DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Yr&ag en Aaibod.
Stervens-makkers.
No. 165
Honderd Tier en twintigste Jaargang
1922.
ZA1ERDAG
15 JULI
iboaiiemsntsprije bij rooruitbetallng per 3 maanden f 2.fr. per post f 2.50. Itewijsn. 6 et. Advertentiepr. 26 et. p. regel, j*rootere letters nmir plaatsndinte
Brieven franco N.V. Boek- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Voordam CO, Tel. Adminlstr. No. 3. ttedaetie No. 33.
Directour: 6. KL SRAK.
HootitecducteurTJ. N. ADKMA.
rers
oeveelbedenl door de vimge
welke zij nooit of te nimimer
(Nadruk verbodea)
HJj! vroeg zichzelf af, waarom doze avond
hem het einde screen zijner droomen, hot
range einddoel, waamaar hij in ai zijia
trieste dagen had gesuiachit. Zijn schoolda-
gen, de college-dagen, de kantoordagen, alle
scheneni te zhlni geleefd, van afmattend- urn-
tot afmattend uur, opdat hij1 nu bier zou zijn,
tunem-d vanuit dli-t raarn de danszaal in, en
met't vooruiitzicht aansfonds zijn eerate ren
dezvous te hebbem met de mooiste vrouw, <»it
door hem aanschouwd.
Met vreuigde tastte bij! nu terug in zijn
droevigc vededen, lachte bij; weg de mufheid
en saaiheid, zicb venblijldend, dat dus niet
allies om niet was geweest.
Hier was't nu 't Leveni!
Lev en was muziek, was dans, was liefde.
Leven was 'n nieuw pak aantrekken, je -pro
per voelent eni sterk en) imponeenenid. Leven
flu-isferde je met faeele zacbte stem- al de
geestigheidjes in, die je je uit boeken kon
berinneren. Leven was eeru naebt van verras-
«ing eni beweging en! van bl-anke halzen en
luchtige zijdjes eni van 'n plotsdinge, var-
warrende werkelijkheid m a n te zijn-!
Zijn naam was John Thomas, hij was ale
Merk wenkzaam o-p een makelaarskantoor.
Millioenen echoveu er dagelijks onder zijn
neue langs en't s-cheen zelfs, alisof die neus
langer werd, door een poging, bet dierbare
menschenluch-tje van de p-apier-eni wissels op
te snuiven, welke voortdurend door zijn
banden gingen.
Maar hij bezat een sterke veracbting voor
eld, zooals de meeste mannen, die groote
moeten laten
zull-en j
ezitten. Hiji aanvaardde zijn bascheiden,
wekelijkscb somimetje als de man, die zicb
a an tafel zet en weet wat bij! at of niet kan
verteren, Bitumen bet lot vragemd, of hem zou
niogen worden toegestaan tneer te hebben.
(Hij was een man, die geloofde in de goedheid
van't lot, omdat bij1 van natuur zeer orde-
lijjk) was eni omdat mj| steeds sterker geesten
dan zijin eigeni had toegestaan, voor hem te
denkien.
Da-ar kwam zijl! Hij boorde haar liachl op
het terras vlaklbij. Zijj scbeen hem een! heldin
uit een of ander Fransdi comedieatu-k, als
lets onbereikbaars en fcosifbaars tevens. Als
bij naar haar keek, voel-de bij opkomen ver-
langens naar liedjes van Oostersche dans-
meisjes, naar geureni van wierook. Hiji wist
niet van deze din-gen af tot dusver, maar ze
wareni in zijn verbeelding lievend.
Haar oogeni hadden den bruinenl giants van
gazellenoogen met die onnaspeurbare diepte
van een bekorcntde domh-eid.
„Waar is u tocb? Ik kan u ommogelijk vin-
den in deze duistem-is."
Haar -stem! Hp skliderde onder de cbarme
van dat geluid. t 'Leven' ombelsde hem met i
haar fluweelen arm en-!
