AlKmaarsche Courant
De Man met den Klompvoet
Kippen an Konijnen.
Maandag 26 September.
F e u i 11 e t o n.
No. 825. 1931.
Honderd Drie en Twintigste Jaargang,
LIEFHiEiBBERIJ OP KLEINE SCHAAL.
"Velen kunnen alleen maar over een kilein
stukje gxond beschikken voor him tuintje en
hun kippetjes. Ze zijn daarom aangewezen
op een der dwerg- of krielrassen. Men zou
het zoo grif nog niet gelooven als beweer,
dat in het houden van zoo'n steiletje dwergen
wel zooveel pleizier en voordeel zit als in een
parti} groote kippen. In den dagelijkschen
omgang worden de krielen meestal meer ver-
trouwelijk en komen de innerlijke eigenaar-
digheden duidelijker te voorschijn dan bij
grootere dieren. Die eenmaal met eenige goe-
de krielkipjes begonnen is, boudt er mee vol,
omdat de ondervinding leert, dat deze dier
tjes wel met zeer- weinig voer te houden zijn
en toc'h daarvoor, naar verhouding van nun
onderhoudskosten, veel eieren geven. Hoewel
er 'krielrassen bestaan, die een vnj groot,
eigenlijk naar verhouding, heel groot ei leg-
gen haltn velen toch de sehouders op, als
men over het nut der krielen spreekt.
A'ls ik U nu even vertel, dat genuddeld
een kridritjes 38 gram weegt, dat in het
tweedie en derde legjaar vaak eieren geraapt
worden^ die het tot 50 gram brengen en
daarboven, dan is het ook duidelijk, dat
deze diertjes met recht onder het nut-plum-
vee gerdkend mogen worden. Daarbij munten
deze Heine eieren nit door een buitengewoon
fiinen smaak als tafel-eieren en waarom zou
men dan niet tevreden zijn met twee van zul-
ke eitjes tegen ten groot ei, dat, zooals de
fiinproevers erkennen, nooit die zuiveren en
heerliiken b'ijsmaak heeft. Daarbij komt net
feiit, dat men gemakkel'ijk twee of drie kriel-
ties houden .kan tegen een groote kip, zoodat
naaf het gewicht gerekend de krielnoenders
het zullen winnen van de groote henmen,
waanonder, zich onverzaddijke exemplaren
kuimen bevinden, die ons en sl'otte nog maar
met een; betrekkelijk klein ei beloonen. Dwerg-
hoen-eieren laten zich heel goed inmaken,
zooals wij in een der voorgaande nommers
van dit blad hebben aangegeven. Het is
waar, dat het kriel-ei geen marktwaarde
heeft, maar Ihier gaat het ook niet om den
vetkoop, doch veeleer om de aardighedd van
het houden der diertjes zelve en als produ-
ceniten van een tekker eitje biji het ontbiji. De
kosten van onderhoud van een toom krielen
zijin uiterst gering, de meeste liefhebbers
hoort men dan ook verklaren, och, die krie
len, die eten eigenlijk niets, een kleinigheidje
van dit en van dat, van wat er over'blijft,
meer hebben ze niet noodig.
Toch kan de waarde hunner eitjes aan-
zienlijik grooter wezen, als de dwergen tot
een zuiver, edel ras behooren. Dan worden
voor de broeddtjes aardige prijzen betaald.
Hieruit volgt, dat het ook een bewijs is van
goed begrip van zakenj, een raszuiver
steiletje aan te schaffen, of kuikens, ja zdfs
desnoods alleen broeddtjes ervan. Mij1 zijn
liefhebbers bekend, die een aardig getal krie
len van een paar verschillende rassen er op
nahouden en die met twee broeddtjes begon
nen. Ze lieten een paar duiven dienst doen
als bfoedmachines, foktem in een eigen1 ge-
maak kunstmoedertje met verwarming van
kruiken of flesschen met heet waiter, de uit-
gdkomen kuikentjes groot die door zulk een
kunstmatige opvoeding buitengewoon mak
worden. Ik 'heb ze gezien, die, als een Heine
bond of kat, hun opvoedster naliepen door
het heele huis, als deze er lust in had alles
toe te laten.
