OAIL.BLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. DeManmetdsnKlompvoet m Brieve* nit Berlijn. Parijsche Canserie&n. MAM DAG 24 OCTOBEB ■F F e u i 11 e t o a. llondtfril «ferie *n» twlntit?ste jaargunt: l HI! I Abonnem^ntsprijs bij poornilbotaling por 3 rnanwien f 2.—, fr. Brifivau franco N.V. Batik- an fiaiulelsdi*. v.Il par post f 2.50. Bawijsn. ft ct. Advortcritiepr. 2ft ct. p. rcgd, grootcrc letters baar plnatsruimta. jflormQ. €outor Zoon, Votmlam 0 0, Tel. Administr. No. 3. Redactie No. 33. DimUcurG. n. KRAK. lloAMreduteurTj. N. A OHM A. XXXV. Berlijn, begin October. Een heele week lang stona Berlijn in het teeken der automobiel. Zelfa de gesprekken over de beurshausse, den stijgdea gulden en de dalende mark, werden verdrongen door grondige en zaakkundige gesprekken over de problemen van dit modeme vehikel, over zijn technische, economische en eportieve eigen- schappen. De opening va* de groote auto- baan in Grunewald, waarover ik reeds in mijn laatsten brief schreef, werd een geweldige gebeurtenis Het was ineens alsof de geheele stad zich voor niets anders interesseerde. Op de beide rendagen, waarmee de imposante nieuwe aanleg ingewijd werd, en tegelijk aan het publiek verkeer werd overgegeven, kwam half Berlijn naar buiten. Men heeft berekend, dak er daar meer dan 500.000! men- schen waren, en deze berekening schijnt me eerder te laag dan te hoogl Het was een volksfeesit. Alle kringm der bevolking waren vertegenwoordigd. Reeds 's morgens vroeg begon de onafzienbare pel- grimstocht. In de groote straten die naar het Weston, naar Grunewald leiden, zag men cen ononderbroken parade van automobie- len, rijtuigen, omnibussen, motorfietsen, fiet- sen voertuigen in alle soorten, van de ele- gantste tot de bescheidensite en komiekstc types. De stadatram, de ondergrondtram, de electrische trams, alle* was tot berstens toe vol. Daarbij een ononderbroken stroom van voetgangers. Heer in den hemel, vroeg men zich af, zijn er dan zooveel menschen in deze merkwaardige stad, die zich op een _morgen in de week van alle zaken kunnen vrijinaken? Het moet wel zoo zijn Buiten een geweldig gewoel. Tribuneplaat- son waren er natuurlijk sinds dagen niet meer. Zij werden in den wilden handel voor prijzen tot 400 mark verkocht. Maar amu- santer. nog was het op het kilometerlange terrein der staanpiaatsen, die men liefdevol „promonadepiaat9en" gcdoopt had. Er ver- schenen heele groepen met klapstoelen en rugtzakken, die met proviand volgestopt wa ren. Straatventers dwaalden rond en boden met geschreeuw a lies aan, wat 'a menscnen- hart begeert: atfels, stoelen, banken, wostjes en likeuren. Een heel kolonie van barakken en tenten was 'a nachta uit dta greed opge- doken. De warrelende bontheid van het ge- drang werd venneerderd door de reclame- met zakdoeken. Steeds in ear opgewonden werd men. De snelheid der rijdere groeide tot het waanzinnigc. Tot 130 kilometer in het uurl Gelukkig gebeurde er niets. Er werd, goddank, niet eens een rib gebroken. De krommingen bleken goed en verstandig te zijn aangeiegd. Zoo vermengde zich geeo bi.tr tere toon in den jubel en vreugde. Zeker, het was een ongchoorde sensatie. Een baan van deze soort, zooals ik reeds zeir tien kilometer heen en terug, is er in de heele wereld niet. Maar er was nog iets anders: het ontzag voor het menschelijk vernuft, dat zul'k een