Alkmaarsclie Courant
Zevengesternte.
Nieuwe hegrlppen in tie voedingsleer.
Binsdag 16 Januari.
Fenilleton.
So. 13. 1923.
Hondsrd Vier en Twintlgste Jaargang.
Stadsnieuws
M IDDENSTANDSB EiL A NGE N E'N
M IDDENlST A N DiSCR E DIIETIW EiZE N
Op iuitiatief van de iMlddenstandsb ank
hier ter stede was Maandagavond in het
botel.de Nachtegaali een vergadering belegdi,
waartoe alle belangstellenden, vrijeni toegang
hadden. 'Een veartigtal beer en en een aame
waren opgekomen.
De beer P. A. de Lange nam het presidium
waar. Hijl zette in zijtn openimgswoard het
doel der bijeenkomst uiteen: hoofdzakelijk het
stellen van vragen en het voereni van gedach-
temwisselimg over hetgeen de sprekers in hun-
ne inleidingen zouden zeggen.
iHierna kreeg de heer M. Kropveld, uit
deni Haag, het woord. 'Het was hem een ge-
noegen hier te mogen optreden. Hlij1 stelde op
den voorgrond dat het hier gold de basipre-
kijng van de middenstandsbelangen.
Er zijn bange tijden, maar, laten wiji daar
niet te veel aan denken, veeleer middeleni be-
ramen om daaraan het hoofd te bieden. Spr.
leerde den middenstand ads organisatie kennen
sinds 1902, toen het earste middenstands-
congres wer4 gehouden, waar, o.a. aan'wezig
waren de hr. Friedeldy Dop, prof. Noorditizii
e. a. Reeds eerdier echter, in 1889, was er al
iets van samenwerking merkbaar in Dord
recht, toen de consumptieorganisatie in op-
ikamst was. De middenstand was bevreesd
daarbij: te verdrimken. Men wilde zich daar-
tegen wapenen, omdat de regeering en de
Kamers van Koophandel niet genocg de be-
langen van den middenstand behartigden. In
1902 warem er echter reeds vele vooraan-
etaanden, die zich die belangen) aantrokken,
als dr. Bos, dr. Kuyper en vele andere per-
sonen uit atlerlei partiijien. Van de regeering
kwami ook flinke sympathie en steun., en1 dat
is nog zoo. Spr. stelde de vraag of zonder
dien steun de middenstand tbans niet krach-
tigar zou zijn. Hij wees daarbiji op de S. D.
A. P., die toch altijd werd begengewerkt en
desondamks zoo sterk werd, dat de midden
stand daar afgunstig op is. De slapte onder
den middenstand bleek ook nit het geringe
bezoek ter vergadering van hedenavond, zei
spr.
De middenstand voelt zich niet eensgezind
en daardoor zit hij tusschen hangen en wor-
gen, gelijk een Alkmaarsche barbier het nog
Maandagmiddag tegenover spr. had uitge-
drukt. Kenmerlkend! voor den- middenstand is,
dat liij gaarne andere organdsaties de kastan-
jes voor zich uilt 'het vuur laat halen.
Veel is a- gestreden tegeni den concurren-
tiegeest, door de pioniers der middenstands-
beweging. Men was bang, dat bij oprichting
van een middenstandsorganisarie critiek werd
geleverd op alle mogelijfce daden der winike-
liers.
Spr. legde er den nadruk op, dat de mid
denstand belang heeft bdjt den bloei der ge-
meente en dat daarnaar moet. worden ge-
streefd en dat de overbad goed zal doen
haar oor te luisteren te leggen naar wat de
middenstand behoeft.
Maar om te baeiken dat het zd6 ver zal
komen, moeten de middenstanders zelf hun
belang goed inzien em zich organiseeren. Tot
op heden is men daarvan nog niet overtuigd,
anders zoudeni op het bureau van deni groo-
ten Middenstandabond wel meer dan 'twee
menschen moeten zitten om de belangen der
aangeslotenen te behartigen.
Alleen door organisatie zal de middenr
stand kracht kunnen ontwiktkelem om zich te
verzetten tegen voor hem nadeelige wetten.
Had men dat ingezien, dan zou men, mis-
schien met succes, hebben kunnen optreden
tegeni de zoogenaamde sociale 'wetten, die
kwamen niet omdat ze er zijn moesten, maar
omdat de arbeidersklasse die wilde.
Toeni begonnem werd met den uitbouw van
de Middlenstandsorganisatie, werd allereers-t
een daad gevraagd, en zoo kwarn men tot de
oprichting van de middenstandscrediettoank.
