Atkmaarsche Courant
De Man met den Klompvoet
Parijsche Gauser&edn.
E!
Dinsdag 27 September.
Feuilleton.
.No. 826.
1921.
Honderd Drle en Twintlgste Jaargang,
OEVjONDEiN VOORWE'RiPE'N.
Te bevragen alle werkdagen van 9*— 1 uur
aan bet Bureau van Politie. (Zich te vervoe-
gen bij den wachteammandant.)
Een portemonnaie met inhoud, twee rin-
gen- een penhouder, een Lips-sleuteltje, een
dameshorloge, (twee broches, een horlogeket-
ting, een kinderschoentje, twee katjes, een
kindermanteltie, twee paar handschoenen,
een 'haarspeld, een geldzakje, twee mantel-
banden, een zakmesje, een armband, een
hond, een vulpotlood, een R. K. kerkboekje,
een bokje, een mantelknoop, eendge land-
bouwloten, een rijwielpomp, een speldenkus-
sen, een kindennuts en een sigareiikisttj* in-
houdende schrijfbehoeften ens.
Alkmaar, 26 Sept. 1921.
De Commissaris van Politie,
W. TH. VAN GRIETI1UIJSEN.
ALS DE KOK KIJFT MET DE KEU-
'KEINIMIEIID
(Van onzen Parijschen correspondent).
('Nladruk verboden.)
Parijs, 191 September.
De koens van bet Fransche geld) is een
nieuwe dating begonnen in de groote wissel-
kantoren van de oude en de nieuwe wereld.
De marken kelderen met 'n duizelingwekken-
de snelheid, en bier zoowel: als elders begint
men; in ernst de moigelijkheid onder de oogen
te zien van een Duitsch bankroet, waarop in
Frankrijk velen zetfs gelooven dat moedwililig
zou wordem aangestuurd.
Frankrijk anoet zijn eersten stuiver nog
toucheeren van Duitschland, en een nieuwe
kwestie heeft zich daarbij oak nog weer voor-
gedaan: men vraaglt zich af of de betalingen
welke de Duitsche Rageering op zich geno-
men beeft te doen, beschouwd moeten wortien
als schade- en oorlogskostan-vergoeding van
„de Gentrale Rijiken" dan wel van Duitsch-
iand alileen. In het eerste geval deelt Italic
mee; in het laaiste geval moet het trachten
zijjn vordering te incasseeren te Ween en;. Doch
Oostenijlk bestaat bijna niet meer, en wat er
nog van over ;s, is al even weinig bij machte
te betaten als Boelgarijte en; Turkije Ja, in
plants van ite beta-ten wordt het door de geal-
lieerden gekMijk ondersteund. Dus presen-
teert Italic de rekening aan Frankrijk, Enge-
land en1 Belgie, die eenvoudiig vergeten
hadden de kwestie principieel uit te ma-ken...
Initusschen polemiseeren de staatslieden die
de leiding idler Republiek in handen hadden
'toen het verdrag van Versailles werd opge-
steld, over de vraag wie er schuld aan heeft,
dat er aan dat stiik zoo weinig hoevast zit
voor dit land. Alleen hierover is thans vrij-
wel iedereen't eens: dat't verdrag slecht is,
dat het is als een; huiis op drijfzand gebouwd
en dat het voor Frankrijk niet heel: veel meer
waarde heeft dan... een vodje papier. Alleen
6en man, een enkele, is er die volhbudt dat
het prachitig is en' ongeveer volmaakt: die heer
Tardieu, die zich de eer aanrekent zoo wat de
vader en1 de tnoeder van het geheele dokument
'te zijn.
Degeen die bij de opstelling van't verdrag
Frankrijk vertegenwoordiglde en zich een on-
beperkte, diiscretionnaire macht had foebe-
deeld, de werkelijike schuldige is „Ie pere"
Clemenceau, houidt zich stir. Nla eventjes, op
Corsika, te hebben gedaan alsof hij weer wi
de terugkeeren in het handigemeen van den po-
litieken strijidl, is *hij opnieuw achter zijn muur-
itje gesprongen en toen', bij! zijn aankomst te
Marseille, de reporters der groote bladen hem
bij de jas trokken' om iets uit hem los te krij-
gen, gaf hij het meer filosofische dan welle-
vende antwoord: „Que l'on me fiche la paix!"
