Alkmaarsche Oourant Wa ters ta at wordt verzwaard, de moerdere kos- tenl door verhooging van de brug, in het belang van de stiheepvaart, voor rekening van de gemeente te nemen. De doorvaart- hoogte zal dan 30 c.iM. grooter worden1, de meerde kosten zijn geraamd op 500 en) de voorzitter hoopte. dat, wanneer de verhoo- ging tot stand kwam, dat ook de traimbrug spoediig verhoogd zal Worden. Brieves nit Berliju.; Honderd Oris en Twintlgste Jaargang, Maandag XI September. F e n i 11 e t o n. Stormachtige hoogten. ProTfndaal Nienws Naar het Engelsch van Emily Bronte, door W. A. C van Strien. 61) 'Linton was zeer onwilTig om nit zijn bed op te staan om vijf uur en verbaasd torn Mj hoorde, dat Mji zich voor een verdere reis klaar moest maken; maar ik verzachtte de zaak door hem mede te deelen, dat hiji eenigen tijd bij! zijn vader, -mr. Heatlicliff, ging d-oor- hrengen, die zoo sterk verlangde hem te zien, dat hiji dit genoegen niet Wilde uiitstellen tot hij, van zajjn reis van zooeven bekomen iwas. „iM!ijiti vader!" riep ihiiji in vreemde veibijste- ring. „Mama Iheeifit mijl nooit verteld, dat ik een vader had. Waar woont hij Ik zou liever 'biji oom blijven." 'Hiji woont maar op korten afstand van de Grange," aniwoordde ik, „juist achter die heuvels het is niet zoo ver, maar je moogt hier heen wandelen als je sterk wordt. Je moest blijl zdjtn dat je naar huis gaat en hem zien zult. Je mo# trachten hem lief te heb ben1, 2jooals je je moeder lief had, en dan zal hij) ook van je houden.,J „Maar waarom heb ik niet vroeger van hem gehoord vroeg Linton. „Waarom woonden mamia en hiji niet samen, zooals an- dere mensdhen ,,Hiji had zaken die hem in het noorden hielden," antwoordde ik, en de gezondhdd U'lT BIEIROEN. (Vervolg gemeeateraadsvergadermg. B. eni W. vroegen: hierop machtiging, om de Berkelaan te rioleexen, om deze werkea: hij werkdoosiheidi uit te voeren.. iDe hear Bogtman kon zich thiermee ver- eenigen De riokeringbt-I asting blijkt nu een winstpostje te zijn. Spr. meent, dat de riolee- ringbelasting dus verlaagd moet vorden (De Voorzittei' zeide, dat er geen kwestie van was, dat de rioleermg winst opLeverde, De Iheer Bogtman vergat geheel de kosten van bet boofdriool, die voor rekening van de gemeente komen. Het voorstei van B. en W. weird hierop aangenomen. De Voorzitter stelde voor, een derden wet- houder te benoemeni, om die in functie te la- ten treden, wanneer spr. voor 2 maanden: met verlof naar bet buiteniand gaat. Bij: eerste stemming weraeni op den beer Baltus, Hoksbergen eni Bogtman reap. 1, 2 en 3 stemmen uitgebraoht- CBiji tweede stemming op de faearem Bogt man en. Hoksbergen ieder 3 stemmen. Een herstemming tussdhen beide leverde eenzelfde resultaat, zoodat de stemmen1 staak- ten. Een loting moest volgen. De beer Ho'ksbergen verklaarde niet door bet lot te willen wordeni aangewezen, waar om spr. de eer aan den beer Bogtman wilde laten. De Vcorzirter oordeeiq^j dat de loting moest doorgaan, met het gevolg, dat bet door den beer 'Swaan getrokkem lot den beer Hoksbergen) als wefhouder aanwiees, die evenwel bedankte, waarop een nieuwe stem ming volgde. Deze stemming had tot resultaat dat de beer Bogtman met 4 stemmen' tot tijdelijk wetholder werd gekozen; 1 stem werd) op den; beer Apeldoom en 66n eteim werd op den beer Hoksbergen uitgebraoht. Die heer Bogtman verklaarde, de tijdelijke benoeming te aanvaarden. De Voorzitter deelde made, dat hedenmor- gen no. 13 van de obligatie van bet Postkan- toor, groot bOO, was uitgeloot. Op voorstei van B. eni w. werd besloten, aan bet Burgeriijfc Armbesitur nog 600 toe te fcennen. Spr. bad kermis f IP van je moeder eisahite dat ze in bet zuiden bLeef." „En waarom sprak