Alkmaarsche Courant
In onze slraat.
Fevinet#&
HondeH Orle so Twlnttgita Jaargang,
Donderdag 6 Jann®ri.
A. I ML
Ueobtoaaiwo
ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK
TE ALKMAAR.
Ziuing van Dinsdag 4 Januarl
DIEFSTAL
De 28-jarige koetsier Jan B. wonende 1a
Alkmaar stood tereoht ter zake die&tal van
een gouden horloge. In deze zaak was rap
port uitgebracht door de reclasseenngsver-
eeniging. Dientengevolge vorderde het O.M.
veroordeeling tot 2 maanden gev. voorwaar-
dielijk met 3 proefjaren met de bijz. voorw.
dat de veroordeelae aangesloten bleed! aan
een geheelonthoudersvereenigiing.
Beklaagde beloofde zullks.
MELKVEHVALSOHINO.
Daarna werd de geschorste zaak verder
behandeld tegen den 40-jarige veahouder Jar
cob R. te Zuidscharwoude, aan wien ten las-
te gelegd was: melkvervalsching.
Als getuige deskundige werd in de eerste
p'aats gehoord Dr. D. L. Bakker, rijksvee-
consulent alhiex. Deze getuige kon tot nadex
consult in de getuigenbamk plaats nemen.
De melkslijter Dirk Z. aan wien de min-
derwaardige melk werd geleverd verklaarde
dat shij met bekl. was overeengefcomen al de
melk die hij kon levereo, af te nemen. Bekl.
raoest dus al die melk afleveren en bet was
niet de bedoeling dat hij melk zou achter-
houden om tot kaas te verwarken.
Bekl. zeide dat nimmer over de hoeveel
heid is gesprokeu. Hij had melk teruggehou-
den van een afgekeurde koe.
De president zeide dat het dgenaandlig
was, dat hij aanvankelijk 55 liter afleverde en
nad'at hij was betrapt sledits 39 liter.
Bekl. zeide dat hij 2 koeien faeeft verloren
yan f 800, waarvoor hij: sledhts 680 ver-
goed kreeg voor de 2 koeien), we} een be-
wijs dat zijn vee ziek was.
Dr. Bakker beantwoordde eenige vragen
onutrent het keuren van ondeugdelijke melk
en daarop werd gehoord de heer Roodzant,
veearts. Deze heeft bij een gestorven koe van
bekl. een abces aan net hart geconstateerd
en eedige andere afwijkingen. Bekl. heeft ook
nog een1 andere koe, die sukkdde getoond
Getuige had1 beklaagde aangeraden die koe
rrmnr op te ruimen.
Getuige zeide voorts dat slechte melk ge-
woonlijk vlekkig is. Getuige wist niet dat de
koeien van bekl. aan mood- en klauwzeer
hebben geleden. Bekl. zeide dat hij een zijner
koeien: molk met getoruikmakmg van een
melkbuisje.
Bekl. (heeft toen hij 'bij zijn vee, roondr en
klauwzeer bespeurde, zulks bij dan buXge-
meester aangegeven.
Dr. Bakker zeide nog dat de uierontste-
Jrimg a'l zeer emstig moet zijn, indien zulks
van invloed' is op het vetgehalte van de melk.
Gewoonlijk stijgt dan het vetgehalte als ge-
volg van het ziekteproces, aileen bij het ver-
eehijnen van orLtstekingsvocht kam men spre-
ken van venminderd vetgehalte, maar dan is
de melk feitelijk geen melk meer, maar 'n
ziekelijke vloeistol
Bekl. wilde 1000 deponeeren aan de ar-
armen, als Dr. Bakker kon aantoonen dat
hij de door hem afgeleverde melk had ver-
valscht.
Dr. Bakker is van -meening dat de melk
in verband met de genoemde tijfera de ken-
merken vertoonde van een emstige verval-
sching.
Het O. M. achtte het bewijs geleverd! en
v vorderde I maand gevangenisstraf.
Beklaagde ontkende dat het bewijs lis ge
leverd.
VERDUISTERING VAN HOUt
EN BRANDSSTOF.
De 33-jarige bouwk. opz. Hendr. Albert
H. te Helder stond terecht ter zake van ver
duistering van hout en brandstoffen tan na-
deele van de gemeente Helder in de eerste
helft van het jaar 1920.
•Mr. v. Gieh uit A'dam stood (beklaagde
bij als raadsman en verdediger.
De 61-jarige bouwkundige en architect S.
Krijnen was als architect in 1920 belast met
de uitvoering van een werk aan het spuika-
naal voor idkening van de gemeente.
