Atkmaarsche Courant
Zevengesternte.
Maandag 15 Januari.
Economische zwerftochteiL
F e u i 11 e t o n.
Ko. 18. 1928.
Honderd Yier en Twlntlgste Jaargang,
IDE OlNDIERNiEMIERSPREMIIE.
Bescihouwdea wiji in de vorige vier hoofd-
stukken over die „Verdeeling van het inkomen",
reedls verschillende onderdeelen van het on-
dern emersink omen, dit onderdeel,, dat er een
van zeer bijzomderen aard is, verdient wel ex
tra onze aandacht; juist het moeiliike, en zeer
bijzondere karakter, dab ons aanleiding zal
geven over te gaan tot de pachtwaardeleer van
den Engelschen econoom Ricardo, bracht mij
ertoe de ondlernemerspremie eens apart te be-
sprefcen waardoor ik in staat beni net bijzon-
dere extra scherp te belichtan.
Wiji zullen beginnen met een voorbeeld
Ondlerstellen wiji eenis dat er. twee fabrikan-
teni zijin mijnheer A. en mijnheer B., die bei
den een f.abriek in dezelWe branohe, b.v.
sdiommi hebben Gaan wiji thans door met
veronderstellen, dat beide fabrieken op eeni-
gen afstand van Amsterdam' gevestigd zdjrn,
en dab de kostprijis ddr schoenen voor beide
fabrikaniten dezelrde is, b.v. 7.50 per paar
Gaat nu mijnheer A. ter markt, dan zal hij
die schoenen moeten) vervoereh, wat hem mis-
schiem wel 50 cents per paar kost Verkoopt
hiji zijn schoenen dan in Amsterdam1 voor 12
per jaar, dan is zijn bruto-winst per jaar 4.
Als fabri'kanit' (B. echiter denzelfden kant uit-
gaat, oolk om zijn schoenen te venkoopen, zal
hiji b.v. 75 cts. vervoerkosten per paar hebben,
zoodat diens bruto-winst, bij vexkoop voor
12, slechts 3.75 bedraagt.
Dit verschil! is geen gevolg van een bijzon
dere schrandenheid van ondernemer A., of on-
handigheid van mijnheer B. IHIet is de conse-
quentie van het frit, dat de ondememing A.
gunstiger ligt voor die Amsterdamsche markt,
dan ondememing B
Dit „gunstiger liggen" kan op velerlei wij-
zen voorkomen. Het hoeft lang met altijd waar
te zijn, daib de dichtbdjgdegen ondememing
het gumstigste ligt.
Het is het vraagstuk van de vestigings-
plaats eener ondememing, dat ons hier bezig
houdt. Er zijn daarbij tairijke factoren, die
meespreken, zooals de prijs van den grond,
de dichtheid der bevolkmg in de streek, de
industrieele aanleg der bevoHdng welke mm
of meer de toonsShoogte bepalen, zoo vooral
een kijk geven op de al of niet noodzakelijk-
heid vreemde arbeidskrachten te importeeren;
de aanwezigheid van water, en in verband
daarmede de mogelijkheid de producten te
verschepen, dan wel zonder groote kosten
per trein te kunnen vervoeren, en tenslotte in
enkele gevallen van locale industrieen, ook
wel de afstand tot de hoofdmarkt (hier be-
doeld in den zin van.hoofdverkoopplaats.)
Nu kan het natuurlijk zijn, dat een onder
nemer eerst zeer zorgvuldig die vestigings-
plaats voor zijne ondememing uitzoekt, en
daardoor een1 extra voordeel heeft boven zijne
concurrenten, maar het kan zijn, dat de uit-
breiding van een stad, de aanleg van een
spoorweg of kanaal eene reeds bestaande on
dememing plotseling geheel onverwachte
voordeelen geeft.
Dit bijzondere voordeel, dat dus in veJ'e,
misschien wel in de meeste gevallen een ge
volg is van oorzaken buiten des ondememers
wil gelegen, noemt men de ondememers-pre-
mie
In het bovengegeven voorbeeld is dus 't
kwartje per paar verkochte schoenen de on-
dememerspremie.
Men zou de ondememerspremie dus ook
kunnen definieeren, als dat deel van het on-
dememersinkomen, dat den ondernemer „on-
verdiend", d.w.z. zonder dat hiji daarvoor ex
tra werkzaamheden verricht. in den schoot
gcworpen wordt.
