Alkmaarsche Gourant
Schei-Veemarkt
te Alkmaar,
op Woensdag 22 Nov. 1922.
Zevengesternte.
Honderd Drie en Twintigste Jaargang.
Donderdag 16 November.
Fenilleton.
Ms. 271. 1922.
ProTinciaal Nieuws
UIT BERGEN.
(Vexvolg xaadsvergadering.)
De Voorzitter decide mede, dat dit stuk
voor den Raad ter visie had gelagen. De le-
dem hebben zich dus kunnen overtuigen van
hetgeen gevraagd wordt.
B. en w. hebben gemeend, dat de zaak er
eene was, die spoed vorderde en daarom den
gemeenteopzichter opgedragen, nauwkeurig
uit te rekenen, hoeveel de beharding van die
wegen zal kosten.
B. en' W. oordeelen een vlaklaag van kalk-
zandsteen voldoende, doch meenien, dat de
puinbeharding klinkerpuin moet zijm, omdat
kalkzandsteenpuin al spoedig geheel zand
wordt. De heer Apeldoorn zal dit ook wel
weben.
De beer Apeldoorn heeft puin van kalk-
zandsteen gebruikt en die is wel goed.
[De Voorzitter was biji den) laatsten brand
op den weg bij' den1 heer Apeldoorn geweest,
doch z. i. was de kalkzandsteen zand gewor
den.
!De heer Apeldoorn betwi'stbe fliit.
|De Voorzitter zeide, dat B. en W. op puin
van rood* steeneni kebben) gerekend en daar
aan vasthouden.
De heer Apeldoorn had daar niets tegen.
(Hij wilde alleen laten uitkomen, dat volgens
zijn ondervimdiing puiin van kalkzandsteen' ten
zeerste voldoet.
De Voorzittter zeide nog, dat op de wegen
250 M3. grint zal worden aangebracht en
dat de opzichter de kosten heeft beraamdl op
5500.
(Bet ingediende plan sluit aan bi]l het ult.
breidingsplan. B. en W. oordeelen de indee-
ling zeer aardig en zijn van meening, dat
een goed1 geheel wordt gevormd, waarom zij
oordeelen., dat dit plan in den Raad gesteund
moet worden. Ziji willeru de beharding van de
wegert dan ook voor rekendng van de gemeieni-
te nemeni, wanneer eeni som van f 5500 wordt
geetart, onder voorwaarde, dat, dndien de
aannemingssom lager is dp adressanten het
te veel betaalde terug krijgen. Indertijd be-
sloot de Raad, den heer Louwe voor het ma-
ben van een weg concessie te verleenlen, mits
hiji de gem'aente 3' per strekkende Meter
voor de electrische kabcli en 3 voor de rio
leering betaalde.
Wordt dit ook thans gevorderd, dan zou
den de adressanten geen f 5000', maar wel
f 10.000 moeten betalen. En de Raad zal
wel gevOelen, dat dit voor adressanten, die
willen bouwen zonder Rijkskas en zonder
igelden van de gem cente, doch alleen met de
Douwpremie, te bezwarend wordit.
B. eni W. stellen dan ook voor, he' plan
goed te keurenl en de wegen. door de gemeente
te doen beharden, mits er f 5500 wordt ge-
stort, adressanten' vrij1 te stellen van een
storting voor de electrische kabel eh te bepa
len, dat, wanneer later een rioleering noodig
Is, en de daaraan verbonden kosten met uit
de no olbelasting van de aan te sluit'eni eige-
nareni betaald kan wordeni. de eiganaren van
de perceelen alsdan aan de gemeente bet te
nant van de kosten Mjbetalen.
B. en W. meenen voorts, dat de beek, die
langs de weg loopt, gedempt moet worden en
dat daarin buizen moet'em worden. gelegd.
Anders zoudien er te veel bruggetjes moeten
worden gemaakt.
De wegverbreeding wordt daardoor ten
zeerste gediend en B. eni W. willen het dam
pen' van de beek voor rekening van de ge
meente nemen, onder voorwaarde, dat de
sloot kosteloosi aan de gemeente moet worden
overgedragem en de weg daar een' breedte
krijigt van 10 M. Spr. hoopt, dat de Raad
met algemeeme stemmen besluit de gevraag-
de concessie te verleenen.
