Wekelijksch overzicht
Stadsnieuws.
mo.
Frovinciaal Nlewws
m
van ter Amsterdamsche Benrze genoteerde fondsen, verstrekt door
Noordhollandsch Landboawcrediet.
340%
116
265
118
72
906/,
270
2258/4
312
94%
145%.
4V,
was; een verigoedlBg dter adhadB weeg-t trier
meestal niet teg-en op. Daarom is het be-
grijpeiijk, dat een paimur niet wil medewee-
ken, om de zaak in dier minne te regelen,
maar eenvoudig wacht op die gereditelijke
uiispraak. Don moet de eigenaar dua am
den rech ter om den „noodweg" verzoeken, en
hem het bedrag der schadevergoeding doen
regelen. Dat een en ander groote kosten lean
vorderen en niet het minst tijd, spreekt van
zelf. En intusschen zou hetbewuste perceel
niet eens gebruikt kunnen worden.
Dit is wel een van de onverkwikielijkste
omstandigheden waarin een eigenaar met he-
trekking tot zijn vast bezit kan geraken. En
nu is dit wel het penibele van deze zaak dat
oiemand iik bedoel dan voomamelijk die
landeigenareni, zoowel groote als kleine er
absoluut zeker van kan zijn nooit een derge-
lijke ondervindling op te doen. Het is toch
van algemeene bekendtheid, dat het hestaan
van rechten van weg, voetpad en dergelijke
soms bijzonder moeilijk is te bewijzen en er
meermalen geen absolute zekerheid deswege
is te verkrijgen. Ete beste manier om deze ze
kerheid in ieder geval zoo groot mogelijk te
maken, 'is wel het in gesohrift brengen van
alle overeenkomsten, tot vastgoed betrekke-
lijik, op te diragen aan vollledig deskundige
personen. Men dient hiermede het algemeen
belang en daardoor ten slotte ook zichzelf.
F. S. K.
ONS ONDERWIJS IS
IN QEVAAR.
GisteraVond beitgde de aid. Alkmaar van
de vereeniguig „Volksonderwijs" een open-
bare vergadering in de „Harmonie", georga-
mseerd naar men weet in verband met de
aangekondigde wijziging van de L. O.-wet
De opkomst was niet zoo groot als wij ver-
wacht hadden. We verwachtten grootere be
langstelling voor een dergelijk urgent onder-
werp als de onderwijsverslechtering, die door
genoemde wetswijziging in het uitzicht wordt
gesteid.
De voorzitter, de heer Jb. Qoeck, dacht er
eveneens zoo over, naar uit zijn woorden
bleek, toen hij zijn teleurstelling uitsprak
over de geringe opkomst.
Spr. verdiepte zich daarna in de bezuini-
ging op het onderwijs, zeggendie, dat dit toch
allerminst moest plaats hebben, zijn genoe-
gen uitsprekende over het groot aamtal hand-
teeKeuingen (ruim 4000), die men in Alkmaar
verzameld heeft voor het volkspetitionnement.
Hieruat bleek ten duidelijkste, dat alle rich-
ungen protesteeren, links en rechts.
Spr. richtte woordten van oprechten dank
aan de Redactie van de Alkmaarsche Cou-
rant, die in een paar sprekende artikelen le
gal deze oiiderwijsver&lechtering had ge-
spnreven.
V'ervolgens wees spr. op een ingezonden
stuk in de Alkm. Crt. van Donderdagavond
inzake 2 vacatures aan de Medsjesschooi.
Hierdoor kon men een beeld krijgen van
hetgeen deze bezuiniging inhoudt, immers in
ueze vacature mag niet worden voorzien, als
/.uiKS niet voor 31 December geschied is.
Spr. is met tegen bezuiniging, doch wil
die met op het onderwijs toepassen en noem-
ae het hetrlijk iemand te kunnen doen spreken
heer C. A. Zelvelder, die in alle opzichten
voor die taak is berekend.
Spr. verleende hierop het woord aan den
heer Zelvelder.
Deze noemde het, evenals de voorzitter,
vreemd, dat hier, waar toch 4000 handteeke-
uingen voor het petitionnement waren, geen
meerdere belangstelling is.