Daarbij kan dan tegelijkerijd de opmer-
king gemaakt worden, niet een, maar hon-
derdmalen-, dat kippen' en 'haantjes volstrekt
niet zoo dom zijn als de spraakmakende ge
meente wel beweert, maar dat ze daaren-
tegen minstens evertveel verstand toonen te
bezitten als andere huisdieren. Alleen gaat
het begrip van den vogel niet zoo snel in
zijn werk als bdj bond of kat, maar dat is ze-
ker, ze -handelen ook b e w u s t em als de
mensch die ze beoordeelt en gadeslaat, eerst
maar de moeite en de opoffering wil doen,
zich van zijn beer-der-schepping-standpunt
te verplaatsen op het standpunt van het dier
zelf, dan ziet hij ongedachte dingen en dan
komt hij tot de overtuiging, dat er geen1 d o m-
m e dieren bestaan.
Da verscheidenhdd In Heuren en vormen.
bij die krielhoenders heeft zich in onze d'agen
zoo uitgebreid, dat het al heel gek zou moe-
ten loopeni, als niet iedereen iets naar zijn
smaak er tusschen zou kunnen vindenl. Bij
een keuze heeft men eerst uit te maken, of
men al dan niet de dwergen. binneni de vo-
liere moet houden. Ex zijn bijvoorbeeld ras-
sen, die weinig of niet de aarde omkrabben
en niet overvliegem, iets dat last geeft om ze
weer bij de burem weg te mdeten gaan halen,
want er zijn zutke vlugge exemplaren onder,
die in een minim'um van tijd op het dak loo-
pen te tippelen. Men heeft als tuin-hoenders
een ras bij uitnemendheid, de Nederlandsche
Sabelpootkrielen, die in roodbont of porce-
leih-, of driekleurig en; in blauwporcelein
voorkomen. 'De pootjes zijn vrij kort en
zwaar bevederd en een deel der voetbevede-
ring steekt sabelvormig uit door tamelijk
harde lange veeren.. Bij droog weer kan men
Yeilig deze diertjes in een bloementuintje la
ten rondwandelen, ze zullen dan alle insec-
ten netjes opruimen en dus onschadelijk ma
ken en aan de Moenlen en planten geen noo
menswaardige sohade toebrengen, die zware
voetbevedering zou daartoe hinderlijk zijn.
Men kan ze dus vrij, laten; loopen en ze zul
len zich nuttig toonen. Evengoed kunnen
dezelfde diertjes binnen de kleine rem of vo-
liere gehouden worden en. maken daar een.
even fraaie vertooning ate een stel fazanten.
De grondkleuren zijn over elke veer z66
verdeeld, dat de oker-gele veer aan den top
een zwarte vlek heeft, die op haar beurt weer
een schiitterend wide punt is voorzien. Bij de
Blauwporcelein-Sabelpoolkrielen; vindt men
niet minder schoone nuanceering.en Daar is
de grondkleur zaohtblauw met gelen tint en
heeft elke veer een witte vlek, halve-maan-vor-
mig. Van de Sabelpootkrielen bestaat ook
een geheel Witte, benevens een geheel Zwar
te varieteit. Hoe men door oordeelkundige
kruising al deze kleurverbinden verkrij'gen
kan, zou hier te ver voeren en achteu we hier
ook de plaats niet dit uitvoerig te behande-
len, hoewel het zeer initeressant is voor ieder,
die niet met een onverschilligen bl'ik heem
gaat langs de groote wondprem der natuur.
Tot de vedervoetige krielen behooren; ook
nog de gele, zwarte en witte Cochinkrielen,
die om him kalm em hedaaxd karakter en
groote eitjes alle aanbeveling verdienert
Verder bieden de dwerghoenders nog een
schat van sierlijke schoongekleurde en soms
schilderaditig fijn afgeteekende rassen. Wi;
noemen allereerst de Javakrielen in zwart
of wit, miniatuurvorm van onze Nederland
sche Hoenders, die odk wel Hamburgers ge-
noemd worden. Eveniate deze laatsten bezit
ten deze krielen vormen en lijnem, die ornbe-
rispelijk zijn in't kunstenaars-oog. De zwar-
ten hebben een groenen metaalglans over a
de veeren, die tot een krachfige ontwikkeling
komen, zoodat de staarten dfer hennen en
vooral die der haantjes lang en sierlijk ge-
hogen zijn.
Een andere zeer gewilde Soort zijn de En-
geteche Sebrightjkrielen, die in Zilver en
Ooud worden aangetroffen, prachtige en
vlugge diertjes, evemals de Java's met roze'
kam, maar de haantjes zijn hier eigenlijk
henneveerig, dat wil zeggen, ze missen de
gebogen sikkelveeren in den staart, die even
ate een bennestaart slechts van rechte sitrak-
ke pennen is voorzien. Elk veertje van zoo'n
Sebriht-kriel is schitterend wit met een; fijnen
zwarten zoom. Bij de Goud-Sebrights te al
leen hat wit vervangen door hooggeel.
