OAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN,
De Man met den Klompvcet
Op en om de Jaarbeurs.
isnsi
WOEUSDAG
7 SEPTEMBER
Feuilleton.
io. 209
ttonderd drie en twintigste jaargang
ihAnnflmeiitsuriis hii eooriiitbetaling per 3 manndon f 2.—, fr. per post f 2.60. Bowijsn. 5 ct. Advertentiepr. 26 et. p. regol, Krootere letters natir plaatsrutnite.
Bdevea franco N.V. Bock- on Ilandeisdr. v.li. KKernis. Coster Zoon, Voordam C 0, Tel. Adnunistr. No. 3. Bedactie No. 33.
Dirftctour: G. II. KttAK.. IloofJireductourTj. N. ADEMA.
(Er zijn wtinig Alkmaarsche ondernemngtn
vertegen woordigd.
In weinige uren tijds heeft een der trouw-
ste Alkmaarsche deelnemers van de Utrecht
sche Jaarbeurs, de heer H. Jansen, ons in
zijn nieuwen „Hudson"-wagen, naar bet
feestterrein gereden.
De als't ware van ingehouden kracht
trillende auto heeft ons door de fraaie Vecht-
streek gevoerd, langs de vriendelijke Utrecht-
sche dorpjes, die zich in een omlijsting van
stemmig najaarsgroen in het stille, bijna
rimpelooze water spiegelea.
In Utrecht was het duidelijk merkbaar, dat
we aan den vooravond van de komende, groo-
te gebeurtenis stonden.
De hotels waren overvuld en voornamelijk
rond't Jaarbeuxs-terrein was het een geloop
en gedraaf van zenuwachtige menschen, die
het blijkbaar allemaal even druk hadden,
Er was dan ook nog heel wat te doen.
De dag voor de opening is voor alle deel
nemers wel de meest inspannende. Dan wor-
den de etalages in de verschillende stands in
elkaar gezet, dan blijkt telkens weer de be-
hoefte aan kleedjes, aan gordijntjes, aan
planten, aan alles wat zoo'n stand gezellig
en aantrekkelijk kan maken, en op het laatste
oogenblik moet dat dan nog in ordia gebracht
worden en is het een gepas en gemeet, ear
loopen en draven van chefs en bedienden, die
de geheele Jaarbeurs het karakter van een
groote fajenkorf geven, waarvan de bijfen in
zwermen gonzend in en uit vliegen.
De tuin-architecten leggen de laaiste hand
aan hun scheppiogen, aan uit den grond ge-
tooverde gazons, aan rots-partijijes en fon-
teintjes.
Daar tusschendoof rumoert van alle
kanten het kloppen en hameren der exposan-
ten, die hun kisten uitpakken en hun artike
len etaleeren en de drensige zang der
Utrechtsche werkvrouwen, die in grooten ge-
tale opgekomen, al die honderden kleine
glasruitjes voor den grooten fccstdag een
extra waschbeurt geven.
En intusschen maken diverse deelnemers
een vluchtig uitstapje over het Jaarbeurs-ter-
ieih en loopen de bordjes dler stands langs,
om oude kennissen weer de hand te kunnen
drukken en zich van den aard en de grootte
der concurrcntie een voorloopig denkbeeld te
kunnen vormen.
Allcs wat wcrken kon was gemobiliseerd
en in actie en het was te voorzien, dat gister-
morgen, op den dag der opening, de Jaar
beurs reeds een zoo gocd als volledig beelc
van zijn omvang en beteekenis zou kunnen
geven.
En werkelijk, toen de feestelijk bevlagde
Dom gistermorgen het uur van negenen had
geslagen, was de Utrechtsche Jaarbeurs ge-
reed haar gasten op waardige wijze te ont-
vangen.
Tegen tien uur vereenigden zich in het
oude Schouwburggebouw autoriteiten, deel
nemers en belangstellenden om de plechtige
officieele opening van het Jaarbeursgebouw
bij te wonen.