Er bestaat zeer veel overeenkomst tusschen
de leer van de ondememers-premie en de
pachtwaardeleer, die David Ricardo nu ru'irn
honderd jaar geleden opstelde. Het lijkt mij
dan ook wenschelijk, dat wij1 toch eenmaal de
verdeeling van het maatschappelijk inkomen
nagaan, en ondememers met rust te laten, en
ons de volgende maal wendlem tort? de grond-
eigenaars.
Roman door Margairetha Bohmi
Naar het Duitsch door G. M. die W.
(Geautoriseerde vecrtaling).
51)
Hij kon haast geen enkelen nacht sla-
pen. De naChten waren zoo warm. Men kon
haast geen adem halen al stonden de ramen
wagenwijd open. Urenlang draaide hiji zich
om en om in kwellende ornrust, tot een korte
slaap vol koortsaditige droomen voor enkele
uren hem het bewustzijn deed verliezen. Dik-
wijls stond hij1 bij het krieken van den dag
op en ging in den Dierentuin waindelen. Daar
was het heerlijk in de frissche morgenkoelte
die uit het bedauwde grasperk opsteeg, in
het groesne scherlicht ider eenzame wegen.
Na zulke wandelingeu keerde hij verfriseht
tot zijin dagelijksdhen arbeid terug.
Ulla 'sdhreef zelden. Een korte groet per
briefkaart. En na eeni dag of adht pauze een
langere brief waar meer in stond. Lodewijk
las hem half bedwelmd drie maal, vijf maail
over tot hij hem van buiten kende... zij wa
ren beiden nog zoo jong en onnoozel ge-
weest, toen zij zich engageerdenZij hadden
beiden geen vermoeden gehad wat het be-
teekent zich voor altijd aan elkaar te verbin-
den. Zij was voor hem toch niets dan een ke-
ten die hem verhinderde vooruit te komen. En
zij zelf was ook niet gesdhapen omi zoo lang
te moeten wachten. Alls hij j aren later terug
kwam omi zijtn jionge, bloeiende Ulla te halen,
zou hij zeker een gele, oude jonge juffrouw-
achtdg, bitter wezen terug vinden, dat slechts
door een flauwe gelijkenis. aar de Ulla van
vroeger herinnerde. Zooals zij zich zelf ken
de zou zij met dat verschriitykelijke machine-
schrijven zoowel llchamelijk als geestelijk
snel verwelken en wegkwijnen. Het vervullen
van zijn belofte zou dan een zware, druk-
Sta^sasbeTOiPs
FEESTAIVOND „ORPHEUS".
Deze avond, Zaterdag in de Hairmonie ge-
houden, mag alleszins geslaagd heeteni en
„Orpheus;' zal hern dan ook nog lang in
angename herinnering hotuden.
De belangsteiling van het publiek was
eveneens bevredigend.
De avond werd geopend door den heer D.
G. van Beek, voorzitter van het mannenkoor.
Deze heette de .aanwezigen welkom en ver-
heugde er zich over dlat dezen in zoo grooten
get ale waren opgekomen. Spr. herinnerde aan
den vorigeni feestavond en merkte op, dat er
na oogenibliikkien van repeteeren ook oogeni-
bliikken van verpoozeni moeten zijin.
Spr. uitte zijn vreugde over het f eit de heer
Fred. Roesike, diirigent van Orpheus aanwe-
j zig te zien. Hij heette diezen hartelijk "wd-
'kom. (Applaus.)
Spr. brachit voorts dank aan de dames en
heeren1 der feestcommissie, die de toebereid-
selen voor dezen avondi gemaakt hebben.
De voorz. richtte zic^i hierop weder tot den
heer Roeske, zeggendelets moet mij van het
hart. Indirect is net ook aan uw werk te dan-
ken,1 dat wij dezen feestavond1 kunnen geven Ik'
wijs daarbiji op het groote aucces dat wiji met
U hebben gehad, niet alleen moreel maar ook
financieel. Ik herinner aan het concert in de
Groote kerk.
I Spr. hoopte dat dit succes zal bldjven, ver-
volgens het wcordi richtende tot mej. v. d.
Klaaij, deze een hartel'ijk welkom icoeroepende:
Wiji stellen het op hoogen prijs, dat giji zoo
vriendelijk was uwe medewerking te verlee-
nen. (Applaua.)
Nog ne.ette spr. deni heer Nico Hoogerwerf,
dir. van verschillende zangvereenigingen te
Haarlem, wellkom.