„Hier, mevrourw Dunham, bier, bij't. ven-
sterIKunt u me nog niet zien?"
Hij gin-g naar- haar toe nam ootmoedig
haar aran in den zijime en leidde haar naar
zijn bank,
„Ik heb 11 do-en wacbten, dat was niet aar-
dig van mij," zei ze.
lintegendeel. Ik igenoot. Te moeten- wach-
ten doet je hart des te feller kloppen
„U is biesn zeker al meer geweest?"
„Pardon, dit is de eerste maal. Het was
aardigi van meneer Heal miji te inviteeren."
„Heeren kun je moei-lijk voldoende -krij-gen.
Waarom begrijjp ik niet."
„En nog wel als er zoovele schoone vrou-
wen bijeen zijin
Zij aanvaardde zijn comiplimentje met
waardigheid, zooals eeni vrouw die gewend is
aan dergelijke betuigingen. Haar mooie,
domme oogen keken met verwarr-ende betoo-
vering in de zijne.
(Hij; bracbt zijn band dicht naar de bare,
voorzicbtig en- nieu-ws(giierig, zooals een
tourist zijin vinigera over bet satijnen opper-
vlak van pracbtig manner beweegt.
man tot hem kwam. Hiji zou bet park in kun-
nien' renn-en voor- een mogelijk duel om haar.
Zij inspireerde hem tot ouwerwetsche daden,
welke een' groat aandeel moed en' dombeid
vereischten en vertrouwen in een gelukkig
slot.
„AlIes wil ik voor u doen. Zeg -het maar"
„'k Weet amper, hoe bet u te vragen.
'4 Betrdft meneer (Heal
„Onzen gastbeer?"
MJa. U ken-t hem goed, nietwaar?"
„Ja, d.w.z. voor zoover dit mogelijk is. Ik
ben in- zijn dienst."
„Dat heb ik begrepen. Ik wou u vragen
iets voor miji in orde te makenIk) wilde
hem nog eena ontmoeten. Er zijn bier van-
avond zoovelen. K-unt -u dat niet in orde ma
ken? Een klein partijltjeb.v. met ons
vierenbegrij-pt u- wel Wanneer hiji in
een' goeie stemming daarvoor is. Jullie man-
neq zijn zoo knap in dergelijke eoort van
diingen, speciaal; jullie
„Geemployeerden!" vulde hij voor haar
aan en voelde boe die nacbt van dans en
-muziek em -Lielfde ai-diderde en ineenstortte als
een gl-azen, betooverd paleis uit een sprookje.
Hoe anders dan de gal-ante laden, waar-
vau hij- droomde! Zij wiide hem gebruiken-l
Hij keek haar in naar bruine oogen en
haar boeiende dombeid was verloren go-
liaakt in- een blik van bebzucht en lage in
trigue. In die scbi-tterende 6piegei)s zag hij
zichzelif inkrimpen tot de ware vei'houdingen.
Hij zag zichzelif w eer als de klerk, de kleine,
j correcte onbelangrijkste man, die al zij'n le
ven lang het correcte had verricb-t opdat
brutaler mannen pracbti-ge, incorrecte din-
gen zouden kumn-en doen.
,,Ik zal doai wat ik kan", zei hij1.
Het was het preciese antwoord da-t hiji da
gelijks ga:f aan- zijn eigeni ondiergescbikte.
Ziji drukte hem de hand.
s,Dank u, dat is lief van u. Ik wist wel dat
u zoo was. Dat is de redem, waarom dk u
uitzoch't, u ui-t alle anderen.
Hij wist, waarom ziji hem had1 verkozen,
omdat hij was de veilig&e de m-oest gevoelir
ge, de onbeteekeniendste, degeen, voor wien
-ziji't m-inste respect voelde.
Zij bleef bij- hem, maar de zacbte glens
was gedoofd in haar oogen1; een tinteling,
-een snelile flikkering verried de zich nu doelr
bewuste intrigante.
Hij1 deed geen moeite haar nog terug te
bouden bijl haar heengaan.
