Alkmaarsche Courant
Parljsohe Can8«rte5s
Binsdag 15 September.
Feuilleton.
Stormachtigo feoogteu.
Honderd Oris 8n Twintlgste Jaargangv
H®, BIB.
1922.
KEN'NISGEVING.
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te
ALKMAAR brengt, op grond van artikd 1
der Wet van 22 Mei 1845 (Staatsblad no. 22,
ter kennis van de ingezetenen, dat bij hem in-
gekomen en aan den Ontvanger dex Rijks Di-
recte Belastingen binnen deze gemeente ter in-
vordering is overgegeven
het KOHIER DER PERSONEELE BE-
LASTING No. 11, voor het dienstjaar
1922
uitvoerbaar verMaard door den Direeteur
der Directe Belastingen in Noord-Holland te
Amsterdam den 6en September 1922,
dat ieder verplioht is zijn aanelag op den biji
de Wet bepaalden voet te voldoen en dat de
tennijn van' 2 maanden binnen welken daarte-
gen bezwaarschriften kunnen worden inge-
diend, bij den Inspecteud der Directe Belas
tingen, ingaat met die dagteekening van bet
aanslagbiljet.
Alimaar, 11 September 1922.
E>e Burgemeester van Alkmaar,
W. C. WENDEtAAR.
DRANKWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeene ken-
nis, dat bij hun College is ingekorncm een ver-
zoek van J. _DE RUJTER, carehoudcr alhier,
om vergunning tot verkoop van sterkcn
drank in het klein voor gebruik ter plsafee
van verkoop, voor de voorlokaliteit met de
daarachter gelegen katraer van perceel BTER-
KA1>E 'No. 4.
Binnen t\vee weken an dagteekaiing dozer
kari jeder tegen het verloenen van de vergun
ning achrifteujk bezwarea bij; hun College in-
brengen.
Alkmaar, 11 September 1922.
Burgemeester en Wethouders voomocmd,
W. C. WENDELAAR, Voorzitter.
DONATH, Serrctaria
wter liter,lire row meetefl order Fraafcrfifoa
glories, do „Almanach des GiwimrutsP van
Grimoci de la Reynifcre, de ,J:'hysiologie du
Gout", van Brillat-Savarin, den Grand Die-
tiomdre de Cuisine', van Alexandre 'Dumas,
de ,JLettres gourmandes"en de Almanacks
gourmandsvan Monselei, enz. cnz. De ta-
bel alleen voor be 19e en bet begin van de 20e
eeuw bevnt meet dan honderd titels, en Xia
men van letterikundigen. zoowel als professio
nals.
'Het cerate deel is meer retrospectief. Ook
hier natuurlijlki vindt men zeer veei curieuse
dingen in. Het bevat een aantal recepten nit
de 18e en 17s eeuw, en zelfs geeft het een uit-
treksel uit een verhandeling die de oudste
sulinarische document van Frankrijk is en
dagteekent van omstreeks 1290. Bladerend in
dit zfware boek, ziet ge alle festijnen ea eetge-
lagen onzer voorouclers oprijzen voor uiw ver-
bedding. En al verdient bet voor sommige de-
zer schotels rnisschien geen aanbeveling ze
eens te bestellen aan uw keukeuprinses, toch
zijn er bij', die nog zeer maidedijjc uitvoerbaar
zijn, zooals faijv. de boeuf Camargo. Boven-
dien is het voor den waren fijinproever op zich
zelf al een genot, zich uauwkeurig ingelicht
te zien over hetgecn de smaak was der home-
risdie eteris van eertijris
Rond' de twee iijvige deelen dezer „Fleur de
la Cuisine £ranrmse'r liggen op de boekentafel
een aantal fcleiuera oescheidcner werkjes,
welke eveneens bun inhoud en bestaansnedsn
ontleen.ai aan do eefcooo-eterij.
In bet labyrinth van Pariische eetthuizen
stondl de vreetndeling en zelfs de Parijzenaar
tot dusver maar ai te vaak metden mond
vol janden.
Wanneer ge met vrienden hebt afgespro-
ken om eens gezeilig en smakelijik in cea res
taurant te gaan aten, taut telkens weer, juist
ter elfder ure, de halluciiKjereude vraag: waar
zuillan we 'gaan? op <Je proppen. Er zijti dui-
BIEMNO'PTE 'HAJNPLBIM.NG 'DER
PRACITSGHE CULIIN1ATRE KUNlSTBE-
OEFiEINiING.
Van onzen Parijschen correspondent.)
(INfednrk verboden.)
