AEKmaarsche Courant
De Amsterdamsctie week.
Damrobriek.
AViM
OqOOC
m wr® m mm
Zaterdag 16 April.
Feuilleton.
Uit onze Staatsmachine.
'IB S O S p
Honderd Drle en Twintlgste Jaargang.
Met KonLnklijk bezoek. ten in
cident met de pers. Dr. A. Die
penbrock en zijne beteekenis.
i De konink'lij'ke fa mi lie heeft in de afgeloo-
pen week weder haar traditioneel voorjaara-
bez'oek aan de Hoofdstad gebracht. Dat be
took is begunstigd door het eveneens g©brui-
ielij'ke ,,0'ranjezonnetje". Z6o, 'bij helder en
zacht lenteweer, als onze stad als 't ware
met goud-poeder o'verstrooid is; de iepen op
onze grachtem met jongr groen getooid zijn, it
Amsterdam op haar mooist; lijlkt zij, met dt
bonte 'kleuren van het vlaggedoek, werkelijl
een feeststad.
door Henri Ardell. Naar het Fmnseh
42)
,,De vader van mijn nichtje, Arlette Mot-
ffane."
„0 ja, is die zielc! Wat mankeert hij dlan?" i
„Een hartkwaal heel ernsiig."
„Werkelijk? Hoe jammer! Ze was aller-
liefst, die kleine Arlette! En zoo vroolijk! De
dagen volgen elkaar op, maar wat gelijken
zc weitiig op elkaar voor ons, arme atervelin-
gen.':
En op deze gevolgfrekking begon mevrouw
d'Esleve weer door te praten met de haar
omrLngnndcn, terwijl Guy afscheid nam, aan-
gegrepen door een dof e ergemis over die
onbcdu'iclnde praaijes toch gelijk aan zoo-
veel andere, die hij zonder cenig onigednld
had aanigehoord, terwijl hij ze nu hatelijk
vond Welk een geheime verandering had er
ioch in! hem plaats en verlevendigdt d'e min-
achting, die bijn-a veraching was gewordem,
welke hij koesterde voor zijn leven van niiets-
doen, d'at eens op een avend met zooveel on-
bewuste gestrangheid' door een oprecht jong
meisje beoord'eeld was?
Wat, gaat u al weg? Voor goed?"
Hlij keerde het hoofd om. Het was Jeanne
d'Esteve de rijke erfgrname, die zijn zuster
hem wenschte te zien trouwen.
„Gaat u heusch weg?"
„Ja, i'k kan vandaag niet blijven."
Langzaam zei ze, met een bij.na liefkoo-
zende stem:
,Zelfs als ik het u verzocht
,U zult heel edelmoedig -zijn en het mi]
niet vragen om mij; het verdriet te besparen
u niet te kunnen, gehoorzamen...
Zij beet op de lippen, die nog rooder wer
den
,.Een heel knap anitwoord en den beleefd-
sten van alle mannen waardig. Maar ond'er
ons moet ik nu zeggea, dat u heal weinig
vricndelijk is
.,U is veel en veel te goed om u de moeite
geven dat op te merken."
„Veel meer dan u verdient
..Diat is waar."
Ziji kwam een weinig nader en met een zon
der 1 ingen glimlach, lachend', en uifdagend,
terwijit haar zwarte oogen die van Guy zoch-
len:
„Mijnheer de Pazanne, u ziet er sedert
eenigen tijdl uit of u doodelijk ongerust is.
Nu, u moet het land' der ongeruste zieken
kennen."
„Ja, dat is Pdrijsen terecht noemfi men
het zoo."
„Vol9teld: niet! Het is Bretagne. Daar
noest u gaan wonen. U zoudt er de jonge Ar-
te.lte ferugvinden, die u dunkt mij zeer mist
En dat is fe grijpenKinderen laten altijd
een leegfe na war.neer ze heengaan
Op zijn brurt keek hij haar vlak in 'f ge-
zicht en nu ook op gekscherendta toon zei
hij zorgeleos:
Ik weet niet waarom u van Arldfte spreckt
als van een klein kiindije. Zij heeft al het ver-
'tand dat men het recht heeft te zoeken bij 'n
heel jong meisje; vemergd1 met dingen die ze
me.' weet, en dat is juist allerliefst...."
