Alkmaarsche Courant
Do Cburstons.
HondBrri Oris n Twintigste Jaargang.
Dinsdag 2 Mei.
Stadsmeuws.
F o n i 11 o t o n.
IT*. 101.
1922.
HET JULIAN AFEEST.
Do verwachting, uitgesproken in ons be-
ricEt in Let vorig nummer, n.i. dat Eet feest op
Let Sportpark door vele volwassenen zou
worden bezocEt, la bewaarboid gewordea.
Naar wi} y em amen zij® or 2*500 cntreutiaar-
ten verkocEt. Pe commissie voor do organi-
satie van Eet kiuilerieest kan dua tevreden
zijn, daar Eet een zeer groote yooruitgang is
bii verleden jaar. Het ging faier natuurEjk
yoor een groot deel om de maruie-vliegtuigen
nit den Helder, die de veelbesproken kunsE
vlucEten zouden komen uitvoeren. Nu, dat
Eebben zij' gedaan. Op verscEiUende wijzen
Eebben de vliegeniers getoond Eunne macEi-
nes te kunnen beEeerscEen, Eoog en laag is
er gevlogen, met mooie cirkeis, in gEjvlucE
ten en met duikelingen, zoodat Eet publiek
Een meermaien entEousiast toeriep, waarop
wii de vliegers verscEiUende keeren zagen
wuiven als dank daarvoor. Gelukkig Eep de
demonstratie goed van atapel, geen enkei uici-
dent deed aicE voor, of Eet moest al zijn, dat
de vliegtuigen pas tegen Eak 4 arrivoerden.
Dat beteekende voor de kEideren een Ealf
uur langer stilataan voor Eet geEeel ontruim-
de terrem, waarboven gevlogen werd. De
everige rondom Eet terrein geschaardeni mo-
gen net EaE uur wacEtea misscbien niet erg
vmden en de goedgeslaagde vlucEten een vol-
doende belooning acEten, de kinderen en
voor Een was Eet feest tocE in de eerstc
plaata georganiseerd zouden ongetwijfeld
liever terscond zija begonnen te spelen. Wij
Eebben verschilknde scEolieren geEoord, ook
uit de Eoogere klassen, die niet hard wegEe-
pen met de vliegvertoonuig, die de feestcoin-
missie als de groote attractie bedoeld had. Zij
zouden liever de goocEeltoerea van verledeu
jaar terug Eebben geEad en de poppenkast.
Tegen 4 uur, toen de vliegtuigen waren
vertrokken, begonnen de spelen: Eardloopen,
touwtrekken, Eoutjesrapen, zakloopen, enz.
eoz., alles om prijsjes. i oen kwam er entEou-
eiasme onder de kinderen, want voor dien
Eadden ze zich niet vrij kunnen bewegea. 1m-
mers, toen zij op het terrem kwamen, was het
„verzamelen de muziek speelde Eet „Wil-
helmus", dat zeer goed werd gezongea door
de kinderen, en toen was Eet weer march ed-
ren om allemaal weer in goede orde, zooals
zij waren gekomen, van het terrein te gaan,
in afwachting van de komst der vliegeniers.
Maar toen zij dan ook eindelijk zich vrij
mocht bewegen, Eeeft de jeugd zich duchtig
gewcerd. Mantels en overjasjes werden een
last ook al doordat de zon euidelijk meer
doorbr^lc en menige moeder werd belast
met de zorg voor Eet aldus overtollig geachte
kleedingstuk.
De prijzen, reeds eerder gewonnen met
yoetballen en estaletteloop (wij melddenl den
af loop daarvan reeds) werden door den heer
Jb. Cloeck, wethouder van onderwijs, met
een aardige toespraak aan de winners over-
handigd. De groote zilveren wisselmedaille
voor voetballen is dit jaar gewonnen door de
school van den heer P. Schipper (verleden
jaar door de R.K. Jongeusschool A). Laatst-
genoemde school trok zioh nu zeer sportief te
rug, op voorwaarde dat zij; om een zilveren
eeremedaille zou mogen kampen met de win-
naars. Het feestcomite ging hier op in, zoodat
die wedstrijd nu binncnkort zal plaats heb
ben, waarbij, het elftal-Schipper dan zijn twee
zwakste spelera zal zien vervangea door tVee
krachtiger jeugdige voetballers. De groote
zilveren medaUle voor estafetteloop kreeg de
school van den heer Reiziger. Beide medail-
les waren door het gemeentebestuur beschik-
baar gesteld.