De Acadcmie Fr?»gaise, die oude dame,
wier ietwat sdiimmelige eeiwaardigheid haar
de verplichting scheen ojp te leggen. steeds on-
geveer vijlftig jaren ach ter baar tijd aan te
cuppelen, ddet deze laaiste maanden loffelijlce
pogirgen om zidh op de hoogte te tooncn en
weer ,,bij" te zija.
INla een roman van Ca./co te bebben be-
broond heiigeea al niet iktwaad was heeft zc
thaus den prijs Furtado als belooning voor
„een werik van openbaar belang" besternd.
toegekend aanhet boek van Bertrano
Guegand„La Pteur de to Cuisine franyaise",
aldus een genre its cere heretellend, dat, ns
laug gesdiitterd1 te hehben, leelijk in verval
was geraakt* de gastronomiscbe literatuur.
Sfods eenigen tijdi kraken de uitstaltafers
der Parij'sehe boekhandelaars onder de werken
over smuipaperij. Sdirijvers met en zonder
talent branden van veriangen om hun pen en
hun potlood in dienst te stellar van een kunat,
niet minder achtbaai' dan wdke andere ook:
die van het goede eten. Fmakrijk is alHjd voor
alles een laud van verfijninig en van luxe ge-
weest, en zoo waren ook zijn ,,cuisiniers" de
grootste van de werdd. Trouwens waarom,
Sn een tijd als de onze, waar we meermnlen
een volk trots hebben zien gaan op een zijner
renpaardeu, op een zijner wielrijders oi-eeii
zijner bokserswaarom zou het niet eervo!
vertegenwocrdigd kuntren worden door pep
fceukenmeestci
De Arademie heetft gelijk gehad, „T.a Flettr
de la Cuisine frangaise" te bekronen. 5 let is
een boek, dat het „levre de chevet" behoort
te zijh van alle gastronomen, van alle kofc?-
en alien die van oordeel zijn, dat eten no:g
lets anders is dan vcednei p'aar binnen stou-
wen. Een boek, dat in uw bibliotheek een
plaats verdient naast de encycioptdi?» en
sbndaardwerkai op het gebied van icurst en.
wetenschap.
Dncyclopedie is inderdand het juiste woord.
De twee deelen bevatten, zeer vemuftig ge-
rangschifet alle manieren van toebereiden van
alles wat er igegeten wordt, en de neepten zijn
niet van den eersten de beste. Berfrand Gue-
gand heeft de heele litteratuur geraadpleegd
welke er over dit onderwerp bestaat niet
de gewone kookboeken, doch de werken van
beroemde keukenmeesters en lekkerbekken,
pen J en dental tent ge ervan bij' ervaring,
dodi juMd het oubekende trelct v. aan. De be-
koring is voor een groot dtel eraf, indien ge
al de platen aan dc-n wand Icent, en den nc
vrm den Ikel'lner en zelfs de blouse der juf-
frouw nchter de kas geen geheimen meer voor
u heeft. Ge dwaalt naar een etablissement, d'at
ge nog met kentEn negen op de tien'fcecr
v/acht u een bittere ontgoocheling.
In die leemte is thans voorzierr. Zelfs dub-
bel voorzien, want niet minder dan twee ver-
sdiillende gastronomisahe gidseh van Parijs
zijn, onafh'ankeI'i|c van dfcander dezer dagen
versdhenen. Des Guteti zuviej NVen,
want ge Irunt xni dea een toeteen aan den an-
da- (mcu feia niet te voorziditig zijn op dit
Cied,) en een eethuis dat zij alldbei aan-
elen, 'kunt ge met eenige gerustheid bin-
nengaan.
Ook herHt elk zijn eigen indeelmg. De eeoe:
de ixride Parijsche deeltjes van „ui France
gastronomique", van miiti college's Cumons-
jcy en Miarcel Rouff, deelt de door de auteurs
aanbevolen restaurants in volgens de wijken
waaria zij liggen; de andsr: iLe Guide du
Gourmand a Paris", door Robert Burnand,
deelt ze in volgens den prijs welken ge er on-
geveer befaald an leert aan. vde het nog niet
weten mocht, dat ge in Parijs behoortijk kunt
eten ook met zeer beseheitien beurs zooals
ge er slecht kunt eten voor een burgermans
maand-itikomen.
Zoo vulle1 Hde werkjes nuttig eikander
aan. Ea iedff die naar Parijs mocht komen,
doordrongc-,1 van do wafteheid1 dat die wijze
waar op g;- clen hebt van invloed is op uw
stemming, iv» succes in zaken en uw gezond-
heid cr du op uw geluk, raad ik met
klem aan, in trein en hotelkamer, zoowel den
giids van 'Burnand als de adressen van Rouff
en Curnonsky naarstig te besfudeeren.
