Alkmaarsche Gourant
De Man met dsn Klompvoet
Woensdag 26 October.
Eenilleton.
Honderd Oris an Twintigste Jaargang.
btadsnieuws
ARiBEID EN' TA'AK DElR DIAKENElN.
Vele plaatsen wareni onbezet gebleven gis-
teravond in de Kapelkerk, waar door d§. H.
E. Vinke en dr. R. G. C. Schroder gesproken
werd over deni arbeid en de taak der diake-
aen.
Dd Mjeenkonust werd ingeleid door hei zin-
gen op verzoek van ds. Vinke van Psalm 146
verzeni 6 en16. Daarop ging Z.Eerw. voor in
gebed, waarna hij de aanwezigen welkom
heete, edhter zijn spijt betuigende over bet
feit, dat niet meerderen waren opgekomen.
Spr. zette uiteen dat de avoud was uitge-
schreven- om 'n algemeen duidelijk inzicbt te
Seven van bet werk der diafcenea eni het speet
em daarom dat de -belangstelling niet grea
ter was. iSpr. was overtuigd van het groote
nut der christelijke armverzorging. Hij haal-
de verschillende uitspraken a an uit het Oude
en het Nieuwl Testament, waarin de barm-
waaruit
Huia van onherstelbaar zieke armen. In an
verb and betreurde spr. het, dat een inrich-
ting voor dezulken hier niet bestaat. Eigeor
lij-k is er wel een, maar epr. wilde die niet
noemen, omdat zij Alkmaar niet tot sieraad
atrekt
•Het spreefct vanzdf, zei spr., dat de eerste
taak der diaconie is de verzorging in het
Hoi is. Daarna kan ook in de gemeente aan
de thui-s verblijvende armen worden gegevm
van datgene, wat in het Huis niet noodig is.
Dat dat niet veel is, maakte spr. duidelijk met
er op te wijzen, dat in het Huis nog veel
ontbreekt: de bottTham is lang niet altijd toe-
legd, er zou meer vleesch en apek kunnen
zijn en ook is.electriech lidht zeer gewenscht.
Maar verarmde gemeenteleden, weduwen
an weezen vragen ook hulp en daarin moet
dan worden voorzien' door bedeeling.
Spr. zette uiteen, dat de diaconie ook veel
goed doet met de betaling van premie voor
o uderd omsverzekering voor behoefti'ge ge
meenteleden. Gaaine zou zij meer do en,
maar de financien laten het niet toe. Elke
dergelijke verzekering kost haar per jaar
20.28.
iHierop decide spr. mede hoe de bedeeling
plaats heeft: alleen in geld. Tijdens de
'brooddistributie in deni oorlag werd de brood-
verstrekking beeindigd, het bedrag ervoor
werd op de bedeeling toegelegd. Ook de ver-
strekking van turf moest ophouden, omdat
hartigheid wordt aangeprezen en
epr concludeerde, dat de barmhartigheid en j deze brandstof schaarsch en te duur werd.
de daaruit voortvloeiende armverzorging j De uitkeeting aan geld werd verhoogd met
onmiddellijk uit God voortkomen en door het beschikbare turfgeld. De papierverzame-
Jezuis altijd) zijm aangemoedigd. Diens disci-
pelen had-den reeds aanstonds ingezien net
noodzakolijke van het instellen van het in-
stituut der diaconie. Spr. dacht aan den
grooteni Lauren'tius uit de eerste eeuwenl der
christelijke jaartelling, die tot zijm heiden-
sche rechters in Rome zeide, dat de kreupelen
en' armeni de grootste achat der keik waren,.
Als een goeden en noodzakelijken steun
voor de diakenen in htm verzorging voor ar-
ling werd tijdens den oorlog gestaakt, om
dat zoo goed als alle kranten naar de mili-
tairen werden gezonden.
De bedeeling heeft dus nu alleen! plaats in
geld en om misstanden hierbij te voorkomen;
wordt gehandeld in overleg met den Axmen-
raad en het Burgeriijk Armbestuur, waar-
door de gelegenheid wordt geopend in beter
contact te komen met de bedeeldea.
Erg is echter, dat de bedeeling lang niet
gezinneni mteer noodig was, kon de steun niet
verhoogd worden. Spr. noemde het een: be-
spotting der chr. liefde, dat aan een weduwe
b.v. slechta een gulden kan worden toege-
staan als ten minste geen> zeer bijzondere
amstandigheden tot 'grootere gave noodza-
ken. De laagste steunverleening bedraagt 66
cent per week, de hoogste ((slechta 66n)
2.50.
