DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Zuster Bretfan's liefde.
Mo. 11
Koaderd Tier en fcwinttgste Jaargsng
Feuilleton.
Aboimeincntsprijs bij Foornitbetaling per 3 mnnnden f 2.—, fr. per post f 2.50. Bewijsn. 6 ct. AUvertenticpr. 25 ct. p. regol, grootero letters naar plaatsruimtr.
Bdeveia franco N.V. Book- en Bandekdr. v.li. Boms. Coster Zoon, Voordam CO, Tel. Adininistr. No. 3. Redact jo No. 33.
VRIJD AG DLreeiour: G. H. KKAIL. UoofJruduciourTj. N. ADEMA. JJJ JAjSTUAM
Stadsnieuws.
REDE MEVROUW ROLAND HOLST.
In de Societeitszaal van de Harmonie be-
eprak gisteravond mevrouw Roland Hoist in
een door de aid. Alkmaar der Communisti
sche Partij belcgde vergadering, het onder-
werp: „De Proletarische Revolutie."
De zaal was goed bezet.
De voorzitter, de beer Pieterse, heette de
aanwezigen welkom. Zielcte van de spr. was
oorzaak, dat de vergadering aanvankelijk op
20 December gesteld, op heden gehouden
moest worden.
Aanvankelijk was de groote zaal gehuurd,
doch door een abuis was die ook op dezelfde
datum aan de Kameraiuziekvereeniging ver-
huurd, waarom de C. P. tenslotte genoegen
nam met de Societeitszaal.
Mevrouw Holand Hoist met applaus be-
groet ving aan met er op t« wijzen. dat da
politielke verhoudingen in de werekl steeds
ingewikkelder waren geworden.
De geestesgesteldheid van bet proletariaat,
is oorzaak dat het kapitalisme zich van zijn
radeloosheid heeft hersteld en streeft naar
consolidatie van krachten, al moet het nog
veel overwinnen van wat 'het zich zell met
den oorlog heeft toegebracht.
De ontreddering van den handel en de
voortbrenging werken nog altijd na en de
vredesvoorwaarden hebben medegewerkt, dat
de moeilijkheden grooter zijn geworden.
De machtige Fransche financieele en kapi-
talistische kliek is door de overwinning in een
blinde machtswaan overgeslagen, wat er toe
bijgedragen heeft, dat dc wereld gem'aakt is,
zooals wij die thans zien.
De Entente Staten worden zelf in de
grond geboord door de voorwaarden die zij
zich zelf hebben opgelegd. De achteruitgang
van de Engelsche handel is een gevolg van
de massa productie van de Duitsche nijver-
heid, mogelijk door een lage valuta.
De werkloosheid vermecrdert steeds. Bijna
1.900.000 werkloozen, buiten de arbeiders die
3 dagen in de week werken, is het aantal in
Engeland.
Ook in de Neutrale Staten heerscht een on-
rustbarende werkloosheid, door de concurren-
tie met Duitschland in het leven geroepen.
In Duitschland ziet men steeds een volk le
ven, dat zijn productie moet opschroeven, tot
het er bij neervalt en het volk lijdt zwaar on
der deze verhooging van't productievermoo-
ging en dit terwijl de loonen in verhouding
tot de productiekosten steeds lager worden.
Het Belgisehe proletariaat voor den oorlog
veel ten achterstaande bij het Duitsche wordt
thans beter betaald en zelfs de Japansche
koelie verdient meer.
Duitschland komt steeds dichter bij den
grens waar zijn econmisth weerstandsvermo-
gen bezwijken moet.
In Oostenriik, de Balkan en Rusland is
men aan de diepste armoede ten prooi, even-
als Pol en.
De anbeidsmiddelen zijn verwoest, er is een
or.tzachelijke behoefte aan de productie van
het westen, ook aan de industrieproducten.
Zoo emstig is de Chaos, dat terwijl in Ame-
rika, dat de zwaarste crisis te boven is, maar
waar ook millioenen werkloos rondzwerven.
dit aantal bedroeg daar in het hoogste punt
6000.000, er honderden millioenen in het
•wmtorisserde vertaling naar het
Engelsch van
LEONARD MERRICK,
dsor E. H. (Nadruk verboden).
