Or. HommeS's Haematopn
l!t?eloopes
N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v.h. Herms. COSTER ZGQN,
Esn^aarHIkBilakkaml)ur 's Kerstpadttlng
met bedrukt hoofd
leyert spoedig en net de
VQordam G 9, ALKMAAR.
IrigczoTiden mefledeellnggn.
J
Staten-Generaal
met nieuwe rozjjntjes en amandelen, 20 cent
per pakje. Reel. 0— 6
mede te werken, dat ook de R. K. jongeren
in de gemeente zich kunnen ontwikkelen.
Spr. oordeelde 15.te laag en stelde
voor de subsidie dp f 50.te stellen.
De heer Bijl was als R. K. niet tegen ont
wikkeling. Ook de R. K. zijn dit niet. Er be-
staat hier een R. K. bibliotheek die bewijst
dat de R. K. ook voor ontwikkeling zijn.
De heer Luhrs was van meening, dat een
R. K. bibliotheek op zich zelf reeds iets ach-
terlijks is. Een bibliotheek dient algemeen te
zijn.
De voorzitter oordeelde 50.te hoog,
al wilde hij de waarde van de bibliotheek niet
in 50— uitgedrukt zien. Met het oog op
bezuiniging vond spr. het gevaarlijk meer
dan een blijk van belangstelling te geven.
Het voorstel van den heer Luhrs werd
niet gesteund, waarop het voorstel van B. en
W. werd aangenomen, met de stemmen van
de heeren Bijl en Polle tegen.
Van het Fanfarekorps was een adres inge-
komen waarbij wederom steun van de ge
meente werd verzocht. Met het oog op den
aankoop van een 600.nieuwe muziekin-
strumenten en een hoogere salarieering van
den directeur werd een subsidie van 200
verzocht.
B. en W. stelden voor 100.te geven.
De heer den Das wenschte de subsidie op
50 te laten, zooals op zijn voorstel bij
de begrooting was besloten.
Het betreft hier zuiver iets luxe.
Het i9 wel aardig, doch de gemeente kan
die aardigheden niet allemaal betalen.
De voorzitter wees er op, dat het adres na
de begrooting was ingekomen. Juist de aan
koop van de nieuwe muziekinstrumenten had
B. en W. doen besluiten voor te stellen
100.te geven. Het geldt hier een levens-
kwestie van het corps. Het nut van het corps
kan z. i. moeielijk ontkend worden.
Het onderling muziek maken is zeker iets
wat wel gesteund moet worden.
Voorts oordeelde spr. dat bovendien een
fanfarecorps iets is, dat in de gemeentehuis-
houding thuis behoort.
De heer Duin merkte op, dat er voorheen
ook reeds een fanfarecorps heeft bestaan met
500.schuld, dat zonder subsidie van
die schuld wist, af te 'komen. Spr. oordeelde
het niet noodig, dat de 600.in drie jaar
werdeni afgelost, al noerot hij overigens
50.subsidie voor het corps onvoldoende
is. De leiding kost thans heel wat meer, maar
daarvoor krijgt men dan ook veel betere mu
ziek. 1
Spr. zal voor het voorstel stemmen.
De heer Luhrs bestreed de zienswijze van
den heer den Das. Het corps is volstrekt
geen luxe. Spr. wees op hetgeen in deze de
steden doen. Muziek is een groote factor voor
de ontwikkeling van de menschen in het al
gemeen.
In tegenstelling met den heer Duin oor
deelde spr. 200.niet te hoog. Het corps
heeft de instrumenten van het vorige overge-
nomeni en ze bleken verwaarloosd.
De muziek wordt tegenwoordig ook door
de plattelandsbewoners gewaardeerd. De
jongelui worden daardoor van het kroegloo-
pen afgehouden. Spr. deed dan ook het voor
stel om het verzoek in te willigen en het corps
200 subsidie te geven.
Dit voorstel werd niet gesteund, waarop
het voorstel van B. en W. in stemming werd
febracht em aangenomen met 4 tegen 3 st.
egen stemden de heeren den Das, Bijl en
Polle.
Van den heer Vreeburg was het verzoek in
gekomen goed te vinden dat hij het Groene-
wegje mag ovememen van den heer Veld-
huis.
