Alkmaarsche Courant Vraag en Aanbod. Zater<!;u; 15 October. Uit bet Indlseho ieven. Proylnciaal Nieuws No. 242 1921. Honderd Drie an Twintigste Jaargang. XXIX. Ontwaking. (Vervolg). Toen ilk voor meer da® dertig jaren in In die aankwam, was bet een groote zddzaain- heid wanneer een Inlandsche knaap van meisjes was heelemaal geen sprake de Eu ropeesche school bezocht. Het was trouwens ook zeer inoeilijk, want het schoolgeld, dat niet-Europeanan hadden te betalen, was wel zoo hoog dat alleen de gegoeden en diat wa- ren de Inlandsche hoofdambtenaren, er aan konden denken. En ze deden dit dan ook al leen maar, wanneer ze voor zich zelf de over- tuiging hadden, dat hun zoon het onderwijs zou kunnen volgen. Ze gooiden geen goed geld naar een kwade zaak. Hot spreekt van zelf, dat de weinige In landsche leerlingen dan ook een goed figuur maakiten. Ze behoordeni tot de beste leerlingen Het gevolg hiervan was, dat men dilkwijls kon hooren, dat Inlanders zoo bijzonder begaafd zijn. Meer dan Europeanen, Dat was een praatje. Tegenwoordig vindt men duizenden Inlandsche leerlingen op de scholen en de onderwijzers hebben wel onder- vonden, dat de bevatting van het gros al even normaal is als bij de Europeesche leerlingen. Langen tijd was echter die ijver der Inland- sche leerlingen grooter dan die der Europee sche. Het scheen wel. dat het feit, dat zoo wei- nig Inlanders de school bezochten, hen beter deed begrijpen, waarvoor ze er waren. Ze hadden een doel, wat het gewooe 'kind niet heeft. Een kind gaat naar school, omdat de ouders het willen. Het leert, als het er trek in heeft met plezier en anders, omdat het nu eenmaai moet. Maar het denkit weinig om zijn toekomst. Dat scheen vroeger het I®- landsche kind wfel te doe®, het besefte ook ter- dege, dat de kennis op de Europeesche school verkregem, het zou vexheffen bovan zijn land- genooten. Er zou zoo een betere posiitie voor hem zijn weggelegd. Het hell was gelegen in kennis'van de Hol- landsche taal. Meerderen gingen daamaar haken en de drang werd zoo groOt, dat de deuren der scholen wel geopend moesten worden, dat, de Regeering er zelfs toe moest overgaan Inland sche scholen te openen, waar onderwijs in de Nederlaridsche taal werd gegeven. Dat dit laatste vele Inlanders niet voldoende is, meen ik al eens gezegd te hebben. Zeer juist zien vele Inlanders net in, maar niet alien. Zij willen gelijkheid tusschen Europeanen en In landers en daarvoor willen ze, dat hun kinde- ren tegelijk met die der Europeanen worden opgevoed. N'u gaat het wel in die riehting, doch we zijn pas in het begin. Uit den aard der zaak, kan de regeering nog niet over een voldoend aantal Hoi l andsche onderwijzers beschikken voor al de leerlingen op Java, met ongeveer 30 milliioen inwoners. Op zich zelf is die zucht naar kennis van de Hollandsohe taal een heugelijk feit en we moeten tracfaten in die ridding den menschen ter wille te zijn. Wanneer eenmaai het Hollandsch door de groote volfcsklassen wprdt verstaan ^ri gespro- ken zij het dan' onzuiver Afrikaanders spreken ook niet precies zuiver Hollandsch) dan is er een band' tusschen Nederland en Indie, die niet meer verbroken khn worden. Laat dan Indie maar zelfstaudig worden, zich afscheiden, de gemeenschap tusschen beide landen zal blijven bestaan, de verihou- ding zal zoo gunstig mogelijk zijn en in het belang van beide volken. Dan zal men naar waarhedd kunnen zeg- gen, dat Nederland en Indie onverbreketijk vereenigd zijn. Vroeger werd