DA'JBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN,
F e n i 11 e t o n.
Christoffel en Columbus
so. K)1
Hondord drie en twintigste jaargan^
1821
4hoiiiioiiiont»|irij9 bij foonUlbotalins per S maandon f 2.-, fr. p(,r post f 2.MI. Itmvijsn. ft ct. Abvortonllcpr. 2A ct. p. rcKcl, Kr„„,,r, letter* „„,r »laut«n.1mtr
Unrnm franco N.V. Book- on Ilandolodr. v.h. Bonne. Coetor Zoon, Voonlain C 0, Tel. Administr. No. :i. RerioctJo No. 33.
WOENSDAG f ftireeieurG. II. KKAIL. HoofdmiuctourTj. N. AOKMA. jij Q-"|Jg
amwuwwniiiiiwiii—
Gemengd Nlenws
EEN MIDDEL TEGEN MONID- EN
KLAUWZEER.
De N. R. Ct. schrijft het volgende:
Er is weer mond- en fclauwzeer uitgfebro-
ken omdJer Overschie. Verledfen week werd' een
koe zdek van den veehouder W. Willems. Deze
veehouder, die in relatife was met den heer
Van den Berg en bekend1 met diens middel,
heeft het zieke beest Zaterdag met dfit mid-
del behandeld en 'het beest was Dinsdag ge-
nezen, Maar de heer Willems heeft omeer ge
daan. Bij wijze vian proef heeft hij: van zeven
beesten, die met de zieke koe tegfelijk in de wei
waren (het zieke beest was naar stail1 ge-
bracht), er aan vier het middel van den heer
Van den Berg als voorbehoedmiddel ingege-
ven. Resultantde viler behandelde dieren zijn
gezond gebleven, terwijl de andere ziek ge-
worden zijn. Er is dus aanleidiing voor de
nieening, dat het middel van den heer Van
den Berg praeventief werict.
De heer van1 den Bbrg, die, naar het
schijnt, over het middel beschikt, om den lan-
dle een' jaarlijkschen sdhadepost van miljoe-
nen te besparen, blijft alle denkbare tegen-
werking ondervtinden. Zie hier een nieuw ge-
vaj.
Bij den boer Van L'oenen te Overschie wer
den 14 koeien door mond- en fclauwzeer aan-
getast. Het gevaar werd door de autoriteiten
ernstig onder de oogen gezden. Getuige: een
veldwachter op post, en voor de wei een niatje
met on'tsmettingsstof, waarop wife uit de wei
kwam, zijn voeten moet vegenMen tradhtte
dus, verspreiding van de ziekte tegen te
gaan!
De heer Van den Berg had zich voorge-
steld, de zieke dieren zoo snel mogelijk te ge-
nezen. Het gold een demonstratie voor een
niet bevooroordeeld deskundlge, diie overtuigd
moest worden van de heilzaamheild! van het
middel. De boer was aarzelend. Doch de heer
Van den Berg, zeker van zijne zaafc, won; hem
op deze manier. Hij nam, op de wifze van eene
verzekering, het gansche risioo voor die reeds
zieke dieren op zich, ondler voorwaarde dat
hij ze zou imogen behandelen. Wanneer de
dieren niet binnen drie diagen ten genioege van
de boer hereteld zouden zijn, zou de boer he:
redhit hebben, ze aan dten neer Van dim Berg
over te doen. Voor zulk een, van volfcomen
vertrouwen in het middel geituigend, aanbod
bezweek de boer. De heer Van den Berg kreeg
dus het vee voor zijn risico en zou het Dins-
dagochtend behandelen.
Doch hij had buiten den; waard gerekend.
