Alkmaarsche Gouraot
Hondard Drle en Twlntlgste Jaargang.
Dins dag 12 April.
Feuilleton.
Neef Griiy
Stadsnieuws
SOC1AAL-DEMOCRATISCHE
GEMEENTERAADSLEDEN.
Zondag hield de Vereeniging van Sociaal-
Democratische Gemeenteraadsleden in „Noord
Holland Noord" in het gebouw „De Unie"
haar derde algemeene vergadering.
In zijn openingswoord heette de heer K.
van't Veer (Alkmaar) de aanwezigen harte-
lijk welkom en deelde tevens mede, dat tot
verdere ontwikkeling der raadsleden meerdere
'vergaderingen gehouden zullen worden.
De heer Jos. Loopuit, lid van het Partij-
bestuur, behandelde het onderwerp: „Het
Wethouderschap voor Soc.-Dem. Gemeente
raadsleden". Spreker gaf te kennen, dat het
onderwerp altijd actueel is, doch op het
standpunt moet blijven staan van het Am-
hemsche Congr^s. Een wethouderszetel kan
onzerzijds geambieerd Worden op een door
ons ontworpen urgentteprogram dat door die
andere partijcn aanvaard is, dodh de fractie
moet sterk genoeg zijn. De strijdwiize onzer
partij moeten wij algemeen in het licht stel-
len, vooral wat zij geweest is en wat zij be
hoort te zijn; zij neeft een verleden achter
den rug, waarmede zij niet kan breken Zij is
opgekomen en groot geworden in den strijd
tegen het negatisme (anarchisme, communis-
me, enz. Wat wij binnen het raam van het
kapitalisme kunnen verkrijgen, moeten wij
veroveren. Het strijdkarakter onzer partij
draagt een hervormingskarakter; dit is ons
altijd eigen geweest en behoort zoo te blij
ven wanneer wij ons op het standpunt
plaatsen van het negatieve, dan vendwijnt de
partij evenals het Algemeen Nederl Werklie-
denverbond, zoo ook zal het anarchisme ver-
dwijnen. Waar Dr. H. Gortcr, aldus spr., de
idee verkondigt, dat alleen gepropageerd
moet worden, meent spreker, dat men ook de
consequentie van de propaganda moet aan-
vaarden. Wie dat niet doet, moet buiten het
politieke leven blijven. Zoowel de propaganda
als de hervorming moeten beiden worden
aanvaard. Welke de belangrijkste is, is ons
volkomen vreemd, doch is geen politieke
kwestie. In elke tot stand gekomen hervor
ming voor de arbeidersklasse ligt een massa
propaganda voor de partij. Het behaalde in
wetgevende lichamen kan dienstbaar worden
gemaakt om andere arbeiders tot onze partij
te trekken. Wanneer de partij door e£n per-
soon in den Raad is vertegenwoordigd, dan
behoort propaganda gemaakt te worden,
doch zoodra onze politieke invloed1 groeit,
dan moeten wij de voorstellen met meer po-
sitiviteit bestudeeren. Bij een sterke fractie is
het den aangewezen weg, dat de raadsar-
beid wordt verdeeld. Een verkeerde stelling
vindt spr., wanneer men zijn tegenstander
als minderwaardige rangschikt.
De S. D. A P. staat in de oppositie tegen
het kapitalistische stelsel, welk stelsel ver-
schillcnde deelen omvat die toch 6en geheel
vormen. Het politieke systeem uit zich in de
regeerende lichamen, het economische in de
vakbeweging. Waar de bezittende klasse een
bolwerk bezit, moeten wij trachten daar bin
nen te dringen en er uithalen wat er in zit
Door ons is nimmer in den Raad gezegd:
„Wij willen in geen commissie van bijstand",
doch in elke commissie rioeten wij een plaats
zien te veroveren. Wij moeten in commissies
van bijstand de wethouders dwingen in die
richting, waar wij hen willen hcbben. De
drijfkracht moeten wij gebruiken ten dienste
der partij. Onze oppositie moet van invloed
zijn. Hoe grooter onze invloed, hoe grooter
eischen de burgerij kan stellen. Zij is niet
gediend van politieke redevoeringen, maar de
tijd' is dan aangebroken om zelf achter de
groene tafel plaats te nemen. Het wethouder
schap is geen princip'eele kwestie, doch een
kwestie van- tactiek. Een kleine fractie kan
wel eens voor de consequentie geplaatst wor
den om een wethouderszetel te ambieeren,
terwijl een grootere fractie een gunstiger tijd
afwacht in verband met de samenstelling
van den Raad.