Vervolgens wees spr. op het ontstaan van
den sedert korteling opgerichten Onderwijs-
iaad, die den Minister van Onderwijs moest
bijstaan. Toch zou spr. tal. van voorbeel-
den kunnen aanhalen, waaruit bleek, dat zoo-
veie adviezen van den Onderwijsraad ten
gunste van het onderwijs nooit werden opge-
volgd
In den strijd van vroeger, die Groen van
Prmsterer begonnen is en die door dir. Kuij-,
per is voortgtzet, is het onderwijs politiek ge-
worden.
De Nederlanders, vervolgde spr., besef-
ftn thans, in tegensteliing met vroeger, dat
ontwikkeiing noodig is voor de weivaart van
ons land en volk.
Noodig is het dat onze volkskracht niet
verlaagd maar verhoogd wordt. En bij de
voikskracht nemen opvoeding en onderwijs
zeer zeker een eerste plaats in.
Spr. citeerde een werk van Treub, waarin
deze aan het slot spreekt 'in den' volgenden
geest
Of wij ons goed zullen houden in den
strijd, of wij zullen blijven behouden onze
positie die Nederland in de rij der volkeren
wij mogen er trotsch op zijn heeft we-
ten in te nemen, of wij niet i zullen worden
achteruit gedrongen op intellectueel gebied,
op geestelijk gebied, enz, het in stand houden
van ons volk zal vooral afhangen van de
niannen zelve. De economische ontwikkeiing,
de toekomst van Nederland ligt in hun hand.
Moge, zoo is het slot van deze clausule uit
dit boek, de geschiedenis kunnen getuigen,
dat ze toenden voor de groote taak berekend
te zijn.
Dat zijn voorwaar gulden woorden, aldus
spr. Het hangt af van de kennis, de energie,
het doorzicht, het organisatievermogen, kort-
om van de volkskracht of wij in den econo-
mischen strijd staande kunnen blijven.
Maar de basis, waarop die volkskracht ge-
vestigd moet zijn, is de opvoeding en de ont
wikkeiing van het jonge mensch.
Die opvoeding is in de eerste plaats gele-
gen in het gezin zelf. Op moederis schoot en
onder vader's hoede wordt het kind opge-
voed in den besten zin van het woord.
Zoo moet het tenminste ziin.
Die opvoeding is het fundament van iedere
ethische en religieuse opvoeding van' Idnd tot
mensch.
Er zal echter een tijd komen, dat de ouders
begrijpen dat ze de opvoeding van het kind
aan anderen zullen moeten toevertrouwen
Dat doet pijn, doch men voelt de noodizake-
lijkheid
Wanneer het kind niet in aanraking komt
met andere menschen, met andere opvattin-
gm. dsn blijft het een stumpertje.
Het kind nioet door de ouders aan de school
worden toevertrouwd.
Thans beleven we den' tijd, waarin de Ne
derlanders niet opgeroepen worden de onder-
wiizers om hun belangen te beepreken, niet
opgeroepen worden de mannen en vronwen 1
van links en rechts.
iJai gevoei immers van de ouders voor hun
kma is aan geen rang of stand, geen richting
oi geiooi verbonden.
Ve kregen een mmisterie van onderwijs en
dacniennu zuhen we een betere toekomst te-
genioet gaan.
Minister De Visser, onze Minister van On
derwijs, was voor ons eerst een- sympathieke
tiguur. Een man, naar wij dachten, uit een
stuk, een man, die recbt op zijn doel afging.
Hij ging aan het werk en bracht een wet
tot stand in 1920. Ete wet op het L. O., waar-
onder wij thans levea.
In December 1920 yerd op bezuiniging
aangedrongen, doch minister De Visser, noe-
wel geneigd het na te gaan, verklaarde ondier
geen voorwaarde, de bepalingen te laten
schieten waarop de pacificatie van het onder
wijs is verkregeu.
Het 7e leerjaar heeft hij zelfs een onafwijs-
baren eisch genoemd in zijn memorie van
toelichting.