Ik zie geen kans, dit behoorlijk in het Hol-
landSch te vertalen, maar het wil zeggen
op een toon waarvoor een' dronken havenar-
beider zich niet schamen zou dat de oude
heer wenschte met rust gelaten te worden.
Niet ieder echter bezit den moed' en' de zel'f-
beheerschilng am zich niet te verded'igeni wan-
neer hij; aangvallen wordt, en zoo vertoont ons
de heer Poincare, die in ide groote dagen' van
Versailles President dfer Republiek was, het
droevige schouwspel van den man die zijn
houding of liever: zijn gebrek aan houding
poogt goed1 te praten door zich te beklagen
dat hiiji buiten alles bleef, terwijl hij toch al-
door Douglas Valentine.
Geautoriseerde vertaling van W. E. P.
(Nadruk verboden).
27)
En nu moest :k je maar eens bij Gerry bren-
gen. Ik moet je nog even iets over hem' zeggen,
Des. Ik durf hem niet ite zeggen, wie je bent.
Gerry is de oude niet meer. Hij is, sedert hem
dat ongeluk overikwam, een zenuwklomp, een
wrak eigenilijk en ik kan hem niet vertrouwen.
!Hij is erg op vormen en princip'es" gesteld en
zou er nooit van willen hooren, dat ik hier fo
gies gaf aan een... een... eh..."
„Spion?" veronderstelde ik.
,yN)eem, een vriend," verbeterdle zij'. „Dus nu
moet je maar voor oppasser doorgaan, denk
ik. Een Duitsch-Amerikaansch oppasser zou
het beste zijn, geloof ik, want je zult Gerry de
Duitsche kranten moeten vertalen, hij kent
geen' woord Dhitsch. Eh we zullen een of an-
deren naam voor je moeten verzinnen.."
„Frederifc Meijer," stelde tic dadelijk voor,
„uiiti Pittsburg. Het moet Pittsburg zijn. Fran
cis was daar een- poos, zie je: hij schreef mij
van allerlei over die stad en ik heb er platen
van' gezien ook. Het is d'e eanige Amerikaan-
sche stad, waar ik iets van weet.
„Goed!, Meyer uit Pittsburg dan," glim-
lachteMonica, „maar je bebt een sterk En-
gelschi accent, Des. Ik denk, dat we Gerry
maar moeten vertellen, dat je voor den oorlog
in Londen in verpleging bent geweest."
Zij aarzelde een oogenblik en zei toen:
„Des, ik ben bang, dat je Gerry erg verve-
lend zult vinden. Hij, is ontzettend prikkel-
iaar enen heel kwaadaardig; dus je moet
•eorzichtig zijn de je je niet bloot geeft
les niet alleen1 mocht doch zelfs diendd te we-
ten. Het biedt hem het voordeel te kunnen
meehuilen' in het koor van; hen, die de schuld
van alle narigheid welke zich over Frankrijk
uiiistort en dreigt uit te storten, schuiven op
dat ongelukkige verdrag. En dat beteekent
voor tem: de sympathie van de massa de
miassa der poliiiilkanten en die der groote me-
nigte en... mits men de janlijzigheid waar-
van hiji zichzelven Oipenilijk aanklaa,gt, skchts
felieve te vergeven en vregeten,... een nieuwe
ans op het eerste-ministerschap, ja,.., wie
weet?op het Elysee!
Zoo is het gekomen, d'at sedert enkele dagen
avond aan avond de Temps vol staat van een
rubriek waarin, onder het weiniig-zeggonde
opschrift: ^Souvenirs en Andre Tardieu ei-
kander zuurzoet tel iff gaan over de al of niet
voortreffelijikheid van het Traite.
Poincaire is begonnen1. Sedert hij het Ely-
see verliet, stelt hiji zich schadeloos voor het
langdiurige gedwongen stilzwijgen waarin hij,
daar leeidte dOor allerlei papieren te publicee-
ren die puilen uit zijn dossier®. En het is
waar, dat zij1 niet alle zander belang zijn.
Enkele dagen geleden reproduceerde hij
een' brief dien hij 2® April 1919 geschreven
heeft aan Clemenceau met het doel dezen te
helpen om van de geallieerdeni, d. i. in casu
van Lloyd George, gedaan te krijgen', dat
Frankrijk den 1 inker-Rijno ever zou mogem be-
zet houden tot Duitschland1 zijn schuld geheel
zou hebben afgedaan.
