DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
us
Honderd Tier m twinttgste Ja&rgang
MAANDAG
Algemeene Jaarvergadering van
de Nederlandsche Vereeniging voor
Vreemdellngenverkeer.
F e u i 11 e t o n.
Stormachtige hoogten.
1932.
Abofitienientsprijs bij rooruitbetaling per 3 maanden t 2.—, fr. per post t 2.&0. ilewijsn. 6 ct. Advertentiepr. 2b cl. p. regel, grootere letters naar plaarsrulnite
Brieven franco N.V. Boek- en Uandelsdr. v.h. llerms. Coster Zoon, Voordam CO, Tel. Administr. No. 3. Redaciie No. 33.
HoofdroilacteorTJ. N. ADEMA. 26 JUM
Diueotenr: Q. 11. KRA1L
Met de tram van 8.49 vertrokken de excur-
aisten, wier aantal tot een honderdtal was ge-
slonken, weer naar Bergen, om vandaar on-
der leiding van de V. V. V. te Schoorl eene
duinwandeling naar Schoorl te maken.
Het weer was voor dezen tocht al bijzonder
gunstig. Dat de lucht eenigszins betrokken
was, hoewel af en toe de zon doorbrak, was
aan velen zeer welkom. Zoo'ni ongewone
duinwandeling van een paar uur veroorzaakt
bij dc deelnemers wel een zoodanige tempera -
tuursverhooging, dat men de telle zon wel
sens een wijle wil missen. Een duinwande
ling door de Schoorlsche duinen is er steeds
eene van een machtige bekoring. Men vindt
zich vaak plotseling voor de schoonste verge-
zichten geplaatst of wandelt door rustige
schaduwrijke en verkwikkende dennebos-
schen, waar men vol bewondering geraakt
voor het werk van een Staring
en een Lovink, de grondleggers van- het thans
zoo grootsche werk van het Staatsboschbe-
heer, dat op voorbeeldigie wijze honderden
H. A. woeste duingronden met prachtige den-
nen heeft vastgelegd. Wat door oordeelkundi-
gen arbeid op oogenschijnlijk totaal onvrucht-
bare grijze zandgronden bereikt kan worden,
ziet men hier.
De resultaten worden1 slechts na jarenlan-
gen onverpoosden arbeid verkregen. De dcn-
nenl worden gekweelkt in eigen kweekeriijen, die
in de duinen zijn aangelegd, en wie van nabij
gezien heeft met welk een nauwgezetheid de
dennetjes, ja zelfB de helm verkregen en gezet
worden, begrijpt volkomen, dat het Staats-
boschbeheer angstvallig waakt tege® het roo-
ken in de duinen. Dit toch kan tengevolge
hebben, dat door een moment van onvoorzicn-
tigheid de resultaten van jaren arbeid teniet
worden gedaan.
Schoorl heeft door de keurige aanplantin-
gen van het Staatsboschbeheer met de voor
een 40 jaar door Staring aangelegde bosschen
als kern, waardoor men er ongestoord in een
heerlijke natuur kan dwalen, een groote toe-
komst.
Wij kunnen ons voorstellen, dat ernstige
menschen, die de verantwoordelijkheid heb
ben te dragem niet aanstonds warm zijn ge-
loopen voor de ideeto van de Rijwielpadver-
eemging „Noord Kennemerland" om in deze
omgeving rijwielpaden aan te leggen.
Zeer zeker zou het doorkruisen van deze
eeuwenouden duinenreeks (de duinen te
Schoorl behooren tot de oudste en meest schra-
le van ons land, naar de geologen verooder-
stellen zijn zij door het ontstaan van het
Nauw van Calais opgeworpen), met rijwiel
paden ongewenscht zijn, maar een rijwielpad
van Schoorl naar Bergen aan Zee zou het
mooiste rijwielpad kunnen worden in ons
land. Voor ons volk zou dit een groote be-
schavingsfactor zijn en voor de streek de
grootste voorwaarde om1 haar tot bloei te
brengen.
