Alkmaarsche Gourant
Zevengesternte.
Maandag 8 Januari.
stadnrtieows
F e n i 11 e t o n.
Mo. 6. 1928.
Honderd Vier en Twlntlgste Jaargang,
VElRjZOEiKJSCHIRIFT A)F!DIE,EiLTN1G ALK-
iMIAAR NIED. AA'NINJE ME RiSBONID.
B. en W. zeggen in bijlage nr. 6 het voi
gende:
Den 2den Maart 1022 richtte die afdeeling
Ailkmaar van den Nlederlandsehen Aanne-
mersbond (N. A. B.) zich tot >Uw Raad met
het verzoek in de bestckken voortaan ook de
z.g. „bindendc besluiten" op te nemen In Uw
Vergadering van 15 Maart d.a.v. werd dit
request in onze handen gesteld om bericht
en raad. Wij hebben, de eer U te dien aanzien
het voigende te adviseeren. Een billijke behan-
deling van den aainnemer zali bijl de overheid
meer verzekerd zijn dian bij! eeni panticuliere
directie. Hlelt komt ons daarom in het alge-
miecn niet moodzakelijfc voor diat de overheids-
bestekken in aUe opzichten gelijk zijn aan de
particuliere bestekken. Mat name niet ten aan
zien van het oplossen der geschillen tusschen
directie en aannemer. In de bestekken van de-
ze gemeente zijn steeds d^ Algemeene Voor-
schriften," voor de uitvoering en het onder-
houd van werken onder beheer van het De-
partement van Waterstaat (A. V.) opgeno-
men pasklaar gemaakt voor de gemeenite. In
495 v.v. van deze A. V.. wondfen de geschi!-
item geregeld. RSjst er een1 geschil tusschen den
aannemer en den directeur der gemeentewer-
ken, dan kan de aannemer een uitdrukkelijke
beslissing van den Directeur eischen. Bevre-
digt deze beslissing hem niet dan heeft hij be-
roep op 'Buirgemeester en Wethoud'ers. Neemt
hij' ook met deze beslissing geen genoegen,
dan kan hij niet in alle gevalilen, doch in
6 soorten van gevallen binnen 14 dagen
arbitrage aanvragen. E6n arbiter wordt dan
door den aannemer aangewezen, &n door
Burgemeester en Wethouders en 6en door de-
ze bei db arbiters te zamen. Met de belangen
van de aannemer is dius wel degelijk rekenmg
gehouden. De afdeeling Alkmaar van den'
NL A.*B. wil nu de three eerste instanties la-
ten vervalllen, die voor den Directeur en die
voor Burgemeester en Wethouders en terstond!
arbitrage toestaan. Eh dan niet aileen arbi
trage voor de 6 soorten van gevallten doch
voor elk geschil, dat opgeworpen wordt.
Niu bestaat er op het oogenblik een Mi-
nistrieele Commissie tot herziening van de
A. V., in welke commissie de N. A. B. door
zijn voorziittCr vertegenwoordigd is. Het is in
het bijzonder de taafc dier commissie de wijze
van opiossen: der geschillen aan een- neuwkeu-
rig oiuierzoek te onderwerpeni. Indian het RSjk
de A. V. ten gevojlge van de weAzaamheid
dier Commissie wijzigt, zullen de gemeenten
waarschijmllijik in hat vervolg ook die gewijzig-
de voorwaardlen1 in haar bestekken opnemen
Het komt ons in verb and hiermede wensche-
lijk voor voonshands deze wijziging af te
wachtent. Ten aanzien van een enkel punt zijn
de zoogenaamde „biodende besluiten" van
den N. A. B. vroeger een enkele maal in de
besteklken opgenomenl, n.L ten aanzien. van
jwerkstaikiing en ui'tsluiting omidiat de A. V.
over deze punten zwijgen. Die mogelijkheid
om dit in het vervollg oolk te doeo hlij'ft natuur-
lijk open.
In overeenstemming met het bovensitaande
en onder mededeeling dat de Commissie van
Bijstaind voor de Publieke werken zich hier
mede kanl vereenigen, stelilen' wij; Uwe Verga
dering v66r het voigende basin it te gemen
De Raad def gemeente Alkmaar;
Gelezen het verzoekschrift van. de afdee
ling Alkmaar van den Nederlandschen Aan-
nemersbond d.d. 2 Maart 1922;
Gdezen die voordracht van Burgemeester
en Wethouders vervat in bijlage nr. 6 van's
Raads handelingen over bet jaar 1923.
