m DA i 3LAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Voor mi] alleen. TRDIEN BNTVANGENEENPRACHTCOLLECTIE VRIJDAG 2 DECEMBER VERGADERING van den Gemeenteraad. Fe n i 11 e t o n. Wacht niet tot gjj een been gcbroken hebt om een reden tot lezen te hebben. Koopt uwe boeken in den boekhnntlel yan de M. MEIJER ZOON. iiomfcrai 4pm t'wiwMk'Wlw t*«9i AbownoniAiitsprijs bij roomfllwtnilnsf per 3 mnnndon f 2.-, fr. p.ir post t 2.50. Howijsn. ft ct. Aclvertcntiepr. 2ft ct. p. resol, rrootoro b iters naar nlanlNruhi.tr Jftriovou frame*. N.V. Book- cn 1 la mini stir. v.h. Ucrms. Cooler Zoon, Voordam CO, Tel. Adminfctr. No. 3. JMucjtJ.e No. 33. IHreetour: II. RltAIL lliHtlilrnjIaciourTj. N. AIU-l.MA. SSB.*.'.* Mr. Lees berg: De regeling geldt voor hen die onder het werkliedenreglment vailen. De beer Westerhof: Dat is juist. Maar het gebruiskrecht bracht mede dat zij steeds het Toon van de 1c groep ontvangen. Het is niet goed van dit gebruiksrecht ai 'te wijken. De (hoofden moeben niet vriji zijn daarvan af te wijken. Dit leidt tot loondruk en doen B. en W. het niet dan komt spr.- met een voorstel am dit vast te leggen. Lager loon mag niet gegeven worden, tengevolge van vraag en aanbod. Losse arbeiders moeten he) lota' krijgen, van de le groep en vakliieden dat van het collectief contract. iDen heer Govers kwam hat voor, diaf een directeur die meent nog zoo goad te doen., toch slacht wordi ontvangen. Bij de reiniging zijn er vwechoidanea, die gepensionneerc behoorden te worden, doch op hun verzoek voor lichte bezigiheden zijn aangehouden. S.pr. meent dat de directeur en de commis sie van de reiniging in hot worded van de menschen heeft gethandeld; Hij is er nil niet meer voor om .menschen bovem de 65 jaar in dienst te houden. Het loon is hun uitbetaald doch de 1.80 niet. Spr. zal rich er niet meer voor leenen om mede te werken; dat iemand op zijn ver zook blijft. Men mag de menschen geen pleri- zier meer doen. De organisaties willen' dat ze weg moeten. •De heer O s k a m respecteerde het dat de heer Govers de menschen, boven 65 jaar in dienst wail' houden, doch betwistfc bet recbt om dit beneden het door den raad gestelde loon te doen. De Voorzitter zeide in antwoord aan den heer van Drunen, dat de kwestie De Waard hem niet bekend was. Overeem had zijn geval hem tot zijn genoegen medege- deeld. Spr. heeft hem gister een uitvoerige berekening van zijn salaris gezonden en aan- getoond, dat de berekening volkomen over- eenkomstig de verordening is cn spr. vindt in het geval Overeem geen aanleiding de veror dening te Wijzigen. Zijn salaris is niet te laag, doch dat van de andercn misschieni iets te hoog. De beer C1 o e c k antwoordde den heer Bosman door hem te verzoeken namen te aoeinen van bet willekeurig optreden dcr di- reo.ieureen,. Dat een boofd van dienst tot een arbeider gezegd zou hebben: „als je je wendt tot B. en W, dan ben je morgen ontsiagen", gelooft spr. niet. Als het waar is, dan zal spr. niet rustcn war die roan bij een anddre tak van dienst is overgebracht. Spr. herinnerde nog aan het geval Schoen. Een zoodanige regeling moet niet meer ge- volgd kunnen worden. Spr. zegde den heer Westerhof voor iederen man' het juiste ant woord toe, dan kan overlegd worden wat te doen staat. Benadeelde menschen ,wil spr. in de commissie hooren. Wij willen, dat niemand tekort wordt gedaan, doch v66r alle# willen wii 'net gemecntebelang stellen. Dat de losse werklieden altijd het loon moeten. hebben- van de le groep was spr. niet met den heer Wesfehof eens. Er zijn er die 'n