Algemeene Bewaarschool de vraag gesteld, of het aanmerkelijk verhoogen der schoolgelden de eenige weg is, hovenge- noemde school in stand te houden. In antwoord daarop dit: Het College van B. en W. werd op de hoogte gebracht van den stand der exploita tie. Genoemd College was van meening dat in verband met de stijging der inkomsten van ouders en verzorger* der leerlingen, eene ver- hooging van schoolgelden zeker niet ongemo- tiveerd mag heetea. Ook op deze school is de wet van oorzaak en gevolg van toepassing d.w.z. dat als oorzaak der siteeds hoogere sa- larissen, arbeidsloonen enz., de verhoogimg der schoolgelden moet volgen. Hiermede is da abonne be-intwoord, dock zoude ik gaaras gebruikmaken van de gels- gen heid om te bemerken, dat steeds aaamsr- king wordt gemaakt bij de verhooging van de kosten voor het verkrijgen van auttige zaken. Nog nooit is voorzoover ik weet in Uw blad iemand opgekomen tegea de prijsverhooging van de en tree's van bioscopen, theaters enz., de grootere kosten der consumptie in koffie- huizen en die van het tramvervoer naar ooze ontspanningsplaatsen Bergen en Egmond. Intussohen is het bezoek aan en het ge bruikmaken daarvan belangrijk toegenomen. Zoude ikdaaruit de conclusie mogen trek- ken dat het publiek wel de hoogere kosten voor de genotmiddelen overheeft, doch die voor nuttige zaken gaarne op de schouders der gemeenschap schuift? Alkmaar, 12 November 1920. H. VONK. Oterleek, 12 November 1920. M nhcer de Redacteur. Beleefd verzoek ik u een Ideim platasje voor onderstaande. Reeds bij voorbaat mijn dank voor uwe bereidwilligheid. Heden kunnen wij melden. dat de brug em bijbehoorende gedeelten der kluchten, vooral aan den Schermerkant, voldoende te berijden zijn, na ongeveer ruim acht weken. Dank zij gebracht aan het polderbestuur van Heerhu- gowaard, (waar toch de aanbesteding van uit is gegaan), en vooral aan het opzicht dat er bij is geweest (ik geloof van de provincie), voor de vlugge behandeling en afwer- king der werken. Soma was er iba of wel geen man aan het werk, en om de twee, drie en ten laatste zelfs om de vier dagen ee* schuitje puin, terwijl de bietenverbouwera er door moos ten met wagens vol bieten, zoodat het soms niet was om aan te zien, zooalt de beesten er door moesten. Het was toch niet de veronderstelling. dat het den tijd had ea dat de land- en tuinbouwere maar moesten wachten met hun werk, het is te .hopen, dat het provinciaal bestuur daar in het vervolg regening nrcde houdt en bij hun goedkeu- ring er dan een bepaalden datum voor zetten wanneer het klaar moet zijn en dat er met wegen en bruggen wat meer spoed wordt ge maakt ala het afsluiting betrrft, want het im ergerlijk voor een ieder als men dat moet aanzien. En dan nog, geacht polderbestuur van Heerhugowaarcf waar blijven onze banken op de brug, of zijn de leuningen daar nu niet sterk genocg voor? De banken wa ren toch nog goed en de gemeente Oterleek heeft bij den vorigen bouw (ogeveer twintig jaar geleden) toch f 500 bijg«3ragen. als ik het goed heb. was dat soms de bedoeling toen met zitbanken? Het is maar een vraag. Dan hebben wij heden alhicr een cursus in het boekhouden, uitgaande van het Nut, en wel aangenomen in een vergddering van wel vijf man Een ieder die dien cursus volgt, is waarachijnlijk onvermogend. want er wordt daarvoor muar steeds gebruik kemaakt van het gemeentegebouw (school), hetwelk zeker ook bij geheime zitting