Alkmaarsche Courant
Hondsrd Drle en Twlntlgste Jaargang.
Woensdag 27 April.
Fenilleton.
Christoffel en Columbus
H*. #7,
Rocktszaten
mwcxNDa&ss
T8-RtElC(HmBlANK
Z toting van Dtosdag 20 Ajxrii.
P0G1N0 TOT MOORP.
Beschouwde u de zaak als niet emstig en
waardeerde u beklaagde als iederen anderen
man? vroeg de president.
Getuige scheen daar geen poaitief ant-
woor dop te kunnen geven.
De dokter is den volgenden dag gekomen
en heeft haar verder behandeid. De wonden
zijn genezen.
Beklaagde had geen bemcrkingen en snoot
snikkend zijn neus.
Op de vraag van Mr. Muller of ze niet be-
greep waarom bekl. haar met het mes aan-
viel, antwoordde getuige ontkennend.
Heft u wel eens gemerkt, dat hij toenade-
ring tot u zocht en deel als een verliefdUman
vroeg Mr. Mulder
Nooit, zeide getuige.
De officier vroeg of getuige den indruk
heeft gekregen, dat beklaagde haar wilde ver-
moorden.
Oetuige zeide wel te zijn geschrokken,
maar niet bepaald voor haar leven te hebben
gevreesd.
Dacht u inderdaad, dat u om zeep ging?
vroeg de officier.
Oetuige kon dit niet met zekerheid verkla-
ren.
Dr Kloots, arts te Venhuizen, is op 19 Ja-
nuari bij getuige Teller, wed. Visser, ontbo-
den en heeft bij haar geconstateerd een 2
c.M. lange wond aan haar hals. De dokter
wees dit aan op den hals van mej. Visser. De
wond had gladde scherpe randen en bloedde
niet meer. riechting was niet noodig. De
wonde kan zijn toegebracht door het knip-
mes aan den getuige getoond De dokterwist
niet hoe diep de wonde was. Hij heeft die
niet gepeild, omdat de wnodrande zich reeds
hadden gesloten. Het was een onhandige po-
ging om iemand de keel aI te snijden.
Bekl. is een zonderling. Hij leefde zeer te-
ruggetrokken en stond als een vreemde jon-
gen in zijn omgeving bekend.
Dr Mees legde nu een nadere verklaring
af. Hij heeft bekl. geestelijk en lichamelijk
onderzocht. Zijn ouders waren T. B. C.'s en
zijn aan die ziekte overleden. Zijn broeder,
de man van Daatje Feller, is eveneens aan
T. B C. overleden. Bij bekl. heeft de deskun-
dige niets van T. B. C. gevonden De volheid
op zijn borst is de angstige spanning waarin
beklaagde verkeerde toen hij, voornemens was
de daad te plegen. Hij is een asexueel.
Beklaagde wist alle elementaire begrippen
omtrent godsdienst, dit heeft den getuige
gefrappeerd.
De getuige kwam iii zijn rapport tot de
conclusie, dat het asexueele dement in de
handdingen van beklaagde van voorname be-
teekenis is. Overigens twijfdde Dr. Mees aan
de volledige toerekenbaarhdd van beklaagde.
De president is van meening, dat beklaagde
gevaarlijk is voor de maatschappij, omdat bij
hem de veiligheidsklep, waarover andere nor-
male menschen beschikken, ontbreekt.
Volgens Dr. Mees is beklaagde geen psy-
chopaat Hij behoort niet in een krankzinni-
gengesticht thuis.
Een langdurig onderhoud tusschen Mr
Muller en den deskundige omtrent het begrip
asexulialiteit kan hier niet uitvoerig worden
gereleveerd.
De officier raadpleegde den deskundige met
betrekking tot den voor te stdlen eisch.
De offider zeide daarop: U heeft ge-
hoord het zonderlinge gedrag van beklaagde
na het gebeurde. Hij is water gaan halen en
heeft de buren geroepen. Hoe verklaart ui dit
met betrekking tot de psyche?
Dr. Mees antwoordde dat de aangevallene
hem den baas is gebleven en onder invloed
van haar meerdere kracht heeft beklaagde al
die d'iensten bewezen.
Nader wordt gedemonstreerd de mogelijk-
heid van een doodelijk gevolg bij het door-
snijden van den hals.
De heer dr. Kloofs zeide dat het mes nieuw
was, er zat geen snede in.
Ten slotte kreeg het O. M. het woord tot
het nemen van zijn requisitoir.
