Alkmaarsche Courant
Drukwerken
Zevengesternte.
voor Polder- en 6e-
meentebesturen.
,V. Boek- en Handeisdrukkerij
v.h. Herms. COSTER ZOON,
Voordam G 9, ALKMAAR,
Ponderdag 22 Febrnari.
Geneeskundiga brieves.
Fenilleton.
41.
IMS.
Honderd Yljf in Twlntlgste Jaargang,
XIX.
Pt tfen&skurist in caricatuur en spotschrift.
Onder alle standen d-er maatschappiji zal
men imoeilijk een tweeden vinden, die zoo
dikwij-ls bet onderwerp van spot, satire en
caricatuur is als die van den geneesaneester.
Pit behoeit nog geen geringschatting te be-
teekenien. Er ligt juist een eigenaardige be
waring in om het hooge, het verhevene be-
lacheujk 'te matken. En tot in" onze dagen zijn
de hoogst geplaatsten niet tegem satire ge-
vrijtwaard. Hoe komt bet, dat juist de genees-
fcundige stand' zoo ruim zijn deel heeft gekre-
cen?
Wij1 weten dat oudtijds groote verwant-
gchap bestond tusschen de priesters en de ge-
neesmeesters. Als een motief, waarom zij niet
zijn samen gebleven, is wel eens opgegeven
dat beiden behoortn te voonspel-l-en. De voor-
ipelLiog van den ipriester betreft het hierna-
niaalis en kan moeilijk gecontroleerd worden
op haar betrouwbaarheich 'De voorspelling
van deni geneesmeester: is beperkt tot bet
aardsche bestaan en daar komt dus altijd de
dag, dat de proef op de som geleverd wordt.
pan blijlkt de som wel eens met uit te komen.
Van at dit standpunt bezien, bevindt de arts
zich dan oak in een moeilijlke positie. Zijn
voornaamste werk -kan tocb worden' uitge-
drukt als strijd tegen den dood. Deze strijd
bevat in zioh zelf een hoogst oudankbaar
element omdat ten slotte de dood toch altijd
overwinnaar blijft. En zoo wordt de gedacbte
tan de onvrucbtb aarheid van het strerven
ran den arts g-ewekit; welke dikwijls in spot-
(dbriften en -teekingenl doorstraalt.
Wanneer de patient rich door den arts laat
btihandelen, ontsitaat onwillekeurig een gevoel
van afbankelij'kbeid. De arts wenscht nu een-
oaal alios en vaak meer dan alles van zijn
patient te weten; persoonlijke en familiege-
beimen, niets blijlft voor deru arts verborgen.
Bovendien stelt de patient zijn lichaam be-
echiikbaar voor onderzoek, zoodat de arts hem
i— als het ware van binnen en van buiten
beter leert kennen dan hijl zelf. Eeni-ge ont-
stemming over die ondergeschiktheia wordt
versterkt door het niet begrijpenl van de voor-
schriften, die meestal met zekere autoriteit
worden gegeven en moeten worden opge-
voligd, ook al ontgaat aan1 het slach'toffer de
bedoeling ten' eenen male. Een zek-er verzet,
hetzij; geheel bewust, hetzij in het onderbe-
wustzijn, wordt zoo verklaarbaar en met een
waar genoegeni worden dan fouten bij den
arts gezocuit en decze, als ze gevonden zijn,
aant den kaaik gesteld.
Des te spoeaiger vial er wat te laken-, om-
dat anderzijds -aan' zijn persoon zoo hooge
eischcn werdeni en wordenl gesteld, dat maar
weinigen aan dat ideaal nabi| bom'en. Z-ulk
eeni ideaalarts wordt ergons beschreveni als:
Casas, koelbloedig als Fabrici-ua, krachtig en
moedijg als Gustaaf Adolf, wijs als Oxen-
stiierna, handig als Talleyrand, edalmoedig
als Phlnelon, standvastig als Richelieu. De
■chrijver laat er op volgen, dat de eeniige man
die eens all deze deugaen in zich vereenigde,
gecni bloed bom zien en zioh daarom iin plaats
vara aan de prabtijk, aan het doceeren wijdde.
Maar ook 'hierin slaagde hij: niet, want bij! al
zijn goede eigeruschappefl miste hi| de voor-
naamste: protetctie.
