OAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
In onze straat.
Honderd drie ea twintigste jiarganir
1921
MAATOAG
Feuilleton.
No.
Abonnemcntsprijs bij vooruitbetalins per 3 mimnden f 2.—, fr. per post f 2.50. Bewijsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. rogel, grootere letters naar plaatsrnirate.
Brieven franco N.Y. Book- on Handolsdr. v.h. Ilorms. Coster Zoon, Voordam C 0, Tel. Administr. No. 3. Redictie No. 33.
DirecteurG. n. IiRAK.
Buitenlandsch Overziclit.
De buitenlandsche telegraramen gtven ons
heden al zeer weiaig stof tot cen bespre-
king. 't Is eigenlijk alleen de Fransche minis
ter-crisis, die daarvoor nog in aanmerking
kan komen.
Wij hebben reeds medegedeeld, dat de Ka-
mervoorzitter Raoul Peret de opdracht tot't
vormen van ecn nieuw ministerie had aau-
vaard. Hij heeft haar evenwel nie.t tot een
goed einde kunnen brengen. Hij heeft eenige
vooraanstaande politici Viviani, Briand
en Poincare eeu minister-portefeuille aan-
geboden, maar ving daarbij bot. Viviani
houdt vast aan zijn positie als Fransch ver-
tegenwoordiger in den Volkenbond, de beide
anderen wilden bepaaldelijk minister van
buitenlandsche zaken worden, vooral Poinr
care stond daar op. Hij zal daartoe wel aan-
leiding hebben gevonden in zijn opvattingen
over de tenuitvoerlegging van het verdrag
van Versailles. Dat Peret op dezen eisch niet
inging, is te begrijpen, omdat het bericht van
het optreden van Poincare als minister van
buitenlandsche zaken in Engeland zeker niet
erg gunstig ontvangen zou worden en boven-
dien de inzichten van Millerand, den presi
dent, niet meer strooken met die van den oud-
president, die van Duitschland alles wil ha
len wat er van te halen is, terwijl Millerand
meer neigt naar de Engelsche meening, dat
Duitschland in staat moet worden gesteld
om te kunnen betaien wat redelijkerwijze go-
vraagd kan worden. Was het misschien can
Poincare nog eens te wijzen op de noodzake-
lijkheid van zooveel mogelijk samenwerking
met Duitschland, dat hem juist de portefeutl-
le van financien werd aangebodcn?
Zooals gezegd, Peret is niet geslaagd en
hij heeft van de opdracht afgezien, die toen
is overgegaan op Briand. Deze i3 geiukkiger
geweest, al is oolc hij niet van teleunstellimt-
gen vrij gebleven. Gisteravond heeft hij zijn
lijstje van ministers aan den president kun
nen overhandigen. Hij zelf zal buitenlandsche
zaken ncmen, de andere portefeuilles zijn ver-
deeld als volgt:
Justitie: Bonnevay; binnenlandsche zaken
Senator Marraud; oorlog Bartliou; marine
Guisthau; financien senator Doumer; cmder-
wijs L6on B6rardlandbouw Lereduhandel
Dior; aTbeid Daniel Vencent; pensioenen
Magmot: publieke werken le Troquer; ge-
zondheia Lefebre du Pery; kolonien Albert
Sarraut; bevrijde gebieden Loucheur.
Stadsuieuws
WAARHEID, WIJSHEID EN LIEFDE.
Zaterdagavond sprak in „de Unie", over
bovenstaand onderwerp, de heer J. Kater,
van Leeuwarden, op een druk bezochte verga
dering van de Blavatsky-loge van de Theoso-
fische Vereeniging.
Vooraf opende de voorzitter, de heer C. Pe-
trus, deze bijeenkomst. Hij verwelkomde
de aanwezigen en in't bijzonder de heer Ka
ter, die de ethische zijde van de theosofie zou
aantoonen. Spreker gaf hierna het woord
aan den heer kater.