fabelachtige vlugheid van beweging mogelijk gemaakt heeft. Het eigenaardige ge- voel, dat er vermctele sportmenschen zijn, die zich zoo eigengerechtigd van de gebonden- heid aan den aardbodem losmaken en als af- geschoten pijlen voortjagen. En niet het minst het gelukkige gevoeL dat de Duitsche techniek en industrie met haar taaie werk- lcracht ook in deze jaren van verdrukking zich tot zul-ke ongcloofiijko prostatic om- hoog gewerkt hebben, zoodat nu Berlijn in staat is, de wereld en vreemdelingen uit alle landen zulk een echouwspel te bieden! Want het was niet slechte een volksfeest, doch ook een internat-ionale gebeurtenis. Alle telen werden gesproken. Daar hoorde men Hol- landsch, daar Deensch en Zweedsch, daar Poolsch en Tsjechisch, Hongaarsch en Itali- aansch. Ook Engelschwij' hebben den heelen zomer massa's Amerikanen in Berlijn gchad. Alices Franech heb ik weinig gehoord. Nu, ook dat zal, als de volkerenwaanzin maar weer getemperd is, misschien anders wor- den De indrukwekkende begeleidingsmuziek bij deze renwedstrijden leverda een groote automobiel-tentoonstelling een gebeurte nis zooals wij het ook nog nooit beleefd hebben. Het groote paleis aan den Kaiser- damm, een gebouw van reusachtige afmetin- gen, dat reeds voor den oorlog opgericht wasf maar tot nu toe ongebruikt gebleven was, bood een onvergelijkelijk schouwspel. Het was een genot om te zien, hoe bij deze uitgezochte wagens van alle soorten en ge- daanten de logische bouw, de natuurlijke vorm verkregen werd uit doelbcwust materi- aalgebruik. Hoe zich de grootste luxe en het meeai geraffineerde comfort met machinale en constructieve preciesheid vereenigden. Dat allea was ordelijk en' zeer overzichtelijk in rijen geplaatst en geschikt, omzoomd met lange guirlandea van frissche bloemen. Het rassing. Er was zoolang in Berlijn geeu sta king geweest. Kort geleaen had wel de tram eens een dag lang gestaakt. Maar aan zooiets zijn wij reeds lang gewend. Dat brengt. ons niet in de war. Men merkt het niet meer op. En verder was er rust. Alles scheen weer langzaam aan het rollen te gaan. Geen loon- strijd, geen werkstaking, geen relletjes. Aan dezen „wantoestand" mocst een eind komen ditmaal waren het de kellners en koks van de hotels en restaurants, die ervoor zorgden, dat de oude lieve gewoonte weer hervat werd. Kellnerstakingdat is in een millioenenstad geen kleinigheid. Zij duurt ook nu nog voort en 6chept de meest onaan- gename toestanden. Men krijgt in de stad eenvoudig niets te eten. Waar de hotelhou- ders op eigen houtje het bedrijf open hid den, kwam het tot woeste scenes. Niet alleen den hotelhouders zelf, maar ook den gasten werd het lastig gemaakt, zij werden naar bui ten gedrongen en, als't lot wilde, geslagen. Uit collegialiteit sloten de hotelbedienden er zich tegelijkertijd bij aan. Toen ik 6en dezer dagen vrienden uit het Rijnland naar hun ho tel begeleidde, was de deur afgesloten. Eerst na hard i>ellen verscheen schuchter en ang- stig de vrouw van den eigenaar en deal open. Toen wij in de kamers kwamen, von- den wij die preciea in den toestand, waarin auto nog hei minst in prijs gestegea Sis*), toch vertegenwoordigt het bedrag dat men moet neertellen nog steeds een aardig som- metje, en doet nog menigen aspirantkooper Siflrztilcri s Er komt bij, dat een prijsverlaging niet alleen reditstreeks in het voordeel