DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Dienstplicht. HET TRAGISCH LOT JU. 61 Ronderd Tier en twintigste Jamrgang 1932 MAANDAG Feuilleton. 13 MAART ibonnementsprijB bij vooruitbetaling per 3 raaanden f 2.—, fr. per post f 2.50. ltewljsn. 5 ct. Artvertentiepr. 25 ct. p. rofijel, crootere letterw naar plaatsniimtr Brieven franco N.V. Boek- en liandelsdr. v.b. Uerms. boater He Zoon, Voordam CO, Tel. Adminibtr. No. 3. R«Mlactio No. 33. DE DIRECTEUR DER GEMEENTE- WERKEN maakt bekend dat de ST. ANNA- STRAATBRUG over het Luttik-Oudorp op 14 en 15 MAART a.s. VOOR HET 90H EEPIV AARTVER K E ER ZAL ZIJN AFGESLOTEN. De BURGEMEESTER van ALKMAAR brengt ter kennis van belanghebbendem, dat met ingang van 1 Maart 1922 de inilitiewet, de landweerwet eni de landstormwet ziin ver- vallen en vervangen door de DIENST- PLIOHTWET. Van deze wet zijo van bi]- zonder belang de hierna vennelde bepalingen. VER PLIOHTINGE N VAN GROOT- VERLOFGANGERS. Met ingang van genoemden datum gelden toot de groot-verlofgangers. om bet even of ad} behoord hebben tot de MILITIE of totde LANDWEER, de vol'gende verplichtingen. VOOR HEN, DIE OP OF NA 1 MAART 1922 GROOT VERLOF KRIJOEN. 1. De groot-verlofganger doet binnen TIEN dageni na den dag, waarop 'hem. na den aanvang der eerste oefening voor de eer ste maal groot verlies is verleend, vol ledige opgaaf van zijm adres aan den bur- gem eester eener Nederlandsche gemeente. Hij, die, na als vrijwilliger te hebben gediend, als dienstpl'iehtige met groot verloi vertrekt, doet zoodanige opgaaf binnen TIEN dagen na den dag, waarop het verlof is verleend. 2. De opgaaf geschiedt in de gemeente, waarin de verlofganger gevestigd is of zich vestigt. Indien hij niet in Nederland gevestigd is of zich vestigt, zoamede indien hij zich bij vertrtek met groot verlof tijdeLijk buiten Ne derland begeeft, doet hij de opgaaf in de ge meente zijner keuze. DE VERPLICHTINlGEN, ONDER 1 EN 2 VERM E LD, MOETEN GEAOHT WOR DEN OOK TE RUSTEN OP HEN, DIE V66R 1 MAART 1922 VOOR DE EERSTE MAAL MET GROOT VERLOF ZIJN GEZONDEN EN DIE ZICH OP 1 MAART 1922 NOG NIET BIJ DTN BUR GEMEESTER HADDEN GEMELD VOOR ALLE GROOT- VERLOFGANGERS. 3. De grootHver'ofganger, die van adres verandert OOK AL GESCHIEDT DIT BINNEN DEZELFDE GEMEENTE doet binnen TIEN dagen daarna volledige opgaaf van zijn nieuw adres aan den burge meester der gemeente, waar hij laatstefiifc als groot-verlofganger werd ingeschreven. Is deze gemeente hem niet bekend, dan doet hij de opgaaf aan dien burgemeester der gemeen te, waar hij voor den, dienstplicht werd inge schreven. Heeft hij zich in een andere ge meente in Nederland gevestigd, dan doet nij zoodani'ge opgaaf binnen TIE'Ni dagen) te- vens aan den burgemeester vain laatstbedoel- de gemeente. 4. De groot-verlofganger, wien een zak- boekje is uitgereikt, legt ait over zoowel bij de eerste als bij elke latere opgaaf van adres. In geval van vestiging in een andere gemeen te in Nederland geschiedt deze overlegging alleen in de gemeente, waarin de nieuwe woonplaats is gelegen:. In geval van verande- ring van adres in net buitenland behoeft de overlegging niet plaats te hebben. 5. Tot net doen van de opgaaf verschijnt de verlofganger ter secretarie der gemeente op de daarvoor bestemde plaats. Onder ver- VAN NICOLAAS II EN ZIJN GEfclN. (Dertien jaren aan het Russische hof) naar herf Frauseh vain Pierre Giililiard door Mar guerite de Rouviille. fGeautoriseerde verta- ling.) Nadruik verboden. 