En de minister van thans is dezelfde als
die deze wet voorstelde.
Spr. noemde de houding van dezen minis
ter zoo vreemd. Hij gevoelde zich al heel
gauw gedrongen een ucase in te leveren en- te
zenden aan hoofden van scholen e a., waarin
hij zeide, dat men het met het 7e leerjaar niiet
zoo nauw moest nemen.
Terloops merkte spr. nog op, dat de minis
ter 14 dagen geleden in de Kamer verklaard
heeft, dat men over de bewaarschoolwet
vooreersf maar niet moet denken.
En nu de scholenbouw. Ook het bouwbe-
sluit is mank geslagen. Ete clausule betreffen-
de den scholenbouw in de L. O.-wet is door
de wijziging als het ware vernietigd.
In de begrooting die de minister heeft op-
gemaakt, staat, dat de 1.600.000 voor het
herhalingsonderwijs van de begrooting ge-
schrapt wordt. De minister meende, dat de
gemeenten dit zelf maar moeten bekostigen.
Is dit bezuiniging? vroeg spr., die vraag
ontkennend beantwoordende.
Bij de L. O.-wet had men recht op 1 on-
derwijz,er voor 25 kinderen, 2 voor 40, 3
voor 60, enz. Thans keutt de minister het
goed, dat een onderwijzer 40 of meer kinde
ren in zijn klas heeft.
Spr. zette nog eenige nadere bijzonderhe-
den omtrent de wijziging uiteen.
En dat allemaal zal gebeuren als deze wij
ziging wet wordt, vervolgde hij. Dat zal ge
beuren met uw eigen kinderen.
Stei u voor, zeide spr. verder, een klas
met 50 a 60 leerlingen. Zoodoende krijgen
we weer de kazernescholen, evenals in
Duitschland, dat zoo prat gaat op dat sy-
steem, een 'esysteem van tucht
'Hoe wilt gij, orde houden in zoo'n to1 as?
Daar iis geeni innige samenwerking tusisdien
ouiderwijlzer en kinderen.
Het resultaat zou zijn: Stiilte, of de kuoet!
Dat is het resultaat van dergel'ijlke groote
klassen.
Daarentegen is de taak van onze L. S. er
op te wijzen, dat leeren noodig is voor de
kinderen om ze te maken tot goede menschen.
En in de L. S. moet de lust gekwieekt worden
tot leeren. Dat is de taak.
Vandaar dat wiji met zooveel kracht opko-
men tegeni de bepaltng van den minister be-
tretffendte ui'ttbreiding van het aantal leenlin-
gen per kind.
Daannede gaat one onderwijls hard achter
uit. Ons volk moet zijn een paraat volk, dat
het kan zijin dioor zich te ontwikkelen.
Daara behandelde spr. het niet meer mo
gen vervtulilen van vacatures, hetgeen hiji met
sprekende voorbeeldlen duidelijk maakte.
Heb ifc te veel gezegd! vroeg spr. toeni ik'
onlangs .in de algemeene vergad'ering van
^oil'ksonderwijsi" zeide: Deze minister is rniji
een psychiologisch raadlsel?
Hietrna behandelde spr. nog die bezuini
ging in verb and- met het onderwijs. De mi
nister zal daarop kunnen bezuinigiingen 35
.milliioen gulden.
Dit is grievend voor het bijzonder onder
wijs zoowel als voor het lagere.
Nog zullen 6 h 700 onderwijzers op wacht-
geld gestaldl worden. En nu juist feomt men
met zoo'n ongelukkige wachtgeldregeling
aan.
Naar verluidit,, zal de wet spoedig in be-
handeliing komen en We hebben dus nu voor
ons den toestand zooals hiji is.
iDe minister van onderwijs blijikt een geheel
.andere te zijn geworden en wenscht enkeli in
het gevlei te komen bij den minister van Fir
nancien. iSpr. zag 'hen dan 1 Lever beiden gaan,
dit zeggende naar aanleiding van de bewe-
ring van den minister van financien liever
heen te will en gaan. (Applaus.)
l9pr. er.kende dat er verschillende puntien
zijn, waarop wel beizuinlgd kan worden
het splitsen in kleine scihooltjes zonder het
onderwijs ate zoodanig te schaden.
