am
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De Amsterdaische week.
m> 182
ted dras en
Abotmementsprijs bij vooraitbetaling per 3 maanden f 2.—, fr. per post f 8.50. Bewijsn. 6 ct Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsrnimte.
Brieven franco N.V. Boek- en Handelsdr. vJh. Herms. Coster Zoon, Voordam C 9, Tel. Admlnistr. No. 3. Redactie No. 33.
ZATERDAG Dkecteor: G. EL KRAIL
6 AUGUSTUS
F e ii i 11 e t o n.
Christoffel en ColmnJbns
Gemengd N!«hwb
Uit onze Staatsmachine.
IloofdrodactcurTj. N. AniEMA-
STEDELIJK MUSEUM.
Het STEDELIJK MUSEUM zal a.s. ZON.
DAG 7 AUGUSTUS GEOPEND ZUN van
's namiddags 13 uur, tegen ecu toegangspfijp
van 10 cent.
Kinderen berieden de 12 jaar kunnen rJet
worden toegelaten, van 1216 jaar slechts on?
dc.r geleide.
In de lokalen mag niet gerookt worden.
Het aantal gelijktijdige bezoekera mag niet
meer dan 50 bedragen.
Ingang Breedstraat
LXXXIV.
De KdlnersrstaMng.
De imtren. onzer stad worden tfaans versierd
met een in deze tijden van antwapenimg, al-
thans van ontwapenings- voornemens, zeer
bloeddorstig aandoemde plaat. Het is eene af-
fiche, waarop een aantal bamdem te zamen een
groot zwaard beuren, en boven die voorstd-
fing leest men den krijgsroep,„Te Wa]
Nadere beschouwing van bet aanplakbiljet
leert echter dat de samenstellers bet zoo erg
niet gemeend bebben. 'Het blijkt dan dat bet
krijgshaftige biljet is aamgeplakt door die sta-
kende kellners, of liever, voluit: bet stakende
hotel-, cafe-restaurantpersoneel. Het zwaard
symboliseert niet andera dan de Artie (gelijk
er ook op te lezen staat)de strijd voor betere
levensvoorwaarden, en bet zwaard! wordt dan
ook gevoerd niet door krijgslieden, maar door
portions, kofcs, keufcenpersoiteel, kellners en
kamermeisjes wier armen met typeerende
distinctisvem men op de plaat ziet afgebeeld.
En ook de nooden en wensdhen van de stac
kers vindt men op deze strijdprent kort aan-
gegeven. Eenerzijds leest menLuxe-bedrijf,
booge winsten beroepsziekten 8-uren-
dag, collectief arbeidscontraet; en 'amderzijds:
Ongezonde werkplaatsen, lage loonen over-
mafige arlbeidsduur, standiaandloom, afscbaf-r
fing fooienstelsel.
Sinds Domderdag 28 Jul! 1.1. zitten wiji er
nu mee, met de kellnersstaking, en het ziet
er nog niet naar uit dat bet conflict spoedig
zal worden opgeheven. D. w. z. juist op het
oogenblik dat ik dezen brief schrijf (Donder-
dagmorgen.) zal er. ten stadhuize eene confe
rence plants bebben tusschen den waarne-
mend Burgemeester, den beer Wibaut (Bur-
gemeester de Vlugt is met verlof in bet buitem-
landj die zijne bemiddeling heeft aangefooden
en fad: besfuur dqr werkgevers-vereeniging
H.O.R.E.C.A.F. door de stalkers populate de
horrekaffer genoemd. Maar de omstamdigbe-
den waaronder die conference plaats vind.
zijn niet erg gunstig voor eene oplossing,
want de werkgevere weigeren', zooals* men
beeft kunnen lezem, met de bestaande, de lei-
dende organisatie van werknemers to ond'er-
handelen. Zij willen met andere, fatsoenlijker,
eerlijker, betrouwbaarder menschen „aam de
groene tafeil ztttete', maar zoo gemafckelijk
schakelt men eene stakingsldding nid uit. En
dus vrees ik dlat de staking nog wel een beetje
zA voortduren.