dat niet zoo begrepen. Men moet niet vergeten, dat en de Oost- Indische Oompagnie te de Staat der Neder- landen de Inlandsche bevolking in hoofdzaak aan zich zelf overliet. En nu is het een' Oos- tersch verschijnsel, dat meerderen en minde- ren verschillende talen spreken. Er is een Hoog-Maleisch en een Laag-Maleisch, den Hoog-Javaansch en een Laag-Javaansch. De mindere zal en mag zich niet bedienen van de taal der meerderen, als hi] deze aanspreefct. Dat zou een bewijs van gebrek aan eerbied1 zijn en daaraan maakt hii zich niet sdhuldig. Zoo zou dus in oudte tijd de Inlander er ook niet gauw toe komen den Nederlander in het Hollandsch aan te spreken, al verstond hij die taal zeer goed1. Ik heb een Javaansch hoofd- ambtmaar gekend1, die als jongelmg te Ne derland was geweest, was voorgesteld gewor- den aan Koning Willem III en diie vrij' vlot Hollandsch sprak. In de societeit sprak hij het dan ook wel met ons. Doch op een goeden dag hoorde ik hem plotselteg overgaan tot het Javaansch. Hi) sprak tot een assiste.nt-resid.ent en die duldde met,* dat een Inlander zich van het Hollandsch bediende. 'Bekrompen, niet waarJa, dat was het ze- ker, maar men kan zeggen, dat de man niet beter wist, of het hoorde zoo. Dat standpunt was gelukkig niet langmeer vol te houden. Tegenwoordig kan geen Eu ropean^ geen bestuursambtenaar het .meer beletten, wanneer een Inlander hem in het Hollandsch aahspreekt. Laat ik er maar bijvoegen, dat ik er van overtuigd ben, dat geen bestuursambtenaar het ook anders zou wenschen, tegenwoordig. De regeering moedigt offitieel het HollandSdi spreken aan en de ambtenaren begrijpen: het voordeel hiervan. Als het getij verloopt, dient men de bafcens te verzetten, niet waar. Welnu, het getij is verloopen en de bakens zijn verzet. Maleiers en Javanen doen duidelijk ken- nen, dat ze zidh niet de minderen der Euro peanen voelen. Dat moet ons verfieugen, al betreuren we het, dat zoo velen het toonen op verkeerde wijze. Doch wat wil men Konden we nog niet heel lang geleden in de Tribune niet lezen. hoe Wijnkoop c.s. hun volgelingen den raad ■aven te breken met beleefdheidsvormen. been „als je blieft" meer te het vervolg. Is het dan te verwonderen, dat dergelijke krankzinnige uittegm ook te Indische maat- schappij worden waargenomen? In net jaar 1914 bezocht ik eens den re gent van Djombang, een waardig en ontwik- keld ambtenaar, die het goed bedoelde voor zijn volk. Hij vertdde me toen, dat hij's mor- gens wel zoo verbaasd had staan kijken, als nog nooit te voren. Een jonge Inlander was bij hem gekomen, had hem de hand toegestoken en gezegd „Dag mijnheer, ik kom eens met u praten." De regent had hem subiet de pendoppo uit- gestuurd. Het jonge menseh kon-terugkomen, wanneer hij weer wist, waar hij stand. Om goed te begrijpen, wat daar gebeurde, heeft men zich maar even voor te stellen, dat een jong, aankomend fclerkje op een provincie- kantoor een wonteg van den Cominissaris der Koningin binnenstapt en zegt: „Zoo, mijn- heer? hoe gaat het met je?" Eigeolijk is het nog veel erger. Als men voor het eerst ih' Indig kwam, had men alle reden om verbaasd1 te zijn over de verschillende vormen van beleefdheid', welke daar worden in acht genomen. We zljh dat hier zoo heel anders gewend. Men neeinit hoed of pet voor elkandex af, of fcniikt elkander vriendcldjk toe. Komen zoons hun ouders tegen, het blijft gewoonlijk bij een knik Slech'te weinigeni nemen dte' hoed; af voor hun vader of moeder. Menigeen