Ik heb u duiddij'k trachtenl te maken, ver
volgde spr. dat het hier niet gaat om een
partijkwestie of een geloofskwestie, maar dat
net gaat om de opvoeding van ons kind, dat
wiji innig lief hebben. Dat hebben wiji op het
^illen, wiji blijyenl het Nederland, waarop
wiji 'trotsch kmnen zijn, dan moeten wij zor-
gen dat niet, walke mih'ister ook, gaat knib-
beleni a,an' den opvoerikundige waarde van ons
volksonderwijs. Dat is lets dat ons alien.
aan.ga.at.
IHet doet mij .genoegen dat in. een plaats
ate Allkmaar 4000 menschen hebben getee-
loendi voor het petitionnement.
Dit adtres zal' ind'rulk maken.
De minister, dlie niet de minister is van een
bepaalide partij, maar van het ganscte volk;
heeft zoo zette spr. nog uiteen naar aanlei
ding van eenige peitsberichten geconfereerci
met, dus het adviea gevraagd van, rechtsdhe
onderwijs- autoritel ten. Waarom niemand van
links ook gevraagd?
Spr. vermoadldie dat zeker wel 8 H hon-
derdduiziend handteekeningem voor het peti
tionnement zullen hijeen komen, waardoor di
adres zal worden tot iets, wat een' ander nog
nooit geworden te.
Dat zal imdruki makeni op den Haag en
ate dan die monsitervergadming wordt ge-
houden., waarop het hopelijlk zeer dhuk za"
zijin, dan zullen we zieni wat dit vermag in
het hant van diezen minister. Onze heweging
zal hem er toe moeten brengen, dlat hi} be-
langrijke wijlzigimgen bremgt in zijn wijizi-
gingswet.
Zaili die wet echter dborgedbeven worden
dan kunnen we rekenen dlat ze tot standi ge-
fconnen te, terwijl de meerderheid van ons
volk er tegen was.
La ten wij blijven volhonden. ons best te
doen voor handteekeningen. Wij hebben dan
onzen plicht gedaan.
De toekomst ligt helaas niet aan ons!
Applaus).
>e hear Kooij, wegens noodzakelijke afwe-
zigiheid van den heer. Qoeck, voorzitter, gaf
gelegeniheid tot het stellen van vragen.
INiemand gaf zich daartoe op, waarna de
heer >Kooiji weidler het woord) nam, hartelijk
dank zeggenide aan' den heer Zelvelder voor
diens aangenaime uiteenzetimg van de a.s.
wetswijziging, vender nog vele hartelijke
woorden aan het adireb van den ktleidier rich-
tenrie.
iSpr. wees op de woordlen van die grondtwet:
,Het onderwijs is een voorwerp van aanhou-
dende zorg van cle regeering.
IWij. vragen ons afIs dit de zorg van de
regeering voor het onderwijs. En wiji izeggen:
neen!
De zorg is aan diezien minister niet toever
trouwd, maar laten1 wiji ouders van kinderen,
wij; burgers van den Nederlandschen Staat,
aten wij dan dit woord tot onze leuze maken:
let onderwijs is een voorwerp van. aanhour
dendie zorg voor ons,, diaar die regeering het
verwaarloost.
Spr. dankte nogmaate den inleider voor
zijn rede en vervolgens de vergadiering voor
de aandacht en stelde ten) slotte die volgendd
motie voor:
De vergadering, bijeen geroepen' door het
comite van Aktie tegen de verslechtering van
het onderwijs, gehouden op 1 December 1922
te Alikmaar,
gehoordi de besprekingen over het aangebo-
den wetsontwrp tot technische herziemng
van de wet op het Lager Onderwijs,
spreekt als haar meening uit. dat
het vergrooten van het aantal leerlingen
per onderwijzer,
de aangekondigde herziening van het
bouwbesluit,
het ontnemen van het reicbt aan gemeente-
en schoolbesturen, om meer onderwijzers aan
te stellfen dan de wet vereiscbt en om hij! sticb-
ting van soholen boven de nonmen van het
bouwbesluit uit te gaan, en
de wijziging der wachtgeldregeling,
voor het Lager Onderwijs in de hoogste
mate nadieeldg moet worden geacbt,
vertrouwt, da.t de Tweede Kamer der Sta-
ten-Generaal 'het ontwerp, zooals het daar
igt, niet zal aanvaafden.