Op het tooneel hadden aan een breede be-
stuurstafel naast tal van Jaarbeurs-autoritei-
ten o. a. de burgemeester van Utrecht, voor-
zitter van den Raad van Beheer, mr. J. P.
Fockema Andreae, de Commissaris der Ko
ningin in Utrecht Graaf van Lijnden van
Sandenburg, benevens minister van IJssel-
stein plaats genomen en in de zaal waren
autoriteiten uit stad en- land, benevens zeer
vele deelnemers.
De komst van Prins Hendrik gaf het sein
tot de verschillende redevoeringen, waarvan
wij gisteren reeds in het kort melding gB-
maakt hebben.
Al deze redevoeringen werden in het rlol-
landsch gehouden en de hoofdpunten diaar-
van weraen vervolgens in het Fransch weer-
gegeven.
Dit laatste geschiedde met het oog op de
internationalisati'e van de 5de Jaarbeurs,
waaraaD dit jaar voor het eerst talrijke bui-
tenlandsche fabrikanten deelnamen en waar-
aan nu ook een belangrijke koloniale afdee-
ling toegevoegd is.
Er den vroegen morgen waren wij nog ge-
tuige van een korte maar treffende plechtig-
Jieid.
Dxie hoog-gehoede en zwart-gejaste leden
van het Jaarbeurs-bestuur legdien eerbiedig
een fraaie krans neer aan den voet der bron-
zen plaquette in het vaste Jaarbeursgebouw.
Deze plaquette geeft de levensgroote beel-
tenis van den oud-Uteechtschen wethouder
Mr. Dr. W. A. van Zijst, den onlangs plotse
ling ontslapen eerste voorzitter van het Jaar-
beurs-bcstuur, den energieken, voortvarenden
man, aan wien de Utrechtsche Jaarbeurs ha
re levenskracht en succes heeft te dlanken.
Nadat de Commissaris der Koningin de
Jaarbeurs voor geopend verklaara had,
kni'pte Prins Hendrik de bloemenguirlande,
die den toegang afsloot, door en maakten de
autoriteiten een rondgang over de diverse
Jaarbeursterreinen.
Het viel ons op hoe talrijk het gezelschap
der gezanten en diverse vertegenwoordigers
der vreemde mogendheden was, die zich in
hoofdzaak in het Fransch met elkaar ender-
hielden en groote belangstelling in diverse
binnen- en buitenlandsche stands toonden.
Wat het eerste de aandacht trekt is natuur-
lijk het nieuwe, zeven verdiepingen hooge
vaste Jaarbeurs-gebouw op het Vriedenburg.
Het is als 't -ware een enorm warenhuis,
waar je alles kan koopen van af het kleinste
drukknoopje tot, ja, we zouden haast zeg-
gen, tot een witten olifant of een- Duitsche
„dikkc Bertha".
Elke verdiepihg geeft een keur van fraaie
etalages en als je de zeven verdiepingen op
en af bent geweest, kom je plotseling tot een
axioma van de economie, namelijk dat er
niets waardeloos is.
Zoo onbelangrijk is er niets of er zijn nog
menschen die er in- het groot hand'cl in drij-
ven.
Schoenvoering, sponsen, schilderijen, pia
no's, kralen, glas, porcelein, was-figuiren,
zijde, katoen, wol en alles wat er uit gemaakt
kan worden, meubelen, fijne vleeschwaren,
prenteboeken, kleeren, pijpen, tabak, sigarea
en sigaretten, edel-smeedwerk, speelgoed,
kantoor-inachincs en nog duizendcrlei ande-
re artikelcn meer vragen de aandacht der be-
zoekers.
En die verdron-gen zich gisteren reeds in
grooten getale op het Vredcnburg en op het
hiet minder belangrijke Jaarbeurs-tcrrein aan
de Kanaalstraat en veroverden tegen lunch-
tijd een plaatsje aan een der tafels van het
groote restaurant in het vasite gcbouw, om
van daar zich weer spoedig over andere ho
tels en restaurants in de stad te verdbelen,
om de eenvoudige reden, dat een kellner
iemand was, die bijna niet te pakken was te
krijgen en die als ie hem na eindelooze
geduldoefeningen te pakken had laconiek
meedeld'e, dat alle maaltijdea uitverkocht wa
ren.