Nu krachtens het besluit van de algemeene
vergadering het hoofdbestuur van de A. N.
V. V. het initiatief zal nemen1 tot het stichten
van een Provindale organisatie, waarvoor de
Commissaris der Koningin to Noord-Holland
bij voorbaat zijn steun toezegde, lijkt het ons
gewenscht, dat de provindale vereeniging,
wanneer deze wordt opgericht, krachtig de
totstandkoming van dit rijwielpad bevordert.
Daadd'oor toch1 zal men de menschen meer tot
de natuur brengen en ons volk heeft het meest
aan een bereikbare natuur.
De moeizame zandwegen zijn oorzaak, dat
Naar het Eng
door W.
slsch van Emily Broni6.
A. C van Stolen.
4)
Mijln hevige gemoedsbewegtog veroor-
zaakte een sterke neusbloeding, en nog bleef
Hdathdliff lachen en ik schclden. Ik weet
niet hoe dit tooneel geetodigd zou zijn, was
er niet een persoo® geweest, vrij wat verstan-
diger dian ik zelt en welwillender dan mijn
gasthieer. Het was Zillah, de gezette huis-
haudister, die ten slotte ite voorschijn kwam
onii naar de oorzaak van het lawaai te infor-
meeren. Ze daqht d'at ik was aangevallen; en
daar ze haar raeeSter niet aandurfide, keerde
ze haar woord'geschut tegen den jongeren
schelm.
„Wel, mr. Earnshaw", riep zij1 uit. „Ik
ben benieuwdi wait hier nu weer op volgen
zal! Gaan we nu de menschen vermoorden
voor onze eigen stoep? Ik zie wel dat dit huis
niet geschikt voor miji is kijk eens naar
dien armen jongen, Mj; stikt bijna! Stil, stil,
je moet niet zoo voortgaan. Kom btonen, dat
zal! ik wel' genezem kom, houdt u nu stil."
Zoo sprekende plonste zij plotseling een
pint ijskoud water to mijin bate, en trek mij
de keuken btonen. Mr. Heatncliff voljgde,
terwijl zijn ongewone vroqiijkheid snel to
zijn gewone gemelijkheid! terugviel.
Ik was buitengewoon ongesteld, duizelig
en! zwak; en zoo tegen infijn zin gedwongen
logics onder zijn dak te aanvaarden. .H3j be-
val Zillah ntijl een glas brandewijn te geven
en ging toen naar btonen terwijl zdf mil} om
mijn droevigen toestand beklaagde, zijn be
vel nakwam. waardoor ik weer wat herstslde,
en miji vervo'lgens naar mijln kamer hracht.
slechts zij die eenige dagen to de streek kun
nen doorbrengen en volop den tijd kunnen ne
men voor een duinwandeling, to de Staats-
bosschen vertoeven.
Het doel van het Staatsboschbeheer moge
slechts zijn: de duinen, als wakers van de la-
ge landen aan de zee, door aanplanttogen
voor verstuiven te behoeden, niet ontkend kan
worden, dat ook de Nederlandsche gemeen-
schap er het grootste belang bij heeft dat de
bevolktog bij de natuur wordt gebracht, want
daardoor wordt de bevolktog versterkt.
Hiet Rijk behoort zich den eigendom van de
geheel duinenreeks langs onze kust te verzeke-
ren, om die als een onvervreemdbaar verpo-
ztogsoord voor ons volk te behouden.
Dit is zonder te groote offers van de belas-
ttogibet'alers te verwezenlijken, aangetoen. er
niets tegen zou zijn om gedelten voor villa-
bouw en herstellingsoorden to exploitatie te
nemen. De volksgezondheid brengt hoe lan-
Jrer hoe meer de noodzakelijlcheid met zich,
at hygienische misstanden.' worden bestre-
den.