23)
Ik tan u enloel in, het gelaait kijten en zeg-
gen: Ik heb de waarheid gesproken. Kon ik
uw raadi vol|gien en mijn trots in den zak sic
ken', dam' zou ilk u kunnen bewijzen, diat ik
de waarheid gesproken heb. Maar och, wat
geeft diait nog! Dat zou iedereen immers
kumneni ze.ggen en dan nog liegen, O, ja, ik
weet het wel. Mijn gebrek aan behoorlijke
referentien hebben mij' ver-dacht gemaakt, tot
iik bloedige trainem had kunnen schreien.
Deuirani werden mdji voor den »«is dicht ge-
gooid niet omdat ik zelve met bruikbaar
zou zijln, maar omdat ik een dame was, met
geen werirgevers, die veiklaarden, diait ze te-
vreden over haar waren. Befcrekkingen, die
miji amdlers guli gcgeven zouden zijn, werden
mi gegund aan andere vrouwen, omdat die
papieren hadiden, die voor haar getuigdiew,
en ik n'iet. In den, beginne meende ik, dat mijn
toon van spreken hun overredend in de ooreni
zsou klinken. 'Ik dachi, dat ik met overtui-
gin® kon zeggeneerlijk op mijn geweten
af, kan ik u verilaren, dat dit waar is, en,
dat er dan iemand, een in het dozijn, Mn op
de twiniilig miisschien, wel gevondien zou wor
den, die net geloofde. Maar al heel gauw
fcwam ik tot de omtdekldng, dat ik mij vergist
had. Hoe kreeg ik het in mijn hoofd, om te
hopen, dat ik gdoofdi zou wordicn! In heel
Londien, over die gansohe wereld, in al haar
uitigebreidheidi, is er geen wezen z66 verlaten
als de doch'ter van een fatsoenlijk man zon-
der vriemdten. De dirastbode, die loop'jongen
kan op goed' verirouwen genomen worden, de
beschiaaldie vrouw nooit!"
..Soma toch wCl", zei Kincald. ,vZoo erg
het nu nog niet. Wat ik voor u doen kan,
.4i As dan. Waarachijva'ijk zal eaijn moeder
oosten de producten moeten missen, die men
daar te over heeft. De uitbreiding em verdie-
ping van het kapitalisme ging niet anders
dan in een cyclus van bloei naar overproduc-
tie om neer te ploffen in een gebrek aan ar-
beid.
Een crisis als thans die millioenen doemt
tot ondergang is een symtoom, dat voor het
kapitalisme de neergaande phase begonnen
is.
Het terugval'len in barbaarscihheid, het op-
geven van de cultuur, kan niet meer door het
kapitalisme worden voorkomen en zal alleen
door het communisme worden voorkomen.
Eeuwen heeft het geduurd eer de mensch-
heid zich geschikt maakte voor de burgerlijke
maatschappij. Spr. toonde dit nader aan.
Voorheen bestond bij de volkeren de neiging
om alleen te werken als men honger had of
er neiging voor gevoelde.
De oconomischa aditerliike volken waren
niet klaar voor het kapitalisme en eeuwen
duurde het voor Europa er klaar voor was.
Wij hebben ook een zekere waardeerin'g
voor het kapitalisme omdat het voor ons een
vagevuur is, waardoor de menseh moet gaan
om te komen tot een, Haranonisclier samen
leving.
Waar het eeuwen geduurd heeft de men-
schen geschikt te maken voor het kapitalisme,
spreekt het ook van zelf dat het eeuwen za!
auren voor de mensChen klaar zijn voor het
Communisme.
De mensehheid kan zich echter sleChts
klaar maken, door zich te bewegen in de rich'
ting van het Communisme.
Wij kunnen ons in het kapitalisme echter
niet geschikt maken voor het communisme.
Alleen door tegen het kapitaal te strijden,
duizend maal verslagen te worden, maar ten
slotte in overgangstijd de wereld te organi-
seeren naar de gemeenschappelijke productie-
wijze, zal de mensohen klaar maken voor het
communisme.
Het streven naar eeni hoogere vorm van
samenleving, die de mensehheid maakt tot
een eenheid over de geheele aarde, kan het
proletariaat niet leeren in de Tweede Kamer
of de vakvereeniging of in cursusvergaderin'-
g,en.
Het moet dit leeren in de overgangstijd
van de proletarische revolutie, waarin er nog
geen eenheid is, maar waar een voorhoede
zidi telkens offert, maar waardoor bij de ar
beiders het besef rijpt, dat deze wereld voor
hen geen plaats meer geeft en dat er maar
den uitgang is, dat is de overwinning op het
kapitaal.