mama niet over hem tegen mijl?" bleef bet kind aamdringen. ,JZe praatte vaalk over oom, en ik leerde al lanig geleden bem llief te hebben. Hoe kan ik papa lief hebben? Ik ken bem niet." „0, alle kinderen hebben hun vaders lief," zei ik. „Je moeddr dadit missdiien dat je zou verlangen biji hem te zijn als ze bem vaak aan je noemde. Laat ons voortmaken. Een vroege rit op zoo'n morgan' is veel, verkiiestij- ker dan een uur meer staap." ,,Gaat ziji met ons tnee," vroeg hdji „het kleine meisje dat ik gisteren zag?" „:N!u niet," antwoordde ik. „Gaat oom mee?" vervolgde hij. „iNleen, ik zal je daarheen vergezellcn," zei ik. Linton zonk op zdjjn hissen^terug en .ver- viel in somber gepeins. „I'k wil niet zonder oom gaan," zei hi] ten slotte; ,.ik weet niet waadheen je mdj mee wilt nemen. Ilk trachtte hem- te overtuigetv van de slecht- heid1 dat hij! onwil toonde om zijn vader te ontmoetenj'maar toch verzette bij: zidi hard- nekikig er tegen om aangekleed te worden en ik had mijn meester te hulp te roepen om hem uit bed te lofcken. 'Ik kreeg het arme sdhepsel1 eindelijlk mee, met verschiUfende bedriegelijke verzekeringen dat zijin afwezigheid kart zou zdjin, dat mr. Edgar en Cathy hem zouden bezocken, en an- dere beloften, even sledht gefumdeerd, die ik uitdacht en bdjl tuMdhenpoazan op dieo tocht herhaalde. dat in Ti'lburg voor de ,<000 van de Spaargeldeni van de Postspaarbank waren afgehaald. In ver- houding tot het zielental had dus de bevol- king van Bergen1 z. i. door het niet doorgaan van de kermis 10.000 bespaard evon- nu Bij' ae rondvraag sprak de heer Bogtman er zijn spirt over rut, dat B. en W. in strijd met het advies van de electriciteiitsicommissie voor de Bergenmeer een) transformator van 00 K. V. A. inplaatsi van van 100 hadlden' gen omen. De Voorzitter zeide, dat dit op advies van den technicus was gesc'hiedt. 'Sipr. was van meening; dat de Oommjissie- lediCR! te kort in bet bednjf zittenl om te fcun- nra nagaan, wat het meest gewenschte was en spr. geloofde, dat men in tecihnisehe aan- gelcgenhedeni goed deed, de adviezen van dcsikundigen) op te volgen. De hecri Bogtman oordedde, dat men ten opzichte van de situ a tie zndb dan ook aan het advies van den ingenieur bad moeten ihoudcn cn niet aan het advies van de Com1 snissie. De beer Apeldoom veronderstekle, dat de ootste grief van deb beer Bogtrnau was, at B. en W. de zaak niet in deni iRaad1 beb- ben gebracht. Spr. was overigens met den Voorzitter van meeming, dat de geplaatste transformator meer in net belang was van (Je Bergermeer. De heer Baltus vroeg, of Alktoaar inzakc de gaslevering al lets naders had laten hoo- ren, of dat Bergen zelif maar een fabriek moest bouwen. De Voorzitter bad niets naders: vemomen en waarschuwde er voor, dat men in zijn af- wezigheid geen eigen fabriek: moest bouwen. 'Spr. zegde toe, nog een nadar scihrijven aan Alkmaar te zullen zenden. De heer Baltus vroeg, of ook de kanaalbe- woners in den loop van het j:aar electrisch Jicb't konden krijgen. De Voorzitter wilde liever daarmedc de Scat nog'eens uit den boom Jdjken. Spr. vroeg de Commissie, de kosten daarvoor eens uit te rekenen,. Dte zuivere heilucht, de heldere zonnesah'ijn, en de zachte galop van Minny, verminderde zijjn neerslachtigilieid na een poosje. Hiji begon met groote belangstelling er levendigheid vra- gen te stdlen over zijn nieuw iehuis en zijn bewoners. „Is Wuifhering Heights een even pretti^ plants' als Thrusbcross Grange?" iniormieer- de hiji, terwij'l hij: zich omkeerde om een laat- sten 51 ik in de vallei te slaan, vanwaar een liichte mist opsteeg die een vliezige wolk vormde op de rand en van het blauw. ,^Het ligt niet zoo tusschen de boomen be- graven," antwoordde