Lloyd George wi'lde hiervan niet hooren,
en Poncare geeft onomwonden te verstaan1,
dat Clemenceau niet gedaan heeft wat hij be-
hoorde te dloen teneinde den Britschen premier
tot anidere gediachten; te brengen. En daar Qe-
menceau van de territoriale waarborgen, wel
ke ook maansehalk Foch vroeg, had afstand
gedaan inr uil voor de belofte van een En-
gelsch en een Amerikaansch defensief ver-
bond' belofte welke, gelijk ge weet nooit is
nagekomenontveinst Poincarf zich niet,
dat het de sdhulld is van den man die dezer
dagen in Sainte-Hermine zijn eigen stand-
beeld als „poilu" onthullen ging, zoo Frank
rijk zich op het oogenblik in een positie van el-
lendige onzekerheid omitrent de naaste toe-
komst bevindt.
Diaarop is dd heer Tardieu van leer getrok-
krn Tiardieu, did het nog maar altijd' het vei-
ligst ach-t vast te houdta aan de volmaaktheid
van zijn verdrag.
Missdhien is het ook het veilligste. Want
ik weet niet of het nog eens gelbeuren zal, dat
de menschen' die Frankrijiks lot in handen hiad-
den1 in de dagen toen in het „Hotel des Reser
voirs" Von Brodkdorff Ranz.au wachtte op
de beteekening der groote schuldvordering,
warden ter veranhroordiing geroepem voor
dat Htooge Gerechtshof waarvan Foch een-
raaal zei, dat he wel' ieders aansprakelijkheid
vaststellen' zou. Eerlijk gezegd: ik geloof niet,
dat het zulk een vaarlt zal loopen. Miaar wan-
neer het ertoe mocht komen, dan zou de Open-
bare Aanklager kunnen zeggen tot Glemen-
ceau: „Gdj, gij! 'hetot den vrede alleen willen
sluitengij. hebt den President van de Repu
bliek op de hoogte .gehouden neit voor zoover
een minimum van beleefdheid het eischte; gij
hebt aan het Piarlement elke uiteenzettiog ge-
weigerd1 en' smadelijk den zedelijken steun af-
gewezen dien het u had kunnen bieden bij
onderhandel ingen waarbij bondlgenoot vaak
synoniem was met tegenstander; gij. hebt ge-
handdd met de waanzinnige zalfverheffing
van een dictatoren ge hebt ons een' verdrag
gegeven, waaruit voor Frankrijk niets te ha-
len is, hoi als een leege branldkast, lek als
een versleitem 'teendni mand; gij' hebt onze ge
heele toekomst gebouwd op een bdofte welke
Lloyd George niet nakwamt-en welke Wilson
niet eens gerechtigd was te geven."
En tot Poincare zou hij zeggen„Gif waart
voldoende op de hoogte, ;al was het ook maar
uit de tweecie hianidi, gelijk gij zegt, om het
gevaar te hebben ingezien der voortdurende
concessies van uw eersten minister aan En-
geland; gij! hadt het recht te spreken de
Grondwet gaf het u en gij hebt gezwegen;
.ge hadit kunnen, heengaan en door uw aftre-
den de sanctie weigeren aan een verdrag,
waarvan ge later, nadat het namens u onder-
teekend1 werd, niet hebt opgehouden de zwak-
hed'en en' gebreken aan' te wijzen... maar ge
zij't 'gebleven."
Tot Tardieu echter zou zulk een Openbare
Aanklager niet veel anders kuinnen zeggen
dan: „Gif, gij! hebt gedwaal'd in trouwe. Cidj
gelooft thans nog, of neemt al'thians volkomen
den schijn aan te gelooven', in de voortreffe
lijikheid van uw verdrag. Go heen, in vrede;
onnoozelen kunnen niet zondigen!" En daar-
om is Tardieu misschien wel de slimste van
allemaal.
Ik had haar broer eens ontmoet en had een
herinnering aan een knappen, nogal verwen-
den jongeman. Hij was opgevoed in de Ver-
eenigde Staten door den oom op Long Island,
wiens groot fortuin hij had geeerfd.
„Voor het oogenblik ben je hier volkomen
veilig", vervolgde Monica. „Je slaapt in het
kamertje naast Gerry en daar zul je de maal-
tijden ook gebruiken. Wanneer ik van den
generaal gehoord heb, hoe de zaken otaan,
zullen wij besluiten wat er verder gedaan
moet worden."