Daar koint nit nog bijl, dat de arts behoort
tot de mensch-en, wier beroep noodzakelijk
maakt dat zij aan den weg timmeren en hun
getimmer is van invloed op particulier en bui-
gelijk lev en. Hierbijl herinner ik aan de vier
platen (zie mijn IXdeii brief), waarop de
dokter wordt voorgesteLd resp. al's God, wan
neer de ernstige zietkte noodig maakt dat de
arts ontboden en van- hem alleen' nitkomst
verwacht wordt, als Engel, wanneer de zieke
een gunstig verloop scnijint te netmen, als
iM-enisdt, wanneer ae genezing voltooid is en
eindelijlk als 'Duivel, zoodra de dokter zijn
nota zendt.
-De dokter kiomt zoo dikwijls in' de dagelijk-
voor, dat net voor de hand
schc Bpi
ligt, ctat hij daarbij gemakkelijlk eens het on-
derwerp van boer en spot kan worden.. Al te
goed 'komt hij1 er niet altijd af. Maar tot de
grootste artisten toe hebbeni hun kunst op
Roman door Marga^tha Bohmf.
Kaar het Duitsch door C. M. de W.
(Geautoriseerde vertalmg).
80)
„Inge, ilk moet de waarheid weten," zij' hij
zacbtijes en met nadruk. „Is dat werkelijk je
geluilc, is het ndet een eoort redmiddel, een
uitweg, een levensverzekeringspolis..." Mid
den in den volzin hield hij op en kuste haar
op de stralende wangen. „Goddan'k, leve
ling, kom, nu wil ik kenimia makea met je toe-
komstigen. man."
Oberboden was de laafcste jaren als zomer-
verblijf in de mode gekomen. Verschieidene
groote hotels en een aantal aardig ingeridhte
cafe's em restauran-ts bewezen, dat men op de
hoogte was van de eischen des tij'ds en de
verwende zomergasten. Slechts enkele oude
logementen, onder anderen de Wijnstak, deden
niet aan al die oieuwerwetsche dingen mee en
werden dus oudenvettBCh genoemid. Lena Ze
vengesternte had een bekel aan alles wat re
clame genoemd kon worden en hield zich aan
haar oude gewoonten. Al to veel drukte zou
zij niet eens gewenscht hebben. De notabelen
van Oberboden drohken nog steeds hun mid-
dag- en avondglaasje wijia m den Wijnstok,
maar de vreemdelingen kwamen zelden in het
met wingerd begroeide huis aan den Rijn.
Sedert de opening van Peltier Zevengestem-
tos testament was precies tien jaar verloo-
pen. Op den tienden verjaardag van zijn be-
grafenis kwamen, volgens den wmsdi van
den overlodene, al de lieden der familie Ze
vengesternte, die nog in leven waren, in den
Wijnstak bjjeea om hat codicil taman to hoaren
wooAaaai
Peprosia, zooCat de CoVtflm er nle! vw>
geefs zijp, ook al zouden ziji niet meer nutr
tigs g caan hebbeni dan stof te levereni voor
zoovele teekeningeni en geschriften. Ik bdhoef
maar te herinneren aan de vele tandentrek-
kers, keysnijders, urinekijkers enz. van onze
oud-Hollandsche schilders, Jan Steen, Adri-
aan Brouwer, Gerard Dou, Adriaen van
Ostade, Cornells Dusart, Jan de Bray e.a.
De ondeugende manier, waarop wij- den arts
op deze prenten dikwijls voorgesteld vinden,
zou men als een terugslag mogen besdiou-
mo
(Nn ma. he van ■rtnn vpotfoeek stoat am
paand) met een kraani in zijn flank gescbrocfd
op de manier zooals dat in eeni biervat ge-
schiedt. Dit paard stel't voor de levrancier
wen op de intieme verhouding, die onwille
keurig tusschen den arts en zijn patienten
ontstaat.
Niet te ontkennen is, dat de gewone men-
schelijke gebreken, wanneer ziji bij den arts
worden waargenomen, menigmaal wel zeer
breed worden uitgemeten en er dan soma een
ting wordt gezocht als zouden zijn
voorsctiriiten meer ten eigen bate dan wel tot
nut van den patient worden- gegeven. Zoo het
verhaal van den dokter, die zijn patient al
leen -toestond van een gemeste kapoen de
halsd-eelen te eten en om te zorgen, dat hij
d-e streng verboden. achterkluif jes en de bout
-niet zou nuttigen, deze zelf verorberde.
Overmatige begeerigheid wordit reeds in
een tabel van Aesopus vermeld: Een arts
wordt geroepen bij: een vrouw met een oog-
ziekte, zijn genezingsplan wordt op-gemaakt
en tevens afgesproken- welk honorarium de
terugkeer van net gezichtsvermogen wettigt.