ik, „en het is niet zoo groot, maar je kunt d'e streek prachtig in het rond zien; en de ludxt is gezonder voor je, frissdher en droger. Je zult misschien in het eerst denken dat hetjhuis oud en donker is hoewel het een respectabel' huis is; op een na het beste in de buurt. En je zult zulke moaie tochtjes kunnen maken op de heiHare- ton Eamshaw dat is Miss Cathy's andere ntelf en zoo ook in een zeker opzicnt die van jou zal je al de mooiste plekjes toonen-; en je ikunt bij mooi weer een boek meebrengen en een groene holte tot leeskamer kiezen en nu en dan zal' je oom met je gaan wandellen, hij wandellt vaaifc over de heuvels." „En hoe ziet mijn vader er uit?" vroeg Mj. „Is hi) even jong en mooi als oom ,)HK) is even jong, zei ik, ,maar Mji heeft zwarlt hoar en oogen, en ziet er stronger uit en hajl ils heeHamaal 1 anger en zwaardter. 'Hij zal je misschien in het begin met zoo zadht en vriendeldjk toesdhijnen, omdat dat zoo zijn manier niet is maar wees toch vr^1 ea. har- Qp een vraag van den beer Hctebergen, hoe het sitond met de verlichting van het Villapark, antwoordde de voorzitter, dat bet personeel het zeer druk bad gehad met de aansluiting van de Bergermeer en: het Ka- naal. Voor bet Villapark was de boel thans kant en klaar, zoodat het daar spoedig in orde zal komen. De fRaad ging hierop in comdti. UIT HEILOO. De plaatselijke afdeeling tex besitrijding van tuberculose hield Vrijdagavond een vergade- ring onder leiding van den heer G. Smits. Na opening deelde deze mede, dat de in- spectrice van de Volksgezondheid bij haar in- spectietocht door Noord- en Zuid-Hollland ok hier een bezoek heeft gebracht. De voorzit ter heeft met deze dame, die in haar jarenlan- ge praktijk een goeden kijk op de tuberculose heeft, een onderhoud gehad. Me), dr. H. Scha- ger meende, dat, zal de bestrijding van tu berculose goed tot haar recht komen, men een comite moest hebben, uitgaaude van) de afd. ,Het Witte Kruis". Naar aanleiding van die besprekJng deeldte zij op 4 Augustus mede, dat de afd. Hieiloo van ,,Het Witte Kruis" de bestrijding zal ter hand nemen. De voorzitter verwacht dus een uitnoodiging om deze zaak te bespreken. Mej. Buitenman deelde mede, dat een patient, die huisverpleging heeft, reeds in korten tijd 20 pond in gewicht is toegenomen, het was h. L hier een geval van ondervoeding. De voorzitter sprak zijn dank uit \«oor den ;oed geslaagden speldjesdag,. Aan1 alleni die ebben medegewerkt om de mooie som van 101,90 bijeen te brengen, betuigde hij har- telijke erkentelijkheid'. Bestuursverkiezing. Gekozen1 als penming- meesteresse mej. Gielis-Koopman, als 2e se- cretaris de heer C. H. Nijman. Mededeeiing werd gedaan dat de arbeidiers, voor wie zegels worden geplakt, kunnen worden verpieegd' voor rekening van1 die Ra- den van Arbeid. Het blijkt, dat de verpleging op ,,Berg en Bosch" te Apeldoom gewenscht is, wijl dit een inrichting van het comitte van „Henvonnen Levenskracht" is, hoewel ven pleging in andere sanatoria even goed Is. Het Bischoppelijk Comite van O. L. Vr. ter Nood heeft aan den beeldhouwer Otto Mengelberg opdracht gegeven een levens- groot beeld voor de Bedevaartskerk te maken, voorstellende O. L. Vr. ter Nood Het zal een rijk beeld worden; dat een ge- schenk van de Haagsche Bedevaartprocessie is, die hier 15 Augustus is geweest. - De ZeerEerw. heer P. Stroomer, deken en pastoor van Gouda, allrier geboren, heeft bi) gelegenheid van den verjaardag van H. M. de Koniugin een welverdiende koninklijke on- derscheiding ontvangen, n.l. de Orainje Nas- sau-orde, van welke orde de ijverige priester, die jaren lang zijn beste krachten' voor 'het Volks- en Wmkliedenfonds gaf, tot offidex is benoemd. - De bekenscbouw in den polder „I>e Boe- kelermeer" zal op 15 September gehouden worden. UIT EGMOND-BlNlNEN. (Vervolg gemeeniteraadsvergadering.) In behandieling kwam een sohrijver van Gedap. 