hooger loon hebben en er moet ook vrijheid blijven waardoor een directeur voor een be- paaMen man kan lafwijken. In het geval Wale en Wieze staat spr. aan den kant van den heer Westerhof. Spr. zou graag als regel willen vaststellen dat een 65- jarigen op pensioen gaat, maar het wordt moeilijk wanneer iemand zijn dienst goed doet Door Andre C'orthis. Geautoriseerde vertaling via W. E. f 29) Bijna had ik want in mijn ellonde kon i* geen> woond; hooren of ik werd erdbor aan. majn angst herinnerd weer geantwoord „Neani, dat moet u niet doen!" want ik dachi aan. Fabien en. aan zijn schuwheid en hoe het roinste woord hem kvvcisen zou maar de luiid'e, opgewekite stem van den oud'en heer Fabrejol riiep viak bij: ons: ''5^,. u zici* hi het paviljo'en' geinstal- ieenu? Wilt u er cour houden voor die rozen en de granaatboom-en:, mevrouw?" Wij liepen met hem naar huis teru. om te zeggen „je moet er uit." Dikwijis kunnen menschen niet wennen aan het rentenieren. De heer C 1 o e c k betoogde voorts, dat er n et aan behoefde vast te zitten. dat dan het voile loon niet wordt bctaald, doch icder ge val moet beoordeeld kunnen' worden. De ge- villen zullen worden onderzocht en door de s .lariscommissie worden behandeld' De heer Leesberg betoogde, dat de hoofden van dienst binnen nieuwe grenzen vrijheid moeten hebben. Een bepaalde rege ling voor losse werklieden oordeelde spr. cn g -wenscht. De Voorzitter zeide, dat op grond van de nieuwe aanschrijvmg het met moge- d;k is dat een arbeider langer dan een jaar in iCssen dienst is. Ons college heeft laten we- toa aan de hoofden, dat het niet meer mag voorkomen, dat de menschen voor eea paai dagen mogen worden ontsiagen, om ze maar under de lossen te houdea. B. en W. hebben d; t kinderachtige politiek gevonden. Spr. zei de, dat de menschen die 2, 3 jaar in dienst ri. n, nu in los-vasten dienst zijn. De heer Bcsman Zij kunnen dus •maar niet zoo door den directeur worden or.tslagen. De Voorzitter: Dat is nog wcl mo ge ijk, maar zal niet gebeuren, zonder beslis- siiirgcn. van B. en W. of de comm-issies. De heer Bosman: Bij de reiniging zijn cr na de beslissing 2 ontsiagen en aan de pl.intsoencn 1. De laatste was bijzonder be- kwaam en spr. wilde hiermcde vastleggen, dat de directeuren de besiuiien van den Raad aan hun laars lappen De Voorzitter zal dit ondcrzoeken De heer Bosman had met genoegen ver nomen, dat aan de losse werklieden 28,80 moet worden uitbetaald. De heer Cloeckende Voorzitter: Dat is niet gezegd. De heer Bosman meent dan, dat aan hen die in de kracht van hun leven staan, dat loon moet worden uitbetaald. heer Leesberg geloofde niet dat het juist was wat de heer Bosman gezegd heeft. Den, roam bij d'e plamtsoenen' is gezegd1, daill let, iini verbamd met bezuim,igingsm:aatregelen gewenscht is dat hij met Januari een andere belrekking heeft. Ontsiagen is hij niet. De heer Westerhof concludeerde, dat B. en W. nog niet bereid zijn aan de losse werklieden het loon van de laagste groep te garandeeren. Er moet staan „min9tens dit loon". Ook bij werkverschaffing is altijd 't minimumloon betaald. B. en W. moeten zon- der gocde argumenten geen nieuw standpunt gaan innemen en spr. verzocht B. en W om voor de lossen het minimumloon te gararidec- rem en die vasien, bovem- 65 jaar, 'als zij. in dienst zijn, het voile loon uit te betalen Spr. meonit, dat de heer -Govers niet kam zeggen dat de commissie van de reiniging in de zaak is gekend, of hij. moet zich alleen. de rommisste wanen Vol pensioen is '70 pet. Werken zij door, dan wericem zij voor 