DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
F e n i 11 e t o n.
StormachtigB hoogten.
Ko. 205.
Honderd Tier en twintigste Jaargang
1922.
ibonnementsprljs btj vooruitbetaling per 3 maanden t 2.—, fr. per post f 2.50. Bewijsn. 6 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, prootere letters naar plaatsruinite
Brieven franco N.V. Boek- en Handelsdr. v.h. Bering. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Adminlstr. No. 3. Redactle No. 33.
DONDERBAG Dteeoieur: G. H. EKAK. lloofdrudueieufTJ. N. AlfttUA. AUGUSTUS
Lit enze Staatsmachine.
OE BEGROOTING.
(iNadrub verbodem.)
Over enkele weken, bdj die opening van de
gewone zittmg der Sftaten-GeneraaL zal vol-
genSi bet voorachirift der wed de begrooting
van inkomsten en uitgaven van den Staat war
den aao|gebodfen. Als wjii dus iiienboven schrij
ven „De Begrooting", dan is't duidelijk, dat
wij niet zuilen voldoen aan het aigemeen ver
iangen om een blik ite slaan in1 de plannen der
regeering en niet zuilen verraden met hoe veel
zorg naair die atom gewenschte bezuiniging is
gestreefd.
IDe iSltaa'tsbegrooting vormt een ontzaglijjk
boekdeel en bevat aiieen ramiingen van de in-
komsten en1 uitgaven. Dat die in de duizenden
en de milltoenen loopen, weten wijl maar al te
goed. Maar nu zou menigeen denkm, dat de
verschil lemde getal-ieni, die ails raining voor
een of anderen posit worden gegeven, ook zou-
den eimdigen op twee of meer nulten, dat is,
dial er biji hondierden en duizenden werd ge-
raamdi. |Dat gebeunt wel in sommige gevalien
en meennalen komt het voor, dat de Regeering
een zelker bedrag, dat aaugevraagd wordt, at-
rondtl in honderd- of diuizendttallen guldens.
Maar dat geldiil niet voor. alien, want er zijn
iid de begiooting valsche posten van uitgaaf,
die op de wet stamen en dus geen aifronding
toelaten en andtere, die wel voor verandering
vatbaar zijn. Zoo is het ite verklaren, dat b.v.
de initiate uitgaven voor 1922 oorspronkelijk
warden geraamd op 854571.252.88, waar-
Ibdji die 8® cenfen een dgenaardigea indnulk
maken in vergelijkin|g met de 854 millioen
gulden. Allies moet naawkeurig wooden uiitge-
rekendi, vo:r zoover dlat mogeiiijk is en die rno-
gdijlkfeid bestaat b. v. bijl jaarwedden, die tus-
schenitijda ingaan of bij peneioenen; het zou
zelfs mogelijjk zijn, dat er de beroemde of be-
ruehte halve cen'ti ibiji te pas kwaml Want al-
les moet veraniwoord wiorden. Dat is een
groot verschil bij! vroeger, eeuwen geteden,
toent diet vorst over 's lands liinkomisten' be-
schikte naar eigen goeddunken eni zijn particu-
iiere inkomsten en uitgaven vermengd wer-
den| met die van den Stlaat. Had de vorst geld!
noodig dlan sdireef hijl een1 belasting of ibede
uit en het voile mioeht toezien hoe hiji het ge-
foruikte. Voelde hij zelf, dat hij! wait veeled-
schend was, dan gal hij in rail zekere voor-
xechten, zoodat ihet wel een beotlje op koop-
manschap ileelt.