Hocwel Dordrecht voor onze partij geen
geschikte overeenkomst bood, hebben wij
daar voor een poos geleden onze wethouder
teruggenomen, doch nu heeft de partij zich
uitgesproken voor de aanvaarding van een
wethouderszetel. De noodzakelijkheid doet
zich somwijlen voor tot afwijzeo, terwijl het
praktisch is een zetel te aanvaarden.
Thans is het moeilijker om iets te bereiken
dan voorheen, doch dit mag geen kwestie zijn
om ons buiten den Raad te houden. Als
raadslid heeft men minder kopzorg dan als
wethouder, doch dat is een gradueel, maar
geen principled verschil
,De peri ode in de arbeidersbeweging is an-
ders dan vroeger. Nu staan wij voor grooter
hervormingen, doch wij moeten dit bereiken
met stukken en brokken. Onze hervonnings-
arbeid komt ook aan op de intdligentie van
den persoon en hiervoor verwees spr. naar
den Rotterdamschen wethouder der levens-
middelenvoorziening. Stulemeijer en De Mi
randa, de Amsterdamsche wethouder. Een
goed stuk hervormingsarbeid wordt verricht
door den Haagschen wethouder van onder-
wii9 Alberda.
Wethouders behooren altijd contact te hou
den met hun fractie doch de wethouder moet
niet beschouwd worden als een boodschap-
penjongen, maar is een vooruitgeschoven
post. Voor een klein verschil in het college
van B. en W. mag hij zich niet terugtrekken
.Over ondergeschikte dingen kan een wethou
der niet altijd met zijn fractie consulteeren,
maar wanneer groote dingen in aantocht zijn,
dan behoort een wethouder zijn mede-fractie-
genooten in te Iichten en dan kunnen er be-
sluiten genomen worden. Zoo'n verhouding
is goed en vruchtdragend. De wethouders be
hooren m&r overleg te plegen met hun frac
tie, dan met B. en w. Ook behoeven zij ^jch
niet te binden aan B. en W.ze zijn geen mi
nisters Een college van B. en W. behoeft niet
homogeen te zijn, maar bepaalde afspraken
behooren te worden uitgevoerd.
Het raadswerk is een goed werk en dringt
werk in Den Haag; het wordt meer geappre-
beter tot de burgerij door dan het regeerings-
cieerd. Met een wethouder moet men van Het
raadswerk maken wat er van te maken is.
(Applaus).
Van de gedachtenwisseling werd door en-
kelen gebruik gemaakt.
De heer Hidma (Hoom) wilde er vooral
op wiizen dat wethouders niet worden be-
noemd uit eerzucht en misschien ook nog on-
geschikt zijn.
De heer Singer (Avenhom) vond dat er in
groote plaatsen met het werk onzer wethou
ders wordt medegeleefd; hun werk wordt
be- en veroordeeld. In kleine plaatsen is net
moeilijk werk.
De heer Bakker (Oudkarspel) achtte een
wethouderszetel een verzwakking voor de
propaganda
De heer Westerhof (Alkmaar) gaf te ken
nen, dat een commissie van bijstand de raad
in het klein is, en zij heeft geen meerdere ver-
antwoordclijkneid dan in den Raad. Wan
neer een commissie adviseert, dan heeft dit
in den Raad grooten invloed. Een commissie
van bijstand is geen schakel tot het wethou
derschap. De strijd om de macht in de ge-
meenteraden wordt door de bougeoisie inge-
zien. Spr. was van meening, dat het op net
Amhemsche Congres aangenomen urgentie-
program gehandhaafd moet blijven en de sc-
cialisatie-paragraaf niet mag ontbreken. Wan
neer de burgerliike raadsleden ons program
aanvaarden en dit niet bchoorlijk uitvoeren,
zullen wij dit aan emstige kritick onderwer-
pen Mocht evenwel de socialisatie-paragraaf
ontbreken, dan mogen wij geen wethouders
zetel ambieeren Met een goed omlijnd urgen-
ii('program kunnen de wethouders veel doen,
hetwelk groote propqgandistische waarde
heeft.
Nadat de heer Loopuit de sprekers had be-
antwoord, werd besloten de volgende verga
dering te Hoom te houden
Met een opwekkqpd woord sloot de hem-
Van 't Veer deze bijeenkomst.
WAAROM GEIOBGANISGEERD.
door Henri Ardell. Naar het Fransch.