Het is niet doenlijk hier veel stands te be-
schrijven en het is ook onze bedcuelilng niet
daartoe over te gaan.
Dit zou een artikel zonder eind worden en
van zooveel belang is de Utrechtsche Jaar
beurs voor onze gemeente en omgeving nog
niet, dat wij er vecl plaatsruimte voor kunnen
afetaan.
Laten wij hier dadelijk de mededceling la-
ten volgm, dat wij natuurlijk allcrcerst op
stap gegaan zijn om de stands van Alkmaar
sche noringdoenden en industriieelcn' op te
zoeken en dat wij op dien tocht bitter tclcur-
gesteld werden.
Heeft Alkmaar dan geen industrie van be-
ieekenis, dat men het niet de moeite waard
vindt onze gemeente te Utrecht eenigszins
behoorlijk vertegenwoordigd te doen zijn?
Wij zagen vele artikelen, die ook te Alk
maar her levenslicht aanschouwen, maar de
vertegenwoordigers van de Alkmaarsche fa-
brieken en ondcrnemingen, neen, die zagen
wuniet.
Er was een kleine, met gordijnstof afgeslo-
ten stand van de Alkmaarsche zuivel-export-
handel Wij hebben Maandag en Dinsdag
tevergeefs getracht in dit heilige der heiligten
door te dringen, maar de deur was en bleef
hermetisch gesloten en een onbescheiden
gluur-kijkje tusschen de mooie gordijntjes
gaf ons beide keeren de overtuiging, dat het
kamertje volkomen leeg was.
Wie gced exposeert en dit vanaf de eer
ste Jaarbeurs geregeld gedaan heeft is de
door Douglas Valentine
Geautoriseerde vertaling van W. E. P.
Nadruk verboden)
HoofcMuk VII.
Waarin een zilveren ster als een toovermiddel
werki.
Ik heb dikwijls opgemerkt, dat er dagen in
het leven zijn, waarop een. of andere goed-
gunsitige godiheid iederc daad schijnt te be-
sturen. Op zuilke d'aigen kun je doen, wait je
wilt, je handelt nooit verkeerd. Toen de iBer-
lijnsche train met dondierendi geweld over de
bruiggen reed, die die grachten en rivieren .tus
schen dte hooge, grijze huizien: van- Rotterdam
overspanden, en met kracht de vlakten met de
wiindlmiolens en die knotwilligen instooimide,
overllegdfe ilk, dat dit een van die geluksdiagen
m-oest zijn, zoo vriendelijk had een- of andere
sprookjesfee mijirn voetstappen geleid, sinds ik
het cafe had veriaten. Zoo geheel was ilk op-
gegaain in die groote ondememing, waarin ik
mij had1 begeven, dat mijn handel en igeduran-
dle dien morgen bijna automat5 sch was ge
weest. lEh toch, hoe Was alles in mijn voor-
dleel geweest f Ik had mijn kaartje vooruit ge-
kochit; ik had! mijn overj-as en mijn tasdh aan
een1 witkiel1 gegeven, die, zooals ik nu wist,
rnijlm vermontde redder was geweest; ik was
het station uiitgegaan en had -hem zoodoendte
gelegenheid igegeven om veilig met mij te
spraken. 'De voorteekenen wareni 'gdedh 'ik
kon' vandlaag op mijn geluk vertrouwen, dat
•oelde 'ik, en met eeni gevoel van verlicnlting
egon- ik om me hecn te kijkon.
