Brievsn uit Berlijn,
ta afta ttjrten, eMe hantiw verfeondlgtite de
kath. kerk steeds dezelfde onveranderde, on*
wrikbare geloofs- en zedewetten. Da k&rk is
bet dus, die ons katholiek geweten vonnt Wat
de kerk voorschrijft, echrijven wij voor; wat
de kerk gelooft, gelooven wijwat de kerk
verbiedt en afkeurt verbieden en keuren ook
wij at De kerk is ons geweten. De kerk doet
met ons, gelijk de moeder doet met haar kind
dat op haar schoot zit. Die moeder prent
haar karakter, haar deugden over in 'dat teere
wicht. Dat doet zij met haar woord', haar lach
en^ haar blik en de kerk doet niets anders.
Zoo gauw een kind geboren wordt, neemt
de kerk het aan; de vader draagt het naar het
doopvont en het wordt opgenomen in de kerk
maar de kerk blijft het kind volgen op al zijn
wegen. Wanneer het kind, man is geworden
en zelf verstand' heeft gekregen, om te oor-
deelen, dan geeft de kerk dat kind weer een
nieuw lrehaam, om den jongen man te bewa-
ren tegen de gevaren voor zijn geloof en zijn
zeden. De kerk dient hem dan toe het heilige
vorinsel. De kerk voedt ook dat kind en geeft
hem sterkte door de Heilige Commune. Het
geeft hem dan het vleesch en bloed van Jezus
Christus, waardoor de Goddelijke liefde in
het hart van het kind wordt gestort. Maar het
leven is vol gevaren en de mcnsch zwak. Dik-
wijls verliest hij door een doodzonde de ge-
nade, door het sacrament gegeven. Maar dan
trekt de kerk hem weer naar zich toe, wan
neer hij maar berouw toont en zich voor-
neemt, niet meer in dezelfde zonde te verva'l-
len. Dan worden de zonden vergeven door het
sacrament van de biecht.
De kerk blijft haar kind volgen tot den
dag, waarop het ligt uitgestrekt op het sterf-
bea De kerk staat dan aan dat bed en dient
dan als kraeht voor den laataten atrijd, het
laatste sacrament, het sacrament van het
Heilig Oliesel, toe.
Zoo voedt de kerk 'haar kinderen op. Zoo
vormt de kerk het geweten van haar kinde-
ren. Zoo versterkt de kerk de levensovertni-
glng in het geweten van de katholiek. Wan
neer het geweten dan niet het recht heeft, zoo-
als ik aantoonde om een eigen levensovertui-
ging te vormen, niet het recht, over God, het
feven, de zonde en de genade to denken, wat
het wil, maar verp1 icht is, de levensovertui-
ging in zich te vormen, welke God heeft inge-
steld, dan moet het u duidelijk zijn, dat het
Roomsche leergezag, hoe streng en onwrik-
baar ook, niet in strijd1 kan komen met de ge
wetensvrijheid, de ware gewetensvrijheid, die
alleen maar bestaat in het mogen handhaven
van de eenmaal verworven overtuiging, maar
niet bestaat in het vormen van die levensover-
tuiging. Het Roomsche leergezag konut metde
gewetensvrijheid nieit in strijd, waarborgt de
vrijheid van het geweten, maar verbiedt het
vormen van een levensovertuigtog in het hart
van den katholiek, verbant uit dat hart alien
twijfel, dreigt en strait de 'kinderen der kerk,
die van haar leer afwijken. Zij doet dat niet,
om haar eigen' menschelijk recht te handha
ven, maar handhaaft en verdedigt daardoor
het recht van God. Dat is dan ook de reden,
dat de last, door de kerk opgelegd, eigenlij'k
geen last is. En zoo het al een last is, dan
toch eene, die overeenkomt met het woord van
den Goddelijken Stichtereen last, die mild is
en een jnk, dat zoet is. Deze last is voor een'
katholiek lidrt to dragen. Dat gezag beperkt
onze vrijheid niet in het minst. Voor eerst niet
de vrijheid van het verstand. De kerk bindt
onze vrijheid alleen maar in het bovennatuur-
lijke, waarvan de waarheid' buiten den ge-
zichtskring der menschen valt Alle weteu-
schappen laat de kerk vrij. Er is dus niet een
katholieke natuurkunde, het zou dwaasheid
zijn, daarvan te spreken; evenmin bestaat er
een katholieke sterrenkunde of rekenkunde. De
Wetenschap blijft volkomen vrij.
Maar als er" toch wel gesproken wordt van
katholieke wijsbegeerte, sociologie of politick,
dan beteekent dit niets antlers, dan dat deze
wetenschappen niet in strijd mogen komen' met
de waarheid van God. Dat verbiede de kerk.
Het is niet een nadeel, maar een voordeel, to
weten, dat men denkende en leerende, niet in
strijd kan komen met de waarheid van God.
