Alkmaarsche Gourant
voor Gymnasium, R. H. B. S. of Handelsscholen
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij v.h. HERMs, COSTER ZOON,
Vraag en Aanbod.
Hondsrd Oris en Twlntlgste Jaargang,
Zaterdag 23 Juli.
Voor levering beveelt zicb aan
Voordam C 9, Telef. 3, Alkmaar.
170. lOtL
Aan het GYMNASIUM te ALKMAAR (ge-
meente 2de klasse) is met 1 September a.s. te
vervullen de betrekking van
LEERAAR(ES) IN HET TEEKENEN.
Aantal Iesuren per week: vijf. Inzending
van stukken v66r 20 Augustus a.s. bij onder-
geteekende. Gelieve geen bezoeken af te leg-
gen vdor 16 Augustus a.s
Mr. P. A. OFFERS,
Secr.-Curator.
i die one evenecus bekoorden. Bob had het rfj.
Buitenland
BANALITEIT.
Ctader het opschrilt Banaliteit" schrfjfft een
medewexfer van „The Tmea Educational
Supplement" van 16 Juli, over dit onder-
weip, waarvoor hij bet Fransche woord taest,
omdat een goed Engelsdh woord hiervoor niet
bestaat. De schrijver zegt, dat banaliteit een
zeer ontmoedigend verschijasel in het leven
ismen vindt haar overal en zij wordt gemak-
kelijk overgenomen. Jonge kinderen zijn niet
banaalschoolkinderen doen soms moeite het
te worden, maar dan zijn zij alleen maar
grappig. Worden zij ouder en geven zij er ge
heel aan toe, dan zijn zij lang niet grappij
meer. Het moet een onderwijzer, die zijn taai
ijver in groote onbeteekenend
heid verandert. A1 kunnen wij niet alien ge-
niaal zijn, banaal behoeven wij daarom niet
te worden. Wij hebben alien iets persoonlijks,
dat wij niet moeten wegmoffelen en wij be- naar de havens aan de Zwarte Zee. De Russi- BESTE SCHRAMMEN TE KOOP
hoeven ons niet aan te stuiten bij de groep j sche regeering beijvert zich, door een krachti- W. KLOMP, Heilooerdiik Alkmaar
van menschen, die zich alien eender uitdruk- g«i export van petroleum, het crediet in het
ken. eender denken en voelen. Banaliteit is be- j buitenland zoo spoedig mogelijk te hereteL-
lachelijk om haar vervelendhdd. Het is helaas ^ea-
een kwaad, waarin de laagbijdegrondschen ffm EILAND 70MHFP oft n
hun kraclit voelen. Het is het kudde-instinct, Ja, inderdaad, een eiland zonder geld,
dat de menschen liever samen de groote j Niet in den altijd betrekkelijken zin van
die
TE KOOP een goed onderhoudeo PRO-
MENADEWAGEN.
Te bevragen bureau van dit blad.
Een in goeden staat zijnde JON GENS-
FIETS TE KOOP AANGEBODEN, prijs
40. Adre® Bureau van dit blad.
TE KOOP een tweedehands mooi groot
Hoek GEE ST A 8.
Jaashdd doet gelooven, dan alleen de waar..man bezit geen "cent", maar werkelijk render
heid doet zien. De groote, ware meiisch is hij, een cent, omdat er geen geldhandei bestaat.
die zidi losmaakt van de kudde. De schrijver Dit vreemde eiland is Tristan da Cunha, een -™VTrric,
zegt, dat we ongmeele kinderen gerust mo- i Engelsche bezitting, 1700 miilen verwiiderd F°RN'UIS.
gen waardeerenveel onaangenamer is het, j van de dichtetbijmi&de^menSEjkl 1 J r'F
wanneer zij precies als anderen denken, voe-
Tien. Banaliteit is altijd vervelend maar" St. Helena, het verbanningsoord
die haar gemaks- en veiligheidshalve j den grooten Napoleon,
kozen, zullen haar zeker weer laten varen, Dit meest een^ame eiiand van het Britsdhe
zoodra zy den weg tothun eigenpersoonlijk- Keizerrijk bestaat uit een vulkaan, die hal-
!r 1 Ye.rv?ege tusschen Kaap Hoom en Zuid-
leving. En op dieri afstand ligt dan
"Tele
samen-
nog
van
-T" "b!'S .Hen groott m*
zyn
heid hebben gevonden. De smakeloosheid
modeme toiletten, de onbenulligheid der mo-
deme dansmuziek zijn de excessen van bana
liteit. Er bestaat wel een mlddel om er een
einde aan te maken, zoo besluit de schrijver,
n.l. door de individualiteit aan te kweeken en
daarmede de kennis van onzen eigen- geest.