De heer Bogtman" wilde het in de eerste
plaats toejuichen, dat er ondememers zijn,
die beginnen, anaers te bouwen dan men den
laatsten tijd gewoon was n.l. buiten de ge-
meentekas. Spr. vroeg of het op hoogte stel
len van de wegen ook in de '5500 begrepen
was.
De Voorzitter zeide, dat alle kosten door
den1 opzichter begrooti wiaren. Spr. was be-
reid ae begrooting voor te lezen:. Hiji had ook
nog al een® wegeni gemaakt en was over-
tuigd, dat het werk voor het bedrag gedaan
Roman door Margaretha Bohmf.
Naar het Duitsch door C. M. de W'
(Geautoriseerde vertaling).
8)
In de villa Braunberg werd dien nacht wei-
nig geslapen. De luitenaint-koionel was ver-
ontwaardigd over .het gedrag van zijn oud-
ste dochter. In de stilte van het echtelijk
slaapvertrek stortte hiji de golven zijnier ver-
on'twaardiginig als een stontvloed uit over het
boofd van de met stille berusting toehooren-
de Cato. Wat foreeg dat meisje nu in haar
boofd! Den heelen middag en avond op het
feestterrein rondloopen met dien houtvester.
En dat afscheid coram popula! Ze was
krankzinnig geworden of ze was dronken ge
weest... Cato zweeg. Ze wist reedsi, d'at het
tnaac het beste was hem ta laten uitrazen.
Zeker, zij was er ook tegen, dat de meisjes
zich zelf weg zouden werpen, maar lieve
hemeleen dansje op de kermis! Haar
elgen jeugd die heerlijfce jaren van zeven-
tien tent twintig kwamen haar voor den
geest en keken haar als een weemoedige her-
tanering aan. Waarom zou haar doch'ters
iedere onschu'ldige vreugde verboden en ver-
bitterd worden Wat kon Maria er aan doen,
als de houtvester haar ten dans vroegDat
deed tnier. todh nncdi op de kermis, lemand
Scan wordm. I
Ook de wethouder-aancemer was van 3eze
meening. 1
iDe heer Bogtman vond, dat de inlichtin-
gen van den opzichter van dien aard waren,
dat ze buiten' beschouwing moesten blijiven.
De opzichter houdt er in zijn vdjlen tijd een
architectenbureau op na; het is dus moeilijk,
daarop een besluit te nem'en. Als wiji wat wil
len doen, dan zouden wit voor den verbin-
ding&weg Koogendijk-Jichtpad concessie kun-
tien geven, maar do bouwverordening moet
de bouwverordening blijven. Ze kunnen' aan
den Koogemdijk IS woningen plaatsen en dus
beginnen. Men begeeft zich in een moeilijik
parket, met de concessie te verleenen; mor-
gen vrageni anderen: hetzelfde en dan dient
men consequent te blijven.. Spr. vond het een
groot bezwaar, een 'besluit te nemen.
De heer Hoksbergeni vond, dat de heer
Bogtman iets vergat. En dat was dit, dat,
wanneer de Raad het voorstel aanvaardde,
de gemeente het werk kan uitvoereni eni daar
door voor een deel de werkeloosheid bestrij-
den.. Gaat de Raad op het idee van den beer
Bogtman in, dan worden de terreinen suc-
cesievelijk in cultures gebracht. Spr. vond,
dat het de gemeente wat waard moest zijn,
om het geheele plan direct tot stand te bren-
gen. Wanneer de gemeente dez'en winter de
werkeloozeni moet steunen met uitkeeringen,
dan kost het veel geld en nu kan m!en een
deel productief werk geven, wat da gemeen'te
misschien niets kost. Spr. zou dan ook gaar-
ne zien, dat de Raad net voorstel van B. en
W. aanvaardde. Een deel van de werkeloozen
kan dan straks aan het werk gaarn en B. en
W. kunnen dan gemakke'ijker voor hi_t over-
blijVende ded ander werk zoeken. De tijiden
veranderen en dan moeten de menschen ook
veranderen. Spr. werkte destijds ook in.ee, te
bepalen, dat er eeni bedrag voor verlichtin^
.en1 rioleering moest worden gestort. Toen
was alle® echter even duiur en had de ge
meente het licht iiiet aan de verafwonenden,
zonder garantie, op kosten van de gemeente
gebracht, hoewel dit nooit kan rendeeren. In
dit geval krijigt de gemeente aan de huizen
winstgevende stroomafnemers, ook moeten
wiji terdege onder de oogen zien de groote
werkeloosheid en hoe wij. die het voordeeligst
voor de belastingbetalers kunnen bestrijden.