Want daartegen in to druischen, is toch maar
dwaling in duisternis.
De last, die de fcerk oplegt, is licht to dra
gen. Zij bekort onze vrijheden niet en tfitukt
niet op ons. De kerk zorgt er slechts voor, dat
wij niet op dwaalwegen geraken. Dat is geen
bekorting van de vrijheid, maar de rijkste ont-
plooiing van vrijheid. Wij1 weten, dat wij
daardoor, al gaande, nooit op den verkeer-
den weg zullen dolen en nooit gevaar zullen
loopen, onze ziel en zaligheid te verliezen. De
last, die de kerk oplegt, geeft dus vrede en
rust. De katholiek heeft er geen behoefte aan,
allerlei strijdvragen over het geloof op te
werpen. Hij vindt rust, zekerheid en veiligheid
in aatgene, dat hij houdt en dat door de keric
aan hem wordt voorgesteld. Hij gelooft, dat
de waarheid van zijn kerk niets anders kan
zijn dan de goddelijke waarheid. Met diepe
overtuiging gelooft hij, dat zijn kerk is de
mond, waardoor God tot het hart der men
schen spreekt. De last der kerk is dus licht te
dragen, want de katholiek ziet in het strenge
gezag van zijn kerk niet de harde hand van
aen vader, die hem poogt vast te houden.
maar de zadite hand van de moeder, die het
kind wel leidt aan de band, maar zorgt, dat
het kind1 gestraft moet worden, dan doet het
die moeder veel meer pijn dan het 'kind zelf.
Want zij straft uit liefde. Zoo bemint de
katholiek de keik, noemt haar zijn moeder,
dweept met haar en vliegt voor die moeder
door het vuur.
Deze katholieke kerk heeft 20 eeuwen stand
gehouden en zal nog andere eeuwen overle-
ven. Christus heeft van de kath. kerk gezegd:
„Gij zult wel gesleurd worden van rechtbank
tot rechtbank en met haat, laster en hoon
worden overladen, maar weest getroost. Ik
ben met u tot het einde der dagen."
De vergadering was hiermede geeindlgd.
VERTROKKEN PERSONEN.
C. J. Brander, N.'H., Kenn.str.weg 101i,
Hoogkarspel. G. Bos, N-.H., sigarenmaker,
Ged. Baansloot 21, Kampen. J. Vijn, R.
K., bakkersknecht, Ged. Baansloot 19, Krorn-
menie. A. H. Klopman, N.H., dienstbode,
Kooltuin 1, Apeldoom. C. C. M. Keesom,
R.K., Stationsweg 3, Beverwijk. H. Schep-
per, N.H., Friesdieweg 2, Amsterdam. D.
M. Evenblij—v. Doom, N.H., Oudegracht
273, Haarlem. H. Hendriks, R.K., opera-
teur bioscoop, Krebbesteeg 4, Nljmegen. E.
Bos, N.H., Helderscheweg 35, Bergen. J.
P. G. v. Eijk, R.K., timmerman, Westerhofie
6, Amsterdam. V. Baas, N.H., ambt. R. 6.
0., v. A Wbndesteaat 7, MarA«rwfk. N.
Stiagea, N. H., arabt. R. O Q. vaa
der Woudastraat 7 Harderwij'k. C
M. Wanunes, O. R., edgarenmaker, Lut-
tik Oudorp 7, Culemborg. W. Veretegen,
R.K., sigarenmaker, Land&traat 45, Cuijk.
G. Bakker, D.G., verpleegster, Bierkade 15,
den Haag. J. Groen, N.H., Overdiepad 30,
Helder E. M. A. T. v. Ran'itzv. Mourik,
N.H., Hofdijkstraat 2, Schiedam. E. G. v.
Lelijveld1, N.H., ass. huish., Hofdijkstraat 2,
Schiedam. H. C. H. Overmeijer, schoenma-
kersknecht, Torenburg 8, Castricum. M.
M. Knijn, R.K., dienstbode, Kenn.str.weg 17,
Purmerend. K. Wiesehahn, E.L., sigaren
maker, Ged. Baansloot 5, Amsterdam. P.
Dal, N.'H., teekenaar, Nieuwpoorislaan 22,
Heemstede. F. W. Ruhland, kappersbedien-
de, Dahliastraat 6, Lisse. L. J. Jungen,
G.K., sigarenmaker, Kinheimstraat 41, Am
sterdam. D. Kuiper, N.'H., Stuartstraat
48, Haarlem. M. Kruijd'—-Leegwater, N.
H., vei*pleegstor, Nieuwpoortslaan 97, Rotter
dam. J. W. J. Schreuder, N.H., notaris,
Emmastraat 62, Oterleek. C. Buter, R.K.,
dienstbode, Nassaupleins 28, Akersloot.