van den Raad is toegestaan, want wij hebben daar in de vergaaerverelagen niets van gelezen. En dat zal de gemeente toch ongeveer wel op 2,50 per week komen aan vuur en licht. Kunnen zit dat onderling of wel met het Nut, dat niet jbetalen. aangezien het toch niet onder het onderwiis behoort. Anders zijn de heeren raadsleden op ret een of ander nog wel eenszuinig en nu geven zij het zoo maar weg, op a an vraag van het Nut Andere ver- eenigingen, zooals zang, tooneel en muziek, trek ook uw voordeel en klop ook eens aim. Men kan nooit weten. Ja wij zijn toch over geheim bezig, want de leden. die door de vrijzinnigcn in den Raad znif gebracht, schijnen ook al heel veel van geheim beginnen te houden. Zooals ons uit het raadsverslag bleek, hadden de heeren de pemcentebegrooting zeker ook al vooruit in het geheim behanaeld, want het verelag was totaal niet. Als alles toch geheim gaat, dan kunnen de verslaggevers wel wepgelaten worden: want dan is er voor ons ingezete- nen toch niets aan. Of mogen wij beslist m'ets weten Het is toch al niet veel wat wij van de huishouding te hooren kriigen. Dui wie van de heeren laat zijn stem eens hoo ren tegen den voorzitter, dat zij teren go- heim ziin en zooveel mogelijk behandelen im den r?->d en in het openbaar. SEN OTERLEEKE* Icheiveemarkt door AHTOONi THIRY. (Nadruk verbodsa.) Mijn vriend schrijft mij: „Herinnert gij u Sfcek-en-eiren mogr, den houtsnijder uit het Volmoleken, die indertijd de poppen-koppen voor onzen poetjenellen- thoater sneed? De man is verleden week, 68 jaren oud, in het zothuia te MorUel orerle- don. God hebbe zijn zielj De bewaker een cellebroeder dien ik toe- vallig bij Paatoor Gevers ontmoette, ver- tdlde mij dat hij zoo kalm en ruatig den dood i« ingegaan, gelijk hij nog nooit Tan een krankzinnige gezien had. V66r hij etierf had hij een lang onderhoud met ingebeelde psrso- aen, die hij rond zijn doodabed geschaard zag ataan. en die hij zijn kinderen en zijn klein- kinderea noemde. Ala dat gedaan wae, rroeg •hij hen om te bidden. Hij lei aich neer, vouw- de zijn handen op de borat en ging to en uit, atil en achoon, zoo ale doet een lamp die geen >lie meer heeft. In een achuif van zijn kast vond men een Jik pak brieven, zoo gezegd door zijn kinde ren en kleinikinderen aan hem gericht, maar in waarheid allemaal door hem zedf geachre- ven. Dokter Beeikaert, diie sedert een half jaar aan het gesticht verbonden is en dien gij wel konnen moet hij ia ook uit Leuven heeft ze mee naar huia genomen ter atudie. Ik ga de naaste week naar hem toe om ze ook eens ter inzage te krijgen. Ze moeten curieua zijn Ik schrijf er u dan wel meer over." II. In de achterate kamer ran het rerlaten Vol- moleken, dat, aan een eenzame uithoek der kleine atad,'daar waar de rerre, groene vlakte der beemden begint, scheef-ineengezonken onder een verweerd, be most schaliendak over een zij-armken der Nethe hing, woonde en werkte hij, heelemaal op zijn eentje. Vreemde vertelsels, het eene al fantastiacher dan 't andere, meeatal over vrijende paartjea die hij 'a avonda ontmoet had, doch wier zin ik toen niet vatte, deden over hem den ronde. Met zekerheid wist men echter alieen dat de man houtsnijder was van beroep en zeer kun- stig aangelegd in het ateken van bloemen- korfkene, fruitguirlanden en leeuwenkoppen die de meuhelmakera uit de stad bij hem be- stelden, en ook nog dat hij aan de bakkers de - houten vormen leverde