Alkmaarsctie Courant
Donderdag 3 Maart.
Feuilleton.
Honderd Drie en Twlntlgste Jaargang,
VERVOLG GEMEEMTERAADZITTINa
E>e heer H. E. Bosnianondeischreel
ook veel van het betoog van den heer Cloeck.
Hij had gaarae gezien. dat er een voorstel
tot georganiseerd overleg was gekomen. Spr.
vroeg wanneer daartoe positieve voorstellen
zullen gedaan worden, De meening van den
wethouder van publieke werken, dat er Ou-
dojaarsdag woningen te veel zullen zijn, on
derwierp spr. aan critiek. Zeer veel men
schen, die zich hier moeten vestigen, kunnen
hier geen waning krijgen. Wanneer de ge
meente doorgaat met steun aan de bouwver-
eenigiragen tie geven, kan voorkoanen worden,
dat Alkmaar een doode stad wordt.. Spr. had
de overtuiging, dat de werkloozen aan pro-
ductief werk zouden zijn gezet. Dit is niet ge-
schiedt en in het belang van de gezinnen
drong spr. er op aan, dit alsnog te doen.
Dc armenpractijk wilde spr. onder brengen
bij het Algemeen Ziekenfonds. Financieel zal
dit de gemeente cen voordcel geven en de pa-
tienten zullen darbij gebaat zijn. Zij zullen
dan den dokter kunnen kiezen die zij nun ver-
trouwen willcn schenken.
De heer Ringers kwam ter vagadering.
De Voorzitter deed mededeeling van
de ingekomen motie van den heer Cloeck (zie
boven) en van een motie van de heeren Mr.
Bosnian, Verkerk en Wcsterhof, oni de
f 24500 bespaard op het bedrijf van de gas-
labriek, te bestemmcn yoor het verliea bij het
plaatsen van da geldloening.
Mr. Leesberg deed uitkomen, dat de 4
rapporteurs gezamenlijk het verslag moeten
uitrbengen.
Mr. Bosman drong er op aan, dan het
volgend jaar in de secties de rapporteurs te
kiezen en het niet te laten afhangen van het
lot
Wat B. en W. hebben gczegd over de finan
cial had spr. met verbazing gelczen. Waar
zijn de voorraden goederen? Is het de turf,
die onverkoopbaar is? Zijn er andere voor
raden, laat men die dan te gelde maken. Wij
hebben geen voorraad goederen; die wij te
gelde kunnen maken. Een koopman, die gaat
leenen voor zijn levensonderhoud, zit er ko-
lossaal slecht voor en Alkmaar verkeert niet
in dien toestand. Spr. betreurde het dat B.
en W. gene geld hebben geleend voor de za-
door Henri Ardell. Naar bet Frarasch.
13)
Toen bd| vijftiem jaar te voroi met haar
trouwde had! hij geen scconde hoop gehad;,
zelfs geeni begeerte een: nieuw leven ite begin-
nen d!at hem zelfs een' schijn van- geluk kon
brengen. Een grenzenlooze onverschillighcid
doordrong hem voontaan voor a Ilea wait hem
zelf alleen 'betrof. Miaar hij had' opredit zijn
ziel en zijn gedactote gesloten op net dierba-
re verleden dat onherstelbaar voorbij was en
besloten zijn best te d<oen het jonge meisje
geluikkig te maken, dat toestemae de moeder
van Arlette te worden. Hij was met haar ge-
trouwidl omdat hij dacht oat het een zacht en
goeidl meisje was, dat medelijden had' met <Je
ongeneeslijice wondi waaraan zij wist dat hij
leed. 'Maar zij was niets van dat rtlles. Ze
boodi niets dian een djskoude ziel cn: een beperk-
ten geest gepaand1 met een' stake® wil, die®
geen macht ter wereld in staat was te overwim-
nen. Van nederige alfkomst kleindochter en
dochter van1 door den handel rijk geworden
visschers, had zij reeds als kind zich voorge-
nomen „een daoie" te wordten, zooals zij net
noemdte, en met geduld een onvermoeidte wi
ll andlingi, had zij onmerkbaar van alle oinstan-
dighteden gebruik gemaakt om dokter' Morga-
ne er toe te bengen aan haar te denken. Zij
was eindtelijk in zijin huis binnengetredten,
haar eerzucht was voldaan, heimdijk triom-
feerende, sterk door de onuitgesproken ge
diachte dat zij absolute meesteres zou wezen
met a'lle rechten die haar geld haar verzeker-
de, want zij trad er binnen- met veel klimken-
de munt in den zak, terwijil de do'kter geen an
dere inkomslien had dan diie van zijn praktijk.
