Alkmaarsche Courant
Parijsche CaaserieSn.
Etndeljjk weergevonden
Maandag 26 Febrnari.
F e u i 11 e t o n.
jq 1928.schoone wrouvm Inject. VervoTgws was er op
a He sdhepra bal. Als spoeMdossem gingen de
HOIldSrd Mjl on TWintigSIB jssrgsng. j motorsloepeni voortdurendl hera eni weertus
schen de groote, van lidit stralrade kruisers.
Overal was muziefc en dans, licht en vroolijk-
CARNIAVAL A AN DE A2DRENI KUST.
(Van omen Parijschen Correspondent.)
(Nladruk verboden.)
}I|I. (91ot.)
Monte-Carlo, 18 Febr.
Sinds ik u, twee weken geledeni, mijn eerste®
brief over hat Camaval the 'Nice schreef, is er
haast geen dag voorbiigegaan of het was
eni wfelfc een feest to een van de
Raphael tott Mlenito®. En gee® dag ging er
voorbij! of de treineni voendie® eeniige diuizenden
nieuwe bezoekers a an
Van treinen gesprokc®, er is dit jaar een
praehitige verbtodtog tot stand gekomen tus-
Bdhen Londra, Calais, Parijs aan den eenen
genaamde M6diferranee-express, to de wande-
ianlt en Lyon, Marseille, Nice, rfet is de zoo-
ling: de blauwe itrein, omdat hijt geheel blauw
gelakt is. 'Deze treto bestaat ui-taluitend uit
slaapwagens van een geiheeil nieuw model en
een restauratie-rijltuig. Het is en waar rol-
lend hotel, van een luxe en een comfort als op
de heele wereld nog niet hunt gelijke hebben,
zelfs in Amerika niet. De slaapwagens zijn
verdeefld in kamers1 met edn bed en (grootere)
kamers met twee bedden. Overdag zijn de bed-
deni echter bamken, een sootrt breede divans,
en vormt elk compartiment een keurig klein
salon. Des avonds, terwijl ge to den restaura-
tiewagen dineert en' nog wat na-boomit1 to.de
bibliotheek-fumoir, komt de fcnecht en.1 toovert
uw ooupd om to een slaapvertrek met aan.-
grenzend „cabtoet de toilette". De bedden zijn
ruim en zacht, en wat het voonnaamste is
z<56 geluidloos en onlbeweeglijk, dat men
zonder overdrijvtog, to den met een1 100 K
M. per uur vaartje voortdaverradem trein,
zidh in een hotel-kamer wainra kan.
>s Ochitiends om 11 uur uit Londen vertre'k-
kend, arriveerit men met dezen treto om half
acht's avonds te Parijs en den voligenden
middag tegeni het dejeuner aan die Riviera.
Oofc de tmn ulit Nederland, die om 6 uur s
■avonds aan Ihet gare du Ntard te Parijs aan-
komt, heeft dus hierop aansluijtog. Het reis-
plan to zoo berekend, dat men1 ]utot het mooi-
ste gedeelte van den1 weg bij dag aflegt Wan
neer de waiter de gordijnen van uw rollende
slaapfcamer komt openen, zijit ge to Marseille,
en de voile zoni enl de zoele zeewtod stroomen
naar binnen. Eln nauwdiijks zijt ge weer voor
uiw venster terug, na het ontbijt in de restau-
natie-wagra, of ge naders St. Raphael en
Cannes, om van nu af de prachtige, grillig
gekartelde kustlijn niet meer te verlaten.
Maar ib wilde u van de feesten vertellen
Over die® totocht van prins Carnaval, en
over zijn eersten ommegang sdhreef ik u reeds.
Verleden week Dinsdag werd de serie voort-
gezet met een „combat naval fleun" op de
reede te Villefranche, waar jultot dezer c
eeni kleinl vloot-eskader voor anker lag
was verrukkelijk weer, en de aarblik dien de
scliilderachtige kleine baai boodi was werke-
Ujfc eenig. De marine-officieren en hum dames
droegen natuurlijk voor een groot deel er toe
bij om dezen middag geaniimeerd te maken
Zij hadden era groot aantal sloepen, motor-
bootjes en> steamiaundhes met bloemen be-
bleed, en met jeugd, overmoed en schoonheid
bev-olkt, en bwamen hiermede het gezelschap
versicrde vaartuigen der hotelgasten vergroo-
iten. Er waren heele drijVende bouwds bij van
nozen, mimosa en boschviooltjes: een- molen.