De heer Kooij, sloot, nadat bovenstaande
motie bij1 acetamatie was aangenomen, de ver
gadering.
UIT URSEM.
Een mooie ouderavond, ruim 40 ouders
aanwezig, dank zij het goed verzorgde pro-
gramma.
Na de opening speelde het hoofd der ge-
meente zeer verdienstelijk drie nummers op de
piano.
De onderwijzeres zong beschaafd en met
goede intonatie een paar keurige liedjes, wel-
ke algemeepen bijval vonden.
Om aan den avond een offirieel cachet te
geven, leidde het hoofd der school het onder-
werp „Aanpassen" in.
Moge het velen in't gewone leven moeilijk
vallen zich bij zijn omgeving aan te passen,
aanpassen is een levenskunst, welke de erva-
ring leert, oneindig veel moeilijker is de taak
van de onderwijzeres het jonge kind te lee
ren niet de conventioneele teekens, maar de
voorstellingen welke in het begustzijn dienen
te komen, zal het kind geestelijk rijker wor
den.
Niet alleen op de onderwijzers, maar ook
op de ouders rust de dure verplicbting het
kind te laten profiteeren van de aangeboden
leerstof, belangstelling in het werken, het po-
gen van het kind is een der voornaamste fac-
toren.
Na de pauze gaf de burgemeester weer een
paar nummers op de piano en zong de on
derwijzeres opnieuw enkele liedjes, waarvoor
zij een welverdiend applaus inoogstte.
Een nummer op het programma was door
een aantal vraagteekens vermeld.
De burgemeester speelde een Sinterklaas-
liedje, waardoor het den leider der vergade
ring gemakkelijk viel te vertellen, wat die tee-
kens op het agenda-tje beduidden. Men
wenscbte met de kleinen Sinterklaas te vieren,
wat bij alle aanwezigen insloeg.
Een Hist eirculeerde, waarop reeds voor
een aardiu bedrag geteekend werd.
De leider. der bijeenkomst beantwoordde
nog enkele hem gestelde vragen, waarna de
heer Buis als praeses het hoofd der gemeente,
de onderwijzeres en't hoofd der school dank
zegde voor het welslagen van dien ouder
avond en de aanwezigen complimenteerde
.voor de bewijzen hunner belangstelling.
In den loop dezer week traden in de
Ned. Herv. Kerk alhier als sprekers op de
heeren Mulder, pred. te Westwoud, en v. d.
Veen, pred- te Enlchuizen.
Dienzelfden avond gaf de jonge zangver-
eeniging „Kunst naar Kracht" te Ursem, on
der leiding van haren directeur den heer
J Gerritsen te Alkmaar, blijk, wat ernstige
studie vermag om de „kunst" te naderen.
,,'t Avondkoor"1 van C. Kreutzer klonk
overweldigend schoon in het kleine kericge-
bouw; ..Goede Nacht" van F. Koenen stexnde
tot plechtige stilte; „Nu zijt Wellekompie" en
..Bede voor het Vaderland" zette de kroon op
het werk.
't Geheel maakte den indruk, dat de diri
ment ear persoonlijkbeid is, in wiens handen
de leiding ten voile kan worden toever
trouwd.
UIT VEENHUIZEN.
Gisteravond werd in de Opefibare Lagere
School alhier een ouderavond gehouden. Vol-
gens Veenhuizer gewoonte was de belang
stelling niet groot. Buiten de oudercommis-
sie waren slechts twee ouders aanwezig, zoo-
dat de meheele vergadering zes personen' om-
vatte. Met algemeene stemmen werd een mo-
be tegm de verslechtering van het onderwijs,
welke motie was samengesteld op een' verga
dering der vereenigde oudercommissles te
Heerhugowaard, aangenomen.