Bij ons behelst de GrondWet de oepaling,
dat ae begrooting van alle uitgaven' des Rijks
moet worden vastgesteld en de middeten tot
dekking moetcn worden aangtwezen door de
wet, zoodat die vaststelling en aanwijzing
niet kan plaats hebben zou der medewerkin,
der Stateni-Gemeraal, met wie de Koning(in
de wetgevende maclit deelt. Er mag geen cent
worden uitgegeven zonder goedkeuring van
de VoUcsvencgcnwoordiging of zonder dat
deze in de gefogciilidd is om coutrolc uit te
oefenen. Alleen bij't begin van het jaar kan
het voorkomen, dat de goedkeuring ontbroekt,
als de begrooting nog niet is afgehandeld cn
b.v. jaarwedden en loonen toch moetcn wor
den uitbetaald; maar dat is dan ook de schuld
van de Volksvertegenwoordiging zelf, die te
vcel gebabbeld heeft. Dat niet afwerken van
de begrooting v66r Nieuwjaar is gewoonto
geworden; sedert 1878 is de begrooting niet
meer vodr 1 Januari gereed gewecst. Eeni der
nu aanh'angige voorstellen1 is dan' ook om de
begrooting zoo noodig voor twee jaar te la-
ten gelden en het betalen van zekcre gelden in
't begin van een jaar te wettigen.
Tot nog toe wordt de begrooting elk jaar
opnieuw vastgesteld. Dat is eerst na langen
strijd zoo geworden. In' 1814 gaf Eioogen-
dorp in overweging om de begrooting in twee
deelen te splitsen': uitgaven, die regelmatig in
denzelfden vorm terugkeerden (vredes-begroo-
ting), en1 uitgaven van buitengewonen aard,
Naar het Engelsch van Emily Bronte,
door W. A. C. van
54)
_„Ih het aigemeen geef ik toe dat het dat
zijn zou, lEllen," ging zij voort„maar welke
ellende Ae over Heath cliff kwam zou mij be-
vredigen als ik daar die hand niet in heb. Ik
zou liever willfea dat hij' minder leed, als ik
zijn lijden mocht veroorzaken1 en' hij: moeht we
ten, dat ik er dte oorzaak vani was. O', ik heb
hern zooveeT te wijltenAlleen op een voor-
waarde kan iik hopen hem te vergeven. Het is
als ik oog voor oog mag nemen en tand voor
tand voor iedere vlaag van zielsangsit, het-
zelifdie vergelden, hem- miet mij: gelijk maken.
Daari hij! de eerste was om te kwetsen, hem
ook het eerst om vergeving doen vragen en
dan' wel dan, [Ellen, zou ik eenige edelmoe-
digheid kunnen toonen. Maar het is volkomen
onmogelijk, diait ik ooit gewroken kan worden
en daarom kan ik hem met vergeven. Hindley
verliangde wat water, en ik reikte hem een glllae
roe en vroeg hem hoe hij, zich voelde.
„Niet zoo ziek als ik zou wenschen," ant-
woordde hdf. ^Mlijn arm daargelaten voeli ik
mij over mijn heele lichaam zoo pijnlijk alsof
ik met een legioen duivels gevochten had.'-*
„J'a, geen wonder," was mijn volgende op-
merkiing, „Catharina placht er op te roemen,
diait zij! tusschen u en lijfsgevaar in stondzij
bedoeide dat zekere .personen u niet zouiden
kwetsen uit mess haar aanstooit te geven. Het
b.v. in oorlogstijd. De eerste wilde hij: eens
en vopral laten goedkeuren en' dan voor on-
bepaalden tijd laten gelden, maar de laatste
zouden maar voor 1 jaar gelden.
Daar was wel wat vopr te zeggen; er tegen
was, dat de verleiding groot was om zoo wat
ali.es onder de gewone uitgaven te brengen.
En de z.g. Volksvertegenwoordiging kon in
het voorstel geen verandering brengen; zij
had het geheel aan te nemen of te verwerpen,
want zij miste het recht van amendement.
In 1815 werd dat eenigszins beperkt. De
gewone uitgaven zouden worden vastge
steld voor 10 achtereenvolgende jaren en de
bui tengewone voor 1 jaar. In die 10
jaar kon er geen verandering worden aange-
bracht dan op voorstel van den Koning.
Daar zat wel wat goeds in; want ook nu is
er veel, dat a$n geen verandefing onderhevig
is, als er eerlijk wordt gehandeld, b.v. de aaii-
tailen en de traktementen van ambtenaren en
alle uitgaven, die op wettelijke bepalingen
steunen. Maar botsingen tusschen regeering
en volksvertegenwoordiging en ontduikingen
zijn niet onmogelijk.
