Alkmaarsche Gouranf
Honderd Oris ur Twtntlgste jaargairg,
Donderdag 19 October.
I*. 247. 1922.
Gemengd Nieuws.
ElEiN: HELD DER ZEE.
Het Vad. schriift:
Bi| '-et groote Martoegraf op het (Huisdui-
aer Kerkhof stond Zaterdag ook een kwiek,
oud manneke. Hij took onze aandachit, om-
dat op z'n jasje vanblauw cheviot een1 bree-
de riji dikke, glinsterende medaljes hing.
Somber stand z'n verweerd gezicht.
(We vroegera inlichting. Wet, ten je die
niet, wet man, dat is Dorus Rijkers, gepen-
sionneerd schxpper van de Heldersche redr
dingboot; ik weet niet hoeveel le\ens ie ge-
led heeft, maar't benne er heel veul. De
nieuwe reddingboot, een miet 'n motor, wordt
naar hem genoemd. 't Is toch wat te zeggen,
ken jiji Dorus Rijkers ndet?
Vol schiaamte over zooveel onkunde, slo-
peni we weg, om Dorus dadelijk niaar zelf te
enter em.
Wei Rijkers, mag ik je medaljes even
tieni?
Zeker, axeheer, ga je gang.
Een voor een kregen we ze even in de han-
den: de bronzen en zil ver en Koninginne-me-
dalje, het breederteeken van den, Ned. Leeuw,
de medalje der Kapingin-iMoeder, de medalje
van Koning Will em HI, de medalje van de
Miaatschapipij tot Nut van 't Algemeeni, de
xnedalje van de Koningin van Engeland, het
burgerkruis ;2e kl. van den Koning van Bel-
gia, de medalje van den Koning van ltalie.
loen ging bet jasje open en diep nit den
vestzak werd opgedregd een groot gouden
horloge v,an Keizer Wilhelm (verdiend 9, 10
en 11 December 1887 bij de redding van de
opvarenden der Gsenau). Eindelijk werd on-
der de kin gegrepen, waar een diamanten
dasspeldje ziat, ook geschenik vara den Duit-
schen keizer bij de redding van de opvaren
den der Elfride.
„Kerel, dat is een mooie verzamettag. Ik
boor, dat de nieuwe reddingboot je naam
krijgt, he?"
„Ja, ze zeggen het meheer en't is alle-
piaal heel mom, maar week je wat niet mooi
is? Dat is dat 'k net 13.80 per wedk heb om
van te leven. Vin jij dat mooi
De stoet om1 de graven te bezoeken naderde.
We moesten weg doch vroegen (Dorus, kan je
strata nog efien praten, wil jeZ Bestig
meheer.'^
Na een unrtje zaton we weer somen. De
76-jarige Dorus had zich per Beta naar de
plants1 van afspraak begeven.
Ondertusschen hadden we hier en daar ons
licht opgestokan over (Dorus en gehoord, dat
hij om en biji de 500 menschen het leven ned-
de; dat hiji een keer biji de schipbreuk der
Rihenau viermaal' in het ontzettendsi noodr
weer naar het wrak was gevaren en eindelijk
teruggekeerd, den bulderenden storm had
overbuliderd tegen de menschen op den kant
met den gloriokxeetIk heb ze allemaal; dat
biji toen ala een koning dloor den lielder waa
gesleept en op de schouders gedragea en dat
Dorus bij het praten graag een, hartigheidje
had en ik idhs wet wist, hoe ik hem aan het
praten kon ikrijgara.
„Een neutje Dorus?5* yroegen we, toen we
Weer samen vvaren. I
,,Dank je meheer, Ik lust'm hoor, maar
vandaag mot ik'm niet, nee vandaag niet.
At pratend kwamen we to weten, dat Do
rus 27 Januari 1847 zijn moeder door zijn
komst verbiijdde; dat hij, van 1872 biji het
reddimgwezen diende; dat hij 490 imenschen
het leven redide; dat hijl 6 Maart 1911 gepen-
sionneerd is; dat hiji nu 120 pensloen per
jaar van de Noordr en ZuidHtiallandselhe
Reddingmaatschappiji geniet; f 4 ala broeder
van den Nederl. Leeuw; dat hij 5.41 per
week krijgt uit een over het land bijeengebe-
deld fonds en dat hiji alles bij: elkaar 13.80
per week maakt. Verder dat hij: bij zijn eenige
aochter inwoont; dat zij een beste lieve meid
is, maar dat zijn schoonzoon nu ook pensioen
heeft; dat hij, nu zoo graag voor de gastvriji-
heid zou bedianken of deze ibehoorlijk betaken
en dat hij: dat met zijn 13.80 niet kan en
dat-ie daarom in groote zorg leeft en zoo
somber keek van morgen, daargelaten de
triestige pkchtigheid. ,En ja, dat hij ook nog
een gouden medalje had gehad van de N. en
Z.-H. Reddingmaatschappij en dat we ge-
rust mocbten schrijven, dat hij die verkocht
had, omldat hiji een fiets moest hebben en dat
de fiefs ook leelijk gamlnei werd en dat hij
van den zomer nog wat had bijverdiendi met
peilingen voor den Waterstaat.