En nu wed ik wd dat deze bevolking niet
alleen Amsterdam treft; ook Rotterdam, den
Haag en Utrecht zijn in bet conflict betrok-
ken. Maar Amsterdam is todh wel de cafe-
stad1 bij uitnemeadhdd. Er is geen stad1 to
ons land1, met zoo"n druk cafedeven. Men
vindt ze bier in alle soortenvan de ouder-
wetsdhe deftige, soliede Amstendhmscfae kof-
fiefaudzen af, waar de gezeten en eerzame Am-
sterdammers's avonds in pleefatigem emst
met bun vrouw een kleintje koffie, een glaasje
bier of een grocje zitten te drinken, tot de mo-
derne, frivole, mondatoe en demi-mond!atoe
cafe's aan bet Tboifaecke-pleto toe, waar zeer
ondeugende meisjes komen en American
drinks gemengd worden.
En de cafes te Amsterdam worden, zooals
ik reeds aanstipte, waarlijk niet alleen door
vreemddingm, niet-Amsterdammers, bezocht.
Onze zaken-menscben lundhen geregeld bij
Polen of Polman of in de Poort (de Porte
van Cleve, wel te verstaan) en's avonds ont-
breken de Amsterdammers zelden op de ter-
rassen- van Americain of Trianon, de Kroon,
bet Gouden Hoofd, enz. enz. CafC-bezoek be-
hoort tot onze levensgewoonten, al zijn wij
over bet algemeen niet onsoliede dan andere
Nederlanders. Het groote-stadsleven biengt
dat nu eenmaal mee. Mijn eerste uitgang als
„groote jongen" was dan ook naar Kras,
waar mijn vader mij op een der wereldbe-
roetnde pannekoeken van dat Ctablissement
tracteerde. En zoo'n uitgang kon ook opvoe-
dend werken; had ook een paedagogischen
kant. Men leerde er als opgeschoten bengel
om in het publiek netjes te eten.
Maar ik zal mij niet vender verdiepen1 in
persoonlijke berinneringen. Wat ik zeggem
wilde is ditbet cafe-leven maakt een into-
greerend deel uit van bet publieke zoowel als
van bet persoonlijke leven der Amsterd'am-
mers. En dus zijn wij, groot-stedClingen, voor
zoover wij op bet oogenblik niet buiten zijn,
beelemaal uit ons gewone doen geraafct. D. w.
lidding is beweerd dat de Amsterdiamscfae pa-
troons zfelven mede oorzaak zijn van de slap-
tc. Misscbien is dat voor een deel waar. De
ppijzen biertelande en hierters^ede zijn inder-
diaad gepeperd. Maar anderzijds valt ook
niet te ontkennen dat die patroons voor de
grondstoffen die vooral de keuken behoeft ook
veel moeten betalen.
Hoe dit ziji, de fooien-kwestie blijft een der
brandende vraagstukken in verband met de
staking. Het is een vraagstuk waannede zitih,
blijkens de Ingezonden-Stukken nibriek der
dagbladen, ook het publiek bemoeit. En dit is
zeker zijn reCht; want, zooals ik betoogde, bet
is in de eerste plaats zijn belang. Een deel
van' het publiek nu is bet roerend eens met de
kellners, dat de ondervinding die men in bet
buftenland met het afscbaffen der fooien beeft
■gehad zere goed is, maar een ander en even-
min onbelangrijk deel verzekert dat men in
de desbetreffende landen (Duitschland, Ita-
lie enz.) alleen goed1 gebolpen wordt als men
bet bedienend personeel zoo af en toe, als 't
ware in het geheim, een goeden fooi in han-
den stopt. Ik durf niet uit te maken wie ge
lijk beeft. Of liever ik geloof diat beide ca-
tegorieen gelijk hebben.