Het kapitalisme geeft er niet om of men
overtuigd is, dat het communisme eeuwen
noodig heeft om te rijpen. Zij vindt het daar-
om niet minder gevaarlijk,omdat wij deson-
danks, naar de omverwerping van het kapi
taal blijven streven, al weten wij, dat dan
nog slechts een klein begin is gemaakt.
Rusland leert ons, dat het kapitaal zich
zal herstellen. Lenin kon de vorige zomer te
Moskou zeggen, dat de Russische bourgeois
het bewijs had geleverd in de jaren van de
verbanning meer te hdbben geleerd, dan in
de jaren er voor. 'De Russische bourgeois is
niet te vergelijken met die van het Westen.
Ze staat bij deze zeer ten achter.
De le overwinning van het pro'etariaat
kan de proletarische revolutie niet ten einde
u vaniavond bezoefcen. Waar woont u?"
Eeni vigillante die juist aan den overkamt
een vrachitje hadl neergeziet, riep hij, aan door
het vanster.
,yHbt beste, Wat u miu 'kunt doen, is naar
huis ite gaan en nisi: rtemen en zoo weinig
mogelijk tobbern. Houd' goeden meed', Miss
Brett an. Wie weet, hoe dit alles nog in oide
komt!"
Ze slifote krampachtig.
„Dii lis het adires", speak ze. „God zegene
u, diokter Kincaid.
iHSj ging haar voor naar beneden en hidp
haar in de vigelianrfe. 't Was misschien over-
bodiiig, om er haar aan, te heriraneren, dat haar
'ddelon niet dte huur van een rijitu'ig toelie-
ten, maar ze zodit zich eems gedurendte den
rit gokiwelldi voelen, door een' vraag om loon
van diem koefsierdus befaalde hij den man
liever z6o, dat zij het zag.
lH!et gebeurde had' nog uitbreidiing gege
ven aan het flijstje van zijn voorgenomen be-
z'oekeni. Hij' zei tegen Corn, dat ze even bij
Guy moesifen aangaan en daar in het me-
dische adresboek kijken, maar terwijl ze langs
een boekenstaletje kwamen, zagen ze daar
een' oxid! exemplaar liggen en kckan dat even
in. 'Hij ontmoette den naam van Anthony
Breton met een zekere vreugde, want het
zou hem leedi hebben bediaan,, alls hij tot de
ontdekking was gekomen. dat deze vrouw
hiein misleidi had. En nog bovendlien' zag hij,
d'at Brettan aan hetzelfdie college had ge-
stuidicerid1 als hij!.
;Mary's komst in h'aar pension was iets,
dat pfeajfsel'ijlke bdlan-gsteliling wekte; Mrs.
Shuttlewo-rth stor.d aan de deur met een
buurvrouw te praten en> keek haar aan met
open mtond>, toon ze uit d'e vigelante stapte.
Een paar kkderen, die <yp den stoep speel-
den, waren even eens met sitomheid gesla-
gen,.
Ze deelde haar hospita mee, dat er d'iem
middag misschien een diame voor haar zou
komen, en, .terwijl ze toem den tochi naar bo
ven' aanvaardde, bleef ze verder op haar
kamer, in angst en beven het feit afwachten,
d'at ze mogdijk geweigend, of misschien in bnt
gehed vergetea z«.u worden.
brengen, doch slechts het voorspcl afsluiten.
Daarna moet de arbeidende klasse aan zich
zelve werken om vrij te komen wat het van
het kapita'isme in zich heeft.
Ook het proletariaat is zelfzuchtig. Ook de
arbeider is geneigd het eerst aan zich zelf te
den ken.
Met de productiewijze is het niet zoo, dat
pas een nieuwe opkomt als de le is uitgestor-
ven. Zij begeleiden elkander geruimen tijd.
In Azie is de productie nog niet verder geko
men, dan tot bij den handenarbeid en ook in't
Westen is dat kapitalisme nog niet overal
voldoende sterk doorgevoerd.
De landbouw is tot nog toe verwaarloosd
en het proletarische regiem, zal de achter-
stand bij den landbouw moetenj inhalem en
de wetenschap en de techniek moeten toepas-
sen bij den landbouw.