Onder het spelen door werden er een paar
papieren balons opgelaten. Echt jammer is
het, dat juist de mooiste al direct oij het op-
stijgen in brand vlogen doordat er nog altij/d
te veel wind op het terrein stond.
De vier op verschillende punten van het
veld opgestelde muziekkorpsen lieten zich
voor en na hooren.
Dat de verschillende spelen afgewisseld
werden door tractaties, is stellig overbodig
te zeggen, al za! menigeen en het feest
comite zeker in de eerste plaats voor het
volgend jaar een andere regeling daarvan
Roman van Paul Trent.
Uit het Eogelsch door A. 0. - Nadruk
varbodea.
10)
HOOPD9TU1K VII.
De Zatendiagmorgen brak aan en er was
Diet meer over het Eeengaan van Lendridge
gesproken, maar toen de sir&Se had geflofcen,
die het einde van het weric der week verkon-
digde, veracheen hiji in het privaatkantoor.
„Ik gelOof, diat alles in orde is. Miaar mocht
u eenige inliehting verl'angen, ik blijf een
paar woken thuis. Ik ben van plan een korto
vacamtie te nemen. Een briefje zal mij ten
alien tijdte bereiiken", zei hij en stond toen
dralendf bii de deur.
Dank u lamtiwoordde Zij, maar haar oogen
ontmoetten niet de zijlne.
„Goedienl morgen", zei hiij beleefd.
,,Goeden morgen", antwoondde zij en de
deur ging achter hem dicht.
BelJy ziuchtte ciep en verborg haar gezicht
in haar handen. Nu mloest zij het aan haar
vader vertellen, maar zij zag daar vreesel'iik
tegen op. De ranch stond op haar te wach-
ien, maar zdf maakte geen aanstalten naar
huds te gaan, ddch bleef over haar positie zit-
ien Hiadenken. Zaj had' toch met beleidi ge-
handteldi en 'Lendridge geen naaleidlimg to't
vertrekken gegeven. Dat was alleen aan zijn
opvliegendeni iaard te wijten1. En nu was zij
alleen, het eenige hoofd van deze belangrijke
zaakf Zon zij het wel1 zonder hulp kunnen
siellen? Zij ging nauwkeurig in haar geest de
gebeurteruissem van dte laatste week na en
nerinnerde zich menige gelegenheidl, waarbij
aij Lendridge's raad zal moe'.en inwinnjen.
Maar vat hiaar het maest tocg hiandu was
voorahum. Bij hst sinde van het feest Vrlegf de
schooljeugd nog een stuk chocolade, verpakt
hi een papier waarop met Oranjeletters „Juli-
anadag 1922".
DE 1 MEI-FEESTE'N.
Alkmaarscht Bestuurdersbortd en
Afd. S. D. A. P.
De traditie getrouw, vierde Zondagavond
30 April de Alkmaarsche Bestuursdersbond
en akleeling* Alteaar der S. D. A. P. haar
Meifeest in de in de groote zaal van Harmo
nic, welke tot in, alle hoekem was bezet.
Zoowel de miuurzijde als het tooneel was
rijk voorzien van kleurige vaandels en banie-
ren, terwijl de luister van het feest werd ver-
hoogd, doordat elk bezoekex(ster) was voor-
een roode tulp.
iRuim 8 uur opende de voorzitter vau den
A. B. B., den heer Lauws, deze bijeenkomst,
waarbij. hi} zijn vreugde uitsprak over de
Igiroote opkomst en de aanwezigen aan-
sporende om in dezen tiid van malaise en de-
pressie alien gezamelijk op te trekken tegen
ae reactie, voor de ontwapening en voor' de
socialisatie.
Hierna werd door „De Stem des Volks"
onder leading van den heer Blaauw, het be-
kende Ikoorwerk „Morgenroodi" van O. W. d,e
Nobel gezongen,e waama door deni lieer W.
Drop, penninigmeester van het partijbestuur
der S. D. A. P., met een kort, kemachtig
woord, de nieuwe vlag van den Bestuurderv
'bond werd onthuld.
,,De Stem des Vote" zong direct hierna
„Het lied van de vlag" van L. A. van Zetten.
Vervolgens werd door den heer Drop de
feestrede gehouden, waarbij hij1 te kennen gaf,
dat't politiek en economised georganiseerde
proletariaat op den 1 Meidag het beste uit
wat in haar leeft; het is de dag van het feest,
dat 23 jaar geleden te Parijs op een
groot majmwerkerscongres tot uiting kwam.