Dit verzoek werd ter afdoening in handen
van B. en W. gesteld.
Het verzoek van den heer J. Blom om ont-
heffing van zijn aanslag in den H. O. over
1922 werd in handen gesteld van de recla-
me-commissie.
De voorzitter decide mede, dat B. en W.
hadden aangekocht 50.000 straatsteenen van
A. Ruysch voor 43.60 per 1O0O op den wal.
Op een vraag van den heer Den Das las
de secretaris een door B. en W. aan Ged. St.
gezonden schrijven, waarin om steun voor
het onderhoud van den straatweg en te ma
ken verbeteringen daarvan in verband met
de werkeloosheid werd verzocht.
De voorzitter deelde mede, dat Ged. Staten
de zaak wel bespoedigen; de hoofdingenieur
Akiba er riiets nieuws was onder de zon. Hij
geloofde alles ea in1 zijn lichtblauwe, goedi-
ge oogen was zooveel innig medegevoel te
lezen met het moeilijke lot der jonge wedu-
we, zoo vol trouwe vereering, dat haar aan-
geboren gevod van fatsoen en beiamelijk-
heid het te kwaad kreeg. In Bozeni gelukte
het de jonge meisjes van haar reisgezel'schap
af te komen.
In Meran deelde Inge haar vriendin het
bedroeven.de feit made dat haar reisbeuns op
twee goudstukken na leeg was. Van, dat geld
konden zij niet veel verder komen dan Lan-
deok en daar hadden zij op zijn minsfc veer-
tieru dagen willen blijven.
„Nou kan je daarom lachen, Inge!" riep
Ulla op klagenden toon. „,Nu is goede raad
duur. Te huis zou er een onweersbui los-
barsten met donder en bliksem als ik nu om
geld schreefAls je mij de kas maar gege-
ven hadWij' hebben het veel te weelderig
gehad, ik heb het je altijd gezegd."
„Lieve klaagzahgenes, wanhoop niet!"
zei Inge, „ik heb weer een idee."
Jij met je ideeenVooruit 1 Wat dan655
Inge begor. op te biechten. Zij had zoo on-
dershands eens gelnformeetid naar Landeck en
gehoord dat het niet bepaaid een piaats is
waar men een sejour maakt maar een groot
schilderachtig gelegen doorgangsstation naar
Zwitserland, met een groot hotel van den
eersten rang.
„Dus daar gaan wiji naar toe en bieden ons
aan bij den eigenaar van het hotel als kdlne-
rinnen."
„Zeg, ben je niet wijs Inge!"
,,Tk hoop van- wel. Wij hebben al opge-
merkt dat de kellnerinnen hier in Tirol meesit-
al meisjes zijn uit een beteren, fatsoenlijker
stand. Bediehien hebben wij geleerdi bij me-
vrouw Neumann. Als wij genoeg verdiend
hebben cm onze reia voort te zetten, gaan
had het schrijven reeds 2 dagen later In zijn
bezit.
De heer den Das betoogde, dat de verbe-
tering van den bestaanden straatweg niet
verbouden moest worden aan de plannen
voor den nieuwen weg CastricumDen Hel-
der. Dit plan kan nog wel 10 jaar vorderen
en z.i. meet de bestaande weg zoo goed mo-
gel ijk worden gemaakt.
De voorzitter was het hiermee eens en
zegde nog toe, dat niet meegewerkt zal wor
den aan iets, dat in strijd is met dat plan.
Hiema deelde de voorzitter mede, dat de
levering van de brandstoffen bij loting met
W. Wognum aan W. Selhorst was gegund.
Beidm hadden eenzelfde prijs opgegeven.
Op een vraag van den heer Duin deelde
de voorzitter mede, dat schipper Bulleman
de uitnoodiging om in te schrijven te laat
had ontvangen, omdat men een aan hem ge-
richt schrijven te Schagen had laten liggen.
De heer den Das zeide nog het be ter te
hebben gevonden om aan beide inschrijvers,
die gelijk waren, ieder de levering van de
helft op te dragen inplaats van door loting
het aan een op te dragen.