In 18(40 werden de 2-jaarlijksche begroo-
tingen1 ingesteld en na dc grondwetshexzie-
ning van 1:848 kwamen de jaarlijksche be-
grootingen, zooals zij' nu nog bestaan.
De begrooting is verdeekt in ©en zeker
aantal noofdistukken', die elk wordem vastge-
legd in ©en: wetsontwap. V66r 1848 W'as dit
noodzakelljk, althans wenlsichdijk, omdat de
SitatenHGenteraai het recht van amendement
misten en zij! nu ten minste bij' verdeeling in
hoofdstukken nog 66n. hoofdstuk konden ver-
wexpeni zonder de gebeele begrooting te tref-
f en. 'i'egenwooirdig is sLriikit genomien: die ver
deeling in hoofdstukken 'alleen noodig voor
de Eerste Kamer.
Is eemnaal de begrooting vasitgestel'd!, dan
mag voor een bepaald dioel niet meer worden
uitgegeveni dan in de begrootingswet daar-
voox" is toegesitaan. M'aar het is of was een
raining en dus is het mogelijk, dat er meer
noodig is dan werd aangevraagd. In zoo'n
geval zou de Regeering een nieuw orediet
moeten! aanvragen. Dat heeft ook zijh lasten,
want ook dat nieuwe crediet is weer eenl ra-
ming, die onjuist kan hlijken. En er is nog
een bezwaar: d'e inogeli|kh;eid bestaat, dat
die oottispiwikdijke raining rnin of meer op-
zettelijk te iaag is gesteld; dan kan, als met
de ui'tvoerimg all begonnen is, de Kamer
moeilijk het nieuwe crediet weigereol en ziji
staat dus vow een| voldohgenl feit.
Te hooge ir amingen, om deze nieuwe cre
diet aanvragen: te vermijden, zijn even ge-
vaarlijk, want zij brenlgen dte uitvoerdcra an
de verleiding oni het te hooig geraamdie cre
diet toch maar op te makenl.
iZulke te Jage ramingen zuilen wel blijivem
bestaan. Loopt het maar over fcleinighedeni,
dan staat die wet overschrI|v i n g toe.
Maar nooit mag ongevraagd eeni oversehot
van eeni bepaalden post gehruilct wordenl om
het tekort op eenl anderen post te dbkken.
Aan '.:1k Hoe-dstuk der begrooting wordt i
daarom een afdeding ,,Onvoorziene uitga
ven" toegevoegd, waaruit tot dekking van te
laag geraamde posten mag worden geput;
maar in de begrootingswet zelf wordt nan-
gegeven voor welke posten d'at gebeuren;
mag. Er is hovendien nog eeni afzonderlijk
hoofdstuk „Onvoorziene Uitgaven", maar
de daarop toegestane bedxagai dienlea voor
uitgaven; die niet tot eeni bepaald departe-
men;t hehiooxeni of waaxvan in de begroofings-
wetten geen sprake is. Dat zijn dus indar-
dlaad onvoorzien e uitgaven).
Men begriijpt, dat dit alles zoo geregeld
is om nauwkeurig controle uit te oefenen. Voox
1840 was dat heel anders. De Staten-Gene-
raal hadiden weinig of geen invloed op de be
grooting doordat het recht van amendement
ontbrak. Voor elk departement werd dus een
som ineeas aangevraagd1 zonder nadere ver-
fclhring. De hefile begrooting bestondl dius
uit enkele velletjes papier. De Regeering
deed met het toegestane bedrag, wat zij
wilde. Verantwoording bestond ex niet. Al
leen mocht niet het geld; dat voor het eene
departement was toegestiaan voor het andere
worden gehxuikt, maar binnen de grenzen
van het depaxtemeat was men aan aiets ge-
bonden.