Dit is iets, dat wel eens gezegd en goed
overdacht mag worden in dezen tijd, waarin
het leven zich hoe langer hoe meer nivelleert,
waarin ongeveer iedere persoonlijikheid opge-
offcrd wordt aan partijdiscipline, zegt Set
Hbld.
De klacht van den Engelschen sdirijver her-
innert aan die uit „Mes Haines" van Zola,
waarin hij vraagt: „Waar zijn de
Afrika meer dan 2500 Meter boven den zee-
spiegel uitsteekt. Het is sedert meer dan
honderd jaar Britsch bezit en de bevolking
van Britsche origine, bestaat uit 119 zielen,
mannen, vrouwen en kinderen tezamen. Ver
aan den horizon ziet deze kleine groep kolo-
nisten talrijlce schepen voorbijtrekken, slechts
eens per jaar doet een Engelsch oorlogs-
schip het eiland aan.
Deze kolonie is wel op zeer eigenaardige
wijze ontstaan. Toen Napoleon naar St. He
lena werd gezonden, na den slag bij Water
loo, zond ae Engelsche regeering een gar-
nizoen naar Tristan da Cunha, omdat zij
TE KOOP AANGEBODEN MASSIEF
MAHONIE BUFFET met koperen beslag
f 400.
.TIONSPL'EIN 120.
Prijs
Rechtszaken
DE JONG VOOR DE RECHTBANK.
Dinsdag 2 Augustus zal voor de Haagsche
rechtbank in behandeling komen de zaak te-
gen Albert de Jong, beklaagd van opruilng
te Den Haag, gepleegd met betrekking tot de
zaak tegen den dienstweigeraar Herman
Groenendaal. Als verdediger van De Jong
zal optreden Mr. P. Tideman, advocaat te
Haarlem.
waann ni] vraagt: „waar zijn ae mannen, banc was daf PPn vrP«ndP au
I if™ ^'oeP®1» ,die Y"! eiland zou trachten te bemachtigen. Na den
zijn in hun denken, die niet in "de handed
klappen op een teeken van hun aanvoerder.
God of vorst, volk of aristocratie, waar zijn
ziji, die verstaan van de groote, verachtelijke
kudde?" (We citeeren uit het hoofd.) Meer-
malen is er de aandacht op gevestigd, dat de
school de individualiteit der kinderen onder-
drukt, door de classicaliteit van het onderwijs
en nog kort geleden wees dr. J. H. Gunning
Wzn. hierop.
FACISTEN EN GOMMUNISTEN.
Op het spoorwegstation te Sarzana ont
stond een vechtpartij tusschen communisten
en fastisten, waarbij 13 dooden en 30 gewon-
den vielen. Andere gevedhten hadden plaats
in de nabijheid van Sarzana, waar twee trei-
nen door ae communisten met machinegewe-
ren werden beschoten.
Ook in de I'taliaansche kamer zijn commu-
eweest. De comrnu-
unsar verklaarde
zich ontevreden over de behandeling van de
inwoners van Venetia Giulia, welke, naar hij
zeide, niet als bevrijde, doch als veroverde
provincie wordt behandeld, en vemederd1 als
een tweede Ierland.
De fascisten protesteerdien. Mingrino, de
leider van de pas gevormde arditi del popu-
lo, stond op en balde zijn vuist tegen de fas
cisten, die hem onlangs hebben aangevallen.
bemachtigen. Na den
dood van den voormaligen Franschen keizer,
verdween het garnizoen weer, maar drie
mannen, Class, Collins en Green genaamd,
De MOORD ONDER SOHALKWIJK.
Voor de Haarlemsche rechtbank is behan
deld de zaak tegen A. R., beschuldigd van
moord op den glasblazer Zwart.