Het is onmogelijk hier in een kort bestek
al de krielrassen op ^e geven, meni moet we-
ten, dat van bijna alle grootere rassen een
krielvorm bestaat, zoo zijn er dikke, mollige
Wyandotte-krielen1, fraai' gdcuifde Holland-
sche Witkuifkrielen, Langstaartige Phoenix
en Yokohama-krielen, buitengewoon klort-
beenige Jap'ansche en meer dan buitenge
woon ihoogbeemige Engelsche vedht krielen.
Ook wat de eigenaardigheid der veeren
betreft, heeft men behalve de gladveerige
rassen tot nu toe genoemd, ook nog de Zij'de-
hoentjes, de Haarhoentjes en de Krulveer
krielen. Ate tegenstelling der langstaartige
Japansche rassiem, die ate Yokahama's en
Phoenix-krielen bekend zijn, noemen we nog
de staartlooze BolstaartArielien, die zelfs de
abnormal'iteit vertoonen de meeste staartwer-
vels te missen, althans de laatste wervel
waaraan de saartpennen zich vastheohten.
Men ziet, om een fraai steiletje nuttige
kridtjes op een aardig stukje grond te plaat-
sem, is er aan keus van ras ruim voldoende
aanwezig om ieder te bevredigen.
Een klein dwaalbegrip wil 'k hiier nog
even trachten uit den weg te ruimen en; dat
te, dat JfrieTao arwakke, tecre diertjes wrnden
zijn, vexkregen door inteelt en alle andere
maatregelen, die de lichaamskracht van het
individu vermiinderien. Niets te minder waar.
_uist bezitten bijna alle krielrassen een groo
te stamina of levenskracht, juist komen al-
erlei hoenderziekten' onder hen het minste
voor. Wat de inteelt betreft, daaraan zijn ze
niet meer blootgesteld, dan de grootere
loendexrassen, daar deze alleen afhankelijk
is van dengene, die de dieren teelt.
Wat de voedering betreft, deze staat gelijk
met die der gewone kippen^ alleen zorge
men, dat de korrel niet te groot is. Groene
erwten kunnen ze alle verdragen, maar groo
te maiskorrels toch al een te. veel vetvor-
mend voer zouden hun wel eens noodlot-
tig kunnen worden, als ze meerdere groote
korrels op eenmaal in den krop hebben ge-
icregen.
De kleine hanen zijn wel lustige kraaier-
tjes, maar hun geluid is vaak niet sterkex
dan het krassen van een spijker over 'n me-
talen plaat, in elk geval zal het bij dichte
bevolking zoo goed ate volkomen hindterloos
zijn. De kuikens krijigen wat fijner voer
dan gewone kip-kuikens.
Provinciaal Nieuws
door Douglas Valentine.
Geautoriseerde vertaling van W. E. P.
(Nadruk verboden).
87)
_Nh mijn omtbijt bracht hij* heeit Water, een
scheemnes en' andere to iletbenoodigdhoden,
schoon overhemd en boord1, een. overjas en een
hoed1, alles uit Gerry's garderobe, veronder-
steldie ik. Mijin1 laarzen warea ook keurig ge-
poetst, en als een lander mensch, frisch van
lidiaaiti en geest, meldde ik mijzelf ongeveer
tien uur's morgens aan den hoofdingang aan
en vroeg de „Frau Grafin" te spreken. Op
Carter's raad had ;ik mijn snor afgeschoren
en mijn Ikaalgeschoren; gezicht, miijn vilten
hoed1 en donkere overjas gaven mij! alles bij;
elkaar geloof jki wel een' net en latsoenlijik
uiterlijlk, zooals ieder graag van een oppasser
ziet.
'Nlui za'ten Mlonica en ik satnen ddn toestauid
te overdenkan.
„Duifsche bed'ienden1 probeeren altijd. hun
meeSters te beglnren en; af te luisteren," zei
ze, „maar we zuillen Mer niet gestoord! wor
den. Die deux (komt uit in Gerry's kamerhij
sliep, toen ik hier binnenkwam. Ik zal je
straks bij; hem brengen1. Vertel me nu eens al
les over jezelf... en; over Francis!"
En ik vertddte haar weer, maar nu uitvoe-
riiger, alles wat ik van Francis wist, van zijn
zendlitaig naar 'Duitschland en1 van zijn lang
sti'lzwijigen.
„Ik hand'ellde MJ ingeving," zd ik,
gelool
Miaax
.item.