De eigenaar had de ziekte dadelijlk hii den
burgemeester aangegeveu, het aanbod van
den heer Van den Berlg was bekend gewor-
den, hij had1 ook voor andere gezondle koeien
eene verzekering afgesloten, ondanlks de vee
arts aan wie het maar hooren wiide aanriedl,
zich met den heer Van den Berg niet in te
lafendusDe veldwadhter stand Dins
dag, toen de heer Van dlen Berg met zijn hel
pers en getuigen aan de wei kwam, op post;
hij had strenge ihstructies en belette den heer
Van den Berg dlen toegang tot dfe wei, of-
schoon deze zeer vast besloten was, v6or
de wei weer verliet met zorg zijn voeten te ve
gen. Een gesprek ontispon zilch. De heer Van
aen Berg had niet het miinste bezwaar, een
itegen zich te zien optnaken.
ntegendeel( hij; wenschte dit, onidlat op deze
ordes
proces-verbaal tegen zich te
In tegendeel hij; wenschte
wijize d!an die gelegenheid zou worden) ge-
opend', dat de resultaten van zijh geneeshiid-
del, waaraan zooveel tegenweridng wordt ten
koste gelegd, ofsohoon het in staat lijfct, ons
land jaarlijks eene sdhadle van miljoenen uit
te sparen, onder eede bevestigd1 zou worden,
en in; dfe dagbladperS openbaar gemaakt
Maar de veldwachter had blijklbaar andere
instructies, hij klopte op zijn aditerzafc en gaf
te kennen, dlat hij. daar wat in had!, dat inge-
val zijn woord niet gehoorzaamd werd, daar-
aan kxacht kon bijzetten.
Aangezien het den heer Van dlen Berg niet
te doen was om eene vechtpair% waarbij nog
wei dd partiji teg'enover hem met een revolver
gewapend was ging hij onverrichter zaike
fieen.
Zoo stond de zaak, toen de heer Van dlen
Berg Dinsdag op ons Bureau zijn nood kwam
klagen. Terwijl echter de heer Van den Berg
naar ons op weg was, was de districtsveearts
in OVerschie ten tooneele verschenen. Deze
had den boer van de zieke koeien 's morgens
reedfe te Rotterdam omtboden, en hem om me-
dewerking verzocht, welke de boer zich he-
raid verklaarde, te verleenen. Deze deed1 dat
te eer, daar hem eenige verwijten warden ge-
daan. De boer vond 'dleze wei geheel onredht-
vaardig doch vdlde toch liever alle moeilijk-
heid voorkomen.
.Evenwel nu had: de veearts buiten den
waard gerekend, want de boer deelde het
tiloor hem afgesloten contract mede, waardoor
nu het vee geheel voor risico van den heer
Van den Berg stond.
-Dit sahijut voor den veearts eene onver-
wach te wending in de zaak te hebben. ge-
bracht. Dinsdagmiddag kwam hij, gelijk ge-
zegd, met twee collegars te Overschie en wer-
den alle strenge orders plotseling ingetrok-
ken, en de weg tot hehandeling van het vee
door dOn heer Van den Berg en zijn helpers
werd vrijgelaten. Toen, in den. laten middag,
de heer Van den Berg te Overschie terugkeer-
de, was men juist hezig de zieke koeien het
middel 'in te geven. En er werd geert proces-
verbaal opgemaakt! Inmiddels waren echter
ij Gcmste 14 zieke beesten er no^1 7 i>iiii?e-
komen.
Het is nu wij; dit neerschrijven, Vliijdag.
DinsdagnamrddJag is met de toepassing van
het middel begonnen, en Vrijdiagmorgen' wa
ren de zieke dieren hersteild. De heeren vee-
artsen hebhen voor dfe zaak geen verdere be-
langstelling getoond. Zii hebben geen po-
giog gedaan^ om die behiandeling bij te wo-
nen. Het eenige wat zij gedaan hebben is een
geheel verdroogde wei zander eten aanwijzen
waar de beesten niet af mogen komen, of-
schoon hun eetlust groot is en zij gemakke-
lijk en normaal voeasel tot zidh kunnen1 oe-
men. Men weet, diat de heer Van den Berg
bereid is, dedler die wil, en vooral gaarne ge-
diplomeerde veeartsen, bij zijne demonstra-
ties toe te laten, maar de iheeren officieele vee
artsen hadden de plant ^epoetst voor met de
behandeling was begonen. Is het niet onge-
loofel'ijk? Ook verdter hebben zij nieta van
ziich laten bemerken.
