DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Hdtel „Toelast".
Diner bij abonnemen!
a f Si.-.
i\o. 157
BLonderd (trie en twlntigste jaargang
mi
A.bonncmentsprijs bij Toornitbctaling per 3 mnimdcn f 2.—, fr. per post f 2.50. Bowijsn. 5 ct. Advortontiopr. 25 ct. p. rogol, grootoro letters naar plaatsrulmte.
Bdeven franco N.V. Book- en Handelsdr. v.h. Horms. Coster Zoon, Voordam C 9, Tel. Administr. No. 3. Rcdactio No. 33.
8 JTJLI
Buitenland
Fenilleton.
Christoffel en Columbus
Dlt mnnmor bostaat ait 2 bladen
YRIJDAG DireetourG. II. KKAK.
HoofdredaetourTj. N. ADESLA.
ONTHULLINGEN VAN PRINS
WINDISCHGRaTZ.
In de Hongaarsche Nationale Vergade-
ring verklaarde prins Windischgratz, dat hij
indertijd van iiet Duitsche hoofdkwartier
had vemomen, dat agenten van graaf Ka-
rolyi zich tijdens den oorlog naar Zwitser-
land hadden begeven om in voeling te treden
met de Fransche regeering en de Fransche
socialisten.
Spr. citeerde redevoeringen van Fransche
politici, waaruit hij de conclusie trok, dat
de rapporten van graaf Karolyi omtrent
den militairen toestand door de Fransche
regeering werdem op prijs gesteld, maar dat
deze het regiem niet kon steunen, welks be-
trekkingen met de sovjets algemeen bekend
waren.
Deze verklaringen veroorzaakten groote
beweging.
De minister-president noodigde spr. uit,
zijn documenten in handen van het gerecht
te stellen, opdat de schuldigen konden wor-
den vervolgd. Spr. antwoordde, dat de be-
wijzen ter beschikking der justitie stonden.
Omtrent deze verklaringen van Windisch
gratz meldt de Berlijnsche berichtgever van
net Hbl. nog het volgende:
Hij deelde mede, dat hij in 1918, toen hij
als minister van volksvoedmg eenige dagen
te Berlijn vertoefde, door den Duitschen
generalen staf op de door Karolyi in het le-
ven geroepen revolutionnaire beweging op-
merkzaam werd gemaakt.
Hem werd medegedeeld, dat de Fransche
en Italiaansche relaties van Karolyi bekend
waren en dat de Duitsche keizer hem, prins
Windischgratz, liet verzoeken aan koning
Karl mede te deelen, dat de Duitsche gene-
rale staf alle draden dezer revolutionnaire
beweging in handen had. Keizer Wilhelm
verklaarde, dat onder dergelijke omstandig-
heden de voortzetting van den oorlog hem
onmogelijk was, daar eenerzijds de Tsjecho-
Slowaaksche troepen voortdurend1 verraad
pleegden en anderzijds de actie der Karolyi-
partij vroeg of laat de ineenstorting van
de O.-H. monarchie ten gevolge moest heb
ben. De Fransche regeering gebruikte Ka
rolyi als spion om het weerstandsvermogen
der Centralen te verzwakken. Zij het er ech-
ter nimmer aan gedacht, dat Karolyi een-
rnaal de regeering zou aanvaarden.
Karolyi spande reeds voor de ineenstor
ting der O.-H. monarchie met sovjet-Rus-
land samen en had het plan opgevat met
behulp der bolsjewieksche agitatie het O
H. leger naar den ondergang te voeren.
Prins W. citeerde ook een memorandum
van Karolyi, waafin deze als minister-presi
dent in November 1918 aan de Fransche
regeering verklaarde, dat hij de oude grens
van Hongarije onjuist achtte en bereid was
de Hongaarsche nationaliteit „vrij te geven".
Verder verklaarde W., dat Karolyi en zijn
vrienden de Entente tijdens den oorlog be-
langrijk militair materiaal hebben gelevrd.
De Weensche berichtgever van het Hbl.
meld't, dat de onthullingen van prins W. in
Hongarije een geweldig opzien hebben ge-
baard.
De Hongaarsche bladen publiceeren op-
gewonden commentaren.
