Alkmaarsche Gouranf
Zuster Brettan's liefde.
Vrjjdag 6 Januari.
VERGADERING
van den Gemeenteraad.
F e n i 11 e t o n.
Bf«. *®S9-
Honderd Vler en Twintlgste Jaargang,
In behandeling kwam het voorstel van B.
ea W. inzake besYijding van dc werkloos-
heid en de vragen van den heer Oskam, die
nog niet aanwezig was, waarom de voorzit-
ter een der andere heeren verzocht diens taak
over te nemen.
De secretaris las het verzoek voor, neerge-
legd in de motie van den inhoud gelijklui-
dend met de door ons reeds gepuo'liceerde
eischen der werkeloozen-deputatie. thans
door den heer Westerhof ingediend.
Ook de vragen van den heer H. E. Bosnian
werden voorgelezen.
Het woord was aan den heer C1 o e c k als
wethouder van sociale aangelegenheden.
Spr. zeide, dat in hoofdzaak de circulaire
waarover in 4e vorige zitting was gesproken,
ter tafel kwam.
Het college had de circulaire in gunstigen
zin beantwoord en aan den anderen kant
heeft de heer Westerhof gelijk dat de Raad
daarvoor de gelden moet voteeren.
B. en W. vragen den Raad een bianco cre-
diet.
Inzake de conferentie met de deputatie her-
innerde spr. aan de wenschen. van de werk-
loozen1, Woensdag in onze courant reeds ge-
publiceerd.
Hetgeen de voorzitter had geantwoord
(ook door ons reeds gepubliceerd) bracht
spr. ook naar voren
Spr. vuldo de verklaring aan met de mede-
deeling, dat van het Burgerlijk Armbestuur
de toezegging is vekregen, dat de bedragen
via de organusaiies zullen wordei uitgekeerd,
na onderzoek, zooflat het dcnkbeeld van arm-
lastigheid niemand behoeft te verontrus.en.
Mr. Leesberg wilde zijn ontstem-
ming te kennen: geven, dat in het door de de
putatie uitgebrachte verslag stond, dat
van Mr. Leesberg het verzet kwam.
Spr. heeft zijn meening gezegd die de mee-
ning was van het geheele college. Een der-
gelijk verslag is tendentieus en spr. pro-
testeert daartegen. Men zet daardoor de
menschen tegen iemand op en moet dit niet
doen.
Het is bedoeling van't college om iederen
dienst zooveel mogelijk onder de gewone
directie werk te Men uitvoeren.
B. en W. zijn van plan, om verscfiillende
werken te laten uitvoeren.
Spr. gaf van die werken een opsomming.
Mevrouw A u k e s decide mede, dat in de
laatste zitting van Prov. Staten besloten was
200.000 uit te trekken om de gemeenten te
fikmnen in de werkloozenvoorziening.
L>e heer W e s t e r h o f was door het ant-
woo rd van den heer Cloeck teleur gesteid.
Hij /ag nog voor zich de raactevergadering,
waar'in de steunregeling tot stand kwam, die
eenige, die de menschen een1 bestaan gaf en
die, vA verband met de arbeiders, die werk-
ten, hoog was.
S<pr. meende, dat't loon voor werkverschaf-
fin g of de uitkeering zoodanig moet zijn, dat
de som voldoende is voor noodzakelijk levens-
onderhoud en om een gezin behoorlijk in
stand te houden. Een klein verschil met het
standaardloon is, hoewel.het grootste deel
van de arbeiders, liever werkt, dan steun ont-
vangt met het oog op de uitzondreingen on
der hen, geoorloofd. Als het daarbij maar
bl'ijft. De toen gedane voorstellen van het col
lege waren zo6, dat het gedoe van den heer
Cloeck van thans daartegenover gewoon be-
lachelijk is.
De vorige burgemeester maakte zich onge-
rust over den geest, die zich openbaarde en
onder den invloed van dien geest bracht men
in de Kamer tot stand, wat men nu wil af-
breken. De raadsmeerderheid van thans was
ook door dien geest bezield. Er was maar een
man, die den moed had, daartegen in te gaan
en dat was de wethouder van financien. Spr.
zegt dit, hoewel hiji het met hem geheel on-
eens was. Maar degene die toegeeft uit angst,
moet zelf maar bet woord kiezen, dat daar
voor past. Het tegenwoordige stelsel maakt
Geautorise'erde vertaling naar het
Engelsch van
LEONARD MERRICK,
door E. H. (Nadruk verbodeo).
17)
Verbeel'd je, diat zc eens weggestuurd werd
want een riflje met den omnibus kon er haast
niet op overscbietteni, diaar drie vain: die vier
shillings .at op waren.
