DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
fee. 74
on
Voorloopige heobtenls.
Feiiilleton.
A.bonnementsprijs v^h.HormT Coftw'/z^VooJdamC
IRWHRRDAft
81 MA ART
Hnitonlandsch Overziclit.
De actie van de communisten in Duitsch-
land is aan het afnemen. De hoofdleiders van
de communisten zijn te Halle gearresteerd.
De stakingen mislukken bijna overal. Het
grootste gedeelte der arbeidere spreekt zich
tegen staking uit. Over de organisatie van
den opstand wordt aan' de Tel. het volgende
bericht:
Het Berliner T ageblatt" bevat een schrij-
ven van een afgevaardigde der Duitsche de-
raocratische Rijksdagfractie over de organisa
tie van den opstand in Midden-Duitschland,
waarvoor bewijzen aanwezig zijn.
In den winter van 1920 had in de nabij-
heid van Bremen een bijeenkomst plaats van
pereonen, die met de comm 11 n istische propa
ganda in West-Europa waren belasL Com-
inun istische gedelegeerden uit verscheidene
landen waren aanwezig.
Over Duitschland werd raport uitgebracht
door den voorzitter van den Russiscnen sec
tor der Duitsche communisten. Naar zijn
meening zou de revolutionnaire strooming
onder het Duitsche proletariaat in het voor-
jaar van 1921 het krachtigst zijn. Van1 Radek
was de mededeeling ontvangen, dat de hoop
op een gunstige wending dagelijks teleurge-
steld wordt.
Het was de taak der conference te Bremen,
de organisatie te verbeteren en te voltooien.
Er werd een secretariaat opgericht en beslo-
ten, zes centra te stichten, en welt in Frank-
rijk, te Berlijn, te Praag, te Adrianopel, te
Stockholm en te Helsingfore.
In Midden-Duitschland wordt nog wel ge-
Vochten, maar de communisten hebben, naar
't schijnt, geen kans meer. De Pruisrische mi
nister van buitenlandsche zaken heeft ver-
klaard den toestand vclkomen mecster te zijn.
Het rijkscollege helpt niet mede den opstand
tc dempen, het wordt overgelaten aan de po
litic en de plaatsdijke burgerwachten
De financieele afdeeling van den Volken-
bond heeft gistermorgen uitvoerig den finan-
cieelen toestand van Oostenrijk onderzocht.
Er werd bes'loten een algemeene nota op te
stellen, waarin punt voor punt wordt aange-
geven aan welke voorwaarden de geallieer-
den aan den eenen en Oostenrijk aan den an-
deren kant moeten voldoen, opdat de grand-
slag gelegd kan worden voor de crediet-ope-
raties welke het financieele comite wil onder-
nemen.
Verleden week vergaderde te Parijs de com-
missie der schadevergoeding en beraadslaag-
de over het goud der voormalige Oosten-
iijksch-Hongaarsche bank. Tot een besluit
kwam men niet, maar de commissie uittte
den wensch, dat de desbetreffende onderhan-
delingen tusschen de erfstaten der Donau-
i monarchie spoedig tot een besluit zouden lei
den.
De commissie nam stelling tegenover de
argumenteering der Oostenrijkers. Het betreft
hier de uitwisselinp- der Oostenrijksch-Hon-
gaarsche bankbiljetten. De Oostenrijkers be-
weren, dat die biljetten niet door den goud-
voorraad, maar door de garantie van den
Staat gedekt waren en dus tegen gewone va-
lutabiljetten kunnen ingewisseld worden.
Daartegen verzet zich de commissie, die be-
weert, dat die oude biljetten geheel! in' goud
dienen uitbetaald te worden. Gebeurt dit,
dan beteekent het natuurlijk het einde der
Oostenrijksch-Hongaarsche bank, waarvan
alle activa dan onder de houders der biljetten
moeten verdeeld worden
De afgevaardigde van Amerika in' de Wee-
ner schadevergoedingscommissie, nam nog
een derde standpunt in: hij beweert, dat de
oude bankbiljetten dienen uitgewisseld te
worden tegen den koers van het oogenblii,
dat de vrede gesloten werd.
Duitsche industriegebied uiteen te jagen,
schrijft de TeL-correspondent. Van dit hoofd-
kwartier uit werden alle ondememingen der
roode benden in geheel Midden-Duitschland
geleid. De politie is er ook in geslaagd, de
ieiders van het commun istische hoofdkwar-
tier te arresteeren. De ontdekking en uitroei-
ing van dit communistennet is een groot suQ.
ces der Hallesche politie.