De secretaris deelde mede, dat B. en W. dit
hadden gedaan, om in de toekomst de con
currence te bevorderen.
In behandeling kwam hierop een voor-
dracht van B. en W. tot vastsrelling eener
gemeenschappelijke regeling, intake den
Keuringsdienst van Vee en Vleesch voor de
gemeenfen Koediik, Warmenhuizen en
Schoorl; een verordening tot heffing-, en een
verordening tot invordering van keurloon in
de gemeente Schoorl, en instructi.es voor den
keuringsveearts, de ambtenaren, die met de
herkeuring belast zijn, en den administrateur
van den keuringsdienst.
De voorzitter" deelde mede, dat van Ged.
Staten thans het bericht was ipgekomen, dat
bovenstaande regelingen moesten worden in-
gediend.
Waar de heeren een afschrift van de rege
ling hadden ontvangen, werd voorlezing
daarvan overbodig geoordeeld en de rege
ling zonder hoofdelijke stemming vastgesteld.
In verband met de keurloonen vroeg de
heer Duin of daarvan geen ontheffing ver-
kregen kon worden voor de huissiachtingen.
In de Wieringerwaard is zulks het geval,
al moet men wel binnen 4 dagen van de
huisslachting aangifte doen.
De heer Wognum betoogde dat de controle
dan zeer moeilijk wordt. Bovendien worden
'dan degenen, die zelf slachten, bevoordeeld
boven anderen, omdat zij dan de keurloonen
ontloopen, die de anderen moeten betalen.
Spr. vreest, dat dan de slagers met behulp
van de huisslachters eveneens zullen pogen,
de keurloonen te ontwijken.
De heer Bijl was het met den heer Wog
num eens. Hij zou echter gaame zien dat
voor afgekeurde beesten bij noodslachtingen
geen keurloon verschuldigd is.
De voorzitter zeide, dat de verordening
hierin reeds voorziet. Voor afgekeurde bees-
ten bij noodslachtingen is geen keurloon ver
schuldigd. Voor een goede controle en ter
voorkoming van een schijnkeuringsdienst
moeten echter de noodslachtingen en de
huissiachtingen er ook onder vallen.
De heffing en de invorderingsverordening
alsmede de instructies werden hierop zonder
hoofdelijke stemming vastgesteld.
De begrooting wijst in ontvangst en uit-
gaaf een bedrag van 27^0 aan.
In behandeling kwam nu de vaststelling
der begrooting voor het electriciteitsbedrijf
voor 1923. De begrooting wijst in ontvangst
en uitgaaf een bedrag van 20550 aan.
Voor straatverlichting zal de gemeente
1250 hebben te betalen. Het vaste recht,
'het vorige jaar op 12000.geraamd,
werd nu geraamd op f 9000.dus 25 pCt.
minder overeenkomstig het besluit door den
Raad.
De secretaris deelde mede, dat de commis-
sie op het oogenblik de verantwoordelijkheid
niet durft dragen, om voor den winter het
vaste recht nog meer te verminderen.
De Commissie wil alwachten het resultaat
Ivan de balans, naar den toestand op 31 Dec.
1922 en vestigt er de aandaeht op, dat het
raadsbesluit van het vorige jaar heeft ge-
imaakt, dat 25 pCt. op den dienst 1922 min
der wordt ontvangen. De Commissie heeft er
wel op aangedrongen, het klaarkomen der
balans te bespoedigen, doch het wordt wel
bind Februari of begin Maart voor de Raad
den toestand op grond van de cijfers kan be-
ooiaeelen.
De voorzitter deelde mede, dat 6en liu van
het College van B. en W. er voor is, den lijn-
werker 100.verhooging te geven, over
eenkomstig het voorstel van de Commissie,
wij er vami door. Het lijkt miji zalig voor de
variatie eens voor kellnerin te spelen."
Ulla weifelde eerst, toen, gaf zij toe. „Maar
als we nu eens niet aangenomen worden."
Inge's hoop bedroog zich niet. Den dag te
vorm had men drie kellnerinnen of kamer-
meisjes moeten ontslaan. Twee andere meis
jes waren ziek geworden. En dat midden in
het drukke seizoen. wanneer er geen han
den genioeg kunnen zijn om te bedienen. In
dezen tijd was het niet gemakkelijk gioed per-
soneel-te krijgen om te vervangen.