Een geel, half versleten, stukie papier
kwam toen voor .den dag. t Was Dorus eere-
lijst, bevattendi het relaas van al zijn reddin-
gen, door vriendelijlke hand tot het laatst bij-
geschreven. We telden 38 reddingen tusschen
1872 en 1911. De eerste redding betrof de
Nlederlandsche bark Australie met 25 op
varenden, de laatste de Duitsche Elfride met
6 opvarenden). Het grootste aantal mensche-
levens (38) redde hij van het Zweedsdie
schip Minion1 Gaton in 1907. In al dien tijd
verloor die schipper maar een man van
eigen equipage.
Dat is Dorus Rijkers, die 76 jaar, een'
borst met medaljes, een gatomele fiets, een
naamgenoot motorreddingboot, en een schit-
terende internationale reddersnaaml heeft,
doch alleen maar geen weekgeikilje Om rono
te komen
Dit contrast we willlen er hier nu maar
niets meer van zeggen werd en is ons te
machtig en we dachtenAls we dat even
aan onze lezers vertellen, koott het met Do
rus Rijkers in het reinie en, hoe laat ook, zal
deze kerel, waarop een heel'e natie trotsch
moet zijn, een onbezorgden levensavond
fcrijgen, hetzijr hiij bij: zijln dochter blijft of
„op z'n zelvers gaat".
De naam van Dorus Rijkers, Holder's trots,,
zal voortleven in de motorboot, prachtiig,
maar lafen we dan ten xninste ook zorgen,
dat hij op een nieuwe fiets en met een behoor-
lijlc zakgeldje naar den bouw van. zijn niaaim-
genoot kan gaan ikij'ken en1 den doop gaani biji-
wonen.
't Lijkt ons toe, dat het huidig lot van den
kranigen zeebonk een zeemansniatie als de
oazen ten eenenmale onwaardig is.
Wis helpt dim stnaad wegnamien? Z.E. do
Minister tod Marine ga vooraan en MJ be*
hoeft niet ta duchten, "dat hij het in dit go-
val met Vrouwa Bezuinigihg aaa den stok
krijgt.
Wie doet er mee?
OVERH E IDSPE(RSONE(E'L EN GEOR-
GANillSEEiRD OVERLEG.
(Het permanent comite uit de bij het Christ.
Nat. Vakverbond aangesloten organisaties
van personeell in publieken dienst heoft dezer
'dagen het volgende adres aan deni minister
van binnenliandsche zaken gezonden:
Op Dondardiag 28 iSeptember had eeni bij,-
eenkomst plaats van de 5 cenitralen van over-
heidspersoneel, ter bespreiking van een moge>.
lijike samenwerking tegen voorgenomeu ver-
stechteringen van de arbeiasvoorwaarden
vian het personeel. Die samenwerking is voor
zooveel onze centrale (het permanent comite
uit de biji het Christ. Nat. Vakverbond aan
gesloten organisaties van het personeel in
publieken dienst) betreft, niet tot stand geko-
men. De neutrale, de moderne en: de syndica-
listische centralen stellen zich bij voorbaat
op het standpunt, dat elke verslechtering van
de arheidsvoorwaardem, welke ook, moest
worden afgewezem, terwijl zij voorts het
krachtdadig verzet als strijdmiddiel wenschen
te zien aanvaard. Onze centrale steilde daar-
tegenover, dat zoowel de regeering als d.e
organisaties van het personeel tot georgani-
seerd qverleg bereidi moeten zijn, terwijl zij
de staking als strijdmiddel voor de ambtena-
ren niet kon iaanvaarden.
)Eien goed functionneerendgeorganiseerd
overleg is van waarde, zoowel voor het per
soneel als voor den dienst. Velen zijn echter
reeds ontmichterd door de ervaring, met dit
instituut opgedaan. Zij. keeren daaromhet
overleg den rug toe.
Te eer doen zij dit, omdat zij: meenen, diat
door agtatie, enz. wel resultaten te bereiken
zijn. In dit verband verwijst men naar de
poststaking in 1920 en de'agitatie in Mei van
dit jaar tegen minister De Oeer.
