Aikmaarsche Courant
De Gburstons,
Honderd Drle en Twintigste Jaargang.
Donderdag 18 Mei.
F e u i 11 e t o n.
V*. 117. 1928.
ProTinciaal Nieuws
UIT BERGEN.
{Vervolg Raad.)
Stickling ,eigen abattoir.
In behandeling kwamen nu de adressen,
inzake het al of niet stichten van een Centrale
slachtplaats.
De Voorzitter deelde mede, dat B. en' W.
een conference hadden gehad met den Beer
Voorthuyzen.
1 Jum treedt de wet in werking; de veror
dening is in spr. afwezigheid in den Raad
bed an del d tijdens die vleeschvergiftiging.
Sindsdien mag er alleen gesiacht worden in
Bet gebouw van den heer Hoogvorst en voor
nooaslachtingen biji den heer De Waard.
Door de wetswijziging kan de gemeente
dezen toestand nog 5 jaar bestendigen.
Aan den heer Voorthuyzen' is gevraagd, of
Alkmaar de keuring nog wil doen, zooals
thans geschiedt.
Voor de 2000, die dit kost, keurt Alk
maar ook de melk, doch volgens de wareniwet
moet dit nu geschieden door de Directie van
de Wareniwet. Spr. Boopt vandaar ook zulke
igoede rapporten te ontvangen als van den
Beer Voorthuyzen.
Den betrefienden Directeur heeft ,®pr. ech-
ter nog niet gezien.
Het besluit is genomen om bij Alkmaar
aan te sluiten inzake het slachten. Nu de ge
meente nog 6 jaar uitstel kan krijgen, is het
de vraag, of dit besluit niet herroepai moet
worden. De Beer Voorthuysen was echter
niet bereid, om gedurende die 5 jaar (te keu-
ringen te doen. De financieele bezwaren zijn
te groot. Op den duur kan hiji dit met zijn
ambtenaren voor 2000 niet doen. De ge
meente zou dus een eigen keurmeester moe-
ten benoemen op een1 salaris van 2600, met
inbegrip van. premievrij pensioen. Voorts is
een dierenarts noodig als hoofd van dienst
voor het bacteriologisch onderzoek, minstens
f 1000; dus wordt het een dure geschiedenis.
Met naburige gemeenten zijn besprekingen
gevoerd om gezamenlijk een keurmeester aan
te stellen^ doch spr. gelooft niet, dat dit ge-
wenscht is.
Wanneer het besluit blijft gehandhaafd,
dat de slagers verplicht, naar het abattoir te
tgaan, dan vervalt hier de levende keuring en
betalen de slagers hetzelfde sachtlgeld als
hier in Bet abattoir.
De gemeente moet dan 10 cent per inwo-
ner betalen voor de controle in de gemeente
en is dan voor 420 van de geheele boel af.
De slagers zijn bang, dat ze 1 Juni naar het
abattoir moeten. Zij hebben 'n lijvig dossier,
waarbij teekeningen en begrooting voor een
centrale slachtplaats.
De Beer Hoogvorst is bereid, de slagers
nog 5 jaar in zijn slachtlokaal te laten: slach
ten. De noodslachtingen, die nu nog biji den
slager De Waard plaats hebben, kunnen! dan
verricht worden in een1 te stichten biigebouw-
tje, doch dit zal zeer meilijk gaan. Wanneer
spr. de bezwaren resumeert en de kosten, die
de gemeente zich zal hebben te getroosten om
hier te blijven slachten, dan gelooft spr., dat
de Raad het best zal d.oen, met het genomen
besluit, dat de slagers verplicht, om met 1
Juni in het abattoir te slachten, te handha-
ven.
De heer Swaan heeft het jammer gevon-
den, dat dit besluit 27 October genomen is.
Wanneer hij die vergadering (hij was wegens
ziekte verhinderd) had kunnen bijwonen, dan
had hij zeker aan den kant van de heeren1
Bogtman en Apeldoorn g^staan. De door dCn
heer Hoksbergen toen naar voren gebrachte
cijfers raakten kant noch wal. Spr. stelt voor
om het raadsbesluit in te trekken en in Ber
gen een slachthuis te bouwen.