N. Weel, R.K., timmerman, rnidsen 63, Gis-
tricum. G. Lingenian—Hartog, N.H.,
woonkeet, Westerweg, (huish.) Huizen.
INGEK'OMEN PERSONEN.
E. M. BesKleijn, R. K-, huishoudster,
Heerenstraat 8, Bergen. T. Maes, R.K.,
winkeibediende, Geestersingel 29, 's Herto-
fenbosch. C. J. Nieboer, D.G., naaister,
naarmanslaan 99, Leiden. T. Oswald, D.
G., Lamoraalstraat 1, den Haag. R. Boon-
tjes, N.H., grondwerker Kabelsfcraat 2, Vel-
sen. A. van Zon, N.H., dienstbode, Ach-
terwezel 8, Amsterdam. S. EggerKcii-
zer. Isr., Langestraat 14, Roermond. - C.
Dekker, O.R., dienstbode, Verdronkenoord 16,
i Egmond aan Zee. M. A. v. Schagen, R.K.,
Noorderkade 19, Wervershoof. P. A. Boom
R. IC, fabrikant, Luttik Oudorp 56, Heiloo.
F. T. Redeker, R.K., huishoudster, Grens-
straat la, Stad-Delaen. M. Viskoop, N.I.,
leerling-banketbakker, Laat 105, Amsterdam.
E. Blokker, N.H., dienstbode, Landstraa't
60, Bergen. D. Dekker, R.K., reiziger,
Nieuwpoortslaan 50, Velsen. C. J. Klaver,
R.K.j dienstbode, Oudegracht 229, Heerhu-
gowaard. J. M. Preiiser R.K., winkeibe
diende, Ritsevoort 23, Hulsft. Tr. Swart-
hofGroot, N.H., Spoorwtraat 30, Zijpe.
J. K. Vellinga, N.H., chocoladebewerker,
Friescheweg 36, Rotterd'am. M. M. v.
Dijk, NJH., onderwijzeres, Oudegracht 218,
Koedijk. F. P. C. Saonije, R.'K., Koonstraat
8, Weesp. A. L. Huet, broodbakker; Ko-
nmgsw^ 26, Oudendijk. J. C. Conijn, R.
K., Snaarmanslaan 51. Leiden. M. J. Co
nijn, R.K., Snaarmanslaan 51, Amsterdam.
P. Kuiken, adj. comm. tor secretarie, Dijk-
gr.straat 23, Emmen, J. Looij, N.H., werk-
ster, Laat 65, Brielle. J. W. Brand, G.K.,
sigarenmaker, Druiveulaan 20, Castricum.
J. Wognum, NJH., huishoudster, Stationsweg
30, Noordscharwoude. M. Beemsterboer,
R.K., dienstbode, Mient 16, Bloemendaal.
A. Hoogeboom, R.K., dienstbode, Gashouder-
straat 5, Oudkarspel. M. Haahmeester,
N.H., schoenmaker, Schoutenstraat 10, En-
schede. H. A. Krieboo, N.H., Emmastraat
4, Den Haag. D. Schornagel; N.'H., Nas-
sauplein 29, Ned1. O.-Indie. C. Bruin, N.H,
landbouwer, Baanpad 18, Bergen.
XXX'VI.
Het hokt weer eens. Men kan nu reeds zoo-
iets als een natuurwet ontdekken, die met ma-
thematische zekerheid functioneert. leder half-
jaar, in het voorjaar en in den herfst, zoeken
de ontevredenheid en conflictstemming, die
zich opgehoopt hebben, een gelegenheid om te
expiodeeren.
De hotelstaking, waarvan ik in mijn laat-
sten brief reeds kort berichtte, verkeert nog
steeds in bloeienden toestand. Ongelooflijk,
maar waar: de reusachtige stad is nu sedert
vveken zonder restaurants! De beide vijande-
lijke partijen, de hoteliers en keliners, vecliten
een verwoeden strijd. Iederen dag verkondi-
gen machtige piakaten vlammencle oproepen
de strijdende machten. De burger leest ze,
maar zijn honger wordt er niet mee gesti'd.
Doch met deze papieren strijd is het niet ge-
daan. Vele hotelbezitters n.l. probeeren, hun
zaak toch open to houden. De bediening is
daar dan merkwaardig genoeg samenge-
eteld. De familie van den hotelier en hits goe-
de vrienden, werkloozen uit alle vakken, ook
studenten helpen mee. Dat echter wekt de
woede van de atakende keliners. Zij: rustten
„strijdtroepen" uit, die 's nachts ronddwalen.
Wee de gastvrije gelegenheid, die open is ea
door deze vastberaden knapen wordt bemerkt.
Meer dan eens kwam het tot de dolste gevech-
ten. Daartegen werd de politic weer mobiel
gemaakt. Kortom, het is zeer gezellig, eens
bij zoo'n vriendelijken waard te dineeren.
