Alkmaarsche Courant
Honderd Vler an Twintlgste Jaargang.
Trijdag 17 Februari.
Hot tubercnlose-vraagstufe.
Feuilleton.
HET TRAGISGH LOT
Rechtszafcen
5i. 41. OCT.
(Vervolg.)
Na de pauze verklaarde de beer Veenbaas
dat hij' z. i. met bet 2de deel van zijn Dezing
op een veel moeielijker terrein was gekomen.
'De veearts zegit: maak af eni dan komt de
zaak vender wel voor elikaar, doch er zit een
economischen kant aan de zaak.
Spr. betreurde het, dat men1 voor bet eco-
nomische gedeelte voor Nededand zoo weinig
gegevens heeft.
Voor Friesland is het wel1 mogelijk eem vrij
juist denJkbeeld te vormen, maar of de daar
verkregeni gegevens voor N.-H. gel den be-
twijfellt spr.
In een verslag las hij, dat de beer de Vink
■het aantal reageerende dieren voor N.-H.
taxeerde op 20 pet.
Het kaartje van het kon. besl. was niet
Zeer betrouwbaar en voor het centrum van
ons land niet bijzonder lidht gekileurd.
Spr. kan van de andere strakeni, dan ook
gen juiste schatting gevteni.
Voor de bij de Friesche gezondheidsdienst
aangesloten fabrieken geldt dat 40 pet. van
de oudere dieren reageerden en 10 pet. van
de etenjarteien.
Spr. geiooft, dat in veel streken in Neder-
land de helft van de jnelkkoeien op tubercu
lide inspuitingen reageert en met dit groote
kwantum kan er van het Amerikaansche
systeem „ze maar dood maken" niets komen,
Wij moeten zoo dicht mogelijk de methode
van Bang zien1 te ©adteremi, een tubercuileuse
vrije opfok en een afzondering van de rea
geerende dieren Men fokt dan in 4 a 5 jaar
eei t. b. c. vrije veeatapeL
Veel rneer veehouder3 dan men denkt zijn
tot het toepassen van de afzonderingsmetho-
de in staat
iMen kan dan de koeien nog uitboeren en
todh voorkomen, dat de ouderen: besmet wor
den. Er is echter een groote sChare veehou
ders dait niet en1 zeker niet in den zomer kan,
afzonderen en ten aanzien van iheni geldt dat
wij moeten roeien met de riemen die wij' heb-
ben.
Men kan zich hierbij op het standpoint uit
den tijd van het absolute indivioualisme
plaatsen en zeggen „ieder moet zijn best
maar doen om het goede voor het geheel te
Yerkriigeni" en wij: zullen bij de wet wel aller-
lei zaken zoo regelen dat net in orde komt.
Wij maken een wet en zetten daarin „het is
vefboden open t. b. c.-lijders in de veestapel
te houden", die dieren moeten afgezomderd
worden en het gevolg zal zijn, dat die dieren
worden doodgemaakf en in de 2e plaats zeg
gen wij: „wlij: maken een wet waarin wij zet
ten, dat in het belang van de t. b. c. bestrij-
ding de pasteurisatie van de wei verplichtenc
is."
Wij' loopen dan in een keurslijf van maa-t-
regelen en regelen dan den toestand op een
'wijze waaraan vooral de Friesohe boeren het
land hebben.
Zij zijn bang voor wetielijke maatregelen
en op tgrond van de oorlogservaring en niet
meer verliefd op den Haag.
Het kan zijn dat de menitaliteit van de N.-
H. boer madehrenigt, dat hij gemakkelijker
het hoofd buigt en, zich het keurslijf aangort,
dodh spr: veronderstelt dat ook de mentaliteif
van de N. H. boer gelijk is aan die van de
Friesche boer die zelf „sela de laye wil
hawwe."
Spr. wil even optoerkem, en dit in verbant
met de opunerkiag van den heer de Vink in-
zake het pasteurisatiegebod, dat degene, die
daarover de scepter zwaaide, tot hem' zeide,
toen hij naar voren' bracbt dat het pasteurisa
tiegebod tegen het mond- en klauwzeer niets
gas, „de tuberculose is toch ook een vraagt
siiuk waarmede retailing gehouden moet war
den. Wij1 mogen het niet te gauw uitschake-
len."
Het pasteurisatiegebod was z. i. niet de
scihoonste bladzijde van de papiaren met Kon.
Besil. besChreven.
Spr. vond het goed gezien, dat men, toen
bleek dat het gebod tegen net mond- en
klauwzeer niets gaf, d'it voor de t. b. c.-be-
Strijdingt niet handhaafde omdat men inzag
als men niets anders deed men niets bereikte,
omdait die pasteurisatie van' de bijprodiucten
sleohits een steun kan geven aan de t. b. c.-be-
VAN NICOLAAS II EN ZIJN GEZIN.