,,'Goedea- nacht, en nogmaals mijin dank.
Wij begri; elkander wondergoed. Ik ont-
mio-ette not 'den iemandi met wi-eo ik zoo
gemakkelij:. >n sympathiseeren."
En zij was heengegaan. Ziji liet hem1 acb-
ter in nu'u-achting voor zichzelf. Zijn saaie,
banale, alledaagsche dagen drukben als een
wanboopskettimg om zijn bals. O, waarom
werd hij ooit geboren? Het scheen of plotse-
liinig een| sdherp licht van onmeedoogendie
waarbeid hem in de domkerte gestreek om
a-a-n de kaak te stellen zijn gebogien, onont-
wikkeld figuurtje, zijn onderdanigeni oo-gop-
vervelendoi' neus, zijn
i;El
Zij trok zicb' terug, lachend.
„Hij is heel lijjk," zeide zij.
JWi-e? O, onze gasth-eer. Ja, dat is hij. Tot
vamavond heb ik- nooit geweten wat rijlk zijn
inhield. Ik had altijld1 gedacht, dat het betee-
kende meer te h-ebbenl dan je op kunt. Maar
vanavonld
„Vanavond
„Vanavond zie ik in dat het beteekent een
acntergrond in't leven te hebben. Ik beb al
tijld gedroomd van romian-tische drama's,
maar van-avondi voor't eerst, is't me duide-
lijk, waarom ik, ze niet kon beleven. Ze moe
ten! w e r, k e 1 ij- k h q t d zijn!"
„Ja, zoo is het. Werkelijfcheid! Alle vrou-
wen zien dat in. Dat is de redem waarom
ech-oone vrouwen zich zellf voor geld verkoo-
pen. Zij zijn dit zicbzelve scbuldig, om den
achtergrond."
Er viel een pauze.
Beiden gevoelden, dat ze een1 beetje er
naast bleven. John- Thomas voellde dat hij1
met den bestem wil niet tot de hoogte kon ko-
mem, waarheen d'i-t gesprek kon voerenl eni hij
hoopte dat zij dit eventain kon. Hij: bewonder-
de verstand in een vrouw, miaax tevens be-
angstigde dit hem.
Met bekoorlijke gevatheid begreep zij
zijn aaxzeling.
„We doen wat denken aan; modeme novel-
listen," zei ze, „laten we eenvo-udig en duide-
lijk blijiven. Ik wou u vragen iets voor me te
doen."
Dat was heerlijk. Nu voeldle hij, dat de ro-
jlui niet
onder dan. m;;, maar met een goede gezond-
heid gezeig end, biji gevolg met levenskracht
en zelfvertrouiwen-. Elk had zicb een jong
mei-sije gekozen-, elk zou iets liefs ondervin-
den-. God! boe benijdde hij) ben! Geen! vrouw
bad ooit n-aar hem gekeken dan met de vol
ar a aktste bdeeifdheid, vrouwen, die altijld
■brut-aal zijin tegenover mannen, die zijl viree-
zen.
Hij werndde zicb van de dansenden aif en
ep den tuin in; bitterheid was -in zijn ziel..
)M an ik noean me zelf eenj man; een
kerel! Bab, 'n idioot, een1 dwaas ben ik!
mompelde hij met ingebouden tranen.
Met baastige stappen zocbt hiji zijn kledn--
burgerlijke woning op, die hiji in dat oogen-
blik haatte om _de kleinzielige correctheid
van't fatsoen, juist de grens vormend tua-
sdbeni armoede en oneerlijkheid.
Op de tram las hij- een tijldschriftje door;
toevallig trof hem, biji't didxtslaan, een ad-
vertentie, van den volgenden inboud:
Wees een man!
'Zijt (gij onbeduidend, m-agexi klein,
Verl'egen, znnder levenskracht?
Oaat de liefde van de vrouw aan u voorbijl?
IVerlengt gij) te zijn aantrekkelijk,
'Kracbtig, suggestief, mannelijk?