De twee deeltjes van deze laatstcn behooren
tot een serie waarin zij de bevrnmenschelijke
taak ten uitvoer brengen om geheel Frank-
ritk ond«r d" rulinarische loupe fe jeggea.
Isndcrr rt- re landstrcalr, depa iimeat, jj V?.j
partement. Re<?ds voliooidea zii, behalve E*h-
riterje P^rigord, het land van de truftek
i'Anjou het land van den wijn, fa Norman-
die, het Kokanje van melk en kaas, la Bresse,
le Bugey. Lo pays de Gex, het dorado der ge-
braden kippetjes, PAlsaee, M zutunkool-para-
effiia, terwiju la Tottegjae oris wordc aangefcon"
digd binu-enkort te versriiifnen Moge do
hemel hun de kracht ea de ingewanden schen-
ken om bet prcgrr-rsna te voUooien.
De groote waarde van hun werk is: d'at ge
er geen letter bciaalde reclame i.n aanrrdkt.
Rouff en Curnonsky overrallen een restau
rant zooals een con'troleur der belastingen uw
hoekhoucler, en een keurder van levensmidde-
len uw stager of melkboer overvalt. En zelfs
al modit de patroou hun (sympathieke) fysio-
nomieen kennen, dan heeft hij tech geen gefe-
genheid meer hen speciaaf te verzorgen
Zoo gaan r?t dwr hot land als* cansnra
van „la bonne table'' two zichzelf opofferen-
de kamprediters van de vork en het mes. Hun
beide deeltjes over Pari]® bevatten een macht
aarcige en wetensware bijzonderheden. Bo-
vendien zijn zij, als alles wat uit de pen dezer
f eestige Ifijnproeverc Vwam, in zeer onder-
ouden amusanten stijl geschrew.. Behalve
een geenszins eentonige loch voortdurend af-
wisselende opsomming en ophemeling van de
beste restaurant tbijna twedhonderd) der stad
met voor elke wijk een acheiskaartje met aan-
duiding waar ze gdegen stiijn, vindt men erin
vele historisch topografische gegevens op het
geibied der nobele goumanderij', en ten slotte
achterin elk deeltje, een lange reeks authen-
tiefce kook-recepten.
Wilt ge, zonder dezen gid3 gekocht te heb
ben, toch reeds een paar adressen
Ziehier een veertal etablissementen die ik
aanstreepte
,,'De ..Ehgel's Bad", 34 rue Caumartin,
v/aarvan hiet o.a. heetni^t precies ecu familie
pension, noch de aangewezen plaats om er
uiw sdnoonmama, een Engelsche kostechool-
bouderes of een pastoor binnen te leiden.
Maar ge eet er uitnemend, voor een niet bui-
tensporigen prix fixe en er is een bescheiden
muziek, welke u niet hinder! bij het praten of
spijsverterai, en die eerst beginit aan het des-
IJ?fl uAhMge Sairte Genevteve," 109 rue
ue la Cuapelle, aan. den zelfkant der wereld-
srad een ec.hte land el ijke herbeng, met een
boerenhoeve-binnenplaats, een ecWen kocie-
scal, echte koeien en woral edhte varkens
vet en rose, levend1 en snorkend. Oe voelt er
u op honderd1 mijllen van Parijs, en toch in
bet er uiterst zindelijk en confortabel. Ga er
vooral heen den' avand na den dag „ou I'on
tue le cochon", ecu imposante ceremouie, wel
ke gutniddeld eenmaai in tie twee weken plaats
heeft.
iDagnlno, 192: avenue Jean-JaurSs: een
vedco0p.ers>.-eetb,-i!s. waar de keuken rnogen
wij ^Jtiruonsky en Rouff gelooveu de vol-
maaktfteid zelve is. Van dpn patroon zeggen
zij (met oogai nog draaiened bij de gedachte
aan de genoten Lucullus-genoegena),c'est
un bel1 et grand artiste."
Fridolin, 45 avenue des Temes: de beste
patissier van Parijs.
Maarteat ik u niet al te verlekkcrd
maken.
LEO FAUST.
Prorinciaal Nieuws
DE TOE'STAND Bij HET P. E. N.
Op 15 Juli j.l. is gepubliceerd het voor-
icopig rapport, dat word opgesteld door de
aub-oommissie bij her Provmciaai Electrid-
te.itehedrij: in Noord-IHolland, betreffende de
werkzaambedeni van de commiisie tot onder-
zoek naar de toestauden bij genoemd bedrijf.
lhans publioeert dc Crt. het antwoord ^>p
dit rapiport door Gcd. Staten en den Raad
van Toczidit op de provindale bedtijvcu in
deze provincie.