„Ik zal heel omzichtig zijn met mijnheer
Gerry", zei ik. „Maar Monica, al heeft hij
mij nu maar eens gezine, hij, kent Francis vrij
goed en wij lijken nogal op elkaar. Denk je,
dat hij mij herkennen zal?"
„Nu, Desmond, het is een jaar geleden dat
hij je gezien heeft. En je lijkt niet zoo veel op
Francis, nu je je snor afgeschoren hebt Als
je voorzichtig bent, zal het best gaan. Het is
maar voor kort, moet je denken. Laten we nu
naar oinnen gaan, kom."
Toen wij binnen gingen, riep een humeuri-
ge stem: „Ben jij daar, Monica? Zeg eens,
word ik den heelen ochtend alleen gelaten?"
„Gerry, jongelief", antwoordde Monica
heel vriendelij'k, ,.ik heb iemand gehuurd otn
je een beetje te verzorgen Kom eens hier,
Meyer. Dit is Frederik Meyer, Gerry."
Nooit zou ik dien knappen, vrij indolenten
jongen man dien ik in Londen had ontmoet,
herkend hebben in den bleeken stumper, met
de van pijn verwrongen gelaatstrekken, die
met gefronste wenkbrauwen vanuit zijn bed
naar mij staarde.
„Wie is hij? Waar heb je hem vandaan ge-
haald? Kent hij Duitsch?"
Al deze vragen vuurde hij op Monica af,
die ze beantwoordde op haar zachte, gedul-
dige manier
Bliikbaar was hij tevredan gesteld, want
toen Monica dadelijk daama epetond m hem
Doch gelifk gezegd in werkelijkheld
za'l het inatuurlijk heel anders gaan.
Clemenceau itrekt zich terug fo zijn villatje
in de Vendue, als Diogenes in zijn ton. Poin-
carfl wordt nogeena President du Canseil,
zoo niet de la R^publique. En Tardieu, om op
een. fatsoenilijke manier van hem af te komen,
wordt gestuurd als hooge Regeeringscommis-
saris naar de tweede of derde Ontwapenings-
conferentie te Washington of naar een- inter-
nationale-verdlragen-makfirs-congres op Hono
lulu.
En Frankrijk?...
Frankrijk zal er niet minder wel bij1 varen.
Want het lot van een' land hangt gelukkig
niet heelemaal af van een- handjevol min of
meer bekwame, min of meer scrupuleuze politi-
ci. Dat hangt af van den geest en den arbeids-
zin, de ordelievendheid en de weerkrachit der
bevolking. En in dit opzicht is er voor Frank
rijk niets te vreezen.
LEO FAUST.
ProTlnciaal Nieuws
UIT AKERSLOOT.
Maandagmorgen ongeveer 9 uur werd de
ze gemeente bezocht door den heer commissa
ris der Koningin in deze provincie vergezeld
van het Hoofd der 5 Afd. ter Provinciate grif-
fie de heer Mr. Dr. T. S. Witteveen.
Na kennismaking met burgemeester, wet-
houders, secretaris en raad'sleden werd aan
een tweetal personen audientie verleend, en
intusschen de administratie nagezien, onge
veer 10 uur vertrokken de heeren naar de ge
meente Zuid- en Ndord-Schermer.
Aan den heer Burgemeester dezer ge
meente is verlof verleend1 om tot 1 Januari
1923 te Uitgeest te mogen wonen.
De watermolen in de Klaas Hoorn en
Kijfpolder onlangs voor afbraak verkocht, is
thans vervangen door een Hercules-windTno-
tor, welke eerdaags in gebruik wordt geno-
men, of deze bemaling in de praktijk zal vol-
doen, zal de tijd moeten leeren.
Naar wij vernemen zal met ingang van
1 Jan. 1922 geen dienst meer worden gehou
den in het z.g. Zwarte Kerkje aan de Zuider-
vaart in deze gemeente. Welke bestemming
er aan wordt gegeven is nog niet bekend.
UIT CHERMERHORN.
Gisteren werden de ingezetenen onzer ge
meente verblijd met de toezending van de
aanslagbiljetten Hoofdelijken Omslag. Wij
vermoeden, dat de blijdschap vlug voorbij
was, toen de bedragen der aanslagen zich
aan hun oog vertoonden. En het is ook niet
te verwonderen, want steeds wordt de belas-
ting'hier hooger. En dan zoo'n kleine ge
meente Een ongehuwd persoon met een in-
komen van f 1300 betaalt hier ruim 50 be-
lasting, teiwijl een huisgezin met een inko-
men van 1500 (wat in dezen tegenwoordi-
gen tijd beusch niet veel is en dat door vele
arbeiders hier niet eens wordt verdiend)
pl.m. 45 moet betalen. Men zou bijna ge-
neigd zijn te vragen: „Waar blijven al de cen-
ten"?