„iHloe dank u hierover?" vroeg ze aarze-
I'end.
„Kijk, ik denk er zoo over; ik ben niet
hardi en zou niet graag een faifsoenilijk meis-
jc op srtraat zetten. Ik weet maar at te goed
de gevolgen. van zoo'n dlaad. Maar ik ben
een wcinkende vrouw en dus ken ik niet blijven
zorgen voor een ander z'n ontbijt en thee, als
ik er nooit iets voor krijg. Hand u die kamer nu
nog maar wat; die hour kan wel blijven staan.
A'lls u de maaltijden' dan miaar alle buiten-
huiis wilt gebmiiken, toiii we weer quiitite zijn."
'In hiaar pension dus op een sdhopetoel;
met geen enkel verpanidbaar arti'kel meer en
slechits in het bezait van een shilling, waar
ze m'ee toe moest dot ze een besiteFling kreeg
op het Album der Uitvindingen'", bad, Ma
ry's ellenidle wel deni nijpendsttn vorm aango-
momem, dien men zich kan voorstellenOm
zuinig tie zijn, als er nog ponden overblijven,
loan gesch'iedicm met overleg; spaarzaam te
zijn met ce laatste zMVerstukken, is 66k nog
mogelijk; miaar aangewezen te zijn_ op enke-
le stu'ivers, beduidli cen honger z66 tndjpend,
dat die niet Hanger d;an voor een uur gestild
fcan wosndien en een zwaikte naar hoofd en
Tichaam, tot de keel dlik is van ingehouden
Yamien eni die oogleden gezwollem van uiitv
nitting. iHbezeer naar vruchtelooze tochten
ar ook vermioeid moch'ten hebben, toch l'eg-
ze de terugneia naar dc ui'tgevcrsfiTnia le
v it *f, ifidbrm stuivar lartampacbtig vast-
de werkeloosheid, vereorzaaW criaiaaeB m «T-
lenide. Zij, die de klassen vertegenwoordigen,
die dit bewerkstelligen', hebben in ieder ge-
val te zorgen^ dat de arbeiders niet onder-
gaan. Het is niet de schuld der arbeiders en
zelfs voor de arbeiders, die door bun schuld
werkeloos raken, zou spr., met het oog op
vrouw en kinderen, een fans willen breken.
Wie nu werkeloos wordt, wordt het alleen,
o.ndat er geen werk is tengevo'lge van een
a erkelijke malaise en voor een: ander deel
Lngevolge van een kunstmatige malaise, ge-
r aakt met het doel, de loonen te drukken.
Men v/eet, dat een proletariaat met gebogen
rug, door den last aer tijden, soepeler is.
f.;aandenlang heeft men in de Telegraaf
kunnen lezen van de groote bedrijven, die op-
zettelijk werkeloosheid maken om de loonen
te drukken. De heer Cloeck heeft op de vra
gen van den heer Oskam niet geantwoord.
De voorzitter wees namens het College alles,
wat de arbeiders vroegen, af, doch verklaar-
de sympathiek te staan tegenover het instel-
ltn van de Commissie, die op grondslag van
dArmenwet, in samenerking met de plaatse-
liike vakcentrales de werkelooze arbeiders be-
hoedt voor volkomen ondergang. Tegenover
al het andere werd een vbLstrekt afwijzende
houding ingenomen en di't op grond van
raadsbesluiten, die blijkbaar voor net College
heilig zijn. Dit is niet met alle raadsbesluiten
het geval.
Spr. noemt de besluiten tot demping van
de Kooltuin en verbreeding van de Krebbe-
steeg en herinnerde er aan, dat meermalen
besluiten zijn herroepen. Ook onder het be-
wind van den tegenwoordigen voorzitter is
d voorgekomen. B. en waren' dus op
g.ond van raadsbesluiten, niet gebonden,
on geen voorstellen te doen,, de besluiten, on-
gedaan te maken. En dit te meer, nu de wer-
keioozendeputatie geen dingen had gevraagd.
die financieel onmogelijk zijn. Er is wel geld
en er is zeker geld te krijgen. Voorheen' heet-
te het, dat de gegoeden de stad zouden verla-
tai. Dit is gebleken, niet het geval te zijn.
De heer Covers 't Is wel waar.
De heer Westerhof hoort dan graag
namen. Amsterdam verloor als inwoners rij-
ke industrieelen,' niet om de hooge belastin-
gen, maar omdat het in Bloemendaal mooier
wcont en men daar geen last heeft van wer-
keloozenoptochten, die het onveilig maken.