Dat verschil van fortuin had zij nooit verge-
ten. Maar na een zeer ernstige sctene, d'ie had
plaats gehad na vtele andere, had zij het niet
ineer gewaagd de minste toespteling de maken
op d«za kweatis. En soma klonken' da woor-
van haar man W in de
ken die een monopolistisch Varakter dragen.
Daardoor zit men op electriciteitsgebied in
het moeras. Spr. dacht ook aan de waterlei-
ding. Indertijd had men de zaak zelf ter hand
kunnen nemen. Spr. zette een vraagieeken
achter de vraag of het een wijs beleid is niet
meer te leenen De koopman mag zijn zaken
niet laten zwemmen, omdat hij. geld moet lee
nen. Alles is duuraer geworden. Dat komt
ook door den 8-urendag. De arbeidsprestatie
is verminderd. Van den arbeid' moet het ko-
men, dat is de bron van den rijkdom. Het
volk moet opgevoed worden en lceren, als in
Amerika, in 8 uur te presteercn, wat men
hier in 82 uur niet doet.
De heer Westerhof: „I>oor wie?"
Mr. Bosman: .,Door zich zelf."
De heer Westerhof ik dacht van door de
bourgeois, want dian zou er wel wat van te-
reeht komen.
Mr. Bosman betoogde, dlat de huis-
houding nu eenmaal meer kostte en oordeel-
de dat door overleg veel arbeid bespaard kon
worden. Spr. demonstreerde het arbeidsver-
lies dat ontstaat door achtereenvqjgens de
straten voor de verschillende takken van
dienst op te breken.
De verbetering kan alleen uitgaan van het
college en spr. wil een reunie van de hoof-
den van de faiAm van dienst voor in dit op-
zicht wat te doen.
Ook tegen het luieren wil spr. optreden en
dit wil hij ook bestrijden door het tot stand-
brengen van samenwerking tusschen de
hoofden van de takken van dienst en dit is de
taak van B. en W. daarvoor zorg te dragen.
De wijze waarop met het uitbreidingsplan
werd gehandeld onderwierp spr. eveneens aan
critiek.
Wat B. en W. schrijVra over de stadsge-
hoorzaal, doet zien, dat er van die plannen
wel niet veel komen en ook niet van een zwem-
school.
Bij spr. is de vraag reeds gerezen of het
niet langs een anderen weg moet geschie
den. Langs dezen weg krijgt men het nooit
Er zullen menschen noodig zijn, die het werk
voor een gtehoorzaal wili«i verrichten. Bij
spr. is de vraag gerezen of het niet ge-
wenscht is van particuliere zijde daarvoor
een veereniging te stichten.
De heer westerhof: ,;Het vorig jaar
wilde ze het de raad laten doen."
Mr. Bosman: U ziet het er komt niets.
De heer Verkerk: „Dat ligt hem aan
den raad."
De heer Westerhof: „Stel een motie".
De heer B a k „Moties kosten niet veel."
Mr. Bosman ging voort met te betoo-
gen, dat er voor de stadsgehoorzaal van B.
en W. niet veel te verwachten is Ook in de
zwemschool was hij inzake plannen van
stadswege pessimistisch. Spr. wilde dit
daarom aan het Witte Kruis overlaten, ge-
steund een leening van de gemeente.
Overigcns bracht spr. hulde aan de werk-
zaamheid. van het college.
Gemengd Nieuws
NAAR DE JAARBEIURS' IN PRAAG.
Dinsd'agochtend Zijlni een aantal Nederland-
sche journalisten, grootindustrieelen en verte-
genwoordigers van Kaunas van Koophandel
onder Leioing van don aan het Tsjecho-Slo-
waaksche gezantschap te 's-Gravenha^e ver-
'bonden consul1 Kalina van Amsterdam in
door het gezantschap giereservoerde eoupte's
naar de jaarbeurs (tie Praag vertrokken. Het
gezelschap zal aldaar officieel worden ont-
vangen en' ook verschillende industrieele cen
tra van de republiek bezoeken.
DOOID9LAG.
iNla vterhoor is te Heerenveen in prcventieve
hechtenis gesteld' NL B. uiit Oudiehome, ver-
dacht van doodslag op cen kind, waarvan
zijin wettige vrouw pas tevoren was bevallen.
HET ZTMKEN VAN 9GHEPEN.
