Alkmaarsohe Curat
airSSSiS
i -S TJ, °Anos m Bita
r Bfht -
F e r i 11 t o n.
Christoffel en Colnmbns
ta LX°aLS<£. IffSSSS
Woensdag 20 Juli.
Proyinclaal tfleuws
Honderd Drie en Twlntlgste Jaargang.
Reelitszaken
ARRONDISS EM E NTS-R ECHTB ANK
TE ALKMAAR.
Uitspraken van Dinsdag 19 Juli.
Pietemella Johanna K., huisvr. A. D. H
Holder, beleediging, 40 boete of 40 dagen
hechtenis.
Johannes Adrianus la O., monteur, St.
Pancras, mishandeling, 20 boete of 20
dagen hechtenis.
Riemert de G., schipper, Enkhuizen, be
leediging, 1 boete of 1 dag.
Petrus van der G., werkman, Wervers-
hoof, strooperij van bagger, 10 boete of 10
dagen hechtenis.
Elisabeth P., dienstbode, N.-Niedorp,
diefstal geld, 3 maanden gev. voorw.
2 proefjaren,
Arien S.,,. pluimveehouder, Venhuizen, mis
handeling, 20 boete of 20 dagen hechtenis.
Klaas S., remmer, Enkhuizen, zedenmis-
drijf, 4 maanden gev. voorw. met 3 proefj.
Zitting van Dinsdag 19 Juli.
DIEFSTAL VAN EE!
door de rechtbank te Amsterdam Is veroor-
deeld tot 6 maandeni gevaugenfswtraf ter
zake vernieling. Van dit vonnis is beklaagde
in appOl gekomen.
POGING TOT DIEFSTAL VAN VISCH.
De 21-jarige visscher Comelis B. te Wer-
vershoof stond terecht ter zake diefstal van
visch in Mei j.l. De visch behoorde aan
den visscher wagemaker te Abbekerk.
Maioor Rab, brigade-commandant te Me-
demblik, heeft zich na ontvangen klachten
over vischdiefstal, met den rijksveldwachter
de Koekoek verdekt opgesteld en de beide
rijkspolitiemannen hebben beklaagde zoo
goed als op heeterdaad betrapt.
Beklaagde zeide, dat hij de fuik had gelicht
om het model van de fuik eens te bckijken.
Het waren zulke mooie fuiken.
Tegen Rab heeft beklaagde gezegd, dat hij
de fuik een nazag uit nieuwsgierigheid, om
te zien of er ook paling in zat.
Beklaagde heeft wel recht om daaj; met fui
ken te visschen.
De visscher Simon Wagemaker, van Abbe
kerk, verklaarde niemand vergunning te heb-
nrn ken gegeven zijn fuiken te lichten. Hij ge-
vG i bruikt geen bijzonder soort fuiken. Hij heeft
meermalen visch uit zijn fuiken gemist. Deze
diefstallen waren kennelijk gepleegd door een
yakman.
Beklaagde bleef bij zijn ontkenning.
Het O. M. vorderde vrijspraak.
WEDERSPANNIGHEID EN BELEM- -
MERING VAN EEN AMBTSHANDELING.
De visscher Philippus W,, uit Egmond aan
Zee, moest zich verantwooniea ter zake we-
derspannigheid en belemmering van een
ambtshandeling, op 10 Mei.
De rijksveldwachter Bergsma en de ge-
meenteveldwachter Doedens hadden op dien
datum zekeren Groen aangehouden ter zake
openbare dronkenschap.
Tegen deze arrestatie verzette zich bekl.
door te trachten den arrestant uit de handcn
der politiebeambten los te krijgen Deze heb
ben daarop den arrestant tijdelijk moeten los-
laten. Beklaagde was niet verschenen.
Eisch: 14 dagen gevangenisstraf.
MISHANDELING.
Voor de variatie thans eenige dames.
In de eerste plaats de 45-jarige Hendrika
Nhuisvrouw van Frans Spanbroek, die te
recht stond ter zake dat zij op 21 Mei j.l de
22-jarige winkeliuffrouw Martha Dagelet
heeft mishandeld door haar te slaan Bekl
had iets met den zwager van de mishandelde
getuige, die als winfceljuffrouw bij deze in
dienst is, Zij begon tegen getuige op te spe-
lag
:N RIJWIEL.
