Alkmaarsche Courant
Vraag en Aanbod.
Honderd Yler en Twlntigste Jaargang.
Zaterdag 4 Nyemoter.
De man, die wraak nam.
Eeonomlsebe zwerftoeliteii.
Vt. 261. 1922.
(Nadruk verboden).
Zij leunde over de verschansing van de
uachtiga aitoomlboot, die klaar tot vertrekken
lag ea met verimoeidea glimlach keek ze neer
op bet drukke menschengewoel beneden haar
Met moeite onderdrukte zij een gevoel van
eigan verlatenheid en weer stelde zij zich de
vraag, waarom zij ooit besloten bad een reis
naar New-York te ondernemen.
„Pardon."
Zij wendde zich plotseling in de ridding
vanwaar de stem klonk.
„WatjijWaar kom jij plotseling van-
daan, uit de lucht, uit de zee, uit welken on-
peilbaren afgrond?"
En meteen stak ze bem baar band toe, die
hij larng tuschen de zijne hield. Zaditjes trok
zij zich terug en de torscbe man glimlachie
even om the beweging.
„Ik herinmer me nooit precies, waar ik het
laatste was en't is me hetzelfde waar ik been
ga."
„Wat al heel onverschillig Minkit en. buiten-
gewoon wcinig interessant is."
„En jij," vroeg hi}.
Beiden voelden plotseling hoe de dour,
waarachter hun verleden lag, wijd zicb open-
de.
Haar heele huwelijk met dien andere, die
gefortuneerd was, dook als hoogst potsierlijk
op voor baar geest als in een malle pantomi
me van japonnen, bloemen en cadeaux, waar-
in baar moeder op een paars fluweelen paard
Bcbeen gezeten, oppetuigd met bont en oude
familiekantwaarm baar vader met een enor-
ma gardenia ijVerig in een gebedenboek las.
Bruidsmeisjes in voile jomkheid droegen aan
ala gift van den biuigom een poedel uit dia-
manten. Zij: zag zichzelf weer in de kerk te
rug in bet modieuse trouwkleed, en op bevel
ran den geestelijke door een hoepel springen,
den hoepel van een voordeelig huwelijk.
De herinnering apaarde baar plotseling
geen detail, hoewel er jar en1 sedert waren ver-
loopen en duidelijk ook berinnerde zij zich
weer het gezicht van dien anderem mam
den man, die nu naast haar stond als een
bleek, glknllachcnd masker van leed.
„En ik?" vroeg zij droomerig. „Ik heb me
voortgesleept in mijn weduw-kleed dat
is alles."
Onwillekeurig itrok zij toch even den paiar-
sen sluier om haar hoed terecht, en bewust
van haar charme, keek ze hem aan.
„Neen, veranderd ben je niet," zei hij
haar gedachten radend. „Ik ben wel oud ge-
worden, kijk maar eens naar mijn vele grijize
haren I"
,,'Heb ie iemand weggebracht," vroeg ze,
geen acht slaande op -zijn laatst gezegde, „of
moet je ook naar New-York?"
„Ik ben de medicus hier van de boot," amt-
woordde hij.
,,Zoo", Monk het vaag terug.
was ze blij of vond ze't jammer? Steeds
opnieuw dirongen die paar vragen zich aan
haar op, onrustig, onzeker, zonder oplos-
aing.
„En vindt je dat prettig?" vroeg ze ver-
der, „om hier tusschen al dat rumoer opge-
pakt te zijn en aangewezen op steeds wisse-
lend reisgezelschap?
„Ja, ik mag't wel," antwoordde hij fcalm.
„wat beweging is gezond voor den mensch en
buitendien, het belet me om al te veel te den-
ken."
„Zoo, ja, dat is iets wat we alien wel moo-
dig hebben."
Zij glimlachte, zuchtte en trok den sluier
Van haar hoed naar beneden.
Zij was hem niet onverschillig hij gaf
nog om haar, Zou hij anders zoo gesproken
hebben? Nu vond ze het antwoord op de
twee verwarrende vragen.
Zij ook was blij 1 em teruggevomden te heb
ben, blij in zijn buurt te zijn. De vlami van
hun eens gedeelde liefde scheen opnieuw in
haar oogen op te flikkeren en den glans van
dat licht hield! ze hem niet verborgen. Onze
ker klonk daarop zijn stem:
„Je wilt me nu wel excuseeren; 't wefk
wacht me, maar mag ik op vaavond hopen?