Het moet zijn de dag der wereld, de dag der
demonstratie. Onze wensch, den S-urendag,
werd eveneens te Parijs bezegeld. De 1 Mei-
dag is de dag der opstand en verzet om den
aroeid neer te leggen en revanche te nemen
op de bezittende klasse.
Thans mist de arbeidersklasse de macht
om haar ideaal tot verwezenlijking te bren-
gen. Zij mist den moed om op 1 Mei te de-
monstreeren,; zij; staat te overwegen om een
uurtje vrij,af te vragen* aan den werkgever om-
zich te geven voor haar feest en de arbeiders
hebhen Sierdoor te wemig gelooi aan Eet ide
aal. Wij weten, dat onze weg stijl en moei-
lijk is, doch zonder strijd geen overwinnhig.
De leidende gedachte is nu geworden, de
mternationale 'broederschap en solidairiteit.
Op den' 1 Meidag komt de intemationale so-
ciaal-democratie bijeen en geeft dan uithig
aan haar gevoelens.
Over de moeilijke tijdsomstandigheden,
waarui de arbeiders thans verkeeren, spotten
de kapitalistische bladien, doch wij zullen den
moed niet verliezen.
De bezittende klasse ontneemt ons nu dat-
gene, wat zij ons in November 19,18, toen1 de
revolutiewind ook het kleine Nederland even
doorruischte, zoo ruimscEoots gaf, als 8-
urendag, algemeto vrouwenkiesrecht en'
meerdere sociale wetten.
Wij leven tEams in een vernielde wereld;
jaren liggent achter ons, terwijl jaren van
leed over de aiheidersklasse zijn Eeenigegaan.
De schimmen van 30 millioen dooden waren
over de wereld en1 een finandeel bankxoet der
wereld is aanstaande.
Een dinfgj rijst daar tusschen door, wat
vroegei- als idee werd verikondigd, dat de we-
tenschappeliike grondslagen gaan in kapita
listische richthig. N«u is het gouid en winst
maken en dit moeten wij als arbeiders
omzetten in het productiesysteem voor alien.
In Genua komen vertegenwoordigers van
de regeeringen bijeen en bespreken om de
kapitalistische wereld te herstellen, doch
nieuwe plannen worden daar geboren: voor
een nieuwen wereldbrand. Een reddhig is er
en wel de komst van h)et socialism^- dat is
onze boodschap. Niet de bezittende klasse kan
deze wereldwanorde herstellen, doch wel de
arbeidersklasse en mochten de reactionnaire
dagi- en1 weekbladen zeggen: „dat de arbei
ders daartoe niet in staat zijn", dan is dat
de scbuld van de bezittende klasse, omdat zij;
ons altoos op een laag peil heeft gehouden
en- de arbeiders uitsluitend heeft gebruikt als
winst-object.
Vroeger werden' de arbeiders bijeengeroe-
pen voor hun eigen ellende, terwijl men door
den nood het licnt der nieuwe toekomst zag.
Thans zijn wij, in de vafcbeweging, niet om
enkele luttele voordeelen te behalen, doch
om grootere en grootscher dingen te ver-
eversn. Pliehtsbstraehttna «r strijdTust vri-
Igien wij voor onze organ isatie, ook voor de
politiske partij. De nieuwe wereld moet ge-
bouwd-worden door nieuwe menschen, door
geslachten aaneen, die altoos zijn onder-
drukt; dat zijn de arbeiders, de dragers van
een nieuwe cultuur.
Nadat door spr. de ommekeer van minister
Aalbersie inzake de verknoeiing van den 8-
urendag met een enkel woord ems tig, was be-
critiseerd, werd door hem de Eerste Kamer,
welke zich thans nog aan een' stroohalm vast-
klemt, aan bespreking onderworpen. Hij
betoogde tevens, dat dit ouderwetsche insti-
tuut zoo ipoedig mOgelijk dient te verdwijnen,
omreden net een-sta-in-den-weg is voor onze
verdere maatschappelijke ontwikkeling.
Deze Meidag, aldus spr.; is tevens de inzet
voor de groote kamervenkiezingenj hij' moet
de inzet zijn om in J'uli a.s. een groote zuive-
ring te houden onder al degenen. die den-
ken, dat deze wereld alleen te redden, is op
kapitalistische gronslagen.