Deze ftegon met een kleine introductie
voor zijn onderwerp. We hebben, aldus spr.,
drie machines noodig als we iets willen
doen: le. het lichaam, dat den menschdient;
2. het gevoelslichaam en 3e. het denklichaam.
Aan den eenen kant maken we met die machi
nes iets kenbaar, terwijl we aan de andere zij
de van iets kennis nemen. Boven dat alles
sta „ik". Zijn de machines stoffelijk,, dan
ben „ik" geestelijk. Daamaast is nog het
goddelijk idee. Het „ik" is daarin geestelijk
Het „ik" bestuurt het lichaam. Het persoon-
lijk element heeft iets, maar het „ik" als zoo-
danig kent niet het „hebben", het kent alleen
zelfverwerketijking. Die drie dringen be-
staan op grand van den levenswil van het
Jk". Ze zijn waarheid, wijsheid en liefde
De persoonlijkheid 'bestaat in denken, willen
en doen.
De mensch verwerkeliikt zich op aarde.
Hier kent men smart. Hierboven bestaat die
niet. Met betrekking tot hier blijft het „ik"
een vreugdcvol bestaan. Het moet een be-
staansreaen hebben. Op alle mogelijke ma-
nieren tracbt het zich uit te leven, daarvoor
heeft fyet drie machines noodig. De groote
levenstaak is om door uitleving van zichzelf
het te brengen tot geluk, tot vrede.
Naar het Eagelscfa van J. E. BUCKRQSE.
54)
Een' oogenblik laiter Ikwam een zelfbewust
en temeengedrukt acteur de 'kamer binnen
met eeni zaikdoek uit zijn jaszak, eni mevrouw
Beanl greep dien met een ruk, die moest be-
dluiidend!at ziji zich door gee® gast, hoe def-
tig oolk, van! de wijs liet brengen, maar nie-
manidi werid) er door bedrogcni, eni 'het was
slechitis een zwakke flakkering van fcaar ouden
geest, die tegen ovenstetpende omstandighe-
den streed).
„0, ik zie het, zakkenroller zei mevrouw
Salisbury, iri haar handeo, klappend „Wat
knap-" Ze was inderdaad zeer vriendelijk.
„Wait gebeurde er, toert we binnen< kwa-
men roeg mijnheer Salisbury met een- lach:
ihijl had! goed gegeten, voord'at ihiiji kwarn en
was i® een prettige stemming. ..Probeerde
Norton mevrouw Bean te pakken?"
Margreta ent Emilia Norton legden. hat uit-
voerig uit, an juktoouw Salisbury «n, itioan ne
Spreker behandelde vervolgens het begrip
waarheid. Hier verstaat men onder dat
begrip niet liegen. Maar het is in de theo-
sofie anders. Het werkelijke „ik" is er en als
het „ik" zich toont, zooals het is, is het
waar. B. v. een glas is een glas. Of dat
glas nu is van kristal of van glas, beteekent
niets. Als men het gebruikt als glas, is men
waar.
Flet werkelijke ligt in de waarheid. Het
Seheele levensproces gaat er om, of het „ik"
ier toont, wat het is.
Liefde. Liefde staat tegenover waar
heid. In liefde ga ,,ik" schuil, gaf ,,ik" mij
over. B.v. God is liefde en is in aie liefde
verlorm gegaan, heeft zich in de schepping
verlorcn. Liefde is het zuivere zich g e v e n
en in die liefde teloor te gaan. God geeft zich
en vraagt niet naar de resultaten van het ge-
ven. at wij liefde noemen is binden en dat
binder is wijsheid. In het wijze is alles
gebonden, en dat probeeren we in de liefde,
die dan misschien geen liefde is, maar een
erg onduidelijke vonii van wijsheid. Liefde
bindt en dus is er de band om zich werkelijk
te geven. In de openbaarheid- van de liefde
kan ik zelf hier bestaan. Voorwaarde om te
bestaan is liefde; hoe meer men geeft, hoe
meer men hier is. In deze aarde zich volko-
men te offeren is die aarde kennen en zijn.
Daarmede is in strijd de persoonlijkheids-
wil. Denken is uit elkaar halen, is critiek.