Besluit:
zijne beslissing op het verzoekschrift van de
afdeeliing Alkmaar van den 'N. A. B. van 2
Mlaart 1922 aan He houden totdat omtrent een
eventueele wijziging van de Algemeene voor-
schriftem voor-de nitvoering en het ondtir-
houd van werken ondler beheer van het Depar-
tement van Waterstaat zal zijn besliSi en
Burgemeester en Wetliouders uit te noodigen
adressaht van dit besluilt in kennis te stellen
door toezending van een exempTaar der ge-
noemde bijlage.
Roman door Margaretha BShmf.
Naar het Duitsch door C. M. de W<
(Geautoriseerde vertaling.).
46)
Inge vond deze regelde Zondagsvisites
wel eens wat vervelead. Zij zou Zondngs ook
wel eens graag een ander gesproken hebben
dan den kleinen Com en de brave juffrouw
Klebelhaar onrustige geest kwam in op-
stand tegen alles Wat geregeld het zelfde
was, tegen eentonige herhaling en traditie.
Zij had groote behoefte aan nieuwe kennis-
sen en naar ondbrvindingen. Ziij kende Mor
rison uit Marias beschrijvingen en ofschoon
zij zich geen al te schitterende voorstelling
gemaakt had van zijn uiterlijke verschiijning,
zijn leelijkheid overtrof toch haar verwach-
tilngen. Wat zag hij er viezig uit. Over de
hreede jukbeenderen spande zich de magere
gezichtshuid bijna doorscliijnend duni en bo-
ven den1 veel te spitsen neus lag een hruine
rand van zomersproeten. Aileen de donker-
blauwe, vriendelij'ke oogen konden die kri-
tiek doonstaan en die groote, trouwe oogen
rustten met een naive en onomwonden ver-
rukking op Inge's jeugdige frissche liefelijk-
heid en bewonderdeni haar zoo oprecht, dat
Inge haar harde oordeel over den Hambur-
f(T WijZigde en heml goedhartig toelachte.
faar ijdelhedd werd gestreeld als van een
spinnend katje in de zon onder deze sponta-
ne bewondering. Sven Morrison schitterde
ook niet in gezelschap, hij' kwam pas in vuur
wanneer het gesprek op zijn studievak 'kwam.
Daar hij editor te goed wist dat't niet hoort
om bij vreemden ien; in tegenwoordigheid van
menschen die er geen belang in stolden, over
zijn vak uit te weiden, was hij! een weinig on-
derhoudend dischgenoot. Hij begon pas te
ontdooien toen Inge hem in een vtJoolijke ver-
OPCENTEN PERSONEELB
BELASTING.
In Bijlage 3 stellem B. en W. den raad
voor vast te stellen de navolgende
VERORDENING op het heffen van
opcertien op de hoofdsom der personeek
belasting.
Artikel 1.
Met ingang van 1 Januari 1923 worden
ten behoeve dar gemeente Alkmaar geheven'
op de hoofdsom der peisoneele belasting:
a. voor zoover betxeft het gedeelte der ge
meente, tot de 4e Masse behcorende en
aangewezen als Alkmaar (stadj
op de aanslagen van hen, voor wie de
belastbare huurwaarde bedraagt:
niet meer dan f 225.50 opcenten.
meer dan 225 enl niet meer dan 300
55 opcenten.
meer dan 300 en niet meer dan 375
60 opcenten1.
meer dan f 375 en niet meer dan 450'
65 opcenten.
meer dan 450 en' niet meer dan 5215
70 opcenten.
meer dan 525 en niet meer dan 600
75 opcenten.
meer dan 600 en niet meer darn 675
80 opcenten'.
meer dan 675 en niet meer dan 750
85 opcenten.
meer dan f 750 en niet meer dan f 825
90 opcenten.
en meer dan 825 95 opcenten.
b. voor zoover betreft het gedeelte der ge
meente, tot de 7e Masse behoorende en
aangewezen als Alkmaar (overig deel)
op de aanslagen van hen, voor wie de
belastbare huurwaarde 'bedraagt*
niet meer dan f 150 50 opcenten.
meer dan f 150 bn niet meer dan 200
55 opcenten.
meer dan 200 en niet meer dan f 250
60 opceniteiK
meer dan 250 en niet meer dan 300
65 opcenten.
meer dan 300 en niet meer dan f 350
70 opcenten.
meer dan 350 en niet meer dan 400
75 opcenten. i
meer dan f 400 en niet meer d31* *50
80 opcenten.
meer dan 450 en niet meer dan 500
85 opcenten.
meer dan 600 en niet meer dan 550
90 opcenten.
en meer dan 550 96 opcenten.