30 pOt. en waarom zou men' dan nog aan die 30 pGl. komen? De menschen zijn r uder geworden in dienst van de gemeentc - Pr; is er niet voor om de menschen boven cs jaar tegen hun wil te pensionn-eeren Laa+ ipen hen- met vredfe lata, doch hij wil, er wel voor stemmen om voor de toekomst in alle gevallen na 65 jaar te pensionneeren. Spr. stelde de volgende motie: „De Raad, gehoord de besprekingen, spreekt als zijn oordeel uit, dat ook losse arbeiders, in dienst der gemeente, minstens het loon moe- tc ontvangen van d'e le groep gem. werfclie- toen, de beisfeenen van Avignon- het rijiMg vevaarlijik d'e-den scliudden en- ik wilde er hardnekkig blijven, terwij-1 ik na op de roarkt uit het rijitu'ig gestapt te zijn, langzaam en versirooid fe voet n-aar de rue des Trois Fau- oons gimg. Hiet is een saaie straat en zij is el-echt verlicht. Ik vomd het huds somber em de trap bijna schrikwekk-end. Ik deed' de deur open en, za-g eerst niefs dan1 een. nog diepere du-isfernis. Fabien is zeker nog nieil thuis, dacht i'k. Maar aldad-eLijk onfdekte ik zijn on- bewegelijifce silhouet tegen lief open venster. vpnvroeg hij, met een grafstem. Ik vroeg op mijn beurt, alvorens hem te amt- woorden „Ben je uitgegaan vandaag?" jNbeni." N. V. voorh. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9. Alkmaar. Telef. No. 3, werklieden boven 65 jaar mogen blijven, door het dten/ en dat die -in dienst averschrijden van den 65-jarigen leeftijd niet invalide moeten worden geacht en het voile loon moeten ontvangen." Deze motie was geteekend door de leden der Soc.-Dem. fractie, Mevr. Aukes, en den heer H. E. Bosman. De heer C1 o e c k zou gaarne willen, dat de motie in handen werd gesteld van B. en W. opdat deze konden bekijken, wat er aan vast zit. De heer Westerhof ging met dit ver zoek niet accoord. Het geldt hier geen nieuw standpunt. Nieuw is het standpunt om hen he voile loon niet te geven. Spr. is overtuigd dat, toen het besluit genomen werd, om het loon van de arbeiders op minstens 28.80 te bremgen, ook door degenen, die het nu tegen- spreken, dit bedoeld- is voor alle menschen. Ook heeft niemand er aan gedacht. toen het loon voor de andere groepen werd vastgelegd, de menschen boven 65 jaar daarin niet te la- ten deelen. Spr. hoopt, dat men dan ook aan de menschen boven 65 jaar, die in dienst zijn, het voile loon zou willen geven. Mr. Leesberg vond het niet verstandig om dit voorstel in stemming te brengen. Het loon van de losse werklieden wordt meer door de arbeidsmarkt bepaald. De salarisregeling is gemaakt voor de vas- te arbeiders. Spr. is vo6r het voorsteKUoeck B. en W. kunnen dan de Commissie van soci- ale aangelegenheden om advies vragen. De heer H. E. Bosman deelde mede, dat de betreffende plantsoenarbeider van den heer Smiers de mededeeling had ontvangen, dat hij met 1 Januari ontslag had. De Voorzitter vond het voldoende, dat de 'betreffende wethouder verklaard heeft, dat dit niet het geval is. Als de man is ontsiagen dan kan men verder zien. De heer H. E. Bosman: Dus hij is niet ontsiagen. Wanneer de salariscommissie wil overwegen om voor de losse werklieden vol- gens het standaardloon te betalen, dan juicht spr. dat toe. Er zal dan meer betaald moeten warden. Mr. Leesberg betoogde, dat het niet om een gulden meer of minder gaat. Spr. is er voor, het systeem te laten onderzoeken door de Commissie van Sociale aangelegenheden. De heer Westerhof kon hiermede niet accoord gaan. 