(Dertien jaren aan het Russische hof) naar
het Framsoh van Pierre Gitltard' door Mar
guerite de Rouville. (Geautoriseerde vesrta-
liing.) Nadruk verboden.
3)
iBdjl dit eerat bezoelk za|g ik, hoe idle keizerin
telkens den tsarewitdh1 tegen zich aandrukte
met de itleedlerheidl der moeder, dtiie altijld be-
zorgd' is voor het ilieven van haar kind!; maar
bdj haar verriedlen: die liefkooztog en die
blifc, welke er fliee gepaardi giing, zoo duid:e-
ilijlfc een geheiknen kwellenidien angst, dlat ik
er oogenblikkelijik door getroffen wend1. Pas
was later leende ik dte beteekenis ervan ver-
staan.
In die voil'gendle jiaren had ik meer en meer
gellegenhrid om Aflexis Nical'aievitch te zieni,
die manligmaai1 aain zdjln maitroc® wist te onit-
snappeh' era damt de leerkamer van zij© zus-
tler kwam binnenihoillien, w>aar meni hem even
spoedlig weer Jcwani weghiale©. Soms echter
hidden die 'bezoeken plotsding op e© gedh-
rendie vrij: l'angen tijd ziag meni hem niet
meer. I© zuilk een1 periode heerschte tdkens
een diepe verslagenhcid ondier die bewooers
va© belt paleis, die zich1 bij mij© leerliinge©
uitte i© ee© 'groote gedlruktneid, wclke zij te
vergeefs 'tmchitfen te verbergen. Wanraeer ik
•hen' ondtervroeg,, zoditen zij mij© vragen te
ootwijken en anfwoordden mij vaag, dat
Alexis Micdlaievitch ziek was. Door, budten-
staandiers wistt ik, dat hij1 ileed aa© ee©' ziek-
te, waarover men i© beddkte teraien sprak en
waarva© ©liemand mij den ware© aard had
'runnen zeggen.
Zooals ik reeds eardter heb gezcgd, was
vj© task als gouveiraeur vaa hotog Ser
ous Lsushtenbsrg siada 190© g&ior
strfjdiffg.
Spr. oordtedt dat het daghet in het Ooaten.
We© will het pasteurisatiegebod' inharent
maken, aan een algemeene ziekte-bestrijding,
maar niet aan een pasteurisatiegebod op
zich zdf. Spr. vond dit een verblijdend teeken.
Zijn rede vervolgende, verklaarde spr., dat
getracht moest worden het zoover te brengen,
dat de boeren zooveel mogelijk op eigen en
en in eigen huis de zaken zelf regdleni en zich
niet schuldig maken aan hetgeen waarvan de
heer S'lager zidh zelf bescbuldigde, toen- hij
verklaarde: „biji on® hangt de boel aan elkan-
der als droog zand."
Beter is het nu de koe bij de horens te pak-
cen. Wie baas wil zij© in eigen huis, moet ten
aanzien van detzc zaak ook de consckwenties
trekken en pas in uiiterste instantie bulp vra
gen van buiten af. De regeering is met de
rijkssubsidies gelukkig niet meer zoo scheu-
aarom altijd de regeering er bij gehaald?
Wanneer het boerenbedrijif de kosten aan
deze zaken verbonden niet zelf kan dragen,
dan heeft spr. niet veel respect voor het be-
heer van het boerertbedrijf. Men moet dte
consekwenties aanvaarden en zijn eigen boo-
nen: willen doppen.
Wij hebben in Friesland gemeend', dat wij
als Bond van Co6p. Zuivelfabrieken en van
het Friesohe Runaveestamiboek, gezameniijk
moesten trachtten1 te komen tot een goede be-
strijding van de tuberculose en tot verbete-
ring van den veestapel. De namen van de
beide organisafies zijn op zichzelf een pro
gram. De veefokker weikt daar samen: met de
zuivelfabriek en1 samen arbeiden zij aan de
verbetering om in de toekomst een beteren
toestand te krijgen als er op het oogenhlilk; is.