Uit Bremen wordt gemeld, dat 70 tele-
foon- en telegraafdraden zijn doorgesneden.
Deze daad van sabotage werd door telefoon-
beambten ontdekt. De politie stelde een on-
derzoek naar de daders in, doch tot dusver
zonder resultaat. Ook de communisten te
Bremen stellen vergeefsche pogingen in het
werk, om de arbeiders de algemeene staking
te laten afkondigen.
Nladat de inneming der Launa Werke on
der de arbeiders bekend was geworden, werd
in Halle de electriciteitsverzorging stil ge
legd. De stad is zonder lidbt. Het tramver-
keer heeft opgdhouden.
In de omigevLng van 'Halle wordt in de
Mansfelder Messing Werke en in de Prinz
KaH mi|n in Rothenburg gestaakt. Ook de
arbeiders in de groote fabrieken in K&nnem
staken.
In Oiesibera tusschen Leipzig en Halle is
ihet station door roode troepen oezet. Er zijn
gevechten met de aangerukte
door Henri Ardeli. Naar bet Franech.
31)
Ik steek het boek toe Hij werpt er de oogen
op. En daar verandert zijn gezichtj hij kijkt
heelanaal boos en in plaats van mi] het boek
teru'g te geven, werpt hij het naar het ande-
re eind van de kamer en zegt met een stem die
ik niet van hem kende:
„Wie heeft je gepermitteerd dat boek aan
te raken
„N5emand. Het lag daar op tafel. Ik heb
het opgenomen."
Mlet dezelfde bijna hardc stem gaat hij
voort:
„Waarom neem' je boeken die niet van jou
zijn
Ik sprong overeind. Zijn toon benieuwde
inij en maakte xnij tegelijkertijd boos.
„J]e kunt zeker zijn dat ik je boek niet ge
houden zou hebben! Ik ben rerlijkP
,yDaar twijfell ik niet aan. Ik zeg alleen, dat
ei ook aan nieuwsgierigheid grenzen zijn en
dat je die grenzen bent overtreden. Het is niet
nauwgezet boeken open te slaan zonder per-
missie."
Hij sprak op zulk een strengen toon, dat
mijln oogen beneveld werden door tranen. 'Be-
knordi te worden als ik hoegenaamd geen
kwaad hadi gedaan, dat was wat te erg! En
dan nog wel befcnord door GuyOp mijn
beurt heel boos heb ik dan ook uittgeroene
„Het is niet uit nieuwsgierigheid, dat ik
dat boek hdb opengeslagen, waarvan ik den
titel zelfs niet kende, een 'half uur geleden;
het is alleen om gdhoorzaam te zijn aan den
leeraar van lMladeleine.w
„Aan den leeraar?"
„JaHij heeift ons aangeraden veel te le-
zen om onzen geest te ontwikkelen.... 'Dat wou
ik doen, natuurlijk denkende dat de boeken
van tante ernstige boekien waren.... Efl ik ver-
HDosdde nist, w sen aistraff ing woor te boijr
gm ate vu anrauv Merjfiae r
Mdjn stem beefde en de snikken stegen mij
snel naar mijn keel-. Ik heb mij opeens omge-
keerd om het Guy niet te laten meiken, maar
het was te Laat en mijn twee handen werden
gevangen door de zijne. Hij was niet boos
meer, een beetle ongerust integendeel.
„Ariette, heb ik je waariijik zooveel verdriet
gedaan?"
Maar do was nog booa op hem en ik heb
mijn handen los gemaakt.
„Laat mij losJe bent
Nu je op de hoogte gebracbt bent, gcett mj nu
mijn boek terug."
„Dat is onmogelijk, Arlette; diie noman is
niet voor jonge ntesjes geschreven en mag je
niet in handen hebben."
Ik begon te 'begrijipen.
,jOmdat het niet is, zooals het hoart, ntet-
waar?AilMjd dezelfde historic!Dlat
Parijs van jou is zeker vol dingen die niet
zoo hooren: comediestukken, boeken enz. Ik
had in Douamenez nooit vermoed dat er zoo
veel waren. Maar het spijit mij1 vreeselijk dat
je binnen gekomen bent, voordat ik in je boek
ad kunnen zien wat dat nu voor erge din'
gen waren, waar volwassen menschen zoo
veel plezier in hebben
„waar haal je dat vandaan dat za er zoo
veel plezier in uebben?"