De heer Bogtman moet zich dus niet blind
staren op een' bepaling. Wanneer wij1 van de
j aanvragers vorderen, dat zij' ook nog beta
len voor de electrische verlichting cn voor
een eventu&cl te maken' rioleering, dan komt
er van het plan niets. Spr. vertrouwd daar-
enltegen, dat de indien'ers van het plan tegen
de meerdere storting van 300, die B. en
W. wille% geen bezwaar zullen maken.
De Voorzitter was het geheel met den1 heer
Hoksbergen eens. Om hier kabelheffing te
vrageni, waar reeds een bOvengrondsche lei-
ding bestaat, die slecbts 7 1.80 per Strekken
de Meter kost, vond spr. onzin. Die kosten
kuhnen zeker door de stroomafname worden'
bestreden eni voor de rioleering hebben1 B. en'
W. de voorgestekle bepaling gedacht.
De heer Balius: Ik moet eerlijk zeggen,
dat het miji spijt, dat de heer Bogtman tracht
een spaak in het wiel te steken. Ik vdnd het
plan een prachtgelegenheid voor werkverrui-
ming. De heer Bogtman is nog wel eeni man
van Bergen's Belaog, maar Bergens belang
is bet tocb wel ten, zeerste, dat de arbeiders
werk hebben. Wij: sitaan voor zeer moeilijke
vraagstukkem wat de werkvoorziening be-
tref't. Omdat ik de toekomst donker inzag,
ben ik, hoewel voorstander van de kermis
dit jaar met de kermis ook omgedraaid. Ik
vind, dat wiji het plan met twee handen moe
ten aamgrijpen en) zou het jammer vinden,
dat er nog leden in ons midden zijn, die het
willen afwijzen.
De heer Apeldoorn oordeelde, dat hetgem
de heer Baltus naar vorem bracht, in werke-
lijfcheid waar was, maar in hetgeen de heer
Bogtman naar voren bracht, zat ook een
soort van billijikheid. Spr. had den. indruk,
dat het meer dan 5500 zal kosten en dan
is bet in zekerm zin het geven'. van subsidie
voor particulieren bouw. Het plan zou spr.
overigens ook met twee handen willen: vast-
grijpem, wanneer er niet eeni klein verschil in
de kosten zat, niet om het bedragi, maar om
het gevaar voor latere tijden. Anders zou
spr. het niet erg. vinden. wanneer het de ge
meente 1000 kostte. Maar licht komen) an
deren met een voorstel in diemzelfden geest.
iDe Voorzitter rneende, dat dit bezwaar on-
dervangen kon wordeni door onmiddellijk een-
bestelk te makien en een aanbesteding uit te
schrijven. Wanneer het bedrag dan 1000
of 2000 hooger is, kunnen wij zeggen„het
gaat niet."
Aanvankelijk was ook spr. van meening,
dat het bedrag te kort was, maar hij en wet-
bouder Oldenburg, die zelf veel wegen heb-
ben aangelegd, zijn, nu ze de cijfers uitge-
werkt hebben gekregen, zeker overtuigd, dat
het er Voor gedaan kan worden. Het terrein
ligt dicht bij het Kanaal en vlak bij de sit.een-
fiabriek. '.De kos'tein vallien mee en puin is goed-
kefop te krijgen.
een dans weigeren, al was zij' een gravin
weest en hij1 de naebtwacht. Maar dat be
greep Adolf niet. N!a een klcine pauze be-
gon de heer Braunberg opnieuw.
„Catharina!"
Slaapdronken sloeg zij de oogen op. „Wat
nu weer-
„Je kon mijnheer je breeder er wel ecus
opmerkzaam op m'aken, dat hij' zekere ver-
plichtingen hedit tegenover zijn familie, Als
men bedenfct, dat de man millioemen weg
geeft en zijn naaste bloedverwanten ellendig
in den steek laat..."
„Wat zeg je?"
De- luitenant-ko'lonel deed alsof Sij diett
uitroep niet hoorde. „Honderd mark
's maands toelage aan. can officier van de
lijfwadit is voor een man in zijn omstan-
digheden een schande zonder weerga."
Peter denlkt, als wiji onzen zoon bij een
duur regiment laten oienen, dan moeten wij
zelf maar weten of ona dat comvenieert, ja of
neen."