Uierotider volgt een interpretatie van bei
de aiitwoordem:
Antwoord van Ged, Staten.
Admirustratieve controte. Wat de admit-
nistratiwe con-teole betreft. aldus Ged. Staten
berustte ons oordeel, dat't gear aanbeveling
vordiende gevolg te geven aan het: advies
van den Raad van l.oezickt op't Provinoiaal
.clecfrjcitefebedriif om de controle voorloopig
vocr't jaar 191,7' op te dragen aan deu veri-
ficateur ter Provinciate Gritfie, in samcnivver-
king met de accountant der Twemtsche Bank
op de overweging, dat ecu dergelijke sameni-
weimg zeer waarachijialijlc tot practisdie
bezwarea aanleiding zou geven, aangezien
t mstig kon worden1 betwij'feld of de heoogde
fiaruenwerking tusschen dea verificateur 'ea
de geEocnj.de accountauics wd zou wordeni
verkregen.
Op de beschuldiging van het rapport der
subcommissie als zoudeit Ged. Staten te kort
geschoteni ?ijn -in bun taak. door den brief van.
den direeteur
van April 56,19 -- im wd-
Naar het Engelsch van Emily Bronte,
door W. A. C. van Strien.
62) s
Ik vexzorfit het bevende en verbijsterde kind
af te stappen en binnen te gaan. Hij begreep
niet geheel de beteekenis van zijn vadera
woorden ea of het voor hem besternd wasin-
derdaar v/ist hij nog niet zeker of die grim-
mige, spottende vreemdeling zijn vader was.
Miaar hij klemde zich met groeiende ontstel-
tenis aan mij vast; en toen mr. Heathcliff
ging zitten en hem beval hier te komen, ver-
borg 'hij zijn gelaat tegen mijn sahouder ea
weende.
„Tut, tut 1" zd 'Heathcliff, terwijfi1 hiji een
hand uitstrekte en hem raw tusschen zija
kni-ccn. teak en vervolgens zdjjn hoofd bij de kin
ophidd. ,,'Nlets van die gekheid! We zullen
je geen kwaad doen, Linton is dat je naaim
niet? Je bent faeeiemaa! je moeder's kind!
Wat is mijh deel in jou, armzalig kuiken?"
iHij! nani de muts van den jongen af en
duiwde zijn dikke vlasblonde krullen terug en
v oelde zijn magere armen en zijn kleine' vin-
gers; gedurende wdk onderzoek Linton op
hidd met schreien en zijn groota blauwe
oogeu opfcuef om zijn inspecteur te inspec-
teeren.
wKien je mij?" vroeg Heathcliff, teen hij,
zidh overtuigd had dat de leden alile gelijike-
lijk broos en zwak waren.
„Neen," zei Linton met een blik vol vage
vrea«.
„Hc denk tech dat je van mij: gehoord hebt?"
„Neen," antvvoordde hij opnreuw.
„NeenF' Wat schandelijlk van je moeder
om in het geheel niet je kinderlijk respect
voor mij te wekkea 1 Ik zal je zeggen dat je
mijn zoon bent! en je moeder was een echte
siet dat ze je in onwetendheid liet wat voor
sooort vader je bezat. Nfu, ontsid en kleur
maar niet. Al beteakeut ihet lets te zien dat je
gear wit bleed hebt Wees een goede jou gen,
en ik zal goed voor je zijn.
Nelly, als je mce bent, ga dan wat zit
ten1, en als je dat niet bent; ga dan weer naar
huis. Ik denk dat je van wat je hoort en ziet
aan die nul op de Grange vexsJag zult doen
en dit zal niet in orde komen als je er mee
draalt."
;,Welantwoordde ik, ,,ik hoop, dat a
vriendelijk voor den jongen zal zijn, mr.
Heathcliff, of ui zult hem niet lang houden en
het is al de familie die u in de wijde werdd
hebt en die <u ooit zwlt kennen, denk daar-
kea brief hot. mtv'oldoende der controle
aangoroond zijn onbeantwoord te
replioeeren Gedeputeerdem als volgt:
Uit' den bewusten' brief van den direeteur
Week, dat de opgedane ervaring hem: wtlis-
waar niet geheel bevredigde, doch geenfezins
viel nit zijn: sichriiyen af te teiden, dat hij! hei:
urgent vend art cere maateegden te tre'fen.