Tot zoover de gesdhiedieniis zooals de heer
Van (dlen Berg ze ons medegedeeld heeft. Wij
herfxalen onze vraag van verledfen j'aar. Nu
met meer aandrang, onidat nu langzamer-
hand de economische nood ook door de heeren
in Den Haag wordt ingezien. Zal men blij-
ven volharden, om den heer Van- den Berg te
bemoeilijken Vofelt men nog steeds niet
welk een verlantwoordelijkheid men met deze
balsstarrigheid op zi'dh laadt? Verleden jaar
zijn wij afgescheept met een verwijs naar de
Staatscommissie. Welk resultaat, welk prae-
tisch resultaat heeft de staatscommissie ooze-
leverd?
In Overschie was nu de ziekte. Zij kan el
ders het hoofd opsteken en zich snel over het
gansche land verspreiden. iDe heer Van den
Berg rneent het middfel te hebhen, om die ver
spreiding tegen te gaan. Hiji meent, met een
eenvouddge organisatie zander subsidie van
of risico voor den staat, mits niet officieel be-
moeitijkt, het gansche land1 van de ziekte te
kunnen veriossenhij meent, dat hij de voort-
woekering van het kwaad afdoende kan be-
ietten, beter dan een veldwachter met
matje, aan dlen ingang van die wei opgesteld
Hij geneest zegt hij, binnen 2 maal 24 uur, en
hij heeft tegenover belanghebbenden zij
het dan niet bevooroordeelde ongfeloovigen
de bewijzen daarvan opnieuw afgfelegd. Hij
meent ook, dat hij het imiddfel in handen heef t,
om de ziekte te vooiikOmen. De veehouder Wil
iems heeft hem in die meaning versterkt en dfe
heer Van den Berg denkt in diie ridhting ver-
der te experimeniteeren.
Men zal er, na korter of langer tijd, goed-
schiks of kwaadschiks, toe moeten overgaan,
den heer Van den Berg proefnemingen ten
overstaan van officieel geijkte peraonen zon-
der vooroordeel te laten doen. Wij zullen het
onze ertoe tradhten bij te dragen, om het zoo
ver te brengen. 't Is treurig, dlat hiertoe aan
drang noodig is. Wij zouden ons hebben kun
nen begrijpen, zoo de minister van landbouw
zelf yerlangen getoond had, om eene demon-
stratia bij te wonen en de resultaten zelf na te
gaan. Maar officieel is men nu eenmaal on-
verschillig voor 'deze zaak. Er is een Staats
commissie, en daarmee uit. Die Staatscom
missie heeft het middel van den heer Van den
Berg wei nooit beproefd, zij heeft zich den
heer Van den Berg van den hals geschoven,
maar om; het even. Men laat zidh nu vender
aan het middel niet gelegen Iiggen, en blijft
liever de miljoenensdhade lijlden.
Hoe lang nog?
Is er nu ook geen enkel Kamerlid, dlat be-
langstelling heeft voor deze aangelegenheid
Ook wij zijn van meening, dat het met het
oog op het groote economische belang van
ons volk plicht is, met den meesten spoed1 en
de grootste objectiviteit de zaak te onderzoe-
ken. Het is ons bekend, dat er in den lande
meerderen zijn, die beweren een midldel tegen
deze voor ons vee zoo schadelijke ziekte te
hebben uitgevonden. Het is ons oolk bekend,
dat deze mkidelen later bleken te falen, doch
desondanks is het gewensdht alle nieuwe mid-
dfelen te onderzoeken.
een
door de schrijfater van
Elisabeth and her German Garden"
80)
Nfeen, ze waren hem heilig geweest. Niet,
dat hem niet meer dan eens de lust bekropen
had hen een kus te geven, maar hij'had zich
beheerscht, zooals dit een gentleman betaam-
i -i' t,u-j kteschheid, eerbied', ontzag, welvoeg-
lij'kneid uit al deze motieven had hij zijn
opwellingen steeds bedwongen; misschien ook
wei voor een deel, omdat hij; betwijfelde of het
nun wei aangenaam zou zijn geweest. Em daar
kornt me nu opeens zoo'n brutale Brit binnen-
zeilen.1 en weef Anna Felicitas binnen' vier-en-
twintig uur wijS te maken, dat ze veriiefd op
hem is. Nieuwe hoedanigheidMooie dingen.