18) Ik was er voortdurend op bedacht om den prims met jongens van zijn leeftijd' in aan- rakimg te brengen. Bit was echter een vraag- stuib dat niet gemakkelijk was op te lessen. Gellukfcig wericten die omstandigheden mede om deze leemte gedeeltelijk te vullen. Dokter Derevenko had n.l. een zoontje, dat ongeveer even oud was als Alexis Nioolaievitcfi. iDe kinderen werden met elfcaar in kennis ge bracht en werdlen spoedig goede maatjes; er ging geen Zondag, geen feestdag of vacan tie voorgijl, Idiat zaj niet samen waren. Ten' slotte giugen zij1 dageiijks met elfcaar om en de tsarewitchi kreeg zelfs verlof om bij Dr. Derevenko op bezoek te igaan, die een fcleine villa niet ver van het paleis bewoonde. H5;i bracht er menigmaal den ganschen namiddag door en speelde met zijn vrdendje en' diens mialdlrers in' de eenvouriSge omgeving van een burgezin. Etr werd ruimschoots aanmerkii^ gemaakt op deze ingevoerde nieuwigheid, maar de oudiers lieten de menschen rustig pratenzij waren zelf zoo eenvoudig in1 hum particulier leven, dat zij niet anders kondem dloen' dan die neiging bij bun kinderen aam- moedigen. Toch had de oorlog een groote verande ring in oes bestaam teweeg gebracht; het da gelijiksche leven in het paleis, dat reeds zoo noogst eenvoudig was, werd1 dit nog, meer. De keizer was difcwijls afwezig en de keize- rin, evemals haar beide ondste dothters bijna voortdiurendi in verpleegstersgewaad, ver- deeldan haar tijtf tiuwchen baasoelwn aaa ris- DirecteurG. II. K.IIAR. antwoordelijkbeid van den verlofganger kan de opgaaf echter, met overlegging van het zakboekje, namens hem door een ander of schriftelijk door hem1 zelf geschieden. 6. Naar door den minister te stellea rege- ,tn en behoudens de daarbij vast te stellen uitzonderingen en afwijkingen', geef t de groot- verlofganger, op gelijken voet als onder 3 omschrevert, kennis van vertrek naar en te- rugkeer uit het buitenland ter zake van de uitoefening van de zeevaart of de zee- visscherij. De groot-verlofganger behoeft in het ver- volg voor het uitoefenen van de buiitenland- sche zeevaart of de zeevisscherij buitenslands geen vergunning meer te vragen en ook niet voor verblijf in het buitenland. Hij moet ech ter zorgen, dat de burgemeester der gemeente, waar hij laatstelijk als groot-verlofganger werd ingeschreven, Yoortdurend op denoogte is van c£ zeereizem, die hdji doet. 7. De groot-verlofganger is verplicht de tot zijn uitrusting behoorende goederen, voor zoover deze hem zijn uitgereikt of door hem zelf zijn aangesohaf t, naar behooren te bewa- ren en te onderhoudeni, zoamede te zorgen, dat zij niet worden gebruikt buiten de gieval- len, door den minister aangewezen. 8. De groot-verlofganger is verplicht om in de gevallem em naar de voorschriften, door den minister vast te stellen, goederen in ont- vangst te nemen of in te lever en. 9. De groot-verlofganger is verplicht om zich, daartoe opgeroepem, elk jaar eenmaal te onderwerpen aan een onderzoek. VROEGERE LANDSTORM- PLICHTIGEN. Zij, die landstormplichtig waren op 28 Ffi bre ari 1922, zijn met ingang van 1 MAART 1922 den. Proyinciaal Nieuws „buitengewoon dienstplichtrge" gewor- Als zoodanig rusten op hen de verplich tingen, onder 1 tot en met 8 genoemd, DOCH ALLEEN VOOR ZOOVEEL ZIJ VROEGER IN WERKELIJKEN DIENST ZIJN GEWEE'ST BIJ DE LANDIMAOHT. Hebben zij echter gediend bij de zeemacht, dan zijn op hen alleen van toepassing de ver- plichting'en, onder 1 tot en' met 6 en 8 ge noemd, en geldt de bepaling onder 7 slechts ten aanzien van uitrusiingsgoederen, op of na 1 Maart 1922 uitgereikt, en voor zoover de minister van marine niet anders bepaalt. VERTREK NAAR EN UIT NEDERLANDSCH-INDle. Zoolang iemand, die voor