DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Dienstplicht.
HET TRAGISCH LOT
JU. 61
Ronderd Tier en twintigste Jamrgang
1932
MAANDAG
Feuilleton.
13 MAART
ibonnementsprijB bij vooruitbetaling per 3 raaanden f 2.—, fr. per post f 2.50. ltewljsn. 5 ct. Artvertentiepr. 25 ct. p. rofijel, crootere letterw naar plaatsniimtr
Brieven franco N.V. Boek- en liandelsdr. v.b. Uerms. boater He Zoon, Voordam CO, Tel. Adminibtr. No. 3. R«Mlactio No. 33.
DE DIRECTEUR DER GEMEENTE-
WERKEN maakt bekend dat de ST. ANNA-
STRAATBRUG over het Luttik-Oudorp op
14 en 15 MAART a.s. VOOR HET
90H EEPIV AARTVER K E ER ZAL ZIJN
AFGESLOTEN.
De BURGEMEESTER van ALKMAAR
brengt ter kennis van belanghebbendem, dat
met ingang van 1 Maart 1922 de inilitiewet,
de landweerwet eni de landstormwet ziin ver-
vallen en vervangen door de DIENST-
PLIOHTWET. Van deze wet zijo van bi]-
zonder belang de hierna vennelde bepalingen.
VER PLIOHTINGE N VAN GROOT-
VERLOFGANGERS.
Met ingang van genoemden datum gelden
toot de groot-verlofgangers. om bet even of
ad} behoord hebben tot de MILITIE of totde
LANDWEER, de vol'gende verplichtingen.
VOOR HEN, DIE OP OF NA 1 MAART
1922 GROOT VERLOF KRIJOEN.
1. De groot-verlofganger doet binnen
TIEN dageni na den dag, waarop 'hem. na
den aanvang der eerste oefening voor de eer
ste maal groot verlies is verleend, vol
ledige opgaaf van zijm adres aan den bur-
gem eester eener Nederlandsche gemeente.
Hij, die, na als vrijwilliger te hebben gediend,
als dienstpl'iehtige met groot verloi vertrekt,
doet zoodanige opgaaf binnen TIEN dagen
na den dag, waarop het verlof is verleend.
2. De opgaaf geschiedt in de gemeente,
waarin de verlofganger gevestigd is of zich
vestigt. Indien hij niet in Nederland gevestigd
is of zich vestigt, zoamede indien hij zich bij
vertrtek met groot verlof tijdeLijk buiten Ne
derland begeeft, doet hij de opgaaf in de ge
meente zijner keuze.
DE VERPLICHTINlGEN, ONDER 1 EN
2 VERM E LD, MOETEN GEAOHT WOR
DEN OOK TE RUSTEN OP HEN, DIE
V66R 1 MAART 1922 VOOR DE EERSTE
MAAL MET GROOT VERLOF ZIJN
GEZONDEN EN DIE ZICH OP 1
MAART 1922 NOG NIET BIJ DTN BUR
GEMEESTER HADDEN GEMELD
VOOR ALLE GROOT-
VERLOFGANGERS.
3. De grootHver'ofganger, die van adres
verandert OOK AL GESCHIEDT DIT
BINNEN DEZELFDE GEMEENTE
doet binnen TIEN dagen daarna volledige
opgaaf van zijn nieuw adres aan den burge
meester der gemeente, waar hij laatstefiifc
als groot-verlofganger werd ingeschreven. Is
deze gemeente hem niet bekend, dan doet hij
de opgaaf aan dien burgemeester der gemeen
te, waar hij voor den, dienstplicht werd inge
schreven. Heeft hij zich in een andere ge
meente in Nederland gevestigd, dan doet nij
zoodani'ge opgaaf binnen TIE'Ni dagen) te-
vens aan den burgemeester vain laatstbedoel-
de gemeente.