is van het publiek, doch tegelijkertijd ook in het voordeel van den constructeur^ die dank zij den groo- teren omzet meer in ser-ie kan gaan werken. Dit zal dan weer een nieuwe prijsverlaging kunnen meebrengen, en zoo zal men ook in Europa ten slotte komen tot de werkelijke po- pulariseering van de auto, gelijk die in Ame- rika bestaat (en tot op zekere hoogte ook in onze Oost, waar de inkomens en de geheele levensstandaard hooger zijn, en dus de auto, die er niet duurder is dan in Europa, relatief goedkooper is). Daarom is het van groote beteekenis te constateeren, dat thans op de Parijsche markt de voornaamste automobiel-markt van de Oude Wereld de eerste stoot tot die wissel- werking gegeven is, en de prijzen over de ge- heele linie vrij belangrijk zijn gedaald: Het is op het oogenblik zeer goed mogelijk voor frs. 2(5.000 een 10/12 P.K. chassis te vinden met een mooie* comfortabele carosserie erop, alles van een eerste klas merk, nieuw natuur lijk, en in staat om een afstand als Pariji Hoewsl de Saloa 1921 vooral sea SalOB van voiturettes en cyclecars mag worden £0- noemd het £lan waarmee de Fraascho im- dustrie zich is gaan toeleggen op de varv&ar- diging van motorwagentjes voor den burger- man, is hoogst merkwaardig en verblijdend toch heeft het meerendeel der fabrikanten natuurlijk niet den bouw veronachtzaamd van die machtige, schitterende chassis, die ver- rukkelijke carosserieea, waaria rij vrijwel zonder concurrence zija ea waarvoor eij oca universeel koopers-publiek hebben in alle lan den van de wereld. Wel zijn de afnemers van dit artikel niet talrijk genoeg om de 400 reus achtige ateliers weike Frankrijk bezit het ge heele jaar door voldoende werk te geven, dat neemt niet weg dat het voor de auto-wereld een onherstelbaar verlies zou zijn als Frank rijk zich terugtrok van dit gedeelte van de markt. A1 onze landgenooten het zijn er zeer vele die ik dezer dagen ontmoet heb ik het Grand Palais, en die voor het meeren deel ook den Berlijnschen Salon hadden be- zocht, alien waren het er over eens, dat, op enkele uitzonderingen na, geen niet-Fransche fabriek zoo schoone, snelle, machtige chas sis, zoo elegante, gracieuse, door en door sjie- ke caroeserieen weet te bouwen als die welke de voornaamste Fransche merken 'hier tsn- toonstelden. En onder do uitzonderingea de bewoners ze's morgens vroeg verlaten Amsterdam bijv. af te leggen met cen gemid- noemde men h^ 'ia t*. hadden. O oude, eens spreekwoordelijk zijn- delde snelheid van 50 K.M. per uur en een Champs-Elys6ea haar prachtige 12 cyl. J waarheetn zijt :j banden-, olie- cn benzincgebruik van onge- poseert de 8 cyl. Lancia, de nieuwe Itala, de borden, die in helle kleuren tegm de melan- f bezoe£ verwachting Men drong 1 I! L. AAin MAM t. oil mWA 1 /4 en school vooruit. Er werden. -.aaew voor cholieke boomen van het Grunewald afsta- ken. Daartusschen bevonden zich Dp een paar markante gedeelten van do renbaan i hoogst eigenaardige reclamegebouwen, uit iizerdraadconstructie en beton in expressio- nistische vormen, origineele scheppingen zoo hoog als een huis, wier vreemde gestalten prachtig bij de phantasie pasten, die zich nu op de renbaan zelf ontplooide. Als zat de duivel er achter, suisdetf, scho- ten, vlogen de kleine renwagens over den ge- teerden weg. Aan het stuur sprookjesge- drochten, voorwereldlijke gestalten, te