Voorheen was het belastingpercentage hier
8 i<ct.j nu is het geworden 63/« pet. Men kan
dus niet zeggen, dat er geen geld is. De
grens is bij 6'/* pet. niet bereikt. Wij waren
een der weinige gemeenten, die het eerst de
belastingen verhoogden, maar maken nu, te
genover gelijke gemeenten als Alkmaar, een
goed figuur aan den lagen kant. De deputa
tie vroeg dingen, die uitvoerbaar waren. Van
den heer Cloeck of den voorzitter had spr.
gaarne in den Raad gehoord, waarom al de
punten zijn afgewezen.
Vandaag is niets genoemd, wat er niet
was. Het Hjstje van uit te voeren werken] be-
vat niets dan werken, waartoe de Raad reeds
besloot. De andere dingen, die genoemd zijn,
hebben geen naam. Spr. noorde geen woord
over het maken van den nieuwen weg van
Alkmaar naar Bergen, waar voor beide ge
meenten groot voordeel in zit en waarover
men zich moet verstaan met Bergen. Ook de
provincie zal bereid zijn, daaraan mee te
werken. Deze geeft geen geld voor plannen,
die toch uitgevoerd moeten worden. Daarom
ook is het gewenscht, den weg naar Bergen
met spoed ter hand te nemen. De provincie
zal dan zeker steun verleenen.
Mevrouw A u k e s Beslist.
De heer Westerhof Aan dit werk
kunnen honderden menschen arbeid vinden en
spr. doet een beroep op het College, ernstige
moeite te doen, dit werk voor elkander te
krijgen. Het betoog van den heer Cloeck na-
gaande, constateerde spr., dat het stuk, in
zake het betalen van het l/3>zoek was, toen
het er moest zijn. Dit moet op een behoorlijke
secretarie niet kunnen plaats vinden. Hier-
voor zitten ambtenaren genoeg, Meesters in
de rechten, Commiezen, enz.
Die regeling geldt echter niet voor de inen-
schen, die niet reglementair rechthebbenden
zijn. De losse arbeiders krijgen nu geen kans
om 13 weken achtereen in nun eigen bedrijf
te arbeiden. En wanneer de regeling niet te-
rug genomen wordt, dan krijgen, die men
schen geen uitkeering. Spr. vindt het goed
om bij de regeering te protesteeren tegen de
verlaging van de uitkeering. Het is goed, dat
de regeering de stemmen in de gerneentera-
hmidiend, wakend over het armzalig bedfrag-
jc met ecu volliardfng, waartoe dtoodel'ijke
angsic verplichitie.
iDe vemisiters van vreemde restauraities, waar
de smakc.lijks'tc cLingien verleddel'ijk stonden
udgesiiald'; de vens'iers van Engelsche restau
raities waarop volop vleezen werden' gezien,
bekoorden haar het oog zoozcer, als ze diit
van voedlsal nooit zou tiebbtin mogelij'k ge-
acht. Ze wist wat hiat zeggen, wilde honger
te lijdien en begora ite begrijpen, hoe het de
menschen tat diefstal bradut an wisit dit nu
oak te verschoanen.
Zondler dat haar Ideehen diaarom zoo gtauw
armaed'ig waren, geworden, was haar voor-
komcn er toch op achiterui't gegaan, dOordat
ze miiste haar intnierlijlk zelfvertrouweni. Ze
verloor, diat anibeschrijflijloe, dat het mieerder
van het minderwaardevalle onidiersdieidf op
den oeaaani des levens.
Uit tial van kleiirigheden werd zijzelVe ook
dit feat gcwiaar: Kioeisiers hieVen niet larnger
vragerid dleni vinger ornhoog, als zij passeer-
de, em eens, toen een adres op de lijlst een
partiCuiliene waning Week te zijn, vroet die
bodiienide haar: „Van wieni fcomt u?" in plaats
van: „iHloe is uw niaam?"
Ze streed' voor iedere duimbreeds gronds,
dien ze zich omJtzinkem voelde; wenidde opge-
we'chheid voor, als het exemplaar werd ver-
ioond en vorborg haar wanhoop, als ze het
mot slechtan uiislag weer in zijn omhulsel
bergen moest. Ze 'wialgde van; Victoria
Street, met heel: haar ©mgeving; dikwijls
varrdto haar instructies haar op eenvolgcn-
de dagen ilelken® niaar een andere vcrdlieping
vanl hetzcTde gelbouw en, daar ze meende,
daij die panders wel vat'ten zouden het doel
van haar herhaaldi verschijnen, verwachitte ze
met iedlereni 'keer haast niet andiers, dlan diat
zc haar verbieden zouden verder naar ha
ven te gaan.