'Deze Commissie heeft nieuwe dingen te onderzoeken en dat is hier niet het geval. Uit de notulcn kan spr. aantoonen, dat de heer Cloeck er als raad-slid voor was, dat de losse arbeiders ook minstens het minitnum- 'oobi krijgen. Hot schijnt welt, dat de heer Cloeck als wethouder is veranderd. De heer B a k Dat komt bij de sorialisten ook wel eens voor. De heer Westerhof: Dat zal mij niet gebeuren. Wij stellen slechts voor, den ouden weg te blijven bewandelen. Zelfs bij werkver schaffing, kregen de werkeloozen het loon van de eerste groep. De menschen boven 65 jaar „W:af heb je gedaan?" „Niiets." Den heelen dag had in die tamer een j zie'J in- de d'-iepste smart, alleen fiegenover die -. t.. Kor- vreeselijike herinneritngen, daarover gezucht ten rijo daarna moesten wij afscheid gaan er mee geworsteld, gevochien om dat vreese- nemen want het liep ,al tegen, den a vond. De lijke er onder fe krijgen' en het ldet zich niet Meynadters, die hun buitatje d'ichfbij had- ove.rwinnieni, haS bleef de sterkere. Er hoefde flen,< ..gingeni i!ie voet; dte oudjes liepen wat geen woordi gezegd- te worden, het was zoo te moeiUjk en langzaam, maar zij gaven- elkaar zien. Zooals men bij het binnenkomen in de aen arm_,en wandelden naar elkaar toegebo- kamer van de Fabrejols het geluk voe'de. gen,. 'Mfijm koetsier werd uit de keuk-en ge- hiaald' en m;ijn^ paard uit den st-al en' het- knar- sende voerluig bracht mij weer denzelfdten weg terug. Het w-as nog l'ichll, maar al gauw hegon het donkerder te worden. En het heer- h]ke gevoel van geluk en fevredenheid1, dat ik wilde vasth-ouden en waarin ik alles wilde vsrgeten, verd:ween meer en meer maarmafe i* miji verder van' hell gelukkige huts verwij- ctnde. Ik irachtte het terug te houden, maar tevergeefs Toen ik, wanneer ik omkeek, de di'ad'uw van hot dal fusschen de heuvels niet ta kon onderscheiden, slooti ik de oogen _«n kteerde -in, gedaehiten terug naar hot pa- ««a ds Iwwigi*' «u <ksx gelu'k zoo voelde men hier de angst. De benauwd- heidi kwam' op mij aan:; ik werd: erdoor over- moesterd, bedwelmd- zooals dOo-r een slechta wijn, waarvan men zich zou wiltlen afwen- deiu era die toch zijn verdcrfelijken geur op- drngt. Hoe moest hij geleden hebben van daag en hoe ver was ik in dien tijd van hem veiwiiderdAch, verder dan 't huis van- de Fabrejols, niet waar, verder dan het rijk Baux, waarvan Philippe mij verteld had. ver der nog dan Alb'ersheel vernog verd'er. En terwijl1 ik d'e lamp- aansfak, de ta- f-el dekll? en' aan1 de scmbere kamer een vroo- lijk aanzien trachtte te geven-. voelde ik de be- hAKlttt em ia vsa^-sa: Jlmcgmf aajj'P Ik vergait niet gauw die treurige taug- c-ontst ma den heerlijken dag. En ook dezen keer gaf de wroeging over mijn- nalat-ighei-i mij een1 heilzamem schok. ik kreeg er we-.r de kracht door om- in alle kVinighcden. oplettend te zijn. He werd er door gesi'eund op dien moei- lijken weg, dien ik wel wilde volgen, maar •waarop ik te vaak struikelde. En- ik deed nog meer mijn best om- te verdiemen, dat mij een- maal de verschrikkelijke bekenta-is zou wor den gedaan, die toch alleen het begin van de redding ton zijn. Toen de toorlsacht'ige levendigheid. die de on'tm-oetlng met den heer Fabrejo! Fabien ko-rten, tijd had gegev-en, verdwenen was, werd hij nog neerslachtiger. Hij had mij naar enkele vage vragen gedaan over miijn uif- sia-p-je maar Piam-perigouste, en1 gedurande den Ian gen Zondag, waarop hij slechife aan z-ichzelf had' kunnen d-enken., was al het ove- rige hem volkomen cnverschillig geweest Als er nog sprake was van eenig gevoel van tevredenheid, dan scheen hij dat nu bij mij te vimden. Onze gemeenschappelijke