f
LA J VOOR ALKMAAR EN GMSTkEKEN.
In onze straat.
KOSTWINNERS.
Yo. 296
Feuilleton.
Uonderd twee oe twintucste Jurfnuf.
ft
jl jf
a boiin(Mii(Mit»|irijM blj vooruithHaling i>or 3 manndon f 2.—, fr. i>«jr posi l 2.5u. lUnvijsii. 5 et. Artverloritiopr. 25 et, p. regal, g root ere letters rmur plnatsrufiiite'
Bricveu franco N.Y. Book- cn Hamlelstlr. y.Ii. llonns. fouler Zoon, Voordam CO, Tel. Administr. No. 3. Bedactio No. 33.
Naar het Engelsch vaa J. E. BUCKROSE.
*5)
Sophie's gelaat stond lief en ernstig; ze
keek naar Pieter. Een meisje kon hem zeker
wel op die manier lief hebben, dacht ze
natuurlijk een meisje dat vrij was om lief te
einde stagnatie zoovsel mogelijk te voorko-
hebben.
„Een dubbeltje als u zegt waar u aan
denikt, juffrouw Sophie", zei Pieter op dat
oogenblik, en ze bloosde zoo hevig, dat hij
ook bloosde, en toen lachte iedereen en de
vroolijkheid verflauwde niet, totdat mijnhar
Bean achterover in zijn stoel leunde en zei
„Nu, vrouwtje, ik moet zeggen, dat je een
kip kunt braden."
En zijn vrouw straalde bij- dit compliment
van even groote blijdschap, alsof hij haar
gezegd had dat zij de mooiste vrouw van d'e
wereld was met den geest va* eem Elisabeii
Barrett Browning.
Toen gingen de kinderen nar bed en mijn
heer Bean nam Norton mee naar de andere
kamer, om een sdgaar op te steken, terwijl
mevrouw Bean en Sophie opruimden. Toen
de beide vrouwen bij den afwasdibak ston-
den, zei mevrouw Bean:
„Zou je het zonder mij willen afmaken. Ik
wilde graag even naar mevrouw Golding
gaan, en Herbert zal niet weten ,dat ik weg
geweest ben, ate ik nu een oogeniblikje ga.
Hij den'kt, dat ik altijd1 er uit loop, en vindt
dat vrouwen thuis moeten blijven. Dus wan-
nieer hij thuis is
Mevrouw Bean hield op, en Sophie leerde
weer iets omtrenlt het huwelijksleven.
„Na'tuurlijik zal ik die paar dinlgen wel af
maken", haastte zij zich te antwoordan. „Dat
do* ik Flag, Ga nu maar. Be hoop, dat nuh
vsauw Asittaf aist arymr is wtMstf"
„Neen. Ik wilde haar even wat kermiskoe-
ken ibrengen,die ik voor haar kocht."
„Koek! Voor iemand', die zoo emstig ziek
is!" zei Sophie.
„J ja", zd mevrouw Bean, min of meer
of ze zich schuldig gevoclde. „lk weet, dat
het dwaas klinkt. Maar zij hield altijd van
kcrmiiskoeken en ik ben zeker, dat niemamid
haar die geven zal; en zij zal een gevoel
hebben ateof ze al buiten alles staat. Je be-
grijpt misschien, wat ik beddel?"
„Maar ze kan ze niet efcen';, wierp Sophie
tegen. „Dus zal ze zich des te erger gevoe-
len, ate ze die ziet."
„Neen, dat geloof ik niet" zei mevrouw
Bean wdfelend. „Zij zal voelen, dat nog
iemand haar heschouwt ate er bij te behoo-
ren. Of misschien dbet ze dat ook niet ik
weet het niet. In' ieder geval ik zal de koeken
meenemen."
„Je kunt 'het probeeren", zd Sophie, zacht.
Mevrouw Bean nam een pakje goudgele
wafels op en sloeg een doek om, maar aan
de deur bleef ze siaan.
Herbert zegt altijd*" zd ze, zonder om te
zien, „d!at het droevi'gste van het sterven is,
dat de menschen voor aangenomen houden
dat de diingen je niet meer kunnen schelen.