En dus geschapen om een geblaseerd1 man
mee te slcepen
Ik gelco", dat dat inderdaad het geval zou
kunrent zijn," zei hij, nu weer geheel zich
zelven meester.
Denkt u dat? Welnu, ik weet zeker, dia.."
,jDat?"
Zij bes'oot sfoutmoedig weg, met dien zelf-
den glimlach:
„D?t u op weg is verliefd te worden zooals
een schooljcngen op zijn nichtje maar wezen
kan."
Hij maakte een diepe buigimg en steeds op
dien toon' van dtoffe spoitemij zei hij glim-
laHiend:
,Ik wou. d'at u een goede pro fetes was, want
dan zou ik merkwaardig verjongd wezen
„Ach kom zou oud is u nog niet om de
jeugd zoo benijdenswaardig te vinden..'t Is
Rechtstoestard van ambtenaren. II.
Hebban wij in ons vorige artikel zeer ver-
kart de onderdeelen van het wetsomiwerp na-
^egaan, dit betrekking hebben op Algemeene
Bepal'ingcn, Aanstelliing en' bevorderung, Be-
zcldiging en Bijzondere geldelijke vergoe-
dingen of doorbeialing van bezoldiging, er
chieten nog over: Diensttijd, Vcrplichtingen
en Verbodsbepalingen, Straffen, Schorsingen
Ctofslag; Beroep waaruit wij nu het een en
?irder aansdppen.
Voor el ken diensttak wondt een regeling
van dem diensttijd' vastgesteld en bekend' ge
maakt, waanbij o.a. oo'k wordt aangegeven
"vnder welke vooTwaarden dienst of arbeid' kan
warden: bevolen buitcn de gewone dienst- en
werkdjden en op welke wijze deze beloond
zal worden (overwork). De gewone werktij'd
buitengewene omstandigheden daargelaten.
zal zijn ten' hoogste 8 uren per dag en 45
uren per week, afgewisseld door behoorlijke
rusfitiiden Op Zondag wordt alleen bij on-
vcrmijdelij'kheid' dienst geeischt. In elk geval
moet de amblienaar ook op Zondag gelegen-
he'tf hebben de kerk te bezoeken. Zoo moge-
'ijk moet de ambtenaar 26 vrije Zondagen per
iaar hebben en wordt Zondagsdienst ge
eischt dan moet in de week, zoo mogelij'k een
billijke rustitijd! wordnn toegekend. Met Zon
dagen. worden de Niieuwjaaxsdag, de fweede
Paasch- eriPinlcstetd'agen, de Hlemelva arts-
dag en de beide Kerstdagen gelijk gesteld.
Voor hen die werkzaam zijn bij arbeid, die
dag en nacht onafgebroken voortgaat, duurt
de arbeid niet meer dan 135 uren per drie
ach'ereenvolgende weken.
Zekerheidsstellimg wordt niet van den' amb
tenaar geeischt.
De ambtenaar is verplicfet mauwgezet en
ijverig zijn ambt te vervullen en met name,
dient hij zich te onthouden van alle gedra-
gingen die de inwendige orde of de veilig-
heid van den Staat in gcvaar zouden kunnen
brengen of schaden.
De ambtenaar is gehoudten, behoudens bij
zondere omstandigheden. te wonen in de ge-
meente, die hem' als standplaals is aangewe
zen en; kan verplicht worden om in- een be-
paald dee! van een gemeente of in een- bepaal-
de ambtswoning te wonen. Voor afwijking
is vergumnimg noodlg.
In't belang van den dienst kan- een ambte
naar opgedragen worden een andere betrek
king al of niet in zijn dfcnstvak en a-1 of niet
op dezelfde standplaals mits deze voor hem
past en de omsf andighed'en voor hem niet
ongunsfiger zijnin zuilk een geval wordt hij
vooraf gehoord. Echter kan hij niet ver
plicht worden in particulieren dienst stakers
te vervan'gen, tenzij dat werk voor den open-
barcn dienst noodzakelijk is.
Hij mag geen nevenbeirekkingen aanvaar-
den of nevenwerkzaamheden vcrrichten, wan-
neer die schadelijk zijn voor zijn dienstver-
vuiliing of het a an zien- van zijn ambt in ge-
vaar brengen. Alleen op dien grond kan de
vergunning tot het aanvaarden van bijbe-
trekkingen worden geweigcrd.
zeker d'at u somber gestemid is van d'aag. Tot
ziens!Gaat u morgen naar de Monty's?"