Deze getuige had aan-beklaagde geen ver-
gunndng gegeven om de brandstoffen die hij
Maar hat Bnqatanft w J.E BUGKRQSE.
46)
Op de laatste bestuuravergadlerimig voor het
bal droeg mevrouw Bean het witteboetekleed
met de niet te ondterdlrukken ILikkering in haar
oogen, en iedereen wias voldaam. IMIaar op den
avond zelf verloor mevrouw iBean haar ge-
voel voor humor. Ziji befceek zich in (den Spie
gel, gekleed in een zwarte 'avondljapoln, de
beroemde rose was geverfd en haar hart
ontzonfc haar. 'Het was, zelfs voor haar op-
timistisdie oogen,, wat ziji „nomaditig" moem-
dc. .Louise," zei ze tot haar mieidl, Jk moet
bepaalld iets hebben, dat me wat stijl geeft;
diit zdlefc er uit alsof ik zegen wil- „ik ten er
uit"; en dat wil ik niet zegen, voondat het
moet 1"
„Ik vind, dat u er heel' goad uitziet, me
vrouw," steldle Louise gerust
,/jeeni gefcheid," zei mevrouw Bean' boos.
„tk rnioet iets aam miijn hootd doen. Als het
lioofd van een vrouw in orde ils, kan de rest
wd voor zidi zelf zorgen. O! ik weet al wat:
de gout en rand van het vlioeiiboek, dat juif-
fixrnw White me met Kerstmiis heeft gegeven,
en de rose veeren van mijn zomerhoed
glimmenlde banden en veertn zdin het aller-
nieuwste. Haal me die oude modeplaat eens,
Louise; en ik 'zal zien, hoe ik de veeren in mijin
iiaar moet vastmafcem."
„0, oriep Betsy verrufct. wMloesje, u ziet
er net uit alls het Italiaanache opperhoofd in
Bobbys prentenboek."
„Mioeder,:' zei Bobby ongerust. als een ech-
te man in den dop, db andere dames hebben
zeker ook goud en vaeran in hun haar?"
„Fnkel« m«t vmI. Mat ia da aiauwata
als opahehtar onrier atch had in zijn atgan
huis te bergen. Ook had hij geen vergunnmg
gegeven tat toeSiging van ho ut, uitgenomen
een paar eikenhouten planken. Maar zeer ze
ker van geen ander hout en ook niet dat hij
van dit hout voorwerpen liet maken door
personeel, dat in dienst was van de gemeente.
Beklaagde gal zullks toe, maar het aantal
planken is niet genoemd^ mplaats van 2 ol 3
planken had hij er 4 of 5 gemomen. Hij had
niet aan getuige L. Boers, magagnjnmeester
last gegeven om in zijn woning te stoken met
hout van de gemeente, wel zou Baars een
hem toebehoarend huisje hebben dnoogge-
stookt
Hij er^ende wel voorwerpen te hebben iar
ten vervaardigen van ander hout, maar hij
veronderstelde dat hem zulks geoorloofa
was. Het maken van een konijnenhok en een
schaafbank of 'a lichtdrukraam door 'a leer-
jongen teschouwde beklaagde ails een dood-
gewone en natuurlijke zaak,
Mr. v. Gich kreeg van den president een
temerking en wmf verzocht zijn oificieele
plaats te willen innemen.
Getuige Krijnen zeide dat indien de be
klaagde hem permissie had gevraagd voor
het maken van een konijnenhok en dergelij-
ke, dan bad hij dit met pilezier toegestaan,
doch hij had1 'bekl. op het hart gedrukt, dat
er niets mocht gebeuren zonder kennisge-
vdng. Hij had hit personeel daarvoor ge-
waarschuwdi, beklaagde zeide dat getuige
dit eenst deed nadat de politie de zaak in
haraden had.
Beklaagde bleeif van meening dat hij geen
fout heeft begaan. De jongen deed toch
niets.
Mr. v. Gich deed1 eenige vragen aan ge
tuige, tetrekking hebbende op de vervaarcUg-
de lichtdruikramm, die door dan heer Krij
nen via den president teanitwoord werden.
Is voorts het jongmaatje toegevoegd door
den opzichter en hadi deze soms niets te
doen. Heeft beklaagde. zelf niet geeegd:
hebten wij zooJn jongen wel noodig?
Getuige beantwoordde deze vragen: bo-
vestigend' en verklaarde voorts dat de bekl.
door hem is aangesteld en in zijn dienst was.
Maar indirect was bekl. in gemeentedienst.