Het is alsof je hun handen loslaat. Ik
ik heb een gevoel, dat ik haar vast moet hou
den, totdat Zij hield op, en Hep stil de
gang door, zoodat de rookers haar niet kon-
den- hooren gaan, en Sophie ging voort, 'het
porseldn vrij ernstig te wassehen totdat zij
Pieteris sltem hoorde zegigen:
„He! La?.t mij helpcn. Wat aardig! Mijn
heer Bean heeft een brief te schrijven en haft
mij dus niet noodig."
„U kunt de theelepeltjes afdrOgen" zd
Sophiie, gl'imlachend, want zijn pretti'g, vroo-
lijk gezieht scheen de schaduwen te verdrij-
ven, evenate of er werkelijk zonneschijn in de
keuken kwam. Het was zoo'n jongen vol
hoop en1 jeugd.
net kledme huisja was h«l stil an warm;
apgewekte vrede sdhaen hat te varvuUea Bo-
vea lajyas i»
Provincisuii Nieuws
UIT HEILXX).
Het onderlinge Veefondh hield Maandag-
avond een algemeene vergadering ir het lo-
kaal van den beer G. Bloikker.
De heer Mast. Sengers opende die vergade
ring met een wel-kom hoewel de opko'mst
niet sdhitterend, was men tevreden nu de we-
gan onbegaanbaar waren.
Daaraa braaht hij ia bespreking de ver-
hoogiag uitkeering van het Veefonda Het
bestuur etelde voorop dat zij geen stand-
punt voor of tegen verhooging wilde inne-
men, doch het oordeel en besliseing aan de
vergadering overlatea wil.
De bespreking ging er over, of men de
uitkeering zou verhoogea bij afkeuren der
koeiam, daar men voor een groot tekort stond
dioor inkoop der hooge veeprij'zen.
Een aangename discussie had hier plaats,
verechillende meeningen kwamen naar vo-
ren, doch het meerendeel scheen wel te ge-
voelen dat de veeprijizen' zoud'en za'kken en
daar de omalag door hoogere uitkeering be-
langrijk zou verhoogen, scheen men er tegen.
De Voorzitter meende goed te doen deze
bespreking in stemming te brengen, om te
besliSsen, het niet vebhoogen werd aangeno
men, met 7 stemimen voor verhooging.
Intusschen kwam die heer Swart voor de
kleine veehouders gedurende de wintermaan-
den, op, deze zullen wanneer een koe wordt
afgekeurd1 na lang sukkelen een strop heb
ben.
Het bestuur had: did; ook overwogen.
De heer Oostwouder stelde voor dat het
fonds een toeslag bij zulke gevallen zou
geven.
De Voorzitter voeldle de bezwaren die wa
ren geopperd1 voor de opzetters, ook het be
stuur had zul'ks overwogen, zij meende hierin
tegemoet te kunnen komen, door wijziging
der Statuten en d'an een toesiag in zulke ge
vallen te geven. Ook voor den bond zou dit
voorbeeld werkelijk goed zijn.
Het bestuur stelde daarom voor, wanneer
een afgekeurde koe van 300 verzekerd niet
meer dian 150 opbrengt 25, niet meer
dan 125, 50; niet meer dan 100, 75,
toeslag te geven, dit zal voor ontevredenen
die altijd meenen dat men te lang Wacht met
afkeuren, ook een teeken van tegemoetkommg
zijn.
Dit voorstel vond algfflneene bijval en
werd bij acclamatie aangenomen.
In* verband hiermede wenschte den voorzit
ter van de vergadering te vememen of men
kon goedvinden d'ait het bestuur medezeg-
gingschap kreeg in de verkoop van afge
keurd vee, dit scheen nu mar noodig te zijn.
Wanneer de directeur of correspondent mee
naar de markt moet, zullen die kosten voor
rekening van het fonds zijn. Dit voorstel
werd bij acclamatie aangenomen.