Mijnheer Muller, de postdirecteur en hofce^
lier nam de jonge dametjes op, die zich aan-
meldden als kellnerin. em wisselde 'n veelbe-
teekenenden bliik met zijn vrouw. Zijn we-
reld- en menschenkennis deed hem dadelijk
opmerken dat deze jonge meisjes tot een an
deren stand behoorden dan de gewone ka-
mermeisjes. Iete heel bijzonders vond hij
daar niet in. In dfe lange jaren ziiner prak-
tijk als waard van een posthuis was het me-
mg maal voorgekomen, dat nette jonge meis
jes van buiten af een seizoen bij hem in dienst
kwamen om later met een gevulde geld'beurs
naar huis terug te keeren of een reis door de
bergen te doen tot uitspanning in den nazo-
mer. Bovendien werd memanid er iets minder
van, zich in een voornaami hotel in Tirol een
tijdlang aan het meest vrouwelijke bedrijf
van bedienen te wijdeni. Inge en Ulla werden
op proef aangenomen als helpsters; van het
eenvoudige werk aan een restauiant verbou
den waren zij spoedig op de hoogte. Ze moesr
ten1 zich wel is waar voortdurend1 haasten en
's avonds waren ziji dood moe, maar over het
algemeen hadden zij plezier in het werk. Het
was een grappig vroolijk avontuur te midden
van een bonre, mteressante omgeving. In het
groote hotel van den heer Mtilier heerschte
van's morgens vroeg tof's avonds laat een
afwisselend, veelbewogen levem. Den ganschen
is het onovertroffen bloedvermend
versterkingsmiddel voor kinderen en
volwassenen, bij eiken zwaktetoestand.
Alom verkrijgbaar d f2.5G per fl.
•dat een ander lid 100.verhooging wil
-geven mits bepaaid wordt, dat de lijnwerker
geen particulier werk meer mag doen en dat
er ook een lid is, die geen verhooging wil ge
ven. Tenslotte was er in bet College een
meerderheid gevonden die 100.— verhoo
ging wil geven, mits bepaaid wordt, dat de
lijnwerker geen particulier werk mag doen.
De heer Luhrs herinnerde aan het verzoek
van den lijnwerker, waarbij deze met terug-
werkende kracht 200.verhooging had
verzocht.
De heer den Das en spr. toonden destijds
reeds aan dat niet gerekend kon worden op
hetgeen de lijnwerker particulier kon bijver-
dienen. De werkzaamheden zijn wel van
dien aard gebleken, dat hij zich geheel aan
zijn werk moet geven. Spr. had er steeds op
aangedrongen, den man een goed salaris te
geven, opdat men recht heeft, hem geheel
voor net bedrijf op te vorderen. Hij meent
dan ook, zijn verzoek te moeten steuneh. Het
verrichten van arbeid voor derden is hem
reeds niet mogelijk; hij heeft dien arbeid al
aan een ander moeten opdragen. Spr. wees
voorts nog op het gevaarlijke van den arbeid
van den lijnwerker.
De heer Polle was het met den heer
Luhrs eens.
De heer den Das wilde, gezien den toe
stand, geen 100.— loonsverhooging ge
ven, maar 100.— toeslag voor 1923. Van
terugwerkende kracht wilde spr. niets weten,
aangezien de benoemde het vorige jaar zijn
functie had aangenomen op„ de bestaande
voorwaarden.
De heer Wognum wilde 100 verhooging
geven, mits bepaaid wordt, dat de lijnwerker
niet voor particulieren mag werken.
Blijkt het in April, dat dit onvoldoende is,
dan is spr. er voor, om dan weer te verhoo-
gen.
De heer Bijl is er niet tegen, te bepalen, dat
de lijnwerker geen installaties mag maken m
nieuwe huizen. In het verrichten van kleine
reparaties moet hij z. i. vrij1 blijven. Spr. is
gebleken, dat het salaris van 1100 voor een
vakman te weimig is en hij is er dan ook voor,
om hem met ingang van 1 Januari 1923 /200
verhooging te geven.