Op de aanslagen van hem, die niet in den
Tin der wet op de personeele belasting ge-
bruikers van een perceel zijn, wordeni 95 op
centen geheven.
Art. 2.
Door het in werMng tredlem dezer vefordie-
ning vervalt de verordening tot heffing van
de in art. 1 genoemde opcenten, vastgesteld
bij raadsbesuil't van 27 April 1922 (Genk-en-
tebladi nr. 813), goedgekeurd bij; KioninMijk
besluit van 19 Juni 1922, nr. 218.
JAAR WE DDF GEMEENTEr
ON3VANGER.
B. en W. betoogen in bijlage 201, dat een
salaris van 36004600 voor den ge-
meenteHontvanger niet te hoog geacht moot
worden.
Zij stellen 'den raad voor, hen te machtigen
om aan Ged. Staten te berichten, dat, wat
deze gemeente betreft, eeni herziening van de
ontvangersjaarwedde voorshands niet ge-
wenscht wordl.
BENDE'MING TIJDFJLIJK LEERAAR
AAN DE GEM. AVON'DSGHOOL VOOR
NIJVERH E IDSONDEiRWI J S.
!B. en W. stellen den: raad voor de aanstel-
ling van den heer J. C. Th. van Engelen tot
tijdetijk leeraar in het vakteekenen aan de
Gem. Avondschool voor Nijverheids-onder-
wijs te verlengeni tot en met den dag vooraf-
gaande aan dien waarop de leeraar Bruns-
man wederom1 zijn functie zal waarnemete
VERBETERING WEGB'EHARDING
LINiDENLAAN.
B. en' W. stellen den raad voor te besluiten
aan de heeren J. Z. Bicrman c.s. alien be-
woners van de Lindenlaan, naar aanledding
van hun schrijtven van 19 October 11. te be-
richten dat hun vcrzoek om' de Lindenlaan
met teer te" besproeien wordt afgewezen, doch
dat te gelegenertij'd plannen tot algeheele ver-
betermg van den toestand dezer laan, in
overweging zullen worden genomen.
warring van vragen en opmerkingen haalde.
„Heeft u evenals mijn iieve mcht, behalve
uw roos- en droesbacterieen geen andiere
hartstochten en liefhebberijen, mijnheer Mor
rison?"
„Hartstochten niet." Maar een' liefhebbe-
rij had hij uit zijn jongenstijd overgehouden
tot den rijpen mannelijken lceftijd tod: zijn
voorliefde voor beren. Schilling imformeerde
of de beren nog leefden in het Harvester Mn-
dferpark. Ja zeker, die leefden nog allemaal.
Als hij nu en dan eenige dagen naar Ham
burg ging, was het minder het verlangen
naar zijn broers en zusters, dlan dat naar de
bereni dat hem dreef. jrZ.ij kennen mij en heb
ben mi; lief. 1k speel met die dirie groote die-
ren als met jonge katjes." Hier in Berlijh
moest bij zich vergenoegen met zijn collectie
portretten van zijn lievelingen. In allerlei
vorunen en: uitvoerintgent: in goud) en zilver,
porcelein en hout, tot speelgoed toe, beren
van bont of pluche. Inge wou meer van zijn
beren weten. Of ze gedresseerd waren... Zij
had als klein kind eeins waarlijk veel opgei-
had met 'eeni reizenden, d'anspnden beer, dien
zij van Oherboden af tot St. Goar toe was
nageloopen. Haar moeder had half Oherbo
den op de been gebracht omi haar te zoeken,
totdat er van vrienden uit St. Goar een tele
gram gekiomen was dat zij daar behouden was
aangekomcn etn) bleef logeeren.
„Beren zijn ontzettend grappige dieren."
,,Zij hebben reel overeenkomst met men
schen. Een Darwinisme op zuiver intellectu-
eel gebied zou onze verwantschap met den
ruigern viervoeter op schitterende wijze dden
uitkomen. Hun natuur heeft veel van (he van
den mensch. Gocdigheid en naive wreedheid,
trouw en gemeenheid, kortheid van begrip en
geraffineerde laagheid in een pot door el-
kaar gesmolten. Zij zijn precies als hun
menschelijke neren, gemakkelijk te dressee-
ren om naar de pijpen van een sterkere te
dansen. Mijinl dieien doen het niet. Zij hebben
karakter en verheffen zich' daarmaa boven
BEISTRATINO ENZ. BOUWTERREIN
AAN' DEN JK'ESTERWEG.