'Staten, waarin dit College mededed- de, dat naar zijn meaning, voor Wimmenum een afzonderlijk vermenigvuldigingsdjfer behoorde te worden vastgesteld. Op voorstei van B. m W. werd besloten, dit ajfer, dat voor Egmondi-Binnen 2% is, voor Wtmrae- num' op 2.26 te stellen. IDe Voorzitter stolde voor, om te traohtefl de wet van 1867, die hep a alt, dat voor Wim menum eerst de opbremgstcn van de eigen- dommen, moeten worden afgetrokken, onge- daan te krijgen1. IDe heer Van Darn1 ikwam daar tegen op, omdiat men: destiids1 onderi die voorwaardie tot aansluiting bij! Egmond-Binnen bcsloot. 'De Voorzitter betoogde, dat men en te Wimmenum slodhter aan toe rm zijn, als men een eigen school, een secxetarisi en een burgemeester zou hebben! te betalen. De heer Van Dami verklaarde, dat te Wim menum de belastingen evengoed hooger wor den als te Egmond-Binnen. Men kan een gemaakte overeenkomst niet ongedaan maken. iMfet 6 tegen l1 stem, die van d:en heer Van Dam, besloot de Raad, da poging daartoe toch te doen. In besprefcing kwam nu; Een1 schniven van Ged. Staten dd. 2 Aug. 19'22, houdenda toezending goedgebeurde verordmiing plaat selijke mkomstenbelasting. Voor kennisgeving aangenomeni. lEen schrijvcn van C. de Waad dd. 21 Aug. 1922, verzoekende eigenaar te worden van? woning en erf van wed. Eelfimk. B. en W. stelden voor het stukje grond in erfpacht te geven. Het betreft een 60) M2. 'Na eenige bespretoing werd 'besloten, aldus te handelen, units de aanvrager de daanaaa verbouden kosten van publieatie betaalt Ben schi^Van van die Ned. Vereeni- Alte. bet Groene Kruis dd. Aug. 1922, ver zoekende eeni 'jaarlijksche subsidie van 10 Werd afgewezen. Een schrljven van Ged. Staten' dd. 23 Au gustus 1922. houdende verdaging beslissing op de veroraeniing vfleesebkeunng. Voor kennisgeving aangenomen. Een schrijven van J. Dirkson dd. 31 Aug. 1922, verzoekende het door hern gepachte Oostelijk Vennewater nogmaals te irogen hooien. Het verzoek werd ingewUligd. Vooons'tel tot het aanbrengen Yan een ande re redactie aan het raadsbesluit tot wijziging van de bouwverordening alhier. De Voorzitter deelde mede, dat de opzet dezelfde bleef, waarop de voorgestelde wijzi ging werd aangenomen. De R'aad vereeniigde zich hierop met bet oninbaar verklaren' van 3215.80 en f 267 onder bepaling, dat de post ren laste van A. Diemer, ten bedrage van 1®, gehandbaafd De heer'Dekker rapporteerde n aniens die Commissie voor de refceningen. De Commis sie oordeelde, dat voor de door het B. A. ge- dane nitgaVen van 103.20 ten voordeele van C. Tromp allereerst het R. K. Armbe- stuur in aanmerking kwam. Van' de ge- meente-rekening wilde de Commissie eeni uit- gaaf van 12 voor advehteeren in de Badu bode geschrapt zien. Tot bet Iaatste werd,1 besloten). IDe Voorzitter vond, dat bet B. A. de ver- antwoordeliikheid draagt. Men diende dus deze aangelegeniheid aan bet B. A. zelf over te laten1. Na uitvoefige bespreking werd besloten, de rekening voorfoopig goed te keuren en het R. K. Artmbestuur rekening en verantwoor- ding over het afgeloopen: jaar te vragen. De andere rekeningen' werden vastgesteld. IDe heereni Aipeldoom en Orie waren van meening dat den admmistrateur van het eleo trisch bedrSif voor zijn prachtig beheer een woord van bulde toeikwam. Hi) had heel wat opgeknapt, dat niet in orde was. Van den heer C. Mooij e. a. wa« het ver zoek ingekomen, de kermissen weer op Zon- telijk tegenover hem en natuuriijk zal hiji meer van je houden dan welke ooim ooik, want je heat zijn eigen "kind." ,,Zlwart haar en oogen," peinsae Linton. ,,Ik kan hem mijl niet voorstellen. ,;Dan lijk ik niet op hem, well?" „Nlet veel," antwoordde ik. ,.Geen aasje", dadht ik, terwijl ik, met spijlt ae iwitte ge- laatskleur en de schrale gestalte van mijn metgezel gad'esloeg, en zijn groote klwijuende oogen, zijn moeders oogen, bebalve dat, als niet een ziekelijke gevoeligheid ze een oogenblik deed ontvliammen, ze geen spoor hadden van haar levendigen geest. „iHbe vreemd dat hij: nooit gefcomen is om mama en mij. te bezoeken mompelde M). „'Htedft hi) mi) ooiit geziien? Als dat zoo is, moet ik toen een iklein (kind1 geweest zijn. Ik herinner mij absoluut niets van hem „Wel, jongeheer Linton," zei ik, „drie hon derd mijlen is een groote afstand; en tien jaar sdjijjnen aan een- volwassen pensoon iets heel verschilliends ih duur vergeleken met wat ze jou toesdiijuen. iHet is waarsch'ijnffijk, dat mr. Heathcliflf zidh van zomer op' zomer voor- nam om1 te gaan, maar nimmer een goede ge legenheid vond; en nu is het te laat. Val hem niet met vragen- over dit onderwerp astig; het zai hem hinderen zonder dat het ergens goed voor is." De jongen was gdieel met zijn eigen go- dachten vervuld gedurende het overige van den rit, tot we stil hielden- -v-oor het tuinhek van de boerderiji. Ik sloeg hem gade om de utt- drukking van zijn gelaat ta kunnen zien. Hij beaag den voorgevel net haar an^werk «a en E>insdag te doen: vieren. voorzitter wees er op, dat de eventueele mwilliging niet voor de met Octooer te bou- den kermis van kraoht kon-zijn. Spr. was ge- blekem, dat de kermis aan deni IHoef ook op deni R. K. feestdag zeea" ordelijk verliep. Hij weet niet, welke overwegingen: er toe bebben geleid, om den Zondag al te sehaffen, ddeb was persoonlij'k van meenling, dat er geeni be- zwaren1 besiaan om jhet volgendi jaar de ker missen' op Zondag te laten' doorgaan. De heer Noort vond beter, om de kermis sen) af te sohaffen, dan op Zondag weer in te voeren. D'e heer Delctker wilde rekening houden met de wemscben! van de bevolking. 'De heer Noort was1 van meening- ,dat vdien bet verzoek hadden geteekend, hoewel ze liever willen, dat er geen kermis is. Dd heer Orie wist, dat vele vaders) met zooms iiever willen1, dat de Zondagkermis wordt ingevoerd, aangezien ze nu 4) dagen achtereen kwijt zijn. De heer Van Dam vond, dat de Zondag kermis voor de meringdoenden ook veel heter was. IDe beer Apeldoom zou gaame zien, dat nog voor deze kerims den Zondag werd ge geven. D-a Voorzitter toonde aan, dat dit niet mo- gelijfc was. De beer Van Dam wilde dan voor bet vol gen d jaar eeni besluit nemen. Pe heeren 'De Wit em Noort wildeir bet verzoek aanhouden -tot bet v-olgend jaar. pe Voorzitter was voor afdoeming en steT- dle'voor, de kermissen het volgend jaar ook weer op Zondag te stellen. Met 5 tegen1 2 stemmen, die van de heeren Noort en De Wi t, werd h'ierrw; beshtten. Op verzoek van den bear Bdllemar werd voor den tuinbouwourrus weer ten vcrlicbt en verwarmd schooilckaai beschiikbaar gesteld. Op verzoek yan den heer Apeldoom zegdd de voorzitter toe, den opzichter opdracht te geven, de ingang van bet vuilnishok te Eg- mondlB innen. te verplaatsen en zoo gauw mogelijk de noodwoning te zulleni laten) teren. iSpr. verklaarde zich, op een: vraag van der»' beer" Apeldoom niet bmeid-, tot Egmond aan Zee bet verzoek te richten om in samenKver- king met Egmond-Binnen een' keuringsdienst v-oor vee en vfleesch in te ridhten, omidat Eg1 mond aan Zee tot aansluiting 'bij' Ailkmaar had besloteni en bet niet aanging, tegen dit besluit te werken. Na eenj opmehking van den) beer Dekker, zegde de voorzitter toe, eenj hinderlijke paal te EgmondHBinn'en wit te zullen laten