De communistische productie, die van en
voor do gemeenschap, kan slechts langzaain
;aan en dit geldt voor de productie, de re-
e en de gevceleaa. Toch moet het er ons c:n
te doen zijn het kapitaal zoo spoedig moge
lijk ten val te brengen. In 1919 was het ka
pitalisme radeloos en heeft zich in de laatste
1 Yi jaar weer politick en economisch weer
geconsolideerd. Politick door middel van ge-
weld en dit hangt samen' met het einde van
den bloei van het stelsel, dat eeuwen heeft
geheerscht. De sterkte van het kapitalisme
was de techniek en daartegenover stond de
zwakte. Er zijn tijden geweest bij volkeren.
waar de productie technisch op een lagere
trap, maar de vlucht van den geest veel stou
ter was. In de poezie, de plastische kunsten en
in den godsdienst openbaarde de ouderen
veel grooter hoogte. Spr. wijst op de oude
volkeren ais Chineezen enjapanners. In het
bedwingen van de materie heeft het kapitalis
me uitgemunt en zoolang het kapitalisme
dat kan had het historisch recht van be-
staan, ook al maakte het de wereld tot een
hel., Deze tijd is nu voorbij, omdat het kapi
talisme thans voor de productie een rem is
geworden. Spr. wijst op dm landbouw,
waar allerlei groote werken die noodig zijn,
uitblijven, omdat het niet rendeert Spr.
wijst voor Nederland op de droogmaking der
Zuiderzee en het ontginnen van gronden.
Er kan, na de vemietiging door den oor
log, gerust gezegd worden, dat de bloeitijd
van het kapitalisme voorbij is en dat, wil de
mensehheid in ontaarding niet terugvallen,
er een andere phase, die van het communis
me, moet worden ingeluid.
Door intuitie gevoelden de leiders van het
kapitalisme dat dit noodwendig is.
Van het liberalisme, dat toch opkwam
voor vrijheid en tegen geweld, is niefs meer
overgebleven. Overal heerscht men door ge
weld.
De oude burgerlijke rechtszekerheid is bij
na overal teloor gegaan. Alleen door spon-
tane activiteit kan een heerschend regiem ten
val worden gebracht. Het gewefdregiem
heerscht in Polen. Spanje, Italic, Amerika,
enz. en dit is geen bewijs van kracht, maar
van angst en zwakte.
De witte terreur is overal een uit'ng van
vrees van de heerschende klasse, voor den
ondergang van het kapitalisme.
In Amerika voelt de militaire bougeoisie,
dat een flinken sfoot van onderen voldoende
is om het stelsel te doen instorten.
Zou diie moeder 'komen of niet? Zoo niet,
o, ze riltie! Ze was nog nooit zoo nabir
een onteerenden dood' geweest; zoo nifet
dan zou 4 helsche knagen weer onmiddel-
KjJc illerug zijn en' dan dat gevoel van steeds
flauwer worden; dat wegtrekken van het be-
wustzijn' ten slotte... En ze zouden om haar
heen staan en van haar praten en bang voor
haar zijln.... Foed!
iMlaar dc moeder kwam! Het scheen zoo
verwonderlijk, dat zelfs foen ze naast haar op
de tamer zat en alles geheel naar wensch
ging, Mary nog mauwelijks gelooven kon,
dat het waar was. Ein toch werd ze aangeno-
men. Er zijln enfcete vrouwen, die ook bijzon-
dter bij! vrouwen in den smaak val'len. Mary
hoorde diaartoe. Mrs. Kincaid!, die al met
veell belangsteliling ikwain, zeker als ze er
van was, dat haar Philip zich niet vergis-
sen 'kon, en, d'an wel. zeer varlamgendi om oo<k
tevreden tic zijin,, was bijzonder met haar in-
genomen,. De besoheiden toon, de talme ma-
nier, het zooals ze dit Hater beschreef
miar'tonna-achiig gezichtje, als die haar dan
al niet omimiddeHajk het hart stalen, dan trof-
fen ze haar in ieder geval' fodi wel zeer. En
wat was natuurlijiker, dan dat Mary ook met
haar ingenomen zou zijn? Ze had een vrien-
deliijke stem, de zachifste blauwe oogen, die
oodt onder wit haar te voorschijo kwamen,
on, wat nog het heeriijikste was, ze scheen
Miary ook igoed te Jcunnen lijddn."