k zat aileern in een eerste kias oonpi. Op
«t run was «m papisr ^spiabt, not W ep-
sdhrift, in't Hollandsch en1 in't -Duitsch, dat
de coup^ gereserveerd was. Plotseling dadht
ik aan mijin tasch en mijn overjas. Die waren
nergens te zien. Nla even' zoeken vend ik ze
ondar de bank. In de zak van de overjas zat
een warte das. Zonder dlralen gaf ik aani dien
wenk gehoor. Als een van u, die dit verhaal
leest, op een igoedlen dag souls op het baan-
vl'ak Rotterdam1'Dordrecht een baan opzich-
ter tegenkomt met de beroemde kleuran van
eeni beroemd regiment om zijn hals, dan zuif
u begrijlpen-, hoe hij1 daanaan komt. Toen' viel
ik, ui'tgeput van de vermoeienissen- van mijn
slapeloozen naeht, iin' een vasten sliaap, met
mijn groenige regenjas om mij: heen gesla
gen' en Semilin's overjas over mijn knieen..
Ik droomde onrustig van een dolzinnige
vluohit voor horden van. gidsen, die me op de
h'ielen zaten, aan'gevoerd dOor Kad den kelil
ner, toen het gebnais van remmen1 mij plotse
ling deed ontwaken. De train verminderde
aanmerkdijk zijn vaart. Buiten scheen de
herstzon over mooie, uiigestrekte veengbon
den, waar veel bloei'ende heide stand. Het
volgende oogenblik, nog voordat ik goed
wakker was, stonden wiji stil bij een spiksplin-
terniieuw station' en het welbekende geroep van
Alles aussteigen1Idlonfc in mijn ooren. Wij
waren in 'Dui tsch land.
Als een dOmderslag dlrong dit opeens tot
miji door. Ik was in het vijandetijke land, zei-
lend onder valsche vlag, met slechts heel, wei
nig gegevens om'trent den man, wiens plaats
ile had ingenomon, en, ik had geen aanneme-
lijk verhaal1 klaar, zooals ik van plan was
geweest in den train te verzinnen, om' miji door
het strange vetrhOor van de douanen hecn te
helpen.
Van' welke firtna was ik? The 'Halewright
Manufacturing Company. Wlat was ons fa-
brikaat? Ik had er niet't geringste vermoe-
den vaa. W-aarom lcwam: ik eigenlijk in
DOiitscMandl? Ik wist het evenmin.
'Hot gmaStA vat aperat klaak im 4a §amg
meubel-fabriek „Eik en Linden". Op het
Jaarbeurs-terrain aan den Kanaalweg heeft
de heer Jansen een groote learner van vier te
zamen getrokken araeelingen, waarin een
keur van alles wat deze Alkmaarsche fa-
briek aan den handel levert de belangstelling
der bezockers trekt.
Schrijfbureau's, buffetten, kasten, theeta-
fels, ameublementen in diversen vorm en
kleur waarondfer nieuwe slaapkamer-
ameublement&i ook in gebeitst beukenhout,
dat de kleur van mahonie nadert, de aan
dacht trekken de bekende kinderstoel,
trekwagens, loophekken, kaptafels, houten
schemerlampen en diverse andere artikelen,
tc veel om op te noemen, staan hier geeta-
leerd en geprijsd.
Alles is eigen, degelijk fabrikaat en kan
elke concurrcntie d'oorstaan.
En toch is op het oogenblik de toestand
zoo, dat een zware strijd gevoerd moet wor
den tegen de buitenlandsche fabrikanten, die
goedkooper kunnen leveren, hoewel zich het
verschil in prijs natuurlijk allereenst iin de
kwalitcit demonstreert.
Aan den Alkmaarschen kant alles eerste
kwaliteit massief eikenhout. aan den Duit-
schen en Oostcnrijkschen kant gefineerd ei-
ken-(vuren)-hout.
Blijft het publiek minder solide waar voor
minder geld verlangen. dan kan en zal
ook „Eik en Linden" dit leveren, door zicn
met groote buitenlandsche fabricken in ver-
binding te stellcn,
Slechts als de cconomische hemel weer
spoedig en voldoende opklaart, worden de
Alkmaarsche machines voor houtbewerking
weer in voile werking gesteld.