Het werkelijk denken is echter geen critisch
denken, laat slechts aitiek toe op zichzelf.
Het werkelijke „ik" vei-wezenilijkt zich niet
als het geen gelegenheid heeft zich te verwer-
kelijken. Ons denken deugt niet, omdat het
slechts stoffelijk is. Het wenschen, het gevoe-
len, dat is waarin de liefde zit. Maar de lief
de moet niet eischen.
Wat er waar is hier op aarde is het
lichaam, de weergave van „mij zielf". Het an
dere bedriegt alles. Als er b.v. een zekere
uiidrukking is in het gelaat, dan zegt dat veel
meer dan al ons denken, al ons uitdrukken.
Het gaat dus in de wereld om waar te zijp,
wijs en liefdevol.
Als men dit leven wil afloopen met eenig
resuliaat, dan moet men doen wat voor de
evolutie noodig is en laten wat niet past
Waar we zijn in eenvoud, daar zijn we in het
ware. Eenvoud is het kenmerk van het wa
re. Alles wat in strijd is met eenvoud is het
ook met waarheid. Men'moet het leven dus
zoo gemakkelijk en eenvoudig mogelijk ne
men, dan wordt het ook geiukkiger.
Spreker kwam weer terug -op liefde. Liefde
is het tegenovergestelde van wat wij er van
denken. Liefde is geen zachtheid maar streng
heid. Positieve liefde uit zich in een ontzet-
tende strengheid op het uitgaan van deze we
reld. Als men uitgaat op zichzelf, gaat men
uit op een ander.
Toewijding is de positieve daad van liefde.
Liefde heeft de zuivere toewijding tot zich
zelf. Daarin ligt de kracht om te gaan, tot
een ander. Toewijding heeft dan ook geen
voorkeur. Het geluk in den een is het geluk
in den andgr. Het mag misschien zoeken naar
het meest geschikte middel om toewijding te
geven, maar is voor de rest belangeloos. In
vertrouwensvol uitgaan tot een ander, vindt
men dien. Misschien zijn we echter wel eens
de dupe van het schenken van vertrouwen
aan iemand, maar als het werkelijk vertrou
wen is, bestaat daarvoor geen gevaar.
Wel is het een kunst om het vertrouwen
geheel te geven, maar zonder probeeren komt
men er vast niet. In het vertrouwen moet
zijn een saamhoorigheid in een tot' vrede ko
men in een gelukkig zijn.
Spreker zeide, dat in het theosofisch leven,
de vraag om te komen tot het zichzelf zijn,
genoemd wordt het Pad. Die weg is zeer las-
tig te begaan, maar aan het eind daarvan
houdt de actie op, waarin we nu meenen te
bestaan. We zijn dan geworden onszelf.
Die weg van mensch naar Boeddha ligt voor
ieder open en kan beloopen worden. We
moeten ons beheerschen in denken. in willen
en doen, willen we het einddoel bereiken.
Spreker kwam weer terug op liefde. Er is
niets moeilijker dan liefde, maar het is het
eerste noodig, zonder liefde kunnen we er
niet komen. Elk physiek corpus gaat echter
dwars tegen het denken, het liefdevolle den
ken in. Het liefdevolle denken kweekt op,
terwijl daarentegen het stoffelijk denken ver-
Mevnouw Bean speefit dus de rol van ddef
in deze charade?"
Ziji meende niets anders, dlan wat ze zei, en
tcdi, toen de woobden over haar lippeni wa
re®, kregen zij een dufobele beteekenis door
den veelbeteekcnden blik, waanmee juffrouw
White ze opving, en dat geheimzinnige iets,
dat dien stream der gediachite in een voile ka
mer leitilt, deed mevrouiw Bean opkijken en
hun blikkenontmoetten elkaar juist nadat ed
wooaden gespreken warem. Voor alle drie
wend' de herimnering aan het tooneeli in majn-
hjeer 'Hlowaxdfs kamer pijnlijk levendiig em met
inspamn'ing mompelde juffrenw White:
Mevrouw Bean is een echlte itOoneelspeel-
stea,;<3eschikt voor de roll," fluisterde juf-
frouiw Salisbury iglimlachend. „Men' zou zeg-
gen, hoe durfit ze het doen."