B. en W. stellen' den raad voor te besluiten:
de Boomkampstraat, Dahliastraat, Hulst-
straat en Tulpstraat te doen' bestraten.*
De Eikelenbergstraat, waarvoor ook be-
strating was vcrzocht, komt naar het oor
deel van B. em W. daarvoor niet in aanmex-
king.
Voorts B. em W. tot dat einde eeni cnediet
te verleenen van ten hoogste 8400.'erf
dat bedrag alsnog te brengen op de gemeen-
tebegrooting voor 1923.
DE MELKVOORZIENING DER
GEMEENTE.
(Vervolg).
Kon de heer Dooath derhalve in zijn bo-
venaangehaalde brochure het nut van keu-
ring en strafbedreiging, gelijk deze in 1900
waren, terecht nog niet hoog aanslaaa, in dit
opzicht zijn zijne beschouwmgen thans door
den weigever volkomen achtcxhaald gewor-
den. De deskundigen zijn het op dit punt dan
ook geheel eens met elkaar. Dr. van R aalte, de
tegenwoordige Directeur van dea Keurings-
dienst voor Waren te Amsterdam, die vo6r
dien als hoofd van den gemeentelijken
Dordrech'tschen dienst in het bijzonder in
den strijd voor een goede melkvoorziening
zijn sporen verdiend heeft en wiens voorlich-
ting wij o. m. het voorrecht hadden te geute-
ten, verktearde ons als zijn ervaring, J^t
melkvervalschingen door een krachtig- i-
rrole thans tot zeer miaimale proporties kun-
nen worden' teruggebracht. Een gelijke erva
ring blijkt Dr van der Laan in gelijke functie
te Utrecht te hebben' opgedaan (men zie zijn
artikel in de Vragen des Tijds: de melkvoor
ziening der steden, 1920) en ook Dr. Mol, de
Directeur van onzen Keuringsdienst voor Wg-
ten, heeft eveneens op grand van iangdurige
practische ervaring, van den prcventievem in-
vloed der nieuwe wetsbepalimgen zeen goede
verwachtingen. De Keuringsdienst voor Wa
ren werkt riatuurlijk niet gelieel onder dezclf-
de omstandigheden, als de Directeur van het
Slachthuis een jaar lang werkte. Eerstge-
noemde dienst werkt over een veel grooter
gebied en strekt zijn zorgtn over een veel
grooter aantal waren uit. Hoewel daartegen-
over in aanmerking moet worden genomgen,
dat de ambtemaren van het Slachthuis zich
i sleclits gedurende een gedeelte van den dag
aan de melkkeuring konden wijden, is het dus
thogelijk, dat het aantal monsters, door den
keuringsdienst genomen, blijft beneden het
aantal, dat de Directeur van het Slachthuis
berdkte. Evenwel, de intensiteit der keuring
moet niet naar het aantal genomen monsters
beoordceld worden, doch naar de daartnee be-
reikte rcsultaten. En wat deze laatste betreft,
de herhaalde met succes bekroonde straiver-
volgingen hebben reeds een heilzamen: schrik
onaer de melkslijters gebracht. Wij meenen
derhalve uit de voorgaande bcschouwingen
thanS deze conclusie te.mogen trekken: tegen1
het euvel der vervalschingen en knoeierijen
bczit en bezigt de overheid op het oogenblik,
met name sinds de Warenwet' in working
trad, afdoende middelen; er is geen' reden
hieraan nog eenigen' bijzonderen maatregel
van gemeentewege toe te voegen.
Maar met het tegengaan van vervalsching
is zeker niet genoeg vefricht. Men moet ook
verontreiniging, hetzij door verwaarioozing
en onoplettendlieid, hetaj door toeval, weten
te voorkomen. De reinheid der melk Het ook
te Allonaar het vorige jaar nog veel te wen-
schen over. Het jaarrapport, dat de Direc-,
teur van het Slachthuis den 23em Februari
1922 aan ons uitbracht, bevat dienaangaande
belangwekkende en nog weinig verheugende
gegevens: in niet minder dan 35 pet. der ge
vallen meende de Directeur de jeinheid niet
voldoende te moeten achten en aJ zullen de
wetenschappelijke nauwgezetheid, waarmede
de keuring verricht werd' en het naar verhou-
ding groote aantal monsters, dat van ter za-
ke de reinheid van hun product minder goed
befaamde slijters genomen werd, en toe heb
ben meegewerkt de resultaten wat al te don-
ker voor te stellen, veilig mag worden
aangenomen, dat op dit gebied nog veel ver-
bcterd behoort te worden. In deze rich ting is
de Directeur van den Keuringsdienst dit jaar
dan ook ten zeerste werkzaam geweest en valt
reeds en belamgrijke vcrbetering te bespeuren.