De partij der kleine boeren, waartoe vele
personen uit de omgeving van Karolyi be-
nooren, is voornemens een zuiveringsactie
op tounw te zetten.
Men wil in het parlement een voorstel
indienen om het voormalige kabinet- Wekerle
in staat van beschuldiging te stellen, daar
het indertijd heeft nagelaten! van militaire
hulp gebruik te maken om Karolyi te doen
arresteeren.
De regeering heeft besloten tegen alle
medeplichtigen aan het landverraad van
Karolyi met de grootste strengheid op te
treden.
Indien de mededeelingen van prins W.
juist zijn, zijn Karolyi c.s. schuldig aan de
ineenstorting der O.-H. monarchie.
De aangelegenheid werpt ook een1 scha-
duw op Oostenrijk, daar in de onthullingen
van W. ook eenige te Weenen wonende Hon
gaarsche vluchtelingen als medeplichtigen
van Karolyi worden genoemd.
door de schrijfster van
Elisabeth and her German Garden"
49)
„We hebben> geen oom dichterbij dan En-
geland," lichtte Anna Felicitas allerbeminne-
lijkst in.
„Eu dien hebben' we nog maar bij toeval
gekegen," vuldie Anna Rose aan.
,,Door een ongtelufckig toeval," zei Anna Fe
licitas, haar herimnerdngen raadplegende.
„0, ja?" vroeg de ouide heer. „He, hoe
kwam dat zoo?"
„Op de gewone tnnnier wanneer een oom
geen bloedverwant van je is", antwoordde
Anna Rose. „We hadden toeval lig een huw-
bare tante, en daar trouwde hij mee."
„Wat je noemt een wanbof," vervolgde An
il na Felicitas, zich dat ver-verwijdeide beeld
steed's meer voor den geest halend.
„Ja," vond Anna Rose. „Kiji had even' goed
iemand anders tante kunnen uitkiezen. Maar
neen, zijn. spiedenri! oog viel ongalnkkig juist
op de onze."
y,Ja," stemdie die oude hear toe. ^Zetker," en
terwiji hij ©var 'i gahoorete nadaeht, rusta rijn
DE TOESTAND IN OPPER-SILEZIg.
Uit Oppeln wordt gemeld
De terugtrekkende beweging der Duit-
schers en der Poolsche opstandelingen duur-
de gisteren voort overeenkomstig het plan der
commissie. Ete Polen hebben het gebied van
Beutihen tot ten Zuiden van Kattowitz geheel
ontruimd. De Duitschers ontruimden Krieuz-
burg.
Omtrent den moord op den Franschen ma-
joor Montalegre worden de volgende bijzon-
derhedeni gemeld: Juist op het oogenblik, dat
een compagnie Britsche troepen de stad bin-
nenrukte, hidden ongeveer driehooderd Duit
schers een anti-Fransehe betooging. Voor de
societeit der officieren ilosten de betoogers
eenige revolverschoten, waardbor twee onder-
offieieren werden getroffen. Het tumult hoo-
rende, kwamen de officieren naar buiten. !Nau
welijks was majoor Montalegro op straat, of
hij kreeg een revolverschot in- den- rug.
Een Engelsche en een Fransche compagnie
sndden toe. Verschddene betoogers werden
gearresteerd1, doCh de moordenaar was- ver-
dwenen.
Majoor Montalfegre zal Donderdag te
Beuthen worden begraven. De plechtige Tijlk-
dienst zal Vrijidag te Gleiwitz plaats heb
ben, in tegenwoorddghdd van troepenafdee-
lingeni, de bevelhebbers en de hooge commis-
sarissem der geallieerden.
Naar de Berlijnsche bladen uit Breslau
meldeni is het incident te Beuthen te beschou-
wen als opzettelijk veroorzaakt van Poolsdie
zijde. De opstandelingen wiilden daardbor de
ontruimingsactie veriragco. Het schot, dat
aanleiidng gaf tot de gebeurtenissen, viel uit
den tuin van het Fransche casino, waarop,
alsof het een teeken was geweest, uit een zij-
s+eeg sdioten volgden1 van Poolsche opstnde-
lingen. Door een- dezer schoten werd de Fran-
sche majoor MontalCgro gedood, die bekend
stand als eerlijk tegenover de 'Duitschers. Het
geneeskundig onderzoek bracht aan het licht,
dat de ged'oode niet door een revodverkogel,
maar door een geweersohot werd getroffen.
