AlkmaarscheCourant
fS
Maandag 9 Mei.
DokUrpraatje*.
F e n i 11 e t o n.
Christoffel en Columbus
Honderd Drla en Twlntlgsta Jaargang.
M*. 1*0.
1981.
No. 15.
Wie den naam heeft van vroeg opstaan.
kan wel lang blijven slapen", zegt een
spreekwoord. Wie, gelijk de Nederlander,
over de geheele wereld den naam heeft van
zoo buitengewoon zindelijk te zijn zal heel
wat kunnen zsndigen, eer aan dien roep af-
breuk wordt gedaan. Hoe het, op den. keper
beschouwd, met die zindelijkheid is gesteld,
heb ik al uiteen gezet. Nu komt de vraag:
hoe maken we een eind aan het tekort aan
zindelijkheid (dit klinkt toch heel wat beta-,
dan de grofheid: Hollandsche onzindelijk-
heid zou hebben gedaan!), dat het kenmak
is ook van onze tubaculosebestrijding? Voor
ons volwassenen is het haast onbegrijpehjk,
dat we nagenoeg al ons doen en laten heb
ben moeten leer en. We kennen zooveel din-
gen, die geheel van zelf spreken, dat we niet
meer a aan denken dat alleeen ervaring ons
die dingen heeft geleerd.
In de eerste plaats is het noodig, dat we
volkomen ervan doordrongen zijn, dat invoe-
ring van ziektekiemen in het licnaam voor-
waarde is voor het ontstaan van velerlei
ziektcn. Wanneer die kiemen maar kenbaar
waren, zooals bijv. schimmel op roggebrood,
dan zouden we ons er voor in acht nemen.
Omdat ze voor het bloote oog geen biizonde-
ppen bezitten (behalve dan die
HjV niadait te een prtvaat hebben bezocht, bo-
vendieni ifelksns. wanneer de onderwijza
meent, dot reiaiging noodzakelijk is. Op de
scholen meet word-en toegezien op de rein-
he'd, beter nog: op de kortheid van aMe ma-
gels. Het onderwijs brenge zoodra en zoo
het begrip „vies" den kinde-
sche
ren bij. Y Is vies met ongewasschen handen
te eten. Y is smerig iets in den niond te ste-
kem, wat alem and anders in zijo mondi heeft
gchad. 't la omgezond, te dainken uit ander-
manB kopje of glas; de gemeenschappelijke
drinkbeker op school moet worden uitge-
spoeld door elk, die ham gebruikt heeft, en
worden 'cuoonganaaikt door elk die bem ge-
bruiiken zal. Wanneer de onderwijzer gebruik
ma aid- van zijn. gezag en zijn zedelijk over-
wicbt op het kind, oin dit den afkeer van wat
met rein is, scherp in te preaten, zal hij aan
dc gemeenschap een dienst te meer bewijzen.
De allerbeste leerachoo' voor wat dokters
noemen reinheiidl en zindelijkheid zou het sa
natorium kunnen zijn en het ziekenhuis.
Juist zdj die aldaar hulp zoeken, zijn heel
toegankedjSc voor allalei wijze lessen, die in
hun belang warden gegeven. Maarles-
van onzichtbaarheid!), zeggen „gewone"
menschen, dat ze er met zijn. Het vuil, dat
je niet ziet, is niet vuil, en daarmee uit. An-
dere menschen, de dokters, redeneeren juist
andersom: wanneer ik niet weet, dat iets rein
is, beschouw ik het als vuil, en behandel ik
het als vuil! Ik maak het rein op een da ma-
niaen, die nauwgezet onderzoek en ervaring
hebben geleerd, en street er naar het eens
rein gemaakte ook rein te houden. Zie hier
het grondbeginsel van de moderne wondbe-
handeling, waaraan hondadduizenden hun
levensbehoud hebben te danken.
Een reinheid als de dokters toepassen in de
uitoefening van hun beroep, kunnen ze niet
in het dagelijksch leven overbrengen. Maar
wel passen zij een veel grooter zindelijkheid
toe in het gewone leven, wel is voor hen het
woord vies van veel wijder beteekenis dan
voor de leeken. Ik meen, dat hierin een der
oorzaken is gelegen van het doorloopend ge-
zond zijn van de allenneeste dokters, die
juist krachtens hun beroep zooveel meer ge-
legenheid hebben tot besmet worden.