De kinderhygiene zal to de toekomst groo
te offers eiscben. to deni wedloop der volke-
ren zal Nederland zich het best weten te
handhaven door ons geslacht te versterken.
Dit kan niet beter geschieden dan door het
Nederlandsch natuurschoon bereikbaar te
maken voor de gansche bevolktog.
De ontwikkeling van de techniek maakt,
dat op het gebied van het verkeer de afsian-
den niet meer bestaan.
In Amerika trekt de bevolktog van de groo
te steden bij duizenden Zaterdagmiddags naar
de bergen om er hun week end door te bren
gen. Dat is daar mogelijk omdat men daar bii
duizenden de gelegenheid vindt om- to goed-
koope, in tie bergen gepfaatste tenten en fa-
mdille voor enlkele dollars te vertoeven.
Onze duinenreeks kan ook op deze wijze
toegankelijk worden gemaalct voor de opeen-
gepakte bevolktog van onze hoofdstad, waar
reeds thans duizenden ordelijke geztonen van
een geregeld verblijf naar buiten gespeend
moeten blijven, omdat dit voor kletoe beursen
to ons land nog te kostbaar is.
Men denkt bij een duinwandeling to de
Schoorlsche duinen ongetwijfeld aan dit al-
les, omdat men vooral op een excursie aan de
deelnemers kan waarnemen, hoe een verblijf
in de natuur blije menschen maakt.
Bij den togang van de Schoorlsche duinen
was het de voorzitter van de V. V. V. te
Schoorl, de heer F. Schenner, die de deelne
mers op <orlsch gebied een hartelijk wel
kom toen
Allen w. ,i.< het er over eens, dat de moeite,
verbonden aan een tocht naar de orienteerta-
fel ruimschoots beloond werd door bet prach
tige panorama, dat zich daar aan dc blikken
ontvouwt. Men overziet van daar de duinen
reeks, met Bergen aan Zee in het verschiet en
de zee op den achtergrond, terwijl men aan
de landzijde over de groene weiden naar
Alfcmaar en de Langedijken -.iet. I
Na het bezoek aan de orienteertafel ging
het langs den kortsten weg naar den Straat-
weg.
Spoedig was de bekende oude uitspanntog
„de Roode Leeuw" bereikt, welke uitspanntog
thans van een flinke nieuwe zaal en gezellige
terrassen is voorzien en aan den voet der
duinen de aan de Alkmaarders door de
schoolfeesten zoo bekenden onder hoog ge-
boomte gelegen speeltuin heeft, waar de ex
ec rsis ten van de Ned. Journalistcnkrtog des-
tijds zoo bijzonder gezellig werden ontvan-
gen en toegezongen door de „KIetoe Duto-
stem" van Schoorl, waarvan alien een onver-
getelijken indruk bewaarden.
De hiermede bekend zijnde excursisten na-
tHDOFDSTUK III.
Terwijl ze mij naar boven voorging, ver-
zocht ze mij de kaars te verbergen en geen
gerucht te maken; want haar meester had
vreemde begrippen over de kamer waar ze
miji wi'Irie brengen, en liet er nooit giaaxne
iemand! logeeren.
Be vnoegi de reden d'aarvan.
Ziji amtwoordde dat ze die niet wist; zij
was er nog maar eeni jaar of twee; en zij
hadden zoo veell vreemds over zich, dat ze
niet toon begtonen inet nieuwsgierig te zijn.
lb was zelf te verdoofd om niieuwsgierig
te zijln, sloot mijn dieur en zocht naar het
bed. 'Er was geen ander meubel dan een
stoel, een fcleerkasit cn een groote eikenhou-
ten kisil, met vlak bij den top uitgesmieden rui-
ten, die op rijtuigvensters geleten.
Ik naderde dit maaksel en' keek btonen in
en merkte toen dat het een eigenaardig
soont ouderwetsdi rustbed was, uitermate ge-
schilldil om1 de noodzakeiijkheid te vermijdien,
dat ieder lid van het gezin een vertrck voor
zich alleen had. 'Em inderdaadi vormde het
eeni kabinetje, en het kozijn van een venster
dat het insloot, diende als tafel.