Ik few r«0tl«Mht vatwdlidl
,maar
mij, ik dteied naar mijn beste weten.
alles schijnt tegen1 mij saam te spaa-
UIT EGiMOND A AN ZEE.
Zondagmiddag was een talrijke menigte
in de omgeving van het hotel „De Vergulde
Valk" op de been om getuige te zijn van de
openbare seance van den 'heer Maloitz. Een
vrij ingewikkelde opdracht was samengesteld
en gelukte wonderwel. E'en luid applaus
dankte den heer Maloitz voor zijn schitterend
geslaagde stance, die bijna anderhalf uur
duurde en door velen per rijwiel gevolgd
W3'a Avonds was de groote zaal van de Ver
gulde Valk eivol om verdere proeven. van
telepathie, suggestie enz. te zien afleggen.
In de Raadsvergadering van 22 September
was afwezig de heer E. de Vrij.
Ingekomen stukken
a. Verschillende besluiten bleken door Ge-
deputeerde Staten te zijn goedgekeurd. Om-
trent de geldleening was bericht, dat dit col
lege zijne beslissing verdaagd had.
b. Schrijven van den heer E. de Vrij1, die
daarmede, bedankte ate lid van den Raad.
c. Idem van het Burg. Armbestuur, dat de
heer Roobol tot 6ecretarte-penningmeester
gekozen was.
d Schrijven van het Bestuur der Vissche-
rijschool. dat de vereeniging den grondaan-
koop a 7 2,50 per vierk. Meter aanvaardt.
e. Acte van borgtocht van den nieuwen ge-
meente-ontvanger.
Alle stukken werden voor kennisgeving
aangenomen.
f. De Visscheriischool had een verzoek om
subside ingediena. Zal op voorstel van B. en
W. bij de begrooting behandeld worden.
g. De schoolschoonmaker J. Wijker vroeg
verhooging van salaris. 'Zijn verzoek was te
laat binnengekomen. Werd gesteld in banden
van B. en W.
h Het gemeentebestuur van Bergen hac
een uitnoodiging gestuurd om zich aan te
sluiten bij een actie voor medezeggenachap
der buitengemeenten inzake de Alkmaarsche
inrichtingen van onderwijs. Werd voor ken
nisgeving aangenomen.
i. De heer M. C. v. Wijhe, die op het Kur-
hausvlak gaat bouwen, verzocht de gemeente
te willen zorgen voor den buitenaanleg van
gas, water en electriciteit. De kosten bedra-
gen ruim 500.
B. en W. stelden voor die kosten te doen
dragen door adressant, met dien verstande,
dat, wanneer mettertijd andere perceelen ge-
bouwd worden, die op de te leggen leiding
aansluiting krijgen, de nieuwe eigenaars dan
naar rato in ae kosten moeten bijdragen
door een gedeelte aan adressant te restijuee-
ren. Met deze regeling bleek adressant zich
te kunnen vereenigen. Na eenige discussie
werd aldus zander hoofdelijke stemming be-
sloten.
j. Bij den gemeente-ontvanger was een
schrijVen ingekomen, vergezeld van een be-
drag van 2,50, dat door N. N. gezonden
was, omdat ae gemeente zoo arm was
B. en W. stelden voor dit bedrag in dank
te aanvaarden en te storten in de kas van het
Burg. Armbestuur. Aldus besloten.
k. Aangeboden werd de gemeente-reke-
ning over 1920, vergezeld van andere stuk
ken betreffende de gemeentebedrijven, het
gasthuisfonds, den straatweg, het distributie-
bedrijf. De rekening was afgesloten met een
debet van 197584,11 en een crediet van
237702,3514, met een saldo derhalve van
raakt im een wamet van de meest verschrik-
kelijke complicaties, die met den Troon in ver-
bandl staan."
„Met over tobben;, Des," zei ze, terwijl zij
voorover steunde en haar kleine hand1 op
mijn arm legde, „het was ter wille van Fran
cis; jiji en ik zouden alles willen, doen om hem
te helpem, is het niet?... als hij nog in lcven
is. Spontaan handelen is nog zoo kwaad
niet, achteraf beschouwd. Als ik eens vroe-
ger spontaan hadi gehandeld, zou onze arme
Francis nu misschien niet in de moeilijikheiid'
zitten, waaxin hij| nu verkeert..."
En zij; zuchtte.
