Atkmaarsche Gouranf
Nonkel Pol.
Vraag en Aanbod.
Zaterdag 11 December.
Honderd Twee en Twlntigste Jaargang.
„Ah Pol tochriep tante Romanie.
HEKELSTRAAT 7.
TE KOOP GEGOTEN FORNUIS.
v. d. WOUDE STRAAT 29.
ProYinciaal Nieuws
'UIT BIERGE'Nl.
to ,,'De Rustende Jager" wend1 gisteravwid1
een bud'tengewone vergad'ering gehouden van
de Vereenig!:ii!g tot Bevondering van het
Vneemdelingen Vcrkeer. Tot bestuuralid werd
met 2'5 stemmen de heer B. die Jonge gekozen,
-tegen1 20 stemimien; op den heer G. Taapleen, en
4 stammenl blanoo.
Beslote werdi Mdl te worden van de Rijwiel-
padlvereenigiing „Nloord-K«Tiiiemerland". Te
vens werd' besloten een afdeeliing van de Rij-
wielpadrvereen igirig op te richten, waarvoor
zdeh staande ter vergadering 48 leden als lid
opgaven. Tot voorloopige bestuursleden van
de afd. Bergen dler tojwielpad-vereeniging
werden gekozen de heeren J. Ruiter, C. Bogt-
man Aiz. en A. Roggeveen.
Besloten werdl de prijs voor het plaatsen
van aarubevelingen op de pensionslijlst voor le
den op 2 en voor oiet-leden op 4 te brav-
gen,
Mede werd1 besloten1 om die oontributie van
2 op 3' te brenigen.
De vergaderiing waarop wij Maand'ag te-
rugkomen, werd om half 12 met een woord
van danlk!, door den voorziitter gesloten.
U1IT STOMPETD'RIE N.
Vrijldiaigavond vergaderde de ijlsclub Stom
petoren in cafe Renses alhier. Ails gewoomlijlc
was de epkemst gering. Van de mgekomen
skiMMM was vaa Maag «ew bokshi vw dsn
heer C. Gnoot, dat hij bedanlrie voor de be-
noeming als ibestunralid1.
De rekening van dien penningmeester sloot
met een baag saldo van 112.11, de ont-
vangsteii bedroegen 151.6®, de uitgavea
/39:57. Alia lid van het besruur werd herko-
zm de heer C. de Ooede en gekozen de heeren
H. Zeeman m J. A. Barendrechf, wegens ver-
trek van de heeren' J. Wonder en C. Murks.
Met algemeene stemmen werd besloten, af-
gcvaardi^ien te zenden naar de aja. algemBe-
;ie vergaderiing ite Altoaar en als zoodanig
benoemd de heeren D. Huijzer van Reenen en
M Bakker; p la a ttvcrv anger de heer EL
eeman.
Voor bajna alle punten der agenda werd
hier vrij mandaat verleend.
Bdj de rond vraag werd nog gesproken over
het plaatsen van borden ter waarschuwing bdj
zwak ijs, waarvoor voldoende zorg zal gedra-
gen worden.
urr W1JDENES.
Woensdagavond sprak Ds. Klaver van
Hoorn voor de afd. Wijdenes-Oosterleek van
vrijzinnig hervormden in de kolfbaan van
den heer Visser.
Spr. gaf Moderne Faustuitbeeldingen. Ach-
tereenvolgens behandelde spr. Woutertje Pie-
terse door Multatuli, Gotz Kraft door Still-
gebauer, Jorn Uhl en Hilligerlei (Kd Jans)
door Gustav Frensen.
i Voor wie bovengenoemde werken had ge-
lezen, mod hd een hoog genot geweest zim,
Ds. Klaver er over te hooren spreken. Bij
zulk een bclichting zullen zij nog bder ge-
voeld hebben hoe mooi toch dat alles be*
schreven is en hoe ons in deze figuren getee-
kend wordt de zoekende, de worstelende
mensch. Dat ook voor hen, die van deze lec-
tuur nid hadden genotan, moet het een
^>vond geweest zijn, dien zij zich' zeker nog
lang zullen herinneren.
In zijn woord van dank tot D». Klaver zei
de voorzitter, de heer P. Boot, terecht: „'t is
een avond geweest. waar we eenigen tijd op
kunnen teren".