Hoewel ook wij' verre van enthousaast zijn
over de uitkomsten van het georganiseerd
overleg, met name zooals dat tot dusver in
en ,door middel van de cent,rale commiissie
voor georganiseerd overleg wordt gepleegd,
blijven wij aan het overleg vasthouden. Niet
alleen, omdat wij: den weg van het daadiwer-
keliijlk verzet niet wenschen te bewandelen,
maar ook, omdat wij. van oordeel zijn, dat de
werking van het georganiseerd overleg zeer
belangrijk kan worden verbeterd. Wiji doen
daartoe een ernstig beroep op de regeering.
Aan het instituut van het georganiseerd
overleg is nog steeds de plaats niet toege-
kend, welke het toekomt. Ja, wiji mogen) veilig
zeggen, dat op het oogen'blxk van eigenllijt
overleg geen. sprake (meer) is. De regeering
handelt, alsof de regeling van de arbeidS-
voorwaardien van het personeel alleeni of
voor 96 pet. een zaak is tuschenl haer en de
Staten-Generaal.
iZij deelt haar voornemeni inzake deze
aangelegen'heid mede niet alleen bij: de- be-
grootingsontwerpen1, millioenennota, speciale
ambtenaarswetten, maar ook bij: alle moge-
liike interpellaties (Helsdingen, Van den
Tempel, Ketelaar, Ossendorp:, enz., enz.) en
vragen van Kamerleden. Zij vindt 'het
blijkbaar heel gewoon, dat in de Tweede Ka-
mer de eenheidsvoorwaarden van het perso
neel van a tot z bediscusieerd en1 heslist wor
den. Ziji bevordert althans door hare gedra-
gingerj, dat een ondeskundig college als de
Tweede Kjamer zich met allerlei onderdeelen
van de arbeidsvoorwaatden-regeling blijft
bemoeien, dat in deze voor hen zoo belang-
rijfce zaak over en zonder de ambtenaren
wordt beslist, dat de invloed van het perso
neel miniem blijft.
Een der voorwaardenl om tot een. bevredi-
gende werking van het georganiseerd overleg
te komen is, dat de regeering een' andere ge-
dragslijn gaat volgen. De regeling van de
arbcidsvoorwaarden! is o. i. in die eerste
plaats een zaak tusschen regeering era per
soneel. Is dat waar, dan benoort de regee
ring er meer werk van te maken om met het
personeel de andere partiji de zaak bij
minnelijk overleg te regden.
Hoe dit te bereiken?
(De regeering aanvaarde als regel, in het
vervolg haar voornemens in de eerste plaats
in het georganiseerd overleg bakend te ma
ken. De bestaarade toestand, dat het perso
neel, bet georganiseerd overleg, ja zelfs de
regeeringsvertegenwoordigers in het georga
niseerd overleg, niets afwetera van. de plan
ner! van de regeering, behalve dan hetgeen
laan de Kamier of aan Kamerleden1 openbaar
is geworden, zal dus moeten verdwijnen.
Vervolgens beschouwe de regeering het ge
organiseerd overleg niet (langer) als eeni pro
forma hooreni van de organisaties. Zij geve
aan de centrale commissie voor georganiseerd
overleg een duidelijk inzicht in den staat van
's lands finamcien en de vooruitzichten diem
aangaande, lichte de condusies, welke zij
meent te moeten trekken behloorlijk toe en
make deze condusies (evemtueele bezuini-
gingsvoorstellen) tot onderwerp van overleg.
Zij kome met een afgerond bezuinigings-
plan voor een vol jaar. Het personeel worde
daarbiji in de gelegenheid gesteld, de m'oge-
lijkheia tot meerdere bezuiniging op uitga-
ven voor materiaal aan te wijzen. De be-
staande toestand, dat het personeel over te
wdnig gegevens beschikt over den finan-
cieelen en economischen toestand en daardoor
recht inzicht mist, dat de bezuinigingscvoor-
stellen stelsellloos en onvoldoenide gemoti-
veerd1 bij het georganiseerd overleg inkomen,
de bestaande toestand, waarbij: niet van de
gedachte wordt uitgegaan om door de som
der bezuiniginigsvoorstelleni eeni bepaald en
strikt noodzakelijk bedrag op de personeels-
uitgaven uit te sparen, maar waarbij' de be
zuiniging op de ambtenaren' wordt beoefend
als een soort vilderssport, en waarbij1 het
personeel dank zij' de wijze, wiaarop de com-
roiasiie-Rink is samengestdd aan de bezuini
ging op materieel niet voldoende kan med'e-
werken, zal dus moeten verdwijnen.