Van de diaconie-avonden, die eens per
men en gebrekkigen beval spr. met klem aan 8 voldoende i9. De waarde van het geld is be-
het P-ebed dai naar hij: meende, in onzen) tijd langrijk verminderd en terwijl daardoor in de
wel eens te ved achterwege blijft. 8 AX
Nadatheft kerkkoor, onder leiding van den
heer J. F. de Haas, een lied had gezongen,
fcreeg de heer Schroder, diaken, het woord
voor het honden van zdjn refer a at.
'Spr. begon met er op te wijzen, dat de dia
conie zoo arm: ils, dat zij: niet aan hare ver-
-pliohtingen kan voldoen. De bijldragen blij-
veni jaar op jaar ongeveer gelijk, terwijl de
behoeften stijgen. Plannen waren beraamd
om de inkomsten te verhoogen. De kerkeraad
verleende hierbij zijn voile medewerking door
voor dezen avond de kerk beschikbaar te stel-
len om te spreken over het werk der diaconie.
De taak der diakeneni kon spr. met een
enikel woord noemen1: armverzorging. Na
onderzoek worden de armen geholpen. Voor
armen, die tevens oud zajn, kan het gemak-
kelijfcst gezorgd Worden; doordat zij kunnen
worden opgenomen in het Diaconiehuis, aan
welke opname sledhts een paar voorwaarden
zijn verbonden, nl.: 1. de adspiranlt-vefpleeg- j
de moet minstens 3 jaar in Alklmaar hebben
gewoond; 2. hij| moet lid zijn van de Herv. t
kerk; 3. hij: moet minstems 60 jaar oud zijn
en oogenschijnlijikl gezond; 4. hij moetjrerze-
kerd zijn in eeni begrafenisfonds; 5. hij moet
zoo mogeUjfc in tet bezit zijn van bruikbare
kleerten.
De verplegingskosten zijn zoo laag mog©-
lljk berekend, maar toch zijn zij nog betiek-
kelijk hoog, n.l. 1 per dag en per persoon.
Als niet vele venpleegden ouderdomspensioen
genoten, dat aan het gesticht vervalt, zou er
nog grooter tekorit zijn. De verpleegden ge-
nieten f 1 zaktgeld.
Zich inkoopen in bet gesticht is mogelijk.
Vroeger werd de daarvoor noodige som ge-
sdhat eni het gebeurde dan dikwijls dat het
goede hart sprak en dus een, zeer laag be
drag werd gesteld. Thans Wordt de storting
berekend in verband met den' gemiddelden
leeftijd, dien de verpleegden bereiken. Die
leeftijd wordt aiangenomen op 78 jaar. Over-
lijldt iemand eerder, dan heeft het Huis het
voordeel, wordt hij: ouder, dan past het Huis
bij.
Om ltd voorkomen. dat iemand zich „be-
kocht" voelt of dat net Huis liever een be-
paalden persoon niet had, is een „proeftijd"
van 3 maanden aangenomen, waarnai wordt
beslist of die persoon kan worden opgeno
men. Blijft ook hij bijl zijn wensch, dan is de
opname definitief.
De voeding is ruim voldoende met afwisse-
ling en goede verzorging der spijzen. Vleesch
•kan niet elken- dag worden vexstrekt.
De aibeid aan de kleeding der verpleeg
den; waaraan elken Dinsdagmiddag gewerkt
wordt, werd door spr. zeer geprezen.
De oogetrouwde verpleegden hebbea een
gemeensch appelijke zaa-1.
Een ziekenzaal is natuurlijik aanwezig,
hoewel gewaakt wordt tegen opname in het
land, geeft aan alle inatellingen van welda-
digheid en- aan particuiieren inlichtingen
omtrent sitichtingen voor oude lied en, zieken-
verpleging, enz. De diaconie regelt nare on-
dersteuning niet eerder dan nadat een rap
port van den Armenraad dienaangaan.de is
binnengekomen. U hoort, zei spr., dat wtj
niet over 66n nacht ijs gaan en uwe gaven
zoo doelmatig mogelijk besteed worden;
geeft daarom met guile hand uwe liefdega-
ven ter eere Gods.
In de tvreede plaats deelde spr. mede het
bestaan van die vexeenigiing van diaconieen
in de Ned. Herv. gem-, met het doel de ver-
betering eni verheffing der annenjzorg in die
kerk. De zetel dezex vereeniging is gevestigd
te Utrecht, waar jaarlijks een, diaconale con
fer entie wordt gehouden, waarop zeer be-
laneriike onderwerpen worden behandeld in
verband met de armenVerzorging. Zoo sprak
rnr. G. Snoeck Henkemans over „Oudierdoms-
en invaliditeitewet" en, dr. J. Tn. de Vieser
behandelde „Enthousiasme en armenzorg".