Ook de arbeiaersvrouwen behooren1 met ons
op te trekken, zij, moeten niet blijven zitten in
hun sloppen en stegen. Ook haar aandeel be
hooren zij! bij te dragen in de verandering
van de wereld en zij moeten vol energie deel-
1 nemen aan den komenden stembusstrijd.
i Overal m de wereld predikt men bezuini-
ging, maar de uiiigaven voor het militairisme
nemen steeds toe. In Amerika bedraagt dit
60 pet. em in Engeland 50 pet van de belas-
sting voor leger en vloot Ook Nederland
laat zich niet onbetuigd door bet vqprstel in
zake een nieuwe Vlootwet van 300 millioen.
'Hoewel de bedoeling van onze regeering was
om te bezuinigem, doet men dit uitsluitend op
het gebied van Jiet onderwijs en den volks-
woningbouw En mocht de koninklijke bood
schap van 1921 spreken van een, aan te leg>-
r soberheid des levens, (och aanvaardde
koningin haar loonsverhooging tot 1.2
millioen. Ook de uiting, dat in ons land geen
honger geleden zal worden, was een holle
frase en heeft de sport der liefdadigheid voor'
dames en heeren verhoogd.
De conferentie te Washington, stond in het
teekem van beperkte bewapenimg. doch oolk
dit was niet !het gevale getuige Genua Onze
striid moet vana? hedem gaan tegen het ge-
reglementeerde militairisme met pile midde-
len waarover wiji beschikken. „Geen: man en
geen1 cent" moet nog forsdier klinken dan
voorheem, in welke richting het I. V. V. (In-
ternationaal verbond van vakvereenigingem)
de machtiging heeft om alle arbeiders op te
roepen voor den strijd tegen' het militairisme
en een nieuwem oorlog.
Hierna behandelde spreker de socialisa
tie en gaf hij te kennen, dat het So-
cialisatie-Rapport theoretisch em wetenschap-
pelijk goed is omlijnd om uit te bouwem em
daartoe de sociaal-demacratie in staat is,
wat afhanjat van de machtspositie der ar
beiders zelT. Economisch en politiek moeten
de arbeiders sterk zijn en zij, kunnen door hun
machtspositie de socialisatie afdwingen, doch
ook de eensgezindheid der arbeiders is een
groote factor. Deze eensgezindheid moet in-
ternationaal gedragem worden, dan is de ar
beidersklasse in staat de gesocialiseerde
maatschappij te dragen.
Wat is de beste levenskans in deze kapita
listische wereld? Dat is het opgaan van de
zon voor onze arbeidersjeugd. Een schat van
wetenschap en kenmis ligt voor haar opge-
stapeld om daarmede de wereld in te gaan
niet voor zichzelf maar voor de menschheid.
De jongeren zijn de hoop der toekomst; de
bouwers eener nieuwe maatschappij, eener
nieuwe menschheid.
Voor de ouderen van ons is dat' in scher-
ven gevallen, omdat de gezinsinkomens het
niet toelieten om wetenschap em kemais te ver-
zamelen.
De mannen' zijn al worstelende boven de
verst'omping uitgebleven. De vrouwen; echter
hebben hun troost gevonden in haar gezin.
De prediking van het Christendom is een
mislukking. Wij moeten de verkwisters en
sjacheraars met de zweep uit den tempel ver-
drijvem.
'De zon van het socialisme, welke is opgeko-
meni, is geen idee meer, maar een onontko-
menlijike noodzakelijkheid.
Uw vakvereenigingen aldus spr. moeten
versterkt worden, ook uw politieke organisa-
tie. Uw cooperatieve arbeid moet ernstig ter
hand worden genomen.
De moderne arbeidersbeweging is de cul-
tuunnaeht van onzen tijd. Werkt daaraan
mede. Uw strijd moet toenemen in verband
met de vele mdslukkingen.
Overal op de aarde trekken1 de arbeiders^-
legers op den 1 Meidag samen om de wereld
bet feit, dat zij haar vader verdriet moest
doen met het ellemdige geval'. Zij stond ecus
op en keek in het eenrte kanitoor. De klerken
waren weg en spoedig zou de schoonnraak-
eter komen1. Langzaam keende zij terug en
toen zij weer op haar pl'aats zat, hinge® er
tranen aan haar oogleaen.
Middelerwiji had Lendridge zich verre van
behagelijk gevoeld. iHij was zeer nechtscha-
peni en, toen hij naar huis xeed, kwam het
voof het eerst bij1 hem op, dat hij de firma
„Churston" mogelijk in verlegenheid bnacht.
Tot d'usver had hij alleen nekening gehouden
met zijn trots het meisje ergerde hem
uitenmiate. Was het wel fair tegenover Ja
mes Churstom om zoo plotseling weg te
gaan? Was het wel eerldjk gehandeld tegen
over ee®, zieken man?