sdhi-1- deren. De heer Orie vestigde er de aandadit op, dat de heer Verheggen te Egmond-Binnen steeds de brandstoffen1 verschaft voor de krhrnme sparren, met plechtige oplettendheid en sdiudde toen het hoofd; zijn persoonlijke gevoelens keurden absoluut net uitwendige van zijin nieuiwe verblijlfplaats af. Maar liij had1 verstand genoeg om zijn fclacbten uit te stellen: mogelijlk was er vergoeding bin- n-en. Voor Mj! afsteeg ging ik de dear openen. Het was half zeven, het gez-in was juist klaar met het onnbij-tde diensthode ruimde en veegde de tafel. Joseph stond bij den stoel van zijn mees ter en vertelde een geschiedenis over een kreu- pel paard en 'Hlareton maakte zich gereed voor het hooiveld. ^Hallo, Nellyf" zei mr. Heatlicliff -toen Mj mi) zag. „Ik was bang dat ik af zou hebben te dalen om mijn eigendom) zelf te halen. Maar je ftebt hem meegebracht niet? Laat ons zien wat er van te maken valt" /Ha) stond' op en stapte naar de deur. Ha- reton en Joseph volgden in .groote nieuwsgie- righeid. -De arme Unton keek verachrikt naar de gezkfcten vo6r hem. „Waarachtig," zei Joseph, na een emstige inspectie. „daar ben je mooi mee opgesch-eept, meester!" Heafiholiff, die zijn,1 zoon had' aangestaard tot hij! doodsbenauwd was van verllegenbeid, banstte in een1 verachtelijk gelacb los. „God, wat een sdioonheid wat een liefelijk, bekoorlijk schepsel f" riep hiji uit. „Hebfcen ze hem n'ilet met slakken en zuire melk 'groot ge bracht, Nelly? Wat drommel! dat is erger dan ik verwachtte en de kernel weet dat ik niet veel verwadkttsF W«srett varvolgd Een vonfaje boop. Vertwijfelde stemming. Hooge prijzen en koop» woede. Do buitenlanderg en dc Berlijnsche zaken. Van de Leipzi. ger Messe. Marktbiljetten«polonai» so. Wat helpt er tegen de duurte? Berlijn, 1 Sept. 1922. Emdelijk verademingl Heel in de verte is een flau-w licbtje zichtbaar, dat een mat schynsel in Duitschlands duistere toekomst werpt. Het „begin van een vleugje van hoop" is ontwaakt, toen gisteravond de beriehten over de besli&> sing der Commissie van Herstel uit Parijs bixw nehkwamen. Meer mag men het niet noemen. Nog steeds staat Duitschland voor een berg van moeilijkheden, maar er is geen twijfel mo< gelijk: voor het oogenblik zijin de ergste vera wikkelingen uit den weg geruimd. Wellicht echter slechts uitgesteld maar ook dat mag men reeds als winst beschouwen. Het was echter de hoogste tijd. Toen ik acht dagen geleden van mijn vacantiereia in Tirol, waar men in da bergluobt zoo gaame alio zor» gen vergeet, naar Berlijn terugkeerde, vond ik de stad ik kan het niet anders besohrijven in een toestand van vertwijfelmg. Do gehee. la bevoUdng was het temoede alsof zij in den zondvloed op eep klein eiland gezeten was midden in de klotsende zee, waarvan de gob ven steeds onlbarmhartiger kwamen -aanbruisen en spoedig alles vemietigen zouden. Voor het Duitsche bedrijfsleven scheen nu werkelijk net einde nabij te zijn. Eeii vreeselijke gedachte: vier jaar na de Iaatste kanonschoten zou dc catastrophe, de ineenstorting, voor de aeur staan! Niemand wist moer hoe faiJ zijn leven zou in. richten. Alles, wat wij tot dusver aan duurto beleefd hadden, was belaehelijk in vergelijking met dat, wat nu plaatsgreep. Van uur tot uur etegen de prijzen verder de hoogte in. Den fa» milievad'ers liep het hoofd om, de huisvrouwcn waren radeloos. Eerst enkele weken geleden maakte ik melding van het zonderlinge verx schijnsel, dat met elke nieuwe markdaling en stijging dor prijzen een raadselachtige koopwoe« de zich.van't publiek meester maakte, waar. door in steeds voortdurende wisselwerking de waren steeds duurder warden. De stijging nam nu phantastische afmetingen aan. Een koop. roes, ja een