een zwaam, een kasteel, een Vraetiaansche
gondel en1 ik weet al niet wat. Op de azuren
zee, ingesloten1 tussdhen de hooge groene
bergen en de machtige Fransdhe kruisers op
den aditergnond, was het schouwspel van een
kileurige, inttieme bekoorlijikheid. En toen de
zon achter de bergen verdween en deze hun
schaduwen legden over de reede, waar de
oorl ogsschepen reeds hun illumtoatie begon-
nien te ontsteken1 en met hun zoeklichten de
blanks huisjes bebchenen van den havenkant,
terwijl to de verte de zee nog prachtig glans-
de, zilver en opaal, toen werd het een too-
neel van een sdhoone, dichterlijke poezie.
heid, champagne en groot toilet. Zelden heb
ik zoo goed de waarheid begrepen van de
stelltog, dat het leveni to als een droom. Dien
nadht op de reede van Villefranche was het
meer droom dan werkelijkheid, een droom
waarto aides vreugde en godeheid leek, gees-
tig spel, onwezenlijik-poetisch decor en ely-
saelsdh amusement. En toen' wij ten slotte moe
w.aren en1 naar ber verlangden, bracht een
comfortable, vlugge stoomboot ons, linea rec
ta, over zee in een half uur naar de haven van
Monaco, waar de taxis niets liever wenschten
dan ons ernkele minuten gastvrijheid te bieden
to hun kussens en ons naar het hotel te dra
gon.
Twee dagen later, Donderdags, zon de
plaatsen toe als een parelsnoer lange de kust _bafcaille de fleurs" plaats hebben op
van de „grande bleue' hggen> v^n^ St. pronienade des Anglais, te Nice. Doch het
regende dien dag en deze feestelijkheid werd
24 uiur uitgesteld. lets waarvan niemand
spijt heeft gehad, want den valgenden dag
was het weer het zaligste zomer-weer.
Dank zij dit uitstel to ook de „bataille des
fleurs" zeldzaam goed geslaagd. Voor de
bloemisten was het bovendien een buiten-
kansje. Natuurliik waren er maar weinig wa-
gens frisch gebleven die 24 uur lang. De
meeste moesten, geheel of gedeeltelijk, op-
nieuw worden gedecoreerd. En wanneer ge
bedenkt, dat daar auto's en rijtuigcn bij wa-
len waaraan voor 20.000 frcs. bloemen zar,
en d'at er toch minstens een honderdtal deel-
namen aan het ddfile, dan kan dit u een
ftouw idee geven van de sommen welke al-
leen reeds zoo'n „bataille de fleurs" binnen-
brengt in' een stad als Nice. Want het zijn
natuurlijk allemaal vreemdeltogen, degenen
die zich dit luxueus genoegen veroorlooven.
En nu spreek ik nog niet eens van de duizen-
den en dtozenden boekctjes die tot het leve-
ren van de eigenlijke „bataille" worden ver-
kocht (de prijs dezer boeketjes, van over-
heidswege bepaald, bedroeg diit jaar: 35
frcs. de mand van honderd; dat to v/erfe-
lijk niet overdreven en ook uit tot kleine de
tail spreken weer de voorbeeldige organtoatie
en het verstantog inzicht van de mianmen die
de Caraavalsfeesten te Nice regelen). Deze
feesten zijn voor de stad een goudmijm. Zij
lokken uit alle hoeken der wereld een paar
honderd duizend menschen naar dit door de
natuur zoo bevobrrecht land, en wie er
cenniad een winter heeft doorgebracbt, en er
de niiddelen toe heeft, komt dk jaar terug.
Wat beteekenen tegenover dit alles een drie-
honderdduizend francs aan prijzen, saiaris-
sen en admintotratiekosten Alleen reeds de
verkoop der loges- en tribuneplaatsen dekt
de uitgaven
Is de „bataille des fleurs" het feest van
rijkdom en gratie, van smaak en degantie,
den daaropvolgenden Zondag en Dinsdag
(den Vastenavoncf) viert dc vroolijke uitgela-
tenlieid hoogtij. Dan to iedereen op straat
gemaskerd en verkleed, en tusschen de reus-
achtige praalwagens, de grappige groepen
en cavalcades wordt een gewddlige vddslag
gdeverd met confetti, niet van papier maar
van gips. Het zijn gipsen erwtjes, ter grootte
van een stevigen hagelkorrel Met hohderden
kilo's worden deze verkocht, u toegesmeten to
een huismeubel dat ik niet nader durf aandui-
den, doch dat op zichzelf al to van een boer-
tige grappigheid. Voor 1 franc heeft men
zulk een pot vol. Die wordt dan uiitgestart in
een wii-katoenen jachttasch, die ieder am het
middel draagtnog een poten nog
een potEn dan gaat het er maar weer op
losMet lepels vol wordt het goedje u in het
gezicht gesltogerd! Reeds bij! den eersiten aan-
val bemerkt ge, dat het onmogelijfc to zonder
masker te bl'ijven. Ge koopt een masker van
stevig gaas zooiets als otize schermers op-
zetten wanneer ze een partij gaan trekken
en bij voorkeur ook nog een stofjas, die „er
tegen kan" En dan zijt ge gewapend en ge-
voelt ge u veilig om u opnieuw to de gips-
orgie te wagen.