met haantjea, olifan- ten, soldaten, bultenaars en tooverheksen voor hun speculaas en marsepijnen gebak. Zelden kwam hij buiten, en aan leven ver- nam men uit zijn vreemdsoortige woonati nooit iets, dan alleen, in de na-noensche stil- te, het luidruchtig bedrijf van zijn ouden, half-ontpluimden fcoren-hanne die van uit het kreupele appellboomken in het enge, ommuur- de molenrtuintje den eenzamen voorbijganger een ?ot geroep van: „kis8-kis«-kDsnitte- nitti-n.it!" achterna achreeuwde. Ik wag reeda een groote jongen toen ik hem voor den eeraten keer ontmoette. Hog ateeds, al&of het pas van giateren was herin- ner ik mij den achternoen en ook de vreemde beklemming die over mijn hert kwam. W e waren na sehool op weg naar de Molen- beemden om er salamanders en hagedissen te vangen, als we hem aan den draai van het Gasthuisvestje, daar waar den langen witten muur begint die den Gasthuistuin afsluit, zagen aankomen. „Zie nu, Spek-en-eieren ia daar, mannen!" fhiisterde er iemand; dadelijk viel alle rumoer in onze kleine bende en er waren er die on- willens staan bieven, bevagen lijk voor een versehijning. Over den amallen, greenen band graa de langs den muur groeide, trapte hij nader. Het was een kleine vent, in een langen zwarten jaa die nauw ,om den halls eloot en met een ver- kleurd, ouwerwetsch bolhoedeken van achter' op zijn grooten kop geduwd. Zijn lang, be- weeglijk gezicht werd rood, de kleine, diep- gezonken varkensoogskens monsterden ona wantrouwig; de dune zwarte baard die laag aan de kin begon beefde en zijn dikke lippen gingen zenuwachtig open en toe als murmel- de hij wat in zijn eigen. Maar 't merkwaar- digst van al was zijn gang. Voor elken stap die hij deed, trok hij zijn grooten, grofge- schoeidem voet hoog omhoog en sloeg dien dan plota met een zwaai plat rooruit, 'lijik doet een paard met zijn voorste pooten, waar- bij dan fcelkena het groote, breede bovenlijf met de hoekige achouders overentweer zwenkte. „Willen wo hem eens doen loopen?" fluisterde er een, als hij voorbij waa. „Ziet, eulle 1" De jongen bracht de hand aan den mond- en begon die luidruchtig, met amakkende lip- pon te kussen. En waarachtig, bij het eerste getsjirp, ging or een sohok door Spek-en-oieren zijn lijf: woedend draaide hij even zijn groot hoofd naar one om en zette het toen op een loopen als om dat'geluid te ontvluchten. Achl het kwakkelend loopen van Spek-en- eieren, met de armen tastend in het ijle, ala greep hij naaT iets om zich aan vast te hou- den, met zijn heenentweer slaanden kop en die platte, stampende voeten die maar niet appsr voor uit'wildan Bsnui^ao. saiav **M WscsauMK sshaVw isksa, waar ik ki«14 sasc hart srrssr vast „Schsi sr nu uit I Sohsi er nu uit last kua- mi, hij aai vallan 1" riep ik angatig. Ala Bpak-an-aiaren aan't Ghasthuia-kapalla- kan garaakt waa, waarvan da roads, groan® poort opea atond, greep hij de ijaeren trapleu- ning, trok zijn eigen da dxia fcredaa; op ea. var- dween ia het kerkje. Ik wae blij dat hij hianem waa. „Hjj valt nog zoo gauw nieit! Hij is nog nooit gevalleni! G*e naoet er niet bang voor zijnl" eei de kuaaer. „Maar zot, dien heeft achrik van kuasendat kan hem niet verdra- gen; daarom ia hij zoo kwaad op de vrijera! Past op, ala hij er per maiheur tegen komt, 'a avonda ala hij langa den dijk achter het Be- gijnhof zijn luchtje gaat scheppen. Dan blaaat hij gelijk een kat en ala zijn oogen ponjarda waren, hij stak