Dagelijiks worden dfe oogen gezalfd en ver-
bonden. Bij: elke behaadelitig misbruikt hij de
gelegenihieid om een meubelstuk mede te ne-
m-en. Als de vrouw hersteld is, verlangt de
arts het overeemgekom-en bectrag te ontvan-
gen. 'De vrouw weigert en verklaart, voor den
rechter geroepen, dat afgesproken was alleen
te betalen in geval van beterschap. Ziji was
evenwel door de kuur achteruit gegaan, want
vroeger was zij nog in staat geweest, haar
-ilair goea -te zien. Nu was haar dat niet
lijk.
erkwaaiidig zijn de talrijlke doodendanr
sen, die in de 14e tot 16e eeuw werden getee-
kend, die eenerzijds de omnacht van den1 dok
ter m-oesiten dui-delij-k ma ken om zijn patient
uit de handen des doods te houden, ander
zijds d'e gelijfchieid van alle menschen voor
den dood predifcten. Waarschijnlij-k hebben
idle monndk-en, die met zelotisch-e overtuiging
de verzem bij deze dooden-dansen schreven,
er weinig aan gedacht, hoe hiermee tevens
voor het eerst ae gedachte aan nivelleering
der standen werd gepropageerd, een ged'ach-
te, die verder werd uitgesponnen: en op steeds
meer satirischen toon' werd geuit. In dien
tijd werd de dood nog niet regelmatig als
skelet afgebeeld. Meni ziet nog vleezige, zij
het dan ook dunne, arm en entoeenen, ten ge-
opende buikholte, terwijil worm-en in den vorm
van slangen uit diem open bulk of uit de oog-
kass-en kruipen. D'at de ana-tome het nog niet
ver gebracht had, bewijzen- de talrijke fouten
in de teekening, fouten die soms vermeden
haddem k-unnem worden.
Zoo kan men aan het eigem lichaam voelen
dat het ondexbeen twee beend-eren bevat.
Meer dan een teekening geeft ech'ter het on-
derbeen met 6en been, terwijl daarfintegen een
dubbel dijbeen wordt geteekend.
Zoolang de ziekte duurt, regeert de dokter
met! haast onbeperkte macht. Geen wonder
dat deze of gene der k-unstbroeders wel eens
tot zelfoverschatting kwam. Daarvan geeft
Plutarchus reeds een voorbeeld: De arts Me-
nekrates was zich zoo bewust van zijn groo
te ga-veni, dat hiji zich zelf den bijmaam Zeus
gaf en zelfs ging h-ij; zoo ver, dat hiji zich in
een officieel schrijiven aan deni boning Age-
silaos aldus' betitelde. Deze ging in zijn ant-
woord bier niet op in. cm schreel alleem: „De
koning Agesilaos wemscht aan Menebrates
beterschap." i
Eeni inzameling van spotprenten zooals
bijiv. v-anl LMlaender, geeft tevens een' over-
zicht van de geschiedenis dier geneeskunst.
Allerlei nieuwigheden werden tot onder-
werp voor-ill ustratie en spotwoord gen omen,
zooals de homoepathie, net dierlijk ma,-
lisme, de koepokinenting, Gall's sc'hedel]
de vrouw als dokter, vcrjongtogskuren enz.,
enz. Im den tijd dat dergelijlke onderwerpen
aan de orde van. den dag waren, werden) zij
gewoonlijk ook van den grappigen kant be-
keken.
Ook de moderne blad'en; vinden dikwijls
stof op 'gieneeskudiilg gebied. Een mode-dok-
ter wordt afgebeeld den dag n-a Sint-Nico-
laas, terwijil zijn kam-er overvuld is met tal
van sluimerrollen, pantoffels. gehaakte beur-
zeri, pressepapiers, vloeiboeKen, lampekap-
fe Bredenscheit had de reis als onbestor-
ven tveduwe m-oeten aanvaarden, want haar
man had het te druk om zich midden in het
seizoen der processen een reisje naar den
Rijn te kunnen permitteeren. Zij en ook Lo-
dewijk en zijn vrouwtje ilogeerden biji hun
ouders in de vill^ Schwiemmele.
De venstandhouding tusschen den) heer
Schwemmele en zijn stiefkinderen was dfe
laatste jaren steeds beter geworden. Nu en
dan kreeg Vir-ginie zelf buien van ijverzucht
en klaagde droevig dat haar kindererv haar
nooit begrepen hadden en nu nog niet begre-
pen. Het sterke -karaikter van broer en zuster
trokken meer naar hum stiefvader dan naar
de klein-geestige, teere moeder.