waanzin greep de BerJjjncrs aan. Ieder wildo voorraden in veiligheid brengen. De zaken hadden geen voorraden meer om af te geven. Er hadden opgewonden tooneelen plaats. Elk berioht, dat van de beurs ontvarw gen werd over een stijgende dollarkoers, en dat als een loopend vuurtjo da stad doorging, bracht nieuwe verwarricg. Het is zeer merkwaardig, zooals het publiek op do voorvallen op de deviesenmarkt rca. geert. Be wil daarvan een vootbeeld geven. Eer< gisteren waren dollar en gulden mar aanlei. ding van de gunstigo politieke beriehten ecnigs. zins gedanld. Toen ik nu gisteren om het mid. daguur in het ..Kaufhaus des Westens", cen der grootste en meest. in trek zjjnde Berlijnsche warenhuizen kwam, vond ik het rcusachtige gebouw bijna teeg. De verkoopers stonden zonder bezigheld achter de toonbanken de koopors waren verdwenon. „Wat is hier go beurd?" vroeg ik. „Ja, ziet u, mynheer", ant. woordde da aardige verkoopster, „do dollar is een kleinigheidje gedaald, en nu koopt nic< mand. Maar wij vernameu zooeven uit de „Mit< tagszeitung", dat hij alweer begint te stijgen. Pas op, mijnheer, zoo dadelijk zullon do koo. pera we! weer verschiinen. Daar heb jo ze all" En werkciyk, daar kwamen ze aan. Meer on meer vulden zi] de winkelniimten. Als by af. apraak kwamen de menschen door aSo deuren tcgelijk binnen, en de wiakol wais weer vol Jo ven. Wie die psychologic van die warenmarkt bestudeercn wil, kan thans in Berlijn elken dag de verbazjagwekkendsto verrassingen bcle. ven. Nu is weer een kleine ontspanning ingetro den. Maar da familievaders en huisvrouwen zijn van hun drukkende zorgen nog Iang niot bevrijd. Reeds nu hoort men, dat er voorloopig van een dalen der prijzen geen sprake kan zijn. In de vorfge week zeiden de kooplui: „Wij moeten duurder verkoopen, ook de vroeger goedkoop ingekochte waren, omdat wij anders geen geld voor nieuwe inkoopen hebben bij de te verwachten hoogere inkoopsprijzen." Nu zeggen de zakemlui: „Wij kunnen niet goedkoo. per verkoopen, omdat ten eerste alles nog on. zeker is, ten tweede omdat we in de Iaatste dagen reeds ink-o^pscontracten afgesioten heb« ben tegen de nieuwe hooge prijzen, en ten der. de omdat de waardedaling van het Duitsche geld op de binnenlandsche markt nog steeds niet de waardedaling van de mark in het bui. ten'and beretkt heeft. De anna fcoopcrs rftton tusschen, hamer en aambeeld en weten niet, hoe zij er tussohenuit moeten komen. De onzekerheid van den toestand blijkt dui. delijk uit de Otalages der winkels, waaruit de kleine prijsbrieijes verdwenen zljn. Het gevolg is algemeene onrush Ree'ds hebben er, naar gemeld wordt, in verschiilende plaatsen des lands werkelijke onlusten plaats gehad. Men gelooft algemeen, dat het de buitenlanders zijn, die alles voor den neus der inwoners wegkoo. pen, en in menigen winkel vindt men kennisge. vingen, dat aan buitenlanders in het geheel niet meer verkocht wordt. t>at is een onbillijke opvatting. Want juist den talrljken buitenlan. ders, die naar Berlijn komen, danken de kbop. lui toch de goede za'-.en, die zij doen, en boven. dien: hoe kan men controleeren, of een Duit. scher, die een winkel binnenkomt, niet koopt in opdracht van een buitcnlander? Uitzonde. ringsbcpalingen van dien aard zijn steeds ge» vaarlijk en beantwoorden niet aan de grondsla. gen van het koopmansleven. Tot een merkwaardig besluit is de Staats. opera te Berlijn gekomen. Men heeft thans den prijs voor een parketplaats op 1200 Mark vast, gesteld wie zich echter door een bewijs met photographic als Duitscher legitimeeren kan, behoeft slechts een derde deel, dus 400 Mark te betalen. Het is een proef, die de Generaldnten. dant maakt, om zich de middelen te verschaf. fen*om