ze er rats mee dood.Ona mouse is hem zoo is tegengakomen sn dis is er nu bang ran. Toch zot, hi, mannen t" HL In dis eerste dagen van Mei, zonder dat iemand er een gebenedijd woordeken van be- gTeep, waa het gebeurd. Witters waren op een schoonen morgen met hun ladders en kalkemmera naar het Vol moleken ge trokken en hadden de ruige, afge- sohilferde gevelen met een warm, geeil-wit koleurken verjongd en opgefrischt. Daarna waren de ramen en de deurkens helder-groen opgeschilderd, de kapotte venaterkens kregen nieuwe ruitjee ingeatoken en in het hofken kwam een oud# hovenier hat wildgeachoten appelaarken enoeian en bloemen planten. En dat allea, naar men vereekerde, gebeurde op eigen koaten van Spek-en-eieren I De heele atad liep er naar zien en in de stamineekene zat men over nieta andera meer ta practisearea dan over hetgaan Spek-en- eieren daarmee wel in den zin mocht hebben. ,,Hij heeft groot gelijk dat hij in zoo'n ruil kot ni-meer wil blijven zitten", bealoten de meesten. „Daarbij, hij zit toch met centen, Wit't lang heeft, laat het lang hangen! Laat hem loa, hij ia preciea nog zoo zot niet!" En Spek-en-eieren steeg in hun achting. Maar er waren ook anderen, die bedenkelijk den kop echudden sn moaapeldea van „ala de biaeren botten, krijgt men apel met de aot- ten," en wachtend bleren naar nieuwe dingen. Doch die nieuwe dingen vielem heelemaal andera uit dan ze het verwacht hadden. Mot het verlengen der dagen kwam Spek-en- eieren meer en meer op atraat en avonda trok hij permentelijk in een nieuw costuum naar het Meilof. Hij ging niet-meer loopen ale de kinderen luidruchtig de hand kueten. 't Geval werd hoe langer hoe vreemder. 't Laatste, wat dezen wonderen ommekeer. scheen te moeten bezegelen, waa het verschij- nen van Spek-en-eieren in „DenEngel" ach ter de Groote Kerk, waar hij regeLmatig twee avonden in de week een pot bier kwam pakken en met de kaarten spelen. Zelfs werd hij toen lid van de Congregatie van den H. Aloysiua. Het duurde nu niet lang meer of de menschen waren van hun eerste verwondering bekomen, de tongen vielen atil en daarmee was Spek-en- eieren rngeburgerd. IV. Jaren kwamen en jaren gingen met bun licht en hun donker over de kleine etad, en van het vroegere leven van Spek-en-eieren bleef er in enkele koppen bijna nieta meer over dan iets als een verre, onwerkelijke her- innering, waarover echter nooit meer geapro- ken werd. Tot plots, op een mistigen herfstavond, het heele atedeken in beroering gebracht werd door een geheimzinnige gebeurtenia. Een echoenlapper die in den donkeren voor bij het Volmoleken liep, waarvan de twee verlichte hoekramen lijk een oogenpaar den nacht inkeken, had er, zoo meende hij, 't ge- achrei ran een kind gehoord. 't Had hem zoo gepakt, dat hij, meer dood dan levend op den 'loop ging, 't eerste beate stamineeken binnentuimelde en er hijgend en hakkelend zijn bevindingen meedeeldo. Men had hem eerst niet willen gelooven, maar op zijn stellige bevestiging, legden de gasten dan toch hun kaarten neer on trokken er uit om ook eena even gaan te hooren. En waarachtigi van uit de verlichte venatera drong hun een lang gekreun tegen en op zeker oogenblik hoorde ze duidelijk het atemmeken dat riep: „Vader, Vader 1 het doet zoo'n pijn I" In ommezien was al het volk uit de omlig- gende atraatjes door de ontzette venten aa- men geroepen en weldra atond het brugaiken •bij het Volmoleken toptig vol zwarte