4. De groot-verlofganger, wien een zak-
boekje is uitgereikt, legt ait over zoowel bij
de eerste als bij elke latere opgaaf van adres.
In geval van vestiging in een andere gemeen
te in Nederland geschiedt deze overlegging
alleen in de gemeente, waarin de nieuwe
woonplaats is gelegen:. In geval van verande-
ring van adres in net buitenland behoeft de
overlegging niet plaats te hebben.
5. Tot net doen van de opgaaf verschijnt
de verlofganger ter secretarie der gemeente
op de daarvoor bestemde plaats. Onder ver-
VAN NICOLAAS II EN ZIJN GEfclN.
(Dertien jaren aan het Russische hof) naar
herf Frauseh vain Pierre Giililiard door Mar
guerite de Rouviille. fGeautoriseerde verta-
ling.) Nadruik verboden.
18)
Ik was er voortdurend op bedacht om den
prims met jongens van zijn leeftijd' in aan-
rakimg te brengen. Bit was echter een vraag-
stuib dat niet gemakkelijk was op te lessen.
Gellukfcig wericten die omstandigheden mede
om deze leemte gedeeltelijk te vullen. Dokter
Derevenko had n.l. een zoontje, dat ongeveer
even oud was als Alexis Nioolaievitcfi. iDe
kinderen werden met elfcaar in kennis ge
bracht en werdlen spoedig goede maatjes; er
ging geen Zondag, geen feestdag of vacan
tie voorgijl, Idiat zaj niet samen waren. Ten'
slotte giugen zij1 dageiijks met elfcaar om en
de tsarewitchi kreeg zelfs verlof om bij Dr.
Derevenko op bezoek te igaan, die een fcleine
villa niet ver van het paleis bewoonde. H5;i
bracht er menigmaal den ganschen namiddag
door en speelde met zijn vrdendje en' diens
mialdlrers in' de eenvouriSge omgeving van een
burgezin. Etr werd ruimschoots aanmerkii^
gemaakt op deze ingevoerde nieuwigheid,
maar de oudiers lieten de menschen rustig
pratenzij waren zelf zoo eenvoudig in1 hum
particulier leven, dat zij niet anders kondem
dloen' dan die neiging bij bun kinderen aam-
moedigen.
Toch had de oorlog een groote verande
ring in oes bestaam teweeg gebracht; het da
gelijiksche leven in het paleis, dat reeds zoo
noogst eenvoudig was, werd1 dit nog, meer.
De keizer was difcwijls afwezig en de keize-
rin, evemals haar beide ondste dothters bijna
voortdiurendi in verpleegstersgewaad, ver-
deeldan haar tijtf tiuwchen baasoelwn aaa ris-
DirecteurG. II. K.IIAR.
antwoordelijkbeid van den verlofganger kan
de opgaaf echter, met overlegging van het
zakboekje, namens hem door een ander of
schriftelijk door hem1 zelf geschieden.
6. Naar door den minister te stellea rege-
,tn en behoudens de daarbij vast te stellen
uitzonderingen en afwijkingen', geef t de groot-
verlofganger, op gelijken voet als onder 3
omschrevert, kennis van vertrek naar en te-
rugkeer uit het buitenland ter zake van de
uitoefening van de zeevaart of de zee-
visscherij.
De groot-verlofganger behoeft in het ver-
volg voor het uitoefenen van de buiitenland-
sche zeevaart of de zeevisscherij buitenslands
geen vergunning meer te vragen en ook niet
voor verblijf in het buitenland. Hij moet ech
ter zorgen, dat de burgemeester der gemeente,
waar hij laatstelijk als groot-verlofganger
werd ingeschreven, Yoortdurend op denoogte
is van c£ zeereizem, die hdji doet.
7. De groot-verlofganger is verplicht de
tot zijn uitrusting behoorende goederen, voor
zoover deze hem zijn uitgereikt of door hem
zelf zijn aangesohaf t, naar behooren te bewa-
ren en te onderhoudeni, zoamede te zorgen,
dat zij niet worden gebruikt buiten de gieval-
len, door den minister aangewezen.