,yHet ziet er leelijlk genoeg uit, Des," gang
ze voort.Misschien zullen- wij niet weer kans
Ikrijgeni op een rustig praatje zooals nu; d'aar-
om zal ik je nu lets vertelfen, dat ik nooit aan
iemand anders heb verteld1. Ilk vertel het je al
lean maar, dat je weten zulit, dat wat er ook
gebeurt, je in mij altijd een- bondgenoote zult
hebben bij je zoeken.... hoewel ik, gebonden
ate ik ben', niet kan igd'ooven, dat 1: je ooit
veell zal kunnen helpen.
Je broer heeft miji ten' huwelijk gevraagd.
Ik hielldl meer van hem, dan van ieder ander,
dien ik ooit had onitmoet.... of sindis dien tijd
heb ontmoet... Vadfer was gestorven, dus ik
was absoluuit vrij' te doen- zooals ik wou, geen
moeiiijikheden stouden in den weg. Maar je
broer was trotsdh.... zijin trotsch was grooter
dan zijn liefde voor mij, dat zei ik hem, toen
wij; scheididen.... en hiji wilde niet van trouwen
hooren, vo6r hij zichzelf onafhankdiijk had
gemaakt, hoewel ik genoeg had1 voor ons bei-
den. Hiijl wilde, dat ik cen of twee jaar zou
wach'ten, tetdat Mj zijn zaiken op dreef zou
hebben, maar zijn trolts maakte miji boos en
ik weigerde.
Zoo gingen we aan t kibbelen en ik gimg
op reis met mevrouw Rushwood. Francis
Rckreef aooit; alles wat ik van hem hoorde
was soi «n< dam asm; klsime oyarining im jeuw
40178,24Va. Zij werd ter onderzoek opgo-
dragen aan een commissie, waartoe gekozen
werden de heeren Snoeks, Medik en Jonker,
die deze benoeming aannamen.
B. en W. stelden voor de gelden voor de
aan P. Wijker toegestane hypotheek van de
regeering op te nemen. Aangenomen.
Omtrent de geldleening, waarover bij de
ingekomen stukken sprake was, deelde de
voorzitter mede, dat nader door Ged. Staten
gemeld was, welke wijzigingen dit college
wenschte. Zij betroffen duur en aflossing en
het Dag Bestuur stelde voor aan de wen-
schen van Ged. Staten tegemoet te komen.
Zonder boofdelijke stemming aangenomen.
P. Groen, Musschenbuurt, bad den wensch
geuit 3 vierk. M. gemeentegrond, waarop een
gedeelte van bet door hem bewoonde huis
gebouwd was, aan te koopen. B. en W. stel
den voor hem dat stukje voor 7,50 af te
staan. Goedgekeurd.
De „P.E.N." wenschte wijziging in het
stroomleveringscontract. B. en W stelden
voor daarmede accoord te gaan, behalve met
het voorstel betreffende de huur van het
transformatorgebouwtje. Volgens de commis
sie voor de bedrijven zou dat de gemeente de
eerstvolgende 30 jaar pl.m. 80 per jaar
meer kosten. Zonder hoofdelijke stemming
werd overeenkomstig het voorstel van B. en
W. besloten.
Bericht was ingekomen, dat de gemeente
verplicht was voor een weduwe, die in een
krankzinnigengesticht verpleegd werd en
wier pensioen door de gemeente gemd werd,
aan het Rijk en de Provincie een gedeelte
daarvan at te staan, resp. 57 en 120. B.
en W. stelden voor de begrooting in verband
daarmede aan te vullen. Zonder hoofdelijke
stemming aangenomen.
Benoeming Hoofd Vervolgonderwijs. B en
W. stelden voor als hoofd te benoemen den
heer J. G. Bosschaart, hoofd der openbare
school. Wat de overige leerkrachten betreft
meende het Dag. Bestuur dat het gewenscht
was, de benoeming daarvan over te laten aan
B. en W. Het was niet altijd gemakkelijk ge-
gaan voldoend personeel te krijgen, zulks in
verband met de Visscherijschool en andere
omstandigheden.
De heer Snoeks vroeg voor hoe lang de be
noeming gold.
De bedoeling was het hoofd voorgoed te 1
benoemen, de leerkrachten voor een jaar.
De heer Snoeks informeerde, hoeveel sala
ris aan dat hoofdschap verbonden was en
vond, dat er onder de onderwijzers ook wel
personen konden zijn, die daarvoor in aan-
merking konden komen. Er waren er met
hoofdacte ook bij, b.v. de heer Geensen.
De voorzitter merkte op, dat genoemde
heer reeds aan de Visscherijschool verbonden
was en bovendien, dat B. en W den heer
Bosschaart den meest geschiktm achtten.
Bij stemming werd de heer Bosschaart met
algemeene stemmen benoemd.