De Voorzitter wec3 er op, dat zelfs de
slagers de kosten daarvoor, met aankoop van
grond op 30.000 ramen. En dan ontbreken
nog de koel'kamers, een van de eerste eischen
voor het bewaren van Bet vleesch. Zoo'n koel-
huis kost te Alkmaar 100 per M3. In dit
verband kan men de huur te Alkmaar voor
de koelcellen niet duur noemen. Men kan nu
wel met een kleine machine het vleesch eleo
trisch koel houden, maar in het igroot is dit
tamelijk kostbaar en' in een gemeente met
geen 10.000 zielen niet rendabel. Spr. meent
voorts, dat in de begrooting van de slagers
het aantal te slachten dieren zeer geflat-
Roman van Paul Trent.
Uit het Engelsch door A. G. -- Nadruk
verbodien.
23)
„Ik merk, dat je vastbesloten bent. Nu,
Betty-lief, dat is jouw zaak, maar ik vrees,
dat je een misslag begaat. 't Zou mij niet
verwonderen, dat jij heel onbeschoft tegen
hem bent geweest."
„Dat ben ik ook."
„Als Mark Lendridge ernstig kwaad wordt
dan zal hij een geduchte vijand wezen."
„Ik kan ook vechten."
„Ik vrees, dat je hem hebt beleedigd."
„Dat heb ik gedaan met opzet."
„Dat is anders niets voor jou, Betty. Op
mijn woord, ik begrijp je niet in deze zaak.
Je schijnt je evenwicht verloren te hebben.
Zou je er vannacht niet liever nog eens over
denken? Ik ben volkomen bereid bemidde-
lend tusschen jullie beide jonge menschen op
te treden. Je bent toch bij geval niet verliefd
op hem, Betty?"
„Verliefd? Ik haat hem."
„Er wordt beweerd, dat die gevoelens aan
elkaar verwant zijn", merkte Janet glim-
lachend op.
„Je zou me pleizier doen, Janet, met je niet
met mr. Lendridge in te laten, zoolang je hier
bent. Ik weet, dat dit een onredelijk verzoek
is, maar jij en ik zijn bij slot van rekening ja-
renlang vriendinnen geweest en hij is slechts
een kennis van den laatsten tijd'.''
„Jij vergist je. Wij zijn vrienden. Ik vind
niet dat jij van mij kunt eischen hem den rug
toe te keeren. Ik lean echter wel beloven, dat
ik zoo beleidvol mogelijk zal wezen. 'k Houd
bovendien dol veel van zijn moeder. Als jij
teerd is.
De heer Barnaart oordeelde, dat met het
oog op het groote aantal vreemdelingen, dat
des zomers te Bergen' verblijft, Bergen ge-
middeld wel op 6000 h 7000 zielen geschat
kan worden.
De Voorzitter was het daarmee niet eens.
Ook spr. wilde gaarne aan de wenschen van
de slagers voldoen, maar, wanneer dit te
moeilijk wordt en niet is in het belang van de
gemeente, dan moet men andere maatregelen
nemen.
De heer Barnaart gcloofde wel, dat het
financieel voordeeliger zal zijn, de eerste ja-
ren bij Alkmaar aan te sluiten. De controle
zal ecnter met een eigen keurmeester veel be?
ter zijn. Deze kan in den zomer beter nagaan,
vanwaar de ingevoerde achtervoeten konien.
De heer Baltus: De tegenwoordige keur-
meesters hebben er laatst toch heel aardig
to aan den haak gepikt.
De heer Bogtman had de zaak van ver-
schillende kan ten bekeken. In de gemeente is.
oppositie tegen de aansluiting bij het abat
toir. E&i der slagers gaf spr., na het geval-
len besluit, zijn teleurstelling te kennen en
spr. antwoordde, dat dit de eigen schuld van
de slagers was, omdat zij' zich met een ver
zoek tot den Raad hadden moeten richten. 't
antwoord daarop was, dat zij niet hadden
verwacht, dat Bet besluit genomen zou zijn.