De heer Van Lienen zou daar het vorige
jaar v6or zijn geweest, doch kan zich daar-
mede thans, met het oog op de ntoestand, niet
vereenigen. Spr. was overtuigd, dat de lijn
werker voor een verhooging van 100 zal
beanken, wanneer daarbij tevens bepaaid
wordt, dat hij niets meer voor anderen mag
doen.
De heer Luhr dankte den heer Bijl voor
diens erkenning, dat een salaris van 1100
niet voldoende is. Spr. bestreed! het betoog
van de heeren Den Das en Wognum. Hij be-
twijefelde, dat de lijnwerker door karweitjes
voor anderen iets van beteekenis verdient en
versterkte deze meening door het noemen van
feiten
j Wat de toestanden betreft, spr. kon in zijn
huishouding niet merken, dat de uitgaven
thans veel 'minder zijn dan het vorige jaar.
Hij verheugde zich er over, dat de heeren
Polle en Bijl voor de inwilliging van het ver
zoek waren.
De voorzitter hoopte, dat de lijnwerker
nog vele jaren in de gemeente zou blijvenHij
voldeed ten zeerste. Toch wilde spr. opmer
ken, dat hij, toen hij in de gemeente kwam,
geen gesch'oolde lijnwerker was.
Het voorstel-Luhrs, om den lijnwerker met
terugwerkende kracht 200 verhooging te ge
ven. gesteund door den heer Polle, werd ver-
worpen. (Voor stemden de heeren Polle en
Luhrs).
In stemming kwam hierop het voorstel van
den heer Bijl om met ingang van 1 Januari
1923 den lijnwerker 200 verhooging te ge
ven,
Dit voorstel werd verworpen met 4 tegen 3
stempien (Voor stemden de heeren Bijl, Luhrs
en Polle).
De secretaris betoogde. dat het gewenscht
was alvorens te besluiten. f 100 verhooging
te geven. onder voorwaarde, dat de liimver-
dag reden postwagens, rijtuigen met 4 of 2
paarden, expreswagens, automobielen af en
aan: de weg leidde itnmers naar Zwitserland
en over het Stiifser Joc'h. De postilions blie-
zen op bun horens, de auto's toeterdien en
ratelden, zweepgeklap en trara, begeleidde
heb lachen en praten van1 de in en- uitstap-
pende reizigers. In de restauratiezalen, in
vestibule en leeskamers hoorde men alle ta-
len door elkaar. Breedie stroomen van het in-
ternationale verkeer vloeiden dagelijks op-
nieuw, door het groote oude huis. De toomee-
tem veranderden telkens als in een kaleidos-
coop. Steeds andere gezichten, nieuwe per-
sonen. Typen uit alle mogelijke kringem. Van-
af den eenvoudigen burgettnan die met
vrouw en kinderen zijn vacantiereis maakte
te voet, tot aan de doTarvorsteni met een staf
van bediendem en een gevolg van auto's.
Over verveling had men in hefc Posthuis
niet te klagen. Overigens beviel het dte jonige
avonturiersters daar niet slecht. Eten en be
handeling waren goed, de colllega's fatsoen-
lijtke, niet onbeschaafde meisjes. Vooi'al 'Inge
die reeds in1 haar schooltijd iiever met de kinr
deren van de wijnboeren dan met haar me-
deleerlingen van. de voorname Urselienien om-
ging, vond1 dadelijk den rechten, kameraad-
sdhappelijken. toon tegenover de andere kell
nerinnen,
Er gingen veertien dagen voorbij zonder
dat de meisjes spijt hadden van haar besluit.
Dikwijia stelden zij, zich een ongewenschte
ontmoeting voor met kennissen. Hoe gemak-
kdijk kon de reusachtige route van verkeer
van Tirol naar het Engadindal dezen. of ge-
nen van haar wederzijdschekennissen hier-
heen voeren. Bijl vooroedd Inge's mama op
haar huwelijksreis met haar ISchwammetje.
„Die oogen van) mama zou ik wel eens willen
ker geen particulier wok meer mag verrich
ten,, met den lijnwerker daarover overleg te
plegen.