inliivimg aange wezen of ingelijfd is, ook in Nederlandsche Indie aan den dienstplicht onderworpen, is, zijn de bepalingen van de Dienstplichtwet, voor zoover het tegendeel niet blijkt, niet op hem1 van toepassing. Hij, die vocr inlijving aangewezen of reeds ingelijfd is, geeft, als hij zich naar Neder- landsch-Indie begeeft, daarvan voor zijn ver trek daarheen kennis aan den burgemeester der gemeente, waar hij laatstelijk overeen- komstig de bepalingen van genoemde wet op gaaf van zijn adres deed. Hij geeft daarbij op naar welke plaats en voor welk doel hij zich daarheen begeeft. De hierbedoelde persoon zendt, zoo hij Nederlandsch-Indie verlaat, hiervari v6or ZIJN VERTREK. met volledige opgaaf van zijn nieuw adres, bericht aan den burgemees ter van bedioelde gemeente. Vertrekt hij naar Nederland, dan zendt hij; dit bericht binnen TIEN dagen na aanfcomst in Nederland. Alfcmaar, den 9 Maart 1922. Do Burgemeester voornoemd, W. C. WENDELAAR. kenhniizeni en de menigvuidiige bezigheden, die de vereenigingen tot bulp aan gewonden haar o-plegdien. Zij; had zich in het begin van den oorlog zeer vennoeid, en zich in nieta ontzien, met den ijver en het vuur, die zij steeds aan den dlag legde bij alles wat zij ondieraam. Ofschoon haar gezondhedd reeds zeer veel had geleden, toonde zij een merk- waardige veerkracht. 'rfet scheen dat zij; kradit puitte uit het volvoere® van het schoo- nc wenk, dat zij onderaomen had; zij! vond1 daarin tegelijkertijd bevrecfiging voor haar behoefte aan toewijding aan vergetelijkheid voor haar angst en vrees over de ziekte van dten tsarevitch. die haar aehtervodgde zelfs in de tijden, dat deze tcrt rust scheen te zijn gekomen. De oorlog had ook tengevolge dat Raspoe tin op den achtergrond geraakte een even1 heugeldjk als onverwacht feit. Het was aan het ednde van September uit Siberia teruig- gekomen, geheel nersteld van' de vreeselijke wond, die zijn leven zoozeer bedreigd; had. Maar alles wees er op, dat hij sedert zijn te- rugkeer min of meer veronacntzaamd werd: in ieder geval waren zijn bezoeken nog zeld- zamer geworden. Weliswaar was er geen noodzaak geweest zijn bemidd'eling in te roe- pen, aamgezien Alexis iNlicolaievitch den ge- heeilen' winter gezorgdl geweest was: hij was aldiis verstoken geweest van datgene waar in zijn fcracht voornainelijk gelegen was. Toch bleef zijn macht nog steedls zeer groot; ik had daarvan het bewijs gehad, ioen eenigen tijd1 te voren mevrouw Wyzou- bova bijina het slachtoffers was geworden van een spoorwegramp. Bijna levenloos was zij weggenaaldl van, onder haar verbrijzelde wagon, en was naar Tsarskoie Selo terugge- bradht in een deerniswaardtigen toestand. 'De fceizerin, bevig ontsteld, was onmiddellijk naar het ziekbedi gegaan van haar, die vrij- wel haar eenige vrtendin was. Riaspoetin, die in al'LerijlL ontboden was. bevond zich daar 1 evanaenx. Da kmmm sag; in dit angduk aan UIT BERGEN. De afdeeling Bergen van „Het Witte Kruis" hield Zaterdagavond in de „Rustende JageF' een algemeene vergadering, weLke vergadering, tengevolge van de afwezigheid van den voorzitter, den heer Jb. van Reenen, geleid werd door den secretaris, Dr. Dekker, die allereerst mededeelde, dat de voorzitter bericht had gezonden, wegens gezondheids- redenen verhinderd te zijn, aanwezig te zijn. Voorts deelde de voorzitter in een schrijven mede, dat hij zijn functie, nu er een nauw verband tusschen de afd. van „Het Witte Kruis" en de gemeente was ontstaan, onver- eenigbaar achtte met zijn functie van burge meester, zoodat hij wenschfe af te treden. De burgemeester sprak in