Herman Zevengesternte was ook alleen -ge
komen. Zijn vrouw kon niet van de ldnderen
van daan. Op Petertjei, dat met Paschen naar
school was gegaan, en de driejarige Wil'hel-
mina Maria, genaamd Mi-ma, volgde kort ge-
leden een nieuw Zevengesternte, dat naar zijn
peetoom, Schilling, den -naam van Alfons ge-
kregen had. Inge had drie jongens en Lode-
wij'k en Malrike zorgden voor het leveren van
hun aandeel met een paar tweelmgen, beide
jongens, die reeds in Ceylon ter wereld geko
men waren en daarom in de fatnilie de „In-
di-ers" genoemid werden. Ook zij werlctem dus
mee tot de instandhouding van het geslacht
Zevengesternte.
In de groote karner van den Wijnstok,
waar tien jaar geleden de opgewanden scfene
plaats hadden bij de opening van het testa
ment, hieldi ook heden- de fa-milde zi'tting, die
dezen keer door alle betrokkenen meer be-
schouwd werd als familiereunie dan als een
sensationedegebeurtenis. Zij hadden el-
kaar veel te vertellen, daar zij; zoo alien bij
elkaar kwamen. Aan het boveneinde van de
lange germeenschappelijke tafel zat notaris
Muller uit Berlii-n, naast hem dr. Schilling.
De oogen vani den execuiteur van het 'testa
ment dwaalden vol belangwtelling van onder
zdjn hiril van den «m naar dan acute* to) den
arts herhaaldelijk voor. Ook daar wordt ge
woonlijk n'iet zijn mooiste ziide belicht. Ge-
beuni! dit bij1 uitzonderinig wel, diam blijlkt het
publiiek toch ook met hel-angsiiellin-g te luist'e-
rem, getuige „doktar Klaus" em „Hlet recht to(
atato." Ms on-overtroffem ma-g wel gelden
wat -Moliere over doktens heeft geschreven.
BijV. im zijn, Dokter tegen1 wil en1 dank". Een
hiouthakker, liefhebber vani eeni borrel, wordt
d-oor een list vani zijn vrouw er toe -gebrac-ht
om tegem zijn wil- als geneesheer op te treden
Hliji doet dat op niet omerdienstelijke wijze
em geeft eeni prachiti-ge caricatuur vam de
kunstgrepem, die de „do-k-ter in zijn pra-ktijk
gebruikt, o.a. a.o. oniz ijogebrek aan- kennen
en- kuninem te miaskeeren-. De paitiente houdt
ziich stom, omdat haar vader eeo huwelijk wil
met een man, diem zij niet lief- heeft, doch die
er voor terug schrikf om met een stomrne
vrouw te trouweri. Als de vader vraagt wat
zijln d-ochter scheelt, geeft de houthakker eerst
allerlei ontwijkende amtwoordem, em als hij al
te veel in het n-auw gedrevon wordt, redt hij
zich met latijnsche ui-tdTukkmgen, waarmee
hij. zijn omsiiandig verhaal doorspekt. 'HL-"
kan ae vader niet tegen' op. Hij doet -alsoi hij
alle uitgekraamde omiziri be;
waagt alleem nog de schui
egrepem
cntere v
hee.., h
vraag hij
goed geh'oord iheeft dat1 het hart rechts en de
lever Snks werd gevonden, terwijl hij' meende.
dat het juist andersom was. Zonder blikken of
blozen' zegt daarop de auasi-dokter: ,.Ja ?e
ker, vroeger Vas oat zoo, maar wij' hebben
dat nu allemaal veranderd
Lachem is gezond en gaanie doet de dokter
zelf mee als er -geestigheden over hem of zijn
vak ten beste gegeven- worden. Hij- weet te
dati wie dit d-oem, gewoontlijk geen kwa-ad.
elam eni tot de kleurlooze miiddenstof be-
hooren. Zoodra de mood- a&m den man korlit,
is alle scherts \ergeten en is men wat blij als
de dokter. wi-em mem zijn ventnouwen ge-
schonken' heeft, aan het ziekbed venschijnt.
H.A.S.
Uit onze Staatsmathliie.
Hterzienimg der Registratiewet 1917.