De voorzitter vond dit niet noodig, aange
zien de lijnwerker- z. i. vrij was, idt al of niet
aan te nemen.
Dc heer Duin vroeg voorrang voor't voor
stel van de commissie om met ingang van 1
Januari 1923 zonder meer 100 verhooging
te geven, al gevoelde spr. persoonlijk veel
voor het voorstel van den heer Wognum.
De heer Den Das betoogde nog, dat men
beter doet, met te besluiten, voor 1923 'n gra-
tificatie van 100 te geven Men kan dan la
ter weer zien en blijkt dan waar, wat men al
gemeen verwacht, dat alles daalt, dan behoeft
men later geen salaris te verminderen, wat
altijd moeilijkheden oplevert.
De heer Duin sloot zich aan bij het voorstel
van den heer Wognum.
De heer Bijl vroeg of er klachten waren ge-
komen, dat de lijnwerker voor anderen werk-
te.
De voorz. beantwoordde deze vraag ont-
kennend, waarop de heer Bijl opmerkte, dat
er dan ook niets tegen was, den man daarin
vrij te laten.
De heer Wognum was overtuigd, dat klach
ten niet zouden uitblijven. Spr. bleef het geen
gezonden toestand oordeelen.
De heer Bijl vroeg hierop stemming over
het voorstel om te bepalen het salaris zonder
voorwaarde met 100 te verhoogen.
Ook dit voorstel werd verworpen met 4 te
gen 3 stemmen; (voor stemden de heeren
Bijl Luhrs en Polle).
De voorzitter bracht hierop het voorstel
van de meerderheid van B. en W. in stem
ming om den lijnwerker 100 verhooging te
geven, onder bepaling. dat hij geen werk
voor anderen mag verrichten.
De heer Van Lienen kon met dit voorstel
meegaan, mits de lijnwerker kleine werkzaam
heden mag blijven doen en hem alleen verbo-
den wordt, nieuwe installaties te maken.
De heer Wognum zegde toe, dat op kleinig-
heden, die gemaakt worden, om de menschen
te helped!, niet zal worden gekeken.
Dit voorstel werd hierop met 6 tegen 1
stem, die van den heer Den Das, aangeno
men,
Een voorstel van den heer Luhrs om den
lijnwerker vrij lichtgebruik te geven, werd in
handen van de commissie om advies gesteld
Op een vraag van denl heer Luhrs, wat ge
daan kon wordeu om den1 lijnwerker, die uit
zijn woning moet, een woning te ver9cbaffen,
antwoordde de heer Duin, dat de lijnwerker
thans boven aan de lijst van gegadigden voor
het betrekken van huizen van de Woning-
bouwvereeniging staat,
De heer Luhrs verklaarde voorts, nog
steeds van meening te zijn, dat het vaste recht
nog verlangd kan vyorden. Met de balans ver
wacht spr van de commissie het bewijs dat
dit niet mogelijik is. Z. i. behoefde de reserve
niet zoo hoog gesteld te worden als de aflos-
sing.
De begrooting werd hierop met algemeene
stemmen vastgesteld.
Met algemeene stemmen werd de geldopha-
ler-meteropnemer, de heer D. Zwaan, .met in
gang van 1 Januari 1923 voor vast benoemd.
Hierop werd te kwart v66r een gepauzeerd
E'GMOND AAN ZEE (Dec.)
Oelboren Jobje,d. van Maarten; Zwart
em Maairtje Sloot.
0 n d e r t r o u w d Krijin Blok en
Jansje Groen. Nicolaas Sloot em Arendje
Dtekker. Jacobus Wittebrood em Dirkje
Glas. Job Stam- em Wilhelmina Zwalrt.
Getrouwd Willem) Wijlker en Anna
Zwaan.
zien.
(Wordt vervolgd.)
EERSTE KAMER.
In de zitting van gisteren werd aangeno
men het wetsontwerp tot het aangaan eener
geldleening van 350 millioen ten laste van
net rijk, evenals de begrooting van het staats-
muntbedrijf, nadat de heer De Gijselaar had
gewezen op het bedenkelijke van waardeda-
ling van den zilveren standaard en aange
drongen had op intrekking van het bestaan
de gehalte-wetson twerphetgeen minister De
Geer niet noodig oordeelde.