Ito schoof dfe gepaneelde zijden van elkaar,
gin® met mijn fficht naar binnen, trok ze
weer toe em voelde mij toen beschut tegen' de
waakzaamheidi van 'Heathcliff en van, ieder
ander.
Op het toozijm, waar ik mijn kaars plaatste,
'lagem eenige beschimmelde boeken to een
hoek opgestapeld, en het was bedekt met let
ters, die in de verif waren gekrast. Dit schrijf-
werik was echter niets anders darn eeni naom
die to alle soorten van letters, groot en kleito,
herhaald werd Catharina Earnshaw, hier
en; daar afgewisseld met Catharina Heath-
cliff, en' dan weer met Catharina Ltoten.
Lusteloos en zonder gedachten leirnde ik
men dan ook dadelijk met een gezicht van
„wij zijn er", op de terrassen van „de Roode
Leeuw" plaats, doch de gidsen maakten hen
duidelijk, dat het bestuur ditmaal gemeend
had hen te moeten ontvangen to een voor drie
weken geopend hotel-restaurant aan den
Laanweg, dat dicbter bij de kom gelegen.
Daar aangekomen, werd den deelnemers
den eerewdjn aamgeboden en hield voor den
voorzitter van de V. V. V. te Schoorl, den
heer F. Schenner, een toespraak, waarto hij
vertelde, dat hij Donderdagavond op zijn
thudsreis na het 'diner te Alkmaar was gaan
peinzen over de door den burgemeester van
Alikmiaar vertelde nachtmerrie. Dit was waar-
schijmlijk die oorzaak, dat ook hij des nachts
een benauwden droom kreeg. Hij dxoomde
dam van een afgemaaid veld met tern enkel
grassprietje. Hij trof ten slotte de maaiers,
Deze keken hem vriendelijk aan en bleken de
menschen te zijn, die hij den vorigen dag had
hooren speechen en deze wezen hem een gras-
veldje, dat zij voor hem hadden gelaten. Spr.
werd hierop wakker, doch bewaarde zijn
droom zorgvuldig. Het was weer hetzelfde wat
men de vorigc dagen had gehoord, n.l. een
woord van welkom aan de gas ten, doch nu
niet van gemeenten als Alkmaar, Hoorn of
Enkhuizen, maar thans van het vroeger zoo
arme mooie Schoorl. Spr. verzekerde, dat het
bestuur van de V. V. V. te Schoorl het hoogst
aangenaam vond, dat men den vierdaagschen
tocht naar Schoorl had willen voortzetten.
Na de duinwandeling was het spr. een behoef-
te dank te brengen aan de geleiders, w. o. den
bekendten boschwiachter Jansen. De heer Van
Stein, leider van het Staatsboschbeheer, was
tot zijn spijt verhinderd geweest tegenwoor-
dig te zijn. Wanneer men wat laager wilde
vertoeven> dan zou het mogelijk geweest zijn
het gezelschap maar het noordelijk deel van't
dorp te geleiden, waar bij het begin van de
Petteniner Zeewering dezen winter jen Engel-
sche kruiser strandde, eens de trotsche waker
van de Engelsche kusten, thans eea eybool
van vergankelijk geweld.
E>e aanplanttogen to de duinen, die men
had kunnen) bewonderen, geschiedden miet om
vreemdelingen te trekken, doch om de duinen,
de vredige bewakers van onze kust, vast te
leggen.
Het karakter van Schoorl is, als dat van
zijn duinen, vredig en rustig. De V. V. V. te
Schoorl tracht vooral dat karakter te bewa-
ren, al doet het alle moeite om vreemdelingen
te trekken.
Spreker riep B. en W. san Schoorl een spe-
ciaal woord van welkom toe en etodigde met
den.' wensch uit te spreken, dat alien aan
V'hoorl de aangenaamste herinneringen zou-
di.-r: bewaren. (Applaus).