„l!k ben een eenzame oude vrouw", sprak
zij, „nu mijn zoon tot inwonend genecsheer
aan het zieikenhuis is benoemdi. 't Zal1 erg
stil voor u zijn, maar daar zult u misschien
niet tegenop zira. Pk derak, dat u zich best
schi'kken kunt biji mij en ik zal u zelker graag
willen houden."
„Stil voor mij?" zei Mary. „0, maar Mrs.
Kincaid! U dioet, of u een gunst van mij
vraagt. Miaar uiw zoon zak u toch wel ver-
teld 'heblben, dat... Wel1, ik geloof, dat hij mij
het leven redde!"
nDat is zijn ambt," antwoorddle de oude
d'ame stralende; ,jdat heeft hij zoo lfeercn
doen..."
„J.a, maar niet dbor het toedianen van
war* oadajt." Mary gjliwlartia, „0f axa-
Spr. schetste hoe in Amerika, Spanje en
Italic't kapitalisme probeert zich door terreur
en uitzonaeringswetten te handhaven. Door
verdragen en verbonden wordt door het ka
pitalisme gepoogd zich te herstellen.
Washington poogt de uitwassen van het
kapitalisme tegen te gaan. Men voelt de
vraagstukkco, die de wereld dreigt te ver-
scheuren. De nieuwe oorlog, dc macht over
het 400 millioenen volk van China, dreigt de
volkeren met ondergang.
Men poogt nu de vlootprograms te beper-
ken. De kwesties van de legers te land en het
gebruik van de duikbooten heeft men durven
afsnijden. Toch is door Washington iets
verzaakt, het gevaar van een breuk tuaschen
Engeland en Amerika is voorkomen. Thans
richt zich aller oog naar Cannes. Maar voor
ens is er een ander punt dan Yoor Llovd
George, dat Cannes belangrijk maakt an dat
is de erkenning van Sovjet Rusland.
Naast de beweging var. het proletariaat in
Europa en Amerika is het't bestaan van Sov-
jet Rusland en het ontwaken van het Aziati-
sche volk, dat het kapitalisme za) doorbreken.
De ervaring heeft geleerd, dat de naiuur en
de maatschappij vaak een anderen weg kie-
zen dan wij denken. Er is een kracht in de
wereld, die men dialectiek of iets anders
kan noemen, maar die een naast elkander le
ven mogelijk maken.
Uit de felle bestrijding en uit de kracht
van het naast elkander leven bestaat alles en
het tweede beginsel heeft-thans een overwin
ning behaald.
Sovjet Rusland zal naast het kapitalisme
een poos voortleven en zeker daarbij het
meest verliezen, maar het heeft de kracht van
de jeugd. Het' princiep van de heerschappij
der bourgeois beschikt over meer kracht en
ervaring, maar heeft het begin van den ou-
derdom, de versterving, den dood in zich.
Hoeveel Sovjet Rusland ook heeft opge-
geven en zal moeten opgeven, toch is er iets
in het wezen van Sovjet Rusland, waardoor
het overwinnen zal, omdat het de lste verte-
genwoordiger is van een hooger phase van
inenschelijke samenleving. Dat blijkt zelfs,
nu in dezen vreeselijken winter, nu daar dui-
zenden elken dag sterven, omdat de kapitalis-
•tische regeeringen den prijs van een dread
naught gewcigerd hebben, om het volk voor
den hongersnood te redden.
Nansen en de vertegenwoordigers van de
Quakers zijn verbaasd over hetgeen men in
Rusland met het ontredderd transport nog
heeft kunnen doen, om het zaad uit te zaaien
en een begin te maken met een beter stelsel
van onderwijs, dat nog nergens bestaat.
Met 50 pet. is dc landbouwproductie en
met 80 pet. die van de industrie gedaald,
maar nu de Sovjet zich heeft beperkt tot wat
het kon beheerschen, gaat de productie met
sprongen vooruit. Nieuwe electrische centra
les worden geopend, aan de electrificatie van
Rusland wordt vastgehouden en dit opent
groote perspectieven voor de boeren. Men zal
er weer moeten werken voor winst. De arbei
dende klasse is slechts 8 millicen tegenover
de millioenen bocren die individucel zijn,
maar toch is Rusland de lste staat die de
heerschappij van de arbeiders en boeren ten
troon heeft verheven en de Staat, waar een
geslacht van werkers zal opgroeien, dat
zich voelt a's den schepper van nieuw leven
en niet als paria's. Cooperatie en staatssocia-
vaard uw a an bod d'amkbaar en wil komen,
zoo gauw als u hot venLangt"
„Zioudit u ovcrmorgen al' met ons terug
kumneni gaan? U moet het niet doen, als It
u lastig is, maar ads u het zoudit kunnen
schiklcen."