„Paipperlapap... hij wcet best, dat ik mij
voor den jongen opofferiingen getroos't. Over
drie of vier jaar sta ik met de mijmien orv den
rand van den afgrond, als 'het zoo door-
gaat... dan heb ik geen cent meer, als er voor
dien tijd...
Cato zat in eens rechtop In haar bed. le
wilt toch niet zeggen dat je a*, toelage van
je kapitaal afneemt
„Ja, waar anders van, kindlief? Dank ja
dat iir ergen® een dnkajtan1 mamolje hab' var-
!De opj^tfrter nraakte overtgms nwtt cat
begrooting die boven de aanneemsom giing.
Hier is geen sprake van subsidie. Wiji heb
ben alleen aan anderen voorgeschreven, voor
kabel em rioleering te storten, maar toen was
het een, andere tijd en wil de R»aad conse
quent ziin, dan kan hij ook anderen daarvan
vrij' stellen', als ziji bun verzoek herhal'en.
iDe beer Baltus vond dit dan ook ab&olirut
noodig.
De heer Apeldoorn zou v6dr stemmen,
wanneer de aanvragers bereid waren, als bij
aanbesteding de kosten hooger bleken, het
meerdere en bij, te leggen. Men diende con
sequent ta blijiven. Ook spr. was er overigens
sterk voor, dat het werk wordt uitgevoerd.
Voor de bouwende vereeniging is het boven-
dien een minimumverschil.
De heer Swaan vond het niet erg, wanneer
het de gemeen'te 500 of 1000 kostte; rljn
hoofdbezwaar was echter, om de bouwveror
dening prijs te geven.
De Voorzitter zeide, dat hiervan geen spra
ke was en deed mcdcdeeling, hoe in Amster
dam wordt gebandeld.
De beer Baltus vond, dat er eeniigszins
waarheid lag in de bezwaren van de heer eni
Maar wanneer er een volgend jaar weer een
dergelijke aanvxage kwam, en wiji zatenl weer
met zoovcel werkeloozen, dan gelooft spr.
niet, dat er een in de gemeente is, die het
den Raad kwalijk zal nem'en., wanneer hij
eeni dergelijik werk bevordert. Steaks moet
man de menscheni laten, eten uit de gemeante.
kas ten koste van de' belastinigbetalers, ter-
wliiil de menschen1 zelf ook veel liever werk
hebben.
De heer Bogtman: Wij zittenl hier niet al
leen voor de arbeiders, maar voor de getneen-
schap, waarvoor wij een bouwverordening
hebben gemaakt, die nog maar van recenten
datum is. Het gaat niet over het geringe be
drag van 500, maar het gaat om de bouw
verordening. 'Steaks moeten de eraten ook
verlicht worden,. De ondernemena zetten den
Raad het ores op de keel. Ze willen) eigemlijk
profiteeren van den verkeerden doestand, dat
er werkeloosheid is. Wij moeten niet toege-
ven, want ziji kunnen aan den opienbareni weg
bouwen,.
De Voorzitter wees er op, dat er geen spra
ke van het afwijken van de bouwverordening
is. Nergans staa't in de bouwverordeniteg,
wat de heer Bogtman beweert. Er besitaat
slechits een raadsbesluitJ
De heer Apeldoorn bleef bij rijrai voorstel.
Spr. begreep den' heer Baltus niet. Met hot
Elan van den heer Blank was hij wil voor
et storten. voor kabel en rioleering.
De heer Baltus merkte op, dat de beer
Apeldoorn uit het oog verliest, dat we op het
oogenblik in een tijdpetrk zitten, dat van de
nood eeni deugd moet worden gemaakt. Wat
de rioleering betreft. de menschen krijgen
daar allemaal een flimk stuk grond bij1 hun.
huis en, spr. zou bovenidien niet weten; waar
men daar met een rioleering naar toe moet.
De heer Apeldoorn was voor productief
werk, maar niet 'op dieze manier. De gemeente
heeft nog heel wat wegen,, die behard moeten
worden.
De heer Hoksbergen had reeds gezegd,
dat, wanneer de tijiden veranderen, ook de
menschen veranderen. Met den heer Baltus
zegt spr. mede, dat we van den mood een
deugd moeten, maken,. Een' paar jaar geleden
leefden we in de tijden van de O. W. Toen
kon a'iles; nu kan niets meer. Wanneer thans
particulieren het aandurven, een dergelijk'
plan te maken, dan moet de Raad oiiet zeg
gen .„Wij, zijn principenreiters".