Wiji meenen, dat, wanneer wij op alle boer-
derijen, aangesloten bij bepaalde fabrieken,
de smetstofversproidera opzoeken, en1 die sin-
jeuren' dooden, eni ons dat werk door tu'ber-
culeering gemakkelijker makeiL, een goed
werk doen. Men kan bij1 dit werk twee wegen
inslaan en zegtgen: ,,'Het opruimen van de
smetstofverspreiders moet op iedere hoerderij
door den veehouder zelf gesChieden, omdat
dit is de risico van zijn bedrijf. Men kan ook
echter die sdhade als fabriek gezameniijk dra
gen. Een fabriek' is evenwel een vereeniging
met ongeveer honderd menschen en onder hen
vindt men altijd een klein deel opposanten
waarmee men rekening dlent te houden
iDe kliinische koe mag evenwel niet meer in
circulatie komen, ook al veriegenwoordigt hij
nog een groote waarde. Wil men de zaak dan
ook zoo goed mogelijk laten loopen, dan dient
de zuivelfabriek een klein beetjc als een on-
derlinge tuberculose-verzekering op te treden.
De pil, om een nog waardevol beest te slach-
ten, moet voor dien boer vergaild worden, door
heto een zeker bedrag uit de fabriekskas bij
te passien. Dit bedrag mag niet te hoog zijn.
Het moet steeds in de eerste plaats een scha-
depost voor den eigenaar blijven. Door den
toeslag moet men echter bereiken, dat iedex-
een meewerkt.
Een bij uitstek veeartsenijkundig tedhniker
zal zeggen, dat onze basis wetenschappelijk
niet zuiver is, omdat we niet weten, welke
functies eventueel nog parten kunnen' spelen.
Op grond van de opgedane ervaring geiooft
spr., dat men practisdi niet zulke groote fou-
ters maakt, dat mien ten aanzien van de wei
niet vrij uit zal kunnen gaan. Spr. geiooft
niet, dat bij toepassing van het door Fries
land voorgestane systeem de weipasteurisatie
nog noodig zal zijn. Het groote voordeel is,
dat men, het omsl'achtige werk van het pasteu-
riseeren van enkele duizenden Liters wei niet
behoeft te doen, zonder het jenge vee bloot te
stellen aan infectie. Over de moeilijkheden,
aan de weipasteurisatie verbonden, mag men
niet te licht denken.
Wanneer de veearts voldoende zijn plicht
kan doen en de veehouder werict mee, dan kan
de kans voor het jonge vee, om hesmet te
worden, wdl worden ingeperict.
'De weipasteurisatie kost voor een fabriek
met 2000 koeien 6000 per jaar. Met deze
6000 per jaar bereiken wij niets andens,
dan dat wij aan de actieve dieren een steun
geven, maar in de andere gevalleni niets doen.
Wanneer het nu mogelijk was om met dat
geld ee© tuberculoosvrij geslacht te brengen,
aan zou het todh, te diwaas zijn om aan de re
geering geld te vragen om' de wei te pasteuri-
seeren en is bet veel beter, te vragen: „Geef
ons geen pasteurisatiegebod, maar laat ons
vrijheid, op de boerderij1 zoodanige maatrege
len, te treffen, die de infeotiekansen voor het
vee zoo gering mogelijk maken."
De enikele da-n te maken foutem neemt spr.
gaarne voor zijn rekening, omdat daar tegen-
over de groote voordeelen staan
dSjgidi en kon ik dhs meer tijd! aan die groot-
vorsltininieiil wljden. Ilk woonde in Petersburg
en begaf mlji vajif keer per week naar Tsar-
koTe-Selo. Ofschoon, het aantal mijnar lies-
uren aamnerkelijk was uitgebreid, vorderd'en
miij© ilieerlSegen slechfs illangzaam, voonad' ook
dloordiat de ktefzerilfljlke f'amilie soms maam-
denlang achtereen i© die Krim vertoeilde. Ik
betreuitfe het meer en, meer, dat men de prin-
sesse© gee© Friansche gouvernante had: gege-
ven, en bij! huni tenuigkeer bleek mij telikens,
hoevoell zaj veigete© hadden. Mejuffrouw
Tioultsch'eva', bun Russische gouvernante,
toon, niettegenstaandte haar groote toewij-
ding eni haar uitsteksnde kennis der moderne
tallem, niet aMes op zich ©emie©. Otn aa©' dit
bezwaar tegeraoet te komen, verzochit de kei-
zeni© mdji oin de Ikeizenlijike familde te verge-
zelilen, toe© zij Tsarskole-Selo voor langeieni
tijd velieten1. iDe eerste maal, dlat ik op deze
wljlze meereisde ©aar de Krim, was in den
hertisfi va© 1911.