gedaan- ten ran angetig-zwijgende wijyen en mannen, die ook eens kwamen hooren. Onafgebroken jammerde en kloeg de kin- derstem verder, nu eena luider en dan weer even stiller. Wijven begonnen erom te weenen. Allerlei veronderstelingen werden gedaan over dit vreemde voorval, maar niemand had den moed om aan te kloppen en Spek-en- eiren naar buiten te roe pen om te weten wie en wat. T*einde raad besloot men er de politie bij te halen. De inspecteur, eamen met vier sgenten, verscheen weldra en klopte aan. Het geschrei hield op, het licht ging uit achter de hoekramen en even later zwenkte de bovendeur open en liet in het gele schijn- sel eenor kaara het groote, verwonderde ge zicht van Spek-en-eieren zien met een pinne- muts op het hoofd. Men vroeg hem wat dat kindergeschrei be- teekende, wie het kind waa dat hij verborgen hield en daar hij niet antwoorden kon, nam de inspecteur de kaaa nit zijn hand en dwong hem te volgen, het heele Volmoleken door. En toen, in de hoekkamer boven het tuin- tje, daar waar zomer aan zomer mastouchen- ronken hun frisache kleuren om de vierkan- ten vensterken ronkten, vonden ze het vreemdste schouwspel dat geen levende ziel er ooit had kunnen verwachten. Aan de tafel, waarop een schotel met tppe- len stond, koekjes en kopjes vol geschonken men koffie, zat een levensgroote pop in een zeel, verbeeldend een jonge vrouw met de priemen en een half-afgebreide kous in de handen. Naast haar, in een groengeachilder- den, ouderwetechen kinderetoel, epeelde een kleine pop met een dikwangig engelengezich- tje, met zijn rateltje, een gxootere nog, in jongetjeskleeren zat op een houten paard en zwaaide een zweepjo boven zijn 'kop, en in het bed, toegedekt onder dekens, vonden zo er een derden, met windsels rond het hoofd, verbeel dend een risk meisjs. ▼erefcsmd, met «»;«t soset-sae* vaa. »et- Wowarssristj. Wlwrma de eiuai rserlees ia Als ze bsnsden kwamen, Tonden ze sr Spek-en-eieren, met hst hoofd op de tafel, •aikksad en weeaetnd als sen kind. Diienzolfden avond werd de man nog aaar t Gastbuie gebracht em 'e anderen deags, langa den langen, rechten ateenweg met zijn kooge canadas waaruit een dichte bladregea aeerriteelde, reed men kern naar Mortsel maar ket Zotkuis. Sindsdien is S'pWk-ea-eierem im de kleiae atad bijna vergeten geraakt. Eir gebeurt zoo- veel op achttien jaren tijd en elkeen verliest zooveel illueies, dag aan dag bijna, dat bet meevoelen wel afge&tompt moet worden En verleden week is hij nu gestorven, om- ringd van ingebeelde pereonen, die voor hem baden «n hem uitgeleide deden, achrijft mijn rriend EEN EN1 ANDES. UIT DE STAAT8- BEGBOOTIHG II. Hoofdstuk V A (Oiulerwija, Kunsten en Wetenechappen) eiacht 522.003.464 meer dan het vorige jaar geraamd werd'. De omatandig- heid, dat alle onderwije zoo langzamerhand onder dit Hoofldstuk valt en er juist op onder- wijsgebied allerlei nieuwa gereed ligt of in voorbereiding ia, moet als verzachtende om- stindigheid' worden aanpevoerdde ealaria- kweatien doen zich daarom ook hierbij aterker gevoelen en bijna allea wat aubsidie beet, is onider dit hoofdstuk te brengen. Wat het hoog er o nd er w ij aangaat, stippen wij aan, dat te Leiden de gelegenheid zal word'en geopend tot opleiding voor nota- rieele exam ens; slaagt de proef, dan is er mo- gelijkheid, dat ook aan de andere rijkauniver- siteiten iets dergelijks zal gebeuren. Voor Utrecht worden aangevraagd' t^ree hoogleeraren