Het credietvraagstuk was dringend, omdat
door het verkeerde credietsysteem veel geld
daar was, waar het niet behoorde.
'Spr. wees hiema op de Bureaux van Ad-
vies en hum itaak, die eigenlijk niets anders is
dan die der opvoeding van de winkeliers. Een
boekhouding behoorde elke winkelier er op na
te houdeni, en wel een overzichtelijke boekhou
ding. Het gemis daarvan brengt vele midden
standers te gronde. Wie wel overzicht heeft
van zijn zaak, zal veel last ondervindeni van
de knoeieris, die dat niet hebben. 'Daarom is
hiet dus(noodig, dat ieder er naar streeft, dat
ook zijn concurrent een boekhouding voert.
Nuttig is bet werik der Bureaux van; Advies
Roman door Margairetha Bohmi.
Naar het Ehiitsoh door G. M. die W.
(Geautordsearde vertaHng^.
gCweest, nji hebben een goed'en naam ook bij
den fiscus, die genoegen neemt met hare rap-
porten. Duizenden guldens hebben de Bu
reaux van Advies bespaard voor de middent-
standers, in zakenleven eni speciaal op belas-
iSpr. betreurde bet, dat de minister in 1922
zonder meer de subsidies voor de Bureaux
van Advies introk. Later wees de minister er
op, dat de Kamers van Koophandel in dezen
een goede taak zouden hebbeni door dert steun
aan de Bureaux van Advies over te ncmen
Tot het pogeni om dien steun 'te verkrijgen
spoorde spr. aan, opdat de v. -A. kunnen
blijven bestaan.
Een andere voor den middenstand
hoogst helamgrijlke instelling is de Borgmaat-
schappij, opgericht voor het geven van steun
aan middenstanders. Jammer evenwel, dat
die maatschappiji door den weinigen. steun der
belanghebbenaen zich niet voldoende kan
ontplooien. Zoo iets is met meerdere nuttige
zaken voor den middenstand het geval ge-
weest. Hoeveel taandeelen: in de Borgmaat-
schapipiji zouden in Alikmaar zijn geno-
menr Er heette toen geen geld voor te zijn.
Maar met hoeveel geld zou mengespecu'eert
hebben in vreemde valuta, waar mem eigen-
lijlk niets' mee te makeni had?
De belangstelling van den middenstanc
voor zijne organisaties is zeer gering. Hoeve
tea zouden ooit eeni verslag hebben gelezen
van) de bcsprakingen in den Middenstamds-
raad!? Uit het geheele land werdem in totaal
IIS ex. van het verslag aangevraagd. De
Middenstand wil verschillende zakeni, en als
hiji die heeft, neemt hiji er geen notitie deer
van.
De vliegende winkels, in den Midden-
standsraad, op-congressen en op meerdere
vergaderingen van middenstandfeorganisa-
ties besproken, konden imdertdjd' niet door den
minister warden bestreden, omdat hij niet de
zaak maar de pensonen moest belasiten.
Thans echter, rnu het gemeentelifk belasting-
gebied is verruilmd, meende spr., dat hat ar
gument van den minister niet meer zal op-
gaan eni er bestaat danciok alle reden te ge-
looven, dait de middenstand, als hijl vol doen'
de actief is, thans meer succe® zal hebben
dan destijds biji zijn sitrijd tegen de vliegende
Winkels.
Spr. kwam hierna nog even' terug op het
belang van de Kamers van Koophandel, spe
ciaal die voor het klein-bedrijif, en bepleitte
daarbiji groote activiteit dier Kamers, die z.i.
niet moeteni wachten op elkaar, maar zdif het
initi'atief modtien nemen tot het doen van al-
lerlei zaken in het belang van den midden
stand. Als dat gebeurt, weet men WHarvoor
Imen: zijn belasting betaalt voor het Handels-
register, wat een zeer nuttige instelling is.
Spr. was v66r aaneensluitiing van de Kamers
van Koophandel, opdat.er naast de Tweede
Kamer een economische Kamer kome. I
Ten slotte wees spr. er op, dat niets bereikt
wordt met pessimisme en geroep over bezui-
niging, ook door hen die dit nu juist niet be-
hoeven. Laiat ieder doen wat zijn plicht is, dat
is moedl hodden en niet verza'ken.
IN a een korte pauze was het woord aan den
heer Corns. Loef'f, directeur der Alg. Centr.