het schrijven zijn vol- doening uit, dat de vereeniging door het wijkgebouw en de wiikzuster, aan wier wen- schen was void aan, krachtig werkzaam kan zijn. Ook over de plaatsing van de hoogtezon in het wijkgebouw sprak hij zijn voldoening uit. Voor den vooruitgang van het ledental was men in de eerste plaats Dr. Dekker dank verschuldigd. Voor de t. b. c. bestrijding zal de vereeniging nuttig kunnen gaan werken en daarom was het noodig, aan het hoofd van de vereeniging personen te hebben met de ge- wenschte capaciteiten en tijd om het admini- stratiev^ werk te verrichten. Het was schrijr ver een voldoening, tot de stichting van het wijkgebouw te hebben medegewerkt. Aan den heer Huizinga, die om gezondheidsredenen ontslag als penningmeester had aangevraagd, bracht h'ij -dank, daarbij den wensch uitende, dat voor hem spoedig beterschap mag intre- den. Schrijver eindigde met den wensch, dat de afd. van „Het Witte Kruis" in Bergen moge groeien en bloeien. Op voorstel van Dr. Dekker werd besloten, aan den scheidenden voorzitter een schrijven te zenden, waarin hem dank gebracht werd voor hetgeen hij voor de vereeniging heeft ge- daan. Na lezing der notulen deelde de voorzitter mede, dat spoedig een nieuwe vergadering zal plaats hebben, waarin de begrooting zal worden behandeld, die door het nieuwe be- stuur in elkander zal' worden gezet. Dr. Eggers en de heer Klomp werden be- last met het nazien van de rekening over het jaar 1921. Deze rekening werd goedgekeurd. Ont vangsten 1743.88 uitgaven 1427.62, al- zoo sluitaide met een batig saldo van 316.26%. De aanschaffing van de hoogtezon had 600 gekost. Hiervoor waren bij Dr. 'Dek ker giften van 200 ?n 300 ingekomen. De heer Klomp bracht namens de commis sie dank am de gevers, die blijk hadden gege- ven, zulke belangrijke offers voor de gezond- heidsbelangen van de bevolking te willen brengen. Dr. Dekker deelde mede, dat de hoogtezon thans in de wachtkamer van het wijkgebouw was geplaatst. De plaatsing en de inrichting van die wachitkamer hadd'en 400 gevorderd het tarief voor fondspatienten en daarmede gelijkgestelden bedroeg 50 cent; voor mid- denstanders 1,—en voor beter gesistueer- den 1,50 per benan deling, welke behande- ling een uur duurt. Reeds zijn 10 patienten in behandeling. Het had nog al eenige moeite gekost om met de gemeente een: aannemelijfce regeling UoofdredacteurTJ. N. ADltMA. voor het plaatsen van de hoogtezon te tref- :ien. De Kaad had aanvankelijk zulke be- zwarende voorwaarden vastgesteld, dat het Bestuur zich genoodzaakt had gezien, mede te deelen, deze niet aan de algemeene verga dering te kunnen voorleggen. Na bespreking was een nieuwe overeenkomst opgesteld, waarbij bepaald wordt, dat de afdeeling 50 per jaar voor het schoonhouden van het lo- kaal moet betalen plus de te gebruiken elec- trische stroom. Dit besluit was reeds door Ged. Staten goedgekeurd. Het bestuur advi- seerde, de overeenkomst te aanvaarden, waar- toe werd besloten. De voorzitter deelde mede, dat aanvankelijk zuster van Maastricht de hoogtezon had be- diend. Door haar vertrek had net bestuur een tiidelijke voorziening moeten treffen. Het nieuwe bestuur zal dit definitief regelen. De vereeniging telt thans reeds over de 500 kden; die een contribute van 1300 1400 bijeenbrengen, doordat er ook leden zijn, die 25 betalen. Bovendien hadden en- kele leden zich reeds beschikbaar gesteld voor het bijdragen aan eventueele tekorten, zoodat gezegd kan worden, dat de financieele toestand gunstig was. Van een tekort is zelfs geen sprake, maar ook in dat geval is voor ziening in het