Wanneer steaks andere personefl of ver-
eenigingen met eien dergelijk plan komen, dan
zal ook spr. daaraan gaarne medewerken.
Wanneer de gemeente moet steunen door
uitkeeringen, dan zijn wij; later veel verier
van huis.
De opilch'ter rnaakte meermal'eni begroo-
tingen en steeds was de aanneemsom onder
'de begrooting, waarom zal zijn begrooting
dan thans foutief zijn. B. en W. zijn over
tuigd dat ook <thans de kosten benedeni de
raming zullen zijn en hebben daarom aan
de voorwaardien de bepaling verbonden, dat
de aanvragers, wanneer dit het geval is, het
te veel betaalde terug krijgen..
iSpr. deed daarom mogmaals eeni krachtig
beroep op den raad het voorstel van B. eni w
aan te nemeni, de gemeente zal dan veel min
der hebben uit te keeren.
IDe Voorzitter begreep dat er personenl hui-
verig waren, de pas gestelde regeling niet te
vol gen. Men moest echter de tijdsiomstandig-
heden ook in aanmerking nemen. Na den
oorlog i» gekomem een geheele inzinking.
'Door de rijkssteun voor woningbouw is veel
tot stand gefcomen, de toestanden zijn echter
z)oo, dat gebouwd zal moeten' worden' zonder
eenige steun en dit is voor niemand nog mo-
gel ijk omdat het niet rendeert.
De huizen kosten reeds mui meer dan de
arbeiders kunnen betalen.
Het verbroken evemwicht moet hersteld
wordeni en ik gel oof,, dat het bouwen door
het particulier initiatief met een kleine premie
borgen of dat ik jaarlijiks vijiuen duizend
mark van mijn inkomen kan betalen?"
Cato richtte zich op. De duistennis en haar
oprechte verontwaardiging gaven haar r*oed
jZieh meer dan gewoonlij'k te uiten. „V ik
denk? Heb ik eigenlijk ooit zelf wat mar en
denken? Heb je het ooit de moeite waard
gevonden mij: op de hoogte te brengen van
den toestand van je financien? Ik krijg mijn
huishoud- en kleedgeld voor mij en de rneis-
jes en de rest gaat mij nieta aan. Ik heb mij.
wel afgevraagd of wij ons zulk een dunen
officier konden permitte#ren. Maar ik dacht
daarbij, dat je het wel zoo schikken zou, dat
de meisjes niet benadeelt.
Ik o ik ril er van. Over een paar jaar
zeg je, is je kapitaal op. Wat blijffc er dan
over voor Maria en1 Fientje? Het is bepaald
hemeltergend. Wij kunnen er toch maar niet
op los leven en aileen op den dood1 van Peter
rekenen Hij kan ons beiden imrners best
overleven."
Dan zouden onze kinderen het vertnogen
krijgen. Houd je nu maar bedaard, ik wou
nu wel gaan slapen."
„Ik kan mij niet bedaartf houden'. Ik vind
het gewetenloos het eene kind te bevoorrech-
ien op kosten van het andere..."
„Nu heb ik er genoeg van! Stilte!" riep
do luitenant-fcolonef. „iHet is een ellende, dat
jullie vrouwenverstand niet reikt van den
eenen hoek van de kamer toi den anderenEn
nu geen woord meer!"
Cato mmg, maar hat was el san cento-
van hat rtjk, daarvoor da eerste stap Is. Laten
wij dus steunen opdat het weer mogelijk'
wordt te bouweni zonder steun. Wij komen
dan langzamerhand op den' goeden weg. Ik
zou het ten! zeerste betreuren, wanneer in dit
specials geval, de gemeente zulke eischen
ging s'telleni, dat het oninogelijk werd
(Wij kunnen onze medewerking verleenen
zonder een enkele opoffering uit de gemeen-
tekas.
De heer Swaair: Maar wij govern da bouw
verordening prij®.
De Voorzitter: Dat is niet het geval. Er
j® in deze slechts een raadsbesluit en behoo-
ren' toch ieder geval op zichzdf en in het
licht van den 'tijd te beoordeelen.
De heer Swaan: Wij: krijgen dan de toe-
stand van voorheen terug.
|De beer Hoksbergen: De raad behoudt
zich toch het recht voor om ieder geval te
beoordeelen.