Stadsnieuws
DE FANCY-FAIR.
Reeds een en ander maal is er in dit blad
sprake geweest van het houden van een
fancy-fair, vanwege het comite voor de nood-
vcui. lijdende kuastenaars, zoodat wij! wel kunnen
HetTemMelijk feest duurde'vooft tot laat I spreken van „de" fancy-fair.
in den zoelen nacht. Wij! dtoeerden aan boord De zaal van de Unie eni de aangrenzende
van de Ailsaoe en zelden zag ik een zoo uit- kleinere zaal boden gistereni een bonten aan-
gelezen gezdschap lleflijke jonge metojes en blik door het vele voor een: dergelijike 1
zaal
ongewone wat er te zien was: scMlderiJen
en fotografieen naast dameshandwerken,
stoelkussens enl zakdoeken en groote dames-
hoed en, een koekhakst a 1 let je naast een kijk-
tent, een tbee,,'huisje", een sjoelbak en
werptent oftewel hoepla en nog veel meer.
Aan de beide laatste vermakelijkheden waren
natuurlijk, prijzen verbonden en welke
prijizen! Er waren er inderdaad zeer fraaie
bij, wier bezit menigeen aanlokte, getuige de
veleni die hun geluk beproefden to - dien
hoek. En onder alle geroezemoes en geklik-
klak en geschuifel van de bezoekers baanden
eeniige jongedames zich een weg om elkeen
met een vriendelijike brutaliteit een lot op te
dringen to die verloting van schilderijem en
kunstvoorwerpeni ten voordeele van noodlij-
dende kunstenaars en musici trekking 10
Maart). Andere loten, toe met evenveel aan-
drang werdeni geplaatst, waren die van de
tombola. Vele der hieraan verbonden prijzen
waren inderdaad begeerenswaard.
'Door niemand werd afgewezen een klein
jongentje, dat als Indiaansch opperhoofd ge-
kleed' (zelfs de veerentooi ontbrak niet) bon
bon® te koop aanibood.
Wie moe was van het kijken en koopen
(want de dames die de verschillende etalages
bedienden, waren gewiekste verkoopst°is) of
vermoeid door de tospanning die hiji of zij had
om de loten-verkoopsters af te wijzen, zelfs al
stond men met een handvol te beweren dat
men nu toch heusch gmoeg had, kon ver-
ademtag vtoden op de op gezdlige vi
de zalem geplaatste stoelen, vanwaar oen
Japansche schoonen kon verzoeken een lek-
ker kop thee te brengen, een! verzoek waar
aan dan terstond gevolg gegevm werd.
Maar v66r het zoover was, moest de ten-
toonstelling toch eerst geopend worden?
Zeker, dit geschiedde om ruim 2 uur door
den heer Landman, een lid van het bekende
mannenikwartet. Daze heette namens het co
mite tot ateun van de kunstgroep Bilthoven,
alle aanwezigen welkom en speciaal den
heer mr. Wendelaar, burgemeester, den
eere-voorzitter, wien ihijl met zijn hers lei ge
luk wenschte. Spr. schetste dan hoeveel
steun het comite van dezen had ondervonden
bij de vele dingen, die to orde gebracht
moesten worden alvorens de zaak voor
elkaar was Dan zat men met die wet en dan
weer met tot of dat voorscbrift en altijd *was
de burgemeester bereidwillig geweest.
Verder bracht de heer Landman dank aan
de per®, die gratis zoo waardevolle reclame
had gemaakt, eni aan de ruim honderd ver
schillende firma's, die door het srfienfceni van
allerlei artikelen hunne sympathie hadden
betuigd. „Waar we aanklopten, vonden we
steun," zei spreker, voorts er op wijzende
dat het de bedoeling to om 1000 bijeen' te
krijlgen al® opbrengst van de steun actie to
Alkmaar en waarvan de klokkemdag van
verleden Zondag het begin was.