Die vraag, had hiji nog niet tot zijn voidoe-
ning beantwoord, toen hij' zijn woning be-
reikte. De lunch en de glimlach zijher moe
der ials verwel'koming wachtten hern op.
„Ik ben niet meer bij „Churstons", moeder-
lieP', kondligde hij aan, toen het maal was
genuttigd.
'Dit was het eerste wat zij van het gebeurde
hoorde, maar heel wijsel'ijk uitte zij geen ver-
wdjt, noch ioonde eenige verbazing.
,^0o, vertel, mij er alles van, lieve", zei
zij vriendelijk..
Door vitagen1 moest zij'het verhaal einde
lijk uit hem krijgen, maar zij' kwam toch (goed
op de hoogte van hetgeen er was voorgeval-
len.
„Een onmogelijk meisje, naar het mij voor-
komt," merkite ziji einidelijk op.
„Ik weet het niet", antwoordde hij weife-
lend.
„Ilk begrijp gehcel jou standpunt, Mark.
Maar heb je eiigenl ijk wel. fair jegens mr.
Churston gdia,ndeM'? Hij is ziek en is goed
voor je geweest."
JDia vraag heb ik dit laatste uur mijzelf
ook vooroalegd. Tot dusvar heb ik alleen gs-
daaht aan' mijzelf en het meisje. Zij wericte
op mijn zenuwen enj mijn ellendigje drift
deed het overige."
„Spij|t het je, dat je er weggaat?" vroeg
zij.
„Jia,, zeker."
„Maar zeker niet zoo erg als miss Churs
ton."
Mlrs. Lendridge zei niets meer en Mark
giog naar zijn werkplaats. Zoodra hij was
vertrokken; zette ziji naar hood1 op en begaf
rich haastig op weg naar „The Court." Daar
vroeg zij' naar miss Churston, maar hoorde
van 't diensuneisje, dat haar meesteres nog
niet van de fabriek terug was.
,.Ik denk, dat rij daar nog is en zich
ziek tobt", beredeneerde rnrs. Lendridge bij
zichzelf.
Het was wel een lange wandtetuig, maar
zij! stiapte vlug op. In hot eerste kantoor
vroeg rij de scEoommankster of miss Churs
ton diaar was.
„In de kiarner van deh chef. Ik heb een half
uur geleden om de deur geteken,, maar zij
sloeg die dicht. Ik moet daar schoonmaken."
Mrs. Lendridge gliml-achte en ging naar
het private kantoor. Een beschreid1 gezicht
werd opgeheven en verbaasde oogen ont
moetten de hare.
„Wie is u?" vroeg Betty, waarbij1 zijn
haastig haar zakdoek tegen haar oogen druk-
te.
„Ik ben aan The Court geweest en van-
daar hierheen gegaani. U zijt beiden heel
jong en- als ik er bij mag voegen, dtwaas.
Mijn zoon heeft mij zoo juist verteld, dat u
samen omeenigheid heht gehad."
„Heeft hij u naar maj; toegezondeni?" vroeg
Betty haastig.
,,'Neen, dat zou hij zeker nooit doen,. U
kent hem nog niet. Mijn zoon en ik zijn dikke
vriendem. Hij vertdt mij1 meer dan de meeste
zoons aan hun moeder* vertellen. De ge-
dachite kwelt hem nu, dat hij Qturstao lnedan
te omgerdelm. (Appisus.)
Hierna werden door mevr. Keppler uit
Amsterdam diverse gedichten van Gorter,
Roland Hoist en anderen op uitmuntende
wijze gedeciameerd, waama „De Stem des
Vote de koorwerken, „Eeniheid" en „Ontwa-
king" zong. Zoowel declamatrice als koristen
moditen eeni welverdiend applaus in ont-
vangst nemen.
Mede een glanspunt van dezen avond
vormde het tableau „De Intemationale ver-
broedering", dat op uitmuntende wijze
en op de aanwezigen een dlepen indruk maak-
te.
De hiema door de A. J. C. gegeven gym-
nastiekoefeningen werden onder leiding van
den heer P. van den Berg, correct uitgevoerd.
Een gezellig en geordend bal hield de
feeatvierenden nog een geruimen poos bijeen.
De dooden herdachi.