De mogelijkheid wordt geopperd dat men
zijn afgekeurd dier bij huis verkoopt. De
voorzitter betwijfelde of men; nu wel het
redht zal hebben dit te doen. Aangenomen
wordt dat het fonds in dit geval niet ver-
plicht zal zijn uit te keeren. De voorzitter
wekte alien op om geen moeilijktieden te ver-
oorzaken, de regel van toeslag op afgekeur-
te slapen. Geen wonder, dat de gedachte aan
een ander hoofd je Pieteris hoofd vervulde,
waar het meisje, dat hij liefhad, met hem an
taak vervulde, die zij zouden volvoeren ate
zij getrouwd waren. Geen wonder, dat zijn
vingers beefden, toen hij, een lepel afwreef
en zijn stem tri'lde, toen hij dicn voor haar
gezieht hield en zei1:
„Daar! Wat kan u daarin zien?"
„Mij zelf", lachte Sophie.
„Wat u, wat ik er in zou willen zien?"
vroeg hij, scherp turende.
„Neen," antwoordde Sophie.
Mevrouw Piater Norton", barstte hij uit,
en hij werd heel bleek. „Lieveling kan je
niet
Sophie schudde het hoofd.
„lk wilde, dat ik kon", zei ze. „Ik heb
iemand noodig, die lief voor me zorgen wil,
en ik houd zoo val van je, Pieter. Maar ik
kan niet"
Hij legde den lepel voorzicbtig op de ta-
fel en nam een anderen, dien hij lang blaf
wrijven, terwijl Sophie de theekopjes weg
zette. Toen zij voor den derden keer terug-
kwam, was hij klaar met den lepel en stond
met zijn handen diep in zijn zakken, zenuw-
achtig aan zijn mes en sleutels te fromme-
len.
„Ik wilde graag weten is er iemand ai
ders?"
„Ja," zei Sophie.
„Ben je verloofd met hem?"
„Neen," zei Sophie uitdagend. „Dat is
niet het eind van' alle liefdesgeschiedenis-
sen.
„Dat moet het zijn1", zei Pieter, een beetje
uit zijn evcmvicht door teleurstclling en ver-
driet. „Als een man gemaa'kt haft dat een
meisje van hem ging houden, en hij is een
fatsoenlijke kerel."
Sophie werd donkerrood; diep beleed'igd
door dezen onbewusten aanval op den man,
aan wien ze haar hart verloren had.
„Wat wee1, je weinig van.- het levenzei
die runderen is genomen in het belang der
leden, laten zij van hun kant blijk geven dit
te waardaren en het fonds er niet de dupe
van te laten worden. Bij de rondvraag bracht
de heer Modder de V2 pet., later de 1 pet. bij
toetreding naar voren die heffing der koop-
som, welke nu door de hooge veeprijzen van
belang is, zou hij willen opheffem.
Ook hiervoor voelde het bestuur wel wat,
voor de opzetters die enkel in de winter va
•hebben is dit een groot bezwaar, zij1 houden
voorjaars gedwongen op va te houden en
dan in de herfsit wanneer zij vohouder wor-
den meer te heffen is ook onbillijk. Zal die
heffing beotendigd) blijves, zegt de heer
Ooetwouder, dan zou hij willen voorstellen
van alle veehouders, die vee opruinwn en
verkoopen en ander koopetn, ook op hen de
heffing toe te passen. De heer Swart zeide
dat dan een onbillijkheid weggenomen zou
zijn, waar reeds val de aanaaebt op is ge-
vestigd.
De voorzitter is het persoonlijk met hun
eena, de vraag of algemeen heffing, of in-
leggdd geheel weg, gaf stof tot algemeene
besprekin.
Een vo
:en voorstel om er over te stemmen kon
gan gevolg aan worden gegeven, daar het
punt niet op de agenda was geplaatst
Wordt besloten het aan te houden tot de
eerstvolgende vergadering.
Daarna slutting.
UIT TTOOKNl
De raad, die door den har A. Spaander,
den oudsten wethouder, wegens de ongesteld-
heid* van burgemaster de Joagfa, werd ge-
leid, heeflt btsloien, an voorschot van
1131^00 te verleenen voor den bouw van
een 18 tall arbeiderswoniingen- en een1 bijdra-
gen van 153,143,33 voor den bouw van 25
kleinwmiddenstandswoningen, het eerete ten
behoeve van de woningbouwvereeniging
Mr. J1. Dz. B'inneblijf, de tweede voor de
Hoornsche Cooperatieve Bouwvereeniging.