■Wij houden ons overtuigd, dat, bijaldien
de regeering welbewust in de aangegeven;
richting van overleg plegen will werkzaam
zijn, en anderzijds dien schijn vermijdt, dat
door agitatie van het personeel resultaten te
bereiken zijn, goede gevolgen niet zulleni uit-
blijven (als verbetering van de stemming
van het personeel en voorkoming van rellet-
jes en staking)..
IHet interpellatie-recht van de ledeni der
Sifateni-'Generaal wordt op deze wijze niter-
aard niet ingeperkt. 'Er zal alleeni veel min
der aanleiding beataan <mh. van dat racht ton
opssfcMe tod -perwmtoliwaiigjSteB'BClrffslEn go-
bra ik te m ^ken.
Op grond van bovenstaande verzoeken wij
uwe Excellenitie maatregelen te treffen, dat
het georganiseerd overleg meer tot rijh
recht komt.
INTTE'RINAITIONIALIE BIJEENflCOMST
VOOR KANKER'STUDIE.
to den loop dezer maandl zal in het Anton}
van Leeuwenhoek-huis te Amsterdiam een bij-
eenkomst van ondezoekers op't gebied van
diem fcanker plaats vinden. Op initiatief der
vereeniging ,,'Hlet Nederlandsch1 Kankerkisti-
tuut", zijn een elftal geleerden uit naburige
landen uitgen'oodigd in Amsterdam te komen,
teneibdie wederzijds elkanders uitkomsten te
toonen en elkanders meeningen te vernemen.
Alle genoodiigdeni zegden met voile aympatfaie
hun medewerking toe,
Als eerste proeve van zulk een bijeenkomst
na den oorlog werd een klein aamtal uitgenoo-
Iddgd! en wondt slechts' ten1 onderwerp in be-
handeling genomen; ,,de experimenteel op te
wekken 'teerkanker". Echter bestaan er ge-
gronde hoop, daj het kleine begin dc kiem tot
uitgebreider iuternaitd'onate samenwerking zal
vormen. (Dezie is noodzakelijk, om de studie
van het zoo uiterst moeilijk, doch belangrijk
onderwerp tot een goed etode te brengen.
(De bijeenkomst zal een1 eenvoudiig karakter
dragen, ten eerste om zooveel mogelijk itiid
aan den arbeid te kunnen gevea, ten tweedie,
om haar zooveel mogelijlk te doen aanpassen
aan de moeilijke omstand£gheden', waardoor
zooveel wetenschappeLijke werkers hebben te
lijd'en1.
IHIet woordi congrcs Is zelfs vermeden, daar
men dit zoo gemakkelijk vastkoppelt aan de
herinnering aan reeksen van officieele plecfa-
itigheden en pompeuze feestelij'kheden'.
VEREEINIG1NO VAN GEMlEiENTE LI JiKE
W!E RKjLOO'SME IDS FOiNDS E'N.
tHedienmiddag is in de „Iindustrieele Club"
te Amsterdiam eene algemeene vergadering
gfehouden van de Vereeniging van. Gemeen-
telijlke Wedkloosheidsfoindsen ter bespreking
van de prae-adviezen uitgebracht door de
heeren K. Sitenhuis en A. R. Veenstra, over
de vraag: „Op welke wijze ware, indien er in
1923- nog buitangewone wertkiloosheid
heerscht en dientlengevolge werkloosheidSkas-
sen niet aan: hare reglementaire veipiichtin-
gen kunnen voldoen, te voorzien in de gelde-
lijlke nadeelen der werkloosheid van leden
dier kassen, die werkloos geworden zijn en
rechf op uitkeering hebben,
JlAN DE VOS (EN POMARIUS.
Nad at een' inspecteur der recherche zich tot
in alle bijzonderheden op de boogte had ge
steld van de werking en de inrichting der Sim-
plex-machine, die voor de uitloting van de
,,'Handiel- en Landbouwbank" wed gebeziigd,
werd gisteravond te Rotterdam in den Circus-
Schouwburg de treikking gehouden. De eerste
premie, een exE a was voor J'au G de Vos, die
mede op het tooneet had plaats genomen'.
iNladat hem de villa „Miaria" te Apeldoom
met een Uoelage van 100 per week was toe-
gewezen, kwam1 Jan C. de Vos naar voren om
te getuigen van zijn danikbaarheid1 voor me-
neer Broekhuiys. (Hliji vertelde dat hij zoo van
Rotterdam huald, daar gehoren was en den
Ti'volischouwhuirg had gestichit. Kneppelhout
noemde hiji even, die had hem laten studee-
rea Om dan te vertellen van zijn kennisma-
kmg met Famarius-Brcckhuis. Ziek had hij
Van, het tooneel afscheid moeten memem, maar
Pomarlus had de tobberij: yan hem afgeno-
rnen.