wandclingen wa- ren- hem een gewoorfte geworden. Hij, werd ongeduildig, wanneer ik niet met hem mee kor, gaan- als ik iets lan-ger ffegen hem' sprak, lief hiji mij uo'tepreken zonder mij dadelijk in de rede te vailen of minachtend de schouders op te trekkeni. Eeni enkele m-aal ging hij 's morgens liever niet uit en bleef 'hij werke- loos In zijn sjoel zitten, kijken, hoe ik ons dienstmeisje h'ielp de beide kamers in orde te brengen. Zijin oogen waren niet van mij af en eens maakte hij de oproerkin'g .Je vermoeit je te veel." Em anderen dag kwam hij bijna opgewekt thuis en> Met mij ftwee dikke boeken- zie'nt, vuil van de stof en' met verschoten blauwe ban- den. „Zie je", zei hij, ,.ik heb je raad gevolgd, ikhebat gcuewka. gennmaiiu 'a Boetje kregen vroeger altijd het voile loon. Nooit is en een besluit genomen, dat men aan men schen, die 65 jaar werden, het voile loon niet mocht uitbetalen, omdat zij door den verjaar- dag invalide werden. De heer Cloeck: Dat zegt de Rijkswet wel. Lees de invaliditeitswet maar. De heer Westerhof: Dat zegt de invali diteitswet niet. De 65-jarige leeftijd slaat op de ouderdomswet. Het is zeer goed denkbaar, dat men op 70-jarigen leeftijd nog valide is. Dr. Kuyper was het op 75-jarigen leeftijd nog. Spr. wenscht nog op het frappante feit te wijzen, dat de Raad van Alkmaar aan menschen boven 65 jaar nog minder dan 10 pCt. van. hun 'loon wil uitkeeren. De Voorzitter: Hoeveel betaalt u uit als u gelijk krijgt? De heer Westerhof: 30 pCt. DeVoorzitter: We verschillen dus maar enkele procenten. heer westerhof Daarmee heeft u mij niet in een hodk gezet. Wanneer iemand vraagt om te mogen blijven werken,, dan vraagf hij uitefel van pensioenneering. En hij vraagt dus, beschouwcf >te mogen- worden, a-li nog geen 65 jaar te zijn. Hij kan dan volgen# zijn eigen verzoek werken voor 30 pet., maar om daarvan nu nog iets af te ne- men-, valt sterk te veroordeelen. Spr. wil dan -ooli; nu het voorstel in stemming gebracht ziem, omd'at het is een, vastlegging ran de be- doHing, die b-iji het neanen van het raadsbe- sl-ui't voorzat. Een financieele rekeniing be- hoeft niet te worden gemaakt. Het tost niets. Er wordt slechts geld uitgewonnen, wanneer B. en W. hun zin krijgen. De heer Govers, betoogde d'at het bij d'en heer Westerhof fheorie was. Bij spr. was het praktijk, wanneer hij voldeed aan net ver zoek van de menschen om in dienst te mogen blijven. Ze worden gebruifct voor lictit werk, waarvoor dlan geen; anderen' wondfcn aan- gesteld. Spr. is overtuigd dat de Directeuren van de verechi blende takken van dienst door die mensdhen geapprecieerd worden,. Mievr. Aukes dacht, dat de zaak hoogst eenvoudig was. Wanneer een arbeider 65 jaar is en hij kan nfet meer werken, zooals men mag verwachten, dan pensioenneert men hem. Is het een flinke arbeider, die wil blij1- ven, dan houdt men hem, maar dan moet hij ook hebben het toon, dat er voor staat. Spr. begrijipt niet, dat daarover nog gesproken moot worden. De heer O ska rat begreep dit evenmia. De heer Cloeck heitnaalde nog eens zijn verzoek. Er zit veel te veel aan vast. De heer Westerhof Wat dan? (Be heer Cloeck: Als ik dit wist dan deed ik mijn voorstel niet, maar was ik voor of tegen. Spr. verwonderde zich er over, dat Westerhof (hem verweet conservatief te zijn, terwijl hij zel'f rechiil behoudend wil zijn omdat hij de zaak wil laten zooals die i®. Spr. had niet gedacht dat de heer Westerhof een be- toog zou leveren, dat iemand onder bepaalde oms.tandigheden onderkruiper moest zijn. Wij willen- de menschen niet houden omdat ze pensioen hebben en maar 30 pet. behoeven fe verdienen. Moet nu uit den mond- van Wes terhof tomen ,,,hij' kost maar 30 pet." 