„Odi die soort menschen voelen niet het-
zel'fde viind ik alti|dl," zei juffrtouw White er
i».i dlit gevali zeer op gesteld te bewijzen, dat ze
wel in onze straat woomide, maar er niet tee
behoorde.
Maar na sandwiches, ijs, taartjes en alle
lekkemijen, die men met een vork kan eten
met thee en wijn voor de dames en whisky-
soda voor ed oudere heeren, vergat mevr. Be
an' het onaangename gevoal, dat haar bekro-
pem had, toen aj dacht aan he? wagnanan van
moeiend en lastig is. Er bestaat in het echte
denken ook geen bedrog, omdat het goddelijk
is, het is veel meer waar dan het weienschap-
pelijk denken van tegenwoordig.
Toch openbaart zich in elk individu een
drang naar vrede, waartoe men komt door
het Pad te loopen. De weg daartoe blijft op
deze aarde echter strijd. Ate er in de mensch
echter is liefde, waarheid en wijsheid, dan
komt hij tot de vrede, maar niet anders dan
dat hij nier op aarde vrede brengt, aldus on-
geveer het slot van sprekers rede.
De voorzitter dankte daaraa den heer Ka
ter voor de aangename maicr, waannede de
ze zijn onddrwerp had besproken en deelde
mede, dat voor ieder, die meer van theosofie
wilde weten, daarvoor gelegenheidi was, daar
er vanwege de Blavatskyloge cursussen
worden gehoudeu.
Spreker sloot daama deze bijeenkomst
FEESTAJVOtNiD ..VOKZO'S".
Sophie's portret. Maar eigienlijk ze hief
haar hoofd' met zoo'n ruk op, diat de versleten
n abootsiuig! vani eeu vogel weer wagigdde
maar eitgenlijk was er niiets, om zich over te
schameaAls het oliet om Sophie was, modi-
ten ze alien weten wat ze gedaan had.
„)Blijf toch in's hemelB naarn met die din-
gen uit mdjln oogen," zei ntijinheer Beam boos,
zij® oog uiitwrijvenldl.
gStildaar is mijlnheer 'Salisbury," zei me
vrouw Beam
„Htmil" kuchte de boterkoopman met vriien-
delijke neenbuigendheidi. „Een aandige avond.
Ik beni danlklbaar te kunnen zeggen hier
zette hij) zij® borat uit, ,^lht ik nooi't mij® ple-
zier in eenvoudige genOegens verloren heb."
'De partij der 'Nkwtons schee® mijlnheer en
mevrouw Bean alles behalve eemvoudig; tech
antwoordlden zij melt den verachukhgden' eer-
bied, dat ze het hem eens waren, eu dat het
merikiwaardiig was als men bed'adht
,Ja, ja, Ik heb nogal gereisd. Ik heb wat
van de wereldi gezien," zei majptheer Salisbury,
die plezier in znij eigen vriendelijkheid had.
„'En" hijl liet z'® stem dale® Jk ben van
plan later nog weer op reis te gaan. Het heeft
geen ziu, geld te verdiene® en er niet van te
genieten. Ik ben aan- PlodnJouth blijven han-
geo; ik ben zolfs aan deze straat bldjvan han-
KEURINGSDIENST VOOR WAREN.
B. en W. bieden den Raad ter vaststelling
aan de verordeningen en' instructies, welke
de in deze gemeente ingevolge de bepalin-
gen der Warenwet 191'J Staa+sblad No. 581
te vestigen kcuringsdienst voor Ware® be-
hoeft, en waarvan de vaststelling door de
wet aan den Raacl der centrale gemeente,
d.w.z. van de gemeente, waar de kcurings
dienst gevestigd zal zijn, is opgedragen.
