Alkmaarsche Courant
Vraag en Aanbod.
Zater<!;u; 15 October.
Uit bet Indlseho ieven.
Proylnciaal Nieuws
No. 242 1921.
Honderd Drie an Twintigste Jaargang.
XXIX.
Ontwaking.
(Vervolg).
Toen ilk voor meer da® dertig jaren in In
die aankwam, was bet een groote zddzaain-
heid wanneer een Inlandsche knaap van
meisjes was heelemaal geen sprake de Eu
ropeesche school bezocht. Het was trouwens
ook zeer inoeilijk, want het schoolgeld, dat
niet-Europeanan hadden te betalen, was wel
zoo hoog dat alleen de gegoeden en diat wa-
ren de Inlandsche hoofdambtenaren, er aan
konden denken. En ze deden dit dan ook al
leen maar, wanneer ze voor zich zelf de over-
tuiging hadden, dat hun zoon het onderwijs
zou kunnen volgen. Ze gooiden geen goed
geld naar een kwade zaak.
Hot spreekt van zelf, dat de weinige In
landsche leerlingen dan ook een goed figuur
maakiten. Ze behoordeni tot de beste leerlingen
Het gevolg hiervan was, dat men dilkwijls kon
hooren, dat Inlanders zoo bijzonder begaafd
zijn. Meer dan Europeanen,
Dat was een praatje. Tegenwoordig vindt
men duizenden Inlandsche leerlingen op de
scholen en de onderwijzers hebben wel onder-
vonden, dat de bevatting van het gros al even
normaal is als bij de Europeesche leerlingen.
Langen tijd was echter die ijver der Inland-
sche leerlingen grooter dan die der Europee
sche. Het scheen wel. dat het feit, dat zoo wei-
nig Inlanders de school bezochten, hen beter
deed begrijpen, waarvoor ze er waren. Ze
hadden een doel, wat het gewooe 'kind niet
heeft. Een kind gaat naar school, omdat de
ouders het willen. Het leert, als het er trek
in heeft met plezier en anders, omdat het nu
eenmaai moet. Maar het denkit weinig om
zijn toekomst. Dat scheen vroeger het I®-
landsche kind wfel te doe®, het besefte ook ter-
dege, dat de kennis op de Europeesche school
verkregem, het zou vexheffen bovan zijn land-
genooten. Er zou zoo een betere posiitie voor
hem zijn weggelegd.
Het hell was gelegen in kennis'van de Hol-
landsche taal.
Meerderen gingen daamaar haken en de
drang werd zoo groOt, dat de deuren der
scholen wel geopend moesten worden, dat, de
Regeering er zelfs toe moest overgaan Inland
sche scholen te openen, waar onderwijs in de
Nederlaridsche taal werd gegeven. Dat dit
laatste vele Inlanders niet voldoende is, meen
ik al eens gezegd te hebben. Zeer juist zien
vele Inlanders net in, maar niet alien. Zij
willen gelijkheid tusschen Europeanen en In
landers en daarvoor willen ze, dat hun kinde-
ren tegelijk met die der Europeanen worden
opgevoed.
N'u gaat het wel in die riehting, doch we
zijn pas in het begin. Uit den aard der zaak,
kan de regeering nog niet over een voldoend
aantal Hoi l andsche onderwijzers beschikken
voor al de leerlingen op Java, met ongeveer
30 milliioen inwoners.
Op zich zelf is die zucht naar kennis van
de Hollandsohe taal een heugelijk feit en we
moeten tracfaten in die ridding den menschen
ter wille te zijn.
Wanneer eenmaai het Hollandsch door de
groote volfcsklassen wprdt verstaan ^ri gespro-
ken zij het dan' onzuiver Afrikaanders
spreken ook niet precies zuiver Hollandsch)
dan is er een band' tusschen Nederland en
Indie, die niet meer verbroken khn worden.
Laat dan Indie maar zelfstaudig worden,
zich afscheiden, de gemeenschap tusschen
beide landen zal blijven bestaan, de verihou-
ding zal zoo gunstig mogelijk zijn en in het
belang van beide volken.
Dan zal men naar waarhedd kunnen zeg-
gen, dat Nederland en Indie onverbreketijk
vereenigd zijn.
Vroeger werd dat niet zoo begrepen.