UIT BERGEN.
In de groote auto van den heer Nieuwland
trok het le twaalftal van de Korfbalclub „de
Kennemers" alhier, gisteren naar den Helder,
om een match te spelen tegen H. K. C. I al-
daar.
De zwart-witten waren niet fortuinlijk; ze
verloren met 62.
Eene teleurstelling voor de Berger Gub,
die echter spoedig was vergeten, nadat de
auto voor aen ingang van het kermisterrefn
was ontladen.
Tot tijdelijk oderwijzeres in de fraaie en
nuttige handwerken aan de openbare school
voor U. L. 0. alhier is benoemd mej. M. A.
A Keesom te Alkmaar.
De Zondagmiddag alhier gehouden
voetbalmatch tusschen de B. V. I alhier en
de K. V. V. II te Krommenie ,eindigde met
eene 30 overwinning voor laatstgenoemde
vereeniging.
UIT HA'RENKAIRSPEL.
De raad dezer gemeente vergaderde
Maandagmiddag. Afwezig met kennisgeving
de heer Bakker.
Ingekomen was een dankbetuiging van
den dokter voor de saliarisverhooging.
Van het Prov. Electrisch Bedrijf was be-
richt ingekomen dat het genegen is iemand
te zenden om in het Waarland rond te gaan
om de aansluiting zooveel mogelijk te bevor-
deren.
Er heeft, zoo decide de voorzitter mede, een
vergadering plaats gehad welke goed bezocht
was en waarbij bleek dat veel voor de zaak
gevoeld werd.
ging, wierp hij mij een armvol Duitsche kran
ten en vroeg mij, hem die voor te lezen. Nog
geen tien mnuten zat ik bij hem, of ik be-
greep wat een onmogelijk wezen deze man
was. Niets wat ik deed was goed. Eerst wil-
de hij het oorlogsnieuws niet hooren, toen
verveelde hem het verslag van het debat in
den Rijksdag, nu eens las ik niet luid genoeg,
dan weer deed mijn stem zijn ooren pijn. Ten
slotte rukte hij mij de krant uit de handen.
„Ik kan de helft niet verstaan van wat je
zegt", riep hij met een stem, die schril was
van humeurigheid, „je spreekt en mummelt
als een Engeischman. Je bent een Ameri-
kaan, zeg je?"
„Ja, meneer", antwoordde ik gedwee,
„maar ik heb lang in Engeland gewoond."
„Nu, 't is je geluk, dat je daar nu niet
bent. Die Engelschen zijn zulke luie vlegels.
Ze zullen Duitschland nooit slaan, al probee-
ren ze het ook een eeuw lang. Kijk nu eens.
wat dit land heeft gedaan in dezen oorlog!
Niets kan daartegen op! Organisatie, dat is
het hem! De Duitschers regeeren de we
reld. Neem hun dokters! Ik ben bij iederen
specialiteit in Amerika geweest voor mijn
rug en heb duizenden dollars aan ze betaald.
En hebben ze me iets goed gedaan? Niets
hoor. Ik kom in Duitschland, ze vragen me
een vierde van het honorarium en ik voel me
nu al een ander mensch. Voordat ze het te
gen de Duitschers opnemen., moesten de En
gelschen
En zoo ging het maar door. Ik kende dat
soort type, den Amerikaan, die z66 overbluft
is door de kracht en degelijkheid van
Duitschland, dat hij de keerzijde van de me-
daille niet ziet. Eindelijk was hij zijn stok-
paardje moe en vroeg mij hem weer voor te
lezen.
„Lees me voor van dat zaakje in het Es-
lanadehotel gLsieraaavond", eommandearde
lEvenala in Anna Paulowna zullen de koa-
ten van dat rondgaan voor rekening der ge
meente komen.
Blijkt het dat er voldoende aansluitingen
komen, dan komen B. en W. or in de aerti-
volgende vergadering op terug.
Bij de laatite kasopmame op 20 Sept. waa
overeenkomstig de boeken' in kaa 3252.22.
Van de vereeniging van burgemeesters waa
de mededeeling ingekomen dat met ingang
van 1 November de buitengewone politiedien-
sten weer zullen worden ingevoerd. Er moet
gerekend worden op dezelfde kosten van het
vorige jaar, ongeveer ct. per inwoner.