Daar de Duitschers niet in het bezit van ge-
weren zijn, kan het schot alleen door een
Pool gelost zijn.
REDE VAN HET BELGISCHE KAMER-
LID DE BROUKeRE.
Gisteravond heeft het Belgische Kamerlid
De Brouckere voor de afdeeling Amsterdam
van de S.D.A.P. een rede gehouden over de
Belgische arbeidersbeweging en de Bel-
gisch-Nederlandsche kwestie. De komst te
Amsterdam van dezen Belgischen afgevaar-
digde is een der.resultaten van de conferen
ce te.Brussel tusschen Belgische en Neder-
landsche sociaal-democraten.
De heer De Brouckere achtte de kwestie
van de Wielingen te eenvoudig, om er een
heele rede aan te wijden. Hij wilde in bree-
de trekken de geschiedenis van de opkomst,
den bloei, het verval en den weer-opbloei
van de Belgische arbeidersbeweging behan-
delen. Onder al de overheersching, waarvan
de geschiedenis van het Belgische volk ver-
haalt, is, zoo zeide hij, een ond'erworpen
roletariaat ontstaan. In de jaren na 1880
warn er een felle opleving onder de arbei
dersbeweging, welke in de jaren na 1880
een beperkt kiesrecht aan de arbeiders heeft
gebracnt. Eerst de eisch van het kiesrecht
heeft de les geleerd, dat de aaneensluiting
noodig is.
Er ontstond een krachtige economische be
weging, welke de politieke beweging sterk
beheerschte.
Hoe was de toestand in de dagen van den
wapenstilstand? Belgie met zijn zeer groote
arbeidersbevolking was vier jaren lang wer-
keloos geweest. Zijn grondstoffen waren
vemield, zijn fabrieken waren weg, de ma
chines waren verwoest en weggehaeld. Bij
den wapenstilstand bestond de algemeene
hoop, een bijna naieve zekerheid, dat het
economisch herstel gemakkelijk genoeg zou
gaan. De geallieerden zullen ons de noodige
credieten verschaffen, zoo dacht men, en dan
zou Duitschland toch ook over de brug moe-
ten komen met een schadveergoeding, welke
met die credieten zeker voldoende zou zijn
om het economische leven te herstellen. Dat
is een groote d'esillusie geworden. Men had
er geen rekening mee gehouden, dat Duitsch-
wdgeval'lige blik (hij bezat een gevod'ig tem
per ament en was een laillervriendelijkst
mensch) beuntelings op de beide Annans.
,,En dus is mijnher Twist we kennen
hem natuurlijk allemaal een weldoener der
menschheid'
„Ja, dat is hit," sfcemde Anna Rose, aan de
ambulance denkend, met een stralend ge-
zichit toe.
„Een zegen voor de onfbijttafal
„Jla, vind u ook niet?" viel Anna Rtose hem
opnieuwi, glanzend van plezier, in de rede.
„Hij is altijd z66 gezeliig aan 'i ontbij't."
„Eni dus is hij! mijnneer Twist „Trek-
pot-Twist," zooal's we hem altijd in mijn
wo'anplaa'ts noemen....."
„Trekpot Twist?" herhaalde Anna Rose.
„Hle, dat klinkt erg oneerbiedig, vind1 ifc."
„Volstrekt niet zoo bedoeld hoor! T Is zoo'n
vrimdelijk, vertrouwelijfc naampje; een teeken
van ons alter dankbare genegenheid. Dius is
hij 'geen oom van u?"
,,Onze eenige echte oom," vertelde Anna Fe-
lioiitas nu, terwijl ze diroomerig met haar kin
in idfe hand, dte bed'teniis van1 oom Col uit haar
geheugen samenstelde, ,,is in den hemd."
„Welzoo antwoordde de oude heer. „Wd-
zoo." En hij dacht ook hier eens over na, ter-
wijll zijn dorstig hart (hij1 bezat een dorstiig
hart en ward do© zijn vrouw verhinderd dien
land zelf door den oorlog uitgeput was, en
dat de geheele wereld grondig was verarmd.