Ik woo©de i© de fcleime sfrad Yalta, me
mljta colllega, de© heer Petrof, die me© eyen-
eens verzwhit hiad1 zij© onderwijs te willen
blljiveni voorizettenwij gingen dagelijlks van
onze lessen ©aar Livadia.
iHet leven, dat wij toen leidden, was zeer
naar onze© smaaik, want buiten onze werk-
zaamhede© waren wij volkofmen vrij en wi;
kondeni d!us volop genieten van het heehlijke
klimiaat ddr Russisiohe Riviera, zonder door
forma liteiten van het hiof gcbomde© ite zij©.
'In' de lenite van het volgend. jaar brach.:
kJe keizerlSjke famiilie wederom eeniige maan-
detre i© de Kimi door. Di'tmaal ware©, de heer
Petrof en ik ondergebraoht in een klein p_a-
villjoen in het park va© Livadia. Wij gebruik-
ite© onze maaltijdlen met een aantail officie-
re© e©1 hbfdigniitarisse©1allee© het gevolg
en eeniige wisselende gasten waren, toegela-
ten Wj' de lunch' dler kei'zeriijlfce familie, die
avonds in eige© infiaman knag bat nuddag-
maal gehruikto.
Spr. was niu gekuwien aan das poedris
keni. Me© zegt: ,yDe Friesche gezondheids
dienst is zoo slecht; ze brengt de reactiederen
op de veemarkt en zegt daar niets van."
Spr. meenit, dat wie dit zegt, zoo op het eer
ste gezicht toegejuidhit moet worden. Maar
wie iete weet van het organisatieleven van de
veehoudere, die weet, dat dit een wonen in een
glaze© huis is. Wij steken niets onder stoelen
of banken. zetten alles in het jaarverslag en
ondcrhouden registers va© alle veefokkers.
Wanneer morgen een van de heeren op het
Landbouwhuis te Leeuwarden komt en hij
wil van een1 van de aangesloten boeren1 een
beest koopen, dan kan hij daarover alios te
weten komen. Wij maken er geen geheim van
en het spreekt van zelf, dat de wijze waarop
wij de tiiberculose bestrijden, niet medebrengt
de reactiedieren zoo gauw mogelijk op de
markt te brenjgen. Het zou dwaas zij©, dat
een fokker een koe met een reuzenproductie
en een goede afstamniing met een generatie
naast zich die sohitterena is, om het simpele
feit dat het een reactiedier is, verkoopt.
'De Friesche Gezondheidsdienst voor het
vee ruimt de klinisdhe koeien op door den
dood en zonderd de reactiedieren af en pas
als de tijd er is dat het dier moet verdwijnen
gebeurd dit.
De hear Leon Perrier, lid van de Fransche
Kamer, zegt in zijn raport over de berziening
van de veeartsenijkundige wet, dat de strijd
op het papier wel mooi is, maar niet sfieunt
op een economischen ondergrond. Hij heeft
gezegd dat het boerenbedrijf er zidh niet voor
eent om de t. b. c bestrijding zoo uit te voe-
ren, dat de dieren- aan de hoeve worden ge-
houden, maar het is wel mogeliik om de ge-
ageerende diierem te koope©. Wij schieten
stallen' die onder oontrole staan.
Wij moeten met onze voeten op den grond
blijven en niet tot de regeering zeggen „die
trijding is geen bestrijding, maar een ver-
spreiding.
Wanneer morgen een besl uit afkomt, dat
een na een tubercuneering reageerend dier
aan de hoeven gebccdm moet worden, da©
is het uit met het feest en komt er van de
jestrijding niets terecht.
Picart kon wel zeggen, in Limburg werken
al 200 boeren in deze richting mede. 200 boe
ren in Limburg hebben weinig koeien en dit
zegt dus zoo weinig. Het Kon. Besl. van
1910 werkte ook zeer weinig uit. Wij moeten
doen wat economisdi bereikbaar is. Doen wij
dit niet, dan komt er van de tuberculosebe-
strijding niets terecht. Het gaat niet aan te
zeggen: Wie tuberculeert moet de reactie
dieren fhuis houden en wie niet tuberculeert
is vrij.
De toestand zal dan worden, zooals ze was.
Niemand zal dian tuberculeeren en wie dan
koeien koopt, heeft toch voor 80 pet. kans, re
ageerende dieren1 te koopen. Wij: schieten
wel op, als ieder veehouder, die vee koopt, tot
zich zelf zegt: „Ik kan niet vrij uitgaan, als
ik mij niet op de hoogte stel van de gezond-
heidstoestand van het dier, dat ik thuishaal."