weet hier te lamde niets van de plaats, welke men: ouderen en meerdieren: geeft. Men kan zien, dat zoons of dochlers kalm aan de redhter- hand van moeder wandelen ,dat de man ver- zuimt bij het binnen tredien van een' huis zijn vrouw voor te laten gaan. Jongeren' 'sprekeii ouderen tegen op een wijze, die dikwijls stuitend is. Ze men- gen- zich niet zelddn ongewaagd en1 ongepast te de gesprekken der oudereni. Ze zijn dat vaak van hun prilste jeugd gewend. Groote beleefdheid wordt hier wel eens als een bewijs van onderdanlgheid en slaaflschheid be- schouwd. En een- Hollander is wel zoo wars van elke onderdanigheid, dat hij me: zeldcn liever onbeleefd is. Een aangename karaktertrefc is dat niet. Wiji kunnen heusch nog wel eens een lesje De- men bij- dC Oosterltezen, waar het betreft eer bied1 voor dta ouderdom b.v Komt rnqn nu uit deze omgeving in Indig, dan valt natuurlijk het vrschil terdege op. Echtter niet overal in dezeifde mate De la- vanen1 hebben' meer overdrt-fn beleefdheids vormen dan de Maimers en- daardoor komt het, dat de Maleier naar onze meening man- nelijker optreedt dan de Javaan. De Indische Europeanen van dte ouden stempel zeggen echter dat de Maleier brutaler is dan de Ja vaan. Wio ua vete jaren in de Javaansche lan- den te hebben verkeerd met ech te Maleiers te doenl krij'gt of met Madoereezen komt al heel gauiw tot deze conclusie. Toch heeft hij onge- lijk. Van' bnitaliteit is geen sprake. Er is verschi l in beleefdheidsvormen1 en dat kan niet ontkent worden een Maleier was steeds meer zelfbewust dan de zoovele eeuwen door zijn vorsten verdrukte Javaan. Ik zal u meedeelen hoe het dan was in den goeden oudte tijd. Tegenwoordig gaat het dikwijls heel anders. Mioet een Javaan U spreken, hij zal niet nalaten gehurkt de voargalerij hitmen .te ko men1. Verzoekt -ge hem naderbij te komen', hij doet dat gehurkt. Zoo blijft hij: zitten, tot ge hem verlof tot spreken' geeft. En als ge meent hem te moeten laten wachten, dan heeft hij daartoe wel den tijd. Het is wel gebeurd, dat Inlandsche hoofden hun ondergeschifcten1 niet urenv maar dagen lieten wachten. Op de h'oofdplaatsen behioeft men dat te genwoordig heusch niet meer te probeeren. Wat maar heel goed is. Ge wandelt op een land- of bergweg en' komt een Javaan tegen-. Hij zal niet nalaten zijn iioppi' (zonnehoed) af te nemen' en- -ge hurkt aan dte weg te gaan' zitten, tot ge voorbij zijt. Zit hij te paard, ge kunt er zeker van zijn, dat -hijl reeds een 50 meter van U af afstijgt, zijin paard biji den' teugel zijwaarts voert en dan gehurkt blijft wachten, tot ge eenige schreden 'gepasseerd zijt. Voert zijn1 weg hem langs de wonteg van een aimbtteaar, een resident of regent, hij pas- seed: niet te paard, maar met het dier aan dte teugel'. - In het btenenland kan men' dat tegenwoor dig nog wel zien, doch in de drukke steden gaat dat niet meer. 'Daar is men zelfs al zoo geemancipeerd1, dat dfe grenzen tusschen be leefdheid en onbeschoftheid reedls lang over- schreden Zijn en het niet zelden gebeurt, dat een Javaan bij- het passeeren van een1 Europe- aan op den grand spuwt, hetgeen een 'bewijs is van diepe minachting. Zal een Oosterlteg iemand aanspreken, dan doet -hij dit niet, alvorens een sembah (groet) gebracht te hebben. iDaartoe legt hij de h'andpaltnen tegen elkander en ihrengt on- der het maken' van een diepe bulging de han- den aan het voorhoofdi, zeggende: minta per- missie (Ik vraag verlof). Komen twee Javanen elkander tegen', en