Nicolaas v. R., van beroep b eh anger, ge-
boren 25 Maart 1873, wonende te Hdder,
thans gedetineerd, stond1 terecht ter zake dief
stal van een rijwiel, gepleegd op 15 Juni te
Helder, welk rijwiel toebehoorde aan den
heer A. Rijkers aldaar, uit den gang van
diens woning. Het naamkaartje en het tasch-
je wierp hij in den gang.
Beklaagde bekende het feit. Hij heeft het
rywiel verkocht bij Lichtenberg voor 25,
Flij had bij zijn arrestatie, die spoedig daar
op plaats had, het geld niet geheel en al ver-
teerd. Hij had nog 21,74 in zijn bezit. Hij
had geen bezwaar dat geld aan den rechtheb-
bende terug te geven.
Beklaagde was kortgeleden uit de werkin-
richting ontslagen. Hij kon geen werk krij
gen; na Pinksteren is er voor zijn bedrijf
geen kans om aan't werk te komen.
De Officier, mr. van Loockeren Campagne,
vorderde 1 jaar gevangenisstraf.
Beklaagde verzocht een lichtere straf.
De verdediger, mr. de Groot, zeide dat be
klaagde gaame een straf beneden een jaar
zou willen zien toegepast. Hij wilde gaarne
zijn straf in Alkmaar uftzitten, omdat hij
hoopt, dat de reclasseering te Aklmaar zich
met hem kan bemoeien.
Verdediger verzocht der rechtbank met het
verzoek van beklaagde rekening te willen
'houden.
DIEFSTAL VAN EEN KOE.
De 26-jarige s lager David v. d. P., wo- j
nende te Oudendijk, thans gedetineerd ter
zake van diefstal van een koe uit een weide te
Beets, in den nacht van 24 op 25 April, wel-
ke koe toebehoorde aan den veehouder W
Stolp. Beklaagde heeft de koe (een zwart-bon-
te) te Hoom verkocht aan v. Hoom voor
600. Voor dit feit stond beklaagde thann te
recht. Bij zijn arrestatie had hij nog 343,95
van de opbrengst in zijn bezit.
De eigenaar heeft de koe op de markt ge-
vonden in het bezit van v. Hoom. De kcfc
liep wat kreupel. Zij had een „tongblaar-
poot", zeide getuige Stolp.
Beklaagde had niets tegen de verklaring
van getuige in te brengen.
De veehouder H. J. E. van Hoom, uit, naar m
Heerhugowaard, verklaarde voor 600 de recht hebben op 2/, van het perctel and en
koe te 1 ebben gekocht. tuin. Zij heeft tegen de Se SSir wat Z
Beklaagde stemde toe,-dat het geld, in zijn zegd, om hem tevreden te stellen
wordt uitgekeerd aan den Het O. M. vorderde vrijspraak.'
1 beleediging
veroordeeld De 4 -jarige win'kelier Olof Sch., te Ursem
maanden, /Clde t(>t 10 We^ beleediging van Ar
D., hiuwromv van H. Klaver, die hij op 3
len, waarop getuige haar de deur wees
Beklaagde zeide, dat getuige haar een klap
m het gezicht heeft gegeven.
Getuige bekende dit, maar zeide, ,eerst ge
stagen te hebben toen beklaagde haar een
stag had gegeven met een boodschappenzak
Mej. Rijs, geb Zijlstra, heeft de dames met
e kaar zien haspelen, maar zij, heeft niet zien
slaan,
De Officier vroeg vrijspraak.
VERNIELING.
i rijntje I<., 68 jaar, zonder beroep' te Texel,
25MeieHCht ter Z3ke vernielin^' ScPleegd op
De winkelier Langeveld had land gekocht
van de famihe K., genaamd het Kroon+jes-
land Er stonden nog wat slaplanten op en
die heeft de meuwe eigenaar gegeven. Nadien
tad heeft Langeveld steeds last gehad van de
tamilie K. Op genoemden datum was beH
m den tuin, Het slot was verbroken.
Beklaagde zeide, dat zij het slot met heeft
verbroken. Zij stampvoette bij elk woord dat
zij zeide Voor den rijksveldwachter heeft zij
WdT, bet slot vemield tc hebben
Beklaagde zeide dat zij en haar broers
benadeelde.