Dit geldt niet alleen voor de tuberculose,
maar ook voor andere ziekten. Het zou groote
zonde zijn, om een puik fokdier, waarmede
men nog geruimen tijd kan doorboeren, op
het feit, dat het reageert op een tubercunee-
ring, dood te maken. Spr. vindt het jammer,
dat men tegenwoordig z a tijd verheuzelt, met
het kibbelen over de reactiedieren. Wij moe
ten wat anders doen en zeggen, dat net de
plicht van de veehouders, die de verspreiding
van de tuberculose onder het vee in Neder-
Janld) kennen. is, tot die anderen te zeggen:
„Weest voorzichtig met het koopen van koei
en, waarvan je niets weet, want je loopt kans
reageerende dieren te koopen. Je bent ver-
pMcht, die koeien nauwkeurig na te gaan,
want 6en smetstofverspreider is in staat, den
geheelen stal te verpesten."
Wanneer wij die© weg niet opgaan, dan is
spr. overtuigd dat men nog dieper in het
moeras zal vallen, door den steeds grooter
wordenden band tusschen boerderij en zuive1-
fabriek.
Ieder, die de veehouders moet adviseeren
over de verhooging van het raidement va©
hun bedrijf, is verplicht, overal te waarschu-
wen en te zeggen. „Denk er om, vraag bij
aankoop garantie." I© de vergadering van
de afd. Friesland van de Mij. van veeartse-
nijkunde, kwam men uniform tot de conclu-
sie, dat er geadviseerd moest worden: „Vee-
houders neemt zelf maatregelen en vraagt
garantie bij aankoop".
'Het spreefldtl vanzeff, dlat men- de tubercu-
losevrije dieren duurder zal moeten betalen.
De overeenkomst tusschen het N.R.S. en
het F.R.S. noemde spr. een eigenaardige.
WaBBew niet overal gepropageenS wsttE:
„Weest voorziditig bij net aankoope© van
vee. vraagt garantie", dan schieten wij, met
welte maatregelen wij ook necim, niet op.
Spr. oordeelt het verkrijgen van garantie
mogelijk, vooral in de streken, waar de vee-
houdersorganisaties langzamerhand behoor-
lijk voet hebben gekregen. Steunende op de
organisafies en de veehoudersbedrijven, ont-
staan de gemeenschappen. Friesland werkt
hard, om zijn zaak te verbeterenNoord-tHol-
land evenzoo. Dit wil tuberculoosvrij vee
koopen, wat tengevolge zal hebben, dat men
aan het verkrijgen van een tuberculoosvrije
veestapel nog harder zal werken. De vee
houders zullen voelen, dat er een tikje mu-
ziek in zit en daardoor wordt de animo groo
ter. Spr. verwijst ©aar het ingezoniden stufcje
in de Veldbode, van Baron van Welderen
Rengcrs, die betoogt, dat men niet voor een
kwartje op den eersten rang moet willen zit-
ten. Men moet het aandurven, garantie te
vragen. Me© zal- da© deze© toestand krijgen,
dat op de markt twee koeien met een geza-
menlijke waarde van J 1000.de eene koe
500 4-x zal opbrengen, omdat ze tubercu
loosvrij is en de andere koe 500.x,
omdat het een reageerend dier is, Het zal
van de x afhangen, of de tuberculeuse dieren
gefokt zullen worden. Men kan de situatie
van de koeien te weten komen, maar dan
moet men ook voor een tuberculoosvrije koe
500.[.fx willen betalen. Dit houdt ab-
soluut rekening met de praktijk. Dezen 'kant
moeten wij op in N.-H oil and, Friesland,
Overijsel en Drenteook West-Noord-Bra-
bant lijkt spr. daarvoor een ideale streek en
ook in Limburg zijn streken, waar men dit
kan organiseeren.
Door het vormen- van belangen-gemeen-
schappen kan veel nuttig werk worden ge-
daan. Blijkt dan na verloop van eenige ja
ren, dat wij fouten hebben gemaakt, voor
welker verbetering steun noodig is, dan is
het tijd om aan de overheid te vragen, dit
voor de betreffends te regelw
Dit moet tchter in uiterste instantie gs-
schieden. De toestanden zijn n de verschil-
lende streken van Neder'iand zeer verschil-
lend en wij dienen dus zeer voorzichtig te
zijn met ons in de kluisters van de wet te
laten slaan.
Wanneer er voldoende pit in ons zit, zul
len wij de zaak wel zonder steun regelen. Wij
kunnen de niet zoo ingriipende lasten wel
dragen. Het zal niet noodig zijn, de bedra-
gen te overschrijden, die de fabrieken anders
aan de pasteurisatie zouden moeten besteden.
Een kleine overschrijding is bovendien niet
zoo erg.
(Wordt vervolgd)
UIT HEERHUGOWAARD.