Bankvereenigimg voor den Middenstand te
Amsterdam, die als ondaTwerp behandielde:
Middenstaadscredietwezen.
De zaak waiarvoor hiji zou spreken, was; een
zaak voor alle aanwezigenj zei spr., de mid-
denstandsbajik moest zijn de bank van en
voor alien.
Pas van 1918 af was spr. in de middenr
standsbeweging, van den tiijid af, dat de midl-
dcnstandsbanken gereorganiseerd Warden,
omdat de regeering hare subsidie introk. De
middenstand moest toen dus zelve ingrijpen.
Om hare bank als tot-dusver te laten werken
was reorganisatie der statuten noodig. Er
werd tot dien in
dat elke credietne-
mer voor 1/5 deel van zijn gevraagd crediet
een aandeel in de bank moet hebben en bo-
vehdien dat elke credietnemer tot een zeker
bedrag aansprakelijk was voor eventueel ver-
lies. Als deze bepalingeni zouden vervallen,
moest op eisch van de Ned'erl. Bank 500000
aandeelen worden genomen in den loop van
J919. De Ned. Bank had destijds spa-, gead-
viseerd om maar niet met de reorganisatie
te beginnen, omdat de middenstand toch niet
zooveel geld1 voor zijn eigen belangen zou
beschiik'baar willen stellen. Dit oordeel (het
bleek foutief te zijn) was kenschetsend voor
den middenstand, omdat er uit bleek hoe door
de hoogste Nederland'sche financiers gedacht
werd over den middenstand, en als zij; er zoo
over dachten, is het dan; wonder, dat^r door
andere colleges zoo Weinig relkening werd en
wordt gehouden met den/middenstand?
In tal van plaatsen zijn sinds 1918 mid-
denstandsbankeni opgericht.
Op het oogenblik is het maatschappelijik
kapitaal van de Middenstandsbanlk gestegen
tot 4 millioen, 36 millioen crediet is aan den
midd'enstand verleend. Op 1 Aug. '22 was er
52)
De paar uren slaap dien morgen en het
dagelijksch werk hadden Lodewijk's opgewon-
denheid Wat gekailmeerd. Toch voelde hij zich
niet in staat ma sluiting van het bureau naar
zijn pension terug tie keeren Hij was tot om-
vailens itoe vermoeid, toch ion hij niet den
ken aan slapen. Evenmin kon hij eten. Ook
het stilzitten in een cafe, waar hij in het lezen
van een courant afleiding hoopte te vinden,
was een Jewelling voor hem. De rampspoedi-
ge gebeurtenis vain de vernietiging van zijn
liefdesdroom hield zijn gedachfe zoo zeer be-
zig, dialt er geen plaats was voor andere be
langen. IHCt doffe bezwarende van zijn toe-
stand bestond weldra daarin, dat zijn woede
zich niet zoozeer keerde tegen' de onmiddel-
■lijk schuldigen als tegen een onbelangrijke,
blinde macht. Te midden zijner oproerige ge-
voelens, bijna hier boven verheven stond een
duistere gewaarwording die pleitte ten gun-
ate van Ulla en White, en die hem deed be-
grijpen, dat hij zich in den gromd van de
zaak reeds zelf de weinige vooruitziehiten on
der het oog had gebiacht van zijn verhou-
ding tot Ulla en dat het een kolossale on-
verstandigheid was, zijn gevoelens alleen tie
volgen, die hem aandreven met een revolver
in den zaik naar Braslau te reizien em kort en
goed zich recht te verschaffen en den 'inbre-
ker in den tempel van zijn liefdesgeluk te
straffen. De heer White was niet eens laf of
arglistig te werk gegaam. Bij eenig naden-
ken herinnerde hij zich talrijke iii'tlatingen en
aanwijzingen, waaruit duidelijk was op ifce
maken, dat de Australier er niet aan gedacht
had hem beimelijk bij Ulla te verdringen.
Mr. White had zelfs als een onverbiddelijk
zakenman slechts van de gelegenheid ge-
bruik gemaakt om een koopwaar, die toch
vroeg of laat in handen viel te nemen. Ulla
was ook in den grand der zaak niet schul-
dig. Niemand kon haar kwalijk nemen, dat
zij: haar jeugd niet in eindeloos wachten wou
laten voorbij gaan. De ongeluikkige omstan-
digheden alleen waren schuld, die hem dwon-
gen nog jaren lang te werken tot hiji eindie-
lijk een noemenswaardige positie had ver-
kregen. Maar het erkennen en toegeven van
zij® verstand kon hem niet redden van het
pijnigende been en weer geworpen worden
door itoom, haat en zelfverwijt. Er was
slechts een uitweg om zidi daarvan te be-
vrijdem: lichamelijke en geestelijke verdoo-
ving. Bij de blauwe Dora of bij Mieze uit de
bar van de Jagersitraat, of bij een andere
Dora of Mieze zou hij wel de noodige dosis
morfine vinden om zidi een tijdlang tot-
dat de vermoeienis kwam en hem ontnuchte-
ring; en rust gaf onder narcose te houden.