Aan den heer" Medik werd in verband met
diens opmerkingen ter vorige vergadering
medegedeeld, dat er voor de gascommissic
redenen waren geweest, waarom Wijker niet
kon worden voorgedragen ate vast stoker
aan de gasfabriek. Evenwel was binnenkort
een dergelijk voorstel te wachten.
Op de vraag van den heer Medik, welke die
redenen dan waren, wilde de voorzitter in
een openbare vergadering liefst geen ant-
woord geven. Dit gold voor alle ambtenaren.
Wilde de heer Medik beslist redenen weten,
dan kon hij die in de geheime vergadering
krijgen.
Door de heeren Snoeks, Jonker en Medik
waren schriftelijk eenige vragen gesteld.
De heer Snoeks wilde weten, hoe het stond
met de inning der achterstallige belasting
over 1918, 1919 en 1920. Het zou een reuzen-
strop zijn, als daar niets van kwam. Van be-
slag leggen hoort men niemendal.
De voorzitter antwoordde, dat over 1920
nog 11000 moet binnenkomen. E>e ontvan-
ger is reeds bezig met beslag te leggen op de
loonen, doch dat gaat niet vliegensvlug.
Evenwel, er wordt aan gewerkt.
De heer Snoeks: Men- hoort al mompe-
'len: „als de anderen niet vervolgd worden,
betaal ik ook niet." De goede betalers zijn
dan de dupe Wanneer, zooals deze week, een
nieuw aanslagbiljet gebracht wordt, dan
hoort men: „0, leg het maar bij de andere,
dat is No. 5." Maar het heeft me, zeide spr.,
gefrappeerd, dat menschen, die wel wilden
betalen, afgewezen werden, 'omdat ze niet het
voile bedrag meebrachten. Ik zou meenen:
aanpakken maar. De rest komt dan ook wel.
De voorzitter merkte op, dat wanneer het
kohier executoir verklaard is, het achterstal
lige ineens betaald moet worden. Bovendien
brieven. Mevrouw Rushwood was verbazend
gesteld op titels, en ziji sleepte mij! van het
eene hof naar het andere, altijid1 uitikijkend
naar-wait ziji noemide een' geschikte
voor mij. In Weenlen' onitmoetten wij' Ra
witz... hiji zag er goedi uit, had een preftige
mamier van optredien en scheen werkeiijk veel
van mij te houden'.
Wel, toen' gaf ik Francis nog een kans. Ik
schreef hem- een vriendelijken brief, waarin ik
hem vexteldie, dat Rachwiitlz mij ten huwelijk
gevraagd) had, en 'ilk vroeg hem zijin oordeel
daarover. 'Hiji schreef miji een' onhebbelijiken
brief terug, een Ikwaadaaxdigen' brief, Des.
,,'Ieder meisje, dat gek genoeg is om zichzelf
voor eeni titel te verkoopen," schreef hij1, „ver-
dient ten voile een Duiisdien ech'tgenoot".
Hoe vindlfi je d'at?"
„Goeic, arme Francis," zei ilk, „hij hield onit-
zettend veel van je, Monica
„Wel, zijb brief gaf dten doorslag. Ik trouw-
d'e met Rachwiitz.... en ben vanaf dat oogen-
bl% altijd ongelulklkig igeweest. Ik zal je niet
vervelen met een lang vehaal van al de ver-
drietelijkheden van mijn huwelijk. Ik zal ook
niet gaani hui'len hbor! Dat doe ik itrouwene
ook nooiit. :Kaxl is geen slechte man en hij' is'm
gentleman, maar zijn liefdesgeschiedenisjes en;
zijn braspaxtijlen en zijn heele manier van den
ken... alles was z66 verschillendi van datgene,
waaraan ifc gewioon was. Ein je weet, toen hd)
ik hem verlaten..."
„Maax Mlonica," riep ifc uit,... wat doe je
dan hier?"
Zij zuehtte moe.
„Ik ben een Duitsche door mijn huwelijk,
Des", zei ze, „dat moet je niet vergeten. Het
land! van mijn man... mijn land dus... is in
oorlog en1 de vrouwen moeten hun plicht doen,
waar haar hart ook: :s. Karl heeft miji nooit
gevraagd1 terug te komen, dan kan ik tot zijn
ear zeggen. Ik kwam.' ulf mijizalf, omdat ik
voddla, dai nijn plaaki iter was. Dus gs ik
zou het systeem-Snoeks niet dougeu, omdat t
aanleiding zou geven om steeds langer te
wachten. De menschen zijn nu eenmaal in
overtrading en dat brengt noodzakelijk on-
aangenaamheden mede.