De offideele opening had daama plaats
door den heer Wendelaar, die began met te
zeggen, dat hij1 gaame voldeed1 aan het ver
zoek tot opening, omdat hij meent, dat het
boogst noodzakelijfc to dat er lets gebeurt
voor de kunstenaars. Voor hen toch zijn de
ornstandigheden bijzonder moeilijk, omdat,
to tijden van teruggang als thans bezuiniging
voor de gansche bevolking gebodeni is. Hier-
bijt let men natuurlijk allereerst op luxe en
kilnst. Deze te beperken to de juiste en een
zeer normale reoeneering omdat niet op
het noodzakelijke kan wordeni bezuinigd.
Echter het gevolg van deze aanbevofen
zuinigheid is, dat zij die hun brood met de
kunst verdienens, er de dupe van worden. Het
to daarom gelukkig, zei spr., dat er men
schen zijn, die zeggen: „Zoo mag het niet
gaan, dat wiji op de schouders van die men
schen laden wat wij; alien moeten dragen."
Spreker had groote sympathie voor, de
kunstenaars, imimers zij maken een volk
groot. Wijl alien, leven ons gewone dagelijk-
sdhe leven, van den plicht, de een misschien
wat beter dan de ander, "maar alien op een
tamelijk goede manier. Zoo nu en, dam echter
lcomt er iemand, die v6el meer presteent, die
de wereld iets geeft, en hiji is de artist, de
kunstenaar. Wiji anderen, nemen van wat
zulke menschen geven. Zij verhoogem en
veraangenamen het leven. In dit verband
noemde spr. den naam van den grooten
scbilder Rembrandt, om te bewijzen dat de
kunstenaars en hun werk blijven leven, zoo
dat we den indruk krijlgen alsof het leven er
to om en, voor de kunstenaars.
Men! zou dan ook uitermate bedroefd moe
ten zijn, als de nood der kunstenaars vooirt-
durem moest en daarom was spr. dankbaar
voor het. toitiatief van de groep Bilthoven1.
Een toitiatief echter to niiet voldoende en, nu
Is het gelukMg dat hier menschen1 waren' die
dat verstonden. Spr. wilde openlijjki henhalen
wat hij imkleiner gezelschap al had gezegd:
hiji was er trotsch op, dat juist in Alkmaar
menschen gevonden werden, die bet toitiatief
in,-een da ad wilden omzetten, Nauwelijks
was het plan geopperd, of de heer Landman
was al bij' spreker geweest om over de uit-
voering te raadplegen. Men, was niet tevre-
dtos stel ik dlaar gem rifksgdA meet voor be-
schikbaar. Ondergeteekenden meenen echter,
dat de Minister to redelijkheid en, bevoegd-
heid mist om1 daarop te laten volgen en ik
wil, dat ook de Gemeenteni voor dat doel
geld, meer beschikbaar stellen. Indira
inister dit wil, moet hij1 de wet verande-
ren en zid langs dien weg de gewenschte
bevoegdheid om bevelen aan de Gemeenten
den met alleen de carillonbespeling, men uit te deelen, verscl,affen. Dat toe bevoegd-
arhrtp diiit mtet voldoende. de auto van Zater- I heid priactisch vrijiwel onbeperkt langs den
weg van aan subsidies verbonden voorwaar-
achtte tot niet voldoende, de auto van Zater-
dag was er het bewijs van en nu deze fancy-
fair.
Spreker had er behoefte aan om het wakr
kere comite dank te zeggen voor zijne vele
bemoeiingen en hoopte dat alle bezoekers
zouden toonen den ooroeo te verstaan. Zij
zouden dan een goed werk doen en het co
mite de eer geteni die het to alle opzichten
toekomt. Spreker noodigde dan de aanwezi
gen uit om, evenals hijzelf, de verschillende
etalages langs te gaan en zich niet ornbe-
tuigd te laten.
Nu, wij' gelooven, dat de opwekking van
den 'burgemeester haar doel niet gemist
heeft. getuige de gezellige drukte bij de ver
schillende stands.
Voor een aangename afwisselimg zorgden
vijlf dames en vier heeren door het zingen
onder leidtog van den heer W. H. Sltoger
van ,„De Klokken, zingen," waarvmn de mu-
ziek te koop werd aangeboden. Eeni *mooi
lied, dat goed werd voargedragen en
welverdiend applaus verwierf, evenals het
daama gezongene. Een kinderkoor (metojes)
van den beer Jonker zong vervo1gens een
tweetal zeer aardige liedjes, waarvan vooral
het laatste, waarin „alles zoo klein was",
luiden bijival vond.
Een goed strijkje bracht stemming onder
de aanwezigen.