Eemge flesschen champagne waren ook geen
verwerpelijk hulpmiddel in zulk een geval.
Belofte aan geheelonthouding? De Voorzie-
nigheid was het eerst aan het contract on-
trouw geworden. Wanmeer het huis dat de
mensch zich bouwi van hoop en plannen voor
24 mill, aan aepositio's eni spaargelden. De
Nederlandsche Bank gaf nog 8 millioen als
disconto, maiar eens zal de tijd moeteni ko
men,, zei spr., dat de middenstand in zijn
eigen belang ook die 8 millioen levert. Of zal
de middenstand zijln deposition m spaargel-
den nog altijid brengenl biji de andere banken,
die daarmee steunen ook de instellingen die
strijden met de belangen; van den midden
stand'? In dit verband wees spr. op de waren-
hujzen te Rotterdam ein van de Sclieepvaart-
vereeiliging-Zuid te Amsterdam, welke laat-
ste b.v. met 2 millioen gefinancieerd \verd
door de groote banken.
'Spr. wilde niet ontkennen dat die banken
van groot belang zijn voor ona land, maar
z. i. figt het niet op den weg van den middenL
stand omz ijlne gelden daar te beleggen, waar
deze bedragen niet uitsluitend gebruikt wor
den voor den middenstand. Spr. gaf voorbeel-
deni van opzage van, crediet aan middenstan
ders door groote baniken, omdat groote on-
deraemimgen in moeilijkheden verkeerden.
Dan wees spr. op de groote bedragen. die
berustem biji den postcheque- en girodienst,
die, onttrokkeni aan den handel, gebruikt wen-
den ten behoeve van noodliidcnde gemeenten
en die de minister niet wilde leenen aan de
middenstandsbanken v66rdat de commissie
voor belegging der gelden van de Rij'kapost-
spaarbank was gehoord. 'Hoewel het reslul-
taat van deze bespreking met die com®'
gunstig was, ikreeg de Middenstandsb?®!; er
niets van, omdat de intusschen nieuw i
treden minister van' financien die gelden - ou
gebruiken voor departementale uitgaven,
waarvoor direct geen: fondsen voorhanden
zouden zijn.
Spr. maakte zich sterk, dat een dergelijke
afwiizing niet zou zij® voorgelkomen, als de
middenstand' goed! geonganliseerd was.
Thans heeft de middenstandsbanlk, ge-
steund door de Hanze en de Boazbanken,
zelf een girodienst ingesteld, waarbij voor
elk bedrag 3 pet. rente wordt vergoed (het
Rijlki geeft 2 pet.) De verschillende voordee-
len1, die de miadenstandsgiro-dienst geeft,
zijn aanleiding geweest dat de minister er
den oorlog aan heeft verklaand.
■in de laatste 1 Yj jaar is ook opgericht de
middenstandsspuaarbank, waarvan reeds een
goed gebruik wordt gemaakt, hetgeen spr.
met cij/fers nader aangaf. Het ia echter npg
slechts een begin.
Men moet komeni tot een geheele centrali-
satie van het middenstandscredietwezen, op
dat de nriddenstandsbaniken het werk van de
vroegere bankiers geheel zullen (kunnen over-
nemen.
Met eeni lange rij cijifers maakte spr. dui
delijk, dat het-in Alkmaar moeiljjk was ge
weest om ook maar gedeeltelijiki goed te sla-
f en in die taak. In plaatsen van niet graoter
elang dani Alkmaar (Ernmen, Enschedie,
Harderwijlk) had de middenstandscrediet-
bank meer suoces dan hier ter stede. Dit wijst
er op dat hier zekere factoren werkzaam zijn,
die de ontwikkeling van genoemde bank te-
genwerken.
Spr. wilde hiertnede zijne i. ieiding eindi-
gen, om gelegenheid te geven tot het stellen
van vragen, om zoodoende meer, bekendheid
te 'kunnen bijbrengenj omtrent doel en wenking
van de middenstandsbanken.