Vele hotelliers weliswaar zijn slimmer. 'Vam-
af de straat merkt -men niets. Gesloten deu-
ren. Gordijnen voor de vensters. Ondoordrin-
bare duisteniis. Maar wie den weg weet, die
vindt hem door een achterdeur en treft binnen
halfverlichte kamers, bezette tafels en vroo-
lijke menschen aan. Het genot, daar honger
en dorst te stillen, wordt nog verhoogd door
het aangenaam gxiezelige gevoel, dat, toch
wel eens zoo'n strijdtroep lord zou kunnen
ruiken en binnen zou kunnen dringen. Avond-
brood met levensgevaar. Bieravond in avon-
tuurlijke stemming. Hoe dat eindigen zal
weet geen mensch. De hoteliers zijn ditmaal
taai. Zij lijden verliezen, die in de millioenen
gaan. Maar zij willen niet toegeven. Een tee-
ken des tijds. De ondememers zijn niet meer
zoo gauw beangstigd als in den eersten tijd
na de revolutie. Of de stakingskas der keli
ners dat nog lang uithoudt, is niet te zeggen.
Maar er moet daar reeds een bedenkelijke eb-
be heerschen.
Ook een tweede voorbeeld voor de groeiende
energie der ondememers hebben we juist be-
leefd. Een week lang hadden wij een zonder-
linge ,,'krantenstaldng." Tot op de radikale
organen van heel reaits en heel links na had
den alle Berlijnsdie bladen opgehouden te
verschijnen. In het „Beriiner Tageblatt" had
den eenige zetters en hulparbeiders eischen
gesteld, die in strijd waren met het overeen-
gekomen tarief. De uitgever verzette zich. Dat
was tariefbreuk. Hij zei de arbeiders op. Bij
de overige groote kranten was alles vreed-
zaam. Nu bestaat echter in de vereeniging
van d« Berlijnsdie krantenuitgevers een over-
eenkomst, dat in zulke g*vall«n ook de anda-
sw Wadee rriei rersdbi^WB mdi to
treffende uitgeversfirma aiet door ooncurren-
tie te schadan en in zijn loocstrijd te ver-
zwakken. Zoo gcbeurde het. Dat beteekent:
wij hadden een kapitalistenstaking. Dat was
eens wat nieuws. Men beleeft torn altijd nog
dingen, die nog niet gebeurd zijn. De schade
is ook hier enorm gewcest. Want de overige
ikrantenbezitters, die aan hun sympathie met
het „Berliner Tageblatt" zoo daadwerkelijk
uitdrukking gaven, moesten toch al hun men
schen betalen. Er werd' iederen dag gezet. Al
les was altijd kant en klaar. Alleen kwamen
de kranten niet uit. Ook hier bleven de onder-
nemers aaneengesloten, ea zie, de arbeiders
zagen het onrechtmatige van hun gedrag in.
Zij zullen nu een verhoging doorzetten, maar
zij zijn, en dat is in principe zeer belangrijk,
v66r het besluit daarorntrent in het bedrijf te-
ruggekeerd.
Het is een geluk dat to dit conflict, dat
reeds een gevaarlijke uitbreiding, ook 'buiten
Berlijn, dreigde te krijgen, de stem van het
verstand gezegevierd heeft. Want juist op dit
tijdstip mag de stem van de groote Berlijn
sdie pers niet zwijgen. De opwinding van de
geheele 'bevolking over de bestissing van den
Volkenbond over Opper-Silezie is ongeloofe-
lijk. De buitcnwereld moet dat weten. Zij moet
weten, dat geheel Duitschland zich tegen dit
onbegrijpelijk vonnis met zulke opgewonden
en onwrikbare protesten verheft als de Fran-
schen in 1871 tegen de afscheiding van Elzas
Lotharingen. Zeker, onze tegenpartij kan
van ons verlangen, wat zij wif. Wanneer zij
morgen bepaalt, dat iedere Duitscher een
ring to den neus dragen moet, dan moeten we
dezen ring er to doen. Wij zijn machteloos.
Maar er is ook een macht des toorns en ver-
bi'ttertog, die in de gescliiedenis als levende
factor te besdiouwen is Men behoeft opnieuw
slechts op het geval Elzas-Lotharingen te
wijzen. Is het een wonder, wanneer men bij
ons meent, dat to den titel van den Volken
bond eigenlijk twee woorden outbroken, want
deze naam moest luiden: „Volkenbond tegen
Duitschland." Onze geheele democratische
ontwikkeling der geheele herleving vSn onzen
normalen arbeid, de geheele instandhouding
ran de met moeite verworven binnenlandsche
rust wordt door de wereldgeschiedkundige
tout van Genfeve weer onzeker gemaakt. Er
heersdht hier een stemming van eomlberoa
wrok, die weer tot nieuweenses leiden moet.