De dokters hebben hun beroepsreinheid en
de buitengewone zindelijkheid in 't gewone
leven moeten 1 e e r.e n. En als a 11 e anderen
in het dagelijksch leven deden als zij. zou er
heel veel gewonnen zijn in den strijd tegen
tuberculose en andere besmettelijke ziekten.
Daartoe moeten we beginnen bij het begin
't kleine kind. Vroeger zette ik al uiteen, hoe
ook bij de verzorging van den zuigeling rin-
-T -- rv-'1 zedu-
teekenis gaat hechten aan het woord „vies."
Alles, waarvan we niet weten, dat het zinde
lijk is, is vies. Onze handen in de eerste
plaats. Die zullen we hebben te wasachen
na elike behandeling van niet schoone din
gen. Wat we zullen eten en drinken, behoort
zindelijk te zijn, en met zindclijke voorwerpen
te worden gebruikt.
Wij! moeten1 aan onze kinderen van jongst
af leeren „vies te zijn" van allerlei, dat niet
bepaald) schooai is. Dat zal heel moeilijk zijn,
want zelf zijln we „niet vies uitgevalleo", en
zelf hebben we ook niet die niieuwerwetsche
zindelijkhddl geleerd. Zeker zal herhaald- na-
denken en1 overleggen en probeeren, telkens
weer, ons op weg helpen Zoo focli leeren we
allerlei kleine gew-oontetjes aan en hebbelijk-
heidjes af. Met tocwijding en volharding zul
len we het een1 heel eind kunnen brengen En,
wanneer wij, ouders, de kiem tot gToote zin-
delijkheidl in onze kinderen hebben gelegd,
dan moeten onze mede-opvoeders helpen, die
verder te ontwifckelen. De school met andere
woorden Tot den inboedel van elk schoollo-
kaal moet behooren een ruime waschgelegen-
heiid! met zeep en overvloed van schoone hand,
doeken. Hiervan moet gebruik gemaakt wor
den door onderwijzer en leerling, onmiddel-
Ernstiige en langdurige ziefctc heeft het
den schrijver dezer opstollen onmogelijk ge
maakt zoo geregeld mede te werken, als nij
zich had voorgesteld.
door de schrijfster van
„Elisabeth and her German Garden"
9)
,„AichtervolgenP herhaalde de stewardess
met een heftiige hoofdibeweging. Ze legde het
woord verkeerd1 uit en zocht er een verdacht-
makimg van haar reputatie in. „Ik ben nu
al—haast! tien jaar wcduwe," antwoordde ze
boos, en de Kapltein heeft mij zoo rn-in te
achtervolgen als iemand' anders.
Hiermee hadden ze de gl'azen deuren be-
reikt die toegang geven tot d'e eetzaal, en' de
stewardess, haar opdracht volbracht hebben-
do, bleef eer ze hen alleen liet en weer naar
boven ging nog even verontwaardigd staan
om hun toe -te voegenu „Als u dan zu'ke
goeie vrienden vain hem bent waarom hoeft
u zdjni naam dam te vragen,?"'
»Wie zijin naam?" vroeg Anna Felici-tas.
'Van den K'aptein immers!" riep de ste
wardess driffig.
„M'aar den naam van. den- KapYeim kan ons
miets schelen'," lichtte Anna relieitas b»ar
geduldig in. We begeeren niets hoegenaamd
van deru Kap'itein te weten."
s „Nlou dan begon de stewardess Doch
ze beheerschte zich, en nadat ze al'leen nog
op biitteren toon had opgemerkt: „Dle mijn-
heer was de KapYein," ging ze de trap op en
waren ze van haar bevriid.
Anna Rose herstelde zich het eeret.