Deze. verordeningen zullen voorshands nog
niet in wericing kunnen treden, aangezien
ook op ander gebied eerst voorbereidingen
dienen te worden getroffen, welke door B.
en W. reeds met kracht in gang gezet zijn,
doch vooreerst nog niet vpltooid zullen zijn.
Met name zal moeten worden getracht den
dienst behoorlijk te huisvesten en zal het vol-
ledige benoodigde personeel moeten worden
aangesteld. Ten aanzien vaa het eerste hou-
den B. en W. het oog echter gevestigd op de
mogelijkheid om, 'in afwachting va® de vol-
tooiing der in te richten laboratoria en ver-
dere dienstgebouwen, den dienst tijdelijk el
ders onder te brengen, waardoor een aan-
merkelij'ke vervroeging zoude kunnen wor
den verkregen van het tijidstip, waarop den
Minister van Arbeid ingevolge de getroffen
regeling zou kunnen worden bericht, dat de
kcuringsdienst hare werkzaamheden zou
kunnen beginnea, dus van het tijdstip, waar
op het in werking treden van de Warenwet
1919 Staatsblad no. 581 voor het keurings-
gehied Alkmaar ^zou kunnen worde® be-
paald.
De wet maakt ten aanzien van de financi-
eele regeling van den dienst onderscheid tus-
schen de stichtingskosten, waaronder de eer
ste aanschaffmg van den inventaris begrepen
is, en de verdere jaarlijksche exploitatiekos-
ten. De eerste worden voor de helft door het
Rijk en voor *de andere helft door
de centrale gemeente gedragen, de twee-
de voor de eene befit door het Rijk,
voor de andere door de gemeenten, welke
binnen het keuringsgebied zijn gelegen in
verhouding tot het aantal hunner mwoners
volgens het bevol'kingscijfer op den laatsten
December va® het jaar, voorafgaande aan
dat waarover de bijdrage® verschuldigd
zijn. Het aandeel der gemeente Alkmaar i®
dejaarlij'ksche kosten bedraagt diensvolge
ongeveer 51/* proceui va® de jaarlijksche
kosten, voorzoover deze -niet door inkomsten
uit anderen boofde (keuringsrechten e. d.)
gedekt worde®. liet bedrag der bijdrage
wordt jaarlijks voor-iediere gemeente dloor
Gedeputeerde State® na g a-uring der be-
gj'ooiiug vastgesteld, va® welke besliaaing
btroep op de Krooa opeustaat. Ee® en an
der is nader uitgewerkt in. ee® Koninklijk Be
sluit van 30 September 1920 Staatsblad no.
766, alwaar ook een regeling wordt gegeven
tea aanzien van het in den dienst te steken
kapitaal. Deze reeling komt in 'i kort hier
op ueer, dat de kapitalen voor den aankoop
oi den bouw der gebouwen, voor de eerste
aanschaffing van den inventaris en voor
eventueele latere uitbreiding of verbouwing
benoodigd, door de centrale gemeente en her
Rijk worden verschaft, waartegenover op de
exploitatie-rekening mag* worden gebracht
een door den Minister te bepalen vast per
centage van dit kapitaal als rentevergoedling:
Bij deze vaststeljing zal ongetwijfeLd' met
den algemeenen rentestandaard rekening
worden gehouden, doch overigens wordt al
dus aan de exploitatie-rekening de nood'ige
vastheid verlcend en 'het daarop te brengen
bedrag onafhankelijk gemaakt van den ren-
tevoet, waarvoor de gemeente in weikelijk-
heid heeft geleend, onafhankelijk ook van het
tempo, waarin de gemeente nu of later haar
leeningen mocht wenschen af te te lessen. Bij
latere uitbreiding of verbouwing kan dit vas-
te percentage door den Minister worden ver-
hoogd. In overeenstemming met het geko-
zen systmn mag dus geen post voor aftos-
singen op de exploitatie-rekening worden ge
bracht, wel mag op de geboutfen worden af-
geschreven. Ook voor deze afschrijvingen be-
vat gemcld Kon, Besluit nadere regclen
Hunne grootte heeft echter op het bedrag
der jaarlijksche rentevergoeding geen in-
vloed.