De tweede vraag van den k«ec Snoeks bs-
trof de aansluiting van het gas naar den
Hoef. Is besproken in de gascommissie, ook
door B. en W. Deze laatsten moeten nog
eenige gegevens hebben van den dixecteux, die
op reis is.
Verder had de heer Snoeks gevraagd, hoe
het stond met de handhaving der plaatselijke
politieverordeningen. Midden in het seizoen
rijden de ierwagens. Zelfs passeerde er een
de schoolkinderen, die op 31 Augustus in op-
tocht nar dfti trein gingen. De melkboerea
schijnen weer aardig aan het pompen te zijn
Worden er nog monsters genomen?
De voorzitter antwoordde, dat het geval
van 31 Aug. hem bekend was en dat de poli
tic zich ermede bemoeid had. Wat de tnelk
betrof, daar zal weer eens op gelet worden.
De heer Medik: Ze zijn nu alvast ge-
waarschuwd.
De heer Snoeks wilde nog even opmerken,
dat hij volstrekt niet de bedoeling had aan-
mericing te maken op de dienaren der politic.
De vragen van den heer Jonker betroffen:
a. Het onderhoud van den Hoeverweg en
de zaodwegen. Is juist ook een onderwerp
van bespreking geweest tusschen den burge-
meester en wethouder de Graaff;
b. grondverkoop villapark. De voorzitter
had nooit meer iets vemomen van de heeren
c. naleving van Raadsbesluiten. Betrof in
hoofdzaak het reeds door den heer Snoeks
besprokene en verder het cigarettenrooken,
het staan voor de winkelruiten;
d. de Riiwielpadvereeniging. Medegedeeld
werd, dat deze zich tot Ged. Staten had ge-
wena om steun. Verder was er niets van bo-
kend. Het rijwielpad bij Bergen is een parti-
culiere ondememing;
e betaling dorpslasten. Mogen geruat
bij gedeelten elke week betaald worden; na-
tuunijk niet het achterstallige.
Des heeren Mediks vragen betroffen:
a. het al of niet gemakkelijk verleenen van
bouwvergunningen. Hij meende, dat er met
twee maten gemeten werd en gaf daarvan een
voorbeeld, betrekking hebbende op C. Wijker
en Heere. Er bleek een vergissing van den
burgemeester te hebben plaats gehad, doch er
was geen kwestie van bevoorrecbting of trei-
teren;
b. het uitdiepen van welputten. De een
mocht w&l, de ander niet. Er 'bleek verschil
te bestaan tusschen uitdiepen en verdiej>en.
Het eerste- is geoorloofd, het tweede bij veror-
dening verboden. De heer Medik hield vol,
dat er toch met twee maten gemeten. werd.
De heer Snoeks: Dat is niet voor't eerst.
De heer Medik vroeg, hoe nu de houding
van B. en W. in de toekomst zal zijn, wat het
antwoord zal wezen, „als iemand zoo gek is
om het te vragen". De verordening zal ge-
handhaafd blijven. De gezondheidscommisaie
schrijft ook in dien geest
De heer Jonker: Ate die commissie eens
hier komt, zal ze nog heel wat meer vinden.
c. Straatverlichting. Wanneer komt die?
E>e menschen loopen 's avonds tegen elkaar
op. Kwestie van zuinigheid. Kost pl.m.
1000, als't goed gebeuren moet. B. en W.
zouden zelf wel gekomen zijn met het voor-
stel eenige lantaams te laten branden.
De heer Snoeks meende, dat de verlichting
vanzelf moest plaats hebben. 't Whs de ge
wone gang van zaken.
De heer Jonker had ate lid der gascommis
sie 't vorig jaar den directeur last gegeven do
lantaams te laten "branden.
De voorzitter bracht hem onder't oog, dat
een lid der gascommissie daartoe niet be-
voegd was. Die commissie moet werken in't
belang der gasfabriek en zou dus geen meer
gas laten verbruiken, dan de gemeente lief is.
Hiema ging de Raad over in geheime zit-
ting
UIT SCHAGEN.
„Sparta" van Schagen speelde Zondag al-
hier een spannende partij tegen „Batavier I"
van Helder. De match bleef lang onbeslist.
Een paar minuten voor het sluitsein wist
,,Batavier" een punt te maken.
Een liefhebber had voor dozen wedstrijd
een medaiile beschikbaar gesteld.
UIT BERGEN.