'Meem aan dat tot nog toe er iets verkeerds is g eweest, dan is het toch goed de m-otie in harden van B. en- W. te stellen en om prae- advies der commissie voor sociale aangele genheden. Men krijgt dan het voile pond. De heer Westerhof concludeerde dat soirmigen hardleers zijn. De heer Govers moest foegeven dat hij de commissie niet is en zegt nu, dat hij, voort-aan die menschen zal ontslaan. Spr. vindt dat onbehoorlijk. Dit Ze smcezelig, maar voor den halven prijs. zijn over de oudheden uit de streefo, en ver- beelid1 je, voornaroalijlk- over medailles en aar- dewerk." -En het trof mij, diaitl hij nog eens zeide: ..Ik heb je raad gevolgd." Dien raad, die een' van cerste dagen in slechte aarde gevallen- was, had ik hem den von gen dag nog een® herinnerd en Fabien had zonder driftig te worde ntoegeluisterd V-ocrtean las hij' clken dag een uur of twee. Hij wilde er belangstelling is hebben,, maakte zelfs enkele aanteekeningen en schetsen voor dat fameuze artikel. dat in Privao gedrukt zou worden. Wel gebeurde het nog dakwijls, ddt hij het boek wegsmeet-, zenuwachitig met zijn pen- op het papier rat te krassen en1 met zijn- ellebogen- op tafel gpleund zaf zonder iets meer -te willen uiiiivoeren. Maar deze poging, dt begin van een zichzelf dwingen, gaf mij cenz.elfde gevoel van vreugde. dat ik onder- vonden had op den dag dat hij tcruggegaan was om den gewonden landlooper te verzor- gerEn mijn vreugde was zoo groot, dat miin hart er vol van was. Ik voelde tegonover Fabien nietl meer die gedwongenhdid1, waardoor ik niet wist, wat ik tegen, hem zeggen moest. De woordCn' kwa- nu vanzelf; en hij, antwoordde mij1 nu ook n:ef meer op dien korten. onwilligen toon die afl.'iijd! elk verder gesprek afsnecd'. Ik spr-ak hem nooit over I. a garde over ons vroeger le ven', noch over hemzelf. Ik wist, dat 'hij dat nog niet geduid zou hebben.. Ik probeerde on- dlacfcs mijlni onwetendheitf bui-ten onszelf, bo ven onszelf gedia-ch'ten te vindfen, en, hij vond hell de rooeite waard, er naar te luisteren en ze nu en dan' zelfs fe beschouwem en te be- praten. 'Nliets dCed hem: goedl dan alleen, mijn iegenwoordigheid. Etn, niets deed' mij meer goed dan't eevoel, dat hij mij zoo hoodig had. Em alleen met onze groofe smart 'temiidl- dea datt oscsigjg, vraoiajke Afedjmn dte WITTS IK 6SKLEDR0E gee ft den, indruk dat de heer Govers de voor- zjtter van de commissie overheersdit, dat Gov-ens de reiniging is. (Geladh.) De heer Go ver# ,jDan zal ik mijn stem met m eer geven aan een voorstel om die menschen in dienst te houden. De heer Westerhof Dat had u di rect moeten zeggen-. Ook de hter Oloedk is buitengew-oon hardleersch. Als raadslid was hij soma buitengewoon tactvol. Zijn argu- mentatie is thans ondemocratisch. Een- de- mocraat wil het goede uit de oude regelingen bewaren en verder verbeteren. Wanneer men het goede vasihoudt, dan i# mem niet behou dend, maar tegenover anderen, die het slech- ter wiil-en, mak-en,, democraat. De heer Cloeck Weet u zeker, dat het regul is gewe-est? De heer Westerhof Er is niets te onderzoeken. Wij weten nu, wie dfe 1.80 niet hdbben gekregen. Maar zelfs, indien het niet waar was, dan zou het nog zijn waarde habberi), het ook te geven aan menschen, die 66 j-aar zijn. Wat is er tegen de eenvoudige logica van mevr. Aukes in te brengen? Het is hier niets dan het star vast houden- van menschen, die niet willen, dat het ook aan