Dc burgemeester van Schoorl, de heer
Peeck, richtte een woord' van welkom tot baron
van Tuijll van Serooskerken, als voorzitter
van de A. N. V. V. Spr. hoopte, dat deze zich
met den door h em toegezegden steum voor hett
bevaarbaar maken' van de Zaam met eeni
te voeren actie niet tot de Zaan zou beperken,
maar ook zijn aandacht zou schenken aaru de
plaatsen van de West-Friesche Kanaalvereeni-
ging en van de Provinciate Commissie. Die
plannen toch zouden geheel West-Friesland
ons land. (Applaus).
omtsluiten en' maken' tot den' groentetuto van
Baron van Tuijll dankte den' burgemeester
van Schoorl en den voorzitter van de V. V. V.
te Schoorl. Schoorl was beroemd om haar
heerlijke dennenbosschen, te danken aan het
Staatsboschbeheer dat de woeste duinen in
mooie boschen had herschapen. Spr. wekte
de excursisten op hum kenniissen op te wekken
„vergeet Schoorl niet te bezoekem" (Applaus).
Allen ontvingen hierop namens de V. V. V.
met mijn hoofd1 tegen het venster en ging
wort met1 het- speilen van Catharina Earns-
haw-iHeathcfc'ff-Linion, tot mij oogem dicht
vielen, maar ze waren nog geen vij.f ntinu-
ten idicht geweest, toen een' schittering van
witte letters als levende spoken uit het don-
ker tc voorschijin kwam de lucht zat vol
met Catharima's, en toen ik op roes om den
opdrtogerigen naarn. te verdrijven, ontdebte
ik dat de pit van mijn kaars op eeni van de
oude boekdeelen rustite en de lucht vervulde
met een geur van geschnoeid kalfsteer.
Ito snoot de kaars en daar ik mij zeer on-
behagelijk voelde onder den tovloedi van
koude en voortdurende misselijkheid, ging ik
overekud1 zitten en tegde het beschadigde deel
open op mijn knien'. Hlet was een Testament
van klein lettertype, dat vreeselijk muf rook;
een schutbliad droeg als incriptie: ,,Boek van
Catharina Earnshaw", en een datum van
ongeveer een' kwart eeuw terug.
Ik deed! het dicht en nam' een ander en nog
een ander, tot ik ze al'le had onderzocht. Ca
tharina had een uitgeltaen bibliotheek en de
verval'lcn toestand, waarto ze verkeerde toon-
de dat ze veel gehruitot was, al was het dan
ooiki niet geheeli en al voor een wettig doel
ternauwernood een hoofdstuk was ontsnapt
aan eeni eommentaar met pen eni totot
ten ininste dien schijn had het zoodiat elk
stulfcje wit dat de dirukker bad overgelaten,
er inee bedekt was. Soms warenl het losse
zintnen; elders naini het den vonn aan van'
een geregeld dagboek d'at met een' onge-
sohoolde, Mnderajtoe hand was gekrabbeld.
Bioven aan1 een: extra bllad (waarsatijmilijk een'
ware schat toen' het voor het eerst onttfekt
werd) aanschouwde ito tot mijn groot ver-
rnaato een uitstekende caricatuur van mijn
vriend Joseph raw maar krachtig gebee-
toehd.
Ilk begon terstondl belang te shelter to de
van Schoorl een mooie gids.
Aan de lunch leerden wij de keuken van het
nieuwe hotel-pension kennen as een zeer goe-
de. Het arrangement van de lunch leverde
eenig ongerid op, doordat de deelnemers niet
alien to een kring konden plaats nemen. Met
het serveeren bleek men ook niet op de ont-
vangst van zooveel gasten, die in zoo'n kor-
ten tijd bediend moesten worden, berekend te
zijn, doch dank zij de welwillendheid van een
paar excursisten, de beeren Zeiler van Bergen
aan Zee en Hoven uit Leeuwarden, die er da
delijk bij waren om hun collega te assisteeren,
hep alles onder de meest prettige stemming
to den daarvoor beschikbaren tijd af.