Ik zie het wel aan bun gezichi... En't is
woedend te -worden, dat men nooit sorn-
mige glimladijes en blikken en overdenldn-
gen begrijpen kan I"
Ik zei alles wat mij! voor den geest kwam,
maar met het 'bezwarend bewustzijn, dat ik
dwaasheden verkondigde. Guy kedc mij
lettend aan, voor den sdhoorsteen staam
met gefmnste wenkbrauwen en draaienld1 aan
zijn knevel.
,^oo
nu
dend
,jlk ben niet woedendlIk wil alleen op de
hoogte komen, om niet meer zoo onwetenc
te zijn dat iedereen je uitlacfat!"
,,Heb ie soma lust om de geschiedenis van
alls misoadan te kennen, die er op de wenek l
begun wsrdsn, de lijte van all* aubteni, van
zoo, wil je mif eens vertellen, wat je
bezielt, waarom ben je zoo woe-
Buit«nland
DE ONLUSTEN IN MIDDEN-DUITSCH
LAND
Uit Halle wordt geineld, dat het in den af-
>eloopen nacht aan de veiligheidspolitie ge-
ukt is, te Halle het hoofdkwartier der com-
munistische benden in het geheele Midden-
aan den gang. 'Het spoorwegverkeer
Leipzig en (Halle is gestaakt.
In Solingen, Remscheid en Miettman is het
tot botsingen tusschen communisten en poli
tie gekomen. In Mettman zijin eenige commu
nisten in de Rijksbank gedrongen en hebben
daar 650.000 mark gestolen. Toen de poli
tie ter sterkte van omstreeks 100 man aanruk-
te, ontstond er een hevig gevecht. 'De politie
werd door 200 comlmunisten met geweervuur
ontvangen, hetwelfc ziji beantwoordden, waar-
bij de aanvoerder der eomimimisten werd
doodgesdhoten. Adiittien man werden gevan
gen genomen; verder hadden de communis
ten een groot aantal gewonden.
In Remscheid ligt dfe helft der industrie-
bedrijven stil. In Solingen, Hagen, Elberfeld
en Barmen is het parool tot algemeene sta
king bijna nergens opgevolgd.
Bij een botsing, welke na eene commums-
tisdie vergadering op de markt tusschen de-
monstranten en politie plaats hadi, werden
drie pereonen gedood en vijff zwaar gewond.
Dinsdagmorgen werd' met groote meerder-
ieid tot algemeene staking beslofen. Alle be-
drij|ven liggen stil. Vanaf Woensdag kunnen
er geen bTaden meer verschijtaen.
Het is hier verder niet tot rusrtvers torn gen
gekomen. De staatsgebouiwen worden door
militairen bewaakt.
Dinsdag zijn onderhandelingen begon ien
tot hervatting van den arbeid op de werven
van B'lohm er Voss en op de Vulkan Werke
Op de Deutsche werf is de arbeid reeds we der
vcor een deel hervat.
De dag van Dinsdag is hier rustig ver-
loopen. Er hadden nog een aantal arrestat.&n
plaats.
Hier is alles rustig; een aantal bedrijVen
ligt stil.
DE BURGEROORLOG IN IERLAND.
Naar Reuter aan sommige bladen seint ver-
telt de correspondent van de ^Manchester
Guardian" aan zijn blad een „eigenaardige"
geschiedenis uit Tralee. Hi] verzekert, dat,
toen honderden katholieken in de kerk bijeen
waren, een machinegeweer op het kerkge-
bouw werd gericht. Nadat lichtkogels waren
alle ellende, die de arme menschheid be-
droeft?"
„Daar heb ik volstrekt geen lust in... Waar
om spreek je daarvan?"
„Otodat je schijnt te branden van veriangen
weinig verkwi'kkelijke waaiheden te leeren
kennen. Jij en je zusje zijt in je nieuwsgierig
heid! monstertjes van omdankbaarhekL Men
doet zijn best de treurige ziide van de wereld
voor je te veibergen, zoodat ze je geen dde-
venhol toeschijnt en in plaats van daax dank-
baar voor te zijn, heb je geen dierbaarder
wensch dan de goede voorneroens die men
voor jullie heeft nutteloos te maken P
Ik verlang niet alles te weten", antwoord-
dt- ik een beetje beschroomd", ik began' be-
rouw te gevoelen over mijn woorden.