Spreker zeide, dat het mogelijk is dat men
iemand met het .bewuste mes in de keef kon
snijden, zonder dat het emstige gevolgen
heeft. De daad is echter niet gelukt door om-
standigheden buiten den wil van beklaagde.
De vraag is echter, welbe straf moet aan
beklaagde worden opgelegd.
Omtrent de toerekeningsvatbaarheid kon de
door de schrijfster van
Elisabeth and her German Garden".
2)
„Misschien", antwoordde de vader, die 'in
voorzichtig man was.
„Ze zijn twee-tallig geboren," zei him moe-
der, terwijl de tweelingen, hijgend van pret,
allerlei lachgeluidjes maakten, want ze fcrie-
belde hen nu omider hun kinnetjes en liet haar
oogharen zacht langs de vet-rilletjes gaan,
die ze zoo onw»erstaanbaar lief vond.
„Miisschieni," antwoordde de vader weer.
„'i Zal hun een grooten voorsprong geven,"
meende de moeder, en opeens gilden de twee
lingen met rillinkjes van genot, want ze was
nu tot hun oortjes genaderd.
„MSsschien," zei de vader nog eens.
Later bledk dat ze geen van beiden italien
spraken Dat wii zeggen: niet zooals een „in-
boorting" 't behoort te doen. Huii) 'Duitsoh kri-
oe'lde van fouten. Ze spraken het met een
vreemd accent; het was rijk aan deftige woor-
den, maar weiniig correct. Bijna het laatste
was hun vader, een dceuraat man, op zijn
sterfbed! tot hun- geziegd' had, was iets ge-
weest over een verkeerd' gebruiikten d'atief. En
wanneer ze Eingelsch spraken, rolde het on-
»edwingbaar voort op zijin r's en' kwam er al-
erlei mooie boekentaal is voorschijn uit de
vrfcm van Milton en dir. Johnson en dirge-
deskundige geen positief antwoord geven.
De man is asexueel en volgens den deskundi
ge daardoor minder toerekeningsvatbaar.
Daar echter voor deze ziekte geen torichi-
tingen worden gevonden, bHjft er niets over
dan dc gcvangenis.
Spreker moet hier dus de toerekeningsvat
baarheid ter zijde stellen.
Beklaagde is geen misdadiger en hoewel op
het misdrijf als maximum is gesteld 15 jaar
gevangenisstraf. is spreker huiverig om
voor hem de voile maat te vragen. Lettende
op alle verzachtende omstandigheden, vroeg
het O. M. 4 jaar gevangenisstraf.
Mr. Stap, de verdediger, zeide: Hoe een-
voudig de zaak ook is van Juridisch stand-
punt, zoo moeieliik is zij van phycholOgisch
Pleiter wilde den psychologischcn kant
van de zaak eens nader toelichten. Het valt
pleiter op. dat Dr. Mees niet heeft gesproken
van den misdadigen aanleg van den beklaag
de In verband met deze vraag, leest pleiter
een brief voor van een landbouwer, bij wien
beklaagde heeft gediend en dezen brief is
zeer gunstig voor beklaagde. De schrijver be-
grijpt niet hoe beklaagde tot de daad kon ko-
men, want hij was niet onverschillig.
Uit dezen brief concludeerde pleiter dat be
klaagde een misdadigen aanleg mist. Hij is
geen misdadiger. hij is trouw, eerlijk en heeft
nooit iets dergelijks gedaan. Veel moeilijker
is het om het mohef te zoeken voor zijn daad.
Dr. Mees zegt, dat men alleen wankelbare
hypothesen op kan z,etten. Zoolang men het
juiste motief niet kent, is de zaak voor de
rechtbank zeer moeilijk.
Pleiter vroeg: Was bekl. op het moment
van de daad wel compos-mentis?
Pleiter zeide: Er is in het leven van bekl.
heel wat abnormaala.
Pleiter bleef daar uitvoerig bij stilstaan en
kwam daarna tot de conclusie, dat hij zich
gelukkig acht hier geen vonnis te moeten wij-
zen en bmijd! de rechtbank dit hedemaal nieit.
Pleiter woes nog op een vonnis der recht
bank van Almelo, waarbij een beklaagde we-
gens afwezigheid van de psych opaten wel tot
het maximum der straf werd veroordedd Als
woont in Vaals, is een fatsoenlijik man en in
goeden dioen. De kans op huwelijk is zoo goed
als zeker. Haar aanstaande is machinist aan
het stoomgemaal, maar zal pogingen aan
wenden aS zij getrouwd zijn, in Indig te ko-
men.