Bovendien geeft de vereeniging een maand-
blad uit, waarin onderwerpen worden behan-
deld, waaruit de diakenen, leering kunnen
trekken. Daadwerkelijk is deze vereeniging
bezig geweest door de oprichting van de ver
eeniging Vredeheim, die zich ten doet stelt
het stichtem van tehuizen, voor oude lieden in
diaconale classes, waar deze ©ntbreken.
/Spr. besloot met die hoop uit te spreken
het gevoel opgewekt te hebben, dat armen-
verzorging onzer medebroeders ert -zusters
nog steeds een vooraame plaats in het ker-
keliike leveni inneemt.
Hiema liet het kerkkoor zich nogmaals
hooren.
Van de gelegenheid tot het stellen van
vragen, die reditstreeks verband hielden met
het werk en de taak der diaconie, werd door
niemand gebruik gemaakt
)De heer Schroder bracht een woord van
dank aan kerkvoogden en kerkeraad Yoor de
medewerking bij; het beleggen van dezen ge-
meente-avond yerleend.
Ds. Vinke bracht ten slotte dank aan de
spreker9 voor biunne heldexe uiteenzettingen,
waarvan spr. niet betwij-felde of zij zijn in
hot hart der hoorders doorgedrongen. Spr.
legde er nog eens den' nadruk op, oat de dia
conie niet meer kan geven dan dr. SchrOder
had medegedeeld, iets wat hij beschamend
noemde voor een gemeente als Alkmaar. Spr.
verwachtte dat de aanwezigen hun indruk
aan anderen zouden mededeelen en zich op
gewekt gevoeien om de diaconie voortaan 1
me is gebleken, dat het onjuist is, ae dooden
in absoluut rampzaligen, in de hel verkeeren-
den, en absoluut gelukzaligen, in den hemel
vertoevenden, te sblitsen.
Spr. vroeg, of het niet natuurlijk was, dat
zij, die ons Tiefhebbcn, er naar hunkeren, cms
te zeggen, dat zij er nog zijn. Vaak gaan die
geesten terug, omdat ze zich niet verstaan-
baar kunnen maken, Dat er is onsterfelijk-
heid, is de eerste groote beteekenis van het spin
ritisme, De feiten noodzaken ons zuiver we-
tenschappelijk, dlt aan te nemen als een reSel
feit. De wetenschap erkent, dat feiten naar
voren komen, die niet weg te praten zijn. De
wetenschap aanvaardt reeds net bestaan van
de helderziendheid, de suggestie. hypnose en
de telepathie. Het spiritisme leerf, dat die fei
ten worden veroorzaaM door denken.de we-
zens. Wii willen niet ontkennen, dat er worn-
derlijke fcrachten leven, die niet passeu In het
kader van de bekende natuurkrachten, maar
daarmede zijn wij niet klaar, want tn die
kradhten komt een intelligentie, een gedachte
maar voren,De orthodoxie leert, dat die
onzidhtbare, denkende wezens de helpers van
den duivel zijn. Het spiritisme zegt, dat het
mensdhen zijn. En dat zeggen zijzelf ook. De
dooden zijn niet dood. Zij leven en dat is de
heerlijke waarheid. De doodvreeze werpt nog
altijd een schaduw op elk leven. De schaduw
daarvan is niet overwonnen, ook niet voor
hen, die gelooven in den opstand van Ohris-
tus. Voor den spiritist klemt da vreeze des
doods niet. Wij weten, dat er onsterfelij'kheid
is, en' dat da dood een groote zegen is. De
dood' is geen straf, dia God op da menschen
gelegd heeft. Spr. betoogde hiema uitvoerig
de absurditeit van den letterlijken opstand
uit den dood. Het spiritisme onthult de be-
trekkelijke waarheid van dat dogma.* Men
meent, dat bij het sterven het stoffelijke en het
rug te komen.
Men mag edhter aooit bij de geesten blij-
ven ertaan, maar moet opklimmen tot den va-
der der geesten God.
Het spiritisme weet, dat wtj altijd onrrfngd
zijn door geestelijke wezens. Ook hier zijn
meer onzkhtbare dan zkhtbare wezens aan
wezig.
Het spiritisme leert ddt -niet lichtvaardag te
verwerpen.