Alsof er, God beter't, ooi-t 'n oude hoedanig
heid bestaan had! En wie was die Elliott?
Hoe zou mijnheer Twist te weten kutnnen ko
men; of hij! een waardig persoon was om een
van de kostbare Twinkler-tweelingen ten hu-
welijfc te vragen1?
Bezorgdheid, verontwaaxdliging, jalouzie, 't
gevoel van verantwoondelijkheid, al die ge-
waarwordingen streden om dlen voorrang in
mijlnheer Twist's geschokte ziel, terwijl hij1
daar tegen de boelkenkast geleund stond1 en' op
de glimlachend voor zich uit starendfe Ainsna
II neerkefek dioch aan' dlen chaos van elkaar
verdringende gevoelens ontworstelde zich ten
slofte een grootsche zekerheid; bier, in dlen
stoel tegenover hem, zat zijn schooozaster.
Dat was hem nu tenminsie duidelijk.
Naar zijn bureau stappende, rukte hij zijn
antoorstoel naast haar en ging zitten.
„Zoo, dht zat er dus achter, zei hij, met
een poging om heel rustig te spreken, terwijl
nJgezicht zenuwachtig vertrok, zooals dit
al herhaa'ldelijik het geval was geweest sedert
de tweelingen in zijn leven verschenen waren
Ja," zei ze, uit haar hemelsche contem-
platie mar die vaste aarde terugieereiidje.
„Eindelijfc ben ik dan veriiefd."
„D'at „eiudelijk" zou je gevoeglijfc achterwe-
ge kunnen laten," vondi mijnheer Twist. ,,'Hoe
je de zaak ook beschouwt, Anna II vind ik
niet dat je je gelukkig uitdrukt. Ik bedoelde
dat dat dus de reden was van Elliott's terug-
komen vanmorgen .al."
„Ja, natuurlijk," zei Anna Felicitas „en
eigenlijfc komt dat ook op hetzelfde neer. Maar
in het vervolg moeten we nu van hem spre
ken1 als van John-."
Mijnheer Twist beheerschte zich opnieuw
met groote inspanoing. Jfe vindt het diis
volstrekt niet ongepast om een man John te
no-emon, van wiens bestaan je gisteren nog
niet gehoordi had?"
„Ongepast?" vroeg Anna Felicitas in de
ui terete verbazing. „Ik v'nd het iets heer-
lijiks!"
het geen. moment in; je hoofd opgeko-
men; hoe onvoorzichtig en- dwaas het is zoo
overhaast te werk te gaan
„Integend'eel," zei Anna Felicitas, „ik vind
dat ik bijzonder veratandig gehandeld heh. Ik
had het heusch niet van mezelf gedacht. Van
nature ben ik niet heel vlug." En blijkbaar
trots op dfe praestatie, straalde ze van voldoe-
ning.
„H!eb je ook niet een gevoel alsof het een
beetje on-welvoeglijk ,is?"
Juist heelemiaal niet!" riep Anna Felici
tas uit. „Tante Alice zei aitijd tegen ons, dat
de_ eenige man; waartegem je de welvoeglijk-
heid niet zoo angstvallig in acht hoefde te ne-
meo, je eigen mam was.
DR INK'WAT ER VOOR'Z IENING
NOORD-HOLLAND.
Gedeputeerde Staten van Noord-Holland
hebben het volgende geschreven aan de
betreffende gemeentebesturen in deze pro-
vincie:
De aanhoudiende droogte, welke de laatste
weken heeft gekenmerkt, nog vergroot door
de heVige zomerwarmte, waarvan. zij verge-
zeld ging, heeft in deze provincie op tal van
plaatsen, waar men no;g niet in het bezit is
van een drinkwaterleiding, op het gebied der
watervoorziening voor mensch en dier toe-
standen in het leven geroepen, welke inzon-
derheid voor de bewonere van het plateland
met zijn wijd verspreide bevolking groote be-
zwaren hebben opgeleverd en; bovendien een
ernstige bedreigting vormen. tegen de volksge-
zondheid.