zicht. Het was niet noodig ge- bleken, menschen vrij te stellen van de beta- ling van contribute. Dit zou alleen noodig zijn voor de leden van de diaconieen, maar de diaconieen geven voor hen een bijdrage, zoo dat die ondersteunden gratis kunnen worden geholpen. Bij het bestuur bestaan plannen voor het oprichten van een vereeniging voor de tuber- culo9ebestrijding. Daarvoor is een enquetrice noodig. Die vereeniging moet apart worden geadministreerd, om subsidie van provincie en gemeente te krijgen. De hoogtezon is daarvoor een goed uitgangspunt. Voorts zijn onderhandelingen gaande voor het organisee- ren van moedercursussen. De gemeenteraad verleende reeds toestemming om die cursus- sen in het wijkgebouw te mogen houden. Die cursussen zullen gegeven worden door een daarvoor door „Het Witte Kruis" aangesitel- de verpleegster en elk jaar plaats vinden. Aan den heer Blokker. bewaarder van de instrumenten van „Het Witte Kruis", was bij de in gebruikneming van het wijkgebouw als zoodanig, onder dan'kzegging ontslag ver leend. Zuster Eggers had zich met deze werk- zaamheden nu belast. In het afgeloopen jaar waren een groot aantal verplegingsmiddelen aangeschaft. De heer Koster had een groepketel ten ge- schenke gegeven. Voor in gebruik genomen verplegingsarti- kelen, die niet meer konden worden terugge- geven, was van den Directeur van het Pen- sionaat 50 ontvangen. Het bestuur zal steeds rekening houden met de wenschen van de leden, mits die schriftelijk bij het bestuur worden ingediend. De ligtertten zijm hersteld en geschilderd' en zullen dezer dagen in een overdekte berg- plaats van de gemeente worden onderge- bracht. De heer Klomp sprak den wensch uit, dat de samenwerking tusschen de gemeente en 'Hist Witte Kjruis" nog inniger zal worden. Van verschillende zijden had spr. gehoord, dat met het oog op de belastingen de stich ting van het wijkgebouw door de gemeente een te kostbare zaak werd genoemd. 'Spr. was van meeniing, dat een plaats als Bergem zich in de eerste plaats uitgaven voor nieuw bewijs van het moodlot, dat, naar zij gevoelde, harduekkig alien achtervolgde, die haar lief waren. En toen' zij in haar angst Raspoetin vroeg, of mevrouw Wyzoubova zou blijven leven, giaf 'hij haar ten aotwoord God zal haar voor u sparen indien zij het land) en u tot nut is, wanneer daarentegen ;haar invloedi schadelijk is, zal God haar tol: zich nemen; ik zelf ban zijin ondioargrande- lijke besluitea niet peilen. 'Dit was zeker een handi;ge manier om zich aan een netelige vraag af te maken. In dden mevrouw Wyzoubova herstelde, was Ras- poetiin dan alitijd van haar dankbaarheid ver- zekerd, omdat door zijn toedoen die gene- zing als het ware het zegel zou drukken op de roepinig, die zij: bij! de keizeriu vervulde. Indien zij( daarentegen' stierf, dan zou de keizerin in haar daadi een' openbarimg zien van de goddeldjke Ahnacht en zich gemaikke- lijfcer over het verlies troosten. 1). Door deze bemiddeling was de invloed van Raspoetin opnieuw toegenomen, echter niet voor langen tijd!; het scheen wel of er iets veran<jerdl was en hij niet meer zoo in aanzien was. iHet was onij een groote vol doening dit te bemerioea en ik verheugde er mij| des te meer over, daar ik korten tijd te voren een tang gesprek over den Stadetz hac gehad met dten Zwitserschen gecant te Pe- trogradl. 2). 