Men moet niet vergeten, dat en de Oost-
Indische Oompagnie te de Staat der Neder-
landen de Inlandsche bevolking in hoofdzaak
aan zich zelf overliet. En nu is het een' Oos-
tersch verschijnsel, dat meerderen en minde-
ren verschillende talen spreken. Er is een
Hoog-Maleisch en een Laag-Maleisch, den
Hoog-Javaansch en een Laag-Javaansch. De
mindere zal en mag zich niet bedienen van de
taal der meerderen, als hi] deze aanspreefct.
Dat zou een bewijs van gebrek aan eerbied1
zijn en daaraan maakt hii zich niet sdhuldig.
Zoo zou dus in oudte tijd de Inlander er ook
niet gauw toe komen den Nederlander in het
Hollandsch aan te spreken, al verstond hij die
taal zeer goed1. Ik heb een Javaansch hoofd-
ambtmaar gekend1, die als jongelmg te Ne
derland was geweest, was voorgesteld gewor-
den aan Koning Willem III en diie vrij' vlot
Hollandsch sprak. In de societeit sprak hij
het dan ook wel met ons. Doch op een goeden
dag hoorde ik hem plotselteg overgaan tot
het Javaansch.
Hi) sprak tot een assiste.nt-resid.ent en die
duldde met,* dat een Inlander zich van het
Hollandsch bediende.
'Bekrompen, niet waarJa, dat was het ze-
ker, maar men kan zeggen, dat de man niet
beter wist, of het hoorde zoo.
Dat standpunt was gelukkig niet langmeer
vol te houden. Tegenwoordig kan geen Eu
ropean^ geen bestuursambtenaar het .meer
beletten, wanneer een Inlander hem in het
Hollandsch aahspreekt.
Laat ik er maar bijvoegen, dat ik er van
overtuigd ben, dat geen bestuursambtenaar
het ook anders zou wenschen, tegenwoordig.
De regeering moedigt offitieel het HollandSdi
spreken aan en de ambtenaren begrijpen: het
voordeel hiervan.
Als het getij verloopt, dient men de bafcens
te verzetten, niet waar.
Welnu, het getij is verloopen en de bakens
zijn verzet.
Maleiers en Javanen doen duidelijk ken-
nen, dat ze zidh niet de minderen der Euro
peanen voelen.
Dat moet ons verfieugen, al betreuren we
het, dat zoo velen het toonen op verkeerde
wijze.
Doch wat wil men Konden we nog niet
heel lang geleden in de Tribune niet lezen.
hoe Wijnkoop c.s. hun volgelingen den raad
■aven te breken met beleefdheidsvormen.
been „als je blieft" meer te het vervolg.
Is het dan te verwonderen, dat dergelijke
krankzinnige uittegm ook te Indische maat-
schappij worden waargenomen?
In net jaar 1914 bezocht ik eens den re
gent van Djombang, een waardig en ontwik-
keld ambtenaar, die het goed bedoelde voor
zijn volk. Hij vertdde me toen, dat hij's mor-
gens wel zoo verbaasd had staan kijken, als
nog nooit te voren.
Een jonge Inlander was bij hem gekomen,
had hem de hand toegestoken en gezegd
„Dag mijnheer, ik kom eens met u praten."
De regent had hem subiet de pendoppo uit-
gestuurd. Het jonge menseh kon-terugkomen,
wanneer hij weer wist, waar hij stand.
Om goed te begrijpen, wat daar gebeurde,
heeft men zich maar even voor te stellen, dat
een jong, aankomend fclerkje op een provincie-
kantoor een wonteg van den Cominissaris der
Koningin binnenstapt en zegt: „Zoo, mijn-
heer? hoe gaat het met je?"
Eigeolijk is het nog veel erger.
Als men voor het eerst ih' Indig kwam, had
men alle reden om verbaasd1 te zijn over de
verschillende vormen van beleefdheid', welke
daar worden in acht genomen.
We zljh dat hier zoo heel anders gewend.
Men neeinit hoed of pet voor elkandex af, of
fcniikt elkander vriendcldjk toe. Komen zoons
hun ouders tegen, het blijft gewoonlijk bij een
knik Slech'te weinigeni nemen dte' hoed; af
voor hun vader of moeder. Menigeen weet
hier te lamde niets van de plaats, welke men:
ouderen en meerdieren: geeft. Men kan zien,
dat zoons of dochlers kalm aan de redhter-
hand van moeder wandelen ,dat de man ver-
zuimt bij het binnen tredien van een' huis zijn
vrouw voor te laten gaan.