Van den directeur van 'het Wiaterleidiingbe-
drijf was het verzoek ingekomen alsnog over
te gaan tot het aanlbrengen van spruitstuk-
ken. Zeer zeker zal na verloop van tijd de
wenschelijkheid ervan blijven. Als later be-
sloten wordt tot het aanbrengen van kranea
zullen de kosten oneindig veel meer zijn.
Er werd op gewezen dat ook Oudkarspel
op het besluit is teruggekomen en nu spruit-
stukken zal aanbrengen.
B. en W. meenden niet op het besluit terug
te moeten komien, omdat ze er voor deze ge
meente het nut niet van inzien. Er wordt ge
wezen op Oudkarspel doch deze gemeente is
veel dichter bebouwd. Er zouden wel 40 kra-
nen noodig zijn, waarvan de kosten 600
zullen zijn. Daarbij zal de brandspuit .niet
gemist kunnen worden' ook >al worden de kra-
nen aangebrac'ht.
De heer Francis besprak de wenschelijk
heid om enkele spruitstu'kken aan te brengen
om te kunnen gebruiken bij eventueele droog-
te tot verkrijgen van drinkwater voor het vee
en voor de ingezetenen die geen aansluiting
kunnen bekomen,
Besloten werd, dat B. en W. dit punt na-
der onder de oogen zullen zien.
Van het Prov. Waterleidingbedrijif was
verder bericht ingekomen dat het bereid is
het onderhoud van de straat gedurendle een
jaar voor zijne rekening te nemen en verder
dat het bereid is om de uitbreiding in het
Waarland uit te voeren tot het punt als door
den raad gewenscht.
Van die Anbeidabemiddeling in deze ge
meente was ingekomen een; afschrift van een
adres dat aan de Arbeidsbcmiddeling te den
Hlder gezonden is. Daarbij werd de mede-
werking van den raad ten bate van de werk-
loozen verzocht.
Van den inspecteur van het L. O. was de
goedkeuring ingekomen op het plan tot var-
bouw van de school te Kerkebuurt.
Mededeeling was ingekomen dat de ver-
bouw van de school te Dirkshom gegund
kan worden aan de laagste inschrijvers de
heeren C. Dam en L. Visser.
Van het nieuw benoemde hoofd der school
te Waarland was bericht ingekomen, dat hij
1 Nov. in functie hoopt te trod en.
•Het Gemeenitebestuur van Alkmaar zond
het bekende schrijven in verband' met de kos
ten voor uitvoering van de Warenwet, wat
voor deze gemeente zal komen; op ongeveer
650.
Van den Bond voor Groote Gezinnen was
het verzoek ingekomen een tarief vast te
leggen voor verloskundige hulp, als volgt:
tot 1000 inkomen geheel vrij; tot f 1200
met 1 kind, tot 1400 met 2 kinder-en, tot
1600 met 3 kinderen, tot 1800 met 4 ltin-
d'eren en tot 2000 met '5 kinderen vergoe-
ding in de kosten.
B. en W. steld'en voor om dit adres voor
kennisgeving aan te nemen vooral omdat pas
een nieuwe regeling aan het oordeel van Ged.
Staten was onderworpen.
Als het adres eerder was ingekomen, had
er misschien rekening mede gehouden kunnen
wordien.
'De raad vereenigde rich met dit adVies.
Overeenkomstig het verzoek werd aan het
'bestuur van de Handelswinteravondschool te
Schagen een vergoeding toegekend, gelijk
staande met 10 per leerling welke er uit
deze gemeente aan deelneemt.
B'esloten werd ad'haesie te betuigen' op het
adres van de vijf gemeentebestitren uit de na-
bijheid van Hoorn betreffende het verkrijgen
van meerdere medezeggenschap voor kleine
gemeenten in de vereeniging van Ned. Ge-
meenten.
Vastgesteld werd de concept-verordening
voor het vervolgonderwijs, zooals deze door
B. en W. was samen; gesteld.
Voor het geven van vervolgonderwijs wer
den aangewezen: voor Kerkbuurt de heer
Blad en mej. Westers; voor Dirkshorn de
heer v. d. Laan en mevr. Schouten; voor
Waarland mej. Hartman en mej. Plooi.