Haagsche rechercheurs hebben the Velser-
oord' een machinist aangtehouden in verband
met het tot zinken brengen van schepen. Het
betreft hier de slecpboot-treiler Crescendo 2,
I'Jniuiden' 66
Provinciaal NIenws
ooren, toen hij haar verklaarde dat hij noch
voor zich noch voor Arlette een cent zou aan-
nonen van dat fortuin, waarvan zij hem do
zen keer opewlijk de belangrijkheid in het ge.
zicht had geworpen.
En de moreele scheiding was idderen dag
dieper geworden' itiusschen hen beiden. Zij had-
len naast elkaar voortgcleefd als vreemde-
lingen, die dloor geen enkclen band van sym-
pathie zelfs tot elkaar komeni; hij gaf zich ge-
neel aan zijn betrekking, wijdde er zidi met
zekeren hartstocht aan, alsof hij zich zelf
wi'lde vergetenzij heerschzuchitdg mcesteres
in haar huis, gebiodend en veeleiscnendi zooals
een lages, alledaagsche natuur dat vermag,
steddls bed'acht om bij iedere gelegenheid haar
wil door te drijven, heimclijk maar vurig ja-
loersoh op Arlette jaLoersch voor naar
dochiter, want zij voelde wel dat haar eigen
kind van ander sooxit was als diat eieganite,
fijfle schepseltje, van wie een onweerstaanbare
bekoring uitging; jaloersch bovendien op den
zoo eterken band dien' zij vermoedlde tusschen
den' vader en het moederlooze kind. Daaren
boveni kwam haar heerschzucht ieer oogen-
blik in botsing met de onafhankelijke leven-
digiheid al haar denkbeeldten beleedigdte die zij
koebterdle als stelselmatige vrouw, ie alle mo-
gelijke verbeelingskracht miste.
VaiDdaar voortdurend botsingen, vooral
bij afwezigheid van den1 dokter, tusschen'
stieftnoeder en dochter; de eene rond; strijd-
lustig, spoeig heftig, de andere vol argwaan,
daddijk op haar achterste pootjes itegenover
een tyrannieken wil, die verdroeg, trillend
soma van ergernis, maar alleen' uit liefde voor
haar vader. Evenwel het was een ware gunst
van den hemel, Arfette leedi volslrekt niet an
der dezen moeilijkan toestand. Zij bezat inder-
daad1 een fondl van' natuurlijke geestkracht en
buiigzaamheid, een intense kracht van leven,
jeugdi en vroolijkheid, die haar nooit verela-
gen dteed' zijn door de onwelwillende aanval-
leni van' haar stiefmoedter, een kracht, die zij
weerstond, vastbeslloten en' stoutmoedig als een
klein kemphaantje.
Maar als haar vader weg was, wat sou «r
dan van haar weadSa? Ha was die veortduMe-
de vrees die dokter Morgan e kweldte sedert
hij de verschijnselen- van zijn hartkwaal zag
vera-gerem. Dait was dte vreeseldjke bdclem-
ming van zdjn lange, slapelooze nachten, toen
eem aanvaL, dien hij geheim hield, hem ge-
noodzaakte uren lang .te blijven opzitten om
cte lucht beter te doen doonfringen in zijn hij-
gende borsL
En dien dag dacht hij opnieuw aan die
dreigende toekomat, terwijl hij onwilltekeurig
zijin paard stuundle op den eenzamen weg,
waanop men zeer duideiijik het rijtuig hoorde
aankomen.
Douvernenez was reeds in: het gezicfit, de
eerste huizen vonmde massieve schaduwbeel-
den tegen den mdstigen luchf, waai'n hier
en d'aar zich flauwe lichfjes als puntjes ver-
itoondien uit dte vensiters waar de luikea oog
nie* gesloten waren.
De dokter liet zijn rijruig stils'iatr voor het
lage winkeltje van juffrcuw Malouzec, vvaar-
uit een bleeik, trillend licht door de vens;ers
scheen, en hij trad binten
,^00, ben jdj het, Yves?" zei juffrouw Ma
louzec, en haar gezicht verhelderde door eca
hartelijlken welikoinstgroet. Zij legde haar hrei-
werk neer en crukte den doktci de hand
„Goeden avond, Catherine."
,,Goeden. av-md. Goed dat je aan komt
Mijn' broer zal b!ii wezen je te zien. Hij klaag-
de al dat hij vaadaag geen bezcek van je ge
had had.
„Hteeft hij weer last van zijn rheumatiek?"