,JDat is nog maar gelukkig!"
maar ik wou op de hoogte zijin even-
goedl als de ParijSche jonge meisjes.... Denk
je, dat ik niet tnerk, dat ze allemaal 1 achten
om mijln naieviteit. dat ik niet zie hoe juf-
frouw d'Est&ve mdji uitlacht op haar troon van
wetensdhappelijkheidl gezetenP
„Welnu, des te erger voor haar en voor al
degenen die op haar gelijkenIk zeg het je in
alle oprechtheid, Arlette, je behoeft de opdnie
niet te benijden, die wij over die meisjes heb
ben
„0 Guy, is die opinie niet giunstig?"
,yHet is zou ik denken ten minste niet de
opinie, die ziji van' plan zijn ons in te boeze-
menen ik verzeker je, dat het stellig niet de
opinie is die wij graag over onze zusters hoo
ren uitspreken. Blijlf je zelf, Arlette. Je zou
te veel verliezen bij de ruil als je op die ande-
ren geleek....."
Hij glimllachte even en zei vriendelijk:
„Verander je zelf maar niet, andere zou je
vader zijn Bretonsch bloempje niet hericennen
als hijl het terugziet en hijl zou met recht
het ons ten bwade duiden."
„Is het waar Guy, is't heusch waar, ver
lang
ge meisj
„Dc heb maar wensch en dat is ie zoo
lang mogelijk de kledne Arlette blijtft, die hef
in d« falaist hard op li«p, die op een
afgescboten, werd voile laag op voile laag
door de kerk geschoten. Na vijf minuten
hfeld het vuur op. De kerkgangera wierpen
zich toen het schieten begon, op den buik en
bleven alien ongedeerd. Naderhand keurde
de deken van de kerk in zijn preek de wan-
daad ten strengste af en verklaarde hii, dat
de aanval een begin was van den strijd tegen
de Iersche kerk
Wie zijn nu de daders?
Een enkele lezer denkt misschien: wel na
tuurlijk die Sinn Feiners weer.
Men lette er echter op, dat het bericht de
daders niet noemt Het zijn bijgevolg de En-
gelsdie soldaten. De correspondent van de
„Manchester Guardian" vertelt er dat in het
nummer van 28 dezer natuurlijk we I bij.
Een „eigenaardige" berichtgeving.
President Harding heeft aan het Ameri-
kaansche steuncomite in Ierland een telegram
gezonden, waarin hij zich aansluit bij de be-
weging, welke ten doel heeft door vrijwlliige
bijoragen een som van tien millioen dollar
voor het steunfonds bijeen te brengen. Het
volk van Amerika zegt hi} zal nooit
doof zijn voor een verzoek om hulp in naam
van de lijdende menschheid. De ellende, die
in Ierland heerscht, doet een beroep op de
rijkste lieden van ons land, waar zooveel
menschen door banden van verwantschap met
Ierland zijn verbonden.
DE TEGENREVOLUTIE IN RUSLAND.
Vol gens een telegram uit Helsingfore heb
ben de contra-revolutionnairen in Wit Rus-
land de stad Minsk bezet. De 18e roode di-
visie is naar de contra-revolutionnairen over-
gegaan en heeft een democratische Wit Rusr
si^he republiek uitgeroepen.
Over Lemberg wordt gemeld, dat thans om
Kiew verfrittera gestreden wordt De toestand
der stad moet vreeselijk zHn, daar de inge-
sloten BolsjewiM een ontzettenden terreur
uitoefenen.
In Zuid Ruslamd zijn op groote schaal Jo-
den-vervolgingen uitgebrofen. De stad
Schitomir is door anti-Bolsjewistisdie ele-
menten voor een deel neergebrand en geplun-
derd, terwijl er vreeselijke Jodenslacntmgen
plaats .hadden.
Uit Wladiwostok wordt gemeld, dat anti-
bolsjewistische troepen veracheiddne steden
in Siberia bezet hebben en tot op 12 werst
van Omsk opgerukt zijn, waar de bolsjewis-
verderen opi
ten him verderen opmaradh stuitten. Er wordt
beweerd, dat ook de 12e bolsjewistiscfae divi-
sie naar de opstandelingen is overgegaan.