willen ze elkander begroeten, dan dben.ze dit onder vele plichtplegingeu. Ze steken na een setebiah elkander beide handen: toe en: strijken el'kaar dan over de handen, waaroa ze de eigen handte weer aan het voorfioofd bren- gen. iDCze wijize van groeten- heb ik altijd heel wat hygiteischer gevonden dan het kussen, dat biji ons vriend'temen doen en te vele lan- den zelfs- vrienden. Trouwens Inlanders 'kussen niet, zooals wiji De mioedfer besnuffelt feitelijk h-aar lievelte-g even. Otok niet meer dan- even. Nu een fcletee vertoonteg. 'Het is Europeesch NSeuwjaar. Voor ons een groote dag. 'De iMohammedanen' -hebben hun eigen NHeuwj aar, hetwel'k door vele Europe anen wel eens wordit verward' met het einde der vasten (babis poeasa.) Dit is toch iets anders. iHlet is dan' ons Nieuwjaar. Ik ben te imlijn voorgalerij1 igezeten, nadat natuurlijk de ge- lukwenschen „eni famille" gewisseld zijn Daar verschijnt de huisjongen. De dijongos, zooals hij altijidi genoemd wordt. Hi} huhkt naas-t me neer en- begiint zijn ge- lufcwensch. Wiainneer men' hem laat uitspre- ken, komt erjiaast geen eind aan. Hij wenscht me toe: "gezondheid, rijkdbm, traktementsver- hooging, gelufc, veel kihderen, promotie, dat de kindereni goed! mogen groeien1, de meisjes een man zuljjen' fcrijigen, de jongens een goede vrouw, dat mijn vrouw 'gezond' mag blijven, d'at hij' zelf lang te mijn dienst mag zijn, enz., enz. enz. En alien wtoudlt geandonseerd aan toean Allah. Allah- moet roor dat alles am- gen. Ik -bedank hem maar en- hij verdwijnt te de richring van- mijn vrouiw, die hetzelfde te hoo ren krijgt Dan komen de lebon. de koetsier, de baboe, de ko'kkin en wie daar meer in inijn dienst zijn en allto zullen hetzelfde afdraaien. Is alles afgeloopen, dan kom ik n'aituurlijk zelf in actie en deel de fooite uit. De menschen doen het daarom wel inlet, maar ze verwachten toch niet anders. Dit alles lijjkt nu veel op slaafschheid te- genover den Europeaan1. Toch is 'het dit niet zooals reeds blijkt uit het feit, dat kinderen tegenover hun ouders niet anders doen. Men moet niet dfenken, dat een regent zijn zoon anders tot zich z>et komen dan gehurkt, dat die zoon zal spreken, wanneer de vader geen verlof daartoe geeft. Ik was jaren' gele den commissaris van een l'eenbank in Banjoe- mas. Dteze bank deed goed! werk dioor zaaipa- die te verstrekken tegen niet te hooge kosten en zoo de bevolking minder afhankelijk te maken vani dte Chineezen. Voorzitter van die bank was de resident, vice-voorzitter de re gent, ihesaurier was de patih, de zoon van den regent, toen een' man van ruim 40 jaar. Thans is hij zijh vader als regent opgevolgd'. De vergadteriugien van1 het bestuur weraen steeds gehoudte te1 dte pendoppo van den oudte regent, maar dan kon men steeds het volgendte zien. Wij zaten natuurlijk op stoe- len aan1 een Jange tafel, doch in een hotek der pendoppo zat op 'n matje de thesaurier. De ze mocht niet zoo maar met zijn vader man 6te tafel zitten. Zoo beraadislagen ging na tuurlijk niet en de resident begon dan ook al tijd met tot dte' regent te zeggen: „Adipatti, (later werd hij pangeran of vorst) U vindt het zeker wel goed, wanneer de patih ook op een- stoel plaats neemt -aan die tafel." Dat werd dlan natuitriijk goed' gevonden. De lezer zal hieruit ziai eenigszins een beeld kunnen' vormen van de beleefdheidsvor men daar te het verre Oosten hij' zal wel wil len toegeven, dat het heel anders gaat dan hier te' dat het in' het 'begin op ons een eenigs zins pijhlijken indruk maakt. Er verandert veel, wat de oude oonservatle- ven niet naar den1 zin is. Net als bij ons. Zoo was die regent van Banjoemias jartn geleden er niets over te spreken, dat Javanen officier konden- worden, want dat zou tot ge volg hebben, dlat zoote officier hem rechbop- staandte sakeerde en niet meer hurkte. 