Voor zoover wiji over deze fancy-fair kun
nen oordeelen (wij waren er natuurlijk niet
den heelen middag en avond) is ziji zeer goed
geslaagd en kan
resultaat wijzen.
,et comite op era gunstig
EEN ADRES.
Aan deini Raad der gemeente Alkmaar is
het volgrade adres gezondem:
Ondergeteekenden, Dr. D. Mol, Voorzit-
ter en W. Voorthuysra secretaris van de
Vereeniging van 'Hoogere Almbtraaren in
dienst der Gemeente Alkmaar, als zoodanig
vertegrawoordigende het Bestuur dier Ver
eeniging, en handelrade krachtens opdrach-t
barer algemeene ledenvergadertog, veroor-
loven zidii hierbij to hunne voormelde kwa-
liteit de aandacht van Uwe vergadertog te
vragen voor het navolgrade:
Burgemeester en Wethoudex® hebben to
bijlage 36 Uwe vergadertog voorgesteld de
nieuwe voorwaarde te aanvaarden, welke de
Minister van Onderwijs, Kunsten en Weten-
schappen aan de subsidieering door het Rijk
van het gemeratelijk gymnasium en de ge-
meentelijke handelsHScholen heeft verbonden,
te weten, dat op de salarissen der Leeraren
directeuren of rectoren en -beambten 8 Yi
pCt. weg ens hun pensio ra moet worden ge
kort. Indieni Uwe vergadertog dit voorstel
aanneemt, zal, to aanmerking graomen, dat
de gemeente over 1923 op hare ambtenaren
geen pensioenkorttog heeft willen toepassen,
tegen Uwen uitdrukikelijk verklaarden wil
dit voor era1 deel van hen wel geschieden. Dit
schept to de eenste plaats een op tot punt zeer
zeker te betreurra ongelijkheidi tusschen de
verschillende categorieen van Gemeente-
Ambtenarra. Doch to de tweede plaats
en hiervoor in het bijzonder vragen ziji Uwe
aandacht gaat hiermede wederom een ge
deelte van het zeggenscbap der gemeente
over haar eige® gymnasium en hare eigen
handdsscholen verloren.
Nu weten ondergeteekenden, dat met deze
zaak belangrijke rijks-subsidies gemoeid zijn
en ziji begrijpen ten voile dat Uwe vergade
rtog niet gaarne een besluit neemt, dat met
een prijsgeven diier subsidies gelij'k zou
staan. Ook begrijpen zij,, dat de Minister
zoo belangrijke geldsiommen niet beschik
baar stelt zonder daaraan die voonvaarden
te verbinden, die in zijn oogra een juiste be-
steding van dat geld waarborgen. Wil er
echter meer, dan een schaduw van zeggen-
schap der Gemeente o\"erblijven( over hare
eigen scholen, dan behoorra die voorwaarden
zich echter ook tot hetgeen een gepast en
zutoig gebruik der rijAsgelden waarborgt,
te beperken. Deze grans nu heeft naar de
meentog van ondergeteekenden de Minister
thans overschreden. Het was het goed recht
van den Minister om te zeggen: ik acht het
geen gepaste zuinigheid, dat voor de leera
ren. 83d pCt. prasiorapremie wordt beta-aid*
Uit het Engeilisch van Adeline Sergeant.
1) -
HOOFDSTUK I.
Een sclieiding.
Het was heel sitiil to de kamer. De zon had
er den geheelen middag in geschenien, en de
dunne, witte bltoden gaven maar weinig be-
schutttog tegen den gloed. Catherine de Mau-
den had de ramen gesloten gevonden, toen
zij baneden kwam, nadat zdj, era uur gerust
had op haar bed, wat zij, gediaan had, om
niet al ite moe te zijn, als haar heer en mees-
ter thuis kwam van de jatht op de heide, en
zij had vergeten de ramen open te zetten. Op
tafel haid zij iets gevonden, wat een onge-
woon ding voor haar was: een brief, die met
de ochtendposfi had] moeten komen, maar
was blijven liggen en later bezorgd was, toen
de brievenbestd'ler de brieven kwam haleni op
zijn terugweg naar Dunkeld. Hij kwam met
een klein karretje, en reed mijlen ver over de
heuvele naar afgelegen dorpen en hofsteden
ent gewoonlijk kwam hij aan Truan-Ver, het
kleine. gemeubileerde huis, dat mijnheer de
Mauden voor September en October gehuurd
bad, ongeveer tieni uur's morgens en tusschra'
drie en vier uur in den middag.