Beide bewermgen zullen wel op eigen waar-
neming berusten. De beste exemplaren van't
z. er zijn wel kleine cafe's die bebben toegege- genus kellner zullen, bij1 invoerihg van eene
zijn alle cafe's j bdioorlijlife salarisscbaal en afschaffing van
een
door de scbrijfster van
„Eli3abeib and bar German Garden"
72)
»En amtwoordde de jonge mam stra-
Icnid D'aar bjj hierop niet tegen mijinbeer
I wist list vioigen dat het hem aamgenaam
was kermis te roaken, kon bij onmogelijk 'n
Amenkaan wezien. Een Eingelscbmiam dius.
Tenzijl.... bedacbt mijinbeer Twist1dien dag
dooi" een ware Duitscher-obsessie bezeten>
bij een Duiitscher mocbt zijn, met een gefaei-
rne en slechte bedoeling alg Engelschmian ver-
momd. iDoch! idle jonge man dreef dat wan-
trouwani op de vliuicht, door te verklareni dat
bij met een half jiaar verlof uit Engelamd over
was eni lEliiott heette.
'•^et alls wij," zei Anna Felicitas.
De vreemdel'ing keek baar aan met zoo mo-
gelijk nog grooter belangstelling dan te vo-
renall was dit nauweTijks mogelijk en vroeg
gTeb'g"- „Wat!? lis u ook een' "Elliott?"
Anna 'Felicitas sdiiudde haar hioofd. „Inte-
gendeel," zei ze. ,,Ik ben een' Twinkler, en
mijn zuster ook. Ik bedoeldte alleen miaar, dat
u net als wijl uit Emgeland over is gekomen.
Dat bebben wij ook gedaan; maar ons ver
lof duurt eeuwig, of ten minste zoolang als
de oorlog duurt."
j'Aininia Felicitas," zei mijinbeer Twist, die
bet meer dan genoeg vond, „je zuster wacht je
in t fcan'uooi' en verlangt bard naar je. Ik zal
mijinbeer Elliott wel faelpen als bij nog iets
moebit begeerea".
,,Waaroiml fcomt uw zuster .ook niet buiten
vroeg de jonige man, dife, flink en faandig zee-
man bij' bleek marine-officier
ven, en in de buitenwijken
open, maar een ieder beeft nu eenmaal
stanvkroeg en' bovend'ien beeft'van de groote
cafe's (in de biunenstad) geen enkde de
edscbeni der stakers ingewilligd. Nu belet dit
wd niemand om naar zijn oude adres te
gaan, want alle cafe's zijn geopend dat is
de trots van Horecaf, en behoort tot de tac-
ttek der werkgevers. Maar men zit er niet
meer voor zijn pleizier. Men' gaat naar een
cafe om menschen te zien en gezien1 te worden.
Maar die menscfaen zijn er niet. Men zit ge-
woonlijk in een heele groote, holle zaal met
een half of een' bed dozijin andere ,,slacfatof-
fers." En die leegte, die verlatenbdd, die
woesttjn-acfattge eenzaamheid, is veel erger
dan de modte die men zidh in verscbillende
Ctablissementen moet gerven, om zelf de con-
sumptie van' bet buffet te halen. Waaibij' dan
nog kornt dat alle cafe's gepost worden, bed
stevig gepost, zoodat men eerst door eene
blokkade van stakers moet heenbreken, die u
op min of meer gemoedelijke en ook wel eens
tamdijk kwaadaard'ige wijze beduiden dat gij'
niet binnen moet gaan. Door dat posten is het
profiteeren van bet buiten-ziitje, bet terras
(men beeft bet dezer dagen al berbaalddijk
kunnen lezen) geheel onmogelijk geworden,
en^binnen' zit men als in een sterffauis. Daar-
om zitten wij groottMofcummers, in deze bee-
te dagen meer op onze faeete bovenhu'iizen, en
ondergaan aldus zeer sterfe de onaangename
gevolgen van de staking, ofscboon wij het ze-*
ker niet aan onze lijf-kdlners verdiend heb
ben. Wij hebben jaar in jaar uit groote fooien
gegeven; wij bebben eigenlijk tot dusver al-
tijd de „aannemers", de „Jannen" of te wd de
,;Obers" betaald. En een der bladen maakte
dezer dagen dan ook de zeer juiste opmer-
king dat de kellners indirect niet in dienst
staan van de cafe-faouders, maar van het pu
bliek.