be- beschouwcn als een kruising van duikers een zeehonden. Eerst was het publiek verbluft. Maar al gauw gewende het zich aan den vreemden aanblik, herkende bij de enkele rondritten de verschillende kleuren der deel- nemers en de kolossale nummere die zij ach ter op den wagen droegen. Het duurdc niet lang of de duizendkoppige menigte had al haar lievelingen er uit gepikt, haar matadors en favorieten. Het toeroepen begon, het ges- tiarleeren met armen en beenen, 't wuiven door Douglas Valentine. Otsatoriscsrde vertalmg van W. E. P. (Nadrak vsthodoa). 48) HSj vertelde mij zijn eonvoudige geschiede- nds in zijn zacfat Somerseish ire-accent, het ver- haal van1 het tot diat duizendon van onze land genooten is overtkomen sinds hot begin van den ooriog. Zijim naain was Maggs, sappeur Ebenezer Miaggs, geniesoldaat, en hdj was gevangen1 genomen bij! Mono in Augustus 1914, toeni hij met. een patrouille een. telefdon- l'ijn aan't leggen was. Met een heele sleep de Berlijnsche zindelijkheid, gij gevlueht? Als alle voorteekenen niet bedriegen zullen we hetzelfde spoedig weer vaker beleven. De val van onze valuta in bodemlooze diepten moet automatisch nieuwe prijsiverhoogingen in de wereld roepen, en wat dan volgt, dat weet men reeds. Misschien echter ook komt alles heel anders uit. Wie zal tegen- woordlig voor profeet willen spelen? Wij leven in de onberekenbaarste van alle wereld- deelen. Ondertusschen probeeren' wij1, zoo goed het gaat, het leven te genieten. De auto- inobielweek, de enorme vlucht die het theater- leven neemt, de daadkrachtigo bedrijvigheid in alle hoeken en gaatjes zijn even zoovele teekenen van levensmoed en van gezonde in- nerlijke drijfveeren, Wij laten ons niet bang maken! Dr. MAX OSBORN. en schoof vooruit. Er werder, „dagen voor koopers" met hoog entreegeld gehouden, om ten minste eens de handelsbelangen van den viced der nieuwsgierigen vrij te houden. Maar het was te vergeefa Niemand liet zich afschrikken. Desniettegcnstaande ontwikkel- de zich en zakelijk verkeer, zooals men het niet voor mogelijk gehouden zou hebben. Reeds den derden dag zag ik bij vele wagens bordjes hangen met het opschrift ,,148 maal verkocht", ,,115 maal besteld". Weer rees ae vraag: zijn er dan nog slechts millionairs op de wereld Zijn er slechts menschen die een luxe-leven leiden? Ook dat moet wel zoo zijn of liever: de zaken staan zoo, dat nooit de opeenhooping van rijkdom in handen van den enkeling, waartegenover de onaf zienbare massa's die gebrek lijden, zoo'n om- vang gehad heeft, als tegienwoordig. De mid- denstand is doodgedrukt. Er zijn nog slechts croesussen en anne duivels. De tallooze vreemdelingen echter, die de automobielweek naar Berlijn getrokken had, kregen tenslotte een echt onaangename ver- j de grenzm waar we nu warcn!, hem een inid- i del aan de hand1 gedaan om he onisnappeo. i Vijf dagen- geleden waren- zij' uit het kam-p omt- vl-ucht en waren1 van ellkaar gegaan, met de afsp-raak elkander te ontinDeten bij den „Rij- weg vain- K-arel den- Groote", in: het bosch, en I dan- samen te itracbten over de grens te ko- men. „John" was niet vmchenen.. Vier-en- --twin'tig uur had- Miaggs vergeefs gewacht, j toen- had zijtn moed; hem begeven ent was hij I im zijn verdriet in- dit hoi gekropen. 