Onze ontmoeting is wel heel aardig."
„Tot vanavond," zei ze hem haar hand
toestakend. Hoe voorzichtig was hijHoe an
ders dan hij vroeger was! „Heei aardig"
noemde hij de ontmoeting
Zij stiet een kort lachje uit en boog zich
opnieuw over de verschansing en volgde met
uiteflijke belangstelling de allerlaatste tae-
bereidselen tot het vertrek van de boot. Een
namelooze melancholic viel op haar, toen
ook het daglicht vaarwel zei, met de velien
daar beneden1 aan den oever.
Rillend 'trok zij! zich van het dek tmig en
zocht haar hut op.
De nachtelijke zee fluisterde en deinde
zacht in een egale, monotone beweging on-
der den donkeren, sterrenloozen heme!. Hunne
stoelen stonden dicht tegen elkaar.
Rossig-rood plekte het stipje van zijn si-
gaar tegen zijn donkere gestatte, dat haar
als een baken uit tooverland voorkwam.
„En toen werd het leven voor mij een lange
snik", sprak ze door, „en steeds vroeg ik rne-
zelf af: hoe verdraag ik alles langer, hoe
houd ik het uit? Datgene, waarvoor ik ge-
trouwd was, geld, werd me ondragelijk.
Soms vertrapte ik met wellust mijn cheque-
boek, alsof het iets levends-was, dat ik kon
pijnigen."
„Ga door," zei hij zacht, „je interesseert
me."
Zij rukte achteruit. „Interesseert me?" her-
haalde zij. „Op wat voor manier? Vindt je
mij een bijzonder geval, waarop je 'n studie
wilt maken? Praat je met me als een bamale
dbkter ofof als een vriend „van vroe
ger"."
H3j liet de vraag onbeantwoord dn trok
sterk aan zijn sigaar, zicb. hullend1 in cumce
rookwolken.
„Ik zal je iets vertellen", zei hij, „een ge-
woon verhaaltje van' een gewonen man en
van een mooie vrouw."
Zij begreep hoe dat verhaaltje zou lin
den, maar rustig in haar stool wadhtte
al.
Opens echter, met een rule, veer ze evor-
eind, en bijna heesch fluisterde ze:
„Dat vernaaltje wil ik vertellen. Ik heb er
rechit op en in ieder geval, den juisten inhoud
ken jij met. In jouw verhaal was de vrouw
onverschillig ten rnrnste jij denkt dat
Maar o, als je eens werkelijk wistl
„Werkelijk wist!" zei hij schamper. „Wie
zou het beter weten dan ik zelf? Uet je mij'
niet een bliauwtje loopea om wat1 ponden,
wat goud en wat zilvor? Ea trouwde j« ai«:
dien nousens-vent
Stilstilhij is dood!"
Rillendi van emotie trok zij. den shawl dich-
ter om haar schouders en met gesloten oogen
hoorde ze hem Uiusteran vlak aan haar oor:
„Denk je niet dat er nog ergens iets van
gerechtigheid bestaat?"
„Oerechtighddgerechtigheid?" Lang-
zaam herhaalde ze het woord
„Ik heb mijn straf gehad. Jij kunt je niet
indenken wat net leven voor mij beteekende,
toen al het "mooie er uit verdwenen was. Ik
hield niet op jou lief te hebben. Dag in, dag
uit placht ljr mezelf te vragen Wat zou hij
nu doen, waar zou hij' zijn, zou hij nog iets
om mij' geven? En als jij al mocht lijden,
dan hadt je er de vrijheid toe, terwijl ik
mo'est glimlachen met als ttoost een' chfeque-
boekje voor mijn lecd
O, wat al souvenirs bestormden haar! 't
Was alsof ze nu eerst duidelijk voelde wat
ze had' geleden gedurende haar huwelijksja-
ren.
„Maar ik heb nooit de leans geikregeai' om
ter wille van al mijn verdriet, mijn groote
eenzaamheid mij op jou te wreken."
„Op mij te wrekeu!" Zij' zat opeens recht-
op in haar stoel.