In 1840 werd de twee-jaarlijiksdhe begroo
ting ingevoendi en tegens A ministerieele ver-
antwoordelij'kheidi en in 1841 kwam de wet
op de Algemeene Rekenkamer tot stand;
waarbij1 o.a. bepaald werd, dat de Regee
ring wel mocht overschrijden, maar de Reken
kamer moest vooxaf de verzekering geven;
dat er voox den post, waiarvan overgeschre-
ven werd, genoeg overbleef. Dat was al eeni
ge vooruitgang. Eerst in 1848 kwam af-
doende verbetering, toen de Tweede Kamer
het recht van amendement kneeg. Strikt geno-
men is de verbazende omvang van de tegen-
woordige begrooting daarvan het gevolg;
want in den loop de# jaren werden telkans
nieuwe splitsingen van posten aangevraagd
en aangebrachit eni past een uitgave niet pira
cies in de bewoordingen van den begroo-
tingspost, dan treedt de Rekenkamer op met
aanmerldagen.
Voor het opmaken der begrooting Ss ma-
tuurlijk veel tojid nood'ig. Al in het begin van
het jaar voorafgaande aan dat, waarVoor de
begrooting moet dienen, worden de gegevens
verzamdd Er wordt door elken Minister een
voorloopige begrootmg opgemaaikt, die aan
het oordeel van den Minister van Financien
word't vooilgelegd om te zien, of de gezamen-
lijke bedragen kunnen worden bestreden uit
de vermoeaelijke inkomsten'. Kan dat niet,
dat moet biji onderling overleg besnotiing
pllaats hebben, want alleen' de Minister van
Financien weet wat sr besdhikbaar is. Voor
eenige jaren heeft zieh het geval voorgedaan,
dat An Minister van Financien heengimg, om
dat de colllega's hun aanvragen niet naar
zijn zin en eisch wilden verminderen.
Zelden komt de begrooting in 't Staais-
blad zooals zij- is ingediend: van bet redht
van amendement wordt ijverig gebraik ge-
maakt en dikwijilS wijzigt ook de .Minister zijn
begrooting, omdat in de vele maanden tus
schen het optmiaken en het behandelen de be-
hoef tea gewijziga zijn.
Stadsnieuws
iS goedi dat ide menscheni niet wetkelijlk uit
hun graf oprijzen, anders zou ze den afge-
ioopen nacnt van een stuitend tooneel getuige
geweest zijn! Bent u niet gekneusd en met
sneden over uw borst en schoudeis?"
„Ik weet het niet," antwoordde hij; „maar
wat bodoeltl u? IDurfde hij maj slaan toen ik
neer lag?"
„IHiji trapte op u en schopte u en sloeg iui
tegen deni grord," fluisterde ik. „En het waiter
kwam in zijn rnond uit lust om u met zijn
tanden te verscheuren; want hij! is maar een
half mensch niet eens zoo veel, en voor
de rest een dui'vel."
Mlr. Eamshaw keek even als ik naar het ge-
laat van omizen wederzijdschen vij'and. op, die,
verloren in) zijn pijlni, ongevoeldg scheem voor
alles omi hem. heenhoe langer hij stond hoe
duidelijker zijn ©verdenkingen door zijln trek-
ken heen hun boosheid opeabaardfen.
„0, als God mij' maar de krachiji gaf hem in
zijn laatsten doodstrijd te worgen, zou ik met
vreugide naar de hel gaan," keimde de onge-
duldige man, terwijl hij, zidhi wrong1 om op te
staan en iku wanhoop terugzonk, overtuigd,
dat hiji de mimdere was bij een. worsteling.
„Niem', het is voldoende dat ihij een van u
vermoord heeft," merkte ik Ihid op „Op dte
Grange weet ieder, dat uw zuster nu nog in
leven als Mr. 'Heathcli ff er de hand niet in
had gehad1. Alles wel. beschouwd is het ver-
kiieselijker zijn haait te ondervinden, dan zijn
liefde. Als ik mij! heriuner hoe gelukkig wij
wanea hoe gelukkig Catbarina was voor
hij1 kwam bm ik in staat om den dag te
vervloeken."