„Zek'er, heel graag! Ilk zal zorgen, dat ik
klaar ben."
„Dat 'is lief van u", zei Mirs. Kincaid.. „Nu
zal ik u een Idein bedirag voorschieten.
Wiaarsdiijinlijlk heeft u zich wel enlcele dingen
aan ifJe sch af fan of misschien dieden we
beter zoo. Stil1; 't is uw eigen geld, geem ca-
deaurtje. U heeft mdj in het geheel niet te be-
danken. Goeden middag. Miss Brettan. Ik
zal u schrijivem, met wellkem trein we gaan."
Dat voorschot was een biljet van vijf pond'.
Toem Mary weer alleen' was, nam ze het op,
streek het gliadi en een- buivering voer haar
door de ledrn, itoen ze het papier hoorde kra-
iken. Wat een heerlijlke menschen.Hoe kiesch
en bediachtzaam. O, wat zou het toch veel
aangenamer wezen, als ze maar alles van
haar afwisten; als er niets geen terughou-
dendheid hoefde te bestaan. Had' ze toch
maar allies kunnen ventellen: ze waren' im-
mrs zoo lief en aardiig voor haar geweest!
Ze zocht hiaar hospiita op en beta aide haar
schuidi; het zaliige gevoel om- dat te kunnen
doen, terwijl ze er tegelijk bij ventelde, dat
ze. haar tamer voor over 'twee dagen opzei.
Venvollgens ging ze naar een klein restau
rant waar ze zich Inacteerde op een edit
dir.eetje, bestaande uit tarbonade,
i, aard'appels, pudldiing en fruit en een
koffie toe; dit alles voor de som van
achittien situ:vers, met de fooi aan den kell-
ner er in. begrepem.
Toen kieerde ze terug naar haar bovenka-
mer; gelukfkig, daar zou ze n.u niet s*ng
meer hoeven verblijven, en ging zidh toen:
verder verdiepen in hetgeen er zoo nog al
gebeuren moest. Tal van schikkingen waren
er nog te nemen. Ja, en ze moest een Scof
fer hebben. Ze zou er haar naamletters op la-
ten zettcnl; maar die zouden dian zoo
nieuw lijken. Nieen, dan zou ze dat ook maar
niet doen. Dus geen iaitialea er op. Dan'
ataatM re haar fccalpee c» taach Wj 4m
lisma zullen daar naast elkander voortleven.
De coliectieve elementen zullen sterker wor
den en het licht zal uitgaan over alie unden
Wanueer de menschen voor elkander wer
ken en dit broederlijk doen, onder het invoe-
ren van de betere hulpmiddelen, dan kan het
met anders of in vcrioop van 25 jaar zal dit
ecu groote aantrekkingskracht vormen.
Toen het kapitalistiscne stelsel won, was
het ook een vooruitgang op het ontaarde feo-
dalisme.
Precics zoo is het met Sovjet Rusland. Het
zal eindigea politiek, zedelijk in de kunst en
godsdienst, een groot licht over de wereld
te brengen en een aanmoediging voor alle ver
drukten. Ook de onderdrukte volkeren in
Azie zullen aan den strijd gaan deelnemen.
De Japansch-Russische oorlog heeft in de
Oosterlingen een gevoel van zdfbewustzijn
gewekt. De wereldoerlog en de Russische re
volutie zijn in dat opzicht van grooter be-
teekenis geweest. Europa beeft in den oor
log de kieurlingen noodig gehad en zij heb
ben gezien hoe men hier zijn eigen cultuur
ten ender heeft gebracht.
De reis van den prina van Wales in IndiS
was geen zegetocht meer. Dat gebied met
honderden millioenen arme boeren komt in
bev/eging. Het idee: niet meer afhankelijk te
willen zijn van de Westersche machten,
groeit samen met het idee: niet meer afhan
kelijk te willen zijn van het kapitalisme. Men
denkt daar nog volgens de gemeenschapszin
en dit volk zal snel komen tot de aanvaarding
van het communisme. 6 pet. kan nog slechts
lezcn. maar als daar met takt wordt gewerkt,
zullen zij binnen korten tijd de hulptroepen
worden van de Amerikaansche en Europee-
sche proletaren. Tagore kwam met mooie
ideeen, maar mist het steunpunt op aarde,
terwijl ons idee van het communisme dit
steunpunt wel heeft.,
Uit alle staten der wereld kemen de zwoe-
gers, omdat zij een grondslag van eenheid
vinden in den strijd tegen het kapitaal.