Daarna volgdie idle gewone tekking.
EEN NOODLOTT1G SCHOT.
DSnsdagmorgen is naar dfi Telg. meldt, te
Ddiveni de daglooner P. van Gorkxxm door
een noodlottig schot van een j.ager Ieven&ge-
vaarlijk geikwetsit, De getroffene is oppassend
huisvader,
JACQUES WILSON, f
Men meldt uit Hoorn aan het libld.
„Gistermorgen is te Bloemendaal, 54 jaar
oud, overleden de heer Jacques Wilson, een
bekend declamator en tooneelspeler.
Zijn opleiding had hij genoten bij eenige
Hoornsche predikanten. Hxji was een der eer
ste krachten van het tooneelgezelschap „De
Wilsons", dat niet alleen in Noord-Holland1,
maar vooral in ons land1 zeer poipulair kan
genoemd' worden.
Jacques Wilson was, behalve acteur, ook
auteur; een paar aardige kindcro.perettes, n.l.
,,De Fee aan de bron" en „De Heks van de
Boschhut", muzikaal geilustreerd door Evert
Koning, verschenen van zijn hand.
In een van de revues van Henri ter Hall
declameerde hij, een zijner laatste dramati-
sche gedichten, getiteld „Waarom?"
Op de Hoornsche kermis, in Augustus 11.,
werdi hij tij'dens een voorsteliing, reeds ge-
schminkt en gekleed', onwel. Sindsd'ien is hij
langzaam achteruitgegaan, totdat opneming
in een sanatorium te Bloemendaal noodizake^
liiik werd'.
'Het bericiht van zijn dbod is voor Hoorn
een droeve tijdiing".
Ook voor onze lezers is de heer Wilson
geen onbekende. Zijn gezelschap voerde een
paar jaar geleden voor de lezers van de Alk
maarsche Couraut" met zooveel succes het ty-
pische Noord-Hollandsche tooneelstuk „De
DiStel" op. waarbij men hem als een geboren
tooneelspeler leerd'e kennen.
(De heer Wilson was in iHtaorm parenlang
sigarenfabrikant.
Wij zijn er zeker van. dat het bericht van
zijn dood niet alleen voor Hoorn een droeve
tijd'ing is.
Vooral de laatste jaren, toen de heer Wil
son van zijn gezelschap meer een beroepsge-
zelschap had gemaakt, waarmede hij voor-
stellingeni to het geheete land organiseerde,
heeft hij zich, gedreven door zijn liefdte voor
de tooneelspellcunst, overwerkt.
UIT DEN HELDERSCHENi RAAD.
In de raadSvergadertog van Dinsdag-
avond kwam aan de orde de verkiezxng van
een wethouder to de plaats van den heer De
Zwart. Zooads wiji hebben verlmeld, was de
heer De Zwart, tijdens eene besprektog in
geheiimen raad van het niavorderingskohier
der plaatselijke dteecte (belastingen, nogal
sdherp aangevalllien door enkele leden en
daar zich hier ook een pertijgenoot van den
wethouder to deze discussie mengde, had deze
zich genoodzaakt gezien zijn mand'aat neder
te leggen. Het geschil was inmiddels in dien
boezem der soc.-dem. partij-afdeeling opge-
lost en' naar alien schi;n zou de heer Zwart
Bonder meer wader1 ala wethouder herkozm
wrantoo. llVervtol tnauuda het R. 75. madhlM,
die heer Van Breda, naimcna da raadsmeerder-
heid de vcrklartog te moeten afleggen, dat de
redenen, welke die wethouder voor zijne ont-
slag-aanvrage aangaf, haar verbaasd had
den. Het was juist zijn beleid1 dat aanjgetast
werd. Voor persoonl'ijke aanvallen, ook van
de eigen partijgenooten. kan een wethouder
toch niet bukken, meende deze heer. De heer
De Zwart anitwoordde, dat jujst het feit dat
men hem niet op principieele gronden be-
streed, doch zijn eeriijke bedoeltogien ten op-
zichte van het gemeentebelang verdaclxt
maakte, voor hem reden waren geweest te
bedanken. Juist van hen, die spr. het naast
staan mag hiji zeer zeker to dezen steun ver-
wachten. Bij de stemming, waarbiji het wild-
toe. raadslid Schoette'enberger wegliep, werd
de heer De Zwart gekozen met 6 stemmen,
terwijl 14 leden hun stem bianco uitbrachten.