„De mist is verkeeri voor hem en hij viudt
het vervelend gevangen te zitten in huis. Aan
dagen dat hij thrns moet blijvcn> komt geen
eind, zegt hij. Maar cigenlijk heeft hij meer
behoefte aan den vriend dan aan den genet-s
heer."
Zij sprak met klankrijke stem, door her Bra-
tonsch eccent een weinig een keelgeluidi; zij
liet) den winikeil ova* aan dte zorg van't dienst-
meisje en' ging de gang naar het huis in' om
den dokter bij haar broer te brengen.
De dommelde eem weinig, met zij® ziteke
been voor het vuur uitgestrdkt em draaide het
koofd oan toen zij binnea kwanua.
audi* wind, ik beom al te fn
UIT SCHERMERHORN.
Bij de gistermiddag alhier gehouden pu
blieke verkooping van een huis met bouw-
land, behoorende aan den heer H. Kramer te
Beemster, werd kooper de heer C Kramer al
hier voor 7460. Het pereeel, eigendom van
4en heer C. Bol, werd doc - den verkooper
opgehouden voor de acra van 2480.
UIT SCHAOEN.
In het vaslag da openbare vagadering
van de Gezondheidscommissie, gevestigd te
Schagen, werd medegedeeld, dat deze com
missie met vertegenwoordigas van een aan
tal gemcenten, benevens den inspccteur dr.
S. G. Zwart, belast met de uitvoering van de
Vleeschkeuringswet, eene vergadaing. hield,
ten einde de uitvoering dier wet en de wen-
schelijkheid van samenwerking van gemeenten
te bespreken. Bij het plan van uitvoering is
gedacht aan een combinatie. te vorewn uit de
gemeenten Zijpe, Petten, Gallantsoog, Sint
Maarten, Harenkarspcl, Schagen, Barsinger-
horn, Oude Niedorp, Nieuwe Nicdorp, Win-
kel, OudkarspeL Noord- en Zuid-Scharwoti
de en Broek op I.angendijk. Centrale slacht-
plaatsen zullen dan worden opgericht te
Schagen en Noord-Scharwoudc.
Voor den uitvoeringsdienst zouden noodig
zijn een hoofdkeunneester, gediplomeerd vac-
arts en twee keunneestara.
Het resultaat van de besprekingen was, dat
eene commissie van 3 leden wad aangewe-
zen, die met den inspecteur de gehouden be
sprekingen tot een plan zouden samenvatten,
om dit ter gelegener tijd bij de gemeeatebe-
sturen in te dienen.
In het Gezondheidsdiatrict Schagen
kwamen in 1920 60 gevallen van beamette-
lijke ziekte voor: Typhus 16, diphteritus 17,
roodvonk 26, meningitis I. Typhus grootste
aantal Waimenhuizen 6, diphteritus Anna
Paulowna 9, roodvonk Harenkarspel 12,
meningitis Zijpe 1.
UIT BERGEN.
Voor de afd. Bagen der I. A. M. V. be-
handelde gistaavond Ds. de Leeuw van Oud-
karspel het onderwerp: „Van Kind tot
Mensch".
De vagadering, gehouden in hotel Kreb,
was tamelijk goed bezocht.
Na een openingswoord door den voorzit
ter, den heer P. Krom, ving spreker aan met
te zeggen, dat hij wilde spreken ova zijn le-
vensbeschouwing, het resultaat van studie,
maar vooral van nadenken en van zijn le-
venservaring. Spr. oordeelde, dat de grond-
gedachte van Genesis niet omvergeworpen
kan worden, omdat daarin intuitieve waar-
heid ligt.
Afziende van de persoonlijke Godsgedach-
te, kan men de waarheid in dat valval waar-
deaen en a zich ova verw onderen, dat de
ouden reeds zoover kon den zoeken.
Spr. ging't Genes is vcrhaal na. De gedach-
ten van den dichter van het verhaal noemde
spreka diep en waar. Daarin wordt aange-
geven, dat de mensch iets meer is dan het hem
omringendc, al ziet men nu wel in, dat het
niet mea gaat te spreken van het redelooze
dier.
De verleiding van Eva door den slang be-
wijst, dat de dichter intultief een menschkun-
dige was bij uitnemendheid.
Spr. concludeade, dat zooals het met
ieder mensch afzonderlijk gaat, het ook moet
gaan met de menschheid. Ook deze moet ge-
leidelijk opgroeien van kind tot mensch.