Aan de heeren M. Bakker en P. Butter
is md ingang van 1 Januari 1921 eervol ont-
slag verleend resp. als organist en als voor-
lezer en voorzanger bij de Ned. Herw. Ge-
meente.
Hd levensmiddelenbureau alhier is op-
geheven. Aan den directeur, de heer A Luijt,
is als zoodanig eervol ontslag verleend.
UIT OUDKARSPEL.
Donderdagavond hield de afd. Oudkars-
pel-Noordscharwoude van den Bond voor
Staatspensionneering haar gewone jaarlijk-
sche openbare gezdlige avond, ter herden-
king van den dag dat de eerste renteuitkee-
ring plaats had. Op dezen avond is hd de
gewoonte de ouden van dagen, die rerrteuit-
keering geniden, uit te noodigen en op cho-
colade en versnapering te onthalen.
Ditmaal waren er van hen een vijftigtal
aanwezig, waarbij de voorzitter bij de ope
ning zijn vreugdc uitsprak
De avond werd gevuld met voordrachten
van de heeren Damiaans en Slikker, terwijl
door welwillendheid van den heer J. de Bak
ker enkele films op doek werden gebracht,
waarvan vooral de oudjes kolossaal genoten.
Het geheel was een recht gezellige avondi,
welke tot ongeveer 1 uur voortduurde.
UIT VEENHUIZEN.
Wederom trad dit jaar, en wel gisteren,
Sinterklaas de kolfbaan van den heer Groot
binnen, waar de jeugd hem met spanning
verbeidde. De kinderen werden vriendelijk
door hem toegesproken, een enkele tot beter
gedrag en vlijt vennaand. Rijkclijk strooide
hij pepernoten. Wat een gegrabbel van dc
kleinen. De jongcren kregen ieder een pren-
tenbock, de ouderen een chocoladeletter.
Taai-taai en speculaas werden rondgedeeld.
Naast Sinterklaas, wien menig liedje werd
toegezongen, vertelde meester Sinjewel een
mooi Sinterklaasverhaal.
Tot slot nog een tombola, met heel leuke
en aardige prijsjes, wat een groote pret ver-
oorzaalcte.
Dank aan alle ouders, die door hunne
flinke medewerking het feest mogelijk maalo-
tcn, dank 90k vooral aan den heer P. Groot,
die zoo welwillend geheel belangeloos zijn
kolfbaan voor het feest beschikbaar stelde.
UIT AKERSLOOT.
Vergadering IJsclub Holl. Noorderkwar-
tier afd. Akersloot op 9 December in cafe de
Waard. Aanwezig 15 leden.
Na opening der vergadering werden de no-
•tulen onveranderd na voorlezing goedge-
keurd.
De afgevaardigde Rijmberg bracht een uit-
voerig verslag uit van de gehouden algemee
ne vergadering te Amsterdam gehouden, het-
welk veel bijval oogstte. Daarna rekening en
verantwoordmg van den penningmeester. De
on tvangsten bedroegen 261 47^, de uitga-
ven 56 09H, batig saldo 205 38. Nage-
zien door de heeren R de Boer, J. de Jong
en Jb. Wilbrink, werd1 deze rekening in orde
bevonden en de penningmeester gedechar-
geerd voor zijn richtig beheer.
Verkiezing bestuur. De aftredenden, de
heeren P. Blankcndaal, A. Borsjes en H.
Scheringa, werden herkozen, benevens bij ac-
clamatie dc commissarissen. Tevens werden
voor de Stierop de heeren A. Klop en M.
Hos als commissarissen benoemd.
Daarna werd verslag uitgebracht waar het
materiaal geborgen is en waar het bij even-
tueele gevallen gehaald kan worden.
De beschrijvingsbrief voor de algemeene
vergadering. weinig bijzondere aangevende,
was spoedig afgehandeld.
Ten opzichte van de banen werd besloten
bij eventueele wedstrijden een baan voor de
ledn en hunne kinderen af te scheiden.
Na de rondvraag, die weinig opleverde,
werd door den voorzitter er op gewezen,
vooral een bezoek te brengen aan de tentoon-
stelling te Alkmaar. die binnen enkele dagen
geopend zal worden en de algemeene verga
dering te bezoeken.
Daarna werd deze bijeenkomst gesloten.
UIT HEILOO.
Me. 29a. 1920.
door F. de SINCLAIR.
Nadruk verboden.