38)
En zonder zich in't miinst te geneeren, pak-
te hij den kwaionigen beet en diende hem een
korte maar krachtige straf .toe, voordat
iemandl tijd had gehad tusschenbeide te ko-
men.
„Mijnheer, o mijinheer, laat dat!" smeekte
Anlette, vol medelijden met den gililenden klei-
neni Felix, waarhij, het zusje au ook haar kre-
ten voegde.
„Trek het u niet aan, juffrouw. Ik heb hem
aan zoo iets gewend. 'Hij weet dat hij zwijgen
mioet als zijn geliefde vader het hem beveelt...
Zoo niet, d'an' wordt hij gestraftN!u is het
afgeloopen. G'a heen jongen."
En geheel buiten adem, gaf hij den schuil-
dige de vrijheid terug, terwijl hij zelf in- han-
den viel van den opzichter, die het gerecht ver-
tegenwoordigde.
„Miaar Louiise die man is heel eenvoudig
idiootLaten we neengaan. Je bait zeker wel
gesticht," fluisteide Guy mevrouw Chausey
toe.
f lij had dolle lust in lachen uit te barsten1
bij het belachelijke van dit heele tooneel: mijn-
heef Amelot hevig te keer gaande .tegen den
veeleisehenden opzichterArlette trachtende
met blikken Felix te troosten, welke met voch-
tige en diroevige oogen naar de vlekken keek
die zijn traneni hadden gemaakt op zijn kers-
roode das, terwijl de stijflioofdige Pauline
opnieuw begoni om den kamed te dwingen.
„Als wij die lieve kinderen nu eindelijk eens
naar den kameel brachten," steide mevrouw
Harvet glimlachend voor.
Mlaar de hoeveelheid geduld waarover m#-
touiw Chausey Icon besdhikiken was uitgeput
i en de beperktheid van begrip waarvan de
oude dame bij deze gelegenheid blijk gaf, be
gon haar te vervelen. Zonder te antwooiden
op het' voorstel omtrent den kameel, antwoord-
de zij dan1 ook:
„Lieve mevrouw, u zult ons well exuseeren,
als wij u verlaten, maar ik moet nog in de
stad zijn en ik vrees dat ik al laat kom voor
rnijn afspraak."
.,Wat, wou u heengaan? Dat is toch1 niet
mogelijk! Mijinheer Amelot is verklaring gaan
geven.... wacht even .tot hij terugkomt.... Het
zou hem zeer spijtea, als hij geen afscheid van
u kon nemen. O, kijk, daar komt hij aan P'
All was de goede vrouw nog zoo welspre-
kend geweest, het had haar niets geholpen.
Mlevrouw Chausey was vast gesloten. Zij
moest dus afscheid nemen van de tante en1 het
nichitje, om van Guy niet te spreken, die zoo
vroolijk gestemd was als de huwelijfcspreten-
dent net weinig scheen te wezen. En met een
roode kleur en woed'end over de sc&ne, die hij
gehad had met den opzichter van den winter-
tuin Amelot mevrouw Chausey en haar nicht-
je...."
„Welnu, 'Arlette, hoe vimd je per slot van
rekening en op je geweten af dien lieven va
der?' vroeg Guy, toen ze d'e serre uit waren.
En hi} deed' die vraag op zulk een1 grappi-
ge roanier, d'at Arlette in een schaterlach,
dien- ze zoo lang had1 moeten uithouden, uit-
barsftte, een toch zoo vroolijk, zoo klaterend.
zoo 'luid, dat mevrouw Chausey en Guy niet
konden nalaten mee te lacheni
,jDit lieve vadertje is een belachelijk man
en abominabel ruwt"
„Albominabel? NSets meer dan dat? H6!
wat ben je strengZeg, zou je niet graag een
dergelijlken man willen hebben?'
„Een dergelijke man? Waarom vraag je
mij d'at?...- Is hij—.."
,.W«1 neen, Guy sdiert»t," kwam mevrouw
Chauaay haasfig tueechemeide. „Woat niet1
bang, lieverd. Ik verzeker je, dat niemand van
ons het in zijn hoofd krijjgrt je ooiit te laten
trouwen met zulk een1 belachelijk wezen als
dit is
En Arlette vemam niet, dat zij d^en dag
de heldin geweest was van een IcenniamalfiTig
X.