Van de gelegenheid tot het doen van vra
gen werd allereerst gebruik gemaakt door
den heer J. Cloeck, die vroeg naar de werking
van den middenstandsgirodienst, welke vraag
door den heer Kropveld uitvoerig werd be-
antwoord.
De heer Bruins vroeg naar de wa-arborgen
voor de bij; de middenstandsibanken geplaat-
ste deposito's, waarop de heer Loeff via ant-
woord: dienrie, daarbij' speciaal wijzende op
de absolute afwezigheid van elke specula tie.
De heer Cloeck ontkende de juistheid van
de soms gehoord'e meening, dat in de midden-
standscredietbank alhier niet voldoende ver-
trauwen zou worden gesteld en pleitte er
voor, dat in sommige bepaalde gevallen een
ilanco crediet kon worden verleend.
De heer Bulthuis vroeg of b.v. een fabri.
kant, die aan pariioulieren verkoopt, ook ge-
steund kan worden door de middenstandscre-
dietbank. En een cooperatie en alle andere
ondememingen, die ook de belangen van den
middenstand zouden kunnen bedreigen, kun
nen ziji geld krijgen van een middenstandsore-
aietbank?
De heer Kropveld meende dat geen cre
diet kan worden verleend aan een verbruiks-
cooperatie, wel daaren,tegen: aan een inkoop-
cooperatie van middenstanders. Een fabri-
tant als bedloeld zou geen crediet kunnen
krijgen,Overigems -kan de middenstand zelve
zorgen, dat de gelden van zijn eigen banic
niet worden gebezigd voor zaken, die den
middenstand schade kunnen berrkkenen.
,In antwoord op den heer Cloeck zei de
leer Kropveld o.a., dat de bank tr den Haag
geen creo.et geeft aan hen, die geen boekhou
ding voeren.
de toekomst boven zijn hoofd ineenstort, val-
le® tevens vele idealen en ideale waarden i®
puin, zoodat het ook op het verbreken van
een kleine belofte niet aankomt. Doelloos liep
lij de straten door. Het was nog te vroeg
om ergens binnen te gaaini. Eerst om twaalf
uur's nachts begint het nachtleven in Bf r-
lijn te pruttelen, te koke® en over te koi
Op zijn doellooze wandeling was Lode-
wljk Onder de Lindie® tot aan het Slot ge-
komen. Ongeveer tien pas voor hem uit liep
een jong meisje, alsof zij vluchtte het plein
over, achtervolgd door ee® man, die drm-
gend tot haar sprak. Lodewijk lette niet op
het tweetai, een lichte kreet wekte hem echter
pit zijn halve bewusteloosheid. De vervol-
ger van het meisje had haar bij de® arm
gepakit en fluistende haar iets ia het oor. Zij
trachtte van hem af te komen, zij kwam ech
ter niet van hem af en uitte een kreet van
angst om hulp te vragen
Lodewijk deed; groote stappen en was in
ee seconden bij hen. ,,'Nu zed hij drei-
gend en hief zijn stok op. De aanvaller uitte
een paar gemeene schddwoorden, liet de jon-
ge dame echter los en week achteruit
„Dank u weld, zei het jonge meisje. „Het
is ongeloofelijk dat men midden in het groote
Berlijn in een drukke buurt meer dan op een
eenzamen landweg aan onbeschaamde aan-
vallen blootstaat."
Lodewijk nam zwijgend! zijn hoed af. Bij
het 1'icht dfer eledrische booglantaarn zag
hij dat zijn bieschermelmge eem klein wit ge-
zichtje had en nog jong was. Eem zeker je ne
sals quoi kemmerkte haar als iemand die tot
een beteren stand behoorde. Op een amder
Een bianco crediet zou kunnen warden' ver
leend, als de middenstanders alien beseften
met bunne bank eem sociale taak te vervullen,
,Spr. zette dit nader uiteen, met voorbeelden
duidelijk gemaakt, en hield daarbij een krach
tig pleidooi voor een bloeienden em krachtigen
middenstand als oorzaak van den vooruit
gang van stad eni land
De heer L. C. Oudt spi a van het weiDige
vertrou'wen, dat het Bureau van Advies hier
ter stede heeft als gevolg van het politick
tintje dat het draagt, em sprak voorts over een
zaak van crediet-verleeming, welk feit des
tijids was becritiseerd.
De heer A. Burger was overtuigd, dat de
miiddenstandsorganisatie alhier leelfde nic
ntet maar nabst de middenstandsbank en be
pleitte meerdere samenwerking tusschem die
twee.