.Maandagmorgen, ongeveer 10 uur, maak-
ten een honderdtal personen een wandeling
naar de Algemeene Begraafplaats, waar een
bezoek werd gebracht aan de rustplaatsen
van de overleden sociaal-democraten de hee
ren Van't Veer, Kni'epstra en P. Veen, ter
wijl tevens een oogenblik werd stil gehouden
bij de rustplaats van het jonge A. J. C. lid
Gerard Kemp.
Het woord: werd gevoerd door den: heer P.
v. d. Berg, voorzitter van de afdeeling der S.
D. A. P., die in enkele goed gekozen woor-
dan den arbeid van de overleoenen herdachi
Hiema werden; roode tulpen op de graven
gestrooid en verliet men den doodenakker.
Het kinder-Meifeest.
(Waar meerdere malen in de gelederen' der
S. D. A. P. en van den A. B. B. de wensch
werd geuit om op den 1 Meidag een kinder-
feest te organiseeren, had dit mede op initia-
tief van de Soc. Dem. Vrouwenclub plaats.
De Korenbeurs was door B. en W. welwil-
lenid ter beschikking gesteld voor het feest;
De natuur werkte bijzonder mede, en in'
verband hiermede besloot men om 'n wande
ling te maken naar het sportterrein van de
A. J. C. en aldaar het feest te houden.
Diverse kinderspelen werden, onder uit
muntende leiding, ten uitvoer (gebracht en de
rum 100 kinderen genoten volop.
Verschillende versnaperingen werden den
fcleinen gepresen;teerd, terwijl sommigen ook
met prijzen huiswaarts keerden.
Enkele genoeglijke uren zijn den kuideren
verschaft en de organisaties kunnen dan ook
met vreugde op haar arbeid terug zien
Openluchtmceting.
Des avonds 6 uur werd door den, A. B. B.
en de afd. S. D. A. P. op het Doelenveld
(hiervoor welwillend door B. en W. toege-
staan) een openluchtmeeting gehouden1, wel
ke fiink was bezocht.
Door den heer A. de Vries uit Zaandam
werd de Meileuze: „Voor de Socialisatie",
„Tegien de Reactie" en „Tegen het militairis
me" behandeld. Zijn betoog werd met onver-
deelden aandacht gevolgd en de spreker had
een dankbaar applaus te oogsten.
Hiema werd een optocht samengesteld; en,
trok mem met de vele vaandels en banieren;
door de stad, voorafgegaan door een 8-tal
muzikanten. Het trof onze bijzondere aan
dacht, dat zich in de stoet een praalwagem
bevond, welke uitstekend1 was verzorgd. Even-
als op den Mei-avond stelde deze voor „De
Internationale Verbroedering."
Na 'n wandeling door de stad, werden door
den1 heer P. v. d. Berg de demonstranten op-
gewekt om altijd schouder aan schouder t e
strijden voor een betere maatschappij. Ook
bracht hij Burgemeester en Wethouders van
Alkmaar een woord van dank voor hun be-
toonde welwillendheid en de politie voor haar
medewerking, waardoor de optocht uitstekend
slaagde.
De Rev. Soc. Mel-viering.
Gisteienavond had in de „Harmonie"
de Revolutionnair-Socialistische Meiviering
plaats.
De zaal was geheel bezet. Een. uitgebreid
programma was samengesteld.
De voorzitter, de heer W. Pieterse Az.,
heette de aanwezigen welkom, op dezen naar
spr. zeide, demonstratieve feestvergadering.
Demonstratief omdat we er niet alleen aan
moeten denken feest te vieren. Maar de banie
ren in de zaal vertegenwoordigd moeteni een
groote massa arbeiders achter zich krijigen.
Het moet eens zoo ver komen, zeide spr.,
dat de bourgeoisie het niet meer aand'urft,
als op dezen dag de kinderen der arbei
ders te gebrui'ken, cm haar kapifalistisohe be-
langen te diemen. De vliegtuigen die nu bo
ven de hoof den der kinderen vliegen zullen
etraks hun projectielen uitwerpen over hen.
steefk heeft geLateoi. En u heeit gehuild om
dat giji ertegen opziet uw vader te ver'tdlen,
wat gij hebt gedaan. Is het niet zoo?" vroeg
mrs. Lendridge vriendelijk.
Vader is zoo ziek", antwoordde rij treu-
rig.
„Iik begrijp volkomen de moeilijke positie
waarin gij; u bevindt. Maar als u uw trots
wil I'aten varen. dan kan de moeilijlcbeid op-
gelost wordlen."
„Dat doe ik niefzei' Betty hartstochtelijk.
„Dat is toch een kleinighcid".