Deze motie zal naar de Tweede Kamer
worden opgez.onden.
UIT NOORD-SCHARWOUDE.
On het netitionnement tegen de verslechte-
riner van de Lager Onderwijswet zijn in onze
gemeente 650 handteekeninzen verzameld.
UIT WIERINOERWAARD.
Door setemgerechtigde lidmaten der Ned
Herv. Gemeente zijn tot leden van het kiescol-
lege herkozen de heer P. v. d. Lippe en geko-
zeo de heeren D. Sleutel, F. A. Tauber en
E. Zwaag. De heeren Jb. Breed en J. Bakker
waren afgetreden omdat deze benoemd zijn
geworden in den kerkeraad.
BOEKAANKONDIGING.
Marga'a vertrouwde (Brleven van een
gescheiden vrouw) door Tine Brlnkgrevc
Wicherink. Uitgeversmaatachappij „Hol-
land" Amsterdam.
De bekende schrijfster van meisjesboe-
ken heeft ook de vaders en moeders dezer
meisjes niet vergeten.
Zij heeft een roman geschreven en nog
wel in briefvorm.
Wie dat waagt moet een onderhoudend
schrijfster zijn, die de zekerheid heeft voor
het verhaal van kleine dagelijksche ge-
beurtenissen tot den laatsten brief toe een
aandachtige lezer te zullen vinden.
Maar mevrouw Brinkgreve kan boeiend
vertellen en zij kan meer dan dat.
Zij weet de brieven waarin een geschei
den vrouw aan haar vertrouwde vriendin
haar geheele hart blootlegt, zoo samen te
stellen, dat wij die vrouw zien als een
hoogstaande .trotsche figuur, maar toch
ook weer als een eenzame, die zich van
haar zwakte en onevenwichtigheid terdege
bewuat is.
Maar bovenal wordt Marga als een fijn-
gevoelige natuur geteekend, nog diep on
der den indruk "van de wreede ontgooche-
ling harer weinige huwelijksjaren met een
onbeteekenenden zwakkeling.
Onderhoudend vertelt de gescheiden
vrouw in haar brieven van haar eentonig
leven in een dorpspension totdat haar be
langstelling opnieuw voor een man gewekt
wordt.
Tot uitgesproken liefde kan het niet ko
men, want de voor immer onbereikbare is
een getrouwde, wiens plaats bij vrouw en
kind moet blijven.
Maar als hij vrij plotseling sterft, krijgt
de eenzame Magda het geluk zijn eenig
kind aan haar zorgen te zien toevertrouwd.
In toewijding voor een altijd begeerd
kind en voomamelijk voor dat van hem,
die nimmer uit haar gedachten zal gaan, be-
sluit zij haar leven voortaan slechts voor
het geluk van haar pleegkind te zullen in-
richten.
In prettigen, boeienden briefvorm heeft
mevrouw Brinkgreve dit alles weergegeven.
„Marga's vertrouwde" is een boekske
met een hoog gehalte aan edele bestand-
deelen.
Hektor door Annie van GoghKaulbach
(Tweede druk). Uitgave W. L. en J. Brns-
se's uitgeversmaatschappij, Rotterdam.
De hondekop op den omslag kijkt ons
vragend aan en wij weten het dier geen
antwoord te geven.
Wij weten het niet of de bekende schrijf
ster dit boek ter wille van de menschen of
van de honden heeft geschreven.
Het is de geschiedenis van den huishond
Hector, door hem zelf verteld.
Van een vertellende hond is een heel
sober verhaal te verwachten en de geheele
geschiedenis Is dan ook een aaneenschake-
ling van eten en drinken, blijde en droeve
dagen, van slechte en goede bazen en
vrouwen en van diverse hondenoverpein-
zingen betreffende de algemeene verhou-
ding van hond tot mensch en omgekeerd.
Deze hond deelt aan hondenbezitters
soms heel wijze lessen uit.
Wie een Hector, Kees of Bobby heeft
leze dit boek ter wille van den hond, wie
zijn kinderen de liefde tot de dieren wil
bijbrengen leze het terwille van zijn directe
nakomelingen.