Wij weten, dat er zijn boozen, onreinen,
duivelsche vijandige geesten, maar er zijn ook
goede geesten, zalige geesten, reine geesten,
engelen boden van God, machtige hemelsdhe
wezens en wij weten, dat het alien menschen
zijn, die ook bij: dit gezelschap terecht ge-
bracht kunnen wordai en wij weten, dat de
hoogere geesteawereld voortdurend werbt de
lagers op te voersn. Men moet zich er voor
wachten. de geesten een rol te laten spelen.
Wanneer er geesten. komen die 'a historische
naam opgeven, dan moet men voorzichtig
zijn. Er zijn gevallen, dat werkelij'k zulke
personen verschijnen, doch zij zijn te herkeor
nen aan hun karakter en hun hoogste een-
voud.
Met de .qiediumiteit mag niet gespeeld wor
den, lichtvaardig toegepast kan net spiritisme
inderdaad tot la ankzinnigheid1 voeren.
De geesten uilt de donkere lagere geesten-
werelcf zijn in1 hun demoniscneni invloed
fataal, omgekeerd is de invloed van
de boren uit den hemel heerlijk, maar
zdj moetefl soma door de lagere lnvloe-
den heenbreken. De bewering, dat het spiritis
me allemaal duivelsche geesten manlfesteert
is niets anders dan 1 aster. De engelen Gods
dalen in onze donkere sfeer en brengen daar
hun licht. De meeste geesten die komen
zijn ons gelijk, zij- komen uit de louteringsfeer.
Het gebied- waar het niet heelemaal donker is,
geestelijke uit elkander gaan, maar een li- de tusschentoestand waar men leeren moet.
chaam zonder geest is geen mensch, doch een
lijk en een geest zonder lichaam is ook geen
mensch. Zuiver geest, zonder stoffelijke ver-
schijningsvorm, bestaat niet. De spiritist weet
zeker, dat het sterven niet is een- scheiden van
het stoffelijke en het geestelijke, maar alleen
een afstooten van de stof, waaruit het lichaam
bestaat In dit leven.
Feitelij'k is het sterven: geboren worden.
Het sterven is: herscheppen. Daar is nie
mand meer ziek, daar is geen ouderdotn, geen
infemaaktheid, daar wordt de mensch in vol-
k-omenheid hersteld. De bewijzen zijn daar
voor te leverenfotografische beelden zijn op- j
De zedelij'ke beteekenis van het spiritisme is
waarlijk niet gering. Daardoor worden ooze
daden beheerscht door zedelijke begtnselen en
zullen wij trachten ons te onthouden van
twinst, haat, moord1, diefstal en overspel.
Door het spiritisme zien wij, wat ons naar
•hot geluk voert en wat ons daarvan tegen-
houdt.
Het spiritisms brengt ds waarheid van het
bljbelwoord naar voren „de mensch zal maalr
en wat hij gezaaid heeft.
Menigeen zal bedrogen ultkomen, die ver-
omderstelt, dat hij door biecht of vertroulwen
op de zedelij'ke verdienste van christus, onmid-
zSji gezellig zijn en uitmunten door een' kame-
raadschappelijkeni geest, al is men' het niet
steeds met elkaar eens. Dikwijls blijven de
diakenen in druk gesprek bijeen tot na mid-
dernacht. Telaatkomenden worden, beboet,
wegblijlver® zijn er niet. Wie van de bedeel-
deni iets te v-rageni heeft, wordt toegelateni en
krijgt gelegenheid zijine wenschen uit te spre
ken. Meestal hebben, die betrekking op het
bedrag der steunverleening en: dan, als de
vrager is vertrokken, begimt het loven en) bie-
den der twaalf aanwezigen over een paar
kwartjes. Er zijn onder de diakenen licht-
vaardigen, die zich laten leiden door hun ge-
voelig hart en zieggen, dat er wel uitredding
zal komen, als de financien uitgeput zijn, en
meer zwaartillendem, die altijd rekening hou-
den met den) stand der kas.
De boeten worden in een speriale bus ver-
zameld. De totale opbrengat dient om daar
van te betaleni de kosten cfer laaitste vergade-
ring in het jaar, waarop, als de werkzaam-
heden zijn afgeloopen, een gemeenschappe-
lijke ma altijd wordt gebruikt eni een glas
wijn gedronken. Wat er tekort in den boete-
pot is, wordt aangevuld uiit de beurzen der
diakenen,.
''Ten slotte deed spr. nog een beroep op de
gemeente om meer eieun te verleenen aan de
diakonie.