Het sloeg juist vier uur vail den toren, toen
de oude Romanic de deur van de atamminee
uchter zich dichttrok en haastig de straat op*
liep.
Geen mensch wa» daar nog te bespeuren in
den vroegen morgen; de zon kwam juist op;
de gevels der huizen langs het kanaal zagen er
rood van, terwijl een rosse brand in de
vensters gloeide.
Romanie ijlde de kade op, doch voor't huis
van Antwan gekomen, hield ze hijgend stil en
klopte met haar knokkige vinger van oude
vrouw scherp»hard op de voordeur.
Ze wachtte even met luisteroogen, dan hief
ze het gryze hoofd op, keek naar't venster
van de bovenverdieping. Als't stil bleel, tikte
z'e nog eens, harder nu; 't geluid eehode terug
als hamergeklop.
Doch ditmaal kwam er beweging boven; het
gojdijntje werd weggetrokken, de slaperige
groote kop van Antwan werd zichtbaar, tegen
't glas gedrukt, zijn neus en voorhoofd ver*
platten wittig.
Dan ineens, met een rinkelende ruk trok hij
't venster open en zijn bovenlijf hing er dade«
ijjk uit
„Tanto Romanie, ben gij da?"
„Joa>et Antwan..." antwoordde ze bevend
met een stem, die zich begaf.
„Es 't wa mee nonkel Pol?" vroeg hy be.
zorgd.
Ze knikte met groote angstoogen.
„Es t m deud?" vroeg hy zachtor.
„Neee"moar de paster es't er sjuust ge.
wist't zal nie lank meer Uurea jong" en
ze snikte even.
De warrige blonde kop met de dikke rooie
wangen van Manse kwam naast het breede lijf
van Antwan te voorschijn.
„Es 't zeu erreg geworre, tante?"
„Joa»et Manse, joa.et, den dokteur zeet, 't ze
vandoage afleupe mee um' en Romande veegde
de oogen af met haar boezelaar.
,,'k Zal ik 'n keer de deure veur ou los doen,
tante", riep Manse.
„Neeeblijft moar, 't was enkelt om te
vroage, astoeblieve, of Antwan 'n keer noar de
stee van Ivo zou goan wille om ze te woar.
schouwe. Pol zeet, Ivo, die zou 't m nog 'n
keer zien wille, veur't m stierf".
„Bb, naturelikl" riep Antwan, „ge meugt er
gerust op zyn, tante Romanie, ik pak ik sef»
fens de velo en ry noar de stee".
Naastaan werd een ander venster openge.
schoven; een vrouwenkop stak er uit
„Ah Romanie. Wat es 't mensche? Es Pol
erger?
„Joa»et Ansliek... 't leupt af..." ze wendde
zich haastig.
„Tante Romanie... ik kom seffens by oul"
riep Manse haar na.
De deur kraakte los van de bakizerij van
Sarrel; 't winkelbelletje rinkelde lammig; in.
eens stond Sarrel zelf in zyn rossig verlichtc
onderbroek op de stoep, de bloote armen en
handen klonterig wit, de haren en wenkbrau.
wen bepoeierd van meel.
„Wat es 't, Romanie?" hield hy haar nog
even tegen.
,,'t Zal seffens gedoan roake mee Pol, Sar»
rel", antwoordde ze wat schreierig „de paster
es sjuust vortjoa jong, da ben dinge
Toen liep ze door op een draf.
Op de kade keerde nog even de rust, tot
Antwan, zyn dikke ruige kop nog ongewas.
schen, haastig naar buiten trad met zyn
fiets, er vlug opsprong en snel wegreed, het
stadje uit, den landweg in naar den polder. -
In de wielspaken sprankelde het nu goud
geworden zonlicht van den nieuwen dag.
Antwan had op de stee by Ivo de menschen
niet behoeven wakker te kloppen; Ivo stond
al te dorschen op den deel met Teefiel, zyn
otidsten zoon, toen Markies blaffend uit zijn
ton schoot en zoo de komst van Antwan ver»
ried.
En Ierma, die aan den waschkuip stond, was
met rookende armen komen toeloopen om 't
bericht te hooren.
Joo had dadelijk tot Teefiel gezegd:
„Toe, leupt sebiet noar 't land en zeg an
„Mauries dat 'm seffens weerkomt mee den
„bles. Me spannen in. Antwan en komme sef«
„fens mee 't gery".