Wie als wij een- lijst aanhoudt van de wets-
ontwerpem, die aan dfe Kamer worden- aange-
bodem, die moet wel getroffen zijn d-oor het
groat aantal malm dat hun titel begint met
„Herziening derwet" of met „Wijzigimg
en Verhoogimg van, 'Hoofdstuk zooveel der
Snaatsbegrooting voor 19 Soms is v6or
beide formuil'ieren nog het woordje „Nadere'
noodie omdat er nog al eens een- herziening
of en' wijlziging en een- ver-hooging heeft plaats
ad. En wie er een- s'Jel wetboekjes op na-
geh
hou
ping
H.A.
aoudt om1 ze bij voorkomende gelegemheid te
raadplegen, die dient voorzichtig te zijn en
eenst te onderzoekem of die wet nog wel de
wet is. In deni orisislijd is het zoo'n gewoonte
gewordfeni -om gauw een zaak af te doen en
het met em wetje maar ems te pro-beeren
onder het motto: „wij kunnen later wel eens
weer ziem" ,eem er is zulk em' 1'iefhebberij ge
komen om itijdelijike maatregalen te nemen in
deni vorm van „noodwettenf', dat diit bedxijf,
dat als uitzondering gedacht is, regei is ge-
worden. Eem wetboekje, dat em jaar of vijf
larng betrouwbaar blijit, is em- witte raaf.
Waaraani dliit is toe te schrijven, zudlen wij' niet
onderzoebm.
't Is dus niet te verwonderen, dat de regis-
itratiewet ook weer eens onder handen wordt
genomen.
Nu is er voor de nu voorgenomen herzie
ning een goede reden, al komt die niet voort
uit veranderde omstandigheden en al had
mm de hoofdzaak dfer wijzigin'g ook wel in
1917 -kunnen aantorengm.
Wij hebben eem paar maanden geleden al
meldlimg gem-aakt van opmerkingen m modes,
die teni doel' hadden om zekere veilimgm aan
die weikimg van- de bepatisngm der Regisitraitie-
wet te onttrekkm-.
Het artiikel 55, waarin bepalingm' worden
gemaabt omtrenit! „opembairc" verkoopingm en
het verschuldijgde iregistratierecht, dat over
de koopprijzen moet geheven worden, is in
1917 in dm- nu bestaamden vorm- in de wer
gekomen). En daar bet toeo de bedoeling
was om de opbremgsf dier registratierechten
te verhoogen, neeft mm het begrip „openbare
verkoopimg" het uiterste geweld aangedaam.
zoodat van de opbrengst van elke veilkooping
ffle woraf wertt aangeKiifflga en wsw p«*>>
men gelegenihieid werd gegeven- om te bieden,
at te mijnm- of in ie schxijvm, registratierecht
most toetaald wordim. Dat ging zoo ver, dat
zelfs onderhnge verkoopingm van boeken m
djdschriiten onder de leden van een leeskring
oi een societeit als opembaar werden aange-
merkij; am als de uitgever van em1 -krant een
advertemtie pdaatst, waairbiji bod wordt ge-
vraagd op eem of antler voorwerp en de "aan-
biediingen nag het bureau der krant kunnen
worden unigeleverd, dan wordt die uitgever ge
achrn verkooper te zijn en heeft hij al de soe-
sah die verbonden is aan de openbare verkoo-
van b.v. em iandgoed van meer dan 100
A. oppervlakte.
iDoor deze enghartige opvating van- het be
grip „opembare verkoopiog'' vielen daaron-
der ook de veilingem van groente, fruit, visch
enz. em van de opbrmgst moest dan ook 50
cents per 100 onmngat registratierecht be-
taaid wordm.
iMm -is gaan inzien, dat dit toch eigmlijk
onblllijlk was om verschiiliende redenen, die
wij- vroeger al heb-bem opgesomd'de verkoo-
pers warem als lid vam een- vereeniging oi
zeifs biji de wet verp-licht daar te verkoopm
zij komcien geen invloed uiuoeieoen op dm
prijs, die ziji voor hum waar zouden krij'gen en
zij kondm- dus ook niet1 het verschuldigde re-
gistr-atier-edit op dm kooper verhalm, terwijl
aegene, die buiten de veiling om verkocht, vrij
uitglnig en misschieo nog aeni bedoogm pdjs
<.-p de veiling drukte.
Daartegm is opposiitie gevoerd m een wij-
ziging van die wet, waardoor de bovenbedoel-
de anbil lij-kheid ten aanzim van veilingem
wordt opgdievm, is de hoofdlzaak van het nu
ingedieode voorstel.
Aan art. 55 der Registratiewet zal een
nieuw lid wordm toegevoegd, luidende:
Verkoopingm, gehoudm door of vanwege
land- m tuinbouwers en visschcrs in de
uitoefening van liun bedrijf, cai welke go-
durende tm minste zes wrisen van het jaar
ten minste detunaal per week in luetzelfde
gebouw of op hetzelfde terrein plaats heb-
bm en waarbij uitsluitend voortbrcngselen
van eemzelfden- tak vam bedrijf wordm ver
kocht, vallen niet onder de bepalingm van
dit artikel.