Hoewel de algemeene gezondheidstoestand
tot nu toe niet merkbaar ongunstig door
deze dnoogteperiode schijnt bei'nvloed, ach-
ten wij het, zulks in overleg met het staats-
toezicht op de volksgezondheid, noodzakelijk
uw aandacht te vestigen op de maatregelen',
welke thans, nu er teekenen zijn, die hoop
geven op een spoedige verandering in dfe
wieeregesteldheid, d'ienen te worden' genomen
om de gevaren, welke uit den huidtgen toe-
stand kunnen voortvloeien, zooveel mogelijk
te beperken.
In dit opzicht wijzen wij in de eerste plaats
op de bezwaren, welke zich zullen voordfeen
zoodra het lang verwachte hcmelwater we-
derom in wldoende hoeveelheid komt neder-
dalen en langs de tijdens de droogte door
verschillende oorzaken sterk vervuilde daken
en; goten wordt opgevangen in de verzamel-
plaatsen, welke, ten gevolge van het water-
gebrek langer of korter aan hun gewone be-
stemming onttrokken, een ernstig gevaar
„W!ie praat er al niet van een „elgen man".
HIet is nog niet de tijdl om van. „eige<n man-
neni" te pratenstoof mijnheer Twist, met een'
hoofdl als vuiur op. Heel erg onredelijk mis
schien, maar het gaf hem een1 pijnlijk ;gevoel
van afgunst, dat 'hij' die zijln tijd; en zijn krach.
ten sedert wfeken met zooveel toewijding aan
d<e Twinkler-zaak gegeven had, nu opeens door
den eereten den bestem, ter elfder ure verschij-
nenden ,.indringer", moest overtroeM worden.
Eh toch besefte hiji, midden' in zijn veront-
waardiiging, .dat het probleem hiermee voor
de helft was opgelost en wei voor de las-
tigste helft, want het was juist Anna Felici
tas geweest, die hem nu en dan dat onrustige
cevoel van1 ,,glibberigheid", van hem onder de
andfen weggiijden, bezorgd had. Anna Rose
was lief en goad geweest, die had in een stoel
zitten schreien en zich laten' troosten. Maar nu
hij voor de oplossing gesteld werd1, voelde hij
zich toch alles behalve op zijn gemak. Want
waarop kon hij zijn aanoek nu grond'en? El
liott zou immere voortaan de wettige en aange-
wezen heschermer der beide Twinklers zijn?
MSjtaheer Twist, zoo uit zijn doen geraakt bij
het voorui tzicht een' van beide tweelingen ten
huwelijk te moeten vragen, voelde zich diep
teleurgesteld, nu het hem duidelijk werdi, dat
hij ze nu geen; van beid'en bfehoefde te vragen.
Elliott had hem't gras voor de voeten wegge-
maaid Er bestona nu niet dfe. minste redfen
voor Atana Rose omi hem tot man te nemen, en
hij bedacht met een til, verlaten, ongelukldg
gevoel in zijn binnenste, dat ze hem nooit an
dere dan uit dringende noodzakelijkheid zou
aanvaarden. Hij was vijf-en-dertig jaar! O,
die Elliott kon wei meisjes van zeventien ten
huwelijk vragen, die zou hoogstens vijlf en
twmtig zijn. _Eta't was niet alleen de leeftijd.
Mijnheer Twist had zich niet voor niets j arem
laag voor sea spifegel fliesdiorm, m hi] wist
vormen voor verontreiniging ran het water
in een mate, die het voor drinkwater ten
eenenniale ongeschikt doet worden.
Eien herinnering uwerzijds aan de ingeze-
tenen om zorg te dragen voor grondige rei-
niging van daken, goten1 en regenhakken
moet derhalve dringend noodzakelijk worden
geacht, waarbij een ernstige waaxschuwing
dient uit te gaan tegen het bezigen van het
eeret gewonnen water voor inwendig gebruik.