De voorzitter sprak daama weder tot alle
aaniwezigen, opwddcende om zooveel, mogelijk
mede te werken pm het koor te versterken,
opdiat men leden'fcrijgt; die werkelijk met hart
em ziel bijl de vereeniging zijn. Bezoekt voor
al de repetities. dat is men aan den heer
Roeske verschuldigdL
Spr. riep voorts den heer Robben, lid der
vereeniiging., een hartelijk welkom to^ nu do
ze, omitslagem uit het ziekenhuia, den feest
avond kan bijiwonen.
Nog heette de voorz. de pers welkom: Ten
alien tijde heeft de per® ons terzijde gestaan,
op een maimer die ons zeer aangenaam was.
Spr. hoopt dat dit tot in lengte van dagem zoo
zal bHijiven. (Applaus.)
Met den wensch voor een plezierigen
avond eindigde de heer van Beek zijin toe-
spraak.
De voorzitter derl feestcommissie, de heer
'H. Hekket, fcreeg hierna het woord, om er op
te wijzen, dat deze feestavond1 een ander kan
rakter heeft da%de vorige, die meer het stem-
pel had) van earn propagamda-avond, Dlat kon-
den we nu niet doen, want aian den maam
Roesike zijh wiji verplicht geen propaganda-
avonden meer te organiseeren. Als die zani-
gers nog niet weten dat zijl biji Roesike moeten
zijin dan weten zij bet nooit.
Spr. bepaalde zich tot het gdbruikel'ijke
welkom, hartelijke woordeni wijdende aan den
heer Robben en dank, betuigenlde aan alien,
die dezen avond organiseerden.
ISpr. noemde aditereenvolgens de verschil-
lende firma's die lantikelen afstonden voor
de op dezen avond te houden tombola. Dit
zijn de firtna Witsenlburg te Amsterdam (50
zakjes tarwebloem), Kon. fabr. van Wessa-
nen en Laain te Wormerveer (een 70-tai ca-
deaux, prod'uoten uit die fabrieken), de Bever-
wijksche conservenlfabriek (een 20-tal diverse
groenten in blik), finna W. de Waal te Alk-
maar (kaas), de heer Leuw, benevens eenige
stadgenooten.
Spr. verzocht de aanwezigen hierop het
feestliedi te zingem, waarvan de heer renijn
de geestelijke vader is.
IHieraan werd spontaan gehoor gegeven;
waarna de afwikkeling van het programma
voortgang vond.
De heer J. J. Piek droeg niet onverdienlste-
lijlfc voor „Een kloek zeeman", en oogstte
daaivoor veel applaus.
Veel succes hadden de heer en mej. v. di.
Bogaerde—?MooiJ met „De gouden bruiloft
van Hein en Trui." Heel leuk.
Mej. C. v. d. Kaaij, die op't laatste concert
van Orpheus hare medeweiking vexleende,
had1 zidi ook bereid verkliaard, zich op dezen
feestavond te laten1 hooren. En dlat was zeer
toe te juichen, vooral ook daarom, omdat ziji
een zestal composities van den heer Hoogen-
werf ten' gehoore bracht op woorden van den
voorzitter van Orpheus, deni heer D. O. van
Beek. De versjes uit het kin derl even, waarin
deze zeer goed deni juisten toon heeft getrof-
fen, zijn door den componisit met liefde be-
handelld en miuzikaal fijn bewerkt. De com"-
ponist zelf deed1 de begeleiding op zijn voor-
deeligst urtkomen en mejv.d. Kaaij' zong de
liederen met mooi geluid en juiste voor-
dracht. Vooral het tweede „Lies wil leeren
looipen" had een bijzomder succes. De heer v.
Beek hood mej. v.d. iKiaaiji bloemen aan. Van
het tweede drietal liederen noemen wiji nog:
„Broer en Zus' em „Een broertje geboren".
De heer L. Jupijn beleefde genoegen van
zijn dedamatie „Het jurkje", die met veel
handgeklap werd ontvangen.
De heer Piek dient nogmaals genoemd
voor zijn voordracht. „Mieke van Oirschot".
Hierna werden de aanwezigen verga&t op
een tweetal liederen door leden van Orpheus
ten gehoore gebracht, onder leiding van den
heer iHloogerwerf. Gezongen werden „Schhfers
Sonntagslied" en „Ave Maria" van Frans
Witt.
De heer en mej v. d. Bogaerde voerden
vervolgens op .Robert en Julia of de mis-
lukte serenaae Succes: uit'bundig en) ver-
diend.
De tombola die thans volgde, bood de at-
tractie, dat zij; geen nietem had. Voor zijn lot
kon men dus zeker zijn een prijs te winmen.