zonder hen te kennen en1 deze opmerking vond
spr. gemotieveerd. Bloemendaal, dat besloot,
bij het abattoir te Haarlem te gaan, is ook
op dat besluit terug gekomen en ook wij kun
nen dit doen. De slagers hebben1 knap werk
verricht; zij hebben niets opgeschroefd en
eerder beduidende ontvangsten verwaar-
loosd, die per jaar nog aardiig wat kunnen
bedragen. De uitgaven voor de gemeente van
10 cent per inwpner, zijn geraamd op 400,
maar zijn nu reeds 430 en worden ieder
jaar hooger. Wat betreft de koelhuisinrich-
ting, voor een> slachthuis is deze, volgens het
nieuwste systeem, het minst kostbaar en wel
rendabel te maken. Alkmaar heeft een ouder-
wetsche inrichting, die een dure exploitatie
vordert. Ook zijn er voor de slagers bij het
slachten in Alkmaar technische bezwaren
Ze zijn wel gedwongen, gebruik te maken
van loonslagers en moeten bovendien bij' een
benadering door de commiezen weer in hun
eigen belang naar Alkmaar gaan wanneer
ze worden opgebeld. Dit brengt kosten met
zich. Ook moeten zij, na het slachten, het af-
val spoedig weghalen. Om een: gedeelte in te
voeren, moet een slager weer een geelidebiljet
balen van het belastingkantoor. Door dit al-
les worden de bedrijfskosten verhoogd. Het
belang van de volksgezondheid staat voor,
ons hooger dan de liefde voor de slager?,
maar wij zijn in de vergadering van 27 Oo-
tober met leugens ingelicht. i
Met een plaatselijken keuringsdienst wordt
de volksgezondheid meer gediend dan met
een abattoir.
Het project van het slachthuis, door de
slagers ingediend, is gewaarborgd door een
solied aannemer, die het voor 26000 wil
maken. De slachtplaats is zoo groot, dat 4
koeien tegelijk gesiacht kunnen worden. Het
slacbten van een koe vordert een uur. Gedu
rende 6 uur per dag kunnen' er dus 24 koeien
geslacbt worden'. In geen jaren is dus deze
slachtplaats te klein voor Bergen.
De Voorzitter concludeerde, dat er zoowel
in Bergens Belang, blijkens de adressen, als
in den Raad, blijkens de besprekingen, ver-
schil van gevoelen bestaat. Spr. oordeelde,
dat men niet het belang van de slagers, maar
dat van de gemeente moest voorop stellen.
Dat de slagers er tegen zijn, behoeft niemand
te verwonoeren; die waren overal steeds te
gen bet slachten in de abattoirs. Zij worden
daar te goed op hun vingers gekeken en' kun
nen daar te veel ontduiken.
De heer Apeldoorn meende, dat het ver-
voer van het vleesch van het abattoir, in de
warme tijden, een struikelhlok zal zijn. De
tegenwoordige keuring voldoet niet aan de
slagers. De Directeur komt voor achten en
na vijvem en aan het St. Jozefgesticht kwam
het reeds voor, dat de Directeur een keuring
weigehde, omdat er niet voldoende lidht was.
Wanneer Bergen een eigen keurmeester
aanstelt, dan kan de keuring ten alien1 tijde
geschieden en dat is een groot gemak voor
de slagers.
Spr. heeft den indruk gekregen, dat de Di
recteur van het abattoir partijdig is, al wil
hij toegeven1 dat het voor hem moeilijk is,
voor buisslachtingen den boer op te gaan.
Wanneer men in samenwerking met 2 ande
re gemeenten een keurmeester aanstelt, dan
lijkt spr. dit de weg die de eerste 5 jaar be-
wandeld moet worden.
De heer Barnaart is het eens met den heer
er echter op aandringt, dan zal ik wel weer
moeten vertrekken. Maar ik heb behoefte
aan een tijdje van ontspanning hier."
„Ik sta er niet op, lieve. 'k Heb je noodig,
Janet, ik voel me vrij ellendig", zei Betty en
haar stem was niet vast.
,,'t Hoofd omhoog, meisjelief. Die kleine
onaangenaamheden zullen spwdig voorbij
zijn", antwoordde Janet vroolijk.
HOOFDSTUK XVIII.
Toen Mark het kantoor vcrliet lachte hij
schamper bij zichzelf. 't Was voor hem als
een benauwde droom, de scene had zich zoo
gebeel onverwacht afgespeeld. 't Was waar,
het contract, dat hij in de stad had aange-
gaan, was niet voordeelig voor de firma,
maar het was toch in geen geval zoo slecht
om de taal, die zij tegen hem had gebezigd,
te rechtvaardigen.
„Miss Churston heeft een les noodig, een
ernstige les", mogipelde hij bij zichzelf.
Zijn moeder zag dadelijk, dat cr iets was
voorgevallen, maar vroeg wijselijk niets, doch
wachtte totdat de maaltijd was afgeloopen en
hij zijn pijp had aangestoken.
„Wel, mijn jongen?" zei ze en keek hem
vragend aan.
„Ik heb „Churstons" verlaten", zei hij be-
daard.
„Weer ruzie samen gehad?"
„Neen, ditmaal is't voorgoed' uit."
„Wil je er mij niet van vertellen?" vroeg zij
na een pauze.
„Neen, liever niet als u't goed vindt."