Dat dit niet met de wenscfaen van de kell
ners strookt, weet men. Een hunner voor-
aamste eischen is juist afschaffing van het
fooienstelsel en invoering van een loonrege-
ling.
Dat de patroons hiervoor terugschrikken is
begrijpelijk. Want in groote dablissementen
zal dat ik bedoel bet uitbetalen van een
salaris, gelijk aan. de som der nu gebeurde
fooien leelijk in de papieren loopen. En de
tijden zijn ook voor bet hotel-cafe-restaurant-
wezen slecht. Het deelt in de malaise, zooals
zoovde bedrijven. Van de zijdle der stakings-
het fooien-stelsel, verder wel elk „diinikgeld"
weigeren. Maar de slechts ten en de minder-
goeden zullen bet wel blijven aamemenzij
bet dan ook fersluikB; en blijiven eischen; zij
bet dan ook in bet geheim., En bet publiek
zal het misbruik, den wantoestand, in die band
blijven werken, omdai er nu eenmaal altijd
menscfaen zijn die zidh door middel van een
fooi bijzondere voorrechten tracbten te verze-
keren'.
Met dat al is deze eisdh van de kellners wel
sympathidk, kan men er eere zeddijke betee-
kenis niet aan onfeeggen. Ec hoop nu maar
dat ook de wijze van strijdvoeren, de houding
van de stakers, niet ten ongunste verandlere.
Er zijn de Iaatste dagen helaas teekenen die
daarop wijzen. Telkens leest men bericfaten
van misbandelingen van zoogenaamde werk-
willigeci, en even voor bet afsluiten van de
zen brief ontvang ik het beritiht van eene po-
ging tot brandsttcbthg in. een caf6 aan den
Keiligeweg, we1ke daad' ook in veiband wordt
gebracbt met de kellnersstaking. Ik zou dat
jammer vrnden, want daardoor zouden de
kellnere de sympathie die zij bij een ded van
bet publiek bebben, venspelm. Het zou juist
gaan als met de artistenktaking. De anar-
chistisdie middelen die somroige leiders aan- 1
wendden, hdbben tenslotte de staking doen
mislukken. Dat was en is een onzuiver ele
ment in den' economisdhen strijd; een wapen
dat zidh ten slotte keert tegen' hen die het voe-
ren.
WAGENAAR Jr.
heden. Allereerst voor menscfaen,, die kort
voor hun 65e jaar in loondienst zijn getre-
den. Zij werden verzekeringsplicbtig ver-
klaard, maar zij konden geen aanspraak ma
ken op ouderdomsrente, omdat de voorwaar-
de van art 373 niet vervuld was en niet had
kunnen worden. En van de overgangsbepa-
ling van de Ouderdomswet konden zij
gebruik maken, omdat zij onder de Inv<
teitswet vielen. Waren zij niet ten langen
leste verzekeringsplichtig geworden, dan
hadden zij heel goedkoop een vrijwillige ver-
zekering kunnen sluiten en hadden zij bij bei
bereiken van hun 65e jaar ten minste 3 per
week gehad, terwijl zij nu niets kregern.
Een andere onbillijkbeid gold personen,
die door de Raden' van Arbeid verzekerings
plichtig waren geacht, en dus hoopten op een
ouderdomsrente bij het bereiken van hun 65e
jaar, maar wier arbeid door de Rijksverzeke-
ringsbank geen arbeid in loondienst werd ge
acht Waren deze personen eenmaal 65 jaar,
dan kregen zij volgens de R. V B. geen' ou
derdomsrente. Omdat zij door den Raad van
Arbeid gerekend werden in loondienst te
zijn, werden zij niet toegelaten tot de vrijwil
lige ouderdomsverzekering en omdat zij eerst
na bun 65e jaar, toen de tegenstrijdigheid
ontdekt werd, zich voor vrijwillige verzeke-
ring aanmeldden, werden zij niet toegelaten,
want dat moet v66r het 65e jaar gescbieden.