ID-it was als een' goddelijke stem in de woes-
'tijn van wanhoop.
Hiji las de rest van de advertentie met
bongerige oogen-. -Hiji tri-lde van opwin-ding
en was van plan dienzelfden -avond n-og er
op te scbrijven,
Als in een 'droom liep bij zijn kam-er bin-
nen, rook niet de overbefcemde uien- en peiro-
ieum-iuchtjesbij voelde zicb pl-otsding bo-
ven alles uit immers moiigien, overmo-rgen
wachtte hemi een, nieuwe toekomst!
II.
John Thomas geboorzaamde bl-indelings
aan alle voorschiiften, hem bij) correspondent
tie opgel'egd, al zijn zuinig overgespaarde
es gaf Hiji er voor uit.
Zijn geiheimzinnige meester had hern zijin
nem aanscboufd-e. De photo werd.in den rand
van den spiegel gestokem en eiken avond
maakte hiji veiigelijfcingen. Hiji arbeidde bard
en als methodiscb mensch, geh-oorzaamde hij
nauwfceurig aan alle voorschriftem en ver-
kreeg de bel-eoning. Immers d-e stralende
dag brak aan, dat hiji de knoopem van zijn
vest niet meer kon toekrijgen. Na eenigem tijd
constateerde biji zelfs voor den spiegel zon-
der eenige verlegenibeid de toegenomen1
breedte van zijin) borst. Voor de eerste ma al
ia zijn leven wiist hij nu wat bet was om
uit voile borst te kumnen adem hal-en-. 1
IZijn v-erdiept zijn in zijn „leefregels"
maakte hem bij zijn werk wat verstrooid Hij
beginjg een' groote lout in de boeken-. Me
neer Heal liet den' schuldige tot zicb komen
eni ga-f hem een- scherpe Berisping. Meteen
nam bij hern aandacbtig- op:
Maar u schijnt me veranderd, mr.
-Thomas. U is zwaard-er geworden, ik zou u
ni-et direct herkend hebben."
Thomas boog, onmetelijlk trotsch, dus
mr. Heal bad ookTocb bad hij; 't land.
Hij wilde zijn zaken niet verwaarloozen.
Jammer genoeg bezat bij geen sterk merno-
rie, bij m-oest extra zicb iiispannen, want
wat kon er andera gebeuran.
-Weer zijn tijdscbinif-tje op de ham door-
bladerend, las bijl:
Hebt gij een slecbte mexnorie?
Vergeet (gijl veel
Hangt bet succes in zaken af van uw tne-
morie? Leer alias te ontbouden, wat gij
m-oet.
Hij schreef nog dienzelfden avond op de
'advertentie.
IMet dezelfde volhard-ing als voorbeen, be-
steed aan zijin spieren, werkte bij! nu aan de
ontwikkeliing van zijn m-emorie. In entkelle
weken kon hij ontbouden, wat hij moest. In
enlkel-e maanden kon hiji niets meer vergeten.
Tezel-fder tijd nam zijn physiieke omvang toe
en keude hij zichzelf nauwelijiks meer. Nieu
we verlangens werden in hem wakker. Hij;
die -tot dusvexi altijld bespot en overh-eerscht
was geworden-, kreeg een sterke begeerte, nu
zij-u eigeni krachten te voelen domineeren; hij
bad beboefte om te vechten.
Op zaker.en avond krepgi hiji de gelegen-
heid- daartoe. John raakie in een twistge-
sprek met een boom Van een kerel. Wcldra
ging-en ze aan: 't bakkeleien. John inwendig
trillend in't diepst zijiner ziel, sloeg in een
bilnde woede van angst en kracht op den
ander in em smiaakte de vreugde zicb met't
blo.ed van zijn tegens-tander besmeurd te
zien. De -omstanders juicbten- hem toe als
een held, maar, bij maakte zicli snel uit de
voeten, inwendig beschiaamd en eiienidig. Wel
betastte biji thu-is met verwondering de stevi-
ge armen-, zicb afvragend, waarheen- ze hem
nog ooit zouden voeren-.