Mrs. Lendridge was verbaasd, want het gc-
beurde slechts heel zelden, dat hij haar niet
zijn vertrouwen schonk. Zij drong echter niet
bij hem aan. Nieuwsgierigheid behoorde niet
tot haar gebreken.
„Ik ga naar mijn werkplaats en het kan
well liaat worden, dus ik zeg u nu goedea
Apeldoorn. Voor Set worsen aken to h«f
slacbten in die abattoirs ook moeilijk.
De heer Hoksbergen had wel verwacht,
dat de heeren hem verwijten naar het hoofd
zouden slingeren. Ze waren evenwel ongemo-
tiveerd en er bovendien geheel naast. Hij zou
dat straks wel aantoonen. Allereerst wenisch-
te hij te spreken over het adres van de sla
gers. Zij zijn wel heel laat met hun adres en
scbijnen veel tijd noodig gehad te hebben..
Hun motiveering oordeelt spr. zeer zwak.
Men behoeft geen deskundige te zijn, om er
de leemten in te kunnen ontdekken.
Zij' zeggen ten1 eerste:
iHet moet in het belang van' die gemeente
zijn, wanneer de bedrijven in de plaaits zelve
blijven. Zeer zekerindien de hodrijveu
niet noodlijdend zijn of worden. Hot is juist
in den tegenwoordigen tijd een eisch. dlat nu
alle gemeenten zitten voor hooge kosten, zoc-
als bijiv. de onderwijswet enz. hen opleglt, vele
zaken, die overigens ook zeer goed en ngttig
zijn, uitgesteld zullen moeten worden of die-
nen te verval'Ien.
Het is thans geen tijd om nieuwe bedrijiven
op te riditen, waarvan de exploitatie noodlzar
kelijkerwijs op een verlies moet uitloopen, ge-
tuige immers het feit, dat de slagers om de
begrooting eenigszins sluitend te maken lo.
het salaris van den keurmeestler inat 500
's jaars hebben moeten verlagen, 2o. een be-
drag van /400 uit de gemcentekas bij' de
exploita'tie-inkomsten hebben gerekend, en
ten 3e zelf een jaarl'ijksche tegemoctikaming
willen geven van 2700. Wat het tweede be-
drag ad 400 betreft, dit zou de jaarl'ijksche
som zijn, die de gemeente Bergen zou moeten
betalen aan Alkmaar, waarvoor dan Bergen
van alle risico is gevrijwaard. Ricbt de ge
meente zelf echter een slachtplaats op, neemt
zij dus de risico voor eigen rekening, dan
zou het toch wel al te mal zijn, dat zii ten
pleiziere van een 7-tal ingezetenen een derge-
lijk bedrag zou voteeren. Wat een precedent
zou een dergelijke wijlze van handden schep-
pen.
Wanneer men het derde bedrag van 2700
nader foekijkt, dan schijnt het todi in het sla-
gersbedrijf niet slecht te gaan, want Bergen
felt toch maar een 5-tal slagers van eenigen
omvang. Elke slager zou dus jaariijks 540
hebben te betalen. behalve die siaclitgdd&i
die voor de centrale slacfatplaa'ts zullen moe
ten worden geofferd.
Wat zal men echter doen, wanneer zich
eens een 6e en 7e slager gaat vestigen in
Bergen? Zou hii genegen zijn, deel te nemen
aan dergelijke bctalingen? Bovendien, zou
het de tegenwoordige slagers maar steeds ge-
makkelijk blijven vailen om aan hun ver-
plicli/tingen te blijven voldoen Ongetwijfdd
de eerste jaren wd, maar er zal voor hen
todh ook wd eens een /tijd komen, dat de'
winstmiarge een dalende lijn volgt! De sla
gers zullen zich ook nog wel dq tijden her-
mneren, dat de verdiensten anders waren dan
tegenwoordig, en dat het moeilijker wordt de
540 te missien.
Stel nu eens, dat er een der tegenwoordi
ge slagers vertrekt, of overlijdit, moeten de
overige 4 slagers dan voor net bedrag van
2700 garant blijven
Hoe het ook zij, het stelsd is reeds geheel
verkeerd. Wil de gemeente Bergen aan het
verzoek der slagers voldoen, dan zal zij zich
op zekere wijze moeten dekkeni tegen eventu-
eele verliezen. Zij kan zich niet tevrwten sto
len met 'n belofte van 2700's jaars, maar
zal moeten eischen van de belanghebbenden,
dat deze een fonds bijtobrengen, welk fonis
een gegarandeerde rente van f 2700 s jaars
oplevert.