8. De groot-verlofganger is verplicht om
in de gevallem em naar de voorschriften, door
den minister vast te stellen, goederen in ont-
vangst te nemen of in te lever en.
9. De groot-verlofganger is verplicht om
zich, daartoe opgeroepem, elk jaar eenmaal te
onderwerpen aan een onderzoek.
VROEGERE LANDSTORM-
PLICHTIGEN.
Zij, die landstormplichtig waren op 28 Ffi
bre ari 1922, zijn met ingang van 1 MAART
1922
den.
Proyinciaal Nieuws
„buitengewoon dienstplichtrge" gewor-
Als zoodanig rusten op hen de verplich
tingen, onder 1 tot en met 8 genoemd,
DOCH ALLEEN VOOR ZOOVEEL ZIJ
VROEGER IN WERKELIJKEN DIENST
ZIJN GEWEE'ST BIJ DE LANDIMAOHT.
Hebben zij echter gediend bij de zeemacht,
dan zijn op hen alleen van toepassing de ver-
plichting'en, onder 1 tot en' met 6 en 8 ge
noemd, en geldt de bepaling onder 7 slechts
ten aanzien van uitrusiingsgoederen, op of na
1 Maart 1922 uitgereikt, en voor zoover de
minister van marine niet anders bepaalt.
VERTREK NAAR EN UIT
NEDERLANDSCH-INDle.
Zoolang iemand, die voor inliivimg aange
wezen of ingelijfd is, ook in Nederlandsche
Indie aan den dienstplicht onderworpen, is,
zijn de bepalingen van de Dienstplichtwet,
voor zoover het tegendeel niet blijkt, niet op
hem1 van toepassing.
Hij, die vocr inlijving aangewezen of reeds
ingelijfd is, geeft, als hij zich naar Neder-
landsch-Indie begeeft, daarvan voor zijn ver
trek daarheen kennis aan den burgemeester
der gemeente, waar hij laatstelijk overeen-
komstig de bepalingen van genoemde wet op
gaaf van zijn adres deed. Hij geeft daarbij
op naar welke plaats en voor welk doel hij
zich daarheen begeeft.
De hierbedoelde persoon zendt, zoo hij
Nederlandsch-Indie verlaat, hiervari v6or
ZIJN VERTREK. met volledige opgaaf van
zijn nieuw adres, bericht aan den burgemees
ter van bedioelde gemeente. Vertrekt hij naar
Nederland, dan zendt hij; dit bericht binnen
TIEN dagen na aanfcomst in Nederland.
Alfcmaar, den 9 Maart 1922.
Do Burgemeester voornoemd,
W. C. WENDELAAR.
kenhniizeni en de menigvuidiige bezigheden,
die de vereenigingen tot bulp aan gewonden
haar o-plegdien. Zij; had zich in het begin van
den oorlog zeer vennoeid, en zich in nieta
ontzien, met den ijver en het vuur, die zij
steeds aan den dlag legde bij alles wat zij
ondieraam. Ofschoon haar gezondhedd reeds
zeer veel had geleden, toonde zij een merk-
waardige veerkracht. 'rfet scheen dat zij;
kradit puitte uit het volvoere® van het schoo-
nc wenk, dat zij onderaomen had; zij! vond1
daarin tegelijkertijd bevrecfiging voor haar
behoefte aan toewijding aan vergetelijkheid
voor haar angst en vrees over de ziekte van
dten tsarevitch. die haar aehtervodgde zelfs
in de tijden, dat deze tcrt rust scheen te zijn
gekomen.
De oorlog had ook tengevolge dat Raspoe
tin op den achtergrond geraakte een even1
heugeldjk als onverwacht feit. Het was aan
het ednde van September uit Siberia teruig-
gekomen, geheel nersteld van' de vreeselijke
wond, die zijn leven zoozeer bedreigd; had.