Nu reed Antwan den weg al weer terug, ge«
jaagd en zoo hard trappend, dat de fiets by.
wijlen kraakte onder zyn krachtige groote
voeten.
„Nonkel Pol terechtl Awel. Hy most 'm
eiges toch euk nog 'n keer zien, veur 't m er
van tusschen gonk. Nonkel Poll..', da zukke
menschen deud goanlaltijd even plezierig
en vol leute. Hij kost zich nonkel Pol nie
denken as 'n dooie menscheDie gonk nog
lachend de kiste in, as 't dan toch zijn most,
jongnog over drij doage hadde ze soamen
'n droppel gepakL Eenen droppel... ah, man
't wazze d'r eigelik zeuven of achte, hy kost
nie goed nie meer tellen, as 't 'm thuis ge.
rokGij zatlap, die ge zijthad Manse
gezeed... Toe, toe... had Antwan gezeed...
nonkel Pol het er sjuust zeuvee gepakt of ik
nog most'm d'r euver lachenmoar nonkel
Pol, die wier nooit nie zat, jongda was
meroakeldie most ze mee emmers gelijk
drinke; veur ge wat an den diee mork zullel
Den dokteur zee, dat't schrikklik was en dat
'm nou euk van de borrels deud gonkdie
hadde z'n derreme verbrandAwel, moar
nonkel Pol was 't er mee die verbrandde der.
reme onderdehand toch drij en tachentig ge«
worre, zulle da kost toch schikke
Antwan trapte hard door in stage angst,
dat hij toch nog te last zou komen.
„Tante Romanie schreeuwdeen die
schreeuwde nie makkelik, jongdan most
't al erg wezeen bediend was 't 'm euk.
Joa.et, man, agge 't zeu wyd gestuurd het,
dagge de paster an ou bedde krygt, dan meug.
de de kist gerust bestelle
Het stadje was nu wakker; karren ratelden,
de postbode liep al langs de huizen, de vrou.
wen waren buiten, dweilden de stoepen, kin.
deren scharrelden er om heen; het gordyn van
Sarrel's winkel was opgehaald; als Antwan er
lamgt need, proefde hy de geur v*n 't veesche
breed, die maar buitee droag.
In Mn jacht trapte hy door Star de stam.
minee van Nonkel Pol.
„Gelukkig, de gordyne wazze nog omheuge
getrokkenazeu den ouwen man was 't er
nog nie van tussche."
In de stamminee was alles ordelijk aan kant;
over den vloer was 't witte zand in veeren
gestrooid, de atoelen en tafeltjes glommen
proper en achter den bruinen toog blonken de
flesschen en glazen met drank en zoete krie>
ken op wijn; op oranje jeneverkruiken was
een glansveegje van licht; de kaartspellen la.
gen netjes in hun houten vakjes en de pijl
stak midden in 't roode hart van de vogel.
pik.
't Was alles als gekuist op den Zondagmor.
gen voor den hoogmis; Antwan zag het,
proefde de drankgeur en kon nauwelijk geloo.
ven, dat nu, daar, achter die glazen deuren
van 't kamertje een mensch te sterven lag.
Een dier glazen deuren werd zacht ge.
opend en Antwan zag, dat het tante Romanie
was, die keek.
„Ah gijzei ze.
Hij wierp zijn pet op een tafeltje, trad be.
drukt en zwijgend nader; tante Romanie liet
hem binnen.
In het kamertje druilde een naargeestig
schemerlicht en uit de heldere stamminee ko*
mend, kon Antwan de dingen daarhinnen aan.
vankelijk niet goed onderscheiden; hy tuurde,
de oogen scherp.klein geknepen, wat angstig
in de bedstee.
Hy zag het hoofd van Nonkel Pol met de
slaapmuts op van hem afgewend op het kus*
sen liggen.
Een oogenblik keek 'hy er naar, dan rag hij
tante Romanie aan, vroeg met 't optrekken
van zyn wenkbrauwen. Ze schudde treurig
het grijze hoofd.
Ineens klonk geluid uit de bedatee.
„Wien es dA?"
Ze schrokken er allebei van."-
,,'k Ben ik't, Nonkel", zei Antwan.
De oude man wierp zich krachtig om, zyn
kleine oogen tuurden.
„Ah, Antwanke, gij
„Hoe es't mee ou?" vroeg Antwan.