Jongeren' 'sprekeii ouderen tegen op
een wijze, die dikwijls stuitend is. Ze men-
gen- zich niet zelddn ongewaagd en1 ongepast
te de gesprekken der oudereni. Ze zijn dat
vaak van hun prilste jeugd gewend. Groote
beleefdheid wordt hier wel eens als een bewijs
van onderdanlgheid en slaaflschheid be-
schouwd. En een- Hollander is wel zoo wars
van elke onderdanigheid, dat hij me: zeldcn
liever onbeleefd is.
Een aangename karaktertrefc is dat niet.
Wiji kunnen heusch nog wel eens een lesje De-
men bij- dC Oosterltezen, waar het betreft eer
bied1 voor dta ouderdom b.v
Komt rnqn nu uit deze omgeving in Indig,
dan valt natuurlijk het vrschil terdege op.
Echtter niet overal in dezeifde mate De la-
vanen1 hebben' meer overdrt-fn beleefdheids
vormen dan de Maimers en- daardoor komt
het, dat de Maleier naar onze meening man-
nelijker optreedt dan de Javaan. De Indische
Europeanen van dte ouden stempel zeggen
echter dat de Maleier brutaler is dan de Ja
vaan. Wio ua vete jaren in de Javaansche lan-
den te hebben verkeerd met ech te Maleiers te
doenl krij'gt of met Madoereezen komt al heel
gauiw tot deze conclusie. Toch heeft hij onge-
lijk. Van' bnitaliteit is geen sprake. Er is
verschi l in beleefdheidsvormen1 en dat kan
niet ontkent worden een Maleier was steeds
meer zelfbewust dan de zoovele eeuwen
door zijn vorsten verdrukte Javaan.
Ik zal u meedeelen hoe het dan was in den
goeden oudte tijd. Tegenwoordig gaat het
dikwijls heel anders.
Mioet een Javaan U spreken, hij zal niet
nalaten gehurkt de voargalerij hitmen .te ko
men1. Verzoekt -ge hem naderbij te komen', hij
doet dat gehurkt. Zoo blijft hij: zitten, tot ge
hem verlof tot spreken' geeft. En als ge meent
hem te moeten laten wachten, dan heeft hij
daartoe wel den tijd. Het is wel gebeurd, dat
Inlandsche hoofden hun ondergeschifcten1 niet
urenv maar dagen lieten wachten.
Op de h'oofdplaatsen behioeft men dat te
genwoordig heusch niet meer te probeeren.
Wat maar heel goed is.
Ge wandelt op een land- of bergweg en'
komt een Javaan tegen-. Hij zal niet nalaten
zijn iioppi' (zonnehoed) af te nemen' en- -ge
hurkt aan dte weg te gaan' zitten, tot ge
voorbij zijt.
Zit hij te paard, ge kunt er zeker van zijn,
dat -hijl reeds een 50 meter van U af afstijgt,
zijin paard biji den' teugel zijwaarts voert en
dan gehurkt blijft wachten, tot ge eenige
schreden 'gepasseerd zijt.
Voert zijn1 weg hem langs de wonteg van
een aimbtteaar, een resident of regent, hij pas-
seed: niet te paard, maar met het dier aan dte
teugel'. -
In het btenenland kan men' dat tegenwoor
dig nog wel zien, doch in de drukke steden
gaat dat niet meer. 'Daar is men zelfs al zoo
geemancipeerd1, dat dfe grenzen tusschen be
leefdheid en onbeschoftheid reedls lang over-
schreden Zijn en het niet zelden gebeurt, dat
een Javaan bij- het passeeren van een1 Europe-
aan op den grand spuwt, hetgeen een 'bewijs
is van diepe minachting.
Zal een Oosterlteg iemand aanspreken,
dan doet -hij dit niet, alvorens een sembah
(groet) gebracht te hebben. iDaartoe legt hij
de h'andpaltnen tegen elkander en ihrengt on-
der het maken' van een diepe bulging de han-
den aan het voorhoofdi, zeggende: minta per-
missie (Ik vraag verlof).
Komen twee Javanen elkander tegen', en
willen ze elkander begroeten, dan dben.ze dit
onder vele plichtplegingeu. Ze steken na een
setebiah elkander beide handen: toe en: strijken
el'kaar dan over de handen, waaroa ze de
eigen handte weer aan het voorfioofd bren-
gen. iDCze wijize van groeten- heb ik altijd heel
wat hygiteischer gevonden dan het kussen,
dat biji ons vriend'temen doen en te vele lan-
den zelfs- vrienden.