Zij kregen dus niets of moesten nog na him
65e jaar in loondienst blijven, om aanspraak
op de rente te kunnen maken.
Om aan deze onbillijkheden tegemoet te
komen, wordt voorgestdd om het boosaardi-
ge derde lid' van art. 373 in te trekken' en al
leen te eischen, dat 156 prerniSn betaald' zijn.
Maar dan hrengt de .billijkheidl ook mee, dat
de afgewezenen om een der bovengenoemde
redenen opnieuw in de gelegenheid worden
gesteld om een aanvrage om rente in te die-
nen, ten einde in't genot van ouderdomsrente WC1U
b/n ^ek to de wet Rotterdam, waam een billijke vergoeding
1f <5aMenr1S«0^" I 3£m boofdbestuursleden word! toegeda^f
373 ra 1 -A*#tehaMteli°s!
de wijziging zal luiden.
welke Iaatste som maar op zekere voorwaar-
den en onder bepaalde omstandigheden geldt
Brengt men de loongrens op 3000, dan zul
len vele kleine werkgevers premie moeten be
talen voor menschen. die wellicht in beter
doen zijn dan- zij zelf. Ook zal de verhooging
een grootere Staatsbijdrage aan het Invalidi-
teitsfonds ten gevolge hebben en die moet uit
de belastingen gevonden worden, die ook op
den kleinen man drukken.
De eerstbedoelden hierboven voerden fiier-
tegen aan, dat de in de wet genoemde f 1200
ook veel te laag is, wat al daaruit blijkt, dat
voortzetting der premiebetaling tot 2000
geoorloofd is. Had men bezwaar tegen da
3000 of liever tegen hoogere piemia voor
inkomens van tusschen 2000 en 3000,
dan meenden sommigen, kon aan dat bezwaar
tegemoet worden gekomen door ta bepalen,
dat de premien tot iinkomena van f 2000 zou
den worden betaald door den werkgever,
maar dat personen met inkomens tusschen
2000 en f 3000 in de gelegenheid zouden
worden gesteld om een vrijwillige ouder
domsverzekering op eigen kosten te eluitert
Daartegcn rees echter weer het bezwaar, dat
de vrijwillige ouderdomsverzekerinjg geen'
baat geeft in geval van invaliditeit
Nog werd gevraagd of het bedrag van
1200, in de wet genoemd, ook niet ver-
hoogd zou moeten worden als de definltieva
loongrens van 2000 tot 3000 stijgt. Maar
dat kan tot een latere, meer Ingrijpende her-
zlening wachten
NEDERLANDCCH O-NDERWIJZERS-
OENOOTSCHAP.
In da Woensdag voortgezetta vergadering
werd In huisfaoudelijka bijeenfcomst een voor-
stel van da afdeeling Vlissmgen verworpen
om een bezoldigd bestuuxidler aan te stellen
Echter werd aangenomen een- amfffittpmpnt
Verworpen werd een voorstel van da afdee-
i; percentage, waamaar voor 1922 de contribu-
Ook zij, die oa 3 December !920 veraete *^PaaJ<i 3/8
ringsplichtig werden, vefkeeren als zij biina i1 Verworpen w
65 jaar zijn, in de onmogdijkheid^ om ouder- lmg Rotterdam om! da afdaelingen de kosten
]ge£; wadbttijd, die te restitueeren, verbondeD: aan bet deelnemen
T* n] mu vei^1^n adw van da plaatedijke salaris-romf-
en de I jo premien worden voor ben met be- te's.
^!^'r,wjWel kunnen- als^zij een jaar in de openfaare vergadering werden toge-
vf norf6???1 overSanS&- trokken devooratellen van de afdeeling
a V <-1 was'i.Locbem1—Laren en van het HooMbesruur om
Daarom wordt voorgesteld deze wijziging af te keurea bet Ontwcrp in zake de Licbame-
lijke Opvoeding, meda in verband met bet
slechte onthaal in da afdeelingen.
werd een voorstel-Dem HSaag
om de wensdbdljkbeid uit te sprefcen, dat zij
die bij. bet examen voor da boofdiacte
vakken voldoende bebben behaald, dlocb
mk'o- slagen', to bedoeld vakken niet opnieuw
niet
exa-
aan te brfengea.