Voorts werd goedgevonden, aan de gemeente
AlfHmaar bijdragon te verleenen in de kosten
van de iHbogere iHandelschool, de Haindels-
dagschool', de AmbacMschooli, de Gemeente-
lijike Avondschool voor Ambachtslieden, de
schoot voor voorbereidend mdddelbaar tech-
nich onderwdjls en de Huishoud. en Industrie-
school tot een bedrag, berckend naair 30 pCt.
van de netto ikosten per jaar voor iederen
leerllng uiit de gemeente Hoom, die een der
genoeunde inrichtingen bezoekt.
Wat betreft an uitbreidSng van het gwneen-
telijk volkdbad van 30 kleedkamertjes tot
61, met een splitsing in 2 a'dedingen, welke
wijiziging een uiHigave ftischit van 15,000,
werd voorgcsiteldt, om dit purtt van de agenda
af te voercn. Daarover staakten de stemimen.
Door de S. ID. Vrcuwenclub was een ver-
zoek ingediendi, betreffende het versitrekken
van melk tegen verminderden prijs; na het
afwijizend prae-advies van B. en W. was an
voorkel ingekomen van de S.D. raadsfractie,
om aan zieken en' ziwakken, en aan kinderen
beneden den lerftijd van 1 jaar melk te ver-
schaffen tegen 12 cent per liter, aan gezin-
nen met een jaarlijksch inkqmen van beneden
1200 zonidler kinderen, tot en met 1700,
met 5 of mar kinderen. Voor deze regeling
werd1 ^ot 1 Mei 1921, an kredidt gevraagd
van 4000. Dit voorstel werd met 3 tegen 9
stemimen verwonpen
Aan het Sfadsziekenhuis werd een subsidie
verleend van 5000 over 1921
•<N. v. d. D.)
droomt zelfs niet ans van de mogelijkheden
in dfc wereld diaar buiten."
„lk heb an klassieke opvoeding gehad. Ik
wat veel mar dan jij," antwoordde de arme
Pieter jongensachtig. „Maar daarom ver-
lang ik niet rood te zoeken naar „mogelijk-
hecten."
„lk heb niet rondgezocht. Ze ze kwa
men vanzelf!" barstte Sophie uit, ook ze-
nuwachtig. „En ik zou met met je willen
trouwen, als we allan op een verlaten
eilanid waren, en jij de laatste man op de
wereld waart."
„0!" Pieter gaf een snik. „Nu weten we,
waar we aan toe zijn.
Hij ging naar de deur, bonsde tegen de
hiaastig treugkarende mevrouw Bean aan,
zei, „vervloektzonder een verootschuldi-
ging en ging het huis uit.
„Heb jelui gekibbeld?" vroeg mevrouw
Bean.
„Ja," zei Sophie.
Mevrouw Bean opende haar mond, sloot
hem, bedwong een bijna onoverkomelijk ver-
langen om meer te vragen, en zei eindelijk
met igemaakte onverschilligheid
„Nu, laten we maar liever gaan zien, wat
Herbert bezig is te doen."
HOOFDSTUK- XI.
'3 Morgens van den vartienden Februari
kroop een gele mist door iederen Icier van
dbur en venster in onze straat, en iedereen
zag er in dat vreemde licht uit, alsof hij in
kel'der opgegroeid was. Acht uur en de
kerkklokken luidden: „Het is helder d'aarbo-
ven! Het is 'helder daarboven! Hoop! Hoop!"
Mevrouw Bean kwam de kamer binnen,
terwijl de klok sloeg, en dat hoorde zij uit de
opgewdkte tonen, hoewel ze het natuurlijk
niet onder woorden bracht, maar ze voelde
het allan als een lichte prikkel van warmte
en behaaglijkheid1 in haar gemoed, die maak-
te, dat zij «r niet op lette, dat zij koude han-
d« had, Ate Mi 0i
UIT SINT PANCRAS.
da.
De raad dezer gemacute vergaderde Dkn-
ddag voltalug.
voorzitter opende deze venmoeddijk
stiger
het steeds lager worden van het te heffen be-
drag aan H.O. Was dit het vorig jaar
15.000.— het vdgend jaar zal het slechte
6500.— zijn. Daarbij in aanmerking gens-
men dat t totaal bedrag aan sdvuld!, dat de
gemeente haft, Slechts 1575 is, kan deze
gemeente wel met vele andere wedijveren.