'De nauwkeurtge inlichtingen, die hij mij1 had' verschaft gedurende dit on- derhoud, lieten mij niet meer den geringsten twijfel over het ware wezen van. Raspoetin. Hij! was inderdaad, wat ik reeds vermoedlde, een' antaand mysticus, die cen: soort van psychische overmacht bezateen1 zwalkzimnige, die beurtflliings zinnelijke aanvechtingen en (1) Mevrouw Wyzoubova bleef leven., zi herstelde echte uiitenst lan'gzaam en blee' tengevolge van het ongeval hulbehoevend. (2) Den. 31sten Augustus 1914 was dloor een ikeizerlijke oekase afgekondigd dat St. Petersburg voortaan Petrograd zou haotm. mystieke verlangens had; een wezen dat in een staat van geestvervoering kon verkee- ren. iMaar ik had nooit kunnen vermoeden, dat men. zooveel gewicht hechtte aan. de po ll tieke rod, die Raspoetin speelde, niet alleen in Russische kringen, maar ook aan de ge- zantschappen en legaties van Petrogirad. Men' overdreef zijn beteekenis weliswaar, maar het feit, dat die invloed bestaan kon, was een tarteni van die publieke opinie. Daarenboven was de tegenwoordigheid! van dezen man aan het hof een voorwerp van vertxazing en verontwaardiging van alien., die van zijn uiitspattingen afwisten. iDaarin lag, dat doorzag ik duidelijk een groot gevaar van het gezag hunner Majesteiten, een wapen, diat hum vijanden vroeg of laat tegen hen zouden aanwenden. Htet eenige redmiddel was Raspoetin te verwijderen, maar welke macht was in staat zijin ongenade te bewerken. Ik kende te goed1 den dliepen grand van zijn overwicht op de fceizerin om geen vrees te koesteren, dat zijn invdoed integendeel weer zou toenemen', zoo- dra de omstandigheden hem gunstig waren. IDe eerste zes maanden v.an den oorlog hadden naet het resultant opgeleverd, dat men gehoopt had, en alles wees cr op, dat het een lange en zware strijd' zou~ worden. On ver. wadite verwikkelingen konden zich voor- doen, want de lange duur van den oorlog moest noodzakelijkerwijls groote gelidelijke moeilijkheden' met zich brengen, die allicht tot antevredenheid en wanordelijikheden kon den voeren. Dit aides verontrustte keizer en keizerin, die daarom vol zorg waren. Zooals altijd in oogenblikken van verwar- ring en< angst zochten zij troost in den god'sd'ienst en in de liefde hunner kinderen' De grootvorstinnteni hadden zich met hun ge- wone opgeweiktheid gesdiikt in het steeds eenvoudiger wordende leven' van het paleis. Haar gansche bestaan, waaraan alles ont- brak wat gewoonlijk het genoegen van. een jongi mxiaja uitmaakt, had hen «Mliig hiwrtes de gezondheid moest veroorloven. Hij herin- nerde aan de stichting van de barak en meeni- de, dat ook dit een daad van wijs belieid ge noemd mocht worden. Spr. had vernomen. dat het groote lokaal in het wijkgebouw in nooidzaak bestemd was, om daarm kindereni, lijdende aan favus, door de zuster te laten behandelen. Hem was me- degedeeld, dat deze behandeling thans in Alkmaar met Rontgenstralen plaats heeft. Hij zou nu gaarne zien, dat in overleg met het Witte Kruis dit lokaal meer productief werd gemaakt. De voorzitter oordeelde, dat het op dit mo ment niet gewenscht was, er meer bij te halen. De moedercursussen en de sitic'.ting van een vereeniging voor de t. b. c. bestrijding moes- ten eerat verwezenlijlkt. In twee jaar tijd was het ledental van 200 tot 500 gestegen en de inkomsten van 300 tot 13o0. Spr. meende dan ook, voor een te Snellen groei te moeten wfl ar»chuwm Dr. Blok deelde mede, dat met de stichting van het wijkgebouw aanvankelijk ook beooga was bet stichten van een centrum voor het verleenen van eerste huip bij ongelukken. Spr. was daarvan niet zoo'n groot voorstander ge weest, omdat het in vele gevallen bij. ongeluk ken niet gewenscht is, patienten te vervoeren en een dergelijke dienst voor een gemeente als Bergen tekositbaar zou zijn. In een plaats als Zaandam had