Maar alles wees er op, dat hij sedert zijn te-
rugkeer min of meer veronacntzaamd werd:
in ieder geval waren zijn bezoeken nog zeld-
zamer geworden. Weliswaar was er geen
noodzaak geweest zijn bemidd'eling in te roe-
pen, aamgezien Alexis iNlicolaievitch den ge-
heeilen' winter gezorgdl geweest was: hij was
aldiis verstoken geweest van datgene waar
in zijn fcracht voornainelijk gelegen was.
Toch bleef zijn macht nog steedls zeer
groot; ik had daarvan het bewijs gehad,
ioen eenigen tijd1 te voren mevrouw Wyzou-
bova bijina het slachtoffers was geworden
van een spoorwegramp. Bijna levenloos was
zij weggenaaldl van, onder haar verbrijzelde
wagon, en was naar Tsarskoie Selo terugge-
bradht in een deerniswaardtigen toestand. 'De
fceizerin, bevig ontsteld, was onmiddellijk
naar het ziekbedi gegaan van haar, die vrij-
wel haar eenige vrtendin was. Riaspoetin, die
in al'LerijlL ontboden was. bevond zich daar
1 evanaenx. Da kmmm sag; in dit angduk aan
UIT BERGEN.
De afdeeling Bergen van „Het Witte
Kruis" hield Zaterdagavond in de „Rustende
JageF' een algemeene vergadering, weLke
vergadering, tengevolge van de afwezigheid
van den voorzitter, den heer Jb. van Reenen,
geleid werd door den secretaris, Dr. Dekker,
die allereerst mededeelde, dat de voorzitter
bericht had gezonden, wegens gezondheids-
redenen verhinderd te zijn, aanwezig te zijn.
Voorts deelde de voorzitter in een schrijven
mede, dat hij zijn functie, nu er een nauw
verband tusschen de afd. van „Het Witte
Kruis" en de gemeente was ontstaan, onver-
eenigbaar achtte met zijn functie van burge
meester, zoodat hij wenschfe af te treden. De
burgemeester sprak in het schrijven zijn vol-
doening uit, dat de vereeniging door het
wijkgebouw en de wiikzuster, aan wier wen-
schen was void aan, krachtig werkzaam kan
zijn. Ook over de plaatsing van de hoogtezon
in het wijkgebouw sprak hij zijn voldoening
uit. Voor den vooruitgang van het ledental
was men in de eerste plaats Dr. Dekker dank
verschuldigd. Voor de t. b. c. bestrijding zal
de vereeniging nuttig kunnen gaan werken
en daarom was het noodig, aan het hoofd van
de vereeniging personen te hebben met de ge-
wenschte capaciteiten en tijd om het admini-
stratiev^ werk te verrichten. Het was schrijr
ver een voldoening, tot de stichting van het
wijkgebouw te hebben medegewerkt. Aan den
heer Huizinga, die om gezondheidsredenen
ontslag als penningmeester had aangevraagd,
bracht h'ij -dank, daarbij den wensch uitende,
dat voor hem spoedig beterschap mag intre-
den.
Schrijver eindigde met den wensch, dat de
afd. van „Het Witte Kruis" in Bergen moge
groeien en bloeien.
Op voorstel van Dr. Dekker werd besloten,
aan den scheidenden voorzitter een schrijven
te zenden, waarin hem dank gebracht werd
voor hetgeen hij voor de vereeniging heeft ge-
daan.
Na lezing der notulen deelde de voorzitter
mede, dat spoedig een nieuwe vergadering
zal plaats hebben, waarin de begrooting zal
worden behandeld, die door het nieuwe be-
stuur in elkander zal' worden gezet.
Dr. Eggers en de heer Klomp werden be-
last met het nazien van de rekening over het
jaar 1921.