Men had algemeen medelijden met Belgifi,
en men acht, dat Belgie dood was. Maar
Belgie was niet dood en wilde niet dood
Het kwam er echter voor Belgie op aan,
zichzelf te helpen, toen de geallieerden het
voor dood hielden en tuk schenen op de er-
fenis van Belgie's nijverheid en Belgie's
plaats op de wereldmarkt. Er werd gespro-
ken over de mogelijkheid van een gewapen-
den opstand, om daarmede de macht in han
den te nemen. Anderen begrepen echter, dat
men met die macht niet de productie en de
sociale republiek kan organiseeren. Er zou
over niets dan over rui'nes te heerschen zijn
geweest. Het socialisme is een' stelsel van
vooruitgang, niet een organisatie van den
honger. Onder die omstandigheden was een
revolutie misdadig geweest.
Een andere mogelijkheid was geweest, in
de oppositie te gaan en den economicshen
opbouw aan de bourgoisie over te laten. Ook
die oplossing was niet de aangewezen. De
derde mogelijkheid was: samenwerking met
de bourgoisie, en dat was de eenige goede
oplossing. Samenwerking in het parlement
en in de fabrieken. Die oplossing is gebleken
te zijn; Belgie was het eerste land, waar de
industrie zich hersteld heemt, met medewer-
king van het proletariaat. Het gevolg is,
dat in geen land de arbeidersbeweging zoo
dicht bij de macht is als in Belgie.
Aan de vruchten kent men den boom.
Sinds den oorlog is de vakbeweging sterk
gegroeid, zijn de loonen sterk omhoog ge-
gaan, is de 8-urige werkdag veroverd, is den
werkgevers het collectief contract opgedron-
gen. Dat is ook in andere landen' gebeurd,
maar het merkwaardige is, dat het in Bel
gie gebeurd is door een werkloos proletari
aat, hetwelk bovendien zijn politieke macht
sterk heeft zien groeien. Vooral aan het cle-
ricalisme, den tegenstand van alien vooruit
gang, is een zware stoot toegebracht. Bo
vendien mag de Belgische partij zich er op
beroemen, dat zij de eenheid heeft weten te
bewaren.
Moet nu de samenwerking in de regeering
worden verbrokkeld, als de omsatndigheden
minder abnormaal zijn geworden? Spr. was
er voor, als de oppositie beschikt over de
menschen, die de macht kunnen uitoefenen,
dat de macht aan dd partij kom.t
Vervolgens behandelde spr. de Belgisch-
Nederlandsche vraagstukken. Er zijn, zoo
zeide hij, drie groepen: vragen, die niet be-
staan; vragen, die bestaan en vragen die
bestaan moeten. Tot de eerste groep behoo
ren de teritoriale vraagstukken. Als Belgie
een aanslag wilde plegen op Nederlandsch
grondgebied, zou dat een dwaasheid en een
misdaad zijn. Zoo denkt de heele sociaal-
democratische partij er over. Zeker, er zijn
nationalisten, maar wij hebben hen bestre-
den. Die nationalistische beweging is er niet
meer; zij heeft zich wel tot een partij ge-
vormd, maar h et gebracht tot een afgevaar-
digde, die het gebracht heeft tot een rede en
wel over een paardenwedstrijd. Een kwestie,
die wel bestaat, is die van de Schelde. Bel
gie kan niet zonder den vrijen toegang van
en naar de zee. Er is overeenstemming met
Nederland verkregen in een- nog niet onder-
teekend tractaat. Dat tractaat is nog niet
onderteekend, omdat er een nieuwe moeilijk-
heid is gekomen, die van de Wieinlgen. De
nationalistische partij beroept zich op histo
rische rechten; maar historische rcehten zijn
een dwaasheid, omdat de dooden toch niet
over de levenden moeten regeeren. Het gaat
om een kwestie van recht.
Heel goed zou zijn arbitrage, beter nog
een uitspraak van den Volkenbond, die een
einde zou maken aan een betreurenswaardi-
ge wrijving. In verband met kwesties, die
gesteld moesten worden, doch niet gesteld
zijn, wijst spreker op de gemeenschappelijke
belangen van twee kleine naties tegenover
de groote naties. Belgie oorlogzuchtig te
noemen is een dwaasheid. Eeuwen door
heeft het onder den oorlog van anderen ge
leden. Dit is een gevaar, hetwelk Nederland
ook bedreigen kan, al is het er bij den laat-
sten wereldoorlog voor gespaard gebleven.