Zij hoorde het de volgende dagen ook niet;
en evenmin vemam zij dat de beschermeling
van mevrouw Hlarvet haar een weelde-schep-
seltje genoemd had!, niet in staat de rol in zijn
huis te vervullen, die hij haar toedacht, die
van huishoudster e%. tevens boeman voor de
twt« kinderen.
iDaarenboven, zij dacht niet meer over den
onbekende dien het toeval meende zij, op haar
weg bad geplaatst. E6n enkele gedachte ver-
vulde haar nu geheel en al. Want den dag na
de ontmoeting in den wintertuin had mevrouw
Chausey een brief gekregen van juffrouw Ma-
louzec met de tijding dat de dokter, die gedu
rende de epidemic veel te veel van zich zelf
gevergd had, aan zulk een emstigen aanval
vam.zijn bartziekte leed, dat men voor de af-
loop vreesde en dat een spoedige overkomst
van Arlette noodzakelijk sdieen. In ieder ge-
val, haar tegenwoordigheid zou goed doen
aan haar vader, die nu erkende zeer geleden
te hebben onder de scheiding welke nij zelf
geeischt had. Juffrouw Gamerine verzocht
mevrouw Chausey Arlette voor te bereiden
op den plotselingen terugkeer en voegde er
bij dat zij. haar zelf zou schrijven om haar te
zeggen dat zij voor zaken te Parijs moest we
zen en haar mee terug zou nemen naar Dou-
annenez.
Twee dagen daama was er een telegram
van jufrouw Catherine. De toestand van den
dokter werd zeer emetig, hij kon in een aan
val weggerukt worden en de oude juffrouw
Catherine kwam Arietta dadeltjk haun.
Provindaal Nienws
UIT ZUIDSCHARWOUDE.
Zaterdagavood werd in het locaal van
den heerlCramer de tweede vergadering ge
houden van de verzetcommissic tegen den
aanslag inzake't faillissement van de Coope-
ratie vooruit. Ook deze vergadering werd ge-
presideerd door den heer Bartten die meedeel-
de dat op het oogenbiik de zaak aard'ig aan
het rollen is doord'at als gevolg van de aan-
geboden en geweigerde kwitant:es te Zuid-
jcharwoude een zestal leden gedagvaard' zijn
om deze maand voor de rechtbank te verschij-
ncm. Zij hebben de deurwaarder aan de deur
gehad1 die de dagvaarding heeft thuisbezorgd.
Door den heer P. Zeeman werd hiema op
verzoek van den voorziitter verslag uit ge
bracht van het onderhoud d'at de commissie
van drie personen met den curator en- met den
advocaat heeft gehad. 'Hij-releveerde daarbij
het besluit dat in de vorige vergadering ge
nomen is, weet niet of alien die aanwezig zijin
gekomen zijn als pcrotcsteerendcn of dat er
zijn die van de verklikkcrsdienst aanwezig
zijin. In verband met enkele besprekingen zag
het bestuur gaarne dat de laatsten als ze er
zijn gingen vertrekken. Hij veritrouwd echter
dat alien als protesteerenden aanwezig zijn.
Hij wees er verder op dat er in de ccodpera-
tie veel gebeurd is, steeds een open vraag
blijft waar de groote tekorten beland zijn,
doch er door het bestuur dat den laatsten tijd
zittimg had wel eenig licht ontstoken is; wat
hoop gaf, dat er voor deze verzetvereemging
iets te doen is.
Ik deelde aan den curator mee, dat het fail
lissement het gevolg geweest is van schrome-
lijke tekorfkomimgen zeg het hier en zal het
ook voor den rechtbank herhalen.
Enkele ingezetenem uit Zuidscharwoude
hebben de eer de eerete beurtt met de dagvaar-
dingen! te krijgen, ik ben er ook bij en ik ver-
moed! wel dat ik de eerste zal zijn die zich
zal hebben te verdtedigen.
Ik heb aan den curator geschreven dat ik
niiet weiger te betalen, mits de eisch' van beta-
ling rechiivaand'ig is, dat ik meen dat eerst
andere dingen moeten gebeuren. Ik heb als
mijn meening te kennen gegeven dat art. 25
gehandhaafd moet worden als men art. 37 in
toepassing wil brengen, want dat verscheide-
nen betalingen zip gedaan waarvan den
voorzitter niets bekend is.
Langen tiid1 is volgehouden dat ketting en
smokkelhandel buiten de oo6peratie omgingeni,
toen ik en meerderen met mi] eenigen tijd in't
bestuur gezeten hadden, werden we meer en
meer gewaar, dat wel degelijk de ketting en
smokkelhandel met miedeweten en voorkennis
van het dagelijks bestuur heeft plaats gehad.