„Ja, mij wreken," hield hij aan. „Jij trouw
de hem om de weelde, die hi] je geven kon, en
mocht je hart al pijn doen, de mooiste robe
dekte je; waren je armen leeg, zij waren bu
rners toch beladen met kosbtaro bracelets. Jij
hadt immeris wat je begeerde en de pijn zou
wel elijtenMaar wat werd er van mij
Wat kreeg ik?
Zij zeide nieta, zij kon nieta erop anfwoor-
den. Hij had volkomen gelijk en zij verdiende
zijn wraak.
„Je was gisteren toch heel vriendelijik tegen
me probeerde ze gewoon te zeggen.
„lk heb over alles dieper nu nagedacht.
Ik zag je over het dek wandelen, elegant,
jong, en men bewonderde je. Je draagt nog
niet de sporen van wat je hebt doorgemaakt.
Je bent vrij enje bezit zijn geld. Mis-
schien trouw je opnieuw en
„Nee, nee, nooit, ik zou niet kunnen! Doe
wat je wiltneem je wraak. Het doet er
allemaal niet toe, want ik heb't verdiend."
Opeens, in een flits, begi-eep ze duidelijk
wat die „wraak" beteekende. Zij had hem
lief en hij wist't. Hij zou haar slechts een
hart van ijzer toonen en' haar noodlot zou
zijn dat ze altij'd hem zou blijven liefhebben
blijven liefhebben, tot het einde! Er zijn en-
kele dingen, die de vrouw weet, adSoluut
weet. Zij maakfce een kteine beweging met
haar nek, alsof zij zich boog omder een juk.
Dit was dus haar strafMoeizaam stond
ze op en onzeker zei ze:
„lk ben moe, morgen kun je je wraaisys-
teem voortzetien."
Hij bleef doodstil zitten, nadiat zij was
heengegaanw starend, aldoor starend over
de donkere, geheimzinnige zee.
„Neen, ik heb niet het fiauwste vermoeden,
wat ik ga doen, als we aan land komen,"
zei ze naar boek neerleggende; „jou zal ik
mij dus moeten voorsteiien als sLeeds kruisenr
de den Atlantischen Oceaan, tot het einde?"
„Ja, dat denk ik," zei hij.
Het scheen vreernd, dat zij samen den ba-
nalen conversatie-toon voerden, Voor haar
beteekende elke dag een vernieuwde crisis
van pijn; waar ze doorheen moest, en hij
bleef zijn wraak nemen. Zij voelde veriangen
naar hem, elk uur van den dag en huiverde
voor wat haar wachtte, als de reis ten einde
zou zijn. Zij duride er zich niet in te verdie-
pen. Nu was hij nog in haar omgevimg, en
met vaste hand drong zij de toekomst terug.
Hij stak een sigaret op, zij: volgde zijn
handbeweging.
„Maar mijn herhaalde afwezigheid is wel
heel p'ijnlijk Voor mijn vrouw. O, wist je
niet, dat ik getrouwd was
Ja, ze hoorde duidelijk hem die woorden
zeggen: Zij stonden als levendic letters plot
seling voor haar. lets als een koude hand
omsloot haar hart.
„Neezei ze vaag, „nee ik wist
dat niet. Ik hoorde dat nooit."
Hij had zijn wraak; hij had zijn wraak nu!
Deze mededeeling, in al haar duidelijkheid,
smakte haar neer
Hij bespiedde haar gezidit, terwijl hij een
rookwolk omhoog b'ies.
„Een vrouw kan niet verwachten, dat de
man zijn leven vrij blijft, totdat zij: misschien
van meening zou verandieren:"
„Neen-," zei ze toonloos, „geen vrouw kan
dat."
En voor haar geest stand nu die andere
vrouw en een felle jalousie laaide op. Zijn
vrouw! Zij laclite een huichellachje. Waar-
aan zij nu behoefte had, was heusch wat hu
mor, die haar zou staande boudien en zij
zond een gebed daarvoor omh'oog, zooals
sommige vrouwen zullen bidden' voor haar
zielen.
Opnieuw Monk er een gehuichdde lach,
nu sterker.
„Ben ik misschien al te laat met mijn wel-
gemeende gelukwenschen of mag ik een zi1-
veren bloemvaasje offreerenOf is een
gamituurtje van overhemdsknoopjes mis
schien gewetnschter?"
Hij zag haar vlak in't gezicht; hoe mooi
was ze nu met dat verhoogde kleurtje, met
dien gloed in de oogen.