De beer Apeldoorn: Maar de lijn, door de
slagers aangegeven, is de lijn van den Raad
niet. Spr. wil de lijn van den wetgevcr vol-
gen.
De heer HokJbergca oordeelde, dat mien
niet moest draaien. Spr. besprak het adrca
van de slagers en kwam mdt een rcgehng,
die de tekorten voor de gemeente kan voor-
komen.
Een andere betere regeling is de volgendc:
De vereisdite /2700 tekort moet gevoncten
worden uit de slachtgefden. Zij: zijn geba-
seerd op 10 per rund, welnu men make van
die 10 15 en de zaak is in orde. Geen
tekorten en zoo die er eventueel toch mogen
zijn, dan telkenmale veThooging der tarieven
tot men eindelijk een1 evertwicht tusschen uit-
'gaven en inkomsten verkrijgt. M ennroet even
wel er rekening mee houden, dat door on-
voorziene omstandigihedep belangrijko tekor
ten kunnen onitstaan. Zoo zijn de jaren 1919
en '20 voor de .meestc slachthuizen in ons
land jaren van groote financieele tegenspoed
geweest wegens de hooge vleeschprijzen en
nacht, moedlerlief," zei hiji en kuste haar bar-
telij'k.
(Hij ver Hot het huis eni bleef eenige oogen-
blikken in den) ituin staan. Er was iets herfsf-
achrtigs in die lucht en hij haalde een' paar
malen diep adem. Het schcen vreemd, dat hij
merger niet naar „Churstons" behoefde te
gaan. Betty zou alleen zijn en er waren bc-
langrijke zaken, waaromtrent een beslissing
moest wordien genomen. En toch, zij had
hemi uit eigen vrijen wil weggezonden, en
moest dus mu de gevolgeoi dragen.
„Jia, zij heeft een les-noodig/Slechts een
flinke tegenslag zal haar tot bezinning kun-
meni brengen."
(Hliji begon zich haar voor te stelleui, afge-
scheiidlen van' haar positie. Zij zag er zeer
zelker bijzonder knap uit en zij had iets zeer
sympathieks tegenovar iedereen behalve te-
genover hem. Zij was goedhartig, want hij
had al van menige vriendelijke daad van1 haar
gehoord.
IHIij ging zijn werkplaats binnen, maar
maakte geen aanstalten zijn proefinemiingen
voor te zetten. Wat moest hij begihnen? Hij
had gdukkig weinig geld uitgegeven in' den
tijd, dat hij i>ij; „Ghurstons" was geweest. Zijn
moeder was een uitstekende huishoudster en
hij hiad'een aardig sommetje bij de bank, hi]
behoerfd'e zich voor den' eersten' tijd geen zor-
gen te maken. Wat rust zou hem bovendien
goedi doen-.
IHlei duurde echter niet Jang of zijn ge-
dachten keerden terug naar Betty. Hij1 mochit
het probeeren zoo veel hij wilde, hij fcon maar
niet de reden' voor haar uitbarsting vatten.
,,Zij zou een bekoorlijke vrouw zijn", dacht
hij, „als zij: maar anders was." Waar-
schijnliik was zij' haar heele leven> verwend
en had zij op te jeugdjgen leeftijd 'te veel'
macht gekregen.
Haar Ibeleedigenldle opmerkinaen schotenl
ham te binnen en het bleed sboeg hem naar
hef daarutt xoortvloeienca genng unlal
slachtingcn.
In het 2e punt vermelden de slagers dat de
controle ter plaatse gevestigd kan zijn, in
dien de gemeente tot bouwen overgaat. Na-
tuurlijk, moet de keurmeester, diien de ge-
meente dan zal benoemen in Bergen woon-
achtig zijn. Doch hoe zit de zaak? 'a Zomers
heeft de man alleen werk, doch in den win
ter? Dan weet hij met zijn tijd geen raad,
want dat 20Mtal,slacfatingen per week, waar-
onder de buisslachtingen mede gerekend, kan
de man in 2 dagen afdoen. Dan blijven er
nog 4 dagen van de week over om te kunnen
uitrusten. Bovendien zal hij toch ook wel eens
vacantie mogen hebben en al muge men nog
zoo'n gezonde kracht kunnen kriigen, hij zal
toch ook wel eens ziek worden. Wie zal dan
zijn artoeid verrichten? De keuringsveearts
soms, die zijn hoofdbezigheden elders ver
richt? Of zou het gemeentebestuur van Ber
gen, na de uitgestoken hand te hebben ge-
weigerd, bij Alkmaar willen aankloppem om
as6istentie?