Qnder gezdlige stemming weraen de ariAe-
len verloot.
iHet wel is waar nogal forsche pro-
gramma werd bestoten met de opvoering v an
,,De knappe vrouw", blijspel in 1 bedrijlf door
Felix Hageman.
Allen, die in dit stulk'je optraden, vervulden
hun rollen op zeer verdienstelijke wijze. Mej.
Hekket-Tennaat in die titelrol zeer goed, even-
ials de heer Jlupdjn in de rol van haar man
Joost. !H)et ouderpaar van de knappe dokter
werd leuk getypeerdi, terwijl de heer Hekket
opgewekt de vriendenrol speelde. Onder luid
applahs bood de heer van Beek na afloop aan
de dames medewerkenden bloemen aan.
Het feest werdl met een gezdlig bal be-
sloten.
Nogmaals gezegd1: „Oirpheus" heeft waar-
dalg feest gevierd en den aanwezigen een pret-
tigen avond bezorgd.
R. K. MIDDE'N'STANDSVEREENIGING
bDE HANZE".
(Vervolg).
In dit verband wees de heer Janseni nog op
de kennis en de ervaring die er moodig zijn
om de prodiuctenafzet zoo groot mogelijk
te doen zijn. Heeft de verkooper die kennis en
die ervaring niet dan dreigt onverkoopbaar-
heid.
'Heeft men ook wel eens bedacht, vervolgde
spr,, dat de prestatie van den middenlstand
niet is een persoomlijke prestatie maar een ge-
zinsprestatie. Het geheele gezin hel.pt mede
om die zaak zoo goedi mogelijk te doen1 mar-
cheeren, om zoo hoog mogelijk de activiteit
op te voerem. Dit zijn wel1 kLeinigheden doch
deze ma'ken de psyche van den winkelier
Weder van de cooperatie g .rt-agendie be-
toogde spr. dat, in net a'lgemeen gesjproken,
meni .vel mag zorgen,. dat waar de amlbtenaar
in de plaats zal moeten treden van den ge
boren leider de cooperatie zeker zal moeten
mislufekeni en, gezieni enkele ervaringen, reeds
mislukt is. Overal waar mien de gemecntelii-
ke magistratem heeft willen verlageni heeft
men kunnen zien dat het niet goed ging. ge-
tuige de distributie in de mobilisatieijaren.
Wijizende op een zeer veel gehoorde klacht
van net publiek: er zijn te veel middenstani-
ders, het kan onet veel minder omslag em kos-
tem, zeide spr.: dit kan in theorie. Indien er
is eeni te veel aan winkeliers wreekt zich dat
dan op den middenstand zelf maar niet op
den consument.
Verder voert men tegen den middenstand
aan de dure reclame, die hij, maakt em die het
publiek zou moeten betalen. Een winkelier
moet reclame maken betoogde spr. om de
aandacht op zijn zaak te vestigen.
Wanneer ik, vervolgde de heer J., de din-
gen in het algemeen uiteenzet, moet ik toomen
tot de vraag, of er geen misbruik wordt ge
maakt van den eindprijs. Ik erken niet,
dat in de oorlogsjaren er onder die midden-
standers waren,, die knap verdienden maar
ook onder de ambtenaren en afbeiders is er
knap verdiend, met smokkeleni of wat ook.
Wanneer -inderdaad de middenlstand edhter
misbruik van zijn positie had gemaakt, mocst
dat blijken uit de statistieiken. Aan de hand
'hiervan betoogde spr. dat er geen misbruik is
gemaakt van den eindprijs (de statistiekem
zijin van' het Centraal Bureau van advies
voor, den Middenstand te deni Haag).
De heer J ansen, sprak tenslotte de hoop
.uit, dat het meer beikend en begrepen zal
worden om nu .eindelijlk een® in een vereeni
ging zitting te nemen als daad'werkelijk lid.
(Applaus.)
De voorzitter opende de gelegenheid tot
het stellen van vragen of tot debat.
Niemand maakte hiervan gebruik.
De voorzitter had dit niet verwacht, doch
hiji had gedacbt dat er wel iemand een vraag
zou stelleni over een of andere product, waar
van hij meende, dat het te duur verkocht
werd, dat in de steden dUur is en in de dor-
pen haast niets kost, b.v. de groenten en de
melk.
Daar ecbter niemand het woord over dit
onderwerp verlangde, zou de heer Jansen
hierover nog even spreken.
De heer J. herinnerde aan den nood in den
tuinbouw, voortgekomen uit zeer abnormale
omstandigheden. Spr. wees op het verschil
tusschen de sod ale positie van den groente-
handelaar en den turn,der.