„Allerwaarschijnlijkst lette Heathclifl meor
BEGROOTING- VAN DEN KEUR1NGS-
DIEN'ST VQORi WAR EN, DIENST 1(922-
In Bijlage No. 124 schrijven B. en W.:
De begrooting van den keuringsdicust voor
Warcsi, dienst 1922, welke Uw Raad in zijn
vergadcriug van 22 December 1921 (bijlage
170 van 1921) vaststdde, heeft bij Gedepu-
leerde Staten eenige bedenkingen ontmoet
Deze bedenkingen, welke bij, brieven vail 7
Maart en 19 Juli jj. ter onzer kennis werden
gebracht, beirdfen deels puntcn van ondcrge-
schikt belang. Gateputcci'de Staten wen-
sclien:
lo. dat de omschrijving van post 13a ver-
anderd wordt in dier voege, dat niet langer
van „huur" gesproken wordt, aangezien de
dienst niet in een huurhuis gevestigd is, doch
in ecu huis dat eigendom is van de gemeente;
zij wenschen daarom den post gespliist te
zien in de rentevergoeding, gelijk deze door
den Minister van Arbeid is bepaald op 7 pet.
en een post vor afschrijving h lVz pet., te ver-
meliden 'onder post 14;
2o. dat in post 23 een drakfout wordt ber-
steld: er staat 49500'f 975; dit moet zijn
50375—/ 975
3o. dat aan het sub 2o. in de bijlage ge-
stelde een clausule zal worden toegevoegd,
krachtens welke geen' af- en overschrijving zal
vrij staan van de posten der Iste op die der
Ildc afdeeling en omgekeerd.
Wij meenen, dat tegen' inwililigin'g dezer
op de waarthieid van wait gezegd werd, dan op
den geest van de persoon die het zei. Ik zag
dat zijn aandacht was opgewekt, want zijn
oogen lieten tranien vallen tusschen' de asch,
en hij haalde onder verstikkende zuchten
adem. j n
„Ik etaardie hem vlak In het gezicht en
lachte veradhitielijk. Dte hewolkte hellevensters
sdlioten een1 oogenblik vuur naar mij;de dul-
vel die er gewoonlijk uitkeek was echtex zoo
dof en lusteloos, dat ik niet bevreesd was om
opnieuw eeni spottend geluid te wagen.
,,'Sta op en verdwijn uit rnijh gezicht," zei
de rouwdraget.
„Ik 'giste ten minste dat hij' deze woorden
uiitlte, want zijn stem was nauwelijks verstaan-
baar.
„N!eem mij niet kwalijfc," antwoordde ik.
„Maar ik had Catbarina ook lief; en haar
broer heeft oppassing noodig, die ik hem om
harentwil zal geven Nu zij: dood is, zie ik
haar in Hindley; Hindley heeft preties haar
oogen, als jij niet beproefd had ze uit te ste-
ken en ze zwart en rood gemaakt had; en
haar
,ySta op, ellendige zottim, voor ik je ver-
morzel!" dep hij uit, terwijl hij een bewe-
gimg maakte, die er mij ook een deed! maken.
„Maar dan," vervolgdte ik, terwijl ik me
gereed hield1 voor de vlucht; „als de arme
Oath'arina jou veritrouwd had eni den1 bel'a-
chelijiken naam van Mrs. Heatiiteliff hadi aan-
geniomen, zou ze spoedig een zelfde beeld ver-
toond hebbenZij zou niet rustig je afschu-
welijk gedrag verdragen hebben; 'haar af-
schuw eni walgiing zou ze luid hebben verkom-
digd1"
wenschen goai bezwaar behoeft to bestaam
L*e bezwaren Yan Gedeputeerde Staten be-
U'enen eciitei' voor een ander deei een zeer
beiaugnjk oegmsel, waamaar de begrooilng
werd opgezet. Wij vvilien in t kort uueenzet-
■ten, welk begissef dit da en waarom wijl mee-
ueu Uwe vergadering te moeten voorstellen
uw oorsproniicnjjc pesluit op dit punt ouge-
wajzigd te handhaven.
