Alkmaarsche Couraot
De Churstons.
Damrubrleb.
AW
Amsferdamsche week.
De Alkmaarsche Zweminrichting.
Honderd Drls en Twintigste Jaargang,
Zaterdag 20 Mei.
F e n i 11 e t o n.
exxv,
omische zwerftochten.
No. ni.
1928*
Nog eenige dagen ax de aweminxickting
heeft haar verjongingskuur ondergaan.
Wij hopen nu op werkelijk lenteweer, want
zoo gauw de temperataur van het water het
toelaat kan de zweminrichting dan geopend
worden.
Iederen morgeni lijkt het alsof het nu ein-
delijk mooi weer is geworden; maar buiteni
komende ondervindea wij: telkena weer dezelf-
de teleurstellingi.
iWel schijnt de zon, doch de windl blijft
kxachtig en guur en das het water koud.
't Was dezer dageni 56 maar wanneer er
maar een zomersch weekje komt, dan hopen
we, dat het water snel in warmte toe zal ne-
men en op 1 Juni het zwemseizoen zal kun-
nen aanvangen.
Niet. alleen is de zweminrichting vergroot,
't wateroppervlak is van 252 M3 tot 427 M2
gebracht; inplaats van 18 kleedkamertjes
zijn er nu 40, eeni flinke stalling voor rijwie-
len ia ook in orde gemaakt; maar ook het war
ter wordt beter. Het groote riool, dat in de
nabijheid ligt wordt - of ia misschien al
gesloten. Want een nog grooter riool wordt
gemaakt; de ligging daarvan is heel anders
en de uitmonding komt veel meer zuidwaarts
van de zwemschool.
Wie in de laatste wekeni langs den Nieuw-
landersingel heeft gewandeld, weet, dat het
riool daar al klaar is.
Wanneer liefhebbera van zwemmen, de In
richting bezoeken geloof ik wel, dat zjj tevre
den zullen zijn.
Tevreden, maar met voidaan. Nog altijd
hopen we op een groote inrichting, waar ook
aau zwemsport gedaan zal kunnen worden.
Waar mannen en vrouwen den geheelen dag
terecht kunnen. Een zwemschool dus met een
mannen- en: een vrouwenafdeeling.
Maar rekening houdende met de tijdsom-
standigheden wisten we, dat dit de eerste ja-
ren een vrome wensch zou blijven.
Wanneer men het allerbeste niet kan krij-
gen; moet men zich met ean kwaliteit minder
tevreden stellen.
Huide daarom aan het bestuur der zwem
inrichting, dat de koe bij de horens vatte en
plannen maakte tot dat, wat nu is bereikt.
Hulde ook aan het bestuur, omdat het zich
heeft aangepast aan de veranderde levens-
omstandighedeo, rekening heeft gehouden
met den wensch van veel vrouwen en meisjes,
die voor zich openstelling van de zweminrich
ting! op meer uren vroegen.
Schoolgaande meisjes vooral zullen met
genoegem zien, dat zij nu ook Woensdag en
Zaterdagmiddag van half 3 tot 4 uux terecht
kunnen terwijl 'werkende vrouwen, die den
geheelen dag gebonden zijn, de inrichting
open vinden op Maandag, Dinsdag, Donder-
dag en Zaterdag van 8—9 uur 's avonds.
Elke vrouw of meisje, die een abonnement
neemt kan dus terecht elken> dag van 101,
Woensdag en Zaterdagmiddag van A
en 4 avonden van 89 uur-
Maar niet alleen voor vrouwen eoi meisjes
is meer tijd beschikbaar gesteld: ook voor
onvermogenden is beter gezoxgd. Wi| noo-
men dat nu: „Vrij Bad".
Onvermogende jongena en mannen kun
nen Maandag, Woensdag em Vrijdags zwem-
men van 8'9 uur en 3 avonden per week
van 78 terwijl nu ook onvermogende meis
jes en vrouwen 3 avonden van 7—8 gelegen
heid krijgen de zweminrichting te gebruiken.
Een abonnement kost 5, voor meerdere
uit een gezin wordt nog reductie gegeven.