Wei achtte hij eem wat uitgebreidere controle
gewenscht, maar overigen® was zijh mee-
ning, dat „de adiministeatie van ons bedrijf
op dit oogenblik in zeer bdrwame handen is
eni op uiterst correcte wijlze wovdt bij'gehou-
den. E'en) bepaald voorstel werd door deir
direeteur in aezem brief trouweus ook niet
ged a an.
Deze opvatting van de 'beteekenis van deni
hier bedoelden brief van den; direeteur werd
biijkbaar gedeeld door deni Raad van Toe-
zirib, die in advtea v*n 1 .tent 1019 die
stedvkeg pr van aldus vertollklte, dat de di
reeteur blijkene zijh schrijven: de wijze, waar-
op tegeniwoordig de controle over de boek-
houding van het bedrijf wordt gevoerd niet
geheel en al voldoende oordeelt en daaraan
gaame eenige uitbreiding zou zien toegekend.
'Ged. Staten) wijzen er verder op, dat vol
g,ens de rapporteo. van den verificateur de
administeatie doorloopendi wa® geoonteoleerd
en in orde bevonden. Bij' eventueele witCTre-
denheid zou dus de direeteur gemakkelijlk
overleg hebben kunnen. plegen met den veri
ficateur. iDat dit niet geschiedde, moge aan-
toonen, dat eerstgenoemde een wijiziging in
de controle niet zeer noodzakelijk acntte.
'Nadat op de wekelijksche vergaderingeni
van den voorzitter en het gedelegeerd lid van
den' Raad van Toezicht de wenscihelijkheid
was uitgesproken oin naast de gewone con
trole op kas en boekhouding een org,a an in
het leven te roepen. dat in staat zou atellen
een behoorlijlk inzdcht te vexkrijgieni in de go-
heele gestie van het bedrijf en in de onder-
linge verhouding van de finaucieele uitkom-
sten: der versohiltende onderdeelen daarvan.
werd de direeteur van het electeiciteitsbedrijf
uitgenoodigd een voorstel tot verbetering bij
den Raad van Toezicht aan'hangig te maken.
Ter uitvoering dezer opdracht ontwierp die
direeteur den reeds vertn'dden brief, waarin
hiji dus edhter niet alleen, em zelfs niet in de
eerste plaats zijn gevoelen, doch dat van
den voorzitter em het gedelegeerd Cdd' van dm
R'aad van Toezicht weergaf.
Na overleg met eem verificateur werd ten
slotte besloteni om de controle op te dragem
aan een accountant van erkende bekwaam-
heid. iSindsdien is de bedrijfsuitvoerimg tot
hedem toe aan degeregelde controle van dem
heer Th. Limperg Jr. en, diena bureau onder-
worpen' geweest.
De in het rapport voorkomende mededee-
ling, dat de ecuiteole ook thans nog ouvol-
doemde zou zijh-, moet derhalve op sea unfa-
verstand berusten.
Overschrijding van begrootlngsposten.
In ite eerste plaats vorkiarea Ged. Staten,
dat de overschriiding der begrootingsposteni
door de 50.000 volt verbindingem naar
Naarden en Oterleek hen uiteraate heeft
verrast. Zij! willem dan oak niet verantwoor-
delijk zijn voor de voile bedragen, die adder-
af meer benoodigd bleken te rajh voor veran
dah! gem ixi' den aanleg dezer lading.
Van eem werkelijk vooruiuoonem de be-
shssing der Staten zooals het rampart der
sub-cammissie consta teert is volgeua Ged.
Staten geern sprake, getuige de valg'ende zim-
snede uit de toelichtmn ibif de hearootLn'r-
voor 1920:
„Opmerking verdient, dat de Central-
Naarden door de beschreven, 10.000 volts
vcrbinding in het Gooi, nog niet kan wor
deni stopgezet. Hiervoor zal noodig zijn
een verbinding van hoogere spanning, die
geprojecteerd is, doch waajvaa de juiste
kosten nog niet kumiem worden opgegeveni,
daar volledigie prijs-opgave op het oogen
blik van het optnaken, van deze begrooting
nog ontbreekt. IntussohenHigt het wd in.
de bedoeling met de voor uitbreidingswer-
kera toegestane gelden zoo mogei ijk oak de
kosten aezex verbinding van 'hoogere span
ning te bestrijden.
Ged. Staten meenen alzoo door deze mach-
tiging sledhts gebruik gem,aakt te hebben van
de algemeene machtigmg, die kon geachr
worden in de goedkeuring door de Staten te
hggen, opgcsloten.