„Bfc jongslecht ee? De paster es gewist
en 'k zij bediend
,,'k Weet'tzei Antwan zacht.
„Moar 'k leve pertan nogsprak Nonkel
Pol en in zyn kleine oogen glom iets alt een
lach.
„Ivo goat seffens komme zei Antwan".
Nonkel Pol lichtte het hoofd.
„Ivo? Dat's goe".
„Pol, moggie nie 'n keer drinke?" vroeg tan.
te Romanie zacht.
..Drinke?" Ineens zat Nonkel Pol recht in
zijn bed. „Van dadde toch zeker nie..." wees
hij met de hand naar het tafeltje, waarop een
groote medicijnflesch stond, gevuld met een
bruin vocht.
,,'n Slokske melk," vroeg ze.
Maar Nonkel Pol gaf er geen antwoord op;
hy wierp de dekens van zich af.
„Goat 'n keer uit de weegeik kom ik d'r
uit", sprak hy en zyn slaapmuts afrukkend,
wierp hij die op het dek,
„Neeeneedge kunt nie!" kreet tante
Romanie angstig.
„Nie kunne?Wat zou 't mensch!" sprak
Nonkel Pol en ineens stond hy daar al op zyn
magere bloote beenen, toch even wankelend.
„As Ivo komtik kan ik toch niet in bedde
blijve" gromde hij korzelig en dan bevelend:
„Allee, geeft 'n keer me kousen en me
broek
„PoIPolsmeekte tante Romanie,
„ge weet wat den dokteur gezeed het ge
mot rusten
„Toe, toe, rustezei Nonkel Pol. „Azze»
kik in me kiste legge, dan rust ik van eiges
w& gy Antwanke?"
Hij knipoogde, viel meteen neer op een stoel
en tante Romanie trok bevend zijn kousen
aan, hielp hem verder in de kleeren.
,,'t Zunnke schynt", sprak Nonkel Pol over
tante Romanie's schouder kijkcnd naar de
gouden lichtstreep die op den vloer van den
stamminee lag.
,,'t Es oprecht zomer buiten", zei Antwan
die niet wist of hy bang moest zyn dan wel of
hy er om kon lachen en dan zacht tot tante
Romanie:
„Es Manse d'r nie?"
„Ze es 't er gewist over 'n stuitje" sprak
Nonkel Pol.
„Moar toch!verschrok tante Romanie.
„Oe weet gij dat?"
Nonkel Pol lachte.
„Awelze sting ier mee ou zochte te proa,
te. Sloapt m tante? zee ze stillekes. Joa.et,
zee gij, ie sloapt en 'k geleuve nie dat'm iet en
heurt". Nonkel Pol gaf opnieuw een knipoogje
aan Antwan. „Moar 'k wazzekik zeu wakker of
gij, zulle".
Antwan schoot nu hard in een lach en tante
Romanie schudde het hoofd, maar nu toch
met blye oogen.
Ineens stond Nonkel Pol op, schoot aange.
klced met een zwaai door de deuropening in
de stamminee; ze liepen hem beiden na in
ontsteltenis.
ItWas zoo zonderling, die plotse ommekeer
en ze schoten beiden toe, toen hy even wan.
kelde, zich vastgreep aan een stoel.
„Polzei tante Romanie angstig en met
iets smeekends tevens.
Maar hij zat al aan het tafeltje, keek dobr
de gordijntjes in de zonnige straat
„Zijt gezeten Antwanke" sprak hy dan en
als deze dat deed, beval hy wat schorrig: „Ro«
manie, allee schenkt 'n droppel".
Antwan werd er nu toch bang van. Nonkel
Pol zag bleekgeel, om de oude oogen waren
diepe bruine kringen gekomen en zyn neus
leek grooter en scherper dan ooit te voren.
„Lijk of 't m al deud was en in de kiste
lee
Maar toen tante Romanie met de kruik en
twee kelkjes kwam, ze vol schonk en Nonkel
Pol met een teug den borrel door zyn keelgat
goot en met zyn tong klakte, week dat angsti«
ge gevoel toch weer een beetje. Hy volgde
't voorbeeld van den ouden man, die nu de
kruik uit tante Romanie's handen nam, nogal
morsend de glaasjes opnieuw vulde, waarna
hy de kruik op tafel zette.
„Da smokt goe, jong", sprak hij en dan weer
tot zijn vrouw: ..Romanie, geeft 'n keer diene
drank van den dokteur".