De zwemschool is tocb minstens 3 maan-
den geopend; dat is dus nog geert 40 creit
pei- week.
Niet alleen is zwemmen eeni lichaamsoefe-
ning, die voor de hygiene een bijzondere
waarde heeft; zij bevordlert ook de reinheid
van het lichaam, is daarom voor die volksge-
zondheid van zulk een groot belang.
Omdat zwemmen meestal in gezelschap be-
oefend wordit, is het voor velen een pnkkel
om meerdere zorg te besteden aan de rein
heid van nagels, voeten en ondexkleeding
Heeft een Franschman niet eens van as
Hollanders gezegd, dat de pooten van faun
tafels meestal irisscher warem dan hun voo-
Zwemmen is meer nog dan baden, In staat,
de hind, die terecht ons beste kleedingstuk
wordt genoemd, van de groote voordeelen
van de aanraking met het water te doen pro
fiteered
Ook als lichaamsoefening heeft het zwem-
ing en1 de versnelling van den bloedsomloop.
Als ademhalings-oefening is er naast het
roeien geen betere te denken. Ook het zenuw-
stelsel ondiervindt de kalmeerende weridng
van het koude water.
Naast gezondheld geeft bet awembad een
achat van arbeidsvreugde en eoergie.
Niet alleen lichamelijk ook geestelljk wor
den wij giezondl door een geregeld gebruik
van een zweminrichting.
Alkmaardera, de gemeenteraad heeft door
xet toekennen van de gevraagde subsidie het
bestuur in de gelegenheid gesteld, de dear en
van de zwemschool wijd open te zetten.
Komt nu in honderdtallm om een abonne
ment te nemen.
Vaders en Moedera, het is haast overbodig
U er aan te herinneren, dat wij leven in een
eigenaardfig waterrijk land; wanneer" uw
zoon of dochter heeft leeren zwemmen,, kunt
ge ze gerust laten roeien en zeilen.
Weet ge, dat in ons dgjenl land elk jaar
nog 1000 msnsdien, verdrinken?
Laat dus uw kinderen zwemmen leeren.
Gelukkig is in de laatste j^ren de liefheb-
>erij voor het natte element sterk groeiende
bij ae jeugd; maar waarom komen er zoo
weinig ouderen?
Velen van hun zwemmen niet meer, om
dat zij zich te oud voelen. Een Hollander
van 40i jaar vindt meestal, dat hi} voor ver-
schillende dingen te oud is.
Och, U begrijpt op mijn leeftijd gaat dat
niet meer zegt men1. Waarom niet?
Hartelijk hoop ik dat ouden en' jongen tn
grooten getale dit jaar van de vemieuwde,
vergjroote zweminrichting gebruik zullen ma-
ken.
A. AUKES—TIMMERS.
Roman van Paul Trent.
Uit het Engelsch door A. G. - Nadmik
verbodea.
SB)
„Dan veronrierstel ik, dat u willt flirteu. Ik
emeek u, mr. Travers, niet zoo dwaas
zijn."
Werkelijk, miss Forbes..."
,,U bescihuldigt mijl verstandig te zijn
Denkfc u, dat een verstandige vrouW 11 zou
toestaan met haar te ffirten? Ik bid) u, be-
waar uw compliment en voor db dwazen_
Maar nu praten we over ids anders", zei
Janet vroolijk.
Betty kwami spoedig terug en Travers ver-
trok.
„Wat dunkt je van hem?" vroeg Betty ze-
nuwachtig.
,.,Een aiimzalig ruSll"
„Hij is in elk geval oen gentleman."
„A!s je bedoelt dat iMIark dat niet is
dan heb ik liever hd tegenovergestelde."
„Mark", faerhaalide Betty en trok haar
wenkbrauwen op.
„Waarom niet? 'Hij is mijn vriend."
„Hlebi je hem geziien?"
„Ja."
„En gesprofeen1?"
„Ja. Ik was van meening, dat ik jullie ru-
zie zou kunoeni bijleggen, maar ik heb die
spoedig Men varen."