En opnieuw hoorde hij haar lachen.
Jij, godert, dacht je nu heusch dat ik
zooveel om je gaf? Dat ik je wenschttt te
trouwen?"
Is dit nu je zoogenaamde wraak? Vindt je
dat ik er zo6 geknakt uitzie?"
Zij rateld'e de zionetjes af.
„Nleen," zd hij, „donkerrood fcleurend,
„neen, natuuriijk laat je dat onverschillig, ik
had trouwens alle recht1 dit te gelooven."
En meteen stond hij op, boog stijf jes en liet
haar al'leen.
En onder de plaid kneep zij nu haar han-
den samen, en dikke tranen druppelden van
haar waagen. Iedere vrouw hoeft w haar lo-
vert em eprookje, waartn d| ftoopl op de nil
van de prinsesNu was haar sprookje ten
einde, maar de prins was heengegaan. Alles
was voorbij nuvoortaan moest ze verge-
ten, altijb opnieuw trachten te vergetea
Zij stond voor de deur van het zieken-
zaaltje en wist alleen, dat hij om haar geroe-
pen had, en dat er iets vreeselijks gebeurd
was, iets vreeselijks. Een weee lucht van
chloroform kwam haar tegemoet. Zij stapte
de hut binnen, met een vagen glimlach om
haar lippen. Dus hier werkte hij.
De kapitoia kwam haar tegemoet, Ihg6e
■it:
't Gebeurde, torn hij aea kind zoi vacdnee-
ren."
Waarom hield de kapitein haar bij den
arm en wkkr was nu de man, die zich wou
wreken
„Er is een soort van opstand geweest onder
de kleurlingen over de verplichte vaccinatie,
en de dokter
„Nuen de dokterzeg het
gauw
yDe dokter kreeg een messteek
Zij bedekte even haar oogen met de hand
en greep toen naar haar keel als om lucht te
krijgen. Even kreunde ze, toen prevelde ze
halfluid
„0, maar hij moet me zicn, dat moet. Ik
ben immers de vrouw, waarop hij wraak wil-
de nemen
Do eigenaardige, spottende klank van haar
stem deed den kapitein verbaasd haar aankij-
ken, ook de uitdrukking van koppige onver-
zettelijkheid, die het geziditje angstig ontstel-
de.
.,Er wordt gefluisterd, dat zijn toestand ho-
peloos zou zijn", vulde hij; verder aan'. „Wij
hebben getracht nog al het mogelijke te doen.
Hij heeft juist om u gevraagd, dug ala u mij
wilt volgen
Zij stak hem haar hand toe en als 'n kind
werd zij door de operatiekamer geleid naar
de hut van den dokter. Toen hiji haar zag
binnenkomen, glimlachte hij. Men had zijn
haar op niet-eigene wijze achterover gekamd
en zijn nachthemd wa9 open aan den hals.
Toen zij hem zag, slaakte zij 6en korten
snik en knielde naast zijn rustbank neer. On-
hoorbaar verliet de kapitein de hut.
,,0, liefste, liefstesnikte ze opeens
luid uit, haar kopje gevleid tegen zijn hand;
„o, je hebt je wel op me gewrokenhee-
lemaal, heelemaal!"
Een glimlach van onuitsprekelijke innig-
heid lichtte over zijn gezicht. Zij keek naax
hem, ving nog even dien lichtstraal op.
„Lieveling, lievelingen de woorden
gingen bijna in tranen verforen, „ik kan zon
der jou niet levenNtiets is er op de werdrf
zelfs niet die andere vrouw
Toen veranderde plotseling de uitdruk
king van zijn gezicht; iets Moeks, iets krach-
tigs scheen er in hem ontwaakt. Hij moest
iets voor die knielende vrouw doen1; hij was
toch een man Hij moest't leven opnieuw
grijpen, hij moest beter worden, om haar.
Wat was het donker hier toch scheen er
gens het lichtop mijlen afstands mis-
'schien, maar't was er Hij moest daar-
heen hij moesthij wildeHaar
laatste woorden Monken opnieuw hem in de
ooren.
Die andere vrouw?" herhaalde hij.
„Maar er is geen andere vrouwjij bent
er alleen. Ik zei dat maar om mij te wreken."
Haar adem stokte.