En todh zijn er nog menschen, aan wie het
oponthoud in Berlijn is als een levin to't pa-
radiis, vergcleken bij' de toestanden to' hun
landdat zijn de Russen, die to vele tiendui-
zendtallen bij ons leven en een kolonie vor
men, die op zich zelf reeds de bevolking van
een stad vormt. Wij hebben to Berlijn ver-
scheidene Russische couranten, die uitstekeud
bloeien. Wij hebben Russische vereenigingen
zonder tal. Wij bezaten korten tijd zelfs een
kleto Russisch theater. Wij hebben nu hot
Russisch-Joodsch tooneel uit Wilna hier, dat
groot succes heeft. Alle gezelschapskrmgen
van het vroegere Tsareurijk zijn vertegen-
woordigd. Daaibij heb ik dikwijls iets meric-
waardigs opgemerkt. Er kwamen vroeger rij-
ke families, die onder't bolsjewisme ontzaglijk
geleden hebben en slechts met de grootste
moeite en gevaren' uit hun vaderland ontwij-
ken konden, geheel ontdaan naar Berlijn. Zij
wonen hier to gebrekkige omstandighedeu.
Bezitten aan waarde slechts de juweelen van
hun vrouwen, of een phar bontmantels. Zijn
uitgemergeld en ondei'mijnd door de smarten,
die zij doorgemaakt hebben. Zitten half ver-
twijfeld tenieaer en weten1 niet, wat te begin-
nen. Maar na eenige weken of maanden gaat
het hun schitterend! Op eens doen ze gewel-
dige zaken, be\ onen een villa in Griinewald,;
voeron (ten groote huishoudiug en voelen zich
onbeschrijfelij'k wel te moede in Berlijn. Ik
zelf heb herhaaldelijk zulke families ontmoet,
die ik vanai' den oorlog uit Kiew of Odessa of
Sinferopel in de Krim ken eerst moest ik ze
troosten en steunen en dan opeens kreeg ik
een uitnoodigmg voor een souper, dat met
echt-Russische gastvrijheid van stapel liep.
Maar er zijn ook anderen, dien het slecht
gaat. IJverige organisaties zijn ontstaan, die
al hun best doen om te helpen. In een huis to
de Potsdammerstrasze heeft men alles bij el-
"kaar gehaald, wat er aan op kunstnijverheid
begaafde krachten onder deze arme duivels
te vtoden is, en uitgestrokte werkplaatsen in-
gericht. Men ziet hier slanke gestalten, met
voornaam uiterlijk, vroegere officieren, aristo-
craten, studenten, beambten, alien aan den
arbeid. Zij snijden, schilderen, boetseerert- en
zoeken zich er door te slaan met hun kleine
talenten, die zij vroeger teraauwemood1 op-
merkten. Nu hebben deze werkplaatsen zelfs
een tentoonstelling gearrangeerd. Zij hebben
aan de Leipziger messe als groep deelgeno-
men, men koopt hun waren en de weldadige
ondememtog bloeit. Zij u niet da eenige in
haar soort te Berlijn.
Nu juist hebben wa ook ten der beroemd-
ste en meest bewonderenswaardige peraoon-
lijkheden van oud-Rusland hier begroet: Ta-
mara Karavina, de onvergelijkelij'ke danseres,
de toemmali'ge ster van het Petersburger hof-
ballet. Nu, wij wisten reeds, dat de kunst van
den dans nergena zoo heerlijk bloeit ala to
Rusland. Maar het was toch weer een over-
weld.ig«id gebeurea, de zwevende teerheid en
goddelijke 3>evalligheid van Karsavina te ge-
nieten. Dansen is ook een hartstoeht der Ber-
lijners geworden. Niet alleen dat to' ieder ge-
zelsdrap, veel meer dan vroeger v6or den oor-
log, gedanst wordt. Dat is toch een algemeen
Europeesch tijdsverschijnsel. Maar tallooze
jonge meisjes, die anders heel brave kinderen
zijn, debuteeren openlijk als danseressen.
Iederen avond hebben zulke feesten plaats bij
grooten toeloop. Maar het was nu een wel-
daad1 en een zaligheid tegenover het dilettan-
tisme, dat hier gegeven wordt, nu de rijpe
meesterschap van Karsavina weer te zien.
Het publiek jubelde en was door het dolle
heen, deze vrouw te 'kunnen bewonderen, die
alle lidiamelijke gebondenheid aan den aard-
bodem lachend schijnt te overwinnen, die de
hoogste techniek van den dans met diepste be-
zieling verbindt. Berlijn stond op zijn kop en
huldigde met daverend applaus de grade in
persoon, die tot ons gekomen was.