Die ini de gelegenheid zijn een uittreksel
uit de nottulen bij. mij te komen inzien zal ze
ker tot dezelfde conclusie komen.
Ik heb er op gewftzen dat er belangrijke
bedragen zijn uitbetaald in hoofdzaak aan
een drietal personen die in de onmiddellijke
nabijheid van bedrijfsleider en dagelijks be
stuur stonden, heb bedragen en datums ge
noemd, heb gezegd, dat er is gehandeld in
strijd met een notarieele acte en sdmftelijke
overeenkomst, zal dit ook voor de rechtbank
herhalen.
Veel meer is niet in orde geweest, met de
loopers werd1 in strijd met het H. H. regle-
ment soms in 13 weken niet afgerekend, met
gevolg dat belangrijke bedragen niet thuis-
gehradrt konden worden, ook daarvan zijn
be wiizen voorhanden'.
We wezen er tevens op dat afschrijVingen
teniet ged'aan zijn waardoor geflatteerde ba-
lansen verkregen werden, dat de acccoun-
tant van dten bond een tekort in kas consta-
teerde van f 3000,wat nooit terecht geko-
Zij was zeer ontsteld geweest, het arme
kind, door die plotiselinge oproeping, niette-
genstaande alle voorzorgeni die mevrouw
Chausey met haar groote genegcoheid had
genomen, ze had haar den waren toestand
van haar vader niet durven openBaren. Bij "t
denkbeeldl alloen heen te zullen' gan gevoelde
Aritte een vreugde, die het medelijdend1 hart
van mevrouiw Chausey omtzettend aandeed.
Em toch, hoe vreemd het ook ziji! van het
oogenbiik af aan dat zij wist te zullen vertrek
ken, was hoor opgewekte vroolijkheid verdSve-
nen. Een.' gevoel van smartelijke scheiding
'kwelde haar tolkens als de gedachte aan haar
aanstaand vertrek bij haar op kwam.
Dq^, dat gelukkige leven in' dit gezin waar-
in zij zoo vol liefde was opgenomeni, het was
gedaan. Gedaan die heerlijke muziekavonden
met Guy, haar lange gesprckkeni, him wande-
lingen!
En' daarenboven, een plotselinge angst
greep haar aan. Juffrouw Malouzec was pas
aangekomen. Daar zij maar een nacht in Pa
rijs zou blijven had zij aangenomen bij me
vrouw Chausey te logeeren, cn met aandrang
vroeg Arlette haar alles omtrent haar vader,
verbaasd, spoedig ongerust over de terughou-
dendheid van de oude dame bij haar anit-
woorden, en vooral door de emstige uitdruk-
king van' haar gezicht.
..Juffrouw Catherine, vertel mij wat meer
van vaderIk weet om zoo te zeggen nu
niets meer van hemZijn brieveni, zijn haast
geen1 brieven ie noemen, zoo kort!"
Juffrouw Mlalouzec aarzelde, zij trachtte
den slag te verzachten dien zjj het kind moest
toebrengen.
„Hij heeft het al dien tijd heel dfuk gehad1,
meisje liefen daarenbovenhij is lijden-
dc."
„Liidende?Waarom zegt u dat op dien
toon?'
„Mlaar Arietta, ik zag het op aan heel ge-
men Is, enz.
Vergadering, het waa voor mij die met al
deze punten bekend ben geworden, niet moge
lijk mijn krachten aan het verzet niet te ge
ven en ik zal al mijn medewerldng verleenen,
naar ik meen in het algemeen befang en ook
ter wille van het mijne. Het zal moeten blij-
ken of het recht kan zegevieren. Ook werk ik
met al mijn ijver mee, opdat er elat reinetg-
met al mijn ijver mee, opdat er later niet ge
zegd kan wordenzullie hebt er niet aan mee
gedaan.
Er is verder gewezan op het te laat bijeen-
roepen van de leden vergadering, op de onvol-
doende omschrijving op de agenda/ Of een en
ander aanvechtbaar is, zal de tijd wel leeren.
'De heer Olthof die mee een bezoek gebracht
heeft, had aan het meegedeelde door den heer
Zeeman weinig toe te voegen en ook de voor
zitter meende, dat een en ander zoo duidelijk
mogelijk is weergegevea.