IHIet gaf haar nfiet eens een1 schok. dat ze op
het iaatst toiaal zonder iets uit haar kesthuis
zou moeten. Ze bad dlait immers al zoo Fang
zien aanlkioimcn, dh't zi er tegen' dleni tijd na-
geaoeg apaithiach coder was. Ze aaavusd-
Ssert. Eh flttrow nunfi da Raad Set J**
aluit om zich niet uit te spreken over zaken,
die de regeering regelt, inrtekken. Het Colle
ge wees ook de andere punten van de depu
tatie af en; toch zouden daarmee de werke-
loozen wordem geholpen. Nu krijgt de dub-
bel uitgetrokkenine niets; ook de vrijgezel, bij
zijn ouders inwonende, krijgt niets. Tal van
gemeenten' protesteerden reeds tegen zoo'n
rjgeling. Spr. noemde Amsterdam, Utrecht,
/.ssen, Appingedam en Vlaardingen. Spr.
meent dan ook, dat Alkmaar zijn stem moet
verheffen, om althans de regeling van het
vorige jaar gehandhaafd te krijgen. Er moet
ook wat worden gedaan voor de werkeloozen,
die van alles zijn uitgesloten en waar de
wanhoop aan tafel zit Spr. hoopt, dat de
heer Cloeck zijn democratisch woord beter
z.il inlossen dan de staatsman deed, die zei
de, dat er in Nederland geen honger geleden
zal worden. De heer Cloeck diende geen'
minderheidsnota in. Hij heet het meest demo-
cratische lid in het College. De deputatie
heeft gevraagd, maatregelen te'treffen om
bizondere hulp te verleenen in de gezinnen,
die reeds lang door de werkeloosheid lijden
en hen buiten het cachet van Armenzorg te
houden. Een kind kan zeggen, dat een gezin,
waar de werkeloosheid lang duurt, aan alles
behoefte krijgt. Ook vroeg de deputatie, dat-
f;ene, wat minder uitgekeerd zal worden, zoo
ang de Minister ziin circulaire niet intrekt,
van gemeentewege bij te voegen. Amsterdam
zegde dit reeds toe. Ook is gevraagd, den
ongehuwde, die bij zijn ouders inwoont en nu
niets zal krijgen, in aanmerking te laten
blijven voor ondersteuning. Spr. vond het
schandelijk, om den ongehuwden werkelooze,
die bij zijn ouders inwoont, elke uitkeering te
weigeren. Spr. vond het redelijk van de de
putatie, om te vragen, het gezinsinkomen
voor de helft en niet voor 2/3 in rekening te
bremgen. Nu is het z66, dat in een gezin,
waar de vader werkeloos is, als er 2 jpngens
zijn, die ieder 12 verdienen, geen cent steun
verleend wordt. Dit leidt tot de diepste ar-
moede. Verder wordt gevraagd geen onder-
scheid te maken tusschen crisiswerkeloozen,
dubbel uitgetrokenen en regelmentair-nog-
niet-rechthebbenden, maar alle werkeloozen
gelijk te behandelen en hen een gelijke uit
keering te geven, indien de omstandigheden,
waaronder ze verkeeren, dezelfde zijn. Spr.
oordeelde deze vraag al zeer redelijk. De
nood is het om het even, of men dubbel uit-
getrokkene, of reglementair-rechthebbende is,
of niet. Men verwijst hen naar het Armbe
stuur en spr. neemt kennis van de mededee-
ling, dat dit zal gaan over de schijf van de
vakorganisatie, maar herhaalt, dat het eenige
doel hiervan is om te knijpen. Dit stelsel zal
bovendien onuitvoerbaar blijken, Er komen
meer werkeloozen. Reeds nu loopen er ge-
ruchten, dat vele fabrieken binnenkort zullen
sluiten. Wat moet er dan terecht komen van
het: „gevai voor geval bekijfcen?"
Spr. geeft het College in overweging, zich
te beraden, de vragen van het comite
in te willigen. Doet het dit niet, dan zal spr.
fractie de verzoeken tot voorstellen maicen en
aan de orde stellen, opdat de Raad uitspraak
kan doen. Spr. zal geen dingen zeggen, die
hij niet verantwoorden kan en zou daarom
alleen maar zeggen: „Versta de teekenen
des tijds wel goed."