Hiema was het woord aan den heer P. v.
d. Each, die uiteenziette wat er buiten de ker-
kelijke gemeente van Alkmaar op het gebied
der annemzorg in het belang der leden van
de Ned. Herv. kerk individueel en voor de
kerk in't algemeieni gedaan wordt.
In de eerste plaats noemde spr. het bureau
van den Armenraad hier ter stede, ingestdd
bij de wet in 1912, waarbij; de diaconie der
herv. gem. vertegenWoordigd is. Dit bureau
geeft ital van inlichitingen over hulpbehoeven-
den en instellingen van liefdadigheid, aan
welke opgaven, de diakenien hunne eigen be-
vindingen kunnen toetsen. Van groot belang
is voor de diakenen om te weten of er kinde-
ren zijn of bloedverwanten, die in de termen
vallen om de feulpVragenden te ondersiteu-
neni en meermalen blijkt, dat kinderen in deze
verplichiting te kort schieten. Bij1 het onder
zoek hiemaar kan de Armenraad door de
van links en rechts bij hem binnenkomende
gegleVens van grooten dienst zijn.
De Armenraad, vertafct over heit heele
van de diaconie moge worden gezegead en
gesteund door gebed en sprak den wensch
uit, dat een volgende gemeenteavond druk
bezocht moge worden,.
Na een woord van dank te hebben gerich't
tot den heer de Haas en zijn koor voor den
heerlijken zang en-tot den heer Schipper voor
zijn orgelspel en nadat hij: had medegedeeld
dat heaen WoenSdag, zal worden begonnen
met het ophalen van de dezer dagen rondge-
zonden biljetten met steunaanvrage voor hei
werk der diaconie, verzodht ds. Vinke de
aanwezigen staande te zingen het bekende
„T: Wii U o God mijn dank betalen", waar
na hij voor ging in dankzegging als beslult
van den avond.
Aan dm uitgang werd een echaalcollecte
gehouden.
DE BETEEKENIS VAN HET
SPIRITISME.
Ds. M. Beversluis van Zuidwolde 'behan
delde gisteravond in een door de vereeniging
van Spiritisten „Harmonia" belegde vergade-
riitg het onderwerp: „De beteekenis van het
spiii'iiisme."
De bovenzaal van Caf6 Central was bijna
gefaeel met belangstellenden gevuld.
Spr. ving aan, met crop te wijzen, dat uit-
gezonderd bij de Israelieten, bij alle oude
volken een geloof in een leven nh dit leven
aanwezig was. Zelfs de holbewoners van de
vroegere tijden hebben daarin geloofd.
De Ikerkeni en de godsdiensten leeraren dit,
maar het spiritisme is gekomen met zijn fei
ten, die niet anders verklaarbaar zijn dan
door aan te nemen, dat die veroorzaakt wor
den door onzidhtbare, denkende wezens, die
van zichzelf zeggen, dat zij menschen zijn en
daarvan indenditedtsbewijzen geven, waar-
door men wel gelooven moet, dat ze niet dood
zijn.
Met een gevoel van weerzin heeft spr. dik
wijls waargenomen de scenes, die zich afspe-
len, wanneer de kist, waarin een geliefde af-
gestorvene was gelegld, gesloten werti. Men
denkt meer aan het lichaam dan aan den per
soon zelf. .Het geloof, dat de geest voortleeft,
is er wel, maar zoover het bestaat, een stil-
staand beeld.
Men' vindt het profaan- van het spiritisme,
te denken, dat de verheven dooden nog dik
wijls zich met de levenden ondeihouden over
gewone dingen. Maar juist door het spiritis-
genomen van niet-stoffelijke aanwezige per- dellij'k in deni zeddijken, heimel zal komen.
sonen. Hun gelaat wordt gegeven, zooals zij Ons wordt on thuld, dat wij de draad die
er nu nog uitzien. Dit zijn alle bewijzen, dat wij in dit leven) lieten vallen, gids weer opne-
de mensch ook naar zijn lichamellijke gestal- men. Elke zedelijke fout brengt zijn gevolgen
te blijft bestaan en voortleven. Daarmede valt mede. De menschen maken hun eigen hel.
de vrees des doods weg en wordt de voorstel
ling ervan in het dagelijksch leven zoo heel
anders.
Bij de Christelijke opvatting is dit leven het
leven en komt aan het eind een goed of een
jammerlijk slot. De zaligen komen bij het spi
ritisme namens God ons brengen het licht en
God heeft dit niet ingericht, maar wii, dat wij
de gevolgen van ons kwaad volkomen moeten
dragen.