De boer is afhankelijk van de wereldimarkt.
Er is een gewddige overproductie gekomen
en daardoor ontstonden alzoo de abnormael
lage prijzen.
Als uit de djfers blijfkt, dait de groenten
zelfs lager in prijs zijn, dan in de mobilisatiei
jaren, dan hebben de cijf eis ons niets te zeg-
ren van de woekerwinsten, die gemaakt wer
den, ten ongunste van den prodlueent.
Uit de ongunstige sodale positie van d'en
tuinder mag dit met worden geconcludeerd,
(Applaus.) i
De voorzitter richtte woorden van dank
tot den beer Jansen voor diens uiteenzettiag
en sloot de vergadering.
ProTinciaal Nl^uwg
UIT DE RIJP.
Donderdagavond werd alhier vanwege de
Maatschappij tot Nut van 't Algemeen eene
interessante lezing met lichtbeelden gehouden
over „Een reisje naar Zwitserland met de
Nederlandsche Reisvereeniging", door den
heer Pietersen, Directeur van bovengenoemde
vereeniging.
Spreker wees er op, hoe men door lid te
worden van de Nea. Reisvereeniging, voor
weinig geld veel kan genieten.
De voorzitter, Ds Scherpenhuijscn, bedank-
te aan het einde der bijeenkomst den spreker.
UIT 9CHE1RMERHORN.
Zaterdiagavoorii te ongeveer negen uur
brak, door tot nu itoe onbekendle oorzaak,
brand uit biji dlen heer J. Groot in Mijzen,
gem. Schermerhorn. Door Ikilokgelui werden
de bewonera van ons dorp op de been ge
bracht, een groote menigte was weldra bij
den brand tegenwoordig. De brandspuit was
jiuist op tijidl om den brand tot' het inwendige
van de boerderiji te beperken. M<eubelen, bed-
den en verdere inboedei werd haastig uit het
brandende perceel gehaald.
Toevailligerwijs was de eigenaar niet thuis,
zijn eohitgenoote en kinderen waren alleen
thuis( iterwijil ook het eohtpaar O., dlat bij hen
inwoondle op reis was, zoodat de ruiten moes-
ten wordlen ingeslagen om het huisraad te
redden.
Een kamer en de hooiberg, waar inmiid-
dels het aanwezige hooi had vlam gevat
branddien geheel, uf. De waterschade is zeer
grot.
Tot den tandieren ochtend werd! door eenige
miamnen de wacbt gehouden.
UIT ST. PANCRIAS.
Vrone-adspiranten speelden op eigen ter-
rein een match tegen B. V. V.-adspiranten
van Broek op Langendijk I wellke eindigde
met gelijfcen stand li1.
Vrone 2 omtvangt D. T. S. 2 van Oudkar-
spel. Vrone won' de match met 20. Vooral na
de rust was het speli heel slapjes, ofschoon
Vrone overwegena sterker was dan D.T.S. 2.
Vrone 3 trok naar Heiloo en won met 21.
OTERLEEK. (Dec. 1922).
Geboren Nicolaas Johannes, z. van
Petrus Jonker en Grietje Tesselaar. - Anna,
d. van Pieter de Geus en Grietje Bakker.
Jacobus, z. van Hermanus Overes en Maria
Wilhelmina Kok. Johanna Lamberta, d.
van Theodorus van Weert en Geertruida Wil
helmina Beun. Gerrit, z van Pieter Koop-
man en Antje Schouten.
G e h u w d Adrianus de Jong en Maria
Victoria Dertemas. Jacob Druif en Aagje
Bakker. Albert Kuiper en Margaretha Jo
hanna Elisabeth v. d. Pol.
dat hij de gelijkenis toen haast onaangenaam
vond.
Hij had haar nauwelijks van zich af kun
nen houden. Als een klis hing zij hem aan
tot hij haar afschuddle en haar lachend aan
Mr. White toewierp: „Daar gindls groeien
blauwe bloemien en blaffen de gele vossen. Bij
mij is niets te halen kleine Mieze..." Langza-
merhand hegon de Dierentuin te ontwaken.
Op de wegen bewogen zich corpulente heeren
met elegante dames, die den slaap van den
morgan opofferam aan, de slanke ldjn en hart-
stochtelijke liefhebbers van vroeg opstaan, die
in de bedauwde morgenkoelte een voorraad
luCht in hun longen pompen. De eerste hee
ren en dames te paard doken op in de lanen.
In een aanval van galgenhumior floot Lode
wijk een straatdeuntje. Zoekende naar een
rijtuigje had hij niet op den weg gelet en
stand plotseling in1 de Margarethastraat.