'De voorzitter decide nog mede, van den cu
rator de toezegging te hebben ontvangea, dat
geeni verdere kwitant'ies of dagvaardingen ge-
zonden zullen wordien aan hen die meeprotes-
teeren, zoolang de zaak van de nu gedagvanr-
den niet afgewikkeldl is. Nadat nog enkele
j vragen waren gesteld en naar genoegen be-
antwoord elk nog een kleine biidrage had ge-
stort voor eventueel verdere koeten, werd de
vergadering gesloten.
UIT KOEDIJK.
Zondag herdacht de muziekvereeniging
..Aurora" haar 30-jarig bestaan.' Een feest-
commissie was samengesteld. 'sNamiddags
om 2K uur was er een concert aangeboden
door de feestvierende vereeniging, waarbij
de voorzitter, de heer C. Bos Lz., de open-
ningsrede ui^sprak. Den aanwezig zijnden
oua-directeur van.de vereeniging, de heer
Bijhouwer, bracht spreker dank voor hetgeen
deze gedaan had bij de oprichting en de eer
ste jaren van het bestaan. Vervolgens memo-
reerde de voorzitter den levensloop der ver
eeniging en sprak eenige woorden van dank
aan verschillende peraonen voor de hulp en
den steun der vereeniging bewezen.
De voorzitter der Tooneelvereeniging „de
Roos", de heer G. Hartland, booa hierop
met eenige waardeerende woorden een bloe-
menmand aan.
Hiema verkreeg de eere-voorzitter, burge-
meester Kooiman, het woord. Spr. bracht
hulde aan de feestvierende vereeniging en ha-
ren voorzitter den heer Bos, als oprichter en
voorman. Spr. bood een medalje aan als her-
innering.
Vervolgens werden door den voorzitter der
gymnastiekvereeniging, den heer P. Zwets-
man, en door den voorzitter van ..Zanglust",
den heer P. Oud, met eenige waardeerende
woorden bloemen aangeboden, waama de
eerste 4 nummers van het concert werden ge
geven.
In de pauze werd het woord gevoerd door
dCn oud-directeur, den heer Bijhouwer, uit
Amsterdam, die op humoristische wijze een
speech hield over het oprichten en het optre-
cfen der vereeniging, wat een zeer luid ap
plaus uitlokte.
Vervolgens werden nog 4 nummers ten
beste gegeven, waama de heer Wassenaar,
hoofd der school, de vereeniging complimen-
teerde en dank bracht namens het publitk
voor het aangeboden concert.
Om 8 uur werd een aanvang gemaakt met
het gemaskerd bal, onder leiding van den
heer H Sjoers, uit Alkmaar, waaraan door
een 50-tal personen werd deelgenomen.
•Mooie prijzen waren beschikbaar.
Na het bal der gemaskerden, dat twee uur
duurde, werd het d£masqu6 gehouden en
door de jury de prijzen toegewezen.
Den eersten prijs voor de dames bekwam
mej. M. Keeman, als nachtgodin; 2e prijs mej.
G. Verwer, als de Lente (deze dame heeft ook
den publieksprijs behaald); 3e prijs mej. C.
Groot als Turksche vrouw; 4e prijs mej. Gr
Schipper als Nar; 5e prijs mej. A Groot als
Narcis; 6e prijs mej. M. Spaan als duivel; 7e
prijs mej. B Tiessema als Bach ante; 8e prijs
mej. M. Koom als Haremvrouw. De groeps-
prijs viel ten deel aan de 5 muzikanten. De
prijs voor het leukste paar was voor mej. T.
Tiessema en de heer H. Krings.
De prijzen voor de heeren waren als
volgt: le prijs de heer H Krings als school-
jongen; 2e prijs de heer J. Hartland als vlas-
man3e prijs de heer Jn. Keeman als blauwe
ridder; 4e prijs de heer Jo. Visser als roode
ridder; 5e prijs de heer J. de Louw als muzi-
kant; 6e prijs mej. T. Visser en mej D
Schrijver als glazenwasscher en als dienst-
bode. Alle priizen werden onder luide toe-
juichingen uitgereikt.
Vervolgens sprak de eere-voorzitter nog
women- toon. 'Ik loan je toch niet met vroolijke
stem verklarai dat je vader ziek is!"
Zij richtte zich op, met groote oogen zei
,yls hij rick!Sedert wanneer?"
,.Sedbrt een dag of veerticn ongeveer...
„En niemamd heeft mij gewaarschuwd O!
en ze hebben mij biff vnoolijjk laten zijn, mij
amuseeren en ladieni!