„U ziet dat we uw raad opvolgden," riep
haar na, hopendle haar hart door die vlet-
mdte nwriadeeling tt verzichtwu. „U heeft ons
sen in reinheid in „overdreven" zindelijkheid
worden juist daar niet gegeven! El ken pa
tient woraien een mnfll per dag gewoonlijk heel
vroeg in den nuorgen de handen gewa&schen,
en als regel is het daarmee ui-i I De rusters
hebben geen tijd om v66r elken maaltijd op-
nicuw hum patten ten, te wasschen, en de bui
tengewoon groote beteekenis van stelselma-
tig ondmi<mt met woord en daad in zinde
lijkheid, zooals dat ooderricht eigeolijk alleen
- in ziekenhuizen zou kunnen worden gegeven,
is of over het hoofdi geren, of verwaarloosd
i geworden. Hoe overweldigend zou de beteeke
nis van het ziekenhuis toenemm, wanneer Y
ook eens opzettelijk zou worden ddeostbaar ge
maakt aan Laag-bij-den-grondsch onderwijs
in gezondheidsleer, te beginnen met zindie-
lijkheidl en luchtverversching
Maar ook het verplcgaud! personeel zelf
kan nog in mendg opzicht ziodelijka zijn op
eigem handen en bedienkcn, dat het nog ver-
kieslijker is, ze niet vuil te maken, dan ze
oeret vuil em daaraa schoon te maken. Voor
zoover mij bekend- is, wordt alleen in operatie-
kamera door verpleegstera gebruik gemaakt
van gununi handschoenen, maar wordien deze
ncoit aangetrokken, wanneer die zustere ge-
vaar loopen, hare handen vuil -te maken met
etter, outlasting enz. De handschoenen kun
nen door kokem weer volkomen rein worden
gemaakt, en voor een dergelijke reinigin'gs-
-kuur zijn de hnmdem zelve ongescfaiktl
Stadsnieuws
VEREENIGING TOT VERBETERING
VAN DEN WOLHANDEL
IN NOORD-HOLLAND
Zatadagmiddag ten 12 ure vergaderde in
het cafe „Centrar bovengenoemdd vereeni-
ging.
De voorzitter, de heer Jac. Zuurbier, sprak
in zijn openingswoord zijn vreugde uit ova
de groote opkomst.
Uit de mededeeiingen van den secretaris,
den heer E Dz. Govere, bleek, dat de wereld-
markt met wol overvoerd is.
Van de Vereeniging tot Verbetering van
den Wolhandel in Drenthe .was bericht van
aansluiting bij de Federatie ingekomen.
De heer J. Bruin rapporitiede aamens de
financieele commissie, dat deze de rekening
volkomen in orde had bevonden.
De rekening werd met een nadeelig saldo
>ot 163,40 en een totaal uitgaaf van
1281,goedgekeurd.
Ook de rekening van de Fedaatie wad
goedgekeurd.
De secretaris, die de rekeningen had toe-
gelicht, las hierop het jaarverelag, welks
voorlezing drie kwartier vorderde.
Besloten werd om het jaarverelag in druk
te laten verschijnen.
Wij vermelden uit het veralag, dat de
malaise in den wolhandel den arbeid van de
vereeniging zeer heeft bemoeilijkt.
28 Juni begon de wolontvangst, waarbij
de plaatselijke commissien uitnemende hulp
verschaften.Totaal werden 17894 vliezen ont-
vangen, wegende 89990 K.G Hiervan was
15000 K.G. prima, 38000 KG. lste, 35000
KG. 2e, 8400 K.G. 3e, 1750 K.G. 4e, 1000
K.G. bruin en 400 K.G. losse kwaliteit Pri
ma en le kwaliteit was ruim 59 pet van de
productie, waaruit bleek, dat Noord-Holland
een uitnemende schapenwol oplevert. De afzet
van de wol was in 1920 allertrcurigst In
April 1920 was er te Londen nog eenige
vraag, doch spoedig bleek, dat men reeds
toen de hoogste prijzen had gezien. Elke
valgende veiling bracht een verdere daling.
1 Februari werd de wol van de vereeniging
als volgt genotead: Prima 13, le 1,15,
2e 1, 3e 0,65, 4e 0,55.
Een lichtpunt werd de den 3en Mei weer
ioch gezegdi dlat we't aan den Kap'tein moes-
ten vrageai."
IV.
Diem avonKf, in hum oouchottes liggendte,
schoot het -hum te binnen, daf de stewardess
misschien een food- moest hebbesm: dat zou
haar zoo oovriendelijk makem! In't eerat
rnog zonrier den indruk, van- hun jongsfe er-
varingem veromderstelden ze dat zc heftig
pro-geallieerd was en al de Junkers onder
hum vooroudere lal' gespeurd en vcoordeeld1
liad. Maar idaarna was't hun iogevalleni, diat
fante Alice -gezegd bad1: „J!uillie zult je ste-
wardtess mahiurlijk een klein-igheid moeten ge-
vem"
Deze noodzakelijkheid had hum toen al be-
nauwd, wamit tot nu toe h-adriom ze eerder in
dc gemaikkelij-ke posiitie van de ,J»fooidien"
dam van de fooien-gevens verkeerd, en ze wis-
ten imi de verste verte miot wat aan een ste
wardess toekwam. Tante Alice trouwens
evenm'ira, schecn -het; want teen ze Y haar
vroegen, antwoordde ze vaag, dat ze nu ze
met een1 Amerikaansche boot gingem zeker
Amerikaa-nsch geldi moesten geven, dollars en
zoo, en- ze had! niet veel verstand van dollars.