De door den Keiiringsdienst in dit opzicht
verstrekte aanwijziugen worden gewoonlijk
dankbaar aanvaard en opgevolgd. Wat hier-
van echter-zij, het is gebleken (fit de gemeen
ten op dit gebied met gemeentelijke regelin-
het algemeene berenplebs."
„Len rare snaak", dacht Inge, maar over
het algemeen maakte dr.) Morrison geen kwa-
den indruk op haar. Met crgineele en zon-
derlinge menschen had zij aitijd wel op ge-
had.
's Avonds' deed Maria haar verwijten. „Je
moet niet den spot drijyen met dr. Morrison,
Inge. Dat kan ik niet uitstaan. De man is
geau Adonis en ook geen amu'sante prater.
Maar bij zulk een degelijk persoon is de af-
wezigheid van die totaal uiterlijke eigen-
schappen volstrekt geen gebrek."
„Ben je verliefd op hem, Maria? Je hand
op je hart. Aan mij kan je het wel zeggen."
„lk denk er niet aan. Moet meg' altijo \*m-
liefd zijn als men een*.mensch waarde; t en
hem aangenaam vindt?"
„Volstrekt niet, beveling. Ik vind mijinheer
Morrison ook een aangenaam miensch en ben
niet verliefd op hem."
„Maar je coquetteert met hem en dat ia bij
jou duidelijk malligheid.
„Mijni hemel, wat ben je wijs. Kwadedroes-
je! Nu ik weet dat ik n:et in je vaarwater
kom, kan niets mij beletcen hem verder vrien-
delijk te behandelen. Een man is veel waard
in zulk een' dunen tijd. En men moet de ge-
legemheid waarnemen zooals ze uitvalt. Zoo-
dra er een andere vereerder voor mij op het
tooneel verSchijnt, zal ik tegenover je Sven
iD een ijs-jonkvrouw veranderen."
„Voor stoplap en' tijdverdrijf is hij veel te
goed."
Inge sprung lachend k' bed en took de de-
kens over h'aar ooren. „Wij zijn in de maand
Juni. Dus in de dagen der rozen. Predica-
ties voor den vastentijd hooren in een ander
seizoen thuis."
Het was en bleef zonderling in cte oogen
der meisjes, dat dr Morrison tegensprak dat
hij een,huis had in Steglitz. Male Mayer
lachte spottend toen Maria h'aar zei, dat hij
in de Sdiluterstoaat woonde. Mate wist wel
beter. Em tante van haar was in Steglitz
gen niet genoeg doen kunnen: de winplaat-
- sen hggen gewoonlijk buiten het bereik van't
gezag der stedelijke overheid en de geheele
taak van het toezicht op de boerderijen -ende
bereidmg zoowel als op het vervoer en de
veipabung is dan ook door de Wairenwet in
groote landelijke distoicten, die vele gqmeen-
ten omvatten, georganiseerd. In overeenstem
ming hieTmeae heeft de wet ook het stellen-
van eischen aan waren en hunne behandehng,
bereiding en verpaldcing met uitsluiting der
gemeenten tot de bevoegdheid van de Kroon
gebracht. Aileen de omstandighcid dat op
een bijzonder en beperkt gebied de Kroon een
gemeente kan toestaan in deze eenigen ge
meentelijken maatregel te nemen, maakt, dat
het eenig nut heeft de wenschelijkheid van
een dergelijken maatregel op het gebied, dat
door de Warenwet bestreken wordt, te over-
■wegen Wij komen op deze uitzondering te-
rug, doch willen hier reeds op het systeem
der Warenwet wijzen, gelijk dat juist op
grond van, een langjarige ervaring bij een
aantal provinciate en gemeentelijke kcurings-
diensten opgedaan, gekozen heeft tegen ge
meentelijke, tot de grenzen telkens van £en
gemeente beperkte bemoeiing.