1 ik ging even weg en haalde Francis en Moni- J ca. Maggs deinsde terug, toen- hij hen1 zag. „Itfc bail geen- geschikt gezelschap voor een- dame, meneer", fhiisterde hij mij- toe, „zoo vu-il em smeri-g als ik ben... In dat kamp kan je je niet schoom houden... Alii zijn afschuw van vuilheid1 lag in zijn stem. „Diat himd-ert niet, Maggs", antwoorddie ik DE PARIJSCHE AUTO-SALON. (Van onzen Parijschen correspondent). (Nadruk verboden). Parijs, 15 October. Heel Parijs stond gedurende de week die achter ons ligt in het teeken van den motor- wagen: internationaal wegen-congres, bijeen- komst van gedelegeerden der automobielclubs van alle landen, demonstraties van land- bouw-auto's te Le Bourget, record-verbete- ringen in het Bois de Boulogne, en last not least de zon waaromheen al deze automobilistische planeten draaiden, de 16e Salon de I'Automobile, in het Grand Palais des Ohamps-Elysees. Die Salon heeft een groot enthousiasme ge- wekt, in de wereld der technic! zoowel als in commercieele kringen. Erkend dien-t, dat de Fransche ingenieurs een belangrijke presta- tie -hebbeni verricht op het gebied van mech-a- veer frs. 0.20 per K.M. (Indien men met z'n tweeen in den wagen zit, de helft van een tweede klasse spoorbiljet). Trek van den prijs van dezen wagen al dat- gene af wat ge voor den oorlog niet erbij hadt: de electrische demarreur, om den mo tor aan te zetten vanaf de zitplaats van den bestuurder, zonder slinger, de accumulatoren- batterij, de electrische lantarens en zoeklich- ten, het vijfde rad (reserve-wiel) met band, de kap en -haar etui, een volledige -instrumen- tenkist, enz. enz., en ge komt tot de gevolg- trekking, dat er in werkelijkheid geen 50 pet. verschil is tusschen den prijs van den wagen 1914 en dien 1922. En de arbeidsloonen zijn driemaal zoo hoogde grondstoffen meer dan driemaal zoo duur geworden! Ik wil hier geen reclame voor een bepaalde fabriek maken. Maar ik ken bijv. een 15 P.K. 6 cyl. toer-wagen Yan een wereld-vermaard merk, die verkocht wordt, compleet met luxe- carosserie en modeluitrusting, vier zitplaatsen benevens twee strapotina, voor frc. 28.000. Eigenlijk is zij goedkooper geworden. Het is waar: in francs uitgedrukt, is de jprije gestegen. Maar men moet niet vergeten. dat de koopkracht, dus de waarde, yan den franc 60 pet. ongeveer is gedaald. Juister ware het dan ook om als eenheidi niet den franc aan te nemen, doch iets waarvan de waarde constant blijft onder alle omstandigheden100 kilo graan bijv. Een 10 P.I<. wagen. die voor den oorlog frs. 8000 geprijsd 6tond, kostie toen 400 zakken van 50 kilo graan. Diezelfde wa gen, -belangrijk verbeterd en op de meest mo- derne wijze toegerust, betaalt men nu met irs. 15.000, d.i. slechts 250 zakken van 50 kilo graan (den prijs van het graan berekend op frs. 60, de za-k van 50 kilo, een prijs waar over de Fransche landbouwere zich bitter be- nische afwerking, terwiil de industrieelen al j klageQ). op dezelfde wijze kunt ge elken an- het mogelij-ke in het werk stellen om den kost- der°n wii-iekeurigen maatstaf nemen als een- Briisch gevan-genien! sommigen waren- er vreeselijlk aan- toe, mijoheer, om zoo te zeg- geruststeliienid), „dat zal zi] best bepijpen igem al half doodi was hi] naar een stad af- gemarcheerd en- daar kadden ze door de stra ten n-aar het station- moeten' loopen fte midden- van sdhi-m-pendt, spottende Duitsche solda- -ten. In beestenwagens, -gezoodien, gewonden-, stervendm' en dbodien- alien