Art. 13 der Warenwet bepaalt, dat dte
jaarlijksche kosten van1 den' keuiings-
dienst voor de helft worden gedxagen door
het Rijk, voor de andere helft door de geza-
meniijke gemeenten van het keuringsgebied
naar verhouding van het aantal hunner ilnwo-
neis. De stichtmgskosten evenwel, (dat zijn
dus de kapitaalsuitgaven), waaronder ook de
kosten, mogen worden gebracht, die als voor-
bereidingskosten door de centrale gemeente
gemaakt zijn, voor cLat de dienst in werking
trad, „draagt" het Rijk voor de eene helft, de
centrale gemeente voor de andere helft Deze
bepaling hebben wij gemeend tie mogen opvat-
ten in dier voege, dat het Rijk en de centrale
gemeente ieder voor de helft ter verkrijging
,van het noodige kapitaal hun crediet ter
beschikking zouden stellen, geenszins, dat zij
dit kapitaal ter beschikkiug zouden moeten
stellen a fonds perdu, dus zonder, dat rente
en afschrijving ten laste der jaarlijksche be
grooting zouden mogen worden gebracht. Het
verschil spring! in T oog: in het eerste geval
betalen de kringgemeenten, (dat zijn dus alle
'gemeenten in het gebied uitgezondlerd Alk-
maar) w e 1, in het tweede geval betalen ze
niet mee aan die rente en afschrijving. Voor
het Rijk maakt dit geen verschil, daar bet Rijk
ten van de stichtingskosten, ten van de jaarlijk
sche kosten 50 pet. betaa.lt; voor Alkmaar
maakt het echter wel een groot verschil, daar
het aantal zijner inwomers in verhouding tot
dat van het geheele keuringsgebied betrekke-
lijk zeer gering is, zoodat van de stichtings
kosten, indien Alkmaar alleen zijn crediet ter
beschikking stelt, niet 50 pet., doch slechts
Sim. 6 pet. ten- slotte te zijnen laste blijft.
ten vergete voorts niet, dat het voile belang,
dat Alkmaar bij de bier te nemen beslissing
heeft, in deze begrooting nog lang niet ten
volte tot uitdrukking komt: op volgende be-
grootingen toch zuilen' nog veel grooter som-
men onder d.e buitengewone 'uitgaven- van den
dienst voorkomen ten behoeve van den bouw
van hot deiimitieve laboratorium.
Intusschen, de woorden der wet, en insgc-
lijiks die van art. 6 van het Kon. Besluit van 18
Maart 1921 S. 592 geven tot twijfel aanlei-
diug. Wij meeuden dan ook, toen.' wij biji de
voorbereiaing der begrooting op deze kwestie
stuitten, een vertaog te moeten richtcn tot den
Minister van Arbeid, weergevende onze miee-
ning waarvoor wij vooral aan de gcsdiie-
dcnis van de totstandkoming der wet. argu-
menten ontlcenden dat de „credlet"-opvat-
ting de juiste was en strekkendc om ten deze
van den Minister een verduidelijking vac dg
bedcelingen van wet en Kon. Besluit te ver-
krjgan. Wij mochten de voldocatog smakea
bij brief van 13 Jum 1921, ingericht als een
rondschrijven -aan lalte centrale gemoeniien,
een verduiddiijking door u i 11 e g g i n g der
bewuste laritiikeileni, te ontvangenl in- dlen voor
Alkmaar meest gunstigen1 zin
(Wordt vervolgd).
TARIFF 9LUIS- EN OVER'HAALGED
DE-N AAN DE ZESWIELEN.
B. en W. schrijven in Bij1!age No. 125:
De tarieven, voilgens welke aan de Zeswie-
leni sluis- en 'ovarbaalgeldeni geheven wor
den, zijn laatsiteliik door Uwe vergadering
vastgesteld biji besluiit van 18 September 1849.
Het zal geen betoog behoeven dat dieze ta
rieven thans verouderd zijn. Niet alleen is de
koopkracht van het geld sedent verminderd;
doch ook de aard en omvang der passeerende
schepen is varanderd. Het zeer uitgewerkte
,yDe rug van ide bank en de persoon van1
Mr. Eamshaw standen tusschen hem- en mij
iin:; inplaats wat hiji daarom- frachtte mij te
bereiken, greep hij een mes van de tafel en
slingerde hett naar mijn fhoofd. -Het trof onder
mijn oor en stuittc den zin' dien ik uitbracht;
maar ik trok het uit, sprong naar de deur en
uiitte een mieuwen, waai*van ik hoop dat die
een weinig dieper trof dan zijn projectiel.