De officier van justitie, zijn requisitoir ne-
mende, vond het een groote moeilijkheid om
uit te maken, of beklaagde de twee wonden of
een wond heeft venoorzaakt. Vast staat even-
wel, dat een derde geen steek heeft toege-
besioten' er "te blijven' Hun vrouwen8"1en^kin- ^rachi Be!kl- heeft echter zelf gezegdi, dat hij
deren bleven eveneens en toen in den loop tc>en m woedende toestand heeft verkeerd
der jaren schepen in de nabijheid schipbreuk
De fascistische
daarop een stoel van een
wierp die naar
de Capani greep
er stenografen en
Mingrino, daarop volgde een
vechtpartij) die zich in hoofdzaak afapeelde
tus-
wor-
leden, sloten eenieg geredden zich bij het
kleine gezelschap aan.
In 1885 gebeurde er eeni ernstige ramp,
die het voortbestaan van de kolonie in ge-
vaar bracht. Een schip verkeerde in nood in
de buurt van Tristan da Cunha en de red-
dmgboot van het eiland voer uit om hulp te
bieden. Zij sloeg om en vijftien va nde zestien
mannen van het eiland kw-amen in de golven
om. Toen bleef er slechts 6en man en een
aantal weduwen en. kinderen over.
Toen toonde de Britsche regeering haar
belangsteling in het eiland, stuurde onder-
wijzere en stelde vast, dat eens per jaar een
schip het eiland moest aandoen. Tijdens den
oorlog kwam hierin weer een noodgedwon-
gen stagnatie en1 toen de groote strijd bijna
geeindigd was, ontvingen de edlandbewoners
er pas het eerste nieuws van.
De bevolking leeft geheel van eigen in-
spanning Het hoofdvoedsel is aardappelen
en vleesch, er is een voldoende veestapel en
voor fcleeding hangt men af van zendingen
uit het moederland.
Er zijn gem wetten en er'komen geen mis-
daden voor. Ziekte is buitengewoon zeld-
wwat m3nSaar g°ed W3nt dokter
Dit romantische eilandje beschouwt
en Zwart wel honderd steken te hebben kun
nen geven. Men moet dus wel aannemen, zei
spreker, dat bekl., ook al is het bewijs daar-
voor niet te leveren, de twee steken heeft toe-
gebracht. Ook meende spr., dat het opzet om
te steken bij. beklaagde aanwezig was. Evenr
wel kon spreker niet het bewijs leveren, dat er
voorbed-achte rade is geweest, maar een on-
omstootelijk felt is het, dat bekl. zijn slachtof-
fer met opzet heeft gedood. Met het oog op
de zeer bijzondere omstandigheden, waartoe
beklaagde tot deze daad is gekomen, requi-
reerde de officier wegens doodslag anderhalf
jaar gevangenisstraf met aftrek van de ge
heele preventieve hechtenis.
De verdediger, mr. Pliester, herinnerde a ay
het opzien, dat deze moordzaak in Haarlem
en omstreken verwekte. Pleiter voerde ver-
zachtende omstandigheden voor beklaagdes
schoonmoeder in deze geheele zaak een kwa-
de toen hij tot de ontdekking kwam, dat zijn
vrouw niet meer van hem maar van Zwart
hield. Pleiter meende, dat beklaagdes
schoonmoeder in deze geheele zaak een kwa-
den rol heeft gespeeld. Door haar houding en
door haar verschillende uitlatingen heeft zij
meegeholpen beklaagde tot zijn wanhoop^-
daad te brengen. Komende tot de kwestie van
het aantal steken deelde pleiter mede, dat hij
het oordeel van deskundigen had ingewonnea.
gewonen inhoud van een Eurooeesche nr^ Oaaruit was gebleken dat de steek in de
visiekast als zeldzame lekkemiien f„ 1C i v>rsf alleen voldoende is geweest om den
tusschen de fascisten en degenen, die
schenbeide kwamen. 'De zitting moest
den geschorst.
'Na de heropening der zitting ontstond er-0Ult
spoedig weer een nieuw tumut. Nadat vele j cagefand jaarlijks thee, cacao suikei-' meel I IS0- l€v«a?|waarlijk. Pleiter meende, dat
fascisten de Kamer verlaten hadden, moest de en zoetigheid of speelgoed voor de kinrWpn n,'^ het P°sitieve bewijs heeft gele-
den
wordt feest geyierdwann^^vrimdm1 trit te.v^°?rzalcen' R? den was
zitting weer worden geschorst. Later veree-
j nigden zich de sorialisten en de leden der
katholieke volkspartij tot een gemeenschap-
zenden.