Wanneer hetl eenigszins mogelijk is,
doet men to den zomer goed', om een
lunch, waar zooveel menschen aanzitteni,
buiten te geven. Men heeft dan ook de ruimte.
Op den gestelden tijd, 1.28, vertrokken de
verschillende afgevaardigden met hun da
mes naar hun respectievelijke haardsteden,
terwijl een deel van hen zich per auto's naar
Bergen begaf, om vandaar ieta later te ver-
trekken.
„Alcmiaria" kan met trots op haar werk, dia,t
voor onze streek van groote waarde is ge
weest, terug te zien. Het is ons bekend hoe de
voorbereiding van het vierdaagseh verblijf
van de excursisten to Alkmaar en omgeving
aan verschillende bestuursleden zeer veel ar-
beir heeft gekost Zij verrichtten dien arbeid
met liefde, omdat het hun een1 eer was er voor
zorg te dragen, dat de afgevaardigden uit de
verschillende streken van ons land met de
aangenaamste herinneringen aan Alkmaar en
omgeving zouden1 vertretoken. Dat zij. hierin
geslaagd zijn, is hun grootste voldoeming.
Dat een 17-tal burgers, om het weislagen
te bevorderen, gratis hun auto's afetonden,
waardoor het mogelijk was dat Alkmaar, tot
groote verwondenng van de geheele streek
met ruim 40 auto's uitkwam, is iets waar
voor de burgemeester terecbt hen een woord
van dank bracht
Met voldoening mochten wij ccnstateeren,
dat de excursisten dagelijks met gretige han-
den de „Alkmaarsche Couranf' ontvingen, die
hun' tot hun niet gertoge verwoudertog des
inididags te 'Heiloo, Bergen en Schoonl wer
den uitgereikt. De voorzitter van de A. N. V.
V. gaf ons daarover zijn bewondering en vol
doening te toennen en verklaarde ons, dat Alk
maar ook to dit opzicht de victorie had be-
haald.
Het verfieugde ons uit den mond van zoo
goed als alife cursisten met groote voldoening
over Alkmaar te hooren spreken. Men stelt
aan Alkmaar echter anidiere eischen dan aan
plaatsen als Hborn en Enkhuizen.
Wij wenschcn ons verslag te beetodigen
met een woord van dank aan den heer P.
Boendermaker uit Bergen, die zijn mooie au
to ter beschikking van de persvertegenwoor-
digers had gesteld. Wij waren daardoor in
het gezelschap van den oorpulenten collega-
correspondent van „Het Handelsblad" en
kunnen ons daardoor nog lang amuseeren
oyer don uitroep van' een boertje te Spanbroek,
die bij het passeeren) van1 onze auto uitriep:
„Kaik es wat sen dikke krengeni bkune
dat."
Zou 'dit ook ter bevordertog van het vreem-
dleltogenverkeer bedoeld zijn?
Provinciaal Nieuws
UIT BERGEN.
De leerlingen der openbare U. L. O.
School oiaatoten Vrijdag een zeer leertrijk
en pretig schoolreisje maar Amsterd'am, oin
een bezoek te brengen aan het Stoomschip
„Grotius" van1 de Mi|. Nederland" dat
onbekende Catharina, en' begon dadelijk
haar half vergane hyroglyphm te ontcijfe-
nen.
„Een vrecselijke Zondag!" zoo begon1 de
paragraaf beneden. „I.k wou dat mijn vader
weer terug was. Hltodiley is een afschuwelijk
pl,aats\iervanger zijn gedrag jegens
Heathcliff is wreed. 'HL en ik gaan ons ver-
zetten wij begonnen er dezen a vond mee."
,,Den geheelen dag had het gegoten; we
konden niet naar de kerk gaan; daarom
nioest Joseph een bijeentoomst' houden op de
vliering; en terwijl Hindiey en zijn vrouw
zich benerien tooesterden voor een behagelijk
vuiur 1en van alles dedien behalve bijbel
l'ezen, daar sta ik voor to moesten Heat-
cliff, ik zelf en de ongelukkige ploegknecht
onze gebedenboeken nemen, naar boven gaan
en in een1 raj op een zak met koren zitten,
zuchtend en rillend, in de hoop dat Joseph
ook zou rillen en1 ons zoodoende om zijns-
zelfe wil maar een korte preek geven zou.
IJidele gedachte! De dienst duurele precies
drie uur, en toch had mijn breeder de onbe-
schaamidheid uit te reepen, .toen hij ons naar
beneden zag komen „Wat, is het al afge-
loopen?"
„Op Zondagavond pTacht men' ions toe
te staan te spelen, ate we niet veel leven
miaatoten; maar als we maar even gichelen
moeten1 we in den hoek gaan staan!"
Jul lie vergeet dat je hier een meester hebt",
zei de tyran. „Ik zal den eerste die mij
boos maakt eens goedi trakteeren. Ik sta op
vohnaakte rust en stilte. Was j'ij dat, jon
gen? Frances, lieveling, 'trek aan' zijn haar
ate jij langs hem1 gaat; ik hoobde hem met
zijn vtogera knappen. Frances took lustig
aan zijn haar en ging toen op haar man's
knie zittenen daar zaten zij! als twee kletoe
kinderen, elkaar fcussend en een1 uur langs
moneenjB pmtend dwaas gewauwel waar
Zaterdag de reis naar Indie zou aanvaarden.
Met groote belangsteling werden dd ver
schillende bezienswaardigneden van een
modern zeekasteel opgenomen en dikwijls
stomien de kinderen verwonderd over hot
comfort, 't welk men tegenwoordig op een
schip aantreft,
Eerst werd nog het Kontoklijk Palies op
dm Dam bezichtigd, waarvoor door de
kon ingin wel wil lend toestemmiing was ver-
leend.
Een opUchter.
Verschillende wtokeliers in deze gemeente
zijn het slachtoffer geworden van een blijk-
baar geroutineerd oplichter. Een slank, blond
persoon, van ongeveer 35 jaar, zonder baard
of knevel, is Vrijdag naar hier gekomen en
heeeft zich uitgegeven voor hoofd-ingenieur
der Nederlandsche Spoorwegen, wist zelfs
zooveel vertrouwen te wekken, dat men voor
hem een locomotief requireerde, waarmeae hij
quasi een inspectietochtje maakte. 'sAvonds
vervoegde hij zich bij mej. Hellings, aan de
Karel de Grootelaan, waar hij kamers huur-
de, naar het heette voor zijn gezin, dat spoe
dig met zijn auto's zou overkomen. Daar hij
bleef overaachten, werd alles direct voor den
nieuwen huurder to orde gebracht en gebruik-
te hij daar het middagiftaal. Zaterdagmorgen
heeft hij een bezoek gebracht aan verschillen
de winkels. Zoo veraamen wij, dat bij het fi-
liaal van Gebrs. Bervoets een tweetal cos-
tuums, bij de firma Hopman en Kolmer ver-
sdi-'llende reisbenoodigdheden, bij den heer
Seewald een paar moiitoes, waar hij zijn qu-
de schoenen in reparatie gaf; bij den heer
Jansen een kistje fijne sigaren en bij den heer
Schoonhoven voor plan. 400 een aantal' rin-
geai heeft meegenomen, alles op zich1 en na-
tuurlijk zonder te betalen.