DIE INITERNATIONtAiLE SOCI AL ISTI
SCHE OONIFERENTI'E.
Een Reuter-telegram uit Parijs rneldf, dat
de intemationale sodalistische conferentie,
die faeden te Amsterdam zal worden gehouden
ter bespreking van de quaestie van net alge
meen econoxnisdh herstel, omvatten zal met
uitzondering van de bolsjewisten en commu
nisten de vertegenwoordigera van de oude
Tweede Internationale, van degenen. die de
Tweede Intemationale verlieten zonaer zich
de 'Derde aan te sluiten en de vertegen
woordigera van het Intemationaal Vakver-
Ixmd.
De afgevaardigden van de Fransche So-
cialistisdie partij Rozier en Aubriot, het ge-
meenteraadslid Bruner, de oud-afgevaardig-
de Jobert en Jerome Levy, IMlarcd Huart, de
oud-geunifieenden Renaudel, Longuet, Blum,
Aiuriol en Lebas en de afgevaardigden en. C.
O. T.-isten Jouhaux en Merrheim zullen
Franlcrijk vertegenwoordigen.
avondi heel koud, heel nieuwsgierig en heel
verschrikt uit h/aar Bretagne bij ons is geko
men en die mij veroorlootfd heeft een groote
vriendi van haar te worden.
Hiji zweeg even. Hij scheen na te denken en
toen zei hijl met een vriendelijk lachje:
.Zouden we nu maar geen vrede sluiten?
Weiger je mij je hand nog??"
Vol gerouw stak ik hem tot eenig antwoord
mijn' oeide handen toe en ik fluisterde want
ik was wat bang voor't geen hii zeggen zou
„Guy, ik ben slecfat ^oweest, maar ik be-
lcof je niet meer nieuwsgierig te zullen zijn
„Afg€sprokenVoor je eigen bestwil Ar
lette neem ik je belofte aan
En zoo is net onweer afgedreven... Oeluk-
Idg!
1 Januan.
Is het mogelijk vader, dat ik het jaar heb
kunnen beginnen, ver van u vandaan, zonder
u te herhalen, alles wat ik u toewensch, zon
der die kussen te ontvangen die uw Idndje
zeggen dat u evenveel van haar houdt als zij
van u, dat wil zieggen met het beste wat ze
heeft in haar hart! Och, waarom is u niet
hier? Als u bij mij was en Yves, Corentin,
juffrouw Catherine, de kapitein, dan zou ik
niets meer te wenschen hebben!
Hlet eerste waar ik vanmorgen aan gedacht
heb is onze scheiding en ik voelde mij dade-
lijk afschuwelijk droevig! Ik stelde mij u
voor alleen daar ginds in ons huis, denkende
aan uw Arlette, Ie u todh wel wat zult mis-
sen, ofsahoon u haar onmeedoogend l ang van
u verwijlderd houdtToen heb ik u zachtjes
de lieve woordljes toegeflonsterd, waar mijn
hart voor u vol van is, net of u mij hooren
konEn ik bad zulk een vurige begeerte
u te doen voden dat ik in gedachten hij u ben,
ik zoo dwaas was mij te verbeeld
dat
en, dat
en
mijn wensch naar u toe ging en u genoege
deed. Ik heb een brie#,, die van morgen geko
men is, zoo dikwijlls overgelezen, dat het pa
pier er bijtoa van versdheurd is
Ze hebben mij alien hier bedorven! Niet
alleen tante, Cbariotte en Madeleine, maar
ook Guy, die mij dezelfde nieuwj aarscadeaux
gwhiurdl heeft als aan Madeleine en nog
a Gm
kef"
zijn uoj
dus wel
veroarl
amenez
bloemen en bonbons. Ik heb hem heel hartelijk
bedankt; maar ik kon todi niet zoo yroolijk
zijn als gewoonlijiki. Al mijn gedachten waren
te 'Douamenez....
iFn dan, tante en Charlotte, die twee da-
gen te voren waren' thuis gekomen, zoo geluk
kig te zien weer bij elkaar te wezen, dat maak
te mij te jaloeredh.De was zoo ver weg uit
Parijs, dat ik niet verhaasd was toen Ouy zei
met die heel lieve stem als hij een beetje zacht
jes praat:
Arlette lief, je bent in Bretagne, niet waar?
y Waarom ben ik er niet in wer-
Mevrouw Morgane en Blanche
altijid te Ghhteaulin, hij' moet zich
il alleen gevoelenHSj zal om die
- epidesme aan die jongens ook niet
hebben bij hem te blijlven te Dou-
en die nieuwjaaradag zal dan ook
wel heel freurig voor hern zijn r
,^eg, weet je wat je doen moest? Hem een
woordje zenden waardoor hij' weet, dat je aan
hem denkt 1
„Hoe zou dat kunnen?"