„Mogge doar nou euk van drinke?" vroeg
ze verbaasd.
„B&, nenten met zijn hoofd wenkend,
„toe allee krygt'm 'n keer".
Hoofdschuddend deed ze wat hy vroeg,
h&alde de medicijnfleach uit het kamertje ee
zette hem eaast de kniik »t> tafel.
Nonkel Pol deed de kurk eraf, rook er aan
met een griezeling, sloeg dan zyn tweede bor>
rel haastig om.
„Allee Antwanke, nou mogge gy 'n keer van
dienen drank pruuve", grinnikte hij.
„Waveur Nonkel?" vroeg Antwan.
„B4", zei Nonkel Pol, „veur 'n keer te la*
chen 'n slokske toeallee dan en
hy reikte de flesch over, keek toe met gunde*
re oogjes van jolige verwachting. Antwan zet«
te de flesch aan zijn mond, nam een teug,
spoog dan plotseling met een brullend gebaar
van afschuw de drank op den grond.
Nonkel Pol sloeg met zyn vuist op de tafel
van pret, barstte los in een hoog heesch la«
chen.
„Ik doch etik dooh etnondeju
Antwanke!... Romanie!... kykt 'm 'n smoel
trekke wadde smoel
Hij schoot krijschlachend In een hoest, die
zijn geelbleek gezicht plotseling blauwig rood
kleurde, maar zijn waterige kleine oogjes
lachten door.
„Bi foi toch dat slechte!" zuchtte Ant»
wan, die er snel een borrel achterheen goot.
„Den dokter, die zeet, 't zal ou deugd
doen", stuiplachte Nonkel Pol nog na, „moar
'k zyn ik d'r nie zot van, jong. Dry lepels vol
hek d'r van deurgeslokkemoar ak van zuk
gery rao betere worre, Tc goan ik nog Hever
deur, zulle... Toe, me vatte 'n droppel, Ant*
wsnke."
Hy schonk weer in, een gulp drank schoot
ever het tafelblad.
De klok in 't kamertje sloeg.
„Achte", zei Nonkel Pol, die geteld had.
„Romanie, leet m'n pijpe doar ieveranst?"
,,'k Zal 'n keer zien", antwoordde ze en ze ver'
dween achter de glazen deuren.
Op dat oogenblik rolde een agent jo aim
en hield stil voor de deur.
„Doar is Ivozei Antwan, die opstond
en keek.
„Wien es't er nog moer by?" vroeg Nonkel
Pol de hals rekkend.
,,'k Ziene Ierma euk", antwoordde Antman
„en Teefiel... en Mauriea... en Farildo ea
't er euk al".
„Lyk mee de Karremiise", lachte Nonkel
Tol.
De buitendeur ging al open en met Ivo
voorop, traden ze alien, behalve Mauries, die
't paard naar den stal bracht, met ernstige,
ietwat angstige gezichten binnen.
Maar Ivo bleef dadelijk staan, midden op
den vloer, zag Pol aan, zag Antwan aan.
„Was 't nou?" vroeg hy dan.
„Ah, Ivo, jong den goeien morgend", zei
Nonkel Pol lachend.
„Es't Romanie dan, die zeu slechte leet?"
vroeg Ivo wantrouwig.
„Nent jong't ben ik't", sprak Nonkel
Pol.
,.Moar nondeju!" barstte Ivo los, terwyi hij
vuurrood werd van drift, „Agge denkt mijn
veur den oap te houwe wa ben da veur
streke? Nondeju nondeju!"
Meteen kwam Romanie terug uit het ka»
mertje met Pol's pyp in de hand.
„Ah ge zijt doar allemoale" en ze
trad op Ivo en de anderen toe, gaf ze alien een
hand.
„Zet ou tochPol is weer zou verGe
ziet het
Doch Ivo gaf het zoo gauw niet gewonnen.
„Moar Antwan es wiste zegge, dagge gij be»
diend was van de paster, Polenawel,
dat 't zeu gezeed mee ou was afgeleupe
sprak hy, terwyi hy naderby kwam en aarze*
lend Nonkel Pol en Antwan de hand reikte.
„Awel, dat's azeu", zei Nonkel Pol met een
oolijk lachje. „Den dokteur heit gezeed, dak
vandoage deud gonk en de paster es vannacht
gewist en 't zy bediendda ben verdikke
gien leuges, moar 'k leve nog en 'k kan ik toch
niet malgree deud goan, omdat den dokteur
't zeet".