Trouwens Inlanders 'kussen niet, zooals wiji
De mioedfer besnuffelt feitelijk h-aar lievelte-g
even. Otok niet meer dan- even. Nu een fcletee
vertoonteg.
'Het is Europeesch NSeuwjaar. Voor ons een
groote dag. 'De iMohammedanen' -hebben hun
eigen NHeuwj aar, hetwel'k door vele Europe
anen wel eens wordit verward' met het einde
der vasten (babis poeasa.) Dit is toch iets
anders.
iHlet is dan' ons Nieuwjaar. Ik ben te imlijn
voorgalerij1 igezeten, nadat natuurlijk de ge-
lukwenschen „eni famille" gewisseld zijn
Daar verschijnt de huisjongen. De dijongos,
zooals hij altijidi genoemd wordt.
Hi} huhkt naas-t me neer en- begiint zijn ge-
lufcwensch. Wiainneer men' hem laat uitspre-
ken, komt erjiaast geen eind aan. Hij wenscht
me toe: "gezondheid, rijkdbm, traktementsver-
hooging, gelufc, veel kihderen, promotie, dat
de kindereni goed! mogen groeien1, de meisjes
een man zuljjen' fcrijigen, de jongens een goede
vrouw, dat mijn vrouw 'gezond' mag blijven,
d'at hij' zelf lang te mijn dienst mag zijn, enz.,
enz. enz. En alien wtoudlt geandonseerd aan
toean Allah. Allah- moet roor dat alles am-
gen.
Ik -bedank hem maar en- hij verdwijnt te de
richring van- mijn vrouiw, die hetzelfde te hoo
ren krijgt
Dan komen de lebon. de koetsier, de baboe,
de ko'kkin en wie daar meer in inijn dienst
zijn en allto zullen hetzelfde afdraaien. Is
alles afgeloopen, dan kom ik n'aituurlijk zelf
in actie en deel de fooite uit.
De menschen doen het daarom wel inlet,
maar ze verwachten toch niet anders.
Dit alles lijjkt nu veel op slaafschheid te-
genover den Europeaan1. Toch is 'het dit niet
zooals reeds blijkt uit het feit, dat kinderen
tegenover hun ouders niet anders doen.
Men moet niet dfenken, dat een regent zijn
zoon anders tot zich z>et komen dan gehurkt,
dat die zoon zal spreken, wanneer de vader
geen verlof daartoe geeft. Ik was jaren' gele
den commissaris van een l'eenbank in Banjoe-
mas. Dteze bank deed goed! werk dioor zaaipa-
die te verstrekken tegen niet te hooge kosten
en zoo de bevolking minder afhankelijk te
maken vani dte Chineezen. Voorzitter van die
bank was de resident, vice-voorzitter de re
gent, ihesaurier was de patih, de zoon van
den regent, toen een' man van ruim 40 jaar.
Thans is hij zijh vader als regent opgevolgd'.
De vergadteriugien van1 het bestuur weraen
steeds gehoudte te1 dte pendoppo van den
oudte regent, maar dan kon men steeds het
volgendte zien. Wij zaten natuurlijk op stoe-
len aan1 een Jange tafel, doch in een hotek der
pendoppo zat op 'n matje de thesaurier. De
ze mocht niet zoo maar met zijn vader man
6te tafel zitten. Zoo beraadislagen ging na
tuurlijk niet en de resident begon dan ook al
tijd met tot dte' regent te zeggen: „Adipatti,
(later werd hij pangeran of vorst) U vindt
het zeker wel goed, wanneer de patih ook op
een- stoel plaats neemt -aan die tafel."
Dat werd dlan natuitriijk goed' gevonden.
De lezer zal hieruit ziai eenigszins een
beeld kunnen' vormen van de beleefdheidsvor
men daar te het verre Oosten hij' zal wel wil
len toegeven, dat het heel anders gaat dan
hier te' dat het in' het 'begin op ons een eenigs
zins pijhlijken indruk maakt.
Er verandert veel, wat de oude oonservatle-
ven niet naar den1 zin is. Net als bij ons.
Zoo was die regent van Banjoemias jartn
geleden er niets over te spreken, dat Javanen
officier konden- worden, want dat zou tot ge
volg hebben, dlat zoote officier hem rechbop-
staandte sakeerde en niet meer hurkte.