Een voor velen belangrijke wijziging wordt
voorgesteld van de loongrens. Een nader
voorste omtrent verhooging van (tea Ibon-
grens en uitbreiding der loonklassen is te i
1 wachten „Die loongrens is 2000, dlat wtt i
dus zeggen, dat wie meer dan 2000
Z* ft vcrzekering valt Voor men beboeven te doen.
Sf" Aangenomen. werd een voorstel van, Den
kerino- voortzetten matr 0111 6611 'Bureau voor Beroepskeuze op
j te en een van de afdeeling Utrecht,
In behandelmg is een wetsontwerp tot wij- j hoogd van' 2000 totTsOOa jj jS i^Bte1Sp^voOTIda(^SS^SS(£'
w de MUM de Ocder-1
komen op sanctioneering van reedis gevolgde
praktijk bij de uitvoering.
Omtrent deze wijzigmgsvoorstellen is
reeds Voorioopig Verslag uitgebracht.
Sommige leden hadden al veel vroeger, op
grond van de gewijzigde geldswaarde, een.
WIJZIGING DER INVALIDITEITS-
EN OUDERDOMSWET
domswet.
Volgens het dierde lid van' art. 373 der In-
validiteitswet heeft een verzekerde, die geen
156 premien in rekening kan brengen, slechts
in een bepaald geval recht op de in dat arti-
kel bedoelde rente. .Dat is n.l. alleen dan bet
geval, als hij kan aantoonen, dat hi)' binnen 0,_,
de 10 jaar, die onmiddellijk voorafgaan aan verhooging van' de loongrens verwacht; zij
mn iaar t™ beklaagden zich over de late indientog van
bij' Anna' Felicitas aan; dlie alweer terug-
glimlachte. Ze schen'eni niet te kunnen laten
tegen elkaar te glimlllacben.
„Dait's eeni prachtig ideel" riep Anna Feli
citas uit. „Als u haar eens even ging balen",
stelde ze, ziefa tot mijinlhieer Twist wendende,
zijn 65e jaar, gedurende ten minste" 156 we-
ken verzekeringsplichtig zou zijn geweest,
als bij het begin1 van dat 10-jarig tijdva'k de
verzekering reeds ingevoerd ware geweest.
Dat heeft aanleiding gegeven tot onbillijk-
ik."
,,Beemj" antwoorddie de jonge mam, die nog
staamde em op zijm stok geleumd, Felicitas na-
keek.
Miaar dlaar zult u todh geen zes maanden
veril'of voor bebben gefcregen."
voor, waarmee ze bewees, vond de jonge offi- „Lon|gem," zei de jonge mam, met een onge-
cier, d/at ze niet miinriar vind'ingrijk was dan fl duMgen b®k op mijnfheer Twtot.
bij. Is veel waarsdtijmlijker," liet ze er op Hiier vdel1 de deur aditer Anna Felicitas
voigen; toen mdjnbeer Twist haar roerloos dicbt em ging faijl zitten om zijn thee to te
aamkeek, „dat ze met u zal meegaan dan met scbenkem.
miji. Mjm zuster", legde ze den bezoeker uit, Hij badt den slag van Jutland meege-
„is ouder dan ik". maakt, urenlang to bet water gelegen en was
„Ja, dan zou ik ook zeggen dat roijaheer j eindelijk opgepikt. Tioen hij, ma een getob vam
i wist de aangewczen persoon is een paar maanden, niet geheel beretelde en' er
„Maar ze is maar twin tig minuten ouder". f zi'cb tenslotte symptomen van tuberculose ver-
„wjat? Een twee'ing? Dat is zeld'zaam aar. j toonden, had zijn familie hem naar Californif
dig! Twee zooals u?" gesituurd, naar zijn zuster, die met een Ameri-
„Amma Felicitas," sprak mijmbeei Twist op j! kaam getrouwd' was en in de buurt vam Aca-
sttengen toon, „ga nu alstjebiieft dadelijk j pulco woande. Een em ander wist mijnjheer
naar Anna Rose. Ze heeft je noodig, ze is i: Twist dioor 'aamhoudenid en' tactvol vragen uit
hem te fcrijlgen. Maar hiji moest wel gedtuldig
aanhouden, want het een'ige onderwerp, dat
beelemaal vam streek. Ik haal mijnbeer Elli
ott miet graag in onze familie-aangelegenhe-
dem, maar daar ik je door miets naar fad kan-
toor schijm te fcunneni krijgen, dlwing j.e me
wel uit te sprefcen cat ze erg ovcrstuur is en i
zit te scbreiem."