In le instantie kon bekl. door getuige wor-
den ontslagen.
De 47-jarige werkman L. Baars, is als
grondwerker in dienst geweest bij get. Krij
nen. Zijn directe chef was beklaagde.
Hij heeft in een huisje op de Kerkgracht
dat aan bekl. toebehooide gestookt Bekl.
had gezegd: ik ben hoog in de assurantic,
dus ga je gang maar. Getuige faeeft gestookt:
cokes, anthraciet en riericolen, welke brand-
stof zich op het werk aan het Spuikamaial be
yond. Er is pl.mm. 3 H.'L. verstooikt. Getui
ge zeide dat hij geheel te goeder trouw was
Voor den kantonrechter had bekl. verklaard,
wel tegrepen te hebben dat de opzichter niet
bevoegd was om die brandstof voor dat par-
ticulier gebniik te tezigen. Hij was onder-
danig aan den opzichter. Getuige zegt voorts
de beer Krijnen steeds van alles kennis te
hebben gegeven. Deze faaaldo altijd maar de
schoudens op en zei niets.
De president zeide dat getuige aangifte
heeft gedaaa van de verduisteringen, maar
dat ZEd. twijfelt of hij hier wel die voile
waarheid zdde. Hij wist heel goed dat er
iets niet in den haak was. De verhouding
tot den opzichter is later minder aangenaam
geworden en toen heeft .getuige aangifte ge
daaa. Getuige Kirijnea zeide dat bij hem
geen enfcele klacfat over beklaagde bij hem
was ingekomen.
Bekl. zeide, dat Leendert Baars zidh zelf
heeft aangeboden om in het ledige huisje
van bekl. die kachel te eloken. Eerst deed 'hij
zulks met hout, maar later bood hij, zelf aan
dit met brandstof ie doen van het werk. Dat
heeft bekl. goed gevomden wat bij zelf nu
verkeerd achtte.
Voor den R. C. heeft bekl. erkend, dat hij;
de persoon was die aan: getuige Baars last
heeft gegeven de brandstof voor het droog-
stoken van de woning te gebruiken.
Getuige Krijnen gaf op de vraag van ver
dediger toe, dat de brandstof bestemd was,
voor het kantoortje van beklaagde.
De 18-jarige timmermansknecht Wolterus
Maria Raatgera was in 1919/20 in dienst
van beklaagde. Hij was aangesteld door ge
tuige Krijnen. Hij heeft 2 schragen van ei-
kenhout van groote planken gezaagd. Ze
moesten dienen om een teekentafci op te leg-
gen. De schragen heeft hij gebracht bij Van
Pelt in de Kerkstraat. Voorts heeft hij 2 licht-
drukramen van eikenhout gemaakt en een ko
nijnenhok van vurenhout. Ook de schaafbank
mode," zei mevrouw Bean, terwijl ze met
haar leelijke veeren tegen zich zdf in den
spiegel kniikte. „Ze zijn een' beetje uit den
lend", voegde ze er bij, ,^naar dat zal men
denk ik niet erg zien, wel
Oneen mevrouw," zei Louise. wBc vind
erg gdcrulde veeren.' zoo zwaar voor het
haar; deze zim er meer rneer puntig
uit."
„Geef me die rozen uit mijin zomerhoed!,"
beval mevrouw Bean. Ze zijn niet geheel
van 'hetzelfde rose maar op een afstanri hin-
dert het niet, en mdjln japonlajfje mag wel een
kleuntje hebben."
„Nh^ alls ui nu 'geen hapten steeliriep
Louise ini alle oprechtheid terwijl ze haar
meestenes met haar mantel hielp.
„H!ier is juffrouw 'Sophie;" sdhreeuwldc
Bobby van teneden.
Zoo igihgen de twee dames op oversdtoenen
om een rijtuig uiit te sparen, over de vochitige
straten maar de zaail, die in eeni adi'teretraat
verborgem was allsof het een raadsel was, en
een bal de prijs voor wien ze vod. Ze waren
volstrekt niet de eensten, wanlt het ouden denk-
beeld, dat meisjes, die een uur te Jaat bomea,
adellijh omringd1 zulen zijn dtoor zestien smee-
kende dansers, met oningevulde balboekjes,
was volkomen veroordeeld door de jonge a-
rnes van Ftodmoutih.. Ze wisten, dat ze vroeg
aamwezig moesten zhjmi met haar liefeten' gliim-
laah, om den geheelen avond te dansen, en
verscheiden van haar stonden reeds, lief maar
vastberadem, voor den inganig, waar de jonge
mannen gevangen moesten worden. Sophie
was niet befkend met dezem vorm van sport,
en ging heel onverstandig naar 'n stoel bij de
rauur, maar mevrouw Beam bestannde iedere
nieuwe groep van jonge mannen ten hare be-
lioeve, met zooveel ijver en wilskracht, dat ai
leen de meer ervareneo in staat wareni haar
aan/val te weenstaact, em vlug op zijde sproa-
gan met mb: „Ben ooynbiik, bmmrouw Bw-
waa van vurenhout.