Als't nog rustig is in ons stadje, dan dient
men toch in alle omstandigheden niettestera
te vertrouwen op het menschenverstand. Een
mensch, die zijn verstand gebruikt, is ordelie-
vend en houdt zich aan de wet, zoolang hij
die niet kan veranderen. Maar door de nood
en ellende kunnen verstandige menschen ook
onversfandig worden. In de Drentsche venen
is door deze Regeering, die zich Ghristelijk
noemt, een toestand gesChapen, barbaarsch,
middeleeuwsch, en ongekend treuri'g. Spr.
vraagt zich af, hoe die tcestand kan voortdu-
ren en wijst erop, dat, nadat de S. D. A. P.
is begonnen, daarvoor geld in te zamelen,
men ook van andere zijde poogt, geld bijeen
te brenlgen, den ergsten nood te lenigen. Moet
het hier ook zoo worden Kan men zich voor-
stelen, hoe bij de dubbel uitgetrokkenen de
wanhoop in waarheid aan tafel ziit? Wat ge-
beurt er, als hun getal toeneemt? Het Arm
bestuur moet ook ^efinancierd worden. Men
wi'l de zaak over het Armbestuur laten loo
pen om nog meer te beknibbelen. En als de
heer Cloeck zijn woord wil inlossen, dat elk
feval billijk zal worden bahandeto, dan zal
dat ook geld kosten en kan dat evengoed ge-
beuren langs de gewone regeling. In eerete
de <iieni dlag haar itaak op de gewone maniier,
heele reeksen trappem opzwoegend en nog
een beettje zwakker, alls ze diiie weer afdaal-
de, wegens totale afwezigheid van eenig ont-
bijit. En eerst tegen eenen hadl ze ham; troos-
'tcloos proigrainiinia geheel afgevverkt. Toen
was her vooruiitzicht van die wandelimg naar
huis al erg genoeg en zonder verder uitstel
van executie, zonder zelfs nog bij Pattenden
aan te gaaini, keendle ze langzaam terug en
gimg te bed fiiggen, haar best doendi den hon
ger ite vergeten, gedurende de korte oogen-
Mikkieni, diat zij insl'iep. Togen dien avond
verdlwenen) de folterinigen geheel en werden
gevollgd' dioor een lichamolijke en' geestelijke
geeruk'thcid, wiaarin de allervrecmdlste din-
geni het droevigst pathos kregen. Gebeurte-
niasen van jiaren her kwaincn onwillekeurig
bij haar hover en opeens kan ze tat tranen
toe bewogen zijn biij dc herinnering aan het
een' of andfer onvriemdidiijlk aniiwoord, diat zij
eens gegevera had; bij een uiitdrukking van
pijintlijfc getrofferj zijn op het geFaat van haar
vader.
's Nlachts werdbn haar kwiell'ingen nog
weerspiegeid1 in haar dtroomen en1 ze werd 's
morgens wiakker, doodlsblieek en met holle
oogem.
Ondler 'hot iklleedto hingen haar annen
zoo loom neer, diat het haar de grootsie moei
te kestie toilet te maken, miaar ze had geen
hanger; ze hald alleen1 een' dof, vcrwamd ge-
voel over zich. Ze dlronk een g}.as waiter uiit
de karaf op de waschltafel en, daar de nood-
zakelijkihieddl hiaar immers dlreef tot werken',
begaf ze zich naar het uitgeverskamtoor,
traagi voortilioopemd tusschen: d'e menigle,
zic'n silechts half bewust van haar amge-
ving.
Zoodna Mr. Collins haar zag, raadde hij
haar sterk aan, miaar liever dadeLijk naar
huis te gaan en' rust te nemen.
,,U ziet er in het geheel niet goed; uit",
merkte hij1 op, terwijif hij; echt met haar te
doen had. „Blijf er vandaag maar een® in;
aiH u zich zao onwel vaelt, zult u iach niets
uLjgtricht krijgen"
inateatVs wn upr. twg narmwnct, <l!a hrt hart,
het gevoel en het verstand de drieenheid zul
len zijn, die de Raad wijsheid zullen geven.
De heer Cloeck wenscbt in de eerste plaats
te zeggen, dat er voor hem geen reden is, in
bet College van B. en' W. ten opzichte van
deze zaak een minderheid te vormen. Waar
de werkloosheid en de gevolgen daarvan in
het College ter sprake is gekomen, was daar
maar een geest, n.l.: „ihoe kunnen wij op de
beste wijze die gevolgen zooveel mogelijlk
voor Alkmaaris bevolking verzachten Wan
neer die wil v66r zit, en de wethouder van
financien berekent, in hoeverre er geld ge
noeg zal zijn, de wethouder van Publieke
Werken zoekt, in hoeverre er werk genoeg zal
wezen, en de voorzitter kijkt hoe alles zoo
goed mogelijk voor elkander is te brengen,
dan is er voor spr. geen reden om een min
derheid te vormen, want dan doeni zij, wat
hijzelf wil.