Zullen niet velera onzer dezen menschen
hun onbezorgd bestaan benijden?
twee eertijcS vijandelij'ke fracties verandert de
n.
constellatie der Kamer, omdat andere partij-
i en daardoor slechts over een. kleine meerder-
i heid beschikken
LET U OP HET No. C 10
- ci dd is het bekende adres voor
De leiders van de socialisitische Kamergroep Straatbezems, Borstelwerk Zeemleer Soon
ebben o-d verzoek van den oremier Bonorie zen, KIcer- en Haarborstels, prima kwaliteit"
verd, dat bekl. den doodelijken steek heeft toe-
gebracht. Wat de strafmaat betreft kon plei
ter zidi bijna met den eisch van den officier
j vereenigen. Hij bracht een woord van hulde
aan den offivier voor diens Eumaan requisi-
toir, waarin het medelijden doorstraalde.
Pleiter meende, dat bekl. de daad niet kon
hebben op verzoek van den premier Bonor ie
er in toegestemd, om met de andere partijen
te onderhandelen, ten einde tot een binnen-
landsche rust te geraken.
JUWEELEN-SMOKKELARIJ VAN
PRINS FRIEDRICH LEOPOLD.
Naar de ..Information" meldt, heeft het
™la['k .b,en ^Yertuig.d'fY! bl?®d Yan bi.n,i Pruisische ministerie van Financi'en een amb-
nen kookte. Zyn gezicht drukte uitdaging, uit/ tpnaar n^r 7wit«Pr12r.rl err--,™A™
(Seen dlenstaanblecliagei,)
j worden aangerekend. Hij; concludeerde dan
nnKLL- s ook tot onmiddellijk invTijheidsstelling, subsi-
diair een straf, die gelijk staat aan den tijd,
dien beklaagde in het huis van bewaring
heeft doorgebracht.
De rechtbank ging daarop in raadkamer
teneinde over het verzoek van den verdediger
te beraadslagen. Teruggeikeerd deelde de pre4
sident mede, dat daartoe geen termen beston-
den.
vaste prijzen.
ubev. P. W. N. NAP, Boratelmaker.
Aan!
Jb. HARTLAND, Koningsweg B 69,
Handel in 2e handsch Kinderwagens, Sport-
Ledikanten, Bedden, enz.
WEG B 69 naast Klaas Verwer.
HET ADRES VOOR SERRE-, TUIN-
LIG- en RIETENSTOELEN, WIEGEN
enz. is J. H. JONGEDIJK, Laat 6 Alk
maar. REISMANDEN ii 'alle Morten en
prijzen.
1 Ires HOFLAAN 20, Bergen.
GRAMAPHOONS van de gewone tot de
meest luxe soorten. Groote keuze prachtige
platen, Harmonica's, Mandolines, Violen
Cithers, enz. termijnbetaling.
DEKKER, Hoogstraat 3
tenaar naar Zwitserland gezonden, om een
I onderzoek in te stellen naar den verkoop van
juweelen door prins Friedrich Leopold van
1 Pruisen. Deze Juweelen zouden een waarde
vertegenwoordigen van circa 1 millioen
mark. Naar verluidt zijn de juweelen terugge-
vonden en op naam van den Russischen mi
nister van financien in een bank te Bern ge-
plaatst. Het is niet bekend, wanneer de srnok-
kelarij van de juweelen heeft plaats gehad.
KEIZER KARL WEER IN ACTIE?
Volgens een draadloos bericht uit Londen
loopt aldaar het gerucht, dat ex-kcizer Karl
weer op reis is gegaan naar Hongarije. Mccht
dit gerucht waar zijn, dan, zoo merkt de
„Daily Tel." op, moet de Oostenrijksche re
geering zorgen, dat Karl Oostenrijk niet kan
doortrekken, en moet zij dergelijke maatrege-
len nemen als zij reeds nam om een soortge-
lij'ken doortocht van ferdinand van Bulgarije
te beletten.