Wij hebben hiermede geschetst, hetgeen' van
overheidswege op het gebied der melkvoor
ziening gieidaan wordt ten in de aaaste toe-
komst te verwachten is. Volledigheidshalve
vermelden wij nog de pogingen die, ook hier
ter stede, van particuliere zijde in het werk
worden gesteld om de melk aan een behande-
ling (de pasteurisatie) te onderwerpen, die ten
doel heeft haar ziektekiemvrij te maken. Ver
der moge hier nog eens met nadruk de aan-
dacht er op gevestigd worden hoezeer de
consument zelf zich door het token der melk
en dan niet alteen tegen den typhusbadl,
doch ook zij het wellicbt niet met volkomen
zekerheid tegen den tuberkelbacLl, die door
een korte pasteurisatie niet aitijd gedood
wordt. kan beschermen. Men is misschien
wel eens te veel geneigd om onder den indruk
van grootsche plannen het eenvoudige en
voor de hand liggende te vergeteu.
Is het voor de gemeentelijke overheid op
dit oogenblik mogelijk en wenschelijk om
meer te doen Het is moeilijk om op deze
vraag een afdoend antwoord te gevenim-
mers daarvoor zou mien moeten weten, hoe
de keuringediensten zich cntwikkekn zullen
en in hoeverre zij met behulp der op de basis
van artikel 15 der Warenwet uit te vaardigeu
Algemeene Maatregelen van Bestuur in staat
zullen blijken het kwaad van al zijn kanten te
beteugelen. Aileen deze overweging reeds
zou er misschien toe moeten lciden zich op dit
oogenblik te onthouden, temeer waar geen
der maatregelen, die dan nog genomen zou-
deu kunnen worden, mogelijk is zomder aau-
wending Van aanzienlijke kaoitalen en hooge
kosten voor de gemeentekas en de ingezete-
nen der gemeente. Toch laat zich althans wat
mogelijk is niet aileen eenigermater over-
zien, doch ook beoordeelen, al kan dit oor
deel niet anders dan voorloopig zijn, en moe
ten wij erkennen, dat wij ons zijn gaan ver-
wonderen over de stelligheid, waarmede -de
initiatief-nemers hun voorstel daden slechts
luttele maanden, nadat de Rijkswetgever eer.
vael omvattend svsteem van ovei heidszorg
voor eet- en drinkwaren had imgeluid, waarbi]
zoo opzettelijk, juist ook ten aanzien van
meik, andere wegen, dan die naar een melk-
centrale teiden, werden ingeslagen.
Wanneer wij de gedachte van een vooazie-
ning in de melkbehoefte der stad vanuit ge
meentelijke modelboerderijen hoe aanlok-
kclijk ook, omdat zij, de zaak biji het begin
aanvat aileen al om de enomie kosten la-
ten varen, blijven' in hoofdzaak twee stelsels
over, dat van de, hetzij: gemeentelijke, hetzij
particuliere melkc e n t r a 1 e en dat van het
gemoemtelijik molkb e d r ij' fHet eerste stel-
sd wordt wel het •Dordrecbtsche genoemd,
Ook wel het scellsiel-van-Raatte, aani het twee-
de stelsel is de naam dier gemeente AmsteA
dam verbonden. Beide stelsels hebben- met
elkaar gemeen, dat ziji niet van de aseptische
methode, dus van een zoo zuiver mogelijke
winning en bewaring van het product uit-
gaan, aoch van de antiseptische methode, de
onschadelijkmakimg c. q. de wering van de
melk. In deze methode zit iets onlogisch cn
zij heeft het gevaar de aandacht te zeer van
de winplaatsen' em hare gebreken af te leiden',
maar het kan in een gegeven geval niettemin
doclmaitig zijn; een zelfde systeem althans
huldigt thans de Rijkswetgever in de Vleesch-
keurihgswetiedere gemeente is verplicht een
eigen „vleeschcentrale" op te richten, of zich
woonachtig en de vruemden van die tante
kende den eigenaar vain het huis, waarin
Morrison kainers had. Daarbij kende half
Steglitz den dwazen dokter. Indien hij niet
betrekkelijk goed betaalde dan zxrn de huis-
baas hem er al lang uitgegooid hebben.
Want uit louter gierigheid hield hij geen be-
dienden, maar ruimde zelf zijn kamers op.
't Was waar, hij kwam heel dikwij'ls des
nachts niet thuis; hij had zeker nog een ge-
legenheid om, te slapen in de Sdiluterstoaat.