Ze wist alleen dat je ze door vier deelde en
met vijf vermenigvuldigde, of net andersom,
dat kon ooken toen ze, nog altijd even wijs,
haar gevraagd hadden, waarom dat gedaan
geopende veiling te Londen, zoodat de laat-
ste dagen weer prijzen aan de vaeeniging
gevraagd worden. De onkosten, waarover
beatrijdas van de vaeeniging hoog opgaven,
zijn met inbegrip van loonen, kamonkosten,
verzekeringskosten en kosten voor de Fedaa
tie, nog geen 12li cent pa K.G.
De vaeeniging telt thans 496 con-tractan-
ten. Van de wol was nog geen 10d« deel
vakocht.
De secretaris rapporteerde, na de voorle
zing van het verslag, ova het onderzoek
naar de wolbewerking vanwege de producen-
ten In het rapport kwam naar voren, dat de
Nedalandsche wollenstoffenfabrikanten mis-
bruik maken van de onmogelijkheid voor het
buitenland om de wol te koopen. Een onder
zoek had uitgewezen, dat de fabrikatie van
wollen stoffen in Eluitschland, plus de ver-
voerkosten, 2,24 pa M. zou kosten. In Til-
burg werd met een baal wol bij een fabrikant
een proef genomen. Deze fabrikant ontkende
aanvankelijk, dat de fijnere stoffen van de
wol gemaakt konden worden, doch op g-rond
van netgeen in Duitschland mogelijk was ge-
bleken, werd hem het tegendeel duidelijk ge
maakt. In Maart ontvmg de vaeeniging
van den fabrikant dan ook een schrijven,
waarin erkend wad, dat van de wol alle
stoffen te maken ziin In het schrijven werd
verzocht een kw an turn prima en le soort wol
beschikbaar te stellen, om daarvan voor de
mannelijke en vrouwelijke leden van den boe-
renstand stoffen te maken, mits men bereid
was deze stoffen te koopen. De stoffen zou
den niet mea behoeven te kosten dan de lste
hand aan de fabrikanten betaalt. Van de 2de
soort wol zouden dekens gemaakt kunnen
worden. Ook met 'n fabrikantenfirma bij Leek
'te Groningen waren ondahandeling^n aan-
geknoopt. Daar bleek, dat voor de fabricatie
van dekens 3de soort wol gebruikt- wordt
Toch ontvangt deze fabriek van producenten
le kwaliteit wol, om daarvan voor him ge
bruik dekens te vervaardigen. Van de 164
KG. wol worden 12 dekens vervaardigd.
Spreker toonde een zeer goede dekm, die
vervaardigd was van 3de kwaliteit Zeeuw-
ache wol. De conclusie van het onderzoek
was: ten lste dat de fijne wol-industrie in
ons land met de Hollandsche wol onvoldoen-
de bekend was Ten 2e dat de Hollandsche
wol zoo verschillend in kwaliteit is, dat
geen enkele branche de voile kwantiteit kan
gebruiken; ten 3e om tot zelfbewerking van
He wol te geraken zou het noodig zijn de wol-
industrie al hun branches te doen uitoefenen;
ten 4e is Y onmogelijk om in ten bedrijf de
wol-industrie in al haar branches uit te oefe-
nen, omdat iedere branche een geheel bedrijf
vormt; tea 5e wordt a op gewezen, dat
iedae branche, wil het een bedrijf van eenige
beteekenis zijn, een zoodanige hoeveelheid
{jrondstoSen vordert, dat de geheele Neda-
andsche wolproductie daarvan slechts 1/5
deel zou kunnen leveren. Een eigen fabriek
zou daardoor een speculatief bedrijf moeten
worden; ten 6e werd geconcludeera, dat het
onmogelijk zou zijn om alles in een bepaalde
kwaliteit te laten bewerken voor eigen leden.
Voor het laten vervaardigen van dekens
zou het wel voordeelig zijn dit gezamenlijk
te doen en daarvoor dan te geven de wol die
daarvoor gebruikt wordt. Dan kan men voor-
komen, dat de fabrikant de betere wol ten ei
gen bate omruilt voor een slechtere.
De consumenten, die willen dat de sajet
goedkooper wordt, zouden a toe moeten ko-
men om de afname van een hoeveelheid sajet
te garandeeren. Gezien de prijzen van de
gekamde wol, oordeelde spr. voorts dat het
overweging vadiende om van de wol gekam
de wol te laten maken.