Natuurlijk is het gavolg daarvan een min-
dere opbrengst der registratierechten, die wel
niet met zekerheid kan wordm opgegetfm,
maai' die de minister scliat op 600.000 per
jaar. De tegenwoordige toestand van's Rijks
tinancien laat niet tot dit verlies prijs te ge-
ven. Daarom is naar compensatie uitgezien.
In art. 29 der Registratiewet wordt een
vermindering van- de 2Va proc. rechtm bij
overdracht van onroerende goedfei'm ondter
bezwaroiden titel toegestaan, wanneer deze
overdracht binnm resp. 1 of 2 of 3 jaren- na
em vorige plaats heeft. En in art 31 wordt
bepaald, dat deze heffing van 2% proc. niet
geschiedt als het bed-rag van- de verkoopwaar-
de en dat van dm prijs met de lastm niet
meer dan- 400 bedragen.
Het bedrag der venninderingm van de op
brengst op grond van art.,29 (kort op elkan-
der volgende overdracht) wordit geraamd op
31/2 ton. En dor de vrijstellingen1 en vermin-
derin-gen op grond van art. 31 (goederen van
geringe vurkoopwaarde) zal ongeveer 77000
verloren gaan.
Daarom stelt de Minister voor, art. 29 m
30 en art 31 te schrappm, zoodat dus de
daar bedoelde vrijstellingen en verminderin-
gen vervallm en de geraamde mcerdere op
brengst van resp. 350.000 en 77.000 kun
nen dienen om tegemoct te komm aan het ver
lies van 600.000 van de veilingm.
Het spreekt va-nzelf, dat dicntmgcvolge
ook de artikelem gewijd-gd wordm, waarin
naar art. 29, 30 en 31 wordt verwezen.
Nog em -paar veranderingen worden in
overwoging gegeven, die ongetwijfeld ook
moeten helpen tot de verdfere compensatie van
de verloren 6 ton.
Soms komen geschillen over in- en terug-
vordcring van rechtm en boeten voor den
burgcrlijken rechter; de Staat is dan ver-
pli'cht zich te doen vertegenwoordigen door
een procureur, maar dat lcost geld. Daarom
wordt voorgesteld, dat de Staat zich desge-
wenschit im zulk eem geva-l kan- dom vertegen
woordigen d'oor een ambtenaar der registra-
itie, die natuurlijk in de materie thuiis is
Nu de inspecteurs der directe belastingm
de balansen tm behoeve van Dividend- en
Tantieme-belasting ontvangm m raadplegen
en ze eerst na gebruik tcczenden aan de ont-
"angers der registratie, kan het voorkomen,
grootm kring. Hij herkmde verscheidene der
Zevmgesternten', maar niet alleen. Wie bij-
voorbeeld, was die breedgeschouderde heer
met de donkere snor m het lorgnet op den
neus naast dat fcleine danietje ntet zwart
haar dait hij zich ook niet meer herinnerdfe?
Alfons Schilling gaf inlichtingen. Dat was
Lodewijfc Zevengesternte. Twee jaar geleden
was 'hij' met vrouw en kinderen uit Ceylon te-
ruggekomm en was in Berlijn zijn eigm za-
ken begoranen. Export. Voorloopig nog slechts
met bescheiden nuddelm en daardoor op
kleine schaol. Zijn knap vrouwtje was. zijn
compagnon, zijn promratiehoudster, kortom
de ziel van de ondernemimg.
En dat bekoorlijlke, vlugge vrouwtje met
dat gouden roode haar? Die 'kwami hem be-
kmd voor. O, is't waar, mevrouw Ingeborg
Bredenscheit, de vrouw van zijn -bekenden
collega? Hij heri-nnerde zich flauw het aar-
d'ige bakvischje uit dieiu tijd. Op Lena Zeven-
gesternte's 'haardos lag een dichtere laag zil-
verpoeder dan' vroeger, anders was zij weinig
veranderd ook bij dm vlotten Toni en zijn
'aardige vrouw haddm de jaren gem groote
veraindering gebracht. En die elegante dame
in ref-ormkleeding? De vrouw van dm jongen
Braunberg. De weduwe van overate Braun-
berg. Me'vrouiwu Braunberg was akelig dik
geworden en leed' aan bmauwd'heid, dat zag
mm duidelijk. Haar dochfer, het fijine, bleeke,
verwelkte schepseltje herkmde de notaris da-
delij'k, maar wie was die bij'zonder mooie
I blonde vrouw iniettt die groote, dionkerblauwe,
i vroolijke oogen en prachtige teint: was dat
j ook een aangetrouwde Zevengesternte?