Ook op den toestand der slooten dient in
het bijzonder de aandacht te worden' geves-
tigd, nu het water daarin, door bet inlaten
van buitenwater, sterk in samenstelling ge-
wijzigd is en de daarin aanwezige visch als
een gevolg daarvan in grooten getale den
dood heeft gevonden, waardloor het water
door rottingsbaccillen vergiftigd wordt. Het
gebruik van slootwater voor huishoudelijke
doeleinden behoort daarom met kracht te
worden tegengegaan. Waar aan burgemees
ter en wetnouders in de politieverordening
de bevoegdheid tot het besmet verklaren van
water is voorbehouden, behoort van die be
voegdheid thans vooral een ruim gebruik te
worden gemaakt. Elk gebruik van dit vergif-
tigde water, zelfs voor waschdoaleinden, le
vari: groote gevaren voor de volksgezondheid
op. Het baden in slooten waarin doode visch
voorkomt dient om dezelfde reden te worden
belet.
Wij vertrouwen op een krachtige medewer-
kmg te mogen rekenen om in dit opzicht
doeltreffende maatregelen te nemen.
Wanneer het daarvoor noodig mocht zijn
een ondarzoek van hat betrokkeni water uit
te lokken, bevelen wij u aan u te wenden
tot de daartoe bevoegde rijksambtenaren.
Afgescheiden van de vorenbedbelde, voor
het tegenwoordige vereischte maatregelen,
lagt het in ons voornemen een onderzoek in
te stellen naar dfe ervaring, welke in het af-
geioopen tijdvak is opgedaan, ten einde de
moeilijkheden te leeren kennen, welke aan een
zoo doeltreffend mogelijke voorziening met
drinkwater hebben in den weg gestaan en
aan de hand van de uitkomsfen van dat on
derzoek dfe vraag te overwegen op welke wij-
ze die moeilijkheden voor het vervolg kunnen
worden ondervangen, zoolang en voor zoo
ver het provincial waterleidingbedlrijf niet
rechtstreeks in de daarvoor in aanmerking
komende gemeenten water kan leveren.
Tot dat doel zal u binnienikort een vragen-
lijst ter beantwoording- worden toegezonden.
HET CONFLICT IN HET HOTEL-
BEDRIJF.
Gistennorgea is in een vergadering van
stakere te Amsterdam de staking in het hotel-
bedrijf opgeheven, zooals we gisteren reeds
in t kort meldden.
De voorzitter van den bond, de heer van
(Heusden, deelde mede dat hij voor eenige
dagen aan Horecaf had gemeld, dlat hij zidh
wilde terugtrekken indien de mogelijkheid
tot onderhandelen stuitte op bezwaren tegen
zijn persoon. In de eergister gehouden ver-
gadermg had Horecaf besloten, dat het niet
zou onderhandelen met vijf met name ge-
noemde bestuurdfers van den bond, waarvan
mededeelmg is gedaan in de organisaties De
stakerevergadering wees dit eenstemmig
van de hand. De heer van Heusden deeldle
daarop mede, dat hij in overleg met de beide
vakcetatralen moest adviseeren de staking op
te heffen. Horecaf had de machtskwestie ge
steld, waarvoor men niet in dlen strijd was
gegaan, en het zou onveTantwoordelijk zijn
de menschen_ nog langer op straat te houden
voor een strijdpunt waarom de strijd niet be
gonnen is.
Uit de vergadering gingen stemmen op
om de staking nog voort te zetten. Ten slotte
werd echter het bestuursadvies aanvaard, en
besloten dat dfe stakere zich zouden1 gaan
heel, hefel goed, dat „die lElliott" em buiten-
gewoon aantreldkelijkie jonge kerel was.
„Wie praat er al niet van em „eigm; man",
zei hij dus heftig en afgunstig. „Dat heeft in
leder geval vooreerst den tijd1 nog!"