de phantastisch hoog gestegen pitgaven te dekken. Miaar het is een voor het publiek erg lastig srystooin, en men vraagt zich af of deze methode op den duur wol door ta voeren is. Ook over de Leipziger Herfstmesse, die ik dezer dagen bezocht, viel de schaduw van de plotselinge bedrijfscrisis. De grossiers, die daar hun waren aanvoerden om met do detaillisten koopen af te sluiten, verklaarden over het alge. meen, dat zij slechts tegen buitenlandsche va. luta of, wat hetzelfde is, tegen goudmarkwaari de verkoopen wildte. Daartegen gingan storm, achtige protcsten der koopers op, en men zag door de drukke straten van de jaarmarkt.stad demonstratieioptochten trekken, die luide pro. testeerden tegen genoemde besluiten. Daarop wijzigden de grossiers inderdaad hun methode. En er had ondanks alles een beteekenisvol za» kemverkeer plaats, dat veel stcrker was dan in vorige jaren en zelfs cjan bij de Iaatste voor. jaarsmesse. De stemming werd steeds beter en het vroolijke gedoe, dat geheel Leipzig op de jaarbeursdagen- steeds vervult, ging weer zijn gang, biteressant was het om te cor.stateeren, hoe levendig zich in het byzonder het handcls. verkeer met Saksens nabuur, Tsjecho.Slowa. kye, ontwikkelde. Wlerkelijk, als men de Leip. ziger drukte mede aanzag, kreog men het ge< voel, diat Duitschland toch nog niet op zljn ein» de liep. Om de verwarrlng in Berlijn nog te doen toenemen, was de vorige week in de landsdiruk* kerij een staking uitgebroken, zoodat de bank, notenpers, die anders zoo flink wer^te, stil stond. Daardoor ^as plotseling in da stad een gebrek aan baar geld ontstaan, ,dat op omaange. name wijzo voelbaar werd. Do banken koruden sleohts kleine sommen uifcbetalen. In vele groot. bedrijven moesten de looncn ten deele door chfeque's betaald wordten, wat weer ontevreden. heid iby de aangestelden verwekte. Vandaag cindelijk kon de rijksbank nieuwa duizend. markybiljetten en ander papierge-ldsoorten af. geven, en vanaf het vrcege morgenuur maakten de menschen queue tot op atraat om voor de zaken en banken geld to innen. Men zag cen ongewocn beeld voor de Rijksbank de heroemde „PoW);aises", zooala in oorlogstyd de wachtendn menschenrijen voor da levens. middclenzakt n gcriocmd werden. Steeds meer rnoeilijkhedcnl De vertegen. woordigers der groote arbeidersorganisaties hebben zich tot do regeering gewend, om maat. regelen to verkrijgen, wclke do algemeene duurte zullen tegengaan. Men eischt een ver» bod van invoer von buitenlandsche luxeartike. len. Men vraagt verbod van gc'iruik von sul. ker, dat in Berlijn thans bijna niet te krijgen is, voor cfe vervaardiging van likeuren en confi. turen. h'e.yy wil. beperktog van db bierbrouwarij, omdat de gerst m gebrandten toestand als w satz kan dienen voor de onbruikbaar gewor. den koffie. En nog veel meer. Maar men ver. geet daarbij, dat men tenslotto den menschen niet alios kan afnemen, wat hen genoegen doet, cn dat daardoor de ontstemming maar verer. gerd wordt. Het meet werkelijk geen genoegen zijn thans in Duitschland minister to wezeu. De arme regeering! Zij wordt voor alles verant. woordelyk gesteld; zij moet een uitweg uit den ongekenden chaos vinden, waarin de verloren oorlog het land gestort heeft. En toch kan ook de regeering niet tooveren. Zoo ziet het er thans in Duitschland en vooral in Berlijtf weer treurig uit. Ieder zit in zorgen. Ieder loopt rond met een bedrhkt ge» zicht Maar toch moeten we het kleine licht der hoop, dat zichtbaar werd, niet uit het oog verliezcn. Het is slechts een schuchter begin, dat tot verbetering in den toestand kan leiden. Maar het is eon begin. Dr. MAX OSBORN. Oiijlt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1922 | | pagina 5