De heer Apeldoorn: Wiji kunnen den een
niet geven wat wij; den ander weigeren. Ik
juich het plan ook van de arbeidsverruhning
tee, maar meen dat er niet zooveel inzit, dat
wij1 moeten afwijken. Het wegenplan geeft
niet zooveel werk. In de Vaart eni de Karel de
Grootelaan zit meer werk.
De Voorzitter oordeelde, dat de heer Apel
doorn vergat, dat de weg'en in het tuiudorp
aan de gemeente betaald worden;, terwijl het
andere uit do gemoentekas moet worden be
taald.
De heer Apeldoorn vroeg of de te bouwen
vereeniging niet genegen zou zijn het bedrag
wat de beharding eventueel meer zou kosten
er bij te betalen,. Spr. was er niet voor de
verpfichten voor het leggen van een onder-
grondsehen kabel.
De Voorzitter zeide; dat die vraag niet ge-
steld was, omdat B. en, W. op de begrooting
afgaan.
'Pe heer Apeldoorn zou V66r stemmen his
de begrooting juist was.
De heer Hoksbergen sitelde voor 'de verga-
dering te echorsen, om de djfer® aan den'
raad voor te leggen;.
De- heer Bogtman vond dit niet noodig.
Spr. nam weTaan dat de begrooting vrij
goed is, doch daarover gaat het niet.
Als dr gebouwd is wordt er geschreeuwfl
om rioleering en moet d,e gemeen'te er voor
zorgen.
Dat Het raa'dsbeslult nog hfef In de bouw
verordening is vasfgelegd is de schuld van
B. en, W. In drie jar® tijid is er niets aan ge
daan.
De Voorzitter: Eeni concessie voor het aan-
leggen van wegen wordt alleen' door den
raad verleend. Wanneer de raad wil, dat de
vereeniging de wegen aanlegt, dan kunnen
wiji dat bepalen.
De heer 'Bogtman: Neen, dat is niet het
kardinale punt, dat is de storting voor ver
lichting en rioleering.
D'e beer Apeldoorn kon zich wel met het
voorstel van B. em W. vereenigeh, onder
voorwaarden, dat wanneer later een riolee
ring verlaog wordt, de eigenaren die bekosti-
gen.
IDe Voorzitter: B. eni W. stellen voor het
meerdere te laten betalen wanneer de te ont-
vangen rioolbelasting niet voldoende is, ojtn
daarvan 6 pot. der kosten te dekken. Het
gaat niet aan hen de geheele kosten te laten
betalen en hem dan, nog te verplichten riool-
belasiting te betalen- yoor eeni door hem zelf
aangelegd riool.
De heer Baltus: Een) ui'tbreiding van het
rioolnet wordt pas dan gemaakt, wanneer
door de aansluitingen de kosten ongeveer
rendabel zijn.
De Voorzittter oordeelde hetgeeni de heer
Apeldoorn wil onbillijk.
IDe heer Apeldoorn: Maar het staa't nu
eenmaal in de verordening.
De Voorzitter ontkiende dit.
De beer Bogiman stelde voor met de aan
vragers een bespreking te opemen over het
mak,en van het gedeelte, d'at aan het Jicht-
pad aansluit.
De Voorzitter: Het geheele plan tan de
gemeente niets kosten. Wanneer er geen hui
zen komen is er, geen ri'ool noodig. Zijn de
huizen er dan is voor dit korte complex de
rioolbelasting voor de kosten voldoende.
De heer Bogtman hidd vast aan zijn
voorstel, omdat er gebouwd kan wordeni aan
den openbarert weg. i
IDe heer Hoksbergen oordeelde, dat de heer
Bogtman uit bet oog verloor, dat, wanneer
het wegeniplan niet werd uitgevoerd, ook 'de
gewilde werkverruiming niet verkregen werd.
De Voorzitter vroeg of de raad met de in-
deeling van het wegenplan aecoord ging.
De heer Bogtman kon zich daarmede wel
vereemigem. Hij, vond het een aardig plan,
doch betreurde het, d'at de raad het niet in
verband met het uitbreidingsplan had gezien.
De Voorzitter zeide, dat het in verband met
het uitbreidingsplan was opgemaakt.
De heer Baltus verzocht het voorstel in
stemming te brengen, anders zat men er
vanavond nog.
De Voorzitter vroeg of de raad er mede
maarslast op haar boxst drukte en haar den
adem benarn.