Deze rekening werd goedgekeurd. Ont
vangsten 1743.88 uitgaven 1427.62, al-
zoo sluitaide met een batig saldo van
316.26%.
De aanschaffing van de hoogtezon had
600 gekost. Hiervoor waren bij Dr. 'Dek
ker giften van 200 ?n 300 ingekomen.
De heer Klomp bracht namens de commis
sie dank am de gevers, die blijk hadden gege-
ven, zulke belangrijke offers voor de gezond-
heidsbelangen van de bevolking te willen
brengen.
Dr. Dekker deelde mede, dat de hoogtezon
thans in de wachtkamer van het wijkgebouw
was geplaatst. De plaatsing en de inrichting
van die wachitkamer hadd'en 400 gevorderd
het tarief voor fondspatienten en daarmede
gelijkgestelden bedroeg 50 cent; voor mid-
denstanders 1,—en voor beter gesistueer-
den 1,50 per benan deling, welke behande-
ling een uur duurt. Reeds zijn 10 patienten
in behandeling.
Het had nog al eenige moeite gekost om
met de gemeente een: aannemelijfce regeling
UoofdredacteurTJ. N. ADltMA.
voor het plaatsen van de hoogtezon te tref-
:ien. De Kaad had aanvankelijk zulke be-
zwarende voorwaarden vastgesteld, dat het
Bestuur zich genoodzaakt had gezien, mede
te deelen, deze niet aan de algemeene verga
dering te kunnen voorleggen. Na bespreking
was een nieuwe overeenkomst opgesteld,
waarbij bepaald wordt, dat de afdeeling 50
per jaar voor het schoonhouden van het lo-
kaal moet betalen plus de te gebruiken elec-
trische stroom. Dit besluit was reeds door
Ged. Staten goedgekeurd. Het bestuur advi-
seerde, de overeenkomst te aanvaarden, waar-
toe werd besloten.
De voorzitter deelde mede, dat aanvankelijk
zuster van Maastricht de hoogtezon had be-
diend. Door haar vertrek had net bestuur een
tiidelijke voorziening moeten treffen. Het
nieuwe bestuur zal dit definitief regelen.
De vereeniging telt thans reeds over de
500 kden; die een contribute van 1300
1400 bijeenbrengen, doordat er ook leden
zijn, die 25 betalen. Bovendien hadden en-
kele leden zich reeds beschikbaar gesteld
voor het bijdragen aan eventueele tekorten,
zoodat gezegd kan worden, dat de financieele
toestand gunstig was. Van een tekort is zelfs
geen sprake, maar ook in dat geval is voor
ziening in het zicht. Het was niet noodig ge-
bleken, menschen vrij te stellen van de beta-
ling van contribute. Dit zou alleen noodig
zijn voor de leden van de diaconieen, maar de
diaconieen geven voor hen een bijdrage, zoo
dat die ondersteunden gratis kunnen worden
geholpen.
Bij het bestuur bestaan plannen voor het
oprichten van een vereeniging voor de tuber-
culo9ebestrijding. Daarvoor is een enquetrice
noodig. Die vereeniging moet apart worden
geadministreerd, om subsidie van provincie
en gemeente te krijgen. De hoogtezon is
daarvoor een goed uitgangspunt. Voorts zijn
onderhandelingen gaande voor het organisee-
ren van moedercursussen. De gemeenteraad
verleende reeds toestemming om die cursus-
sen in het wijkgebouw te mogen houden. Die
cursussen zullen gegeven worden door een
daarvoor door „Het Witte Kruis" aangesitel-
de verpleegster en elk jaar plaats vinden.
Aan den heer Blokker. bewaarder van de
instrumenten van „Het Witte Kruis", was bij
de in gebruikneming van het wijkgebouw als
zoodanig, onder dan'kzegging ontslag ver
leend. Zuster Eggers had zich met deze werk-
zaamheden nu belast.