„Wat is mr. Lendridge van plan te doen?"
vroeg IBetty zcnuwachtig.
()iDait mag ik niet zeggen. Je suit het
men eeo groota beteekunis. In can etofnlje
omgeving, in den meest vrijen tocstand van
let lichaam worden' de zwemoefeningen ge
houden. De krachtige actie van aire groote
spiergroepeo van het lichaam heeft een groo-
:en invloed op de toenemlng van de ademha-
Amsterdamsche VermaJten.
Met Gemeente-archief, nu onder leidin,
van dan nieuwau archivaxis, dr. Job.
Brean, heeft weer een dier aardige tentoon-
stellingen in hd Stedelijk Museum georgani-
seerd, ran stukkan (teekeningen, gravurea,
photo's oiiz.) »it dee, zoogenaamd tostorisch.
topografischen atlas van d§ stad Amster
dam. In dim Atlas wordt, naar het voorbeeld
van den grooten verzamelaar Hartkamp, al
ios verzameld wat voor de geschiedenis van
Amsterdam van bdang, kan worden geacht
en iet® van die geschiedenis in beeld brengt.
Men vindt er dus zoowd prachtige gravures
onder, voorstelende belangrijke faistorische
gebeurtenissen, als cmts-prenten, geillu-
streerde bladen, adreskaartjes enz. Ditmaal
heeft het Archief da Amsterdamsche Verma-
ken tot onderwerp gdcozen, ea ook om die
keuze van het onderwerp dat immens zeer
aantrekkelijk is - is er imitengiewone belang-
stelling voor.
De bezoekers van zoo'n tentoonstelling zijn
haast nog merkwaardiger dan de tentoon
stelling zelva. Men moet ze zieni bijeeni staan,
bijemgeroepen, samenklitten op alle urm
van den dag. ouden en jongeat <maar vooral
toch de ouderen)mannen en vrouwen om
hunne eigen herinneringen ten beste te ge-
ven. Bq elk plaatje hebbenl eigen memoi-
res, eigen ervaringen, eig)en souvenirs; uit
den tijd toen ze nog jong war en, of uit het
betrckkelijk nog zeer jonge verleden Van enke-
let tientallen van i area Want wie deze ten
toonstelling bezoek t, en ziet wat er al zoo in
ceae korte spanne tijdls vcrdwenea is, beseft
eerst recht hoeveel er Binds diem veranderd
is; in minder dan een men&chmlerftijd is
Amsterdam op menigo plaats, op de voor-
naamste puntcn, onherkenbaar geworden.
Vandaar die algemeene belangstelling van
oud ml jong. Een ieder weet te vertdlml hoe
het vroeger was.
Intusschen, de tentoonstdling begin! na-
tuurlijk veel vroeger dan een menschmleef-
tijd; vroeger dan verscheidene menschenleef-
tijden, of te we! geslachten. Ze hebben hun
begin genomen in den loop der 17e eeuw, en
zij hebben hun taak ook zoo breed, zoo ruim,
opgevat dat er niet alleen eigmlijk gezegde
vermaken onder vallen. Zie bijv. de spele-
vaart op het IJ en het Waterfeest op het^Ro-
kin,
voeten Hit) nog altiid
de anti-chambre op het Stadhuis (Prinsen-
hof) siert. Het Rokin was toen vrjf wat bree
der dan nu, en was meermaleri net tooneel
van feestelijke vertooningen, als vorstelijke
of andere hooggeplaatste personal Amster
dam bezochten. Er was torn een] groote, drjj-
rerde temp^ opgmtehl, en daammlreai
men allerlei watergoden, nazaden enz. dar-
telen.
Een andere vorstin, Maria van Engdand,
bield haar in tocb t in 1560 langs den Haar-
lemmerweg. Ziet dien prachtigen-, zwierigen
ruiterstoet; ziet het weelderige statie-karos
waarin zij zelve zat; en erkent dat we in
pracht en praal ooit wat betreft de wijze van
reproduiotie, hard ■•achteruit »jn gegaan. Ook
Czaar Peter werd bij zijn officieel bezoek
aan Amsterdam op een schitterend water
feest onthaald. Het spiegelgevecht op het IJ,
dat in 1717 te zijner eere en in zijne tegen-
woordigheid plaats had is daarvan het be-
wija.