Haar stem brak, terwijl haar oogen ver-
ivijtenid1 van mevrouw Chausey naar Made
leine gingen, die stilzwijgend Vol medelijden
toehoorden.
Lieve kind, wij hebben er je rrets van ge
zegd" zei mevrouw Chausey met eenige in-
spanning, omdat je ongelukfcig niets doen
kon om je vader verlichtimg te geven. Het
diende nergens toe je verdriet te doen..
Zif schudde het hoofd.
„rk zou veel liever verdriet gehad hebben.
Dat verdriet zou mij ten miimste madCr ge
bracht hebben tot hemMaar juffrouw
Catherine, wat heeft hij gehad? Hij zal toch
zelf die ziekte niet gekregen hebben...
„Neen, het is de overmaat van vermoeienis
die hem heeft uitgeput....."
,,Ataar gaat h3 hem nu beter?"
Het was een smeeldbede waarvan1 zij zich
niet bewust was, die zoo vurig ifirilde in haar
stem, dat juffrouw Catherine haar niet nog
meer durfde te laten lijden.
„HSj was een beetje beter toen ik weggin'g".
„Een beetje maar! Wi^ is er bij; hem?"
„Mevrouw Morgane".
,rBlanche ook?" t
„Blanche is met haar moeder uit Chhteau-
lin teruggekeerd".
„Bn ik, zijn kleintje, ik ben weg! ik pas
hem niet op!ik blijf te Parijs als een onver-
schillige, terwijl hij misschien naar mij
vraagtEn als u te Parijs had moeten
weeea, eeu u mij niet teruggeroepen hebben..."
Twlontt vemolgd)
M*. 84. 1ML
Verelaigigovere van eon oourant maken van
alles mee. Zoo kan het hun gebeuren, wan
neer alle andere menschen.in Morpheus' air
men liigigen' of er over gaan ^enken te slapen,
diat zij zich met po+Joodi en papier gewipend
opmaken naar een of andere vergadering.
Zoo was dat b.v. gieteravond' of juister
gezegd' hedennacht het govaL Om 12 uur
nA vengaderden in het hotel „Het Wapen
van Munster" de kellnera en an-der cafd- en
hotelpereoneel van AlkmaaT. Bet dtoel van
deze vergadering was alhier een afdeeling op
te richten van den Bond van hotel-, cafe- en
restaurantpereoneel in NoderlandL
De heer W. MHchels preeidoerde en opende
de verga-iering met zijn voldoening er over
uit te spreken, dat ibijna alle kellmer®, enz.
aan de oproeping tot bij-woning van de verga-
diering, geiieor hadden gegeven.
Spreker dee'de mede, dat hij den heer J. 0.
B. van Hilit, secretariat van den Bond, be-
reid had gevonden de voordeelen van een or-
gamaati* voor kellnera, enz. te bespcreken in
het onderwerp: Waarom georganieeerd
De heer Van Hi 1st aan het woord komende,
begon met te zeggen, dat men, waar men
•lechte 3 of 4 leden kon ktrijgen, een afdeeling
moeat oprichten. Spreker zeide, dat in den
aard van het beroep zit, dat men overai eene
rondkijkt en komt men dan in een klein
plaatsje, b.v. Alkmaar, dan ziet men, dat er
veel verbeterd moet worden. Het is een mis-
vattiag, vervolgde spreker, te gelooven, dat
men hier niet zou ikomen tot betere arbeida-
voorwaarden omdat men' zoo gering in auntal
is. Het gebeurt daarentegen, dat in een groote
«tad, b.v. Utrecht, het xeataurant-leven zeer
slecht is ontwikkeldi Maar toch telt de afd.
Utrecht 100 leden en wanverhoudingen
treft men er niet aan.
Br is nu altijd wel tegen de elechte axbeide-
voiorwaarden geeputterd, vervolgde spreker,
maar niemandi heeft ooit de kat de bel aan-
gebonden.
Spreker had' hier collega'a geeproken, die
hier een plaatselijke vereeniging wilden stich-
ten.
Spreker zeide verder, dat men niet overai
dezelfdle "erhoudingen heeft van axbeidedUur
en loon.
De heer Van Hilst vervolgde: Mien moet
tuze betrekkir.g niet als een geheel aparte
vcorstel'len, wat nu zoo dikwijls wordt gedaan.