Nu lachten ze allemaal en hun stemmen, wat
luidruchtig door de ontspanning na de be*
klemmende verwachting een stervende te zul*
leu zien, vulden ineens de stamminee met fees'
telijke klanken.
„Romanie!" riep Nonkel Pol schorrig hard
er bovenuit: „allee, schenk ze es in!"
„Ls mij 'n keer helpen, tante Romanie" zei
Farilde cn dan tot Ierma:
..Moedere, ge mo gy toch zekers gienen
drank?"
„AlIee toch, 'n kriekske veur 't vrouw«
volk!" riep Nonkel Pol.
„Veur op Nonkel Pol zynen betcrschap te
drinke!" lachte Teefiel.
Romanie bracht sigaren en Nonkel Pol, die
zijn pijp al had aangestoken, legde die gauw
terzijde, nam er't eerst een uit het kistje.
Farilde volgde, vijf vingers in glaasjes gesto*
ken, in de andere hand droeg ze de stopflesch
met krieken; ze zette alles op tafel bij de kruik
jenever en begon te schenken en de krieken te
scheppen met een tinnen lepel; boven de
menschengroep wolkte al een blauwe sigaren*
damp.
Mauries kwam binnen, gelyk met Sarrel,
den bakker en als ze bleven staan by de deur
met open monden van verbazing, joelde de
heele troep hen tegemoet.
„Komt er moar in... Nonkel Pol es weer
gezond'tes fiest!"
Ook Manse kwam weer terug, op zoek naar
Antwan, die nog ontbijten moest; ze bracht
Ansliek, haar buurvrouw, mee, die Nonkel
Pol ook nog eens wou zien, en ze stonden al
even verwonderd als de anderen.
„Nonkel Pol het ons allemoal veur den oap!"
gierde Manse.
„Moar, da ben dingeda ben toch dinge,
zulle!" grinnikte Ansliek, die een groot glas
krieken aanvaardde, dat Farilde dadelijk voor
haar gevuld had.
..Nonkel Pol geet nooit verlore!" begon
eensklaps Teefiel, die wat snel achtereen drie
borrels gedronken had. Ze vielen allemaal in:
..Falderalderiere falderalderiere!"
„Tante Romanie, ou gezondheid!" riep
Manse, die al rood en warm was van't lachen
en ze hief haar glas hoog.
„Tante Romanie geet nooit verlore!" brulde
Teefiel, die dat wysje nu eenmaal in zyn hoofd
had en de heele troep juichte't refrein mee.
Teefiel maakte stampende danspassen, greep
Ansliek om het midden en draaide met haar
rond, een stoel tuimelde, nog een; Nonkel
Pol's schorre stem klonk boven 't lawaai uit;
hij zat te dansen op zijn stoel, de sigaar in de
eene, de borrel in de andere hand; van het
tafelkleed lekte het kriekenvocht en de jene»
ver in snelle druppeling op den vloer.
..Burc Ansliek geet nooit verlore!" krijsekte
Masse, die in haar eeetjo h^ei te dsn—
Ineens ging de deur open en stond de dokter
in de stamminee. Driftig deed hy een paar
passen naar voren, drukte zyn lorgnet vaster
op zijn neus; dan zag hy Nonkel Pol zitten.
In verbaasde verontwaardiging opende hij zyn
mond, wilde iets zeggen
„Menier den dokteur geet nooit verlore",
brulde Mauries eensklaps, terwijl zy op keas
toedanste met 't borrelglas in zijn hand.
Een gejuich brak los.
Maar tante Romanie schrok, schoot naar vo»
ren.
..Ah menier den dokteurda's toch me*
roakel zulle
Maar de dokter had zich al omgewend, ver*
liet snel de herberg; ze zagen hem haastig weg*
stappen langs de ramen.
Nog meer geburen kwamen er en vrienden
en vrouwen, gelokt door't wonderlyke feest*
gedruisch uit de stamminee van Nonkel Pol,
die 's nachts bediend was, en allemaal kregen
ze borrels of krieken en sigaren en pinten bier
of 't een bruiloft was en ze zongen en juich*
ten; Nonkel Pol's stem werd hoe langer hoe
heerscher, zijn oogen vielen telkens toe en zijn
gezicht was geel als oud ivoor.