„Te schrelilenf, herbaalde Anna Felidtas.
„Ghristof'fel?" Em ze fceerde zich om em ver-
dweem z66 baasttig, dat de jonge man, die even!
attaint en vlug als vimdingrijk scheen te zijn,
maar juist den' itijdi had zich voorover te biii-
gen' en een stoel voor haar weg te trdkken;
zoo een catastrophe voorkomende.
„Ifc hoop toch, dlat er niets emstiigs giebeuidi
is?" vroeg hiji aani mijnheer Twist.
,A meen. 'Kinderen schreien sornS om klel-
nigheden".
Kinderen?"
Miij'nbeer Twist ging aani de tafel' zi'ttea em
>ff icier over a 1 i stafe eem sigaret aan'. „Vertel u me eens wat
rtadi op sehesm te weten an glimladhendi keefa 1 ai)i Engalanid," veraocbt bij'- „U is gewond da
dlffii' jomgen Ehgelschmam interesseencte, was
blijlkbaar Anna Felicitas. Telkens echter wan-
nieer Mj over haar wilde beginmem, biracht
mijtafaeen Twilsit het op een ander chapiter.
Eni tot zijm biittere itdeurstellitog kwam ze
oolk miet terug. Haji wadhitte en wadhtte en
dronk en dronk... ja, toen de trekpot leeg was,
begon bij1 zelfs met het beefe water. Ook at
bij all de taartjes en koekjes op zoo lamg-
zaam mogelijk, op het laatst afgewisseld door
heel zuini'g geroo'kte sigarettem. Hiji had alles
over Franfcrijlk em mijnheer Twist's werkzaam-
elegeschi'
nis van de lambulamoe, vam het begin tot (het
iede-
mnfaeer
heden daar al aangehoord, die heele
nis van de ambulance, vam het beg
einde gemoten, maar nog altijd ikwam' ze miet
terug. Te vergeefs pnobeerde hiji mijnbeer
Twist didhter hiji huis te faouden biji het
punt Twinklfer, docb mijinbeer Twist-was miet
te verleidem; hiji bidldi zijni touwtje vast. En
deze verhooging.
Anderen daarentegen waren met de verfaoo-
gmg tot 3000 niet bijster ingenomen. Aan-
vankelijk is gedacht aan 1200 en 2000,
toem de draaideur gesloten bteef en' al-het ge-
bak verorberd' was, scboot er ten Slotte niets
anders over dan been te gaan.
Nadat hij dus stellig nog meer dan. een half
uur 'gezeten had; maakte hij, langzaam, heel
lamgzaaM aanstattea om te vertekken, met
alles talmendl en treuzelend en voortdurend
Voorts werd aangenomen een." voorstel-
Duinkant, cm er bij de rcgeertog op aan te
dringen, dat offideel worde vastgelegd, dat
hem, (haar) die is of wordt benoentef onder
eem bezoldigimgsbesluit (gddende op het
oogenblik vam benoeming in vasten dienst),
onder geen voorwaarde minder zal kumnen
wordea uitgekeerd als jaarwedde, dan het be-
dlrag, dat door de bepaltogen van dat bezol-
digtogsbesluit voor hem (haar) to uitzicfot is
gesteld.
naar binnem,wippem om af te rdkenen."