Om te betreuren, dat de mensch het para-
dijs uit moest, noemde spr. kindalijk. Het
kind-zijn is niet het ware menschclijke leven.
Het reaelijk inzicht moet eenmaal komen. al
is het dan met den paradijstoestand gedaan.
Dit komt bij het kind als het gaat medclevcn
met de zorgen van het gezin. Wannea het
kind eenmaal den strijd om het bestaan heeft
te voeren, dan is het voorgoed het paradijs
uit en kan het voorkomen, dat dc zorgen zoo
drukken, dat men zegt: het ware beter ge-
weest, dat de mensch nooit het paradijs had
Ike® diat je je oudCn invaldde vergati, trouwens
evenals Arlette die zelfs geen seconde hia ge-
weest is."
Arlette had niet gezegd dat zij komen zou.
Ze kon zeka niet uitgaan."
,yNeen ze zal achta slot gezet zijn door
haar tipia," bromde die kapitein, die niet al-
cijldi zijn bepaalde antipathic tegen mevrouw
Morgane voor zich kon houden.
Maar diaar hij heel goedhartig was en
vreesdie den dokter onaangenaam te hebben
aangedaaa, hernam hij dadelijk:
)rZeg Morgane, zoudoi die verduiveldte me-
dicijinen van je mij dan nooit mea op die been'
helpen, al geven ze mij zijn iilinke gezondheid
van vroeger niet weer? Ik kan mij woedend
makoi, zoo vaandad te zijn in een' gebrekki-
gel"
„Ach vriend, beklaag je maar niet te zea,
jij' diie geen persoon'tje hebt waar je voor zor
gen moet, jij die niet de eeuwigdurende lewd-
ling hebt te weteni dlat men ieda oogatblik
ontvallen kan aan personen, die je bepaadd
noodlig hebben."
De woorden waren den dokter ontvallen.
HSj betreurde ze toen hij) den scherpzinnigen
blik van juffrouw Mlalouzec op zich geves
tigd zag. Maar zij ging ndet op zijn woordem
in. Zij was een te oude vrienditi' van Yves
Morgane, om niet te weten dat hij wenschte
alleen den last te dragen die op zijn schoudens
drukiie. En zij vroeg slechts om hem af te lei-
den:
„Zeg, Yves, gaat niet binnenlcort het nicht-
jc van Arlette, juffrouw Chausey, trouwen?
Ik meende, dat je dochter bruidsineisje moest
wezen."
„Ja, daar is inderdiaad1 sprake van geweest.
Haar tante en nichitjes zijn allaliefst voor
haar geweest terwijl zaj hia waren'. Zij heb
ben een belangstelddng voor haar getoonid, die
ik zoo naief geweest ben als edit beschouwen.
Haar .nichtjes hebben haar nid eens geschre-
ven. Miaar je kent mijln' kleine wildeman. Cor-
respondentie is haar fort ndd. Ik denk d'at de
uiterste eenvoudigheid1 van haar brieven haar
in de waeld •chirtaache nichtjet aan weinig
eobneadigdl haaft, kKifiutn miaaar al na
moeten valaten. Nadenkend, verzet men zich
daartegen en begrijpt men, dat men in hd
zweet zijna aanschijna zijn dageiijksch en
geestelijk brood mod eten.
Ook de menschheid mod van kind mensch
worden.
De menschheid is geen aantal aparte zelf-
standig staande individuan-massa, maar On
orgamsch samenhangend gehed.
in het Genesisvernaal is hd van den dich
ter dan ook onjuist gezien, dat hd te betreu
ren valt dat de mensch uit hd paradijs werd
verdreven.
Door de smarten moet men mensch wor
den.
Spr. onderwierp hierop hd partijwezen in
ons land en het alles ondergeschikt maken
aan de organisatie aan critiek. Hij zid de
menschheid in die dingen in de kinderschoe-
nen sta?n Hd komt hem eenigszins lach-
wekkenu Spr. vergeleek het partijge-
groepeer m. partijleuzen bij hetgeen de
kinderen doen ie kinderkamer. De mensch
dient te zijn een zelfstandig wezen en datge-
ne te worden, wat hij krachtens zijn innalajk
wezen behoort te zijn en nid geboren te wor
den als lid van een kerk of een partij. Hd
kind dient nid ingezwachteld te worden in
een dogma, maar mod zijn geest vrij kunnen
ontwikkelen. Dat dit nog geschiedt. komt,
omdat de mensch meent, de waarhda te heb
ben, om aan te geven hoe hd in de waeld
moet gaan om het gelukkig voor alien te ma
ken.