„Wel door een jelegram. Ik weet zeker dat
dit hem veel plezier zal doen."
'Ik sprong op van vreugde bij die gedachte
en Guy voegde er bij:
,,'Sdirijff jjii je telegram op. Ik zal hem da-
delijk verzendien als we uiit de kerk komen."
,,Ga je daar meer naar toe?"
Fffij begon te lachien.
,jOp den eeraten dag van ft jaar, wat doet
een man d'an niet, die doordrongen is van
den emst van het leven f"
Ter eere van het nieuwe jaar misschien ook,
is hij zelf mijn telegram gaan wegbrengen.
Welk een vurig gebed heo ik dan ook voor
hem gedaan hij die mis terwijl hij naast mij
zat, ae laatste van onze rij! Bij het uitgaan
van de kerk heb ik het hem gezegdi, omdat ik
niet wist hoe ik hem danken zou voor dat
plan van het telegram. Zijn oogen kregen die
zonderlinge uitdnikking die ik zoo graag zie
zonder haar te begrijpen maar op zijn gewo-
nera gekscherenden toon zei hij
,Je bent hat liefste „vriendinnetje", dat men
rich denken kan, Arlette!"
(OMR wttfl)
t
DirectcurG. EL. KRAK.
RoofdrcdactourTj. N. ADEMA.
De zaak tearen den heer J. de G-, kamtoor-
houder der Posterijen te Schermerhom, die
op 22 Mia art jl dloor de rechtbank te Alk-
Tnnnr jg viijgo&prokon Van een hem ten laste
gHegd misdxijf, heeft oo'k bin ton onze ge-
meente de algemeene aandacht getrokken.
Niet alleen is ctoarwor groote belangstel-
ling igetoond omdat de beklaagde een bekend
en geziea burger is, maar tevens omdat de
sank iets raadseLachtiga theeft waarvoor men
tot duaverre tevergeefa naar eene opkwainig
gezocht heeft.
De van het plaatsen van een valache hamd-
teekening op een postwissel van 45.75 ver-
diaehte postambtenaar blijkt een man van on-
besproken gedrag te zijn, wethouder der ge-
meente, een man die in goeden doen verkeert,
die jaren lang zijn verantwoordelijke taak op
de moest accurate wijze tot groote tevreden-
heid zijner euperieuren vervuld heeft.
Zou deze man, zijn positie, de toekomet
van zijn vrouw en kind op het spel zettten om
eich een bed'rag van 45.75 toe te eigen/an?
En dit doen op een wijze die abeoluut niet
van eenig misdadiig overleg getuigt?
Deze beklaagde heeft niet getraioht de Jua-
titie door een onwaarachijnlijk verhaal op een
dwnalspoor te leiden om ten alette door ge-
abrelk aan be wij s zelf vrij; te krunnen uitgaan.
Hij heeft, in het besef van zijn onachuld, die
eenvoudige toedraicht van bet gebeurde me-
degedeeld, den man aangewezen aan wien bij
■op een bepaalden daig en een bepaald uur het
•bedrag van 45.75 zou uitbetaald hebben.
Dat is het algemeene oordeel van ben, die
dezen kantoorhouder kennen en van de behan-
deling der zaak voor de Alkmaareche xecht-
bank hebben kennis genomen.
Wij geven gaame toe dat de Jhetitie voor
een lastig en moeilijk oploebaar raad-sel ge-
etaan heeft.
Zij heeft op de getuigenverklaringen af te
gaan en tegenover de mededeelinigen van den
meen belang raakt omdat het rechtsgevoel
van het volk er door geachiokt is geword'en.
Het is dit, dat de heer De G., wiena aehuld
zoo weinig vasteitond, dat de rechtbank hem
ten elotte heeft moo ten vxijspreken, drie en
een halve maand' in voorloopige heehtenis is
gehouden.