„Mr. Lendridge heeft me eqn wijsneus van
een meisje genoemd."
,,'U mioct hem zeer boos hebben gemiaakf.
Mijn zoon is gewoonlijk jegens een vrouw
de beleefdheid zelve. (Hij is d'oodshang voor
uw eekse. Voor zoover ik weet, heeft hij nog
mooif em half dorijn zinnen met een meisje
gewisseld of hij moest daartoe gensoodzaakt
zijn. Hij is eigenlijk akelig bcschroomd."
,)Hij' heeft tegenover mij: diet veel van die
beschnoomdheid laten Mijken eerder het
legended."
„Ih uiw geval heeift zijn ijver voor zijn
werk zijn besdiroomdheid, overwonden. Bij
uw getwist heeft hij, u, denk ik, niet als een
vrouw beschOuwd eerder als een letsel voor
zijn werk, dat uilt den' weg geruimd moest
worden. Vergeef mij mijn opemhartigheid,
miaar ik zxm graag willen, dat u Mark be-
greep."
Betty antwoordde niet, maar de uitdruk-
kting op haar gezicht werd; zachter.
„Mijn zoon is werkelijk een man uit dui-
zenden. U m'oogt denken, dat dit het oor-
deel' van een moeder is", ging zij glimla-
chenld voort, ,^naar ik ken mijn zoo® door en
door. Hij1 is volikomen onbaatzuchtig. Voor
mij is hiji eenvoud'ig buitengewoon gcveest.
Ik heb mij' nooit in nem teleurgesteld. Slechfs
eens is hij mij, ongehoorzaam geweest en dat
was itoea hij; zioh verbond als vlieger ea
dat was «ij|fsnlijk gactt engafkoonaanhsid.
Spr. vsATaarde d« v«rgad«ring mm
opend en gaf het woord aan het Socialistisch
Klein Mannenkoor „Ontwaakt" (dir. de heer
G. Anderson), dat „De Internationale" zou
ten gehoore brengen.
Dit lied werd met een daverend applaus
beloond. Het klonk dan ook werkelijk heel
aardig, zooals het door dit mannenkoor werd
voorgedxagen.
Een muziek-trio, bestaande uit de heeren
J J. Braaksma (piano). Brand Wubbenhorst
(viool) en C. Druif (violoncel) vergastte de
aanwezigen op een heel mooi muzieknmmmer
n.l. „Cavaleria" van Mascagni.
Is het stuk zelf.mooi, de vertolking was
voortreffelijk en dankbaar was het applaus.
Nummer 4 van het programma vermeldde
de Mei-rede van da. N. Schermerhorn van
Nieuwe-Niedorp.
Deze herinnerde er aan dat hier iu den
Alkmaarschen Raad de heer Westerhof een
voorstel had gedaan om den 1 Meidag wette-
lijk vast te stellen. Spr. was verheugd dat dit
was verworpen, want voor hem zou de aar-
digheid er af zijn. De dag zou zijn oorspron-
ketijke bedoeling er mede verliezen.
De 1 Meidag moet vooral revolutionnalr
zijn. Misschien komt er een tijd dat hij, een
feestdag wordt. Zoolangl dat echter niet zoo
is, zoolang wij no'g leven in deze kapitalis
tische maatschappij zal 1 Mei een dag zijn
van revolutie. Het gaat in de eerste plaats
om de persoonlijikheid om* de redding van de
menschelijke ziel. In deze maatschappij; gaat
de menschelijke ziel verloren.
Nu ongeveer 30 jaren zijn de proletariers
op 1 Mei hiji elkaar gekomen en zijn we voor-
uitgegaan? Ondanks de dlende om ons heen,
zijn we toch vooruitgegaan. Er is meer be-
wustzijn gekomen, er zijn slapers gewekt.
De menschen gevoelen: We kunnen niet
langer. Hoe kunnen we uit deze maatschappij,
los komeni?
Want wat is revolutionnair? Dien naam
beschouwt spr. als een eeretitel. Want die
naam wil zeggen1 dat men; heeft afgedaan
met de burgelijke levensbeschouwing, dat men
zich heeft Tos geworsteld uit de burgerlijkfl
moraal.
Er zijn wel vele arbeiders, die in naam re
volutionnair rij®, maar bij; wie toch de bur-
gerlijike levensopvatting om den hoek komt
kij/ken.
Mm zal echter met zichzelf moeteni begin-
nen en dan zal de gemeenschap komen, die
werkelijk zal zijn een gemeenschap ran men-
schen-broedere.