„0fluisterde ze„o
Hij opende zijin oogen. lets, dat op hem
scheen te hebben gewacht, om hem weg te
voeren, gleed haastig de hut uit, de twee al
leen latend.
Hnn oogen ontmoetten elkaar.
..En zul jij me verplegen nu?" en zijn stem
hield iets van de oude vroolijkheid in.
,0m mij op jou te wreken", fluisterde zij,
zite hand met kussen bedekloend.
HET LNh EN UITVOEIRARQUM'E'NT.
V.
Amerilca, bet land dor onbegrehsde mo-
gelijlkheden, biedt zooals wij de vorige maal
zagem, sohijnbaar een1 practische baatrijiding
van het in- em uitVoerargument. Bij eene aan-
zienlijke vermeerdering van uitvoer, kom het
toch meer vreemde effectm' opnemem. De
gkootere exportem wanem alleem mogelijk door
vermeerdering der binmemlandsche productie,
em venmimderimg, althans t. o. v. de verxneer-
derdle productie relatieve verm'inlderimg, van
het verbruik in Amerika. Een uitbreiding der
productie beteekent vastlegging van nieuwe
'kapitalen im het voortbrengingsprooes. Het
zal wel duidelijk zijn, dat die uiibxeiding miet
tot in het oneindige zal kumniem wordem voort-
gezet, want een volk zal niet meer aan effee-
ten knmen absorbeeren (d. w. z. kapifaal be-
leggeni) dan het volgens zijne ecomomische
structuur aan opn.amen vermogen heeft.
N'u was Amerika tot dem wereldoorlog toe
steeds schuldemaar van Europa, em Is dank
zij de reusachtige wapenleveraQiiies, em in
Amerikm gesloten buitemlamdsche leeningen
van debiteur Europa's crediteur geworden
Deze snelle omzetting van Amierika's positie
t. a. v. de oude wereld, is alleem mogel:-'.
weesit door de stenke veranderimg van hd; e-
drijfsleven door den oorlog teweeggebradit.
Wij kunnen' hieruit constateeren, dat het in-
en uitvoerargument, zooals elke economische
wet slechts eene betrekkelijike wajarde heeft.
•In ons Land is nog eene zeer slpeciale theo-
riie ontstaan, die de protectie met de volgen-
de redaneering tracbt te bestrijden: Invoer-
redhten of bescherming der, nationale produc
tie gaat fen koste van den uitvoer,, en er moet
een verband bes'taan tusschen! in- en uitvoe-
ren. Daaronn plaatst deze groep naast het hit-
en' uitvoerargumemt dat der internattionale
arbeidsverdeeling. Daar is in nonnale tijden
wel iets voor te zeggen, want dan gaat ieder
land zifchi matburlijker wijze, hoe langer hoe
meer toeleggem op de productie van die goe-
deren, die het voordieeligsit zijin voor dalt
Hand.
Deze theorie wordt bestredem door twee
groepefi, pro'tecttanisten, die van juist diar
metraal tegenover elkaar gelegen stanrpunt
uifgaan.
IDte eerste groep be'weert, dat internationale
arbeidsverdeeling slechts van tiiidfelijken
aiand ban zijn, en dat opt denl diulur elk land
zal zijto aarigewezenl op zijne eigen voort-
brengselen. Daarom beginnen deze rneni-
schen thansi reeds alle buitenlandsche pro-
ductan af te wijEaa.
De tweede groep van protecfionistea zijin
minder oorlogszucntig, en hopen' door de
protectie van thana tat een Vrijh'andel Van
later te komen1,
Ziji gelooven wel to intern ation ale arbeids
verdeeling maiar houdeni deze thans nog niet
voor mogelijlk, omdat in het eene land de m-
dustrie sterker ontwi/kkeld is dan in het an
dere. Die zwakkere fndustrieen moeten dus
eerst worden „opgevoed" d. w. z. protectie.
'Deze theorie draagt dan ook dien' aaam
op voedings a rgument
Hef is o. i. wel zonder meer duidelijik, dat
het „opvoed'il»gsarguiment" totaal onjuist is
want overal even sterke Industrie en landr
bouw is onmogelijk door de ongelijke ver-
dteeling der natuurschatten.
(S««n dianstMMbUMigra.)