'De wereld valt 6ij zoo iets wel te elkaar.
Het is goed, dat er veel verandert. Een
maatschap-pij, dite verstart te oudte vormen is
een dood lichaam, waarmee niets te begtenen
is.
Toch hebben die verandtertegen een- scha-
duwzijde en wel deze, dat ze 'aanvankel'ijk wei
nig begrepen- worden en derhialve aanleiding
gcven' tot lompheid1, hrutaliteit, ongebondten-
heid.
Arnhem. A. v. W.
(••en dlenata«E biedlHg
Jb. HARTLAND. Koningsweg B 69,
Handel in 2e handsck Kinderwagais, Sport-
karren, Ledfkanten, Bedden, enz. KOnINGS-
WEO B 69 naast Klaas Verwer
lste KWAL'ITEIT STRAATBEZEM'S,
Borstelwerk, Zeemleer, Spunsen, Dwell en,
koopt u aan ihet bekende adres H'EKELSTR.
C 10. P. W. N. NAP, Borsteltnaker. Ziet
niet naar de prijzen maar let op de kwalitelt.
J. H. JONG'ED'IJK, rietwerker, Laat 6,
Alkmaar, HET ADRES VOOR HG- en
RrETENSTOE'LEN, grof en fijn Manden-
werk. Goedkoopst adres voor Wiegen. Be-
leefd aanbevelend.
Wij maken uwe emaille- en1 aluminium-
pannen en ketels als nieuw door het onder-
zetten- van Aluminiumbodems. Deze roes-ten
niet en zijn niet duurd-er dan blik. Vlugge be-
handeling. Neemt proef. H. GRlOEBE, Ko-
per- en -Blikslager, Langestraat 76.
TE KOOP: Een CYLINDER SCHRIJF-
BUREAU, in goeden staat. Te bevragen bij
C DE BOER Wz. te Zuid-Scharwoude.
TE KOOP, voor spotprijs, een so-lied EI-
KEN BUFFET en dito SALONTAFEL
Moet weg. Achterd-am 8.
Voordrachten en Cabaretliedjes, Komische
Pantomimes, enz. Bruilofts- en Feestartikelen
in zeer groote keuze. Pas ontvangen nieuw
aodrt Bloempotomhulsels- en Kunetbloemen.
Beleefd aanbevelend, J. KOENOT.
Hekelstraat 8.
TE KOOP: Een zoo goed als nieuw
FORNUIS.
Heemraadstraat No. 1.
TE KOO-PEen best 2-perso-ons VEEREN-
BED en een eenpersoocs KAPOKBED, beide
compleet, bij
G^STROCTCER^Nieuwlandi««ing^l.
Mooie soliede VULHAARD, met fijne
majolica Tegelplaat, ter overname aangebo-
den. Te bevragem Smederij, Schoutenstraat
No. 15.
In- en verkoop van alle soorten Fless'chen,
Kruiken, Glazen, Pottten om baring en der
gelijke in te maken-.
K. VAN THIJN, Groot Nieuwland.
TE KOOP: Twee te goeden staat zijnde
SCHEEKSTOELEN.
A. WESSELS, Koorstraat, Alkmaar.
TE KOOP: Een in goeden staat zijnde
KACHEL (Johanna) met pijpen en plaat
voor 20, alsmede een TAFELSTOEL.
Adres: 2e Landdwarsstraat No. 12.
Nieuw model KINDERWAGEN TE
KOOP, zoo goed als nieuw.
Te bevragen Visscherslaan 20.
Zware KACHELPIJPEN (gepolijst) k f 2
ner Meter, ELLEBOGEN en andere benoo-
digdheden. Zeer billijk, Opmeten en gratis
thuisbezorgd.
Raaksje 7, bij de IJzerfabriek.
WIE DOET HET NA. Heeren Rijgbot-
tines 4.50, Dames Moliteres 4, Jongens-
fietsschoenen' 2.-50, Meisjes schoenen 2.50
SoTdatenscboenien! 2.50, nieuwe schoen'en
met dubbele zoolen 5 met waterkap, bij
D. MULDER, Laat, No. 32 naast IJeco.
TE KOOPEen beste KACHEL met Pijpen
en Beun, bij K. DUIF Sz. te St. Pancras.