Beklaagde is reeds eenmaal
12 ge-£»!-
Mr. W Stan, ambishalw i Vljl hlJ baar man een „fietsendief»
\V Stap, ambfelialye ioegevoegd ver- noemde
JjW ;?PP"rt Beklaagde ontkende. Hi) heett haar
dat Mtlaagde I wd een „roodekool-dief» ^enoemd
van Dr. Vos, waaruit bleel
man
SMI jySHSft S JSJ I ziek-
va. 4 op ander miSSS?ASS {SSffSfSSBT'1
straf. Plater rnerkte nog op, dat beklaagde g^scnorst.
Twist's kamer gericht. Waarom kw
door de schrijfster van
Elisabeth and her German Garden"
- gosprekken, in een redelijk, natuur
lijk geven en nemen; niets van dat In een
hoek drijven en vasfhouden wat hun nu zoo
zien. Li Koo maakte op- noch aanmerkin-
gen. Dat deed hij nooit, en zijn zwijgzaam-
beid en alom-tegenwoordige behu'lpzaam-
lieid, maakten de tweelingen dikwijls even
kriebelig op hem als ze het op mevrouw Bil-
ton werden om den tegenovergestelden re
den Ze hadden zoo'n onrustig gevoel, dat
benauwde. En helaas, hoe weinig hadden
a a den tweeden a\
:Z1 •SJS'wSaS i'dSldoId."Vaalg SSze™"!
eeXkOT i aantleeden mee door zou gaan
ufe uln hLetJ°n.Se. me!sle> dat elken - g
hun stoelen
en weer, onder die eindelooze gemoeds-
als reeds zoo menigmaal
te voren met kleine vriendelijkheden door
zijn impassibiliteit heen te dringen; maar
Li Koo bezat ook al weer net als de liebe
Gott, overpeinsden ze een ander voort
je was wederrechteiijk gekerkerd, zooals me" en na clenXeSm^vondf" verschenDe"- van yriendeliikheid dan zu; blijkbaar kon
vrouw Bilton uitlegde en haar rein,- f!n ln !i u avond, toen mevrouw Bil- hi] met glimlachen; ze betwijfelden of hii, 't
ton, .terwijl ze het we*le*de. aankondtade 4 ta, J f S
jkheden leden steeds schipbreuk of bestier- en het had hun aHiiri ipfs wapooIUFo
terwijl ze het weglegde, aankondigde,
Ze yr den volgenden ochtend onder het
ikleeden mee door zou gaan stonden
maakte. Daar er nu mets in stopten het.
naast elkaar voortliepen, Li Koo eeni paar
meter voor hen uit, keerde ze zich naar
Anna-Felicitas en zei zacht: „Laten we haar
haar ontslag geven."
Anna-Felicitas was zoo verbijsterd, dat ze
even bleef staan en Anna-Rose in 't opge-
wondien roode gezicht staardo
„Haar ontslag?" herhaalde ze, eveneens
op zachten toon.
Het denkbeeld' scheen al te fantastisch en
brutaal. Hoe konden zij aan iemand, zoo
zoud, zoo beslist, zoo zeker van zichzelf als
mevrouw Bilton, haar ontslag geven?
Een rilling liep Anna-Felicitas langs den
rug. Mevrouw Bilton haar ontslag geven!
De grootsche onafhankelijkheid van het idee
tro-k haar aan, al benam het haar ook den
adem, maar het moest met voorzichtigheid
aangevat worden. Nog nooit in hun leven
■I op en ze de deur uit en ver-
dag TaUfetSK kon^etT^ i U K°? V,°nd het en bracht terug-
moeilijk iets anders te hnp.t JLh S meisje Li Koo vond alles. Zoo vond hij o.a. ook
op den derden morgen- mevrouwJ Bilton's
na s haatten, omdat ze zoo treffend' overeen-
stemden met wat zij zelve in hun zwakke
oogenblikken van sentimentaliteit voelden en
dachten. Fiun moeder had een afkeer gehad
van al wat sentimenteel was. Er was niets
bloed, en hoewel de tweelin
gen, wat hun Engelsche helft betrof, er ook
een afschuw van hadden, toch ze wisten
het maar al te goedi zat het ook in hen:
echte Duitsche overgevoeligheid.
In't diepst van hun geweten waren ze
overtuigd, dat zij, moobten ze ooit in een
gevangen'is geraken ongeveer precies
zoo n dagboek zouden sehrijven. Drie avon-
ien lang waren ze verplicht er naar te luis-
aren, hun oogen op de deur van mijnheer
w.andelschoenen, ofschoon de Anna's die
met veel overleg, verstopt hadden. Hun
oogmerk was geweest om terwijl hun zil-
vergrijze bewaakster tot thuisblijven veroor
deeld was ze quasi volijverig overal te
zoeken en intusschen gelegenheid te vinden
tot een gesprek met mijnheer Twist.