Het dimstmeisje ruimde de tafel op eni
veegde de kruimels van het tafell-aken. In
plaats van te antwooTden gaf Schilling den
notaris een der geillustreerde tijdschriftm, die
strafes bij het dessert van hand tot hand gin-
gen m wees op het vrouwenportrct in "if mid
den van de bladzij. Maria Braunberg, ont-
dekster van het serum' tegen roodvonk. Zie
ohm ailikfllWoMoachappalijke «aaw«tt", Lu
dat voor deze laatsten de verjaringstermijn
voor de vordering van rechten vo-lgens art.
4654 en van de ooete, bedoeld in art. 87, die
nu twee jaar is, te -kort blijklt; d-aarom wordt
die op 5 jaar gesteld.
Ten&lote nog em wijzdginig van art. 301.
Vrijgesteld van rechtm waren o. a. acten,
waarbij gebouwde eigendommen voor de eer-
ste maal na de stichting wordm overgedra-
gen, als de akte van overdracht ter registratie
wordt aangebodm binnm het jaar, „volgende
op dat, waarim die eigendommen, als ge-
bouwdt, in de grondbelasting zijn aan-gesla-
gen".
Het kon soms jaren dhren eer zoo'n per-
ceel in de grondbelasting werd aangeslagen.
Daarom wordt nu voorgesteld te Lezcn
„volgmde op dat, waarin het overgedragene
in den kadastralm legger, tm kantore van de
bewaring der hypotheken berustendie, voor
het eerst als gebouwd is vermeld.
Enkele dndere wijzigingm, als van minder
belang, laten wij onbesproken.
der oude -heei". „Wel, wel, is dat em dochter
van de Braunberg's uit Oberboden? Mijn res
pect hoor! Wie zou het mogeLijk ach'ten, dat
j twee zoo verschiileude -twijgen uiit een stem
ojpgroedm?"
„De jongste dochter van me\rouw Braun
berg is loerares in iiandwerkmi aan de kloos-
terShool alhier en op "'haar gebied ook zeer
bekwaam."
De notaris trok de schouders op. Het alge-
meen gesprek klonk -luid op random de tafel
Het sclieen dat mm het doel der samenkomst
haast vergeten had- -totdat de notaris op taffel
tiik-te en kuchte. Dadelijk verstomde het ge-
sprek. De heer Muller stond op, maiafcte zijia
lorgnet sohoon;, liet hem door zijn vingers
glijden m hield em kleine toespraak
„Geachte aanwezigm! Tien jaren zijn
voonbij gegaain sedert wij elkaar op em ern-
stig oogenblik alhier ontmoetten. Destijds
heerschte hier een stemmingsatmosfeer, als
ik hefc zoo noemm mag, met ontplofbare stof-
fm bezwangerd. De laatste wilskracbt van-
Peter Zevengesternte bracht verrassingen,
die, vain em zuiver menscheiijk standpunt be-
schouwd, zeer geschikt warm bij zijn erfge-
namm meer -teleurstelling dan dankibaarheid
op te wekken. Maar als ik heden rondikijk in
den harmonischm fam-iliekrirog, wanneer ik
de opgewekte, tevredm gezichtm van alle
Zeven-gesfernten aanzie, kan ik de. overtui
ging niet van- mij afzetten, dat de overledene
bij het opmakm van zijh testament de zaken
besch-ouwde uit em verstandig oogpunt. I-k
zie mij omringd door pereonen, die zich in-
leefdeni in dfe hun toebedeelde levensamstan-
digheden, zooals de overledene dit wenschte,
zich uit eigm kracht em positie verworven
hebben m het tot een aanzienlijke hoogte heb
ben gebracht. Volgens den wensch en wil
van wijlm den heer Peter Zevengestemte zul-
len wij nu overgaan tot het oj>men van het
toegevoegde codidl vara zijn testament."
Lena Zevengesternte stond op. drukte beide
daman stevig) in hto atoi m ging wto nit-
Onze prQzen zQa niet hooger dan die van
andere drukkerllen.
Proriiiciaal Nieuws
UIT OUDORP.
De Raad dezer gemcente vergaderde Woens-
dagavond in buitengewone zitting. Em in ge
komen schrijven van het Prov. Waterleiding-
bedrijf maakte dieze bijeenkornst noodzakelijk.