De heer De Zwart vond hierin aanleiding zijn
benoeming 24 uur to ber^ad te houden. Om
dat de raadsmeerderfieid bij monde van den
heer Van, Breda, verklaard had de door den
wethouder aangevoerde bezwaren. niet te wil-
len aanvaarden, had men), aldus de heer De
Zwart mogen verwachten dat deze dan ook
zelf met een anderen candidaat zouden zijto
gekomen. Spr. heeft den Raad den1 hand-
schoen toegeworpen en niemand1 durft dien
op te rapen. Maar de heer Grunwald (vrijz
zeide, dat, daar het hier een geschill betrof
van de S.-D. partiji onderltog, de andere
raadsledera het niet fair hadden gevonden
daarvan gebruik te maken dflor een ander
naar voren te sdhuiven.
DE riEER BROEKHU'ITS EN
DE STAATSLOTERIJ
Een medewerker van het „Vad." heeft uit
Zwitserland het volgend aanbod van den
heer Broekhuijs ontvangen:
„Ik ben bereid de StaatslOteriji zoodanig te
reorganiseeren, dat 50 procent der geheele
begrooting door de winsten wordJen gedekt.
Ik ben genegen 1,000,000 te storten bij, dte
Nederlandsche Bank, welk bedrag vervalt.
ten bate van den Staat, wanneer mijn pl'an-
nen worden uitgevoerd en niet bedoelde win
sten in de schatkist werpen."
Aan dit bericht voegt het „Vad." het vol-
gendb toe:
,,Wij weten op grond van een onderhoud
met den Minister van Financien, dat de Re
geering uit moreele overweging niet op het
plan kan ingaaa, omdat zij terugschrikt voor
het odium, dat zij ons volk tot gokken zou
verteiden.
„Geheel afgezien van den moreelen kant,
kunnen wij echter voorloopig niet gelooven,
dat het plan practisch uitvoerbaar is. Met 50
procent der begrooting zijn toch een 250 tot
300 millioen gulden gemoexd. En dit zou de
n e t o - opbrengst der loterif moeten zijn."
Buitenland.
1 Vi MIL'LTOEIN 'BOE'RE'N GERUINEERD.
Naar het Nansen-comite voor hulpverlee-
ntog aan Rusland mtededleelt hebben. de sovjet-
autoriteilten erkeodl, dait to Rusland ontzag-
lijke oppervlakten volkoinen onbebouwd lig-
gen era dat een. zeer groot aantal boerderijen
geheel verlaten zijn. Ook van die boerera, die
hum boertderij'era hadden kuninen bebouwen,
hebben zeer velen hum voorraden en werktui-
gen verkocht. In de bomlgergebieden telt men
thans nog lVa millioen menschen, die geheel
en al geruineerd zijn en voor wie niet alleen
tot den volgenden oogst tevensmiddelen moe
ten worden aangeschaft, maar wier boerde
rijen ook hersteld moeten wordien. De Sovjet-
regeering schat't aantal personen die reeds in
't vorig jaar honger geledlen hebben op 10
pet. der totale bevolking en in de hongerge-
bieden alleen op minstena 3'A millioen. Zij
erkent openliik, dat de hulpmfddelen van den
staat niet voldoende zijn om den hongersnood
meester te worden.
DE OORLOG SHERRnTNERTNGEN
VAN DEN EX-KEIZER.
De Pauselijke Nuntiatuur te Munchen stelt
recht in het Centrumorgaan „Gexmania" te
Berlijn het bericht van den vroegeren Duit-
schen keizer in zijn „Herinneringen" beferef-
fende het onderhoud dat hij in den zomer van
1917 in het hoofdkwartier te Kreuznach heeft
gehad met den Pauselijken Nuntius Pacelli.
Volgens deze rechtzetting waren bij de audie-
tie geen andere personen aanwezig. De Nixn-
tius heeft zich noch tegen de voorstellen van
den keizer betreffende een vred'esaanbod ver
zet. noch heeft hij ze aangenomen.
De ,,Germania" merkt hierbij op, dat de
•voorsteliing van den keizer zeer phantastisch
i's en het gel oof opwekt, dat de keizer met den
Pauselijken vertegenwoordiger zelfs heeft ge-
stredien om Paus Benedictus XV voor het ver-
krij'gen van den vrede te winnen.
DE JUNGLE WEERT ZICH.