Van die centrale bran dstoffencommissie
was bericht ingekomen dat kwestie met Brook
op Langendijk naar aller genoegen ia opge-
lost on de desbetreffende nota betaold m.
Uit Schagan was bericht ingekomen dat
deze gemanta in de regeling voor de keu-
ringsdienst niet genoemd is om de verre af-
dtand van de oantrale slachtpliaats Neerd-
scharwcjds.
De begrooting voer den dienst 1921 was
zonider opmerkingen goedgekeurd terugge-
komen.
Ter tafd kwam het aangdhoutten adres
om toeslag op de i^itkoring voor de wsrk-
loozen, of het geven van produotief werk.
De voorzitter deride ma dat de boomen
gekapt en gerooid zijn en het turven moot
worden geeindigd, waardoor er geen werk
meer gegeven kan worden. Met het oog op
het opleven van den tuinbouw en't oog hou-
dende op de gemeenfofinantien meenen B. em
W. niet op het adres te moeten ingaan,.
De har Kloosterboer mandle dat het juist
noodig was om er wel op in te gaan, omdat
de mensdien toch moeten worden1 grfiolpen.
Spreker wees er verder op hoe er critiek gele-
verd wordt op hen die zich in de turfzaak
alle moerte getroosten en de tegenwerking
die zij ondervinden.
De heer van Kampen zei het er volkomet
mee eens te zijn. Nog nooit is er zooval van
de werk'oozen gezegd dan het laatste jaar.
De veenderij haft niets gekost, gaf goedkoo-
Ce brandstof en hield de weikeloozen aan
et werk.
De heer Kloosterboer ging dagelijka naar
d'e vervening toe, dodh heeft niet de medriver-
king ondervonden die 'hij verdiend heeft.
Men gaat zei fa zoo ver door te zeggen dat
wij de werkeloozen gemaaikt hebben, aldua
sprricer.
De heer Gootjes zed beslist tegen toeslag
te zijn omdat zij die met verzekerd zijn't moo
diger hebben. Die vast werk haft, heeft
brood en die las wensdit te werken, moet het
riskeeren. Als we, zeide spreker een premie
op de verzekering zetten maken we alle ar-
beiders los. Het moet weer zoover komen dat
de bouwer zijn vast arbeider heeft. Op die
manier gaat dat niet.
De har Kloosterboer mericte op dat de-
geen, die in de mobilisatie vast was, ontzag-
lijke armoe haft geledm en zij daarom lot
gingen.
De har van Karmpem was vam oordeel
dat elk in de gemeente eem bestaan dimt te
hebben.
De har Gooses wees er op dat die arferi-
ders niet werken of het voor hen zelf is.
Daardoor maken ze zelf dat er geen werk is.
Kooloverhouden gaat daarom nu niet meer.
De heer van Kampen zri niet gedacht te
hebben dat de menschen lui waren omdat de
menschen in de veenderij goed werkten.
De heer Slijker wees er op, dat daarin
eigenbelang zat, ook bij het aardappelrooien
Toen hoorde ze Betsy naar beneden Loo pea,
zonider op'houden hard zingend.
In een oogenblik was mevrouw Bean terug
in het oude huim, waar zij geboron waa, met
haar moeder, die bij1 het vuur aardappelea
stond te bakken, en de weg, grijs en zwart in,
den Februari-zonneachijin, die zich voor het
huis uitslrckte, terwijl' de brievenbeSteller weg
ging met zijnjpak britvea en die gehale we
reld werd1 weer cuds, hoewel minder vol vam
belolten, „Moesje", riep bctsy aan de deur
en de wereld werd' weer oud, hoeweli minder
vol1 van beloftm, wMocsje, Louise herit em
vrijer. HSj hat haar een prentbriefkaart ge-
stuurdi met een veraje er op, maar hij haft
Anjelieren verkeerd gespeld. Da>t zegt Bobby.
Bobby heeft het mij' geleend om Louise te pla-
gen. O daar is zeDe roos is rood
iSti'l!" zei mevrouw Bean strong, toen de
biozemde en verlegem Louise het gerooalerde
broodi op tafel zette. „Het is hal leelijk, om
de brieffkiaarien van andere menschen te le-
zen. Hiet veibaast me van 'Bob."