De heer P. A. de Lange, voorzitter van
conunissarissen van de middenstandsbank,
zou de meerdere samenwerking met den mid
denstand toejuicben. Hiji noemde het een
echoom geliuid, dat de heer 'Burger had doen
nooren.
De heer Loeff gal nog een weg aan, waar-
langs z. i. meer samenwerking kon worden
bereikt. 'Dan zouden verwijten als de heer
Oudt had gezegd, niet meer gehoord behoe-
ven te worden. Moeilijkheden zijn er en moe
ten nog worden d'oorgetoaakt, maar: toch is
ide middenstand niet zoo diep in den put nls
^en honderd jaar geleden, hoewel toen de
economische eltende over het geheel niet zoo
groot was al® nu.
De hegj- L. C. Oudt hracht naar voren he
bezwaar, dat de middenstanders hebben om
hunne boeken te laten zien, reden waarom
spr. het verwij't van den heer Burger afwees
De beer Burger zei, geen verwijten te
hebben gedaan, -maar alfeen te hebben be-
toogd, dat de Middenstandsbank niet was ge-
groeid uit de middenstandsvereenigng en
daardoor niet' zoo krachtig is als ziji wel zou
kunnen zijn.
*De heer Kropveld, er aan herinnerende,
dat gee® der middenistandsinstellingen uit de
organisaties is voortgekomen, maar dat zij
werdem opgericht op imitiatief van enkele per-
soueni, bepleitte samenweiking en het ver-
mijlden van harde woorden. Tot het bereiken
van samenwerking ook hier ter stede wilde
spr. ten alien tijde gaarne medewerken.
De heer.de iLange brach't aan het einde der
vergadering de sprekers dank voor hunne
goede woorden en zei, dat alles wat gedaan
zal kunnen tot het bereiken van meer samen
werking tusschen middenstand en mididen-
standscredietbanfc zeer gaarne zou worden
gezieni door comuiissarissem der bank.
JUBILEUM-AVOND AFD. ALK-
ALKMAAR A. N. G. O. B.
De bijeenkomstj waarover wii gister reeds
iets medcdeelden," werd geopecd door den
heer N. de Waard, die die aanwezigen wel-
knm heette, en herinnerde aan de oprichting
van deze afdeeling, nu 12 jaar geleden.
Deze avond, zeide sprekcr, is voor ons een
dubbele feestavond, omdat de A. Nl G. O. B
in zijn geheel in 1922 haar 25-jarig bestaan
gevierd heeft.
Onze afdeeling werd opgericht door den
heer Sauer, die, later naar Amerika vertrok-
ken, steeds voeling met Alkmaar bleef hour
den,' over de draakbestrijding. Spr. bracht
hem woorden van dank en hulde.'
Twee leden der afdeeling zijn er vanaf de
oprichting bij geweest, t. w. mej. Sporre en
de heer.Groen.
Spr. vcrzocht beiden op het tooneel te ko
men, alwaar hij hun een foto van de afdeeling
overhandigde, onder applaus der aanwezigen,
Mej. Sporre cn de heer Groen sprakea
woorden van dank en erkentelijkheid
De heer de Waard deed hierna mededecling
van de te houden tombola, waarvan de
hoofdprijs een prachtige fruitmand was.
Nog decide spr. nu de, dat de heer Marti-
nus, hoofdbestuurslid, een feestrede zou uit-
spreken.
De heer Kommer overhandigde den heer de
Waard een bloemstuk, waarvoor deze zich
zeer dankbaar toonde.
Dc heer de Waard, als leider van de
Mondharmonica-Club „De Kleine Tavenu",
liet zijn jongens daama eenige nummertjes
ten gehoore brengen, die met applaus wer-
den beloond. De leider on-tving van een der
leden een bloemstuk, waarvoor de heer de
Waard dankte, den wensch uitsprekende, dat
de jongens ware drankbestrij.dera zouden.
worden.
/De heer Martinus kwam hiema aan het
woord.
Deze herinnerde aan het jubileum van den
A. N. G. O. B. in 1922.
Spr. wilde zich onthouden van felicitaties
met het jubile van de afdeeling Alkmaar. Wij
komen niet bij elkaar om mooie woorden te
spreken, of om de loftrompet te steken over
hetgeen wij gedaan hebben, maar wel om d-
oogemblik zou hij zich voorgesteld hebben.