Bij den landbouwer J. Oudhuis op de Ko-
bel alhier ontstond Donderdagmorgen brand
door onbekende oorzaak. Een koe, heel wat
kippen en landbouwgereedschap, die in de
beide schuurtjes geborgen waren, werden
mede een prooi der vlammen. Alles was ver-
zekerd
iBij Kon. Besluit is aan den heer E. H.
Broekema, uit deze gemeeate, vrijstelling van
militiedienst verleend.
UIT SCHERMERHORN.
Naar wij vernemen vervoegde zich Woens-
dagmiddag bij den burgemeester ten gerneen-
tenuize ee© deputatie van werkloozen uit
deze gemeente. Er werd gevraagd om werk.
Sommige van de lieden waren iceds gedu-
rende meer dan 8 weken zonder werk. De
burgemeester kon nog geen voldoende maat
regelen treffen. Toch gelooven wij, dat met
een weinig overleg ook in ooze gemeente wel
prodiuctief werk versotiaif zou kunnen wor
den.
UIT STOMPETOREN.
Zondag 12 en Woensdag 15 dozer gaf de
tooneelvereeniging „Eendracht maakt Macht"
in de bovenzaai van den heer Renses eene
openbare uitvoering. Door allerlei omstandig-
heden was de opkomst dc© eersten avond
slechts inatig, doch den tweeden avond was
ze zeer bevredigend. Het doet ons geuoegeu,
dat zoo velen van hunne belangsteiling blijk
gaven, want in den regal is zulk et© avond
gezellig en genotvol.
Mej. Van der Walde Boer heette alieq
welkom, verheugde zich over het bezoek en
deelde mede, dat wegens ziekte van den heer
Witteveen diens rol in het eerste stuk zou ge-
speeld worden door den heer Greeuw van
Heiloo, in het tweede stuk door den- heer Pa-
scha. Opgevoerd werden: „Verleden", drama
in 3 bedrijven, door Ina Boudier-Eakker, en
het blijspel: „Ik ben zoo gezegd een ezel,
Ehnliige diagen aa on-ze aan-keenst iliet die
keizerin, om, zooals iik later hoorde, door de
ze kiesche attenitie een bewdjs geven van haar
waardleeriag van hen, aan wie zij de opvoe-
di©|g harer Jdndere© toevertronwde, ons door
die©' hofmaarschalk uiitnoadlgm died te ne-
men aadien 'keizerlijken. disch. Ilk was zeer
gevoelig voor de vriendielijke gedachte, die
hienaa© ten groadslag lag. miaar deze maal-
tijde© liegdleni ons, en rmnste in- het begin,
een vrij venmoeiiendbn dlwiang op, alls was de
bofetiquette, wanneer er ©iets bijzonders
was, ©iet veeHdschenxf. Mij© leerlinge© sche-
nen zidh' ook te vervelen gedUrendie die lan-
ge maalltifden e© wij ware© alle blij, weer in
de leericamer iieruig te Ikeereni. waar wij ia on-
gedlwongenihieiidl otnzez midtfagliessen hervat-
ten.
iAlexis INIicol'aievitcb zag ilk weinig; hij
nam mijn maaTtajdle©. giewoonldjik bij die kei
zerin, die veellali i© haar eigen. vertrdkken
bleef.
Wijl keeridlan den lOen1 Julli n'aar Tstans-
koie-Selo terug en die keizerlojke familie be-
gaf zich spoedig diaarna ©aar Peterhof, van-
waar ©it zSj iodieren dag een- tijdiliang met
het jacht „Si)a©dardi" dte Fimsche fjondten
dtoorfcruiste.
I© het begiffl van Septlemiber 1912 vertrok
het keizeriijk gezin naar het woud van Bib-
iovfcje (1), waar men. veartien diagen dtoor-
bnachlt; toen' gang het vender naar Spaila (2)
in Poleni, waar men- eenige©1 tijld dlacht te
1) iKeitzeriijlc jachitterrei© in het gouverne-
ment Grodlno, de eenige plek met den Kau-
Joasus, wear mien' diem Oeros nog vindt den
Europeeschen bison, die zich tot op den hui-
digen dag heeft gehandhaafd in aie dnmete-
lijke woudem, wellte ongeveer 1200 hectare©
-besliaan.
snajoorr, dtecr J. A. Kollrop.
„Verleden" stall hooge eischen aan dte ver-
schillende personal, maar zij hebben het ge-
speelc! op een wijze, waarover ze tevreden
kunnen zijn. Vooral de hoofdrol bleek in
goede han'den, en we meenen dan ook den
heer Greeuw een woord van lof niet te mo
gen onthouden. Zijn spel maakte diepen- i©-
druk, zooals duidehjk bleek uit de adomlooze
stilte, waarmee alien toeluisterdm en- uit het
algemeen applaus aan het einde.