In het afgeloopen jaar waren een groot
aantal verplegingsmiddelen aangeschaft.
De heer Koster had een groepketel ten ge-
schenke gegeven.
Voor in gebruik genomen verplegingsarti-
kelen, die niet meer konden worden terugge-
geven, was van den Directeur van het Pen-
sionaat 50 ontvangen.
Het bestuur zal steeds rekening houden
met de wenschen van de leden, mits die
schriftelijk bij het bestuur worden ingediend.
De ligtertten zijm hersteld en geschilderd' en
zullen dezer dagen in een overdekte berg-
plaats van de gemeente worden onderge-
bracht.
De heer Klomp sprak den wensch uit, dat
de samenwerking tusschen de gemeente en
'Hist Witte Kjruis" nog inniger zal worden.
Van verschillende zijden had spr. gehoord,
dat met het oog op de belastingen de stich
ting van het wijkgebouw door de gemeente
een te kostbare zaak werd genoemd.
'Spr. was van meeniing, dat een plaats als
Bergem zich in de eerste plaats uitgaven voor
nieuw bewijs van het moodlot, dat, naar zij
gevoelde, harduekkig alien achtervolgde,
die haar lief waren. En toen' zij in haar angst
Raspoetin vroeg, of mevrouw Wyzoubova
zou blijven leven, giaf 'hij haar ten aotwoord
God zal haar voor u sparen indien zij het
land) en u tot nut is, wanneer daarentegen
;haar invloedi schadelijk is, zal God haar tol:
zich nemen; ik zelf ban zijin ondioargrande-
lijke besluitea niet peilen.
'Dit was zeker een handi;ge manier om
zich aan een netelige vraag af te maken. In
dden mevrouw Wyzoubova herstelde, was Ras-
poetiin dan alitijd van haar dankbaarheid ver-
zekerd, omdat door zijn toedoen die gene-
zing als het ware het zegel zou drukken op
de roepinig, die zij: bij! de keizeriu vervulde.
Indien zij( daarentegen' stierf, dan zou de
keizerin in haar daadi een' openbarimg zien
van de goddeldjke Ahnacht en zich gemaikke-
lijfcer over het verlies troosten. 1).
Door deze bemiddeling was de invloed
van Raspoetin opnieuw toegenomen, echter
niet voor langen tijd!; het scheen wel of er
iets veran<jerdl was en hij niet meer zoo in
aanzien was. iHet was onij een groote vol
doening dit te bemerioea en ik verheugde er
mij| des te meer over, daar ik korten tijd te
voren een tang gesprek over den Stadetz hac
gehad met dten Zwitserschen gecant te Pe-
trogradl. 2). 'De nauwkeurtge inlichtingen,
die hij mij1 had' verschaft gedurende dit on-
derhoud, lieten mij niet meer den geringsten
twijfel over het ware wezen van. Raspoetin.
Hij! was inderdaad, wat ik reeds vermoedlde,
een' antaand mysticus, die cen: soort van
psychische overmacht bezateen1 zwalkzimnige,
die beurtflliings zinnelijke aanvechtingen en
(1) Mevrouw Wyzoubova bleef leven., zi
herstelde echte uiitenst lan'gzaam en blee'
tengevolge van het ongeval hulbehoevend.
(2) Den. 31sten Augustus 1914 was dloor
een ikeizerlijke oekase afgekondigd dat St.