Ten aanzien van de regeling der bezoldi-
ging van- de ambtenaren, aan den keurings-
genmaar het was met ee® dod1 met ee®
doef."
,,Na-tuurLijk," zei mevrouw Bean, toen' hij
ophield en haar met waandigheid aankeak.
„Jiji dloet 'hetzelfde, 'Bean, en je kunt op de-
zelfde manier eindiige® als ik," gang de groo
te man vaunt, maar hij meende 'het evenmin,.
als een bisschop denkt, dat hij in den hemel
dezelfde plaats zal1 hebben' alls de man, die de
banken' open dtiet, at probeent hiji te geloove®,
cfat hij het denkt.
„Daan is niet veel fcans op, mSjtnheer," zei
mijnheer Bean „Eens bed'iende, altijd bedien-
de, zal miijn lltxt zij®. 'Met dat ik ontevreden'
be®," voegde hij er haastig bdj.
,;Nb, me®' kan nooit weten," zei mijnheer
Salisbury.. Bediende® wordlen' soma deelge-
nooten ofschoon zij zander kapitaal geen
groat aandiedi in- de winst kunnen verwach-
ten. Toch is het wel gebeurd. Ik spfeck na-
tuurlijk ii®' 't algemeeni, dat begiijpt u?"
voegde hij er bij, toen- hit de ouderdrukte op-
winding in die twee gezichten voor zich zag.
'Natuunlijk mdjnlheer," zei mijnheer Bean.
„U spreekt in't algemeen, niet over een bij-
zondere fiirna."
„Juist," zei mijnheer 'Salisbury. wO, ik zie,
dat mij® dames op mij waduten. Goede®
avond," «n hij ging hesn.
dienst verbonden, meeuden B. en W., dat er
goede reden was deze in een afzonderlijke
regeling vervat te houden. Het terrein hun
ner v^erkzaamheid is een geheel ander en
veel grooter, dan dat van de andere ambte
naren der gemeente, zoodat vergelijking
reeds daardoor bezwaarlijk wordt: vedal ver-
vullen zij fuueties, in deze gemeente tot dus-
verre niet voorkomende, zoodat opzettelijke
regeling toch noodig wordt; sommige amb
tenaren zullen zelfs niet eens in deze ge
meente woonachtig zijn. Dit neemt niet weg,
dat B. en W. gelijkheid van regeling -hebben
betracht daar waar de bijzondere belangen
en eischen van- den keuiingsdienst zich daar-
tegen niet verzetten, en ongelijkheid soma
zelfs bepaald ongewenscht was. Overigens
geldt van deze verordening, even a Is van de
andere thans voorgestelde, dat zij voorloopig
nog niet in werking zullen treden en dus ge
legenheid tot wijziging blijft bestaan, indie®
de basis, waarop zij thans ontworpen wer
den. verandering mocht ondergaan of om
andere reden zoodanige wijziging gewenscht
mocht blijkan. Met name wijzen B. en W. er
op, dat het bovenvermelde Kon. Besluit van
30 September 1920, dat vele bepalingen in-
houdt, waaraan zij bij't ontwerpen dezer
verordeningen gebonden' waren, van vele zij-
den critiek heeft ondervonden en wellicht niet
ongewij-zigd zal worden gehandhaafd Mid-
derwij'l gedoogen echter de in de wet genoem-
de termijnen, waarbinnen de vereischte ver
ordeningen moeten zijn vastgesteld geen tra
der uitstel.
TABELLARISGHE BOEKEN, ItEEST
UITGEBRETDE BORTEERENG.
L. F1LANKENBERG, AT.lHfAATI.
TURNKRING
ALKMAAR EN OMSTREKEN".