Beklaagde heeft geen permissie gehad van
Krijnen om die voorwerpen te doen maken.
Eenige voorwerpen waren bestemd voor dea
schoonvader van beklaagde.
Het is gebleken, dat soma wel een heete
wagenvraclit hout ging naar den schoonva
der van beklaagde, zei de president.
Dat was hout dat ik gekocht had, zeide be-
kiaagtn en dit heb ik op het erf van mijn
stii-cOiivader laten opslaan.
Het O. M. betoogde, dat het zeer duidelijk
oiijkt, d..t wij hier absoluut onveilig zijn
voor dergelijke hakpartijen als net werk be-
ireft vooi particulieren. Er schijnen rare
praKiijkeu te heerschen in dit opzicht.
Sprekcr somde op wat ten behoeve van do
zen beklaagde werd gemaakt van ontvreemd
materiaal en maakte de vergelijking, wanneer
300 arbeiders het zelfde zouden doen, bv.
een konijnenhok maken, dan zouden 300 ko-
nijnenhokken worden gemaakt ten nadeele
van den principaaL
Spreker betoogde voorts, dat de brandstof
fen voor particulier gebruik van beklaagde
gebruikt, wederrechtelijk werden toegeeigaui
Beklaagde had daartoe niet het recht.
De brandstoffen waren bestemd voor het
kantoortje van beklaagde.
Ten opzichte van de strafmaat vermeende
spreker, dat beklaagde tot gevangenisstraf
moest worden veroordeeld Een geldboete
hedt hij al verdiend met het toeeigenen van
het dure hout
Spreker eindigde met tegen beklaagde 5
maauden gevangenisstraf te vorderen.
Beklaagde was zeer onder den indruk en
zeide, dat hij wel kan inpakken indien hij tot
gevangenisstraf wordt veroordeeld. Zijn lo-
ven is dan gebroken.
De verdediger, Mr. van Qich, "ocfeQde ctl-
tiek uit op de dagvaarding en vroeg zich af,
waarom de medeplichtige, die volgens deze
dagvaarding aanwezig is, en diens mede
plichtige niet worden vervolgd. Spr. had
hier het oog op den getuige Baars.
Pleiter weet dat de toeeigening is geschied
juist door deze getuige Baars. Hij heeft zich
de brandstoffen toegeeigend, verduisterd om-
dat hij deze brandstoffen onder zich had.
Deze heeft dus wel degelijk een strafbaar feit
gepleegd, ook al verrijkte hij. zichzelf daar-
,mede niet. Pleiter trachtte dit verder aan te
toonen uit de jurisprudence en arresten van
hoogere rechtscolleges Dus heeft beklaagde
zich de brandstoffen niet toegeeigend. Bekl.
heeft aileen het misdrijf uitgelokt door last te
geven. In dat opzicht zal beklaagde dus van
ae hem ten laste gelegde verduisterjng moe-
ten worden vrijgesproken. Pleiter wees voorts
nog op de onbetrouwbare getuigenis van
Baars. Ook met betrekking tot de hoeveelheid
der verduisterde brandstof, hetgeen pi. na-
der trachtte aan te toonen door de nota van
de brandstoffenconunissie, die slechts 4 H.L
heeft toegekend. Er is nog 1 H.L. overgeble-
ven, die hij niet eens gebruikt heeft. Beklaag
de is dus uiters* zuinig geweest met't brand-
stoffengebruik. Hij heeft slechts 3 H.L ge
bruikt, hoewel er hem 4 ten dienste stonden.
Hij heeft, pleiter geeft toe, ten onrechte,
de brandstof gebruikt in zijn particuliere wo
ning in plaats van in zijn kantoortje.
Pleiter wees voorts op het gewoonterecht
met betrckidng van het gebruiktc hout Bekl.
heetf in dit opzicht noch opzettelijk noch we
derrechtelijk gehandeld en zal dus met betrek
king tot deze ten laste legging moeten wor
den vrijgesproken. Bekl. was van meening,
dat hetgeen hij deed, volkomen geoorloofd
was. Pleiter wilde niet chironeeren over de
termonologie van de dagvaarding, maar hij
vroeg of het mogelijk was om zich iets te doen
toeeigenen door middel van een ander. Plei
ter achtte dit onmogelijk en zette zijn stalling
nader uiteen en noemde het een dubium.