De schoonste Karsavina-avond echter be-
reidde den Berlijnschen kunstvrienden weer
een Russische kringui tgevers en redactie van
een groot Russisch kunsttijdschrift, dat ook
nu in Berlijn verschijnt. Een heel huis heeft
dit tudschrift tot haar beschilcldng. En hier nu
werd een ontvangavond gearrangeerd, zooals
ik zelden belecfde. Honderden menschen kwa
men samen. Alles wat de Russische kbleoie
aen toteMigwrtte heeft. Deartri} aEee, wat in
Berlijn een naam heeft. Russische muaid
speelden, Russische zangars zongen. En tus-
schen twee deuren danste Karsavina. Een
stroom van vreugdevol leven gtog door dit
uitgelezen gezelschap. En bij thee en gebak,
bij wijn en kodka (dat is er altijd nog), bij
een tafel, die eerst lang na middernacht werd
aangericht, bij liederen en gesprekken, bleef
men tezamen, tot het morgen werd. Het was
als een symbool: twee ongelukkige volkeren
reikten elkaar de hand, wierpen eens alle leed
ter zijde en wilden in vergetelheid eens een
paar mooie uren doormaken, omlijst door alle
verfijnde luxe van het leven.
Dr. MAXOSBORN.
ProYinctaal Nieuws
urr EG'MDNID AAN ZEE.
Vergmttrtng vctfi den GtmenfcAaai &p
Vrijdag 4 Novembty's avoflds 8 nuA
Alle tedien' aanwezig. Een vacature. Voor-
zitter de beer C. J. Eyrna.
De notulen der voorlaatste vergadering
werden gelezen e:n z. h. st. goedig'ekeurd. Die
der laatste vergadering had de secretaris nog
niet klaar kunnen krijlgen en werden derhaLve
aangehouden tot een volgende keer.
1. Ingeketnen etukken a. Twee van Ged'
Sltaten, goedlceuring behelzende van een nit-
gave van f 108,69 uit den post onvoorztema
uitgaven en van grondverkoop.
Aangenomen voor kennisgeving.
b. Schdjtven van den gemeentegeneesheer
met verzoek omi te bewerken, dat het bedrag.
dat hem wordt uMigekeerd uit de kas van het
artobestuur, wordt getransporteerd ten laste
van de geuieentekas, zulkss in verband met
pensioenaanspraken. Voorts wordt gewezen
op het feit, dat de gemeente-genee&heer de
eenige gemeente-ambtenaar is, wiens salaris
nog niet het minst is verhoogd, zoodat ook
daarin verandering verzocht wordt.,
Wegens te late binnenkomst stelden B. en
W. voor dit schrijven in hun handen te stel-
len voor adivies. z. h. st. aangenomen.
c. Verzoek van het personeel! dier beiwaar-
school om salariaverhooging. Voorstel1 en be-
aJuifi als voren.
dl. Dankbetuigtog van de gcoieenfeambte-
haren voor i^et beslult tot verleenenl van pre-
mievrijl pensioan. Zij; verzoeken d'aarbijl ecnter
dit besMt terugwericende kradut te verleenen
tot 1 Jan. 1921. Adr. hadlden gedacht, dat
de Raad diat uit zich zelve zou hebben ge-
daan.
B. en W. stelden voor dit schrijven voor
kennisgeving aan te nemen. De heer Snoeks,
die op de vorige vergadering't verleenen van
terugw'erkende kracnt had bepleit, drong
daar nu nogmaals op aan. 't Bleek, dat B. en
W. daar-zelf wel mee voor den dag zourien
gekomen zijln, maar't kostte dier berooide ge-
meentekas 600,en er was geen midldel
om die te viaden. Die heer Jonker, die de vo
rige vergadering van meening was, dat de
ambtenaren de pensioensbijdrage over 1921
maar moesten besdiouwein als een douceurtje
voor de armen, zou het nu ook toejuidien, als
dc terugtwerkende fcracht verleendi werd. Doch
er moest bezuinigd! worden. 'Sipr. etellde voor
om b.v. tot 1 Jtuli 1921 tenfg te gaan.
De heer Krab rneende, dat we al diep ge
noeg to de mistee zaten. 't Was dien ambtena
ren anders van harte gegunr fdUron die por-
temionnaie is lteg.
'Met voorstel Jonker werd verr/orf-en, Sat
van B. en W. aangenomen.
2. Voorstel van B. en W. tot benoeming
van een ambtenaar ter secretarie tegen 1
Jan a.s. met een maximum-sal aria van
2000.—
De heer Jonker was er niet direct tegen.
Zijn hart bledk even ruim alls dat van den
heer Krab1: hiji gunde het ten secretaris van
harte. Edioch, nog geen: 10 dagen geleden
was er ter bezuiniglng een ambtenaar van de
baan geschoven 1 Als er dan toch hulp moest
wezan, zou de gemieemte niet een volontair op
kumneni dluikelen. Oveigens wild'e spr. de
noodzakelijkheid well erkennen.
IDe voorzitter zeide, dat B. en- W. van oor-
deel waren;, dat bet besliSt moest gebeuren,
daar anders die bod op de secretarie niet
marcheeren kon, terwlji! er nog wel eenig ver-
sdhili bestondi itusschen een volontair en een
vast ambtenaar. IDe beer Snoeks kon zich
niet voorstellen, dat de boel moest vastloopen.