Op de dezer dagen gehouden jaarlijksche
algemeene vergadering van den Turnbond
Alkmaar en Qmstreken" werden de jaarver-
slagen van secretaris, penningmeesteren
Turcommissie- goedgekeurd. De rekening
sloot met een voordeeiig saldo. De vereem-
gingen ,,De Halter" en „Tumlust" verkre
gen dit jaar de koninklijke goedkeuring op
hun statuten, terwijl de vereeniging „Sport
staalt spieren" te west-Graftdijk de koninklij
ke goedkeuring zal aanvragen. De turndag
zal dit jaar gehouden worden te West-Graft
dijk, op verzoek van „Sport staalt spieren".
De leiderakwestie werd ook nog besproken,
men meende, dat die in den tumkring goed
genoemd mocht worden. Het bestuur werd
samengesteld uit de heeren Job. C. L. Wijde-
man, voorzitter, G. Hop, secretaris, Verdron-
kenoord 36, J. G. J. Stavenuiter, penning-
ineester, P. G. J. Jung, 2e voorzitter, K. de
Vries, 2e secretarial, K. Hoa en G. Mensink,
commissarisscn.
Tot leden van de T. C. werden be®ocmd de
dames: J. van Sluis-Leguit (leerarcs M. O.),
N. Termaat en G. Ploeger r® de heeren S.
Buddingh, F. G. Nol en B. Kok.
De vergadering benoemde tot Gew. Com-
missaris aen heer P. G. J. Jung.
Alvorcns de voorzitter de vergadering
sloot, bracht hij nog dank aan de twee aftre-
dende bestuursledtn, de heeren J. W. Teerink
en J. F. v. Delden, voor het vele en nuttige
werk aan den Tumkring bewezen.
GESLAAGD.
Voor het op 15 Januari te Amsterdam ge
houden practisdi ipothekers-examen 2e deel
slaagde mej, M. W. v. d. Vegt, alhicr
Den 15en Januari behaalde mej. G. Leeu-
wenkamp alhier het practijk-diploma voor
stenografie cn mach ineschrijven te Amster-
i dam.
SPAANSCHE HANDELSCORRES-
PONDENTIE.
Mevrouw W. J, van Tengeren-Nouwen,
alhier, slaagde voor het op 7 December 1.1.
gehouden Mercurius-examcn Spaansche han-
delscorrcspondentie.
GYM \S 1 II j W'l DSTRIJDEN.
Ter gelegenheid van het 35-farig bestaan
der gymi lastiekvcreeniging „Kracht en Vlug-
heid'7 te Amsterdam organiseert deze met toe-
stemming van het bestuur van het Kon. Ned.
Gymnastiek-Verbond Nationale Gymnastiek-
vvedstrijden op Zondag 8 Mei 1921.
PRIJZEN BEHAALD.
Op de groote intemationale tentoonstel ling
'Het was mijnheer en mevrouw Beani onmo-
gelijlk samen- een Woord te wieselen, voord'at
zij hun eigen huis bereikt haddenmaar men
eenmaal de voordeur achter mijnheer Golding
gesloten was greep mevrouw Bea® haar echt-
genoot in de dodkere igang vast en riep zachit
opgewonden uiiit:
Herbert hij meende het P'
„Gekheid Hier, laat ik het gas aansteken"
zei mijlnheer Bean, zij® arm Itosinakend.
Toen gimgen zij' in de eetkamer, rakelden
het vuur wat op en; ginge® ieder aan een kant
van de fcachel zitten
„Jle bent altijd zoo hoopval, Ethel," zei
mijnheer Bean, die zijn pijtp te voorschijn
haalde mat een hand, die beefde ondanks zijn
voorgewende onverschi 11 igheid. lie mag als
een neger gewerkt hebben, dikwijls ver
over mij® tijd, miijln reiSkosten laag berekend
hebben, 't as niet waarochijnlijlk. dat ik daar
voor ooit beiioond zal worden. Zoo gaat het
niet d® die wereld. De paarden, die de haver
verdienen, krij|gen ze niet."
Mevrouw Bean stood op en legde, haar
hand op zij® schouder.