Spr. herinnerde aan een feuilleton in de
N. R. C. van Frits van Raalte over de ei-
gendommelijkheid van het kind waarin de
schrijver aanvangt met te zeggen, dat ha
kind zich het middelpunt van zijn waeld be-
schouwt. Dat brengt een groote mate van
zelfzucht met zich. De menschheid staat nog
steeds in de kinderschoenen. Men dient te be-
denken dat een 6000 jaar in vergelijking van
den tijd, noodig om te komen van den oer-
mensch tot den mensch van heden, niets is
Als men dat doet, klaagt men niet over de
weinige vooruitgang. De mensch moet nog
ontgroeien aan die dwaze zelfzucht. Men kan
alleen maar weten, dat men in de wereld zijn
taak met inspanning heeft te volbrengen om
de menschheid iets vooruit te brengen, zon
der daarvoor loon te verwachten. Daarbij
past slechts blijheid, dat men iets voor de
menschheid heeft kunnen zijn.
Wanneer spr. denkt over de beteekenis van
't leven, dan denkt hij aan Robinson Crusoe,
die het zaad zaaide, om het brood te beko-
men dat hij begeerde. Wannea slechts het
woord van spr. wortel schiet in het hart van
een mensch, dan past hem slechts dankbaar-
heid voor het bewustzijn niet tevergeefs te
hebben geleefd.
De macht van de persoonlijkheid, het ei-
gene in den mensch, kan de menschheid wel-
doen. Men bepaalt zich dan vanzelf op den
achtagrond, om datgene te doen wat de hand
vindt te doen. De menschheid is bezig zich te
ontwikkelen van kind tot mensch. Dit kan
eeuwen duren en reeds zijn vele individuen
de kinderschoenen ontgroeid. Zij zien de te-
genwoordige wereld reeds als een gekken-
huis. Het zijn kleine, domme kinderen, die
niets doen dan veel geld binnen te haten.
Ook die zich scharen om een leuze zijn dit.
Spr. dacht aan Domela Nieuwenhuis, die
er niet om gaf of men hem prees of haatte
Hij had slechts, als een da voorlijken, die het
in de kindakamer niet stellen kon, op het
oog, dat de mensch van kind mensch moet
worden. De waeld is bezig van kind mensch
te worden. Er zijn zeer kleine menschen, dat
zijn de mannen van het groot-kapitaal en de
groot-industrie, die graag groot doen in de
waeld, maar vergeten dat een molshoop een
molshoop blijft
Het grootste kapitaal is nog maar een
klein beetje van hetgeen door arbeid wordt
voortgebracht en wij millioenen wezens, die
de aarde bewonen. zijn nog maar een zand-
korrdtje in het heelal.
E>e anarchic is het einde van de kindaja-
ren da menschheid. Dan hecht de menscli
niet meer aan een geestelijke noch aan een
wereldlijke ovaheid, omdat hij de wet van
zijn wezen in zichzelf draagt en deze wet be-
antwoordt aan de wet van de natuur. De
mensch zal dan alleen d i e wetten kunnen
gehoorzamen die niet in strijd zijn met de
wetten van zijn wezen en de natuur, maar
xian zullen wetten ovabodig zijn. Wanneer
de mensch opgehouden heeft kind te zijn, Han
weken dat wij naets mea van haar hooren.
Wat kan men a aan doen? Eem gelukkig
mensch heeft nooit veel tijld1 aan een armen
dromrnd te deken- die met mi® of mea moefte
zijn dagelijiksch brood) moet verdienen. Dat is
nu eenmaal zoo!"
„Yves, pas op dat je niet onbilllijlk worelt."
„Ik vazeker je, Cathaine, dat ik op dit
oogenblik dol blij zou zijn, als ik een be wijs
had) van miijn anbillijUctoeid zooals je zegt....
Ik was beginnen te hope®', daiti mij® Arlette
misschien toenadaing zou vinden bij de fa-
mil ie van haar moeda, h aar eenige f ami lie
en dlat zij1 later van die® 'karat steun kon on-
dervindai. Een schoone droom, in e6n woord'
Is het mogelijk dlat ik op da.t oogenblik nog
droomeo kon Ach, het is eenvoudig belache-
lijlk. Beiken het zelf maar, Catherine."