Wij1 moeten niet alleen bang zijn voor de
gevolgen, maar leeren inzien, dat zonde een
zedelijk kwaad is, dat indruischt tegen1 onze
eigen natuur. In ons worstdt het dier en de
,yUw viriend Ashcroflt "s zoo dOm! nog niet
als hij er uiitziet," grinnikte de chef. ,,Hij
heeft een verstanld'iige streek gedaan met uw
beLde brieveni aan mijl be brengen. Ik zorgde
voor de rest. Toen dris het telegram1 van uw
broer kwam uilt Rotterdam,, haalde ik d'e
tweedle helft van den brief utt zijn bewaar-
plaats; ik vond, dat ik kliaar moest wezen als
u kwam; ziet u
?,Maar 'hoe wist u, dat wij1 de rest van den
Wij werden dadelijk bij den chef binnenge- brief haddten?" yroeg ik.
laten. Ik was hevig verbaasd over de groote De chef grinnikte weer.
kalmte, waannee hij ons ouwing „Mijn jongens Iteliegrafeeretn' niet, dat een
.,Hioe gaat het er miee, Gkewood?" zei Mj, auto hen moet opwaehtem -aan het station,
Francis toeknikkenlde. „Is dit je broer? Hoe wanneer zSji niet gesllaagd zijn," ,an)twoordife
gaat het u?" S hij^„Vertel mijl nu eens allies ervan
door Douglas Valentine.
Geautoriseerde vertaling van W. E. P.
(Nadruk verboden).
Hij gaif mij de hand en zweeg. Een oogen-
blik zei niemand 'n woord. Ik voelde mij niets
op mijn gemak en haalde mijn portefeuiPe
voor den dag, trok en de drie stukken papier
uit en legde die voor dene hef op het bureau.
„Dit heb' ik meegebnacht," zei ik aarzelend.
Hiji nam dte stukken op en keek er ten oogen-
bl'ifc naar. Toen nam hiji een map van het bu
reau, die voor hem lag, oper«de die en haalde
er de tweede helft van den brief van den kei-
zer uit, het fragment, dat ik goed en wel in de
tasch in het station van. Rotterdam waande.
Hij legdle dte stukken naast elkaar. Ze pasten
precies. Toen sloot hij de map, bergde haar in
de bramdkast aan' de andere zijide van de ka-
mer en diraaidle die op slot. Toen kwam hij
met uitgestrekte ha'nden op ons toe, gaf mij
dte rechterhand, Francis den' linker en zei:
„Jufie hebt prachitig weik gleverd, brave
uerels zijn julllie. briave Icerels!"
Maar die amdlere helft," begon ik.
lEto zoo vertekte ik hem- mijn heele geschie-
denis van het begin af
Toen ik ales verlteld had, zei hij
„Je sdmjmt van nature groot talent te heb
ben voor ons spel, Okewood. Het lijkt me jam
mer, dat je dat zoudlt verspillien door bij je re
giment te blijven'..."
Hlaastig viel ik hem In de rede;
„Ik heb nog een paar weken ziekenverlof,
en Ik verlmgde er naar om daama naar het
front terug te gaan om rust te hebben. Dit
soort van bezigheid vergt te veel van mijn
zenuwen!"
„J'a, ja" anltwoondde de chef, „dat zullen1
we later nioig wel1 eens zien. Intuisschen zullen
wij niet vergeted wat u gedia-an' heeft en _ik
zal er voor zorgem. *%t hiet ook verder nilet
vergeten woidt."
En daarmee verliden wij hem. Eerstjoen
ik buiten was, herlnnerde ik mij, dat Mj mij1
niets had verteld van datgene, waaraaar ik
toonen ons, dat na het sterven ons bestaan engel. Het trekt naar beneden, de engel naar
pas begint. Wij zijn hier nog maar in den j omhoog. Het dier moet ten gronde, de zonde
larvetoestand des levens. Pas daama komt moet overwonnen en het 'kind Gods gered wor-
de mensdielijke natuur tot zijn voile recht,
zooals God die bedoeld heeft. Zelfs vele spi
ritisten gevoeien niet, we'ke ontzaggelijke be
teekenis deze dingen hebben- en zijn nog geen
spiritualisten. Het spiritisme wordt vaak re-
dicuul gemaakt en dit doet meer kwaad dan
goed.