'De wereld valt 6ij zoo iets wel te elkaar. Het is goed, dat er veel verandert. Een maatschap-pij, dite verstart te oudte vormen is een dood lichaam, waarmee niets te begtenen is. Toch hebben die verandtertegen een- scha- duwzijde en wel deze, dat ze 'aanvankel'ijk wei nig begrepen- worden en derhialve aanleiding gcven' tot lompheid1, hrutaliteit, ongebondten- heid. Arnhem. A. v. W. (••en dlenata«E biedlHg Jb. HARTLAND. Koningsweg B 69, Handel in 2e handsck Kinderwagais, Sport- karren, Ledfkanten, Bedden, enz. KOnINGS- WEO B 69 naast Klaas Verwer lste KWAL'ITEIT STRAATBEZEM'S, Borstelwerk, Zeemleer, Spunsen, Dwell en, koopt u aan ihet bekende adres H'EKELSTR. C 10. P. W. N. NAP, Borsteltnaker. Ziet niet naar de prijzen maar let op de kwalitelt. J. H. JONG'ED'IJK, rietwerker, Laat 6, Alkmaar, HET ADRES VOOR HG- en RrETENSTOE'LEN, grof en fijn Manden- werk. Goedkoopst adres voor Wiegen. Be- leefd aanbevelend. Wij maken uwe emaille- en1 aluminium- pannen en ketels als nieuw door het onder- zetten- van Aluminiumbodems. Deze roes-ten niet en zijn niet duurd-er dan blik. Vlugge be- handeling. Neemt proef. H. GRlOEBE, Ko- per- en -Blikslager, Langestraat 76. TE KOOP: Een CYLINDER SCHRIJF- BUREAU, in goeden staat. Te bevragen bij C DE BOER Wz. te Zuid-Scharwoude. TE KOOP, voor spotprijs, een so-lied EI- KEN BUFFET en dito SALONTAFEL Moet weg. Achterd-am 8. Voordrachten en Cabaretliedjes, Komische Pantomimes, enz. Bruilofts- en Feestartikelen in zeer groote keuze. Pas ontvangen nieuw aodrt Bloempotomhulsels- en Kunetbloemen. Beleefd aanbevelend, J. KOENOT. Hekelstraat 8. TE KOOP: Een zoo goed als nieuw FORNUIS. Heemraadstraat No. 1. TE KOO-PEen best 2-perso-ons VEEREN- BED en een eenpersoocs KAPOKBED, beide compleet, bij G^STROCTCER^Nieuwlandi««ing^l. Mooie soliede VULHAARD, met fijne majolica Tegelplaat, ter overname aangebo- den. Te bevragem Smederij, Schoutenstraat No. 15. In- en verkoop van alle soorten Fless'chen, Kruiken, Glazen, Pottten om baring en der gelijke in te maken-. K. VAN THIJN, Groot Nieuwland. TE KOOP: Twee te goeden staat zijnde SCHEEKSTOELEN. A. WESSELS, Koorstraat, Alkmaar. TE KOOP: Een in goeden staat zijnde KACHEL (Johanna) met pijpen en plaat voor 20, alsmede een TAFELSTOEL. Adres: 2e Landdwarsstraat No. 12. Nieuw model KINDERWAGEN TE KOOP, zoo goed als nieuw. Te bevragen Visscherslaan 20. Zware KACHELPIJPEN (gepolijst) k f 2 ner Meter, ELLEBOGEN en andere benoo- digdheden. Zeer billijk, Opmeten en gratis thuisbezorgd. Raaksje 7, bij de IJzerfabriek. WIE DOET HET NA. Heeren Rijgbot- tines 4.50, Dames Moliteres 4, Jongens- fietsschoenen' 2.-50, Meisjes schoenen 2.50 SoTdatenscboenien! 