„Ja en u?"
,,0, wij natuurlijk
Guy aarzeldfe onmerkbaar; toen boog hij
zich toil haar over en vnoeg:
,,Mag ik u om de gumst verzocken een van
de eerste walsen' met u te doen?"
ylk moest weigeren, uw weinige galante-
rie van vandaag in aanmerking genomen.
Maar u heeft al gezegd, ik ben uitermate
gced Tot ziens!"
Zij stak hem haar mooie hand fOe in een
keung passende suMe handschoen. Hij
groette haar zeer diep en verwijderde zich,
terwijl zij weer snel over het ijs wegreed1.
Hij verwijderde zich en was boos op zich-
zelf over die ui'tn-oodiging die haar gedaan
had zonder de minste begeerte haar die te
zien aannemen_ enkel en alleen meegesleept
door de gewone beleefdheid van den mar
v-n de wereld
Er viel een doordringende fijne regen but
ton. Zondler er op te let'tenliep hij recht voor
zich uit. in gedachten verdiept, opnieuw met
onverbiddelijke gesfrengheid de beuzelach-
tigheid van zijn veel te gcmakkeliik leven be-
oordeelende en gekweld' zoowel door de her-
innering aan de woorden van Jeanne d'Es
teve, die hij wilde ontwijken, als door de on-
rust die hem nief losliet omitrent Arlette.
Torn hij huis kwam, was he eerste woord
van zijn kmecht om hem nan- te kendigen, dat
er een telegram voor hem was gekomen.
„Een telegram?"
,.Ja mijnheer, als ik geweten had waar
mijnheer was. zou ik het gehracht hebben."
„Goed. Geef het mij."
Hlij kreeg zoo dikwijls telegramimeniOch
twij'e.lde hij er geen oogenblik aan, waar dit
van daan kwam. Hlij rufcte het emveloppe open
en las:
Vader is van morgen, gestorven. Kom als
ge kunit, bid ik u. Arlette."
Dus hot ongeluk wes geschied Htet kind1
was een wees! En een oneindig medelijden
vervulde zijn hart. In die roepsiim welke van
(De disdplinatne straffen, die bf}
verzuins kunnen worden toegepast, zijn: lo
schrittelijke bcrisping2o. buitenge-wen-
dienst, a l of niet in verb and met venninderc
loon; echifer niet op Zoo- en feestdagen; 3o
boete van ten hoogste 60 cents; 4o. beperiring
van vacantie; 5o. verwijdering uit den dionei
voor ten hoogste 14 dagen; 6o. inhoudtng
van getheele of gedeeltelijk bezoldiging gedu-
remd'e ten hoogst'e een maand; 7o. terugzet-
ting of stilstand van periodielte verhooging
voor een bepaald tijdvak; 8o. verplaatsing:
9o. uitsludting gedurende een bepaalden tijd
van de regelmatige rangsverhooginglOo.
teruigzetting in rang, al of niet voor een be
paalden tijd en met of zonder vermindering
van bezoldiging; 1 lo. schorsing voor een. be
paalden tijd met inhouding van geheel of ge
deeltelijk loon; 12o. ontslag.
De straffen, uitgezonderd de schriftelijke
berisping, kunnen ook voorwaardelijk wore'er
opgelegd. Bij oplegging van de straffen 4—
12 wordif de ambtenaar, zoo mogelijk in d<
gelegenheid gesteld zich te verantwoorden.
hij mag d'aarbij. de hulp van anderen inrce-
pen. In 't strafregister kunnen volgens vast-1
sresteldte regelen onder bepaalde omstandighe
den doorhalingen worden aangebracht. D<
straf, behalve de schrirtelijke berispinp
wordif niet ten uitvoer gelegd', voordat zij on-
herroepelijk is geworden.
Schorsing kan toegepast worden bij straf
rechteliike vervolging; wanneer ontslag nog
■niet onherroepeliik vaststaat; en wanneer <k
dienst zc vordert, Bij dergelijke schorsing
traai1 de bezoldiging doordat is ook het geva'
bij schorsing wegens verzekerde bewaring of
plaatsing in een krankzinnigengesticht.