Kitty de Mauden was blij, dat die brief
niet 's ochtends gekomen was, ofschoon het
natuurlijk heel slordag van den brievenhe-
steller was, om hem te vergeten. Maar haar
echtgenoot was niet vroeg weggegaan; en hij
zou gezien hebben, d'at de enveloppe era
poststempel droeg, waaraan hij niet graag
herinnerd werd. Het huis, waaruit hij Kitty
Holden, zoo was haar metojesnaam, had
weggevoerd, was hem om verschillende rede-
nen een afschuw.
Toen Kitty to den klein en salon kwam,
had zij gebloosd, maar niet geheel en al van
pleizier, toen zij het schrift eni den poststem
pel op de enveloppe zag. Het was een vaste,
zware mannelijke hand, met de zorgvuldige
regelmatigheid van letters, die gewoonlijk
„koopmansachtig genoemd wordt, een
hand, toe Gerard, met mtoachttog aan zag.
Zij had niet meer dan twee of drie brieven
van haar neef, John Holden, ontvangen se-
dert den dag, dat zij van huto wegliep met
den mooien, verkwtotenden, onbetrouwbaren
man', die haar had overgehaald, haar bloed-
verwan'tien te verlaten, en haar toebomst aan
zijn handen toe te vertrouwen; maar bij de
komst van iederen brief was er zoo iets als
een storm geweest, en een reeks van bittere
sarcasmen en verwijten over de eenvoudige
afkomst van de familde, waartoe Kitty behoor-
de, en de zaakkundigie italenteo van de leden
ervan. Gerard de Mauden had geen edelmoe-
digen aard, en alle heerlijke illusies, die Ca
therine zich vroeger van zijn karakter ge
maakt had, waren zeer spoedig verdwenen.
Thans kende zij hem wel, zooals hij werke-
lijik was. zelfzuchtig, lidhtztonig, tyranniek,
en toch arm schepsel had zij hem lief,
zooals alleen een vrouw den man kan lief-
hebben, die de maagdelijke vesting van haar
hart heeft ibestarmd en overwonnen. Zij was
dus blij aan de kans van een twist ite ont-
snappen, en den brief te krijgm, terwijl zij
alleen was.
Zij stond bekend als een mooi metoje, teen
Gerard met haar wegliep, maar zij was z66
teer, dat veel mensdien er over verbaasd waf-
ren, dat hij haar zoo bewonderde. Zij was ten-
ger, lang zij groride nog, toen zij haar
touts verliet bui'tengewoon elegant, of
schoon zij nog niet geheel ontwikkeld was, en
haar bewegingen waren soms wat stijf, wat
de tijd alleent kon beter maken. Haar zwaar
haar, men kon het aschblond noemen, viel in
natuurlijke golven om haar voorhoofd en
ach'ter to haar nek; het was achter op het
hoofdi opgestoken en er lag een giants van
goud overheen. Haar hals was lang, en zij
had de gewoonte haar bevallig hoofdije licht
voorover te buigen op een manier, die deed
denken aan eeo teeren ibloesem op een dun-
nen stengel, die niet sterk graoeg is zich op
te heffen. Gerard vond dit een vervelende ge
woonte van haar, ea zed telkens, dat zij recht
op moest zitten en haar hoofd ophouden;
maar er was een tijd geweest, waarto hij het
een van haar gnootste bekoonlijkheden vond.
De oogen, die u aanzagen uit het ovale ge-
laat met de kleur van een zeeschelp en de
spitse ivoorkleurige kin, waren groot, grijs
met don kere wimpers en vol van hartstochte-
lijk gevoel; de mond; was niet kleto, maar
mooi gevormd, en de neus was wat lang.
Ieder onderdeel van de ipersooni van Catheri
ne de Mauden maakte den todiruk van geheel
af te zijnhet Idetoe oortje, de vorm der oog-
leden en neusgatem, de lange, smalle vtoger
met hun amandelvormige nagels, de mooie
voet met den gewelfdra wreef er was niets
dat niet het meest nauwkeurige onderzoek
lijden kon; wanneer eenmaal de aandacht op
haar gevalien was. Want het gebeurde 'her-
haaldelijk, dat Catherine's verschijning niet
den minsten indruk maakte, dat het scheen,
alsof haar teedere schoonheid achter een
sluier verborgen was.
En als dat het geval was, voordat zij een
thuis verliet dat, al waren er minder prettige
dtogen, ten minste vreedzaam en gelukkig
was, hoeveel meer was het niet het geval, toen
zij bemerkte dat zij' het slachteffer was van
de grillen en onredelijkhedd van een zelfzuch
tig man. Zij was nu sedert achttien maanden
mevrouw de Mauden, en zij had geleerd. dat,
om Gerard de Mauden eenigszins tevreden te
stellen, zij onvoorwaardelijk aan zijni wen-
urben moast toegeven, met zijn smaak to rade
den zou kunnen worden verkregen, schijnt
ondergeteekenden to bescheidenheid toe on-
aann-emelijk te zijn en in strijd met de alge
meene begtoselra der Nederlandsche wetge-
ving.