2.50, nieuwe schoen'en met dubbele zoolen 5 met waterkap, bij D. MULDER, Laat, No. 32 naast IJeco. TE KOOPEen beste KACHEL met Pijpen en Beun, bij K. DUIF Sz. te St. Pancras. TE KOOP: 8000 duizend pond best HOOI en 4000 pond best HOOI. Adres te bevragen bureau van dit blad. TE KOOP: Een goed onderhouden KIN DERWAGEN. Adres bureau van dit blad. KACHEL TE KOOP: Goed onderhoudaa VUL- KACHEL. Dijkgraafstraat 9 bij de Tienenwal. Voorziet u voor de regen en kou. Nieuwe lange lies- en kniegummiwaterlaarzen merk U. elk paar onder garantie, Gummijassen en Oliejassen, Soldatenschoen 2.50 per paar bij. D. MULDER, Laat No. 32, naast IJsco. TE KOOP AANGEBODEN: Een STU- DIE-PIANO (zwarte). Te bezichtigen Noor- derkade 62, Alkmaar. KA'CH'E LPXJ'PEN de echte gepolijste pij pen voor 2 de meter. Beleefd aanbevelend J. J. WIEBBS, Sliksteeg 11. OPRUIMING van een heele partij VUL- KAGHEL'S (systeem Godin) zwart en nik- kel voor den laagat mogelijken prijs. Verder 2e hands kachels. Godin- en Couvinkachels. Jb. VAN DER HOEK, smederij, Achterstr. Ontvangen de pracht Boxkalf Damesband- schoenen- 4.50 per paar; bruine Heeren- pantoffels en bruine Dames Moliteres, zoo- lang de voorraad strekt 5.50 bij D. MUL- DE'R, Laat No. 32, naast IJsco. UIT EOMOND-BINNEN. De Raad vergaderde Vrijdagmiddag ten 3 ure. Afwezig wethouder Groot. In verband met een schrijven van B. en W. van Alkmaar inzake aansluiting bij het abat toir en de missieve van Ged. Staten over deze materie zeide de voorzitter, dat B. en W. het't beste oordeelden om reeds nu tot aansluiting bij Alkmaar te besluiten. Voor de guneente is dit het voordeeligst. De heer Dekker vroeg hoe de voorzitter de hooge kosten van eigen keuringsdienst had berekend. Spr. meende, dat aan Alkmaar 5500 betaald moest wordte. Spr. meende, dat de vorige burgemeester een begrooting had gemaakt waarbij het ingericht op eigen grondslag veel goedkooper zou wordte. De voorzitter betoogde het tegendeel, waarop de heer Dekker verklaarde er de voorkeur aan te geven bij. Alkmaar aan te sluiten. Op een vraag deelde de voorzitter nog mo de, dat een noodslachting in de gemeente mocht geschieden. De heer Dekker hoopte nog d-at huisslach- tingen waren uiigesloten. De heer Noort hoopte dit niet. De voorzitter veronderstelde van niet. De heer Apeldoorn hoopte niet, dat ear een besluit werd genomen. Spr. wen&chte een on- ,derzoek naar de kosten van een centrale slachtplaats aan den Hoef. Wanneer Eg- mond aan Zee verstandig is, dan zal deze ook een centrale slachtplats in den Hoef willen. De voorzitter wees op het schrijven van Ged. Staten. De heer Apeldoorn was overtuigd dat op grond van de Troonrede, wanneer aange- toond kon worden, dat een centrale slacht plaats goedkooper was, wel te bereiken was, dat men een centrale moch't stichten. Spr. \w1de ook overleg met de slagers. De voorzitter meende. dat het bezwaar voor de slagers alleen op het transport be- rustte Spr. was overtuigd, dat de aansluiting bij Alkmaar goedkooper was. Met 1 Januari treed't de verordening vermoedelijk in wer- king. Spr. deelde nog med'e, vernomen te hebben. dat B. en W. van Bergen, op grond van de groote finaocieele voordeelen, beslo- ten had den raad voor te stellen. bij Alk maar aan te sluiten. Het leek spr. vechten te- "•en de Bierkade, om tegen Ged. Staten te te gaan. De heer Apeldoorn wilde dit toch wel, wanneer het de gemeente Voordeelen zou ge ven De voorzitter wilde de zaak nog wel on- derzoeken. De heer Grie stelde voor om geen tijd meer te verspillen en maar bij Alkmaar te gaan. De voorzitter wilde nog trachten te be- spoedigen, dat Egmond aan Zee zich uit- spreekt. Besloten werd om de conference met het bestuur van de Oningepolderde Landen te stellen op Woensdagmid'dag a s. te 2 uur. De heer Orie zou dan niet komen. De raad wordt steeds versteld. De voorzitter had spijt van het verstellte en zou dit niet meer doen. Ged. Staten verzochten imlichtingen mzake aans'uiting bij de Waterleiding