„!Heii laatste dat ik van hem' zag was een
woedend. geren van zijn kant, betemmerd
doord-at zijn gastheer hem omvatteeni beiden
vielen1 ineengestrengeld1 op den haard.
„In mijn vlucht door de keuken beval ik
Joseph, zich naar zijn meester te spoeden
ik viel over Haretoni, die in den gang een nest
jonge honden van den rug van een stoel liet
afhangen; ik ©ntsnapte vol zalighdd uit dit
vagevuur. Ik ijilde, sprong en vloog den stei-
len weg af; toen verliet ik zijn gekronkel en
vloog terstond divans over dfe hei, terwijl ik
over 'aandwaltem heen- rolde en door moeras-
sen waadde; en ik mij' in werkelijkheid stortte
naar het bakenlicht van de Grange. Eh veel
liever zou- ik veroondteeld wordien om voox al-
tijd hi ide helschie oorden te wonen, dan ook
maar een nacht) weer onder het dak van
Wiuithering Heigths te toeven."
Isabella hield op met sprekeu em nam- een
slok tfaee, toen1 stolid ze op, verzocht mij haar
muts op te zetten en een grooiile shawl, die ik
Jiebracht had1, om1 te doen, en zonder te wil-
en hooneni naar mijW dringende verzoeken1 om
nog een uur te blijven, stapte zij naar een
stoel, kuste de portretten van Edgar en Catba
rina, zei mij op gelijke wijze vaarwel en begal
zich nlaar benedem naar het rijtuig, begeleid1
-tarief, diat opgenomeu is in de paditovereen-
komst, Wlke wij voor U -ter imzage teggen, he-
vat ibepaliingen betreffende vele soorten van
schepen en vaartuigjes, welke heden ten daga
niet meer in gebnulk zijn of althans aan da
Zeswieten niet meer pasAerden. Zijn dus vele
dezer. bepalingen tot een doodie tetter gewor
den, anderzijids passeerea vele vaartuigen,
waarvoor geen tarief is vastgesteld'. Welis-
waar voorziet het beslluit in zooverre in dit
geval, als het bepaalt, dat voor deze vaar
tuigen zoodanige gelden worden betaald, als
in billijikheid kunnen worden gevorderd,
doch deze bepaling is te yaag, om anders dan
bij. hooge uitzondering dienst te kunnen doen
zonder to t antevredenheid bij; de betrbkkenen
aanleading te geven. Toch moest zij in den
laatsten tijd bij gebrek aan beter steeds meer
te bulp worden geroepen; dit staat in ver-
band met de ver-lenging van dc sluis, gelijk
deze Chiangs iagevolge Uw besluit van 27
Mei 1921 (zie bijjlage nr. 73 van 1921) werd
uifgevoerdL Deze verienging immers had tot
gevolg dat vele schippers hunne vaaituigen
verlengdenbierdoox nam dus de tonnage de
zer schepen toe, wat weer teagevolge had,
dat het aantal vaartuigen toenam, ten aan-
zien waarvan het taiief geen andere toepas-
selijke bepaling hevatte, dan de boven reeds
vermelde, welke tot zooveel moei'lijkhedea aan-
leiding gaf. Voorts dient voldoende aansliui-
ting te worden gezochit aan het taiief van de
nieuwe sluis bjj Rustenbuxg, welke sedert tot
stand kwam.