Petersburg voortaan Petrograd zou haotm.
mystieke verlangens had; een wezen dat in
een staat van geestvervoering kon verkee-
ren. iMaar ik had nooit kunnen vermoeden,
dat men. zooveel gewicht hechtte aan. de po
ll tieke rod, die Raspoetin speelde, niet alleen
in Russische kringen, maar ook aan de ge-
zantschappen en legaties van Petrogirad. Men'
overdreef zijn beteekenis weliswaar, maar het
feit, dat die invloed bestaan kon, was een
tarteni van die publieke opinie. Daarenboven
was de tegenwoordigheid! van dezen man
aan het hof een voorwerp van vertxazing en
verontwaardiging van alien., die van zijn
uiitspattingen afwisten. iDaarin lag, dat
doorzag ik duidelijk een groot gevaar van
het gezag hunner Majesteiten, een wapen,
diat hum vijanden vroeg of laat tegen hen
zouden aanwenden.
Htet eenige redmiddel was Raspoetin te
verwijderen, maar welke macht was in staat
zijin ongenade te bewerken. Ik kende te goed1
den dliepen grand van zijn overwicht op de
fceizerin om geen vrees te koesteren, dat zijn
invdoed integendeel weer zou toenemen', zoo-
dra de omstandigheden hem gunstig waren.
IDe eerste zes maanden v.an den oorlog
hadden naet het resultant opgeleverd, dat men
gehoopt had, en alles wees cr op, dat het een
lange en zware strijd' zou~ worden. On ver.
wadite verwikkelingen konden zich voor-
doen, want de lange duur van den oorlog
moest noodzakelijkerwijls groote gelidelijke
moeilijkheden' met zich brengen, die allicht
tot antevredenheid en wanordelijikheden kon
den voeren. Dit aides verontrustte keizer en
keizerin, die daarom vol zorg waren.
Zooals altijd in oogenblikken van verwar-
ring en< angst zochten zij troost in den
god'sd'ienst en in de liefde hunner kinderen'
De grootvorstinnteni hadden zich met hun ge-
wone opgeweiktheid gesdiikt in het steeds
eenvoudiger wordende leven' van het paleis.
Haar gansche bestaan, waaraan alles ont-
brak wat gewoonlijk het genoegen van. een
jongi mxiaja uitmaakt, had hen «Mliig hiwrtes
de gezondheid moest veroorloven. Hij herin-
nerde aan de stichting van de barak en meeni-
de, dat ook dit een daad van wijs belieid ge
noemd mocht worden.
Spr. had vernomen. dat het groote lokaal
in het wijkgebouw in nooidzaak bestemd was,
om daarm kindereni, lijdende aan favus, door
de zuster te laten behandelen. Hem was me-
degedeeld, dat deze behandeling thans in
Alkmaar met Rontgenstralen plaats heeft.
Hij zou nu gaarne zien, dat in overleg met
het Witte Kruis dit lokaal meer productief
werd gemaakt.
De voorzitter oordeelde, dat het op dit mo
ment niet gewenscht was, er meer bij te halen.
De moedercursussen en de sitic'.ting van een
vereeniging voor de t. b. c. bestrijding moes-
ten eerat verwezenlijlkt. In twee jaar tijd was
het ledental van 200 tot 500 gestegen en de
inkomsten van 300 tot 13o0. Spr. meende
dan ook, voor een te Snellen groei te moeten
wfl ar»chuwm
Dr. Blok deelde mede, dat met de stichting
van het wijkgebouw aanvankelijk ook beooga
was bet stichten van een centrum voor het
verleenen van eerste huip bij ongelukken. Spr.
was daarvan niet zoo'n groot voorstander ge
weest, omdat het in vele gevallen bij. ongeluk
ken niet gewenscht is, patienten te vervoeren
en een dergelijke dienst voor een gemeente als
Bergen tekositbaar zou zijn. In een plaats als
Zaandam had men pas voor kort een derge-
lij'ken dienst ingesteld en in kleinere plaatsen.
kemde men zoo'n dienst niet.
Nu het Wijkgebouw er was, meende ook
spr. dat dit zoo productief mogelijk gemaakt
moest worden.