Wegens vertrek van den heer Smeets en
Ik had goed gelet op dit geval, maar, zoo
als Monica al had gezegd, de couranten
maakten er geen melding van. Het verwon-
derde mij, hoe Gerry daarvan iets weten kon.
„Welk zaakje beaoelt u?" zei ik. „Er staat
niets van in de krant."
„Natuurlijk wel, idioot. Wat geeft het nu,
of ik je huur om de kranten voor te lezen, als
je niet eens de nieuwtjes kunt vinden, die al
in de heele stad bekend zijn? Je hoeft mij
de krant niet te gevenje weet, dat ik
die niet lezen kan! Hier, Jozef zal 't wel
weten
Een knecht was geruischloos met eenige
kleeren de kamer binnen gekomen.
Gerry wendde zich tot hem.
„Jozef, waar heb je dat verhaal gelezen,
dat je me vertelde, van dien Engelschen spi-
on, die gisteravond in het Esplanadehotel een
man heeft aangevallen?"
„Dat staat niet in de krant, meneer. Ik
heb het gehoord van. den sauffeur van de Bie-
dermann's hiernaast. Die was zellef in dat
hotel met z'n meneer gisteravond op die par-
tij. Da zette ze nie in de krante, meneer."
En de man grinnikte.
Ik voelde me niet al te best op mijin gemak
en was blij, dat ik bevel kreeg door te lezen
en verder naar de maan te loopen.
Ik las den heelen morgen voor den jongen
Amerikaan. Hij gedroeg zich verder als een
slechtopgevoed kind. Hij was lichtgeraakt en
twistziek en souis beleedigendik had' moeite
mij in bedwang te houden. Hij kwam altijd
weer terug op mijn Engelsch accent en smaa1-
de zoo hoonend en snijdend op wat hij noem-
de „je Engelsche vrienderi', dat ik begon te
gelooven, dat er een bepaalde bedoeling ach
ter stak. Maar het kwam toch atieen maar
door zijn knorrigheid, want toen Jozef de
'knecht verscheen met een blad' met de lunch,
scheen de Amerikaan- verontschuldltfingifln
voor ajn gtdwtg te wilfon ouIsm.
het OYerlljden ran den heer Krapman zijn
twee vacatuxes ontstaan in de comimissie tot
wering van schoolverzuim te Waarland.
Daarvoor in de plaats werdea gekozen d*
heeren Renout en P. Bekker,
De commiisie die de ganeentereleentng
heeft nagezien, weet er op, dat door de am-
bachtslieden nog al verschillend genoteerd
werd.
De heer Dekker deed hieromtrenit enkele
mededeelingen en de beer De Vries vond het
goed den opzichter op te dragen scherp toe
te zien. Er zijn wer posten, die niet door dot
beugel kunnen.
De voorzitter zeide, dat deze steeds de 'be-
doelde opdracht kreeg en spr. zelf de zaak
vooraf nagaat.
De heer Dekker wees er op dat b.v. voor
het nummeren van huizen 6 cts., 11 eta. en
40 cts. in rekening werd gebraoht.
De voorzitter wees er op dat het verschil
van 6 cts. en 11 cts. niets zegt, omdat het ver
schil zal zitten in de bebouwde of niet-be-
bouwde kom.
De berekening van 40 cts. is natuurlijk
veel te hoog. De gemeenterekening werd vast*
gesteld met een nadeelig saldo van /1497,57.
De gemeentebegrooting kwam hierna aan
de orde.
De ontvamgsten worden geraamd op
95596,62 waarbij gerekend is op
24000.— H. O.
De uitgaven zijn geraamd op een gelijk be-
drag met een post voor onvoorzien groot
904.24.
Daarbij werd de subsidie voor het burgo-
lijk arrmbestuur verhoogd op 4800.
De voorzitter dcelde mee dat de H. O. 1000
gulden hooger zou moeten zijn, ware het niet
dat volgens het ontwerpwet betreffende nood1-
uitkeering aan de gemeenten gerekend zal
kunnen worden op een ontvangst van ruim
1400.De begTooting werd met de ge-
noemde cijfers voorloopig vastgesteld.
De begrooting voor het Burgerlijk Armbe-
stuur werd voorloopig vastgesteld met een
ontvangst en uitgaaf groot 7387.met
322 voor onvoorzien.
Als gevolg van omstandigheden vroeg mej.
Modder, onderwijzeres te Dirkshorn, servol
ontslag uit haar betrekfcing.