Wij mogen er een oogenblik "de aamdladbt op
vestigen, dat deze herzieaing er niet, of eerst
in de laatste plaatso een mag zijn van iisca-
len aard. Hoezee men ook in aanmertldng
nioge nemen welk een niet imbeiangrijk be
drag jaarlijks ate pachtsom aan de gemeenr
telijka schaitkist toevloeit en- hoe wenschelijk
het in't aigemeen zou mogen heeten, gezien
ook de vrij belanrijke bedragen, die aan da
sluis en de daarbij bdioorende sluiswach.ters-
woning ten koste zijn en zuilen worden ge-
legd, om alles te doen wat het behoud dier
inkoinsten verzekeren, hare verhooging wel-
lidht bewerken kan men zou het juiste be
lang, dat de gemeente Alkmaar biji het bezit
der Zeswieten heeft, miskennen, indien men
de sluis in de eerste plaats als een belasting-
obiect beschouwde.
redhnisdh is het tarief redds geen belasting,
kan het dit ook niet zijh, daar de gemeente
geen belasting kan faeffen van openbare wer-
ken, welke buitea haar gebiied zijn gelegen.
Er bestaat dan ook geen door de Kroon i
gekeurde faeffingsverordening, vergezek
©en invorderingsverordeniugvolgcns welke
hier ecu belasting door ambtenaren-zou wor
den geind, doch Slechts een tarief, waarvan
de Kouiuki ijkc goedkeuring niet op het go
meentelijk bd'astingrcdht, doch op em de
creet uit den1 N'apolcontischen tijd be rust, en
waarvan de opbreegsot in het openbaar ver-
paclit wordt. Niet de liaandeete commiaade
heibbetM wi| over cte niieuwe tarieven -geraad-
pleegd; doch do Gomtnissie van bijstand voor
net Marfctwezen. Het bezit van, de Sluis bij
de Zeswielen is niet een fiscaal belang voor
de gemeente, doch een verkeers-, een handels-
belang. Wijl wilten dit met enkele bij'zonden-
lieden, ontteend aan de geschiedenis van dit
bez.it, nader toelichten.
Het bestuur dezer gemeente heeft al si rids
oude tijiden ingezien, hoezeer het belang der
gemeente meebradht, dat goede toegangswe-
gen naar de stad teidden. "Daartoe was er in
dien tijd slechts ton middelde wegen zelf
aan te teggen.. te onderhouden, en, zoo noo
dig te verxledigen, niet alleen tegen de na-
tuurelementen en den buitenlandsehen vij-
and, doch ook tegen den binnenlandschen1. De
Politiek der gemeente was er dus op gerielit
zich het bezit der bestaande water- en landL
wegen te verzekeren' en dit bezit uit te brei-
door Fanny, dte van wilde vreugde gilde, dat
hiji zijin) meesteres teruggekregen had. Ze werd
weggeredten; om nooit meer onze streek te be-
zoekenmaar er begon een geregeldc corres-
poudeinitie tusschen haar en mijn meester 'toen'
alles vastere vormen had •aangenomen.
Ik gelioof diat haar nieuw verblijf in het zui-
dem was b'ij Londen; daar werd haar een
zoom geboreni enkele maanden na haar ont-
snapping. Hij werd Linton gedoopt, en van-
af het begin meldde ze van han, dat hij een
ziekelijk teiorrig wezentje was
iMd. Heath cliff, die miji op eeni keer .in,' het
dorp itegenkwam, vroeg waar ze woonde. Ik
weigerde het hem te zeggen. 'Hij merkte op,
dat het volstrekt niet vani eenig belang was,
broer kwam: ze zou niei) bij hem zijn, al had
hij haar dan zelf to houden.
iHoewel ik geen mliclitmgen wou geven ont-
dekte hij door een van de andere dienstboden
zoowel haar woonplaats als het bestaan van
haar kind. Toch viel hij haar niet lasfig; ik
dark dat ze deze verdraagzaamheid aan zijn
afkeer te danken: had. Hij vroeg mij dikwijls
over het kind als hij me zag en toeni hij' den
naami hoorde lachte hij grimmig ea merkte
op:
,^Zc veriangen, dat ik er ook een afkeer
van1 heb, niet waar?"
„Ik denk niet dat ze veriangen dat u er
iets van weet," ntwoordde ik,
Maiar ik wil. het hebben," zei hij, „als ik
het noodig heb. Daarop mogen ze rekenen!"
Gelukkig stierf zijn moexter voor die tijd
kwam; ongeveer dertien jaar na het overlij-
dlen vani Catharina toen Linton twaalf jaar
was of iets ouider.
Wordt vervolgd