Indira Uwe vergadertog niettemto meent
de subsidies niet te kunnen ontberen en zich
dus genoodzaakt ziet de nieuwe voorwaar
den te aanvaarden, verzoeken ondergeteeken
den U:
lo. deze aanvaardtog slechts voorlooipig
te doen geschieden en onder uitdrukkelijke ver-
klartog, dat zij niet geschiedt, omdat Uwe
vergadering de pensioenkorting billijlk en
recntvaardig acht, doth uitsluitend omdat
zij1 onvoldoende middelra van verweer bezit
tegen den dwang, die op era naar hare mee
ntog onbillijk en onrecntvaardige wijze door
de Regeering op haar wordt uitgeoefend.
Burgemeester en Wethouder® te ver-
m zien tot de Regeering te wenden met
zoodanige vertoogen als kunnen strekken om
haar het onbillijke en onrechtvaardige dezer
wijize van machtsuitoefening te overtuigra
traeind'e te bereiken dat deze voortaan, al-
thane tegenover die Gemeenten, die deze be-
knotting barer autonomic to geen enkel op-
zicht verdirad hebben, worden prij&gege-
ven.
Het Bestuur voomoemd,
(w.g. D. MOL, Voorzitter.
w.g/) VOORTHUYSEN, Secretaris.
.Alkmaar, 24 Februari 1923.
FEEST AVOND „PACIVOLO"
Zaterdag gaf de Handelsscht olver. „Paci-
volo" haar jaarliiksdie® grooten feestavond
to de Harmonic, toe .als geheel een uitstekend
en zeer prettig verloop neeft gehiad. Vooral
door de vlotte afwerktog is de uitvoering op
zich zelf zeer to dent smaak gevalien. Reeds
om ruim elf uur kon het bal beginnen en dat
wordt altijd1 door velen, jongeren en- ouderen,
gesiteldl.
:en paar muziefcnumniers en- een kort,
maar hartelij'k. opentogswoord van dra voor-
zi'tter, dra heer J. v. Kuyk, begon do opvoe-
ring van de kluoht„Jan Ongeluk" van Blu-
menilhal en Kadelburg.
Martin Hallerstadt, era jong igetrouwd za-
k-enman, heeft een avontuurtje to Ostende ge
had, waarvan- zonder dat hij 'f wist era fi'lm-
opraame is gemaakt. Hfii' gaat met vrouw ra
schoonmoeder naar de bioscoop en juist wor
den dan de strandscenes van Ostende ver-
toond'. Airme Martin. Alles loopt hem tegen.
Vrouw en mama zijn vreeselijk verontwaar-
digd ra eerst na heel wat wederwaardighe-
den, waarbij schoon-papa, de russisdie vriend
Boris Mensky, de worstela-ar Tobias Kracke,
a. era rol vervullen, wordt de huiselijke vrede
weer hersteld.
Deze kV tot is voor jeugdiige d'ilettantra wel
geschikt en de ledra van „Pacivolo" hebben
er Zaterdag era alleraardigste vlotte voorstel'-
ling van gegeven. De talrijke komische too-
nedrfijes kwamra uitstekend tot bun recht en
dedeni de vele toesdiouwrs bij voortdurend
redht hartelij-k lachen-. De vier medewerkende
dames „honneur aux dames" hebben
zich goed van bun rodlen gekweten, en een
ecbte vinnige schoonmoeder, een verontwaar-
digde en- beleedigde echtgenioote, een aller
aardigste ingenue ra era. heel pittig dienst-
meisje gegeven. Van de heeren mogen aller
eerst genoemd de voorzitter J.v. Kuijk to de
titeilrol en de beer P. Gloeck als de scboonva-
der. Era groot deel van het succes komt voor
hun rekeniog. Tobias Krack, de worstelaar
deed het 'heel goed,, terwijl Boris Mensky, bij
betere rolkranis zeker nog meer van zijn rol
zou hebben gemaakt. 'De .anderen steunden
het geheel zeer goed. Het publiek gaf door
luid applaus na elk bedrijif zijn ingenomen-
heid met het vertoonde te kennra.