Wij zullen voor een deel met andere mid-
delcn strijden, maar goneenschappelijk heb
ben wij den strijd tegen het kapitalisme, dat
de menschen uitbuit en ongeiukkig maakt,
waardoor ze niet deel kunnen nemen aan de
dingen die de hoogste waarde in het leven
hebben
Een communistische inrichting van samen
leving verzekert voor alien welvaart.
Wij hebben de ontzaglijke teleurstellingen
'>'j de arbeiders beleefd. Nu hooren wij spre
ken over het nieuwe front van eenheid der ar
beiders en dan zal de strijd weer oplcven.
De aanvallcn op de loonen ia mogelijk om
dat de versnippering de arbeiders zwak
maakt La ten wij ons vereenigen in den strijd
om een einde te maken aan de brutale aanval-
cn van het kapitaal. De vrijheid kan niet
bloeien vbbr het kapitaal is overwonnen. Gij
moet u verzetten, wilt gij u niet laten terug-
dringen en steeds zult gij ons bcreid vinden
om in een gezamenlijk front met u te strij
den. (Applaus).
De heer v. d. Berg meende, dat de ontwik-
keling vocr den arbeidersstrijd veel gebaat
zou zijn bij cursusvergaderingen en begreep
met hoe de spr, had kunnen beweren, dat die
niet noodig waren. Ook begreep hij niet,
waarom de spr. Rusland niet als £en van de
[asden van de terreur had genoemd Hij had
juist gelezen, dat politeke gevangen naar
tomhard'hiouder inlossen en. Mr. Collins gaaa
goedfendiag zeggen. Wat zou dial morgen
een dirukke dag zijrii! Wat een hoopvol voor-
u:t7.;chf van rust en vrede; van een nieuw
,ieven! Angst had' ze nu niet meer. Toch
verdween opeens alle vreugde van haar ge-
!:aat en. ,.Tony", prevelde ze.
Ze bleef staan, op de plek waar ze stond.
iien smile, een stroom van franem. Nu lag
ze gekuield naast het bed, trillende en hij-
gende en snikkemde, tot God en' tot hem
„0. Tony, Tony, Tony!"
iHOQFDSTUK VII.
De zon scheen helder, toen ze Mrs. Kin
caid' in Easton. opzochf. De dofcter was er
Wk, lang en slap van' leden, steeds om en
bij zijn moeder. HHj drutte Mary de hand!
en merkte op, dat het een mooie d'ag was om'
te reizen. Ze was van plan geweest, de een
of 'andere danfcbaarheidsuitimg te zeggen,
terwijl ze hem begroette, maar d'aarvoor
vond ze z ijn manier van doen niet uitnoodi-
gend genoeg; dus iraehtte ze dit gevoelen
nu maar met een bliik uit te drukloen. In het
eerat wist ze niet goedi, wat ze doen zou; of
ze haar eigen kaartje moest nemen of niet;
of. over het geheel, wat er verlangd kon
worden van een gezelschapsjuffrouw op
reis. Misschien' moest zij een coupe ukkie-
zen en de bagage laten' inschrijven. Geluk-
kiiig-was die bagage niet zwaar; zij zeive
bad nog het meest en de kaartjes had de
doktter al. genomen', zooals ze al heel gauw
'hioonde.
Mrs Kincaidi woonde in Wesfport. een
plaats, die Miary nog nooit had' bezoeh*, en
een gesprdk ontwildce'de zich. naar aanlei-
d'ing van haar vxag's betreftende di't staa-
ie. Ze zei nooit vee!; zc sprak maar heel
bescheiden; het bevustzijn, dat ze er voor
betaald werd, belemmerde haar Het was
haar ook dan een' verlichting, toem even
daarna Mrs. Kincaid het voorbeeld vai
haar zoon volgde, die, achiterover geleund in
zijin hoekje met het gelaat ach4er The Lan
cet verfborgen. haar vrii lief om maar uit te
Ujtea z&ax hat buidnciup.
(^Wordt vwmo1«*0.