Vandlaag had hij geen zin in dergelijke avon-
turen. Hij liep een eindjie met haar mee om
haar buiten bereik te brengeni van haar ver-
volger.
Bij dc eerste tramhalte bleef de onbekende
staan.
'„Daar komt mijn tram aan. Ik dank u nog
eens zeer." Weder nam hij zwijgend zijn hoed
af en liep langzaam voort. De ontmoeting
had aan; zijn verwarde, smartelijke gedach-
ten een andere wendiiag gegeven: hij dadrt
aan Inge. Zijn lief zusje stond plo'tseling dui-
.delijk voor zijn geest en zag hem verwijtend
aan. Inge was door dat onwijze testament ook
bedragen in haar levensgeluk en was toch
dapper geweest, had de tanden op elkaar ge-
zet en had! zich geschikt. Zijn lieve Heine
Inge. Eigenlijk had hij zich veel te weinig
om haar bekommerd. Zijn belangstelling was
geheel geconcentreerd op Ulla. Als hij nu
heenging stond het arme ding mocderziel al
leen op haar jonge voeten, die veel te klein
en te teer waren voor de harde wegen van
den st'rijd om het bestaan. Ach, het was geen
wonder als zulk een afgewerkt jong men
schen kind het reddingstouw greep van een
wrstandig huwelijk om uit den maalstroooi
van handel en verkeer in de haven van een
goed omheind eigen te huis aan te landen.
Als men toch aan de spaken kon grijpen
van het rad van den tijd' en den fcringloop be-
spoedigen in plaats van bond te draaiien
langzaam, langzaam. Het werk van zeven
jaar, geconcentreerd in een' tijdsverloop van
even zooveel maanden. Zoo spoedig mogelijk
zou hij Inge een eigen te huis verschaffen.
kaar eens aan den tand te voelen. Ik zou lie-
ver de vraag willen stellenWat heeft de af
deeling gedaan in die 12V"2 jaar? Waaraan
ontlcent zij het recht om een feestavond te be
leggen? Is de stemming van dezen tijd van
dien aard, dat wij kunnen feestvicren? De
.Ocstand is inderdaad niet van dien aard,
meende spreker. Wij kunnen geen stap doen,
of wij stuiten op de een of andere ellende.
Doch laten wij nu deze zaak eens van ge-
heelonthoudersstandpunt bezien. Wij consta-
teercn dan, dat wij bij elkaar komen om dit
jubileum te gebruiken, om eens een blik te
slaan op den afgelegden weg, om bij den aan-
vang van een nieuwe periode den verderen
weg vast te stellen en om de menschen, die de
belofte van onthouding hebben afgelegd, deze
belofte te doen hernieuwen. Spr. stond hier-
bij uitvoerig stil, om daama de vraag te stel
len: Heeft onze arbeid eenig resultaat gehad
en bestaat er hoop, dat wij verder komen?
Zeer zeker, al zijn wij lang nog niet waar
wij moeten zijn, doch er is vooruitgang. De
drankbestrijding heeft vasten voet gekregen.
Onze idceen, aanvankelijk bespot en be-
schimpt, zijn langzamerhand doorgedrongen
bij een1 groot deel van ons volk. Wij moeten,
meende spreker verder, onze tegensitanders
niet onderschattende menschen uit onze ge-
lederen zijn" lie vaak naff aangelegd. Spr.
zette dit nader uiteen, zeggende: „wij hebben
te doen met een groot, diep ingevreten, maat-
schappelijk kwaad".
De heer Martinus besprak hiema hetgeen
de heer de Waard tegen zijn jongens had ge
zegd, toen deze het er over had, dat de kna-
pen ware drankbestrijders moesten worden.
Wij, zeide spreker, moeten weten welken
plicht wij hebben tegenover de kinderen. Zelf
moeten wij het goeae voorbeeld geven.
Hiema wijdde spr. aan de drankbestrij
ding zelf eenige woorden, er op wijzende, dat
niemand den zegen daarvan durrt ontken
nen.
Ini verband met het drama in Den' Haaig1,
dat zich enkele weken geleden afspeelde,
wees spr. op de gevolgen van drankmisbruik
Met een krachtige opwekking tot de niet-
aangeslotenen om lid te worden, besloot hij
zijif rede.