In verband hiermede heeft de Ned. Wol-
Federatie op haar agenda voor de in de vo-1-
product
werd, zei ze dat dit de vlugste manier scheen
om te zien hoeveel een dollar eigenlijk was,
en of ze nu alstjeblieft eens even stil wilden
zijn, want ze had zoo'n hoofdpijn.
De fooien die zij1 in hun toorte leven hadden-
zien uiidieelen, werden -aan Y eind en nooif
-aaa Y begun v&a iets gegeven, maar Axnsri-
kanen warem vodgens Taote Alice ail
verwerken en die elaers te verkoopen.
De hea Raat kon zich a niet mede veree-
nigen om de wol op eenigerleiwhze te laten
verwerken. Spr. oordeelde, dat de wol in
ruwen vonn altijd eenige waarde behoudt en
was van meening, dat door bewerking de
wol steeds minda zou opbrengen. Spr. oor
deelde, dat men moest blijven een vereeniging
van wolproducenten, doch niet van stoffenfa-
brikanten. (Applaus).
De heer Stapel sloot zich bij deze ziens-
wijze aan. Spr. wees a op, dat het gevaar-
lij-k was om zich afhankelijk te maken van an-
daen. Dit zou noodwendig het gevolg zijn,
omdat de producenten van de wol van de
stoffenfabricatie niets weten
De heer de Boa vaonderstelde, dat het,
zooals de zaken nu stonden, geen aan beve
ling vadiende om nader te overwegen voor
eigen rekening de wol te verwaken tot wol
len stoffen. wij leven evenwel in 1921,
waarin als eisch van den dag de social-isatie
spreken ze ook Engelsdi, toch andere, en mis
schien waren ze dus wel -anders, ook op dit
punit en verwachtten ze fooien aan Y begin
en aan Y eind' Anna Rose voelde grooten lust
haar hoofd ovaboard te steken en Anna Feli-
cit-as to vragen, of zij ook nietf dacbt, dat dit
wel't geval kon zijn, maar ze was bang de
menschen in de couchettes aan den ovencant
te staran.
Anna Felicias lag in de bovenste couchette
aan hun kant van de hut en Anna Rose als
de oudste en dus (naar ze Anna Felioitas be-
duidde) de beste nachtrust behoevende, in de
onderete. Aan de overzijHe waren precies
twee eendere couchettes, die elk „hun levendie
lading hevatten", zooals Antn-a Feliciias, na
eens voorzich-tig tussclien de gondijntjes te
hebben doorgegluurd, haar zuster toefluis-
-terde. Toen ze ma Y diner in hun hut fcwamen,
om naar bed' te gaan, scheen heit vertrekje
eeret leeg; behalve dam, dat er-allerfei onbe-
zielde dingen -hingen, zooals kleeren en een
afschuwelijke benauwde luch-t. De outdek-
king deed' hem schrikkem, want „de levende
lading" lag roa- en sprakeloos, zonda
evenwel' eenig gellnd te doen hooren diat op
slapen wees.
Zoo stil en vlug -als ze kxwiden, begonneo ze
hun boelitje to omtpakken- en- zich ite ontklee-
dem, maar dit bleek lang niet gemiakkelijk,
want er scheen feitelijk voor niets plaats,
zcTfs niet voor henzelve. Ieder oogenblik ke-
ken ze eens even onrustig naar He geslolten
igordijnen, die bol uiitsto-ndm, en snuften1 ze
eens voorziditLg en- zargvuldig om vast te
stellen wat het eigenlijk voor een lucht was.
Het leek wel op een mengsei van de saus,
die je met Kerwtatis over plumpudding eat.
en van Duitscha slaapfcamum, tatugwa bij
gehoord wordt Spr. zou de voomtandem
daarvan a op willen wijzen, dat hier een ter
rain is om ieta dichter te komen tot hun doel:
„de producenten en consumenten dichter bij
elkanda te brengen", opdat a zoo weinig
mogelijk aan den strijkstok bijlft han-
gen. Zij zouden op deze wijze dekens kunnen
bestellen tegen een prijs, waaraan het gehate
kapitaal geen cent verdient. (Applaus.)
De voorzitter gevoelde niets voor het idee
om het product te verwaken. Spr. was a
wel voor om dit met een deel van het product
te doen, ter orienteering. Spr. sloot zich
voorts aan bij het gesprokene van den hea
de Boer. Spr. was er Yoor om 1/100 gedeelte
van het product voor gezamenlijke rekening
te laten verwaken.