Wanneer men: ztet, dat de zaak emstlg Is,
dan gevoelt men, dat men te doen heeft met
iets, dat niet in een hoek te cijferen is, en er
kent men, dat in- het spiritisme ons dingen
zijn gegeven, die voorbijstreven, hetgeen oo-it
gegeven is. Het Christendom, zelf3 in z'n bes-
te vormen sleept een1 -groote ballast mee van
vroegere tijden. Het kan niet worden ontkead,
dat in den vorm, waarin wij het Christendom
kennen, het de toekomst niet kan hebben, hoe
wel de grond'gedachten: van het Christendom,
ook door het spiritisme onthuld, bij het spiri
tisme volkomen tot hun recht komen. Het spi
ritisme stelt de vraag: „wie zijn wij, wat gaan
wij tegemoet en wat is de weg om in het vol-
gend bestaan te komen tot een geluklrig
leven?"
Spr. wees er verder op dat het spiritisme
met kradht het geloof aan geesten naar voren
heeft gebracht. Overal wordt als laatste
grondslag van den Godsdienst het geloof aan
geesten aangetroffen.
In de theologie wordt dat anlsmslme ge-
noemd. Bij de oude volkeren, ook de Israelie
ten, bestaat het geloof aan geesten.
-De heidensche amnistische opvatting te een
godsdienst van vrees en het te zeker een groo-
te vooruitgang, dat de christelijke Godsdienst
daarvoor in de plaats heeft gesteld het geloof
in ten God en Vader, die alien beheerscht,
maar wanneer de christelijke zendimg leert
„die geesten bestaan niet" dan is dat een fout 1
en men- -begint daar langzamerhand van te-
zoo brandOnd nieuwsgierig was, namelijk over
dien oorsprong eni het verdwijnen van den
brief van den keizer.
den.
De mensch moet tot den Vader gaan, ko
men tot bekeering en den hemelschen vader
leeren vinden.
De feiten leeren ons, dat w!e gelukldg wll
worden, het kwaad In rich zelve moet over-
winnen.
Het splrftisnie, fioe ook mtekecd !a rifa
zuiveren geestesvorm worden' tot spiritualis-
me, is tenslotte de redding van den Gods
dienst.
Het te de luldende predMng tot den mensch
om tot God terug te keeren en niet langer on-
geloovig te blijven, al blijft waar, dat zalig
zijn riji die niet zien, maar nochtans geloo
ven.
Het Christendom naar Innerijjk wezen- kan
niet ten. gronde gaan, maar voor 'het histo-
risch Christendom vreest spreker.
Wij getuigen alien kinderen God's te rfjn.
Eens zullen wij de vruchtan plukken van het
geen God ons hier heeft gegeven.
Veroordeel het Spiritisme niet zonder on
derzoek. B-lijf niet staan bij het a b c maar
tracht door te dringen in de geestelijke betee
kenis er van en eenmaal overtuigd zijnde ge-
tulg er dan van.
Het spiritisme zal eenmaal ertend worden
als de gave God's bij uitnemendheid, aan ar-
me menschenklndemi op deze donkere planeet
geschonken. (Applaus).
De vergaderlng werd hiema gesloten.
"ProYineiaal Nieuws
Hlet was mijtn oudie vriendi Roodkraag, dien
ik omtmoette op een van onze vale bezoeken
aan geheimzimnige, maar blijkbaar bel'angrij-
ke -ambteniaren, dte itenslotte veel duistere
punten van mijn avo-ntuur voor mij ophel-der-
de. Toen hij mij! zag, barstte hij -in liachen uit.
„Op mijn woord," igrimnikte hij; „jij schijnt
ook op een' enkeleni kleineu) wenk te kuinnen
handelen:, hfe?"
Toen vertekte 'hij! mij de geschledante van
den' brief van den keizer.
„Ik hoef je niets te zeggen- van diem inhoud
van dien- verwonderldjken brief," begoni hij,
,,want jli kent dien waanscliijnlijk beter dan
ik. De dlatum alleen is ail' genoe-g,.31 Jul!