De heer Bogtman verwonderde zich er over,
dat de kinderen, lijdende aan favus nu niet
in het Wijkgebouw worden1 behandeld. Spr.
vroeg, of het niet nuttiger zou zijn geweest
om de instrumenten aan te schaffen om. de
kinderen in Bergen te kunnen behandelen;
dan behoefden ze niet meer naar Alkmaar te
gaan.
Spr. wees er op, dat het gebouw niet zoo
duur is, omdat daardoor ook twee woningen
zijn verkregen.
Dr. Dekker decide mede, dat de kinderen
met favus vroeger met behulp van een pik-
pleister werden behandeld, wat voor de kin
deren zeer pijnliik was. Tegenwoordig kun
nen ze pijnloos behandeld worden met R6nt-
genstralen. Een dergelijke instalatie kost
duizendlen guldens en gaat dus boven de
krachten van het Witte Kruis. De 'gemeente
maakt het lokaal wel productief en stond
reeds toe dat de bestuursvergaderingen en de
moedercursussen er in worden gehouden.
Op voorstel van den voorzitter werd beslo
ten ingevolge een ingekomen verzoek, aan 'het
Hoofdbestuur een extra afdracht van 25 cent
per lid te doem.
De voorzitter deelde nog mede dat het Be
stuur 50 handleidingeni voor de verzorging
van zuigelingen had aangeschaft, die nauw-
keurig zullen' worden uitgegeven.
Dr Blok vond dit zeer nuttig, doch bij de
aangifte van de geboorte van een kind moet
de ambtenaar van den Burgerlijfcen Stand
reeds een dergelijke handleiding uitreiken
van gemeentewege.
Juffrouw De Vries deelde mede, dat dit
tot nog toe niet geschiedde.
De Voorzitter hoopte, dat de bedoelde amb
tenaar dit nu voortaan wel zal doen, Het be
stuur zou de aangeschafte boefcjes nog uitge-
ven, maar dan geen meerdere bestellen.
Aan de orde was nu de verkiezing van. 3
bestuureleden. Het bestuur stelde voor voor-
reeda voorbereid.
In 1914, toen de oorlog uitbrak was 01-
ga Nicolaicvna bijna negeniien jaar en Ta-
tiana IMoolaievna had1 juist haar zeventien-
dten verjaardag gevierd'. Zij waren nog nooit
op een bail geweest, sltechts een of tweemaal
op een avond-partij; bij hun itante de groot-
vorstin Oilga Alexandrovna. Sedert het ope-
neni dter vijiandelijkheden hadden ziji nog
slechts 66n. gedachte: de zorgen en moeiten
hunner ouders te verlichien, door hen te om-
ringen met de iteederheid., die zich uitte in de
roerendiste en fijngevoeligste .attenties.
Welk een' voorbeeld zou dit famiilieleven
vol wederzijdsche achting en liefde geweest
zijtn, indien het bekend ware geweest, maar
hoe weimigen hadden er een vermoeden van,
doordat het zich aan aller blikken onttrok.
HDOFDSTUK XI.
De terugtocht van het Russische leger.
De keizer neemt het opperbevel over.
Toenemende invloed der keizerin.
(Februaxi tot September 1915.)
INiettegenstaande dte overwinn'ingen door
de Russen in den 'herfst in Galkie behaald,
bleef de toestand in het voorjaar van 1915
nog zeer onzefker. Aan beide kanten had men
zi<m gereed! gemaakt den strijd met vernieuw-
de woede ter hervatten, waarvan de gevech-
ten in Januari en Februari slechts 'n voor-
spel waren geweest Aa® den Russischen
kant scheen' het dat alle maatregelen waren
getroffen om het leger tot zijn oude strijd-
kracht te kunnen opvoeren en de ravitail lee
ring ervan voldoende te verzekeren. Ten
minste d'e keizer, vertrouwend op de rappor-
ten; die hem waren overgelegd, geloofde
vast, dat het zoo was, en hi] vestigde al zijn
hoop op dit voorjaans offensicf.
Wordt vervolgd.