Dwalende en speurende op het uitgestrekte
Jaarbeurs-terrein zagen wij plotseling icts
bekends, een foto-reeks van houten landhui-
zen, waarvan er eenige een opvallcnde gelij-
kenis vertoonden met de Heiloosche blokhui-
zen, die thans op verscheidene punten het
bosch sieren.
En werkelijk, het waren foto's van die
huizen cn de vertegenwoord'iger van de.fir-
ma Christoph Unmack, wier naamkaartje
in geschilderde letters buiten den stand stak,
was Jhr. H. van Foreest, die hier een flinke
reclame maakt voor de transportabele hou
ten kapconstructies, spoorwegwagons en
tramwagens.
van den train, en een officier, op den voet ge-
voillgdi door twee gewone soldiaten, die het wit-
te kruis van dfe Landwehr op hun' helmen
droegen, standi in het deuntje.
„iUw papieren alsublieft," zed1 hij! kort,
maar beleefdi.
Ik reifctc mijn Amerikaanschen paspoor:
over.
„Die 5® niet geviseerdi," zei de officier.
'Mlet een1 schotk drang het tot mij dloor, dlat
ik weer in gebrefke was gebleven. Natuurlijk
hadl dfe pas doot het Duitsche consul aai ;n
Rotterdam afgestempeld .moeten worden.
„Ik had) geen itijd meer," zei ik onverschrok-
ken. ,,'Ik reis voor boo;gst belangrijke zaken
naar Berlijn... Ik kwam pas gisteravond in
Rotterdam 'aan en toen was het comsulaat ge
sloten."
De lui'tenant wenddle zidh tat een van de
soildaten.
„Brenig mijnheer naar het douanekamtoor,"
en ging naar de volgende coupfe.
!De soildaat nam- mijn overjas an' tasch en
bedluiddfe mij 'hem te volgen. Het perron was
met hiekken :afgezet. Ik zag, dat alle passa-
giers als een' kudlde schapen door een' nauwe
d'oorgamg met ij'zeren; hekiken aan beide kan
ten gedreven werden, naa een gesloten deur.
waarboven Zoll-Revision stand. Ik widtde ook
in die rij igaan staan, maar de soldaat porde
mij! met zijn elleboog. Hij leidde mij naar een,
zijdeur, die naar de kale, koude douanezaa'
voerde, met de lange toonbanken voor het on-
derzock van' dte bagage dter passagiers. In een
hoelk ach'ter een lessenaar stopd een' groep of-
ficieren en mindleren, allien' in de grij'ze uni
form', die ik zoo goed kende van het leven- fa
de ioopgraven'. T>e voornaamste scheen' ie zijn
een' reusachtige man, buifemgewoon dik en
zwaar, met een opgeblazen gezidht en een
igrootfe goudfen1 brill. Hiji schreeuwde met luide,
toornige stem:
„Hij' is niet gekomeaDaar h«b je het nu
wear! Nil lardji^aHi we waar al' dte mtmba voor
aiaiaf*
De heer en Van Foreest en Dasset hebben
de alloen-vertegenwoordiging voor Nedler-
land en Kolonien, alsmede voor Engeland en
zij exp-oseferen naast de foto's diverse klefafe
model len, van houten landhuizen, onderling
afwijkend en waarbij met de bijzondere wen-
schen der koopers bij den bouw rekening
wordt gehouden.
De te Niesky gevestigde fabriek heeft al
heel wat baralcken, zickenhuizen, werkplaat-
sen, bcambten-woningen, blokhuizen enz.
jeleverd cn van de laatste ziin er diverse te
ieiloo, Purmerend, Egmond aan Zee, Qm-
mea, Dei Haag, Huizen, Dcldea en nog tal
van andferc plaatsen verrezen.
Waar wij geen andere vertegenwoordigers
uit Alkmaar of naaste omgevfag op het
Jaarbeurs-tcrrein liebben aangetroffen, zou-
dten wij gevoegelijk dit overzicht hier kun
nen eindigen.