Staten-Generaal
tegenstdLing wees pleiter op 'n vonnis te Am
sterdam, waarbij ae beklaagde op minder
toerekeningsvatbaarheid in vrijheid werd ge-
TWEBDE KAMER.
In de ziitting van gisteren kreeg die heer
W e i t k a m p verlof tot een intterpeTlatie over
het vervoer van vleesch naar Engeland. Deze
interpdilatie zal Donderdag wwden gehou-
den.
Aan de ordle was het wetsontwerp in zake
de orttginning van aardolievelden in Nleder-
derlandsch-Indie.
Ete heer d!e Mur al t, die in 1915 voor de
i motie Albarda in zake staatsexploitatie
stemide, is thans tot de overtuiging gekomen
dat overheidsexpiloitatie niet de incest ge-
wenschte vorm van exploitatie is.
De heer Albarda verweet de regeering
het veel te lang talmen met deze zaak. en in
het bijzonder het niet uitvoeren van zijn mo
tie, betreffende de Staatsexploitatie. Hij be-
toogde, dat voor dte onnuogelijkheid van af-
zet van prodhctie bij staatsexploitatie niet be-
hoeft te wardm gevreesd'. De distdbutie is
desnoods over te dragen aan een maatschap-
pij-
Personeelmoei lijkheden' en stroefheidsbe-
zwaar zijn voor eeni Staatsbedrijf gemakkelijk
te overwinnen als het beheer niet amibtelijlc
bureaucratisch is, doch de vorm van naam-
looze vennootschap wordt gebozen.
Voor de vorming eener naamlooze ven
nootschap is voorgestelde belangengemeen-
schap niet een gewenschte vorm. De Konink-
lijke beoogt natuurlijk alleen haar eigenbe-
langi. iDe voorgestelde camJbimatie is een parti,
culiere onderneming waarini de Staat wordt
medegesleept met gevaar voor giroote nadee-
len. ttr is nainelijk; grond voor het vermoe-
dien dat het bellang van de Koniinklijke mee-
hrengt dat de iDj ambi-concessies niet winstge.
vend' zullen' zijln. 'Daarbij komt nog, dat mede-
zeggenschap van den Staat vriiwel illusoir
is. !De d'irectie van den Koninklijke zal voile-
dig baas zijn.
steld.
Pleiter eindigde met de zaak ten voile aan
het oordeel der rechtbank over te laten, zijn
client in de clementie van het college aanbe-
velende
DIEFSTAL.
De 26-jarige naaister Geertruida Anna N.
voorheen te Enkhuizen latter te 's-Gravenha-
ge, thans gedetineerd., stond terecht ter zake
diefstal van een gouden horloge en broche
met stetn, gepleegd te Enkhuizen, ten nadee-
le van P. van Goor, hotelihouder aldaar.
Beklaagde is in januari in het hotel en
pension gekomen onder een valschen ™ml
zooals later bleek. Zij is in Fehruari door de
politie gearresteerd en na haar vertrek miste
mej. v. Goor bovengenoemde voorwerpen.
Beklaagde die zeer onduidelijk sprak er-
kende de diefstallen. Het horloge had zij ver-
kocht in A'dam en de broche in Hoarm. Dm
steen had zij er uit genomen en in haar beurs-
je gestoken. Toen is zij op 17 Februari
aangehouden en overgebracht in het Huis v.
Bewaring.
Den steen had zij weggeworpen in het des-
infectielokaal van het huis van bewaring.
Beklaagde was reeds meennalen veroor-
dteeld.
Haar strafregister is schxikwekkend.
De president noemde haar een leelijke d!ie-
vegge, een doortrapt slecht meisje.
Het O. M. denkt aan een zielkelijke neiging
bij beklaagde tot stelen. Door tal van recht-
banken is zij reeds ter zake diefstallen ver-
oordeeld.
Het O. M. zag voor haar nog heil in een
zeer zware straf, opdat haar voor goed den
lust tot stelen wordt benomen, en vorderde 2
jaar gevangenisstraf.
'Beklaagde snikte.
De verdediger, mr. Offers, anibfcshalve toe-
gevoegd, noemde zijn task zeer lastig gelet
op het strafregister.
Toch geloofde pteiter niet dat een zware
straf haar nuttig zal zijn.
Pleiter hechtte meer aan een' voorw. straf.
Men kan nooit weten of een voorwaarde-
lijke straf geen goede resultaten kan hebben.
Niettemin wilde pleiter dit niet voorstellen
Pldter wees er op dat zij hoopt binnen af-
zienbaren tijd in't huwdijk te treden met een
pereoon in Medtemblik. Deze mam is geheel
op de hoogte van haar omstandigheden.