Louise, rooder dan obit, morrelde aan den
deuikmop, toen bansie ze in een adem uilt*, zon
der ophouden.
jHtij; deed' 't niet. oraidat ik hem zri, dat ik
't iemand mocst zeggen, diem u niet kent, wat
het is
Mevrouw Bean kak haar kleine dienst-
meisje oadenkenft aan, en ontwarde, langza-
mer.hand den zin van dat verwaide gepraat.
,;Ik begrijp het. Ik hoop, dat hij goed is,
Louise."
„Hij isLouise hield op m hialde diep
adem „.Hij is buitengewoon Niet zoo om zijm
uiterliik, maar hij is flink en verdient
twaali gulden in de week vast; en hij kijkt
evenmin naar een koffiehuis als mijnheer Be
an."
Mevrouw Bean kreeg een-kleur, en haar
heldfere oogen schiiitcrden. omdat zij zoo ge-
noot van an liefdesgesdh iededis, en zij Het
de tha kaud warden, terwijl ze ndeuw^gierig
D 0 N D E R Jl) 4.0 Directour: C. II. ttltAIL HoofJrodiicieurTj. N. A DEM A. Jg DECEMBER.
De BURGEMEESTER van ALKMAAR
brengt ter kennis van belanghebbenden de
nawlgende bepalinge® betrefiaade militia-
plichtig* kewtTvinaws.
ALGEMEENE BEPALINGEN.
Van1 den dienst bij de militie kan word en
vrijgeateld de militieplichtige, door wiena
verblijf inl werkelij'ken dienst voldoenide mid-
delen tot levensonderhoud rouden komen te
ont'breken
A aan zijn gezin;
B. aan het gezin', waartoe hij behoort of
traaria hij ala pleegkind1 ia opgenomen;
0. aan personen, dia hem in den rer.tea ef
den tweeden greed van bloed- of aan-
Terwantiachap bestaan
Tot da pareonan, onder O bedoeld, wordan
allaan grekend te bebooren zij, dia tot dan
militiepliohtige in de familiebatrekking
ataan van kind, etiefkind, kleinkmd, etief-
kleinkind, vader, moader, stiefvader, etiefmoa-
der, broedsr, zneter, halfbroeder, balfzugtar,
grootvader, grootmoeder, etiefgrootvader,
atiefgrootmoeder, behuwdvader, behuwdmoe-
der, behuwd'broeder, behuwdzuster, behuwd-
halfbroeder, behuwdhalfzuster, behuwdgroot-
vader, behu wdgrootm-oeder, bebuwdzoon en
behuWdochter.
Wordt den militieplichtige geen vrij« telling
verleend, dan kan in het hierboven aangedui-
de geval aan dat gezin of aan die personen
uit's Rij'ks kas een vergoeding worden toege-
kend voor elken dag, dien hij in werkelijken
d'ienst is. De vergoeding bedraagt tijdens den
verderen duur der heerschende buitengewone
ometandighedem niet meer dan 3.per dag
en na het einde dier omstandigheden niet
meer dan 1.75 per dag.
Geldt het een militieplichtige, die bij de
besliseing op de aanvraag om vrijstelling
reeds is ingelijfd, en maken de belangen van
den dienst het weraschelijik geen vrijstelling
te verleenen, dan wordt, in plaats van vrijstel1-
lihg, vergoeding toebekend, althana indien bij
toekenning van ten hoogste 3,per dag
tijdens de heerschende buitengewone omstan
digheden of van 1.75 per dag na het einde
dier omstandigheden, voldoende in de midde-
lem tot levensonderhoud van het gezin of van
bedoelde personen zou worden voorzien.
Geldt het een militieplichtige, die reeds in
werkelijken dienst zal zijn tor tijde van het
einde der buitengewone omstandigheden, en
wordt te zijnen aanzien dan een hooger ver-
goed'ingsbedrag dan 1,75 per dag genoten,
dan kan het hoogere vergoedingsbedrag voor
het voortgezet verblijf in werkelijken dienst
gehandbaafd blijven en kan hem vrijstelling
wegens kostwinnerschap onthouden worden,
uoolang met het hoogere vergoedingsbedrag
voldoende in de middelen tot levensonderhoud
van het gezin of bedoelde personen kan wor
den voorzien.