Men reisde in die dagen natuurlijk la de
treksch'uit, het vervoermiddel dat thans, voor
het nu levend geslacht, het eymbool is van
langzaamheid, maar dat in cue dagen oen
snefle wijze van zich verplaatsen bood. Ge-
moedelijk was het echter wel in zoo'n roefje!
Men zie slechts de aquarel maar van J. van
Kessel, die een kijbje geeft in de treksohuit op
Haarlem. Er zitten een paar aardiae vrijsters
in, gekleed in het flatteuse nationale costuum
der Noordhollanders, en eeni tegenover hen
zittenda oude heer die den brand steekt in
zijn laugm, Goudscheax pijp met geurigen
Varinaa, zegt zeker onaeugende, althans
aardige dingen. Want ze lachen beiden, de
oudste en de jongste vrijster. En buitea den
roef, om den echipper bij het roer, zit een
ander gToepje (mannelijke) passagiers en
kletst gezellig. Zonder haast en zonaer jacht;
al draaft het jagertje rusteloos voort langs
het jaagpad, eq houdt hiji de lijn zoo strak
mogelijk. En riett deplaise het feit, dat we
hier misschien te doen hebben met een zoo
genaamd a schitschuit; de sneltreinen van
dien tiid!
Onder de In- en optodhten noem tk nog
den etoet van zestien praalwagens (naar
on twerp van Jan Vos) die in 1659 werd »a-
mmgesteld bij; gelegenheid van het bezoek
van de keurvorstin van Brandenburg, de in-
tocht van Willem V in 1768, maar ook die
van- Napoleon in 1811, Op den Oetcwaler-
weg (than* Wlatergraafsmeer) sdet men hoe
da magistraat van Amsterdam nederlg «n
onderaanig, de slsutels van de stad op een
kussen aan den keizer aanbied. Het is eene
afbeelding naar de bekende «childer5j van
Van Bree in het Rijks-Museum, en het zi«n
er van maakt toch even kriegelig. Althans,
zoo ging het mij,. Voort rolt in snel tempo de
historische film. Achtereeavolgens houdos
de drie koningm Willem hun in tocht in Am
sterdam Willem I in 1:813; Willem II in
1840; en Willem III in 1849. Daarna volgen
de Koningin en het Prinsesije in die Willem-
straat (1887) in het bezloek van keizer Wil
lem II van Duitschland aan Amsterdam in
1891. Wat is er al veranderd sinds dire) tijd!
iMaar ik stap af van al deze op- ire intodir
ten, en kom tot da eigenlijke volksvermaken.
Dat zun er te Amsterdam veie geweest. ./Je-
3est Want ook die worden of zijn historie.
Denk aan den Hartjesdag, die op Bterven na
dood is, en zie daar de oudenrasche „har-
tjes" liggen; mannen en vrouwen uit Zekiijk
enl omgeving, gekleed in travsti. Dansend
in't Wapeti vm Engeland, de bekende ma-
trozrekroeg, of passagierend in een „aapje",
min of meer sterk „onder den| invloed", en
uitgalmend fact schoone lied: „En we gane
met z'n alien naar de Zaan". Drek ook aan
Pinksterdrie, de voorfzetting van de bacha-
nalen gpdurende die Pinksterdagen, welke
voortzetting der traditie 'getrouw altijd
in de Meer (de Watergraafsmeer) placht
plaats te hebben. 's Morgens vroeg al trok
men1 daarheea. „Dauwtrappre" werd dat go-
heeten. En iegen den middag vond men de
feestgangers en -gangsters^ in de meest achil-
derachtige houding)en, in het gros en tusohen
de boomen op zij van den* weg, faun roes uit-
slapend. Al of niet in dkanders amen! Ook
wijs ik op de volkssport. het volksfeest, van
het palingtrekken, dat in da 80-er jaren te
Amsterdam aanleiding is geweest van het be
kende palingoproer. Vooral op de Linden-
gracht werd dit spel bcoefend-
Ouden van dagen kunnen voort# hun hart
ophalem, aan de afbeeldingen van allerlei
oude logementen, sotiSteiten, restaurants re
koffiehuizen, zoo bijv. den nieuwe Stadsher-
berg aan het I J, die, zooals men weet, te wa
ter uitgebouwd washet Grand Caf6 Restau
rant op den Dam, op de plaats waar later
Zeemansboop is gekomen, en nu Peek en
Cloppenburg staat; Roetemeyer in de Am-
stclstraat, later Panopticum; Frascati in de
Nes, en het bierhuia Wettig in de Warmoes-
•traat: de Fransche tuin de Plantage en de
Tuin aire Nedcrlanden aan den Buitensingel
enz. enz.