De oorzaak van haar afdwalingen is hoofd-
zakelijk haar ongeregdd leven.
Komt zij in een onielijke positie, dan be-
staat de mogelijkheid op haar zedelijke ver-
betering.
Pldter vroeg een lichtere straf en liefst af-
trek van preventieve hechtenis.
Beklaagde zeide dat haar vader haar heeft
toegestaan weer thuis te koinen. De vader
grootste belang van de Koninklijke
is niet dat zij de Djambivelden krijgt, maar
dat andere ze niet krijgem, eoch de Koloai-
ale Petroleum Maatschappij, noch de combi-
natie Kerkhoven, noch vooral dte Standard
Oil Company die met haar strijdt om de we-
reldpoeitie hangt de maritieme intemationale
belangien samen Daarom1 kan- onze verbinte-
nis met de KoninlkHjke ons betrekkcn in; inter-
nationalte petroleumoonflicten.
Spr. wii naamlooze vennootschap met uit-
sludtend den 'Staat, Indite en' dte zelfbestirren-
de Indische gewes+en ads aandteelhouders.
De heer Marchant zou tegenstemmen. Het
voorgestelde in nog erger dian een concessie-
verleening. 't Is de erkenning van Staatsim-
lijke schrijvere, van wie hum moeder bijzonder
veel gehouden had. Over het geheel spraken
ze veel beter Engelsch dan Duitsch, omdat ze
oncindig meer met him moeder dan met hun
vader gepraat hadden, die zwijgzaam, hje-
wel niet onvriendelijk van aaid was geweest.
Hum moeder, die, naarmaie ze lan'ger bui
ten haar land leefdie, het inniger liefkreeg
„Precies zoo gaat het ook. met je bloedver-
wanten, met mannen van je tantes en' met do-
miniees," legde Anna Rose aan Anna Felici-
tas uit, toen ze eenigen tijd bij hun oom en
tante im huis waren geweest bun moeder
werd het nooit rnoede haar kinderen van haar
geboortelamd te vertelfem; van zijn dichters,
van zijn geestkracht en' van de glorie en
breedhedd der Emgelsche opvatingen. Ze dron-
ken het gretig in, alls woordtelijk geloovende.
Dat deed' hum moeder immers ook1? En toen
ze oudter wendem vielen ze op alle Engelsche
boeken aan, die ze maar kondem bemacntigen
ze lagen met hun moeder en leerden de meest
erkend-mooie dlingen' uit het hoofd, eni omdat
zij van geestririft gloeide, gloeiden haar
dochtertjes ook; Anna Rose met plotselinge
opflildceringen matige warmte. Beiden' aanba-
aen hun moeder. Wat zii t iefhad, hadden
de tweeflingeni ook lief Mimdelings. Ze
stierf kort na het uitbrekem van den oorlog
VreeselijkiZe waren zoo gelukkig geweest,
zoo ontzettend gelukkig.
„Jij kunt Christoffer niet zijn", meende An
na Rose, zich vermannende, want ze dacht
aan haar moeder en voelde dat't niet veretan-
dig was om asm je moeder te demken; ten
potentie die spr. niet erbemde. Siaatsexploita-
tietie is mogelijk en veel1 voordeeliger dan ons
weerloos over te leveren aan de Koninklijke,
met allte daaraan verbonden gevaren.
Het ontwerp is gansch iets anders dan de
Minister in de srtukken het laat voorkomen,
een1 overeenkomSt betreffende de Djambivel
den. Het is em bianco-volmacht voor de Re
geering omtrent de ontginming van alle olie-
vclden in Indite. Zulks blij'kt uit de concept-
acte van oprtchting, die dte Regeering niet
wi'lde pubiliceeren>.
Minister de Graaff deelde mede dat het
bedoelde artikdl niet meer in de acte van op-
richting staat en bij vergissing in het ter
gri'ffie gedteponeerde exemplaar is gekomen
De heer March ant steldte voor de beraadslia-
gingen te schorsen totd at de min ister de ver-
gissingm zal hebben hersteld.
Bij1 de stemming 42 voor, 8 tegen) bleek
dte Kamer onvoltaTlig.
In de avondvergadering was aan dte orde
de interpellatie^Duys omtrent de weigering
van den burgemeester van H'aarlem om aan
de soc-democraten vergunning te verleenen
op 1 Mtea em optocht te houden.
iDe heer 'Duys betoogde dat de Zondagswet
hier niet toepasselijk is, omdat em 1 Mei-op-
tocht gem openbare vermakielijfcheid is. Bo-
vmdien is van veretoring der openbare orde
geen sprake. Spr. vroeg dm minister aan de
burgemeesters em circulaire te richten om in
dm regel dergelijke optochten tee te staan.