Met betrekking tot de wederrechtelijke toe
eigening verwees pleiter naar de verklaring
van den architect Krijnen bij de politie afge-
lcgd. Deze noemde het maken van dergelijke
als in de dagvaarding genoemde voorwerpen
voor eigen gebruik usance, maar nu het voor
de gemeente was, die zooveel lastiger is,
moest men het in dit opzicht wat scherper ne
men.
Pleiter noemde deze rechtspraak het ge-
volg van 'n laffe wraakneming van een werk
man die op zijn nummer is gezet. Het O. M.
had deze zaak moeten laten rusten en niet aan
de zucht tot wraakneming van een opstanaig
ondergeschikte moeten gehoor geven.
Pleiter toonde verder aan, dat getuige
Baars verdachtmakingen aan het adres van
beklaagde heeft gelanceerd als zou deze hem
opdracht hebben gegeven om brand te stich-
ten.
anien voor goed1 verdwenen'.
Oci Sophie rechf te doen, mod) gezegdl wor
den, af zi), die er intoestemdta, aan haar voor-
gesteld te wondeni, het hed aangenaami vom-
dienl, haar een) dans te geven. Zij 'trokken hum
mainchetten naar baneden en draaddeaii hum
snorretjes op, en gingen zelfs z66 ver zich
voor een tweedten wals te wagen, zonder te
weten, of ze goed danset.
Toen kwamen die meisjes Nkxrton met haar
vriendin, begeleid door Pieter, en ze waren,
zoo goed bekend, dat ze dadelijk doof een
lachendi froepje omringdl we den. Emdlde
•vooraf danste uitetekendl, en nu ze niet meer
treurde om een man die zoo laag kon zi'nken,
dlaf hij „een dibke dame" frouwde had ze ook
den ontevreden en teleurgestelden bl'ik verlo
ren^ die haar gezichf bedierf. En inderdaad
'n jong electro-technisch ingenieur, die gaan-
deweg de plaats scheen. in te nemen van den
vervlogen droom; Sophie zag. ze samen weg-
gaan, terwijl Margaretha vroolijk heendan-
ste met een zeer geachf jong dokfen, en Pieter
walete met de vriendin van de meisjes, die
die heel mooi in fchlt rose 'gekleed' was.
„Zeker een paar" zei mevrouw Pemberton,
en ze ktndkte in die richttng van Pieter en zijn
aandi:g danseresje.
„Jla, t vind heft erg aandig," zei Sophie.
„0, het is anze dans miet waar?" eni ze zweef-
de heen met een adittienjarig jomgmensch in
zijn eerste gekleede pak en een toestand van
vochtige zenuwachtigheid
„Mooi....e.. plaatsen om te zitten daar
hij'gde de arrne jonge mam, nadat hij het leer
van die teanen van Sophie's beste schoentjes
getrapt had. ,/Zuillen' we gaam ziten
Hij liet zich op een stoel: vallen1, en begon
heimelijb zijn vaarfaoofld af te vegen, terwijl
Sophie een gesprek over het weer begon.
„Ik zou well wil'len wetetn, of deze gordijnen
gemakkeliifc trekken?" zeide hij edndHlijk afgP-
woUmb, m hij ffti mb *uk un 'b gtkmama-
Ten slotte hield pleiter zich bezig met de
strafmaat en betoogde voorts, dat de waarde
van het verduisterde hout is 8,54.
Pleiter noemde het betreurenswaardlg, dat
tegen iemand, die altijd gunstig bekend heeft
gestaan, voor een dergelijk onbeteekenend
feit 5 maanden gevangenisstraf wordt gwor-
aerd.
Pleiter legde voorts over een groot aantal
getuigachriften en eindigde met het verzoek.
indien de rechtbank termen meent te hebben
hem te moeten veroordeelen, hem dan op te
leggen een uiterst lichte voorwaardelijke ge
vangenisstraf.
Het O. M repliceerde nog even op eenige
punten en merkte op, dat het gcheele dossier
wijst op grove omeerlijkheid, waarop door
pleiter met een enkel woord werd gedupli-
ceerd.
De landbouwer Jan T., oud 54 jaar, wo-
nende te Egmond-Binnen, stond terecht ter
zake de levering van door water vervalschte
melk van Baltus Lute, melkslijter te Castri-
cum, op 24 October 1920.