„Hij heeft zeker edn geliefde daar zitten,
een zoogenfeamde liaison," zed Ulla, toen bij
gelegenheid van een tort bezoek, dat zij
Inge bracht het onderwerp Morrison op het
tapijt kwam. „Ik verzeker je, hier in Berlijn
gcheuren dingen o dingenDe schrik zou
je om't hart slaan als je aan trouwen dtenkt,
'wanneer men hoort wat er hier al zoo voor-
valt."
Ulla zag er heel elegant uit in haar chic
zwart met wit geruit costuum, den- grooten
hoed met anjelieren gegarneerd en den roo-
den parasol. Den hoed en parasol had zij
den dag te voren van xnevrouw Auerbach ca-
deau gekregen. O lieve hemel! Telkens als
mevrouw von Auerbach haar man boos
maakte en dat gqschiedde vrij dikwijls
dan wreekte de ritmeester zich door Ulla het
hof te maken. Verledeni had mijnheer v.
Auerbach, na een huiselijke scene, voor zijn
vrouw een bouquet mooie folauwe distels
meegebracht en voor Ulla een bouquetje ro
zen dat hij haar toereikte met de woorden:
Rozen voor het roosje!" Dat had een kwaad
dessert voor Ulla ten gevolge gehad. Maar
nadat mevrouw v. Auerbadvs woede be-
lcpeld was, kwam zooals gewoonlijk de reac-
tie. Dan gaf zij Ul'la cadeautjies en toachtte
door het suikerbrood van dubbele beminne-
lijkheid de voorafgaamde zweepslagen te
doen vergeten.
Ulla was echt gedrukt. ,,Jullie hebt het
goed," beweerde zij, „Als je met je werk
klaar bent, dan ben je baas over je zdlf. Je
bi) een naburig slachthuis aan re sluiten. Dat
die wetgever te zelfder tijd dat hij de Waren
wet ontwierp, aileen ten aanzien van
v 1 e e s c h een ander systeem volgde, en
n i e t ten aanzien van melk, is in tusschen
opmerkelijk. Wij komen hierop terug bij de
bespreking van de wettelijke bevoegdheid der
gemeente.
Wat beide stelsels met elkaar gemeen heb
ben is de aard der behandehng, die men
daarin de meik v66r hare consumptie doet on-
dergaan: de pasteurisatie, Allereerst dus
een enkel woord over de vo6r- cn nadeelen de
zer behandehng Er bestaan verschillende sy-
stemen voor pasteurisatie. Voor een behande-
ling van alle consumptiemelk komt echter om
economische redenen aileen die kortstondige
verhitting tot omstrelcs 80° in z.g. pasteurs in
aanmerking: alle andere stelsels zouden de
melk zeker te kostbaar- maken: Deze behan
dehng biedt vol. het voordeel een vrij 'groote
zekerheid te verschaffen, dat typhusbacillen
gedood worden. Geen volkomen zekerheid:
een klein gebrek aan den pasteur, een kleine
onoplettendheid kan het pasteurisatieprocea
onvoldoende doen zijn en dan ontstaan deze
beide nadeelen, dat in de eerste plaats alle
melk dooreengemengd is en de evenitueel in
eenigen aanvoer aanwezige en ongedood ge-
bleven bacillen zich thans dcor den geheelen
melkvoorraad van dien dag hebben ver-
spreid, terwijl in de tweede plaats de men
schen op het pasteurisatie-proces zijn gaan
vertrouwen en dus nog veej minder de melk
zullen token dan vroeger, hetgeen met pas
teurisatie toch weinig minder wenschelijk is,
dan zonder pasteurisatie, Koken zij de melk
toch, dan dient allereerst te worden erkend,
dat de pasteurisatie eigenlijk overbodig is,
terwijl overigens de dubbele behandehng
van pasteuriseeren en koken dit nadeel met
zich brengt, dat de melk haar eventueel be-
derf niet meer door zuur worden of schiften
aankoddigt, terwijl de melk bovendien die be-
standdeelen, die men vitaminen noemt en die
op den duur voor den mensch onmisbaar zijn,
verliest, met in het bijzonder voor zuige-
lingen alle slechte gevolgen. van dien. Het
is natuurlijk moeilijk om te beoordieelen, of
dezonadeelen de voordeelen van het pasteurir
satieproce9 overtreffdn en niet alle hygienis-
ten zullen daar over zoo ongunstig denken, als
de Directeur van den Utrechtsclien keurings
dienst, Dr. van der Laan, die in zijn bovcrt-
aangchaald artikel in de Vragen des Tijds
schrijft: ,,Desdnfiectie van de melk van'over
heidswege of vaststellen van voorschriften,
die tot een algeheele verhitting der handds-
melk v66r den verkoop leiden, kunnen het
tvphusgevaar voor degehen', die de melk niet
wenschen te token, aanzienlijk verminderen.