Tijidens de diistributie had de secretaris het
weik daar ook nog van. Spr. meende, dat de
secretaris ijVerig genoeg was en dat het diens
eer te na zou komen, als bet niet goed ging.
Hoeweli voll lof over den secretaris, was hij
om financieele redenen tegen het voorstel.
De voorzitter mericte op, dat de heer
Snoeks er anders voorsfond dan de beer Jon
ker. 'De laatste erkende de noodzakelijkheid.
de eerste achtte hiullp niet roddig. Maar wat
de distributie aangaat, to dien tijid is er ook
bed wat secretarie-werk moeten blijVen lig-
gen. Spr. erkende, dat 2000.wel een be-
zwaar was, maar dat men niet met veel min
der voor den dag kon komen. En wat den
ijver van den secretaris betrof, zeer zeker, die
is groot genoeg, als men 't zeggen modif
zelfs te groot. Doch de gemeente mag rede-
lijfkerwijize niet van hem' vergen, dat bij van
den morgen tot den avond werkt. Bovendien
heeft de secretaris ook tijd noooig voor stu-
die van wetten voorschiriften en daar heeft
hij nu absoluut geen gelegenheid voor. In
Bergen telt men' 3 ambtenaren ter secretarie,
hier slechts een ambtenares. Dat is te wetotg.
Ete heer Snoeks: We staan voor een heel
groot tekort en daarom kan ik mijn stem niet
geven.
De heer Medifc vewonderde zich erover, dat
de secretaris geen: tijd! genoeg heeft. Eenige
maanden geleden' wilde hij er nog gemeente-
onfvanger bij wordlen en hij heeft ook die ad
ministrate van de zeerisico.
IDe voorzitter stelde daar tegenover. dat
de secretaris bij zij|n dingen naar het ambt
van gemeenteontvanger terecht had opge
merkt, dat men niet kon vergen, dat hij al
tijd voor de secretarie werkte en overwerke.
Dat de adiniinistratie van de zeerisico aan
hem was opgedragen, was juist geschied, om-
dat dit in net belang der giemeenite was.
'De heer Krak was alweer goedhartig ge
noeg om den secretaris een ambtenaar te gun-
nen. Maar, vroeg hljL weet U een miiddel' om
het geld1 te vinden? Ik beiwijfei of die hoofdl.
omsfag wel binnienfcomt, het ztei er met de
visscheriji niet roosfcteurig uit. Waar asretoa
we het ygndhan halen
IDe voorzittdr vondl het ook een heel be-
dragl, maar 't was noodig. Wij eischen te
vest van den1 secretaris, zeide spr., en dat
mogen we niet. Alls do faetren hetv oorstel1 niet
aansitBsn, komit de verantlwoonftog daarvoor
op hunne rekening.
De heer Jonker wilde nog even opmerken,
dat, al was er giesproken van niet ooodig,
dat toch drie van de vier leden, die het woord
gevoerd hebben, dedien blijken, dat ze het wel
noodig voudem.
lEvenwel werd het voorstel vaa B. en W.
verworpen.
Allleen de beide wethouders stemdea voor.
3. Benoeming deurwaarder. B. en W.
vroegen den Raad) een crediet van 2200,
om een deurwaarder te kunnen benoemen.
Herihnerd werd aan de 1 ijdensgeschiedenis
der gemeente inzalce de deurwaarders. 'Den
heer Snoeks was bet opgevallen. dat de vori«
ge deurwaarder door B. en W. benoemd was
en dat nu de Raad daarin gemoeid werd.
Evenwel meende hij, dat de Raad zedelijk
verplich't was bet voorstel aan te nemen. Ala
men met 2000.uit te geven de aehter-
stalllige 13000 kon b'tonenfaalen, mochf dat
niet nagelaten worden.
IDe voozitter antwoordde, dat de Raad; niet
moest benoemen, maar hetc rediet moest toe-
staan om het B. en W mogelijk te maken ecu
geschikt persoon te zoeken.
Na eenige diuscussie werdl het voorstel van
B. em W. met algemeene stemmen aangeno
men.
4. Verleenen1 van hypotheek aan O'. Zwart.
Imdertijdi al besloten, doch nu was het juiste
bedrag bekend! 12240). Het oude besluit
werd met opneming van dat cijfer belcrach-
tigd.
5. Rondivraag. De heer 'Snoeks zou gaar-
ne zien, dat de begrootimg bdjl de raadsledon
curculeerde. Hiertegen blrefc geen bezwaar te
bestaan, mits de heerea niet te lang wark har
den
De heer Jonker miste op de convocatie de
begediging van het nieuwe raadslid .De heer
v. Pel was naar IJkmuiden.