Daarom hebben Nederland en Belgie, kleine
dorst to lesschen) wiarm voor de tweelingen
begon to kloppen.
Eindelijk zei hij!„Dat's een heel eiind
weg."
„Wait is een heel eind weg?" vroeg Anna
Rose.
„De pliaats waar uw oom is."
„0, niete te ver," vond Anna Fdicitas. „H5j
ziit daar veil'ig. Hiji werd' erg oud, ziei) u, en,
was ilastiig to verplegen, en eigenlijk kwam hij
er nog door zijn eigen onvoorzichtigheid."
„0, ja?" vroeg dte oude heer belangstel-
lend,. „,Hloe kwam- dat dan?"
„Dooidiat ja, ziet u, waar wij woonden
was geen electrisch licht," vertelde Anna Ro
se, ,,,_en eens op een nacht den nachit waar-
in hiji naar dten hetnel ging zet-te hij' de pe-
troleumlamp'
En ze was op't punt die vreeselijke geschie-
dtenis van1 oom Col's tragisch einde (in dteze
bliadzijdani reeds aangeduid ails ongeschiikt
voor publioiteit) to gaan vertelten toen An
na Felicitas, wier gevoelans door den' tijd min
der scheen to zijn afgestompt een smee-
kende hand ophief. Zelfs na' al deze jaren kon
Anna Fel'icitas niet zondter een griezelig ge-
voel aan Oom' Col's eindte denken,. Htet had
haar 'in haar bindsheid achitervoilgt. Het had
haar afschuwel'ijk doen droomen van heete
vlamnwin, die haar aan- alle kanten met hum
landen, die economisch op elkander aange
wezen zijn, eenzelfde belang bij den wereld-
vrede; sterk met elkander verbonden, moe
ten de volkeren van Nederland en Belgie in-
houd geven aan de intemationale gedachte,
waartoe spreker beide landen oproept.
DE BURGEROORLOG I NIERLAND.
Smuts heeft te Londen over de mogelijke
oplossing van het Iersche probleem gespro-
ken aan een feestmaal van de Zuid-Afrikaan-
schc kolonie te Londen.
Smuts wenschte niet over het Iersche vraag-
stuk zelf te spreken, alleen te verklaren dat
het volgens hem oplosbaar is. Daarna maakte
hij een vergelijking met Zuid-Afrika, waar
een dergelijk vraagstuk zich' eveneens heeft
voorgedaan en ten slotte is opgelost. Indien
het probleem van de onderwerping van het
eene volk aan het andere, aldus Smuts, er ooit
hopeloos heeft uitgezien, dan was het in
Zuid-Afrika, waar de rassenstrijd honderd
jaar heeft gewoed. Maar ten slotte hebben
wij in een geest van groote wijsheid van.ge
ven en nemen het probleem opgelost, en thans
is Zuid-Afrika een van de gelukkigste landen
van het geheele Britsche rijk.
De koning heeft Smuts in het Bucking-
hampaleis ontvangen. Warthington Evans,
minister van oorlog, woonde de audientie
bij, die een half uur duurde.
In het Lagerhuis heeft Lloyd George in ant-
woord op een vraag of er premiers der Do
minions naar Ierland gaan of de Londensche
i conferentie bijwonen, waartoe Lloyd George
de Sinn Feinleiders en den premier van Ul
ster heeft uitgenoodigd, verklaard dat Smuts,
naar verluidt, den 5en Juli naar Ierland is
gegaan op uitnoodiging van De Valera. Hij'
wist niet of er nog andere Dominion-pre
miers voornemens zijn Ierland te bezoeken.
Zij zullen de Iersche conferentie te Londen
niet bijwonen.
Er is niets definitiefs geregeld aangaande
een nieuw bezoek van Smuts aan Ierland.
Lord Middleton zal de conferentie te Dublin
bijwonen en de houding van het Britsche Ka
binet en eveneens die van den premier van
Ulster, Sir James Craig, uiteenzetten.