De Mondharmonicaverceniging deed zich
nog enkele malen hooren, waama een aan--
vang werd gemaakt met de opvoering van
Kain cn Abel'', een tooneelspel uit het
West-Friesche boercnleven in drie bedrijven,
een propagandastuk voor onthouding. Dit
werd vlot gespeeld en verschillende scenes
kwamen heel goed tot hun recht. De hoofd-
personen, Jacob Ruiter en Pieter Klein, wer-
den afdoende uitgebeeld. Het stuk zelf is bij-
wijlen wat taai. doch dat kunnen de spelerg
niet helpen. Zij deden alien uitstekend hun
best.
Applaus bleef dan ook niet uit.
In de pauze werd de tombola gehouden,
hetgeen de gezellige stemming verhoogde.
Het gebruikelijke bal besloot dezen jubile-
um-avond, dien de afdeeling waardlig gevierd
heeft. v
ProrinGiaal Nieuws
Voor oe Ver. van O'udleerlingen der Rijks-
landibouwwimterschool te Schagen, hielid Prof.
Dr. G. Grijns iMIaandag in Hotel Vredelust
een lezinig over dc nieuwe begrippen in de voe
dingsleer.
De Voorzitter, de heer H. K. Koster, richtte
tot dc in flin'ken getale opgekomen aanwezi
gen een woord van welkorn en heette in het
bijizondier Prof. 'Grijns welkom, wien hij dank
bracht voor de moeite, die hij, zich had ge-
itraost om vauuit Watgeninigen naar Schagen
to komra om dd lezing te houden-
Prof. Grijns ving aan, met te vericlaren, dat
hiji de uiitnood'iging had aangenomen, hoewel
hij wist, daarmee een moeilijke taak op zich
te hebben genomen. Wanmeer men een nieuw
schadelijk iinseat ontdekt heeft voor den land-
bouw, dian kan men dat insect mebrengen en
de larveni daarvan; men kan er platen' van la
ten malkem, om die de vergadering te laten
zien en dit is met een nieuw voedergewas
evenzoo het geval. Men kan daardoor een'
scherp beeld geven van de zaak zelf. Voor
een nieuw voedergewas kunnen wij' de ge-
dlroogde en verscne planten meebrengen, liet
preparaat laten bcreiden, enz.wa'ardoor men
de dingen met ziji® zintinigen kan waamemen,
waardoor men direct een po&itieven indruk
ka® achterl'aten.
Spr. moest editor vandaag mededeelingen
doe® over stoffen, die nog niet scbeikumdig
geanialyseerd1 zijn, die hij dus niet kon laten
zien en van .andere, waarvan dit wel het ge
val is, deze bestaan uit een aantal chemische
verbindingen, doch, wanneer men die in
fleschjes bekijkt, dan maken zij denzelfden in
druk, terwijl1 ze alle een flauwe smaak heb-
De koortsentemperatuur in zijn bloed was
de laatste tie® minute® gedaald. Hij; voelde
op zijn oogen den zwaren druk van een on-
weerstaanbare slaperigheid. Hij zou zich
zelf geweld moeten aandoen om te blijven
rondloopen itotdait' de nachtlokalen geopend
werden. En aan den anderen kant zou hij in
een warm lokaal dadelijk zijn ingeslapen.
Hij had ook geen lust meer am zidi ergens
een roes te drinken om zich zelf te verdoo-
ven.
Den geheelen dag broeide er reeds een on-
weer aan de lucht. Het was of de horizon met
een *zwart gordijn was bedekt. Lodewijk was
nauwelijlks biji zijn pension aangekomem of
de rege® stortte als een wolkbreuk neer, ver-
gezeld van donder en bliksem, storm en (ha-
gel. Niettegenstaande het rurnoer van het on-
weer sliep hij evenals's morgens dadelijk in
en werd tegen zeven uur wakleer, opgefrischt
en zeldzaam opgewekt, als herboren.
De prettig afgekoelde morgenluchit stroom-
de de wijd openstaande veosters binnen. Met
een gevoel 'van welbehagen nekte Lodewijk
zich in zijn bed uit. Hij had een gevoel also!
hij uit een zware ijlende koorts weder aan de
oppervlakte van ee®' 'heldere, gezonde werke-
lijkheid voor den dag kwam. Ongelooflijk
dwaas vond hij plotseling het madhteloos ra-
zen tegen feiten, die bij rustiger nadenken
natunrlijke gevolgen waren der omstandig-
hede®1. Een flinke man gaat niet te grond ter
wille van een- meisje. Tegenover de negatieve
lactoren: slaap en alcohol, staan goddank de
factoren voor een vroolijkc gezonde levensop-
vatting: werken en een vaste wil waarvan
men zich bewust is.
(Wordt vetrvolgd.)
.V
rn 1 t—TT:
