DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMS1REKEN. ma HET TRAGISGH LOT JU. 51 Eonderd Tier en Jaargany F e n i 11 e tn. ihonnnmontsorlif. Mi roornltbetnllng per 3 maiuMon f 2.-, fr. per poat f 2.50. Itewlj™. 5 ct. Advartrnitiopr. 25 P-nnnr ltii«v«n f.-nnco N.V. IUpU- en llnmMu'lr. v.b. Ilcnnfl. Cotiti-r Z<,on. Vaordaiu t Vol. Adininiutr. No. Uiolootio o. WOENSDAG <1 II Kit AIL. lloi'fJreduciour TJ. N. AIH-.MA. J MA ART Stadsnieuws VERSLAG der Commissie van Rapporteurs ingevolge artikel 39 van het Reglement van Orde, aan- geboden aan den Raad der gemeente Alkmaar betreffende het onderzoek der gemeentebe- grooting, dienst 1922 en Mentorie van Anlwoord van Burgemeester eni Wethouders. (Vervolg) II. V er breeding can het Scharloo. Gevraagd werd hoe het staat met plannen tot aibraaki van die huizen aldaar en oprui- ming van tien krotten, die den naam van wo- ningen niet vercLieneh. Ailleen voor die bewo- ners zou gezorgd behooren te worden, dat zij in andere woningen worden ondergebracht. In dit verband wordt er de aandacht op ge vestigd, dat de gemeente, als de bouw van Rochdale doorgaat de beschikking krijgt over veertien woningen. De bewoners der andere huizen behooren niet tot de zoodaoiigien vo, r wie gezorgd meet worden. iDe gemeente heeft ruam iV» too gouds be- steed voor aankoop van huizen, ter wille van de verbreeding van den toegangswg naar het station. Waarom wordt aan dat besluit van den Raad geen uitvoer gegeven? Men zail tot in alle eeuwigiheid de bestaande hui zen kunnen blijven verhuren. Die moeten worden afgebroken; de rooilijn van de Am- bacbtsschool moet worden doorgetrokken en het vrijkomend terrein verkocht aan parhcu- lieren dan zal .daar een goed stadskwartier verriiizen, de plaats is voor wimkelstand zeer geschikt. In verband met de nog steeds gestaande woningschaaxschte in de gemeente drurven wij de verantwooratn,Juieid niet te aanvaaraen van een voorstel tot afbraak van de eene zijde van het Scharloo. De omstandigfaeid dat wij daarmede voorts zouden aansturen op het nemen van een besflissLng, welke zou ingaan tegen het verbod van artikel 8c der Wooing- noodwet, welk verbod bij K.B. dd. 31 Januari 1922 No. 24 in alle gemeenten van toepas- siing is verklaard, houdt ons van het doen van zoodanig voorstel mede terug. Weliswaar stelt art. 8c het onttrekken of het onttrokken houden aan de bestemming, welke een woning op 1 Juni' 1920 of daanna had, dan wet het afbreken van eene woning afhankelijk van een toestemming van ons college, en zou dus voor gemeentewoningen het artikel geen he- letsel behoeven te vormen om tot stooping over te gaan, maar wij zouden ernstig vree- zen, dat een besluit als hierbedceld niet zou ontkomen aan een vernietiging door de Kroon. III. Orenswijzlging Van de Oemeente. Gewezen werd op de noodzakelijkheid dat door B. en W. die grenswijziging met der. meesten speed en met de meeste kracht werd: uitgevoerd, opdat die zaak niet op den ach- tergrond gerake. •De gemeente Heiloo is feifelijk leeds m- rlrongen in onze gemeente; voor de gemeen- Oudorp staat (fit in de naaste toekwnst te vreezen. Deze zaak werd bepaald urgent geacht. Alkmaar wordt in de normale uitbreiding van de stad bepaald1 gehdnderd, doordait Hei loo en Oudorp op sommige plaatsen niet al- leen aan de gemeente grerizen, maar tot ami haar kom doordringen. Dat is een ongezonde toestand1, waarin zoo spoedig mogelijk voor- zien dient te wordenwij adhten een grens- wijziging der gemeente waairbij dan wel- licht tevens in ten moeite eenige nagenoeg on- bebouwde deelen van andere gemeenten be- trokken kunnen worden dus niet minder urgent dan de Raad en zullen deze in gang zetten, zoodra de Directeur van Gemeente- werken daantae in verband met ander spoed- eisdiend werk den tijd kan vinden. IV. De weg van de Lindelaan naar den Egmonder- en Bergerweg, en de verplaatsing van het rangeerterrein van den spoorweg ten zuiden van dien nieuwen ver- keersweg. Gevraagd werd waarom daaromtrent niets ]>ij deze begrooting is gezegd en waarom geen melding gemaakt is van de besprekingen welke het Dagelijksdh Bestuur onlangs met den Directeur der Nederlandsche Spoorwegen leeft gehad. Er was voor ons geen bijzondere aanlei- ding iets te zeggen omtrent den in (het uit- breidingsplan geproj ecteerdcn nieuwen' weg tegenover de Lindelaan in aansluiting met den Egmonder- en den Bergerweg. De vcor- ■bereidin'g is nog niet zoover gevorderd dat het ons in verband met vermoedelijk toekorn- stige onteigening van gronden wenschelijk voorkomt daaromtrent reeds openbaarhedd te geven. Besprekingen met den Directeur der Nederlandsche Spoorwegen hebben plaats gehad met het voorloopig resultaat dat prin- cipieele doortrekking van den Lindenlaan als hoofdverkeersweg is vastgelegd. De Drec- teur heeft zich aaai'bij: bereid veridaard zijne medewerking te verleenen tot een verlegging van het rangeerterrein. V. Stadsgehoorzaal. Gnclanks de herbaalde toezeggingen van B. en W. is deze zaak niets vender gekomen. De meening werd uitgesproken dat B. en W. be- ter zouden doen deze zaak van hun wei kpro- gram af te voeren, nu het duidelijk is, dat er toeh niet van zal komen. In dit verband werd de meendng uitgesproken, reeds bij de vorige begrooting kenbaar gmeaakt, dat de zaak door het particulier initiatief moest worden aangevat en dat de gemeente moest worden aangezocht om steun te verleenen. Ander- zijds werd opnieuw voor een gemeentelijke gehoorzaal gepleit en dat binnen korten tijd. Wanneer van particuliere ziide het initia tief modht uitgaan tot het stiditen van eene aan de eischen des tijds en de behoeften van Alkmaar voldoende gehoorzaal en daiarbij de steun der gemeente gevraagd mocht worden, zullfen wij dSt initiatief toejuidten en de aan- vraag stellig in gunstige overweging nemen. De vraag ia minder wie de gehoorzaal tot stand brengt dan wel dat zij er koint. VI. Muztektent in den Haul. Gevraagd wordt hoe het staat met de plan nen tot ovemame van het gebouw der ver- ecniging de Buitensociteit en de opruiming van de muziektent en de z.g. Burgersociteit Nu de leprozenslooten gedempt zijn meende men dat dit deel van de Stadshout moest worden1 opgeknapt en beter verzorgd en meer in verband gebracht met de Zuidedhout, ook door oinderp! anting en uitdurming van de te dicht opeenstaande groote :booinen. Men stel- de zidi voor, dat bij de plannen' van een stadsgdhoorzaal ook de imrichting voor mu ziekuitvoeringen in de openludht zou kunnen worden opgenomen en vereenigd. Een voorstel tot het oveniemen van het ge bouw der vereeniging der buitensociteit en het opruiinen van de muziektent waren wij niet voornemens te doen; wij hebben niet den in- druk gekregen, ook niet uit nevenstaande op- merking, dlat die meerderheidl van den Raad zulks zou wenschen. Eenerzijds meenen wij, dat de stadscoocerten door de burgerij op prijs worden gesteld, anderzijds zijn wij van oordeel, dat daarvoor niet nog hoogere on- kosten cehooren te worden gemaakt dan thans het geval is. VAN NICOLAAS II EN ZIJN GEZIN. (Deriien jaren aan het Russische hof) naar hei Frainsch van Pierre Giiliard door Mar guerite de Rouvilte. fGeautoriseerde verta- limg.) Nadruk verboden. 