Aan't sloti bood de voorzitter de dames
medewerkenden elk een bloemstuk aan, terwijl
hij' aan den heer G. C. van -Gulik, die de Pa-
civololeden hij de tostudeering en opvoering
van het blijspe!' bad ter zijde gestaan, met
erai'ge hantelijke woorden van dank een fraaje
bloemenmand overbandigde. Het zeer geani-
meerde bal, dat daarna volgde, hield de aan
wezigen nog lang bij&n.
gaan en dra haren geheel buitensluiten, en
zelfs bereid zijn haar geweten op te offeren
to zaken, die voor haar van meer gewicbt wa
ren!, dan zij hem toeschraen. Kitty was dik-
wijls on-gelukkig, en werd door zijn eischen
dikwijls ellendig gemaakt, en de voortduren-
de tospanning had- haar gezondheid aamge-
cast. Haar bloedverwanten zouden haar nau-
welijlks gekend hebben, als zij haar dien zon-
nigen October-middag den fcleinen salon te
Truan-Ver hadden zien binnenkomen, luste-
loos met gebogen hoofd en bleeke wangen.
Haar droevige, grijze oogen waren zwaar
van de tran-en, die zij gestort had, eni baar
mooie mond1 had zulk era treurigen trek, dat
hij bijna niet meer mooi was. Terwijl zij
zoo bij de tafel stond, met den brief in haar
hand, half bang hem te openen, zou zij u heel
gewoon geschenen hebben, of ten minste met
niets aantrekkelijks to haar vodrkomen.
Zij maakte langzaam do- enveloppe open,
-haalde er dra brief van haar neef uit en lias
hem, zonder -te gaan zitten.
Hij luidde als volgt:
Fairford, 15 October 1868.
Lieve Catherine.
De tijding, die ik je moet mededeelen, zal
je, waarschij-nlijk erg doeni schrikken ten
minste, als je, zooals ik vermoed, niet bekend
bent met de feiten. Ik ben volkomen bereid,
je zelf en Gerard de Mauden geen schuld' aan
te rekenen in deze zaak, hoewel mijn meening
grootradeels zal afhangra van zijn verder
gedrag.
Uit era onderzoek, dat kort geledra plaats
had, en waarvan ik een uitgebreid verslag
bezit, is geblefkem, dat de man-, die je huwe-
lijk voltrok, een bedrieger was en geen gees-
-telijke. Het gevolg is dus, dat de plechtigheid
niet geldig en het huwelijk to het geheel geen
huwelijk was.
Daar verscheidene paren in hetzelfde geval
Merkeerem, zal er waarschijnlijk geen bezwaiar
zijn de to orde te maken. Era dergelijk
geval werd vele jaren geleden door era bij-
zondere wet van het parlemrat geregeld ra
als de Mauden dadelijk zijn verzoek todienit,
zal er zeker maar heel weinig uitstel zijn.
1k zou echter een tweede huwelijksvoltrekking
aanradrara daar ge in Schoi'land zijt, kan
dit gemakkelijker gebeuren daml to Enge-
land.
Ik heb met deze post ook aan de Mauden
geschreven en opdat ge geen moeilijkheid
zoudt hebben, volg ik mijn brief rnorgen zoo
vroeg als het mij. mogelijk is van Fairford
weg te gaan-. Je zult dezen brief den 16den
's ochtends ontvangen. Ik bra toen avond of
dra 17en vroeg bij je.
Vergeet niet, dat, hoewel dit era on gel" r-
kige vergissing is, je zelf of je echtgenoot
geen -blaam treft, als hij, zooals ik vermoed,
oinbekend was met het bedrog. Natuurlijk wa
ren indirect je eigen onvoorzichtigheid en
ongehoorzaamheid de oorzaken van deze
moeilijkheid, daar je vriraden gezorgd zou
den hebben, dat je met alle mogelijke fo-rmali-
teiten getrouwd waart, als je op hun toestem-
ming hadt gewacht. Maar hierover wil ik
niet uitwijden. Je hebt me gezegd, dat je be-
rouw had over je gedrag jegens je wettigien
voogdi ra andere bloedverwanten; en we we
ten alien, dat je heel jong en zeer gemakke-
lij'k te leidien waart. Ik hoop nu echter, je po-
sitie volkomen zeker te maken, en zal je niet
verlaten, voordat ik op dat puut voldaan
ben. Zooals ik. reeds zeide heb ik aan De
Mauden geschreven; maar voor alle zeker-
heid1 sehrijf ik gelijk aan jou, en reken er
op, dat je je voorzichtig zult gedragra to
hetgeen zeker een zeer moeilijke tijd to je le
ven zal zijn.
Ik ben, lieve Catherine,
je liefhebbende neef *John Holden.
(Wordt vervolgd