Al die gelegenheden wijzen er op dat m«n
ook oudtijds zijn nabje en' zijn droogje wel
lustte. En dat men niet altijd even deugd-
spoedir genoeg weten. Tc IHIoud faet .er niet
voor, flat hliji bij jou zal komen can een ge-
tuigschrift."
„Is hi} heel boos op mij?"
„Boo« ia niet het rechte woord. Bedroefd
zou ju'ister luitgedrukt djh."
Bdtlty kreeg een kleur van crgemis.
„Ik ben niets gesteld op zijn droefheSd. Ik
faera hem vanavond1 een' cheque gestuuxd en
beln dus nu, Code zijn dank, van hem. af."
„Weea daar maar niat ail' et zeker van",
zei Janet lakaniek.
„Wat bedoel je?"
„Niets lieve."
„Jte praat alaoJ Je Diet best over m® te
spreken bent." I
,,'Dat beni ik ook niet, mdisjelierf en wel om
dat je de persoon, die ons juist heeft verla-
ten, de plaats hebt doen innemen van ere.'
man als Lendridge."
„Ik weet, dat je varMd op dien man
bent."
Op wfen op rran. Travers?" vroeg Jin
nee op spottendlen toon.
„Je weeit wel, dat ik Lendridge bedoel'. Je
bent mijn vtriendin re Je hebt hem slechts
heel korten tijd gefcend. Ein toch ben je beraid
het voor hem op te nemen tegen mij
„Oltndat ik ved1 sympathie voor bem^ge-
voel en met leedlwezeni zie hoe diwaas jij je
aanstelt. Id vermoed, dat jou nog veel ver-
driet wadht. Al® ilk! in jou plaats was. dan
zou ik dien jongen man Travers een dteque
geven en hern wegzreden. Fin dan zou ik
op mijn knieSn vallen voor Mark Lendridge
en hem smeeken bij! mijl terug te komien."
„Je bent gek, Janet", riep Betty veront-
waardigd.
„Als' je dat deed, dan »u ik nog zoo zo-
zaam was ft) spreek nu van nog nog no#
ger toonen de afbeeldingen aan van -het
vermaerde nachthuis van Toontje" in de Nes,
en van het berucbte wafelhuis aan den Acb-
treburgwal hoek Agnieteostraai Daar werd
nog wel iets anders gedaan dan wafclen; dec.
loo krijgt men ook allerlei te zien omtrent
tooneel en: tentoonstellmgen en kermisver-
maah, ballon-opstijgiingen, bruilofcen en
buurtfeesten, enZ. enz. Wat het toopeel bo-
treft begint men bij het begin: Coster's Aci
demia op do Keizersgracht, om daarna ta bo*
zoeken den houten schouwburg op het Leidr
scheplein, den Franschen schouwburg aan
den Overtoom, den Hoogduitschen Schouw
burg, later Grand Theatre in de Amstet-
straat, den Salon des Vartete'a in dezelfde
straat, waar Judela zijne triomfen vierde,
enz. Op het etuk van het muziekleven is bijv.
aardig, dat men behalve de oudle muziekzaal
in Felix Mexitis, en het Parte in de Plantage
ook het Concertgebouw in aanbouw vertoont,
het lag toen (in 1886) een eind buiten den
bebouwden kom der Gemeente. naast de
froote rozenkweekerij van Galesloot. Een af-
eelding van het gouden feest van de Maatij.