TE KOOP: 8000 duizend pond best HOOI
en 4000 pond best HOOI.
Adres te bevragen bureau van dit blad.
TE KOOP: Een goed onderhouden KIN
DERWAGEN.
Adres bureau van dit blad.
KACHEL
TE KOOP: Goed onderhoudaa VUL-
KACHEL.
Dijkgraafstraat 9 bij de Tienenwal.
Voorziet u voor de regen en kou. Nieuwe
lange lies- en kniegummiwaterlaarzen merk
U. elk paar onder garantie, Gummijassen
en Oliejassen, Soldatenschoen 2.50 per
paar bij. D. MULDER, Laat No. 32, naast
IJsco.
TE KOOP AANGEBODEN: Een STU-
DIE-PIANO (zwarte). Te bezichtigen Noor-
derkade 62, Alkmaar.
KA'CH'E LPXJ'PEN de echte gepolijste pij
pen voor 2 de meter. Beleefd aanbevelend
J. J. WIEBBS, Sliksteeg 11.
OPRUIMING van een heele partij VUL-
KAGHEL'S (systeem Godin) zwart en nik-
kel voor den laagat mogelijken prijs. Verder
2e hands kachels. Godin- en Couvinkachels.
Jb. VAN DER HOEK, smederij, Achterstr.
Ontvangen de pracht Boxkalf Damesband-
schoenen- 4.50 per paar; bruine Heeren-
pantoffels en bruine Dames Moliteres, zoo-
lang de voorraad strekt 5.50 bij D. MUL-
DE'R, Laat No. 32, naast IJsco.
UIT EOMOND-BINNEN.
De Raad vergaderde Vrijdagmiddag ten
3 ure. Afwezig wethouder Groot.
In verband met een schrijven van B. en W.
van Alkmaar inzake aansluiting bij het abat
toir en de missieve van Ged. Staten over
deze materie zeide de voorzitter, dat B. en
W. het't beste oordeelden om reeds nu tot
aansluiting bij Alkmaar te besluiten. Voor de
guneente is dit het voordeeligst.
De heer Dekker vroeg hoe de voorzitter de
hooge kosten van eigen keuringsdienst had
berekend. Spr. meende, dat aan Alkmaar
5500 betaald moest wordte. Spr. meende,
dat de vorige burgemeester een begrooting
had gemaakt waarbij het ingericht op eigen
grondslag veel goedkooper zou wordte.
De voorzitter betoogde het tegendeel,
waarop de heer Dekker verklaarde er de
voorkeur aan te geven bij. Alkmaar aan te
sluiten.
Op een vraag deelde de voorzitter nog mo
de, dat een noodslachting in de gemeente
mocht geschieden.
De heer Dekker hoopte nog d-at huisslach-
tingen waren uiigesloten.
De heer Noort hoopte dit niet.
De voorzitter veronderstelde van niet.
De heer Apeldoorn hoopte niet, dat ear een
besluit werd genomen. Spr. wen&chte een on-
,derzoek naar de kosten van een centrale
slachtplaats aan den Hoef. Wanneer Eg-
mond aan Zee verstandig is, dan zal deze
ook een centrale slachtplats in den Hoef
willen.
De voorzitter wees op het schrijven van
Ged. Staten.
De heer Apeldoorn was overtuigd dat op
grond van de Troonrede, wanneer aange-
toond kon worden, dat een centrale slacht
plaats goedkooper was, wel te bereiken was,
dat men een centrale moch't stichten. Spr.
\w1de ook overleg met de slagers.
De voorzitter meende. dat het bezwaar
voor de slagers alleen op het transport be-
rustte Spr. was overtuigd, dat de aansluiting
bij Alkmaar goedkooper was. Met 1 Januari
treed't de verordening vermoedelijk in wer-
king. Spr. deelde nog med'e, vernomen te
hebben. dat B. en W. van Bergen, op grond
van de groote finaocieele voordeelen, beslo-
ten had den raad voor te stellen. bij Alk
maar aan te sluiten. Het leek spr. vechten te-
"•en de Bierkade, om tegen Ged. Staten te te
gaan.
De heer Apeldoorn wilde dit toch wel,
wanneer het de gemeente Voordeelen zou ge
ven
De voorzitter wilde de zaak nog wel on-
derzoeken.
De heer Grie stelde voor om geen tijd meer
te verspillen en maar bij Alkmaar te gaan.