Den voligienden d'ag klwam iemand hem
voorstel len: prijsvech tcr h, willen word-en van
ban club, lot zijn eigen spijt deed zijn bree-
de borst hem „jazeggenl; die verlangdie nog
naar meer, bloed.
III.
Naar de advertentie bel-oofde werd hem de
liefde van de vrouw geboden voor zijn in-
spannend arbeiden, ze bleef tot dusver verre,
tot eindelijik, toen hij- er nllerminst op be-
dacht was, zij tot hem kwam in oud jasje en
oud hoedlje.
Zij) was even mooi als die wilde bloemen
in eenl bosch, die tot het ras van de parasie-
ten behooreni, levende van de levensikracht
van krachtiger buurlui. Zij was heel jong
en spon haar plannem uit voor eeni verzorg-
de toekomst. naar blanke schoonheid trof
h-em. -Hij voelde verlangen n-aar, hdar, zijn
borst was sterk en breed- genoem om haar
aan zicb te drukken. T-och -trilde daarachter
zijn hart. Hoe verbaasd- was bij, dat alles
zoo gemakkelijk opeenis nu gin-g, waarheen
voerd-e hem- tocb- nu zijn nieuwe lichaam?
Wat moest hij: doen- met dit teere schepseltje,
dat zicb na eemijge tegenstribbel-ingen bad
laten vangen? Was dit nu liefde? Liefde?
Hij; was van liefde niets op de hoogte. Hij
had er nooit iets van geleerd. Hiji wist nu
all-een, boe sterk te worden, boe te leer-en ont
bouden.
Hij-, die steeds geweten bad! wat bet zeg-
gen wilde een1 slaaf te zijn, leerde nu de
onaangename gewaarwording ken-men, een
slaaf te bezitten. Waarheen niji ging, vplgde
zij, als een blanke schaduw van, eeni nieuwe
maan, zwak en -teer. Als bij sprak, luisterde
ziji, was hiji stil, dan wachtte zij: gedu-l-dig.
Haar blanke. dunne armen waren steeds
naar hem uittg-estrekt, en als bet werd toege
staan, grepen zij hartstodhtelijk om zijn
halszoo niet, dan wachtte zij af, om op-
nieuw te grijpen,.
Hij werd-"bang voor, haar; steeds trachtte
hiji van h-aar los te komen; maar steeds wist
zij hem terug te vimden en evemals de witte
parasieten in de bossehen, zou zij- opruieuw
opklimmen.
-Zijn l-evenl werd hem een last, 's Nachts
kon hijj niet slapen door zijin- luid-kloppenld
m-emorie, dial hem niet toestond iets te verge-
ten); elk woord, gezegd) of vernomen, bleef
h-em in- de gedachte en drukte op zijin ziel.
Hij droomde niet langer meer van den1 ro-
man-, dien hij- doorleven wilde, nocb van- per-
soonlijke gewichtigheid. -Hiji dacht slechts er-
aan, hoe aan dit alles te on-tkomen!
hem versdmkt in den steek, 'men fluisterde
dat hiji ondermijnd werd door een geheim-
zinnige kwaal. Zijin „bleeke bloem" verwelk-
te laan zijin borst en: verdween. Hij was all-een.
IElke post bracht hem versterking voor
zijn ziel. Wanneer zijn geest neigde n-aar
bet onmater-ieel-e, liet het hem vervolgende
memorie hem in den steek. Hij leiefde in den
geest, werd zeer stil en vreamd en arm.
Op zekerenl dag, bijna te zwak om te
aan, liep bij uit oude gewoante naar het
antoor van mr. 'Heal.-Men l-iet hem in diens
privlaat kantoor.
'Mr. Heal bem1 terugziende, riep uit:
„Maar zie ik goed? is u daar, mr. Tho
mas? Wat is u overkomen?"