in de geologie in plaata van Prof. Wichmann, die aftreedt. Het gebied' der geologie is zoo uitgeatrekt, dat het door een professor niet kan worden beheerscht en dientengevolge ontbreekt in ons land tot nu toe de gelegenheid1 om de geologieche atudie in al haar onderdeelea te kunnen rolgen, ter- wijl wij toch voor Oost-Indie too groete ke- hoefte hebben aan bekwame geelogen. Te Groningen wil do Minister een leerstoel ▼eatigen voor Friesche taal- en letterkunde; aan den te benoemen hoogleeraar zal ook voor een deel de Germaansche taalwetenechap worden opgedragen. Ook wordt een bedrag aanjgevraagtd, dat besteed' kan worden voor den verkoop van dissertaties. Et worden n.l. disaertaties van de pas gepromoveerden uitgewisseld met bui- tenlandeche univeraiteiten. Daartoe was elke promovendua verplicht een zeker aantal van zijn diseertaties koatelooa ter beschikking te stellen van de universiteit. Maar nu de dxuk- kosten en de papierprijzen enorm zijn geste- gen ie het van relen niet te vergen, diat zij dat oude gebruik betrachten. Bij M: i d d e 1 b a a r O n d e r w ij a word't voorgesteld de gemeentelijk.e H. B. S. met 3- jarigen curs us te Enkhuizen om te zetten in een Rijks H. B. S. met 5-jarigen cursus. Het voornemen bestaat om een Oentraal Inatituut voor lichamelijke ©•pvoeddng op te richten, dat o.a. ook zal dienen tot opleiding van leeraren voot de lichamelijke o-pvoeding, wat weer verband houdt met de piannen om jongelui van 1519 jaar, die niet aan militie- dienat onderworpen zullen zijn, te oefenen. Voorloopig wordt daarvoor f 3000 uitgetrok- kende aanneming van dien post is de aan- neming van het beginsel. Het plan is de Minister doet opening van zaken om te Utrecht deze opleidingsschool te vestigen. Voor gebouwen enz. zal noodig zijn ongeveer 2 millioen, voor jaarwedden en d'ergelijke 70 a 80 duizend gulden en Toor bijkomstige za ken 50 i 60 d'uizend1 gulden. De gemeente Utrecht wil het terrein leveren gelegen aan den Erom men Rijn en de toegangen daaTheen remakkelijk maken en bovendien ten hoogste 2 ton bijdragen. Voor het Nijverheids- en Hand'elsonderwija ia ad'miniatratief peraoneel noodig gebleken: de twee inspecteur# voor de ambachta-,teeken- en vakacholen, die 275 en 250 acholen onder zich hebben, terwijl er in 1921 meer d'an 200 handelsscholen zullen zijn, hebben geen tijd voor al het administritieve werk. En dan zal te zijner tijd de uitvoering van d'e nijver- heids-onderwijswet het werk nog vermeerde- ren. Om het noodige toezicht op de uitgiven uit te oefenen zal nog een Inspecteur-accoun- tant worden aangesteld. Voor dit meerdere personeel is 52000 noodig. En als dan de nijverheids-onderwijswet in werking komt, zullen bestaande subsidien moeten worden verhoogd1 en nieuwe worden toegekend, die te zamen op 11 millioen worden geachat. Voor inrichting van Handelsonderwija wordt 211840 meer aangevraagd. Wat het Lager Onder^ij# aangaat, zal voor vergoeding en bijdlragen aan ge- meenten voor onderwijzerifcraktementen en schoolbouw 25 millioen noodig zijn, en voor overeenkomstige bijdragen voor het bijzonder onderwijs 28 millioen. M{aar daarbij ia dan nog niet gerekend1 op de gevolgen van de nieuwe wet op het L. O. en op verhoogde traktementen. Het eubsidie voor het schoolfonds voor schipperskinderen te Groningen wordt van 4300 op 10.000 gebracht en de Leidsche kweekschool voor Bewaarschoolhouderessen eiacht 3500 meer dan vroeger. Wat