TANKWAGENS VOOR DE
SOVJET-REGEERING
De eerste bestelling, welke door een Cana-
deesche maatschappij "voor de Russische Sov-
jetregeering zal worden uitgevoerd, is door
den heer W. W. Buter, president van de Ca
nadian Car and Foundry Company, uit Ber-
lijn mecgebracht en betreft de levering van
500 50-ton tankwagens, voor een bedrag van TE KOOP wegens plaatsgebrek een
2 milhocn dollar. KOOKFORNUIS en 4 andere een nieu-
De wagens zyn bestemd om de petroleum we WATERFILTER.
te vervoeren van de Kaukaaisehe bretmm 1 J. STROOKE'R, Owse^Niswlsad 4T
FOKHANEN van
bfllijk te koop biji H. G.
weg 92.
Patrijs Let
EN, J
ratrijs
SCHO
;horns
Itraat-
KIPPENHOK MET REN TE KOOP
7.50; 2 Crapeau's en 4 Stoelen met groen
leerdoek 65; groote geschilderde linnen-
kast 18; best werkende naaimachine met
kast 15; 2 ovale salontafels 9 en 14
HEKELSTRAAT 7.
a.s.
De uitspraak werd bepaald op Donderdag
Gemen^d Nieuws.
Voor den inmaak alle soorten FLE'SSCHEN
TE KOQP AANGEBODEN.
K. VAN THIJN, Gr. Nieuwland 34.
j ne en ik het myne. Arme meisjes! dwaze meis/
jes! ZJj etelden geen vragea. Wy waren rreenw
den roor haar, en one leven glng haar ook niets
j aan; zy vertrouwden zich aan ons toe render
achroom. Maar wy waren fateoeniyke jongpns
en deden geen kwaad. Een kus, een enkele om«
helzing, dat was aDes. Maar naarmate we lan/
ger bleven, kregen wy de meisjes meer en meer
lief. De mijne heette Florence, en was een
Amerikaansch blondje, en de zyne heette Nor»
ma en was van Italiaanschen oorsprong. Miami
was een ideale plek om lief te hebben met zijn
eeuwige lente, zyn heldere luchten, zyn bloe#
men en geuren.
Die meisjes nestelden zich langzamerhand
vast in onze ziel. Niet dat wy elkaar deelgenoot
maakten van onze intiemste
van onze intiemste gedachten; wy j emstig opvat, tot wanhoop brengen, als hij
WIsten dat elk van on® verliefd was en dat was i ziet hoe hun ijver in groote onbeteekenend-
genoeg om onze harten van geluk te vervullen.
(Nadruk verboden.)
I.
Ik wil 't wel eerlyk bekeanen, ik hield dol
veel van mijn vriend Bob; trouwens iedereen
zou hem graag mogen, gij, lezer, zeker ook.
Hij had een standvastig karakter, was 'n man
met 'n ijzeren wil. Hy inspireerde my, als zich/
zelven. Er was geen zweem van zwakheid in
hem. Nooit zou je hem betrappen op gapen,
omhangen, lui/zyn. Hy was als een vibreerende
telegraaflijn, rusteloos onvermoeid. Hy had een
grooten hartstocht voor scheppen en uitvoeren.
Ik zwierf over heel Noord/Amerika met hem
rond. Wij waren in Canada, Florida, Nieuw-
We voelden dat, als we nog langer bleven,
wij zouden willen trouwen en tegelyk begrepen
we ook, dat we daartoe nog niet rijp waren.
In ons joeg nog steeds de begeerte verder te
trckken, steeds verder, we waren aan ons zelve
verplicht heen te gaan. Maar de meisjes lieten
ons niet los; we bleven en minden en lachten.
De namiddagen aan't strand waren boven
beschrijving verrukkelijk. Met een cano dre/
ven we dikwyls een heel eind den Oceaan in.
De dalende zon kleurde den heme! purper en
de stad met de witte huizen, ver af, verzonk in
de schaduw als een fantastische droom uit
sprookjesland,
Alles rondom was zuiver en rein, we voelden
ons even licht als vogels in de lucht. Soms kon
Bob me opeens verlaten als we's avonds ons
in go
eenv?-udi.g -ondbrood v66r de tent gebruikz
lengte der Missisippi afgezeild. We hadden
nog veel verder willen gaan, maar veranderden
onze plannen.
ten. Hij haalde dan de meisjes, die bleven tot
middernacht en we lachten en maakten grap*
jes. Maar als Bob zijn mandoline voor den dag
verrichtl Ik begryp eigenlyk niet, waarom wy
dat alles deden. Ik begryp niet, welke groote
bekoring ons gevangen had. Ik weet alleen
maar, dat we een grooten drang In ons voelden
om „iets" te doen. Altyd weer scheen iets ons
te roepen, en dan gingen we en werkten en
trokken verder en werkten opnieuw. Een einde
was er niet. Ons roode bloed kookte. Onze jon«
ge harten barstten van geestdrift en we leefden
een vol, druk leven.