Het 3e argument der slagers is, dat het
publiek steeds op tijld en op behoorlijke wijze
kan worden bediend. Welnu ik (teloof niet,
dat de ingeztenen uit Bergen, die thans reeds
*iun vleesch uit Allkmaar laten komen, daar-
van eenige hinder hebben. Er zijn verschei-
dene slagers te Alkmaar, die hunne clien
tele te Bergen op dczelfde wijze bedienen als
die te Alkmaar. Vragen en bezorgen doet
men thans al vanuit Alkmaar. Ten 4e. Het
vervoer. Dat de slagdrs een dergelij'k argu
ment durven te noemen, bewijst mijns in-
ziens, dat hun zaak niet sterk sitaat. Zou het
vervoer in den zomer van zoodanigen jpvloed
zijn op het vleesch, dat zulks in kwaliteit
zou verminderen Daaromtrent het volgende
De eerste onderteekenaar van het adres
Hoogvorst) heeft in het jaar 1915»en 1916
gehedl vrijiwillig, zonder dat hij daartoe op
eenigerlei wijlze was gedwongen, zijn vee ige-
slacht in het abattoir te Alkmaar. Dit ge-
schiedde den geheelen zomer door, en wan
neer hiji dan bemerkt zou hebben, dat zijn
vleesch bij aankomst te Bergen in kwaliteit
zuo zijn verminderd', wag hij met het slachten
te Alkmaar direct na de eerste slachtingen
wel geeindigdi. Bovendien werd tot en met
1921 door hem vleesch gei'mporteerd uit ver-
schillende gemeenten, o.a. Amsterdam enz.
Oak heeft hij jaren lang melt een sllager te
Heiloo, beurtelinigs te Bergen dan weer te
Hei'loo gesiacht. Het vleesch werd de eene
week naar Heiloo, dan weer naar Bergen
getransporteerd. De tweede ondlergeteekende
slachtte tot voor kort hijna geregeld te
Schoorl, of inpotiteerde zijn vleesch vanuit
Amsterdam, Purmefend, Alkmaar eniz.
De derde onderteekenaar (Koning) slaclit-
te tot voor korten tijd zijne varkens te Alk
maar, koopt geregeld vleesch uit Alkmaar
of Amsterdam. 1
De vierde onderteekenaar koopt ook vleesch
te Alkmaar.
De vijfde onderteemaar is oompagnon van
de eerste.
En zoo zou ik door kunnen gaan. Dit ar
gument heeft wel zoo weinig waarde, dat een
slager uit een gemeente afkomstig nog verder
van Alkmaar gelegen dan Bergen verklaarde,
dat als zijn collega's met dergelijke nonsens
hun doel tradhtten te bereiken, zij zich hier-
voor dienen te sdhamen. Men zal mij toch
moeten toegeven, dat wanneer, zooals thans
geschied, vleesch in Denemarken gesiacht^
en in zeer goed conditie te Bergen arriveent,
Bet te belachelijk zou ziin. dat het te Alk
maar geslachte vleesch in Slechte conditie zou
aankomen.
Het vijde argument is eene aanbieding om
de meerdere kosten, die het slachten te Alk
maar hun oplegt, zelf te betalen. Een mooie
aanbieding weliswaar, d'oeh men dient reke
ning te houden met het feit, dat thans de ta
rieven te Alkmaar hun hoogste punt hebben
bereikt, en dat, blijft de dating van de prij-
zen van verscnililende ingredienten aanhou-
den, er meer kans is op eene verminderinig
der tarieven. Bergen daarentegen begint op
•het thans geldende tarief van Alkmaar met
een aanmerkelijk tekort. Waar moet dat per
slot van rekening heenl
Thans het adres van Bergens Belang.
De eerste 4 alineas van het adres luidlen
vrijwel gelijk aan1 die uit het van de slagers
afkomstige adres.
Het 5e argument: dat de keuring plaatse-
lijk geregeld kan worden en d'aardoor in het
belang der volksgezondheiit is, zal ik maar
zeer kort bespreken. Wahneer iemand a's de
inspecteur der volksgezondheid zelf aan Ged.
Staten adviseert, om Bergen bij Alkmaar te
laten aansluiten, dan zal het bestuur moeilijk
de wangen toen' hij zich herinnerde met hoe-
veel verachting zij had1 gesproken.
„Ik zou haar graag straffen ter wille van
haar zelf. Een harde les zou nuttig voor
haar wezen."