„Hioogm-oedsw,aanzin," was bet antwoord.
„Mag ikterugkomen bij u?"
„Maar mr. Thomas, wij- kunnen u zeker
heel goed weer gtibrui-ken, u was een- zeer
betrou'wbare klerk."
„Jla, meneer, dat was ik eena. Ik heb ui ge-
mist, ik heb dat tot dusver nooit goed1 inge-
zien,. Wanneer mag ik weer beginnen1 bij
u?"
„Morgen? laten we zeggeni morgera, zoo
als vroeger."
„Ja morgen om megen uurals
vroeger".
En toen hij- het kantoor verliet, glimlach-
te hij- naar den| nieuwen stenograaf en be-
anitwoordde de goedmoedige superioriteit der
oude klerken met zijn eigen oude,
dige onderworpenheid.
Hij
goedmoe-
ijl verliet bet kantoor en voelde zich ge-
lu-klk-ig en natuurlij-k ten langen leste, alsof
hijj ontwa-akte uit een boozen droom. Hij
snakte naar den volgenden m-c-rgen. Want
faoewel hij een -kolossa-le borstafmeting en
een groote passie had geinspireerd, bleef ten
slotte zijn ziel t6cb de ziel van een klerk.
(Seer, dies staan blading as.)
Jb. HARTLAND, Koningsweg B 69,
Handel in 2e handsch Kindarwagens, Sport-
karren, I.edikanten, -Bedden, en. KQN-INGS-
WEG B 69 naast Klaas Verwer.
2e HANDS RIJWIEL, nieuwe binnen- en
buitembanden, nieuwe widen en nieuwe Tor-
'pedonaaf, 42.50.
GL AMISS ENBUU'RT 59.
TE KOOP JONIGEK IPPEN en kui-
kenis. ZE-VENHiUiIZENi 5. Niet op Zondag.
TE KOOP: Een SPO-RT(DOG)KAR met
patent'assen, sterk eni zeer licht loopend, be-
nevens een net KARHAAM, alles zeer billijk.
bij- C. MAN Jbz., Koedijk.
WiEG TE IKOQP AANGIEBOD-EN.
Adres ST AT IONSSTRAAT 64.
TE KOOP: een' HARILEY-DAVIOSO'N
voor elk aannemelijk bod.
Te bevr. RUITERSLRAAT 13.
TE1 KOOP een tweepers. Engdsch 'LIEID'I-
KANT. DIJ KGR.-A AFSTRA AT 35.
KlIPPElNHOK en KIPPEN TEl iKOOP
4 toom. alien aan d-en leg.
BOOMKAMIP-STRAAT 18 b. d. Wester-
weg, (Niet op- Zondag).
Gramapboon® (kas-tjes) vanaf f 25. Be-
speelde platen 0.50. Platen inruilen 0.25.
Nieuwe platen vanaf 1.50. Ook op texmijur
betaling. Zaterdags op de markt.
H. J. KEESEN, Zeglis 21.
TE-R OVERNiAM-E AAN!GE!B-0-DEN
RIEiTENI RTJWIELZIJ'SPAN voor 2 kin-
deren. EGMONDERSTRAAT 14.
HEERENRIJWIE.L TB KPOP wegens
vertrek, zoo goed als nieuw. Billijke prijs.
KTN'H ElM'STRAA-T 35.
TE IKGOP KIPIPENHOK en zevendaag-
sche kuikens.
IKINHEIM'STRAAT 14.
4 Mooie Stoelen te koop met ronden rug
15, 6 mooie stoel-en 20, leunstod 7,
damesstoel 12.50, linnenkast 10, schuif-
tafd 10. Molenbuuit 24, (gesloten zijnde
-Sn-aarmanslaan 87.
EEN DAM'ElSiFIETS „Turaer" TE KOOP
zoo goed als nieuw.
KEETGR1AGHT 10.
SOL'DATENSlOHDEiNIEN. Pracht sortee-
ring Soldatenschoenen, zddzaam best, zoo
Igoed als nieuw, vanaf' 2.50 per paar.