Met 26 tegen 12 stemmen werd aangeno
men het weusonwerp tot opbeffing van het
departement van landbouw. Voorts werden
een 30-tal kleine wetsontwerpen z.h.s. aange
nomen.
Biji het ontwerp
regeling Uvensverzekeringsbedrijf
bepleitte de heer Van- Der Does De Willebois
aanstellimg van. geschoold1 personeel bij- de
Verzekeringskamer.
De heerem Hlaazevoet en Wibaut wensch-
ten uitbreiding van de regeling, ook tot an
dere verzekeringsiakken.
De heer Verkouteren waarschuwde tegen
staatsmonopolie.
Minister Heemskerk wilde eveneens ge
schoold personeel. Spr. wenschte Lever geen
uitbreiding der regeling tot anderetakken,
waartoe overigens geen n'oodzakelijlkheia
bestaat, evenmin als voor een staatsmonopo
lie.
De heer Wittert Van Hoogland was voor-
stander van een staatsmonopolie, doch zou
met het ontwerp meegaan.
Het wetsontwerp werd aangenomen z. h.
st.
De Kamer ging uiteen tot Woensdag 27
December 2 uur.
TWEEDE KAMER.
In de zitting van gisteren was aan de orde
de
Indische begrooting.
De heer Faber stelde. zich op ethisch standL
punt. Hij. wild1? ontwikkeling van Indie ten
gunste van Indie zelf. Cultuneele ontwikke
ling moet1 economische ontwikkeling vooraf
?aan. De hoogste cultureele ontwikkeling van
ndie is die op den grondslag van het Chris
tendom. In afzienbaren tijd kan aan Indie
geen staatkundige zelfstandigheid worden
gegeven. De inzinking der Indische beweging
is niet het gevolg van de reactie der Indische
regeering doch van ontspanning na over-
spannen.
De slechte financieele toestand van. Indie
is voor een groot deel de schuld der vorige
Indische regeering die de tering niet naar de
nering zette. Versteridng der middelen is noo
dig en versobering van uitgaven. Versobe-
ring is mogelijk o.p ooriog en marine en ook
op onderwijs. "Meer aanaiacht moest echter
worden geschonkcn aan de volksgezondheid.
bpr. drong aap op spoedi met de herziening
van art. in J van net regeenngsregtemem.
De neer Aioarda wees op de oeteexenis van
de inoische voiKsoeweging. Hij waarscnuw-
de tegen reacuonaire geweidmiddeien tegen
de bewegmg. JNoodig is zorg voor onderwijs
en oiuvviiiACimg waamaar de inlander ver-
iangt.
3pr. protesteerde tegen bezuinigingsmaat-
regeien waar van. de aamtenaren net slacnt-
otxar zijn. Men moest at zien van het plan,
indie te verdedigen tegen den buitenland-
scnen vijand.
bpr. meende dat het groot bedrijf nog wel
meer belasting kon betaten.
De heer Van Boetselaer Van Dubbeldam
meende dat niet in de eerste piaats moest
worden gelet op bet economiscn belang van.
Mederland bij; mdie doch op de zorg voor de
beiaugen van inlanders zoowel materieele als
cultureele.
De heer Gerretson betoogde dat onze kolo-
niale politick de vergelijking met die van an
dere landen schittend kan doorstaan en dat
de groote offers voor missie en zending blijk
geven van groote belangstelling.
De heer Scheurer betoogde dat de econo
mische ontwikkeling in Indie, vooral gebaat
is biji de bevonderiing van. Ghristelijke zen
ding. Hiji drong aan op spoedige behande
ling van hervorming der staatsmrichting in
Indie.
De heer Van Rijckevorsel hoopte dat de
Kamer spoedig zou kunnen spreken over de
poenale sanctie en dat zij niet voor een faifr-
accompli zou worden gesteld. Hijl waar
schuwde tegen zwaarder belasting.druk op de
bedrijven, uit vrees dat het uitheamsch kapi-
taal Indie zou vermijden.