Maar helaas, Li Koo vond alles! Den
vierden morgen vond hij de tweelingen zelve
ook, toen ze niet in staat mevrouw Bil
ton's stem langer aan te hooren het
bosch in waren geloopen in plaats van aan
t ontbijt te komen. 't Was alsof een soort
van menschelijk instinct hem, zonder ook
maar even te aarzelen, naar den afgelegen
greppel dreef, waar ze zich aan bramen te-
goed deden.
Om hun figuur te redden, zeiden ze, uit de
struiken te voorschijn komende, dat ze bloe-
ven hen op de lippen.
Bovendien voelden ze zich diep vemederd
in hun schuilplaats ontdekt te zijn en erger-
den ze zich eigenlijk over zichzelf, dat ze
probeerden Li Koo gunstig voor zich te
stemmen. Ze hadden zich nooit moeten ver-
nederen tot die kinderachtigheden van de
laatste dagen. Als ze er niet op betrapt wa
ren, zou 't nog niet z66 erg zijn geweest,
maar dat Li Koo, hun knecht, alle® doorzien
en ontdekt had, was onverdraaglijk. Al het
blauwe bloed der Twinklers sedert on-
heuglijke tiiden Junker en uiterst gevoelig
voor vernederiagen raakte in opstand. In
jaren hadden ze zich niet zoo jong en on-
deugend gevoeld. Ze waren overtuigd, dat
Li Koo hen niet geloofd had en hadden een
gevoel alsof ze bij hun ooren naar mevrouw
Bilton werden teruggesleept.
Als ze mevrouw Bilton de bons maar kon
den geven!
Deze gedachte kwam plotselmg en verras-
send bij Anna-Rose op, die het gescheiden-
zijn van mijnheer Twist veel pijnlijker dan
Anna-Felicitas voelde en buitendien impul-
siever van aard was; en terwijl ze zwijgend
en het had hun altijd iets vreeselijks toege-
schenen nog veel, veel erger dan fooien
geven. Oom Arthur gaf er nooit iets
deed het zelfs met plezier, scheen het wel'
maar tante Alice deed het alles behalve
graag. Ze was er eens heelemaal zenuwach-
tig van geweest, en had op klagenden toon
tegen de tweelingen gezegd: „Ik wou dat de
dienstboden zich toch wat fatsoenlijker ge-
droegen en een mensch niet in zoo'n aller-
pijnlijkste positie brachten."
Nu kon mevrouw Bilton moeilijk ten las-
te worden gelegd, dat ze zich niet fatsoen-
lijk gedroeg. Haar eenige fout was haar
overgroote spraakzaamheid, en ondanks 't
geen ze in Los Angeles gezegd had, toonde
ze al heel weinig neiging voor eenzame over-
peinzingen. Toen ze na dieni eersten onrusti-
gen avond tijd had gevonden „om de situa-
tie zooals ze zejde, „eens grondig te over-
denken en te doorzien", was ze tot de con-
clusie gekomen, dat het alleen beneden zitten,
terwijl de tweelingen in bed lagen en mijn
heer Twist zich in zijn kamer verschanste,
niet goed werkte op haar „psyche". Dus was
ze de tweelingen liever naar de slaapkamer
gevolgd om hen onder het uitkleeden uit het
dagboek voor te lezen, niet ophoudende
voor en aleer onmiskenbare geluiden uit hun
bedden haar overtuigden, dat het nutteloos
was er langer mee door te gaan. En dien
morgen, den morgen' van den greppel, had ze
zelfs ook gelezen onder 't aankleedten.
„Het is eenvoudig niet langer te verdra-
gen zei Anna-Rose, nog altijd sotto voce,
en een oog gericht op Li Koo's oor, dat zich
wel eenigszins zijwaarts en achterwaarts
scheen te bewegen, in de richting van haar
.'.,en we h°even't ook niet te verdragen.
We zijn toch niet in haar macntr"
„Neen", antwoordde Anna-Felicitas, even
zacht en eveneens Li Koo's oor in't oog tiou-
dende, „maar het heeft er anders alien1
schijn van."
„Ja, en dat is juist zoo onverdraaglijk, en
het dwingt ons flauwe, kinderachtige dingen
te doen, totaal ongeschikt voor onzen leef-
ijd of onze positie. Wie zou gedacht hebben,
dat we ons voor iemand in een droge sloot
zouden gaan verstoppen!" Anna-Rose's stem
ging haast in een snik over, z66 vernederd
vceldte ze zich.
„'t Komt in hoofdzaak van dat samen sla-
pen,meende Anna-Felidtas. „Wie zou ook
iets kunnen verdragen, dat zelfs 's nachts
met ophoudt."
„Neen," zei Anna-Rose, ,,'t Is ook niet'
eerlijk Als je den heelen dag met iemand
bent, moest je er's nachts ten minste niet
mee lioeven te zijn. Dan moest je afgelost
worden, net als in een ziekenhuis"
»Jia>" vond Anna-Felicitas. „Mijnheer
Twist moest dat ook inzien. Eigenlijk moest
hij maar met haar trouwen, dan hadden wii
onze kamer vrij."
„Neen, dat's niet noodig", antwoordde
Anna-Rose haastig, „we kunnen haar best
zelf weg krijgen, door haar eenvoudig te
ontslaan."
„Eenvoudig lijkt het me niet precies," zei
Anna-Felicitas, terwijl er weer een koude
rilling langs haar rug liep.
N». 167. 1921.
ZANG WEDSTRIJD TE ZANDVOORT.
Gemengde Korea. Drie AfdeelSngen.
Deze wedstrijd heeft den heer J. de Nobel in
de Opr. HaarL Crt. aanleiding gegeven tot een
aantal opmerklngen en beschouwingen over
verplichte koren, keuzo van vrije nummer*,
leiding enz.
Waar Alkmaar zoo'n groot aantal liefhebbers
van den koorzang telt, zal bun dit stuk van
den heer de Nobel zeker wel interesseeren. Wy
laten het hier volgen:
Zaterdagavond ving de groote Nationale
Zangwedstrijd in het Palais d'Et6 te Zand*
voort aan met de Tweede Afdeeling gemengde
koren. Er dongen vijf zangvereenigingen mede,
teliende ongeveer 300 zangeressen en zangers.
Die alien hadden als verplicht werk moeten in*
studeeren „Brechtje!buur", woorden van J. D.
C. van Dokkum, muziek van Jacob Hamel. Ne«
gen weken lang, zeker wel twee avonden
6VU la"K> zeaer wei rwee avonaen per macht?
week, hebben ze gestudeerd, met ernst en toe* Fr iv-
niet met het juiate inzicht. Htf had de tekst
niet goed gelezen, althans niet voldoende be*
grepen, zoodat phrasen ontstonden alt: Ze
zei geen neen, ze zei geen ja, ter*
wijl de uitspraak der bijvoeglijke naamwoorden
als ..mjjn" en der minder betoonde lettergrepen
als „koning" verkeerd waren. Verplicht en vry
nummer waren bovendien niet smetteloos van
zuiverheid. De keuze van 't vrije nummer
„Voorwaarts" van Isr. J. Olman was geens«
zins een gelukkige, niet omdat ze boven het
kunnen der zangerschare stond, maar omdat
't een nervenlooze compositie is, een concourse
draak van bet troebelste water. Hoogerwerf en
Booda zijn jonge manncn, ze kunpen de diri*
genten der toekomst worden, want zij zijn mu>
zikaal en hebben aanleg; maar waarom toonen
zij niet de frischheid der jeugd, waarom komen
zij met afgezaagd en onwaardig werk; waarom
brengen zij niet van het vele schoone, dat de
koorditeratuur bevat? Is dat onwil of on*
^die'*'van uit weide tot io
wijding, om dit „kunstproduct" een voldoende
uitvoering te bezorgen. Dit weet natuurlijk de
componist Jacob Hamel en't had voor hem een
reden moeten zijn, uit onze literatuur 't beste
te kiezen, wat voor koorcompositie geschikt
was. Zijn oog viel eohter op't simpele gedicht*
je van J. van Dokkum, dat amper geschikt is,
om er een melodietje met pianobegeleiding bij
te fabriceeren, allerminst om er een koorwerk
op te construeeren. Toch deed Hamel het, en
't resultaat was een verplicht koor, zoo irnars
moedig van inhoud, zoo primitief op talrijke
plaatsen van conceptie, zoo slecht van har»
monisatie, zoo plat van melodie, als nog niet
veel zijn geschreven. En dit lendelooze opus
moesten mannen met fijnen muzikalcn aanleg
en litteraire begaafdheid als Henri Pielage c.s.