Eunaten en Wetenechappen aangaat, stippen wij enkele poeten aan. Voor het onderhoud en de inetandhouding van historische ged'enkteekenen en gebouwen, die geschied'kundige of kunstwaarde hebben, wordt 425000 uitgetrokken. De Hteilig-Landstichtring te Hijmegen wordt bedacht met 1000 en het Openlucht-mu- seum te Arnhem zal gedurende 3 jaren tel- kens 2000 krijgen voor restauratie van de poppen in zake kleederdrachten, die het Rijk in bruikleen heeft. Voor do uitgave van het Wooidenboek der Noderlandsche taal word't 5000 meer gege- von, omdat de uitgave niet tiit kan, en voor de uitgave: Liederen van Groot Nederland staat 600 meer aangegeven. Het Algemeen Hederlandsch Verbond krijgt 10000, het Eoloniaal Inatituut ook 10000; het Nederlandsch Tooneelverbond 3000 voor d'e TooneelschoolHeemachut 5000; de Vereeniging Hendrick de Eeyzer ook 5000. De Minister stelti voor de subsidies root erkeaten. be kreoMMt van 74M6 14666ft. Te 1M0 is see ese Hal leMasdruedifee see Ten alotte teekeen wij nog til, it) toot aubeidien aan. Volkaunivaraiteiten1 26006 wordt aangevraagd. Hoofdatuk VT (Mkrime). Met dit Hoefd- atuk ia bet dit jaar wat eigenaardig get tei d. Voor 1920 is de begroeting maar voorloo pig vastgesteld; de eigenlijke Mariaebo- grooting voor 1920 heeft op rich lateo wach- ten, doordat d'e Minister van Marine aftrad en het departement tot nog toe door den der andere ministers, het laatst door den nieuwen Minister van Oorlog is beheerd. Die heeft dan ook als Minister van Marine ad interim de begrooting voor 1921 doen indienen. In- tusschen ia bealoten de ministeries van Oor log en Marine te rereenigen tot *en departe ment van Defensie en wanneer de noolige. maatregelen genomen zijn, zal de tegenwoor- dige Minister van Oorlog, tevena Miniater van Marine ad interim wel aan 't hoofd ko- men van het geoombineerde departement van Defensie. 't Ie niet onwaarachijnlijk, Oat dit wacht op den afloop van de behandeling van de beide hoofdatukken VI (Marine') en VIII (Oorlog) want in beidte begrootingen in verband met een reeds door ons beaproken wetsontwerp in zake „oorlog", legt deze Mi nister zijn piannen bloot. Moehten die niet naar den smaak zijn van de Tweede Earner, dan zou waarachijnlijk een ander moeten worden gezocht, die zijn geluk met betrekking tot het defensie-vraagatuk oou willen probee- ren. Voor Marine wordt voor 1921 een bedtag van 4.260.563 meer gevraagd dan voor 1920, maar daarvan komt maar 324.944 meer voor zuiver militaire zaken. De Minister wil geen scheiding tusschen de Hederlandsche en d© Indische Marine; alleen zou hij in Indie, zooveel hij kan, van Nederl.- Indlech of Indisch personeel gebruik willen maken. Hij is verder een vo ore tender van zoogenaamd klein mateiriaal, de groote, reus- achtige, oorlogsachepen zijn te duur veor one. De taak van de vloot ie echter ia one land een andere d;an in Indie, hier in da groote vraag de kuetverdediging. Daarom zijn hier noodig: mijnenleggere/ duikbootea, be- wakingavaartuigen en vliegtuigen. Voor Indie zijn bovendien noodig torped'ojagera en snellle kruiaere, voor de verkenning aullen ook koopvaardera en een goede kuatwacht kunnen dienat doen. Er is een inter-depaxte- mentale commiasie bezig om een plan op te maken, waarbij d© auinigheid zal worden be- tr&clit> XIB ETALA6E vaiaf f 9.50 tot f 4ft.-. Iksnlwii vner ia oeaame.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1920 | | pagina 11