Uit Calcutta wordt aan de „Daily Tele
graph" ganeld, dat in weerwxl van het enor-
me aantal-jachtvergunningen, dat jaarlijks
wordt uitgereikt, en de beloontogen, die het
gouvemement uitlooft, er weinig of geen ver-
andering komt in't aantal menschen, dat in
Engelsch-Indie jaarlijks door vmcheurende
dieren en slangen wordt gediood. Dit „sei-
zoen" werden 3360 menschen gedood. Van
hen namen de tijgens er 1454 voor hun reke-
ning, de luipaaraen 560, de wolven 556, de
boren 69, de olifanten 70 en de hyena's 10.
Aan slangenbeten stierven er verder 19.396.
Deze cijfers betreffen niet de onafbankelij-
ke en semi-onafhankelijke gebied'en, waar der-
gdijke ongevallem nog vaker voorkomen.
Gedurcnde dit jaar werden ongeveer
26.000 verscheurende dieren ged'ood, terwijl
meer dan 60.000 slang-en werden opge-
ruimd.
DROOGT DE AARDE UIT?
Het Polytechn. Tijdschr. ontl'eent aan
„Pumpen und Brunnenbau, Bohrtechnik",
1922, een beschouwing van prof. dr. Axel
Winckler over den steeds veiminderenden
waterrijkdom op en naibij de aardoppervlak-
te.
Als bewijzen voert hij aanr de omvang der
zeeeni wordt geleidelijk kleiner, hooge berg-
toppen van tfiians waren vroeger eilandjes in
den Oceaan de riviereni worden smaller en
onbeduidender, getuige de thans aan land
f' eworden oerstroomdalem; zelfs in den loopl
er laatste honderd jaren worden steeds'
meer riviereni geleidelijk onbevaarbaar, me-
ren en zeeen' drogen uit. 'Maar ook de grond-
waterstanden dalen1; artesische brofxnen wei-
geren op d«D duur haar milda gavan, steeds
■xaer daalt de praadwwtanipiegel, vaaxvaa'
<fe sdtrtjVer eenfjjp TOortredMao aantatalt.
Als verklaring van deze verschijnseleni
neemt Prof. Winckler aan de geleidelijk
voortschrijdende afkoeling van de aardkorsf
volgens de theorie van Kant-Laplace; deze
korst kan daardoor meer water bergen- de
zoogenaamde „ondoordrinkbare lagenr die
den bodem der grondwaterstroomien vormen,
zijn to werkelijkneid niet volkomen ondoor-
dringbaar; in alle ge&teeniteni komen' spleten
en scheuren voor, terwijl nagenoeg alle klei
toch nog eeniigstzins doorlaatbaar is. Vooral
ook in den zeebodem dringt het water onder
belangrijkem overdruk door.
Op deze wiilze wordt steeds nxieer water
aan den kringloop onttrokkeni; op groote diep
te gaat het in waterstof em zuurstof over.
De schrijver ziet dan ook de toekom&t zeer
somber in! „Ein Trunk Wasser wird schliez-
lich kostbarer werden als ein Klumpen: Gol-
des, und nach erbittertem KSmpfen werden1
die letzten Menschen am Rande des letzten
Tiefbrunnena verschmad ten".
EEN BRIEF VA NKR00NPRIN3
WILHELM?
H. N. verneemt uit Londen
In een brief aan een Engelsche dame,
waarvan de tohoud hier bekend is gemaakt,
zegt kroonprinS Wilhelm, dat Fronkrajk to
het Oostersch conflict een belangrijk succes
bp Engeland heeft behaald, en dat er groot
igevaar bestaat, dat Frankrijk binnen koi'ten
tijd heel Euroipa te madhtig wordt. Het zou
daarom, volgens den' kroonprins niet ver-
keerd' ziin, als Engeland to zijn eigen belang
Ehxitschland wat voort hiclp, omdat de +ijden
van Napoleon anders zouden kunnen terug-
keeren. Het bewarem van Sxet machtseven-
wicht to Europt, dat altijd de alpha en ome
ga van de Engelsche politick was, is uit het
oog verloren en die balans bestaat niet meer.
BADKAMERS VOOR DURE LOGeS.
In den ,,mi'lilionairsvleuger van het Savoy
Hotel te Londen zal, naar de Daily Chro
nicle" meldt, een honderdtal badkamers wor
den togerioht, die tusschen 400 en 450 pond!
per stuk zulllen kosten. De eerste komt deze
deze week gereed.