Of nog beterhij late het ze zelf le-
zen.
Hector weet de jeugd heel aangehaam en
leerzaam van zijn avonturen te vertellen.
Alexandra door Jhr. A. W. G. van
Riemsdijk. Uitgave „Op de Hoogte", Haar
lem.
Van dit boek is een film gemaakt en van
de film zijn weer de Ulustraties in dit boek
Verschenen.
Daardoor heeft de roman Alexandra het
karakter van iets tweeslachtigs gekregen.
Van een roman en van een film-explica-
tie.
,,Deze geschiedenis", heeft de schrijver
zelf in een voorwoord gezegd, „is niet an-
ders dan „banale treinlectuur, sentimenteel
en langdradig".
Dit is de bescheidenheid ten top gedre-
ven.
Want al is de geschiedenis niet anders
dan een beschrijving van de vereering van
een levensmoeden nietsnutter voor een zie-
kelijke dame, die hij toevallig in den treln
ontmoet en door welker dagelijksch gezel-
schap hij later zijn lust voor leven en wer
ken herwint, toch is deze simpele historic
ook het etui voor menige kostbare gedach-
te.
Er komen in de gesprekken tusschen de
hoofdpersonen telkens levensvraagstukken
aan de orde waarvan Alexandra een een-
voudige maar goed doorvoelde definitie
weet te geven.
Dat is het verschil tusschen de gelijkna-
mige film en het boekwerk.
De eerste geeft slechts de aankleeding
van een scenario, het tweede steekt al
naar de diepte en geeft een interessante
ontleding van op de film nooit uitgesproken
gedachten.
In het stervende Woiga-gebied door Jo>
han Luger. Uitgave van het Nederl. Nan*
sen-Comito, Amsterdam, bij W. L. en J.
Brusse's uitgeversmaatschappij.
Johan Luger, oud-redacteur van „De Te-
legraaf" is als vertegenwoordiger van het
Nederlandsch Nansen-comit6 in het ster
vende Wolga-gebied geweest.
In sobere maar juist daardoor treffende
bewoordingen vertelt hij van het mensch-
lievende reddingswerk der Internationale
organisaties waarbij voomamelijk de
Zweedsche hospitalen en expedities kranig
werk verrichten.
Dit boekje is 66n luide kreet om hulp
voor de tienduizenden die dagelijks van
honger en koude bezwijken in de onmete-
lijke ijs- en sneeuwvelden van het Wolga-
gebied.
„Men heeft", zegt Johan Luger aan het
slot van dit werkje, „gevraagd of alles waar
was wat omtrent den honger in Rusland ge
schreven en gezegd i3 en ik kan slechts dit
eene zeggen, dat elke beschrijving faajlt bij
die werkelijkheid en dat de nuchtere cijfers
van vandaag, morgen achterhaald worden
door het grootere getal.
Want niemand is in staat dit te overzien
en niemand weet wat het einde zal zijn.
Of het moest de stilte zijn van de Saha-
f« - g
ra
Dit is allereerst een boekje voor de velen
die nog altijd bang zijn, dat hun dubbeltje
voor Rusland eens in handen van een
sovjet-bewonderaar zou kunnen komen.
Tilly en haar vriendinnen door Tine
Brinkgreve-Wicherink. Uitgave Gebr.
Kluitman, Alkmaar.
Tilly is een aardig bakvischje vol idea-
len welke bij dien hoopvollen leeftijd thuis
behooren.
Zij gaat met haar vriendin Wiea uit
kampeeren in een kamphuis bij Rhenen en
de schrijfster geeft een prettige beschrij
ving van het echt gezonde en gezellige bui-
tenleven.
De „Dritte im Bunde", vriendin Kit,
komt op een Duitsche kostschool terecht,
maar treft 't daar al bijzonder ongelukkig,
en voelt zich diep gegriefd door de direc-
trice en een der kostschoolmeisjes, waarna
ze in edele verontwaardiging met echte
bakvisschen-onnadenkendheid zonder geld
en zelfs zonder hoed den terugweg naar
Holland ondemeemt.