De voorzitter wilde nog trachten te be-
spoedigen, dat Egmond aan Zee zich uit-
spreekt.
Besloten werd om de conference met het
bestuur van de Oningepolderde Landen te
stellen op Woensdagmid'dag a s. te 2 uur.
De heer Orie zou dan niet komen. De raad
wordt steeds versteld.
De voorzitter had spijt van het verstellte
en zou dit niet meer doen.
Ged. Staten verzochten imlichtingen mzake
aans'uiting bij de Waterleiding te Egmond
aan Zee.
De voorzitter deelde mede, dat de directeur
van het -Prov. Waterleidinghedrijf de kosten
berekend had op 77000. Voor 300 gezin-
nen zou dit 34.30 per gezin kosten., Aan
sluiting van den Hoef zonder Egmond-iBin-
nen is wel mogelijk, doch dit zou alleen mo
gelijk worden wanneer Egmond aan Zee aan
de bewoners leverde.
Wanneer op het voorstel van de provinde
wordt ingegaan, dan kan Egmond-Binnen
Ook water krijgen.
De heer Noort was overtuigd, dat de
meerderheid in Egmond-Binnen geen water
leiding wilde.
De heer Orie zeide, dat er ook velen zijn,
die het wtel willen. Velen hebben slecht wa
ter.
De voorzitter vroeg of de raad B. en W. de
kosten wilde toekennen voor een rapport
van andere zijde.
De heer Apeldoorn wilde dan eerst een
Hist doen circuleeren wie wilde aansluiten.
De heer Dekker herinnerde er aan, dat Le-
febre ernstig gewaarschuwd had tegen aan
sluiting bij de provincie.
De heer Apeldoorn betoogde, dat de pro
vincie er wel uitslaat wat er in zit.
De heer Noort wilde eerst de gemeentenaj-
ren polsen.
De voorzitter gevoelde er niets voor ooi de
kiesvereeniging er in te mengen. Spr. was er
wel voor om en lijst te laten rondgaan.
De heer Apeldoorn wilde gedurende twse
weken in Egmond-Binnen en in Egmond aan
den Hoef lijsten ter teekening laten liggen.
De heer Dekker betoogde, dat de gemeen
te bij brand de eerste belanghebbende was.
De voorzitter betoogde de wenschelijkheid
v-r. »en onderzoek naar de kosten voor h«t
rondgaan van de lijst.
De heer Dekker deed daartoe het voorsteL
Spr. meende, dat de directeur van het prov.
waterleidinghedrijf, zwendel tegen de ge-
meemle heeft pogen te plegen.
Het voorstel van den heer Dekksr w«r3
aangenomen.
De commissie uit de burgerij verzocht Dog
ma a Is tot erkenning te besluiten.
B en W. stelden voor om niet tot erken
ning te besluiten.
De heer Orie kon het te het leven roepen
der commissie best begrijpen1. Spr. meende,
dat de schrijver, die den raad over -het nieu
we raadhuis en de waterleiding becritiseer-
de. niet in die commissie behoort. Desniette-
min zijn do kosten te hoog en spr. wilde d«
kosten nroeentsgewijze verminderen.
De voorzitter betoogde de ocunogelijkheid
daarvan Het kohier was- reeds vastgesteld.
De heer Orie veronderstelde. dat er zekrr
t 12000 zou wegblijven. Spr. m-oet 60 beta-
ten en kan daardoor geen wtoterjas koopen.
De nrocressie heeft jaren lang niet gedeugd.
De werklieden en de klcine bouwertjes zijn
in hun aanslagen verdubbeld en de hooge
inkomsten zijn hetzelfde gebleven. Spr. be-
toop-de nog heftig tegen den heer Noort, daft
hii niet moest rondstrooien dat de raad het
<r#>weten heeft. Niemand is te hoog in zijn
inkomen "eschat, doch slechfs de marnen als
<te koof Noort konden weten, dat de bedragen
7^o kon'T znuden worden
Dp v-orzitter verzocht den heer Orie niet
zoo heftig pmoonliik te worden, waarop het
voorstel van B en W. werd aangenomen.
In behandeling kwam een schrijven van het
comite van overheidsperaoneel. Werd voor
kennisgeving aangenomen.
p. Een verzoek van de R. K. Volksibond
om des morgens wanneer godsdienstoefente-
gen worden gehouden de straten te veriidhten.
De voorzitter betoogde diat er geen bezwaar
zou zijn wanneer men geweten nad wanneer
het des morgens don'ker was.