men pas voor kort een derge- lij'ken dienst ingesteld en in kleinere plaatsen. kemde men zoo'n dienst niet. Nu het Wijkgebouw er was, meende ook spr. dat dit zoo productief mogelijk gemaakt moest worden. De heer Bogtman verwonderde zich er over, dat de kinderen, lijdende aan favus nu niet in het Wijkgebouw worden1 behandeld. Spr. vroeg, of het niet nuttiger zou zijn geweest om de instrumenten aan te schaffen om. de kinderen in Bergen te kunnen behandelen; dan behoefden ze niet meer naar Alkmaar te gaan. Spr. wees er op, dat het gebouw niet zoo duur is, omdat daardoor ook twee woningen zijn verkregen. Dr. Dekker decide mede, dat de kinderen met favus vroeger met behulp van een pik- pleister werden behandeld, wat voor de kin deren zeer pijnliik was. Tegenwoordig kun nen ze pijnloos behandeld worden met R6nt- genstralen. Een dergelijke instalatie kost duizendlen guldens en gaat dus boven de krachten van het Witte Kruis. De 'gemeente maakt het lokaal wel productief en stond reeds toe dat de bestuursvergaderingen en de moedercursussen er in worden gehouden. Op voorstel van den voorzitter werd beslo ten ingevolge een ingekomen verzoek, aan 'het Hoofdbestuur een extra afdracht van 25 cent per lid te doem. De voorzitter deelde nog mede dat het Be stuur 50 handleidingeni voor de verzorging van zuigelingen had aangeschaft, die nauw- keurig zullen' worden uitgegeven. Dr Blok vond dit zeer nuttig, doch bij de aangifte van de geboorte van een kind moet de ambtenaar van den Burgerlijfcen Stand reeds een dergelijke handleiding uitreiken van gemeentewege. Juffrouw De Vries deelde mede, dat dit tot nog toe niet geschiedde. De Voorzitter hoopte, dat de bedoelde amb tenaar dit nu voortaan wel zal doen, Het be stuur zou de aangeschafte boefcjes nog uitge- ven, maar dan geen meerdere bestellen. Aan de orde was nu de verkiezing van. 3 bestuureleden. Het bestuur stelde voor voor- reeda voorbereid. In 1914, toen de oorlog uitbrak was 01- ga Nicolaicvna bijna negeniien jaar en Ta- tiana IMoolaievna had1 juist haar zeventien- dten verjaardag gevierd'. Zij waren nog nooit op een bail geweest, sltechts een of tweemaal op een avond-partij; bij hun itante de groot- vorstin Oilga Alexandrovna. Sedert het ope- neni dter vijiandelijkheden hadden ziji nog slechts 66n. gedachte: de zorgen en moeiten hunner ouders te verlichien, door hen te om- ringen met de iteederheid., die zich uitte in de roerendiste en fijngevoeligste .attenties. Welk een' voorbeeld zou dit famiilieleven vol wederzijdsche achting en liefde geweest zijtn, indien het bekend ware geweest, maar hoe weimigen hadden er een vermoeden van, doordat het zich aan aller blikken onttrok. HDOFDSTUK XI. De terugtocht van het Russische leger. De keizer neemt het opperbevel over. Toenemende invloed der keizerin. (Februaxi tot September 1915.) INiettegenstaande dte overwinn'ingen door de Russen in den 'herfst in Galkie behaald, bleef de toestand in het voorjaar van 1915 nog zeer onzefker. Aan beide kanten had men zi<m gereed! gemaakt den strijd met vernieuw- de woede ter hervatten, waarvan de gevech- ten in Januari en Februari slechts 'n voor- spel waren geweest Aa® den Russischen kant scheen' het dat alle maatregelen waren getroffen om het leger tot zijn oude strijd- kracht te kunnen opvoeren en de ravitail lee ring ervan voldoende te verzekeren. Ten minste d'e keizer, vertrouwend op de rappor- ten; die hem waren overgelegd, geloofde vast, dat het zoo was, en hi] vestigde al zijn hoop op dit voorjaans offensicf. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1922 | | pagina 5