Schuin tegenover hem stond de villa Zeven
gesternte. Onwillekeurig liep Lodewijk wat
langzamer. Dat lieve huis met zijn neergela-
ten jalouzien gaf een indruk van rust en van
kalmte, van bedaarde voornaamheid, lets dat
in eigenaardige tegenstelling was met zijn
doorwoelde gemoedsstemming, a:c ails van-
een gereten was. Op de bloemen van het bal-
con schitterden de zonnestralen.
Lodewijk wendde het hoofd af en ging snel
voorbij. Op dit oogenblik was hot hem voc r
't eerst duidelijk dat Peter Zevengesterntes
laatste wilsbeschikking een ruwe onrechtvaar-
digheid was tegenover zijn naaste bloedver-
wanten. Het itiende deel van het hem, Lode
wijk Zevengesternte, rechtmatig toekomende
erfdeel van het reusachtige vermogen zou vol-
doende geweest zijn om hem) em Ulla een be-
hoorlijke positie te verschaffen. Het zou ver-
hiinderd hebben dlat Ulla zich in de armien
hoefde te werpen van den giraf en dart Inge
zich ziek en stomp werkte aan de sdlrijfma,-
chine. Hij wenkte em voorbij1 rijdend rijtuig
je. Werktuigelijk noemde hij het adres der
„Wit en Rraxnroode" sitraat en het huisn,um-
Overleden: Pieter Wittebol, 74 jaar,
echtgen. van Jitske v. d. Bosch. Jan IJkel,
58 jat.r, echtgen. van Antje Silver. Johan
na Sara Kruijer, 75 jaar, wed. van K. Deun.
UIT OUDKARSPEL.
Gisteren zijn in hooger beroep drie leden
van de failliete co6peratie „Vooruit", die ora
bekende redenen bezwaar hadden hunne aan-
sprakelijkheid te betalen, op juridische grin-
den vrijgesproken.
Ons bericht betreffende verkregen ont-
heffing van voorkeuring van vee, behoeft in
zooverre wijziging, dat dit alleen betreft de
huisslachtingen.
UIT EGMOND AAN DEN HOEF.
Onder leiding van den heer J. Leek, we-
gens afwezigheid van den bcftidsscheidsrech-
ter, werd de wedstrijd V. A. F. C. 2 Zce-
meeuwen I gespeeld, met het resultaat 20
voor Zeemeeuwen.
Zeemeeuwen 2 kwam met een 20 over-
wining op B. S. V 3 terug uit Bergen.
De publieke belangsteiling was, het slechte
weer in acht genoinen, zeer goed. Eindelijk
gaat men zich in de Egmonden voor sport in-
teresseeren, waaraan de reeks overwinningen
van't eerste wel veel zulien bijgedragen heb
ben.
UIT SCHAG'EN.
Alhier heeft de Pluimvee- en Konijnenveree-
niging „West-Friesiand" Zaterdag en Zon-
dag in het lokaal „Cerds" eene uitmuinuend
gesiaagde tentoonstelhng gehouden van kip-
pen, konijnen, duiven, eenden, ganzen,
pauwen, fazanten en kalkoenen.
Niet alleen is het reeds eerder vermeld aan-
tal mzendmgen zeer belangrijk, doch ook de
pracht-exemplaren in de verschillende afdee-
nngen leveren het bewijs, dat de pluimvee- en
konijnenteelt in Hollands N'oorden sterk
vooruit gaat en daaraan veel aandacht wordt
geschonken.
Ook van de zijde van het publiek was veel
belangsteiling voor deze temtoonstellmg,
want gedurende beide dagen was het tentoon-
stellingslokaal stampvol met toeschouwers.
De tentoonstelling werd door ruim 800 be-
langstellenden bezocht.
Het zou zeker te veel plaatsruimte innemen,
om, al ware het slechts alleen de pl.m. 100
eerste- en eereprijzen te vermelden, gezwegen
nog van het groot aantal toegekende 2e en 3e
prijzen, zoodat wij deze niet in bijzonderhc-
den vermelden.
Hoe de jury zich bij de toekenning der
prijzen van haar taak heeft gekweten, daar-
van kon het publiek zich overtuigen, door-
dten op een aan het hok van elke inzending
opgehangen kaart de uitmuntende, goede en
minder goede hoedanigheden der dieren wa
ren vermeld. Zeer zeker komt een woord van
hulde toe aan de heeren keurmeesters, welke
zijn voor hoenders de heeren R. Reimer, van
Alkmaar, voor konijnen L. H.-Hamaker, van
Haarlem, voor watervogels N. Groot, van
Nieuwe Niedorp, voor duiven J. H. van den
Broeke, van Schoten.