De heer Westerhof: Nieta
De heer Cloeck: Dat kunt u niet mee-
nen.
De heer Westerhof: Bijna niets.
De heer Cloeck kon zich voorstellen, dat
hij den heer Westerhof teleurstelde, maar
meende, dat deze dit niet zoo had mogen uit-
spreken. Spr. meende een verleden achter
zich te hebben, en getoond te hebben, hoezeer
hij meeleeft met de werkloozeu. Hij had daden
fetoond, waarom dan woorden te geven?
pr. geeft toe, dat er ook malaise gemaakt
wordt, maar daarover kan hij niet worden
aangevallen, omdat hij in zijn bedrijf steeds
de werkloosheid bestreed of die wat meer of
minder kost'e, daarvan trok hij' zich niets
aan.
Mr. Bosman kwam ter vergadering.
De heer Cloeck betoogde, dat het Col
lege van denzelfden geest was bezield, als
hij.
De heer Westerhof kan gelijk hebben,
als hij zegt dat de regeling getroffen is, al
leen om te knibbelen.
Hij kan het evenwel oak meer welwillenc
:eggea, door te be-weren, dat de gelegenheid
is aangegrepeiL omdat hij, evenals wij, bang
zijn, dat door het sluiten van vele fabrieken
de werkloosheid grooter afmetingen zal aan-
nemen en omdat wij ook dan willen trachten
vol te houden, de gezinnen zooveel mogelijk
op peil te houden. Spr. herinnerde aan het
woord van den heer Nijgh, die beweerde, dat
1923 den grootsten druk zal geven.
De heer Westerhof: Dan moet daar-
vocr geld worden gevonden.
De heer Cloeck was het daarmee eens,
maar overleg was daarbij noodig.
B. en W. hebben zich op het standpoint
gesteid, dat de gemeente, wat het Rdjk niet
op zich durft te nemen niet mag aanvaarden.
Het College wil het 1/3 voor de kassen wel
geven, omdat het Rijk het vraagt Spr. herin-
nert eraan, dat de gemeenten, die protesteer
den, dit in de eerste plaats deden tegen het
bijbetalen van dat 1/3. De heer Westerhof
heeft niets gezegd, dat niet waar is. Het gaaf
om te trachten, in dezen ellendigen tijd zoo
goed mogelijk met elkander samen te werken.
Spr. heeft op de gestelde vragen wel geant
woord. In het algemeen is gezegd, dat ook
wij naar werk zoditen. Daarvan is 'het be-
wijs geleverd aan de deputatie in de confe-
rente, welke deputatie niet ontevreden vertrok.
De heer Westerhof: Ze waren niet on
tevreden over de ontvangst, maar wel over het
resultaat. De heer Cloeck heeft dat niet kun
nen merken en althans gevoeld, dat zij. de
wijze van argumenten acceptabel yonden.
E>e heer Westerhof: Zij werden wel-
willend afgewezen.
De heer Cloeck zegt als antwoord' op
het gewilde insti'tuut volgens de armenwet,
dat de menschen zich persoonlijik niet behoe-
ven te begeven naar het Burgerijlk Armbe
stuur; dit kan gaan via de organisatie. Reeds
voor een jaar onderzocht het armbestuur een
geval, op verzoek van een anarch isrische or
ganisatie. Het Burgerlijk Armbestuur stond
niet vijandig tegenover de vraag dat anderen
dan de man-zelf zich wendden tot het Colle
ge. Het comite naast het Burgerlijk Armbe
stuur vindt spr. van weinig vertrouwen tegen
over dat Armbestuur. Wanneer het Bestuur
zelf zegt, het niet af te kunnen, is het iets an
der®, maar zoolang het dit niet zegt, kan wel
beproefd worden, of het naar genoegen werkt.
De Voorzitter decide mede, dat van
den heer Oskam een telegram was ingeko-
men, waarin hij berichtte, pas om half 6 aan-
Ze glimi'achte eens wij®, om diat verYou-
wen van, hem, diat „een diag 'er in* hlijven"
haar goedl zou doeni
„Juj®t door uiit to gaan, zal ik nog't bestt
ovei' rnijn oniwtl-zijin heenkomeo. Geeft u miji
de idjst maaralleen zal ilk daarna niet meer
op .i ret 'kiamtooir kunjien aanicomenidlaar voel
ik mij: niet foe In stiaaf."
Lngevolge 'hiaar verilangien schieei hiji en-
kele narneni op.