Antwoord van den Raad van Toezicht.
Overschriiding van de begrootlngsposten.
Ook de Raad van Toezicht wenscht niet
aansprakelijk gesteld te worden voor deze
oversdhrijdingen en menkt .hierbiji op, dat de
machtiging tot den aanleg der 50000 volt
geleidingen, welke madbtiging na overleg
met den direeteur gegevem werd het in-
hield een instemming van den Raad met alle
mogeliikc- wijzigingen.
iBoycmd'iPn meent dd R-nad, dat de
ovaradjrtjding van de kosten der bdde leidin-
gen ten bedrage van 1.170.000 -f
1.094.000 2.2l6'4.O0O, het bedrag van
212.500 overtreft, wijst de Raad1 elke ver-
antwoordelijkheid van zidh en vestigt er de
aandacht op, dat bijl de behandeling van het
voorstel van den direeteur betreffenae de wij-
ziging der kabelbestellingem met geen enkel
woord i® medegedeeld, dat van deze wijzi-
ging der plamnen nog zulfc een indirecte vex-
meerriering van kosten1 het gevolg zou zijn,
als later aaaraan is toegesdireven.
Ten zeexste was de Raad van Toezicht ver
rast, toen hij! op 16 iMei 1920, vl-ak voor de
op den 17em dier maand bepaalde vergade-
nn,g een voorstel van den direeteur ontving,
waarbij' voor de leiding naar het Noordem
2.934.000 en voor die naar het Gooi
1.402.000, dus te zamen 4.366.000 werd
aangevraagd.
Den direeteur is daarna te kenmeni gegeven,
dat de buitengewone oversciirijdingen door
de inmiddels gegeven toelichtingen niet voi-
doende verklaard geacht werden.
Opneming van kasgeld. Naar aanlei
ding van het rapport der sub-commissie op
dit punt zegt de Raad van Toezicht o.m. dat
uit den brief van Ged. Staten beteeffende het
opnemen van kasgeld door het bedrijf, niet
mag worden afgeleid, dat de desMjds fungee-
rende voorzitter en het gedelegeerd lid naast
den direeteur verantwoordelijk werden go-
steld voor de overschrijlding van de bepaafde
limict van het debetsaldo bij de Haar'cmscho
Bank.
Het verdient in tusschen vermelding, dat
zoowel de imorzitter als het gedelegeerd lid
herhaaidelijk eni naarmate het saldo steeg,
met grooter aandrang gewezen hebben op
de noodzakelijik'heid om de gestelde lirniet in
acht te nemen, in antwoord waarop van de
zijde van het bedriif steeds werd staande
gehouden, dat zulks niet mogelijk was.
Zelfs werd van die zijde de wenschelijkheid
var een blancomuchtiging voor den direeteur
tot het opnemen van gelden naar vorai ge-
bracht.
De maatiegelen, vooru-esi ,.revcni bij1 den
brief van 22 Oct. 1919, hadden dan oak de
voile instemming van den voorzitter en het
gedelegeerd lid en cdjtn met hun medewerking
:ot stand gekomem.
UIT VEE1NIH1UEZENL
B'ij1 de iNed. Herv. Gmeente alhier Is het
VTouwenkiesrechf. ingevoerd', Jerwijl bovendien
ook vrouwelnke litmaten verkiesbaar zijn tot
toerkvoogd or notabel.
UIT SCHAGEN.
Tct teden van het provinciaal college van
toezidht op bet beheer der kerMijke goedierien
en fondiseni bij de lier-'ormde gemceniten jn
NoordLHoHand zijh benoemd de heeren C
Wiildsdiut te Jisp en C. Vissex Axa. te Schah
gen.
■- JPI„ diree-
tenr, mdiem hii toe*, recfe V. vpowiemeo
onbe^oord t?°latend^eidi?I® «aai' bet &ooi met
onoeantwoord te laten, dubbele circunte ran te leggen, daarmede bij
het opmakeni zijner begrooting. welke eerst
enkele maanden Pater bij1 den: Raad werd1 in-
gedienld, rekeniing had moeien houden.
Toen de direeteur de benoodigde credietaan-
vrage voor de geleiding Naarden en Oterleek
b;i den: Raad1 ter tafel had gebracht, veremder
sielde deze, dat bij de op deze begrooting
voorkomende ramingen van. acbtereenvNgens
4OOjOO0 eni 1,074.000, rekening gehour
deni was met de toeni bekende prijzen: der rna-
terialen en met de plannen, zooals die op
het tijdstip van de indierring der begrooting
vaststonden.