Lute betrok melk van T. tegen 18 cent per
liter en T. was verplicht zuivexe melk te le-
veren.
De rijksveldwachter mande heeft een mon
ster genomen van de verdachte melk en de
scheikundige, de heer H. J. F. Wanna, heet
deze mdk ondexzocht, met het resultaat, dat
hij in deze melk heeft gevonden 48 deelen
water op 100 deelen melk.
Beklaagde bekende, maar zeide lachend,
dat er zooveel nooit in gezeten kon hebben.
Hij heeft de melk van armoede vervalscht
Eisch 1 maand gevangenistraf.
MISHAN'DELING.
Cornells K., 20 jaar, arbeider te Ursem,
stond vervolgens terecht ter zake mishande-
ling van den' 16-jarigen boerenknecht J. Hos,
uit Beets, dien hij met een' mea heeft ver-
wond op Zondag 7 November, in het cafd van
K. Leegwater te Beets. Hij mengde zich in
een twist, die ontstaan was tusschen andere
personen. Hij werd toen op zij geworpen en
weet verder niet meer wat er met hem is ge-
beurd. Eerst buiten gekomen bemerkte hij,
dat bloed langs zijn nek liep.
Beklaagde bekende VTas gestoken te heb
ben, omdat deze hem in het gelaat sloeg. Be
klaagde heeft driemaal gestoken, 6en steek in
den pols van Hos en twee steken in diens
arm. Dr. van Foreest heeft getuigo Vlat
helkundig behandeld.
Beklaagde heeft aan den vader van den
mishandelde aangeboden de schade te vergoe-
den, doch dit werd geweigexd, omdat men
hem gestraft wilde hebben.
De arbeider de Groot heeft beklaagde het
mes afgenomen en dit aan den veldwachter
gegeven.
Het O. M. vorderde 3 maanden gevange
nisstraf.
VERDUISTERING VAN HOUT.
De 61-jarige timmerman Jan V. te Heldex
stond terecht ter zake het feit, dat hij zich in
de 2de helft van 1919 wederrechtelijk heeft
toegeeigend een hoeveelheid hout, toebehoo-
rende aan de gemeente Helder.
De vierman P. C. Kaan heeft op last van
beklaagde 2 wagenvrachten eikenhout en dit
hout vervoerd naar de woning- van beklaagde
in de Walvischstraat.
Beklaagde weet niet meer of hij die op
dracht aan Kaan heeft gedaan. Hij hedt bij de
politie wel gezegd dit gedaan te hebben en
daarbij verklaard dit gedaan te hebben in
opdracht van den opzichter Mensing.
Deze had gezegd: Wij moeten er ook waf
van hebben! Het werd gehaald onder het
voorwendsel dat het bestemd was voor het
werk aan het spuikanaal.
De magazijnknecht C. A. Thomas heeft het
hout aan den vocrman afgegeven. Het was
sloophout van den Adolf van Nassau, een
oud wachtschip, dat door de gemeente was
gekocht Als iemand van het werk aan het
spuikanaal kwam om hout, dan beschouwde
Thomas dat hij dit hout gcvoegclijk kon af-
geven.
De scheepswerfdirecteur Bok heeft tie
„Adolf van Nassau" gesloopt.
Beklaagde hedt aan den architect Krijnen
gezegd, dat hij spijt had van het gebeurde.
Hij noemde echter de opzichter M. als dege-
nen door wiens aanstoken hij het hout zfeh
had toegeeigend.
De magazijnknecht Baars, die het hout on
der zijn berusting had, heeft in opdracht van
Mensing hout gelost op het erf van beklaag
de.
Beklaagde zdde, vroeger nimmer het
flauwste idee te hebben gefaad om zich iets
van het hout toe te eigenen, toen Mensing
zich op zijn weg plaatste en hem voorstdde:
nige inricfatinig van koordta, waardoor de ka-
toeneni draperieen opeens slioten. HSj trachtte
hij'g)aadl en veriegem ze weex op hum- pl'aais te
krijgen, miaar dat scheen' onmogelijk en de
verihiitte jongeling verd1 eindelijk weer tnatuux-
lijk, toen Hij hijigde,: wLateni we hier weggaam
en een' ander dlie dimgieni laten opendoen
Toen Sophie en haar cavalier uit die tent
fcwatnm, speckle die muziek de landers en
mdjinheer en mevrouiw Salisbury met hun ge-
zelschap kwamen zeer gepaSt, op deze ikrijigs-
haftjge en levande Wijs binen. iHet kon' hum
niet schelen, of de sandwiches met viscih of
kip waren voor hem kwam het er niet op aam,
of die igald van gelatine of kailfspoot was, en
zdfs warme wijln wals niiets voor hen. Zdj
oondeni in iederen1 kraal' en knioop, het trot-
sche bewustzijm, van genocg igegeten te heb
ben, dat zij: het lot dlen volgeraden morgen
kondeni uiltihoudea. en kwametni staltng door den
breeden ingang blij hen, die aileen maar wat
gebruikt hadden voondlat zij zich kleedden.