Drie en een halve maa^d heeft men, on-
daniks het verzoek om violating, dezen amh-
tenaar d'er Poeterijen, dezen algemeen gun-
stig bekend staanden wethouder van Steher-
merhorn, aobter slot en grendfel gehouden.
En dat waarom
Er kon geen vrees voor ontvluchting be-
staan.
En er kon ook geen vrees voor herhaliing
van het miedrijf zijn, daar de heer De G. door
de Posterijen geschorst was totdlat in zijn
zaak uitspraak was gedaan.
Waarom dan deze onmenachelijke mia&toe-
gel, waarom dan den man gestraft met dine
en een halve maand heehtenis nog voor de
rechtbamk in openbare zitting gelegenheid
had te constateeren, diat deze beklaagde moest
vrijgeaproken worden?
Vrijigesprioken, dus zondier achuld te zijn,
miaar desniettegenstaande drie en een halve
maand ontrukt aan zijn gezin, drie en een
halve maand in opspraak als een gevaarlijk
man, die men achter slot en grendel houdt.
Miaar waarom dian dat alles
Omdat <fe voorloopige heehtenis zoo iets
verachxifckelijks is, dat een beklaagde, die
niet bekennen wil en zonder wiens eigen be-
kentenis men de zaak niet kan oplossen, uit
wan hoop maar zal vertellen wat men graag
hooren wil
Dat zou onmensdhelijk zijn.
Ook die pijnbank diende destijds om ver-
dachten tot een bekentenis te brengen.
En menig onsohuldige heeft bekend als de
pjjn niet meer te dragen was.
Miaar die pijnbank-tijd, ligt ver achter ons.
En nu, in het jaar 1921, hebben wij er
slechts afschuw voor, zooals wij die afschuw
gaan en Legeuover mwcuwuiigwi van i
beklaagde stoat de pertinente ontkenninig ook hebben voor de pijnbank der voorloopige
van den getuige Van dlen Bos, dat hem per-
soonlijk het geld door beklaagde is uitbetaald
geworden, terwijl bovendien de echriftkundi-
gen verklaard' hebben dat de op den postwis-
®ei voorkomend'e handteekening niet door be-
doelden Van den Bos geplaatst is geworden.
Tnderdaadi, hoe het geaond verstand en
daamaast het gevoel, gewelkt door den indrul
die men van de behandeiing van deze zaak
heeft opgedaian, ook op een absoluut vrijplei-
ten van den 'beklaagde wijzen, hot kan daar-
naast niet ontkend worden, dat de zaak iets
raadselachtigs heeft, dat ze door de pertinen
te getuigenverfclaringen van het echtpaar Van
den Bos een puzzle geworden is, die de recht
bank niet heeft kunnen oplossen.
De rechtbank heeft den heer De G. vrijge-
epro'ken.
Zijn echuld was dus niet te bewijzen.
Miaar ook na de openbare behandleling dozer
zaak vraagt menigeen zioh af wie dan wSil de
•chuldige is.
Wij1 zullen hierop niet daeper ingaan.
Het zou nog, wamneer de heer De G. ver-
oordeeld werd en nu de Offieier ran Justii-
tic in hooger beroep is gegaan is die moge-
lijkheid niet uitgesloten op <onzen weg kun
nen liggen te trachten een naar het algemeen
oordeel onschuldige vrij te krijgen, H ligt niet
op onzen weg bij vrijspraak van.1 den kantoor
houder nai>-r een scbuldige te zoeken.
Dat is de taak van' politic en justitie.
Maar er is iets andiers, iets dat het alge-
heehtenis, wannJeer deze uitlsluitend moet
dienen om verdachten tot een bekentenis te
dwingen.
De recbterlijke autoTiteiten', zij; die den eer-
biedl veer het necht moeten hoog houden,
dienen zich van 'kleine middelen te ontbouden.
Zij moeten alles nalaten wat den indruk
zou 'kunnen vestigem, dat zij; de groote rnacht
hen over hun medemenschen.' gegeven, mis-
bxuiken.
Door handelinigen alis waarvan nu de heer
De G. de dupe geword'en is, schokt men het
rechtsgevoel van de groote massa van het
volk.
En dit is van nog vrij wat grooter beteeke-
nis dan de vraag of de bewuste kantoorhou
der aan het hem-ten laste gelegde al dan niet
schuldig is te achten.
om