Wij, kunnen alleen maar revolutionnair
zijn wanneer we aan deze buigierlijke levene-
beschouwing zijn onigroeid.
Spr. wees er op, dat er twee geweldige
machten zijn, die deze maatschappij in stand
houdem, de leugen en het geweld, een1 geeste-
lijke en een' stoifelijke macnt. Daartegen heb
ben wij te strijden. De leugen vinden we oveT-
al, we rij® er in verstrikt. Hoe is het mogelijk
vroeg spr. dat er duizeuden menschen zijn,
die midden in dien leugen leven, en hem niet
zien. Het bewijs daarvoor is, dat er op de
school en van den kansel verheven beginse-
leni worden gepredikt, maar die in het geheel
niet worden toegepast. Gepredikt wordt im-
mers, dat we elkander moeten liefhebben, dat
we elkanders broeders en1 zusters moeten zijn.
We gevoelen tegelijkertijd den geweldigen
leugen, die daarin ligt opgesloten, omdat dit
gebod niet wordt nagevolgd.
Verder wordt geboden: Hebt uw vijandea
lief, en toch' worden daar legers op de bees
gehouden.
De groote maoht van den leugen bestaaf,
omdat de menschen zoo traag zijn van geest.
Ze behouden datgene, wat hun van jongsaf
is aangepraat.
Spr. con^tateerde, dat de menschen eigenlijk
kuddedieren ziin, die worden geleid en ge-
schoren. En de menschen denken niet, maar
zijn tevreden.
Onze ontevredenheid moet zijn, dat we
niet uit kunneni staan de wereld zooals ze is.
Die ontevredenheid, die geboren wordt in
het allerhoogste van de menschenziel moet
er zij®. Het is eeni beuglijk feit, dat dit bij
zoovele proletariers het geval is.
Tegen den leugen gaat v66r alles onze
strijd, die een' zuiver geestelijke strijd is. Alle
strijd is geestelijk. Ziji die de massa hebben
wilfen bereiken mannen als Marx en Kro-
potkin e. a. die hun meening hebben uitge-
sproken omdat de waarheid moest doordrin-
gen; hebben nooit legers gevraagd, maar hun
strijd was geestelijk.
Wanneer niet meer in de geest van de men
schen leeft, dat, wat deze maatschappij' in
stand houat, dan> zal deze niet meer kunnen
voortbestaan. Als de menschen doordrongea
Ik liet't aan hem over, maar liet hem tevens
merkeni, wat ik wenschte. Maar de aviatiek
was een harist'ocht biji Mark. Ik had' echter
geen; rust zoodat hiji het eindelijk heeft op-
gegeven. En nu ben; ik een1 der gelukkigste
vrouwen in de wereld. En dat heb ik geheel
aan mijn zoon; te danken. Toen hij zcventien
was, was mijn kapitaaltje opgcteerd'. Ik hadi
het igebruikt om Eem een goede opvoeding
te geven. Sinds dien tijd heeft hij mij onder-
houden. Hfij! wijdlt zijin leven aan mdj®1 gduk co
behagelijkheid."
Zij hield op en keek Betty peinzend a an.
„'t Is voor uw bestwil, dat ik u dit vertel.
Ik kani u wel zeggen, dat Mark niet de min-
ste moeilijikheid zal hebben om zelfs een be
tere positie te 'krijgen dian hij bij u had. Ik
geloof ndet, diait ik misbruik maak van zijn
vertrouwen, als ik u meedeel, dat Crosby hem
heeft) laaingeboden zijn compagnon te wor
den,."
Betty ko® bij" deze mededeeling haar schrik
niet verbergen.
„Miag ik u voorstellen met mij mee te gaaa
e®, bij mij1 een kopje thee te drinken?" zei
mre. Lendridge, haar hand eve® op Betty's
schouder leggend1.
WU is heel vriendelijk," >antwoordde het jon
ge meisje aarzelend.
*,,Ik vnaag u.niet uw trots prijs to geven.
Alleen of u met mij mee wilt gaan."
Tot antwoord ging Betty de kamer uit,
waschte haar gezicht en kwam met een fl-at-
teerend blosje op haar wangen terug.
„J!e bent mooi lieve veel te mooi voor
een vrouw van zaken", zei mrs. Lendridge
met oprechite bewondering en Betty's blosje
werd' een donkere bios.
„Kom mee, de werkvnouw zal blij wezen als
rij ons kwijt raafct."
.,Ik heb de auto hier. Zullen we rijden1?"
vroeg Betty bedeesd.
Wocdi