10) Zij lias veel, ook buiten de lesuren. loen zrij wat ouder was, nam ik de voorzorg voorwendfend te groote moeilijkhedd1 of lang- dradigheid1 van dat ged'eelte op bet kant- wit aan: te geven, welke gedeelien of hoofd- stukfcen ik liever had, dat zij ovesrsloeg, van welike Ik haar dan eeni tort overzicht gaf. Een verzuim van miijn kanit kostte mi] eeni van dte ofoaangenaamste oogenblikken in mijn opvoedersilbopbaan, maar, dank zij de te- ^enwxxxrdlgheid' van geest van d'en keizer. Hep a lies beter af diani ik gevreesd had. Olga Nicolaievna lias „les Miserables" en was gekomen1 tot de beschrijving van den slag van Waterloo. Bij het begin van de les gaf zi] mij, .als naar gewoonte, de lijst der woordfcn, die zij niet begrepem had1. Hoe schixyk iik? toen ik, vxittuit geschreven, het woord o»d dekte, d at den roem uitmaakte van den held, die de garde commandeerdie. (1) He was toch zoo zaker, mijn voorzorgen genamen) te heb ben'... Ik vroegi het boek terug om mijn aan- teekeningen ha1 te zien en ik cnidekte iniin cngelooflijk verzuim. Orn een pijtalijken uit- leg te vennijtden hiaaldte ik een streep doer het ongelukkige woond en gaf daaiaia de 1) Een zeer vulgair woord dat in geen fat- soenliiken kring gebruikt wordt, doch: waar- vmii Camlwonne zich in1 een oogenblik van canning en booaheid bed'iende. VII. Terrein tusschen Zuiderhoutlaan en Sportpark. Nu de onteigening per z&ne mogelijk wordt gemaakt, wordt de aandacht van B. en W. er op gevestigd, dat het noodig is dade- lijk plannen te doen opmaken om te komen tot eene gerechtelijke onteigening van het terrein tusschen Zuiderhoutlaan en het Sport- park. Dat terrein is noodig om het Sport- park met de overige gronden der gemeente te vereenigen. Gerechtelijke onteigening alleen kan de gemeente voor den werkelijiken reeelen prijs den eigendom verschafien van die teneinen. De aandacht wordt gevestigd op de artikelen 7 en 12 jo. 39 van de Ont- eigeniugswet, bepalende dat bij de bereke- ning der schadevergoeding niet wordt gelet op nieuwe geuuunci'ten of veranderingen, ge maakt na de nederlegging ter inzage op de Secretarie der gemeente van de plannen, kaarten en grondteekeningen van de eigen- dommen, die zullen worden onceigend. Hoe eerder de plannen worden opgemaakt, en ter visie gelegd hoe meer speculatie op den zak der gemeente wordt voorkomen. Als de in het aigemeen verslag bedoelde wijziging der Gnteigeningswet tot stand komt, zullen wij nagaan wat het gemeente- belang ter zake vordert. VIII. Het heeft de verwondering gaande gemaakt dat in de nota van aanbieding der begrooting omtrent het waterleidingbednjf wordt gezwegen. In de begrooting staat on- der yolgnummer 53, ui'tkeering voor luin- waterleiding geraamd 25000.tegen 14500.in het vorig jaar. De toelicliuag zegt er van, dat die uitkeering is bereke. op'den grondslag van het contract met de Maatschappii tot Exploitatic van Waterlei- dingen in Nederland. Verder niets omtrent die geheele zaak. Zouden B. en W. den Raad niet willen in- lichten hoe zij staan tegen de overname van het Waterleidingbednjf door de Provincie. Of zij van oordeel zijn, dat de door de ge meente verleende concessie daardoor is ver- vallen; of de confractueele bepalingen ge maakt tusschen de Gemeente en de Maaf- schappij tot Exploitatie van Waterleidingen in Nederland zijn overgegaan op de ver- krijgster van de bezittingen en het bediijf van deze Maatschappij, de Provincie Noord- Holland. Zoo ja, of Burgemeester en Wethouders van oordeel zijn, dat de goedkeuring der ta- rieven dan ook door de Provincie van hen moet worden verkregen; en mocht dit juist zijn, of die goedkeuring voor het op 1 Jan. j 1922 ingevoerd tarief door hen is verleend. Of het recht van overname van het Water leidingbednjf door de Gemeente is blijven be- staan. Men meendle te wetea dat Burgemeester en Wethoudens rechtskundig advies over deze zaak hadden ingewonnen bij den Landsad- vocaat Mr. J. H. Telders te's Gravenihage. Mocht dit juist zijn dan zou men op oyerleg- ging van ait advies aan den Raad prijs stel- len. Het op de begrooting als uitk riug uitr getrokken bedrag van 25.000 is gebaseerd op de bestaande concessie. Hierult volgt, da.t wij van meening ijn dat deze concessie niet vervallen is. De provincie is echter van een andere meening. In het najaai van 1920 slaagden wij-, na vele voorbereidende bespre kingen en een uitgebreid rechtskundig onder- zoek, er in deze meeningen met de vereischte nauwkeurigheid tegenover elkaar te formu- leeren. Wn beschirten toen o.m. over twee rechtskundige adviczen van ror. J. H. Tel- ders, welke wij voor U ter lezing leggen, evenwel met verzoek deu inhoud daarvan a's van vertrouwelijken aard te beschouwe... Den 23sten September 1920 brachten wij ons standpunt ter kennis van Gedeputeerde Sta- ten. Sindsdien is het woord aan dit Gollege. Wij meenen te weten, dat Ged. Staten, aie met vele andere, o.m. Zaansche gemeenten rekening hebben te houden, die in soortgelijke omstandigheden verkeeren, in den laatsten tijd in een nieuwe richting naar een minnc- lijke voor beide partijen w acceptesreo cplev- sing zoeiien. Weteii doen wij hieromtrcitt wei- nig: het komt ons echter yoot dat het niet tactisch ware ons in dit stadium der zaak al te ongeduldig te toonen. Van tij.cl tot tijd hebben wij niettemin gelegenheid gehad, laatstelijk den 29sten November j.l., Ged. Staten aan deze aangelegenheid te herinne- uit- lijst aan Olga Nivotaieraa terug', die riep: Mleneer! u hebt het woord! doorge- schrapt, dlat ik gisteren aan papa bon gaan vragen Indie® die bliksem voor mij was imgeslagen, zou ik niet heviger ootsteld zijn geweest... 'Hloezoo... u Is....? Ja zeker, en hij heeft mij geantwoord, nadat hij eerst gevraagd had, hoe ik eraan' kwanx, dat het een sterke uitdrukking was, die ik maar niet moest gebruiken, maar dat liet in den mond' van' dien generaal het mooiste woord! uilt de geheele Fransche taal was. Een paar uur later kwam ik op de wande- ling den keizei- tegen in het park; hij nam miji terrijde en sprak op zeer erinstigen' toon Meneer, u ieert mijn dochters. een zon- derlingen Franschen woordenschat Ik raakte in a Her lei onduidelijke uitleggim- gen verward, maar de keizer dep luidi lachend1 uit: Kotnaan, meneer, trek het u niet aan. ik heb heel goed1 begrepen, hoe het gebeurd is, en ik heb mijn dochter gcan.twoord', dat hot een der eeretitels van het Fransche leger beteekendte. Tati'aina Moolaievna, die ee® meer gesloten karakter had, was zeer evenwichtig, had een forachtige® will, maar was minder ontvanke- lijk en omgekiunsteld. Zij1 was ook minder be- gaafd maar d'aartegenover stand, dat ze meer volharding hald en gelijtkmatiger van hnmeur was. Zij was buitenigewoon mooii, zonder evmwel' de bekoring te hebben, die van Ol ga Nliootaievna uitging. Iindieni de keizerin ecniige voorkeur toonde voor een barer dochters. dan was het voor Tatiana 'Moolaievna. Met dat haar zusters haar moeder minder liefhadden, maar Tatia na Moolaievna' was volhardender in haar zorg en- liet zich nooiit verledden tot eenige uitinsj vail siechtgaluiradlheid -Door hair ren. De tarieven zijh niet door ons goedgekeurd. Wij zouden daartoe het recht niet hebben doch wij hebben ons bereid veridaard deze voorloopig, onder protest en voorbehoud al onzer rechten, te betalen en den ingezetenen te verzoeken kisgelijks te doen. Een en ander zal U ongetwijfeld uit de officieele bekend- makingen, welke wii in de dagbladen hebben doen opnemen, gebleken zijn. Wij handelden ook op dit punt overeenkomstig den raad van onzen rechtskund'igen adviseur. IX. Demping Kooltnin en verbreeding Krebbesteeg. Gevraagd werd of de beschouwiogen over dti punt niet den indruk vestigon, dat B. en W. van zin zijn om de wenschen van den Raad uit te voeren? OpgemeTkt werd dat uitgewerkte plannen den Raad nog niet heb ben bereikt. Anderen rneenden dat tijdsom- standigheden het soms noodzakelijk maken besiluiten te herzien. Zooals de Raad weet zullen wij hem over beide zaken opnieuw raadplegen onder voor- lichting van den Directeur der Gemeente- werken. X. Bad- en Zweminrichting. Gevraagd werd hoe het staat met de plan nen omtrent den bouw van een nieuwe bad- en zweminrichting, of die in voorbereiding zijn en of binnenkort daaromtrent voorstel- len aan den Raad te wachten zijn. De volks- gezondheid vraagt dringend om een betere zwemschool. Opgemerkte werd, dat toen het vaststond dat de "lannen van het Wi tte Kruis niet met de hulp der gemeente zouden worden vei- wezenlijkt, het bestuur van tie tegenwoordige zweminrichting plannen heeft beraamd, om zoolang de nieuwe bad- en zweminrichting niet zou zijn tot stand gekomen. een drageli]- cen toestand te scheppen. Men wil de opper- vTaJkte dter basins met 150 M» vergrooten en 22 kleedkamertjes bijplaatsen, alsmede een rijKvielbergplaats aanbrengen. Werd eener zijds de vrees geongerd dat daardoor de plannen voor nieuwbouw zouden worden vertraagd of op de lange baan geschoven, anderzijds werd opgemeiict, dat de tegen- schoonhcid e® door dc gave zich te doe® gel- den, steldfe zij in gozclschap haar .andere zusiers i® de schaduw, dte, minder op zich- zelve letttenid, bij haar vergeleke® onbedui- dend' werde®. Toch hielden de twee zus/jes faartelijk veel van elkandler, zij scheelden sledits anderfi'a-lf jaar, wat hen naituurlijk d'icht tot elkaiar bracht. Men noemdd ze „de grooten", terwijl Maria Nicolaievna en Anas- tasia Mooladevma ,/te kleimcjes" warm. Maria Mcol'aievna was ee® meisje, root voor haar leeffcijd, stralend' van gezond- jeid, met roode wangen en prach-tiige groote grijizie oogen, had een lief warm hart en. had alitijd! al'les voor .andere® over; -haar zusters maakten daarvan misschien wel eens mis- bruik en noemden haar: „le bon gros tou- tou". Zij had van zoo'n goelgen dikken bond d!e vriendelijke en een beetje lobbesachtige aanlhankelijlkheid. lAnastasia 'Moolaievna daarentegen- was een guit en een kleine slimme rakker. Zij had- een open oog voor't belachelijke en men moesr wel op zijn hoede zijn voor haar gees- tige u'itvallen. Zij' was een echt „enf.ant ter rible'', wat echter met de jaren- veidween. Erg traag, zooals begaafde kinderen dikwijls zijn, had ziji een uitstekende uitspraak van het Fransch. Zij speelde kleine brokstukken uit verschillende taoneellstuikkc® met werke- Iijk talent. Zij was voor vrooMjik en wisli zoo goed1 zelfs de diepste rimpel1 te doe®1 verd'wij- neni, dat verscheidene personen uit de onmid- del'lijke om'geving haar Sunshine" noem den in herinnering :aa®' den biinaam, diie haar moedter vroeger aan het Engelsche hof. droeg. Wat ten slotte d'e groote bekoring van deze vier zusitans uitmaakte, dat was hum een- voud, 'hun natuuriijkheid!, het frissche in hun. wezien en hu® aangeboreni igoodheid- dies h ar te®. Hun moeder, die zij- aanbaden, was om aoo te Mgfflwiv oniailbaia# in bm woordige toestand onhoudbaar is en de prak- tijk zal uitwijzen, dat een nieuwe zweminrich ting een dringende eisch is. Gelijk U bekend is, zijn de plannen voor een nieuwe bad- en zwemgelegenheid in het afgeloopen jaar in den Raad afgesprongen. Thans heeft het bestuur der bestaande bad- en zweminrichting inderdaad plannen inge- diend als in het verslag der commissie van rapporteurs omschreven; wij hopen U daar omtrent kan het zijn nog voor de monde- linge behandeling der begrooting in den Raad een voorstel te doen. XI. Voetpad langs de westzijde van den Kerb- nemerstraatweg van af de ierstaten tot aan dc grens van Heiloo. Reeds bij de begrooting van het vorig jaar deden B. en W. toezegging van verbetering van den daar bestaanden toestand. Gevraagd wordt of spoedig den Raad /oorstellen zul- less bereiken. Uit de tost van de opmerking blijkt, dat de titel niet deugt. Bedoeld is de voetstraat langs de oos-tzijde van den Straatweg. Zoo dra de vorstperiode voorbij is zal de verbe tering, welke' anders reeds zou zijn geschied, aanstonds plaats hebben. EEN AD'RES. Aan den Raad der Gemeente te Alkmaar. Geeft eerbiedig te kenneni: De Vereeniging Sint Joseph gevestigd te Alkmaar tot oprichting en instandhouding van Inrichtingen voor Katholiek bijzonder onderwijs, dat requestrante naar aanleiding van de voor- gestelde regeling omtrent de hefting en m- vordering van ae schoolgelden voor het On derwijs op de Lagere Scholen in Alkmaar het navolgende onder uwe aandacht meent te moeten brengeni: Vooraf meent zij te moeten opmerken, dat het haar ten hoogste bevreemdt, dat die rege ling voor dat zij op de agenda der Raadsver- gadering werd gesteld, niet eerst aan de be- sturen cfer bijzondere scholen is medegedeeld, teneinde deze in de gelegeniheid te stellen hunne opmerkingen, zoo noodig hunne be- zwaren tegen die regeling, naar voren te brengen. Zij spreekt in elk geval hareni dank uit, dat de behandeling van net voorstel op de verga- dering van Donderdag 23 Februari j.l. is aangehouden, om alsnog de mogelijkheid te openen voor genoemde besturen, om hunne beschouwingen ten beste te geven, alhoewel requestrante tot op heden. geen uitnoodiging in dien zin van Uwe Raad noch van het Col lege van B. en W. mocht ontvangen. Requestrante, door het korte tijdsbestek, niet in staat gesteld de zaak rustig te bestu- deeren, meende toch dat het hare plicht was, waar de ouders haar de zorg over ruim zes honderd schoolgaande kinderen' hebben1 toe- vertrouwd, de voorstellen zoowel van de meer- derheid als Yan de minderheid van het Col- ege van B. en W. nader te overwegen: Zij! is daarbii te rade gegaan met de ge- meenschappelijke beschikking der Ministers van Onderwijs Kunsten en Wetenischappen en van Financien van den 30 Juni 192'1 rege- ende de schoolgeldheffinp aan de R. H. B. hier te lande. Terwijl volgens de voorgestelde regelmgen niet het belastbaar inkomen, maar net werke- lijk inkomen de grondslag der heffing zal uitmaken, blijkt hier reeds dadelijk een kardi- naal verscbil, waar volgens de Ministrieele regeling het belastbaar mkomeni naar de wet een1 Oliga Niooiaievna had soms wat nei- gijng tet eigentzinnigheid. Zij- waren vol teere zorg voor haar. In gemeenschappeldjfc overly en wit eigen beuegmg hadden zij ingesteld, dat zij era1 beurteni „diens(t hadden'" bij. hun mw)der en- haar cezelschap hieldea. Als de keizerin ongiesteldr was on-tzegde degene, die dat i'rof, zich dien dlag iedbre onfspa.m...ig. IHun verhouding tot den keizer was aller- liefst. Hij was van hen tegclljk keizer, hun' vadter en hu® goede kameraad. IHlet gevoelto, dlat zif tegenover hem koes terdien, verandferde naar de omstandigheden hot meebrachten en zander ooit tat eenige moeilijkheid aanleiding te geven. 'Het varieerdc van god'sdienstigen eerbied (1) tot. de meast mogelijke vertrouwelijlkheid en de meest hartelijke ,genegenheid'._ Hij was imimers de ma®1, voor wien de ministers, de hoogste dignitarissen der kerk, d'e grootvor- sten en zens hun moeder in eerbied; bogen, fen d'e vader, die met zooveel' goedheid naar hun kleine veidrieteliikheden luisterde en- ten sloitte ook de vriend, die bdj getegenheid, wan neer geen vreemden tegenwoondig ware®, zoo vroolSjk dlcel! ikon nemen .aan- de dingen hunner jeugid. Olga Mcolaievna uitgezonderd ware® de grootvorstinincn! vri| middelraatige leerlingen De oorziaak hiervan. lag voor een groot dec in het feit, diat die keizerin, niettegensi'aande mSjto herb-aald aandringen, er niet toe te be- wegem was, een; Fransche gouvernante te ne men, ongetwijfeld, oundat ziji vreesdte, da: iernand zich tusschen haar en haar dochter- tjes zou plaatsen. 'Het gevolg hiervan was, In den Grieksche® eeredimst roepi de priester aan het altaar tijdens het misoffer, wanneer de zangers zwijgen, te middle® van de plechtige atiilte der geicrielde sdi'are, deze woorden: ,.de zeer w.rse, de "pernachitige, <k zeer groote Tsaar-Scv.«.«eir dat zij, hoeweli ziji het Fransch vloit en- gaarne iazea, nooit zoover kwatnen, het vloeienla te sprekea.t2'). IDe gezondheidstoestand der keizerin vcr- klaart, dat't ondemclit barer dochters wat verwaarloosd werd. De ziekte van Alexis i i- oolaievitch ShjRid! haar weersta ndsvermogen nagenoeg ondermijnd. Wanneer hij een aan- val: had, ontzag zij zich niet en gaf blijik van bewonderenswaaidige energie en moed. Maar wanneer da® het gevaar geweken was, her- nam die natuur haar recht en zij lag daaroa dikwijls weken lang op een langen stoel, uit- geput <foor overspanning. Olga 'Moolaievna beantwoordde met aan de verwachtinge®, d'ie ik omtrent haar gekoes- ierdi had. Haar hclder veistand. dat niet de noodige elementen ter ontwikkeling om zich heen vond1, verkwijnd'e. Wat haar zusters be- treft, die hadden nooit veel lust in studie ge- toond en waren vooral' met practische gave® bedeeldi. De omstandigheden' gewenden. hen vroeg- itijdilg eraan;, aan elkandbr genoeg te hebben en zich tevreden te stellen met de genoegens, die hun eiigen vroolijkheid hu® versdiafte. :Hioe wednig jonge meisjes zouden zich zon der morren in dat leven geschikt hebben', dat alle uiterlijlke verstrooiing ootbeerde en dat De keizerin sprak Engelsch met hen, de keizer uitsluitemd1 Rlussisch. Met de men- schen uit haar omgeving sprak die keizerin Fransch of Eqgelsch; zij- gebruikte het Rus- sisch (dlat zij ien slotte vrij good beheersch- te) alleen teg Jovet personen, d'ie geen 'an dere taal verv Pund'en. Gedurende de jaren. die ik in dc on rnidLcHijke nabiiheid van het keizerlijk gsr'n heb doorgcbracht. heb ik nooit een1 dkIcd.-n ee® woord Drifsch hoo- re®' spneken. de cmafandlghcden hen er toe rnoodizaaktem zooals op eapiica of ifegcri- ovar gisKtan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1922 | | pagina 5