tot bevordiering dire Toonkunst, in 1879, her-
innert er aan welke bekende kunstenaars, ook
uit het buitenland dat feest bijwoonden; ik
noem G. Hreschel, R. Hoi, Verhulst, Joa
chim, Wilhelm Gips en Nicola!. Ook ont-
•ootiUJUwlan atjn. da fifyngswodfgstan uQn het
aeer zeker niet, en hot publiek behoeft van hen
geen genade te wscbten. Een correetief op te
hoogc prfjzen door het ontstaan van nieuwe
ondememiogen, sooal? d&t b'j do kartels ge»
schiedt, bestaat hie? niet, daa- enrniddellijk
iedere concurrent zoo mogeiyk wordt doodge»
drukt Is het niet meer mogelyk den concur
rent kwflt te raken, dan kan men erop rekenen
dat deze ook ««n trust is, en dan gaat men met
hem een oreresnfcoiast ean on de prijzoa
hoog te hiouden.
Al deze ondememlngea vox den eehter niet
kunnen bestaan, zonder het bestaan van ban*
ken, en wij meenen, dat thans de tijd is aan»
gebroken eenige oogenblikken te wij den aan
de interessante problemen van het bankwezen.
breekt natuurlijk niet de bekende spoiplaat
'di
sieke concerteh in het Paleis voor V^olksvlijt
uit de Amsterdammer van 1885, die een
chage geeft op het publiek dat de z.g klas-
bezocht. ,,Ik bak ze met boter!" zegt de eene
juffrouw tot de andere, juist natuurlijk bij
een plotseling pianissiono; zoodat deze mee
ning als eene blijde meening door de zaal
gaat.
Ook over de kermissen, de kermi# op de
Botermarkt en de Nieuwmarkt, op het laatste
plein placht het paardenspel van Blanua te
staan, zou nog veel te zeggen zijn. Maar dit
ia een onderwerp waarover men, althans ik,
niet uitgepraat raak(t). En daarom nu,
bastal
WAGENAAR Jr.
De oonoentratlebewegingen.
DL
Br rv»t om am Bog skohts to't kort m to
gaan de werking der kartell op da afnemen,
en vervolgene dan invloed der trusts to sofaefc
Bf) de werkingen op de laatste coesTimeaten
springt het omniddcllijk in het oog, dat deze
steeds hoogcre prijzen zullen mooten betalcn,
vooral by een zinkendo conjunctuur. (Cons
junctuur Is de economlsche toestsnd der tnaats
schappiJ als geheol op zeker oogenblik). Tegen
deze hooge prijzen bertaai echter een corree*
tie!, in den vorm van de welig tierende concurs
rentie, idie, zooals wij reeds vroeger schreven,
steeds optreedt, zoodra het den een of anderen
tak van Industrie, dank zij de kartelsorganisas
tie, good gaat. Die coneurrenten profiteores
dan van de bepcrktagen, die de kartelleden
zich opleggen. Uitbreidiag der Industrie heeft
echter steeds een grooter aanbod ten gevolge,
en geen kartel i» sterk genoeg, om de eeoaos
mische wet ten op zijde te schulven, zoodat de
prijsverlagjng tengevolge van het grooter aan»
bod zich toch steeds zal doorzettcn; gevolg:
minder wdnst, grooter kapitaalriaico, dus vers
mindering der concurreatie. Een gevolg dat
voor de verbruikers van het kartelartikd zeer
onaangenaam Is, voord voor die verbruikers,
voor wie dat artikcl een grondstof vormt, ta
do dwang, die het kartel aan Zijn afnemors ops
legt, voor een uitsluitend verkeor, d. w, do
ondernemersskartelleden dwingen hun afnes
mera hunne waren alleen te betrekkea by het
kartel. Ook wordt de dumping zeer to de
hand gewerkt door de kartell, d. w. z. de kars
tels zijn bereid1 hunne productea af te geven
tegen zeer billijken prijs, mits de afnomcr
woont buiten het kartelgebied. Dit heeft een
vergrooting der productie en verfaging der als
gemeene kosten tengevolge, op welke kwestie
wij echter niet nader zullen lngaaa.