Plotseling kwam er een idee bij hem op
en lachte hii grimmig in zichzelf. E"n tijd-
latlg dachit hij' na en' toen hij zich eindelijk
teruste begaf, waren zijn lippen vast opeen
geklemdi en had zijn gezicht een uitrirukking,
die haar zou gezegd- hebben, dat hij een be
sluit had genomen, waarvan hij, niet licht af
te brengen' zou zijn.
Hij ging dadelijk naar bed, viel spoedig in
slaap en werdl pas wakker toen zijn moe
der biinnenkwam met een kopje thee.
„Wel moes, het zal heerhjk zijn een extra
uur in bed! door te brengen," zei hij vroo
lijk.
„Je ziet er vanmorgen gelukkig uit," zei
ze, toen ze zich naar hem toe boog om hem
te kussen.
„Dat ben ik ook. Ik zie een massa verma-
kelijks in het vcrschiet," antwoordde hij
lachend.
„Wil je er mij niet van vertellen1?" zei ze,
terwajll zij op den: rand van het bed1 ging
zitten.
„Neen. U zal in een der eerste rijeni van
dte stalles zitten en het schouwspel gade-
slaan. Ik hoop alleen maar ,dat het niet in
een tragedie zal eind'igen."
„Wil je me niet zoo'n beetje inliohten?"
drong zij aan. t
„Neen. Het is niet aandfg van te voren al-
les van een tooneelstuk af te weten."
IHij ontbeet een'uur later dian gewoonlijk
en ging toen maar zijn werkplaats.
,/k Zal de tegenpartij den eersten> zet la
ten doen," zei hij vroolijk, terwijl hij nauw-
keurig een teekening van een motor bekeek
en aanteekeninigen1 op den rand' ervam maak
te. Hij was op 't spoor voor een nieuwe idee
vol lAsma Bouddtt, flsl ralks nidi te het be-
langs is der volksgezondheid.
Het 6e argument is een Slag in de lucht.
Wij leven mede in de hoop dat Bergen zich
snel uitbreidt, maar ik twijfel toch of de fo-
rensen-belasting gepaard met de zaken <na-
laise de verineerdering van inwoners ten goe-
de zal komen.
Het 7e argument is waarschijnlijk neerge-
schreven, nadat met deskundigen daarom
trent is beraadslaagd; zoodat ik mij hier-
omtrent zal moeten oath' uden.
Het bestuur van Bergens Belang schijnt
een' hefcze te voeren tegen ondergeteckende.
1 Spr. is niet gewend fclein te zijn. Als lid van
den Raad moet mien zidh veel laten welgeval-
len.
De heeren Bogtman en Swaan spraken
over cijfers. die kant noch wal raken en leu
gens, die ix zou hebben gedebiteerd, terwijl
beiden zich nooit de moeite hadden gegeven.
toen de verordening in den Raad behandelal
werd, de vleeschkeuringswet te bestudeeren.
Spr. tart den heer Swaan, te bewijzen, dat hij
cijfers heeft genoemd, die kant noch wal ra
ken. Spr. heeft die cijfers bij zich; 'het zijn
de officieele cijfers van den directeur van
den keuringsdienst over hetgecn van 1 Sept.
1920 tot en met 31 Aug. 1921 in Bergen
gesiacht is. De heer Swaan moet zijn uit-
drukking waar maken. Overigens spijt het
spr., dat de voorzitter die uitdrukking liet
passeeren. De heer Bogtman praatte over het
belang van de Berger slagers, maar hij1 zit
hier voor de belangen van alle Bergenaren
en in het belang van den bloei van Bergen
moest hij opkomen voor aansluiting bij een
inrichting, die de meeste zekerheid geeft, dat
hier in Bergen niet 'geknoeid kan' worden.
De moeilijkheid, dat een slager bij benade
ring door de commiezen naar Alkmaar wordt
opgebeld, ontstaat slechts door de poging om
belastdng te ontduiken on dit mag de Raad
niet in de hand werken.
Wat betreft de leugen, dat ik gezegd zou
hebben, dat wij tot aansluiting veiplicht zou
den zijn. ik heb gezegd, dat Ged. Staten Ber
gen hebben ingedeeld bij het abattoir van
Alkipaar en op dien grond moest Bergen
zich aansluiten. Door de wetswijziging kan
Bergen nu 5 jaar uitstel krijgen, maar nooit
zal het van Ged. Staten de sanctie krijgen,
om hier in Bergen een centrale slachtplaats te
stichten. Wanneer wij 5 jaar uitstellen, dan
krijgen wij een keurmester van 2300 met
300 voor premievrij pensioen en 1000
voor een Hoofd van Dienst, dus 3600 of ge
durende 5 jaar 18000, terwijl de aanslui
ting bij het abattoir gedurende de 5 jaar Ber
gen 2000 kost.