De heer Jb. Blokker, alhier, is benoemd
tot agent van politie te Amsterdam
Aan de firma W. F. Stoel en Zoon te
Alkmaar is opgedragen de levering van
140.000 straatklinkers, waarvan 65000 voor
de gemeente en 75000 voor de Vereeniging
van Polders en Oningepolderde Landen on
der deze gemeente.
naar bazars en naaikransjes en Roode-KruiS'
matinee's en; trachit beleefd1 en vriendelijk te
zijn tegenover de Duitsche vrouwen1 en te
luisteren naar haax pochen en bluffen op hat
Duitechel eger, haar huichelarij over Belgie,
haar lasterpraat over de beste vrieniden, die
vader en -ik ooit gehad hebben1, jullie Engel-
schen! Maar dat ifc mijn plicht doe tegenover
mijn man verbiedt mijin iet mijn vrienden te
-helpen, wanneer zij in gevaar zijn. Daarom,
je fcunt op mij: rekenen^ Des."
En ziji stak miji haar namd toe.
„Ifc wil ook openhartig zijn tegenover jou,"
zei ik, „wat miiji ook overkomen moge, je moet
niet het gevoel kunnen hebben, dat ik je be>
drogen' heb. Ik kan; niet veel zeggen, omdat
een ander er kwaad -bij zou kunnen varan, mijn
geheiim te deelen, en wanneer ze mij te pak-
ken kregen en' eenige connectie tusschen jou
en mij; op't spoor kv^amen, zou het betex voor
je zijin van niets af te weten'. Maar ik wou je
dit vertellen. Er staat iets op het apel, dat
veel meer weegt dan mijn eigen behoud, zelfs
meer dan dat van1 Francis. Ik geloof niet, dat
ik bang ben om te sterven: als ik hier ont-
snap, zal ik wtaarschijnlijk vroeger of later
aan het front gedood worden, maar het is
terwille van de zaak, dat ik bedoel, dat ik le^
vend naar Engeland teruig wil keerea."
Monica lachte vroollijk.
Waarom1 denlken- mannen toch altijid1, dat
wij dwaas zijn?" zei zc. „Je bent gevaarlijk
om mee te doen te hebben. Des, dait weet ik,
ook zonder dat ik mijin; noofd pijning over
oude geheilmen. Maar je bent mijnv riend en
Francis* broer en ik zal je helpen.
LuiSter nu eens! De oude von Boden was
gisteravond op die partij-; hij kwam laat, Ru-
di van Boden, vertelde hij- mij, moet berieh-
ten bmiigen naar Roemenie, naar Macken-
sem)i hoofdkwartier. Wel, ik itelefoneerde den
oudaa bua vawofl— m www kmm. «f Bud&
een pakje voor mij wilde meenemen naar Karl.
Hiij: zei, d'at -hij! dat graag zou doen en de ges
neraal komt hier vandaag tegen de lunch om
het te halen.
Von- Boden- is een oude dwaas, die achter
alle vrouwen aanioopt. Hij heeft het op't
oogenblik op mij begrepen, ja zeker, mijln-
heer! Ik dtenk wel, dat ik zou kunnen uitvin-
den, hoever het nu met jou geval staat. Er
staat vanmorgen niets in de krant oiver, die
zaak in het Esplanade-hotel. Maar natuur-
lij-k, zulke dingen worden nl'tijd' in- den doof-
pot gestopt."
,,-In de gegeven omstandigheden zal hij wel
niets loslaten," wierp ik tegen. „De Keizer i®
er ten slotte in betrokken...."
„Mijn beste Des, in dit land hebben ze In
militaire kringen zoo'n lagen dunk over
vrouwelijk verstand, dat de vrouwen' van tni-
litairen, die aan het hof komen, dikwijls veel
beter op de hoogte zijn1 dan de generate staf.
Von Boden zal miji alles vertellen, wat ifc we
ten- wil."
Wat een bewonderenswaardige vnouw was
zij1!
„DTe vriend1 van Je met zijn klompvoet",
vervolgde zij, „daar ben' ik benieuwd naar.
Hliji moet een persoon van groo-t gewicht zijn,
t naar de
ge-
dat hiji met een extra trein regelj
Sarticuliere vertrekken van den/
■acht wordt, waar slechts heel
schen ooit worden' toegelaten, di
je. Maar ifc hem- nooit van hem
is beslist geen- ambtenaar van hef 1
is ook niet het hoofd van de politicked
dat is Henninger, een; vriend van Karl. Maar
er zijn nog andere bdangrijke personen, die
in de duistemis werken in dit land en ik denk,
dat die klompvoet er ook zoo een is.