Jb. HARTLAND. Koningsweg B 09,
Handel in 2e handacn Kinderwagena, Sport-
karren, Ledikanten, Bedden enz. KONINGS-
WEG B 09 naast Klaaa Verwer.
TE KOOP een wit geschi'lderd ijzer ten-
persoons K I ND'E R1 L E'D IK A NTTe zien en
te bevr.agent UITEiNiBO'SGHlSTRAAT 35.
TE KOOP een zoo goed als nieuwe
HANDMOF. Prijs biilijk.
HIEtKELiSmRIAAT '18.
TElRl OVERMAME GEViRAiAGD HANiD-
NIAAI'MIAGtflNE. Adrea 'Bur. van dit blad.
TE KOOP: tGODIN KEUKENEORNIUIS
118 X 66 met nieuwen pot voor 50.
Hbtel 1B AKHIUI1S Bergen' aan Zee.
TE KOOP AANlGEBODENeenGROEN
GEeMAILLEERDE KAGHEL.
Adres Stuartstraat 34 E.
AAlNGBBODENi een bruin laken W1N-
TERtJAS gewone maat en blauw COLBERT
OOSTUUM, kl. ma at en, een Mahoniehouten
ronde TAEEIL en Pronktafeltje.
Te bevragen1 VERD'RONKENOORD 82.
ELECTR. ORINAMEN1T. Ter ovemame:
een prachtige Electr. Kroon f 14. een Elec.
banolamp met valant 14.50, modemste ui'th
voering, pianolamip 8.
Adres 2e Landdwarsstraat F 20.
TiE KOOP AA'NtGE'BODEN zoo goed' ala
nieuw blauw kamgaren MANTElLPAK,
billijke prijs. OudegraCht 104 A.
TE KOOP een zoo goed als nteuwe S A L A
MANDER, 'grootste maat. G. STROO-
KER, Nienwlandersingel 1.
'Bijt P. V'ENINHK ie het adres voor nteuwe
of 2e hands MIEOBELBN, Ko'ninigsweg 30,
tegenover de Lombartsteeg. Ik geef de hoog-
ste waarde voor geheele of gedeeltelijke Ln-
boedels. (Over,aJ: te ontbiedea)
,TE KOOIP eedt gdbruikte BAKWAGEN
in goedem staat met nieuwe hekben, moet weg
wegens plaatsgebrek, prijs 50.
J. MORSGH, Fabrieiksweg 3, Alikmaar.
TE KOOP GEVRAAGD een paar ge-
bruikte VO'ETBiA LSGHOENIEN
Adres Burgerweeshuis, Zaadmarkt 30.
TE KOOP: 2 pers. E EDI KANT met
M ATRASSEN voor 10.
Adres Bureau vm dit blad.
EEN' GROENE VULKACHE'L TE: KOOP.
TOUSSAINTSTRAAT 7.
ProTinciaal Nienws
UIT LIMMEN.v
Donderdagavond 7 uur kwam de Raad bij-
een. Afwezig de heer Kooij.
Uitgeioot wcrden de obligatien ten laste
van het G. E. B., nummers 86, 84, 90 en 67.
Aan de orde was een voorstel van B. cn W.
om mej. M. M. van Rijh, hoofd der Bijzon-
dere School, te benoemen als lid der commis-
sie in de vacature-mej. Jarissen. Zonder hoof-
delijke stemmen gekozen.
Vaststelling opheifingzekerheidssteirmg van
S. A. Gijzen, in verband liquidatie distributie-
bedrijf. Goedgekeurd.
Verzoek van het P. W. B. om door de ge-
meente buizen te mogen leggen naar het
pompstation te Bakkum, gem. Castricum.
Goedgekeurd.
Vas'tetelling verordening keuringsdienst
welke 30 October in werMng is getreden,
vastgesteld.
Van het centraal verrekenkantoor van
een bedrag van 1744.18 aan de gemeente
werd uitgekeerd, daar de gemeente de eenige
crediteur was.
Adhaesiebetuiging Statenleden Aukes c.s.
Aldus besloten.
Missive van Ged. Staten betreffende het sa-
laris van den gemeente-ontvanger.
B. en W. stellen voor dezen functionaris
in de toekomst een' aanvangsalaris ite geven
van 6001. De tegenwoordige heeft 800 ge
had en zijn safaris is thans op 1000 ge-
klommen.
Na een uitgebreide discussie werd aldus be
sloten.