Een tweetal standls, die fa het bijzonder
onze aandacht trokken, mogen echter nog
even op een korte venneiding aanspraak ma-
cen.
De eerste is die van de cargadoors en ex-
rediteurs Ruys Co. te Rotterdam, de
loofdagenten der stoomvaartmaatschappij
„Rotterdamsche Lloyd"' en agenten van di
verse andere geregelde stoomvaartlijnen.
Deze finna exposeert eigenlijk niets an-
dera dan twee in groote glazen vitrines op-
gestelde verklein de model len- van stoomsche-
pen, cen van de passagiersboot „Insulinde"
en een van de vrachtboot „Soerakarta".
Deze raodellen zijn tot in de kleinste on-
derdeelaa natuurgetrouw. Geen deeltje, hoe
ldein ook, geen touwtje, geen' patrijspoort is
vergeten en alles is beweegbaar, zooals het
in werkelijkheid op de groote stoomsche-
pen is.
In deze fraaie stand verstrekt dc heer C.
Barlage alle gewenschte falichtingen in zake
booitdiensten, pensomen- en goederenvervoer,
zeelbevrachtingen,, massa-transporten enz.
En dfe laatste stand die wij hier bespreken,
omdat zij werkelijk een bespreking waard is,
is zelccr die van de Koninklijke Luchtvaart-
Maatschappij.
Als men dfezen fraaien- stand aanschouwt,
voelt men zich onwillekeurig al „fa dfe wol-
ken" en dat gevoel wordt terdegc verstcrkt
als dfe exposant u een volledige cabfae met de
daarin gezellig aangebrachte fauteuils toont.
Het Rotterdamsche vliegveld met een uitge
strekte omgeving is er in hout en klei geboct-
seerd en men ziet al die akkerties, huisjes en
haven-scheepjes tot fa onderdeeltjes nauw1-
keurig weergegeven en zoo klefa, alsof men
er werkelijk van af duizenden- meters hoogte
op neerkijlct.
Laten wij met de vermelding van- dezen fa-
teressanten stand onze Jaarbeurs-bcschou-
wingen eindigen en moge het vorenstaande
velen van onze lczers er toe brengen met ei
gen oogen te gaan aanschouwen, wat de vijfde
intern dien ale Jaarbeurs als een bewijs van
een krachtige opleving van handel en indus
trie naar voren kan brengen.
de koningin te midden van palmen voltooidea
het geheel ongewoon uitziende tooneel. V66r
de tribune was, evenals v66r het tooneel,
vlaggedoek gespannen en langs de wandea
waren verschillende groene planten aange-
bracht met hier en aaar een Oranjelint er
tusschen. Verder viel in de zaal op de Neder-
landsche leeuw, alsmede het wapen van Alk
maar. De programma's, die den aanwezigen
werden aangeoodeo, waren natuurlijk ge-
drukt op Oranjepapier.
Nadat alle opgekomenen hunne plaats had
den ingenomen de zaal was geneel gevuld
werd staande het Wilhelmus (oude toon-
zetting) aangeheven, waarna ds. de Pree,
herv. pred., het feestelijke samenzijn opende
met gebed.
Ds. de Pree, daarna de feestrede uitspre-
kend, herinnerde er aan, dat het de tweede
maal was, dat hij een samenkomst als deze
mocht openen. Hij noemde het een bruiloit
zonder bruid, omdat de verjaardag der ko
ningin nu pas herdacht werd op 6 Sept. en
zonder Hare aanwezigheid.
Vervolgens herinnerde spr. aan het kinder-
leest ter gelegenheid van den verjaardag van
prinses Juliana, waarvoor verschillende per-
sonen hunne medewerking hadden geweigerd,
omdat zij een Oranjefeest op 30 April niet
gewenscht achtten. Zij hadden geadviseerd
het feest te houden op 6 Sept.. den kronings-
dag van de koningin. Toen nad spr. liever
den verjaardag op den dag zelve gevierd. Hij
had den Enkhuizer almanak geraadpleega
en deze had hem verteld, dat de kermis buiten
dien dag viel, dus zou de zaal wel te krijgen
zijn. Maar dezen keer was de almanak mis,
de verjaardag viel in de kermisweek. Hoe dat
nu zoo was enverleden jaar niet, had men
spr. niet kunnen uitleggen.