Waarom wilt u dat i'k ee® dJergelijlke ver-
klaring zou doen? Ik ben, den' hemcl zij dank,
niet iemandl met weinig gdoof en' ik zal nooit
aa® iets of iemand wanhcopen. Mevrouw
Chausey heeft op mij diem indruk gemaa'kt
waarlijfc goed' te zij®, veel te goed' om Arlette
te vergeten."
Laten wij dat hopen," besloot de dtokter
met eem vermoeid lachje.
En zich omkeaende vroeg hij„Welk
nieuws 'vanavond, Malouzec? De post is er
pas geweest." De kapitein nam' dc courant
vara Quimpa op, d'ie naast hem lag, met de
ad'resmanchet er nog om en vou write hem open
met afwezigen blik. Plotseling bleef zij® blik,
over de bladzijdien gaande, zoo vast op teen
punt gevestigd, d'at de dokter verba asd
vroeg:
_,,Wat is erWat zie je?" ..Een' tijdirag die
mij niet zou vabazeni; maar als het waar is,
zou het voor menigeen een ware ramp we
zen."
,.Wat d'an! Wat heb je gelezen?"
„Een telegram betreffende de bank Le
Goonce." ,,Wat staat a da®' in het tele
gram?"
Eem lidite huivering ontroerdc de stem
van Yves Morgane. De kapitein scheen te aar.
aelaa- nut zijn uuwoasd.
No. 62. 1921.
De heer Verkerk besprak de herzie-
ning van- het werkHedenreglement. Dat dit
niet beaamt aan den geest dee tijds, wordt! ge-
demonstreerd door het geval yan den werk-
man Schoen, 13 jaar in tijdelijken dienst bij
de gemeente. Waarom soo'n arbeider 13 ja«T
in tijdelijken dienet gehouden! Dit kan a>l-
leen geschieden om hem in sijn reohten te be-
korten.
Voor de ambtenaren is het geregeld en
men dient het daar gehuldigde etandpunt
ook in te nemen voor-de werklieden.
Dat er nog niete aan de herziening van dit
werkiledenreglement ie gedaan laakt epr. Hij
hoopt dat Slchoen niet de dupe zal worden en
dringt op spoedige herziening aan.
De voorzitter deed nog mededeeling
van een ingekomen motie van 13 raadsleden,
die op spoedige plannen tot verbreeding van
den Krebbesteeg aandringen.
Mr. W. O. B o e m a n wenschte de aan-
dacht te vestigen op de wijae van werken.
Het budgetrecht van den raad ie wel de be-
langrijkste en daartegen wordt nog al eens ge-
zondigd. Dat het jbngste lid van de le sectie
de centrale rapporteur ie, vond epr. onjuist
en niet in het belang van den raad.
'Spr. stelde voor in het vervolg een andere
werkwijze in te voeren.
De behandeling van de begrooting behoort,
evenals bij de provincie, in het reglement van
orde wordten geregeld.
De voorzitter zeide, dat ook hier het
reglement van orde voorschrijft, dat iedere
sectie zijn eigen rapporteur klest.
De heer Verkerk Dan heeft men hier
met een ongeschreven wet te doen.
Mr. Bosman Hier is de jongste rap
porteur. Spr. betreurde het dat deze wijze
van werken werd gevolgd en wenscht dat
daarin verandering wordt gebracht.
(OtngecoTrigreerd.)
HIT ST. PAHORAS.
In't lokaal van den heer H. Gerritsen hield
de afdeeling van Volksonderwijs een gezelli-
gen avond voor leden met hun dames en ge-
introduceerden. Wel was door ziekten, enz.
't getal bezoekora niet zoo groot al« andera,
doch't programma werd evengoed keurig af-
gewerkt. Em daar zang, muziek en voordrach-
ten elkaar in bonte rij afwiseelden en zeer in
den emaak vielen, was 't een schoone avond
voor volksonderwijs. Meer dan ooit bleek het
hier: de afwezigen hebben ongelijk.
HAREN1KAE8PED (Febr.)
Geboren: Oahta-ina, d. van Johannes
Bernardus Masteling en Geertruida Zijp.
Johannes, z. van Pieter Yolkers en Alida
Komen. Johannes, z. van Dirk Bakker en
Cornelia Bleeker. Jan, z. van Albert Kant
en Neeltje Maijer. Wilhelmina Agatha, d.
van Simon Hoek en Oatharina Bakker.