Spr. steldle verschililende vragen.
Minister 'Ruys de Beercnbrouck zeidte dat
door dm burgemeester van H'aarlem gem
vergunning is verleend *voor een optocht met
banierm m muziek op 30 April, omdat dien
dag de verjaaidag van Prinses Juliana wordt
gevierd. 'Spr. had em onderzoek doen instel-
^en. De burgemeester van Haarlem was be-
reid vergunning te verieeneni voor 2 Med. De
Haarlemsche Bestuurdersbond vroeg vergun
ning voor 1 Mied, welke in verband met de
Zandag niiet kian worden verleend.
In 19>13 vie! 1 Mei op den Hemelvaart-
dag en in 1915 op Zaferdag; beidte keeren
de aanvragers uit eigen beweging de
minste niet wanneer je op het punt stond em
nieuiw leven te beginnen em leven, teen en
al belofte, omdat het niets anders was; m
vooral niet wanneer je moeder zoo zoo
ja, zoo verschrikkelij'k lief was geweest.
Jij kunt Christefel niet zijn, omdat ik de
oudste ben."
Anna Felicitas zag niet in wat het feit, dat
hsar zuster de oudste was, met de naamsver-
deelimg te malkm had, maar ze antwoordde
alleen, met hiaar zachte stem:
,.Heel goed", eni hoopte, dat Anna Rose
zicn niet to't hoofd' mocht halm haar bij va-
korttog „Gol" te noemm. „Maar ik wed dat
je het tedi doen zulf', liet ze er op volgen,
„m dan zal ik me zoo akelig Onkel-Nioolas-
achtig voelen."
Dit was hun Duitsche oom, gedurende zijn
leven ploiseltog afgebroken torn- die twee
lingen tien waren als „Onkd Col" bekend
een hoogbejaard personage in hun oog, nog
veel oudter dan' hum vader toegeschenenMaai
Onlkel Ooli had1 er tech ouder uitgezim dan
iemand anders, behalve de tube Oott in Bla
ke's i'llustratie van het Boek Job. Hij was
op em akeligie mander aan zijln einde geko
men. Hun' vader, noch hun moeder vertelden
er hum iets meer van dan dat Qnkel Gol dood
was, en hun vadter deed een zwarten band om
dte linkermouw van het tweede pak, dat hij'
buiten meestal droeg mt was nog goeafiarn-
ger em vrimdelijfcer dan anders; en teen ze
hun moeder er naar vroegen, 'antwoordde ze
allem, d'at arme Onkel Q>1 naar den hemel
was gegaan en dat za voomtaan liaver van
opitocbt verschoven; in 1915 .tot Maandag 3
Mei.
Dte burgemeester wilde wel voor den Zan
dag vergunning verleenen, mils voor em op
tocht zonder banierm, vaandels en muziek.
Naar spr.'s meening had de burgemeester
bij zijn beslissjng niet op het oog dt hanilha-
ving van een Rijkswet.
De heer Duys was teieurgestteld'; hij hoopte
nadere tolicmimgen te vtrkrijgen. Spr. zou
nog willan weten of de minister de motievm
der Zondagsrust en orde-verstortog wil dtesa-
voueerm.
Spreker dimde de volgende motie in:
„De Kamer van oordeel, dat als regel het
houden van optochten en meetings, eventu-
eel met muziek en banierm, ook op Zondag
geoorloofd moet zijn,
verzoekt den minister van Binnenlandsche
Zaikm tot dm burgemeesters een aanschrij-
ven te richten waarin van d't gevoelen wordt
kennis gegevm, met het verzoex daarnaar te
liandtelen.
De heer Bomans merkte op, dat de zaak
niet gericht is tegen de soc -dem.to dat op-
zicht vergist de heer Duys zich. Spr had dit
verzoek voor em optocht op 1 Mei onder-
steund'; fhaar dte burgemeester redmeerde dat
aan de kathaliekem steeds vergunningen op
Zondag, ook op dten HemelVaartdag zijn ge-
weigerd. De burgemeester beroept zich op de
politieverordening; spr. zou de motie niet
steunem. De kathoLiekm' leggen zich neer bij
de beslissingen.
iDe heer van Ravesteijn.* hoopte dat er vrij
heid zal kornen voor alle politieke stroomin-
gien om op Zondag te demonstreerem.
De heer March ant zou't betreurm als em
uitspraak der Kamer mislukte door het twee
de deel der motie-Duys.