We hebben geweikt als timmerhout/verkoo/
pers, als mijnwerkers, als zeelui, als sneeuw»
ruimers, houtkappers en hoefsmeden. Altijd
kozen wy't zwaarste baantje, waar't meer op
de spieren dan op de hersenen aankwam, in de
vrye open lucht. E6n met de natuur als vrye
mannen; wij zouden er wel komenl Eens had/
den we een karwei om steenen te verbryzelen,
wat we in den winter deden in de openlucht,
by een teinperatuur van 16 gr. beneden nul.
Een harde wind blies ons om de ooren; de
boomen zwiepten en kraakteh. Een koude zon
staarde op ons neer en de geheele aarde leek
66n yskorst. Wij waren de eenigen, die aan 't
werk bleven. Wy hielden't negen dagen vol en
waren toen door't werk heen. En weet ge
waarom we dat deden? Welnu, alleen maar,
omdat we gezond waren en het leven liefhad/
den; omdat ons lichaam er om vroeg. We
werkten en onze gezichten straalden, onze har/
ten lachten. Wy namen de uitdaging der naz
tuur aan; ook die der menschen. En wy ver/
sloegen beidel
In ons zong't, het lied van vrye, zuivere, ge/
zonde kerels. Zweet bedekte onze lichamen,
maar de wind koelde ons af; met onverstoor/
baar enthousiasme bleef de vreugde in ons
kwinkeleeren en toen we klaar waren, voelden
we, dat we als mannetjes/kerels voor onze taak
gestaan hadden.
Eens, toen we half naakt aan boord van de
„Madagaskar" onder een heete zuiderzon werk/
ten met gespannen spieren, ontstond er twist
tusschen Bob en een langen, onbevreesden Ier«
schen zeebonk, dien een ieder vermeed. Bob
kwam met 'n glimlach langs me, zyn gezicht
gloeide van verontwaardiging, hij- zei: „let
eens even op".
Mijn hart klopte, ik wist dat er iets gebeuren
ging, dat der moeite waard was. Ik zag Bob
aankomen en zonder "n woord te zeggen den
ander een mep vlak in zyn gezicht toedienen
die van beteekenie was, Ik zag den grooten kez
rel omtuimelen en ik zag ook de vurige uit/
drukking op Bobby's gezicht. En samen, Bob en
ik, voelden we den trots, de vreugde, de alles
overheerschende grootschheid van jeugd.
Bob was ongeduldig en voortvarend. Te lang
bezig blijven met 66ne'taak, boeide hem niet.
„Neem het licht enafgeloopen", was hy
gewoon te zeggen. Eens in een gevecht zag ik
Bob zijn leven meten met een leelyken, kleinen
neger. Bob was nog niet fceelemaai klaar om
aan te vallen, toen de ander hem reeds beentje
had gelicht. Woedend stond hij op; ik had hem
nog nooit zoo helsch gezien. Het scheen of hij
zijn tegenstander zou vermorzelen. Hij storm/
de vooruit, maar als een bliksemschicht ontz I
week hem de neger en meteen had hij Bob op/ j
nieuw neeigekeild. Weer kwam Bob overeind. j
Een groep zeelui was komen aanschuiven. Het
kleine, zwarte duiveltje stond opnieuw in af/
wachting. Zijn witte tanden glinsterden. Ik zag
Bob aankomen en met e6n greep den neger op/ j
lichten en over boord werpen. Toch was zyn
woede niet bekoeld. Hij ging van ons weg en
naar zijn hut, waar hij de eerste tien minuten
geen woord sprak. Hij had den strijd verloren.
Hij bekende dit openlijk later. Maar waarom
hij dien verloren had, kon hy heelemaal niet
vcrklaren.