Eervol or slag wordt verleend op verzoek
en het gaat in van 13 maanden na de aan-
vrage. Voor ontslag van tijdelijke ambtena
ren worddn afzonderlijke regden gesteld.
In bepaalde gevallen kan de ambtenaar an
ders dan op eigen verzeek worden ontsla-
T,en: verlies van een vereischte voor benoem-
baarheid on,tstane zwamgerschap die he'
imbt niet duldt; curateele; toepassing van
liffsdwairg wegens schuiden; veroordedinr
tot vrijheidsstraf; bereiken van de voorge-
schreven leeftiidsgrens; ziekte of ongeschi'kt-
hdd; kennel ijke onbekwaamheid die tijdens
de ambtsvervuliing is ontstaan. Behalve
bij vrijheidsstraf, is het oni'.Slag eervol.
Beroep over de toepassing van de wet
staat open bij Rijksschddsgerechten en in
hooger beroep bij den Centralen Raad van
Beroeo tc Utrecht Er zullen ten minste zeven
van d'ie scheidsgerechten zijn. Zij zijn geves-
tigd! in de plaatsen, waar een Raad van Be
roep zetelt. wiens Voorzitter, Griffier, be-
eedigde klerken en verder personeel tevens
diensll doet bij het scheidsgerechtd'e leden
van dit gerecht worden benoemd door Ge-
deputeerdie Staten. Benoembaar zijn alle in-
gezetene-Nederlanders van ten- minste 25
jaar, die ambtenaar zijn of geweest zijn en
binnen het gebied' van' net gerecht gevestigd
zijn. Ten minste dc helft der leden zijn ambte
naren, die een lagere wedde dan 2400 ge-
nieten of genoten.
Voor elke zaak bestaat het scheidsgerecht
uit 5 leden.
Verschiliende artikelen van het wetsont-
werp behandelen der procedure, de benoeming
dc schorsing en het on tslag der leden en de
schadevergoeding voor be wezen diens'en.
De klager kan twee beschikbare leden van
het gerecht voor de behandeliing van' zijn
zaak aanwijzen; doet hij dirt, dan mag de
verweerder hetzelfde doen.
De klager, die niet.onvermogend is ver-
klaardi, betaalf van J 5—/ 25 griffierechf.
Het beroep wordt ingesteld binnen 30 da-
geni na het aangevallen besluit.
De beide partijen kunnen tegen de beslis-
sing van het scheidsgerecht in hoger beroep
gaan binnen 14 dagen na de uitspraak.
Zoowel bil het scheidsgerecht, als bij den
Cemtralen Raad is herziending van de uit
spraak mogelijk.
Voor in> dienst zijnde ambtenaren. zijn met
betrekking tot voor hen geldende regelingen
overgangsbepalingen gesteld.
Voorsdiriften en algemeene regelingen tot
uitvoerinig of aanvulling van bepalingen van-
of krachtens deze wet, worden niet vastge
steld voordat vereenigingen van ambtenaren
in de gelegenheid zijn geweest haar gcvoe-
lens te dOen kennen (georganiseerd overleg)
Die algemeene regelingen zijn onderworpcr
aani de goedkeuring dter Kroon of aan dip
van Gedeputeerde Staten, naarmate zij van
Provinciale Staten of van gemeente© en wa-
uit de verte tot hem kwam, voelde hij een
wanhoopskreet van een jong schepseltje, tot
in het diepsit van het hart getroffen dOor een
leed, waaraan hij' niets 'ken doen, datgeen
macht ter wereld van' haar kon verwii-deren
en waaronder hij dacht dat zij verpletterd
was.
,,Anne, lieve Arlette, dlerbaar kind!"
fluisterde hij de weinige woorden van het te
legram nog eens herhalende.
Het demkbeeid dat zij leed, was hem onver-
draaglijk, maar tevens dromg een aangenaam
gevoel van vreugde hem in, de ziel, omdat zii
in haar smart hem geroepen had, zeker da'
hij komen zou. VIug keek hij de uren der
treineni na.
Toe© dacht hij
„Ik moot' Louise waarschuwen, ingevai zij
de tijding nog niet mocht weten. Ik heb nie;
meer da© juist den tijd als ik den nachttrein
neem."