De heer Raat wilde, dat de vergadering
zich ook hiertegea vaklaarde. Mea stelt
zich te veel afhankelijk van fabrikanten, die
minder gunstig gezind zijn tegenova het
werk van de organisatie.
De voorzitter wees a op, dat in de vaga-
dering van de Fedaatie slechts het nemen
van een proef besproken zal worden. Een fa
brikant, die de proef wil nemen, had men ge-
vonden en wel een, wien men ten voile het ver-
trouwen kon schenken
De hea Stapel bleef van meening, dat
men met het atgeven van de wol op betere
koersen moest wachten. In geen g«4l diende
men het product aan anderen over te leveren
De hea Jm. B-laauboa stelde in het licht,
dat beoogd wad de Fedaatie de vraag
voor te leggen een klein deel van het product
bij wijze van proef bij een betrouwbaar fabri
kant te laten verwerken. Spr. gaf de vaga-
dering in overweging voor het bestuursvoor-
stel te stemmen.
Vaschillende producenten, niet-ledea, zijn
a reeds toe overgegaan de wol te laten ver
werken en het bleek, dat zij daardoor een
goeden prijs voor hun wol kregen. De de
kens, die zij ontvingen, waren veel lager in
prijs dan in de winkels..
Na de proefneming heeft men tegen de fa
brikanten een wapea mea in de hand, wan-
nea zij beweran, dat van de Noord-Holland-
sche wol geen fijnoe stoffen gemaakt kunnen
worden.
Spr. waarschuwde a voor, om naar bui-
ten den indruk te vestigen, dat men in eigen
vereeniging zwak stond. Spr. wilde het be-
stuur vol ledig vertrouwen ochenken en toe-
staan, dat met een klein deel van het product
de proef werd genomen. (Applaus).
De hea Spaans stelde de vraag of het klei
ne deel van de leden ter vergadaing aanwe-
zig het recht heeft te stemmen ova het ver-
waken van de wol. Men had slechts een
contract geteekend voor den gezamenlijken
vakoop.
De secretaris betoogde, dat het geen voor-
stel tot het verwerken van het product gold.
De voorgestelde proefneming was niets meer
dan het inzenden van een deel naar een ten-
toonstelline De proefneming zou weinig
kunnen komen en a wordt alleen beoogd, om
meer licht te verschaffen ova het product.
Het voorstel van den heer Raat, om zelfs
geen enkel kwantum voor het nemen van de
proef beschikbaar te stellen, wad met 33 te
gen 21 stemmen verworpen, zoodat werd be
sloten in de vagadering van de Fedaatie
v66r het nemen van de proef te stemmen.
Na eenige bespreking wad bij acclamatie
besloten den gezamenlijken vakoop te doen
voortbestaan. Men was algemccn van mee
ning, dat zulfcs in vaband met het voortbe
staan van de vereeniging noodzakelijk was.
Van verechillende kanten wad in het licht
gesteld, dat enkele buitenstaanders slechts
Hoor het bestaan van de vereeniging voor
hun product iets meer hadden kunnen maken.
De heer Raat betoogde nog de wensches
lijkheid om voor de nieuwe schea te trach-
ten de schea 1920 in veiling van de hand te
doen. Spr. was a voor om indien er in de
veiling geen ambitie was, het product nog
een jaar in handen te houden.
Besloten werd aan het bestuur ova te la
ten een veiling te organiseeren wanneer dit
van meening was, dat het gewenscht was dit
te doen.
De aftredende bestuureleden, de heeren
K. Jonka en Jac. Zurbia, werden bij accla
matie hakozen.
De hea M. Zijdewind te Texel wad tot
afgevaardigde voor de Provinciate Fedaatie
gekozen
De heer Jac. Zuurbter wad als lid van be
stuur da Federatie herkozen.
De begrooting voor 1921 wad goedge
keurd
De contributie wad op 1,pa jaar ge
steld. Daarnaast wordt van iedaen sdiapen-
houda van 1 tot 10 schapen f 0,50, van 11
tot 25 schapen 1,—, van 5 tot 50 schapen
1,50 en daarboven 2,geheven.
Op voorstel van den hea Stapel wad be
sloten om de contributie voor teden-echapen-
houders niet-contractanten op 5,— te stel
len.
Na de roodvraag volgde eluiting.
ALKMAARSCHE EXPORTVEILINO.