te Egmond aan Zee. De voorzitter deelde mede, dat de directeur van het -Prov. Waterleidinghedrijf de kosten berekend had op 77000. Voor 300 gezin- nen zou dit 34.30 per gezin kosten., Aan sluiting van den Hoef zonder Egmond-iBin- nen is wel mogelijk, doch dit zou alleen mo gelijk worden wanneer Egmond aan Zee aan de bewoners leverde. Wanneer op het voorstel van de provinde wordt ingegaan, dan kan Egmond-Binnen Ook water krijgen. De heer Noort was overtuigd, dat de meerderheid in Egmond-Binnen geen water leiding wilde. De heer Orie zeide, dat er ook velen zijn, die het wtel willen. Velen hebben slecht wa ter. De voorzitter vroeg of de raad B. en W. de kosten wilde toekennen voor een rapport van andere zijde. De heer Apeldoorn wilde dan eerst een Hist doen circuleeren wie wilde aansluiten. De heer Dekker herinnerde er aan, dat Le- febre ernstig gewaarschuwd had tegen aan sluiting bij de provincie. De heer Apeldoorn betoogde, dat de pro vincie er wel uitslaat wat er in zit. De heer Noort wilde eerst de gemeentenaj- ren polsen. De voorzitter gevoelde er niets voor ooi de kiesvereeniging er in te mengen. Spr. was er wel voor om en lijst te laten rondgaan. De heer Apeldoorn wilde gedurende twse weken in Egmond-Binnen en in Egmond aan den Hoef lijsten ter teekening laten liggen. De heer Dekker betoogde, dat de gemeen te bij brand de eerste belanghebbende was. De voorzitter betoogde de wenschelijkheid v-r. »en onderzoek naar de kosten voor h«t rondgaan van de lijst. De heer Dekker deed daartoe het voorsteL Spr. meende, dat de directeur van het prov. waterleidinghedrijf, zwendel tegen de ge- meemle heeft pogen te plegen. Het voorstel van den heer Dekksr w«r3 aangenomen. De commissie uit de burgerij verzocht Dog ma a Is tot erkenning te besluiten. B en W. stelden voor om niet tot erken ning te besluiten. De heer Orie kon het te het leven roepen der commissie best begrijpen1. Spr. meende, dat de schrijver, die den raad over -het nieu we raadhuis en de waterleiding becritiseer- de. niet in die commissie behoort. Desniette- min zijn do kosten te hoog en spr. wilde d« kosten nroeentsgewijze verminderen. De voorzitter betoogde de ocunogelijkheid daarvan Het kohier was- reeds vastgesteld. De heer Orie veronderstelde. dat er zekrr t 12000 zou wegblijven. Spr. m-oet 60 beta- ten en kan daardoor geen wtoterjas koopen. De nrocressie heeft jaren lang niet gedeugd. De werklieden en de klcine bouwertjes zijn in hun aanslagen verdubbeld en de hooge inkomsten zijn hetzelfde gebleven. Spr. be- toop-de nog heftig tegen den heer Noort, daft hii niet moest rondstrooien dat de raad het <r#>weten heeft. Niemand is te hoog in zijn inkomen "eschat, doch slechfs de marnen als <te koof Noort konden weten, dat de bedragen 7^o kon'T znuden worden Dp v-orzitter verzocht den heer Orie niet zoo heftig pmoonliik te worden, waarop het voorstel van B en W. werd aangenomen. In behandeling kwam een schrijven van het comite van overheidsperaoneel. Werd voor kennisgeving aangenomen. p. Een verzoek van de R. K. Volksibond om des morgens wanneer godsdienstoefente- gen worden gehouden de straten te veriidhten. De voorzitter betoogde diat er geen bezwaar zou zijn wanneer men geweten nad wanneer het des morgens don'ker was. De Orie zeide, d'at het de bedoellng is dit op Zon- en' Feestdagen te d'oen. De Voorzitter meende, dat dit geen bezwaar op zou leveren, waarop aldus werd besloten. q. Een verzoek van de R. K. Woningbouw- vereenigteg om boomen