En niad'at hij bevelen gcgeyen had dat zijn
bagiage op het.bepaalde uur in gereedheid' ge-
bradirt zou zijn, sprcng hij in een rijtuig
Mevrouw Chausey was juist thuis gekomen
Zoodra haar broer haar werd aangemeid,
kwam zij met ontroerd gezicht naar hem toe
en zei dadelijk:
,,Weet je het al? Thuis komende vond ik
een telegram. iDe arme Yves Morgane is van
morgen gestorvenWat een slag moet da;
wezen voor Arlette! Ik verwarhtte den dood
en toch ben ik er ontsfeld van."
„I'k heb het ook pas vernomen, en in ver-
trek van avond....."
„Vert'rekkenWaarheen
..Nlaar iDouamenez natuurlijk."
Ziji keek haar broer verbaasd aan. Het
denkbeeld was zelfs niet bij haar opgekoraen
dat hij zuilk een reis zou or.dernemen.
,,Maar Guywaar denk je aan?"
.,Ja, d'aar denk ik aanIk vrnd fat wij
niet rustig kunnen blijven' zitten wanneer een
kind dat eenigszins een der onzen geworden
is, d'at wij zeggw lief te hebben, getroffen is
door een smart als ziimoest ondervinden En
daar de reis van Parija naar Douumenez i
ter- en vnoadnppca of twapoMen r,:o&;
stag zijn.
Aan de Duxnaera!
Met dank voor de onrvangtn oplowingna
van probleem' No. W6 (*uttu» Deutrpux).
Stand:
Zwari: 1, 6, 8, 14, 16, 18, 19, 24, 28,
29. 30.
Wit: 27,28,31,35,30,38,39,40,42.43,
44, 49.
Oplosslag
1. 28—23 1. 19:28
2. 39—34 2. 30:26
4. 36—31 4. 26:37
6. 38—32 6. 49 38
7. 32 3 7. 38 21
8. 3:3!
Goede oplossingen ontvingen wij van de
leeren: W. Blokdijk, P. t>ekker, G. J. C. De-
nijs, D Gerling, A. Meinema te Alkmaar,
Jac. Bekker Hz. te Oudkarspel en W. Kuiper
e Noord-Scharwoude.
LEERZAME STANDEN.
In den volgenden stand:
Zwart7, 9, 10, 12, 14, 15, 18, 19, 20, 22,
13, 28, 29.
Wit: 16,21,26,27,30,34, 37/40,42, 43,
14.
;peelt wit 16—11. Zwart is nu gedwongea
ot-7 16, daar op 22 :31 wit 11 2 slaat.
Vit gaat dan verder:
2. 30—25 2. 22 31
3. 40—35 3. 29 49
6. 35 4 6. 49 32
7. 26 19 7. 14 23
8. 25 5! Zeer mooi.
De volgende partijstand is van Boissinot
mm
S£3 S3 M1 WL
ra y .^-
Zwart: 3, 10, 14, 16, 18, 19, 20, 23, 24,
26.
Wit: 25, 31, 32, 33, 38, 39, 42, 43, 44, 48.
Wit wint bier op zeer bijzondere en tock
zoo logische wijze door:
1. 33—29
1. 26:28
2. 23 34
Ter oplossing voor deze week:
PROBLEEM No. 647,
van E. BOISSINOT.
voor jou te vermoeiend zou wezen, dear
Charlotte en Pierre die reis evemuin kunnen
ondernemen, doe ik het, ik heb toch maar te
veel tijd t'e verjiezen."
Er was in dear toon van Guy een on gewo
ne scherpte, die mevrouw Chausey tr.vf.
,Guy, wat is er?Je heb: iets.... Jeanne
d'Esteve heeft het straks opgemerlct.Ze zei
:el zoo aanstonds."
.,Ach, Louise, laat iuffrouw d'Estfcve nu
'usten. Het is ee© ware Icwelling voortdurend
wer haar te hooren sprdcen. Wat mij betireft
ou ik heel damkbaar zijn als ze haar verbeel-
ding niet te mijnen opzichte ocfende. Walt
:ou ik hebben?Nietszoo niet hot
voortdurend verdriet dat mij mijn plaaits is
uangewezen onder de nutelooze personeni op
de wereld moeten geven ite leven't Is waar,
dat op enkele tijdem die moeite kan meereke-
nera! Maar het is ©u geen oogen'blik om aan
nhilosofische of andere beschouwingen te
wijdenIk heb weinig tijd, Louise, ik zeg
e tot weerziens."