zooalls gastronomiscihe goden van een1 soon
Olympus, waar igoedl 'gegeten wordt Myn
heer Howard hoorde tolt het igezclBchiap evan^
als mevrouw Binbeck en haar michtt, bddert
los gekleed in zwart, om te toonen, dat dit
geen gdegedhedd was voor een sdhte boliapon.
Er waren- ook twee jonge miatnmfem van1 de hoo
gere rangan der maatedia-ppij, die in de -bui-
kn.wij:ken: woanden en toen de groep efflfaidd
in de kamer, m/aakfce jufrouw Salisbury een
grap, waarover ze alien lachten zelts de
defiige jonge mannem omdat de champagne
uitstekend was igeweest. Toem maakite mevrouw
Salisbury een grappige opmerking, en lachlen
weer alien, en memiand was zoozeer op zdjtn
gemalk op een pubideke plaats als mijuheer
Salisbury en- zijtn gezelscliap zelfs de muzie-
-kanten-, hoe gewend) zij ook waren: aan stijl
en vrij optredm, aarzelden- om die lander te
eiodigaa, voordat het gezelschap een pleb
iiio««n. «m ook te danmm.
wfj moeten tg ook wat van hebben cm toen
heeft hij toegstemd. Maar heel kort daarop
heetf beklaagde den heer Krijnen met het een
en ander in kennis gesteld. Deze heeft hem
toen gezegd^ om het hout maar te laten lig-
gen en daarom heeft beklaagde geen verdere
verdere stappen meer gedaan om zich va«
het hout te ontdoen.
De officier is tegen deze* beklaagde veel
i r wclwillend gestemd dan tegen den be-
kiaagde, den opzichter M. Spr. heeft voor
hem heel wat verzachtende omstandigheden
en Z.Ed vorderde 3 maanden voorwaardelij
ke gevangenisstraf met 3 proefjaren.
Mr. Pins, optredende als verdediger, be-
twijfelde of hier wederrechtelijke toeeigening
kon worden ten laste gelegd. Pleiter trok in
twijfel of alle elementen van de ten laste ge
legde verduistering aanwezig zijn. Er stond
bv. niet in de dagvaarding? dat beklaagde
het hout andere dan door misdrijf onder zich
had Er is voorts geen enkel strafbaar feit
aanwezig. De officier heeft wel de bedoeling
gehad het misdrijf van verduistering te con-
strueeren, maar dit is hem niet gelukt. Op
die gronden verzocht pleiter dan ontslag van
rechtsvervolging. Voorts wees pleiter op do
gunstige antecedenten van beklaagde. Zijn
hoogen leeftiid, ongerepte reputatie en het
aandeel dat de meer besproken B. in deze
zaak heeft gehad. De getuige Krijnen zelf
heeft toegegeven dat hi) het mogelijk achtte
dat beklaagde door M. tot het feit was over-
gehaald.
Pleiter verzocht ten slotto voor zijn client
de geringst mogelijke straf.
Volgen nog eenige juridische debatpunten
tusschen O. M. en verdediger.
De 42-jarige putbaas Com. D. te Helder
stond daarop terecht ter zake WederreahteUJ-
ke toeeigening van eenige dekkleedcn, toebe-
hoorende aan de gemeente Helder.
De magazijnknecht Baars is ook hierin
getuige Hij ontkende thans ooit magazijn
knecht te zijn geweest. Hij was grondwerker
en had als zoodanig het materiaal van het
werk aan het spuikanaal onder zijn berus
ting In het einde van 1919 heeft hij een
hoevelheeideid hout. afkomstig van't wacht
schip Adolf van Nassau", geinlst, welk hout
lag tusschen de Breestraat en Huisduiner-
weg.
Beklaagde heeft aan den putbaas Bakker
gezegd, dat hij het hout had gekocht van den
architect Krijnen. Het waren 4 1 5 grenen-
houten dekdeelen.
Architect Krijnen ontkende zulks. Hij had
de deelen met den beklaagde verkocht.
Desondanks waren de dekdeelen verdwe-
nen.