Eenigen tijd hierna waren wij in Miami, in
Florida. Wij hadden wat geld en de plek was
een der mooiste van Amerika. We kochten wat
canvas, een theeketel, kopjes, een mandoline
en wat eetwaar en, binnen een dag, hadden wij
lancholie. Roerloos luisterden we naar
klanken en blikten de oneindigheid in.
Als ik aan die nachten terug denk, aan Bob's
rrtuziek, aan die lieve meisjes, bekruipt me een
byna onweerstaanbaar verlangen; ik zou terug
willen en toch ik weet, dat dit onmogelyk is.
En Bob was't, die plotseling een eind aan alz
les maakte. Het gebeurde op een van die zalige
namiddagen, toen we by de zee lagen.
Bob had 'n tijdje reeds niet gesproken. Hy
zat met den rug naar me toe en ik keek naar
zijn kloek figuur, dat zich onbewegelyk hield.
„Zeg, Jim", zei hy plotseling, zich half naar
me toewendend, „wat zou je er van zeggen om
weer eens hier vandaan te gaan?"
„Waarom?" vroeg ik.
,,'t Heeft eigenlyk weinig zin om hier te biyz
ven omhangen; we moestcn weer eens wat aan/
pakken."
Toen draaide hy zich geheel naar me toe en
zei:
„Er valt nog zooveel te doen, we zouden er
later spijt Van hebben, als we onzen tijd1 nu niet
hadden gebruikt".
Om de waarheid te zeggen, een dergelijke
overpeinzing had ik al een tijd lang v66rgez
voeld. Toch voelde ik huivering om in te stem/
men.
„Malligheid," zei ik na een pauze. „Wat is dat
nu opeens? Ben je nu nog zoo dwaas om te
meenen, dat juist elders en niet hier het geluk
te vinden is? Dit weet ik wel, dat de wereld
nog op haar oude plaats staat en dat nieta op
aarde veranderd is."
„Ja, maar i k ben veranderd", antwoordde
hy langzaam. „De wereld verandert met, snaar
naarmate wy ouder worden, veranderea d<5
dingen voor ons. En nu vind ik, dat we lang
genoeg dit leventje hebben geleefd. Te veel
vryheid is niet goed. Je moet er wat voor in d®
plaats teruggeven. We hebben geen redil om
om te hangen. Er is genoeg werk te doen. Wy
moeten aandeel hebben aan het groote spel en
werkelijk iets doen, dat opbouwend is."
„Maar je hebt je toch steeds gekont tegen
j een alledaagsch maatschappslijk bestaan. Vci/
i geet toch niet, dat niets belangryker, niets
j grooter of voornamer is in't leven, dan de niet
te onderdrukken zuivere verlangens onzer ziel
en wanneer we teruggaan, beteekent dat de
1 vemietiglng van die verlangens en alles wat je
zoo hoog hebt gehoudca."
Bob stond op.
i „Ja, ik weet dit allemaal, en toch, we moeten
het doen. We moeten onze offers brengen. Ik
voel dat we iets moeten bereiken met onze
kracht, ons werk, wat het rechi van het leven
bezegelt. Vroeg of laat komt de mensch tot die
overtuiging en ik geloof, dat het't beste is om
dan maar dadelijk aan te pakken.
r\ rtirt 7 A 1- r~. - - A- i_ t r v
cuaaui - OCge-
1IL T A-/Anstar, 6 AiUUtTen Wrd Aai KaH Act,
Bob won *t met zyn betoog. Wy hadden den 0pTlea Van PostfiF
open weg gekozen, omdat onze gedachten en Telegrafie. De combmatie van deze
wenschen hoog uitvlogen en we ons zelven als
vrije mannen beschouwden. We begzepen, dat
er 'n eind moest komen aan illusies; elk mensch
kan zijn aandoeningen beheerschen en zijn
poetische ziel het zwijgen opleggen, totdat hy
volbracht heeft wat hem als taak is opgelegd.
De echte man zal daarover nooit spijt voelen.
't Is nog niet lang geleden, dat ik met Bob
over onzen terugtocht sprak. Hy glimlachte,
gezicht drukte uitdaging,
i tarting uit.
„Energie kan geleid worden In allerle! nut/
tige banen", zei hij, „en wat je werkelijk doet,
hoe klein ook, is beter dan niet. Ik daag elken
man uit, die me in den weg komt.
j Beiden barstten we in lachen uit. Die oude
geest van vryheid joeg ons nog altijd door de
aderen.