Blijkbaar tevreden met zijn tokoopen, nam
hij bij de autogarage van den heer K. een
huurauto om zich naar Utrecht te laten bren
gen. 'sAvonds laat is de chauffeur met de
auto weder te Bergen aangekomen en verna-
men we nog het volgende: De pseudo-inge-
nieur liet zich eerst naar Alkmaar brengen,
waar bij de firma Bervoets een' paar hand-
schoenen werd gekocht, eenige paren sokken
zouden met de rekentog to zijn pension te
Bergen worden bezorgd. Vervolgens ging de
reis naar Purmerend, waar hij een to aam-
bouw zijnde school moest bezichtigeni Daar
de opzichtter niet op het werk aanwezig was,
werd dezen in zijne wontog een bezoek ge
bracht. Na dit bezoek werd naar Amsterdam
gereden en eerst voor de Marine-kazeme stil-
gehouden. De oplichter liep door de wacht
en had een onderhoud met eenige officieren,
waarna hij zich naar een zekeren dokter V.
liet brengen. Na geruimen tijd binnen te zijn
geweest, werd de tocht vervolgd1 naar Nieu-
wersluis, waar hij aan het station eenige ba-
gage in bewaring wenschte te geven. Daar
men daar van geen 1000 terug had, leende
hij van den chauffeur een bedrag van tien
gulden. Toen werd de reis naar Utrecht
voorigezet. In Utrecht werdi eerst nog een be
zoek gebracht aan een eerste-klasse kleerma-
ker, waarna de pseudo-tospecteur besloot te
gaan dineeren. to een restaurant aangeko
men, moest de chauffeur met hern aan tafel
zitten. Em oogenblik zeide hij zich te moe
ten) verwijderen om- aan ziju vrouw te telefo-
neeren, doch hij moet nog teragkomen.
iDe diauffeur kon met zijn auto zonder be-
ialtog onverrichterzake naar Bergen terug-
keeren.
Toen de politie van deze zaak Zaterdag-
middag de lucht kreeg en wist dat het doel
wij ons voor zouden schamen."
„Wij maakten het ons zoo gezellig ate on
ze middfelen toelietem in den boog van de
aanrech'tfcast. Ik had' juist onze boezelaara
vastgehonden en ate een gordijn opgehangen
toen Joseph uit den sial' kwam met een' bood-
schap. Ffij trekt mijn wenk af, geeft mij een
draai om mij® ooren en kraakt:
,.De meester nog maar pas begravem en
Sabbath nog niet voorbij em de klank van
het evangelie noig in juliie ooren en. jullie
durfit zoo te doend Scbaam jullie je! Ga stil
zitten, ondtongende kinderen! er zijn goede
boeken genoeg ate je ze wilt lezen: ga zit
ten en denk omi je zieLeni!"
„Met deze woorden dwong hij ons zoo te
gaan zitten, dat wij1 van het vervijderde
vuur een flauwem stfaal ontvingen. die ons
teestond! den telcsi te lezen van den rommel
die hij ons toe wierp.
„Ik had; geen zin to deze bezigheid. Ik
nam mijln morsig boek bij den rug en smeet
het to het hondenhok, met de verzekertog, dat
ik een afkeer had1 van een goed1 boek.
„Heathcliff trapte het zijne naar de zelfde
plaats. Toen had1 je de poppen aan het dan-
sen.
„Mjeester (Hindiey P riep onze huiskape-
laan. Meester kdm hier? Miss Catliy heeft
den rag af gescheund van „De Hlebn der Za-
ligheid", en Heathcliff heeft mijn zijn voet
op het eerste deel van „De Breede Weg ten
Venderve" getoapt! Het te zeer verderfelij'k
ze op dezen weg te laten voortgaan'. O, de
oude inan zou ze behoorlijk hebben afgeran-
seld1 maar hij is weg
Hindiey ijlde toe van zijn paradijs bij den
jiaard, pakte een van ons bij de kraag en
de ander bij den arm en slingerde ons in
de achterkeuken, waar Joseph verzekerde dat
„de NKkfcer" ons zou 'komen halen, zoo
waar als we leefdtenen met dien tooost zoch-
ten we ieder een aparten hoek om zijn komst
af te wachten.
Wandt wssolgd.