Mevrouw Chausey, steeds heel emstig,
Blijf je lang in Douannenez?"
„Dat denk ik niettenzij, hetgee© heel
onwaatschijn'lij'k is, ik in't een of andier op-
zicht, uit jouw naam of uit den mijne, Arletr
e in iets va© dienst kan zijn
Zij drong niet verier aan en zei op haar
beurt: „tort' weerziens". Zij begreep d'at haar
broer gelijk had om te vertrekken, dat zijn
reis heel natuuriijk was; maar tegelijkeriijd
speet het haar. Ze wist niete waarom hij die
reis deed. En het was vreemd, toch kwam het
niet bij haar op dat Guy meer dan belamg-
stelling koesterde-voor Arlette, zoozeer was
nichtje in haar oogen nog een edit kind. Zij
vermoedd'e niet, toen zij's avotnds imslapende
dacht dat haar broer reisde naar Douanne
nez. zij vermoedde niet d'at hij brandend van
ongeduld1 naar het uur van aankomst ver-
langde, dat hij de wamhopige tramen' die heft
kind stertte daarginds. heel alleen omdat ze
den vader verf'eren had, dien zij aanbad... dat
hij die tranrn voelde vallen op zijn hart.
(Wordt vevolgd).
N«. 88.
gi 1
Ootk d'itmaal was de nieuwe traditie wede.
gevolgd; de nieuwe traditie die de Instate ja
ren, onder den invloed' der tijdsomstandighe-
den, igeigrondvest is, en welke meebrengt dat
er geen bijzondere feest-elijkheden ten Hovt
worden gegevengeen feest-maaltijden er
geen hofbal of liever raout. Ook de statie
koets met den lak-rood'en bok, en den wit
geprui'kten koetsier, was wedler thuis gela
ten. De bezoeken werden afgelegd, en d'e rij
toeren werden gedaan, in de gewone hofrij
tuigen. Overigens ontbraken ©ok dit jaar niel
de geforui'kelijke audienties; het bezoek aar
de voorjaai'stemtoonstel'ling van het werk de
leden van de Maatsehappij „Arti et Amici
tiae" en de gala-voorstelling in den stadt
tchouwburg.
Het Prinsesje en de Prins hadden een eiger
programma. D. w. z. Prins Hendrik maaktr
ook veraohilrlende bezoeken van Zijne gemalin
me do, maar hij heeft bovendien naar mer
heeft kunnen lezen een vliegtocht bovei
de stad gemaakt. En voor Prinses Julian;
droeg het bezoek voor a 1 een instructief ka
ra'kter. Men heeft haar het groote, naar Haai
genoemde, droogdok aan de overzijde van
't IJ laten zien en dat (zooals goed is voor
een kind, 66k een boningskind) zomder eenir
ceremonieel, zonder eenig officieel gedoe. Eh
hetzelfde gold voor Hare rondwantdelingen in
Artis, die dit jaar tot even zoovele lessen in
de natuurlijike historic zijn gemaakt. Ook de
Koningin-Moeder, die slechts een dag te Am
Sterdam vertoefde, had Haar eigen program
ma en daarop stond weder, overeenbomstig
Haar .uitdru'kkelijken wensch, Haar nobele
traditie sinds vele jaren, een bezoek aan eene
ziekeninrichtinjg. Ditmaal was het 't nieuwe
(Gemeente]ijke) Tesselschade-zieken'huia. En
zoo heeft zij dan kunnen zien hoe heerlijk
onze kleine t. b. c.-tjes daar in hunne bedjes
liggen op de breede, zon-doorstoofde galle-
rijen aan den ikant i an het Vondelpark.
Van edn nummer van het feestprogramma
en wel het aardigste nummer heeft men
helaas in de pers niets kunnen lezen, en dat
was van het bezoek dat H. M. de Koningin
orach t aan de maiFooot „Johan de Witt" van
ic Stcomvaartmaatschappij „Nederland".
Dat wad, naar reeds met een en'kel woord in
de bladen geme'ld is, een gevolg van de bij-
zonder onwelwillende houdin.g die de directie
dier Maatsehappij tegenover de pers innam.