negen wcken onder hun oogen hebben en moest
de smaak cultiveeren van eenige honderden
jonge vrouwen en mannen. Ik kan me dan ook
volmaakt begrijpen, dat „De Stem des Volks"
uit 's Gravenhage, die ingeschreven had en
inrede op den lotingsdag dit kostbaar kleinood
in ontvangst had mogen nemen, het niet in
studie nam en aan den voorzitter der commis»
sie terugzond. Wordt't nu niet ten hoogste tijd
dat in de samenstelling der jury, welke ook de
verplichte koren schryft, wyziging wordt ge<
bracht?
Over't algemeen werd Brechtjebuur technisch
goed gezongen, wat echter geen groote ver»
dienste is, aangezien de eerste de beste boeren»
zangyereeniging met desnoods den kleermaker
van 't dorp aan't hoofd, 't er goed afgebracht
zou hebben. Maar fijn opgevat, met juist teksts
begrip en gezonde voordracht voor zoover
daar bij zoo'n ziekelijk ding sprake van kan
ziju werd 't slechts door Zang en VriencL
schap uit Hillegom, onder directie van Henri
Pielage. Hij heeft er van gemaakt, wat er maar
van te maken viel, en Hamel zal zijn werk
nooit beter hooren. Toch was't koor maar heel
gewoontjes van klank, met vlakke sopranen en
timbrelooze alten, met tenoren, die gutturaal
zongen en bassen, waaraan metaal ontbrak. Dit
wetende en wie kan dit beter dan de dirb
gent was 't vrije nummer Lentedauw van
Philip Loots een onvoorzichtige keuze, want
dit eischt fraaie klankeffecten van muzikaal
ontwikkelde stemmen. Natuurlijk was de tecta
niek in orde en werd staal op toon gezongen,
maar de ontroering en de schoonheid, welke
toch't hoogste doel der kunst zijn, ontbraken.
Jammer, want't kostte den eersten prijs.
IJmuioen s A Cappella Koor, directeur Nico
Hoogerwerf, een vereeniging, waarvan verschei«
dene Haarlemsche zangeressen en zangers lid
schijnen te zijn, was een teleurstelling. Wel
stond er knap materiaal, vooral uit Haarlem,
en werd 't verplichte koor voldoende en zelfs
meer dan dat, gezongen, evenwel met allerlei
ongemotiveerde finesses en gedwongen fraai»
heid, maar't vrije nummer Middemacht van J.
P. J .Wierts, was doorloopend onzuiver, vaak
een penetentie om aan te hooren. Ik vond 't
jammer voor den leider, die toch al zoo vaak
j blijken heeft gegeven, dat hij een ensemble
j goed instrueeren kan.
Er was ook een vereeniging uit Haarlem, A
Er was nog de Gem. Zangv. ..Concordia" uit
Westzaan, onder leiding van P. v. d. Rovaart.
Ik vernam zoo, dat men ietwat verbaasd is ge»
weest, dat ik v. d. Rovaart, die ook een Haar»
lemsch koor leidt, ter gelegenheid van zijn laat*
se concert in Haarlem, zulk een in bijna alio
opzichten goede critiek had gegeven. Wanneer
die twyfelaars aan v. d. Rovaarts capaciteiten
op dezen wedstrijd zijn geweest en getuigen
waren, verleden week en nu weer van't knappe
werk, dat hij presteerde, zouden ze van hun
als de MadrlgaabVereenlging vlekkeloos zlngt,
naar behooren ten uitvoer te brengen. In de
tweede plaats hadden Nieuwstad met zijn
zangeressen en zangers, uit pieteit tegenover do
nagedachtenis van dr. Diepenbrock, door de
jury van 't podium behooren te worden ge«
stuurd. Een ander opmerkelyk feit was de deel»
name van de eenige Zandvoortsche zangver*
eeniging, onder directie van Henri Berghuis.
Ze had ingeschreven met 36 leden en kwam
op mettwintig. En dat voor een vereeni<
ging, die de plaats moet representeeren, waar
deze groote wedstryd gehouden wordt. Er zal
natuurlijk wel een excuus voor dit wegblijven
aangevoerd kunnen worden, maar te bejamme»
ren blyft het Want ongeveer met de helft van
t aantal menschen, waarop gerekend wordt
valt voor een gewoon dorpskoor weinig te
presteeren en al waren de bedoelingen van di«
rigent en uitvoerenden nog zoo goed, verder
dan een zeer bescheiden vertolking van't vera
plichte nummer en van 't onnoozele vrije
werkje, dat Berghuis gekozen had, konden ze
't met den besten wil van de wereld niet breiK
gen. Aan de wegblijvers voor een belangrijk
deel de schuld, dat Zandvoort geen prijsje kon
bemachtigen.