De gewone jaarlijksclie algeiueene verga
daing van aandeelhouders in de N. V. Ala-
maarsche exportveiling van land- en tuin-
bouwproducten had j.l. Zatadag plaats in de
bovenzaal van het caf6 „Qraanhandel", aan
het Luttik-Oudorp. In totaal waren a 14
heaen aanwezig.
De voorzitta, de hea P. A. de Lange,
opende de vagadaing met een woord van
welkom aan de aanwezigen en de pera. Spr.
deelde mede, dat de hea Wagenaar, secre
taris, wegens ernstige ziekte afwezig was en
sprak de hoop uit, aat spoedig hastel moge
volgen.
De adjunct-aeaetaris, de hea Schoorl,
las hiaop de notulen da vorige vagadering,
die onveranderd waden vastgesteld.
De voorzitta makte op, dat enkele bladen
reeds de aanvoeren ta veiling mededeelen en
Y opetaan. Het was een lucht, waarin ze niet
graag ging slapen, maar ze zagen geen
nriddiel om iets open -te zebtan. Eerst mcenden
zc do stewardess the belilen en haar te vragen
of a geen raampje open- loom, maar zc zagen
geen raampje, en Y was imtusschen ook maar
beta haar niet lastig te valen; nu ten minste
nog niet1; niet, ea ze met juasttheid' vastge
steld hadden wat haar eigenlijk scheelde. Wel
werdfen deze overwegingen niet tusschen hen
uMgesproken, angistig als ze waren om te
storen wat achiter de gordijn-tjes lag, maar
ieda wist voor zich precies wat er bij de an-
dae omging; want dit hadden ze reeds
lang geleden opgemakt je bent niet voor
niets tweelingen!
Y Gaf eemge moeilijkhcden ea Anna Feli
ci-tas veilig en wel in haar couchette was aan-
geland. Nadat de rest van haar lichaam a al
in was, hingen' haar lange beenen nog hul-
pelbos maar beneden, en Anna Rose, die al
netjes in haar eigen kooi lagzag zich eindelijk
genoodzaakt (nadat ze met mocite den lust
bedwongen had' aan de bengelendfe voeten te
trekkeni, om te zien wat a dan gebeuren zou)
op -te atiaan, en ze een zetje te geven, want
Anna Fel-icitas begon' daar in de h-oogte al-
lervreemdste geluiden te maken. Zoodoecde
kwam Anna Rose's hoofd een oogenblik op
to lijn met Anna Felioitas' couchette en zag
ze tot haar vabazing dat haar zuster, of-
schoon ze nu haar beenen bij zich' had, nie+
de gaingsfe aanstalten maakte om ze netjes
neer to leggen en' onda de dekens uit te atrek-
ken, maar dat ze als Y ware in een slordige
hoop bleef liggan, met opengespallrte oogen
en een van haar lange vlechten in haar niond
blijkbaar weretdeod' mat can. naar alten
aefaijlo, oogwpaatoB aanwail van onbvdwing-
vroeg den hea Rodewiin bij ae opgave steeds
de aanvoaen te vermelden. Deze zegde zulks
toe.
Vervolgens las de hea Schoorl het vaslag
van het bestuur ova den toestand da ven-
nootschap, ingewlge art. 10 da statutes
Wij ontleenen daaraan het volgende:
Een weegbrug en een paklooda waden in
het afgeloopen jaar aan het bedrijf der vei
ling toegevoegd, te a amen kostende 20340.
De ernatige crisis, die in het najaar van 1920
uitbrak in dai koolhandel, veroorzaakte dat
de veilingslijn en de weegbrug belangrijke
renteverliezen hebben opgeleverd. Ook ande
re omatandigheden werkten daartoe mede. De
weegbrug kwam eerat in Juli gaeed. Er wa
den dientengevolge slechts 88 wageas ge-
wogen.
Langs de veilingslijn waden van Juli
December 102 wagens vervoerd. Tengevolge
van herstelling van de lijn en het maken van
de weegbrug, is zij slechts in de tweede helft
van het jaar 1920 beschikbaar geweest, wat
op het resultaat da exploits tie ten zeerste
van invloed is geweest. Niet genoeg kan er
op gewezen worden, dat deze inrichtingen
ook door niet-groentenverzenders tegen beta-
ling van het gewone rangeer- en weegloon
gebruikt kunnen worden. De handel kan a
zijn wagens laten wegen, wat ook de inhoud
zij, van den lagen loswal kan ieda zijn goe-
deren valaden.