Ondanks het geestdriftig gestelde hoofdar-
tikel in de Alkm. Crt. van verleden Zater-
dag, wilde spr. wel zeggesn, dat hij, geen
vooratander vain de kermis is. Door de ker
mis komt het, dat 31 Augustas hier dit jaar
niet goed gevierd is en a 1 was het maar al-
leen- om dien dag, dan zou spreker nog wen-
schen, dat de kermis verdwijnt.
Als bewijs, dat een verjaardag in ons
vorstenhuis de Nederlanders zelfs in het bui-
tenland verheugt en de nationale gevoelens
opniieuw wakker roept, vertcldte spr., dat op
2 Aug. 1.1. een 50-tal Nederlanders, onder
wie de heer Wolzak van Alkmaar, den ver
jaardag der koningin-moeder in Zwitserland
gevierd heeft. Een Nederlandsche vlag had
Stadsnieuws.
do
EEN KONINGINNEFEEST.
De Harmonie bevatte gisteravond een zeer
oote schare feestvierenden, samengeroepen
oor de Chr. Oranjevereeniging, om den ver
jaardag van de koningin te herdenken. Bij
het binnentreden bemerkte men reeds aan-
stonds dat er iets bijzonders was. Het too
neel had door groene planten, waarvan de
potten door vlaggedoek onzichtbaar waren,
een feestelijk aanzien. Een groot Oranjedoek
met opschrift „Chr. Oranjevereeniging" aan
den kant en een borstbeeld in gips van H. M.
Ik vend, dat hiji aan buifengewoon onaan
genuam gehumeuird personage was en hoop-
te vurig, dat ,iiki niet voor hem gebracht zou
warden.
De idleuran werdfen opengegooid. fa een1
aogwenk was de zaal overstroomid dloor een
mienigte van allerlei slag menschen, die el
kaar duwden en dronlgen en voor een' rij soil-
dafen gedlreven werdfen. Een uur lianig was het
een spraakverwarrfag als fa Babfel. Officie-
ren schreeuwdcn faide tegen1 het publiek: het
was een daverend van ruziemakende stein-
men. 'Na woedend heen en weer gepraat werd
eeni man, hefti'g gesticuleerend, door twee
soildatem weggesleurd.
Nooiiit fa' mijin leven zag ik zoo'n grondig
onderzoek. Tasschen werdfen lfetterlijk onder-
steboven gelceerd', en iedter voorwerp werd' be-
keken en besnufield. Na het onderzoek van
de douanen werdten dte menschen' naar de
fouillleeiricamers geleid, de mannen aan de
eenen kant, dte vrouwen aan dien andtere. B
zag een vrouwelijke 'onderzoekster staan lum-
melen bij een dteur... een afschuwel'ijk, grim-
mig wijf, dat me dteed' denken aan een van die
vreesel'ijke badviouwen uit onze jeugdL
De d'iklke diouaneoffirier was verawenien
een bureau, dat grensde aan de douanezaal.
Ik verondcrstelde, dat hij dte hoogste autori-
teit was, want verschillendte passagiers, w. o.
een zeer respectabel geklcede oude dame,
werdfen naar het bureau op zij' gedlreven' en
kwamen daarna niet meer fa dte zaal1 terug.
Oed'urendte dit heelle tooneel van verwarring
had niemand eenige notitie van, mij- genomen.
Mijn bewa'ker ketek steak voor zich uit en zei
geen wqjondL Toen die zaal zoowat leeg was,
kwam er een man aan de deur van het bureau
en gaf mijn bewaker een' teelken.