Juist niet," merkte Anna Felicitas vrim-
delijfc op. „We levm in. oorlogstijd1, m ik heb
a! meer dan ems opgemerkt, dat de oorlog
de rnmschm vefel vluggar m haastiger met al-
erlei dingm' maakt d'an ze vroeger warm."
„Dat heb jiji niet opgemerkt. Dat heeft El
liott je in' 't oor geblazen."
,,Best mogelijk," erkmde Anna Felicitas.
„Hij heeft zodveel gezegdi en opnimw
verviel ze in zoet gepeins.
„Luister ems. Anna II," begoa hij het on-
d'raajgilijk pdjiiiLijk vkidend1 telkens op haar za-
lige meditati-es te moetm: wachten, ,,'t was
dunfct me practisfeher als je in1 een hoogst ern
stig geval als d'it, niet telkens in zulk exlati-
sche droomerijlen wegzonk. Er is niet zoo'n
overvloed' van tijdl als jij schijnt te meenen."
,.'Nem en we moeten aan Christoffel
denken," zei Anna Felicitas, zich wakker
sohuddmde; m weer trok er een iicht wolkje
over haar gezicht, alsof er toch nog wei iets
haar heerlijkheid onfbrak.
Juist," zei mijnheer Twist, terwijl hij: op-
stond' om d'oor dfe kamer te gaan stappen. „We
moetm aan Christoffel diernkm. Ik kan wei na-
gaan dat Christoffel zielslbedroefd1 is over het
geval."
,Ja, maar dat's toch erg onredelijk," vond:
Anna na Felicitas, zacht alceurend.
„Bedmk dat jij alls bent wat ze op de we-
reld bezit, m ze heeft nu natuurlajk het gevoel,
het sterke pijnlijike gevoel, dat ze je verliest."
,Maar dat is juist het onredelijke. Ze ver
liest me heelemaal nietIntegmdeel, ze wint
Zondfer er rich emige moeite voor te hebben
gfegavece of aeoiigw lssi vu ta habbw #ek&d,
melden aan de zaksn, waar zij. gewerkt had
den.
Naar de Tel. vemeemt hebben zich gister in
verefehillmde zakm reed* stalkers gemeld om
den arbeid te hervattm. Zij werden echter
niet terstond te work gesteldi, daar de pa-
troons eeret met elkaar overleg willen ple-
gen over de aan te nemen houding. Naar
verluidt, zou bij. een aantal patroons de be-
doeling voorzitten de menschen niet te ont-
slaan, maar gedeeltelijk de personeelfen die
gestaakt hebben, uit te wisselen, zoodat dfe
„raddraaiers" niet meer in hun oude zakm,
maar elders te werk gesteld zoudten worden.
In een gistermorgen gehouden vergade
ring van stakende kellnere te Rotterdam is
na bespreking van de houding van het N.
V. V. besloten, de staking op te heffen. Af-
gesproken werd dat ieder zich weer aan zijn
eigen zaak zou melden. Onmiddellijk na af-
loop der vergadering bfegaf ieder zich naar
de zaak, waar hij voor staking werkzaam
was. In vel-e gevallen werden zij weder te
werk gesteld. Plaatsm die reeds bezet waren
door werkwilligen, werden niet ingeruimct.
Het aantal slachtoffera is thans nog niet
op te gevm.
Maandagavond hebben de modern geor-
ganiseerde anbeidere te Utrecht hun nieuw
strijdmiddfel in het Haagsche Koffiehuis op
Vredenburg toegepast. Terwijl de posters
gewoon hun bilijettm aan het publiek uit-
reiktm en de politic het publiek kalm aan-
maande tot doorloopen, vulde zich het lokaal
inet tientallen arbeidere, zoodat in korten
tijd geen stodtje onbezet was. Slechts enkele
gewone bezoekere waagden zich in deze voor
hen zoo vreemde omgeving. De arbeiders be-
stelden wei oonsumptie, doch aan hun ver-
zoek werd niet voldaan. De gferant en de
kellnere bleven werkloos, hadden de leveran-
tie stop gezet. Doch dat belette de ongewone
gasten niet om de stoeltjes m tafeltjes rus
tig in beslag te blijven nemm. Ze voerden
kalm hun gesprekken, lazen hun couranten
en bleven onverstoorbaar zittm. En dat
duurde zoo urmlang. Qmstreeks elf uur
stapten ze eindelijik op: de financieelfe strop
voor deze zaak was volkomjem, want slechts
een paar bezoekere bleven over.