De Orie zeide, d'at het de bedoellng is dit
op Zon- en' Feestdagen te d'oen.
De Voorzitter meende, dat dit geen bezwaar
op zou leveren, waarop aldus werd besloten.
q. Een verzoek van de R. K. Woningbouw-
vereenigteg om boomen roor de 6 woningen te
planten.
De voorzitter meende dat er geen bezwaren
bestaan om de boomen binnen de hekken te
plaatsen.
Beslotte werd1 14 boompjes te planten en
dit deze herist te doen,
r. Een schrijVen van Ged. Staten houdende
een aanmerking op het reglement van het
B. A.
De voorzitter deed' mededeeling van de
aanmeridngen. Besloten werd daaraan tege-
moet te komen,
s. Een schrijven van B. en W. van Alk
maar houdende sympathiebetuiging met het
uitdiepen der Hoevervaart.
De voorzitter zeide dat Alkmaar alle hulp
heeft toegezegd en ook reeds bezig is, de wa-
terwegen naar Alkmaar te verboteren.
De wenk was gegeven een commissie uit te
laten maken wie de eigenaar is en voorstellen
te doen welke verbeteringen aangebracht moe
ten worden.
Spr. wil een van de schipperbond de op-
zichter en deskundige van Alkmaar in de
commissie.
De heer Apeldoorn veronderstelde dat wel
moeilijk uit te maken zal zijn wie de eigenaar
is.
De heer Dekker zeide, dat al jaren over de
zaak is gediscuseerd. Spr. wil er bij Ged.
Staten op aandringen om te bepalen, dat het
werk geschied-t voor rekening van de betrok-
ken gemeenten.
Spr. wil als Egmond aan Zee er buiten
blijft van hetgeen voor Egmond aan Zee ge-
lost wordt dubbel tarief nemen.
Spr. is voor het instellen van de commissie.
'E>e heer Orie dacht dat de vorige voorzit
ter de zaak maar blauw blauw had gelaten.
De commissaris en de griffier toandeti zidi
wel bereid voor medewerking.
'De heer Dekker meende, dat de commissaris
er te corpulent uitzag om zijn hoofd- daarover
moeilijk te maken. Spr. had met den vorige
burgemeester zelf gewerkt voor een o-plossing
doch de fout ligt in Haarlem.
Tot het instellen der commissie werd beslo
ten.
Het woord was aan den heer Dekker om
verslag over de rekening van 1920 uit te bren-
gen. De rekening van het B. A. was in orde
bevonden.
Inzake de gemeenterekening wees spr. er
op dat de vorige administrateur ond'anks zijn
verplichting, vanaf de oprichting geen per-
sioenbijdrage had gestort.
De commissie stelt voor dit van hem als-
nog te vorderen. Voorts kwam er een post
voor van 108.50 van een timmerman voor
het in orde maken van de woning die de vo
rige secretaris betrok. Er zijn dingen ge-v
beurd, die niet in orde zijn. Spr. had be
zwaar tegen het maken van een schoorsteen-
mantel en van een pomp, die ook een reke
ning van den loodgieter tengevolge heeft ge-
had van 90.Voorts was 10.uitge-
troldcen voor het ledigen van diens privaat
wat gratis zou geschieden.
Ook heeft hij ruiteni laten makeni de op zijn
rekening hoorde®.
Vooris was er een post van f 100 door de
heer Kooymans op de begrooting geplaatst,
voor werkzaamheaen die met 10.— betaald
waren. fcfij heeft misbruik gemaakt van de
goedheid van den voorzitter en den wethou
der.
De heer de Wit zeide, d'at de schoorsteen
was goed'gekeurd. Het andere niet.
De heer Dekker vroeg wie de aansprakelijke
persoon was voor het ficihtvaardig teekenen
der mandaten.
'De heer Orie meende, dat het bestek van
den opziditer wel beter omschreven mag wor-
ddn. De secretaris had ook gordijnen lamnen
ophangen voor rekening van de gemeente.
De voorzitter was van plan de bestekken in
den raad te brengen.
Spr. vond1 ook d'at de heer Kooymans mis-
bruikvan vertrouwen had gemaakt. Een wet
houder dient echter niet te teekenen, omdat de
burgemeester geteekend heeft. Hij dient na te
gaan wat hij teekent.
De heer Apeldoorn meesde, dat B. m W.