Gelukkig is er onderweg notf een arm-
bandhorloge te verkoopen en het slot van
de geschiedenis is dat Pa en Ma onver-
wachts him ver weggewaande dochter weer
in de armen houden.
In tegensteliing met vroegere meisjes-
boeken van deze schrijfster vinden we hier
avontuurtjes beschreven die wat gfooter
sensatie geven dan het bezoeken van een
bal masque of toppunt van gewichtig-
heidhet in aanraking komen met de fa-
milie van een burgemeester of anderen
grootwaardigheidsbekleeder.
.Tilly en haar vriendinnen" geeft een
prettige beschrijving van door en door ge-
zond buitenleven en eenige voor meisjes
werkelijk angstige avontuurtjes, waarbij
het nachtverblijf van Til en Wies in
Utrecht, Kitty's ylucht van de kostschool
en Wies' „arrestatie" in het magazijn De
Bijenkorf zeer zeker tot de meest interes
sante behooren.
Gebr. Kluitman zorgden als steeds voor
een keurige uitgave.
De overwinnaars van het Gond, door
Paul d'lvoi. Uitgave N. V. drukkerij Jacob
van Campen, Amsterdam.
Paul d'lvoi, de. modeme Jules Veme, is
geen onbekende.
FONDSEN.
6
5
4K,
4
idem 1000 1922 A
1000 '18
f 1000 '16
1000 '17
,1000 '16
1000 '19
1000 '15
1000 '16
f 1000 '17
obi. N.W.S.
idem
idem
4 idem
6 O.Ind.
5 idem
5 idem
5 idem
Koloniale Bank
Ned. Ind. Hand. Bank
Ned. Handel Maatij
Insulinds Oils
Philips Gloeilamp
Comm. Studebaker
Ck>mm. Steel
Compania M. Arg.
Cult. Mij. Vorstenl.
Handelsver. A'dam
Javasche Cult.
Dordtsohe Petr. gew.
Gecons. Holl. Olie.
Koninklijke f 1000
Moeara Enim
A'dam Rubber
Serbadjadi
HoU. Am. Lijn
Java China Jap. Lijn
Ned. Scheepv. Unie
Deli Batavia Tab.
Deli Maatij
Senembah
5H ohl. Holl. Spoor 1922
5 54 obi. Staatsspoor 1922
.South. Pacifio
Union Pacifio
Prolongatie
25 Nov.
27 Nov.
28 NOV.
88%
88%
881/4
99%.
99%
998/4
87?/,
877/b
878/4
833/8
831/,
831,8
811/,
81%
818/9
96%
96%
96%
93
-
878/4
878/4
87%
87%
878/4
132%
133%
1338/4
102
1028/u
102
134%
134%
134%
17/,
2%
247
130
125
1227/,
106
104%
1037/,,
33
32%
328/,
159%
1597/9
1608/,
364
3651/4
366T/,
316
316
316
397%
392
396
129
127%
127
409
404%
4021/s
338
IO8V4
110
112V.
240
245
247
1148/4
115%
115%
68
Q0 8/s
90
878/4
2698/4
270
267
2201/4
220
221
303
306
94'A.
94*.
94%
92
147V,
143
142
3%
4
37/8
29|Nov.
8813/m
987/m
87%
83 Vs
81%
96
93
1327/,
101
133
17/|
1231/1
103 Vs
33 Vs
158»'t
364 V,
311 Ve
'891/1
127
401 Vb
333
111'/*
2493/4
113
89
267»/i
222V»
397V*
94%
943/s
923/g
143'/8
4
Id Nov.
88%
997/w
87%
83%
81Vs
96
93
873/4
87%
1317/,.
101V4
133 V,
17/,
1253/4
104%
33 Vs
1583/4
3638/4
3178/4
3881/4
1261/,
402V,
114 V.
2511/*
115
68V,
8»i/b
270
224
3078/4
94%
94'/,
931/s
145%
4Vi
1 Deo.
89
87%
83%
®1 6/8
96
133s/,
1018/s
134
_l7/8
1251/,
104%
348/4
161
367
318«/.
390
1268/,
404 i/e