Minister Ruys de Beerenbrouck zeidte dat,
beroept de burgemeester zich op de Zondags-
spr. 't met hem niet eens in.
heer Duys wijzigdc zijn motie to dm
zto, als door den heer Marchant aangege-
ven
De gewijzigde motie-Duvs zal Donderdag
bij dm aanvang der vergadering to stemming
komen.
De toterpellatie werd gesloten.
hem moesten spreken als van „Gnkel Nico
las" dat klonik eerbiedfger.
„Maar waarom zou Mam hem „arm" noe
mm, als hij toch naar dm hemel is gegaan?"
vroeg Anna Felicitas achter to dm tuto, ou
dter vier oogen aan haar zusje.
„Teu eerste", antwoordde Anna Rose, die,
omdat ze de oudste was (hetgeen ze haar
zuster meermalem ondter het oog bracht) na
tuurlijk meer van alles wist, „tm eerste om
dat de engelen niet van hem zullen houden.
Niiemandl zou het mogelijkheid van Gnkel
Gol kunnen houdten, zelfe al zijn het engelen.
En al moeten ze hem daar natuurlijk dulden,
omdat hij zeker wel een braaf mehisch is ge
weest, zullen ze toch stellig wetodg tegem hem
zeggen en hem 'links laten' 'Liggen, als God
niet kijkt En itm tweede, omdat je toch ook
arm bent als je to de hemel komt. Iedereen is
arm in den hemel. Nfiemiamd kan er iets mee
naar toe nemen, en Onkel Gol heeft ook al
zijn geld op de aarde achtergelaten. Hij heeft
niet eens zijn ikleeren meegenomen
„Is-ie dan heelemaad is Onkiel Gol er
heelemaal
Anna Felicitas zweeg verschrikt. Het woord
wilde haar niet over de lippmhet leek te
erg; in verband1 met Onkel Col, die ontzag-in-
boezemendm oudten heer, die hum, wanneer
ze nu en dan beveode werdten binnengehracht
om hem goedendag te zeggen altijd
lachend had toegebuidterd uit de plooiten van
allerld wonderlijke, gewatteerde kleedingstuk
km. Hij: had1 jichit gehad m zag er als em
echita boemian uit. m da gedacbte aan Onkel
Binnenland
SCHRIFTELIJK BEAMTWOORDE VRA-
GENl
Op vragem van dm heer Braaf betreffende
dm zomertijid, heeft de minister van binnen
landsche zaken geantwoord
'De vaststelltog van het tijdperk, voor het-
welfc ter towering van' de wet van 23 Maart
1918 (iStbl. no. 165), in 1921 de „zomertijd"
geldit, is geschiedt, na overtog met de minis
ters van landbouw, nijverheid m handel m
v^i waterstaat.
Tot inkrimping van dten zomertijd is niet
beslofen, omdat het economisch belang der
tijdsvervroegtog ook in verband met den
diensit op die spoorwegen, den doorslag moest
geven.
Een maaitregel om te bewrderen, dat de
plaaisdijke autoriteiien die publieke klokkm
op zomertijd doen loopen, ware niet in cver-
eensteniming met de wet van 23 Maart 1918
(Stbt. no. 165).
SCHRrFTELIJKE VRAGEN.
De heer Ter Hall heeft tot dm Minister
van financien de volgende vragen gericht:
1. Is het juisf, dat de inspecteurs en con-
troleurs bij de gemeentelijke inkomstmbelas-
ting, indien zij to rijksdienst overgaan, slechts
kunnm worden aangesteld als commies of
hoofdeommies bij dm dienst van's Rijks be-
lastingen, tenzij zij vroeger als surnumerair
Gol, zonder kleeren naar dm hemel gegaan,
em plaais die toch zeker meer endimanchi
moest zijn dan eenige andere plaats ter we-
relid, was wel geschilct om iemand' sdirik m
oof zag to te boezemen.
Natuuriijk", 'kniikte Anna Rose; maar ook
zij liet haar stem een beetje dalm. Voorzich
tig gluurde ze door de boschies, bradit toen.'
haar mond vlak aan Anna Felicitas' oor en
fluisterde
,.Spiier-n'aakt."
Gedurende em oogembTik staardm ze dl-
kaar ontzet aan.
„Zie je", hervatte Anna Rose, daarop met
zenuwachtige haast het vreeselijk visiom
wegdringendie, „ze weten' dat de mgelm to
den hemel gem Meeren dragen, omdat er gem
motten zijn. Dat staat to <fcn: Bijbel. Want je
hebt natuurlijk allem maar moitten waar ze
iets vinden om in te kruipm."