Krijnen heeft beklaagde aangemaand het
weggenomene terug te brengen, maar dat
kon deze niet meer. Beklaagde wilde toen -
betalen, maar dat wilde Krijnen niet aanne-
tnen.
Beklaagde zeide, dat Krijnen heeft gezegd:
de deeltjes kosten 10, maar ik gaf ze je
•net zoo lief cadieau. T-oen heeft beklaagde la
ter de deeltjes medegenomen. Hi) heeft het
hout in een vloer verwerkt.
Het O. M. vroeg vrijspraak.
Mr. Prins sloot zich hierbij aan en toondo
aan, dat niet is bewezen de opzettelijke en
wederrechtelijke toeeigening, omdat beklaag
de in de meening kon verkeeren dat hij het
hout had gekocht of cadeau gekregen.
VERDUISTERING.
Com. M., 25 jaar, vrachtriider te Zijpe,
stond- teredit wegens verduistering van
100,70 ten nadeele van mej. de Wed. J. Te-
kelenburg te Callantsoog. Deze heeft M. op
29 September dit bedrag ter hand gesteld om
af te geven aan den sluiswachtcr Beun te't
Zand, die het op zijn beurt zou afdragen- aan
den schipper Koningsbrugge, aan wien mej.
T. dit geld schuldig was. Beklaagde heeft dit
bedrag zich wederrechtelijk toegeeigend en
er een ket voor gekocht
Het O. M. vorderde 3 maanden voorwaar
delijke geyangenisstraf met 3 proefjaren. Be
klaagde maakt zich aan drankmisbruik schul
dig.
De president achtte dus het heroep va*
vrachtrijder voor beklaagde verderfelijk om
dat hij te veel in de verleiding is.
OPLICHTING.
De 28-jarige slager Arie B. te St. Pancras
stond daarop terecht ter zake dat hij zich op
26 October 1920 op bedriegelijke wijze in
het bezit heeft gesteld van een hoeveelheid
vleesch, toebehoorende aan den slager J. Pie
te Koedijk.
Op 25 October kwam Pie te Koedijk tegen,
een jongen, die later bleek Gousine te heeten
Miaar nu boog mevrouw -Salisbury era ging
voor melt eeni jonige man, mevrouw Bitbeck
nam den ander en- mynheer Hiowandi vorrade
de adhterhoede met „SaliiiSbury'8 besite", hij
h-ield haar vooruiiit alsof het een prijsustdee-
ling was en hlij die mdjinheer op -het podium.
i fij iging zoo vlak Hangs Sophie in dezen
deftigen Sioet, dat zijtni elleboog de kan-t van
haar tmouw raakte, maar hij1 deed) alsof hij
haar niet zag. Met een akelig gevoel, dlat.de
geheele zaal en al de zich bewegendie man-
scheni onwezenildjk deed schijlnien 't was een
soort van nadhtmerrie begreep ze, dat hij
-haar gezien en opzettelijk vermeden had, haar
blik te onlimoeten-.
Toen die muziek wat zachter werd, ton: ze
hem1 weer faooren 'lachen: over een opmerking
vani zijn dame en ze voekte zidi \Teeselijk on-
gdukkig. Toen ziei ze tat zichl zelf, dat hat
alles onzdin was, het was alilteesn aan haar ei-
-gen dwaze verbeeldieig te wijten, hij zou na»
tourlijk naar haar toe kotmeni, zoodra de dans
milt was.
Maar de volgende dans gjing voorbij, en-
de daarop vollgenidle, en hij" kwam nog steeds
niet. '-Sophie werd er zoo wainihopig over, d'at
ze zich' door haar cavalier langs de plaats
liet brengen; waar het gezelsdiap jurist on
der die muziek en heel vroolijk stand. De d'a-
mles e(n mij'nheer Salisbury 'kmiklten en giim-
lachten, maar mfijinheer Howard' teas te veel
vendliept in zdjm balboekje, om 'hlaar te zien;
op diat oogenbll ik had) ze alles wat ze in de
wereld had, willen geven,. als ze weg geble-,
ven was. Ze had1 tevergeefs haar fierheid' voor
zijlnI voeten geworpen, en: ging die zaal' dioor
met het gevoel een tragedte te doorleven. Zo
verlangde er naar, om naar huis te gaan,
maar dw-ong zich, om te blijven dansen en
was koortsachtig vroolijk, met roode plekken
op de wangen en een schel lachje, dat de pan*,
zes scheen' te vulldn, als ze niots bom vindietn
om te zeggefl, en haar pijlnlijbe geest ledig
scheen te zsifn.