Verzoek van de Huishoud- en Industrie-
school te Alkmaar om een bijdrage van 1920,
groot 3421.
B. en W. hebben geen Voorstel, de dienst
is reeds lang afgesloten.
De heer Mooij vond dat gemeente het moet
betalen en trachten het op de ouders te ver-
halen.
De voorzitter zeide, dat dit laatste tot geen
resultaat heeft geleid, de gemeente heeft er
mee te maken ingevolge de in werMng getre
den Nijverheidswet.
Op een voorstel van den heer Mooij werd
besloten, dat de gemeente zal betalen en zal
trachten een gedeelte van de ouders terug te
ontvangen.
Een verzoek van „Het Groene Kruis" om
10 subsidie werd op voorstel van den heer
Mooij aamgehouden tot de begrooting.
Verzoek van de R. K. Kweeksehool voor
vroedvrouwen te Heerlen om 50 subsidie in
ruil voor verplegingsdagen bij voorkomende
gevallen.
R en W. adviseerden afwiizend te beschik-
ken. 7onder hoofdelijke stemming besteten
Voorstel tot wijziging raasbesluit inzake
geldleening, zg. 3e crisisleening, groot
f 7500 Ged. Staten wen3chen dit in twee
iaar afgelost te zien in plaats van 3 jaar. de
enreWe uitkeoicteii van het tuinbouwhedeijf
nopen Ged. Staten tot die cptnerMng.
De voorzitter stelde voor om de 1744,18
van het Rijkskolenbureau hiervoor te reser-
vceren. Zonder hoofdelijke stemming goedge
keurd.
Vaststelling rekening 1921 Burgerlijk Arm-
bestuur. Ontvangsten 4472,61, uitgaven
5062,56, nadeelig saldo 589,94)4. In dit
tekort is afgeloste schuld vorig jaar.
Vaststelling gemeenterekening 1921. De
commissie, bestaande uit de heeren Metse-
laar, Kooij en Adrichem, adviseerde tot goed-
keuring.
De begrooting werd aldus vastgesteld.
Begrooting 1923 Burgerlijk Armbestuur.
Vastgesteld in ontvangst en uitgaaf op een
bedrag van 5233,90 met een nadeelig saldo
van f 495)4 over vorig jaar hierin opgeno-
men.
Vaststelling begrooting 1923 van het Ge*
meenteliik Electrisch Bedrijf. Uit de upitvoe-
rige toelichting blijkt, dat B. en W., gehoord
de commissie, voorsteiien een post van
6200 te reserveeren voor mogelijke verhoo-
ging stroomprij9levering van het P. E. N.
van /120 op 140.
De voorzitter herinnerde aan het mee-
ningsverschil tusschen de zg. contractLcom-
missie en het P. E. N., die met een wetsont-
werj de gemeente willen dwingen den ver-
hoogden stroomprijs te betalen, De strijd, bij
den vorigen Minister en het voordeel van
het P. E !N. heeft bij) dqn tegenwoordigen
"iii>r een andere wending aaugenomcn
jttemiin, kan1 een verhooging noodig
zijn. De commissie adviseerde daarom geen
voorsteiien te kunnen doen voor stroomprijs-
verlaging voor licht en kracht.
Nla deze uiteenzetting werd) de begrooting
in ontvangsten en uitgaven op 12.185 vast
gesteld.
Hierop ginig de Raad in comite ter beh au
di enst 1922 en vaststelling le Suppl. Kohier
hondenbelasting.
UIT NIEUWE NITDORP.
De banne Nieuwe Niedorp verkoos tot
Hoofdingelanden de heeren K. de Moor te
Alkmaar en J. Kooij Kz. te Nieuwe Niedorp.
UIT SINT. MAARTEN.
De banne Sint Maarten verkoos tot H'oofd-
ingeland de heer D. A. Blom in de plaats
van den1 heer K. Slot Kz. werd tot voorzitter
gekozen de heer D. Swart, thans Hoofdinge-
land. De heer A. Klerk werd herkozen tot se-
cretaris-penningmeester.
UIT SCHAGEN.
De lste prijs van de Schager paardenverlo-
ting, de draver „Letha", van den heer Broer-
sen te St. Maartensbrug, is thans gekocht
door den pikeur J. de Leeuw te Amsterdam.