,0, dan hebben ze ook geen naftaline noo
dig", bedacht Anna Felicitas, „en hoevm' ze
niet aillemaalll zoo akelig te ruikm' in dm
herst als ze hun bont te voorschijn halen".
„Nleen. En er zijn ook gem inbrekera en
gem diieven", vervolgd'e Ann a Rose, „eo wel
om de eenwud'ige reden dat er niets te ste
len valt".
,,Maar er zijin engelen", bedacht Anna Fe
licitas na em korte pauze, want ze kon heit
denkbeeikf niet verdragen, dat er niets kost-
baars in deini hemel zou zijn.
;tO ja, maar die steelt nooit iemand", ver-
zskende Anna Cbaa.
(Word* verve l®dl)
-
1ML
(Vervolg.)
aig ba
Het
VAaID iiw^wjacuu m nuu wg.
Hierna -was aan de oxde de toJtianpellatie-
Duys met betrekkini? tot den financdeelen
toeetand •waarin sommalge igemeenten verkee-
ren to verband met de heeradhende w«rk-
looeihetild.
De (heer Duye ISohttle zijn interpellatie toe
en eltelde dlaarbij die volg-enlde vragen,
Is de imllniB'teT bereid te bevoiideren, dat in
Refeeira igemeente, waBr een beduddeUd aantal
weriklo-ozen is, een oomimigeiie tot eteunverlee-
bin'g wotrdt inlgieeteld, op de wijtze, als ddt
thans reedS voor de uitgeftroikkery haveaiaxbei
ders en taba'kEbeiwerSlrerB iB geeehiedl?
Ia de minister bereid dte bijdralgen van 60
pet., dSte het Rijk thans geeft, in de dteor die
itwImimilssSe ver'stffekffce uitkeeringen te varhoo-
Igen twyt bet voile bedrag en aldius di'e gemeen--
ten van die dkulkkende buitenlgewone uitga-
,ven te bevrijdein
lb dte miniatar bereid' aani de aximbesturen
dier, giemeenten, dten' bijaoiideren steun, ver-
ioend ingevollge de buitengewonje werikloos-
heild te vetrgodden f"
&ptr. betoogde dat dte laaten voor vele ge-
jmeenten te zwa^r zijn en niet alleen voor
iZaandam, de isaak geldt vele getmeeniten/waar
een groote proletajtsdhe IbevoUking is.
iEiniater Rhiya de Beelrenbroaick bean't-
wooiidBe de eerste vtraag ontkennend. 'Dte re-
gering ite gereSd', te bevorderen dat voor elke
balk van1 Indhilstrie waar werkeloodheid
hetersciht, een Bteunregelinlg wordft getroffen.
(Bpr. zag bet voordteel van 66il comknissie in
ellke geoneente niet in.
Wat de tweede vraag betreft, de steunrege-
(ling is in dte ejanste pfliaats aaalk der gameen-
ten. Sipr. beanrtwoorddo dius ooik die tweed'e
vraag ontkennend.
De dierdie vraag beeft blfijlkibaar betirekking
op steiuniverleening aan ongieoiganiseerden
(HiarVoor woT;dt reeds onder bepaalde voor-
waardten steun verlteenid. Van een vergoeding
van 100 pet. ban gen spraflre zijn.
'Die beer Duys rgpliceerde en dRende dlaar-
nai d'e m*>tSes fin
„Dte K aimer
overwegende dat de zoog voor, valide arbei-
dens die bengevolge der buitengewo'ne 'olm-
etandligbeden wedklteos zijn «n geen stelun
kraidh'tens dte Rjjksweiik'kiozien'veiizekering
meer genieten, niet ditent te gesdhSed'en door
md'dldel van open/bare of parftdculiere a'ninbe-
(sturten, dooh dat d'aarvaor in qllkfe gemeenlte
isrpecitale cocrrimlilsisieB tot efteun dienen te wofr-
dlen opgerieb% zooallls thans in samm'ilge ge-
meienten reeds bet gtevali ib met enBnele arbei-
darBgroepen,
Verzoekt de regeering 'dte inetellimg dezer
eomimiilsBies te wiHen doen bevortilereru."
^De Kiamer,
overwegende dalt die bilMjlilhteid eiadbt, dat
de koBten der wertkloozenverttootging, voor-
zooverre deze niet betreft de Rijkstwerldoo-
penlverBekering, niet efiflcel of in onevenredige
mate gedragem, warden door die gemeenten,
waar boevallig een overwegend groot aantal
weaMoo2e airbeidter^ e^n, eeni zeer goring aantal
ik a,piba alkiradh'ti gen wteoot,
is van oordieel' dlat de Staat die®e boetten ge
heel' voor haar relkeninig d'ient te nemen."