D. MULIDER, Laat 32a, bovenhuis naast
Iljsco.
iA-ioedeloos bladende hij opnieuw de adver-
tenties door van zijn tijdsenrifttjes en ont-
dekte bet volgende:
Zijlt gijl in zorgt?
-Is uw ziel bedrukt?
Is uw last te zwtaar te drageni?
Geef u over aan God,
Leer tot Hem te spreken
L - Hiji is de eenige wet en troost.
Hij zuchtte en ibeantwoordde de adverten
tie. Door middd van de post kwam nu- rus-
tig en vrienddijk als een zacbte wiekslag in
den: nacht het gdoof over hem. Hiji werd
mager eni bledk. Zijn grove vrienden- lieten
GUM'M'I DEKZEILEN gegarandeerd
waterdidht verkoop ik voor slechts 75 -ct. den
tM'. D. MULDER, Laat N. 32a, naast
IJsco.
TE KOOP: PRO MENAiDEW AGE N
in zeer goeden staat. Te bevragen Bureau
van dit bl-ad.
(Nadruk verboden),
„'t Is altijd mijn eer geweest, meneer", ver-
telde de pension-juffrouw mij, „mijn huis als
fatsoenlijk-bekendstaande te wetien, maar wat
moet je denken als er onder je gasten ten-
slotte een vrouw is, wie je sinds jaren je ver-
trouwen schonk en deze zich dan plotseling
ontpopt als een vulgaire vrouw, die haar ver-
diende penningen gebmikt om er onsoliede,
zelfs gekleuxde onderkleeren van te koopen,
en die sterft onder de meest el-lendige ornstan-
dighedenGerust, dan weet ik 't niet
meer; dan geef ik it op de meascbelijke natuur
te begrij-pen."
En op mijn belangstellende vragen, boorde
ik haar 't volgende vertcllen
Elsa Craig kwam't eei'st bij mij, een vijf-
tien jaar geleden; zij was niet een mij gehoel
onbekende, zij was een kennis van mijn nicht,
die haar naar mij zond, omdat ziji geheel
vreemd was in Philadelphia en zij gaame een
rustig, net pension wenschte.
Bij den eersten oogopslag zag ik dat het
een goed aoort van meisje was. Ziji had een
zachten blik, was bleek en mager en had een
gebogen neusje, lichtblauwe oogen, clunne
lippen, die weinlg babbelden. Zij had- een be-
tr-ekking van onderwijzeres, die zij, tot 't
laatst van haar leven eervol heeft vervuld.
Zooals ik zeg, zij had alles wat vertrou-
wen gaf, tot het laatst! Er was echter iets
dat mij de oogen had moeten oponen: zij
had prachtig haar, heel lang, heel- dik, heerlijk
goua-glanzend, maar ik moet zeg-gen, zij was
er heelemaai niet trotsch op en ze droeg het
zeer eenvoudig opgemaakt.
En als ik me nu bedemk, hoe zij1 al die ja
ren geweest is! Ik dacht en wij alien- dedea
- dat, dat zij het eenvoudi-gste schepseltje op de
wereld was. Ook de mannen schenen dat te
vinden. Ik geloof niet dat ik haar ooit lang
in gesprek met een man zag. Zij- beweerde al
tijd, dat zij een groote minachting voor hen
koesterde. Zij bezat dat zeker soort van recht-
matige minachting, die door God aan brave
vrouwen wordt verleend- als hun sHiilH. m
deze wereld.
Niet alleen omdat zij ingetogen van- natuur
was. leefde zij afgezonderd, docb ook omdat
zij leed aan een zeer zwak hart. Alles wat
maar eenige opwinding kon- veroorzaken,
moest zij vennijden. Zij moest twee minuten
nemen voor het trappenklimmen, hetgeen ze
steeds deed met't horloge in de hand.
Nadat ze een paar jaren bij mij in huis was
gew-eesbt, werden we meer en meer bevriend.