„Den dokteur heit 't toch geweten, jong",
sprak Sarrel, toen hij dien middag met Ansliek
op de stoep stond en hy nam even zyn pet af,
want de doodsklok begon te linden voor Noon*
kel Pol, die om drie uur gestorven was.
(Seen dleBst&anbledtagefl.)
Jb. HARTT.ANT), Koningswef B 69. Handel
in Se hands Kinderwuteris, Sportkarren,
Led i kan ton, Bedden, ens, Ook aan hues te
ontbieden.
Voordeelif adres voor all* voorum BAK-
PAXXEN, groote* voerraad bjj
®®KR. SGnuiJT, Sehoori.
NU VERKRIJGBAAR MOOIE HULST
met bos. KERSTSPARREN in all# leng-tea.
T, MEEDEXDCXRP, kweeker, SohoorL
STEEDS UIT YOORRIAAD LETERBAAR
Vruchtboomen, Laanboomen, Heestere, Coni-
feren, Yaste Planten, Rozen, Beaten, Elzen,
Ha&g- en Boschplantsoen.
T. MEEDENDCXRP, kweeker, Schoorl.
Groote en kleine stu'kkeni LEDER, zeer
goedikoop en best, prachtig-e PLAATJES van
6 en 7 pond tegen 2.75 per pond.
Aanbev. H. KRAMER, Hekelstraat 3.
WEDER OXTVANGE N de prima Box
HEEREXRIJGBOTTIXES a 9.95.
Aanbev. H. KRAMER, Hekelstraat 3.
Alleen bij ons nog steed® SNEEU W-
SOHOEXEN en PAXTOFFELS. Zoolang
de voorraad strekt 8.50 eni 4.50.
DEKKER en JANSEN b/d Molen van Piet.
TE KOOP een goed onderhouden HA'ARiD
55.00 en een nieuw tweepersoons houten
LEDIKAXT. SCHERMERWEG 32.
TE KOOP een baste platte wagen met nog
nieuwe banden. Een stel kettetuigen en 75
talokebossen.
M. v. d'. VELDE, Huiswaard' bij Alkmaar.
TE KOOP EEN GRIJZE JAP OX, biP
lijke prijs. J'AAGPAD 34.
TE KOOP EEX JOXGE HERDER, 9
wekfen oud.
KIXHEIMSTRAAT 14.
Schu-iftafel te koop 17.50, Vierkant
kacheltje 12, 6 noten gepolitoerde Stijl-
stoelen met rietmatzittiag 45, naai-
machine met kast 10.
Eerste kwaliteit STEEKTURF. Eena gepro*
beerd en men blijft er bij. 1.20 per 100
thuisbezorgd, 1.10 afgchaald. C. VADER,
Sint Annastraat 18.
Profiteert van de gelegen'heid. Een klein
partijtje FTJXE EDAMMER KAAS a 55
cent per pond'. ST. AXX ASTRA AT 29.-
Zaterdagavond op de Steeneabrug.
TE KOOP PRAOHT AMEIJBLEMEXT,
modern, spofcprijs 242, groot eikenhouten
buffet, eikenhouten tafel, eikenlhouten Spie
gel en 3 atoelen met leer, geheed nieuw.
LA AT 80.
Wij maken geen reclame. Wij verkoopen
alleen eerste soort BAGGERTURF 1.80
per 100, eerste soort STEEKTURF J 1.00
per 100. F. EVERS, Oudegr. 58 Huia.
Groene erwtenstroo te koop i 20 per 1000
pond, Haverstroo 15 per 1000 pond, Pakjea
van 60 pond, mooi d'roog v. d. zolder.
H. ZEEMAN, Stompetoren.
UIT DE HAXD TE KOOP: SLAAPKA-
MERAMEUBLEMEXTEN, tafels, atoelen,
etc. Meerweg 1 bij PILAAR.
Vergadering van de Bouwvakarbeidersbond
in het lokaal van den heer M. van Straten.
Wegens ontstentenis van den voorzitter
opende de vice»voorzitter de goed bezochte
vergadering met een hartelijk welkom.
Van den voorzitter, den heer P. Burgering,
was een schryven ingekomen gedagteekend op
28 November, waarin deze mededeelde te be*
duik«B all voorzitter em lid op 6 December.
T« dit tekrijvea w«a vaetgelegj, dat bem ter