Elizabeth Afra, d. van Dirk Dekker en Geer
truida Klaver. Geertje, d. van Simon Slik-
ker en Gvietje Ruig. Jacob, z. van PieteT
Dekker en Antje Ruig. Alida Johanna en
Maria Oatharina, d. ran Gerardus Bleeker en
Grieve Besteman. Alida, d. van Pieter
Stozp en Elisabeth Molenaar. Jan, z. van
Jan Rentenaar en Hendrika O'udt. Oatha
rina, d. van Martdnus Broersen en Cornelia
Yeldman. Oatharina Maria, d. van Gerrit
Bos en Wilhelmina Geertruida BoekeL
Ondertrouwd Pieter Geusebroek en
Geertje Bchuit.
UIT BROEK OP LANGfENDUK!
Maandag 28 Februari hield het mekenfonds
,,'Steunt BUtander" haer 22ste jsarvergade-
ring. N* opening en lezing der notulen
bracht de penningmeester verslag uit van zijn
finaneieal beheer. De ontvangeten bedr egen
2060.42 de uitgaven 1724.94, batig cal-
do 335.48V2. Kasgeld 1 Febr. 1920 462.53».
Totaal bezit op 1 Febr. 1921 798.02. Aan 60
personen ward aan totaal ziekengeld uitge-
keerd 1241.50, waarvan 169 maal beaoek
werd afgelegd voor 1091 aiektedagen.
Bij monde van den heer A. Gla-s Pz. werd
de vergadering medegedeeld dat allet in de
beste orde bevonden was door de commiisie.
De commissie voor 1921 werd samengesteld
uit de heeren A Glas Pz. en P. Kaneen; tot
plaafcsvervangsr den heer M. Hovenier.
Uit het jaarverslag van den secretaris
bleek, dat thana de vereeniging 298 leden tel-
de tegen 319 van het vorige jaar.
Het contribirtiebedrag bedroeg op het mo
ment 148.26 per maand, doch werd vermin
derd met 2 daar 4 leden in militairen dienst
zijn. Drie leden waren door den dood de ver-
eeniging ontvallen. Dit jaar werd 190 ont-
vangen van de donateurs. Het ziektenummer
in het register steeg van 211 tot 200; 23 ver
schillende ziektegevallen werden geconsta-
teerd. Naast de gewone halfjaarlijkeche ver
gadering hadden negen bestuursvergaderin-
gen plaats gehad.
De aftredende bestuursleden de heeren A.
Schoon en J. Voorthuizen werden herkozen.
Door den voorzit7ter werd medegedeeld dat
de bode niet meer gerechtigd was nieuwe le
den aan te nemen. Deze moesten zich
voortaan aanmelden bij den secretaris met
het oog op opgave van ouderdom enz. enz. en
in het bezit stellen van statuten en reglement
plus ledenkaart.
Dat onlange 50 militaire dekens aan de le
den waren verstrekt tegen den prija die den
minister vastgeateld had.
Dat men voortaan bij verhuizing een ver-
huisbiljet moet worden opgevraagd bij den
secretaris.
Dat de gelegenheid open staat om zich te
abonneeren op het blad )rZelfbeheer" uitgaan-
de van het N. V. Z.
Daarna werd voorgesteld tot be ter bezoe
ken der vergadering, te loten welke twee per
sonen vrij zouden zijn van contribueering.
Werd verworpen evenals andere voorstellen
van dien aard.
Daarna gaf de secretaris een overzicht van
de werkzaamheden van het N. V. Z.
Hij schetste haar oprichting, haar prestatie
en haar resultaat.
In een schoon referaat (waarin hij duide-
lijk uiteen zette wat het N. V. Z. wil, en hoe
ze thana strijd tegen het zoogenaamde „plan
Posthuma") boeide spreker zijne hoorders en
verwierf een hartelijk applaus.
Daarna werden behandeld de ingekomen
voorstellen van de Prov. Bond van Zieken-
fondsen in N.-H De vergadering ging ac-
coord met de toegezegde contributieverhoo-
ging, doch wilde op de beechrijvingsbrief
voor de e.k. alg. verg., welke te Alkmaar ge-
houden zal worden, geplaatst zien: opheffing
van het Provinciaal bestaande steunfonds en
torug-betalingr d«r geldsn aan de reehthebben-
de, met het oog op de waarschijnlijke oprich
ting van het reaervefonda van het N. Y. Z.
Naar de alg. jaarvergaderiog van den Bond
zullen afgevaardigd worden de heeren P.
Stammes en J. Smak. Als plaatevervamgers
de heeren Alb. Schoon en W. Giltjee.
De uitkeering werd voor de e.k. 3 maanden
vastgeateld op 1.25 per werkdag.
Daarna eluiting.