,,Gelukkdg behoeft u niet naar binnen te
,,wippen", zd mijbheer Twist, „wamt zoo'n
vlugge m'anier vam bewegen zou uw zieke
been u bezwaarlijk permiteerem. U kunt uw
schuld hier onmiddellijk aan mij afd^en."
En hij nam de vijf dollars van den zeefaeld
in ontvangst, deed nem uitgeleide tot aan het
groene hekje en zou hem met liefde to zijn
de deur in't oog houdiend. t Was laat en I a^to hebben geholpen, want mijnheer Twist
opge-
buiteni
am
koudl geworden. De Duitschers waren geluk
kig latfgetrokken' en Li 'Koo had bet gebruike-
Iijke hputvuurtje in den grooten open schouw
aangelegd; Het vlamde en knetterde beerlijjk,
en1 de officiier keek er met welgevallen naar.
„Wat gezdllig," zei' hij;, en bleef aiarzdeod
naar binnen turem.
„Ja, een vuurtje geeft lets genoeglijlcs"
stemde mdjinfaeer Twist toe, die ook was opge
staan'.
„Ikl voeli dat ik feitelijfc wat te 1
bem geblevem," zd de jonge E!
fautverend.
»Jla, ik heb het dadelijk onvenstamdlig ge
vonden," amtwoordde mijnheer Twist.
,,'t Zou1 misdhien niet fcwaad zijm, als ik
nog even naar bdmnen' ging om me wat te
warmien, ear ifc terug tuf.
„Naar mijtn idee zou u miet verstanddiger
kumnen doen. dam zou gauw mogelijk maar uiw
zuster terug te gaan en voor bet avondetem
eem warm bad1 te mermen," raadde mijnbeer
Twisi
„Jui!st. Maar dam wil ik bimnen tech mog
even eem Ikop waime koffie drinken."
j,,Op dit uur is er geen koffie te krijgen,"
zei mijinbeer Twist, op zijto, faorloge fcijkende.
„We sluiiten om) half zeven, em het is er nu al
tiem mtoutem over."
,;Dan sdttjint er aielis meer over te schiletem
dan- mijn rekening te betalen) en te verdtwij-
nfeni," zeil het iongemanscb met het air van
iemarnd die zicn blijmoed'ig in bet onveran-
derlijke tradbt te scnikken. „0o zail mog even'
had, ondanks alles, een medelijdend hart en
nam in aanmerktog dat zijn zieke been niet
wilde zooals andere jonge beenen wan-
neer de chauffeur er niet geweest was om dat
te doen. Dus wachtte hi} slechts tot de wagen
werkelijk was weggesnord em keerdie toen
naar het buis terug.
Bezorgd,, verward, met zijn oogen op den
grond gerieht, stapte hij langzaam over het
tuinpad Deze tweede dag was omtegenzeg-
gelijk nog erger geweest dan de eerste, em be-
halve het aanhoudend en merkwaardig weg-
blijven van alle Amerikanen' en het aanhou
dend en merkwaardig toestroomen van enkel
EXiitschers, had zich plotseltog een eigen-
scbap bij de Anna's geopenbaard, die hem
verontrustte. Ze wisten hem onder de ham-
dem weg te glippen. Hij vodde rich onzeker,
zonder houvast. Ze hadden lets van alem. En
die Elliott wat meende die snuiter hier
wel voor grappen te kunnen uithalen?
Voor den tweeden keer dien middag zette
mijnheer Twist de tandem op elkaar. Hij
tarffe dien Eliott! Hij tartte die Duitschers!
Hij had het er op gezet, dat „Open Armen-
zaakje" te doen dagen en slagen zou het, oI
zijn naam was geen Edward Twist. En hij
stak zijn kin naar voren, of zou dit ten min
ste gedaan hebben als de beintonelijke
zwakheid van dat gezichtsded het hem niet
onmogelijk had gemaakt; maar hoe dit ook
zij,*geestelijk en zedelijk was hij een' en al
kind, toen hij de teekamer binnenatapte.
('Kteffdt vervolgjd)
aLRMAARSCHE coorant.