Zij las haar krantje, ik het mijne en zij nam
de gewoonte -twee of drie eerr per week bij
mij te komen en mij wat voor te lezen, terwijl
ik mijn kleeren verstelde.
Zij was er steeds op uit, geestelijk zich om-
hoog te werken. Zij las mij ook geregeld
voor uit Ladies' Home Journal, maar de
meer straffe passages over sexe en hygiene en
die soort van dingen sprong ze geregeld oyer.
Ik vertel u dit om u te bewijzen, hoe ze mij
vijftien jaren voor den gek heeft gehouden.
Zij -kreeg nooit bezoek van een mannelijk
wezen, en van zeer weini-g vrouwen-. Zij ont-
ving weinig brieven, met de vacantie weleens
een briefkaart, die motto's bevatte. I3eze mot
to's hing ze in haar kamer op, want zij hidd
zich sterk met geestelijke gedachten bezig.
De eerste maal, dat ik wist, dat zij eenige
belangstelling nam aan mannen, was nadat
de o-orlog was uitgebroken, en wij van zeii
alien opgeroepen werden de so-ldaten te -hel-
pen. Daarom vond ik dit z,eer gewoon. Zij
kon soms tot diep in den nacht bezig zijn met
het verzamelen en pasklaar maken- van vele
„Nieuwe-gedachte"-motto'$ tot een boekdeel-
tje, dat ze voor de gewonde soldaten bestem-
de. Zij was heel erg vaderlandslievend, wat
haar uitputte. Soms ging ik weleens naar haar
kamer om haar naar bed te j-agen. Ik vond
haar dan met verhoogde kleur en tintelende
oogen, en ik wist dat deze opwinding zeer
skcht voor haar was.
Maar ze wou niet naar me luisteren. Zij
p-lacht me te antwoorden
„Wat beteekent d-ti alles in vergelij'kmg van
wat al die dappere jongens ginds vexxich-
ten?"
Zij werd half gek van den oorlog; in haar
kamer hing een groote kaart en elken dag
markeerde zij met gekleurde 6pelden den
gang van zaken-.
Toen de gewonde jongens terug zouden
keeren, werd het nog erger met haar. Zij deel-
de „Nieuwe-gedachte"-boekjes uit, tweemaal
in de week, wat haar heel wat geld kostte.
En toen er besla-g werd gelegd op enkele
levensmiddelen, deed zij veel meer dan direct
plicht was; zij raakte geen suiker en geen
vleesch meer aan en zij gebruikte nauwelijks
meer brandstof. En tocb, ondanks alles,
scheen het of haar gezondheid- iets beter
werd. Zij! kreeg meer kleur eni er scheen' op-
eens meer leven in haar gekomen.
Toen had er een klein voorval plaats; er
moest op het I-icht bezuinigd worden. Zij"
had altijd twintig minuten noodig voor het
uitkammen en borstelen van het haar in den
morgen, omdat zij erop gesteld' was, dit bij-
zonder te verzorgen. En nu er geen licht was,
placht ze vlak voor het venster te staan voor
aen hiangspiegele, wa-ardoor zij; toch kon zien
wat ze dead.
Precies tegenover ons huis Iigt een groot
hotel, „La Touraine". Op zekeren- morgen,
toen ze bezig was met htet verzorgen van het
haar, zag ze voor't raam van't hotel den
brutaalsten vreemdeling, dien men1 bedenken
kan, een manin nachteostuum
die haar zat aan te staren.
Zij was razend (althans dat zei ze mij) en
zij gaf hem 'n teeken weg te gaan, waarop hij
alleen wa-t glimlachte en bleef waar hij was.
Zijl trachtte het gordijn wat dicht te trekk-en.
maar in het dbrtker kon ze heel slecht zich
kappeiier bleef niet anders over dan- zich
eerst aan te kleeden en daama de harea op te
maken, maar de man bleef staren. Zij kwam
WimiMMMMIMllWllia