bijeen, zonder eten of drinken-, hadden zij: de reia naar Duitsch- land1 gedaan-; toen ze eenmaal over de grens mem en wiaren, hadden ze aan ieder station' op- nieuw last genad van het gepeupel, ruwe man- nen' en sehreeuwendfe vrouwan, die zelfis de stervendten' niet ontzagen. -Het wia® een vreeselijlk vested, dlat niets van zijin1 versckrikking verloor door de een- voudige, onopgesanukta wijze, waarop deze boerenzoon- het vertelde. Mij- was een van die ongeluMcige troep -Engelsche gevangenen1 ge- weest, die dien- eersten langrn- winter in het hongerlea-mip in Flriedr'chsfeld bij Wesel kad^ den- d-oorgebracht, olecht gefcleed en letterlijk uitgehongerd. Twee jaar lang had hij net slechite vo-edsd, de veron-achtzaming em de uwe befeamdeling verduurd, torn had eemi Bel- isckem vriend, dien Wj John noeaaade, on die a dm#* wss We zateni op dern grond- bij het sdiijnsel van sappeur Magg's kaars en Francis en. ik gingeo onze positie eens na. Het hoi waarin we ons nu bevoinden een oud srookkelaars- hol was hetzelfde, wa-ar Francis zich ver- scheiden dagen schuil gehouden had bij zijn verschillende pogingen om over de grens te Ikomen-. iDe grens was slechte op ongeveer een kwant mijl afstand en liep dioor het woud. Er was geen electrische draadversperring in het bosch, zooals de Duitechers gemaakt hebben langs die grens tusschem Belgie en Holland1. De grens werd door patrouilles bewaakt. De ze patrouilles vaa- vi-er m-an waren- op af- standem vaa twee honderd meter latngs de grenslijn hot heele bo-sch dioor geposteerd, zoo dat twee man- telkens ean atetamdi van h-onderd1 meter afliepen. (Met was mm half zes iti den avond. We wa ren het er over eens, dat wij vast en- zeker dien n-acht de poging zou.dcn- wagen om de grens ovr te komen. Francis stoot te mij aan, en' gaf auf eaa kmipoo^e -ia1 de rich ting van den sap- pa%Ws", mi ifc, „vif «r alMumii prijs te verlagen. heid, laken, leer7 vee, huishuur, parelcolliers, Vooral dit laatsto 13 van bctcekonis, in don 2*6 maar wilt steeds zal do prijs van tegenwoordigen tijd. Al is het o-ok een feit, dat j de auto daann uitgedrukt, aanzienlijk lager van alle geman-ufactureerde producten de j dan jn 1914, Rolls-Royce natuurlijk, envooralcrnze eigen Nederlandsche Spijker, het nationals merk waarop wij lang niet genoeg trotsch gaan. Rolls-Royce noch Spijker heeft een stand op den Salon. De eerste verwijst naar de voor naamste carossiers, die het Rolls-Royce-chas sis kozen om hun werk te toonen 'net is nu eenmaal niet mogelijk een carosserie zonder chassis te laten zien de ander schittert door afwezigheid', en was alleen vertegen woordigd in- den persoon van den directeur der Trompenburg-fabriek, den heer Wijnma- len, en den constructeur van den 6 cyL wa gen, houder van het ParijsDfla, Haag re cord: Frits Koolhoven. De plaatsruimte ontbreekt me om mif Ja een beschrijving te gaan begeven, zi} het ook slechts van het allervoornaamate wat er op den Salon te bewonderen viel, De lezer kan deze trouwenn zeer gedetailleerd vinden. In de Hollandntihe vakbladen, die een completen staf van medewerkers naar de „ville LumiireT hadden afgezonden. Doch ik zou tekort schie- tea in mijn plicbt, Indien ik niet althans met name de stihoonste modeilen aanduidde, welke 1 de roem zijn geweest van dezen ■chitterendea show: de nieuwe 8 cyl. Panhard-Lerawor, de groote en de kleine 