Aan een taftel in het bureau, dat ondlanks
den zonnesch'ijn buiten, verwarmd was als
een broeikas, zag ik den dlilkke. Blijkbaar was
er iets, dat hem' hevig vertoornd had, want
zdjn wankbrauwen waren gefronst «n zijn bul-
k«sidUa«hiidi0s «U|H MdM. va* vaaia, Hij
worden, maar aan
olzak een gloeiende
men niet kunnen machtig
tafel had toch de heer
speech gehouden.
Spr. wees er op, dat een vaderlandache
vlag in den vreemde zulk een bekorende uit-
werking heeft.
Ds. de Pree wees voorts op het verschil
tusschen betoogingen voor de republiek in
Duitschland (na den moord op Erzberger)
en een vaderlandsche betooging in Neder-
land. Daar kanonnen enz. ter bescherming
van autoriteiten, hier is daar geen sprake
van.
Herinnerende aan het koninklijke bezoek
van verleden jaar, betoogde spr., dat Alk
maar in tegenstelling met wat wel eens be-
weerd werd, Oranjegezind is.
Spr. prees ons land gelukkig met zijne re-
geering onder een waardige nazaat vaa
Oranje. Wat Israel gevoelde onder het Da-
vidische koningshuis, voelt Nederland onder
koningin Wilhelmina: „Gij zijt been van ons
gebeente, vleesch van ons vleesch".
Men kan, zei spr., God niet genoeg dau-
ken voor den zegen, ons geschonken in de
regeering van koningin Wilhelmina.
Spr. wilde het niet te lang maken, met het
oog op het uitgebreide programma, maar
weer gebiedend met dfe hand toani ik bfanen-
kwam.
,,Uw papieren," igromde hij.
Ilk reikte mijn pas over.
Met teen oogopslag ondterzocht hij't dfag,
een.1 heftig rood verspreiddfe zich over zijn
wangem eni voorhoofd en hij1 sl'oeg de vuist op
tafel. 'De schiifalwaGht naast mij defasdfe merk
baar teirug.
„;Hiji is niet geviseend'," schreeuwdie dte dik-
ke met een stem kxijschand van woedte. „Hiji is
waardeloos... Wat denk je, dlat ik diaanmee be-
ginnen kan'?"
„Neemit u mij niet kwalijk," zei ik fa t
Duitsch.
„Ilk neemi ^t u wfel kwailijk," bruldle 'hij.
„Wie bent u? Wat moet u in Ehiitschland1? U
bent in Louden geweest, zie dk aan dezen pas."
,,'Ik hadl geen tijdl mijn pas te laten afstem-
pelani aan net, consulaat fa Rottexdiam," zei
ik. „Ik kwam daar's avondS te la at aan. Ik
kon niet waebten. Ik moest naar Beriijn voor
hoogst 'btelangnijke zaken."
,,Dat d'oet er niets toe," schreeuwdie dte man.
Hij womd zidh tot waanzinnig wordens toe op.
„Uw pas is niet in orde. U is geen Duit-
sciher. U is een Amerikaan1. Wij, DUitschens,
weten, wait we dtenlfeen m'oeten van onze Alme-
rikaansche vrieniden, voaral die, die uit Lou
den komen.'
Een stem buitenschreeuwde: „Nach Berlin,
alles eihsteigen". Ik zei, zoo belieefd als ik
ikon' ondlanks mijn stijigend misnoegen
„Ik won' liever mijn train niet missen. Mite
reis naar Berlijn is van1 het hoogste belang. Ik
jvertrouw, dat de trein kan worden opgehou-
den, totdlat ik u overtuigd1 heb van mijn be-
trouiwbaarheid. Ik heb hiifer een kaartje van
Hterr von Steinhaidt."
Hier zweeg ik even om dten naam goed te
laten doordringen. Ilk was overtuigd!, d'at hij
een of andere hooge piet in DuitsehM
dienst moest zdjn.
(Wwrii v«rvn)p()
ALKMAARSCHE COORAN
2?