De directie vend het namelijk niet nood'ig dat
bij dit bezoek de pers aanwezig was, en wei-
gerde haar toeganig. Blijkbaar huldigt zij nog
de oud-harleveensche meening dat de pers bij
dergelijke gelegenheden voor haar pleizier
aanwezig is. Zij bagrijpt niet dat dtoor onze
oogen' het Nederlandsche volk kjjkt; dat wij
zijn de (ongekozen) vertejgenwoordigers van
dat volk, wieT beroepsplicht het is aan a'i
degenen die niet aanwezig kunn'en zijn en die
toch helangstellen in het verloop der plech-
tigheden waarvan 't Hoofd van den Ned'er-
landsohen Staat het middelpunt is, een ge-
trouw relaas van het gebeurde te geven.
Daarbij kwam, in dit speciale geval, dat er
zich aan Iboord van de „Johan de Witt" iets
heel bijzonders afspeelde. D'e bezichtiging van
het schip der Maatsehappij „Nederlandi" was
wenkelijk niet de hoofdzaak. De" hoofdzaak
wa3 ik mag het nu wel meedeelen dat
zich aan boord van het stoomsehpi in quaestie
bevonden alle gezagvoerders, stuurlieden en
matrozen van de Nederlandsche koopwaardij-
v!<xst <Ma zich in d«n oorio-g, «v dan in het
bijzontder gedurende den dnikbootenoorlog,
uebben onderscheidendoor ondanikw het
.'oortdurend dreigendi doodsgevaar (dit it nu
uens geene hiatozieche p'hraaa maar warkeiijk-
heid) in odi g a ta h o u d n. Ai-
in* hebban sij aan ona land en ona volk a en
rewichtigen dienet bewazen, en bet zal me-
uigeen, het zal de Nwderlandsche natie, goed
ioen te vernemen, dat daze atille koopvaardij-
ielden openiijk em efficieel ondeerscheiden
:ijn. Intuaschen komen dergelijke onderschei-
lingen nu eenmaal niet tot haar recht ala er
raene publiciteit aan wordt verleend. En de
pere *ou dit gaarne gedaan helbben. Het zou
ons eene eer zijn geweest de namen op te ne-
nen van de eenvoudige kerels, de ronde Hol-
andsche zeelui, heteij zij dienst deden op den
•ommando-brug of in de machineikamerhet-
;ij zij waxen „S'chipper naast God'' op hun
johip of eenvoudige matrozen. En dit moet
ook in de bedoeling van H. Mi. de Koningin
iebben gelegen. Maar de directie van onze
lationale stoomvaartlijn op Indie beschikte
n haar domheid en kortzichtigheid anders.
"k hoop dat haar nu eens van- hoogerhamd
luidelijik word't gemaa'kt, hoezeer zij tegen het
ilgemeen belang handelde. Misschien dat wij
'an in de toekomst voor dergelijik onhandig
n ontactisch optreden gespaard blijven.
De vorige week hebben wij Willem Men-
;elberg zoo kersversch uit Amerika terugge-
,ei»rd, weer binnengehaald. Woensdagmor-
,ens kwam hij aan het Centraal-station aan;
oen 'kwartier later hield hij hierteretede in
.,het Gebouw", zijn eerste orkestrepetitie
s avonids was het van hetzelfde taken een
>ak, en Douderdagmorgen en middag idem
dem; terwijl Donderdagavond het eerste
rbonnementsconcert onder zijne leiding plaats
.ond. Nia afioop daarvan sprak ik hem even,
m had ilk gelegenheid te eonstateeren dat hij
:oo frisch als een hoentje was. Mengelber.g is
.n veel opzichten een geluikskind; hij heeft
ien talent dat 't is me bij vernieuwing ge-
jlaken de wereld verovert. Beter nog dan
lit de heriehten van de correspondenten der
Nederlandsche bladen in New-York bleek mij
.at uit een staipel Amerikaansche kranten
lie ik doorlas,
De Yankees beschouwen hem als een won-
Jermensch; en dat is hij oo'k niet het minst
om zijn p'hysieke gesteldheid. Deze man 'kent
reen vermoeienis en heeft geen zenuwen. Dat
is de indiruk dien men van hem krijigt. En
telkens weer treft hoe jong en stralend, hoe
j uveniel, zijne verschijning is.