De voorzitter sprak er zijn leedwezen over
uit dat ze zoo voetstoots de gemeente heeft
verlaten, waardoor 35 h 40 kinderen over de
straat loopen, doch waar ze een goed onder
wijzeres was, werd voorgesteld het ontslag
eervol te verleenen met ingang van 16 Sep
tember.
Het benoemen van een tijdelijke leerkracht
is tot heden niet mogelijk gebleken.
Een nieuwe oproeping is geplaatst,
De heer Francis is niet tegen het verleenen
van eervol ontslag omdat haar werk in alle
opzichten te prijzen is, doch wees er op, dat
het eigenaardig is zoo maar op staanden voet
ontslag te nemen Vooral voor de kinderen is
het een lastige kwestie. Het is ontzettend ten
nadeele van het onderwijs. Een zoodanige
handeling is niet goed te keuren.
De voorzitter merkte op, hetzelfde gezegd
te hebben, doch we nemen in aanmerking het
goed onderwijs dat ze gegeven heeft.
Ook de heer de Vries betreurde het, doch
wilde aannemen, dat ze geen anderen weg
open zag. Het ontslag werd eervol verleend!
Bij de rondvraag vroeg de heer Dekker
waarom het punt overname van de school te
Waarland niet op de agenda staat.
Het kerkbestuur heeft toch dit verzoek ge
daan.
De voorzitter zei, dat B. en W. besloten
hebben het adres- aan den inspecteur op te
zenden. Bovendien is ook een zelfde adres
van Tuitjenhorn te wachten en het is beter
beide tegelijk af te handelen.
De heer Dekker: Als de openbare school
bijzondere wordt, gaan de onderwijzers op
wachtgeld, doch hoe gaat het met de waning
van het hoofd der school?
De voorzitter kan dat op het oogenblik nief
beoordeelen, doch zoolang deze in de gemeen
te blijft, zal hij ook wel in de waning blijven
wonen.
Het is echter op de zaak vooruitloopen.
De heer Dekker: Daardoor zou er bij de
benoeming van een hoofd der bijzondere
school niet eens een woning disponibel kun
nen zijn.
Hierna sluiting dfer vergadering.
UIT WIERINGERWAARD.
De heer C. Waiboer Azn., alhier, is be
noemd tot heemraad van den polder Wierin-
gerwaard.
„Ik ben bang, dat ik soms wat lastig ben,
Meyer", zei hij met een vriendelijken glim-
lach. „Maar je bent een goeie kerel. Ga nu je
lunch gebruiken. Je hoeft niet voor 4 uur te
rug te komenik slaap altijd na de lunch.
Hier, siteek eens op 1"
Ik nam de sigaar aan met de nederigheid,
die bij mijn rol paste, en volgde den knecht
naar een aangrenzende kamer, waar de tafel
voor mij gedekt was. Ik ben erg gevoelig voor
invfoeden van buitenaf, en ik voelde instinct-
matig een zeker wantrouwen tegen Jozef.
Ik denk, dat hij mij beschouwde als indrin-
ger in een sfeer, waarin zijn invloed waar-
schijnlijk onbegrensd was geweest, en waar
hij ongetwijelfd heel wat had weten op te pik-
ken voor zich zelf.
Hij liet mij aan mijn lunch en ging heen.
Na een heerlijken maaltijd, met een uitste-
kenden rooden wijn, zat ik te genieten van
mijn sigaar en een boek, toen Jozef weer ver
scheen.
„Mevrouw de gravin "crzoekt u beneden te
komenzei hij.
Monica on'tving mij in de huiskamer (het
appartement had twee verdiepingen). Zij was
erg zenuwachtig en had al haar kalmte ver
loren.
„Des," zei ze, „von Boden is hier geweest."
„En?" zei ik gretig.
_„Ik heb niet heel veel sucees gehadi", ging
zij voort. ,,1-k ben erg terneergeslagen, Des,
dat is de waarheid Nooit heb ik den ouden
generaal gezien zooals vandaag. Hij1 is een
ontzettende bullebak en een tyran, maar zelfs
zijn grootste vijand heeft hem nooit van laf-
heid beschuldigd. Maar vandaag, Des, was
de man als gebroken van angst. Hij scheen te
vreezen voor zijn leven en ik had de grootste
moeite iets uit hem te krijgen over jouw ge
val.
Ik tnaalkte een gekscherende opmerkimg over
de ontsnapping uit het hotel gisteravond,
maar hij Bet:
(Word* vwvetgd.)