6 cyl. Renault, het eublle- me 6 cyl. Hotchkiss-chassis, de Hispano-iSui- za-wagens wier ontwerper bezig Ii school Is maken, de machtige en toch zoo lichte en ge- makkelijk te hanteeren 2 liter race-wagena Ballot, de .verrukkelijke 8 cyl. Bugatti, de 12 cyl. Voisin, de 6 cyl. Farm an, de n ieu we mo del DelaunayJBelleville en Rochet-Schneider, de keurige chassis Rolland-Pilaia, de .grand sport" van Delage, etc. Indien van commercieel standpunt geriert, de expositie ditmaal vooral gewijd was aan het goedkoope en voordeelige wagentje, in technisch opzidht heeft zij de defimtieve over- winning van de rem op de voorwielen gecon- sacreerd. Het is er een die moeite heeft ge- kost. Vele jaren adhtereen weigerden negen tienden der conatructeura om een rem aan te brengen op de voor-as evenala op de achter- as, hoewel publiek en aportpera eenparig erop I was en: hij: dempte zijn stem. lijk aan- -toe, maar onze .to-estand. is meer wan- j gaaxl om mij- te ihulp te komeni en. zij vertelde Etes", zei hij., „ik heb gehoopf, zoolaag hopig dan- die van jou. Ik zal je nu.maar met zu 0p yerzoek van Francis alle be- a^' durfde hopen, maar nu geldof ik, dat meer vertellcn diam- du, dat wanneer wij een dien,den onder verschillende voorwendsels we yerloren hebben. Ze zoeken in een van drieen gepakt word-en, wij doodgeschoten j .jjU;s ,i!ad gekregen. Francis had gezorgd, f grooteni cirkel het heele bosch- af, soldaten en zuillien' warden, en wie tegelijk met ons betrapt j dat de guidajeu van de wacht van de baan n0li-tie en douane-mannen. Als we dadelijk wordt, gaat denzelfden leant op. Als je mijn waren, hier uit gaan, kunnen we de grens bereiken, raad wilt voilgen, verlaat ons dan en-probeer jfi je djenj streek van den kapi- voordat ze hier zijn, maar wat helpt dat op eigen getegeaheid weg te koanen het erg- van Xopenick", zei ze. „Nu, Francis jedere post is ook op den uitkijk naar oas.... ste wat je overkomen ka<n!, is maar je kamp te- j hetzelfde spelletje met den sergeant het bosCh is overal verlicht door fakkels...." rug gezonden te worden-. Je zult gestraft wor- en die zeg mansChappen. Hij overnachtte in 1 Wij moeten het probeeren, Francis", zei den-, omdat je weggeloopen bent, maar je zuit j ];ej. zjCh scherer. eni knippen -bij den i jk Als we hier blijven, 'hebben we vast en je leven- m<i kapper, kocht die kaplaarzen, die (hij nu aan zeker geen schijn van kans." ufPuf-rWn hH- te ere- heeft) ea stal den belm en de overjas van den )(Ik geloof, dat je gelijk hebt", amtwoordde Ik blajf, zei hij vastbesot- n, „het g in cafe Schmidt, waar de officieren hij. „Laten ye zoo doen. Er is eeni diep ra- altijd een biertje gaan drinken na de ooh- j vijn, dat dwara over de grens looipt. Ik heb tedparade. Toen reed hij- naar het kasteel er eens een uur in gelegen. Ze hebben een hij wist dat er niemand tbuis zou zijn, wan- brugje van planken gemaakt er oyer, juist neer de jachtstoet vertrokken w^s en1 ver- aan" dezen kant van de grenslijn, en de pa- -telde d-en sergeant, dat hij- vanuit Goch was trouille k-om-t ongeveer o-m de drie minuten bij -het ravijn. Het is zoo goed als onmoge- lij-k om in drie minuten uit het gezicht te zij* en door dat ravijn te kruipen, maar..." Tenizij we de aandacht van de patrouille konden afl-eiden!" zei sappeur Magga. Maar Francis nam geen notitie vaa deze opmerking. ....Wij kunnen -het in ieder geral probee ren. Vooruit, we moeten er -op loa! Goddank, dat de maan niet schijnt; het is zoo donker als de hel buiten!" Wij maakten Monica wakker en kropeo uft de grot het donkere, natte bosch i*. Ergen* op grooten afstand scheen een roodachtig schijnsel tegen den hemel. Tusschenbeideo zelliger om met ons vieren bij. elkaar te blij ven; -en het is beter bescherm-iog wor die dame. Ik ben niet bang voor moffen, ilkke! Ik zal met de officieren en de -dame meegaan, als u er niets op tegan heeft, meneer Zoo werd' ged-aan- en wij vieren bestoten' met vereende krachten te werk te gaan,. Francis wilde eerst p verbenniog uitgaan. Ik vond, dat hij! diieni dlag meer dan, zijn deel had1 ge daan-, maar toen- ik dfe opmerking maakte, bleef hij; op zijn stuk staan. „Ik -ken mijn weg door het bosch blindel'ings, ouwe jongen," zei hij:, „'t is veili-ger wor inij dan, voor jou om te gaan. Ik zal jou de kaart laten1 en1 dien, weg, dien je moet wlgen-, -aange- ven, zoodla-t jiji altijd den weg kunt vinden als mij iets overkomm zou. Als ilk tegen midder- nacht niet terug ben-, moet je beslist niet lin ger wacbtani, miaar op eigen gelegenheid een poging wagen." iMiijn broer gaf rniji de kaart en! wee* mij de route, die wij1 te volgen hadden. Toen leg-d'e hij- zijn bundieltje in- het hoi1 en verklaarde, dat hij gereed was. „En vergeet de actendoos van den- ouden K'lcmpvoe't niet", zei hij bif wijze van af- scheidsvermaning. Monica deed hem uitgel-eide tot aan den: ingang van onze schuilplaa-ts. Zij veegde haar oogen af met haar zakdoak, tesn1 zij terughwasn. Grn haar gadachiai af te l*ide», haw kM all** m aija w«* gezonden om de wacht te inspecteeren. Is het niet kranig bedacht? Hij inspecteerde de manschappen- en schold en vloekte de heele ben.de uit en zond den, sergeant naar het park met bevel de soldaten twee uur straf- exercities te laten uitvoeren. Francis vertelde er mij alles. van, toen wij hierheen- reden. Hij zegt, dat wanneer je maar een uniform kunt bemach-tigen en cen Duitscher onbeschaamd genoeg luin-t behandelen, hij zich altijd door je brutaliteit laat overweldigen. Snap jiji het?" iDe uren 'kroptn traag voorbij. Wij hadden, niets te eten en Maggs, die zijn laatste mond- voorraad vier-en-twiritig uur geleden had op- gemaafct een1 Engelsch soldaat is een1 slecht hamsteraar had al gauw mijn laat ste sigaret opgerookt. Het was over tien toen ik buiten een stap -hoorde. Het volgende oogenblik kwam Francis bleek en ademloos binnen. „Ze zoeken, -het heele bosch af naar ons hijgde hij." Het is overal vol menschen. Ik moest dsn. heelen tii'd op mijn kaieen veort- kruipatt, ik be*: drijfnat." ■car iie v*te i* ti*»f meende ik een schot te boor**1, maar het -klonk heel ver weg. Wij kropen voorzichtig vooruit, Framda voorop, dan Monica, da* Magg*, «n ik ach- teraan. Binnen een- paar miauteb ware*, we iddarniat, en. onze kandhai wars*1 blauw e* veTstijfd van koude en overal geschramd. We vorderdeii1 oamerkbaar langzaam. Tel kens stale Fraasi* aijn hand ftp e» mMatmt we wear wasihtea. CWtedi mweagd.) MNHMffilMHMMH wartini ujiv., Cii hi otaai viu 1J j - - - j. i i 1 ii 1 i j g IVT/k* *noiTV>ni lHlrvrii ifmVt-tiini Wit 'nAr CPnhiTifli8 V»nt%i,rr rf-tan. .HiiiA vflfl. mil Tlr -ral ta mi maar nift 0 - -• J 1 rr- r ;t- j_a

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1921 | | pagina 5