Voorts had die heer J. graag de comhiisste
voor de bedij|ven volitallig. Iiji wilde verla-
ging van den prijjhl van Let electrisch licht.
De voorzitter meemde, dat dit nu. ook nog
best met zto tweetjes kon worden besproken.
Hij en de heer J. haddlen immers nog geen
boiSlng igehad en de heer J. hall maar te zeg
gen, wanneer hij vergaderen wilide.
urr hoorn.
Storm.
Bij den storm, <jis gistenniddag woedde,
hebben vele ramen en dakpannen het moeten
ontgelden. Op den ScheHinkhouterdijk lag
een boom over den weg, die gedurende eeni-
gen tijd een stremming was voor het verkeer.
Het zeewater was zoo laag, dat men op
sommige plaatsen aan den dijk 10 Meter
strand had.
Van Zaterdag- op Zondagnacht is aan
de 2e Boomlaan alhier een schuur van d'ea
fruitkweeker J. Beek, waarto zich, behalve
veel nieuw geredschap, bevonden: 6 geitm.
2 bokken, 12 kippen en 2 konijnen, geheel
ve.rbrand. Alleen een paar rijwielen konden
in veiligheid worden gebracht.
Schuur zoowel als inhoud waren laag ver-
zekerd.
De zang- en orchestvereeniging „Sap-
pho" alhier herdacht gisteren haar 70-jarig
bestaan met een coucours, uitgeschreven on
der de werkende leden en- bestaande uit dub-
belgemengde kwartetten, dames-terzetten en
dubbel-mannenkwartetten, terwijl 's avonda
een reunie plaats had.
Onvoorzichtigheid? Bij den brand van da
boerderij van P. Koelemeij aan den Schel-
linkhouterdijk alhier j.l Donderd'agnacht,
was de boet gespaard gebleven.
Hedennacht is ook deze, met haar inhoud
van 10 varkens, verbrand.
UIT ST. PANCRAS.
Onder leiding van den heer J. van Kam
pen, voorzitter, vergaderde de afdeeling Sint
Pancras van den Bond voor Staatspension-
neering met 18 leden.
Na opening las de secretaris, de heer R.
Zeegers, de notulen, welke onveranderd wer
den goedgekeurd.
De heer Van Kampen werd als lid van het
bestuur herkozen, terwijl to plaats van den
heer J. v. d. Ham, niet herkiesbaar, gekozen
werd de heer M. Zeegers.
De heer J. Boskamp deed van zijn beheer
rekening en verantwoording. Ontvangen was
127,20, uitgegeven 115,40, alzoo een sal-
do van 11,80.
Getracht zal worden in November nog een
openbare bijeenkomst te organiseeren, met
den heer K. Driehuis van Amsterdam als de-
clamator.
Hiema slutting met dank voor de aange-
name samenwerking.
UIT HEILOO.
Afloop van de veiling, door aotaris de
Lange, van diverse perceelen weiland, tuto-
grond en bouwterrein. alhier:
5 perceelen weiland, groot 6.72.50 H.A.
Kooper K. Muis, Heiloo4o 10960.
2 perceelen weiland en 2 perceelen riet-
land, groot 7.71.20 H.H. 'Kooper C. A.
Berger, Alkmaar, 10505.
20 perceelen bouwterrein aan den Holle-
weg en Heerenweg, groot 1.34.35 FLA.
Koopcrs Gebrs. Henneman, Haarlem, 6130.
13 perceelen bouwterrein aan den Stations
weg. Opgehouden.
5 perceelen tuingxond, geschikt voor bouw
terrein, aan den Rijksstraatweg en Kromme-
laan, groot 0.6Q.80 H.A. Kooper J. J. Valil,
Heiloo, 2040.
4 perceelen weilang aan den Rijksstraat
weg, groot 1.84.70 H.A. Kooper G. F. Res,
Castricum, 3575.
3 perceelen weiland, groot 7.04.40 H.A.
Kooper C. Rooderwijn, Heiloo, 9210.
5 perceelen weiland, groot 9.34.50 H.A.
Kooper P. Smit, Heiloo, 13050.
Door het bestuur der R. K. Kiesvereent-
ging alhier zijn op de grosliist voor de Twee
de Kamer de volgende candidaten geplaatst:
Cr. v. d. Bilt. Helder, Bomans, Haarlem,
Mevr. Bronsveld-Vitringa, Hoom, A. Hen
neman, Alkmaar, J. Koning, Purmerend,
C. Rood, Bovenkarspel, G. de Wolf, Purmer
end.
De leden der kiesvereeniging kunnen v66r
17 November nog andere candidaten aan
deze lijst toevoegen, mits zij' met een 10-tal
personen een candidaat stellen en er zich
van overtuigen, dat hun candidaat een voor-
loopige candidatuur aanvaardt.
De officieele verkieztog zal op 18 Novem
ber plaats hebben.