roor de 6 woningen te planten. De voorzitter meende dat er geen bezwaren bestaan om de boomen binnen de hekken te plaatsen. Beslotte werd1 14 boompjes te planten en dit deze herist te doen, r. Een schrijVen van Ged. Staten houdende een aanmerking op het reglement van het B. A. De voorzitter deed' mededeeling van de aanmeridngen. Besloten werd daaraan tege- moet te komen, s. Een schrijven van B. en W. van Alk maar houdende sympathiebetuiging met het uitdiepen der Hoevervaart. De voorzitter zeide dat Alkmaar alle hulp heeft toegezegd en ook reeds bezig is, de wa- terwegen naar Alkmaar te verboteren. De wenk was gegeven een commissie uit te laten maken wie de eigenaar is en voorstellen te doen welke verbeteringen aangebracht moe ten worden. Spr. wil een van de schipperbond de op- zichter en deskundige van Alkmaar in de commissie. De heer Apeldoorn veronderstelde dat wel moeilijk uit te maken zal zijn wie de eigenaar is. De heer Dekker zeide, dat al jaren over de zaak is gediscuseerd. Spr. wil er bij Ged. Staten op aandringen om te bepalen, dat het werk geschied-t voor rekening van de betrok- ken gemeenten. Spr. wil als Egmond aan Zee er buiten blijft van hetgeen voor Egmond aan Zee ge- lost wordt dubbel tarief nemen. Spr. is voor het instellen van de commissie. 'E>e heer Orie dacht dat de vorige voorzit ter de zaak maar blauw blauw had gelaten. De commissaris en de griffier toandeti zidi wel bereid voor medewerking. 'De heer Dekker meende, dat de commissaris er te corpulent uitzag om zijn hoofd- daarover moeilijk te maken. Spr. had met den vorige burgemeester zelf gewerkt voor een o-plossing doch de fout ligt in Haarlem. Tot het instellen der commissie werd beslo ten. Het woord was aan den heer Dekker om verslag over de rekening van 1920 uit te bren- gen. De rekening van het B. A. was in orde bevonden. Inzake de gemeenterekening wees spr. er op dat de vorige administrateur ond'anks zijn verplichting, vanaf de oprichting geen per- sioenbijdrage had gestort. De commissie stelt voor dit van hem als- nog te vorderen. Voorts kwam er een post voor van 108.50 van een timmerman voor het in orde maken van de woning die de vo rige secretaris betrok. Er zijn dingen ge-v beurd, die niet in orde zijn. Spr. had be zwaar tegen het maken van een schoorsteen- mantel en van een pomp, die ook een reke ning van den loodgieter tengevolge heeft ge- had van 90.Voorts was 10.uitge- troldcen voor het ledigen van diens privaat wat gratis zou geschieden. Ook heeft hij ruiteni laten makeni de op zijn rekening hoorde®. Vooris was er een post van f 100 door de heer Kooymans op de begrooting geplaatst, voor werkzaamheaen die met 10.— betaald waren. fcfij heeft misbruik gemaakt van de goedheid van den voorzitter en den wethou der. De heer de Wit zeide, d'at de schoorsteen was goed'gekeurd. Het andere niet. De heer Dekker vroeg wie de aansprakelijke persoon was voor het ficihtvaardig teekenen der mandaten. 'De heer Orie meende, dat het bestek van den opziditer wel beter omschreven mag wor- ddn. De secretaris had ook gordijnen lamnen ophangen voor rekening van de gemeente. De voorzitter was van plan de bestekken in den raad te brengen. Spr. vond1 ook d'at de heer Kooymans mis- bruikvan vertrouwen had gemaakt. Een wet houder dient echter niet te teekenen, omdat de burgemeester geteekend heeft. Hij dient na te gaan wat hij teekent. De heer Apeldoorn meesde, dat B. m W.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1921 | | pagina 9