Gister hebben in Londen geen besprekin-
gen in verband met de Iersche kwestie plaats
gehad.
De verwachting dat de rust, welke gedu-
rende de vredesbesprekingen in het gebied
rond Dublin heeft geheerscht, een verminde-
"ring der misdaden ten gevolge zou hebben,
is niet verwezenlijkt. Dte guerillaoorlog tegen
de Engelsche troepen toont geen teekenen van
vennindering, alhoewel er geen aanwijzingen
ziin dat de uiterste elementen der Sinn Fei-
ners de bestaande vooruitzichten op een re-
geling trachten te niet te doen.
De verliezen der regeeringstroepen gedu-
rende deze week hebben in het geheel veertig
dooden bedragen, d.w.z. een weinig meer
dan de voorgaande week. De politietroepen
hadden veertien dooden en twintig! gewon-
den; de militairen een doode en vijf gewon-
den. Vijf-en-twintig keer werden pblitie en
militaire strijdkrachten in een hinaerlaag ge-
lokt, hetgeen in enkele gevallen tot ernstigen
strijd leidde.
De ambulante rechtbank te Surrez heeft
Carpentier uit Cork tot tien jaar dwangar-
;id i
beia veroordeeld wegens het in brand steken
van vijf hooimijten en het schieten op een po-
litiebeambte te Mitchan, in April j.l. De am
bulante rechtbank te Chester verklaarde vier
jonge Ieren schuldig aan het doorknippen
van telegraafdraden en het dragen van vuur-
wapenen, en veroordeelde hen tot gevangenis-
straffen wisselend tusschen achttien maanden
en tien jaar.
SCHENDING AMERIKAANSCHE
VLAG.
Eenige mannen, naar beweerd wordt leden
van de strijdkrachten der kroon, haalden de
Amerikaansche vlag van de woning van den
Amerikaanschen consul te Dublin. De over
head heeft den consul haar leedwezen betuigd
en beloofd, dat de schuldigen zouden worden
gestraft, zoo zij tot de troepen der kroon be-
hoorden.
DE WESTMINSTER ABBEY.
Van de 250.000 pond sterling, die voor
herstel en duurzaam onderhoud van de West
minster Abbey noodig werden geacht, zijn
thans 160.000 pond bijeengebracht. Dit is
voldoende om alle noodig geworden heretel-
lingen uit te voeren.
De overige 100.000 pond moeten bijeenge
bracht worden om een fonds te vonnen voor
toekomstig onderhoud.
ONLUSTEN IN BITSCH-INDIe.
Naar Reuter aan enkele bladen bericht,
wordt officieel medegedeeld, dat onlusten
hebben plaats gehad te Aligarhi in Britsch-
Indie tengevolge van het proces van een poli-
tiek agitator. Het politiebureaui, het postkan-
toor en andere gebouwen werden door brand
vemield. Er vielen veracheidene dooden. Po-
litieversterking is uitgezonden.
Aligarh is de zetei van de Moslin-univer-
siteit.
EEN RUSSISCH PROTEST.
De vertegenwoordiger der Russische sov-
jetregeering, Victor Kopp, heeft op het Duitr
sche departement van buitcnlandsehe zakeo
een nota doen overhandigen, waarin gepro-
itesteerd wordt tegen de uitwijzing van den
Russischen volksgevolmachtigden Krestinski
en diens secretaris uit Beiren. Intrekking van
het bevel tot uitwijzing en de bestraffing der
schuldigen wordt geeischt.
De Duitsche regeering stelt een onderzoek
in naar het gebeurde.
HET OONGRES RER ENGELSCHE
SPOORWEGLIEDEN.
De conferentie van spoorwegiieden te
Newcastle heeft met een overgroote mcerder-
heid een resolutie aangenomen, waarbij: de ao-
tie van het uitvoerend comite, hetwelk tijdens
het jongste conflict in de mijnen de staking
ter ondersteuning van de mijnwerkers heeft
afgelast, werd goedgekeurd.
Het aannemen dezer resolutie wordt be-
schouwd als een overwinning voor Thomas
en de constitutionalisten over hen, die de di-
recte actie voorstaan.