Het nastukje is een aardi'g blijspelletje, dat
de bezoekers meennalen hartelijk deed lachen.
,,Eendracht maakt Macht" kan in alle op-
zichten over deze uitvoering tevreden zijn.
UIT OUDE NIEDORP.
Gisteravond vergaderde het Ondersteu-
ningsfonds bij ziekte, in de consistoriekamer
alhier. Tegenwoordig waren 7 leden.
De secretaris las bet jaarverslag, waaruit
o. m. het volgende bleek:
'Het afgeloopen jaar was voor het to rids 'o
gunstig jaar. Ontvangen werd 260,26, ter-
wijl de uitgaven bedroegen 216,81 zoo-
dat een voordeelig saldo ontstond van
f 43 4414
Het bezit van het fonds is daardoor gesite-
gen tot 795,46.
Aan ziektegeld werd aan 6 leden over 172
dagen 172 uitbetaald.
Het ledental van het fonds was van 42 op
39 terugigegaan dbor venfcrek en overiljden.
Besmettelijke ziekten kwamen niet voor.
Het jaarverslag werd aldus vastgesteid'.
De rekening van het afgeloopen jaar was
door de commissie van toezicht nagezien en
werd op haar advies goedgekeurd, op de dj-
fers in het verslag genoemd.
Tot bestuursleden werden herkozen de hee
ren D. Joon en D. van Zoonen. de laatste se
cretaris van het fonds. In de plaats van den
heer P. Hittema, die bedankte. werd1 gekozen
de heer J. Glas.
Tot lid der contr61e-commissie werd her
kozen de heer P. Wit.
UIT AKEPvSLCOT.
Woensdagavosd werd in het cail vau den
heer Dekker een schaakwedstrijd gehouden
tusschen de schaakdub „Vita Nova" van
Limine© en „Amicitia" alhier. Van 8 tot 11
uur werd gespeeld met 11 bewden. Bij het
cindigcn werd nog een partij, gespeeld door
de heeren Mooij (Limmen) en Mienis (alhier)
door de arbiters voor „Amicitia" gewonnen
verk-laard. De uitslag was dat door Limmen
werd gewonnen met 6 tegen 5 voor „Amici-
tia".
Thans kan men op het erf van den smid
en rijtuighandelaar de Groot alhier een naar
de eischen des tijds ingerichte woonwagen
zien, die, wanneer geschilderd en geheel van
ruiten voorzien, voor een niet te groot gezin
uitgestekend bewoonbaar is. De wagen is
lang ruim 5 Meter en breed' 2.20 Meter en
bevat een woonvertrek ten slaapvertrek. De
wagen is nieuw gemaakt bij den heer Vlaaf
te Castricum en is uitsluitend voor den han-
del bestemd. 't Geheel is een mooi stuk
UIT HOORN.
Mej. G. Rond alhier is te Amsterdam ge-
slaagd voor het examen nuttige hand werken.
UIT BERGEN.
Eenige ijssportliefhebbers hebben, ge
zien de groote ambitie die er voor ijsfeesten
in de gemeente bestaat, gemeend geen gras te
mogen laten groeien over de door den voor-
zittcr van de afd Bergen van den IJsbond
Hollancisch Noorderkwartier geuite wen-
schelijkheid van het stichten van een vereeni-
ging, met het dol de ijsfesten te organisee
ren.
Heden plaatsen zij een oproep, waarin de
ijsfecstliefhebbers worden uitgenoodigd tot
het bijwooen van een oprichtingsvergadering
op Mandagavond in „de Rustende Jager".
De afd. van den IJsbond moet zich vrijma-
ken voor het onderhouden van de verbin-
dingswegen en het is dan ook goed gezien
om reeds nu de ijsfeestvereeniging op te rich-
ten.
Men toone dan ook ten voile zijn belang
steiling. Oo-k de dames zorge aanwezig te
zijn.
ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK.
Zitting van Dinsdag 15 Februari.
Stervolg).
ELING DOOR EEN
VERBALISANT.