VRIJSTELLING.
Otmtrent vrijstelling geldt nog het vol-
gende
Indien de militieplichtige reeds kostwin-
ner is op 21 Maart van het jaar, vooraf jaandc
aan het jaar d'er lichtin'g, moet de vrijstelling
worden aangevraagd bij Gedeputeerde Staten
w rdt hij eerst kostwinner na genoemflen da
tum; dan moet de vrijstelling worden aange
vraagd bij de Koningin.
De vrijstelling wordt aanvankelijl: slechts
tijde. ijk, en wel ten hoogste viermaal voor een
jaar vsrlesnd. Blijkt ds grond voor ds vrij
stelling ook bij de ten vijfden male te uemcn
besliasing nog aanw^ig te zijn, dan wordt zij
voorgoed verleend.
VERGOEDING.
Omtrent vergoeding geldt nog b>-i volgende:
Ds vergoeding mag niet te hove® gaan bet
bedrsg aan inkomstsn, dat doer de vsmdliag
van den werkelijken dienst van den militie
plieitige aan het gezin of aan de hierboven
bedoelde personen ontvalt, na tftrek van zijn
inderhoudekosten, voor zoover dsze ten laste
komen of kwamen van hot gezin of van die
personen.
INRICHTING DER VERZ'OEK-
SCHRIFTEN.
De aanvrage om vergoeding moet gsschie-
den bij sen verzoskochrift, waar bij het volgen
de in aoht rait te nemen:
lo. Het verroekschrift moet worden gericht
aan dsn Minister van Oorlog of, ia de mi-
litiepliohtige ingelijfd bij ef boetemd re or
de zeamilitie, aan den Minister ran
Marine.
2o. In het versoekechxift moeten e.m. worden
verm eld
a. bet nauwkeurig adree van den ver-
zoeker
b. de naam en voornamen van den mili
tieplichtige en de gemeente, voor welke
deze bij de militie is ingesehreven
c. indien hij ie toegewezen aan de militie
te land: het korps en korpsonderdeel,
waarvoor hij is bestemd1 dan wel waar
toe hij behoort; in het laatste geval
zoo mogelij'k ook zijn stamboek- en
oontrolenummer.
3o. Het verzoekechrift moet worden onder-
teekend
a. indien de militieplichtige gehuwd is,
door zijn echtgenoote;
b. indien hij deel uitimaakt van een gezin,
door het hoofd van het gezin
C. indien hij ko twinner ie voor personen,
die hem in den eersten of tweeden
graad van bloed- of aanverwantechap
bestaan, door die personen
d. indien de personen, onder a, b en c be-
doeld, wegens bijzondere redenen niet
in staat zijn of niet in staat kunnen
worden geacht om self over toegeken-
de vergoeding te beachikken, door den-
gene, die in aanmerking kan komen
voor het in ontvangat nemen ran de
vergoeding eni daartoe bereid zal zijn.
Behalve door de personen, onder a, b, c en
d genoemd, moeten de rerzoekschriften ook
nog onderteekend worden' door den militie
plichtige zelf.
INTENDING DER VERZOEK-
SCHRIFTEN.
De verzoekschriften kunnen op ongezegeld
papier worden gesteld. De adreaien behoeven
niet andere te bevatten dan:
- „Aan Zijne Exoe'.lentie den Minister van
Oorlog te 's-Gravenhage" (Plein no. 28), of:
„Aan Zijne Excellentie den Minister van Ma
rine te 's-Gravenhage".
De familienaam van den Minister behoort
niet op het adres te worden vermeld.
De verzoekschrifte® behoeven alleen ge-
frankeerd te worden, als zij uit het buitenland
worden verzonden.
Ten zeerste wordt aanbevolen het verroek
schrift in te dienen, zoo mogelijk ongeveer
ZES: WEKEN voor den datum, voor de op-
komst in werkelijken dienst vastgesteld.
Zoo noodig kunnen verdere inlichtingen
mondeling worden gerraagd ter secretarie
dszer gemsents, elken werkdag van uur
rgormiddaga tot 1 uur namiddags.
Alkmaar, 14 December 1920.
D# Burgemeeater voorooemd',
W. C. WENDELAAR.