In de vorige Raadsvergaderiog, was beslo-
ten, het Prov- Waterleidingbedrijf te vexzoe-
ken, ook die deelen van de gemeente, welke
niet op de kaart wordm geprojectcerd, in het
net op te nemen, zooals dm Huigmdijk ea
don Achterweg
Naar aaleid-ing van dit besluit dceldie de di-
recteur mede, dat de beslissing omtrent den
aanleg van het buizennet allem berust bij het
Waterleidingbedrijf. De Huigendijk zal eer-
lang komen te liggon aan -het hoofdbuizmnet
van Alkmaar na-ar Hoorn en kan dan aange-
sloten wordm. De directeur wenschte even
wel ook directe aansluiting wel in overwe-
gin-g te nemen. De Achterweg is te weinig be-
Vol-kt om aangesloten te wordim. Wanneer ook
Koedijk zich aansluit, -zal opneming van dat
dml misschien m-ogelijk zijn.
De Raad kon zich met dm inhoud van dit
schrijven wel vereenigen.
Op voorstel van den heer Moejes werd be-
sloteu, bij de Halvemaansbrug een spruitstuk
aan te brengen, om den bewoners van de mo-
lens ook in de gelegenheid te stellen, in geval
van nood water te verkrijgen.
Van het R. K. Schoolbestunr was eea
schrijven ingekomen, inhoudeude, dat, hioe-
wel genoemd' Bestuur volgens den aangege-
ven grondslag van 40 per leerling, recht
heeft op eene tegemoetkoming in de kosten'
van het onderwijs van 8000 per jaar, het nu
genoegen zal nemen met een bedrag van
j 40QQ, omdat.de kosten per leerling niet
meer hebben bedragen dan 20.
Dit schrijven gaf den voorzitter aanleiding
dm Raad voor te stellen, de heffing van het
schoolgeldi over het vierde kwartaal van 1922
achterwege te laten en de Koninklijke goed-
keuring aan te vragen voor verlaging over
1923.
De -ingekomen reclames zullen dan voor
kennisgeving wordm aangenotnen. De Raad
keurde dit goed.
De heer Bleeker maalcte liierop de opmer-
king, dat het wmschelijk was, dat het Ge-
meentebestuur met het Schoolbestuur wat
meer over leg pleegde. Wanneer er over leg
had plaats gehad, dan was misschien de hoo
ge schoolgeldheffing niet noodig geweest.
Aan het slot der vergadefing decide de
voorzitter nog mede, dat het Gcmeentelijk
Electrisch Bedrijf em zeer voordeelig saldo
heeft over 1922, zoodat met 1 Maart de
stroomprijs met 5 cent kan wordm verlaagd.
De Raad keurde dit voorstel met algemeene
stemmen goed.
ten. Toni Avenaar trok vlug em gordijn
neer, daar de zon, die fel in de kamei- sclieen,
hem verblindde. Cato Braunberg schoof zeer
merkbaar 'haar stoel wat achteruit, de pas-
toor had achter zijn hand- em -hoiestbui m
Inge werd' bij; het aanschouwen der -gespan-
nfin gezich-ten door eeni onweerstaanbarm
-lachlust bevangm, dim zij met de grootste
moeite onderdrukte.
De notaris wachtte tot de rust weer her-
Stield was. Torn maakte hij met plechtige
omslachtigheid de zegels van het geschrift
los, vouwde het open, en las:
„Wauineer ik eenige kans had op vervul-
-ling van mijn wensch, zou ik aandringen op
dit verlangen, dat het -mijn ziel veroorloofd
werd' het oogenblik bij te wonen- van de ope
ning mijner laatste wilsbeschikking, zoodat
ik mijl onder de verzamelde familie. Zevmge-
tsernte ton bevinden en mij- overtuigm of de
proef, die ik met mijn testament wou nemen,
gelukt of niet geluikt was. Ik wou het jongere
geslacht Zevengesternte in de gelegenheid
stellen, niet verzwakt door dm verweekelij-
kenden invloed van den rijkdom, die vele
moeilijkheden vara den weg veneffent, zich-
zelf een bestaan te verwerven en zich daar
door moreel s terker te ma ken voor hetgeen zij
later zullen erven.
Hiehbij voeg ik tot slotbepa-ling, dat't le-
gaat voor de famil-iesiiich ting, in mijn testa
ment genoemd, beperkt wordt tot em millioen
mark, beneveras de intusschm opgeloopm
rente dezer som. De rente van deze schen-
king moet dienen tot ondereteuning of tot' on-
derhoud van- behoefti-ge en verarmde famildio-
ledm. Ira de eerste plaats hebbm de jonge fa-
milieledm wier vadere de onkostm hunner
opleiding niet of niet getheel betalen kunnen,
recht op ondersteuning uiit dit fonds, hetzij
voor schoolgeld, studeereni of andere derge-
lijke doeleinden.
Hfet bestuur der inrichting, moet wordm
opg-cdragen aan een conrmissie van drie per-
twiai Aia rlliatlirnT —I" mwjydtwji iiiIm
W\
I i