Er waren nog meer koren uit den omtrek.
Zang en Vriendschap uit Halfweg, dir. G. Th.
Strikwold, zong hoogst onbeschaafd, zeer on»
zuiver en met totale negatie van den geest der
muziek. Velsen's Gem. Koor Zang Veredelb
dir. Anton Smit, was vrij wat beter, maar de
1 I "o TiJJ YTftl UClVli llictttr uo
verbazing genezen zijn. t Zaansche koor zong dirigent nam zijn tempo's te snel en zijn rytha
VOOrfrP.ffp.liik' cntinnn van lrlanlr -i J J
voortreffelijk, schoon van klank, vast van toon,
en de opvatting en leiding getuigden van goe«
den smaak en dirigeer=talent. Sevenhuysen's A
Capella Koor uit Rotterdam, dat mooie, zy 't
wat futloozen zang presteerde, voltooide het
koor»quintet.
Do ged6taileerdc uitslag luidde:
le prijs Concordia, Westzaan, 4 st.
2e prijs (2 A) Zang en Vriendschap, Hille«
gom, 41 st
3e prijs (2 B) Sevenhuysen's A Cappela Koor,
Rotterdam.
4e prijs (3 A) A Cepalla Koor, Haarlem.
5e prijs (3 B) IJmuidens A Capella Koor.
Zoodat alie deelnemers aan dezen wedstrijd
bekroond werdenl
Derde Afdeeling Gemengde Koren.
Zondagmiddag.
Niet minder dan veertien vereenigingen wa»
me was vaak zoek, terwijl in 't vrije nummer,
een prachtig werk van den blinden dirigent*
componist W. J. A. P. Cr6man: „Dorpsvesper",
de zuiverheid veel te wenschen overhet en aan
phraseering, uitspraak en samenzang meer zorg
had kunnen besteed worden. Spaarndam's Ge»
mengd Koor, dirigent Jan Booda, bracht't er
beter af. 't Was een der weinige vereenigingen,
welke t verplichte koor boven de middelmaat
vertolkten, zelfs, uitgezonderd 't tweede deel,
dat alle soepelheid en onschuldige scherts mis*
te, uitstekende oogenblikken had. 't Vrije num*
mer „Lentezang van F, J. Roeske, was even*
eens zeer goed van klank, goed verzorgd en, ge«
lijk't verplichte koor, staaivast op toon. Geen
geringe verdienste voor een dorpsensemble.
Echter, alweer een raad in't belang van den
i jongen dirigent, behoort hij zijn opvatting te
verbreeden en te verdiepen en de verdeeling
beginnelingen in de moeilijke koorzangkunst
vereenigingen, welke nog nimmer met een len
prijs waren berkoond. Zij hadden tot verplicht
koor een werkje van Olivier Koop: Holland*
sche Kinderkes, op vriendelijke woorden van
Leo Speet. De heer Koop is er in geslaagd een
goed zingbare, aangenaam sprekende composi*
tie te sehrijven, niet al te moeilijk, maar geens*
zins zoo eenvoudig als ze op 't eerste gezicht
lijkt. Inzonderheid bevat ze rythmische moei*
Iijkheden van lang niet alledaagsche aard, voor*
al in de midden*strophe en de vereischte soe*
pelheid in de voordracht, welke't werk bezie*
ling moet geven, is slechts door een fijnvoelend
musicus te toetsen. Een dergelijke compositie
is bij uitnemendheid geschikt voor een afdee*
ling, waarin groote deelname is. Er vallen na*
melijk terstond een aantal vereenigingen af,
die onmachtig zijn, aan de muzikale opgave te
voldoen; men onderkent ze aanstonds. Voorts
zijn er veel middelmatigheden, die kalmpjes
over de moeilijkheden heenglijden, liefst in
snel tempo, geen groote fouten maken, niet
zondigen tegen de stemming, niet slecht samen*
zingen en nog allerlei negatieve eigenschappen
toonen. Slechts enkelen is 't gegeven, althans
in een laagste afdeeling en in een werk als dit
om de bedoeling van den componist te bena*
deren. Van de veertien zangkoren, die Zondag*
middag elkaar de zege betwisten, was dit getal
maar luttel en ik geloof zelfs, dat Olivier Koop
zijn werk nog niet heeft gehoord, zooals hij 't
zich heeft gedacht, al waren er eenige zeer
goede prestaties. Ik geloof niet, dat mijn Iezers
nieuwsgierig zijn naar al't minderwaardige, dat
men in de laagste afdeeling van een zangwed*
strijd en bij dezen wel in niet geringe mate, te
verteren krijgt. Ik wil echter e6n koor signa*
po-nnii. -1*1 <"jjgu ik wu cciiLcr een Koor signal
Cappella Koor, een pas opgencht koor onder j leeren, n.l. Caecilia, uit Baarn, dir. S. Th.