De Postduivenvereeniging alhier mag
zich in een toenemende belangstelling verheu-
gen. Uit Anna-Paulowna en Zijpe sloten
zich een zestal liefhebbers aan. Een voorstel
om zich aan te sluiten bij den Bond werd in
onderzoek genomen.
'UIT HEERHUGOWAARD.
Mej. C. Rijnaarts, leerlinge van de kweek
sehool te Bergen, thans te Alkmaar, is tijde-
lijk benoemd tot onderwijzeres aan de Katho-
lieke School alhier.
UIT OUDORP.
Abusievelijk is gexneld dat in de Ned. Herv,
Kerk ailhier geen dieinst zal woiden gehou-
den. De dienst zal ten 10 ure door Ds. Groot
worden geleid.
OUDlKARSPEL October.
G e b o r e n Johanna Helena, d. van C.
Slooves en' G. W. Schuyt
Getrouwd: Bernard Jan Gravensteyn
en Elisabeth Way.
Over leden A, Kroon, edit. v. R Pran-
ger, 79 jaar.
UIT BROEK OP LANGENiDIJK.
Gedurende de niaand October werd op 9
dagen regen in de meter gevonden tot een
gezamenlijk bedrag van 33 m.M., terwijl de
gemiddelde regenval dien maand 78 m.M. be-
draagt. In totaal is dit jaar nu gevallen 346.1
m.M. wat 580.4 m.M. had kunnen zijn.
OUDE1 NIlEDORP (Oct.)
Overleden: 'Dieuwertje Romar, echtgenoote
van Cornelia iHopman, oud 50 jaar. Ca-
tharina Cornelia Jaspers, d. v. P. J. Jaspers
en A. 'Kramer, oud 4 jaar. Trijntje Pros
per, wonende te Winkel, wed. van: Jacob Kos-
ter, oud 73 jaar.
Geboren: 'Mlaria Catharina, d. v. Cornelis
Burger en Maartje Klaver. Antje, d. van
Arie Hollenberg en Aaltije van Gorkum.
Ondirtrouwd: 'Simon 'Dam en Trijntje
Groot, weduwe van C. Kramer. Johannis
Petrus Boersen em Catharina Beemsterboer,
Onz-e posibode, de heer S. Mereboer,
wordt met ingang van 1 December aanstaan-
de overgeplaatst naar Zaandam.
Op de 'kiezerslijst van stemgerechtigdem
>oi het Hoogheemraadschap iNoord-'Hbl-
.i 'Noorderkwartier, welke ter visie ligt,
komen voor deze gemeente 210 stemmers vocr
die tezamen 266 stemmen kunnen uitbrengen.
UIT iHARfEINlKARlSPEL.
Spoedeischende vergadering van den ge-
meemteraad te Ularenkarspel op 2 Nov. 1922.
Niam. 7 uur. Alle leden present.
Voorzitter deelde mede deze buitengewone
vergadering te hebben belegd' teneinde midde-
len1 te beramen om het onderwijs van de
school te Kerkbuurt, welke sedert 31 Oct. j.l.
stil staat, te doen doorgaan. Het 1 Nov. is
wel de school overgegaan aan het R. K.
Kerkbestuur, doch personeel is er niet, zoo-
dat de kimderen naar huis zijn gezonden.
iNa overleg met het schooltoezicht steilem1
B. en W. voor den datum van overgang van
de school van 1 Nov. te wijzigen in 16 Decv
voorts het omtslag tegen 1 Nov. j.l. verleent
aan den1 heer Blad en mej. Posthuma in te
trekken en dan de school als openbare school
te doen' voortbestaan tat 16 Dec. a.s. wilke
termijn door het schoolbestuur kan worden
beaut voor het aanstellen van het noodige
personeel em voor de vervulling van andere
frmalitei'ten' die aan de ovemame dienen voor-
af te igaan.
iDeze voorsteiien werden imelt algtemeeme
stemmen aangenomen.
Medegedeeld werd nog dat behalve me}.
Posthuma die im vasten dienst is, als tijdelijk
personeel is bemoemd de heer L. Reuvers,
oud'-onderwij'zer te Dirkshom, tevens als tij
delijk hoofd en voorts de onderwijzeressen,
mej Schouten-Lijto'es te 'Dtirkshora, en mej. N.
de Waal te I Jtouidan, die allam de beoMmiag
4