Een andere wijlze van samenstelling der
begrooting ware toch, op zijn zadifst gezegd,
zeer zonderling geweest.
Voor zoover het gezamenlijik bedirag dezer
om.
..Ik zal heel vriendelijk voor hem ziin, wees
daar niet bang voor," zei- hij laclieud. „Alleen
moct aiemaad andcra vtiendeiijfc voor !hem
zijn; -ik ben jaloerSch op het monopolie van
zijh genegenheid. En am mijn vriendelijkheid
to begiunen, Joseph, breng dtm jongen wat
eten. Hareton, jou verfoeiiijk dom kalf, pak
je weg en naar je wcrk. Ja, Noel, voegde hij
er biji toen ze vertrokken waren, „mijn zoon is
de toekomstige eigenrax van jullie goed en
ik zou niet graag willea dat hij stierf voor ik
er zeker van was dat ill: zijn ei fgenaam was.
Bovendien hiji is van mij', en ik verlang den
triomf dat ik mijn aMammeling gelieel heer
van hun bezittingen zie; dat mijn kindl hun
kLadexen huiuH om het land1 huna vader® voor
loon te bebauwen. Dit is de eenige overwe-
fing die kan maken dat ik het jong verdraag.
c verfoei ham om hem zelf en haat hem oin
de herinnmngen die wakker roepti Maar
die overweging is voldoendehij is even veilig
bij mii en zal even zorgyuldig worden opge-
voed als jouw meester zij'n eigen kind oppast.
1; heb boven een verfcrek, d'at in fraaian atiji
voor hem geraeubeid is. Ik heb ook een gou-
verneur aaagenomen, die drie keer in de week
van een afctand van twintig mij len zal komen
om hem; te onderwijZen in wat hij graag leert.
Ikjieh Hareton bevolen hem te gehoorzamen;
en werkelijk, ik heb alles geordend met het
idee den meerdere en' den heer in hem te bo-
waren boven- zijn metgezellen. Het spijt mij
echter, dat hiji de moeite zoo weinig verdient
als ik eenige zegen in de wereld ver-
wiachtte, was het deze, te vinden, dat hij
waard was om troisch op te zijn; en ik ben
bitter teleuxgesteld in het huilend mispunt met
zijn melkgezichtP
Terwijl hij; sprak keerde Joseph terug, die
een kan melkpap droeg, welke hij' voor Lin
ton neerzette. Deze roerae de eenvoudige kast
met een blik van afkeer om, en verzekerde, dat
hij: het niet kon eten.
Ik zag dat de oude fcnecfct rijkelijk de ver-
adding van zijn meester voor het kind deelde,
al was hij! gedwongen om dit gevoel in zijn
hart op te sluiten, omdat Heatecliff duidelijk
te verstaan had gegeven, dat zijn onderge-
schikten hem in eer zouden houden.
„Kan het niet eten hexhaaldte hij, terwijl
hij Linton in het gezicht gluurde en zijn stem
tot cea fiuisteren liet dalen, uit vrees, diat hiji
verstaan zou worden.
„Maar iongeheer Hareton at nooit lets an-
dera itoea laaj nog klein wa®, en wat goed' ge-
noeg was voor hem is ook goed genoeg voor
jou zou ik denken
„lk wil het niet eten," antwoordde Linton
bits. „'Nleem het weg."
Joseph rukte het voedsel verontwaardigd
weg en bracht het bij ons.
„Mankeert er iets aan die eefwaar?" vroeg
hij!, terwijl hij .Heatcliff het bord onder den
neus duwde.
„Wat zou er aan schelen?" zd hij.
»iwd," antwoordde Joseph, „die kieskeuri-
ge Want daar zegt, dat hij het niet kan eten.
Miaar ik denk dat dat in orde is! Zijh moe
der was net zoo we waren bijna te vies om
het koren te maaien, diat haar brood' verschaf-
te.'
,,Nloem zijn moeder m'et tegen mij*," zei de
mieester toornig. „Haal wat voor hem dat hij
kan eten, dat is alles. Wat is zijn geiwone
voedsel, Nelly
Ik' op'perde gekookte melk of thee, en de
huishoudster ontving instructies om wat klaar
te maken-.
„Kom, dacht' ik, de zelfzucht van zijn va
der draagc mogelijk bij tot zijn gerief. HHf
merkte wat eeu teer gestel hij heeft, en' hoe
noodzakelijk het is hem redelifk te behandelen.
Ik zal mr. Edgar troosteu dooi hem' in ken-
nia te stellen met de wending die Heathcliff's
Iuim genomen heeft,
„Daar ik geen cxcuus had om Tanger te
dralen, slipte ik naar buiten. terwijl Linton
bezig was om vreesadhtig de toenadering van
een; vriendfelijken herdershond af te weren.