1914.... die vedklaart veel. Ete laatste Juli was
de dag waarop de vrede van Europa letterlijk
o-p de weegschaal stand. Jle kerit het grillige,
eigenzinniige 'karakter van den keizer, zijln
zucht naar eer en militaiiren roem, zijn sombe-
re vrees voor het onbekende. In d'e noodlotti-
ge laatste week van Juli werd' hij tusachen
twee tagenovergestelde machten been en weer
gesTingerd. Aan dte eene zijde stond dte hteele
PruisisChe -militaire partij; geleid door den
kroonprins en- die onmiddellijke omgeving van-
den keizer; aan- dte -andere zijdte de groote
voorspoed, die janen van' vrede 'in zijh rijk had
gebracht. 'Hij had te kiezen tusschen1 zijn
eigeni zucht naar grootheid, die dorstite naar
krijgsroem aan dto eenen kant, en aan Sm
andtereni kant, dte plaats in- de gesdiiedenis
als Vbrst des vredtes, waamaar hij in sijn
betene oogeriblikfcen zoo dikwijls heeft gehun-
kerd
iDe 'keizer is een man van stemmingen. Hij
schreef dezen brief in een oogenblik! van be-
slui'teloosheid en- moedeloosheid, toen het vi-
sioen van dten vradie hem' sch'ooner toescheen
dan het oorlogsspook. God weet welke hevige
impulsie hem er toe bracht dit buitengewone
beroep te doen op zijn 'Engelschen vriend, een-
urr CASTRICUM.
Opvolger van den heer J. F Kamphula, als
lid der Prov. Staten van Noord-Holland, is
niet de heer W. Boon, doch onze burgemeea-
i ter de heer L. J. Lommen.
UIT OBDAM.
Burgemeester Dekker heeft bedankt als bo-
stuurslid1 van de Vereeniging van water-
den een of ander van het IDuitsdie gezant-
schap in Londende Pruisische jingo's wa
ren daar goed vertegenWoordigd door Kuhli-
mann en andteren- van diens slag om den
brief te onderscheppen.
oiDe brief werd' onderschept. Hoe het gebeur-
beroep, "dlat wanneer het%>panbaar gemaakt dte en door wiem hebben we nooiit kunnen nib
zou warden, hem schuildig zou bewijzen aan
het diepste verraad jegens zijn bondigenoot,
maar hij schreef den brief en verzand! dien-
onmiddellijk naar Londen. Hij' gaf hem' niet
eens -aan deni gewanew koerier mee, maar liet
hern) brengen door een' man, dien' hij zelf
uitkoos, en die speciale instructies had om
-dien brief persoonHjk aan Prins Lichnowski,
dten Duiiteohen gezan-t te overhandigen.
Lichnowski' moest het berich't weer pereo-on-
I'ijfc -aan dengene, voor wien het ten slotte be-
stemd was, overbrengen.
Even' nadat de brief weg was, scheen de
keizer tot het besef te zijn gekomen van wat
hij gedaan had; em berouw te hebben gekre-
geni over zijim daad. Pogingen om den bode
tegen te houden voord'at hit. scheep ging,
scn'ijnen mislUfct te zijn. In ieder geval weiten:
wij dat dten heelen' 3len Juli en den eersten
Augustus door, Liehmowski 'in Londlen met
telegrammen bestonnd werd' om dten- bode met
dten brief naar Berl'ijn terug te zendea, zoodra
hij op het gezantsdiap kwam.
Maar de koerier kwam nooit tot Carlton
House Terrace. Iemand van de oorlogspartij
aan het Bterlijnsche hof kreeg dte ludit van
dien fataleni brief en amid een mfldodaeling aan
vinden, maar Lichnowski' 'kreeg het ding niet
te zien. En dte koerier ging ook niet weer terug
uit Londen. Mlef den keizerlijken brief nog to
zijn bezit ging hij naar ft schijnt, naar een
huis in DalSton, en daar werd' hij gearres-
teerdl, den dag na onze ooriogsverklanng aan
Dui'tschland.
iDteze koerier reisde onder den naam van
Schulte. Wijl wisten toendteriiijd niet, dat hij to
dienst van de keizer reisde, maar wij! iken-
den hem wel als een van de meest stoutmoedi-
ge en geluki'ge spionnen die Duitschland ooiit
gebruik: had in ons land. Een- van- ons pikte
hem' bij toevai op bij zijn aankomst in Lon
den, en' vallgdte hem heimelijk naar Dalston,
waar Mj: dadelijk beslag op hem legdie, toe*
de ooriog uitbrak.
ISchulte wertil geintemeend. Je hebt gehoord,
hoe een' van zijn brieven, die tegengehoudten
wehdl door den- kampcensor ons op net spoor
bracht van dten onderschepten- brief, en' je weed
welke siiappen wij dieden om het document
in ons bezit te krij'gen. Mlaar wij' werden op
een dwaalspoor gebracht.... niet door Schulte,
maar door het verraad1 van een man, dien- hij
in vertrouwaa cam, dten tolk van' het internes-
ringsfcamp. (Word* vervolgd).
261.
1921.
Tn on rrm-nnpHi rrrl Hiftri-
1 i i I _1 d A.l rlil- e rl f- tVl OOI" Ufl l /l'QT nni
48)