Spr. vroeg van den minister de uitdrukke-
lijke verklaring, dat intrekking van het uit-
voerreeht op aardolie niet zal beteekenen, dat
de Kamer geen vrijheid zou hebben om de raf-
finage-belasting af te stemmen. Hij drong
aan op een commissie voor belastingherzie-
ming in Indie, die hier ite lande de kwestie zal
onderzoekan onafhankelijk van de Indische
commissie ter zake.
De heer Vliegen betoogde dat de financi
eele toestand gunstiger zou zdjn als de oven-
winsten gedurenden den1 ooriog sterker waren
getroffein .em de belastingheffing minder slecht
ware toegepast.
AVONDZITTING.
In de avondzitting was aan de orde de
Oorlogsbegrooling.
De minister van- Ooriog, de heer Van1 Dijk,
zette zijn rede voort. Spr. vatte in de eerste
piaats samen wat de bezwaren waren van
den heer K. ter Laan tegen het nieuwe regie-
men t. Hij heeft bezwaar tegen de art. 17
20, omdat daarin is opgenomen het verbod
van vereeniging en vergaderen enz., terwijl
voorts art. 17 belachelijk reactionmair is en
art. 20 bespottel'ijk. Voorts was de initerpel-
lant van meening, dat de vergrijpen tegen
de krijgstu.cht vielen onder art. 2 van de wet
op de krijigstucht, terwijl de heer Ter Laan
verder zonder motiveering de vrees heeft uit-
gesproken, dat art. 17 in strijd zou zijn met
art. 192 van de Grondwet enz.
Ten slotte vroeg de heer Ter Laan waar-
om dit nieuwe reglement niet was gebracbt
in de commissie voor georganiseerd overleg.
Spr. wenschte daama in het kont de wor-
dingsgeschiedenis van dit reglement na te
gaan, Het bedoelde nu niet anders te zijin dan
een handboekje voor de militaire, waarin hun
aandaeht wordt gwesrigd op de krijgstuch-
telijke vergrijpen, welte onder art1. 2 van de
wet vall'en. De geheele aanval tegen. dit reg
lement is dus niet op zijn piaats, en behoort
te zijn gericht op art. 2 van de wet op de
krijgstudit.
Van beteekenis was verder wat de heer Ter
Laan had opgemerkt over de tucht.
Tucht moest niet zijn domme dwang, miaar
we moesten. hebben opvoeding tot en oefening
in tucht. Maar die tucht moest er ook zijn,
wanneer de mindere het' niet eens wasm et
het voorgeschrevene. Dit reglement wees
juist op de taak van den meerdere, die dien
mindere moest voorgaan. Art. 17 zegt onder
a, dat den militair verboden is zich aan te
Sluiten of steun te verleenen aan groepen of
vereenigingen, die in strijd zijn met het be-
ginsel der krijgstucht.
Er behoefde echter geen vrees te .bestaan,
dat men dit verbod zou uitbreiden door het
lidmaatschap van politieke partijen, die
lan.gs legalen weg de ontwapening trachten
te bereiken, te verbieden.
Wat verder reglement betrof, merkte spr.
op, dat de minister van Ooriog zijn oordeel
heeft uit te spreken, welke vereenigingen of
groepen in strijd zijn met de krijgstucht. Eien
wettelijik bezwaar is daarin geenszins gele
gen.
Zonder toestemming van den commandant
aan boord of in de kazeme mogen geen ver-
gaderingen worden gehouden, geen inteeken-
lijsten omdgaan, enz.
Dit is niets anders bedoeld dan een makfc-
regel van orde.
Op de vragen van den heer Ter Laan,
antwoordde spr. dat de regeering niet be-
reid is, de art. 17, 20 in te trekken.
Voorts antwoordde spr. ontkenmend op de
vraag, of de Regeering bereid was dit reg
lement te brengen in de commissie voor ge
organiseerd overleg, aangezien het hier be
treft een fundamenteel beginsel, van de wet
op de krijgstucht, waarover geen overleg mo
gelijk is.
Ook was spr. niet bereid wijziging te bren
gen in art. 17.
Daama kwam1 spr. tot het ontwapenings-
vraagstuk. Tegenover hetgeen de S.D.A.P.
hier naar voren was gebracht, wenschte spr.
op te merken, dat de S.D.A.P. hier te lande