„Veel' zal ik er u miaar niet geven; pro-
bee?' het eenis met die stuk of zes."
„p'ank u", zei Mary Brettan, ,/iait zal
wel genoeg wezen."
Ze ging' naar beneden en vandiaar weer
op striaat. De druikte van het verkeer gansde
haar in* die ooreni; het gedreuri' en geratel op
de siieenen hinderden' h;aar geweldig. Ze voel
de zich, als een kind:, gehed in: de machf van
reuzen: on zou hulpeloos de armien omhoog
ges.oken hebben met de smeekbede tot God,
om d'it toch het eind te Men zijm; om haar
spo idig en fcalm eni zonder veel pijin te la
ten sterveni.
HOOFDSTUK V.
Op die derde verdieping van een huis in
DoFahaystraart was een, verYck, diat tegelijik
dienst deed' als zit- en werklkamer.
iHlier en' daar een, enkele wandversieriing,
een versdefen leunsfocl bij den hoard', een be-
scheid'en verzamriing boeken langs den
muur, gaven het' een huisdijik aanzien. De
larrge, wsfite tafel voor het venster, overdekf
met ontwerpdeekcmiingen en verf en een
hoegtemelter in den hoek, gaven. blijk, dat
het voor eem kantoor diende.
Fen man, die bekend schcen met de omge-
vinig, was juist die gang binnengekomen en,
tenvijl hiji d'e trappen oplkp, werd' de uit-
d'rukkiing op zijln, gewoonlijk zoo sYcng ge
Faat bij voorbaalt al vriendelijker door het
naderend welkom.
;Hlet wia® een niet-kradi'tig gebouwde man,
wiem men' in, den regel een, jaar of vij'f meer
gaf, dlan; die twec-en-dlertig, die hiji in waar
heidteld'e; een maal, die volgena gelaatkun-
digan zeker maar wainig, taa.T" da» adc
vvztg te kunnen djln.
De heer P 1 e v i e r wist, dat hij vanmid-
dag in een, verwarmd lokaal zou zijn, maar
2 ijn vrees, dat het daar, ondanks dat zeer kil
en koud zou zijn, werd bewaarheid.
De voorstellen van B. en' W. verwonderen
spr. niet. De R. K. drongen reeds eerder aan
op werkverschaffing. Ook wij zijn daarvan
bewonderaars, maar Mr. Leesberg heeft
maar wat bij elkaar gescharreld. Spr. meent,
dat de werkeloozen met deze voorstellen niet
g:baat zijn. Van de opgenoemde werkjes zijn
er vele binnen 14 dagen weg. De natuurlijike
weg naar Bergen moet in het bizonder in
dczen tijd tot stand komen. De crisis zal zich
nog in grooter mate openbaren en de Raad
moet inzien, dat grooter dingen aangepakt
n oeten worden, aan nu naar voren zijn ge-
oracht. Spr. drukt den Raad op het hart, zoo
spoedig mogelijk aan te pakken, wat kan. De
Alkmaarsche werkeloozen moeten behoed
worden voor de ellende.
De heer H. E. Bosman keurde het af,
dat de uitkeering aan de dubbeluitgeYokke-
nen nog niet wordt tcegestaan. In verband
met't adres van den R. K. Volksbond, inzake
productief werk, doet het spr. genoegen; dat
die thans wordt voorgesteld. Spr. zou gaarne
weten, wat de oorzaak is, dat er inplaats van
produclief werk te verschaffen, de vorige
week een massa-ontslag bij aen gemeente-
dienst heeft plaats gehad. Spr. heeft dit zeer
geYappeerd.
De heer Westerhof Dat is meewer-
kcit.
De heer H. E. Bosman vraagt, of dit
moest geschieden om de arbeiders na 14 da
gen weer aan productief werk te kunnen zet-
ten.
De heer Cloeck heeft getracht, de arbeiders
via hun organisatie naar het Armbestuur te
verwijzen. Voor spr. maakt dit niets uit. Het
is voor hem een evengroote schande voor den
arbeider, dan hem persoonlijk naar het Arm
bestuur te verwijzen. De arbeider zal z66 niet
eerder bij zijn organisatie komen dan wan
neer hij bijna crepeert van d*ni honger. En
als hij dat dan doei, dau moet die organisa
tie zeggen*. ..Wij zullen bij, het Armbestuur
aarikloppen." Spr. vertrouwt er op, dat dan
90 pet. van de arbeiders nog zullen zeggen:
„Ik vreet liever m'n klauwen op."
(Applaus op de geheel met werkeloozen
gevulae publieke tribune.)