Hoewel de belangstelllng van het publiek
vnr groot was, gebeurde er niets bijzondere.
In dm nacht van Zondag op Maandag
zijn vermoedelijk door stakmd'e kellnere 2
ruiten verbrijzeld van het bierhuis va»
Scheltema aan den N. Z. Voorburgwal te
Amsterdam.
Maandagavond werd uit em groep sta
kende kellnere met rotte eieren gegooid naar
personen die op het terras van het American
hotel zaten. Een dame werd d'aarbij geraakt
Men^heeft vooris getracht in caffe „Park-
Jj ruiten m te werpen.
'Het resultaat was slechts dat em1 drietal
ruiten mm of meer ernstig beschadigd werd.
MIL IT AIRE. PEN19IO ENWETTE N
verzocht ons plaatsing van het voigen-
De militaire pmslomwettm komm onder
NO 5 voor op het lijstje der af te handelm
wetsonhmpm na afloop van het reoes van de
Tweede Kamer op 7 September a.s. Dat wil
SVenjS,no^oiet zeg£m>dat zij indferdaad1 be.
handeld' of af gehandeld' zullen worden In
geeneni deelel
Het helpen bevorderm aan em spoedig ei®.
de makm aan het jarmlang getreuzel met de
ze wetson-twerpm, is het doel van ons betoog
en daarom zullen wij hiern'a in het kort de lij-
dmgeschiedm'is even de revue laten passee-
ren.
In 1911 werd1 door dm toenmaligen minis
ter van Oorlog, Colijn, wijziging van de pen-
sioenm' ietwat verhoogd' in afwachting van
een spoedige algeheele herzienimg van de wet.
krijgt ze, zoo maar, em zwager."
;A _ik weet precies wat Christoffel voelt"
zei mijnheer Twist, dfe kamer op- en neerioo-
pende, „ik weet het precies, omdat ik het zelf
net zoo voel."
_„Maar dat is toch eigenlijk al te dwaas,"
zei Anna Felicitas, „dat u allebei dingm' zou
voelen die niet bestaan."
„Vergeet niet, dat ze zich. aitijd: verantwoor-
delijk voor je heeft geacht, en het zou mij. niet
verbazm als ze zich, wat trouwens zeer na
tuurlijk is,_ geergerd heeft over je gedrag."
,,Maar je moet je toch op dfe een of andere
manier gedragen," vond Anna Felicitas, nog
steeds vriendelijk beminnelijk, maar toch met
een iets minder verheerlijfct gezicht. „Ik 'be-
grijp niet, hoe je ooit verlidd kunt wordm
zonder em zekere gedragslijta te volgm
„Och toe, spaar me je gewichtige argu-
mmtm," verzocht mijnheer Twist op ernstige
toon. „Je kunt toch moeilijk verwachtm' dat
Anna Rose bijzonder is ingenoman met je
plan om em absoluut onbekend jongmensch
te trouwen; een man dim ze zelf nog nooit
van haar levm1 gezien heeft."
,.Maar ied'ereen met wien je trouwt, begon
toch _met _eeni> absoluut onbfekend jongmenscfi
te zijn, dim je nog nooit van je levm' gezim
had," voerde Anna Felicitas aan.
,;Goeie hemel, als je maar niet eeuwig m
aitijd1 tegeowerpingen maakte!" riep mijn
heer Twist in wanhoop uit. „En wat die tante
van jullie in Engeland betreft, wat dank je wei
dat die zeggan zal van zoo'n hals-over-kop
gesloten mgagemmt? Ze zal er heelemaal
van ovferetuur rakm misschim."
fWerdt vervoligd).
AllMAARSCIE CIDRART.
IMHW.i