Door de Vereeniging West-Friesland"
waren eer vijftigtal eereprijzen in geld be-
schikbaar gesteld, terwijl nog als eereprijzen
door den heer G. Fraij, van Assendelft, wa
ren aangeboden 5 maal 5 K.G. ochtendvoeder
en 10 maal 2V2 K G. ochtendvoeder en door
den heer H. D. Kan, van Koog a. d. Zaan, 5
maal 5 K.G. ochtendvoeder.
Het bestuur, bestaande uit de heeren J. P
Lansen, voorzitter. A. van Herkhuizen, lste
secretaris, C. Moeijes. 2de secretaris-penning-
meecster, K. Kos en C. Rijs. commissarisscn,
en de tentoonstellingscommissie, bestaande
uit de heeren H. Brouwer, P. Timmerman,
J. Kok, C. Mooij en Joh. Zijlstra. kunnen met
voldocnrng terugzien op deze uitstekend ge
siaagde tentoonstelling, die door hunne vele
zorgen daaraan bestced, zoo prachtig en doel-
mati'g was ingericht.
!UT( OTEHLEEK.
In het lokaal de Vries alhier trad voor de
afd. Stompetoren der Soc.-dem. Arb. P. op de
heer J. van Dok van Odoorneveem (Drente)
met het ondlerwerpDe striijd tusschen arbeic
en kapitiaal. Spreker was zeer teleurgesteld
over de zeer matige opkomst, taneer omdat
ook hier in den omtfek de oogen geopend die-
nen te wordeni, om zich rekenschap te kunnen
mer van zijn pension. Tien uur lang had hij
romdgedwaald en in zes- en-dertig uur had
hij; niet geslapen. Nu eischte de inatuur haar
rechtien, Hij lag nauwelijks in toed of hij viel
in een loodzwaren slaap. Tegen den middag
kwam- hij: drie uur te laat op Set kantoor. Aan
het eind van, deni leertijdi mam mm het zoo
nauw niet meer, te meer daar de jonge Ze
vengesternte sedert zijn reis met den heer
White, een wit voetje had bij den chef. De
kassier alleen, em oude factotum der firma,
dreigde hem lachend met dm vinger: „Mam-
netje, mamnetje, je maakt van den, nacht den
dag. 't Wordt tijd dat je heen gaat." Em der-
gelijke gedachte stand op het gezicht van den
chef te lezen, torn deze, terwijl hij het hoofd-
bureau door liep, Lodewijk aanzag; aan zijn
ellendig uiterlijk kon hij wel zien, dat hij niet
veel geslapen had. Did inkoopsreizen met
vreemdelingen waren de pret voor de jonge-
lui, dat wist hij wel m .er was em lidiamie-
lijk en geestelijk sterke natuur toe noodig om
gezond te blijven. Kolberg was em vriend
geweest van Peter Zevmgestemte. Hij had
hem beloofd zich voor zijn neef te interest
seerenop dm dag van Peter's dood had1 hij
nog gdegenhdd gdiad hem' iets aamgenaams
te zeggen omtrent den jongm mam. Kol-
bergJs vrimdelijk oordeel over Lodewijk was,
zooals Peter's weduwe hern bij gelegenhda
meedeelde, zijn laatste vreugde geweest, die
om zoo te zeggm, zijn sterfuur had verzacht.
Bij Kolberg's persoonlijk welgevalleni in den
jongm man1 kwam een1 zeker veraetwoorde-
lijkheidsgevoel. „Ja, de naweeen der vermod-
issen van de ids sdiijnen zich bij u te doen
gevoelen, Zevengesternte", zd hij en keek op
den scheuifcalender. „Vandaag hebbm wij
dem itwaalfdm. Ja". En tot den procuraiti?-
houder: „Is er iets tegen dm jongeni man
reeds nu verlbf te geven Neen? Dan kunt
u morgm vertrekken. U gaat toch zeker eerst
naar huis. KornaanMijnheer Kolberg
gaf Lodewijk de hand. „Ik wensch u beter-
schap. Rust maar eens goed uit. Maak dat
ge weer schitterende oogen krijgt en een
gezonde kleur voordat ge aan boord gaat."
(Wordt verve1 gd.)
kende plicht voor hem wezen. Er zou zeker
em tijd komen dat 'hij haar dankbaar was
omdat zij deo mioed gehad had, dm lichtzin-
nig aangeknoopten banidl vrij,willig te verhre-
ken.