Nu is het wederom lente geworden en ik be/
twijfel of we den machtigen roep van het wij/
onze tent in orde. We toefden er een voile j de, open veld zullen kunnen weerstaan. Het is
™aiLi°nder, d'en, 6°ddelijk/blauwen hemel j heel goed veel te doen te hebben. Wy werkten
i 'meer dan vijftien uur per dag en we voelen
ons gelukkig. Maar de groote, open weg roept...
van Miami, in dat milde klimaat, ging ons leven
als een droom aan ons voorby.
Wij waren absoluut vrije mannen, sterk en
onafhankelijk. Maar deze vrijheid kwam ons
toe, immers we hadden hard gewerkt en hier
was de belooning.
We stonden vroeg op om, nadat wat wat ge/
babbeld hadden, de zee in te rennen en ons
bad tegenieten. Bob en ik waren goede zwemz
mers; wat maakten we een pret in de golven!
En wat 'n genot om daarna je te laten drogen
in de zon aan den oever en dan je ontbyt jte
verorberen. Soms trokken we in onze nette
pakjes naar de stad, naar de bibliotheek; we
slenterden rond met blyde gezichten, die men
ons benijden moest. Geen wonder, er was fan/
mers geen sprankje zorg of last dat ons drukte,
geen band, die knelde.
Ik geloof dat we de gezondste lui ult de om/
leving waren en dat we daardoor de aandacht
roJakaa va* aakala aoAiajaa. Er war** er twee,
Onze lichamen zyn plotseling ontwaakt met
duizenden niet te onderdrukken begeerten. Op/
nieuw werkt in ons de liefde voor *t avontuur.
Een ziel, die eenmaal de vryheid heeft gekend,
zal zich nooit meer kunnen aan banden leggen.
En met dezen frisschen briesch dier verwyder/
de heuvelen, eens door ons beklommen, van
die verre, onbegrensde akkers en vlakten, van
die zingende rivieren en eeuwig/ruischende
zeeen, zullen we't hier niet lang kunnen uit/
houden. Op 'n goeien dag, en misschien wel
heel gauw, zullen we onze oude spullen weer
aantrekken en met een jubelend lied in ons
hart het oude spoor weer opzoeken. We voelen
spyt om 6dn maannacht te verliezen 6fin stra/
lenden dag van gouden zonlicht Het is niet
voldoende om er over te droomen en te schry/
ven. Wy moeten't weer beleven, we
gaan!
TT KOOP HOLL. HERDERSHOND, 3 j.,
rasecht,^ w aaksch en vertrouwd bij kinderen,
PROF DR. J. A. CRAMER.
Bij K. B. is benoemd aan de Rijksuniversiteit
te Utrecht tot gewoon hoogleeraar in de facul/
teit der godgeleerdheid om onderwijs te gevea
in de geschiedenis van het Christendom, Chris/
telijke archaeologie en geschiedenis der leer/
stellingen van den Christelyken godsdienst, dr.
J. A. Cramer, predikant by de Nederlandsche
Hervormde gemeente te 's/Gravenhage. (St.Ct.)
De nieuwbenoemde opvolger van prof. dr. S.
D. van Veen zal te Utrecht denzelfden leer/
stoel innemen als zyn vader, dr. J. Cramer, in
de tachtiger jaren.
Van 1883 tot '89 studeerde dr. J. A. Cramer
te Groningen, Uitrecht en Leiden, In welke
laatste plaats hy cum laude promoveerde op
een proefschrift over Abr. Heidanus en zyn
Cartesianisme. Als proponent ging dr. Cramer
naar Nederhemert, vandaar in '92 naar AIV.
maar, en sinds 95 staat hy te 's/Gravenhage,
waar hy tot een der gezochtste Herv. predikan*
ten behoort
Talryke studies van wetenschappelyken,
vooral kerkhistorischen aard zagen van hem
het .licht, o.a. in de „Theologische Studien" en
het ..Theologisoh Tydschrift"; over de Kerkge-
schiedenis der eerste eeuwen schreef dr. Cra<
mer een uitgebreid handboek. Van zyn werken
noemen we nog een boek over do Iddes van
Pascal en „Het leven uit God".
Prof. Cramer ia een d*r voozmanamt vac da
etkieaka riokkng.