Een paar deuren verdier beraadslaagde het
echtpaar Avenaar, hoe ziji het Peter den vol-
genden dag het best 'aan het verstand konden
brengen, dat hij nog eens vijf duizend mark
moest leenen om de dringende wissels voor
zaken te betalen. Tegen rente natuurlijk. Ter
leen alleen. Zij waren a'ltijd bereid geweest
hem alles stipt te betalen, de rente namelijk.
Etn slechte samenloop van omstandigheden
had hun- plamnen wel eens verijdeld. En voor
Peter kwam het er toch voor een paar dui
zend mark op aan-
Zij kregen zoo licht geen grijze haren Voor
zulk een zaak. Maar de zwarte wolk van den
wissel verduisterde den hemel hunner ludit-
hartige levensbeschouwing, op 't oogenblik
zoo dreigend, dat zij, als twee kleine angstige
kinderen bij een onweder sidderden en elkaar
moed inspraken. Zij konden er toch niets aan
doen, dat de zaak op't oogenblik zoo slecht
ging. Dat moest Peter begrijpen. Beter en1
veiliger dan bij hen kon hij zijn geld waarlijk
niet beleggen. Eigenlijk moest hiji hun nog
dankbaar zijn voor deze secure kapitaalsbe-
legging. Hij wist toch anders niet waar hij
met al dat geld blijven moest.
Misschien hadden de menschen wel gelijik,
die beweerden, dat mijnheer Avenaar verstan-
diger zou doen het geld, dat hiji soms over
had' in zijm zaken te steken dan er jachtter-
reinen op dan Hunsriick en aan den Nsdars-'
rqn woor te pachiao; h zeidan, dai het ge-
accowfl ging <nn een besMt te nemien, omdat
het punt niet op de agenda stond.
De heer Apeldoorn had daartegeni geen
bezwaar, doch handhaafde zijn voorstel.
iGeen der andereni maakte bezwaar tegen
het nemen van een beslissing.
De heer Bogtman wilde echter ook voor
eventueel te maken1 etraatverlichting een be
drag vorderen.
ID« Voorzitter waea «r cp dai dii wooii ge-
vraagd was.
De heer Bogbnan oordeelde dat dit aen-
maal moest kom'eni.
De heer Apeldoorn mefenda, dat men niat
te ver moest gaan,
iDe Voorzitter: Gaat de heer Apeldoorn er
mede accoord, dat de gemeente gratis een
bovengrondscne leiding maakt.
Dte heer Apeldoorn: Ja.
IDe heer Bogtman: Dan moeteni wij beslui-
fen' dat voor anderen de verplicbting ook
niet meer noodig is.
De Voorzitter: Anderen. kunnen' opnieuw
hun aanvrage weer mdien-en, eni dan kunnen
wij die weer afzonderlijk beoordeelen.
De heer Apeldoorn rneende, dat dan juist
de onbillijkheid begon. Wanneer anderen ko
men zegt u „neen
De Voorzitter!Dit zeggen wiji niet, maar
hangt van dem raad af.
De heer Bogtman deed het voorstel in on-
derhandeliing te tredeni over het makeni van
den weg voor de twee ontworpen bouwblok-
jes. Spr. wilde dan een concessie doen. Het
Jiehtpad bly'lft dan geen doodloopendle weg.
De heer Apeldoorn begreep niet, dqt de
voorzitter en de wethouders zijn voorstel niet
wilden overnemen. Wanneer later geen riool
gewenscht wordt, behoeft het ook met te wor
den gemaakt.
IDe heer Baltus was overtuigd, dat als er
zooveel huizen staan dat eeni riool noodig is
de kosten betaald wordeni uit de lasten. Het
beste zal dan zijni over het land van deb heer
Louwe naar de vaart te gaan. De gemeente
heeft Sen heer Louwe oolc noodig oa moet
dus ook hem terwille zijn.
De Voorzitter was 'het hiermede een®.
De Voorzitter bleef het onbillijk oordeelea
de menscheni te verplichten het riool te be-
kosiiigen cn van hen voor dit riool later nog
belasting te heffeni.
j D'e heer Apeldoorn): Maar wij hebben
geen andere verordening, Is dan de geheele
verordening onbillijk?
De Voorzitter: Ja, die is niet hedemaal
billlijk. Ik heb aan die Wilhelminalaan het
riool geheel bekostigd en toch moeten de be-
woners daar die gTond kochteni aansluitende
op het riool nog rioolbelasting betalen; maar
het raadsbesilluit bepaalt, dat de eigenaren
voor nieuwe wegeni de helft moeteni betalen.