Acht dagm geledm was mr. White plotse-
iling in Briickenberg aangekomen m had bij
haar ouders om haar hand gevraagd. En
daar hij niets van haar verlangde dan wat
zij hem geven, konvrimdschap en aditing en
sympathte, had zij zijn aanzoek aangeno-
men. De dag van aanteekening was reeds be-
paald. Dadelijk na het huwelijk zoudem zij
de reis naar Sydney aatnvaarden. In haar ge-
voelens was gem verandering gefcomm; dat
kon zij Gode getuigen. Zij schreef deze re-
gelm met een bedroefd hart. Maar het be
wustzijn dat het niet aleen voor haar maar
ook voor haar lieven Lo was, troostte haar
en bevestigde haar in haar besluit....
In dm Dierentuin 's morgms in de
vroegte om 4 uur verscheurde Lodewijk
dm brief in vele, vele kleine stukjies. De mor-
genwind nam ze op en strooide ze over het
Rousseau-eilandje. Daar zwommen ze als
kleine witte doode lichaampjes over het don-
kere water. Nlaast Lodewijk zat een landloo-
per op de bank en ikrabde zijn grijze kop m
meesmuilde: „Een ongelukkige liefde, niet
waar jonge man? Ja, gewone ondervindimg!
O, die vrouwenHij) gooide deni gedeukten
hoed die naast hem op dm knop van zijn
stok hing em eind in de hoogte m ving hem
met acrobatische vlugheid met zijn hoofd1 op.
„Wie niet vast in dm zadel zit dien halen zij
er afVervloekte luiIk bm ook op die ma-
nier te gronde gegaan. Ja, dat bm ik."
De oude leunde met de ellebogen op zijn
knie m drukte zijn vaalbleek gezicht in die
grove handen. „Moeilijk te geloovein dat de
oude vent ems em kranige kerel ,geweest is
die door de meisjes werd nageloopen h6?
Toch is het zoo. Als de vliegen om den' sui-
ker zoo liepen de meisjes om mij; hem. Ja,
dat deden ze. Het aardigste m mooiste meis-
je kon ik krijge®. Blank m vlug als em her-
melijntje. Ze heeft mij met haar spitse itand-
jes de keel doorgebeten. Ja, dat verzeker ik
u."
„Wat bm je dan van huis nit?" vroeg Lo-
aiewijk.
„Dat weet ik nieti meer. Het is te lang ge
ledm jonge man, m al wist ik het, gaat het
jcu aan? Ik ben in den tijd torn ik een zwar-
te jas aan had niet gelukkiger m niet knap-
per geweest dan nu. Er zijn op de wereld
maar twee factoren om gelukkig te zijn mija
lieve kind. Drank en slaap. Je moet lak heb
bm aan de vrouw. Op weg naar huis vind
je genoeg blanke en rozeroode snoetjes. Ja,
dat raad ik je Hij lacbte ohweldui 'end.
„Zoo lang de vrouwen jong zijn, zijin ze" net
als de kersen. De eenie smaakt precies een-
der als de andere. Dat verzeker ik je. De
zoogenaamde hoedanigheidsverschillm' ko-
men pas uit bij de oudjes. Dat wil zeggen,
als er em wat waard is, dan is ze een uitzon-
dering en hoort opgezet te worden en in het
Panopticum neergezet. Heusch waar. De
meeste oude vrouwen zijn leege notendoppen,
die het kraken niet eens waard zijn. Gceden
morgm, jonge man
Lodiewijk keek dm ouden man, die met zijn
sfijif been1 weglhinkte na eni fcnikte voor zich
uit. Op de landweghagenphilosophie van de
straatslenter-veteranm groeien zwartgallige
maar natuuriijke en daardoor eclite waarhe-
dm. Je hebt gelijk ouwe man! De eene is net
eender als de andere; door vergif \erdriift
men vergif
'Het kwaadl moet het fcwaad verdrijVm. Bij
voorbeeld zou hij bij de blauwe Dora hoe
vroeg in dm morgen het ook wezen mag ze
ker nog een gastvrije ontvangst vinden. De
blauwe Dora hoefde het niet eens te zijnbij
iederen voetstap vond hij „tolanke mi roze
roode snoetjes." De kleine Mieze b.v. uit de
bar in de Jagerstraat. In haar Zigeunerach-
tige bekoorlij'kheid en haar zwart krulhaar
had zij hem zoo levendig aan Ulla herinnerd,
i