Dat de oorlogsprijzen voor groenten geen
stand zouden houden, was te voorzien, of-
schoon de hoeveelheid voor sommige groen
ten toenam, bleef de waarde in totaal belang-
rijk onda het cijfa van 1919. Er werd ge-
veild voor 260.214.50,waarvan /162314.71
voor fijnere en 97899.79 voor grovae pro-
ducten. Om het daaruit voortvloeiend verlies
te copmenseaen, is reeds in het voor jaar van
1920 besloten tot verhoogen van het veilings-
percentage. Dit is thans 5 pet. voor de fijne
re en 2 pet. voor de grove producten, de
eigenlijke veiling levade daarbij een bruto
winstsaldo op van 4238.53 Vt tegen
f 4612.71 K in 1919.
Een overzicht van den aanvoer da diverse
artikelen in het jaar 1920 en 1919 vagelij-
kenderwijze opgesteld, werd als bijlage aan
het verslag toegevoegd. Reeds eerda is dit
overzicht in de Alkmaarsche courant in zijn
geheel overgenomen.
De veilingspercentages blijven nog gunstig
afsteken bij die welke eldas geheven worden
en zullen voor de telers nog steeds aantrek-
keiijk blijven.
Langzaam aan komen meer kooplieden de
markt bezoeken en wordt ook de producten-
toevoer grooter. Dit proces moet zijn loop
hebben. Een goede hannonie tusschen koop
lieden en aanvoerders kan niet genoeg ge-
waardead worden.
Het onderhoud der bezittingen werd naar
behooren verzorgd. De emballagaekening
gaf een voordeelig saldo van ongevea 600,
netgeen in 1921 nog hooger zal zijn, omdat
nog mea emballage werd aangesc' aft en de
nieuwe pakloods beta controle op afgeven en
terugbrengen van manden en kisten mogelijk
maakt.
De nieuwe pakloods waarvan verechillen
de ruimten kunnen worden verhuurd, is een
gewaardeerde verbetering van ons veilingbe-
arijf. Met het vahuren der bagruimten gaat
het tengevolge van de minder gunstige tijds-
omstandigheden niet zoo vlot; de kleine ruim
ten zijn alle vahuurd, de grootere slechts
gedeelteliik. De tegenwoordige huurprijzen
zullen echter noodzakelijk verhoogd moeten
worden, indien, gelet op de hooge bedragen
van rente en aflossing, onderhoud, assuran-
tie enz., de exploitatierekening geen nadeelig
saldo zal blijven opleveren.
Hetge envoor den bloei van onze veiling
baar lachen
Gedurendc eenige oogenblildcen sloeg An
na Rose haar in stiMe gade, voelde zich daar-
op echter eveneens door eon lachbui aange-
grepeni en scharrelde, met een' haastigen biik
op de urtpudlende gondijnen1, in haar eigen
couchette terug, de dekens ova haar mond
trekkende.
Met moeite wist ze zichzelf tot kaltnte te
brengen door zich haar verechillende vaant-
woordelijkheid voor den geest te halen en ze
op haar vingers na te telen: de 2 vijf-pond-
biljetten onder -haar kuussen, voor extra uit-
gaven tot ze -in' New-York hun kapitaa! zou
den onivangen, de kaarten, de passen en
Anna Felici-tas toen twee dikke blonde
staarten ova den bovenrand van haar cou
chette naar beneden kwamen bangen, gevolgd
door Anna Feliciitas' hooM-.
„Jte hebt vergeten het licht uit te draaien",
fluisterde Anna Felici-tas, baar wimpers nog
vochliig van haar lachaanval; en baai ha is
nog verda naar beneden sfcrekkende, tot haar
fori chit vu-urrood zag van -inspamning, deel-
e ze als haar overtuiging mee, dat ,,de leven
de .lading" achta de gordijnen te oordee-
len naar haar verdacht geheimrinmig ge-
drag niets to hun- hut te maken had en
aM-lig uitoewekenen moesten zijn.
,,E>uitscHe uitgewekenen", liet Anna Feli
oitas a op volgen, nadrukkeliik knikken-
dc; ag -handig van haar, vond Anna Rose,
in a-ainmerictog genomen dat ze als't ware op
haar hoofd stond. ,£>ultsche uitgewekenen
fluiisterdie Anna Felioitas, en- ze snoof veelbe-
teekenend, doch omrichJtig. Misschien zijn't
wel m-annen", fluisterde ze opnieuw, nu wer-
kelijk bea-ttasti^end soad.
III11^0)