Spr. vraagt den heer Apeldoorn, of hij het
verantwoorden kan, ten genoege van de sla
gers, gedurende die 5 jaar de Berger belas-
tingbetalers met 16000 meer te belasten,
Spr. is dan ook tegen het adres van de sla
gers en tegen het uitstel vragen voor 5 jaar
en er voor om op het raadsbesluit niet terug
te komen:
De heer Apeldoorn wil geen keuringsdienst
voor Bergeni alleen, maar met nog 2 gemeen
ten er bij en dan worden de cijfers veel lager.
De wetgever is veel soepeler geweest dan de
verordening van Bergen. Spr. heeft de argu-
menteering in de Tweede Kamer na 12 No
vember van het vorige jaar nagegaani. Spr.
wil evengoed als de heer Hoksbergen het hy-
gienisch belang van Bergen dienen en is
juist van meening, dat door een plaatselijke
keuringsdienst de hygiene meer wordt bevor-
derd.
De heer Hoksbergen betoogde, dat een el-
gen keuringsdienst voor Bergen veel te duur
is. Om deze in te richten in samenwerking met
andere plaatsen, is precies hetzelfde als sa
men te werken met Alkmaar. Alleen heeft
men, dan niet zoo'n goede inrichting.
De heer Baltus meende, dat ieder raadslid
in Bergen weet dat de gemeente voor groote
lasten zit. Spr. wil zicn dan ook niet wagen
aan een keuringsdienst die 3600 per jaar
mqpt kosten. De raadsleden zitten er niet voor
de slagers alleen en spr. wenscht dan ook bij
het genomen raadsbesluit te blijven.
De heer Bogtman was van meeniing, dat in
de raadsvergadering waarin onverhoopt tot
aansluiting bij het abattoir werd besloten, de
heer Hoksbergen wel degelijk gezegd had,
Hat Bergen naar het abattoir moest. De heer
Taapken dikte dit aan en spr. betoogde van
niet, doch wanneer een deskundig ambtenaar
zegt van wel, dan is spr.. die goed genocg de
wetten kan Iezen. zoo bescheiden om toe te
geven. Hij stemde toen' v6$r, doch zijn zin
was het niet. Wat de cijfers betreft, de heer
Hoksbergen heeft die inderdaad niet gemaakt,
maar overgenomen van een belanghebbend
dat het gewicht van een motor belangrijk zou
venninderen, Juist was hiji in het middlem van'
een ingewikkelde berekening, toen er tegen
de deur werd geklopt.
,.Ga heen": zei hij ongeduldig.
INla vijf miouten werd het kloppen her-
haald. De berekening was nu afgefoopen, dus
opend'e hij die deur en zag het glimlaohjend.
gezicht van Janet voor zich.
„Goedem morgen. 'k Stoor toch, hoop ik,
nief?" vroeg zij vriendelijk.
„Nu niet meer. Ik was diruk hezig toen je
de eerste maal klopte."
„E>at meende ik uit den toon van je stem
op te maken. Je zou me op de vlucht hebben
gejaagdi als ik je niet zoo bijzonder graag
wou spreken. 'k- Zal op de proefbanlk gaan
zitten1 en een sigaret rooken... Dank je zed
ze, toen hij haar een aangestoken lucifer
bracht.
Zij ademde een flinken trek rook in en be-
schouwde hem onderzoekend.
,,Meer wTijvingeni?" vroeg zij.
IHij: knilkte tot lantwocrd.
„Uit?"
„Geheel en al", antwoordde hij met na
druk.
„Dat dacht ik wel. Maar daar is ndets
aan te doen. Betty heeft me er alles van ver-
teld. Zij schijnt zich als een krankzinnige
aangesteldl te hebben."
Hiji knikte weer.
„.Heb je de moeite genomen over de oor-
zaak ervani na te denken?"
„Ik heb er geen kuninem vinden behalve
dat zij een vrouw is."
„Die opmerking klinki lomp."
,,'t Was mijn bedoeling niet lomp te we
zen," zei hij; rustig.
,jHtoe het ook zij, ik vergeef je... Je zult
„Qiurstons" missen."
„Dat zal' ik", hjenaam hii oprecht
(Wordt vervolgd).
SSSSBE