Hbe anders daarentegen, hoe tragisch tot
op zeker© hoogte, was de figuur van dien an-
leren Nederlaudschen toonkunetenaar die de
vorige week te Amsterdam overleden is, dr.
Alphons Diepenbrook. Mentgelberg heeft alles
bereikt wat hij op zijn gebied ikan bereiken
Diepenbrock's leven daarentegen was, zooals
.'k een dezer dagen las, vol onvoltooide moge-
lijkheden. Diepenbrock had een machtig ta
lent als toondichter, maar dit is nooit tot
voile onrtwikkeling, tot volledige uiting ge-
comen. Ik weet niet welke psychische en phy-
sieke eigenschappen dit heb'ben verhinderd;
ik weet ook niet of welldcht andere (in het
bijzonder economische) omstandigheden daar
op invloed hebben uitgeoefend; ik constateer
alleen het feit, en betreur hetl
Want Diepenbrock was een componist van
een geheel eigen stij.l een wiens muziek zich
door bijjondere ik zou haast willen zeg-
gen: voorname wendingen van eike andere
onderscheidde. In zijne vroegere werken on
der den invloed van Wagner, heeft hij later
Mahler, maar voora'l Ddbussy, in zich opge-
nomen, en als 't ware verwerkt, want altijd
bleef het och ,JIiepenbrock"-muziek die hij
schreef; eene melodie die den met het Gre-
goriaansch vertrouwden toondichter verried;
werik d'at moest stammen van een zeer oor-
spronikelijk denkend en ingehouden-harts-
tochtelijlk mensch.
Als leider van zijn eigen werikem was Die
penbrock niet alijd de aangewezen persoon.
Het repeteeren met een groot orkest vordert
iemand van een bijzonder temperamenteene
persoonlij'kheidi die de massa behearscht en
dat was Diepenbrock niet. In zijn vertrouwde
studeerkamer, waar hij tegen den wand een
soort lessenaar had doen. aanbrengen, waar de
mooie oude Erardvleugel stond, was hij beter
op zijn iplaats. Als hjj daar met goede vrien-
den praatte werd' Diepenbrock een ander
mensch66k een heersche, maar een heerscher
van den geest; iemand die er zeer gepronon-
cMrda meeniiyran op c* hield «n die lerendig
bela-rug stelde in alle* wat de muziek betrof.
Met de muadci van beroep had hjj; de doe tor
in de oude twlen, betretkkelijk weinig aanra-
kingwpuniteni. Zijn ffeer wa« niet dezelide alt
van hen. En tane uitvoerinig van zijn weilk
met al dtn aankltve (hoe gelukkig ze hem ook
stemde) maakte hem senuwaehtig, hij wai
altijd maar hlij, alt alles goed was afgcLeopen,
en hij weer aan het werlc ken gaan.
Vcxxr Miahler had Diepenbrock eene groote
vereering. Ais deze in het land' wa« dan ver-
keerden beiden vaak eamen. Ik herinner mij
nog een photo in die diagen gemaaiktMahler,
Diepenbrock en Mengelberg, sameni voort-
stap'pend over een mullen Gooiechen zand-
weg; drie grooten, ieder in hun genre. En
toen Mahler stierf was het dan ook Diepen
brock die als afigevaardigde van de Maat
sehappij tot Bevordering der Toonkunst naar
Weenen ginig om de begrafenis Lij tt wonen.
Ten slotte nog dit! Diepenbrodke werk
voor onkeet ia in zijn geheel (de E 1 e k t r a-
muzielk twee diagen v66r zijn dood onder
Heuckerot'h) in het Ooncertgebouw deela
onxler leiding van Memgelberg, deels "nder
zijn eigen leiding ten gehoore gebracht. In
het 'buiten'land herinneren wij ona uitvoerin-s
ge va zijn Te Deum te Frankfoit (onder
Men gel berg) en te Berlijn.
W AGEINAAR Jr.
3. 40—34 3. 29 40
5. 49—43 5. 40 49
4. 39—34 4. 16:27
5. 37—32 5. 28 30
3. 19 8
4. 14:23
2. 38—33
3. 33 13
4. 39 19
5. 25 5!
I