Hierop stond de 26-jarige A. v. B.,
jachtopziener en getuige uit de vorige zaak,
Vboflmali® jactiflli6d*i dw Pudxdifi
blSjven. Te Spalia vqegdie ilk mij in de maand
September wodter bij de keizerldj'ke familie,
ijieltijlk'tiijldliig! met die© heer Petrof. Kant na mij©
.teriugkonisti gaf de keizerin mij haar wensch
te tamem, dat ik ee© begi© zou make© met
mijln ondeonricht aa© Allexis Nioolaievitch, en
ik gaf helm den tweeden- October zij© eerste
les, in tegenwwndighekil ziiiner moed-r. Het
kiaxdl dat toen achit e© con hailf jaar oud!
was kendie geen- woord) Fransch en, en ik
stiet i©- den aanvang op groote moeilijkhe
den1. Mij© oniderwijs werd- weldra onder bro
ken'. want Alexis MooUai-evitdi, 'die mij vanaf
het begin lijdtenldl had toegcschenen. moest
welidlr.a het bed! houden. Mij© collega de heer
Petmf en- ilk, wareni bij onze aanikomst' ge
troffen' geweest, zoo bleek als het kind er uit-
zag e© ook door het feiit, dat 'hij gedragen
werdl, alisof hdjl niet 1© staat was om te loo
pen. (3) IDe kwaals waaraan hij leed, moest
da© wel vereigerdl zijn.
'Eenige dagen later tnompelldle mem, dat
zijn toestand zorgweklkend was en dat men
uit Petersburg) de professoren Rauchfusz en
Fiodrof had ontbodle©. I©tussch.e©> 'ging all
ies zijb gewooen gang; de jachtparttj-en
volgde© dlkandter op en die gasten waren tal-
rijiber dan ooiit... Eens op ee© avond speel-
dlen' de groot-vorstiinnen Maria e© Anasta-
sia Nicolaievna, in de eetzaal, voor hun Ma-
jestelim, het gevolg en eenige gasten, twee
kleine tooneeOiics uit de Bourgeois gentill-
homme". Daar ik de functie van souffleur
vervufldle, haidl ifc rndj' verdlekt opgestelc ach-
ter ee© scherm, dat tevens dienst deed als
coulisse, ere wanneer ik! mij een- weinig opzij
boog. loon ik op de eerste rij' de keizmn zien
zitten, opgtewefct eni vriandelijik prailend1 met
GewoooMjlk was het de opperbootsman
Derevenko. gewezen matroos op het Kei
zeriijk jacht ..Stand'ard''. die den- Irnaap
ciroeg, aan1 wiea hsi oseda sfedl?.- vaala jarm
wie naast haar zaten.
Toen die voorsteliing teneinde was, verliet
ik die zaai dbor die© bediendon-uitgang en
stand een oogen'bdilk later i© de gang voor
die (kamer van Alexis Nlcoliaievitch, wiens
kerme©' diuidelijik tot mij doordnong. Op eens
zag ik die -keizerin smel naderen, met beidte
hande©' haar lange japon ophoudiendl, die
'haar in het lOopem belemmende. Ik dlrukte
mij. tegen die© muur en zij ging liangs mij
heani, zander mfij' te zien. Hlaar gellaat was
onilstdd en1 vetrwrangie© van angst. Ik keer-
de in dfe zaal terug, waar de feestvreugde in
vtoien- gang was; iakeie© in livrei gin-gen
rond met ververschingen, er werd gelachen,
geschertst, het was het hoogtepunt va© den.
avxMid. 'De keizerin kwam eenige oogenblik-
lceni liater weer binnen, zij had het masker
weer voor en trachitte die gldmlachen tegen
hem. die haar tegemoet trade©. Maar ik had
opgemerkt, dat de keizer, al pratend, zoo
was gaan- zitten., dat hij de deur i© het oog
kon houden, en ik vin'g den bllik vol wanhoop
op, dien dte kei zerin hern van der. d'rempel toe-
wiierp. Em uur liaiiter keerde i'k huiswaarts,
nog 'geheel onitrocnd' door hetgeen: ik had bdj-
gewoonld, waandoor mij eenskilaps het dlrama
va© dit tweeltedig 'bestaan1 was geopenbaard.
Ihtusschen veanderdte er niets aan. den- d.a-
gelijikscheni gang van' zakem. Allieen dte keize
rin vertoo-nlde zich steeds minder; maar de
keizer ging niettegenstaande zijn onrust
voond met jagen, en aa© het diner zaten iede-
rte© ;avondi die gasten aa© als te voren
Diem 17leri October kwam professor Fiodrof
eindeldjlk uit Petersburg aan'. He rag hem dien
avond terlOopn: hij z.aig er zeer bezorgd uit.
Deri voligendei dag was het de verjaardag
van Alexis .Ni'.:»laievMch. Behalve een dienst
in die kerk was er geen- enktel feestbetoon;
a'edler trachtte to navdliging van hum Majes-
teiten zijW ang-.t to vert»ergr-n.
iDte© 19te© Octolw w..vs a» koorts nog 't-o-
ger gestegK.: i4.7 'e mavetmt, 39 cr. dm
{Wemti v&v&lgd)
"T»
urprir