Verder gaf spreker ataaltjes van goring
loon. Een goietige uitzondering m&akten
daarop de belli era. Gedurende den oorlog
kiegen alle a/I.eiders meer loon en minder
arbeideduur. Dat hebben ze geikregen door
tun organii/tia. Maar wij, zeide apreker, zijn
achter g *blevrn en als we onze positie verge-
lijken met 'iie van andere arbeiders, dan zien
wo diat we nog achter zijr.. De kellners b.-dden
v<e] fooien, en zoodoende dus een tamelijk
inkomen, maur een zeer .'a; gen arbei lsdag.
Maar ook de positie vhq oen kellner ii ach-
ts'uitgegaan t on de priizen van de oonaump-
t:e at-iren sn dus tie fooi- i llciner werden.
M* »r d-iar legentver staa; vervolgde die
heer Van Hi 1st diat de oorlogstijd) de or
gan isatie sterk heeft omhoog gebracht. In
Amsterdam telde de Bond b.v. in 1014 180
leden en in 1919 ongeveer 1500.
Nog een vmrceei van de organisatie is, dat
men nu niiet meer voor het geringste op
straat wordt gezet, nu wordt alle personeel
van den oudate tot den jongste beschouwd als
een menech.
Ook het loon is a.1 heel veel verbeterd ge
worden onder den dlwang van de organisatie.
■Spreker gaf daarvan als voorbeeldi, dat een
kennis van hem, een buffetchef, thans 55
■per week verdiemt. Spreker ziet daarin het
'bewijs dat onder het optredten van de organi
satie die positie er al veel beter is op ge
worden.
Spreker noemdb nog meerdere voorbeelden,
dat de organisatie goed werkt. Bij deelde ook
iete mede, 'hoe het vroeger ging, welke toe-
standen toen hebben bestaan. Het gebeurdle
b.v. dat kinderen van kellnera des winters dten
geheelen dag met natte voeten in school za-
ten, omdat de ouders hun geen nieuwe schoe-
nen kondeni fcoopen. En daar de kinderen heel
zelden hun vader zagen, en dus het vaderlijk
gezag ontbrak, gingen ze dikwijls den ver-
keerden weg op.
Er zijn nog verder zoo veel scladuwzijden
aan ons beroep, zeide spreker. De tuberculoee
b.v. is een 'beroepsziekte.
Er hebben zeer slechte toestanden voor den
arbeider bestaan, evrvolgde de heer Van'
Hilst, en de patroon heeft er zich nieta van
aangetroikken. Eh als dat alias in de groote
steden onder den diruk van de oigamdsatie veel
is verbeterd, dan kan dat tech ook in 'kleine
plaatsen, meende spreker.
En er tegenover staat, dat ook die patroouB
zich organiseeren, hoe wel spreker meende, dat
die organisatie niet veel beteekent, wijl er
alleen gesproken wordt over biljartlalkens enz.
Doch de org. van de werknemers is thans z6o,
zoo als ze dat bij die and'ere vakvereenigin-
gen is.
Spreker zeide: De Alkmaarsche patroons
zijn vol van deze onschuldige bijeenkomst.
Ze vragen zich wanneer het tot een staking
komt. Maar dat kan natuurlijk niet, doch
hun kwade igeweten spreekt, daar ze we ten,
dat verbetering noodig is.
Spreker zeide verder dat er verbetering
moet komon door aansluitdmg en behoorlij'k,
redelijk overleg met de werkgevers.
Vele besrtaande dingen in ons vak moeten
verbeteren, zeide spreker. Zoo moet er b.v. te
gen gewaakt worden, dat men zoolang moge-
lijk van rijn arbeidekracht kan genicten,
wear men in ons vak gauw oud ia en diu*
gauw op atiraat rou worden gezet. Het lot
ram den ouden arbeider ia, diat hij op zijn kin
deren moet eteunen, en die tijd treedt bij on*
veel apoedoger in dan bij anditrm, meende
•preker.
Wm er vroeger iemanid' van one vak zi«0c,
d'an- moeet hij door zijn kameradlen worden ge-
eteund, vervo.lgde de heer Van Hfi'lot. Maar
binnen enkele woken zal de regeering waar-
achijnlijk een regeling treffen, dat bij zielkte
26 weken lang 70 pet. van het loon wordt ge-
garandeerd.
Spreker meende, dat het echter eoo dikwijil*
gebeurt, dat vele menschen reeds 12 aimbach-
ten en 13 ongelukken hadden gehad en ten
glotte kellner werden. Hier weet men van
-geen vakschelen, terwijl dat in Duitechland
veel be tar ia.
CWoxdt vervolgd.)