de meer dan 65-jarigen gegeven' wordt. De heer Ol-oecik ontdekie, dat ik onderkruiperswerk wil bevorderen;. Maar wie te veel wil bewijzen, bewijst niets. Aan degenen', die willen blijven werken, wordt toegestaan, dat de tijd van het ingaan van hun pensioen' wordt versciho- ven. De gemeente heeft daarvan 'geen voor- deel, want het Rijk betaalt de pensioenen. Spr. protesteerde tegen, het hardnekkig ge- knibbel aan de loonen van de oude menschen. De heer C1 o e c k deed het voorstel om de motie van den heer Westerhof in handen van B. en W. te stellen om bericht en raad. De -heer B a k ging met dat voorstel me de, omdat hij er voor de verschillende bedrijt- ven voordeel in zag, dat de loonen van de losse arbeiders gaan volgen# het collectief contract. De heer Westerhof wilde vandaag stemming over de motie, omdat ze dan werd aangenomen, Mr. S 1 u i a Dat it niet zeker. D'e heer Westerhof Dat is wel het geval. Ze is door 8 menschen onderteekend. Doer uit te stellen, beloopt men, de leans, dat het in een volgende vergadering verloren wordt. Zij, die de raadsverslagen lezen, moe- ien de oonclusie maar trekton. Het i# onlo- gtsch, te beweren,. dat deze zaak een onder- zoek eischt. Voor zul.ke beweringen. had1 spr. Mr. Leesberg te scherpzinnig geacht. En spr. zal foftsil nalatoni, ze tegen hem uit te spe- len. Hier valt niets te onderzoeken. Het is slechts een vastleggen van het besiaande. Hot kost de gemeente niets, behoudens de kleine som, die aan de oud'en1 is onthouden. De heer Cloeck Dan is de sop de kool niet waard. sedort zoovele eeuwen in zijn klokkencarillon zijn vreugde uifzingt over heel Provence, kwamen wij van, dag ibot dag onbewust dich- ■ter en dichiler bij elkaar. Toch bad ik intusschen het huis van de Fabrejols niet vergetan en -al h ad' ik den a vond van mijn -terugkomst wroeging gevoeld1, ik beerde er in gediachten dakwijls terug. Dan schieen mijn levensiiaak mij ploteeling nuite- loos en, te moeilijk. Mijn schouders bogen on der d'en, te zwaren last, mijtn handen lietat I'os Ik Met mij neerglijdeni in het zach'e gras van een dial, waar delenterozfm hun heerlij ken geur verspreidden an' long lag ik met ge- slollen, opgen en dacht aan dfen1 bliik van twee baauwe oogen. die zich in de mijne had ge- boord,. ...Die oogen waren bij mij! en ik rook die rozen, toen 'ik op zetoren dag alleen thuis was in de Rue des Trois Faucons en ik op de oude deur den: hamer met de ineengestrengel- de slangen hoorde weerklinken Voo klopte Fabien niet en evenmin Chayere Die haddeu elk een sleufel en- ik dacht geen seconde, diat ■o- de een: of de ander dien, ton hebben verge- ten. Ik sltornd1 op. -Ik vloog naar den Spiegel, aarzelde en, wist niet, wat i'k doen zou. Toen ging ik langzaam de trap af; ik h-oefde'de deur niet open- te doen om te weten, wie het was „Dag mevrouw," zei Philippe met zijn klankvolle, harielijto stem. Dag mijnheer Fabrejol." It vroeg hem niet dadelijk binnen te ko- mer.... Ik wist wel, dat hij het was. Ik was er zeker van geweest. Maar nu eerst voe'de ik mijn plotselimge verrassing. Ik mompelde: „Is u illoch getomen?..." „Ja," antwoordde 'hij, zooals ik u al ge- zegi biad cm afscheid van u1 fe nemen..." 'Hij keek' naar mijn- kapsel, dat wat losge- gaan was, naar mijn torfe mouwen, mijn grijsgeru'it_sohor-tje, maar zijn blik was z<56, dat ik er iniet verlegen onder werd, dat hij mij zoo woinig netjes ge-kleed' zag. (Woadt uerwoigid.) g-=Li- a IN ALLE MATEN, TIE8EN ZEER V8OSB8ELI0E PRIJZEN.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1921 | | pagina 5