De werkingen der trusta zijn over 't alges
meeu minder gunstig dan die der kartels. Een
zeer zeker gunstige werking der trusts vindt
men in de buitengewone verlaging der produe.
ties en verkoopkosten. Deze verlaging der pros
ductickosten wordt niet gevonden door het
verlagen van de loonen der arbeiders, maar
door het stopzetten van die bedrijven, die
door hunne ligging of andere oorzaken ongum
stig werkten. Daar bovendien de verkoop zoos
veel mogelijk In 6£n hand komt, kunnen encr»
me bedragen voor reclame en d'ergelijko, absos
luut Improductleve, kosten worden bespaard.
Tegenover deze voordeelen staat echter een
zeer groot nadeel, en dat is dat door het trusts
wezen self do macht in handen komt van ens
kelen, en deze enkden mo gen krachtige pers
ker niet zSjin of hij' wel terugfkwam. 'Maar
toch zou1 het van jou standipunt wel waabd1
zdjto, die ikana te wajren."
„Ik ga naar bedr% koadlgda Betfy loortaf
aan,
e
hetzel'fde oogenblik zat Mark tn de
mer van Crosby, wiena uitnoodigmg
hijl had! aangenomen om hij hem te komen
diimeeren. Onder dien miaalltijdl had' het ge-
Bprek niet over zaken geloopen, maar toen
hun sigaren waneni aangestolan, wendde
Gtiosby met ere glimlach tot hem.
„Je hebt dus met de moofe Betty getwist.
Ik waa re benieuwd naar hoe 'lang je bij
haar zou blijven", zei hi}' vriendeTijlks.
„Ik heb miisa' Chunston verlaten," antweord-
de Mark stiji
,,Wel, ik kan niet zegen, dat mij dat spijit.
Ben je greegen het aanbodi aan te nernre,
dat ik je voor eenigre tijdi heb gedaan?"
„Ja op zekere voorwaarden."
„Eo die zijn?"
,yDe voomaamste fa, dat }e er to toestemt
tegen „Churston»" te wedijveren met alle
middelen, die je ten direste staan. Travers
is daar administrateur gewohden. Ik placht
hem! heel goedl te krenre. Als viiegenier was
(hij hed moeffijk te evenaren', maar ik zou
hem niet als zalkreman wrefereeren. Er be-
staat dus nu kans ..Churston#" een behoortijk
deel van zijn zaken te oninemre."
„Hk stem re in toe."
.yMEjh. conditie Is, dat je mij vrij spel moet
laten waar het de ..Churstons" betrret"
„Wat 'is jou idee?"
„H)aar te bestrijdre," .intwoordde Mark be-
daard.
„Mlaig ib vragm of het uit ere peawoenujk
evoel tegre miss Ghurston voorkomt, dat je
le firma wresdbt te bestrijiden
„Maken mijn gevoelens eenig verschil?
genegen mijn
spannJen om dat klaar te spelem."
„Ik hieb reeds alles igedaan wat ik Icon",
antwoordde Crosby twijielenld.
„Dat weet ik, maar de omstandJgheden
zijn veranderd'. Mag ik er je atfcent op ma
ke®, dat je het voordeel zult hebben van mijjn
hulp."
rEin dat mils® Churaton die zal misses."
„Je hebt bovendien mfijln nieuwen motor
nog niet gezire. Ik vindi het goed als je dies
will namate® op zekere voorwaarden."
„Ik moet over de zaak nadenke®. Allre-
eerst zou ik gaame den nieuwen motor zien."
Juist zooals je wenscht", antwoordde
Mark en ging re .fore toe over bdjzonderfie-
(ten mee le dee3|en) van het gewicht en
paardekracht van de® motor,
Crosby was verbaaadi em began ztehzel
te Wreschre, diat het hem zoo meeliep. SHI]
moest zidh tot elken prijs van Lendridge ver-
zekerre. En dan zou het bovendien amusa®:
zijn het gevecht met Betty gade te si aan. Hij
zou er ved voor geven haar trots vemedi
te zien.