Het bad dat opgesteld is in een badkamer
van normale grootte, is 7 voet lang en ver-
vaardiigd uit geglazuurd porcelein. De muren
en de vloer zijn van gekleurd marmer. Dit
gerft een indruk van warmte. De kranen in
de badkamer zijn van zilver, terwijl ook de
stoompijipen voor het verwaxmen van band-
d'oeken van zilver zijn.
VERDWENEN MUNITIEVOORRADEN.
Voor den krijgsraad in de Japansche stad
Kumanoto nabij1 Nagasaki, heeft majoor Har
ra terecht gestaan, de Japansche offirier, die
verantwoordelijk is voor die verdwijning der
munitie-VQorraden te Wladiwostok, wellke
nog afkomstig waren van die Tsjecho-Slo»
waaksche troepen, die geruimen tijd geleden
aldaar hebben verioefd.
Majoor Hara heeft bekend), dat hij; die ver
antwoordelijk gesteld was voor het bewaren
van deze miumitie, ze buiten medfeweten van
zijn superieuren heeft afgestaan aan die Rus-
sische „Witte" troepen. Het waren onge
veer honderdduizend handgranatea en een
klein aantal projectielen.
Omtrent de bewering, dat Hara een deel
dezer munitie zou hebben doen toekomen aan
den Chineeschen bevelhebber Tsjang tso-ltoi,
is in den loop van het proces niets naders ge-
bleken.
Een tragische omstandigheid Is, dat de
echtgenoote van majoor Hara, die scheep was
gegaan naar Wladiwostok am haar echtge-
genoot te belpen, ondlerweg overboord' is ge-
sprongen. i
EEN GRANAATONTPLOFFING.
Na een oefening in het granaatwerpen te
Chalons-sur-Marne (Frankrijk), terwijl men
bezig was de niet-ontplofte granaten te be*
graven, raakte een soldaat met zijn achop
den kop van een granaat, waardoor de ge
heele stapel granaten tot ontploffing kwam.
Twee soldaten werden biji de. ontploffing ge
dood, terwijl een kapitein ernstig werd ge-
wond en een adjudant en 12 soldaten lichtere
verwondingen opliepen.
DE TOESTAND IN RUSLAND.
Het volgende is de copie van een. schrijven,
dat het Ned. Nansen-Comite van zijn verte
genwoordiger in Rusland ontving, die toe-
zicht op de verdeeling der levensmiddelen
houdt:
Ik bevestig mijii schrijiven van gisteren en
kan er niet genoeg op aandringen, dte actie
niet te verslappen, daar er weer verschrxk-
kingen voor de deur staan zoo na N'ieuw-
jaari
Reeds thans zouden zich gevallen van
menscheneterij voordoen. Men komt ons
voortdurend van alle kanten om hulp smee-
ken, doch wij durven voorloopig niets meer
aannemen. Het heeft geen nut eenigen tijd
zeer velen te helpen en dan te eindigen, om
daarna alien te laten omkomen. Dat is juist,
wat ik in het Zweedsche svsteem steeds heb
toegejuicht, n.l. uitrekenen hoever de pols-
stok reikt en niet verder springen. Dan wordt
een deel der bevolking werkelijk geholpen en
gaat nitet ten gronde. Hoe spoed'iger gehol
pen wordt hoe beter, het is zeer gewenscht
ons steeds te laten weten. welke mid'delen
beschikbaar komen, opdat wij op basis daar
van tijdlig kunnen uitbreiden.
Dit jaar is een groot deel van de Holland-
sche hulp laat gekomen, zoodat eerst laat uit-
gebreid kon worden. -Toen waren de men
schen al zoo d'ieip gevallen, dat opbeuring
voor dit jaar niet meer mogeliifk was. Een
paar maandaen vroeger hadden wij1 met le
vensmiddelen en zaaigraan ffcumnen bereiken,
dat vele menschen, die wij nu verder moeten
voeden. op eigen beenen hadden gestaan.
Door het ontbreken van werkkracht en van
zaaigraan in het vroege voorjaar is er niet
gezaaiti en gewerkt. In de Zweedsche en de
eerste Hollandsche d'istricten is de toestand
naar omstandigheden niui vrij1 goed en- zal
daar bijna geen hulp meer jioodlilg zijn.
De koerier is reeds vertrokken en laat ik
dezen brief in Samara achter voor den vol
genden.
DE BURGEROORLOG IN CHINA.
Naar wordt gemeld, zijn te Foctsjou, de
hoofdstad van de Chineesche provincie Foe-
kien, omstreeks 2000 menschen. gedood of
gewond bij de poging, door de verslagen re-
geeringstroepen aangewend om dite stad,
waaruit zij door het leger van generaal Hsoe
Tsjoeng Tsji waren verdreven, te heraemea.