Maar hij was te veri op zijh qui viva om
misleid te worden; toen ik de deur sloot
hoorde ik een schreeuw en een woest herfialea
van de woorden':
„Verlaat tnij niet! It wil hier niet bldvenl
ULT BEEMSTER.
De groote Tuihboriwtenteoiistelling, walke
ter gelegenheid van' het 30-jarig t-estaan der
tuinbauwvei-eeniigihg op 9, 10 en 11 Septem
ber gehouden werd, was goed verzorgdu
'Van af_ Purmexend kwam men door een
dubbeie Eerepoort welke geheel van roanden
(bushels) met het veilingannehk er op, is ge-
maakt. Het zall eien reuzen werk geweest zijn,
doch geeft dladaliife een practibch Sieelidi van
de cttliuur.
De ten-toonstelling kwam men binnen door
een eerepoort, geheel van een-ruitens opge-
trokken. Op het tentoousMlingisterrein is een
groote tent vain 80) M2 opgefcrokken waarin
men een keurcolleofcie van de voortbrengsdllen
van ddn' Beemlslter vindlt.
Het middienstuk van de tent wordt ingemo-
men door een prariitigen standi van de Hem-
Gonservenfabniek1 te B-redla.
iBeemster heeft de bezoekers hpt beste ge»
itoond, dodi de opzet der teatoonstellihg is
dharom een' gelukkige, diat mien exposeert wat
men zelf tedlt, n.l. nugunkan, booncn -i vandh-
ten, hoeweS' andiere gr^nten evmeecn ingo-
zosds! warm.
De gnxp B. (vruditen) was zeldZaam
roooi, deze groep cmvatteid de hoofdsoorten
welke in den- Beemster geteeld1 worden was op
zidh zelf een bezoek cverwaard. doch vooral
dte uniforme opstel'liing kwami zoo goed: uit. De
rubritek soorten op naam was eveneens goedi
verzorgtj.
Ook van boor en en aughrteBi was een
keurooiltedtie aanweziig benevens bessen en
knttehassen, de laafste waren hoewefl de tijd
vers'treken te, nog in goede oondi'tie.
Een- meer aardiig bedachte, dan opvallendd
expositie was dte inzending ter opluisterinig,
de rubriek inzeiiding voor zoons van tedleh.
Het is var het cohiite zeer good1 geziien de
jongens zelf te 'laten exposeeren, het kweekt
liefde voor hun- moot vak. 'Voorts was in deze
Ik wil hier niet blijven F
Toen werd de klihk opgelidhf en neerge-
laten zij Heten hem niet toe naar buiten te
komen. Ik besteeg Minny en dreef haar aau
tot een draf, en zoo eindigde mijh ikorte voog-
dij.
HOOFDSTUK XXI.
Wij hadden dien dag heel wat met de klei
ne Cathy te stellen; zij stond in groote vreug-
de op vol veriangen om zich bij haar neef te
voegen, en zulke hartstoditelijke tranen ea
weekladhten volgden op het nieuws van zijn
vertrek, dat Edigar zelf genoodzaakt was haar
te kalmeeren door de verzekeriug dat hij spoe-
dig terug zou komen. HHi voegde er echter
aan toe, „als ik hem1 kan krijgen" en daarop
was geen hoop.
Deze belofte fcalmeerde haar maar weirn'g,
maar de tijd was machtiger, en hoewel ze
nog steeds bij! tusschenpoozen' bij' haar vader
intenneerde, wanneer Linton terug zou keeren
waren zijh trHriken voor ze hem weer zag in
haar herinnering zoo vaag geworden, dat ze
hern niet foerkende.
Ala ik roevallig de huishoudster van Wu-
thering Heigths ontmoette als ze voor bood-
schappen in Giramerten mo est zijn, placht ik
tie vragen hoe het met den jongen meester
ging want hij leefde bijha even afgezonderd
als Cafharina zelf, en men kon hem nooit te
zien' krijgen'. Ik begreep van haar dat hij van
een zwakke gezondheidi bleef en een lastige
huisgenoot was. Ze zei dat Mr. .Heathcliff
een steeds langduriger en erger afkeer van
hem kreeg, hoewel hij rich' eenige moeite gaf
am het te verbergen. Hij- had een afkeer van
de fclank van rijn stem en het was hem vol-
strekt onmogelijk om vele minuiten achtereen
met hem in hetnalfde vertrek te zitten.
WmcU vewolgd.