'Misschien: zou het wel' goed zijn zich da-
ddijk van Lendridge to verzekeren, zelfs als
het noodig nxodif blijken hem onmidlddlljii
het compa.gnonsdiap 'aan te biedlen.
Tot zijn vehbazing wilde de laatste alleen
bedrijfoleider worden.
,,Iki geef er de voorkeur aan- mSjn onafhan-
belijlkheitdi te behoudre. Eerlijk gezegd, kom
ik alee® bij je om: are bepaaM aod te berei-
Aan de Dammersl
Met dank voor de ontvangen oplosslngen
van probleem No. 703 (auteur Barteling).
Stand
Zwart: 2, 4, 9, 12, 13, 14, 17/24.
Wit: 25, 28, 29, 31/34, 38, 39, 40, 43, 45,
48,60.
Oplo«aing
1. 31—27 1. 22 31
2. 34—30 2. 25 44
3. 45—40 3. 23 J45
4. 28—23 4. 19 37
0. 38-32 5. 37 28
6. 33:11 6. 44 33
7. 43—38 7. 33 42
8. 48:10 8. 4:15
9. 25: 3!
Goeoe oplossingen ontvingen wi} van da
leerenw. Blokaijk, P. Dekker, D. Ger ling
te Alkmaar, P. Kleute Jr., den Haag,
COMBINATIES.
Voor een tweetal comblnaties benevens een
nieuw probleem van den heer P. Kleute Jr.,
uit den Haag, vragen wij ditmaal de aandacht
der damliefhebbera.
Zwart: 3,10,13,14,15,19,22,28,32, 36.
Wit: 24, 29, 30, 34, 39/43, 49.
Wit speclt hire:
2420 1. 15:24 (5 s.)
34—291 Z 36:38
29 27 (4 s.) 3. 32 21
43 5 (4 s.) Heel mooi!
In den tweeare stand:
Zwart: 3,12,18,21,23,27,31.
Wit: 16,29,32,33,38,39,42.
speelt wit:
42—371
37 8
32 211
21—17
16 381
1.
2.
3
4.
23 43
3:12
38 27
12 21
Ter oplossing voor deze week:
PROBLEEM No. 704
van P. KLEUTE Jr., den Haag.
.dp F? LMJH-J-t
ken."
..Wraalk te nemen1 op miss Churaton?"
(Mark haalde zijn schoudera op maar ante
woordde niet. Zi} sprakeni eenigen tijd over
hiet contract am klwamre eindelijlk tot een
schikking. Tore Mark naar huia wandelde,
was hij zeer ernstig. NHi had hij zich verbon-
den tot een strijd in zahre tegre Betty. liij
maakte zichzeLi wijs, dat hdj zoo had ge-
handeld voor haar bestwil, maar die geldacnte
stemdle hem niet in het minet gdiukkiger.
MDOFDISTUK XX.
Mini. Lendridge was allcsbehaTve ven
heugd', toen Mark haar zij® voornemre mee-
decide zich met Crosby te verbinden, maar
zij maakte gee® aanmerkingre. Hij kendo
zttjn moedre echter te goed om niet dadelljk
haar misnoegre te raden.
„U keuri het niet goed", merkte fa® bo-
daard op.
Zf had op zij® terugkomsf gewacht en
was op het punt naar bed' te gaany raaar zij
veranderde van Jbesliuit en kwam dicht naaet
hem zi'ttre.
„Weet je well zeker, Mark, dat je geen
groote ofut begaat? Sinda je Chureton hebt
verlaten, echijn je veranderd' te zijn. Je beet
stiller re de uifcdrukking van1 je gezicht is
emstlgre geworden. Is er geen kans, dat je
het met nuss Cfaurstn® weer inschikt?"
^Nteen", antwoorddB hij zander aarze-
,.Heb je ere contract met mr. Crosby ge-
tedkend? Ben je aan helm gebonde®?' vroeg
zfij bezorgd.
Wordit verwlgd.
>T«T»j i