DE FRANSCHE POLITIEK IN
KLEIN AZIe.
Voor dte senaatscommissiies voor builten-
•landsche zaken en voor Finanden hield1 Bri-
andi een rede over de Oostersche kwestie. Hij
zeitte uiteen, dat een' spoedige regeling van
den vrede met Turkije en een wijzigkLg van
Frankrijk's politick in Syrie het moigelijk zul
len maken, die bezettingstroepen en de alge
meene ookosten te verminderen. Briand dirong
editor aan op het besdhikbaar stellen van de
credieten, welke voor de onderhandelingen
noodig zijn alsmedte voor dte organisatie van
het nieuwe diplomatieke statuut in Oilide.
DE DUITSCHE LEVERING EN IN
NATURA.
De Fransche minister Lcudheur hield voor
de senaatscommissies voor buitenlandsche za
ken en finandtn een rede over het stelsel, vol
gens hedwdk het resultant der besprekingen
te Wiesbaden en te Parijs ten uitvoer zal wor
den gebracht en van Duitsdiland de leverin-
tongen belekten. En het waren niet alleen die
vlammen. Er wiaren omstandigheden mee ge-
paand gegaanNog maar konten tijd se-
dert de oorlog T gevoel voor afigrijnselijk-
heden op klei'nere schaal had' dioen afstom-
pen wat ze den indlruk een beetje kwijtge-
raafct. Tegenwoordig kon ze tenminste kalm
over hem spreken, ja, er zich zelfs niet zon
der vermaak in verdiepen, hoe om Col er wel
in de hemelsche gloria' zou uitzien; maar de
biizonldierheden- van zijn dood' kon ze toch nog
niet aanhooren.
Op dit moment kwam een al tameflijk be-
jaarde dame van het magere, actieve type:
kaarsrecht en met een igezidit vol rimpeltjes,
het type, dlalt Amerifca bij' miassa schijnt te
produceeren die trap af, en de tweelingen
in gesprek ziende met den ouden heer, stap-
te ze recht op hen af en ging met een welwil-
lendan gliimiladi' biji hen' ziititen.
„Kom, als mijnheer Ridding een praatje met
u kan maken, zie ik niet in, waarom ifc het
diet evengoed zou kunnen doen," zei ze, ter
wijl ze haar breiwerk uit een hrocaten' tasch-
je te voorschijin haalde en het groepje vriende-
lij'k ito'eknikte.
Ze was bezig met sokken voor de soldaten
der igeaMieerden 'in1 Frankrijk tegen dte vol-
^endem winter, maar daar het op dit oogen-
>l'ik erg heet was to Califomie, breiddte ze ka-
toenieni sokken om minder fast van de wiarmte
te krijgen.
De tweelingen, waren ete en al beleeMe
glimtiach1 temg.
,,'Ik brand letterlijk van verlangen eens iets
van ju'l'lie te hooren," zei de levend'ige mage
re dame, met groote energieke hreiende en. de
Twinklens beuntelimgs toelachende. U kornt
pas uit Europa, 'is't niet? U zegt?
Kcrschvensch Jullie zijn een' paar biidiehandi-
jes gdoof likVan, plan1 iang in de Staten te
blijven? U zegt? Voor heel ons volgend
leven? Neen, maar, dat noem ik een prachtig
plan! Ouders ook gauw hier verwacht?
U zegt? Verhinderd? Niu maar die ver-
hindterihg zal zeker wel niet van heeli langeo
duur zijn. En inmiddels onder de hoede van
mijnheer Twist? U zegt? Is er geen
„inmiddels...? Wel ik moet zeggen, dat ik
dat niet heelemaal..... Is mijnheer Twist uw
oom, of neef U ziegt? Volstrekt geen
fami'lieHtm, hm. Volstrekt geen famiilie, zegt
u? Em goed' vriend van-uw ouders dus zeker.
U zegt? Kenden uw ouders hem niet? Him,
hm. Ze kenden hem dus niet, zegt u? Mlaar ik
begrijp niet goed1. U zegt? O, dat u
hem des te beter kent. Jia, juist, dat zie ik. Hm,
hm. Ik begrijp nog niet goed...."
(Wordt vervolgd).
Portorico van J. R. KEUSS
onovertrefbaar.