De motiee zullen D'oudardag a^s. in, stem-
xning bom en.
Aan de orde was de inrtierpteUaitie-De Jonge,
to het bijzondter ten aanzieai van dte totternee-
rtog van den Oo«teirdjlber Fietlb en in bet al-
geaneen ten aanzden van de toelating, de aan-
bauding en de in/beirneieirtog van vTeemdtelto-
,gten in one lamld en Omtrent de bevoegdlhted'en
van bet Raj'bgpias'p oortetibantoor.
De beer van Raveateyn steldle voor, de mo-
tie-Kruyt betreifftende aanvrage van buiten-
landiscb© paspooirten. te bebanJdelen.
Hert; vooirsteil) werdl voldoende ondtereteund.
Dte minister Heemstkerlk zeide diet de motie
het otogekeerde was van de toterpellatie, waar
zij betrof paspoorten vpot (het ibui'tenland1.
Spr. ikon niet zeggen, of hiji vteel1 inlicbttogen
er over zal1 kunnen 'geven, maar biji badl geen
bezwaar er, tegen, dat de 'motie aan de olrd'e
g&stelld ward.
De voorzitter etel'dte de mo-tJi© aan die oxide.
Dte heer die Jonge Echrtte zijn interpellatie
toe. HSj wees op den ojnel'ag van dten paasen-
rotapsloonlp. 'Spr. vroeg inKchltinigten aangaan-
de de instorocti© vwor belt paspoortenbureau.
'Slpr. drong er bfij dlqn minilster 'op aan den
toegatajg tctt ons land zoo geimalkike'lijlk moge-
l'ijlk te makani en de imijsgreep jegens Fietb,
die oruschul'dig zift opgeslotten, te herstellen,
door (htem vrij te laten.
Minis tar Hteemislberlk meendte, dat bet ver-
be|e(r met het buitenlan'dl niet vrij ban zijn;
een%a voorzorgen to verband mle/t dte toela-
ting van ■vreemideK'ngen zijn noadig, to ver
band met dien toestanden in bet huftanland.
Die aanbaudling van d'en OoatenlrijOcer Fieth
igjesdhiedldte wtegeua propaganda voot omver-
werping van 'diem bestaandten negeeringavorm.
Er was voidoemde grand vqor toterneering.
Dte Wnd'eren van den Oostenrijker Fieth. zijn
niet onvercoigdl acbtezgeiblev«n Fieth' Ibreeg
med'edeeding van de redenan voor zij'n inter-
n eriteg. De opdracht dlaartoe iagegteven door
den dfibectieur van bet RijlbspaBpoortanbureau.
Wat de motie-Klruyt ibeitreft, de politieke ge-
yoolens van den aanvrager behoeven niet be-
sIlilsBenid te zijn voor de ai of niet tlotekenning
maar zijn (buimen toch. niet in elk geval bui
ten beadhoiuwiiig blijlven.
De beer Duys noemde heit antwoord' van
,dem miniBlter buitengtewoon onbevrtedigend.
Men b.etboeft zilch geen illiuedieB te maken, dat
de aaalk van de imtermeering van1 d'en Ooerten-
rijlker, Fieth' thlante zal zijn arflgelloopen.
Miruiteter Heemtekeirlk wtenschte niet langer
te ddbatterren meit den interpellant ten mat
den beer Duys.
Dte heer Duys nam geen woord tewug van
bteigteen hij, gezegd bad.
MSnifeltar Heemeberk zeide dtet hot d'e vraag
ils of er vodldoenldie teTmen zdjmi om d'en man
getotezneertd' te houden. Daarom kon spr.
zich niet uitillaten. 1
Dte heer Ddya handhaafde zijn standpunt.
Da heer de Jonge' blieef vertr uwen, d'ait dte
paa!k igoed an grondlg zal worden nagegaan ten
spotedig zal worden afgadla^m.
De voorzititer confftateeride dlat de Kazner
er op rebenen kian dat de mtoilstfcer hfeit ondter-
poek zal voortzetften ein, dait de regeerting na
dere mededteeldngien aan die Kamer nal dloen.
De toterpelllatSe werdi geisloten. De motie
jbomt Dondeo-|d agmiddiag in stentming.
IDe vergadering weidl te 12 uuir 60 untoniten
gesDoten.
•1' 1
-ft-dTVW X <yj| *4