IDe heer Bogtman bleef zijn tusiscbenvoor-
stel handhaven.
De heer Apeldoorn1 stelde voor te bepalen
dat, wanneer later rioleering verlangd wordt,
te bepalen' dat de eigenaren dan, de -helft be
talen. Dit was z. i. volstrekt niet bezwarend
aangezien hij; volstrekt geem vooruitbetaling
wade.
Het voorstel vn B. en' Wl werd hierop,
aangevuld met het door B. eni W. overgeno-
mien1 amendement van den heer Apeldoorn:
met vier tegenj twee stemmenl, die van, de hee-
ren Swaan' en1 Bogtman, aangenomen.
De Voorzitter zagde hierop toe, dat B. en
W. de zaak zullen bespoedigm
De gememtebegrooting, aanwijzende een
ontvangst en uitgaaf van 35d65.75, werd
in handen van den, raad buiten de weth'onders
gesteld.
lOp voorstel van B. en W. werd besloten
van de eigenaren de gronden aan het Jacht*
pad voor verbreeding te aanvaarden.
De Voftrzitter decide niog mede. dat zooveel
mogelijk met het beharden van de wegeni een
aanvaug zal worden gemaakt.
Afwijzend werd1 beschikt op het verzoek
van de pachters van het land der boerderijl
om pachtvermindering.
B. text W. hadden een tweede autobus de
Stationstraat als standplaats aangewezen,.
Wanneer deze aanvangt zal men ieder half
uur van Bergeni naar Alkmiaar en van Alkn
maar naar Bergen kunnen.
'Een 2e suppletoire begrooting werd in
baflden van dte commissie gesteld.
Voor een Moedtercursus hadden B. en W.
aan Dr. Pekker de beschikking over een
schoollokaal gegeven,. Dit werd algemeen
goedgevonden.
De Voorzitter.deelde m'ede, dat B. Tenl W. de
levering van de arithraciet voor de schoolge-
bouw;en enz. haddeni aanbesteed.
B. en W. hadden afwijzend beschikt op het
verzoek van de beeren Nap en, v. 't Sant om
tusscben de perceelen van die heeren v. 't Sant
en Kruidenberg aan den Ouden Prinsweg
een electrische lichtreclame met klok fe plaat
sen,. De heeren1 hadden' echter gerekend op de
toestemming en reeds een 200 kosten ge
maakt, Waarom de raad besloot hen maar
toestemming te verleenen.
De heer Baltus had het beter gewondert
wanneer de autobussen een plaats op parti-
paster zou wezen als men hem wat vaker op
het kantoor zag en wat minder op sportter-
reinen. Misschien was er ook niets aan te
voeren tegen de opinie der menschen, dat me-
vrouw Agnes Avenaar verstandiger deed
haar huishouden te doen dan reisjes te ma
ken en uitstapjes en gedurende de afwezig-
heid van haar man de vroolijke onbestorven
weduwe te spelen. Want daarin kwamen ziji
als tweelingta overeen: mijnheer Torn Ave
naar maakte het hof en mevrouw Agnes Ave
naar liet zi,ch het hof maken zonder 'dat ooit
kleine jaloerschhed'en de goede verstandhou-
ding in1 hun huwelijk verstoorden,. Beiden
waren echte Rijnlanders, verheugden zich over
den zonneschijn en over het leven en lieten
zich door een mistige dag niet tier neer druk-
ken. Nu en dan had Tom wel even een rne-
•lancholieke bui. Dan schoof hij, alle bekoni-
mennis, die hem drukte, op het feit, dat hij
eigenlijk niet voor koopman in de wieg ge-
legd was. Liefst zou hij officier geworden
zijn, maar dat zijn ouders, die in Andemach
een klein garen- en handzaakje gehad) had-
den, zelf achter de toonbank stonden om hun
klanten te bedienen, was destijds de oorzaak
geweest, dat de weg tot de militaire carritere
hem versperd was. Als vergoeding voor het
geliefda wapenberoep deedl hij nu veel aan
sport, zal hij. Jacht, races, zeilen en tennis-
sen waren levensbehoeften voor hem, de eeni
ge bron waaruit hij kracht putfce voor den
?afmattenden, aanuwMexiuelenden arbeid' op
hat kantoor." WotiB
f