WaeSi vccvolgd)
IloofJrodactoarTj. N. ADE51A. 17 JANCAEI
Was bet wonder dat de groote Harimonie-
zaal Zaterdagavond! gevuld was met een
enthousiaste adbare vo-j-namelijk hot oplko-
mend geslacht van Ailkiriaar
aSTeeix, natuurlijk. De V. A. H. B. S. V.
„Vokzos" gaf iiminers 'iuar groote jaarljjk-
acben feeatavond.
De zaal zag er zeer gezedlig uit met planten
en vlagversiering en er heersehte reeds een
aangename stemming toen tegen ac'ht uur de
voorzitter, de beer M. Brinkgreve, de aanwe
zigen bet gebruikelijke welkom toeriep. Door
ondterlinge oneenigbeid in welk® vereeni
ging Ikoctnt d'it niet voor zou deze feest-
avond wel niet zoo snicoesvol zijn als die van
't vorige jaar, aldus de voorzitter. Mlaar toch
bad' men getracbt met ver&dhillende jongere
kraobten alios zoo goed mogelijk te dden sla-
gen. Mnizidk en tooneel zouden voor de noo-
dige afwisselpag zoagen, aan de dames zouden
geen bloemen geoffreerd worden en verder
boopte spreker dat alien zieb zouden amusee-
ren. Het muziikale gedeelt© van bet program-
ma, dat toen volgde, beschaamde reeds dade-
lijik de woorden van den voorzitter. Want de
twee mummers waren uitsteikend. Het ensecm-
blemummer onder leiding van den beer H.
Wijn, viool, en 0. Jonk-.u-, piano. Otnder de
tocb de Faustfantasie heel1 wat veredeeht.
Enkele ged'eelten waren zelfs zeer goed. Het
applaus was dan ook bartelijk en voor d'e ver-
tolkere welverdiend. ..M'enuet" van Beethoven
werdi daama uitgevoerdi door de beeren H.
Wijn, viool, en C. Jonker, pinamx Otnder de
grootste stilte werd de nitimuntende vertol-
•king aangehoord1 en een applaus, dat haast
niet. wilde eind'igen, was voor deze twee oude
re doch onmis'bare Vokzosleden, een verdien-
de beiooning. De vleugelpiano, 'n Ritter-con-
certinstrument, welwiii'lend afgeataan door de
Gebr. Spanjaard, voldeed uitsteikend) en het
epel van den beer Jonker 'kwam daarop zeer
goedi tot zijn recht.
Hiema kwam de opvoering van bet bekende
Iducbtspol: ..Pension Sehdlder". Dat het een
laoheupeds werd en de jeugdige toescbouwers
het allerleukstvonden, is een compliment
voor de Vokzosleden, die bun Ibeate kracbten
hebben gegeven om dit stuk'voor het voetlicbt
te 'brengen. Ongeveer veertien personen 'kwa-
men in bet stuk voor, die, de een wat meer
dan de ander, goed' werden voorgestefl'd.
De voorzitter Brinkgreve, toonde zich nu als
de rentenier Klaproth een aardige kracht op
tooueelgebied1 en ook enkele andere, die wij
niet alien afzonderlijk (kunnen noemen, kwa-
me in sommige tooneeltjes goedi voor den dag.
Alleen aan het zuiver en 'beschaafd sprekem
diont bijzonjdor zorg to word™ he steed. De
heer J. Haalkman, die zoo bereidivilllg was
geweest, de leiding op zich te nemen, beeft
bet geheel zeer goed doen verloopen en de
bloemen die de voorzitter hem na afloop aan-
bood, waren welverdiend. De lange pauzes
t.usscben de bed'rijven werd'en afgewisseld
door muziek. Een tweetal numaners van het
duo v. d. Molen Hoogland waren uitetekend.
De violist vooral speelde heel goed.
Na een kort sluitingswoord begon het bal,
dat laten wij hot imaar oorlijik zeggsn, voor
velen tocb het voornaamste nummer van het
programjma is. Wij twijfelen niet of ook dat
is tot aller tevredenheid verloopen en een
gaaellig besluit geweest van den feestavond
van Vokzos.