De v o o r z i 11 e r verzocht de aanwezi-
gen op de publieke tribune, geen teekenen
var goed- of afkeuring te geven.
Dc heer Westerho f (tot het publiek)
„Jullie bent maar hongerlijders."
De heer Veen (tot den voorzitter)Roep
de burgerwacht.
De heer H. E. Bosman oordeelde dit
niet noodig, maar hoopte, dat de arbeiders
kracht genoeg zullen toonen, om den steun
van het Armbestuur ook via de organisatie
te weigeren.
De heer Westerhof wil weten wat de
voorzitter denkt over het instellen, van de
Commissie. De deputatie had gezegd, dat
het College daarvoor gevoelde. De heer
Cloeck heeft dit nu ook afgemaakt. Spr. wil
een commissie van een ambtenaar met van
iedere vakcenYale ten vertegenwoordiger.
Die commissie kan dan onderzoeken, hoe,
waar en in hoeverre er hulp versYekt moet
worden.
Den voorzitter speet het, te moeten'
zeggen, dat er blijkbaar over dit speciale
puntje eenigszins verschil bestaat. Met de de
putatie is het eerste de kwestie van werkver-
ruiming besproken; daarna de uitkeering aan
de trekkende leden van de organisatie en ten
derde: wa,t er moest gebeuren met de men
schen, die niet Yokken of niet meer trokken
en riet aan het werk gezet konden worden.
B. en W. hebben gezegd, dat deze menschen
waren aangewezen op het Burgerlijk Arm
bestuur en de deputatie heeft daarop uiteen-
gezet, welke bezwaren dit voor de arbeiders
meebracht. Het College heeft daarop toege-
zegd, dat het voor die bezwaren kon gevoelen
en probeeren, een weg te vinden, die dat ca
chet van armlastig-zijn, zooveel mogelijk on-
derving en de uitkeering zoo gemakkelijk
mogelijk maakt. Maar het heeft niet gezegd,
dat het zou gaan in den vorm van een, Com
missie, zooals u bedoelt.
Lie heer WesterhofDan kan ik al
leen maar zeggen. dat onze vertegenwoordi-
gers niet goed kunnen verstaan. Aan hun be-
troi wbaarheid hvijfelt spr. geen seconde en
heclite vriendschap sFoot.
iMlogeiij'k was' hat de schraalheid van ge
Faat, die hem onder dteedl schijinen, dan hij
was; mogelijlk ook de erast. 4 Ij zag er niet
naa* uiit, of hiji makkellijk lachie: of hiij veel
te Tacheni vond! 'in het leven. Hij Icck niet
giauw ander den iindruk of getroffen door
ids: of een: man; die bijlvaahbeeld een vroo-
lijk lied zou ziingien'. Men kan zich mat1 hem
nag eerdler den ken als dfe man, die zijin koel-
bioedigheid bieef bewaren, te madden van
een pianiek, dlan als iem'and; die zou deeline-
mon aan een, geesfdlriftsbcfooin: van de toe-
schouwera bijl een wedSYijid. Niet diat zijn
uiterlijlk nu bepaald 'heldlhafitig was lie nce-
mien; miaar men kon zich hem nu eenmaal
niet igeesltldriYig voonstelfen.
JKji draaide den knap alvast om, terwijl
bij nan de deur kloptfe en' liep het verlYek in,
zander antwoord af te wachten. Die daar
binnen, zat licit zlijxi teekenboek vallen' met
gem as en riep 'iinnig verrast
„PhilipBi| Jupiilier! Ouwe jongen, jij
dlaar?"
Dokter Kincaiid vatte de hem itoegestoken
'hand met stevigen druk en' toch altdjfi eenige
teruiglhioudling.
Ja. ilk ben hdt, en' hoe rnaak jij het?"
Walter Corri trok hem in dien veel getoruik-
ten armsitael en gnng zelf fegien den sohoor-
steenimiantel geleuind, met een gliimilach op
het gel'aat, naar hem sliaan kdjken.
„HJoe rnaak je het?" herhealdfe dokter Kin-
cak''.
,,00'ed. Wanneer ben je gekomen?"
„G isterenmidldiag
„BlSj'f je hier lang?"
Een dag of twee, idirie?"
,.Een pijp?"
„Hleb een sigaar. Ook een' probeeren?"
„Dian,k je*'.
Ze siaken op en Com schoof voor zich-
zel' een stoel niaderbijl
,WeI, wat heb je voor nieuws?" vroeg
hij,
,,N1ierts biibonders. Eh jij?"
..Nbon. 'Ho* maakt de mocder
(Wordt votvolgd.)