Daar tegenover staan editer zulke groote hy-
gienische nadeelen, dat dergdijke voonschri^
ten ten sterkste moeten worden ontraden".
Deze hygienische nadeelen zijn echter ndet
de eenige: een veel grooten1 sociaal nadeel zijn
de kosten eener melkcentoale. Immers men
stelle zich de zaak goed voor: het systeem
eener hetzij particuliere, hetzij gexneentelijke
melkc e n t r a 1 e verander t niets aan de or-
ganisatie van den melkh a n d e 1, met name
niet aan het a a n t a 1 melkslijters en de door
dezen te nemen winstmarge. De kosten der
centrale valten dus, daar deze geen middel
bezit om die winstmarge te vcrkleinen, of een
deel daarvan aan zich te trekken, in den vorm
van een verhooging van den melkprijs ten
laste der consumenten, daar immers de slijters
het door hen aan de centrale voor de behan-
deling te betalen „recht" op de verbruikera
zullen verhalen. Tenzij de centrale haar
diensten gratis verricht, id.w.z. uit de belas-
tingpenningen bekostigd1 wordt hetgeen ech
ter wel practise!! onmogdijk zal zijn. Im
mers die kosten zijn nfiet gering. Hare el'e-
menten zijn in hoofdzaak de voigende: d«
sticbtingskosten moeten' zeer waarschijnhjk
op ten minste 250 000 geSteld worden. De
exploitatie-rekening der centrale word't du9
jaarlijks met de rente en afschrijving voor dit
bedrag bezwaard; onder de overige uitgaven
verdient de post voor tijdens de behandeling
door indampen en morsen verloren gaande
melk, welke natuurlijk ook den slijters ver-
goed moet worden, vermelding: 3 pet. der
melk gaat op deze wijze verloren, hetgeen
een niet geringe waarde vertegen woord i gt.
E>e totale jaarlijksche kosten der centrale met
inbegrip van het benoodigde personeel zijn ta
stellen op f 80.000; bij een dagverbruik van
11.000 Liter betrekent dit een prijsverhooging
van 2 cent per Liter.
Wij zijn er van overtuigd, dat het maat-
hoeft niemand naar de oogen te zien of de
barometer op mooi weei* stoat of op storm.
Lo heeft ook in acht dagen al weer niet ge-
schreven. Ach, ik wou dat ik doen ton wat
ik wou..."
Mr. White en Lodtewijk waren op dat
oogenblik op reis in Lotharingen. JVlisscliien
maakten zij nog een uitstopje naar Parijs.
Voor het eind van1 Juli ton men hen niet
thuis verwachten.
Dea len Juli was dr. Morrison jarig. De
meisjes van het laboratorium, die er achier'
gekomen waren, feliciteerden hem. Male
Mayer gaf hem een klein zelfgehaakt beurs-
je ten- geschenke, een der anideren- bloemen
en een derde zei een' vers op, lang niet on-
aardig, waarvan het halve personeel erken-
de te hebben meegewerkt. Morrison nam de
hulde met bij hem ongewone humor aan en
noodigde de geachte collega's uit met den
chef en zijn vrouw hem het genioegen te
doen den volgenden Zondag om een uur bij
"hem aan huis.in de Schluterstraat te komen
dejeuneeren. Allen waren sprakelooa van rer-
bazing, zij namen de uitnoodiging echter al
ien aan dat zou een zjeldzaam pretje wezen
De verjaardag was geweest op een Maan-
dag. De aanstaande gebeurtenis, een dejeu
ner op dr, Morrison's kamer vervulde het per
soneel de geheele week door in alle veitoek-
ken van het vaccine-bureau; er 'kwam geen
eind aan de camavalsstemming.
De werkelijkheid overtrof echter alle veron-
derstellingen. Reeds de woning was een
groote verrassing. Aan de straatzijde drie
elegante zitkamers. Muziek-, werk- en ont-
vangkamer. Dan de Beriijner eetfcamer en
daarachte'r het ,,berenh<Jlr' een niet al ta
groot vertrek, waarin men een orgineele be-
renverzameling vond.
(Wordt vetvolgd).
I