leichng van Jan Booda. t Gee ft eenigen blijk Nieuwstad. 'tZong als vrij nummer „Den Uil",
de geestige compositie van onzen pas ontsla*
pen toondichter, Alph. Diepenbrock en 't vers
j moordde't werk wreedaardig. Ik had twee din*
gen gewild. In de eerste plaats had moeten
worden geinformeerd, of een dorpskoor, onder
van zelfoverschatting bij directeur en zangers,
dat deze vereeniging, pas in Januari geboren,
reeds aanstonds in de Tweede Afdeeling deel*
nam en de prestatie toonde ook ten duidelijk*
ste dat beter zou gedaan zijn indien men den
gebruikelijken weg had gevolgd. Toch stonden
er knappe stemmen op het podium, maar de
zang was onvoldragen en de dirigent leidde nog
gen, alsmede de climax aan't slot beter voor te
bereiden. Er was nog een ensemble met den
blinden dirigent Creman tot leider. 't Was een
61ite*koor, dat hij onder zijn directie had:
Beemster's Gemengd Koor en 't zong zeer be*
schaafd, zeer fijn en hoogst zuiver. 't Vrije
nummer was „Vineta", een eigen compositie,
ietwat langgerekt, maar met fraaie koorkwali*
teiten. Ik had den prijs, waarvan deze vereeni*
ging zeker was, hooger getaxeerd dan de jury,
t A Capella Koor Con Amore, uit Amsterdam,
onder leiding van den heer H. P. C. Dams, hier
ter stede geen onbekende in de zangerswereld,
stond, hoewel 't maar een klein ensemble was,
in vertolking van 't verplichte, zoowel als van
t vrije nummer boven aan, qua klank, qua zui*
verheid. Absoluut zeker kwam 't de eerste
prijs toe.
De'uitslag was:
le prijs Con Amore, Amsterdam, 4—1 st.
2e prijs Spaarndam's Gem. Koor, 3—2 st.
3e prijs A Die Haghe, 's*Gravenhage, 32 st
3e prijs B Graftdijk, Gem. Zangvereeniging.
4e prys Beemster's Gem. Koor.
enz.
Eerste Afdeeling Gemengde Koren.
Zondagavond.
Tropische temperatuur. Duizenden menschen,
verfrissching zoekende aan't strand en in zee.
Uw muziekcriticus naar de concertzaal, waar
't afschuwelijk warm is, niettegenstaande't wei*
nige publiek. En waar slecht gezongen wordt.
En waar slechte muziek gehoord wordt. En
sehrijven, al maar sehrijven, tot't zweet op je
papier druppelt. Er zijn gelukkig maar vier
zangvereenigingen, doch zij zongen eenige nog
al langademige stukken. 't Verplichte koor is
„Dorpsdans van Jac. Bonset, een amalgama
van banaliteiten, reminisenzen en eigen artis*
j tieke vondsten, dat affiniteit toont met vela
I zyner andere koor»composities, maar zwakker
is.
58)
leiding van, iemand, die in de muziekwereld
absoluut onbekend is, in staat kan worden ge*
acht een compositie, die slechts een ensemble
i - r» ui iiUjLI UU ZUU
znaatuc. c/aar er nu mets in stopten het
n o'e 1i n J.ii
Er kwam een koor uit Katendrecht, Caecilia
genaamd, en 't zong den ..Dorpsdans" aller*
naarst, zonder elan, zonder muzikale omlijning
en't eindigde een toon te hoog.
Er kwam een 'koor uit 's*Gravenhage, Men*
delssohn Bartholdy genaamd, en 't zong het
